.

.

Het Byzantijnse Rijk in 550 na Chr.

In Mekka moest de Woestinrover-hoofdman toen nog geboren worden….

.

.

II MIDDEN

HISTORIE: Vlammenwerpers verbrandden de vloten van de islam

Posted on 30 oktober 2013     door E.J. Bron

*

“Zeevuur” noemden de Byzantijnen een geheimzinnig wapen waarmee ze de Arabische overmacht te lijf gingen. Zonder het Griekse vuur, ook wel Byzantijns vuur of vloeibaar vuur genaamd, zou Europa vermoedelijk door de moslims (toen reeds) veroverd zijn.

Het einde van de hoofdstad van het christendom scheen nabij. Al vele maanden lang belegerde een reusachtig Arabisch leger Constantinopel. Smyrna (Izmir) en de belangrijke vlootbasis Cyzicus aan de Zee van Marmara waren al gevallen. De ondergang van het belangrijkste bolwerk van het christendom in het oosten scheen nog slechts een kwestie van tijd te zijn.

Het moet in 677, in het derde jaar van de belegering, geweest zijn dat de enorme ijzeren ketting , die de oorlogshaven in de Gouden Hoorn lange tijd beschermd had tegen aanvallen vanuit zee, werd neergelaten en de Byzantijnse oorlogsschepen zich weer op zee waagden. In aantal waren ze hopeloos de mindere van de vloot van de kalief. Maar ze hadden iets aan boord, dat de komende strijd desondanks in hun voordeel zou beslissen: het Griekse vuur, een superwapen met een onvoorstelbaar effect.

Binnen enkele seconden stond de Arabische vloot in brand. Zelfs het water bood geen redding, want ook daarop brandde het vuur. Byzantium werd gered. Kalief Muaiwya echter moest enorme schadevergoedingen betalen. Met de nederlaag verminderde ook zijn autoriteit om voor een opvolging te zorgen. Na zijn dood in het jaar 680 verzonk het Arabische wereldrijk in burgeroorlog.

Het gaat eigenlijk niet om een zeeslag, die Arne Karsten en Olaf B. Rader ertoe heeft bewogen een hoofdstuk te wijden aan de verdediging van de Arabische aanval op Constantinopel van 674-678 in hun nieuwe boek “Grote zeeslagen”. Het is de uitvinding waarmee dit gebeurde en die een “keerpunt in de wereldgeschiedenis” vormde. Want het Griekse vuur maakte het wereldhistorische overleven van Byzantium mogelijk, zijn vestiging als zeemacht voor een periode van meer dan 400 jaar. En daarmee zijn veiligstelling als bolwerk tegen andere aanvallen uit het islamitische oosten.

God en de alchemisten

Voor de Byzantijnen was de zaak duidelijk. De onwaarschijnlijke redding uit de Arabische omsingeling kon alleen met hulp van boven gelukt zijn. De geschiedschrijver Theophanes Confessor schreef dat alleen “God en de allerheiligste moeder van God deze hoofdstad en het keizerdom van de christenen beschermen.” Het mag daarom een ironie van de geschiedenis lijken dat de goddelijke familie zich daarbij bediende van de hulp van een kwakzalver uit Syrië, die zich door heidense geschriften liet inspireren.

Callinicus van Heliopolis zou de naam van de architect geweest zijn, die vanuit het islamitisch geworden Heliopolis in het huidige Libanon naar Constantinopel vluchtte. Daar zou hij door de belegering zijn geslopen en zijn uitvinding aan de keizer hebben laten zien, die weldra als “pyr thalassion” (zeevuur) of “pyr hygron” (vloeibaar vuur) bekend werd. De naam Grieks vuur is van latere datum.

Waarschijnlijk was de zaak iets prozaïscher. Al in de late klassieke Oudheid hadden Romeinse admiraals brandbare projectielen gebruikt. Ook was het principe van de drukpomp bekend, die uitgevonden was door een ingenieur met de naam Ktesibios van Alexandrië. Aan Callinicus was destijds vermoedelijk een groep alchemisten en ingenieurs verbonden, die in de keizerlijke werkplaatsen in Constantinopel aan middelen knutselden waarmee de vijandige overmacht kon worden bestreden. Ook aan de 4-jarige belegering van de hoofdstad wordt intussen getwijfeld. Vermoedelijk ging het om meerdere Arabische aanvallen in de Bosporus, waarvan de laatste eindigde in een catastrofe.

Dit geniale idee van Callanicus bestond erin een vermoedelijk op aardolie gebaseerd mengsel te voorzien van de mogelijkheden van een drukpomp. Het resultaat werd sifon genoemd. Karsten/Rader: “De sifon op de dromons bestond uit brons en werd waarschijnlijk van onderen aangestoken om het brandmengsel te verhitten. Via een ventiel verbonden met een straalpijp kon het door een extra vlam aangestoken mengsel in de richting van de vijand gesproeid worden.”

De hardloper en zijn zeil

Omdat de onder hoge druk tot verbranding geraakte stoffen een enorm lawaai veroorzaakten, heeft, behalve het vuur, het enorme lawaai vermoedelijk ook als psychologisch wapen gewerkt. De mondingen van de sifons hadden daarom de vorm van muilen van leeuwen of monsters. Op de keizerlijke schepen waren tot drie van deze vlammenwerpers gemonteerd.

Om hiermee een zeemacht te vestigen, was er nog een geschikt schip nodig. Daarover beschikten de Byzantijnen in de vorm van de dromon. Dit geroeide scheepstype trok de consequentie uit de ineenstorting van het Oost-Romeinse rijk in het kader van het Arabierendom. De keizerlijke vloot kon zich al lang geen enorme slagschepen meer veroorloven. In plaats daarvan ontstond er naar het voorbeeld van de lichte liburne uit Romeinse tijden een snel roeischip, dat door honderd man werd aangedreven.

Daar kwam een nieuwe zeilconstructie bij. Dit “Latijnse zeil” maakte het mogelijk om beter aan de wind te zeilen. De naam “dromon” zegt iets over het prestatievermogen van dit snelle oorlogsschip. De naam betekent vertaald immers “hardloper”.

Ontstond er uit de combinatie van Grieks vuur en de dromon al een onoverwinnelijk wapen, een ander aspect zorgde er nog voor dat de islamitische vloten op respectabele afstand bleven. Want nadat onder Muaiwya de laatste ceders van Libanon aan een ambitieus vlootbouwprogramma ten onder waren gegaan, was er in de kernlanden van de kalief nauwelijks nog genoeg hout om krachtige schepen van te bouwen. De historicus Eckehard Eickhoff schat dat minstens net zoveel schepen het slachtoffer werden van gebrekkig materiaal als dat er verbrandden door Grieks vuur.

Stichting van een zee-imperium

Nog één keer, in 717, zou een islamitische vloot van meer dan 2000 schepen de aanval op Contantinopel gewaagd hebben. Met de zegen van Maria en het Griekse vuur aan boord van de schepen ging keizer Leo III. met zijn vloot het gevecht aan. Er zouden tienduizenden Arabieren verbrand en verdronken zijn. Als gevolg daarvan werden de centra van de islam naar het binnenland, naar Bagdad en Cairo, verplaatst.

Byzantium stichtte een zee-imperium, dat zijn verstrooid liggende bezittingen van Italië tot in de Levant kon verzorgen – totdat in de 11e eeuw een van zijn provincies hem voorbijstreefde: Venetië. De keizerlijke vloot verviel en de samenstelling van het Griekse vuur, dat altijd een staatsgeheim was gebleven, raakte in de vergetelheid.

Slag bij Lepanto in 1571

De wereldhistorische rol van het Byzantijnse wonderwapen onderstreept de naam, die in de islamitische wereld ingeburgerd raakte voor de Middellandse Zee: “Zee van de Romeinen”. Zelfs Turkse sultans hadden respect voor de maritieme hegemonie van het Avondland. Slechts enkele decennia lang, tot de Slag bij Lepanto in 1571, zou het hen nog één keer lukken tegenstand te bieden aan de schepen van het Westen.

*

Geschreven door AABEE via Digitalia

31-10-2013, 17:22 geschreven door DIGITHALYS

.

.

Over de Kunst van het Oorlogvoeren

Zelf de locatie mogen bepalen is meestal beslissend.

.

.

II MIDDEN

N-VA schaft premier af, ook Brussels Gewest verdwijnt

Door: Tommy Thijs − 30/10/13, 13u19  − Bron: VRT, Belga. Voor U gelezen en uitgeknipt uit De Morgen

*

Koningshuis blijft bestaan "in afwachting van republiek"

© photo news.  N-VA-voorzitter De Wever stelt om 16 uur de congrestekst over confederalisme voor.

dm UPDATE Als het van N-VA afhangt, verdwijnt op termijn het Brusselse Gewest en blijven in een confederaal België enkel nog de deelstaten Vlaanderen en Wallonië over. België telt bijna geen bevoegdheden meer: de premier verdwijnt, een confederale regering zou enkel nog bestaan uit drie Vlaamse en drie Franstalige ministers. De Kamer zou nog 50 leden tellen. .

De N-VA stelt om 16 uur haar congrestekst over het confederale België voor, maar het document van 72 pagina's met als titel 'Verandering Voor Vooruitgang' lekte nu al uit.

Vlaanderen en Wallonië worden in principe bevoegd voor alles, maar spreken concreet af waarvoor de confederatie België nog bevoegd is. Concreet wil N-VA enkel nog schuldafbouw, defensie, asielbeleid en nationaliteitsverwerving confederaal houden. Daarmee vult de N-VA het befaamde artikel 35 van de Grondwet in. De financiering van die bevoegdheden moet komen van rechtstreekse dotaties van de deelstaten. .

De Confederatie België bestaat uit de twee deelstaten Vlaanderen en Wallonië

Brussel

Brussel als aparte entiteit verdwijnt en krijgt een apart statuut. Het Gewest, de gemeenten, OCMW's en politiezones gaan op in de 'Regio Brussel-Hoofdstad', die wel districten krijgt zoals in Antwerpen. Elke ambtenaar moet tweetalig zijn.

De regio krijgt enkel nog grondgebonden bevoegdheden toegewezen, zoals milieu en de vennootschapsbelasting. Ook het Duitstalige gebied krijgt een apart statuut.

Wie nu nog in het Brusselse Gewest woont, zou in het voorstel moeten kiezen of hij of zij Vlaming of Waal wil zijn via de 'Brusselkeuze'. Dat heeft grote gevolgen, bijvoorbeeld op het vlak van belastingen, pensioenen, kiesrecht en de sociale zekerheid.

Staatsschuld

De staatsschuld moet van de N-VA op 25 jaar volledig afgebouwd zijn. Er komt een 'absolute schuldenrem' op het confederale niveau en met de inkomsten van de accijnzen, btw en douanerechten moet de schuld afgebouwd worden. Dat gaf de partij maandag ook al mee bij de voorstelling van haar sociaal-economisch plan.

Wallonië kan nog 25 jaar rekenen op financiële solidariteit vanuit Vlaanderen, daarna moet het volledig zelf op eigen benen kunnen staan. Hoe dat solidariteitsmechanisme er concreet moet uitzien, zegt de partij niet, maar het moet wel 'objectief, efficiënt en responsabiliserend' zijn. .

In het confederale model worden alle Kamerleden en Senatoren vervangen door 50 niet-rechtstreeks verkozen parlementsleden, een netto besparing van 160 parlementszetels

Premier verdwijnt, koning blijft

In het N-VA-voorstel is er ook geen plaats meer voor een Belgische premier. De confederale regering telt enkel nog zes ministers, waarvan drie Vlaamse en drie Franstalige. Twee daarvan worden gekozen door het Vlaamse en Waalse parlement, de derde is telkens een afgevaardigde van de Vlaamse en Waalse regering. Een minister zou de confederale regering 'voorzitten'.

Ook de Kamer zou paritair samengesteld zijn: 25 Vlaamse en 25 Waalse leden, die aangeduid worden door de deelstaten, niet meer via rechtstreekse verkiezingen. De Senaat verdwijnt. Het koningshuis laat de N-VA wel nog bestaan, "in afwachting van de invoering van de republikeinse staatsvorm", maar enkel in een louter protocollaire functie.

Europa

Hoe de confederatie in Europa werkt, ziet de N-VA als volgt: Vlaanderen en Wallonië sturen elk om beurt een minister naar de Europese ministerraden, die dan België moet vertegenwoordigen. De wissel gebeurt per legislatuur. Vlaanderen en Wallonië krijgen elk hun diplomatieke dienst, België niet meer.

De N-VA-voorstellen hebben alvast het voordeel van de duidelijkheid, maar of de Franstalige partijen er ooit mee akkoord zullen gaan, is zeer de vraag. De N-VA preciseert ook niet wanneer en hoe ze haar voorstellen wil uitvoeren: onmiddellijk na de verkiezingen, of na een regeringsvorming. In elk geval zal de partij er een tweederdemeerderheid voor moeten vinden, wat niet gemakkelijk belooft te worden.

*

Geschreven door AABEE via Digitalia

31-10-2013, 16:59 geschreven door DIGITHALYS

***

Donderdag 31 oktober

Zon 7u33-17u19

H Wolfgang

Op de laatste oktober houdt de natuur het sober

.

.

Wie wind zaait kan storm oogsten

We moesten, om dit te vermijden,

nu het nog kan

onze superioriteit uitspelen

.

Geschreven door AABEE via Digitalia

31-10-2013, 09:25 geschreven door DIGITHALYS

***

Woensdag 30 oktober

Zon 7u31-17u21

Z Angelus van Acri

.

.

De ‘Goedendag’, cyber-versie

.

.

II MIDDEN

Protesterende Moslimbroeders maken mij trots op christendom

door Hala Naoum Néhmé    29 okt 2013

*

Veel Egyptische kerken zijn doelwit van geweld

Tot vervelens toe verzekerden Nederlandse arabisten ons dat de Moslimbroeders geweld hadden afgezworen. Maar afgelopen zomer laaide de jacht op christenen in moslimlanden weer op. En de arabisten blijven stil.

  Stelt u zich eens voor dat we in de nasleep van onze nationale discussie over racisme en Zwarte Piet in volle woede massaal naar wijken trekken waar veel zwarten wonen om hun bezittingen in brand te steken, opdat hun straten nog lang herinneren aan onze vergeldingsactie.

Dé zwarten moeten boeten voor het feit dat het Platform Slavernij Verleden Nederland aan de schandpaal nagelt door het van racisme te betichten en zelfs de Verenigde Naties te vragen ons kinderfeest te onderzoeken.

Miss World

Hoe bizar zo'n gedachte-experiment ook lijkt, in sommige werelddelen kan het werkelijkheid zijn. Een misstap van een enkeling wordt ervaren als een misdaad van allen en leidt tot strafexpedities die weinig aan de verbeelding overlaten.

Christenen in de islamitische wereld kunnen hierover meepraten.

Neem de Nigeriaanse columniste die in 2002 in een krant, eigendom van een christelijke uitgever, schreef dat de dames van de Miss World-verkiezing wel eens in de smaak zouden kunnen vallen bij Mohammed.

Moslims, die de verkiezing van een christelijke morele decadentie vonden, waren furieus. Hun woedeaanvallen leidden tot tweehonderd doden en twaalfhonderd gewonden.

Machetes

Ooggetuigen spraken destijds met een Nederlandse journalist die in dagblad Trouw vastlegde hoe moslimjongeren plunderend de christelijke wijken introkken, voorbijgangers aanvielen, automobilisten uit hun wagens sleurden om hen met machetes en bijlen af te maken, onderwijl Allahu Akbar (God is groot) roepend.

Of neem de zaak van de veertienjarige gehandicapte Pakistaanse Masih die vorig jaar weken in een streng bewaakte gevangenis werd vastgehouden op verdenking van godslastering.

Een imam zou in de boodschappentas van dit christelijke meisje verbrande Koran-bladzijden hebben aangetroffen. Dit resulteerde in een door woedende moslims georganiseerde hetze om honderden christenen uit hun woonwijken te verjagen.

Diaspora

Uiteindelijk bleek de imam die Masih van godslastering beschuldigde zelf de dader te zijn. Hij zou hebben gezegd dat zulke beschuldigingen de enige manier zijn om christenen uit de buurt te verbannen.

In Egypte, het land dat tot afgelopen juni door de Moslimbroederschap werd geregeerd, is het lot van christenen niet veel anders.

Reeds onder het bewind van toenmalig president Hosni Mubarak werd het hen zwaar aangerekend dat hun diaspora voortdurend aandacht vroeg voor hun benarde positie. Hiermee zouden zij het imago van Egypte schaden en daar moesten ze voor bloeden.

Aanjager

De Moslimbroederschap fungeerde, ook onder Mubarak, als de ritmische aanjager van heksenjacht jegens iedereen die niet de soennitische islam aanhing.

Hun ordetroepen boekten dan ook grote successen, die wellicht het beste worden geïllustreerd door de film Hassan, Marcus en Cohen (1954). Op het moment dat hij verscheen leefden nog joden in Egypte (in de persoon van Cohen) en hadden zij een relatief vreedzaam bestaan, naast moslims (Hassan) en christenen (Marcus).

In 2008 verscheen een 'bijgewerkte' versie van de film, Hassan en Marcus. Cohens verdrijving uit Egypte resulteerde in zijn symbolische verdwijning uit de film. In een vraaggesprek met hoofdrolspeler Adel Imam zei hij: 'Ik maak me zorgen over het moment waarop de film Hassan verschijnt.'

Fatwa

Marcus is dan, als alles verloopt zoals gepland, ook verdreven, waarmee de gedroomde monoreligieuze staat van de Moslimbroederschap een feit is.

Het eigenaardige is dat deze groepering haar intenties en ambities nooit heeft verborgen. Sterker, in 1980 vaardigde haar moefti en tevens bestuurslid Mohammad Alkhatib een fatwa uit waarin vernietiging van kerken als een religieuze plicht werd gepresenteerd.

Sindsdien doen Alkhatibs volgingen hun best de daad bij het woord te voegen, met als absolute dieptepunt de gebeurtenissen van afgelopen zomer in tien Egyptische provincies.

Nieuwsuur

Binnen enkele dagen werden volgens mensenrechtenorganisaties meer dan 43 kerken in brand gestoken en 200 christelijke eigendommen zoals buurtbibliotheken, opvangcentra, kloosters, lokale banken, scholen, winkels en huizen beschadigd.

Deze gebeurtenissen hebben zo veel indruk gemaakt, zelfs op actualiteitenrubriek Nieuwsuur, dat de verslaggever sprak van Egypte's Kristallnacht. Interessanter is echter dat het overgrote deel van de Nederlandse arabisten stil was.

Tsja, wat moeten zij zeggen nadat ze de natie in 2011 en 2012 tot vervelens toe hadden verzekerd dat de Moslimbroederschap geweld zou hebben afgezworen, dat het karikatuur van een wolf in schaapskleren achterhaald is en dat de Broederschap zelfs een 'islamitische variant van het CDA' is?

Naïef

Maar eerlijk is eerlijk, de Nederlandse arabisten zaten er niet verder naast dan hun westerse vakgenoten die gedurende de zogeheten 'Arabische lente' de vleesgeworden naïviteit waren.

Hoe dit gebeurde, wordt door de Amerikaanse Moslimbroederschap-kenner Eric Trager in Foreign Policy uitstekend beschreven. 'How did so many Western analysts get Egypt's Islamist movement so wrong?' vroeg Trager zich af.

Op de breed gedeelde overtuiging in de wereld der Arabisten dat de Moslimbroeders democraten zijn, schrijft Trager: 'Don't kid yourself.'

Nederland

Enkele weken geleden demonstreerde een handjevol moslimbroeders op de Dam in Amsterdam tegen het afzetten van president Mohammed Morsi. Zij eisten respect voor de democratie en rechtsstaat die Morsi tot president kroonden.

Ik liep toevallig langs en dacht: democraten hier, antidemocraten elders. Ik wilde nog roepen dat democratie ook respect voor de minderheden inhoudt maar hield de eer aan mijzelf, wetende dat mijn woorden niet in vruchtbare aarde zouden vallen.

Ik liep weg, trots op de christelijke Nederlandse cultuur die deze groeperingen alle vrijheid geeft hun leven te leiden, en mij afvragend welke gevolgen de afwezige wederkerigheid ten opzichte van andersdenkenden hier in het Westen zal hebben. Want 'behandel de ander zoals je behandeld wil worden' komt al eeuwen niet voor in het woordenboek van de Broederschap.

*   

Geschreven door AABEE via Digitalia

30-10-2013, 11:10 geschreven door DIGITHALYS

.

.

Op de hoek van het Rond Punt Schumann

Ergens tussen de Straat van de Wet en de Rue de la Loi.

.

II MIDDEN

Kostenexplosie: 350 miljoen euro voor EU-paleis in Brussel

Posted on 28 oktober 2013     door E.J. Bron

*

Een protserig paleis in Brussel met de naam “Europa” doet op dit moment alle financiële richtlijnen exploderen: het nieuwe gebouw van de Raad van Europa is volledig buiten controle geraakt. De opening moest nu officieel uitgesteld worden. Er bestaat geen enkele controle op de bouwkosten door de geldschieters – de Europese belastingbetalers. Op de EU-website staat een pure leugen over de bouwkosten. In Brussel ontstaat een gigantisch gedenkteken van de grootheidswaanzin.

In Brussel wordt al tien jaar lang aan een gigantisch paleis gebouwd. Hiermee wil de president van de Europese Raad, Herman Van Rompuy, een monument voor alle eeuwigheid neerzetten. Bovendien is de bouw een indirecte subsidie van de Europese belastingbetalers voor de Belgische bouweconomie.

Het gebouw wordt gebouwd door de Belgen, dat direct tegenover dat van de met de Raad van Europa om de hegemonie strijdende Europese Commissie staat, en ze gebruiken de Europese gelden om “op de hoek van de Rond-Point Schuman… aan de Rue de la Loi” een samenhangend stedelijk gebied op te richten.

De architectuur van het paleis is extravagant. De Raad van Europa prijst het paleis, dat gebouwd wordt door het bureau van de sterarchitect Philippe Samyn in samenwerking met studio Valle Progettazioni en het bureau Happold: “De mooiste bouwelementen van dit Art-Déco-ensemble vallen onder monumentenzorg.” Voor de bouw wordt hout uit heel Europa aangevoerd – zogenaamd van tweedehands kozijnen om het milieu-idee te dienen. Zonnepanelen op het dak en een ondergrondse garage zijn, behalve de 27.000 m² kantooroppervlakte, andere highlights van de manifestatie van de mateloosheid.

De kosten zijn volgens informatie van de Deutsche Wirtschafts Nachrichten volledig uit de hand gelopen. Bij de nieuwe hoofdzetel van de Europese Raad met de naam “Europa” gaat het om een gebouw dat volledig door de Europese belastingbetalers wordt gefinancierd.

Oorspronkelijk zou de bouw 240 miljoen euro kosten. Wie naar de website van de EU gaat, krijgt op 28 oktober een pure leugen voorgeschoteld. Hier staat:

De verbouwingskosten blijven onder het maximum van 240 miljoen euro dat in november 2005 werd overeengekomen (waarde januari 2004).

Dit bedrag is al lang geschiedenis – en dat heeft de Raad van Europa al toegegeven: in maart 2013 bedroegen de kosten al 301 miljoen euro . De openingstermijn – oorspronkelijk april 2014 – moest uitgesteld worden: nu deelt de Europese Raad mee dat de opening gepland staat “tegen het einde van het eerste halfjaar van 2015.”

Blijkbaar is de EU niet alleen op haar website het overzicht over de kosten kwijtgeraakt : uit een parlementaire interpellatie blijkt dat de kosten in januari 2014 officieel op 218 miljoen euro werden geraamd. Waarom de bouw diezelfde maand nog eens 22 miljoen euro duurder werd, kan niemand in Brussel uitleggen.

Daarmee staat in ieder geval al vast: de belastingbetalers moeten 61 miljoen euro meer opbrengen, opdat de Raad van Europa – die niemand van de burgers van Europa kent of heeft gekozen – in Brussel een gigantisch glazen paleis kan bouwen. Waarnemers van de bouw en insiders van het gebeuren aan de Rue de la Loi (Straat van de Wet!) verwachten dat de totale bouwkosten eerder 350 miljoen euro zullen bedragen. Alleen al de kosten van het uitstellen van de opening zijn niet meer te controleren.

350 miljoen euro uit de zakken van de burgers van Europa – voor een kantoorgebouw in Brussel.

De begrotingscommissie van het Europees Parlement heeft vanwege het uit de hand lopen van de kosten geweigerd de Europese Raad voor het begrotingsjaar 2011 te ontlasten. De commissie “roept de Raad er opnieuw toe op een omvangrijke schriftelijke verklaring in te dienen, waarin het totale bedrag van de voor de koop van het gebouw Résidence Palais uitgegeven middelen, de begrotingsrichtlijnen waaraan deze middelen werden onttrokken, de tot nu toe betaalde en nog te betalen termijnen en het geplande gebruiksdoel van het gebouw worden aangegeven.

Tot nu toe heeft Van Rompuy gewoon geweigerd om informatie te verschaffen.

Er werden al 275 miljoen euro aan België overgemaakt. Het al toegegeven ontbrekende bedrag van 26 miljoen euro moet het komende jaar door de Europese belastingbetalers opgebracht worden.

De belastingbetaler zal voor de nog noodzakelijke miljoen geen verklaring krijgen: de Europese Raad heeft een informeel informatieverbod opgelegd.

De handelwijze is een uniek schandaal: hier worden Europese belastinggelden in een bouwwerk gestoken, over wiens exacte gebruik geen rekenschap wordt afgelegd. In een tijd, waarin de bevolkingen van Europa kreunen onder een unieke recessie, bouwen de bureaucraten in Brussel een tempel voor de eigen ijdelheid.

Dat alles vindt nu al jaren plaats – zonder enige controle door het publiek. Het laatst was er kritiek in 2011 van de Bond van de Europese Belastingbetalers. Die stierf ongehoord weg.

De kosten stijgen verder.

De Europeanen moeten dag en nacht werken, opdat komende generaties op zekere dag in Brussel een enorm gedenkteken van grootheidswaanzin kunnen bewonderen

*

Geschreven door AABEE via Digitalia

29-10-2013, 16:11 geschreven door DIGITHALYS

***

Dinsdag 29 oktober 2013

Zaaimaand

Zon 7u29-17u23

H Ermelindis van Meldert

.

.

Dit zijn NIET de benen van ons Moemoe

Maar de benen van de Anti Islam affiche….

.

II MIDDEN

Gerolf Annemans laat kansen liggen bij Ivan de Vadder

Posted on 28 oktober 2013     door E.J. Bron

*

Het zou kunnen dat Ivan de Vadder eigenlijk Ivan Devadder heet of zelfs Ivan DeVadder. Je weet het maar nooit met die Belgen. Maar in elk geval is hij een huichelaar, die net zo min iets van zijn vak begrijpt als de rest van de Vlaamse, sorry, de West-Europese, sorry, de westerse journalistiek. Sorry: de linkse westerse journalistiek. Nou ja, dat zijn ze dus zo’n beetje allemaal. Pensée unique, zoals het op zijn sappigste Vlaams heet.

Er staat een stuk op deze site van Sam van Rooy waarin olijk bolleke Tom Naegels figureert. Sam wijst erop hoe hilarisch en tegelijk tragisch tekenend voor de starnakelse domheid van “links” die opmerking van Naegels is dat er zo weinig “rechtse” journalisten te vinden zijn. “Ga eens kijken achter het cordon sanitaire, Tom!”, roept Sam hem toe.

Ik kom terug op dat stuk van Sam van Rooy. Eerst: De Vadder interviewt Gerolf Annemans, de nieuwe leider van het Vlaams Belang. Nou ja . . . . . interviewt? Het is meer een kruisverhoor. Let op de vanzelfsprekendheid waarmee De Vadder zich moreel superieur acht. Dat tóóntje dat het midden houdt tussen beschuldigend en bestraffend. De mainstream westerse journalistiek in optima forma: volksopvoedend in plaats van informerend.

“Die komen uit extreem-rechtse hoek”, roept De Vadder na nog géén minuut en Annemans verzuimt om voor open doel te scoren door te zeggen dat deze insinuatie ongepast is, want dat het Vlaams Belang zich niet “extreem rechts” acht. Annemans had het bovengenoemde stuk van Sam van Rooy duidelijk niet gelezen, een tekst toch waarin hem alle materiaal aangereikt wordt om hevig te scoren en dat in dubbel opzicht.

Annemans had dus moeten beginnen met heftig verontwaardigd te worden over die insinuatie van De Vadder over dat extreem-rechtse karakter van het VB. Vervolgens had hij er aan vast moeten houden om de gelegenheid te krijgen die aantijging te weerleggen. Hij had op dat punt niet moeten toegeven: “Eerst krijg ik de gelegenheid voor een ruime weerlegging en dan kunt u verder vragen, mijn heer DeVadder!” Zoiets.

En die weerlegging had er, als hij goed gebruik had gemaakt van de bovengelinkte tekst van Sam van Rooy, er aldus kunnen uitzien:

“Geert Van Istendael heeft er al op gewezen dat de link-rechts tegenstelling is ontploft. Het VB heeft ook linkse opvattingen. Het VB wil de verzorgings-staat behouden en daartoe moet de immigratie beperkt worden. Het VB wijst de islam af en wil de westerse vrijheidswaarden behouden en daartoe moet de immigratie beperkt worden. Het VB is vóór Europese samenwerking en wijst dus de anti-demokratische moloch in Brussel af.”

Is dat niet mooi kort? En Annemans had dat vast zelf nog wel kunnen optuigen met een paar mooie vrijzinnige standpunten op cultureel gebied.

Die insinuatie van De Vadder kwam vrij vroeg in het kruisverhoor en als Annemans die kans voor open doel had gescoord, dan zou hij waarschijnlijk de rest van het interview niet zo in het defensief hebben gezeten.

Door:

Martien Pennings

*

Geschreven door AABEE via Digitalia

29-10-2013, 10:29 geschreven door DIGITHALYS

.

.

.

.

II MIDDEN

EEN INZENDER ...

vraagt zich af of de Japanezen slimmer zijn dan wij .  Eerlijk gezegd , ik denk het wel.

Waarom er geen moslims zijn in Japan...

Verstandig volk die Japanners.

*

Kunnen wij nog veel van leren met onze idiote en gevaarlijke opstelling van de gezelligheid van een multiculturele samenleving.

Doorsturen naar alle politici en andere onverantwoordelijke idioten die overtuigd zijn van hun gelijk.

Spijtig genoeg kan je idioten en dommeriken niets aan het verstand brengen want, daar is verstand voor nodig.!

De japanners en hun politiek t.o.v. de moslims :

Heeft U al ooit in de krant gelezen dat een politieke leider of eerste minister van een Islamitische staat een staatsbezoek bracht aan Japan?

Heeft U al ooit er bij stil gestaan dat er een berichtgeving kwam met een officieel staatsbezoek van Iran of Saoedi Arabië aan Japan?

Japan is een land dat de islam achter gesloten gordijnen houdt en zeer strikte beperkingen heeft opgelegd aan de islam en alle moslims.

 De  redenen zijn de volgende:

a) Japan is het enige land dat geen burgerschap (nationaliteit) geeft aan moslims;

b) In Japan kunnen moslims geen permanente verblijfsvergunning krijgen;

c) Zijn er zeer strikte verbodsregels inzake het verspreiden van de Islam in Japan;

d) Op de universiteiten van Japan, worden er geen Arabische of andere islamitische talen onderwezen;

e) Het is verboden om de gedrukte Koran in te voeren ook deze gedrukt in het Arabisch;

f) In overeenstemming met de verschenen richtlijnen van de Japanse regering, zijn er enkel voor 2 moslim Lakhs een visum verstrekt voor tijdelijk verblijf en zij moesten conform de Japanse wet verplicht Japans spreken en moesten verplicht hun godsdienstige rituelen uitvoeren in hun wettelijke verblijfplaats.

g) Japan is het enige land in de wereld welke een zeer beperkt aantal onbelangrijke ambassades hebben van de islam staten;

h) De Japanners zijn totaal niet aangetrokken door de Islam;

i) De in Japan verblijvende moslims zijn enkel werknemers van buitenlandse bedrijven;

j) Zelfs vandaag, worden er geen visa toegestaan aan moslim geneesheren, ingenieurs of beheerders welke door buitenlandse bedrijven worden gezonden;

k) Het grootste deel van desbetreffende bedrijven voorzien in hun onderrichtingen dat enkel niet moslims zich mogen kandidaat stellen voor een job;

l) De Japanse overheid is van mening dat de moslims fundamentalisten zijn en dat zij zelfs in het tijdperk van de globalisatie, niet bereid zijn om hun moslim wetten te wijzigen;

m) De moslims moeten er niet aan denken om een gehuurd appartement te krijgen in Japan;

n) Indien iemand te weten komt dat zijn buurman een moslim is, dan slaat de ganse buurt alarm;

o) Niemand mag een islam cel of een Arabische kring in Japan oprichten.

p) Er is geen wet (sharia) in Japan;

q) Indien een Japanse vrouw huwt met een moslim, dan wordt zij beschouwd als een paria voor altijd;

r) In overeenstemming met dhr Komico Yagi (Departementshoofd van de Universiteit van Tokio) is er een mentaliteit in Japan waarbij de moslim godsdienst een zeer intolerante religie is en men deze ten stelligste moet mijden; ( en er ver van wegblijven)

 Vraag : Zijn ze aan het dwalen of zijn ze slimmer dan wij…?

Geschreven door AABEE via Digitalia

28-10-2013, 16:51 geschreven door DIGITHALYS

.

.

Tolerantie is lijk socialist zijn.

Ge moet het zijn of ze slaan op joen muile…..

.

.

II MIDDEN

Brussels tolerantie snoert ons de mond

27-10-2013 - Sebastien Valkenberg – Trouw

Bron : Iskander

*

Het moet verdraagzamer, vindt de EU. Maar haar tolerantieoffensief werkt averechts. Het kind van de rekening is de vrijheid van meningsuiting.

Waar was het schrijversprotest? Welke kunstenaars stonden er op de barricade? Heb ik een open brief gemist waarin intellectuelen hun verontrusting uitspraken over de EU-notitie

'A European Framework National Statute For The Promotion of Tolerance'

Het werkstuk verscheen in dezelfde week dat Geert Mak de Abel Herzberglezing 2013 hield over Europa. Een mooie gelegenheid voor een kritisch geluid. In plaats daarvan sloeg hij aan het mijmeren over 'een Europese Renaissance'.

De enige die alarm sloeg - ere wie ere toekomt - was A. Nanninga. Maar ja, die is van GeenStijl en wie daarvoor schrijft, hoeven we niet serieus te nemen, nietwaar? Terwijl 'A European Framework', een product van het Europees Parlement, genoeg reden tot argwaan geeft. In één zin: de vrijheid van meningsuiting loopt gevaar. Dat gaat iedereen aan, maar schrijvers, kunstenaars en intellectuelen een beetje extra. Meer dan wie ook moeten zij het hebben van het vrije woord.

Wat maakt de bewuste notitie zo zorgwekkend? Dat ze een wolf in schaapskleren is. Op het eerste gezicht is 'A European Framework' een stuk waar niemand zich een buil aan kan vallen. Het wil de tolerantie in de lidstaten bevorderen én doet aanbevelingen om deze ambitie te vertalen in wetgeving. De steun voor deze doelstelling zal groot zijn. Uit een steekproef, die marktonderzoekbureau Team Vier vorig jaar verrichtte onder 571 mensen, blijkt dat twee op de drie Nederlanders tolerantie als de belangrijkste kernwaarde van ons land beschouwt.

Daarbij zou een scheut tolerantie heilzaam werk kunnen verrichten. Zeker aangezien we nog steeds leven in 'doorgeladen tijden', zoals Joost Zwagerman het een paar jaar terug formuleerde in 'Hollands welvaren' (2008). Vooral als het om religieuze kwesties gaat, blijkt hoe gemakkelijk de vlam in de pan slaat.

De gevolgen van die lichte ontvlambaarheid ondervond columniste Ebru Umar deze zomer. Een kritische column over het islamitische ochtendgebed en de profeet Mohammed - 'die dooie gast' - kwam haar op meerdere (doods)bedreigingen te staan. "Vuile kk hoer achter je telefoon durf je wel kom hier zo praten dan voor mij sla ik al je tanden eruit", was een van de mildere dreigtweets. Meer tolerantie is dus welkom, lijkt het.

Totdat je gaat lezen in het EU-werkstuk. Dan blijkt dat het verdraagzaamheidoffensief wel eens averechts zou kunnen uitpakken. In plaats van de vrijheid van meningsuiting te beschermen, komt deze ernstig in het gedrang. Grote boosdoener is de definitie die de EU hanteert. Ze associeert tolerantie met een 'open geest naar onbekende ideeën en levenswijzen' en 'respect voor de onderscheidende kenmerken van verschillende groepen'. De beoogde houding is die van een antropoloog die nogal onder de indruk is van vreemde culturen.

Vorig jaar deed Sire iets vergelijkbaars in haar campagne 'Tolerantie, daar knapt heel Nederland van op'. Een duidelijke definitie bleef uit. Maar in het reclamespotje zagen we hoe het hoorde. De hoofdpersoon at couscous met een Marokkaanse familie, feestte mee op een Joodse bruiloft en deed mee aan een potje (Turks?) worstelen.

Kennelijk is dit tolerantie anno 2013: verdiep je in andermans achtergrond, dan groeit het begrip, en wie weet zelfs de waardering. Deze benadering valt prima te begrijpen als we die afzetten tegen de ongerustheid van Sire- directeur Pim Slierings. In een interview in Trouw lichtte hij zijn campagne toe. "Er heerst een gevoel dat het hier vol is en er is angst voor het onbekende."

Voor een instantie als Sire is het van belang dat zij haar begrippenapparaat op orde heeft. Tegelijk maakt zij 'slechts' reclame. De kwestie wordt urgenter als het Europees Parlement met tolerantie aan de slag gaat. De parlementariërs maken wetten op basis waarvan uitingen van intolerantie bestraft kunnen worden. Zorg dus voor een definitie die doortimmerd en weloverwogen is.

Tolerantie als een vorm van ruimdenkendheid en respect. Bij die populaire opvatting plaatst de Leidse rechtsfilosoof Paul Cliteur grote vraagtekens. In zijn essaybundel 'Moderne Papoea's' (2003) zegt hij het zo: "Waarom zou ik moeten respecteren wat ik wezenlijk verkeerd acht?"

Laten we de proef op de som nemen. De Sire-voorbeelden komen uit de hoek van de gezellige volksfolklore en zijn mediageniek. Die zullen voor niemand echt een steen des aanstoots zijn. Dat verandert als het om de duistere kanten van een cultuur gaat, zoals de gelijkstelling van homo's aan varkens binnen de islam en de ongelijkheid van man en vrouw. Om het met Cliteur te zeggen: waarom zou je er respect voor moeten opbrengen?

De laatste tijd gingen veel debatten over de vraag of de EU niet een sluipenderwijs verandert van een economische in een politieke unie. Ter voorkoming daarvan verzamelde het Burgerforum EU bijna 60.000 handtekeningen van burgers die dit proces een halt willen toeroepen.

De bezorgdheid zou nog groter moeten zijn over een ontwikkeling die zich nog geruislozer voltrekt. De Brusselse rekenmeesters worden gevreesd, maar onderschat ook de zedenmeesters niet. Het heeft er alle schijn van dat de EU een fatsoensunie aan het optuigen is.

In toenemende mate beschouwt Europa zich als scherprechter die beslist wat je wel mag vinden en wat niet. Wat goede meningen zijn en wat foute. De eerste groep zou duiden op de aanwezigheid van tolerantie, de tweede van intolerantie.

Wat betekent dit concreet? Je goedkeuring uitspreken over een totalitaire ideologie mag niet, staat er in sectie zeven van 'A European Framework', net zoals xenofobische standpunten verboden zijn. Het zijn het maar twee voorbeelden; de lijst met illegale uitingen - genocidenontkenning, de belediging van groepen - is veel langer. Het venijn zit hem in de rekbaarheid van de criteria. Neem xenofobie. Het is een containerbegrip waaronder je vele uitspraken kunt laten vallen.

Denk niet dat we te maken hebben met de zoveelste papieren tijger die uiteindelijk in een diepe bureaulade belandt. Dat 'klimaat van tolerantie ten aanzien van de kwaliteiten en culturen van anderen' komt er niet zomaar.

Daarom pleiten de auteurs voor aangepast lesmateriaal op school en cursussen op de werkvloer (alleen de door filosoof Ad Verbrugge opgerichte vereniging Beter Onderwijs Nederland reageerde kritisch op deze vanuit Brussel opgelegde tolerantielessen). Boeken, tijdschriften, televisieprogramma's kunnen op subsidie rekenen als ze de juiste boodschap uitdragen.

Dat de juiste mening belangrijker is dan de vrije mening, bleek al eerder. Begin dit jaar presenteerde de High Level Group on Media Freedom and Pluralism een rapport over 'mediavrijheid en diversiteit'. De denktank wil een orgaan instellen voor 'opgelegde zelfregulering', een soort Raad voor de Journalistiek. Dit moet de bevoegdheid krijgen om journalisten boetes op te leggen, te dwingen tot publieke excuses en zelfs uit hun beroep te zetten. Leidraad bij de beoordeling van het journalistengilde is een set 'Europese waarden'. Onduidelijk is wat die waarden precies inhouden, wie ze vaststelt en wat de gevolgen zijn als iemands mening ermee in strijd is.

'A European Framework' is dus geen op zichzelf staand document, maar past in een breder opvoedingsprogramma dat Europeanen tot nette opvattingen brengt. Daarmee slaat de EU de plank niet zomaar mis. Het oorspronkelijke ideaal slaat om in zijn tegendeel. Als er één ding is wat tolerantie nu juist niet beoogt, is dat het afdwingen van politieke correctheid. Wat zou de Franse filosoof Voltaire zo'n 250 jaar geleden ook alweer gezegd hebben? "Ik verafschuw alles wat u schrijft, maar ik zou mijn leven ervoor geven dat u het kunt blijven schrijven."

Toegegeven, het blijft onduidelijk of deze uitspraak werkelijk van Voltaire is. Maar dat is hier van ondergeschikt belang, de gedachtengang is in elk geval in lijn met de rest van zijn oeuvre.

Deze oerdefinitie laat zien dat de EU er niet verder naast had kunnen zitten met haar pleidooi. Tolerantie heeft niets te maken met respect en het afdwingen van meningen die de toets der beschaving kunnen doorstaan. Het is precies omgekeerd. Er valt pas iets te tolereren in het geval van uitingen die we verwerpelijk vinden. Of zoals Voltaire het zei: "Ik verafschuw alles wat u schrijft ..." Inderdaad: afschuw in plaats van respect.

Vandaar dat tolerantie ook wel wordt getypeerd als de deugd van het tandenknarsen. Jawel, een deugd. Dat wil zeggen dat er moeite voor nodig is om die onder de knie te krijgen. Het liefst zou je iets verbieden, maar dat doe je niet.

Tolerantie nieuwe stijl heeft het omgekeerde effect. Ze is funest voor de vrijheid van meningsuiting. Het accent verschuift van degene die een onwelgevallige mening aanhoort naar degene die er een uit. Het is niet langer aan de eerste om tot tien te leren tellen, maar aan de tweede om op zijn taalgebruik te letten. Weg aansporing om het incasseringsvermogen te trainen.

Om de pervertering van het tolerantiebegrip inzichtelijk te maken: dacht Ebru Umar op tolerantie te mogen rekenen ten aanzien van haar column, blijkt dat ze moet vrezen voor het verwijt dat ze zelf intolerant is. In een overijverige bui zouden de Europese zedenmeesters 'die dooie gast' zomaar kunnen uitleggen als een geval van respectloosheid of van islamofobie.

Wat is het resultaat als critici voortdurend rekening moeten houden met groepen die zich niet 'gerespecteerd' voelen? Het risico bestaat dat ze bij voorbaat al een toontje lager gaan zingen. De harde polemiek, de bijtende satire en de bijtende spot dreigen zieltogende genres worden.

Een hypothetisch scenario? Zeker niet. Ebru Umar stelt zich strijdlustig op. Maar Paul Cliteur hield zich uit angst voor opgewonden moslims een tijdlang gedeisd en korter geleden hebben cabaretiers als Youp van 't Hek en Tijl Beckand erkend dat ze niet alles durfden zeggen op het toneel. De laatste in dat rijtje is Hans Teeuwen. Een paar maanden geleden vertelde hij in 'Zomergasten' dat hij zelfcensuur toepast uit angst voor geweld uit islamitische hoek. Hij zal zich niet gesterkt voelen door het Brusselse proza. Integendeel.

Dat maakt de fatsoensunie die Brussel voor ogen staat geen aanlokkelijk perspectief. Laat die mijmeringen over een Renaissance dus maar zitten. Het is eerder oppassen geblazen dat we niet teruggaan naar de donkere Middeleeuwen.

Sebastien Valkenberg (1978) is filosoof en essayist. Hij publiceert in Trouw en Filosofie Magazine. In 2010 verscheen 'Geluksvogels. Of waarom we het nog nooit zo goed hadden'.

*

Geschreven door AABEE via Digitalia

28-10-2013, 16:17 geschreven door DIGITHALYS

***

Maandag 28 oktober

Zon 7u28-17u24

HH Simon en Judas

.

.

.

.

II MIDDEN

EU-politici houden onvoorstelbare privileges en luxe - tot de ondergang

*

Maandsalaris EU-afgevaardigden: € 12.255,87,- exclusief dagvergoeding à € 304,-, exclusief residentietoelage van 15% basissalaris, exclusief kinderbijslag à € 300,- per kind, exclusief secretariaatsvergoeding van € 21.209,- per maand, inclusief ruim 10 weken vakantie

De euro en de EU: een strop voor de burgers, maar hèt middel voor Brussel om zichzelf schandalig te blijven verrijken.

Eén van de redenen waarom bijna al 'onze' politici in Den Haag blijven vasthouden aan de euro en krampachtig het EU-lidmaatschap blijven verdedigen, is dat hen dat de mogelijkheid geeft om straks een nieuwe, zeer lucratieve carrière in Brussel op te bouwen. Iedereen die het tot Brussel haalt is meteen financieel 'binnen', want de Europese belastingbetalers financieren een leven vol onvoorstelbare privileges, voordelen en luxe voor alle EU-politici en parlementariërs, en dat zonder dat hier ook maar een spatje democratische controle op is.

Schijndemocratie in Sovjetstijl

Het EU-parlement wordt weliswaar door de Europeanen gekozen, maar daarmee houdt alle democratie in Brussel onmiddellijk op. EU-parlementariërs hebben namelijk niet het recht om zelf wetsvoorstellen in te dienen. Het enige wat ze mogen doen is door de EU-Commissie ingediende verordeningen en richtlijnen goedkeuren of afwijzen.

Wijzen ze een voorstel af, zoals de voordracht van de Luxemburger Yves Mersch eind 2012 voor de directie van de ECB (omdat hij een man is), dan kan de EU-Raad zo'n kandidaat toch aanstellen, wat in dit geval ook gebeurd is. Het EU-parlement speelt dan ook exact dezelfde onbeduidende rol als destijds de Duma in de Sovjet Unie, en dient alleen om tegenover de Europeanen de schijn van democratie op te houden.

De 'hoge afgevaardigden' van de Commissie hebben duidelijk nul komma nul respect voor het parlement. Neem bijvoorbeeld EU-'minister' van Buitenlandse Zaken Catherine Ashton, die slechts zelden ingaat op een uitnodiging van het parlement, ook niet als dit debatteert over belangrijke buitenlandse kwesties. In nationale parlementen zou dat als een grove belediging worden opgevat, maar in Brussel is het normaal.

Parlementariër: Mijn collega's zijn net zo lui als ik

Gezien hun buitengewoon royale salarissen, voorzieningen en andere privileges boeit dat de parlementariërs sowieso niet. Een enkeling klapt wel eens uit de school, zoals de Duitser Ernst Strasser, die in augustus 2012 tegenover Britse journalisten toegaf dat 'de meeste parlementariërs net zo lui zijn als ik. Al het werk wordt door onze medewerkers verricht.'

Een maand later verklaarde de 24 jarige Zweed Amelia Andersdotter, die nog niet compleet door Brussel was ingepalmd, dat 'het EU-parlement vol goede bedoelingen zit, maar dat het geen zin heeft om deze bedoelingen uit te voeren.' Het is dus niet verwonderlijk dat vrijwel geen enkele Europeaan weet wat het parlement eigenlijk uitvoert.

Schandalige praktijken op TV vastgelegd

De onafhankelijke Oostenrijker Hans-Peter Martin was één van de zeer weinigen die openlijk wees op het enorme bedrog door parlementariërs met de aanwezigheidspremies. Zoals bekend werd deze fraude met zijn hulp door Nederlandse journalisten en TV-camera's vastgelegd. Veel parlementariërs incasseerden de dagelijkse vergoeding van € 304,-, zonder ook maar een seconde in het parlement aanwezig te zijn. De meesten gingen direct per limousine naar het vliegveld, om van het weekend te genieten.

Maar ook doordeweeks vinden deze schandalige praktijken plaats. Bij het zien van de camera's vluchtten de meeste dames en heren afgevaardigden weg. Sommigen probeerden zich er hakkelend uit te kletsen, enkelen begonnen te dreigen en weer een ander liet het camerateam door bewakers het gebouw uitzetten.

Wie denkt dat er hierna iets veranderd is, heeft het mis. De 'onafhankelijke' Martin Ehrenhauser diende weliswaar een motie in om een einde te maken aan deze 'immorele praktijken', maar de meerderheid wees zijn voorstel ogenblikkelijk af. De fraude met de royale aanwezigheidspremie gaat dus gewoon door.

'Graaiers en bedriegers'

Al in 1996 berichtte een Britse TV-zender over de 'schandalige handelwijze van de graaiers en bedriegers' in Brussel, zoals het werd genoemd. De toenmalige president van het EP, José Gil Robles, eiste vervolgens disciplinaire maatregelen - niet tegen de daders, maar tegen de indiscrete ambtenaren van het Europese Rekenhof die alles aan de grote klok hadden gehangen.

Hans Peter Martin werd vanwege het onthullen van dit soort schandalen door burgers als een soort held gezien, totdat er geruchten opdoken over het onrechtmatige gebruik van zijn maandelijkse secretariaatstoelage van € 21.209,- en het aanwenden van minstens 1 miljoen euro partijgelden voor privégebruik. Het EP hief vervolgens zijn immuniteit op, maar hij zit nog altijd in het parlement.

'Gehersenspoeld'

Een andere Oostenrijker, de voormalige minister van Binnenlandse Zaken Ernst Strasser, nam als EU-parlementariër letterlijk het woord 'gehersenspoeld' in de mond toen hij het over de EU-afgevaardigden had. Vervolgens werd hij door Britse journalisten in de val gelokt, die hem met verborgen camera's filmden toen hij zich zonder aarzelen liet omkopen, en bovendien zei dat hij als EU-parlementariër per geval jaarlijks minstens € 100.000,- incasseerde van lobbyisten.

Naast Strasser, die hiervoor tot vier jaar gevangenisstraf werd veroordeeld, gingen nog eens twee andere EU-afgevaardigden op het omkoopaanbod van de Britse journalisten in. Eén van hen, de voormalige Roemeense minister van Buitenlandse Zaken Zoran Thaler, heeft nog steeds gewoon zitting in het parlement.

15.000 lobbyisten in Brussel

Het behoeft geen uitleg dat deze gevallen bepaald geen uitzondering zijn. Dat bewijst het enorme aantal van circa 15.000 lobbyisten die in Brussel rondlopen (bron: Lobby Control). 70% van hen werkt voor ondernemingen en hun organisaties. Zij hebben zoveel invloed, dat vier van de vijf wetten die in Brussel worden besloten, direct uit hun kokers afkomstig zijn. Lobby Control waarschuwt dan ook voor de 'uitholling van de democratie' in Europa, ten gunste van de grote banken en multinationals.

In november 2011 besloot het EP weliswaar tot een nieuwe regeling, die het afgevaardigden verplicht om alle 'aanvullende inkomsten' van boven de € 500,- op te geven, maar het is volstrekt onduidelijk of deze anti-corruptiewet wel werkt. Zo valt het nooit te controleren wat de redenen zijn waarom een parlementariër voor of tegen een bepaalde wet stemt. Gezien de ongelimiteerde hoeveelheden euro's die de lobbyisten te verdelen hebben, zullen de neveninkomsten van de parlementariërs hoogstwaarschijnlijk nooit in echt gevaar zijn geweest.

Duizelingwekkende vergoedingen

Ethisch gedrag, zelfrespect en integriteit zijn in Brussel onbekende eigenschappen. De Duitse staatsman Konrad Adenauer zei ooit dat 'politicus zijn betekent dat je je land moet dienen.' EU-politici hebben hier iets anders van gemaakt: 'Politicus zijn betekent dat je aan je land moet verdienen.' Voorbeeld: nadat de EU in 2009 besloot om de salarissen van EU-afgevaardigden los te koppelen van hun thuislanden, schoten de salarissen voor parlementariërs uit Oost Europa met meer dan € 75.000,- omhoog. Het is dus niet verwonderlijk dat de meesten van hen zelden of nooit bij de zittingen komen opdagen.

Naast een maandelijks basissalaris van € 7956,87 krijgen de afgevaardigden een maandelijkse -belastingvrije!- 'onkostenvergoeding' van € 4299,-, totaal dus € 12.255,87. Iedere afgevaardigde kan tevens elke maand over € 21.209,- beschikken om zijn medewerkers in Brussel, Straatsburg of zijn thuisland te betalen. De eerder genoemde dagvergoeding van € 304,- komt daar nog eens bovenop.

Maar dan nog is de koek niet op, want zo ontvangen ze ook nog eens een 'residentie-toelage' van 15% van het basissalaris, een maandelijkse onkostenvergoeding van € 607,- (vicepresident: € 911,-; president: € 1418,-) en kinderbijslag ter hoogte van € 300,- per kind. En dan natuurlijk nog eens ruim 10 weken vakantie per jaar. Een voorstel in juni 2013 om dit te verkorten, werd met 508 stemmen verworpen.

Het paradijs op aarde bestaat: Brussel

Het paradijs op aarde bestaat dus al, en wel in Brussel, in een door de EU gecreëerde belastingoase waarin niemand zich ook maar ergens voor hoeft te verantwoorden. Met de € 21.209.- per maand voor medewerkers worden dan ook regelmatig -veelal ongekwalificeerde- familieleden betaald, zo bleek uit een intern onderzoek. Andere parlementariërs betalen salaris aan niet bestaande werknemers. Sommigen verplichten hun medewerkers een deel van hun salaris terug te storten.

Er zijn weliswaar regels tegen deze praktijken opgesteld, maar die zijn op de zo kenmerkende vage en gecompliceerde Brusselse wijze voor velerlei uitleg vatbaar. Zo wisten alle 167 betrapte parlementariërs die hun familieleden hadden betaald, een 'uitzonderingssituatie' te bedenken om gewoon met dit misbruik te kunnen blijven doorgaan.

Tot voor kort konden EU-afgevaardigden met de goedkoopste prijsvechters naar hun thuislanden terugvliegen, en ondertussen wel het volle pond van een normale ticket declareren. Dit gelegaliseerde, belastingvrije bedrog, waar de afgevaardigden maandelijks nog eens duizenden euro's extra mee konden opstrijken, werd na felle protesten gestopt. Hoewel... nog steeds mogen ze ook, voor korte vluchten, kiezen voor de duurste businessklasse.

'De besten'

De vicepresident van de EU-Commissie, de Sloveen Marcos Sefcovic, rechtvaardigde in februari van dit jaar de enorme salarissen en vergoedingen met het argument dat 'we de besten moeten halen, die er te krijgen zijn'. Deze zogenaamde 'besten' hebben echter niet in de gaten gehad wat er jarenlang in Griekenland, Spanje en Cyprus gebeurde, hoe enorm de corruptie daar was (en is), hoeveel honderden miljarden Europees geld er in deze landen zijn verdwenen.

Ook ging maar liefst € 1 miljard euro ontwikkelingshulp voor de Democratische Republiek Congo in rook op. EU-president Herman van Rompuy probeerde dit zoveelste schandaal natuurlijk onder het tapijt te vegen, en sprak enkel van 'slechte PR'.

Volk levert in, Brussel geeft zichzelf opnieuw meer geld

Europa's 'besten' in Brussel zijn verantwoordelijk voor het totaal mislukte europroject, voor miljoenen werklozen, voor schrikbarend snel stijgende armoede en massale sociale onrust in de crisislanden, die over niet al te lange tijd in ware volksopstanden dreigen te ontaarden. Terwijl bijna alle Europeanen hun salarissen en voorzieningen zagen gekort, kregen de EU-ambtenaren een salarisverhoging van 1,85%.

In de ogen van de EU-Commissie en het Europese parlement was dat te weinig. Zij eisten een verhoging van 3,7%. De ambtenaren dreigden zelfs met een staking. Uiteindelijk kende het Europese Gerechtshof de geëiste hogere vergoeding toe, en wel met terugwerkende kracht. Voor EU-Commissiepresident José Manuel Barroso betekende dat een verhoging van zijn maandsalaris van € 27.900,- met € 900,-. Zijn onkostenvergoeding steeg met € 300,- naar bijna € 8000,-. Natuurlijk gingen ook alle andere toelagen omhoog.

Solidariteit?

'De EU rust op het concept van solidariteit', staat in de EU-bijbels. Er staat echter niet bij dat deze zin alleen geldt voor de gewone burgers, niet voor de autoritaire veelverdieners in Brussel. Schrijnend bewijs: in 2004 debatteerde het parlement over een ruimhartige bijdrage van € 1,5 miljard -van uw belastinggeld- voor de slachtoffers van de tsunami in Indonesië. Toen één van hen echter voorstelde dat ook de parlementariërs zelf eenmalig hun dagvergoeding van toen € 290,- ter beschikking zouden stellen, begonnen zijn collega's te morren en moest hij zijn voorstel intrekken.

Giga salarissen, wachtgeld, pensioenen - superlage premies

De 37 hoogste ambtenaren van de EU verdienen inmiddels € 24.000,- per maand. 214 'hooggeplaatste' EU-vertegenwoordigers verdienen met jaarlijks € 220.000,- veel meer dan premier Mark Rutte. Volgens Wall Street Journal correspondent Vanessa Mock gaat het zelfs om circa 3000 EU-ambtenaren met zo'n vorstelijk salaris. Sowieso krijgen 5461 ambtenaren maandelijks meer dan € 10.000 op hun rekening gestort.

Bovendien betalen EU-ambtenaren slechts 12% belasting en premies, slechts een kwart van wat veel gewone Europese burgers moeten betalen. Ook de ziektekostenpremies zijn met 2% van het basissalaris veel lager dan het bedrag dat het gewone volk kwijt is.

En wat te denken van het wachtgeld? EU-Commissarissen hebben drie jaar lang recht op maandelijks € 10.000,-. Veel commissarissen keren na hun termijn in Brussel terug in de nationale politiek, of worden met open armen ontvangen bij de banken en bedrijven waar ze zich jarenlang zo ijverig voor hebben ingezet.

Dan blijven nog de pensioenen over, voor de meeste topambtenaren dik € 10.000,- per maand. Een gemiddelde ambtenaar wordt met € 4300,- per maand naar huis gestuurd.

Iedere EU-afgevaardigde kan meer verdienen dan Rutte

Kortom, in Brussel wordt op een ongekende, nog nooit in de historie geziene wijze met geld gesmeten - geld dat door de gewone burgers wordt opgehoest. Terwijl heel Europa in een diepe crisis verkeert, heeft Brussel zichzelf daarvan uitgezonderd. Volgens oud-parlementariër Parin kan iedere EU-afgevaardigde eenvoudig netto meer verdienen dan elke willekeurige Europese regeringsleider.

Boos zijn mogen we niet, want de EU-technocraten hebben er goed voor gezorgd dat alles legaal is. Bovendien stemt u zelf ook massaal keer op keer opnieuw op pro-EU partijen zoals de VVD, de PvdA, D66 en het CDA, die met ons belastinggeld vrolijk meewerken aan het instandhouden van dit almaar kostbaarder wordende Brusselse circus.

'Kaste in Brussel bedient schaamteloos zichzelf'

'De burgers van Europa hebben het gevoel dat de kaste in Brussel schaamteloos en zonder controle zichzelf bedient,' constateerde de Europese Bond van Belastingbetalers in augustus. In Brussel predikt men water voor de burgers, maar drinkt men zelf champagne. Van de burgers wordt solidariteit geëist, waar de autocraten, die met afstand het meeste verdienen van iedereen, zichzelf van uitzonderen.

Ondertussen eist de EU van landen zoals Duitsland en Nederland een permanente welvaartsoverdracht van miljarden naar Zuid Europa, waarvan het meeste geld direct in de kassen van de failliete banken stroomt. En dan nog vindt men het in Brussel, Den Haag en andere hoofdsteden vreemd dat anti-EU partijen, zoals in Nederland de PVV, in de peilingen op forse winst staan.

Volkstribunaal, 'Toren van Babel' als museum

Het wordt wellicht de hoogste tijd dat de gewone Europeaan massaal in opstand komt tegen dit totalitaire, zichzelf op schandalige wijze verrijkende systeem, en een einde maakt aan de euro en de EU, voordat deze onze toekomst en die van onze (klein)kinderen definitief ruïneren.

Na een volkstribunaal, waarin de huidige Brusselse dictatuur -en met hen alle nationale politici die hen aan de macht hebben geholpen- wordt berecht voor hun verraad, machtswellust en bedrog, kunnen de vele EU-gebouwen worden omgebouwd tot appartementen. Alleen de 'Toren van Babel' in Straatsburg zou moeten mogen blijven staan, om dienst te gaan doen als museum, en een blijvende herinnering aan de zoveelste mislukte poging van een tirannieke eliteclub om Europa te verenigen en de verarmde bevolking tot slaven te maken. 'Dit moeten we nooit meer toelaten!'

Xander

*

Geschreven door AABEE via Digitalia

28-10-2013, 09:53 geschreven door DIGITHALYS

.

.

De H. Kathleen Cools

Na Verkiezingszondag 25 Mei 2014

.

.

II MIDDEN

Kathleen Cools genottert van pure islamiseringsliefde

Posted on 26 oktober 2013     door E.J. Bron

(Door: Martien Pennings)

*

Klik deze link aan, , ga naar “afzonderlijke fragmenten” en kies “Creatief met hoofddoeken in Brussel”. Luister naar de vrolijke niks-aan-de-hand-toon waarop dit commentaar uitgesproken wordt: “Het is een groeiende markt, kledij voor moslima’s, of ook: hyjabi-fashion”.

Ook de diep vergenoegde inleiding van Kathleen Cools mag er zijn. Ze smult. Die Kathleen Cools over wie ik ooit schreef onder het motto: ““Verzuip Kathleen Cools in de kokende olie”. Islamisering als opgewekt modegebeuren voor de tolerante linkse mens, die het zo uitstekend met zichzelf heeft getroffen.

We zijn in Vlaanderen. En omdat  ik toevallig “Atheïsme als basis voor de moraal” van Dirk Verhofstadt aan het lezen ben, omdat Verhofstadt ook Vlaming is en omdat hij ondanks zijn politiek-correctisme er niet helemáál in slaagt langs het ware karakter van de islam te kijken, laten we nu een citaat van de broer van Guy volgen:

Denk aan de laffe houding van ayatollah Khomeini die tijdens de oorlog tussen Irak en Iran in de jaren 80 tienduizenden Iraanse Basij-kinderen als gedwongen martelaren inzette om mijnenvelden te ontruimen en zo doorgang te verlenen aan militaire voertuigen. ‘In brede golven trokken ze door het gevaarlijke terrein. Ze werden opgeblazen waarna een nieuwe rij kinderen over de opengereten lichamen van hun voorgangers stapten om de volgende mijnen uit te schakelen. Eerst werden ze grondig geïndoctrineerd door de geestelijken. Ze droegen een hoofdband met het woord Karbala en om hun nek hing een soort sleutel waarmee ze de poort van het paradijs konden openen.’ (p. 147)

Ik moest denken aan een vriend van me die vlak na de slachtpartij door moslims in dat winkelcentrum in Nairobi een moslima een paar over haar voorhoofd gevallen haartjes zag schikken onder haar hoofddoek. Het was in een Amsterdamse straat en hij was haar bijna aangevlogen. Ja, een dergelijke neiging had ik ook wel bij dit modemeisjesgebabbel over die symbolen van een ideologie die als twee druppels water op het nazisme lijkt. Die tartende in-your-face-brutalisering-met-een-glimlach, de vergenoegdheid van de linkse collaborateurs . . . . . Wie zei ook alweer “beware of the fury of a patient man”?

UPDATE:

In een comment zegt “Rudi” hieronder: “In haar inleiding zegt de immer irritante en superieur grijnzende Cools : ’Iedereen kan er terecht voor informatie over religieuze lectuur, Mekka-reizen . . .’ Pardon? Weet Cools eigenlijk wel dat kufaar Mekka niet binnen mogen? Wie zijn die ‘iedereen’ dan?”

*

__________________________________________

Geschreven door AABEE via Digitalia

27-10-2013, 11:33 geschreven door DIGITHALYS

***

Zondag 27 oktober

Zon 7u26-17u26

H Elesbaan

.

.

Vroeger was het de pastoor die ze dom hield, en de Baron die ze arm hield

Wie doet dat nu in  hun plaats?

.

.

II MIDDEN

De toekomst van de media ... hangt van u af

*

Dat het mediagebruik de afgelopen jaren revolutionair veranderd is, staat buiten kijf. De journalistieke mogelijkheden die hierin verscholen liggen, ontvouwen zich meer en meer, maar de impact hiervan op het medialandschap zullen we pas de komende jaren volledig kunnen inschatten. Een stuk over de toekomst van de media waarin we het eens niet zullen hebben over de vraag of papieren kranten blijven bestaan.

De toekomst van de media ... hangt van u af

Sommige veranderingen zijn nog heel nieuw. Het zal nog lang duren voor ze helemaal ingeburgerd geraken en voor de oude gewoontes verdwijnen. Met smartphones bijvoorbeeld kunnen we interessante artikels zelf verder verspreiden of foute berichten rechtzetten en bekritiseren.

Als er iets revolutionair veranderd is het voorbije decennium, dan is het wel ons mediagebruik. Doe maar eens de test. Hou een dag bij wat u allemaal leest, bekijkt, beluistert en becommentarieert en vergelijk dat eens met vijftien jaar geleden. Veel kans dat u vroeger 's morgens een krant las, misschien speelde er op het werk een radio en 's avonds keek u tv. Om interactief te zijn, kon u een lezersbrief schrijven of een gele briefkaart opsturen voor een prijsvraag.

In 2013 gebruiken veel mensen de hele dag door verschillende media. Vroeger werd dat bijna uitsluitend aangereikt en gefilterd door mainstreambronnen. Nu komt het tot ons via sociale media en kunnen we zelf kiezen uit duizenden bronnen. Je kan interessante artikels zelf verder verspreiden of foute berichten rechtzetten en bekritiseren. Als u op Twitter de betrokken journalist aanspreekt, is er kans dat hij verplicht is te antwoorden op uw kritiek of commentaar.

Dat zijn veranderingen die nog heel nieuw zijn en het zal nog lang duren voor ze helemaal ingeburgerd geraken en voor de oude gewoontes verdwijnen. Recent was ik getuige van een tafereel dat we in de toekomst nog vaak zullen zien. Ik beschrijf het even zonder waardeoordeel uit te spreken over de feiten zelf.

Een jonge vrouw zag aan het politiecommissariaat enkele ontredderde familieleden van een minderjarige jongen die opgepakt was wegens een drugsdelict. De politie was hardhandig en met gebruik van traangas binnengevallen in het huis van de jongen waar het gezin net het Offerfeest aan het vieren was. Vier familieleden werden opgepakt.

De jonge vrouw probeerde RTL en andere Franstalige media te contacteren, maar die gaven niet thuis. Uiteindelijk nam ze met haar smartphone zelf een interview af van de familieleden van de gearresteerden, zette dat op Facebook en tagde enkele politici uit Molenbeek. Het videootje werd die avond meer dan 30.000 keer bekeken en binnen de kortste keren hingen alle Brusselse media aan de telefoon bij de jonge vrouw. Verschillende politici reageerden op haar Facebookprofiel.

"Don't hate the media, become the media"

Deze manier van media maken, zien we nog heel weinig, maar het zal de komende jaren steeds normaler worden. De Amerikaanse spoken word-artiest Jello Biafra zei in 2000: "Don't hate the media, become the media". Pas nu, met de komst van smartphones, mobiel internet en sociale media als Facebook en Twitter, kunnen we die slogan echt beginnen waarmaken.

Heb je in dat proces geen journalisten meer nodig? Jawel, maar hun rol verandert. Het is niet langer een kleine gesloten kring die beslist wat nieuwswaardig is. Het biedt ook kansen aan een nieuw soort journalisten. Glenn Greenwald bijvoorbeeld, de journalist die nu al maanden het nieuws beheerst met zijn artikels over de spionagepraktijken van de NSA, was – toen klokkenluider Edward Snowden bij hem aanklopte - gastblogger bij The Guardian.

Ook Chelsea Manning – die andere grote klokkenluider van de 21ste eeuw – kwam pas bij WikiLeaks terecht nadat hij/zij werd afgewezen door The New York Times en The Washington Post. Het zegt iets over het veranderde medialandschap dat twee van de grootste nieuwsverhalen van de voorbije jaren door traditionele kranten te min werden gevonden (of te gevaarlijk natuurlijk).

Dat nieuwe mediaweefsel krijgt vorm onder onze ogen. Het is nog te vroeg om te zien hoe het er precies zal uitzien. Maar het biedt wel kansen op een democratischer, minder hiërarchisch en minder gesloten mediasysteem.

Volgens Glenn Greenwald was nieuws tot nu toe altijd de officiële versie van de feiten en de officiële kritiek op die gebeurtenissen. Niet-officiële kritiek was een smaakmaker die in kleine dosissen werd toegediend. Maar door de nieuwe media en de grotere mondigheid van burgers kan die smaakmaker het hoofdgerecht worden, meent Greenwald.

Burgers en bewegingen die zich te kort gedaan voelen door de traditionele media beseffen nog te weinig de macht die ze hebben dankzij die nieuwe mogelijkheden. Het blijft nog te vaak bij 'hate the media', bij zure tweets en de pantoffel naar de tv.

Verschuivingen in het medialandschap in eigen land

In eigen land kruipen de traditionele media steeds dichter bij elkaar. Letterlijk dan. De mededingingsautoriteit geeft deze week groen licht voor de krantenfusie van Corelio en Concentra. Dat betekent dat twee blokken mediabedrijven binnenkort het hele Vlaamse medialandschap controleren.

Aan de ene kant staat De Persgroep van Christian Van Thillo met de kranten Het Laatste Nieuws, De Tijd en De Morgen, de tv-zenders VTM (waarvan ook Roularta 50 procent heeft), 2BE en Vitaya en weekbladen als Dag Allemaal en Joepie. Daar pal tegenover staat Het Mediahuis met Het Nieuwsblad, De Standaard, Gazet van Antwerpen en Het Belang van Limburg en - samen met Sanoma en de oprichters van Woestijnvis – de tv-zenders Vier en Vijf en bladen als Humo.

Wat de precieze gevolgen zullen zijn voor de redacties van Het Mediahuis is nog onduidelijk. Er wordt een herstructurering verwacht. Honderden banen zouden sneuvelen, wordt gevreesd. Ook aan de overkant viel al een slachtoffer.

Met het mes op de keel moest de redactie van De Morgen het verzet tegen de verhuizing uit Brussel opgeven. De medewerkers van de krant zitten voortaan aan een bureau in Kobbegem waar ook Het Laatste Nieuws huist. Voor De Persgroep biedt dat nieuwe ongeziene mogelijkheden om te besparen door de redacties en de ondersteunende diensten nog meer samen te voegen.

Dat zal de huidige kwalijke tendensen alleen maar versterken: de snel voorbij waaiende mediastormpjes, de eeuwige stoet van dezelfde meningenspecialisten, de oppervlakkigheid, de fixatie op de kerktoren en de smalle debatruimte.

De recente verschuivingen in het Vlaamse medialandschap krijgen weinig aandacht. Ook politici houden zich afzijdig. Ze hebben nochtans enkele hefbomen in handen om een rijker medialandschap te stimuleren. Elk jaar vloeien meer dan 300 miljoen euro subsidies naar de (papieren) kranten.

De steun voor de vroege postbedeling neemt de grootste hap uit dat bedrag. Zonder die overheidssteun stort de krantenmarkt meteen in elkaar. Om een beter zicht te krijgen op de omvang van dat bedrag: met 300 miljoen euro kan je alle erkende journalisten in België een loon geven.

Dat wordt mee de inzet van de komende jaren. Gebruiken we dat geld om het leven van de bestaande aan elkaar klittende kranten zo lang mogelijk te rekken? Of stoppen we het in vernieuwende initiatieven en proberen we dat duopolie te doorbreken?

Je zou de middelen meer kunnen oriënteren naar journalisten zelf en minder naar grote commerciële mediagroepen. Initiatieven die lacunes opvullen, houden nu nauwelijks het hoofd boven water. Denk aan de alternatieve media die wat meer aandacht proberen te geven aan buitenlandse berichtgeving, onderzoeksjournalistiek of aan verhalen en stemmen die te weinig worden opgepikt door de traditionele media.

Los van de financiële steun moet er een kader komen dat klokkenluiders beter beschermt. Het is een schande dat Snowden in geen enkel westers land asiel kreeg aangeboden. Klokkenluiders stellen zich vandaag extra kwetsbaar op omdat ze niet langer kunnen schuilen onder de institutionele paraplu van de grote media.

Ook mensen die klokkenluiders helpen hun nieuws naar buiten te brengen, lopen gevaar. Kijk naar wat er met Julian Assange en Glenn Greenwald gebeurt. Die mensen verdienen onze steun.

Ook op dat vlak verschuift er dus nogal wat macht naar u, lezer en mediagebruiker en naar de politici die u vertegenwoordigen. Doe er iets nuttig mee.

Bron : De WeremdMorgen.be

*

Geschreven door AABEE via Digitalia

27-10-2013, 10:28 geschreven door DIGITHALYS

***

Zaterdag 26 oktober

Zon 8u24-18u28

H Evaristus

.

.

Van een cartoonist met realiteitszin…..

Dat is wat moet gebeuren als we ooi onze

‘weiden als wiegende zeeën’ terugwillen.

En ipc Zwarte Piet nemen we ons dan een

Chinese robot.

.

.

II MIDDEN

Militairen in VS krijgen te horen dat christenen de nieuwe vijand zijn

*

Het Witte Huis vraagt topofficieren of ze bereid zijn geweld te gebruiken om het Amerikaanse volk te ontwapenen' - Soldaten verklaren dat ze worden getraind om een binnenlandse oorlog te voeren tegen alle tegenstanders van Obama

Barack Hussein Obama ontpopt zich in steeds sneller tempo als een ware dictator, die binnen afzienbare tijd met dodelijk geweld al zijn tegenstanders zal laten uitschakelen.

Amerikaanse militairen die gelegerd zijn op de basis Fort Hood hebben in een recente instructie te horen gekregen dat het Witte Huis evangelische christenen, Tea Party supporters (rechtse conservatieven) en anti-abortusactivisten als de nieuwe vijanden van de VS beschouwt. Soldaten reageerden verontwaardigd en geschokt. Anderen zeggen dat zij al maanden worden getraind om dodelijk geweld te gebruiken tegen Amerikaanse burgers, en straks zelfs zullen moeten schieten op zwangere vrouwen en kinderen.

De bewuste briefing, die plaatsvond op 17 oktober, ging voornamelijk over 'radicale' christelijke en rechtse groeperingen die 'het land uit elkaar scheuren'. 'Ik was enorm geschokt en kon niet geloven wat ik hoorde,' aldus een soldaat. 'Ik kreeg het gevoel dat mijn religieuze vrijheden, waar ik mijn leven voor riskeer, mijn tijd met mijn familie voor opoffer en waar ik voor vecht, van mij werden afgenomen.'

Een contra-inlichtingenexpert hield de militairen voor dat christenen die tegen abortus zijn bomaanslagen op abortusklinieken zouden voorbereiden, en dat deze 'pro-life' beweging een goed voorbeeld is van 'radicalisering' in Amerika. De wereldwijde dreiging van het islamitische terrorisme werd echter amper meer genoemd.

Evangelische christenen en Tea-Partyleden wacht vervolging

'Het Amerikaanse publiek zou woedend moeten zijn dat het Amerikaanse leger onze troepen leert dat evangelische christenen en Tea-Partyleden vijanden van Amerika zijn, en dat zij kunnen worden gestraft voor het steunen van of deelnemen aan deze groepen,' gaf Mike Berry, advocaat bij het Liberty Institute, als commentaar. 'Deze verklaring dat evangelischen binnenlandse vijanden zijn, is een ernstige beschuldiging.'

'Onze gemeenschap moet nog steeds genezen van de terreurdaad van Nidal Hasan, een échte terrorist,' zei de soldaat van Fort Hood, die niet bij name wilde worden genoemd. 'Dit is een slag in ons gezicht. Het leger zou de vrijheid moeten verdedigen. Het is ziek om de enorme meerderheid in het leger die zegt christen te zijn als terroristen te bestempelen.'

De soldaat Nidal Hasan, een in de VS geboren moslim, schoot in 2009 onder luid 'Allahu Akbar' geschreeuw dertien collega's dood en verwondde er nog eens 30. Volgens Hassan deed hij dit om de islamitische strijders in het buitenland te beschermen tegen Amerikaanse agressie. In augustus gaf een militaire rechtbank hem daarvoor de doodstraf (3).

Christelijke organisaties nu 'haatgroepen'

Het is niet voor het eerst dat het leger in de VS van hogerhand de opdracht krijgt om christenen en conservatieven als binnenlandse vijanden te beschouwen. Eerder deze maand kregen militairen op Camp Shelby in Mississippi te horen dat de American Family Association, een gerespecteerde christelijke organisatie die onder andere tegen abortus en het homohuwelijk is, een 'binnenlandse haatgroep' is.

In augustus lekte een instructie van het ministerie van Defensie naar buiten, waarin stond dat de overheid de Amerikaanse 'founding fathers' voortaan als 'extremisten' beschouwt, die in deze tijd niet tot het leger zouden worden toegelaten. In een studie uit 2011 karakteriseerde het ministerie van Homeland Security Amerikanen die het centrale federale gezag wantrouwen of hameren op de vrijheid van het individu als 'rechtse extremisten'.

Witte Huis eist dodelijk geweld tegen... Amerikanen

Ook uit het recente ontslag van een aantal topcommandanten, waaronder vice-admiraal Tim Giardiana en generaal-majoor Michael Carey, maken velen op dat er vreemde zaken gebeuren in het leger. Sommigen vergeleken Obama zelfs met Stalin, die op dezelfde wijze stap voor stap zijn tegenstanders buitenspel zette of monddood maakte, waardoor hij uiteindelijk als dictator over de Sovjet Unie kon heersen.

Deze week waarschuwde ex-Navy SEAL Ben Smith dat het Witte Huis zowel hoge als lage officieren in het leger rechtstreeks vraagt of ze bereid zijn om dodelijk geweld te gebruiken om de Amerikaanse bevolking te ontwapenen. Als ze weigeren, dan krijgen ze harde sancties opgelegd, worden buitenspel gezet of zelfs ontslagen (1).

Soldaten getraind om zelfs kinderen te doden

Meerdere soldaten uit het hele land hebben verklaard dat ze inmiddels worden getraind om een binnenlandse oorlog te voeren tegen de Tea Party en tegen alle andere christelijke en conservatieve groepen die zich op wat voor wijze dan ook verzetten tegen Obama. Tijdens oefeningen wordt hen zelfs bevolen om straks met scherp te schieten op zwangere vrouwen en jonge kinderen.

Zowel Alex Jones (Infowars(2)), het Northeast Intelligence Network als Steve Quayle hebben het afgelopen anderhalf jaar een groot aantal officiële overheidsdocumenten, berichten en interviews met onder andere 'klokkenluiders' bij de politie en in het leger gepubliceerd. Volgens velen is de weerstand in de veiligheidsdiensten tegen de plannen van Washington om Amerika in dictatuur te veranderen enorm.

'Dit is de machtsovername van Amerika'

'Dit is een zaak van leven of dood,' aldus Jones in zijn laatste bericht. Alleen als de bevolking snel massaal wakker wordt en in verzet komt, is de ontwapening van de Amerikanen, de staat-van-beleg, de val van de republiek en de aansluitende nieuwe burgeroorlog volgens hem nog te voorkomen. 'Ik waarschuw hier al 11 jaar voor, en nu is het zover. Dit is de machtsovername van Amerika door de globalisten en bankiers. We kunnen het tij nog keren en Amerika redden, maar dan moeten we hier wel tegen in opstand komen. Alleen zo kunt u zichzelf beschermen. Zo niet, dan worden we een Derde Werelddictatuur.'

Xander

(1) Infowars
(2) Infowars / YouTube
(3) The Blaze

Geschreven door AABEE via Digitalia

26-10-2013, 10:55 geschreven door DIGITHALYS

***

Vrijdag 25 oktober

Zon 8u22-18u30

H Krispijn en Krispiniaan, patroon v/d schoenmakers en leerbewerkers

Is Krispijn klaar, snel is de winter daar

.

25 Oltober 732 : Herdenking van de Slag bij Poitiers (omgeving Bordeaux) en de overwinning van Karel Martel op de Muzel-Griezels, die amper 100 jaar na de dood van hun Stichter, ergens in een verlaten uithoek van het Arabisch Schiereiland, reeds rovend en plunderend waren doorgedrongen tot bijna in het hart van het nog jonge Christelijk geworden Europa. Toen ook al gold de Wet van de Jungle : ‘Pak wat ge kunt krijgen’ en moest men in 732 toen ook al charlatans als nu gehad hebben, die geen verzet bieden, maar de grenzen wagenwijd open zetten, dan was er niet eens een Beschaafd Europa geweest, maar dan  was Europa één grote Grot van Alibaba met de 40 Rovers geweest.

Elk zegge het voort!

*

.

Één zo’n apparaat per huishouden

En het energieprobleem is voorgoed uit de wereld.

.

.

II MIDDEN

EU gelast verlaging van het vermogen van stofzuigers in alle huishoudingen

Posted on 24 oktober 2013     door E.J. Bron

 De Europese Commissie heeft besloten dat vanaf 2017 huishoudingen alleen nog maar gereinigd mogen worden met stofzuigers met een vermogen van tot 900 watt. Daardoor moet iedere huishouding driemaal zo lang als tot nu toe stofzuigen om zijn woning schoon te krijgen. De EU hoopt met de “EU-ecodesign-verordening” het aantal werklozen in de EU te verlagen.

Daarover deelt het Duitse Energie Agentschap onder de titel “Energielabel weldra ook voor stofzuigers” enthousiast mee:

“De Europese Commissie heeft nieuwe verordeningen uitgevaardigd betreffende de energie-efficiëntie van stofzuigers, die voor het eerst de apparaten van het EU-energielabel voorzien. Vanaf 1 september 2014 moeten producten die in de EU op de markt gebracht worden, voorzien zijn van het EU-energielabel en voldoen aan hogere minimale eisen van energie-efficiëntie.

De nieuwe EU-label regel verplicht producenten en leveranciers tot een EU-energielabel voor stofzuigers. Het wordt in twee fases op 1 september 2014 en op 1 september 2017 ingevoerd. Het label toont behalve de energie-efficiëntie klasse ook het gemiddelde jaarlijkse energieverbruik. Ook andere informatie, zoals tapijtreiniger klasse of geluidsniveau worden in de toekomst op het EU-energielabel afgebeeld.

Bovendien moeten stofzuigers vanaf 2014 aan bepaalde minimumeisen voldoen wat betreft hun energie-efficiëntie. De nieuwe EU-ecodesign-verordening voor stofzuigers legt o.a. de zogenaamde maximale prestatievermogen vast. Dit op het apparaat genoemde vermogen moet bijvoorbeeld vanaf 1 september 2014 onder de 1600 watt liggen en vanaf 1 september 2017 onder de 900 watt.

Door de nieuwe verordeningen moet er tot 2020 duidelijk energie bespaard worden. Daarmee leveren ze een bijdrage aan het behalen van de nationale en Europese doelen m.b.t. energie- en klimaatbescherming.”

Deze beslissing werd begin augustus 2013, veelal onopgemerkt door het grote publiek, al genomen. Het is na de gloeilampenverordening het belangrijkste project van de EU ter verbetering van de Europese mensen.

Daarbij gaat het uiteraard niet om energiebesparing.

Het energieverbruik van stofzuigers is namelijk slechts een te verwaarlozen deel in het totale energieverbruik van een moderne economie, zodat ook het energetische effect onder de meetbaarheidsdrempel ligt.

Om hetzelfde reinigingseffect, dus een vergelijkbaar vacuüm per cm² vloeroppervlakte, te behalen, moet bij een zwakke stofzuiger de zuigbreedte verkleind worden. Dat is eenvoudige fysica. Dus moet men met 900 watt tweemaal zo lang stofzuigen als met 1600 watt. En driemaal zo lang als met 2700 watt. En viermaal zo lang als met 3600 watt. Steeds uitgaande van dezelfde reinigingsprestatie. Op de stroomrekening heeft het wattage van de stofzuiger niet de minste invloed.

Echter: voor de productie van een eenvoudige tandenborstel is minder energie nodig dan voor de productie van een eenvoudige bezem. Van een voorschrift uit Brussel om de ruimtes in de toekomst met een tandenborstel te vegen, is echter nog geen sprake.

Wat wil de Europese Commissie met deze waanzin bereiken?

Moeten de vrouwen teruggestuurd worden naar het aanrecht en de huishouding? Wie langer en vaker moet stofzuigen en ook meer tijd nodig heeft om alle andere huishoudelijke apparaten met minder vermogen te gebruiken, raakt dan gewoon zijn baan kwijt.

Daardoor zou het officiële aantal werklozen verminderd kunnen worden. In dit opzicht kunnen we er van uitgaan dat het de EU niets uitmaakt of de man of de vrouw of de levenspartner van hetzelfde geslacht de halve dag doorbrengt met stofzuigen – hoofdzaak, hij/zij blijft thuis, stofzuigt en ontlast op die manier de werkloosheidsstatistiek.

En hoe zit het met de hygiëne, met de vele stofdeeltjes, bacteriën enz. die dieper zitten en die in het tapijt of de vloer achterblijven? En hoe zit het met baby´s en kleine kinderen, die op de vloer rondkruipen en op het tapijt spelen?

Wellicht gaat het hier om een indirecte subsidie van de farmaceutische industrie: die krijgt vermoedelijk al spoedig toestemming om rechtstreeks reclame te maken in het EU-gebied. De slogan zou dan kunnen zijn: Bij aankoop van iedere EU-stofzuiger krijgt u drie anti-allergische medicijnen voor de prijs van twee!

Het is pijnlijk, dat er op belangrijke posten in Brussel zo vaak dilettanten zitten, die van regelingsmaterie geen idee hebben natuurkundige technische onwetendheid vervangen door een soort verkeerde milieumoraal.

Aan deze ideologische waanzin ligt bovendien een technische denkfout ten grondslag: de energie-efficiëntie van apparaten met een verlaagd vermogen is lager dan die van apparaten met meer vermogen.

Energie-efficiëntie betekent de werkingsgraad verhogen, dat betekent uit een kilowattuur een grotere arbeidsopbrengst te halen. Energie-efficiëntie heeft niets te maken met het uitschakelen van stroom te maken, met het aan banden leggen van het moderne gebruik van de kracht uit het stopcontact.

Paris Hilton, een van de grootste idolen van de heren Van Rompuy en Barroso, heeft ooit op haar verkwistende levensstijl gepocht en gezegd dat ze nog nooit in haar leven heeft gestofzuigd.

Ook Van Rompuy en Barroso hebben vermoedelijk nog nooit een stofzuiger in handen gehad om te stofzuigen.

Zij geven in iedere levenssituatie de voorkeur aan, zoals Nigel Farage dat zo mooi gezegd heeft, natte dweilen (meer hier).

De zeer lezenswaardige EU-verordening vindt u hier.

Bron:
http://deutsche-wirtschafts-nachrichten.de/2013/10/23/eu-ordnet-drosselung-von-staubsaugern-in-allen-haushalten-an/

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)

*

Geschreven door AABEE via Digitalia

25-10-2013, 10:10 geschreven door DIGITHALYS

.

.

.

.

II MIDDEN

Bourgeois: "Uitspraak Bracke was ongelukkig"

Dat N-VA-Kamerlid Siegfried Bracke de Vlaamse Leeuw "een vod" heeft genoemd, is volgens Vlaams minister Geert Bourgeois "een ongelukkige uitspraak". "Maar hij heeft zich verontschuldigd en zijn uitspraak teruggenomen. Dat is voor mij het belangrijkste", aldus Bourgeois in VRT-programma 'Villa Politica'. .

De N-VA-minister herhaalde ook meermaals dat er "geen paniek" of "crisis" is binnen zijn partij. "Het commentariaat doet alsof mijn partij in crisis zou zijn. Daar is niks van aan", aldus Bourgeois. Volgens hem wordt een aantal zaken "opgeklopt" en wordt "gefocust op de problemen".

Geen onrust

Recent raakte bekend dat Nick Mouton, gewezen N-VA-schepen en fractieleider in Lovendegem en ex-medewerker van Vlaams parlementslid Helga Stevens, uit de partij stapt uit onvrede met de sociaal-economische koers van de partij.

Bourgeois wilde weinig kwijt over dat vertrek, maar vindt de gang van zaken wel "spijtig". "Als je in een partij functioneert, moet je op het congres proberen tussen te komen en eventueel bij te sturen. Op het congres worden democratisch beslissingen genomen. Ik vindt het jammer dat dit opgeklopt wordt alsof er binnen de partij grote onrust zou zijn. Dat is niet zo", aldus Bourgeois.

Sociaal beleid

Bourgeois is het ook niet eens met de inhoudelijke analyse dat zijn partij een te liberale koers zou varen. "We zijn geen ultraliberale partij. Ik weet dat het commentariaat dat zo begint te duiden. Wij gaan voor een sterke economie. Die sterke economie is nodig om een sociaal beleid te voeren", aldus Bourgeois.

*

Geschreven door AABEE via Digitalia

24-10-2013, 16:47 geschreven door DIGITHALYS

***

Donderdag 24 oktober

Zon 8u21-18u32

H Florentijn

.

.

Don Quchotte uit Gent

Voorstudie voor zijn standbeeld

.

i.

II MIDDEN

Poorten open?

Een verdere versoepeling van de immigratiepolitiek is geen oplossing. Integendeel: het zou de problemen alleen maar vergroten.

 Na de catastrofe die zich onlangs voor het Italiaanse eiland Lampedusa afspeelde, pleitte onder meer Europees Parlementsvoorzitter Martin Schulz ervoor dat de bestaande asiel- en immigratiewetgeving zou worden aangepast - lees: versoepeld. Hij achtte het bij deze gelegenheid zelfs nodig Europa uit te roepen tot een ‘immigratiecontinent’. In de aanloop naar de Europese top die morgen en overmorgen in Brussel plaatsvindt, heeft Verhofstadt zich - weinig verrassend - bij het pleidooi van de salonsocialist aangesloten.

Nonsens

 De achterliggende redenering, met name dat hierdoor de illegale immigratiestroom vanzelf zal opdrogen, raakt kant noch wal en wordt tegengesproken door de praktijk. We verwijzen ter zake naar de Verenigde Staten. Die laten - als klassiek immigratieland bij uitstek - jaarlijks een aanzienlijk contingent legale immigranten toe, maar blijven geenszins gespaard van de problematiek van illegale immigratie. Wel integendeel, om het fenomeen van de illegale immigratie (vanuit Mexico) in te dammen, zagen de VS zich in het verleden al meermaals verplicht tot ingrijpende maatregelen. Beweren dat de achterdeur van de illegale immigratie kan worden gesloten door de voordeur van de legale immigratie open te zetten, getuigt dan ook van wereldvreemdheid of, erger nog, hypocrisie.

Verkeerd signaal

 De pleidooien van Schulz en Verhofstadt gaan bovendien volledig voorbij aan het feit dat het menselijk reservoir dat naar Europa wil komen, haast onuitputtelijk is. Tussen West-Afrika en het Midden-Oosten wachten geen tienduizenden of zelfs honderdduizenden, maar miljoenen op een gunstige gelegenheid om naar Europa af te reizen. Europa kan deze mensenmassa onmogelijk opvangen, zonder zijn eigen fundamenten, stabiliteit, welvaart, vrede en veiligheid in het gedrang te brengen. En daar is uiteindelijk niemand mee gebaat.

 Wanneer Europa morgen zijn immigratiepolitiek (verder) versoepelt, voedt het alleen maar de hoop dat het uiteindelijk lonend is om de oversteek te wagen en degradeert het zichzelf tot de beste pr-agent van de gewetenloze mensensmokkelaars. Met alle gevolgen van dien.

Geschreven door AABEE via Digitalia

24-10-2013, 10:24 geschreven door DIGITHALYS

.

.

Waterpijpen beginnen roken en thee slurpen

Of ons land in één grote tearoom veranderen? Nee, mercie!

.

.

II MIDDEN

Internationale geldwereld doodsbang voor Europese Tea Party

Gepubliceerd door Joost Niemöller bij E.J. Blog

*

Het is altijd interessant om de publicaties te volgen die de internationale financiële wereld vertegenwoordigen, en de belangen van beleggers en internationals verwoorden. Een weekblad als The Economist dat steevast de globalisering bezingt en arbeidsmigratie aanprijst. Of kranten als The Wall Street Journal en de Financial Times waarin je hetzelfde geluid ziet terugkeren. In Nederland vind je die vertaling bij een financiële zender als RTL7, overdag, waar de commentatoren altijd het VVD/D66 geluid uitstralen.

Bij de FT is men nu al een tijdje erg bang voor de opkomst van de nationalistische anti-immigratiebewegingen, die in essentie verkondigen wat The Tea Party beweging ook verkondigt: Geef het land weer terug aan het volk. Breng de oude nationale waarden weer terug.

Zo ziet een krant als de FT het uiteraard niet. Daar zien ze, net als bij de Publieke Omroep in Nederland, The Tea Party als een gevaar, als iets dat zand in de verder toch zo veel voorspoed brengende geldmachine strooit. (Voor wie die voorspoed komt, wordt er dan nooit bij gezegd.)

Vandaag staat er weer een groot stuk in de Financial Times over de gevreesde opkomst van een Europese Tea Party.

De kop biedt geen ruimte voor twijfel:

Watch out for the rise of a European Tea Party

Anders dan in de VS, met zijn huidige problemen, stelt de Financial Times, was de EU altijd een baken van consensus.

This broad centrist consensus was an unacknowledged strength of the EU throughout the euro crisis.

Maar in het komende jaar kan die consensus gaan wegvallen, door een explosieve combinatie van economische crisis, weerstand tegen verdere bezuinigingen, woede over aanhoudende massa immigratie en de weerzin tegen de EU die van grote afstand regeert.

Het is niet eens nodig, zegt de FT, dat de ‘populistische partijen’ gaan regeren. Alleen al hun zetelwinst in de parlementen zal de zittende regeringen verder opjagen en een meer eurosceptisch geluid laten horen.

A Dutch prime minister who fears the anti-EU Freedom party – which is topping the opinion polls at present in the Netherlands – will find it much harder to agree to a new bailout for southern Europe. Similarly, a British leader who is losing ground to the UK Independence party will be driven to take more extreme positions in EU negotiations.

De komende Europese verkiezingen, stelt de FT, zullen een ‘doorbraakmoment’ kunnen betekenen voor de Europese Tea Party beweging. Met name in Frankrijk, Groot Brittannië en Nederland liggen grote overwinningen voor de hand.

Uit peilingen blijkt dat de woede over de aanhoudende massa immigratie steeds meer toeneemt.  Die woede geeft de Europese Tea Party vleugels.

Opinion polls in the richer countries of western Europe show an increasing voter concern about migration – legal and illegal – that is rich fodder for Europe’s Tea Party types.

En dat, waarschuwt de FT haar beleggende lezers, zou wel eens op een ramp kunnen uitdraaien:

For the EU, which is still struggling to rebuild confidence in the euro, the rise of a European Tea Party would risk disaster.

Dat het voor de nationale beschavingen van Europa wel eens de redding zou kunnen zijn (als het al niet te laat is), dat interesseert de Financial Times duidelijk niks. Winst op korte termijn is voor deze kranten alles wat telt.  Die winst voor de banken slaat de bestaansgrond onder ons leven weg. Steeds meer mensen realiseren zich dat. En dat geeft het Nieuw Realisme een kans zich te manifesteren. Een opstandige golf zal over Europa gaan rollen. Zonder conflict zal het niet gaan. De toenemende spanning is nu in Nederland al bijna voelbaar, want de zittende elite voelt zich meer en meer in het nauw gedreven. Als je die benauwdheid wilt leren kennen moet je kranten als de Financial Times lezen. Zij verwoorden de angst die het NOS Journaal na piept

$

Geschreven door AABEE via Digitalia

23-10-2013, 13:45 geschreven door DIGITHALYS

***

Woensdag 23 oktober

Zon 8u19-18u34

H Severinus

Met Sint Severien zal men de eerste koude zien

.

.

Vrijheid, Gelijkheid, Broederlijkheid

.

(*) Over de scholen-briefschrijf-actie van Amnesty Internatioanal wat toe te lichten, ging ik te rade bij  een leerkracht ASO in het Katholiek Onderwijs. Daar vernam ik hoe hoe de vork aan de steel zit. Het hele jaar door iedere week,  in opdracht van de Guimardstraat, moet een lokaal ter beschikking worden gesteld voor dat soort ‘spontane’ briefschrijverij. Daar lag op iedere bank een voorgedrukte model-brief met het verplichte onderwerp, die de leerlingen moest over geschreven worden mits aanvullen met  persoonlijke retouchen. Zodat ze niet woordelijk allemaal hetzelfde schreven. De opkomst van de briefschrijvers was ten zeerste afhankelijk van het weer. Bij mooi weer diende er flink te worden aangedrongen, bij slecht weer diende men kandidaten te weigeren.  

Bij ‘Boederlijk Delen’ was de klastitularis verantwoordelijk om zoveel mogelijk fondsen te verzamelen via zijn klas. Zelfde verhaal over de briefschrijverij, met dit verschil, dat de Directeur dan de storting van al die steungelden samen, namens de school ging storten (op zijn naam) in het postkantoor. Met het fiscaal attest van deze storting kon de man dan een fameuze korting krijgen op zijn eigen Belastingsbrief…..

Geschreven door AABEE via Digitalia

23-10-2013, 10:11 geschreven door DIGITHALYS

.

Dinsdag 22 oktober 2013

Zaaimaand

Zon 8u17-18u36

H Ingbert

.

.

Politicus met kenners-tred aan het werk.

Maar om hygiënische redenen    altijd zonder hond uit schrik diens vlooien te krijgen…

.

.

II MIDDEN

Europese economen eisen in manifest het einde van de euro

*

Duitse bondskanselier Merkel wil EU-commissie macht over begrotingen en belastinggelden lidstaten geven - Stuurt Merkel aan op een splitsing van de EU in drie delen?

17 economen uit 9 EU-landen, waaronder Nederland, roepen in het 'Europese Solidariteits Manifest' op tot het einde van de euro in zijn huidige vorm. Volgens de experts kan de crisis in de EU alleen worden opgelost als de sterke lidstaten, zoals Duitsland en Nederland, op een geordende manier uit de euro stappen. Hierdoor kan de oorspronkelijke euro fors worden afgewaardeerd, zodat de zuidelijke landen weer concurrerend kunnen worden. Gebeurt dit niet, dan zal het noorden tot in het oneindige miljarden moeten blijven overmaken naar het zuiden.

In de zuidelijke crisislanden begint de bevolking zich steeds feller te verzetten tegen de bezuinigingen, die nodig zijn om de torenhoge schulden en uitgaven onder controle te krijgen. De afgelopen dagen werden in Portugal en Italië opnieuw grote, soms gewelddadige demonstraties gehouden.

Maar ook in het noorden begint de bevolking te morren vanwege de keiharde bezuinigingen, waarvan men weet dat deze in werkelijkheid nodig zijn om het feitelijk bankroete Zuid Europa overeind te houden. Kortom: de euro heeft Europa niet verenigd, maar dreigt ons continent juist elkaar te scheuren.

De 17 ondertekenaars van het manifest komen uit Nederland, Duitsland, Frankrijk, Italië, Spanje, Portugal, Denemarken, Polen en Tsjechië. Uit dat laatste land komt de handtekening van niemand minder dan de vicegouverneur van de Tsjechische Nationale Bank, Mojmir Hampl. Namens Duitsland tekende Afred Steinherr, professor economie en voormalig adviseur van de EU-Commissie en het IMF. (1)

Meer macht naar EU-commissie; Europese 'superminister' van Financiën

De Duitse bondskanselier Angela Merkel stelt ondertussen voor om de EU-Commissie een centrale rol in het economische- en begrotingsbeleid van alle lidstaten te geven. De Commissie moet het recht krijgen om met ieder land een 'soort verdrag voor meer concurrentievermogen, investeringen en begrotingsdiscipline' te sluiten, en de macht krijgen om Europese belastinggelden te herverdelen over de EU. Ook komt er een Europese 'superminister' van Financiën. (2)

Hiervoor moeten wel de bestaande EU-verdragen worden veranderd. Analisten denken dat landen zoals Groot Brittannië en Frankrijk nooit zoveel nationale soevereiniteit zullen opgeven en de zeggenschap over de besteding van hun belastinggeld aan Brussel zullen overdragen. In beide landen groeit de weerstand onder de bevolking tegen de EU explosief.

Bovendien zijn alle bestaande verdragen de afgelopen jaren talloze keren genegeerd en verbroken door de EU. Zo werd in het Verdrag van Maastricht afgesproken dat lidstaten nooit voor de schulden van andere lidstaten zouden hoeven opdraaien, iets dat nu juist wel massaal gebeurt. Ook wordt het ESM ingezet om Europese banken te redden, iets dat aanvankelijk uitdrukkelijk werd verboden. Van nieuwe verdragen met de failliete Zuid Europese landen kan daarom niets worden verwacht.

'Merkel stuurt aan op splitsing EU in drie delen'

Duitse analisten vermoeden dat Angela Merkel mogelijk bewust aanstuurt op een splitsing van de EU in drie delen: Groot Brittannië, de noordelijke landen en de zuidelijke landen. Zeker de zuidelijke landen zullen zich gezien de grote sociale onrust nooit onderwerpen aan een Europese superminister van Financiën.

Na een splitsing kunnen de noordelijke landen een nieuwe munt invoeren, precies waar de 17 Europese economen voor pleiten. Overigens kampen ook Duitsland, Nederland en Finland dan nog steeds met veel te hogen schulden. Het grote voordeel is echter dat wij na een splitsing niet tot in het oneindige voor de schulden van Zuid Europa zullen moeten opdraaien, iets dat onder de huidige EU-afspraken wel het geval is.

Xander

1) Deutsche Wirtschafts Nachrichten
(2) Deutsche Wirtschafts Nachrichten

Geschreven door AABEE via Digitalia

22-10-2013, 17:45 geschreven door DIGITHALYS

.

.

The Inconvenient Truth

The Point of no Return is bereikt…..

.

.

II MIDDEN

Het Vlaams Belang en de media

De media negeren het Vlaams Belang of stellen het in een verkeerd daglicht, schrijft Sam Van Rooy in een vrije opiniebijdrage waarin hij zijn stelling illustreert met voorbeelden.

Het is moeilijk in te schatten over welke gebeurtenissen van de afgelopen weken we door de gezaghebbende of ‘traditionele’ media het slechtst werden geïnformeerd en het meest werden misleid: (de terugkeer naar ons land van) Dyab Abou Jahjah? Het bloedige jihad-weekend in Kenia, Irak, Pakistan, Nigeria, de Filipijnen, Israël, Jemen, Bangladesh, Syrië en Afghanistan? (jawel, óók in die laatste zes landen was het zover). De ‘Blijde’ Intrede van Filip en Mathilde in Antwerpen? Of het Europafeest van het Vlaams Belang? Wat deze vier gebeurtenissen met elkaar verbindt, is hoe ze als gevolg van de pensée unique in het Vlaamse medialandschap werden ‘geframed’ en hoe aldus de mediagebruiker werd misleid en bedrogen.

De methode-Gramsci

Wim van Rooy schreef een doorwrocht essay met als titel: ‘Gramsci, mei ’68, het postmodernisme en de journalistiek. Hoe marxisten uiteindelijk toch de toon konden zetten in de media’. Hij betoogt: ‘De enorme rol die Gramsci aan de intellectuelen toebedeelt, is zonder meer door hen opgenomen, niet dus in de zin van onafhankelijke denkers, maar als voorbereiders van een nieuwe morele en culturele orde. De meeste intellectuelen vandaag zijn - mutatis mutandis - Gramsci’s organische intellectuelen, ditmaal niet organisch te midden van de arbeidersklasse of de burgerlijke maatschappij, maar organisch te midden van het nieuwe cultuurtotalitarisme dat zij elke dag vooral via de media en het onderwijs in praktijk brengen, instellingen die alle dezelfde praktijk genereren van beaat antiracisme, dom respect voor een totalitaire ideologie als de islam en autocensuur, dit alles op een bedje van hyperkinetische mensenrechten en juridische dwangbuizen. (…) De methode-Gramsci, het infiltreren in de culturele instellingen, is er in verband met de ’68’ers een voorbeeld van hoe de culturele jihad tegen het Westen met behulp van de bekende fellowtravellers in politiek en media elke dag wordt voortgezet. Een jihad die als geslaagd kan worden bestempeld, temeer daar de kinderen en de kleinkinderen van onze romantische narcisten in de media hun afbraakwerk gewoon continueren. De antiwesterse haat, vermomd als (soms) terechte kritiek op het westerse denken en de Atlantische politiek, krijgt de jongste tien jaar een multiculturalistisch kleedje aangetrokken. Dat wordt opgetuigd met wat slecht verteerde Levinasiaanse denkfiguren, en ziedaar: iedereen die daarbij kritische kanttekeningen maakt wordt in een grandioze perverse exercitie via de media als fascist of racist weggezet.’ (in: Frank Thevissen, De vierde onmacht, Van Halewyck, 2010).

Pensée unique op de opiniepagina’s

De Amerikaanse journalist Bruce Bawer kwam vijftien jaar geleden in Europa wonen, leerde enkele talen en stelde het volgende vast: ‘Opiniërende artikels in Europese kranten worden niet geschreven met het doel nieuwe ideeën voor het debat aan te dragen, maar om de massa’s eraan te herinneren wat ze moeten denken. (...) Het klinkt allemaal heel politiek divers, en als het om relatief kleine binnenlandse zaken gaat, is het ook divers. Maar bij voorname politiek-filosofische vraagstukken verschrompelen de verschillen.’ (Terwijl Europa Sliep, Meulenhoff, 2006). Op de opiniepagina’s van de zogenaamde kwaliteitskranten laat men inderdaad steeds dezelfde soort mensen met dezelfde meningen aan bod komen. Aldus leest de lezer dag in dag uit zogenaamde ‘opiniemakers’ en allerhande oikofobe figuren die de islam een vredevolle religie vinden (de relatief nieuwe politieke correctheid is dat slechts het zogenaamde ‘salafisme’ het probleem is), Israël als hét grote probleem van het Midden-Oosten bestempelen, de mens als dé grote oorzaak van een klimaatverandering aanwijzen, Vlaams-nationalisme een bekrompen en zelfs fascistoïde ideologie noemen, massa-immigratie en multiculturaliteit als iets positiefs en vooral broodnodig voor onze samenleving voorstellen, en dat dan doorgaans combineren met eenzijdige en disproportionele kritiek op ‘het Westen’ en ‘het christendom’ (maar tegelijkertijd wil men over ‘dé islam’ niet spreken). Natuurlijk, zo heel af en toe lees je eens een significant ander geluid maar bijvoorbeeld inzake de islam lees je voor 100 islamvergoelijkende opinies er nog geen tien die zonder meer islamkritisch zijn. ‘Pensée unique’ of eenheidsdenken dus.

Niet normaal

Het is inderdaad niet normaal dat pakweg Groen-parlementslid Kristof Calvo een opiniestuk kan publiceren met als titel ‘Een nieuwe belgitude voor de superdiverse samenleving’ maar dat zijn complete tegenpool, bijvoorbeeld een Vlaams Belang-kopstuk, in dezelfde zogenaamde ‘kwaliteitskrant’ nimmer een opinie gepubliceerd krijgt, over bijvoorbeeld ‘een soeverein kosmopolitisme, uitgeoefend door nationale staten die openstaan voor internationale samenwerking en mondiale ontwikkelingen, maar zelf het laatste woord wensen te houden in hun verplichtingen en (migratie)beleid’. Dit artikel van Filip Dewinter bijvoorbeeld, over het verschil tussen een christelijk kruis en de islamitische hoofddoek, wilde geen enkel mainstream medium publiceren. Overigens is het niet zo dat de krant in kwestie geen opiniestukken van fascisten publiceert (niet dat Vlaams Belangparlementsleden fascisten zijn, maar zo schildert deze krant ze wel graag af). Immers, na wekenlang door zowat alle media met fluwelen handschoenen te zijn ontvangen en door diezelfde krant te zijn gehypet, mocht (of moest?) de antisemitische Hezbollah-fascist Dyab Abou Jahjah ook een column publiceren.

‘Framing’

‘De massa’s eraan herinneren wat ze moeten denken’ (Bawer) - de propaganda dus - beperkt zich echter niet tot de opiniepagina’s. Ook de ‘gewone nieuwsberichten’ en de zogenaamde ‘duiding ‘ - van zowel de geschreven pers als de beeldpers - zijn in dat bedje ziek. Ga maar eens na hoe vaak bijvoorbeeld een Rik Coolsaet op de VRT mag komen duiden inzake islamitisch terrorisme, of een Karel De Gucht inzake de EU. Bovendien laat men vaak (op subtiele of minder subtiele wijze) fundamentele feiten weg om een geperverteerd en misleidend beeld van de werkelijkheid te scheppen. Dat laatste doet men evenzeer in de gewone nieuwsberichten, terwijl bovendien het onderscheid met de duiding vaak niet duidelijk is. Beeldvorming of ’framing’ dus, maar niet zelden worden feiten ook botweg verdraaid. Het systematisch in nieuwsberichten benoemen van het Vlaams Belang als een ‘extreemrechtse partij’, is daarvan een voorbeeld. Het opiniestuk dat toenmalig voorzitter Bruno Valkeniers daar over schreef, wilde men nergens publiceren.

Filip Dewinter en het vlaggetje

Van het kwaadwillig door de media weglaten van feiten kregen we een tekenend staaltje te zien naar aanleiding van de intrede van Filip en Mathilde in Antwerpen. Filip Dewinter liet zich daar opmerken tussen de belgicisten en monarchisten. Het Nieuwsblad kopte: ‘Filip Dewinter neemt vlaggetjes af van koningsgezinden en verscheurt ze’, en schreef: ‘Vlaams Belang-politicus Filip Dewinter liet zich opmerken bij de blijde intrede van de koning en koningin in Antwerpen. Hij nam voor het oog van de camera’s vlaggetjes af van royalisten en verscheurde die (fragment van 1:50). Hij werd opgepakt door de politie, maar niet aangehouden.’ Op de beelden is echter te zien dat Filip Dewinter het vlaggetje gewoon, zoals iedereen, van een Belgicistische propagandameester krijgt toegestopt, waarna het door een blonde dame op brutale wijze uit zijn handen wordt getrokken. Vervolgens geeft Dewinter die blonde dame lik op stuk, door op zijn beurt haar vlaggetje af te pakken. Verder werd Dewinter ook helemaal niet opgepakt door de politie, zoals in het artikel staat (ik was erbij). De media hebben dus op tendentieuze wijze het beeld geschapen van ‘het Monster Dewinter’ dat zomaar vlaggetjes afpakt van weerloze koningsgezinden. Eenieder die Het Nieuwsblad leest, denkt immers dat Dewinter als een wilde tekeer is gegaan en uit het niets vlaggetjes van mensen is beginnen afpakken en kapotscheuren. De realiteit is echter dat hij gewoon van zich heeft afgebeten. Het is een klassiek geval van de gepeste die terecht de pestkop aanpakt, maar vervolgens zelf de kop van Jut is omdat men (bewust) enkel gewag maakt van de gepeste die terugslaat.

Het Europafeest van het Vlaams Belang

Ook van ‘framing’ om de kijker te desinformeren en te misleiden kregen we recent een ‘schoolvoorbeeld’ te zien, dat allicht kan dienen voor studenten communicatiewetenschappen of journalistiek. De ploeg van het VRT-‘duidingsprogramma’ Terzake maakte een reportage over het Europafeest van het Vlaams Belang. Al snel zette reportagemaker Jonas Muylaert de toon met een tweet vanop het Europafeest: ‘Veel feest, drank, muziek en folklore. Weinig Europa.’ Je moet het maar durven: ‘Weinig Europa’ tweeten over een feest dat als slagzin ‘Pro Europa, dus tegen de EU’ heeft, met sprekers van andere Europese politieke partijen, met vele (muzikale) optredens en kraampjes met drank- en eetwaren uit verschillende Europese landen en met toespraken die bol staan van de trotse verwijzingen naar het prachtige, rijke en diverse Avondland; om nog te zwijgen over de teneur van het Europa-Manifest dat werd voorgesteld.

Ook de titel van de Terzake-reportage voorspelde niet veel goeds: ‘Het Vlaams Belang tapt uit een nieuw vat: Europa’. Dat moet natuurlijk de suggestie wekken dat het Vlaams Belang niet oprecht bekommerd is om de toekomst van Europa, maar louter om electorale redenen ‘Europa’ als nieuw speerpunt aanboort. Mocht pakweg de sp.a een ‘Europafeest’ organiseren, Terzake zou allicht positiever klinken. Na ‘Vlaanderen’, ‘immigratie’, ‘veiligheid’ en ‘islam’ is ‘Europa’ echter inderdaad een zoveelste domein waarop het Vlaams Belang fundamenteel verschilt van alle andere politieke partijen. Bovendien wordt ‘Europa’ - tot spijt van wie het benijdt - elke dag belangrijker. Maar in zijn reportage probeerde Muylaert een beeld te schetsen van een partij die op sterven na dood is en zich willens nillens aan een laatste strohalm vastklampt (de EU en de euro), waarbij FN-parlementslid Marion Le Pen louter fungeert als (fysiek) aantrekkelijke aandachtstrekker.

Verder liet Terzake, om die beeldvorming kracht bij te zetten, het middels wat eenzijdig monteerwerk uitschijnen alsof niemand Marion Le Pen kende en bovendien niemand geïnteresseerd was in wat ze had te zeggen. Niets was echter minder waar. Het is dan ook ironisch te noemen dat het Europafeest van het Vlaams Belang allicht vooral juist dankzij de aanwezigheid van iemand als Marion Le Pen de nodige aandacht kreeg van de VRT. Edoch, terwijl het Europafeest vooral uitblonk door een sterk inhoudelijk programma bestaande uit een panelgesprek met jongeren, twee boekvoorstellingen, de voorstelling van een manifest en enkele politieke toespraken, ging Terzake gewoonweg niet in op de inhoud. Op die manier creëren politiek correcte duidingsprogramma’s als Terzake het valse beeld van een ‘onbeduidende’, ‘populistische’ en ‘extreemrechtse’ partij met weinig of geen inhoud.

Tactiek

Hoezeer ook het Vlaams Belang van de daken schreeuwt pro-Europees en juist daarom anti-EU te zijn - met onder andere een EU-colloquium een jaar geleden, een verslagboek daarvan en een heus Europafeest en Europa-Manifest - toch zal men zo veel als mogelijk blijven beweren dat die partij ‘anti-Europees’ is. Een krant als Het Nieuwsblad omschreef het Vlaams Belang zowel in haar krantenkop als in het inleidende blokje tekst als ‘anti-Europees’. Meer zelfs: de krant noemde het ‘ironisch’ dat het Vlaams Belang haar evenement ‘Europafeest’ noemde. Hetzelfde gebeurt in Nederland met de eurosceptische PVV van Geert Wilders. We kunnen dan ook concluderen dat we te maken hebben met een perverse tactiek van verre van onpartijdige of neutrale media (alsook van politiek correcte academici en politieke opponenten) met als doel EU- en eurokritische stemmen af te serveren als anti-Europees. Het doet denken aan de tactiek die islamkritische stemmen - al dan niet uit bepaalde hoek - bestempelt als islamofoob, een soort ‘nieuw racisme’. Deze strategie, aangewend door politieke opponenten, politiek correcte academici en media, heeft één voordeel, namelijk dat ze daarmee onthullen dat ze geen inhoudelijke tegenargumenten hebben.

In een recent interview met Doorbraak stelde Vlaams Belang-Kamerfractieleidster Barbara Pas dat ‘het cordon médiatique onze grootste handicap is’. Pas: ‘We strijden niet met gelijke wapens omdat we niet gelijkwaardig aan bod komen in de media. We mogen sociale congressen houden, we mogen een EU-standpunt hebben, we mogen de motor zijn van inhoudelijke debatten in het parlement ... Er is geen enkel medium dat daar enige aandacht aan besteedt. Tenzij ze een stereotiep beeld van het Vlaams Belang kunnen versterken. Dan komen we in ‘t lang en breed aan bod.’ Van deze onrechtvaardige gang van zaken zijn het vlaggetjesincident met Filip Dewinter tijdens de intrede van Filip en Mathilde en het Europafeest van het Vlaams Belang trieste illustraties. Soms zou je wensen dat in onze samenleving échte keiharde en expliciete mediacensuur de orde van dag was. Dan had je tenminste iets concreets om tegen te vechten. Want tegen de (subtiele) beeldvorming en tendentieuze berichtgeving en duiding in de mainstream media, blijkt geen kruid gewassen.

De auteur, Sam van Rooy, is publicist, medewerker op het Vlaams Belang-studiecentrum, en medesamensteller en -auteur van ‘Europa wankelt. De ontvoering van Europa door de EU‘

Uit : Doorbraak via Martien Pennings en E.J. Beon.

*

Geschreven door AABEE via Digitalia

21-10-2013, 16:51 geschreven door DIGITHALYS

.

.

Als toemaatje : De Rijke Linxse Stinker.

(Onderaan leest U er alles over.)

.

.

II MIDDEN

Het stramien van berichtgeving over ‘clash of civilizations’

*

“Bij de rellen van afgelopen vrijdag in de wijk Meulenberg in Houthalen-Helchteren raakte een agent zwaargewond nadat zijn voertuig bekogeld was door jongeren. De politieman uit Lummen ligt nog steeds in coma. De agenten van de politiekorpsen van Houthalen-Helchteren en West-Limburg hebben het werk spontaan neergelegd. De volgende dagen komt er overleg over het incident. Burgemeester Alain Yzermans (SP.A) verdedigt intussen het optreden van de politie.” Bron: VRT

Heden vindt in de gemeente Houthalen in Vlaanderen, meer bepaald in de wijk ‘Meulenberg’, voor de zoveelste keer in België (en in Europa) een ware clash of civilizations plaats, waarbij steevast het volgend stramien terugkeert:

1) Een (jonge) moslim pleegt een crimineel feit.

2) Politie/justitie heeft moeite hem op te pakken omdat hij beschermd wordt door familie-vrienden-kennissen-medemoslims.

3) Tijdens de aanhouding loopt het mis: de jonge crimineel verzet zich, krijgt daarbij hulp van familie-vrienden-kennissen-medemoslims en de politie wordt gedwongen zich met geweld te verdedigen.

4) De poppen gaan aan het dansen: uit alle kieren en gaten komen medemoslims (‘moslimbroeders’) tevoorschijn om te vechten tegen de politie.

5) De buurt/gemeente verwordt tot een (burger)oorlogszone, waarbij moslims de buurt kort en klein slaan en de levens van politieagenten en soms ook burgers op het spel zetten.

6) De media hebben het over ‘jongeren’ in ‘moeilijke wijken’ die ‘geen werk kunnen vinden’, vaak ‘vanwege racisme, discriminatie’ en nu ook: ‘wegens de crisis’. Ook wordt er steevast een of ander ‘zielig’ (en irrelevant) verhaal van een gesloten jeugdhuis de wereld in gestuurd. Je kunt er bovendien ook zeker van zijn dat men ervoor zorgt dat er een of andere allochtone middenstander uit de buurt aan het woord komt, om zo te kunnen laten zien dat allochtonen zelf óók slachtoffer zijn. Hij neemt het echter – zelfs met de vele schade die hij eventueel heeft opgelopen – voor de ‘jongeren’ op en verklaart dat het de schuld is van de politie.

7) Terwijl men de termen ‘allochtonen’, ‘moslims’, ‘Marokkanen’ en ‘Turken’ angstvallig op politiek correcte wijze vermijdt en zelfs stelt dat het ‘om vele nationaliteiten gaat’ (Terzake-reportage), zegt men tegelijkertijd te willen gaan ‘praten met de Marokkaanse en Turkse gemeenschap’. Die vonden in dit geval echter hun offerfeest veel belangrijker: eerst hun skills testen door schaapjes de keel over te snijden, dan pas praten.

8) De burgemeester en enkele politici roepen op om de feiten al dan niet gedeeltelijk te relativeren. (De families van) de gewonde politieagenten worden uit politiek correcte overwegingen in het gezicht gespuwd.

9) De vraag waarom grote groepen al dan niet arme en/of werkloze en/of jeugdhuisloze Chinezen, Italianen, boeddhisten, joden, katholieken, hindoes, sikhs enzovoort nooit samenspannen om zich tegen onze samenleving te keren en levens van agenten te verwoesten, wordt door niemand gesteld.

10) De mainstream media proberen er alles aan te doen om de ‘jongeren’ een zo menselijk en meelijwekkend mogelijk gezicht te bezorgen. De politiek correcte media geven de ‘jongeren’ disproportioneel veel exposure om hen in de mogelijkheid te stellen vrijwel kritiekloos ‘hun kant van het verhaal’ te vertellen, waarbij toegevingen worden gedaan zoals hen niet herkenbaar in beeld brengen, zoals in de Terzake-reportage. Na de ‘jongeren’ te hebben aangehoord, die verklaarden ‘gewoon gelukkig te willen zijn’ (wie niet?) en klaagden dat men hen ‘als barbaren uit de middeleeuwen ziet’ (hoe zou dat toch komen?), wist presentator-journalist Lieven Verstraete te vertellen dat de ‘jongeren’ ‘ontredderd klonken’.Luistert u zelf eens.

De ‘jongeren’ stellen zich echter eerder vastberaden op en wentelen zich in hun slachtofferrol – ‘geen werk’, ‘discriminatie’, ‘geen jeugdhuis’, ‘racisme’, enzovoort -, een product van het typische islamitische slachtofferdenken en het decennialange multikulgepamper. Ze liegen er doorgaans ook op los over hoe een en ander is kunnen escaleren: de ánder – de politie, de samenleving – is altijd fout en ‘als eerste begonnen’. Liegen tegen de ongelovige (‘taqiyya’) zit immers ingebakken in de islamitische cultuur. Hun boodschap luidt met andere woorden in koor: ‘Het is niet onze schuld, het is allemaal jullie schuld.’

11) De ‘jongeren’, door mainstream media en politiek gesterkt in hun perverse overtuiging dat zij het slachtoffer en ook altijd het slachtoffer zijn van onze verderfelijke samenleving, belonen de media door ze te bedreigen en hen ‘hun’ buurt uit te jagen.

12) De no go-zone, een moslimenclave, is nu meer dan ooit een feit, en dit onder andere dankzij de politiek correcte zelfhaat-houding van politiek en media die nimmer cultuur, mentaliteit en gedrag van de ‘jongeren’ aan de kaak hebben willen stellen.

13) Op de website van Houthalen-Helchteren valt ondertussen (nog altijd) te lezen dat “de lokale integratiedienst een minderhedenbeleid wil voeren met bijzondere aandacht voor een open harmonieuze multiculturele samenleving, met respect voor ieders identiteit en cultuur.” Ziedaar, het probleem in een notendop: “Respect voor ieders identiteit en cultuur,” dat betekent dus ook respect voor de intolerante en agressieve islamitische cultuur en respect voor de inhumane sharia. Meer nog dan de ‘multiculturele samenleving’ is de monocultuur van islamitisch antiwesters denken het probleem.

14) Het Vlaams Belang stelt vast dat meer dan 159 duizend euro, 7 jeugd- en 2 schoolopbouwwerkers, buurthuis, straathoekwerk en gemeenschapswachten niets hebben uitgehaald, en pleit voor een keiharde aanpak. Filip Dewinter stelt daarover in het Vlaams Parlement vragen aan de N-VA-Minister voor Inburgering en Integratie, Geert Bourgeois. Anders dan de socialisten heeft die het minder over zogenaamde ‘oorzaken’ als ‘werkloosheid’ en ‘een gebrek aan kansen’, maar wijt hij de rellen aan ‘de bouwkundige architectuur in de wijk’. Zeer origineel, dat we daar niet opgekomen zijn! Het moge duidelijk zijn dat de N-VA en de socialisten één oikofobe zelfhaatpot weg-met-ons-nat zijn.

15) De échte slachtoffers in dit verhaal: de waarheid, de journalistiek, de vele al dan niet allochtone jongeren die zich wél aan de wetten en regels houden en hun best doen om van hun leven iets te maken, de al dan niet gewonde politieagenten en ordehandhavers, en (het zelfvertrouwen van) onze samenleving en cultuur.

16) Het is nu bang afwachten tot de eerste nacht waarin auto’s in brand worden gestoken of tot het moment waarop men opnieuw een crimineel probeert op te pakken, als men dat tenminste nog durft. De niet-moslims die nog in die buurt wonen en financieel in de mogelijkheid zijn, zullen er (begrijpelijkerwijze) wegtrekken. Door dit fenomeen, in combinatie met de voortdurende (moslim)immigratie, de veranderende demografie, het niet-aflatende pamperbeleid (inzake de islam en inzake integratie) en de weigering om de ware oorzaken (cultuur, islam) onder ogen te zien, gaat Houthalen beruchte gemeenten als Molenbeek, Anderlecht, Borgerhout en andere plekken in Europa achterna.

Sam van Rooy is medewerker van het studiecentrum van het Vlaams Belang en publicist. Hij is medesamensteller en -auteur van ‘De islam. Kritische essays over een politieke religie’ en van ‘Europa wankelt. De ontvoering van Europa door de EU‘.

h/t Martien Pennings)

*

Geschreven door AABEE via Digitalia

21-10-2013, 13:09 geschreven door DIGITHALYS