REEDS DE DERDE DAG IS DE FINITO MATCH AL ZO GOED ALS VOOERBIJ
RADIO OOST-WEST
Streeknieuws & Volksmuziek
VIVALDI-REGERING IS ‘MISSCHIEN-VERHAAL’ VAN HOLLE BELOFTEN MET UITSTEL-GEDRAG
M
Jean-Marie Dedecker bij de regeerverklaring 2 oktober 2020
Vrije Tribune - 04/10/2020
-
De Plenaire sessie van De Kamer in het halfrond van het Europees Parlement. Waar Jean-Marie Dedecker zijn visie gaf op het regeer-akkoord. Volgesn hem bedriegen ze de kiezer.
Jean-Marie Dedecker mocht als laatste spreken bij de regeerverklaring van de regering-De Croo. Dat heeft als voordeel dat hij naar iedereen kon luisteren, maar ook het nadeel dat alles al gezegd
was. Een reden te meer om scherp tot de essentie te komen. ‘Deze regering is het tegenovergestelde van wat de kiezer besliste’.
Afstraffing van de kiezer
Meneer de premier, twee zaken vielen mij op in uw speech van gisteren. Dat was uw vraag voor respect en uw opmerking dat democratische rechten nooit definitief verworden zijn. De eerste vorm van respect in een democratie is het respect voor de kiezer. Deze regering zou in feite de afspiegeling moeten zijn van wat de kiezer besliste op 26 mei 2019. Ze is er niet alleen geen afspiegeling van, maar ze is zelfs het tegenovergestelde van wat de kiezer toen besliste. Van de zeven partijen die deze nieuwe bestuurs-ploeg vormen werden er vijf afgestraft bij deze stembusgang. Twee ervan de sp.a en de CD&V beleefden zelfs het slechtste resultaat uit hun geschiedenis. In totaal verloren uw partij en uw coalitie-partners 21 zetels in het parlement evenals de steun van 654.000 kiezers.
Die afstraffing was zo vernederend dat je toen zelf zei dat je het ondemocratisch zou vinden, dat je partij nog zou regeren. Ik citeer uit uw interview van 31 augustus 2019: ‘Zonder PS en N-VA krijg je nooit een stabiele regering. Een paars-groene zie ik niet zitten. Zelfs niet mocht ik het premierschap op een schoteltje aangeboden krijgen. Open Vld heeft het niet goed gedaan bij de verkiezingen. We zijn de zevende partij in het parlement. Je moet de democratie respecteren. Als eerste minister zonder slagkracht ben je de dweil van de regering.’ En zie, de Waalse haan had nog geen drie keer gekraaid of de Vlaamse liberale leeuw ging al plat als een dweil liggen.
Spuwen op Vlaamse kiezer
Sedert uw verklaring meneer de premier werd er niets anders gedaan dan rondjes gedraaid om aan de macht te blijven en de wil van de kiezer te negeren. Er werden gedurende 494 dagen allerhande machinaties opgezet om de twee grootste partijen van dit land uit te sluiten van regerings-deelname. Dit is spuwen in het gezicht van de Vlaamse kiezer. De Vlamingen zorgen voor 70% van de belasting inkomsten in dit land en 82% van de export. Maar ze vormen een minderheid in deze regering. Een regering van zeven partijen en vier ideologieën. Zelfs als zeven dwergen op elkaars schouders gaan staan, worden ze nog altijd geen reus. De enige lijm tussen de paars-groene coalitiepartners van Vivaldi is de angst voor nieuwe verkiezingen.
-
he’s back bitches
En nog over respect gesproken meneer de premier. Ik heb van een partijvoorzitter een respectvolle boutade op sloefkes gehoord: ‘he’s back bitches’. Dat slaat op de terugkeer van Frank Vandenbroucke. Ik kreeg onmiddellijk een flashback naar de eerste paarsgroene regering. Minister Vandenbroucke is een oude rot in het vak. Hij was van 1999 tot 2004 al eens minister van Sociale zaken en Pensioenen in de paars-groene regering Verhofstadt-Onkelinx. Vermits het koninginnenstuk van uw regeerverklaring de belofte is om alle minimum-pensioenen op te trekken naar netto 1500 euro, is professor Vandenbroucke de ideale man om in de heruitgave van paars-groen mede aan het roer te staan.
Zilverfonds
Onder zijn beleid als minister van Pensioenen werd het Zilverfonds boven de doopvont gehouden, een oplichterstruc van Teletubbie Johan Vande Lanotte om het gat in zijn begroting te vullen. Het was een lege doos dat alleen maar diende om de verkoop van de sale-and-lease-back operaties te verdoezelen. Paarsgroen roofde toen ook 5 miljard euro uit de pensioenkas van Belgacom. Paargroen plunderde ook de pensioenkassen van BIAC, van Belgocontrol, van de NMBS en van de haven van Antwerpen leeg. Voor deze gelegaliseerde diefstal van ons patrimonium met meubelen en huisgerief en van de pensioenkassen, moet de belasting-betaler nu nog jaarlijks 620 miljoen euro ophoesten. Het pensioen van paars-groen. Meneer Vandenbroucke heeft dus nog iets recht te zetten.
-
We betalen de hoogste belastingen van Europa en hebben de laagste pensioenen
Vandaar meneer de premier dat ik toch enig wantrouwen koester tegenover uw belofte om iedereen netto 1500 euro minimum pensioen te schenken. Onze pensioenlast nadert nu al de 50 miljard euro per jaar, 11% van ons bbp. En volgens de Oeso zal dat tegen 2050 oplopen tot 15%. Want dan zal de levensverwachting 87 jaar zijn. Terwijl men in Nederland door het systeem van individuele pensioen-vorming nagenoeg zijn wedde behoudt bij pensionering, valt de gemiddelde Belg terug op 62% van zijn laatste wedde. Dit betekent dat zijn koopkracht op slag vermindert met 38% . In Luxemburg houdt men 88% van zijn salaris over en in het noodlijdende Italië zelfs 93%. We betalen de hoogste belastingen van Europa en hebben de laagste pensioenen.
Wie zal dat betalen
Ik ben absolute voorstander van die 1500 euro, maar ik vraag mij af wie het zal betalen. Om iedereen 1500 euro te geven zal dat jaarlijks 3,2 miljard euro kosten. Als u weet dat er 1,2 miljoen van de bejaarden nu maandelijks minder dan 1500 euro in hun pensioenzakje krijgen, dan zou ik graag weten hoe je dit zal bekostigen? En nog een pikant detail, in 1950 was er 1 gepensioneerde op 10 werkenden, vandaag zijn er dat 4,6 op 10.
Sedert 1999 toen paarsgroen boven de doopvont werd gehouden is uw liberale partij al meer dan 20 jaar aan de macht. Verkiezing na verkiezing werden liberale kiezers met slogans als minder belastingen, minder regulering en structurele besparingen verleid. Maar dat was niets meer en niets minder dan boerenbedrog. Sedertdien zijn we nagenoeg wereldkampioen in het betalen van belastingen en in overheidsbeslag. Meer dan 50% van ons inkomen. De belastingdruk op het loon van een alleenstaande is bijvoorbeeld nog altijd een absoluut wereldrecord, met nagenoeg 54%.
-
Het coronavirus is geen excuus om geen werk te maken van het opkuisen van onze fiscale koterijen
-
De fiscale inkomsten van 2000 bedroegen 72,1 miljard euro in 2019 is dit 116,6 miljard euro. De staatsschuld bedroeg in 2000 251 miljard euro en op vandaag is die gestegen tot 483 miljard euro en groeit nog elke seconde met 507 euro aan. De schuldratio ten opzichte van het BBP bedroeg in 2000 108% vandaag spreekt het monitoring-comité over 122%. Het coronavirus is geen excuus om geen werk te maken van het opkuisen van onze fiscale koterijen. In Nederland, in tegenstelling tot hier, daalt ondanks de coronacrisis de staatschuld met 350 euro per seconde, hier stijgt ze met 507 euro per seconde.
Déja-vu paarsgroen: kern-centrales
Ik krijg nog een ander déjà vu gevoel bij paarsgroen, er werd in 2002 ook al beslist om de kerncentrales te sluiten tegen 2014, behalve als de elektriciteitsbevoorrading niet in het gedrang zou worden gebracht. 20 jaar later lees ik hier hetzelfde riedeltje. Iedereen weet dat als we onze kerncentrales sluiten het licht uitgaat en dat de CO2-uitstoot van gascentrales 43 keer hoger is dan bij kernenergie. Dan praat ik nog niet over de miljarden kostprijs van de nieuwe gascentrales. Maar om deze regering te kunnen vormen moet men de groene fetisj voeden. De grootste erfenis van de vorige paarsgroene regering is dat men van onze elektriciteits-factuur toen een belastingbrief heeft gemaakt. Een gemiddeld gezin betaalt door groene taksen nu 500 euro per jaar meer.
Van de migranten tussen 20 en 65 jaar is er amper 53% aan het werk
En waar zult u de centen halen om uw pensioenbeloftes en klimaat-waanbeelden te betalen? Want er komen zogezegd geen nieuwe belastingen voor wie werkt, spaart of onderneemt. Zult u het halen bij de verhoging van de werkzaamheidsgraad? Wel ik zeg u ‘bon chance’, er is nog veel werk aan de winkel. In Vlaanderen is de werkzaamheidsgraad hoog, 75%, toch nog 5% in te lopen. In Wallonië 64% en in Brussel 61%, en van de migranten tussen 20 en 65 jaar is er amper 53% aan het werk.
Begroting met truken van de foor
Waar is het grote project rond eerlijke fiscaliteit? Ik lees in uw regeerakkoord niets meer dan de klassieke truken van de foor zoals fraude-bestrijding, statiegeld als groene pest-belastingen, het verder uitroken van rokers, het belasten van automobilisten en spookbelastingen zoals de digitaks. Beste Waalse vrienden, u kunt even ten rade gaan bij onze Franse zuiderburen waar ze deze digitaks niet durfden invoeren omwille van de tegen-maatregelen van de Verenigde Staten. Die zouden de export meer schaden dan opbrengen aan nieuwe taksen. En over digitaliseren gesproken. Al 30 jaar is men bezig om justitie te digitaliseren, maar op vandaag zijn de postduiven er nog actiever dan het e-mailverkeer.
-
Als jullie toch het ‘fake news’ willen bestrijden stel ik voor dat jullie beginnen met dit regeerakkoord
Ik lees dat deze regering ook fake-news gaat bestrijden. Ik citeer: ‘De regering versterkt de maatregelen ter bestrijding van desinformatie en van de verspreiding van fake news, die een echte bedreiging vormen voor de democratie.’ Het ruikt naar censuur maar als jullie toch het fake news willen bestrijden stel ik voor dat jullie beginnen met dit regeerakkoord. Want het bevat weinig nieuws en vooral veel fake-beloften.
-
Dit paarsgroene akkoord is vooral rood met groene strepen, hier en daar een kleine vlek blauw en middenin een stipje oranje voor de vorm. Gans uw regeer-akkoord is een ‘misschien-verhaal’ met veel uitstel-gedrag. Misschien een pensioen van 1500 euro, misschien de sluiting van de kerncentrales, misschien een staatshervorming, misschien 11 juli als feestdag, misschien geen belastingen, misschien klimaat neutraal in 2050, en misschien een werkzaamheidsgraad van 80% in 2030. Allemaal leuke ambities waar je niet kan op afgerekend worden als je maar regeert tot 2024.
-
Beste premier u vraagt het vertrouwen voor partijen die zelf het vertrouwen van de bevolking niet heeft
Jean-Marie Dedecker
*
DROLVAN DE VADERLANDSCHE BROL
Zelfs na tweemaal herlezen, en ver buiten het gekakketal van de woelige Kamer, valt er geen sikkepit te snappen waarom op staande voet de Leider van de Zeven Dwergen, r niet meteen de handdoek in de ring heeft geworpen. Dan waren zowel zij als wij er meteen vanaf geweest.
Één ding alvast staat nu al vast, de 3de Dag van deze FINITO regeringt: Deckerke wordt nooit jamais-de-la-vie geen Baron. De Sire valt nog lever dood.
Dat die dat dan maar liefst meteen doet, want in de kortste keren is Deckercke zelf de hoogste Sire van geheel het Nieuwe Zelfstandige Vlaanderen. Is gewoon de kerk inhet midden. In Middelkerke.
Maar begrijp me niet verkeerd. Eerst moet de weverij her-ingericht worden en wel zoals het PASWOORD zegt. Vlaanderen en Wallonië: elk speelt zijn rol en krijgt zijn deel.
Zelfs zonder ook maar één stemlokaal, weet toch het kleinste kind dat de kruik maar te water gaat tot ze KRAK breekt en, kaputski is.
De echte machtsstrijd binnen Groen draait om de positie tegenover de islam
*
Acta Sanctorum - 04/10/2020 - Leestijd 7 minuten
‘Als het aankomt op macht is Groen een partij als een ander’ twitterde Rik Van Cauwelaert, doelend op de manier hoe Kristof Calvo bij de Vlaamse Groenen de ministerpost aan zich zag voorbijgaan. Eigenhandig kaltgestellt door voorzitster Meyrem Almaci die hem al jaren haat en de complete partij-democratie chanteerde (‘Als hij minister wordt, vertrek ik!’). Dat het een blanke, mannelijke hetero betrof, met een -godbetert- Catalaanse vader, maakte het nog iets gemakkelijker.
De beeldspraak liegt er verder niet om en, straffer nog, ze komt uit bronnen binnen de partij zelf: Calvo werd ‘een mes in de rug gestoken’, ‘naar de slachtbank geleid’… we vullen aan: hij werd onverdoofd geslacht, met het slachtritueel en de onderliggende ideologie zelf als inzet.
De beste groene is een dode groene, moet Theo gedacht hebben.
Het leverde zelfs een eerbetoon van Theo Francken op (‘U bent een groot politicus’) aan de gezworen vijand van het Vlaams nationalisme. De beste groene is een dode groene, moet Theo gedacht hebben. Verder neuzend in het slachtafval ontdekken we flarden van strategisch denken en electoraal opportunisme waarover binnen Groen zeker géén eenstemmigheid bestond. Nog altijd niet. Fasten seatbelts, want dit gaat weer over religie. En waarom het ‘offer’ van zondebok Kristof Calvo méér is dan beeldspraak.
Van geitenwollen sokken naar moslimpartij
Eerst even het geheugen opfrissen. Na de desastreuze verkiezingsnederlaag van 2003 vroeg het toenmalige Agalev zich vertwijfeld af welk electoraat de partij eigenlijk nog kon aanboren. Het segment van groenlinkse bobo’s bleek te dun om een politieke machtsbasis in Vlaanderen uit te bouwen. En voor klassiek-links was de markt sowieso tamelijk beperkt. De naam werd veranderd in Groen!. Ze zocht toenadering tot de Franstalige Ecolo-partij, met Brussel als epicentrum. Dat had ook ideologische gevolgen: Ecolo was toen al in een hevige concurrentie-strijd met de PS gewikkeld om de allochtone stem.
-
Groen stelde zich op als antipode van extreemrechts (en het bijbehorend Vlaams-nationalisme). Zo kregen de Vlaamse groenen de moslimpopulatie, vooral op de as Antwerpen-Mechelen-Vilvoorde, verder in het vizier. Een groep die er demografisch veelbelovend uitzag, en via migratie nog enorm kon toenemen. Het multi-culturele narratief kon meteen vertaald worden in een ronduit islamofiel discours.
Boerka en hoofddoek, gescheiden zwemmen, alcoholverbod in de cafés, tot en met oprispingen van homofobie.
Het progressieve verhaal rond een seculiere samenleving, gebaseerd op de verlichtings-waarden, de gelijkheid van man en vrouw, enz. mocht meteen in de vuilbak. Het werd vervangen door de waarden van een vroegmiddeleeuwse theocratie. Boerka en hoofddoek, gescheiden zwemmen, alcoholverbod in de cafés, tot en met oprispingen van homofobie. Het moest voor de groenen allemaal kunnen in naam van de godsdiens-tvrijheid. De kers op de taart werden de slacht-rituelen tijdens het Offerfeest. Die stroken met geen enkele norm van dierenwelzijn, ooit een van dé dada’s van de groene beweging.
Dwarsligger buiten
Dé dwarsligger in dit verhaal was Luckas Vander Taelen. Hij durfde het als groene Brusselaar aan de samenlevings-problemen met moslim-allochtonen te benoemen. Dat doet hij tot op vandaag, weliswaar zonder partijlidkaart. Meteen was hij voor Ecolo een schietschijf. Na een berucht opiniestuk in 2009 in De Standaard kwam Vander Taelen ook op ramkoers met Meyrem Almaci, toen al voorzitster, die strikt de orders van Ecolo opvolgde. Tot op vandaag. De magere oogst bij de regerings-onderhandelingen, vergeleken met de Franstalige zusterpartij, is daar een teken van.
-
Het traject van ex-Groen politicus Hermes Sanctorum is ook bekend: in 2016 verliet hij de partij omdat die geen duidelijk standpunt kon/wilde innemen inzake het onverdoofd slachten. Sanctorum is een fervent pleitbezorger van dierenwelzijn, maar daar ligt geen enkele moslim van wakker. Integendeel, het schaap moet bloeden en stuiptrekken, het afzien hoort bij het ritueel. Iets wat Hermes Sanctorum als onverenigbaar zag met zijn ecologisch engagement. Ook zijn vertrek was voor Almaci een zorg minder.
Door het recht op onverdoofd slachten te blijven verdedigen, hoopt Ecolo/Groen dé partij van de Belgische allochtonen te worden
Na de zeer matige uitslag bij de federale verkiezingen in 2019 – en dat brengt ons bij de recente regerings-onderhandelingen - werd de discussie heropend tussen de ecologisten en de islamofiele pro-migratielijn. Almaci ging met heel haar gewicht op laatst genoemde optie zitten. Dat doet ze tot op vandaag. Door het recht op onverdoofd slachten te blijven verdedigen, hoopt Ecolo/Groen dé partij van de Belgische allochtonen te worden, aangevuld met wat nuttige idioten uit het linkse kamp. Niet voor niets promoot het Vilvoordse Groen-kamerlid Jessica Schoors vandaag het Arabisch als derde landstaal.
Ecolo leidt de dans
De machtsstrijd tussen Meyrem Almaci en Kristof Calvo kan niet los gezien worden van deze shift. Calvo is niet van het allure van Luckas vander Taelen of Hermes Sanctorum, maar gaat ook niet bepaald voluit voor de islamiserings-piste. Ooit liet liet hij zich in een interview met De Zondag ontvallen dat het misschien niet aangewezen is om de islam zomaar achterna te lopen (‘Ik erken die angst voor de islam ook. Wij mogen daar niet nonchalant mee omspringen. Ik pieker ook’). Voor echte islamcritici is dat een softe uitspraak, maar voor een groene politicus is het straffe taal.
De Brusselse Ecolo’s blijven ondertussen de dans leiden, opgejaagd in de strijd met de PS om de moslimstem. Noteer dat Tinne Van der Straeten, kersvers minister van energie, bij de jongste federale verkiezingen voor de Ecolo-lijst opkwam. Ze is in feite een satelliet van de Franstalige groenen. In die Ecolo/Groen-combine is geen plaats voor enige dissidentie aangaande toenadering tot de islam. Annemie Maes, Brussels parlementslid voor Groen, kreeg vorig jaar geen verkiesbare plaats meer omwille van haar ondubbelzinnige eis tot verbod op het onverdoofd slachten. Er zijn nog wel wat groene politici die off the record hun bedenkingen hebben bij deze ontwikkeling, maar ze willen hier liever niet genoemd worden. Het geeft een idee van de sfeer.
Brussel offerhoofdstad
In Vlaanderen is het onverdoofd slachten verboden sinds 2019, maar de moslims wijken massaal uit naar Brussel om hun ding te doen tijdens het Offerfeest. Anderzijds oordeelde het Europees Hof van Justitie dat het Vlaamse decreet indruist tegen de EU-regel rond godsdienstvrijheid. Veel kans dus dat moslims procederen tegen de Vlaamse deelstaat en hun gelijk halen. Met volle steun uiteraard van Groen. Dat de hippe sp.a-voorzitter Conner Rousseau wat naar rechts opschuift en al eens een kritisch geluid rond migratie laat horen, in de hoop om een deel van de arbeidersklasse terug te winnen, is voor Almaci mooi meegenomen. En nog meer reden om voluit de kaart van de moslimallochtonen te trekken.
Met de uitdrijving van Calvo slaat de huidige Groen-voorzitster een dubbelslag.
Met de uitdrijving van Calvo slaat de huidige Groen-voorzitster een dubbelslag. Ze elimineert een politieke concurrent én ze gaat verder in haar reorganisatie van Groen tot migrantenpartij. Met de Brusselse Ecolo’s als hefboom. Het eigenlijke milieuverhaal wordt dan meer een alibi, een mistgordijn. Fietspaden en propere auto’s, de zogenaamde ecologische transitie, het blijkt de façade voor een cultuuromslag waarin de sharia-samenleving weer wat dichterbij komt. Nogmaals: dat allochtone gezinnen zo kroostrijk zijn, maakt dit vooruitzicht nog realistischer.
Amusant is, dat twee vrouwen en een omgebouwde man in deze saga de hoofdrol vertolken. De moslims denken er het hunne van. In hun universum is dat allemaal ondenkbaar. Het hoort bij de farcen van het democratisch bestel. Vlaanderen is ondertussen een pispaal armer. Het ware mooi geweest, zo’n minister, elke dag de volle laag, helaas. Wat gaat Calvo nu doen? Eens diep nadenken, zegt hij zelf. Dat is zonder meer goed nieuws. Een groene die echt nadenkt, dat kan ik als vrijdenker alleen maar toejuichen. Nog eentje op weg naar de uitgang?
Johan Sanctorum
RADIO OOST-WEST
Streeknieuws & Volksmuziek
*
DROLVAN DE VADERLANDSCHE BROL
Groter dan ’n KALF, is het een waarheid alls een KOE, dat elke revolutie haar eigen kinderen verslindt. Zie Robespierre. Zie Trotski. Het slechte namelijk is nooit goed genoeg. Het kan altijd nog …. beter.
-
Des Pudels Kern! Weet U nog, dat er in mijn hoogst eigen dichte omgeving …. Na 20 jaar braaf en werkzaam zijn, ja zelfs de sympatheikerik uithangen, is de aap dan uiteindelijk uit de mouw gekomen. Scheiden of moslima worden…De rest voor het familie-album….
Als halve Catalaan moet deze ezelsstamp bij Kalf O dubbel zo hard aankomen.
Is repatriëren de boodschap? Ooit moet er toch erens ’n begin aan gemaajt worden. Woorden wekken, maar voorbeelden trekken….
Hij werd geboren rond 895 en was een zoon van graaf Stance en gravin Plectrudis. Op jonge leeftijd kwam hij in dienst van graaf Berengar van Namen Het liefst was hij monnik geworden. In het bos van Marlaigne op het landgoed van zijn vader bevonden zich de vervallen resten van een klooster, dat tweehonderd jaar eerder ten tijde van Pepijn van herstal († 714) gesticht was door Sint Lambertus († 705; feest 17 september). In 914 begon hij met de hulp van zijn beschermheer de kerk te restaureren. Na de dood van zijn vader besloot hij zijn verlangen te volgen en monnik te worden. Hij maakte van een diplomatieke missie in Frankrijk gebruik om in te treden bij de benedictijner monniken van St-Denis bij Parijs. Hij was diep onder de indruk geraakt van de vroomheid der monniken daar; dat was in 922. Na elf jaar keerde hij terug als abt om op zijn geboortegrond te Brogne een klooster te stichten. In het jaar 928 kwam hij in botsing met bisschop Stefanus van Luik. Gerardus wilde de relieken van bisschop Eugenius naar zijn kerkje halen; Eugenius lag begraven te St-Denis vlakbij Parijs. Hij had natuurlijk over hem gehoord gedurende zijn verblijf daar. Bisschop Stefanus weigerde; hij wist niets van deze Eugenius. Maar toen werd hij ziek. Hij liet daarop twee waskaarsen maken die hetzelfde gewicht en dezelfde omvang hadden als hijzelf. Deze liet hij op het graf van genoemde Eugenius opbranden. Wat prompt genezing bracht. Nu was hij ervan overtuigd dat Eugenius wel degelijk een heilige was. Hij gaf een monnik opdracht om Eugenius' levens-beschrijving te komen voorlezen op de plaatselijke bisschoppenvergadering. Vervolgens voegde hij er zijn eigen wonderbaarlijke genezing aan toe. Reden genoeg om alsnog zijn toestemming aan Gerardus te geven om de relieken in zijn kerkje te plaatsen en te vereren. In opdracht van graaf Arnulf van Vlaanderen voerde Gerardus gedurende 22 jaar kloosterher-vormingen door in de abdijen van St-Ghislain, St-Bavo, St-Blandin, St-Bertin, Mouzon en St-Amand; wat hij er precies tot stand bracht, weten we niet, maar hem gebeurde niet wat zijn collega abt Erlwin van het naburige Gembloers overkwam die de monniken van Lobbes tot strengere tucht wilde brengen: zij staken hem de ogen uit en stuurden hem naar zijn eigen klooster terug! Verering & Cultuur. Gerardus stond bekend om zijn grote mildheid en zachtmoedigheid... Hij wordt vereerd als patroon tegen koorts, geelzucht en kliergezwellen. In de Ardennen is de berberis vulgaris ('épine-vinette') naar hem genoemd: 'Bwès d'sint Djèrâ'. In de plaatsjes Noville en Recogne dronk men een uur voor de maaltijd wijn, die getrokken was uit de tweede schors van dit kruid; deze was dan vermengd met een liter Moezelwijn. Dit drankje heette Sint-Gerard-thee en hielp tegen de geelzucht.
IN 265.1 KAN U LEZEZN
ALS VIVANTI VERANDERT IN FINIITO ZIJN ER GEEN TESTEN MEER NODIG MAA PASWOORDEN
In een nieuwe videoboodschap verklaarde Trump zelf dat hij zich beter begint te voelen. 'Maar de komende dagen worden de echte test', zei Trump.
-
Eerder had hij, die met het coronavirus besmet raakte, al een videoboodschap van maar 18 seconden verspreid. Dat gebeurde op het moment dat hij werd overgebracht naar het ziekenhuis. Nu is er een langere video van goed 4 minuten. De president zegt daarin dat hij zich niet zo goed voelde toen hij in het ziekenhuis aankwam. 'Maar nu gaat het beter', luidt het. 'Ik begin me goed te voelen. We weten het niet voor de komende periode van enkele dagen. Dat wordt de echte test, denk ik. We zullen zien wat er gebeurt in de komende dagen.'
Campagne
Trump denkt dat hij snel verder zal kunnen met de verkiezings-campagne. 'Dit gebeurde met miljoenen mensen in de wereld. We zullen dit coronavirus, of hoe je het ook wil noemen, verslaan', stelt hij.
Over zijn behandeling zegt hij dat het 'mirakels van God' zijn. De president kreeg onder meer een experimenteel middel toegediend met synthetische anti-lichamen van het farmabedrijf Regeneron om zijn immuniteit op te krikken. De president bedankte tot slot ook voor de steunbetuigingen die hij kreeg, ook van politieke tegenstanders. 'Dat zal ik niet vergeten.' Ook wereldleiders die hun medeleven betuigden, werden bedankt.
Het is haast niet te geloven, maar werkelijk, reeds gisteren-avond stond het er zo. Op de Twitter van Gerolf Annemans… Open bloot, namens de Vlaamse Eenheids Partij, uit de mond van de bevallige Barbara Pas
Dezelfde taal als even later uit de mond van de (zieke) Machrigste Man ter wereld. Uw vijanden beminnen als Uw evennaaste: kan hert Christelijker?
Vraag: wie heeft nu wie geïnspireerd?
Besluit: beter ware het voortaan in de politiek te speken van PASwoord i.p.v. WACHTwoord.
Het wachten namelijk, heeft al veel te lalng geduurd.
En, ter attentie van onze doodarme vereerde Sire: als Barbaraatje slaagt, zal hj dus niet één, maar weldra twee kronen en twee scepters mogen dragen. Is dat niet ’n beetje teveel va het goede?
Maar om af te sluiten zoals begonnen: “en u gij, Gérrard” !!!!!!!
Bart De Wever & Tom Van Grieken op de het debat op de verkiezingsavond van 26 mei 2019.
Het Vlaams Belang heeft de historische verdienste nieuwe politieke thema’s waar niemand over durfde te spreken op de politieke agenda te zetten. Denk maar aan migratie, multicul en Vlaamse Onafhankelijkheid. In 2004 werd het VB de grootste partij. Maar met 24%, maar bleef ze uitgesloten door het ondemocratisch cordon sanitaire. Het VB kon de bestuurs-partijen wel beïnvloeden, maar kon dus zijn plannen zelf niet uitvoeren. Dat beloofde Bart De Wever met zijn N-VA wel te kunnen doen. Het VB riep volgens hem maar wat aan de zijlijn. De Wever beloofde door een participatie strategie stap voor stap verandering te kunnen realiseren. Dat zou natuurlijk met compromissen moeten gebeuren, maar de evolutie zou duidelijk zijn. Zo beweerde hij.
Kracht van verandering?
In 2014 werd de N-VA veruit de grootste partij met één derde van de kiezers. Een dergelijke score had een Vlaams-nationale partij nog nooit gehaald. De prijs om deel te nemen aan de macht bleek een communautaire diepvries. Maar geen nood, op socio-economisch, migratie- en veiligheidsvlak zou de kracht van verandering wel blijken. Op het einde van de rit zouden de Franstaligen smeken om een staatshervorming, beweerde hij.
De kracht van verandering kwam eigenlijk neer op gewoon meer van hetzelfde
Meer migratie, meer staatsschuld, meer transfers. De facturen voor het Belgische beleid kwamen nog maar eens bij de Vlamingen terecht. Daarvoor was de PS niet eens meer nodig. Met een regeringsval over het Marrakesh Pact en figuren als Jean-Marie Dedecker dacht men de twijfelende kiezer bij de N-VA te kunnen houden. Het omgekeerde gebeurde. De kiezer oordeelde in 2019 vernietigend.
Het verraad van Lachaert
Na de verkiezingen van 2019 probeerde De Wever via de Vlaamse regeringsvorming de blauwdruk voor de federale regering te maken. Dit mislukte compleet. Egbert Lachaert torpedeerde het akkoord tussen PS en N-VA. Uiteindelijk zitten we nu opgescheept met de Vivald Rregering. Die heeft niet eens een meerderheid in Vlaanderen.
°
Dat verschilt niet fundamenteel van wat De Wever zelf onderhandelde met de PS
De eerste en de tweede partij in dit land, N-VA en VB, worden uitgesloten. Vele Vlamingen beoordelen dat terecht als ondemocratisch. Maar kijk eens naar het programma van Vivaldi. Dat verschilt niet fundamenteel van wat De Wever zelf onderhandelde met de PS. Twee keer socio-economisch een linkse regering. Twee keer is de beloofde staatshervorming ronduit een kluitje in het riet. Hugo Schiltz realiseerde wel het federalisme in drie staatshervormingen en dat met amper de helft van de stemmen van De Wever.
Waarom de strategie De Wever totaal faalt
Al sinds 2004 bestuurt de N-VA op Vlaams niveau. De voorbije 5 jaar had ze alle sleutels van de macht op federaal niveau in handen. Maar niemand merkt het verschil. Dat komt omdat De Wever de N-VA tot de traditionele partijen veroordeelt. Bovendien werd de Vlaamse politieke dynamiek totaal ondergeschikt gemaakt aan de federale machtsparticipatie. Meer dan op de winkel passen mocht Bourgeois niet. Wat een contrast met de assertieve regering-Van den Brande in de jaren ’90.
Hetzelfde scenario zagen we ook bij de lokale verkiezingen. Er waren in 2018 V-meerderheden in Aalst, Sint-Niklaas, Ninove, Antwerpen etc. Maar nergens mochten lokale afdelingen het cordon doorbreken. De partijtop wou de komende federale regeringsvorming niet compromitteren. In Antwerpen bestuurde De Wever zelf nog liever met sp.a dan met VB.
Zelfs nu N-VA net zoals VB uitgesloten is en tot de oppositie veroordeeld is, weigert De Wever enige samenwerking
-
Na de verkiezingen van 2019 onderhandelde hij met VB voor de vorming van een Vlaamse regering. Na het njet van CD&V en Open Vld legde hij de bal niet in hun kamp en dwong hen dan niet tot een coalitie met de PVDA. De Wever weigert zo een Vlaams Front uit electoraal zelfbehoud. Een VB dat uit het cordon gelicht wordt, betekent namelijk het einde van zijn fundamentele strategische positie: de N-VA bestuurt en het VB mag dat niet. Dat wil De Wever blijkbaar kost wat het kost zo houden. Zelfs nu N-VA net zoals VB uitgesloten is en tot de oppositie veroordeeld is, weigert De Wever enige samenwerking. Nochtans zijn de kiezers en kaders tegen het cordon. Binnenkort zijn het voorzittersverkiezingen bij de N-VA, is het niet eens tijd voor regime change?
Vlaams Front
Afgelopen zondag manifesteerden 15.000 Vlamingen. Verenigd tegen Vivaldi, hadden we de moed de verschillen terzijde te schuiven en samen te werken naar een gemeenschappelijk doel. Daar werd de toekomst gelegd voor 2024. Dan moet er een echt Vlaams alternatief komen. Dat bestaat uit een meerderheid van Vlaams-nationale krachten. Zo kunnen alle linkse en traditionele partijen in de oppositie belanden. Binnen deze alternatieve meerderheid moet het VB de grootste politieke kracht zijn. Want anders bestaat het risico dat de leiders van N-VA opnieuw voor een coalitie met de traditionele partijen zorgen. Zoals ze systematisch in het verleden deden. In 2024 hebben we een afspraak met de geschiedenis.
Tom Vandendriessche
RADIO OOST-WEST
DROLVAN DE VADERLANDSCHE BROL
Och, namen van individuele personen doen er eigenlijk niet zozeer aan toe. De kerkhoven liggen er vol van. Of moet ik, meer tijdgebonden en vooral milieu-bewuster, liever spreken ovr naamplatjes op as-urnern. Al wordt er niet veel gesproken over het verschil tussen vervuilende schoorsteenroet en ondergronds voedsel voor wormen. Die laatsten zoden vroeg of laat wel eens het enige voedsel kunnen worden die de mensheid nog rest om te overleven n deze Corona Crisis. Maar dit terzijde.
-
Met 16 jaar vertraging valt de Vlaamse Leeuw dan eindelijk op z’n poten. Alleen zelfbeklag en financiële nadelen houden dat enigszins tegen, niet de zwaartekracht.
Wat er echter nog in het mandje ligt – en waarover men voorlopig zedig zwijgt - is de ‘versoepeling’ van de moord-wetgeving op oud en op nieuw leven. Euthanasie en abortus, als U die ingehamerde mode-woord beter begrijpt. Ze stonden op de eerste pagina van DE AVANTI POPOLO melodie maar worden nu - geen golven maken AUB - even achteruit voor zich uit geschoven.
Vandaar deze anti-discrimnerende en vooral tijdbesparende suggestie. Schaf elke moord, ongezien de leeftijd, gewoon uit het Strafwetboek. Kan met één pennetrek geregeld worden en is voor geen enkel misverstand vatbaar. Opgekuist staat netjes.
Tja, dat er daarmee ook zogezegd wel eens ‘ongelikken’ zoiden kunnen voorkomen, is inherent aan elke Wet. Men kan nu eenmaal niet beiden sparen, de kool en de geit.
Enig probleem is dan wel dat er binnenkorrt dan misschien wel geen voldoende kiezers meer zullen overblijven. Maar is dat nu juist niet het gedroomde voorwendsel voor meer immigratie?
DAT DE EUROPESE GEDACHTE, ALHOEWEL GOED IN BEGINSTEL, IN DE VERKEERDE HANDEN IS GERAAKT
@vlbelang
"Afhankelijk blijven van Brusselse rechtbanken is geen optie. De Brusselse rechters hebben geen voeling met deze regio en criminelen kiezen voor Franstalige berechting, omdat ze weten dat ze er dan ‘gemakkelijk’ v af komen."
S DE EUROPESE UNIE IN VRAAG GESTELD
Prof. Dr. Juliaan Van Acker, Het landverraad van de EU — Waarom ethiek Europa kan redden, De Blauwe Tijger, Groningen, 2016,
240 blz., ISBN 9789492161055 - 23,90 €
-
Prof. Dr. Juliaan Van Acker ° Brugge, 1940) is emeritus-hoogleraar aan de Radboud-universiteit Nijmegen. Hij was ook pedagoog in Congo, inspecteur van de jeugdgevangenissen, adolescentent-herapeut, directeur van een Instituut voor Zeer Intensieve Behandeling en hoofd van een project voor behandeling van ernstig gedragsgestoorde kinderen en jonge criminelen. Dit geeft een idee van zijn beroeps-ervaringen.
-
De burger voelt de EU als een steeds groter wordend probleem aan. En met de EU worden alle instellingen bedoeld, waaronder het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, waar de wetteloze, de misdadiger, op ongelooflijk veel begrip en bescherming kan rekenen. Neem hierbij dat die rechters-ambtenaren menen dat zij in naam van de mensenrechten de Verdragsregels en de nationale regels mogen aanpassen. De gevolgen van hun beslissingen schuiven zij af op de lidstaten en de samenleving. De EU heeft haar onmacht getoond op velerlei gebied: zij heeft de financiële crisis van 2008 niet zien aankomen, laat mensen op onwettige wijze Europa binnendringen (in de media worden ze steevast vluchtelingen genoemd), is onmachtig om de corona-crisis aan te pakken. Verder is er de globalisering (of anders gezegd: het oprukkende roofkapitalisme), met als gevolg dat de geborgenheid en de veiligheid van de burger zijn aangetast. Neem daarbij de toenemende schuldenlast van de lidstaten en de gekke maatregelen (onder dwang van de EU) die ze ons opdringen om de opwarming van het klimaat tegen te gaan. Onze politici beven van angst voor enige beschuldiging van racisme en deinzen er niet voor terug onze diepgewortelde tradities aan te passen, om tegemoet te komen aan die cultuurvreemde inwijkelingen, die in vele gevallen onze samenleving vijandig gezind zijn.
-
Dagelijks worden wij overspoeld met het nieuws hoe racistisch, eurofoob en islamofoob wij wel zijn. Europese morele, burgerlijke, geestelijke waarden en vaderlandsliefde worden ondergraven. De auteur ziet de redding in de spirituele heropleving van Europa, in een joods-christelijke ethiek, waarin hij zich een leerling toont van de Franse filosoof Levinas. Volgens die leer is de mens objectief gezien een wezen dat streeft naar behoeftebevrediging. Als deze behoeften centraal staan is de ene mens een wolf voor de andere. De grote winnaars in deze strijd zijn de superrijken. Om hieraan te ontsnappen grijpt de auteur terug naar de veronderstelde paradijselijke toestand, waarin een geest van universele broederschap heerste. Vanaf de verdrijving uit het Aards Paradijs werd de mens op het verkeerde pad gebracht door de rede, en werd de geschiedenis van de mensheid be heerst door oorlogen. De mensheid kan alleen gered worden door terug te keren naar zijn oer-toestand, een door de ethiek geïnspireerde samenleving.
-
Volgens de auteur zou de psychologie de mens moeten her-definiëren als een ethisch subject, vanuit zijn lotsverbondenheid met het goede, waarbij hij het lijden van de Ander op zich neemt. Slechts als ethisch subject wordt de mens vrij en niet meer vastgeketend aan zichzelf of aan zijn eigen behoeften. Het is de plicht van de mens zijn naaste lief te hebben. Het gaat om een onvoorwaardelijke en onbaatzuchtige liefde. Zolang er mensen zijn die hongerlijden, in mensonwaardige omstandigheden leven of geen onderwijs krijgen, is ieder ethisch persoon verplicht weg te schenken wat hij niet nodig heeft voor zijn eigen levensonderhoud. De ware liefde zou erin bestaan zich zelf op te offeren voor de andere. Levinas noemt dit substitutie: de andere wordt mijn ik. Dit zwakt hij af door te zeggen dat wij ons verstand moeten gebruiken en eerst de eigen talenten ontwikkelen, zodat wij de andere iets te bieden hebben. Alleen een welvarend Europa kan solidair zijn met de wereld. Vermits zovelen een beroep doen op onze solidariteit moeten wij een rationele afweging maken om een rechtvaardige verdeling mogelijk te maken.
Deze ethiek wordt ondermijnd door de liberale ideologie en door de massale inwijking van niet Europese mensen. De liberalen komen op voor het eigenbelang. Ook een welbegrepen wederkerig eigenbelang blijft een eigenbelang. Een immigrant is iemand die opkomt voor zijn eigenbelang en zijn verantwoordelijkheid voor de vrede en het welzijn in het land van herkomst ontvlucht. Massa-immigratie is bovendien gebaseerd op de foute idee dat mensen zomaar vervangen kunnen worden, onafhankelijk van de historische en culturele bindingen.
In andere culturen wordt het denken beheerst door magie, tradities, overleveringen, gehoorzaamheid aan het gezag, onwrikbare eerbied voor religieuze voorschriften. Zulke mensen overplanten naar onze samenleving leidt tot stuurloosheid, identiteitscrisis, haat tegen anderen. Dit sociaal-psychologisch deel komt in het integratiedebat niet voor. Het duurt eeuwen vooraleer het denken binnen een cultuur verandert. Om deze reden is de kolonisatie mislukt en zal het ontwikkelingswerk op niets uitlopen. Dit zou wel werken als de mensen in die landen samen met de teruggekeerde immigranten de opbouw van hun land op zich nemen. Afspraken of een verdrag met mensen uit andere culturen hebben weinig waarde, omdat ieder die afspraken zal uitleggen volgens de eigen cultuur-normen.
-
Om deze reden kunnen Europa en de islam niet vermengd worden. Het argument dat slechts een minderheid van de moslims extreem is, gaat niet op. Als die minderheid bv. 5% bedraagt, zitten wij in Europa met honderdduizenden extremisten die bereid zijn aanslagen te plegen. Nu gebeurt dit nog niet dagelijks zoals in Syrië of Irak, maar de aanslagen zullen toenemen als de tegenstellingen in de samenleving toenemen. Geweld is inherent aan de islam. Zodra een moslim terug wil naar de oorspronkelijke islam, bv. onder invloed van een prediker, ligt de weg open naar het gewelddadige gedrag. Zij die de stap zetten waren eerst gematigde moslims. Bovendien vormen die gematigde moslims de biotoop voor hun gewelddadige geloofsgenoten. De moslims horen niet thuis in Europa. Het probleem bij deze niet-westerse vreemdelingen is dat zij misdrijven plegen die in een beschaafd land ongehoord zijn. Enkele voorbeelden: het beroven van blinden die lotjes verkopen, het in groep aanvallen en beroven van toevallige voorbijgangers, hulpdiensten oproepen en nadien met stenen bekogelen, nieuwjaar vieren door auto's in brand te steken en winkels te plunderen, groepsverkrachtingen, loverboys die meisjes in de prostitutie duwen, drugsbenden die elkaar bestrijden met oorlogswapens. De auteur geeft enkele voorbeelden van zwaar geweld zoals die voorkomen in Noord- en zwart-Afrika. Tijdens Zijn onderwijsjaren in Boende in Congo heeft hij staaltjes gezien van zware folteringen en kannibalisme, begaan door zwarten tegen blank en zwart (de opstand van de Simba's in 1964).
-
De auteur denkt dat communicatie tussen verschillende culturen vrijwel voortdurend tot misverstanden leidt, met spanningen en conflicten tot gevolg. Elk woord dat wij uitspreken is ingebed in de geschiedenis en de cultuur waarin we zijn opgegroeid. Hoe meer we ons internationaliseren en hoe meer internationale organisaties ons leven bepalen, hoe meer wij terechtkomen in een hedendaagse toren van Babel. Dit staat model voor een wereldregering en een eenheidsdenken. Een super-structuur die de wereld regeert is een gevaar voor de mensheid.
De Europese eigenheid wordt ondergraven door de multiculturaliteit en het kosmopolitisme. Deze begrippen betekenen gewoon dat een volk geen eigenheid en geschiedenis meer heeft. Zulk Europa zou een Europa worden zonder roeping of bestemming. Onder het argument dat Europa geen christelijke club is, zien velen er geen graten in dat Turkije toetreedt tot de EU. Immigratie wordt gezien als een zegen die ons zal verlossen van het verleden en de eigen cultuur als een product van vreemde invloeden. De samenleving is inclusief geworden, de nieuwkomer hoeft zich helemaal niet meer aan te passen. Wij moeten werken aan onze eigenheid (identiteit). Het opkomen voor de eigenheid is ook een opkomen voor de eigen waardigheid. Een volk dat zijn eigenheid verliest wordt stuurloos. De krachtige identiteit van elk volk verenigt de mensen en stelt hen in staat tot grootse daden. Dit voelen wij het best aan bij het nationalisme, de begeestering teweeggebracht door een gevoel van samenhorigheid van een hele volksgemeenschap. We zullen kunnen spreken van een sterk Europa als nationalisme in elke lidstaat wordt gekoesterd en als elk volk trots is op zijn eigen cultuur en verwezenlijkingen.
Verder zoekt de auteur dit heil in een krachtig Europa, uitgebreid met Rusland en Israël, waarbij het geestelijk bestuur in Israël ligt en het werelds beleid in Wenen. Het Frans zou de lingua franca worden. Europa ziet hij liever als een confederatie van staten, een verzameling van onafhankelijke staten, die op basis van een verdrag een geheel vormen. De confederatie van Europese staten moet zich terugtrekken uit de Verenigde Naties en uit de meeste internationale commissies, omdat samenwerking met zovele andere landen die een andere visie hebben, de daadkracht van Europa aantast.
De auteur doet meerdere uitspraken die wat vreemd overkomen en eerder een wens-denken zijn, en die in het huidige maatschappelijke denkpatroon niet uitvoerbaar Zijn:
• het indijken van de liberale (geld)macht ziet hij in het begrenzen van het inkomen tot 15.000 € per maand de oplossing van de migratie ligt in de massale terugkeer van alle immigranten en hun nakomelingen naar hun land van herkomst en zij nemen de nationaliteit van het land van herkomst weer aan, ook al zijn ze hier al meerdere generaties, om daar vrede en welzijn mogelijk te maken, met de steun van Europa. Door terug te keren nemen ze hun verantwoordelijkheid op voor de opbouw van hun land, zorgen ze voor een opbloei van hun eigen cultuur en zetten ze de tradities van hun voorouders voort
• wij moeten loskomen van het dogma van de noodzaak van de economische groei, door slechts te kopen wat levensnoodzakelijk is.
En wat denkt u van de volgende uitspraak? "Nu we geen koloniën meer hebben, hebben we de allochtonen om te vernederen. De werkloosheid onder de niet-westerse allochtonen is enorm. Ze wonen in de smerigste achterbuuften. De Marokkanen onder hen behoren tot de meest gehate bevolkingsgroep. Wij moeten ons geen illusies maken over de dagelijkse discriminatie die de allochtonen ervaren. Hun haat is wederkerig. Criminaliteit is dikwijls het resultaat van hun frustraties en hun gebrek aan kansen. Dit probleem is voorlopig onoplosbaar. (blz. 204) Het is de auteur blijkbaar ontgaan dat sedert de wet op de familie-hereniging in 1974 de niet-Europese vreemdelingen voortdurend worden voorgetrokken op de eigen mensen — men noemt zoiets positieve discriminatie. Zij krijgen dezelfde onderwijskansen als de autochtone bevolking, worden sterk bevoordeligd in allerhande socialezekerheids-uitkeringen, in de toewijzing van sociale woningen, de tewerkstelling. Verder hebben we nog de subsidiëring van islam-leraars en moskeeën, de toelagen aan cultuurverenigingen die zich het lot van deze beweerde verschoppelingen aantrekken. Bovendien genieten zij dikwijls straffeloosheid voor ernstige misdrijven. En waarvoor dienen al die racisme- en discriminatiewetten? Niet voor de eigen mensen. Nochtans, schrijft hij elders, zijn inwijkelingen, die jarenlang leven van de sociale uitkeringen, gewoon schaamteloos.
Waarom de auteur een beroep doet op een nieuwe filosofie van de naastenliefde, dewelke het christendom al tweeduizend jaar lang bepleit op een evenwichtigere manier, is niet duidelijk. Hij erkent dat de westerse maatschappij schatplichtig is aan de kerk voor de zieken en armenzorg, maar blijft aan het cliché hangen dat de kerk de vooruitgang heeft belemmerd en wij dankzij de Verlichting aan die dwang zijn ontsnapt. Integendeel, de kerk ligt mede aan de basis van de huidige technische en economische ontwikkeling, zoals blijkt uit meerdere onderbouwde publicaties Verder heeft de kerk (en de andere kerkelijke instellingen) een sterke invloed gehad op het maatschappelijke denken en zijn evolutie. De huidige maatschappij is ondenkbaar zonder de kerk.
-
Zijn pleidooi voor de eigenheid is een schot in de roos. Alleen is het niet duidelijk wat hij met nationalisme juist bedoelt. Wij onderscheiden namelijk het staatsnationalisme (eigenlijk een contradictio in terminis) en het volksnationalisme. Alleen dit tweede steunt op een natuurlijke binding en wordt in de jaren na WO II zwaar ondergraven. Ook zijn voorstel voor de terugkeer van de migranten getuigt van inzicht en moed, al betwijfel ik of dit ooit vrijwillig zal gebeuren.
Het Europa als een confederatie van staten is een mening die steeds meer ingang vindt (2) Sedert de ondertekening van het Verdrag van Maastricht is Europa de weg ingeslagen van een eenheidsstaat die de bevoegdheden van de nationale staten uitholt, hoewel minister Willy Claes na de ondertekening van dat verdrag kwam verklaren dat het beginsel van de subsidiariteit was gehandhaafd, nl. bevoegdheden die bij de staten konden blijven en door de staten konden worden uitgeoefend. Zeker sedert de invoering van de euro is Europa de andere weg ingeslagen, die van de dwingende superstaat.
**
Dit boek is alleszins het lezen waard. De auteur omschrijft de maatschappelijke problemen op een duidelijke manier, en stelt tal van oplossingen voor. Hierin is een onderscheid merkbaar tussen de oplossingen gegrond op de eigen ervaringswereld van de auteur en deze die hij voorstelt op basis van de nieuwe leer van de naastenliefde. De voorstellen die hij aanbrengt, hoewel niet alle uitvoerbaar, kunnen wel de aanzet zijn voor nieuwe ideeën.
Noten
1. Thomas E. Woods jr., 'De bouwmeesters van Europa — De geboorte van een beschaving uit de katholieke kerk', De Blauwe Tijger, 201 8, besproken in Kort Manifest nr 254.
2. Voor een diepgaandere analyse verwijs ik naar het boek van Gerolf Annemans, De ontvoering van Europa, Egmont, Brussel, 2019, 270 blz
Pieter Moerman
RADIO OOST-WEST
*
*
DROLVAN DE VADERLANDSCHE BROL
Dit is een stukje uit KORT MANIFEST van onze goeie ouwe vriend Erdwin Truyens. Naast DOORBRAAK zowat het enige lezenswaardige tijdschrift op de markt.
Wat meer is: het Christelijke Gedachtegoed is er de enige stevige basis van. Benieuwd welke recht geaarde Vlaming daar iets op tgege kan hebben.
Hoog tijd dus om dat overal van de daken te schreeuwen.
CORONA. HET BLIJFT DUS BIJ HET ‘MONITOREN’, D.I. HET NOTTERN VAN DE HOEGROOTHEID VAN DE VERSCHRIKKING. WAT IS ER TETEN OM DE JUISTE OORZAKEN NA TE GAAN BIJ DE CHINESE RODE GARDE? VOORKOMEN IS BETER DAN GENEZEN.
@gannemans
Nu gaan de media ons uiteraard een hele lange tijd meeslepen in een stoet van ophemelende interviews en commentaar-stukken van en over de regering Croo. Bereid u daar op voor. We moeten er door.
RADIO OOST-WEST
*
*
HOOG PERCENTAGE POSITIEVE TESTS WIJST OP INTENSE CIRCULATIE VIRUS
*
De test resultaten wijzen er volgens anti corona-tsaar Steven Van Gucht op dat het coronavirus intens in omloop blijft in ons land.
2 oktober 2020 21:37
Een belangrijke parameter om de corona-pandemie te ‘monitoren’, licht op. Het percentage tests dat positief uitvalt, is voor het hele land gestegen tot boven 5 procent. In Brussel is het dubbel zoveel.
De hoofdstad is - na Antwerpen in de zomer - al een tijdje de corona-hotspot van ons land. De voorbije zeven dagen waren er 351 nieuwe gevallen, gevolgd door Antwerpen met 272.
-
De belangrijke virus-detector is de positiviteits-ratio. Dat is het percentage positieve tests tegenover het totale aantal tests. Sinds deze week geeft het kenniscentrum Sciensano inzage in de cijfers. Die zijn ook opgesplitst per provincie.
Het Brussels Hoofdstedelijk Gewest blijkt met 10,4 procent de hoogste positiviteitsratio te hebben. Dat is dubbel zoveel als de gemiddelde positiviteitsratio van 5,3 procent voor België. Testen is naast contact-opsporing onontbeerlijk om een beeld te krijgen van de pandemie .
Algemene stijging
'Stijgende positiviteitsratio's zijn altijd een alarmsignaal, met die nuance dat de cijfers kunnen schommelen omdat er wijzigingen zijn gebeurd in de teststrategie', zegt Brecht Devleesschauwer, de chef data van Sciensano. 'Het betekent dat specifieke groepen wel of net niet meer prioritair getest worden. Het kan er ook op wijzen dat het virus meer circuleert of dat onvoldoende getest wordt en dus veel coronagevallen onontdekt blijven. Maar het is niet altijd zo eenduidig.'
"Stijgende positiviteits-ratio's zijn een alarmsignaal, met die nuance dat de cijfers kunnen schommelen omdat wijzigingen zijn gebeurd in de teststrategie. "
Brecht Devleesschauwer
Chef data Sciensano
'Het hangt af van veel factoren die tegelijk kunnen evolueren: de transmissie van het virus, de teststrategie en -capaciteit, en wie precies positief test - terugkerende reizigers, mensen die thuis zijn besmet geraakt of mensen met een hoog risico op besmetting. We bekijken altijd verschillende indicatoren samen en trekken nooit conclusies op basis van één cijfer', zegt Devleesschauwer
-
De Wereldgezondheids-organisatie (WGO) hanteert een drempel van 5 procent om aan te geven of de epidemie onder controle is. Gaat de positiviteitsratio daar boven, wil dat zeggen dat strengere maatregelen nodig zijn. Vlaams-Brabant, Luxemburg, West-Vlaanderen, Oost-Vlaanderen en Limburg zitten nog onder die grens, maar het percentage stijgt overal. 'De positiviteits-ratio wijst erop dat het virus intens in omloop is op ons grondgebied', zegt viroloog Steven Van Gucht.
Dries Bervoet Thomas Segers
*
DROLVAN DE VADERLANDSCHE BROL
Wat ontbreekt in de rampzalige berichten over deze pandemie waaraan er maar geen einde komt, integendeel nu de winter voor de deur staat is de verhouding auto- en allochtoon + de ouderdom. Of zou dat heel misschien ietske té duidelijk zijn voor de Openbare Mening? En altijd maar die ‘nieuwe haarden’ van besmetting die om het uur ergens ‘ontdekt’
Moete,,doe ‘slachtoffers’, naast genezen, ook niet BESTRAFT worden?
We – de hele wereld, buiten de Chinese - gaan niet alleen met reuzenschreden de verarming in, maar de algehele vernietiging. Djehis Kahn, Vadertje Stalin en Oom Adi samen zijn dus maar snotjong geweest in vergelijking met de Chinese Rode Garde uit onze tijd
‘Geheime Wapens’ zijn er altijd geweest. Maar deze is zelfs niet eens meer ‘geheim’ maar loopt alles en iedereen zo maar voor de voeten. Teveel om toevallig te zijn.
-
Maar laten we de moed niet zakken. Aan alles komt een eind, zelfs aan de kat haar staart en die is zo lang.
-
Misschien, nu hij in hoogst eigen persoon ge-coroneerd werd, als Trump binnen reeds 30 dagen he-r-kozen wordt, dat doe eens rondsnuffelt in de rekken van zijn magazijnen. ’n digitaal knipoogje naar de Poet en klaar is Kees met de Chinees.
Ik en knauw it niet, maar door mijn lectuur over Napoleon onthoud ik vooral dat het ’n ‘looser’ is geweest. Hij schrokte zijn eten naar binnen- net als ik – verkoos daarbij – net als ik – de kippen-bovenbil samen met een glas met water aangelengde Chambertn. En daar, inclusief de Franse graaizucht; houden de gelijkenissen op. Want mijn glas water is niet met Chambertin aangevuld, maar met….water. Meer kan ik niet betalen van mijn mager pensioentje aangevuld met een nog magerder invaliden-geld …
Stelt zich de vraag, wat er nog komt nà het uiteinde van die al te lange kattenstaart. Trimp, jong, ge zijt uit het goede Europees hout gesneden, want van Duitschen bloede, doe daar iets aan. Redt ons, voor we allemaal vergaan.
Vivaldi-akkoord brengt België terug naar de goede oude tijd.
-
De leden van zeven partijen en partijtjes bouwden gisteravond een gezellig feestje rond hun deelname aan de kersverse Belgische regering. Wij namen de gelegenheid te baat om ons door 84 bladzijden regeerakkoord te worstelen. Op zoek naar wat die regering allemaal op haar te-doen-lijstje geschreven heeft. En wat dat met onze economie gaat doen.
-
Het moet gezegd zijn: ondanks de nachtelijke uren is het een behoorlijk leesbaar werkstuk geworden. Eentje dat logisch en duidelijk in mekaar zit. Het is zelfs in deftig Nederlands geschreven. Het lijkt daarbij veel op juridische contracten en hun kleine lettertjes. Ook daar is het de kunst om tussen de duizenden regels die totaal niet ter zake doen, de tien regels te vinden die wél een impact gaan hebben en die tonen waar het eigenlijk allemaal rond draait.
-
En je zoekt vooral naar die paragrafen waar er concrete cijfertjes te vinden zijn.
Je kan dan alvast heel wat obligate, maar onbelangrijke paragrafen schrappen: ‘We onderzoeken…’ (26 x) ‘Indien nodig’ (14x) ‘Tegen 2030’ (17x). En je zoekt vooral naar die paragrafen waar er concrete cijfertjes te vinden zijn.
Overleggenen overleggen
Wat Vivaldi alvast met veel ijver zal doen, is overleggen (84 x) . De sociale partners (vakbonden en werkgevers) mogen zich alvast opwarmen. Op niet minder dan 40 plaatsen krijgen die sociale partners een cruciale rol toebedeeld en zal het beleid eerst met hen overlegd worden. In het verleden was dat dikwijls een goed recept voor stagnatie en weinig fundamentele verandering. Maar dat zal ongetwijfeld onder Vivaldi verbeteren als zowat iedereen in de regering zit.
Bovendien heeft deze regering ook heel wat ambitie in domeinen waar ze eigenlijk niets meer te zeggen heeft. Daarvoor gaat ze dan in overleg met de deelstaten (76x) waarvan ze zowaar de ‘bevoegdheden volledig zal respecteren’.
Veel aandacht voor ‘ouderen’ – weinig voor jongeren
De vergrijzing heeft duidelijk haar demografische invloed niet gemist. De pensioenen krijgen 50 ‘hits’ in het Vivaldi-akkoord. Zowat iedereen was gewonnen voor meer pensioen. En dus is er uitgebreid gepraat over de verhoging van het minimum-pensioen tot €1.500, nieuwe vormen van (deeltijds) pre-pensioen, de herinvoering van de pensioen-bonus (afgevoerd in de vorige regering) en ‘behoud van rechten’. Om een en ander betaalbaar te houden zullen later ‘voorstellen gedaan worden’.
Dat er – bovenop de natuurlijk groei door vergrijzing – nog een paar extra miljarden naar pensioenen gaan, is wel heel concreet.
Een duidelijke beleidskeuze dus om (nog) meer geld te verhuizen van de actieve bevolking naar de gepensioneerden. ‘De solidariteit tussen de hoogste pensioenen en de lagere pensioenen wordt versterkt’. Wat dat concreet betekent, is niet echt uitgewerkt. Dat er – bovenop de natuurlijk groei door vergrijzing – nog een paar extra miljarden naar pensioenen gaan, is wel heel concreet.
Extra centen in de gezondheids-zorg
Diezelfde ouderen kunnen in de toekomst ook genieten van de extra centen die in de gezondheidszorg uitgegeven zullen worden. Dat is natuurlijk ook goed voor de financiën van de ziekenhuizen zelf. In Wallonië zijn die vooral in handen van de PS. Maggie De Block had geprobeerd de Waalse en Brusselse ziekenhuizen wat meer op de Vlaamse te laten lijken. Dat is onder socialistisch beheer en met een mooie extra enveloppe allicht van de baan.
Jonge mensen krijgen (3x vermeld ) helaas minder aandacht van Vivaldi. Zij mogen gaan stemmen vanaf 16 voor de Europese verkiezingen. En als ze een baby’tje maken, mogen mannen op termijn twintig dagen thuisblijven in plaats van tien. Al het extra gedrukt geld dat de overheid nu in de economie pompt, wordt ondertussen omgezet in opgeblazen huisprijzen en (nog) hogere notariskosten. Dat geeft een omgekeerd Robin Hood-effect. En is dus pech voor wie geen eigendommen heeft. Maar ik had blijkbaar geen succes met mijn pleidooi om notarissen gewoon met mekaar te laten concurreren, zoals alle normale beroepen. Jongeren en werkende mensen zullen ermee moeten leren leven dat ze numeriek in de minderheid zijn.
Werken en de fiscus
De regering is van plan om de werkzaamheidsgraad op te krikken naar 80% tegen 2030. Vandaag is die verhouding 75% in Vlaanderen en 61% en 64% in Brussel en Wallonië. Bij de bevoegdheden die vandaag op Belgisch niveau zitten, is er echter weinig tastbaar te rapen. Er wordt geen concrete wortel voorgehouden (vele uitkeringen worden opgetrokken) en helemaal geen stok (hoezo, stok?). Wel heel veel begeleiden en opleiden. Maar dat zit dan weer bij de deelstaten. Er komt een werkgelegenheids-conferentie met de deelstaten en ‘werken moet beter beloond worden’.
Over bedrijfswagens klinkt het heel omfloerst en algemeen.
Over fiscaliteit wordt ook wel wat gezegd. Dat men het aantal aftrekposten en belasting-verminderingen gaat uitdoven. Geen echte concrete voorbeelden. Behalve dan voor kinder-oppas. Daar gaat men de belasting-vermindering uitbreiden. Over bedrijfswagens klinkt het heel omfloerst en algemeen. Dat men ‘geleidelijk een verschuiving zal organiseren van alternatieve verlonings-vormen naar Euro’s’. Groen heeft het begrepen dat je bij belastingen best niet té concreet bent.
Uitgeven, (niet) besparen en belasten
Vivaldi zal een ‘dynamisch begrotings-beleid’ voeren. Dat betekent dan dat men zich vooral niet vastpint op een concrete doelstelling. Dat maakt het regeren met zeven partijen ongetwijfeld een stuk gemakkelijker. Vanaf 2022 is er een ‘budgettaire inspanning’ gepland van 0,2% per jaar (pakweg 1 miljard). Die zal gefinancierd worden via 1/3 minder uitgaven, 1/3 meer inkomsten en 1/3 ‘andere’. We merken op dat het negatieve woordje ‘besparen’ helemaal niet terug te vinden is in het werkstuk.
-
Het is een terugkerend fenomeen in zowat elke regeerverklaring dat de uitgaven en de trofeeën van de respectievelijke partijen nogal goed becijferd zijn, en dat besparingen en nieuwe belastingen heel wat minder concreet beschreven worden. Dat is een vaste eigenschap van het genre.
ij de volgende begrotings-controle zal men nog een woordje kunnen wisselen.
Belasten van eigendom of van inkomsten op die eigendom, hebben de liberalen in principe afgevoerd. Er komen geen nieuwe belastingen. Tenzij dan natuurlijk in het kader van de budgettaire inspanningen, waar 1/3 uit nieuwe belastingen kan komen. Of wanneer ‘De overheid zal streven naar een eerlijke bijdrage van die personen die de grootste draagkracht hebben’. Bij de volgende begrotingscontrole zal men nog een woordje kunnen wisselen. En als je leest dat fiscaliteit zal dienen voor de vergroening van de samenleving, dan is het ook niet moeilijk om te verwachten dat er extra accijnzen komen op brandstoffen, sigaretten, plastic en andere verontreinigende dingen. Maar heel concreet is het akkoord ook hier niet.
Anderhalve graad naar links
Al bij al brengt het werkstuk ons land wel degelijk economisch een paar graden naar links. Met een verdere verschuiving van ‘inkomen uit werk’ naar ‘inkomen uit overheid’, meer mensen in dienst van de overheid en meer uitkeringen en pensioenen. Zonder dat daar ook besparingen in andere overheidstaken tegenover staan. Dat is op zich geen wereldschokkende aardverschuiving of ramp: veel van die maatregelen stonden ook in het PS/N-VA werkstuk en er is geld genoeg in de markt om dat allemaal te kunnen financieren. We bevinden ons morgen niet meteen in Venezuela of Noord-Korea. Daar hebben we allicht de recepten van andere partijen voor nodig.
We keren ook terug naar de overleg-structuren waarin vakbonden en werkgevers elke verandering kunnen tegenhouden.
Maar het betekent de facto wel opnieuw een verder opschuiven naar een groter overheidsbeslag. België evolueert met andere woorden weer een stukje meer richting Wallonië, waar meer en meer mensen afhankelijk zijn van vadertje staat en waar we de rekening naar de toekomst en de jongeren schuiven. We keren ook terug naar de overleg-structuren waarin vakbonden en werkgevers elke verandering kunnen tegenhouden. En ook de rampzalige versnippering van bevoegdheden in ons land wordt gemakshalve onder de mat geveegd. Dat kan wachten tot 2024. Samen met alle kritische vragen over geldstromen. En de vraag waarom Wallonië ondanks alle miljarden in de afgelopen decennia economisch steeds verder achteroploopt op Vlaanderen.
Feest
België strompelt dus gewoon verder en maakt beleidskeuzes die de problemen van dit land alweer een stukje erger maken. Het zal wachten zijn op 2024 om te zien of de kiezers (en hun vertegenwoordigers) dan andere keuzes durven maken.
-
Oh ja, en voor de flaminganten zit er ook iets in het akkoord: Vlaanderen krijgt van deze regering zowaar het recht om een feestdag te verplaatsen en van haar feestdag een échte verlofdag te maken. Als er geen meerkost is. Het zal feest zijn op het Martelarenplein.
Dirk Laeremans
*
DROLVAN DE VADERLANDSCHE BROL
Helemaal in de lijn der verwachtingen – en ’n heel klein beetje aansluitend bij voorgaand stukje: e vinger op de zere plek, op de wrat van de ten ondergegane Franse Gloriol. Gelijktijdig met het in de plooien van de vergetelheid vallende Rode Misleiding dar er nu al Groen beschimmeld begint uit te zien. Alleen het Blauw der moordzuchtige Jacobijnen blijft nog even naoinkelen.
Opzet of domheid, maar zouden deze Verluchte Vivaldiërs dan echt niet weten, dat Antonio Lucio Vivaldi ;de viool-virtuoos die Le Quattro Stagioni op muziek zttte, een Italiaans gewone Rooms-Katholieke Priester is geweest.
Een Paap die haast 300 jaar geleden naam maakte, als Levend Voorbeeld stellen, is dat nu geniaal of achterlijk? ?
Een onnodige vraag voor volksmisleiders als Wagnikske/Kannikske.
ALS HET OP AANDACHT TREKKEN KOMT IS ZELFS EEN HONDNDROL WOLKOM. ZORG AMMEE? ER ?IET IN TE TRAPPEN
DE OPGANG: COLLABORATIE-ROMAN IN PROMOTIE
Al een week lang is de gevierde auteur Stefan Hertmans niet weg te slaan uit kranten of van het beeldscherm. De succesauteur van ‘Oorlog en Terpentijn’ heeft immers een nieuwe roman geschreven. Het slot van het historisch-documentaire drieluik, gevormd door Oorlog en Terpentijn, De Bekeerlinge en het net van de persen gerolde De Opgang. Dat het boek gaat over Vlaanderens collaboratie-verleden, zorgt voor extra aandacht. Een nieuwe stok om flaminganten te slaan?
Op 24 oktober 2000 mocht ik als uitgever de memoires voorstellen van Adriaan Verhulst in het Lakenmeterhuis in Gent, het hoofdkwartier van het Willemsfonds. Verhulst was een bekende professor geschiedenis — hij muntte zowat de historische geografie in Vlaanderen. Hij was voorzitter van de raad van bestuur van de VRT (toen BRT), betrokken bij de wetenschappelijke raad die de oorlogsprogramma’s van Maurice De Wilde begeleidde. Verhulst was ook politiek actief. De notoire vrijmetselaar wordt weleens de ‘vader’ van het Cultuurpact genoemd. En hij als voorzitter van het liberale Willemsfonds stond mee aan het hoofd in het verzet tegen het Egmontpact. De Vlaamse beweging was toen iets pluralistischer en vooral krachtdadiger dan vandaag.
Collaboratie
En nog kon hij niet navertellen wat precies zijn vader had uitgestoken tijdens de oorlog. De titel van zijn jeugd-memoires sprak boekdelen: Zoon van een “foute” Vlaming. Het zorgde voor de nodige schokgolfjes in intellectueel Vlaanderen. De ‘grote’ professor Verhulst, zoon van een collaborateur. En niet zomaar een collaborateur. Hij deed het twee keer, zowel in de Eerste Wereldoorlog in het activisme als nadien, samenwerkend met de nazi’s. Dat laatste kwam als een donderslag bij een lichtblauwe hemel. De ruimdenkende prof was de zoon van een Groot-Duits denkende DeVlag-man, een SS’er die Joden verklikte. Hertmans is van oordeel dat de zoon te vergoelijkend was over zijn vader. Ik herinner me uit de gesprekken voor en bij het verschijnen van het boek een gelouterd man, die een zware schuld van zijn schouders afschudde. Twintig jaar deed hij over een boek van amper 140 pagina’s… En nog kon hij niet na-vertellen wat precies zijn vader had uitgestoken tijdens de oorlog.
collaboratie
Dat laatste bracht Hertmans er toe zelf aan de slag te gaan. Naar beproefd model van zijn twee vorige boeken, is er immers een persoonlijke link. Hertmans woonde namelijk twintig jaar in het huis waar vader Willem Verhulst woonde. En waar Jef Van de Wiele, leider van de Groot-Duitse, nationaal-socialistische organisatie DeVlag over de vloer kwam. Na de oorlog verbleef er een redactrice van de socialistische krant Vooruit. Een en een opgeteld, is nu te lezen in de nieuwe roman De Opgang, die Frank Hellemans elders op deze pagina’s recenseerde. Later deze week volgt nog een interview met auteur Stefan Hertmans.
Karl Drabbe
*
*
DROLVAN DE VADERLANDSCHE BROL
Beide Wereld Oorlogen zijn in de Vlaams Bewustworsiongs-Geschidenis niet weg te denken. Hoop, zweet: bloed e, vooral veel tranen die allemaal, niet eens nodig geweest waren; moest dit On-land; zoals in 1830 bedoeld door de Grote Mogendheden Engeland en Rusland , ook een Vaderland geworden zijn voor de Laaglanders die liefst zo ver mogelijk weg wilden zijn van het Franse imperialisme.
Meer zelfs, zonder die Franse leegziig-magalom nie had Diotsland nooit een reden gehad om ertegen de wapens op te nemen.
-
Dit is een historische Waarheid die, naarmate ondergetekende zich doorheen de Luister- bibliotkeek wroet van 1789 via Waterloo (1815) tot ’14-’18 en ’40-’45, haast tasstbaar wordt.
De Eeuwoge Strijd om alle geldkoffers van alle andere vollkeren, van Pool tot Evenaar, naar de Champs de Mars over te brengen.
Wein, Weib und Gesang had beter Chambertin, Mariainne et du Sang geeweest.
OKTOBER REVOLUTIE OF OKTOBER REGERING: WAT WORDT HET? ÉÉN DING IS DUIDELIJK: HET LAND GAAT IN ‘CODE ROOD’….
Vlaams Belang – Kamer - @VB_Kamer
in de Kamer van Volksvertegenwoordigers
Vlaams Belang – Kamer - @VB_Kamer
@Barbara_Pas
"Er wordt een democratisch debat voorzien over de staatshervorming, dat staat in het regeerakkoord. Maar ook een dialoog met de politieke vertegenwoordigers. Gaan dit enkel de meerderheids-partijen zijn of ook de oppositiepartijen?"
*
*
VIVALDI PLANT HEFFING OP GROTE FINANCIËLE TRANSACTIES
Om de sterkste schouders te laten bijdragen hebben de Vivaldi-partijen afgesproken dat er een heffing op de grote vermogens komt. Die zou bepaalde financiële transacties van meer dan 1 miljoen euro viseren, vernam De Tijd.
De heffing, waarvan alleen de grote principes vastliggen, moet jaarlijks 150 à 300 miljoen opbrengen en vloeit naar het financieren van de zorg. Van de heffing is geen sprake in het regeer-akkoord. Daarin is alleen opgenomen dat de ‘overheid zal streven naar een eerlijke bijdrage van die personen die de grootste draagkracht hebben om bij te dragen, met respect voor ondernemerschap’. Veel waarnemers vreesden dat dat zou leiden tot ellenlange discussies over een ‘vermogenst-rofee’, zoals destijds onder de regering-Michel.
-
Tijdens de regerings-onderhandelingen hebben de socialisten, liberalen, groenen en CD&V evenwel vastgelegd welke belastingen kunnen en welke niet. Groene belastingen of taksen op de allersterkste schouders zijn een optie, een meerwaarde-belasting en een effectentaks zijn uit den boze.
"De bedoeling is de belasting behoorlijk snel te concretiseren. "
Regerings-bron
Een heffing op grote transacties is een mogelijkheid die op tafel ligt. Het moet gaan om een heffing die wordt afgehouden bij de bron, dus op het moment dat de transactie plaatsvindt. Daardoor is het niet nodig een vermogens-kadaster aan te leggen. De bedoeling is die belasting behoorlijk snel te concretiseren, is te horen in regeringskringen.
Familiale kmo's
Om het ondernemerschap te vrijwaren zou de verkoop van familiale kmo’s worden vrijgesteld. Ook effecten op naam - de aandelen van veel kleine ondernemingen staan op naam - zouden buiten beschouwing worden gelaten. Dat betekent dat vooral grote ‘investeerders’ worden geviseerd. De 1 procent allerrijksten zal een ‘kleine bijdrage worden gevraagd’.
De modaliteiten van de heffing moeten nog worden uitgewerkt. Ervaringen uit het verleden leerden dat zoiets erg moeilijk is. Met de speculatietaks en de effectentaks probeerde de regering-Michel beleggers en eigenaars van effecten-rekeningen met meer dan 500.000 euro te belasten. De speculatie-taks bleek niet effectief, de effectentaks werd door het Grondwettelijk Hof vernietigd.
De socialisten willen met de taks bewijzen dat ze wel degelijk de grote vermogens aanpakken. ‘Er komt een rijkentaks’, verklaarde PS-voorzitter Paul Magnette gisteren nog op de Franstalige nieuwszender LN24. Voor de liberalen is de belasting aanvaardbaar omdat die alleen de grootste vermogens viseert en de geschatte opbrengst met maximaal 300 miljoen al bij al beperkt blijft. Ter vergelijking: de effectentaks van de regering-Michel moest ongeveer 250 miljoen in het laatje brengen.
De regering-De Croo legde donderdag de eed af bij Filip. Daarna organiseerde premier De Croo ook zijn eerste ministerraad en bracht hij in het Europees Parlement - daar kunnen de parlementsleden meer afstand houden dan in de Kamer, wat nodig is in de strijd tegen het coronavirus - zijn beleids-verklaring. De Kamerleden moeten morgen het vertrouwen geven, waarna Vivaldi echt uit de startblokken kan schieten.
Jasper D'hoore
*
*
DROLVAN DE VADERLANDSCHE BROL
In aangename herinnering aan wijlen Bert Murrath van de vroegere eerste ‘tSCJELDT, hier dan het voornamen om zoals bij hem, de gezworen traditionalist, om de toekomst beter te begrijpen, iedere dag ’n beetje terug te kijken naar ons roemrijk verleden….
TWEEDE MISSCHIEN NOG GROTERE VERNIEIUWING.
Tot hiertoe stonden daar & als op deze blog uitdrukkelijk gekozen werd voor de Vlaamse Zaak. Iets wat verkeerdelijk de indruk kon wekken dat U bij een fanatieke ‘Blokker-Belanger’ en dus bij nen Vuilen Zwarten waart terecht gekomen.
Mis, Poes!
Ondergetekende IS een kleine verre loot van een BLANKE familie; volwassen geworden midden de Slagvelden van den IJzer. De familie-naam komt zelfs voor helemaal vooraan in de alfabetische archieven van de Overwinaars van de Gilden Sporen Salg. Is na te zien in het Kortrijkse Groeninge Museum.
Maar dat is allemaal al veel te lang gemeden. Van meer Belang is te beseffen, dat toen in 1302de Wevers zij-aan-aij streden voor de overwinning op dezelfde soort vijanden als toen.
TE ONTHOUDEN
Oktober R…. Dat roept verschriokkelijke historische herinneringen op. Staat die ‘R’ nu voor Revolutie of voor Regering?
EN WAT ALS DE VOLGNDE KEER DE VERKIEZINGEN DUIDELIJK GENEG ZIJN?????
VIVALDI HEEFT EEN GROOT VOORDEEL
Moeten we nu blij zijn dat er een nieuwe Federale regering is? De carrousel van de regerings-vorming die al sinds mei 2019 draait is tenminste gestopt. Dat is al iets. Maar gaan we erop vooruit? Dat zal moeten blijken. Zoals toekomstig premier De Croo zegt, hij zal ons moeten overtuigen. Vivaldi zorgt er wel voor dat de kiezer in 2024 een duidelijke keuze krijgt tussen verschillende toekomst-projecten van “België”.
Vlaamse minderheid
Het begint natuurlijk slecht voor Vivaldi. Deze regering heeft geen meerderheid in Vlaanderen. In de Nederlandstalige taalgroep in de Kamer. Vanuit CD&V werd dat op twitter gereduceerd tot: ‘geen meerderheid in de kieskring Antwerpen in de rest van Vlaanderen wel.’ Maar dat verandert niets aan de telling in De Kamer. De enige die telt.
-
Er zal nog veel over gezegd worden, over die minderheid. Maar de N-VA staat zwak in dat verhaal. De Zweedse regering was extreem minoritair aan Franstalige kant. Daarmee hielp de N-VA het Belgische systeem verder uit te rekken. Dat maakte het plausibeler om die truc te herhalen in een volgende regering, met een Vlaamse minderheid. Ik heb ervoor gewaarschuwd dat dit als een boemerang kan terugkeren. Ik haat het in deze om gelijk te krijgen.
-
De ‘Zweedse’ minderheidsregering paste in de N-VA strategie om de PS en de Franstaligen uit te roken. Ze moest de Franstaligen met de neus op de feiten drukken en ze in de minderheid stellen. De vraag is of die strategie werkt en zal werken.
O onbestuurbaar België
Een regering die een duidelijke linkse of rechtse koers wil varen, kan dus enkel als één van de twee democratiën in dit land in de minderheid wordt gesteld. Het schuift de gehypete en door de Vlaamse Beweging, lang verwachtte onbestuurbaarheid van België op de lange baan.
In België moet er gewoon genoeg tijd zijn tussen de verkiezingen en de vorming van een regering. Enkel dan kunnen de partijen hopen dat ze wegkomen met het negeren van de democratische keuzes van de kiezer. Dat is eigenlijk heel problematisch voor onze democratie, het holt ze uit.
ze zijn Vlaams verkozen, maar regeerden Belgisch
Er zit een lijn in de geschiedenis. Guy Verhofstadt (Open Vld), Yves Leterme (CD&V), Bart De Wever (N-VA), ze zijn Vlaams verkozen, maar regeerden Belgisch, of minstens niet-Vlaams, koelkast-Belgisch. We kunnen daar grote woorden aan wijden. Maar die botsen op het feit dat er in het parlement een meerderheid is. Maar voor wie vindt dat we allen Belgen zijn, is er geen probleem.
V-partijen aan de macht
De Vlaamse partijpolitieke beweging loopt altijd op dezelfde vraag: kan je de ordelijke opdeling van België dichterbij brengen door deel te nemen aan de Belgische macht? De vraag is of de Vlaams-nationalisten een alternatief hebben voor Belgische machts-deelname. Neen. Maar ze maken zich beter geen illusies. Bart Maddens schreef het hier treffend: Vlaams-nationalisten aanvaarden de Belgische staat niet en zullen daarom nooit ten volle aanvaard worden door het bestel.
-
Separatisten zullen er nooit echt bij horen
‘Separatisten zullen er nooit echt bij horen. Als ze al worden toegelaten tot de Belgische machts-cenakels, dan is dat enkel omdat men hoopt om ze op die manier sneller klein te krijgen. Iets wat overigens, zowel in het geval van de Volksunie als de N-VA, aardig is gelukt.’ Schreef Maddens. De recente geschiedenis gaf hem gelijk.
Vivaldi, het begin of het einde
Deze Vivaldi-regering kan het begin van het einde zijn of het einde van het begin. Ofwel is dit een laatste Belgische restauratieregering. Een laatste keer regeren alsof er eigenlijk niets aan de hand is. Tegen beter weten in volhouden dat de traditionele partijen, aangevuld met Ecolo/Groen het land onder controle hebben. Een poging die tot mislukken gedoemd is.
-
De opgang van de N-VA bleek van korte duur
Ofwel is Vivaldi het begin van het nieuwe België. Een nieuw evenwicht waarmee de opgang van de V-Partijen wordt gestuit. Het afsluiten van een periode. De opgang van de N-VA bleek van korte duur, een rimpeling en het traditionele evenwicht herstelt zich. Dat de N-VA bij een recente peiling, die niet werd bekend gemaakt, ‘maar’ 15% haalde zal velen sterken in die opinie.
Volg het geld
Dat de blokkering van dit land een feit is blijkt uit de onmogelijkheid om grondig te hervormen. Dat zal ook deze Vivaldiregering niet doen. Dat heeft vooral gevolgen voor de begroting. DE schuld zal verder stijgen. Schuld is niet gratis, schuld is niet onbelangrijk. En België heeft er veel te veel van. Zoveel dat het enige marge voor een deftig relance-plan op de helling zet.
Vlaanderen kondigde 4,3 miljard aan relancemaatregelen aan. Een bedrag aan extra beleid die de Federale Overheid zich niet kan permitteren. De investeringen die de Federale overheid voorstelt, zijn geen echte investeringen, vaak zijn het meer uitgaven, zoals hogere uitkeringen.
Wit konijn
Vandaag en morgen overheerst de vreugde in de Wetstraatbubbel. Er is een regering. De ministerposten zullen waarnemers verbazen, die wel, die niet. Met als absolute blikvanger een wit konijn. Opwinding in de bubbel. Vage akkoorden die moeten geconcretiseerd worden
En dan begint het. De economie heeft een klap gekregen, de brexit komt er aan. Hommeles met de Vlaamse regering. Vage akkoorden die moeten geconcretiseerd worden. En de oppositie die beukt. Het Vlaams Belang zal die oppositie brengen tot buiten het parlement. Tot in de gemeentehuizen van de CD&V- en Open Vld–burgemeesters. Samen met de PVDA zal Vlaams Belang de oppositie ook buiten het parlement warm proberen houden, 2024 is nog ver, maar niet zo ver meer.
Hét voordeel van Vivaldi
Vivaldi zorgt voor een groot voordeel bij die verkiezingen in 2024. We zullen als kiezer een duidelijke keuze hebben. We zullen kunnen kiezen tussen toekomstprojecten voor dit land. Dan kunnen we kiezen tussen het project van Vivali, het unitarisme van de PTB/PVDA, het confederalisme van de N-VA en de Vlaamse onafhankelijkheid van het Vlaams Belang.
-
Al betekent die keuze misschien niets. Als de verliezende partijen maar genoeg tijd laten tussen de verkiezingen en de vorming van een regering.
Pieter Bauwens
*
DROLVAN DE VADERLANDSCHE BROL
*
Doorheen het bos de bomen blijven zien is heden-ten-dage haast een soort van magische kunst geworden. DOORBERAAK zag ze blinken, dooehen de bla-bla der bladeren, de bewijs-bomen van onze welvaart. Het was Jan Jambon die met de takken der miljarden stond te zwaaien. Voorlopig totaal zo gezegd on-opgemerkt door de ‘MEDIA’…
-
Tot – in dit digitaal tijdperk - paaltje bij puntje komt. Waarmee ik maar wil zeggen, dat het geld, niet her zweet, werkt als honing voor allerlei Frabs-sprekend zwervend vuil.
-
Ach, Moeder, nu we eenmaal geleerd hebben waarvoor we leven, leer ons nu ook hoe te voorkomen dat - via de “transfers’- - de kaas altijd weer van tussen onze boterham wordt weg geroofd.
De Kroon ontbloten? Naar het Klein Gevaarlijk Afval ermee? Of, zoals Sulleiman deed met AKKO in 1421, na de 9de en voorlopig laatste Kruistocht: de verliezers hert geheel me aarde laten bedekken tot alles één was met het landschap rondom?
De Leeuw van Watereloo zou erbij in het niets verzinken. De Werstraat, de Kamers de Koninklijke Paleizen: één plateau die net als se Pyramiden van Cheops, de Eeuwen zou overleven.
Wat meer is; he zou goed zij voor de Waalse werkverschaffng. En heel misschien, dat op die manier eindelijk, naar her voorbeeld van Engfeland, die vele ‘terrils’ met min-afval van vele eeuwen, eindelijk opgeruimd zoden geraken?
BLIJKBAAR ZIJN DE MEDIA NOG ALTID NIET BEKOMEN VAN HUN VERRASSING OMDAT DIE UIT DE OUDE HOEK KOMT.EN DAT SCHEPT VERPLICHTGINGEN. IN KORRE BRIEK EN OP SLOEFKES, NETALS IN DE MARATHON
Deze anti-Vlaamse paars-groene regering zal nooit onze regering zijn. Vergeet nooit dat ze een Vlaamse meerderheid op federaal niveau niet belangrijk vonden en dat het signaal van de Vlaamse kiezer compleet werd genegeerd.
Wel Frank Vandenbroucke - dé politieke comeback van het jaar - bij sp.a, maar geen Kristof Calvo bij Groen. En ook de broer van Charles Michel duikt op. Een overzicht van de verrassende rolverdeling bij Vivaldi.
Sp.a: Vandenbroucke is terug
Voor een 27-jarige in korte broek is sp.a-voorzitter Conner Rousseau een gewiekste onderhandelaar. Dat is een van de eindconclusies nu de puzzelstukken van de regering-De Croo stilaan in elkaar vallen.
De sp.a haalt een portefeuille binnen waar ze in normale omstandigheden nooit aanspraak op zou maken: Volksgezondheid en Sociale Zaken. Het zijn de bevoegdheden bij uitstek waar de PS op aasde, zeker na zes jaar Maggie De Block (Open VLD).
Maar Rousseau had nog een rekening openstaan met PS-voorzitter Paul Magnette. Het voorbije jaar gebruikte Magnette zijn junior partner geregeld om de kastanjes uit het vuur te halen. Vorige week gebeurde dat zelfs twee keer: eerst liet Magnette Rousseau het vuile werk opknappen om Georges-Louis Bouchez (MR) een toontje lager te doen zingen. Vervolgens her-onderhandelde de sp.a-voorzitter op zijn eentje over de krijtlijnen van het regeerakkoord met Egbert Lachaert (Open VLD).
Terugkeer van Le Petit Prince
Frank Vandenbroucke maakt een rentree langs de grote poort, bijna tien jaar na zijn politieke exit. Een portret.
De PS heeft dat nu gehonoreerd door het sociale topdepartement aan de sp.a af te staan. En Rousseau pakt daarvoor echt wel uit met een bom. Frank Vandenbroucke, een van de vier Teletubbies van weleer die compleet getroubleerd raakte met de partij, keert terug. Vandenbroucke koos na zijn politieke loopbaan voor een academische carrière en legde de basis voor de pensioenhervorming. Meermaals nam hij daarbij standpunten in die tegen de partij ingingen.
Naast Sociale Zaken krijgen de Vlaamse socialisten ook de minister van Ontwikkelingssamenwerking. Dat wordt Meyrame Kitir.
PS: Allemaal nieuwe gezichten
De PS krijgt de rest van het sociale beleid. Het gaat over Werk en Economie, Pensioenen en een nieuwe bevoegdheid: het relance-beleid. Magnette rekent daarvoor op zijn rechterhand Thomas Dermine. De voormalige Waal van het Jaar en Harvard-alumnus is een rijzende ster in de partij. Hij belichaamt een nieuw socialisme: hard in de leer, maar met een grote ondernemers-reflex. Pierre-Yves Dermagne, op dit moment nog minister in de Waalse regering, wordt echter de belangrijkste PS'er in de regering. Hij wordt vice-premier.
Voor de andere functies kiest de PS drie vrouwen. Ludivine Dedonder, parlementslid uit Doornik - haar partner is er burgemeester - wordt de nieuwe minister van Defensie. Karine Lalieux, parlementslid en OCMW-voorzitter uit de stad Brussel, wordt minister van Pensioenen. Eliane Tillieux, een voormalige minister in de Waalse regering, zal Patrick Dewael opvolgen als voorzitter van de Kamer. Na 51 mannen is ze de eerste vrouw in die functie.
CD&V: Coens verjongt stevig
"CD&V-voorzitter Joachim Coens verrast met jonge namen, onder wie de onbekende Annelies Verlinden. "
Tweede grote conclusie: CD&V-voorzitter Joachim Coens lag de voorbije weken onophoudelijk onder vuur, maar in tegenstelling tot zijn voorganger Wouter Beke durft hij wel door te selecteren. Een oudgediende als Pieter De Crem en de zestiger Koen Geens verdwijnen van het toneel. Ook minister van Werk Nathalie Muylle moet wijken, vooral omdat ze uit West-Vlaanderen komt en de partij daar al veel gezichten heeft.
Coens kiest doelbewust voor verjonging in de provincies waar CD&V dat nodig had. De toekomstige staatssecretaris voor Asiel en Migratie Sammy Mahdi komt uit Vlaams-Brabant. Oost-Vlaanderen levert met Vincent Van Peteghem de toekomstige vicepremier en de minister van Financiën. Van Peteghem is de burgemeester van De Pinte en een doctor in de Economie. Net zoals Mahdi was hij eind vorig jaar kandidaat-voorzitter.
De verrassende Annelies Verlinden uit Antwerpen krijgt Binnenlandse Zaken. Verlinden is een topvrouw bij het advocatenkantoor DLA Piper en was ooit jongerenvoorzitter en gemeenteraadslid in Schoten voor CD&V. Maar heel belangrijk: in het Arco-proces trad ze op als advocate van het spaar-vehikel van de christelijke arbeidersbeweging. Of dat betekent dat zij Arco weer brandende moet houden, is niet duidelijk.
*
*
DROLVAN DE VADERLANDSCHE BROL
So far so good. Feiten zijn feiten en de Wet is de Wet.
We zullen dus onze termijn moeten uitzweten. Maar; als zee-varedne Natie, moeten we vaststellen dat de wind goed zit. Die blaast van LINKS naar RECHTS. Laten we dus de trossen maar losgooien om met volle zeilen, beter verenigd dan ooit, en varend onder een goed gesternte, de Nieuwe Wereld te veroveren. Niet ‘the sky’, is de limiet, maar de wenkende Einder van de Zelfstandigheid.
Kortom, het wordt een gouden tijd voor de ware volksaard van Tijl Uilenspiegel. Wat niet al lachende kan gezegd worden, is de waarheid niet.
Een beetje medevoelen dus, met de winnaars van vandaag di de verlieezers van morgen zijn…
DE LINKXSE KANT VAN DE AVANTI POPLO DE CRO-MAGNONG KON SLECHTER. DE WAELSE VLAMING WEG ALS KAMER-VOORZITER EN GOOD OLD BROECKIE TERUG IN DE VOORSTE LINIES.
@Stijn_Baert
Dé grote verliezer van regeerakkoord Vivaldiregering? Ik gok op de Vlaamse Regering. Hun centrale ambitie is om werkzaamheids-graad te laten stijgen. Federale regeer-akkoord toont weinig concrete ambitie om Vlaanderen daarbij te helpen. En dan druk ik me zacht uit. (15/15)
@FranckenTheo
Die totaal onbekende mensen op monster-departementen als biza en defensie. Veiliger kan je je niet voelen. Ik kijk er naar uit.
Vanavond voeren we actie aan het ledencongres van de @cdenv en herinneren we hen aan hun terechte uitspraken over een federale regering zonder Vlaamse meerderheid. Postjes of principes?
*
COMEBACK VAN HET JAAR: FRANK VANDENBROUCKE VICEPREMIER VOOR SP.A
Sp.a tekent voor de politieke comeback van het jaar: gewezen partijvoorzitter en Teletubbie Frank Vandenbroucke treedt toe tot de regering-De Croo als minister van Volksgezondheid en Sociale Zaken.
Sp.a: Vandenbroucke is terug
Voor een 27-jarige in korte broek is sp.a-voorzitter Conner Rousseau een gewiekste onderhandelaar. Dat is een van de eind-conclusies nu de puzzelstukken van de regering-De Croo stilaan in elkaar vallen. De sp.a haalt een portefeuille binnen waar ze in normale omstandigheden nooit aanspraak op zou maken: Volksgezondheid en Sociale Zaken. Het zijn de bevoegdheden bij uitstek waar de PS op aasde, zeker na zes jaar Maggie De Block (Open VLD).
Conner Rousseau kondigde het nieuws aan via Instagram.
-
Maar Rousseau had nog een rekening openstaan met PS-voorzitter Paul Magnette. Het voorbije jaar gebruikte Magnette zijn junior partner geregeld om de kastanjes uit het vuur te halen. Vorige week gebeurde dat zelfs twee keer: eerst liet Magnette Rousseau het vuile werk opknappen om Georges-Louis Bouchez (MR) een toontje lager te doen zingen. Vervolgens her-onderhandelde de sp.a-voorzitter op zijn eentje over de krijtlijnen van het regeerakkoord met Egbert Lachaert (Open VLD).
-
De PS heeft dat nu gehonoreerd door het sociale top-departement aan de sp.a af te staan. En Rousseau pakt daarvoor echt wel uit met een bom. Frank Vandenbroucke, een van de vier Teletubbies van weleer die compleet getroubleerd raakte met de partij, keert terug. Vandenbroucke koos na zijn politieke loopbaan voor een academische carrière en legde de basis voor de pensioen-hervorming. Meermaals nam hij daarbij standpunten in die tegen de partij ingingen.
Naast Sociale Zaken krijgen de Vlaamse socialisten ook de minister van Ontwikkelings-samenwerking. Dat wordt Meyrame Kitir.
PS: Dermagne, Dermine en drie vrouwen
De PS krijgt de rest van het sociale beleid. Het gaat over Werk en Economie, Pensioenen en een nieuwe bevoegdheid: het relance-beleid. Magnette rekent daarvoor op zijn rechterhand Thomas Dermine. De voormalige Waal van het Jaar en Harvard-alumnus is een rijzende ster in de partij. Hij belichaamt een nieuw socialisme: hard in de leer, maar met een grote ondernemers-reflex. Pierre-Yves Dermagne, op dit moment nog minister in de Waalse regering, wordt echter de belangrijkste PS'er in de regering. Hij wordt vice-premier.
-
Voor de andere functies kiest de PS drie vrouwen. Ludivine Dedonder, parlementslid uit Doornik - haar partner is er burgemeester - wordt de nieuwe minister van Defensie. Karine Lalieux, parlementslid en OCMW-voorzitter uit de stad Brussel, wordt minister van Pensioenen.
Eliane Tillieux, een voormalige minister in de Waalse regering, zal Patrick Dewael opvolgen als voorzitter van de Kamer. Na 51 mannen is ze de eerste vrouw in die functie.
*
*
DROLVAN DE VADERLANDSCHE BROL
Ach, die vele arme buffels van Adinda’s vader bij Multatuli. Die betekenen helemaal niets met wat ons Citroeen-Volk de eerstvolgende vier jaren te wachten staat.
-
Kunnen we daar nog wel om lachen? Werd er trouwens in 1302 op de Goenuge Kouter ook gelachen? Ja, achteraf misschien, als eenmaal de wapens zwegen.
-
Hoen we dan in deze Regerings Verklaringen niet de vossen de passie preken? En is het dan niet de hoogste tijd dat de bier let op zjn ganzen?
Uit mijn eerder dezer dagen toevallige lectuur over de periode 1789-Waterloo leerde ik dat Franse Imperiaisten het liefst aan tafel gebraden gens op geschoeld kregen. Met zoete honing en bruisende Chamberttin.
Benieuwd wat er dus in Bruxellabad bij Comme Chez Soi op tafel komt.
GOED OM WETEN. WAT KREEG MEN DAR TE ETEN IN DIE EGMONTZALEN MET AL DAT PRALEN…..
QUICKEIN DE ZAKKEN OP BUIETELANDSE ZAKEN
DE WEEËN VAN DE WETSTRAAT: HOE ALEXANDER DE CROO ERUIT WERD GEPERST…
30 september 2020 Trui
-
De ellenlange avonden en nachten in de Wetstraat waar de Vivaldi-regering wordt ineen geknutseld leken wel op een bijeenkomst van geconstipeerde zombies.
-
Iedereen zag er barslecht uit en de wat kleuterachtige belangstelling voor elkaars welzijn was onwezenlijk. ‘Heeft u wat kunnen slapen?’, ‘Gaat u de hele nacht door?’, ‘Hoe is de sfeer?’, ‘Nog aan het bezuinigen of valt het wel mee?’, ‘Bent u ook zo moe als wij?’, ‘Zijn de toiletten al terug proper?,’, ‘Praat u nog met elkaar?’, ‘Wie wordt er premier, komaan zeg, wie?’, ‘Kunnen jullie morgen iets vroeger stoppen, want ik heb een uitstap met mijn nieuw samengesteld gezin?’, ‘Goedele Liekens wordt toch geen minister, hè?’. Koddig, toch?
-
Egbert Lachaert stelde dat bomen niet tot in de hemel groeiden. Zo inspirerend voor de kinderen die als straf naar het nieuws moesten kijken. Paul Magnette gaf onbeschroomd toe dat iedereen ‘natte dromen’ had. Hopelijk wisselen de onderhandelaars geen pikante filmpjes uit met elkaar. Conner Rousseau had duidelijk al dagen hetzelfde ondergoed aan, want hij liep er wat raar bij, vonden we. Zou zijn mama, de professor, het alweer te druk hebben om de was te doen? ‘De tijd is onze vriend niet’, filosofeerde de politieke junior. Een zinsnede die dan ook een miljoen keer werd heruitgezonden. ‘De sfeer is goed’, klonk het, op een toon die verried dat het onheil nog om de hoek loerde, een beetje zoals het nog snel even genieten was van een Club Med-buffet alvorens de Russische toeristen arriveren.
‘We landen in het centrum, waar de christen-democraten zich goed voelen’, voegde een verloren gelopen Servais Verherstraeten er als overbodige commentaar aan toe. Zo boeiend allemaal. Een wat afgetrokken Kristof Calvo had duidelijk nog nooit zo lang samen gezeten met de grote mensen. Zijn mayonaise pakte precies nog niet. Die van Groen, Meyrem Almaci, bood de argeloze kijker een inkijk in haar Babylonische boezem en gaf meteen haar 2 sterkste punten tijdens de onderhandeling weer.
Intussen wisten de afgeleefde journalisten ook niet meer wat zeggen. Dus begon Pieterjan Desmet van de VRT maar over het eten. De politieke toppers hadden aardappel-gratin met worteltjes en erwtjes gekregen, maar niet iedereen had daar een lovende recensie over, legde Pieterjan uit om te doen alsof hij naast zijn werk ook nog een gewoon leven leidde. ‘Waar blijft het kalkoen-gebraad in bruine saus met de kroketten’, gierden wij het uit voor ons scherm omdat wij niets anders te doen hadden, natuurlijk. Wie de mooiste pyjama draagt, wie er het langst zijn gasophoping kon beheersen, wie er de vuilste moppen tapte, we kwamen het niet echt te weten. Georges-Louis Bouchez had gelijk: we moeten ons niet vastpinnen op 10 oktober. Tijd zat, meende hij. Zalig voor iedereen die van deze superspannende verslaggeving maar niet genoeg kan krijgen. Is er nog gratin over
De Swaffelaere
*
DROLVAN DE VADERLANDSCHE BROL
*
Ja. eigenlijk, wat was er daar zo lekker dat er maar geen einde kwam aan al dat bedisselen?
Ons Geoele, Minii.ster van Vermaak op hoge hakken warme wafels aan het bakken? ’t Sloefje slentert daar omheen, belust op zoveel lekkers…Ons Ma is niet thuis en Bompa is op café… Wie drinkt er mee, want de Waal bepaalt en de Vlaming betaalt ons aller… thé..
-
En zeggen dat het allemaal nog moet beginnen. ’t Zal rap gedaan zijn als dat nog lang duurt.
-
De nacht brengt raad. Parftij-Tio beslissigen en namen. Vooral namen. Want om de poen was het te dien.
Komaan, Bart & Tom: waar wachten jullie op? ’t Is morgen vroeg dag, weten jullie dat dan niet?
In de reacties op het bereikte akkoord zijn de Vivaldi-partijen vooral tevreden dat er eindelijk een regering is. De N-VA en Vlaams Belang hekelen het gebrek aan Vlaamse meerderheid. ‘Twee zeteltjes, deze regering vertegenwoordigt 48 procent van de Vlaamse stemmen’, benadrukte Egbert Lachaert (Open VLD).
Open VLD-voorzitter Lachaert was woensdag-ochtend de eerste die reageerde: ‘Er is een uitgebreid regeer-akkoord om na al die maanden stilstand, 16 maanden, eindelijk een federale regering te hebben met een meerderheid in de Kamer. Daar hebben we hard aan gewerkt.’ Lachaert wilde niet te zwaar tillen aan het feit dat de regering geen meerderheid heeft aan Vlaamse kant. ‘Twee zeteltjes, 48 procent van de stemmen in Vlaanderen. Het slechtste voor Vlaanderen zou zijn dat er geen meerderheid is en geen regering.’
Dat deed de toekomstige oppositie echter wel. Theo Francken riep op Twitter iedereen op om de Vlaamse vlag buiten te hangen. ‘Geen Vlaamse meerderheid. Geen confederale omslag. Geen democratische legitimiteit in Vlaanderen. We zullen dit project bestrijden ter land, ter zee en in de lucht. Van Opgrimbie tot De Panne.’
‘Een vlag uithangen is niet moeilijk. Maar echte Vlaamse Leeuwen maken een regering, als het land daar om smeekt’, reageerde Wouter De Vriendt (Groen) al snel. ‘Echte Vlaamse Leeuwen maken geen regering zonder Vlaamse meerderheid’, kaatste Francken de bal terug.
Radio Klara = Vast gedraaide plaat.
MAAR OM 17 UUR KOMEN ER VERBETEN BERICHTEN DOOR VAN MASSAL VERZET IN ONZE GROOTSTEDEN TEGEN WITSNEETJE EN DE 7 DWERGEN …
*
PREMIER DE CROO: 'WE ZULLEN DE SCEPTICI MOETEN OVERTUIGEN'
door de koning ontvangen op het paleis.
-
Morgen legt de nieuwe regering, onder leiding van De Croo, de eed af.
15:52
Ondernemers-organisaties willen ambitieuzer relance-plan. Voka, het Vlaams netwerk van ondernemingen, reageert opgelucht dat er een eindelijk een federale regering is. Wel vraagt ze een ambitieuzer sociaal-economisch beleid. De huidige maatregelen zijn onvoldoende. 'In plaats van grondige hervormingen zien we vooral recurrente uitgaven die de facturen voor de toekomst verzwaren', zegt gedelegeerd bestuurder Hans Maertens.
'De weder-opbouw reserve en verlengde investerings-aftrek voor kmo’s stimuleren ondernemingen om te blijven investeren', klinkt het bij Voka. 'We missen evenwel de her-invoering van degressieve afschrijvingen voor investerende ondernemingen.'
*
*
DROLVAN DE VADERLANDSCHE BROL
Een Mini.ster van Eenzaamheid. Ja, U leest het goed. Die zit er aan te komen in de Nuieuwe Avani Popolo Regering van de Cro-MAGNON MENS. Waar zat dioe toch zo lang? Eeuwenlang verstopt onder de grond? Namen? Oren open zetten Ni neuten.
OPROEP OM DE LEUWENVLAG UIT TE HANGEN
Die wappert bij ons als bijna 4 jaar hoog boven de huizen, op 10 meter van het Spoor waar om het kwartier meerdere treinen voorbij donderen…. Zo weet iedereen meteen van waar de wind waait…..Niks geen pedanterie
-
‘En ’t oproer zwelt, en ’t Legr staakt de tocjt naar boven”
Dan komt - met krakende stem - het Orakel van Brakel op de proppen. Dank zij hem, en ook ’n beetje zijn zoon, is zijn naam nu immers voor altijd verankerd in de Vlaamse Wederopstanding. Rare hersenkronkel,, maar dat zijn we gewend van dat soort Oragisten.
-
En zeggen dat ondergetekende preceis in deze zorgwekkende dagen als Luisterboek zijn avonden slijt met Het Leven van Napolein Buonaparte. Grootsheid e, Verval. Altijd in dezelfde volgorde…
WAAT IS BIJ GTOEN HET VERSCHIL TUSSEN APPLAUS EN KRITIEK, EN VOORAL WAT WIL WITSNEETJE ZEGGEN NMET MEER RESPECT VPPR ‘ANDERE MENINGEN’??????
@vlbelang
De Vlaams-nationale vrijheidspartij
Ons land, Onze regels
-
"Vlaanderen staat in voor 82% v/d export, betaalt de meeste belastingen maar ziet nog geen 50% van haar kiezers vertegenwoordigd. Vlaanderen betaalt, Wallonië bepaalt. We nemen de rol van oppositie-leider vastberaden op."
-
Vlaams Belang trekt oppositie-leiderschap naar zich: “Paarsgroen is omgekeerde van wat Vlaanderen wil...
“De Vlaamse tradi-partijen hebben zich zoals te verwachten laten omkopen voor paarsgroene postjes”, reageert Tom Van Grieken. “Nergens is het zo duidelijk als bij de Open Vld, de zevende partij in de Kamer...
.@Barbara_Pas
"De ‘inhoud’ is duidelijk: postjes, postjes en nog eens postjes. Nergens is dat zo helder als bij @openvld, de 7de partij in de Kamer. Als quid pro quo voor de rituele verbranding v hun programma, krijgt @alexanderdecroo
het premierschap."
Vlaams Belang trekt oppositie-leiderschap naar zich: “Paarsgroen is omgekeerde van wat Vlaanderen wil...
@tomvangrieken
"De Vlaamse tradi-partijen hebben zich laten omkopen voor postjes. Dit is een volledige negatie van de Vlaamse kiezer. In deze regering zonder Vlaamse meerderheid mag Wallonië bepalen en Vlaanderen betalen."
Oppositie-leider Groen geeft zijn commentaar bij de Septemberverklaring
Maandag opende Jan Jambon het Vlaamse parlementaire jaar met zijn September-verklaring. Vanuit alle politieke fracties werd hier naar uitgekeken. Iedereen was benieuwd naar zijn analyse van het afgelopen jaar, met de coronacrisis. Iedereen was eveneens benieuwd naar het wervend project dat Jambon zou voorstellen voor de toekomst, met als speerpunt het relance-plan. Hier is het de beurt aan Björn Rzoska.
Geen aandacht voor armoede-bestrijding
‘Het is goed dat de Vlaamse Regering beseft dat de coronacrisis er stevig heeft ingehakt. Een aantal systeem-fouten zijn duidelijk bloot gelegd. Maar ik stel vast dat er in de plannen voor 2021 een on-evenwicht zit.’
‘Op het moment dat er heel wat investeringen gepland staan rond het economische vergeet men een hele groep mensen die op dit moment in een kwetsbare positie zitten. Ik heb het vooral over het thema armoede. Dat woord is één keer gevallen tijdens de September Verklaring maar in het relance-plan ‘Vlaamse Veerkracht’ vind ik het niet terug. Ik heb ook het centen-plaatje doorgelopen en heb daar nergens een concreet bedrag teruggevonden voor armoede-bestrijding.’
Ik had gehoopt dat er een concreter engagement zou zijn van de Vlaamse Regering.
‘Dat heeft me enigszins ontgoocheld’, concludeert Rzoska, ‘want het is duidelijk dat de crisis niet iedereen op een gelijkmatige manier treft. Integendeel, corona heeft de ongelijkheid versterkt. Ik had gehoopt dat er een concreter engagement zou zijn van de Vlaamse Regering. Dat blijkt niet het geval te zijn.’
Zwarte Zwaan
Rzoska is toch wat verbaasd over de passage waarin Jambon lessen wil trekken uit de onverwachte crisis die ons heeft getroffen. ‘Wat me opvalt is dat Jambon de nadruk legt op het feit dat we zijn overvallen door een evenement, een crisis, die niemand had zien aankomen: een zogenaamde Zwarte Zwaan. Hij wil daaruit lessen trekken om beter voorbereid te zijn op toekomstige crisissen. Dat begrijp ik, maar als er nu één crisis is die we de afgelopen jaren zien aankomen -en die dus geen “Zwarte Zwaan” kan zijn- is het wel de klimaat-crisis.’
‘Jambon stelt “Gouverner, c’est prévoir”, terwijl hij de specialisten bedankt. Ik vraag me dan af waarom hij niet luistert naar de vele specialisten en wetenschappers die al jarenlang zeggen dat we het systeem klimaat-robuuster moeten maken. Dat is een crisis die zich volop aan het ontwikkelen is en waar we ons veel te weinig op voorbereiden. Dat gaat woensdag toch een van mijn thema’s worden in het debat.’
Niets concreet rond energie
‘In de begroting wordt rond klimaat 1,2 miljard euro extra naar voor geschoven’, stelt Rzoska enigszins teleurgesteld vast. ‘500 miljoen daarvan is gereserveerd voor de “Blue Deal”, het waterplan tegen droogte en water-schaarste. Ik vind echter niets terug over budgetten voor energie en renovatie. Ze roepen eigenlijk meer vragen op dan dat ze antwoorden bieden.’
Jambon zegt de kaart te trekken van hernieuwbare energie. Wat hij daarmee bedoelt is niet duidelijk.
Nochtans komt hernieuwbare energie aan bod. Rzoska had hier graag concretere voorstellen gezien. ‘Jambon zegt de kaart te trekken van hernieuwbare energie. Wat hij daarmee bedoelt is niet duidelijk. Ik herinner me nog heroïsche discussies uit de vorige legislatuur toen Bart Tommelein (Open VLD) zijn streefcijfers rond hernieuwbare energie naar voor bracht. Hij werkte daarmee vooral de N-VA danig op de heupen omdat die het weinig realistisch en veel te hoog gegrepen vonden. Ik vind het goed dat klimaat een van de ambities is, maar wederom: wat dit concreet op het terrein gaat betekenen wordt niet omschreven. Gaan ze de doelstellingen bijstellen? In welke sectoren gaat dit gebeuren, en hoe? Allemaal niet duidelijk…’
Waterstof dankzij Matthias Diependaele
Rzoska heeft ook de opvallende passage van het thema waterstof genoteerd. ‘Jambon omarmt nu de waterstof-technologie. Het is goed dat hij dat doet, maar Geert Bourgeois (N-VA) heeft hem dat al voorgedaan. Dat is vooral onder impuls van Matthias Diependaele (N-VA). Ik weet dat dat zijn dada is. Als ze daar echt werk van willen maken gaan ze dat toch als Overheid op een transparantere en effectiever manier moeten uitrollen dan ze de afgelopen vijf jaar hebben gedaan.’
‘Versta me niet verkeerd: wanneer we die technologie kunnen toepassen in de scheepvaart en bij het treinverkeer, kunnen we ongelofelijk veel winst boeken. Wanneer ik hoor dat ze daarmee bezig zijn in de haven van Antwerpen, zetten we een grote stap vooruit. Blijkbaar is er in Gent een bedrijf dat aan de top van de ontwikkeling staat. Als daar onderzoeks- en ontwikkelings-budgetten naar toe gaan is dat een goede zaak. Ik koester de hoop dat, met Diependaele in de regering, dit nu echt wordt aangepakt.’
Graag al meer details uitgewerkt gezien
Voor het relance-plan trekt de regering 4,3 miljard extra uit. Hoe ze daar aan komen, is voor Rzoska niet duidelijk. ‘Hier en daar lossen ze wel iets over de invulling, maar met die info komen we niet aan het vooropgestelde bedrag. We krijgen niet te zien wat er eigenlijk achter zit. Ondertussen weten we wel dat het over investeringen gaat die over de verdere regeer-termijn gespreid worden. Alleen zien we daar geen hoofdlijnen voor die spreiding. Allemaal vragen waar we graag antwoorden op willen krijgen.’
Andere zaken, zoals het plan voor energie en renovatie of het wegwerken van de wachtlijsten in de gehandicaptenzorg, vind je niet terug in die gedetailleerde tabellen.
‘Het komt bij mij wat vreemd over dat er voor sommige onderdelen een exacte raming terug te vinden is, zoals voor het sociaal akkoord in de zorgsector of de “Blue Deal”. Andere zaken, zoals het plan voor energie en renovatie of het wegwerken van de wachtlijsten in de gehandicaptenzorg, vind je niet terug in die gedetailleerde tabellen. Toch benadrukt de Regering dat het een belangrijk onderdeel is waar ze onmiddellijk mee willen starten. ’‘Wanneer je jezelf op de borst klopt dat je het strafste investeringsplan ooit van een Vlaamse Regering lanceert’, concludeert Rzoska, ‘vind ik wel dat je op hoofdlijnen moet kunnen weergeven hoe dat fonds is samengesteld. Ik weet wel dat we de akkoorden pas in detail in de begroting gaan terugzien die eind oktober wordt voorgesteld. Daar zullen we wel de details zien tot op project-niveau. Maar vandaag was de grote boodschap 4,3 miljard voor het relanceplan. Dan verwacht ik dat het parlement ook te horen krijgt wat er in die 4,3 miljard zit en hoe ze die hebben opgebouwd, ook al is het maar een raming.’
Niks nieuws onder de zon
Rzoska meent een lichte vorm van amnesie te bespeuren. ‘Wat me opvalt is dat Jambon blijkbaar vergeten is wat het afgelopen jaar al beslist werd. Ik zeg niet dat er niets nieuws zit in het relance-plan, maar ik heb de indruk dat een deel van de projecten die men vandaag voorstelt als nieuw behoren tot reeds beslist beleid. Ik verwijs dan weer naar de ”Blue Deal” van minister Demir (N-VA). Ik had het gevoel dat de regering een aantal zaken recycleert die ze al langer had aangekondigd.’
‘Neem nu het plan om meer elektrische laadpalen te plaatsen. Die ambities zijn er al sinds de vorige legislatuur. Alleen, als puntje – letterlijk - bij paaltje moet komen, worden ze niet gehaald. Dit nu voorstellen als nieuw beleid in het kader van de relance, is eigenlijk oneerlijk. Ze deden dat de afgelopen
Winny Matheeussen
*
DROLVAN DE VADERLANDSCHE BROL
*
Wat hierboven met zoveel woorden wordt uiteen gezet, is dat Groen ten gronde niets nieuws te vertellen heeft.
Alleen het begrip ‘Waterstof Eergie’ vrdinet de aandacht.
-
Eigenlijk had ik de benoeming tot Mini.ster verwacht van Almacy, de Big Lady hoog boen de kop van deze man. Mini.ster van Maten en Gewichten.
De zeven Vivaldi-partijen hebben na een marathon-vergadering die de hele nacht duurde een akkoord beet over een nieuw regeerakkoord. De partijvoorzitters zitten nog samen over de verdeling van de ministerposten.
Meer dan 21 uur heeft het finale overleg geduurd, maar de liberalen, socialisten, groenen en CD&V hebben na een nacht onderhandelen een inhoudelijk akkoord beet. De overgebleven knelpunten bleken rond zes uur in de ochtend weggewerkt.
Formateurs r De Croo en Magnette zitten nu samen met de zeven partijvoorzitters over het premierschap en de minister-posten. De Croo lijkt de beste kaarten in handen te hebben voor het premierschap.
De zeven partijen zijn het eens geraakt over 3,2 miljard euro aan nieuw beleid, vernam De Tijd bij een onderhandelaar. Zo is de aanvankelijke wensenlijst van 11 miljard euro fors ingekort.
Van de 3,2 miljard euro gaat 2,3 miljard naar sociaal beleid. Zo is het de bedoeling dat de minimum-pensioenen tegen het einde van de legislatuur stijgen tot 1.500 euro netto. Bovenop de welvaarts-enveloppe en de indexeringen is daarvoor 1,2 miljard euro ter beschikking gesteld. Ook zelfstandigen krijgen de verhoging.
Voor gezinnen met kinderen komt er een duwtje in de rug doordat kinderopvang via fiscale weg goedkoper wordt gemaakt. Personen met een handicap die beslissen om te gaan samenwonen, zullen hun uitkering minder zien dalen dan nu het geval is.
Digitaksen minumumbelasting
Het overige miljard euro aan nieuw beleid wordt gebruikt voor investeringen, voornamelijk in justitie en politie. De Vivaldi-partijen vinden dat de veiligheids-departementen de jongste jaren te weinig geld hebben gekregen en willen dat rechttrekken.
Om het nieuwe beleid te financieren zijn een reeks aan nieuwe maatregelen uitgewerkt. Het gaat onder meer over een digitaks voor grote internet-bedrijven en een nog uit te werken minimum-belasting. Het opdrijven van de strijd tegen de fiscale en sociale fraude moet geld opleveren, net als het doorvoeren van een fiscale hervorming tegen 2024 en het stopzetten van de fiscale regularisatie.
Een meerwaarde-belasting of een nieuwe effectentaks komen er niet. Voor de liberalen is dat belangrijk, want zo willen zij het verschil maken met het paars-gele project dat de N-VA en de PS in de steigers hadden gezet, maar dat nooit kon worden afgewerkt.
Nieuwe investeringen
Naast de 3,2 miljard euro aan nieuw beleid komt er ook een miljard euro aan nieuwe investeringen. Dat geld gaat vooral naar het spoor en naar het digitaliseren van de overheid, waarbij opnieuw vooral naar justitie en politie wordt gekeken.
Voor de zorg is afgesproken dat het eerder afgesloten sociaal akkoord over hogere lonen, meer personeel en betere werkomstandigheden wordt uitgevoerd. Dat kost 1,2 miljard euro. De uitgaven in de zorg mogen de komende jaren bovendien met telkens 2,5 procent stijgen bovenop de inflatie. Onder de regering-Michel lag die groeinorm op 1,5 procent.
Om de economie, die een flinke knauw kreeg door de coronacrisis, uit het slop te halen komt er een transformatie-fonds voor investeringen. Huidige relance-maatregelen, zoals de investerings-aftrek voor kmo's en de lastenvrijstelling voor het aanwerven van de eerste werknemer, worden verlengd. Het btw-tarief op afbraak en renovatie wordt overal 6 procent. Op dat tijdelijke pakket wordt een kostprijs van een miljard geplakt.
Rijbewijs met punten
Op het vlak van asiel en migratie wordt het huidige beleid voortgezet. Er zal worden geprobeerd het terugkeer-beleid efficiënter te maken, want nu blijkt het vaak moeilijk om mensen het land uit te zetten. Transmigranten, mensen die illegaal in ons land verblijven omdat ze in het Verenigd Koninkrijk proberen te geraken, zullen strenger worden aangepakt.
Voor justitie wordt er gewerkt aan snellere procedures, bijvoorbeeld voor winkeldiefstallen, om recidive te voorkomen. Er komt een rijbewijs met punten voor wie herhaaldelijk zware verkeersovertredingen heeft begaan.
Kernuitstap en bedrijfswagens
Over andere elementen van het regeer--akkoord, zoals over de kernuitstap, was er al duidelijkheid. De bedoeling is dat die er komt in 2025, al staat de deur naar het langer openhouden van twee reactoren toch nog op een kier. De definitieve beslissing valt in 2021. Tevens is vastgelegd dat nieuwe bedrijfswagens vanaf 2026 emissievrij moeten zijn.
Aanvankelijk hoopten de onderhandelaars 's avonds laat te kunnen landen, maar uiteindelijk werd het toch nachtwerk. De zeven partijen stonden langer dan gedacht nog stil bij het institutionele. CD&V wilde garanties op een nieuwe staats-hervorming en eiste onder meer dat artikel 35 van de grondwet zou worden opengesteld, waardoor de deur naar het confederalisme wordt opengezet. Dat zou evenwel niet gelukt zijn. Wel zullen twee ministers bevoegd worden om in de aanloop naar 2024 een staatshervorming voor te bereiden. Artikel 195 van de Grondwet zal ter herziening vatbaar worden gesteld, zodat in de volgende legislatuur een ruime staatshervorming kan worden doorgevoerd.
Jasper D'hoore
*
*
DROLVAN DE VADERLANDSCHE BROL
*
Hoera!!!!!
Zelfstandige gepensioneerden zullen binnenkort (???) weer beefsteak op hun bord kunnen krijgen. Wat meer is, als zij die daarenboven invalide zijn, kan het zelfs beefsteak-met- mayonaise worden.
Een Rode zou er nog Groen van afgunst door kunnen worden!
-
En toch wordt er in dit AVANTI POPLO-Sprookje nattigheid geveld voor hrt Algemeen Vlaams Belang, VB & NVA die tegen dan eindelijk aan hetzelfde zeel zullen moeten leren trekken. Artikel 195 van een Grondwet die de Vlamingen willen afgeschaft zien, opent de poort naar de Onafhankelijkheid. Als we braaf en zjn, en w!l leren, binnen de eerstvolgende 100 jaar misschien. Want wie anders zou de monden moeten voeden beneden de Taal- Armoe- & Pretentie Grens?
-
Tja, voor mirakels is de tijd inderdaad nog niet aangebroken. Want zolang het van anderen afhangt….
Bij de Vivaldi-partijen wordt met enige zorg richting CD&V gekeken: gaat de partij-achterban het regeerakkoord slikken? Een fysiek congres moet voorzitter Joachim Coens helpen.
Komende avond of nacht landen, woensdag partij-congressen en donderdag de regeerverklaring van de nieuwe ‘premier’. Dat is het schema waarmee de zeven Vivaldi-partijen nog altijd werken. Doorgaans zijn de congressen een namiddagje handjesgeklap, maar de vrees is dat het bij CD&V wel eens anders zou kunnen uitdraaien.
-
'Voorzitter Joachim Coens zal moeten bewijzen wat hij in zijn mars heeft', is bij een CD&V'er te horen. Bij de achterban klinkt immers veel gemor. Pieter De Crem, het gezicht van de rechtervleugel, brandde de 'paars-groene' Vivaldi-plannen af. Heel wat burgemeesters spuwen in hun WhatsApp-groep met Coens hun ongenoegen uit.
-
Een steeds weerkomende verzuchting is dat Vivaldi niet over een meerderheid aan Vlaamse zijde beschikt. Bovendien zijn veel christendemocraten beducht voor een 'progressief' paars-groen programma waar ze als eerder conservatieve volkspartij niets bij te winnen hebben.
Weinig in handen
Vooralsnog heeft Coens weinig in handen om de morrende achterban mee te overtuigen. De voorzitter zette nadrukkelijk in op het tegenhouden van versoepelingen aan de abortus- en euthansiewetgeving. Maar zoals de liberalen in de regering-Di Rupo met hun verzet tegen belastingen tot hun scha en schande ontdekten: met iets tegenhouden valt weinig eer te rapen.
Daarnaast schoof Coens ook een staats-hervorming naar voren als prioriteit. Zeker in de zorg, waar de versnippering van het beleid tijdens de coronacrisis pijnlijk duidelijk werd, willen de christendemocraten orde op zaken stellen. In de CD&V-wereld betekent dat verder regionaliseren, maar met de liberalen en de groenen zitten twee politieke families aan tafel die ook oren hebben naar het her-federaliseren van bevoegdheden. De vrees is dan ook op er op communautair vlak weinig gaat gebeuren.
Zoektocht naar trofeeën
Dus moet CD&V op zoek naar andere trofeeën. Op sociaal-economisch vlak lijkt het Vivaldi-programma in de richting van de christendemocraten te gaan. Niet onlogisch, omdat er een compromis moet worden gemaakt tussen liberalen en socialisten. CD&V zit daartussen, een positie die haar normaal goed ligt.
Toen Coens de bocht naar Vivaldi maakte, sprak hij echter nauwelijks over het sociaal-economische. Het maakt dat een trofee als het verhogen van de uitkeringen, waar CD&V al jaren vragende partij voor is, aan de socialisten kleeft. De ondernemers-aftrek, waardoor de zelfstandigen die niet profiteren van de verlaging van de vennootschaps-belasting ook minder belastingen betalen, plakt dan weer aan Open VLD. Nochtans is dat een van de punten waar de werkgeversorganisatie Unizo, ooit gelinkt aan CD&V, al lang voor ijvert.
Hoewel het Vivaldi-programma op weinig punten tegen het CD&V-programma lijkt in te gaan, heeft Coens bitter weinig eigen verwezenlijkingen om zijn achterban warm mee te maken. De voorbije dagen werd vanuit het partij-hoofdkwartier gepoogd dat beeld wat bij te stellen. Zo begonnen de christendemocraten de verhoging van de minimum-pensioenen, in eerste instantie een socialistische eis, krampachtig te claimen.
" Hoewel het Vivaldi-programma op weinig punten tegen het CD&V-programma lijkt in te gaan, heeft Coens bitter weinig eigen verwezenlijkingen om zijn achterban warm mee te maken. "
-
Het beeld dat overblijft, is er een van zes Vivaldi-winnaars en één verliezer. Coens wil dat beeld op het partij-congres keren. Daarom wordt er bewust voor gekozen een fysiek congres bijeen te roepen. Allicht blaast de partij verzamelen in de Antwerpse Koningin Elisabethzaal. Enkel daar zouden leden hun stem kunnen uitbrengen - digitaal zal dat allicht niet kunnen.
De analyse is dat de partijtop in een zaal beter kan duidelijk maken waarom Vivaldi toch de moeite waard is. Huidig vicepremier Koen Geens, die een koele minnaar is van Vivaldi en geen minister meer wordt, gaf al aan dat hij Coens zal steunen bij het overtuigen van de achterban. 'Ik ga Avanti (de CD&V-benaming voor Vivaldi, red.) door ons congres sleuren', verklaarde hij vorige week aan De Tijd.
Door voor een fysiek congres te gaan probeert de CD&V-top de leden te passeren, menen kwatongen binnen de partij. Een stemming in een zaal is immers gemakkelijker te controleren dan een online-stemming, te meer omdat allerhande cabinetards kunnen worden opgetrommeld. Het wordt Coens, die in 2019 voorzitter werd met de belofte dat hij de dorpsstraat dichter bij de Wetstraat zou brengen, in delen van de partij kwalijk genomen.
Aan de partijtop wordt evenwel ontkend dat het de bedoeling is de achterban het zwijgen op te leggen. 'Elk lid dat dat wil, kan naar Antwerpen afzakken en zijn stem uitbrengen.' In de Koningin Elisabethzaal is in normale tijden plaats voor zo'n 1.500 mensen, maar door de corona-maatregelen is dat beperkt tot iets meer dan 1.000. 'Bij ons Vlaams congres waren er 700 mensen, dus dat zou moeten volstaan', is bij CD&V te horen.
Jasper D'hoore
*
DROLVAN DE VADERLANDSCHE BROL
*
Moeten we nu voor de resr van de nacht de adem inhouden? De Nacht immers, heelt alle wonden.
“Mer de dood in het hart, voor de laatste maal”…. Neen, heel zeker, dat zijn geen nieuwe bedenksels, maar het enige to-the-point exacte uithangbord van de Partij, toen de CVP, die ooit ALLEEN jarenlang het Land regeerde. Maar die nu uitzichtloos en dodelijk vermoeid bengelt over de rand van de kiesdrempel. Te be ARCO or voor de eeuwigheid 800.000 achterbanners verliezen. That’s the question..
Trump en Sleepy Joe gaan deze nacht ook niet slapen. Honderd miljoen mensen zullen ook opblijven.
AVANTI POPOLO. Yes, Indeed: dar waren ooit de eerste woorden van het lijflijd van de Italiaanse Fascisten toen Benito Mussolini oprukte met de Mars op Rome
Laten wij ons dus vermeien in de plaats van de Winaarsop deze foto.… Want het staat vast, dat de Goden, zij die ze willen vernietigen, eerst verdwazen.
MENEER MAGNIKS IN PERSOON MOCHT VANDAAG OM KLOKSLAG 12UUR REEDS HET LICHT AANSTEKEN AAN DE OVERKANT VAN DE RUBICON. BEIDE HANDEN VOORUIT OM DE VAL TE VREKEN
aan de macht en wat hebben ze bereikt? Meer immigratie, meer straffeloosheid, meer belastingen, minder democratie, meer miljardentransfers naar Wallonië,... En de rode draad? Het is altijd nadelig voor Vlaanderen. Wie gelooft ze nog?
De Vivaldi-coalitie wil de kerncentrales tegen 2025 sluiten, maar ze houdt een slag om de arm. Als de bevoorradings-zekerheid in het gedrang komt, kunnen alsnog twee kerncentrales openblijven.
De federale regerings-onderhandelaars zijn het eens geraakt dat de Belgische kerncentrales tegen 2025 in principe allemaal moeten sluiten. Formateurs De Croo en Magnette houden vast aan de agenda van de volledige kernuitstap zoals die al in 2003 in een wet werd overeengekomen. Toch laten ze nog een laatste achterpoortje open voor de heikele nucleaire kwestie.
-Er ligt een nood-scenario klaar voor als de stroom-bevoorrading in het gedrang komt, blijkt uit de teksten die De Tijd kon inkijken. Als eind volgend jaar blijkt dat onvoldoende gascentrales gebouwd worden ter compensatie, kunnen alsnog twee kerncentrales openblijven. De (nog noet eens bestaande) regering kiest resoluut voor de herbevestiging van de kernuitstap’, klinkt het in de onderhandelings-nota. ‘De wettelijke kalender van de kernuitstap zal gerespecteerd worden, zoals voorzien.’
Maar de onderhandelaars stellen ook een belangrijke voorwaarde voor zo’n volledige kernuitstap. Als eind volgend jaar blijkt dat problemen zullen ontstaan voor de bevoorradings-zekerheid, zal de regering de wettelijke kalender alsnog aanpassen zodat twee kernreactoren, die twee gigawatt produceren, langer kunnen blijven draaien.
De wet op de kernuitstap zou dan ten laatste midden 2022 moeten worden aangepast zodat de uitbater Engie Electrabel nog het nodige in gereedheid kan brengen voor een levensduur-verlenging. Engie wil veel eerder duidelijkheid en gaf al aan dat het ten laatste eind dit jaar een beslissing nodig heeft.
" De regering verwacht eind november 2021 een finaal rapport waarin duidelijk moet worden of de kernuitstap de bevoorradingszekerheid en de elektriciteits-prijzen niet in het gedrang brengt. "
De ‘regering’ verwacht eind november 2021 een finaal rapport dat duidelijk moet maken of de bevoorradings-zekerheid en de elektriciteits-prijzen niet in het gedrang komen als de kerncentrales zoals gepland tegen 2025 sluiten. In het geval dat de kerncentrales dichtgaan, moeten meer nieuwe gas-centrales gebouwd worden. Om investeringen in nieuwe centrales aan te trekken is een subsidie-systeem in de maak, het zogenaamde CRM-steun-mechanisme. Die steun moet tegen oktober volgend jaar in een veiling worden toegewezen aan concrete projecten. Pas daarna, als duidelijk is hoeveel gascentrales gebouwd kunnen worden, wil de regering de knoop doorhakken over de toekomst van de kerncentrales.
Lager rendement voor hernieuwbare energie
Een studie van het Planbureau, besteld door preformateur Egbert Lachaert (Open VLD), vergelijkt het scenario van een volledige kernuitstap met het openhouden van twee reactoren. Uit die studie, die op tafel ligt in de regerings-onderhandelingen, blijkt dat twee centrales openhouden Electrabel een producenten-surplus oplevert van 850 miljoen euro per jaar. Het leidt ook tot een lichte daling van de elektriciteitsprijzen, waardoor het rendement van andere energiebronnen afneemt.
Door het openhouden van kerncentrales liggen de winsten voor producenten van windenergie en zonne-energie respectievelijk 34 miljoen en 10 miljoen euro lager, en is er 277 miljoen euro minder voor de uitbaters van gascentrales. Als twee kerncentrales openblijven, zal Electrabel een deel van het surplus moeten gebruiken om te investeren in een levensduur-verlenging en de regering wil ook minstens 40 miljoen euro nucleaire rente per jaar afromen. "De onderhandelaars zijn het er over eens dat het steun-mechanisme voor gascentrales de elektriciteitsfactuur van gezinnen en bedrijven niet duurder mag maken. "
Of Vivaldi kan vasthouden aan de kernuitstap zoals voorzien, zal vooral afhangen van hoeveel projecten voor nieuwe gascentrales opduiken en tegen welke kostprijs. Het steun-mechanisme om investeringen in nieuwe centrales aan te trekken staat na jaren nog altijd niet op punt. De bedoeling is de precieze voorwaarden tegen maart vast te leggen om in oktober steun toe te wijzen in een veiling.
De onderhandelaars zijn het er alvast over eens dat het steun-mechanisme voor gas-centrales de elektriciteits-factuur van gezinnen - fors gestegen tijdens de vorige legislatuur - en bedrijven niet duurder mag maken. Ze verwachten dat het steun-mechanisme 70 tot 348 miljoen euro per jaar kost in het geval van de volledige kernuitstap. Dat bedrag zal gecompenseerd worden met geld uit de begroting, zodat de energiefactuur niet toeneemt. Een extra moeilijkheid is dat de Europese Commissie grote vraagtekens plaatst bij het Belgische steun-mechanisme. De Commissie moet nog oordelen of het niet gaat om ongeoorloofde staatssteun. Ze maakte vorige week bekend dat ze een diepgaand onderzoek opstart omdat België de noodzaak van het steunmechanisme onvoldoende heeft aangetoond. Die Europese procedure kan tot 18 maanden in beslag nemen, waardoor alles op de helling zou komen. Het wordt dan te laat om nog tegen 2025 gascentrales vergund en gebouwd te krijgen.
Het ziet ernaar uit dat Vivaldi onverstoord door wil gaan met de organisatie van de veiling, in de hoop dat de Europese Commissie geen fundamentele bezwaren meer opwerpt. Als gaandeweg nog het roer wordt omgegooid en er blijven toch twee kerncentrales open, dan voorziet de regering in een financiële compensatie voor investeerders die een steundossier voor de bouw van gascentrales hadden ingediend
De liberalen, socialisten, groenen en CD&V zitten sinds negen uur weer bijeen om het regeer-akkoord in de laatste plooi te leggen. De cruciale vragen gaan over de centen en wie premier wordt.
Nadat het maandagavond dan toch niet gelukt is de finish te bereiken, zitten de onderhandelaars van Open VLD en de MR, de sp.a en de PS, Groen en Ecolo en CD&V sinds 9 uur weer bijeen.Sommige knopen zijn al doorgehakt. Zo dooft de fiscale amnestie uit en wordt in 2021 definitief beslist of de kerncentrales dicht kunnen zonder de energiefactuur duurder te maken en zonder dat het licht uitgaat.
Het asiel- en migratiebeleid maakt geen breuk met dat van de regering-Michel, al dringen de groenen aan dat een 'vriendelijker gezicht' wordt getoond. Zo zullen gezinnen met kinderen en personen met een hoge kans op erkenning bij voorkeur in kleinschalige opvang worden opgenomen en wordt vastgelegd dat minderjarigen niet mogen worden opgesloten in gesloten centra.
-
De voorbije dagen ging ook veel tijd naar de discussie over een volgende staats-hervorming: nog deze legislatuur zou er met bevoegdheden in de zorg worden ‘geschoven’. Twee vicepremiers zullen zich in aanloop naar 2024 met het institutionele bezighouden.
Bart Haeck Wim Van de Velden Jasper D'hoore Dieter Dujardin
*
*
DROLVAN DE VADERLANDSCHE BROL
Als van ouds, zit het venijn altijd in het staartje. Het beursstijden van de gewone Burger.
DE FUIK WORDT DICHT GEDTROKKEN. JAN MODAAL ZAL WEL AFDOKKEN. DIE WEET TROUWENS AL EEN PAAR HONDERD JAAR VAN NIETS ANDERS MEER
@vlbelang
De Vlaams-nationale vrijheids partij
Ons land, Onze regels
*
Aan Vice-premier @kristofcalvo
? Is dit het signaal van de Vlaamse kiezer respecteren? Deze paars-groene regering zonder Vlaamse meerderheid is weerzinwekkend en een belediging voor de Vlaamse democratie!
°
°
VLAAMSE VEERKRACHT IN SEPTEMBERVERKLARING
Jan Jambon, strijdvaardige behoeder van het regeerakkoord
-
Het innovatieve genie van Jan Van Eyck, de schilder van het Lam Gods, was de inspiratie en de leidraad door de Septemberverklaring van Jan Jambon (N-VA). Hij legde 4,3 miljard aan relancemaatregelen op tafel. ‘Vlaamse Veerkracht’ is de titel die moet enthousiasmeren. De Vlaamse Minister-President stond er vastberaden, niets herinnerde aan zijn wankelen enkele weken geleden. En pas op het einde kwam er een kleine verwijzing naar Vivaldi.
‘Ik zal de volgende jaren de zorgzame behoeder zijn van het akkoord.’ Jambon ziet het als zijn taak erop toe te zien dat elk lid van de regering dat akkoord naleeft en uitvoert. ‘We zitten in politiek woelig water, maar de Vlaamse democratie mag niet de dupe worden van turbulenties op een ander beleidsniveau. Ik verwacht daarvoor de medewerking van de federale regering. Niemand zal ons verhinderen ons Vlaams project waar te maken.’
Het enige moment dat er iets van spanning in de coalitie te merken was.
Het was het einde van de Septemberverklaring. Het enige moment dat er iets van spanning in de coalitie te merken was. Spanningen die er ongetwijfeld zijn, nu Vivaldi van start lijkt te zullen gaan.
Veerkracht in Septemberverklaring
Volgens de minister-president heeft Vlaanderen al vele crisissen gekend en is het daar telkens beter en sterker uit gekomen. Dat moet ook nu met de coronacrisis het geval zijn. Dat Jambon gelooft in Vlaanderen als innoverende topnatie, dat kon u hier al lezen. In zijn Septemberverklaring maakte hij dat concreet in zeven pijlers.
Om die Vlaamse Veerkracht een duwtje in de rug te geven zal de Vlaamse regering 4,3 miljard investeren. Daarvoor zal de begroting in het rood gaan in Vlaanderen.
Zwakke plekken in de zorg
De corona-crisis was uiteraard zeer aanwezig in de Septemberverklaring. Zo is de eerste ambitie van de Vlaamse Regering om het zorgsysteem top en op wereldniveau te houden. De zwakke plekken die de corona-crisis heeft blootgelegd, moeten worden aangepakt. Daarvoor voorziet de Vlaamse Regering 525 miljoen euro extra per jaar.
Een betere organisatie van de zorgsector moet extra ruimte geven. Met dat extra geld moet het zorg-personeel een beter loon krijgen. Daarnaast moet het ook de werkdruk verminderen. Zo wil deze regering een zorgberoep opnieuw aantrekkelijk maken. Daarnaast kondigde Jambon ook een hoger budget aan om de wachtlijsten te verminderen. Een klassieker in een Septemberverklaring. En ook in de zorgsector moeten we aandacht hebben voor de voordelen van technologische toepassingen en innovaties. Een betere organisatie van de zorg-sector moet extra ruimte geven.
‘Stop de regelneverij’
Een tweede uitdaging is de Vlaamse Overheid slagkrachtiger, vinniger en efficiënter maken. Jambon stak de hand in eigen boezem. ‘De Overheid is soms te log.’ Een vergunning moet sneller en de beroeps-procedures korter. De Vlaamse Regering investeert in extra rechters, om beroeps-dossiers veel sneller af te handelen.
‘Stop de regelneverij’, zei Jambon. Daarbij geeft hij uitzicht op het schrappen van ‘regels die niets bijdragen’. Maar een voorbeeld van zo’n regel kwam er helaas niet. Ook de subsidies wil Jambon herbekijken. De verschillende subsidie-kanalen moeten meer op elkaar afgestemd worden.
Digitale revolutie
Een derde ambitie is de digitale transformatie van Vlaanderen. Vlaanderen moet mee voorop staan in de digitale revolutie. Data zijn daarbij de nieuwe grondstof. De Vlaamse Regering zal een Vlaams data-nuts-bedrijf oprichten. Dat moet de digitale data ontsluiten die nu vaak te versnipperd zijn. Bedrijven moeten meer controle krijgen op hun eigen data.
Pieter Bauwens
*
*
DROLVAN DE VADERLANDSCHE BROL
Stilaan, beetje-bij-beetje geraken eind September de Lage Landen uit de Belgicistische Narcose. De amputatie en de beurzensnijderij kunnen ongestoord hun gang gaan. Gezien hun ligging blijft wel het zweet en het water neerwaarts naar zee stromen, maar het verdiende goud blijft berg opwaarts vloeien. Via Le Chateau de Laeken naar Le Signal de Botrange.
Overal in de hele wereld zou dat tegennatuurlijk overkomen, maar in de Lage Landen is ons dat met de nieuwe moedermelk van elke nieuwe generatie ingegeven.
Der Oud’ren Fierrheid? Wat koopt men daar nu nog voor? Straks gaan ook nog de laatste kerken dicht, omgevormd tot gevangenissen voor al wie nog durft spreken. De mode van de alle geluiddempende mondmaskers wordt verplicht, tot zelfs in bed en op het toilet..
DE SONTANEVLAAMSE VOLKSTOELOOP OP DE HEIZEL VAN ZONDAG 27 SEDPTEMBERR 2020 GELIJK AAN DE INNAME /VAN DE BASTILLE OP 14/7/1789
SAM VAN ROOY, OP DE BETOGING
NietMijnRegering op de Heizel
Sam van Rooy: ‘De actie op de Heizel was de grootste Vlaams Belang-betoging ooit’
-
Afgelopen zondag hield het Vlaams Belang een actie op de Heizel, uit protest tegen de huidige federale regerings-vorming. Ruim 5.000 wagens reden van overal in Vlaanderen naar de Heizel om hun ongenoegen te uiten over de Vivaldi-coalitie. In deze aflevering van Doorbraak Radio gaat Sam van Rooy, Vlaams Parlementslid voor Vlaams Belang, dieper in op de bedoeling van deze actie en op het succes van het Vlaams Belang.
Protestrit naar Brussel
‘Wij wilden onze stem zeer luid laten horen tegen de nakende Vivaldi-coalitie die er nu echt zit aan te komen’, zegt van Rooy. De slagzin was dan ook ‘Niet mijn regering’ om te laten horen dat dit niet onze regering is. Voor van Rooy is dit niet de regering van alle hardwerkende Vlamingen omdat het een regering is met een Vlaamse minderheid. ‘Het is een echte anti-Vlaamse regering, we weten nu al wat er in het regeerakkoord zal staan. Het wordt een “eigen volk laatst”-beleid.’
Vanuit alle provincies in Vlaanderen zijn militanten met zoveel mogelijk auto’s naar Brussel gereden, wat een gigantisch succes was. Volgens de officiële telling waren er 5300 wagens, wat neerkomt op ongeveer 15 000 deelnemers. Deze actie is daardoor de grootste Vlaams Belang betoging ooit. Er waren niet enkel VB-militanten aanwezig, maar ook N-VA’ers, CD&V’ers en Open Vld’ers die misnoegd zijn over de huidige federale regerings-vorming. Verder benadrukt van Rooy dat het Vlaams Belang er alles aan gedaan heeft om de betoging conform de corona-maatregelen te laten verlopen.
Druk op de regeringsvorming
De bedoeling van de actie was om druk te zetten op de onderhandelaars, en volgens van Rooy lukt dit zeker. ‘De reacties in de kranten en op sociale media zijn duidelijk. Vriend en vijand zijn het erover eens dat het ongelofelijk is wat het Vlaams Belang realiseert met deze massabetoging’. Het Vlaams Belang zet dus voortdurend druk op de regeringsvorming, wat broodnodig is, zegt van Rooy.
-
Mensen komen er ook openlijk voor uit dat ze aanwezig waren op die betoging, wat toch wel een verandering is ten opzichte van vroeger. ‘Ik hoor ook van mensen dat ze bijvoorbeeld op de werkvloer er openlijk voor uit komen dat ze Vlaams Belang stemmen’.
De uitgestoken hand naar de N-VA
Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken stak de hand uit naar N-VA door Theo Francken uit te nodigen op de betoging en door in zijn toespraak uitdrukkelijk te verwijzen naar de nood om samen te werken op rechts. Voor van Rooy is dit ook logisch. ‘Als wij echt iets willen veranderen dan zullen wij moeten samenwerken om een coalitie te vormen’. De partner die voor het Vlaams Belang dan het meest in het oog springt en het meest voor de hand ligt, zowel electoraal als ideologisch, is de N-VA.
Domper op de feestvreugde
Van Rooy spreekt van een uitgelaten sfeer gisteren op de Heizel. ‘Het was alsof er een festivalsfeer heerste’. De domper op de feestvreugde is natuurlijk de mainstream media, en dan vooral de zogenaamde ‘kwaliteitskranten’, zegt van Rooy. ‘Je ziet dat die het heel moeilijk hebben met ons succes en dan vooral met zo een massa-demonstratie. Iedereen weet dat er geen enkele andere partij zo een massa volk op de been kan brengen en dat zie je natuurlijk aan de toon in de kranten. Alles wordt afgebeeld alsof het grimmig en ranzig was. De mainstream media heeft het moeilijk om toe te geven dat het Vlaams Belang succes heeft een probeert dan iets anders te laten zien’. Mensen die dan wel verkeerde bedoelingen hebben die hebben bij ons geen plek, dat is ook duidelijk gemaakt door Tom Van Grieken, zegt van Rooy. ‘Onze demonstratie is vreedzaam verlopen, er was geen enkele melding van agressie’.
De toon in de oppositie
Is met deze actie de toon van de oppositie gezet? Van Rooy meent van wel. ‘We gaan ze politiek bestrijden vanuit de oppositie’. In de peilingen halen de traditionele partijen nog rond de 11%. Het Vlaams Belang wil deze partijen naar de kiesdrempel brengen en het liefst er zelfs nog onder. Van Rooy verwijst naar de woorden van Bart De Wever in Gert Late Night, waar hij zei dat de N-VA de Vivaldi-coalitie zou kapotmaken. Dit was natuurlijk niet letterlijk maar figuurlijk bedoeld en voor van Rooy heeft het Vlaams Belang hetzelfde doel. ‘De traditionele partijen beseffen maar al te goed dat het Vlaams Belang een groot kiespotentieel heeft, mede dankzij ons succes op sociale media’. Van Rooy spreekt dan ook over een vorm van censuur wanneer de traditionele partijen er willen voor zorgen dat het Vlaams Belang geen boodschappen meer kan verspreiden via sociale media.
David Geens
*
DROLVAN DE VADERLANDSCHE BROL
*
Om de 30 seconden is er een halve minuut weggetikt. De spannig valt te snijden. Is zelfs te horen aan het gejank op de radio. Tot de klok straks de Bevrijding brengt. De 2 Pre-Formatgerus met lege handen in het Chateau de Laeken… Het spijt ons Hoog Geboren Edele Heer Siee, ‘il n’y a plus des Belges”…
‘Et s”il y en a plus, il u en a encore’…Dat was dse boodschap die onze Pa ooit mmebracht uit de bietencampagne in ’t Francsche. De woorden van de boerin aan tafel, toen die vaststelde dat de schotel gestoofde vruine bonen haast leeg was.
Maaar nu, bijna 100 jaar is het even anders geworden. Als ‘t op is, is ‘t eten gedaan. De Sire zal uit een ander vaatje moeten tappen en Vlaams moeten leren of de handdoek in de ring gooien. Neen, Royalisten zijn wijn Vlamingen, doorheen de Geschiedenis, nooit geweest. Wel gezagsgetrouw aan de eigen vrij verkozen Leiders.
-
En dat zal in een zeer nabije toekomst, naar Anglo-Saksich Model, opnieuw wereld-vermaardheid krijgen.
De ommekeer begon gisteren op de Heizel, het ons opgedrongen Champs de Mars….
Ook de voorbije weken werden veel vragen gesteld – en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden. Zoals:
Wat hebben de Vlamingen aan een duur postje voor De Croo?
(Aan commentator Bart Brinckman, die geen Franstalige premier meer wil: ‘Alleen een Vlaamse eerste minister vult het democratisch deficit aan Vlaamse kant figuurlijk op’. Neen, een Vlaamse premier dekt dat deficit toe. Symbool-politiek die duur betaald moet worden. Een partij als Open Vld (pas de 7de fractie in de Kamer!) zou juist mínder in de pap te brokken hebben als ze zich prostitueert voor het premierschap.)
Waarom niet gewoon de partijdotaties verlagen?
(Aan de Vivaldi-partijen, die een uitgavenplafond willen voor politieke advertenties op Facebook en Instagram. Zo treffen ze de partijen die zich wel móeten richten op de sociale media, omdat ze stiefmoederlijk behandeld worden door de klassieke media. Onze democratie wordt op deze manier exclusiever en strakker gecontroleerd door de gevestigde belangen. Vivaldi zou natuurlijk gewoon de partij-dotatie-per-stem kunnen verlagen, maar dan snijden ze in hun eigen vel.)
Hoe vaak gaan linkse politici in de fout?
(Aan ‘factchecker’ Rien Emmery, die in zijn Knack-rubriek nog maar eens Vlaams Belang viseert. In de voorbije 5 maanden heeft Emmery zich bijna uitsluitend gericht tegen rechts. Links kwam vooral à décharge aan bod (iets wat u zelf hier kan fact-checken). In zijn grappigste stukken bekritiseert Emmery schoorvoetend eens een linkse politicus, om na enkele zinnen weer over te schakelen naar rechtse tegenhangers. Ofwel doet links de waarheid amper geweld aan, ofwel is Rien Emmery mogelijk niet de meest neutrale arbiter aller tijden.)
Waar is uw zelfrespect?
(Aan minister van Cultuur Jan Jambon, die 70 miljoen uittrekt voor de socioculturele organisaties. U weet wel: de uiterst linkse clubjes die N-VA minachten en alleen maar ijveren voor een quasi communistische agenda. Terwijl de wachtlijsten maar niet weggewerkt raken, geeft Jambon geld aan Hart boven Hard & co. De beloofde besparingen zijn ondertussen budget-verhogingen geworden. Beseft Jambon hoeveel oude vrienden hij verliest en hoe weinig nieuwe vrienden hij maakt?)
Wanneer zijn de volgende rector-verkiezingen?
(Aan de Gentse rector Rik Van de Walle, die zich steeds vaker profileert rond corona. In 2017 had Van de Walle liefst 9 rondes nodig om verkozen te worden, over enkele maanden staan nieuwe rectorverkiezingen gepland. Zou een beetje pre-campagne koorts professoren helemaal vreemd zijn?)
Wat maakt België zo aantrekkelijk voor Afghanen?
(Aan de commissaris-generaal voor de vluchtelingen, die België omschrijft als de ‘place to be‘ voor niet-begeleide minderjarigen uit Afghanistan. Het artikel in De Standaard verwijst naar de Balkanroute en de situatie aan de Turkse grens, maar verduidelijkt niet waarom Afghanen uitgerekend voor België kiezen en niet voor een ander Europees land. Als het even kan, dan legt men liever niet de vinger op de wonde van ons manke asielbeleid – dat met wat politieke wil ook weer bijgestuurd zou kunnen worden.)
In welke realiteit leeft u zelf?
(Aan columniste Bieke Purnelle, die meer realiteitszin wil zien bij politici: ‘Wie bevoegd is voor asiel moet minstens een jaar meedraaien in een vluchtelingenkamp of een asielcentrum’. Er is veel te zeggen voor een variant van dit idee: wie wil toeteren over open grenzen, moet een jaar gaan wonen in een wijk vol migranten, moet zijn kinderen les laten volgen in een klas vol vluchtelingen en mag alleen nog het openbaar vervoer gebruiken samen met allochtonen. Dat zou wel eens een ándere realiteit kunnen zijn.)
Wat is er punk aan ‘woke’ zijn?
(Aan de Britse punkband Idles, die in hun nieuwe plaat de oorlog verklaren aan onder meer klassen- en inkomens-ongelijkheid, nationalisme, de brexit en kapitalisme. De zanger schreeuwt dingen als ‘black is beautiful‘ en ‘I’m a feminist‘. Precies hetzelfde liedje dat ook weerklinkt vanuit de gevestigde media, vanuit Hollywood, vanuit de grote bedrijven, vanuit alle ‘deftige’ partijen. Wat is er nog punk aan meekwaken met het establishment?)
Hoe voedt het cordon het wantrouwen van de burger?
(Aan commentator Filip Rogiers, die een zoveelste stuk schrijft over het afkalvend geloof in de politiek. Die analyses focussen altijd op de neergang van de traditionele partijen, een trend die journalisten lijken te betreuren. Nooit eens wordt de vraag gesteld of het cordon sanitair misschien ook een oorzaak zou kunnen zijn van de volkswoede. Mensen mogen stemmen, maar de meeste partijen én de meeste journalisten doen vervolgens alsof sommige partijen niet bestaan. Daar maakt steeds meer mensen kwaad.)
Wat weet u over Adam Smith?
(Aan de dochter van Goedele Liekens, die in Humo haar ideologie verdedigt: ‘Waarom ik liberaal ben: ik hou van het midden en met iedereen samenwerken, ook internationaal’. Je kan haar die holle kreetjes niet eens kwalijk nemen: veel meer heeft Open Vld dezer dagen niet meer om het lijf.)
Hoe racistisch was de grote held van links?
(Aan de makers van de beeldroman Mijn kameraad Che Guevara, over de maanden die de Argentijnse guerrillero doorbracht in Afrika. Uit zijn eigen dagboek blijkt dat Guevara de zwarten ronduit inferieur vond. In een tijd waarin historische figuren aan de lopende band afgerekend worden op hun racisme: hoe lang blijft Che nog op zijn voetstuk staan?)
In welke pas moeten Europese rechters lopen?
(Aan Amerikajournalist Frans Verhagen, die vindt dat de 9 rechters van het Hooggerechtshof ‘in de pas‘ moeten lopen met de Amerikaanse samenleving. Uit de pas lopen mag alleen om progressieve beslissingen te nemen: te veel conservatieve rechters zijn dan weer ‘dramatisch voor het hele land’. Dit soort redeneringen lees je nooit over de rechters van pakweg het Europese Hof van Justitie, die inzake pakweg dierenwelzijn of migratie nooit moeten plooien naar de Europese grondstroom.)
Wat als Trump krek hetzelfde zou voorstellen?
(Aan buitenlandjournalist Steven De Foer, die weet hoe het Hooggerechtshof toch progressief kan blijven: ‘De Amerikaanse Grondwet zegt nergens dat het Supreme Court 9 rechters moet hebben. Dat kunnen er ook 11 worden, en met 2 progressieve rechters erbij kunnen de Democraten het evenwicht herstellen’. Al 150 jaar (!) zijn er maar 9 rechters. Stel u even voor hoe luid links zou loeien als Trump dat aantal zou opdrijven om met extra conservatieve rechters zijn eigen agenda te dienen.)
Voor welke partij bent u politicus?
(Aan Dirk Devroey, die in De Morgen wordt opgevoerd als huisarts, decaan en lid van SKEPP. Devroey is ook lid van Open Vld: hij is zelfs schepen voor die partij – maar in een paginagroot interview is geen plaats om dat even mee te geven aan de lezer. Kan u het zich voorstellen dat een mandataris voor N-VA of Vlaams Belang zo neutraal gepresenteerd zou worden?)
Hoe fris is het idee van een unitair België?
(Aan de voorzitster van Jong Vld, die Georges-Louis Bouchez prijst om zijn ‘nieuwe ideeën’: ‘Toen hij pas verkozen was als MR-voorzitter durfde hij al meteen te pleiten voor de her-federalisering van bevoegdheden’. Terwijl unitarisme nu net (letterlijk!) het oudste idee van België is.)
-
Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.
Dominique Laridon
*
*
DROLVAN DE VADERLANDSCHE BROL
*
Ja, het is waar. Zo waar als een koe: hoe meer men roert in een bepaald menselijk afvalproduct, hoe kwalijker de hele omgeving begingt te storen.
Dank zij de vragenlijst hierboven zal ondergetekende zich ten eeuwigen dage blijven het ogenblik herinneren waarop op deze dag en op dit uur de miljoenen Vlamingen door de Unitaire Almacht verkocht worden, terwijl ze een verdieping lager de hen toegestane ‘Deelstaat’ beredderen voor het komende jaar. De kat bij de melk?
-
Maar om16 uur moet het erg zijn. Want er komen op de radio geen juichkreten door; maar ‘gerruchten’ over verdere kleine ‘onenigheden’.
-
Een stuit-bevalling? Daar komen dus chirurgijnen aanj te pas. Of liever ten onpas? Opnieuw reeds ZES uur samenzitten met een onafzienlijke sliert ‘Specialisten’ die tot aan de nek onder de details om verse lucht smeken.
Her doet me denken aan De Grot van Alibaba even voor het uitrukken voor hun zoveelste rooftocht. Rumoer & radiogolven vòòr de storm.
Zouden die gangsters ondertussen beschermd worden door genoegzaam bajonetten en schietijzers? Zo niet, waarom grijpt Generaaal Dewinter, nauwelijks een paar meter daar vandaan verwijdd, dan de kans niet? Vijf seconden politieker moed en de vertrekkensklare Koninklijke Vlucht kan beginnen.
Om 18 uur valt de bij van de hen toegemeten tijd.. Het geduld van de Sire is op. Kak of geen kak, de pot op.
Met het opstellen van de begroting zijn de Vivaldi-partijen aanbeland bij het sluitstuk van de onderhandelingen. Maar de landing wordt pas deze middag ingezet.
-
De zeven partijen die samen een Vivaldi-regering willen vormen gingen vannacht om 4 uur zonder definitief akkoord uiteen. Dit na een marathon-sessie: de socialisten, liberalen, groenen en CD&V zaten sinds tien uur zondagochtend samen voor wat als de laatste rechte lijn naar de finish werd omschreven. Een finish die deze ochtend vanaf 10 uur weer opgepikt wordt.
-
Zondagochtend was er nochtans behoorlijk wat optimisme. 'De sfeer is goed', zei Groen-kopstuk Kristof Calvo bij aanvang van de gesprekken. 'Het zal een heel lange dag en een heel lange nacht worden. We zullen niet meer slapen', stelde PS-voorzitter Paul Magnette, die samen met zijn collega-formateur Alexander De Croo (Open VLD) de gesprekken leidt.
Begroting
In de loop van de dag werd duidelijk dat een snelle landing moeilijk wordt. Op tafel lagen beladen thema's als de pensioenen en de fiscaliteit, waarbij nog belangrijke knopen moesten worden doorgehakt. Het minumum-pensioen van 1.500 euro: is dat netto of bruto? En welke bijdrage van de sterkste schouders komt er?
Die knopen zijn onlosmakelijk verbonden aan de begroting, waar de onderhandelaars zich vandaag nog over moeten buigen. De cruciale vraag is immers: hoe gaan de Vivaldi-partijen het nieuwe beleid financieren? Elke partij heeft daarover wel zijn ideeën, maar tot nog toe werd daar nauwelijks over gesproken.
Posten
Omdat er nog zo veel onduidelijkheid is, was het volgens een onderhandelaar lastig om de voorbije nacht al te landen. Te meer omdat er ook nog over de posten moet worden gesproken: wie wordt premier en welke partij krijgt welke minister-posten?
Dat een landing vannacht zou uitblijven, is op zich geen probleem: de formateurs worden pas maandagavond bij koning Filip verwacht. Wat dus ruimte verschaft om verlengingen te spelen.
-
Als de Vivaldi-partijen vasthouden aan hun deadline van donderdag 1 oktober, is een akkoord tegen maandagavond wel nodig. Vooraleer de regering kan worden geïnstalleerd, moeten er immers nog partij-congressen worden georganiseerd.
CD&V
Daarbij wordt met spanning uitgekeken naar de christen-democraten, waar de partij nog altijd niet op één lijn achter de regerings-deelname lijkt te staan. De opbouw voor dat congres lijkt nu bezig. Zondag zei federaal vice-premier Koen Geens dat hij de regerings-deelname 'door het congres zal sleuren'.
Maandag zei Peter Wouters, algemeen voorzitter van Beweging.net op Radio 1 dat deze regering 'meer krediet verdient', al is het maar omdat de partijen die het belang van sociaal overleg begrijpen aan boord zijn.
Arco
Wouters zei niet te weten of in het regeerakkoord een passage over Arco komt, de coöperatieve holding van de christelijke arbeidersbeweging die failliet ging bij de val van Dexia. 'Ik hoop dat ze het overwegen', zei Wouters. Beweging.net hoopt nog altijd op een schadevergoeding voor de 800.000 aandeelhouders die hun geld verlor
…/… Jasper D'hoore
VIVALDI WORSTELT MET DE CENTEN
Gisteren om 22:04 door Matthias Verbergt
Pensioenen, belastingen, de daaraan gekoppelde begroting en ook migratie: die vier knopen moeten de Vivaldi-onderhandelaars nog doorhakken voordat Magnette en De Croo maandag naar de koning trekken. ‘Nu komt de kat op de koord’.
Rond 19 uur, een stuk later dan verwacht, vatten de zeven partijvoorzitters van Vivaldi - een federale regering met socialisten, liberalen, groenen en CD&V - zondagavond ...
@tijd (vnadaag 10i)
Dewinter zit openingszitting Vlaams Parlement voor
Vlaams Parlementsvoorzitter Liesbeth Homans legt maandag een coronatest af. Daardoor zit Vlaams Belang-boegbeeld Filip Dewinter maandagmiddag de openingszitting van het Vlaams Parlement voor.
*
DROLVAN DE VADERLANDSCHE BROL
De samenvatting van de dag?
Terwijl een verdieping lager de Leeuwen brullen, zitten die daar boven hun zakken te vullen.
HEILIGEN KALENDER
DEEL 3
DEEL 2
DEEL 1 
@gannemans
DEEL 4 
DEEL 2 
DEEL 1 
& 
als op deze blog uitdrukkelijk gekozen werd voor de Vlaamse Zaak. Iets wat verkeerdelijk de indruk kon wekken dat U bij een fanatieke ‘Blokker-Belanger’ en dus bij nen Vuilen Zwarten waart terecht gekomen.
DEEL 3 
DEEL 12 
Vlaams Belang@vlbelang
DEEL 1 
DEEL 4 
DEEL 3 
DEEL 2 
@vlbelang
DEEL 1 
DEEL 3 
DEEL 1 
Meer dan 20 jaar is 
DEEL 2 
DEEL 23 
DEEL 2 
DEEL1 
@tijd (vnadaag 10i)
