I) INLEIDING
Labedkakken zijn het,
heb ik gezegd! Echte labbekakken!
Tableau (voor Uw
geestesoog) : een hoog opgerichte Menapiër met vuur schietende ogen, die
vervaarlijk zwaait met zijn dubbele hakbijl. De miezerige vijand, aan zijn
voeten krimpt ineen.
Hieronder zal U kennis
maken met wat labbekakken eigenlijk zijn. Het is een dialectwoord, en daar past
geen enkele preciezere beschaafde omschrijving bij. U zult het moeten doen met
de omschrijvende kenmerken van een Labbekakkende Overheid. Neem gerust wat
keuken-papier bij de hand
..
De grootste van de vele
nieuw-ingevoerde gemeenschappen begint openlijk oorlogje te spelen. Eerst
elders, om ervaring op te doen, en dan wordt het doelgebied verlegd naar het
volk dat werd opgedragen hen zo liefdevol mogelijk op te vangen. Jamaar, zeggen
ze, jullie treffen ons in onze portemonnee, omdat we in Syrië zijn gaan vechten
in plaats van werkloos te zijn, en dat hebben wij niet zo graag. Stempelgeld en
leefloon, bovenop het kiendjesgeld : daar leven wij van! Dat is onze
broodwinning!
Duizend bommen en
granaten, lijk bij Tintin met zijn hondje Bobby. Maar jongen toch! Dat is het
oorlogsverleden van Hergé, en daar wordt niemand graag aan herinnerd. Het
volstaat te weten dat het goed heeft opgebracht, un point cest tout. Normaal,
toch?!
Wat niet meer normaal
is, is dat de Overheid niet optreedt. Wegens te labbekakker-achtig.. Dat de
rest van de Islammerij er het zwijgen toe doet, is gewoon de voorgeschreven
tactiek in een stille oorlogsvoering. Daar moeten we durven doorheen kijken.
Doodsbedreigingen via bom-meldingen worden aan kant geschoven. Er tegen
reageren is racisme. Of nog erger : Islamfobie.
Maar dat de Overheid
niet preventief optreedt, zoals tegen de Vlamingen die alleen nog maat
zingend door de straten marcheren, is medeplichtigheid. Alle ongelovigen moeten
worden gedood, was de boodschap : er werd
alleen niet bijgezegd waar? en wanneer? Dat
moet dus, net zoals Halloween, een verrassing blijven. Misschien dat we zelfs
mogen rekenen op een selectief optreden, lijk in Naïrobie : naar links is naar
de gaskamers, naar rechts is OK, omdat U de Islammerij aanhangt. Er is zelfs
geen Dr. Mengele voor nodig. Zelfs geen Schild of Vriend zoals onze
voorouders in 1302 vroegen bij de Brugse Metten. Met deze meerkeuze-vraag gaven
zij toen hun vijanden nog de vrije keuze!
Zij die het zich nog
herinneren, zullen met spijt terugdenken aan Assiel Sarbon (Achille Van Acker)
of was het P.H. Spaak, die ooit als gedreven politieker wist te vertellen dat
hij jagis, puis je réfléchis huldigde in het dagelijks bestuur van dit land.
De hedendaagse politiekers denken blijkbaar nooit na, niet voor en niet na hun
daden. Waarom ook zouden ze : hun wedde loopt toch door! En van denken wordt ne
mens toch z moe
..
Wat er dan moet
gebeuren? De dingen die de Isammers stilletjes van ons verwachten, moesten ze
in onze schoenen staan : de dreiging, nog vòòr ze harder wordt, de kop
indrukken. Liefst zo brutaal mogelijk, om alle verdere goesting te voorkomen.
Met ingebouwde voorbeeld-functies, zoals bij een gevangen vlieg de vleugels
worden uitgetrokken.
Het is beter 100
onschuldige bandieten te onthoofden, te radbraken of te vierendelen, dan één
gedeeltelijk schuldige kleuren-vreemdeling te laten ontsnappen. Panem et
circenses, zoals de Amerikaanse spektakel-films zo graag laten zien. Zwaaien
met de handjes, de duim naar beneden : weg met hen, kruisig hen!
Het zou zelfs nuttig
zijn, de Islammerij-medemens ivoorkennis te geven in de beeldende kunsten van
onze Middeleeuwse lijfstraffen, inbegrepen de brandstapel. Dat deze nog leven
in onze verbeelding, moet hen een aansporing zijn om te verdwijnen : radbraken,
vierendelen e.a. zouden, met het oog op de immigratie, opnieuw ontradinfskracht
krijgen in onze woordenschat. Het zou hun arrogantie toch ietwat kunnen
temperen. Meer zelfs : het zou voldoende moeten zijn om in Afrika te blijven.
Wat onze Politieke
Genieën ook zouden kunnen overwegen, is de terugkeer in het Vaderland van de
gewezen Oostfrontstrijders in een soort familie-soap te verwerken. Met
Arabische ondertiteling en toelichting voor gehoorgestoorden. De eersten die
terugkeren worden zonder enige vorm van proces tegen de muur gezet. De
volgenden krijgen ofwel de kogel, ofwel levenslang. Wat in hun geval op
hetzelfde neerkwam. De laatsten worden zelfs maar half meer bekeken, want ondertussen
is algemeen doorgedrongen, dat de Communisten niet de verre vrienden, maar de
zeer nabije vijanden waren geweest.
Waaruit mag blijken,
dat de Oostfronters dienden zwaar te worden bestraft, minder omdat ze samen met
de Feldgrauen de Roden hadden bevochten, maar omdat ze met de wapens in de
vuist, wilden afdwingen wat ze in de stemhokjes niet konden bereiken: de
Vrijheid.
*
Nu vraag ik mn eigen
toch ineens af, of deze methode niet de betere is. Op de BDW-ers moeten we toch
al niet meer rekenen, die kunnen maar willen het niet en de VB-ers willen wel,
maar kunnen het niet.
Tenzij er een
aardverschuiving plaats vindt op 25 Mei 2014. Zodanig dat alle andere partijen
en partijtjes samen geen normale regering meer kunnen vormen zonder Annemans
& C°. Wat meteen het stilzwijgend signaal zou kunnen zijn voor de spontane
terugkeer van allerlei gespuis naar hun eigen Prachtlanden aan de overkant der
Middellandse Zee.
*
Hier bidde nu iedere
Christene ziele de Akten van Geloof, Hoop en Liefde. Voor de eigenlijke woorden
wordt verwezen naar Wikipedia. Die weet alles en vervangt tegenwoordig de Heer
in den Hoge.
PS
Deze bijdrage was
afgewerkt vooraleer de BDW-ers gesproken hadden
over wat hun confederalisme nu werkelijk is. Als aanzet tot Het Mirakel
van Mei 2014 kan dat tellen!
