De belgische MR/VLD en CD&V -junta misbruikte haar volmachten al vaker maar dit is wat er haast geruisloos mee door de smeerpijp, door onze strot werd geduwd:
“Asielzoekers mogen werken op voorwaarde dat ze hun aanvraag tot asiel al hebben ingediend. Normaal moeten asielzoekers een procedure van een paar maanden doorlopen voor ze kunnen werken. Die wordt nu even geschrapt. Voor de duur van hun asielprocedure, zelfs als ze in een beroepsprocedure zitten, mogen ze de arbeidsmarkt betreden. Daarmee wil de kern het gebrek aan seizoen-arbeiders compenseren.”
Nooit meer krijgen ze deze geesten terug in de fles.
Dit komt neer op een feitelijke regularisering, en zal leiden tot meer ‘snelle’ (?) belgen en nieuwe ‘kiezers’.
Natuurlijk gaan daar misbruiken van komen. Natuurlijk zal dat een aanzuigeffect creëren.
Waarom niet de vele werklozen inschakelen, vooral in Brussel en Wallonië en zelfs Vlaanderen om de werkgraad te verbeteren. Of de vele plantrekkers die aan jaren aan de ziekenkas zijn maar overal gaan bijklussen en of voortdurend in en rond hun huis aan ’t werken zijn, zoals iedereen er in zijn directe omgeving kent?
En zo zouden echte zieken ook echt beter kunnen worden geholpen, en het systeem niet gevaarlijk worden overbelast.
Waarom ook niet sommige gevangenen aan het werk zetten, in plaats van hen gewoon vrij te laten?
Of de vele daklozen en de mensen die nu alle dagen in armoede leven?
Of de ontspoorde ‘jongeren’ die eigenlijk nooit echt worden gestraft. Werk zou hen leren wat burger zijn IS , wat echte solidariteit, in dit land betekent. Hoe ze hun leven kunnen veranderen ten goede en eigenwaarde vinden die ze daarna hopelijk nooit meer zullen verliezen.
Er zijn in dit land al veel te veel mensen die kunnen werken maar het niet meer willen, durven of kunnen.
Het enige dat de overheid zou moeten gedaan hebben is die mensen verplichten tot wederdienst, en er voor te zorgen dat de staat niet de grootste dief is van het inkomen van de laagste verdieners (maar ook de meer-verdieners die hun inkomen uit arbeid en ondernemen halen). Die hogere tewerkstellings-graad zou het verlies aan inkomsten compenseren.
Maar het barst hier in dit onland van de makkelijke oplossingen die uit incompetentie en electorale overwegingen worden genomen, en om de schijn van de morele en ethische superioriteit hoog te houden.
Daarmee in het centrum van de geüsurpeerde macht te blijven zitten terwijl het land wegrot is makkelijker, en zonder moeilijke debatten en keuzes. Maar wel misdadig.
Zachte heelmeesters maken stinkende en dodelijke wonden. De Belgische patiënt maakt geen kans meer. En als we nog lang wachten: de Vlaamse ook niet meer.
Zo moet werken voor iedereen lonen, en nietsdoen en luiheid het oorkussen van de duivel blijven.
Het is maar waarvoor u zult kiezen in het stemhokje, tenminste als de bevolking al niet werd vervangen door …..
Zo hoort U het ook eens van een ander. Of klinkt het U in de oren eerder als donderen in Keulen?
Benieuwd wanneer en hoe de Alweters van de Media met dit onheilsbericht zullen durven (moeten) buitenkomen… Er is al zoveel brol te melden. En waarom ook zouden ze golven verwekken?
Dames, waar ook U zich bevinden, naast mondmaskers zouden jullie ook beter, U weet wel… Of ’n aspirienttje, dat helpt ook altijd. Tussen de knirën knijpen en goed gesloten houden…
12/04/2020 Othman El Hammouchi - Leestijd 6 minuten
Het is wellicht de bekendste scène uit de westerse opera: de wraak van Commendatore in Mozart’s Don Giovanni. De ijzingwekkende akkoorden uit de ouverture leiden deze finale in. Onmiddellijk daarna zingt de diepe basstem van het standbeeld de o zo ironische woorden: ‘Don Giovanni, a cenar teco m’invitasti e son venuto’ (Don Giovanni, je hebt me uitgenodigd om met jou te dineren, en hier ben ik). Daarop volgt de ontknoping, met de veroordeling en bovennatuurlijke bestraffing van de adellijke rokkenjager. Die heeft in de eeuwen na de première eindeloos voer gegeven voor interpretaties door kunstenaars en filosofen. Wat maakt dit werk — het laatste van Mozart’s drie grote Italiaanse opera’s die recentelijk in De Munt werden opgevoerd — zo begeesterend voor zoveel mensen?
Tragikomisch
De nieuwe toeschouwer van Don Giovanni zal wellicht snel het ongemakkelijke contrast tussen de spectaculaire en hoogst poëtische eindscène met Commendatore en de rest van het werk opmerken. Net als Le Nozze di Figaro en Cosi fan Tutte is dit een opera buffa. Het heeft dus een overwegend komisch karakter. Dat valt gemakkelijk te merken aan het verhaal. Het begin, waarin Don Giovanni de Commendatore (vader van een vrouw die hij slinks van haar eer trachtte te beroven) vermoordt, is betrekkelijk donker. Daarna volgt de opera echter vooral de lachwekkende lotgevallen van deze vrouwenzot en zijn pathetische dienstknecht Leporello. De beste illustratie hiervan is de aria ‘Madamina, il catalogo è questo’. Daarin zet Leporello de vele veroveringen van zijn meester uiteen: 640 in Italië, 231 in Duitsland, 100 in Frankrijk, 91 in Turkije, maar in zijn thuisland Spanje wel 1003 (mille e tre klinkt leuk en melodisch in het Italiaans)!
deze schijnbaar komische voorvallen hebben ook een schaduwzijde
Don Giovanni wordt namelijk voortdurend geconfronteerd met het leed dat zijn egoïsme en lust veroorzaken. Eerst door Donna Elvira, die hij verleidde met grootse liefdes betuigingen en beloftes van eeuwige trouw, maar kort daarop weer verliet. Daarna door Donna Anna, zijn eerdere slachtoffer, die samen met haar verloofde Don Ottavio de moordenaar van haar vader tracht te vinden. De verraden en verlaten Donna Elvira zingt ook de meest tragische aria uit het stuk, ‘Mi tradi quell’alma ingrata’ (De ondankbare schelm heeft me verraden). Haar hoge, trieste klaagtonen gaan door merg en been.
Ontknoping
Geholpen door Leporello tracht Don Giovanni de bruiloft van het boerenkoppel Zerlina en Masetto te onderbreken en de bruid te verkrachten. Hij wordt meermaals gedwarsboomd door Donna Elvira, Donna Anna en Don Ottavio, en kan maar ternauwernood ontkomen aan hun wraak. Uit geen van deze ervaringen wil hij echter lessen trekken. Hij houdt vast aan zijn losbandige en zondige levensstijl. Wanneer hij samen met zijn knecht terechtkomt op een kerkhof ziet hij een standbeeld van Commendatore. Hij kan het niet nalaten een laatste daad van misdadige grootmoed te stellen tegenover de man die hij van het leven heeft beroofd. Hij nodigt het standbeeld spottend uit om met hem te komen dineren. Dit zou binnenkort zijn einde blijken.
Tijdens een van zijn gebruikelijke banketten doet Don Giovanni zich gulzig tegoed aan uitbundige hoeveelheden alcohol. Zijn feest wordt echter onderbroken door geklop op de deur. Een verbijsterde Leporello durft niet open te doen, dus gaat de meester zelf zijn gast verwelkomen. Hier komen we bij de epische eindscène. Het standbeeld van Commendatore verschijnt in het vertrek en gooit Don Giovanni’s arrogante uitnodiging terug in zijn gezicht. De kwelgeest eist dat de decadente edelman met hem meekomt. Deze stemt onmiddellijk toe, plotseling bezeten door een dapperheid waarvan hij eerder nooit blijk had gegeven. Commendatore gebiedt hem berouw te tonen, maar hij weigert dit consequent. Daarop nemen demonen hem mee naar de hel. Het laatste wat we horen, zijn de wanhopige kreten die hij slaakt vanuit de andere wereld.
Tragische held?
Vele toeschouwers hebben in Don Giovanni’s reactie een heroïsche daad van verzet gelezen. Hij wordt geconfronteerd met de bovennatuurlijke manifestatie van het morele systeem waar hij zijn hele leven lak aan heeft gehad. Desondanks weigert hij zelfs voor God te buigen en zijn gedrag af te zweren. Is Don Giovanni daarmee niet het archetype van de moderne mens, bevrijd van beknottende tradities en aloude standaarden van goed gedrag? Zien we hier niet de belichaming van de verlichtingsmens die de bijgelovigheden van de clerus en diens voorbijgestreefde geloof van zich afgooit?
‘Eén broeder die duizend jaar lang tegen het hele christendom ingaat, heeft vast ongelijk’, zei Karel V tijdens zijn audiëntie met de opstandige Luther. Deze antwoordde met de legendarische woorden: ‘Hier stehe ich, ich kann nicht anders’ (Hier sta ik, ik kan niet anders). Wil Mozart van Don Giovanni een dergelijke heldenfiguur maken, die zijn geweten verkiest boven zijn eigenbelang? De komische aard van de rest van het werk lijkt dat te suggereren. Van bijzonder belang in dit verband is de epiloog die op de eindscène volgt. De personages zingen het volgende stukje samen:
Questo è il fin di chi fa mal,
e de’ perfidi la morte
alla vita è sempre ugual!
(Dit is het einde dat alle kwaaddoeners te beurt valt, en schurken krijgen in dit leven altijd wat ze verdienen.)
Het is een flauwe, kinderachtige levensles, die bijna lijkt op de obligate ‘wat hebben we geleerd’-sectie van vele tekenfilms. Mozart lijkt de oppervlakkigheid en schijnheiligheid van hun gemoraliseer te willen tonen, in scherp contrast met de epische finale die hij zijn protagonist schenkt.
De aanmatigende façade
Maar is het vermeende heroïsme van Don Giovanni — en bij uitbreiding de moderne mens — meer dan een aanmatigende façade om zich zonder scrupules te kunnen overgeven aan de eigen verlangens? Het traditionele begrip van heldendom houdt een verplicht element van offer en zelfverloochening in. Dat blijkt bijzonder goed uit de heidense heldenmythes die op bekende wijze door Wagner op muziek werden gezet. Is het niet lachwekkend, zelfs karikaturaal, om zich een heldenstatus aan te meten omdat men elke notie van zelfbeheersing en matiging heeft laten varen?
‘Ni Dieu ni maître’ was het credo waaronder de moderne mens ten strijde trok tegen Kerk en traditie
Waarlijk vrij is de mens die geen slaaf is. Niet van een aardse macht, maar evenmin van zijn eigen lusten en verlangens. ‘Ni Dieu ni maître’ was het credo waaronder de moderne mens ten strijde trok tegen Kerk en traditie, overtuigd van de superioriteit van zijn ‘bevrijding’. In Don Giovanni onthult zich dat als het bedrog dat het altijd al was. De pompeuze grootspraak en dikdoenerij van de edelman die zijn einde nadert, overtuigen ons niet van zijn noblesse. Integendeel, ze benadrukken de zieligheid van zijn gekozen levenspad. Zijn slaafsheid verlaagt hem tot blinde navolging van zijn laagste impulsen, transformeert hem tot iets lager dan een mens. Wellicht doelde C.S. Lewis op deze permanente corruptie van de ziel toen hij zei dat de poorten van de hel van binnenuit gesloten zijn. Of zoals de Koran zegt: ‘God bezegelde hun harten en hun gehoor, en voor hun ogen is een sluier’.
De tragedie van de moderne wereld is dat ze niet alleen de morele zuivering van de menselijke verlangens die het leven zin gaf omverwierp. Ze sloot ook elke weg terug af door ze te veroordelen tot kitsch. Geen figuur belichaamt die intense tragiek zo volmaakt als Don Giovanni.
Wilmès II is gewoon de ordinaire na-geboorte van Sjieke Sjarel Premier, de Waalse tegenvoeter van wijlen het Blauwe Gentse Liegebeest. Beiden hebben het – voorlopig - ver geschopt in de EUSSR graai-politiek der Breesmoelkikkers.
Sophie Wilmès dan? Sodia Loten zou beter zijn, want de show is nooit ver weg. Heb ik al meermaals gezegd, maar ik hoor het totch zo graag. En Paasklokken horen we dit jaar toch niet. Wat meer i,s haar Vloms is iets of wat verstaanbaarder dan dat van de Grote Roerganger met zoijn 5 gepantserde limousines mèt chauffeur.
En van hun ‘Saint Touche’ per einde maand zullen we maar best zwijgen zeker?
HET FEDERALE PARLEMENT PLAATSTE ZICHZELF BUITENSPEL EN GAF ZICHZELF OVER AAN DE PARTICRATIE.
- 11/04/2020 Lorenzo Terrière - Leestijd 7 minuten 1
*
De Belgische parlementaire democratie heeft zichzelf tijdelijk uitgeschakeld. ‘Nood breekt wet,’ zo omschreef Kamervoorzitter Patrick Dewael de kunstgreep met volmachtenwetten. De federale regering-Wilmes II lijkt daarmee vertrokken tot 2024. Terwijl haar actuele samenstelling nog steeds gebaseerd is op de verkiezingsuitslag van 2014.
Wilmes’ enige mandaat is om de prangende gezondheidscrisis te ‘managen’.
Het regionale bestuursniveau is wél nog gewapend met de politieke slagkracht en democratische legitimiteit
Daarmee zijn we echter in een periode van federaal non-governo beland. Het inperken van de sociaal-economische schade wordt immers een nog veel grotere stress-test voor het beleid. Maar over hoe we uit dat dal geraken is de Belgische — en bij uitbreiding ook de Europese — politiek hopeloos verdeeld. Net zoals bij de voorbije crisissen moeten we de oplossing niet vanuit die hoek verwachten. Het regionale bestuursniveau is wél nog gewapend met de politieke slagkracht en democratische legitimiteit om grondige lange termijnbeslissingen te nemen.
Dekmantel
Tijdens de gezondheids-crisis waar we momenteel doorgaan rest er weinig belangstelling voor de politieke geschiedenis die zich tegen deze achtergrond voltrekt. Cynisch genoeg vormt de verslapte publieke aandacht voor dit laatste voor verschillende politieke hoofdrolspelers net het gepaste rookgordijn om nu de eigen agenda door te duwen. De gelegenheid maakt de dief, zeg maar.
Het record-tempo waarin de constructie rond Wilmès II in één weekend tijd werd opgetrokken doet vermoeden dat de ruwe tekenplannen al enige tijd in de schuif lagen. Het is dan wachten op het juiste moment van publieke urgentie en maatschappelijke verwarring om de voorkeurs-piste erdoor te krijgen. Timing is alles in de politiek.
Corona als dekmantel dus, hardvochtiger wordt politiek niet. De voorbije episode deed mij althans meermaals terugdenken aan het busongeval te Sierre, dat op 13 maart 2012 aan 28 mensen het leven kostte, waaronder het merendeel Belgische kinderen. We schreven midden maart en de regering-Di Rupo had net een moeilijk begrotingsconclaaf achter de rug. De samenloop van omstandigheden leende er zich evenwel toe om het voorziene begrotingsdebat in Kamer en Senaat te schrappen en te vervangen door een obligate minuut stilte. Verscheidene federale ministers, waaronder ook die van Financiën, repten zich inderhaast per regeringsvliegtuig naar Zwitserland om er eigenhandig de tragische situatie te aanschouwen en te becommentariëren.
De uitkomst van de centendiscussie, waarover de voorgaande weken in de media druk was gespeculeerd, werd op die manier handig onder het tapijt gemoffeld. Wanneer de camera’s van het plenaire halfrond wegdraaiden konden Kamerleden van de meerderheid moeilijk een grijns onderdrukken. De oppositie beet op haar tong om de sociaal wenselijke sereniteit op dat moment niet te doorbreken. Een crisis brengt altijd het beste en het slechtste in de mensen naar boven, maar in de politiek toch ook vooral veel van dit laatste.
Partijkartel
De vier traditionele families hebben als een federaal partijkartel hun lot aan elkaar verbonden en monopoliseren zo de politieke handel en wandel. De formule-Wilmes II kan mits een doorstart — én eventuele uitbreiding — in het najaar verder aanblijven tot 2024. Wederom zal blijken hoezeer tijdelijke ingrepen in België de sterke neiging hebben om een permanent karakter te krijgen.
De sanitaire crisis moet nu ‘gemanaged’ worden waardoor de andere (nog steeds noodzakelijke) structuur-hervormingen in tal van overheidsdepartementen onverkort op stal blijven staan. Die tijdelijke wachtkamer zou wel eens een langdurig onderkomen kunnen blijken. Zeker, de eerstvolgende weken is het een verantwoorde houding om de beleids-focus volledig te richten op de indamming van het virus. Besturen is nu eenmaal prioriteiten stellen.
Het schip op zee laten dobberen is de missie geworden
Maar over de sociaal-economische uitweg die dit land vervolgens moet kiezen, bestaat geen politiek plan van aanpak. Er bestaat daarover ook geenszins consensus binnen het partijkartel. Daarmee zijn we op federaal niveau in een situatie van non-governo terechtgekomen. Kon je de vorige regeringen nog verwijten dat ze het verkeerde beleid voerden (mal governo), dan is sinds de val van de regering-Michel I de ambitie neerwaarts bijgesteld tot louter proberen zelf aan het roer te blijven staan. Het schip op zee laten dobberen is de missie geworden. Een duidelijke koers uitstippelen is niet langer aan de orde. Door de vele kapiteins op het dek bereikt men onderling toch geen overeenstemming.
Stilstand
De federale overheidsinstellingen zijn een goed voorbeeld van deze stilstand. In april 2020 functioneren die nog altijd volgens dezelfde begroting als van in december 2018. En dit ongeacht wijzigende omstandigheden en veranderende behoeften. Niettegenstaande de ambtelijke stilstand telt de politieke ploeg van Wilmes II toch weer dertien ministers. Terwijl ze slechts 38 Kamerzetels vertegenwoordigt. Dat zijn nog geen drie Kamerleden per minister. Door de ministeriële benoemingen mochten de overgebleven regeringspartijen Open Vld, CD&V en MR ook tien opvolgers als nieuwe Kamerleden verwelkomen. Bestaande interne kritiek voor een bonte Vivaldi-coalitie smolt onder de debutanten als sneeuw voor de zon weg.
heeft de parlementaire democratie zichzelf tijdelijk uitgeschakeld ten voordele van de particratie
En o ironie: een volwaardige noodregering mocht er zogezegd niet komen omdat dan kostbare tijd verloren zou gaan met personeels-management. Maar de (her)benoemde ministers hebben nu wel aanwervings-procedures opgestart om hun kabinetten te bevolken. Ook de uitgebreide partijpolitieke puzzel van allerhande top-benoemingen wordt momenteel voorbereid. Als klap op de vuurpijl heeft de parlementaire democratie zichzelf tijdelijk uitgeschakeld ten voordele van de particratie. De ‘superkern’, die wekelijks zonder wettelijke basis optreedt, werpt haar schaduw ver vooruit over het federale parlement.
Tapijtenhandel
Terwijl de economische activiteit is stilgevallen, draait de partijpolitieke tapijtenhandel weer overuren. Nieuwkomers in de stiel verliezen tijdens dit proces onvermijdelijk een stukje van hun oorspronkelijke idealisme. Na een halfjaar van regeren onder volmachtenwetten zal de kleurencode van groenen, socialisten, liberalen en christendemocraten, die op 17 maart aan de regering-Wilmes II het vertrouwen gaf, verder uitgekristalliseerd zijn.
het enige overgebleven alternatief voor de ontevreden kiezer de communisten of Vlaams-nationalisten
Komt er dit najaar een doorstart van deze stemformule, dan vertrekt met zo’n Octopusregering onmiddellijk ook de Belgische regering van de laatste kans. Ze zal zonder Vlaamse parlementaire meerderheid een miljardenfactuur moeten torsen. Kan ze geen duidelijke recepten voor een krachtige sociaaleconomische relance voorleggen, dan is het enige overgebleven alternatief voor de ontevreden kiezer de communisten of Vlaams-nationalisten.
Decentraal denken
Terwijl het federale beleid voor onbepaalde duur op ijs is gelegd, hebben de regionale bestuursploegen wel alomvattende coalitie-akkoorden afgesloten. Door hun compacte opstelling zijn ze beter gewapend om grote maatschappelijke uitdagingen aan te gaan. Ze opereren efficiënt, coherent, en zijn meer geschikt om een op maat gesneden beleid dicht bij de burger te voeren. Wat deze turbulente tijden ons alvast bijbrengen is dat een centralistische aanpak in vele gevallen niet haalbaar en ook niet wenselijk is. One size does not fit all. Daarvoor lopen de verschillende regionale realiteiten te sterk uiteen.
Regio’s horen onderling solidair te zijn en te blijven maar dan gebaseerd op transparante en objectieve criteria. Een goede wederzijdse verstandhouding is effectief haalbaar, sterker zelfs, de deelstaten weten elkaar beter te vinden. Het waren de regionale excellenties die, in tegenstelling tot de twijfelende federale concullega’s, in de eerste delicate fase van de gezondheidscrisis naar voren traden en doortastende maatregelen op tafel legden. Toen de minister-presidenten binnen de schoot van de Nationale Veiligheidsraad het hoge woord voerden, zaten de federale afgevaardigden er eerder bij in notaris-modus.
Wie in de toekomst succesvol beleid wil voeren dient daarom dringend meer decentraal te gaan denken
Wie in de toekomst succesvol beleid wil voeren dient daarom dringend meer decentraal te gaan denken. De deelstaatregeringen steunen op solide parlementaire meerderheden. Ze zijn ons enige overgebleven politieke niveau dat over de nodige democratische legitimiteit beschikt om met volle kracht te besturen. Laat ons die koesteren en versterken zodat we stilaan de wansmakelijke federale deuren-komedie achterwege kunnen laten.
NA GESCHRIJFSEL
*
Wilmes: haar enig mandaat is om de prangende gezondheidscrisis te ‘managen’.
Ja, dat werkt als een soort vliegenvanger waarmee men schadelijke insecten vangt. Ja, U kon het hier al diverse keren lezen. Het is hetzelfde alsof men de dieven zou bevorderen tot schatbewaarders van de gesstolen buit. Welke onmetelijke rokdommen er op dit ogenblik spoorloos aan het verdwijnen zijn, zal pas na het verdwijnen van al die ‘Vomachten’ blijken. De hoegrootheid van de naakte cijfers, dat wel, maar de daders? Die zitten nu al gepakt en gezadeld reeds klaar om, in ’s Lands belang, hun volgende ‘verantwoordelijkheid’ op te nemen. Hoe zou anders, langs allerlei kleijne beken, het spaarwater naar de bergen kunnen stromen?
-
Ee enige gelegenheid voor de Britten, om als Grote Mogendheid, na Waterloo, er de hand niet te hebben aan gehouden, om de Nederlanden, zoals altijd geweest, tot één geheel weer samen te brengen? Met Trump op de achtergrond, zou hun steuntje in de rug wonderen kunnen doen.
Vooral nu ook daar in hun opnieuw veroverd ‘Splendid
IIsolation’, de ‘Labouirers’, net als de Democ Rats in de VS eindelijk onderling in de kling liggen met zichzelf. Zoiden ze beiden het ROOD van de zonsondergang al zien?
Ja, het zijn historische tijden
-
Niettegenstaande de ambtelijke stilstand telt de politieke ploeg van Wilmes II toch weer dertien ministers. Terwijl ze slechts 38 Kamerzetels vertegenwoordigt.
Kan ze geen duidelijke recepten voor een krachtige sociaal-economische relance voorleggen, dan is het enige overgebleven alternatief voor de ontevreden kiezer: de communisten of Vlaams-Nationalisten.
-
‘Deelregering’ is een woord vol slaafse onderdanigheid. Daar helpt geen achterhespen aan. Zelfs niet het aanbieden van een heel varken. Vlaanderen hieft niets te ‘delen’, geen deel uit te maken van iets dat ons al bijna 200 jaar als lijfeigenen behandelt.
Vlaanderen IS een Staat met volle legitieme bevoegdheden. In amper een paar seconden is het zover. Al wacht men in dat Halfrond misschien op de juiste Leider(s). Maar iedere seconde die voorbij tikt, vertikken ook de kansen. Zo stelt zich de vraag of er in de schuif ook ‘iets klaar ligt’ voor het geval dat….. Want de improvisatie van het ogenblik zou wel eens, zoals in dat noodlottig weekeind in Brussel, door de verkeerde mensen kunnen gemanipuleerd worden. Tous ensemble weer in de tred gaan lopen, bijvoorbeeld.
… (JMDD)…In die Kamer heeft hij Patrick Dewael (Open VLD), Kamervoorzitter en architect van de volmachtenregering van Sophie Wilmès (MR) nog eens zijn waarheid gezegd: “De liberalen, zei ‘Deckerken’, kwamen in 1999 aan de macht door de dioxinecrisis en zijn er nu bij door de coronacrisis”…/…
Tot zover deze nieuwe portie sprankelende inspiratie van de hand van de Meester. Laten we ons dus vooral niet tegenhouden om hierop door te gaan…
*
SPEAKERS CORNER
Dank zij JMDD zijn Satan en Beëlzebub niet langer mythische figuren. Ze bestaan echt en ze leven onder ons. Meer nog, het zijn Vlamingen, net als wij allemaal. Maar de Judas-penningen hebben ze wel in de pocket. Het duivels duo V & V(Vrhfdst & Vande la Lal la), hoe zou het ooit kunnen vergeten worden, moeten we, raar maar waar, in feite dankbaar zijn. Want zij hebben de gewone (opgekokte) Vlaming met huisarrest doen inzien dat het met den Belziek gedaan was. Zelfmoord in uitgesteld relais. Opgekuist staat netjes. Weeral iets dat we niet zelf moeten doen, al zal het roemloos einde van deze ‘Staat’ wel eeiwig en altijd in onze schoenen worden geschoven.
Dikke mercie, Jean Marie. Dank zij Uw optreden vallen, traag maar zeker de laatste maskers.
Deze EUSSR, den Belziek in een nog grotere pretentie: beiden vergaan in hun eigen drek en vuilnis.
Misschien de enige juiste en ware inspiratie om een leuk vervolg te breien aan De Stomme van Piortici? Een protserige Dame die met druipend onderlijf probeert om ongezien dee toiletruimte te ontvluchten. Met Laurel & Hardy als inzet; twee billen kletsende clowns op de voorgrond. Lachen gieren, brullen. Hollywood overleeft het niet.
Een aangename vaststelling, buiten die fikm, is dat niet, maar ja, gebeurtenissen als Gele Pest/Rood Gevaar zijn dat nog minder. Maar, zoals Moder Lisa het al zei, we staan erveur en we moeten erdeur.
Het alternatief is bijna te mooi om waar te zijn. Eindelijk de eigen welvaart door zuur verdiende arbeid teug in eigen handen, geen Vreemde Meesters in ’t Land, met daar bovenop een welvarende vernieuwde Europese Econmische Unie. Nauw samenwerkend met de al ge-brexite Tommy’s en de militair machtige vrienden van over de Grote Plas. Die, hoe kan het anders, voet en vuist omtrent kunnen rekenen op het Oude Tsarenrijk. Een Verenigd Europa, niet tégen Rusland, maar integendeel samen mèt, gewoon omdat die in de Geschiedenis altijd aan onze lant meegevochten hebben. Denk nog maar alleen aan Waterloo.
Laat-avond-journaal van de dag voordien
DE MOEITE NIET WAARD
FINITO
*
DROLVAN AL DEZE VADERLANDSCHE BROL
*
Uiteraard ggen al die dingen niet zo simpel, dat ze in een paar hoogdravende zinnen kunnen weergegeven noch gerealiseerd worden. Maar het is nu eenmaal zo, dat ongewone tijden meestal ongewone gevolgen hebben. Vooral als het om lijfsbehoud gaat.
-
Doe AUB zo voort, waarde Her DeDecker. Hoge bomen aan de Kust staan altijd wat vaster in de grond dan hun soortgenoen verder in het veilige hinterland. Ondergetekende heeft het voorrechtt U, via vrienden, ietwat beter te kennen. En daarom zeg ik, d’ er is er maar ene lijkte gij. Hoe zou dat toch komen? Dat ware Leiders niet vanzelf boven het maaiveld uitkomen, maar dat ze er uit MOETEN. Daar staan ze dan, omdat ze niet anders kùnnen. Uw strijd is, als we deze pandemine samen overleven, die van ons allemaal. De zege ligt voor het grijpen.
-
Een mooie slot-scène van een latere film over de Vlaams Heropstanding zou kunnen zijn, de tronie van de Vlaming Dewael door het getraliëde achterraampje van het dievenkarretje te zien verdwijnen achter de hoek. Doek.
Een van de eerste zorgen van ouders die hun kinderen niet meer naar school kunnen sturen zal zijn (stel ik me voor) te beletten dat de kinderen zich bezighouden met dingen waar ze zich beter niet mee bezighouden.
Die bezorgdheid is niet nieuw. In 1806 gaf Joseph de Maistre in een brief een richtlijn aan vaders die zich geen weg weten. Veel hangt namelijk af van ‘…la qualité du père: car c’est un de mes premiers dogmes, qu’il faut amuser les jeunes gens, afin qu’ils ne s’amusent pas.’*
En verderop in deze brief aan Mme Huber-Alléon in Genève, heeft hij het over zijn verblijf in Sint-Petersburg, waar hij ambassadeur van Savoye was. Maar Savoye werd plots Frans na de annexatie door Napoleon en zijn ambassadeurschap sloeg nergens meer op.
De tsaar verzekerde hem dat zijn diplomatiek statuut behouden bleef, want hij converseerde graag met Maistre, maar de weg terug lag voorlopig niet meer open. Maistre voelt zich opgesloten en hij beklaagt zichzelf :
Tout annonce, Madame, que je ne quitterai plus ce pays. Je le trouvais délicieux lorsque je n’y étais qu’un oiseau de passage : depuis qu’il ne m’est plus permis de regarder ailleurs, il n’a plus pour moi les mêmes agréments. Le jamais ne plaît jamais à l’homme ; mais qu’il est terrible, lorsqu’il tombe sur la patrie, les amis et le printemps !**
-
Dit zijn benaderende vertalingen: de man schrijft te mooi voor een vertaling… bij Baudelaire en Balzac lagen zijn werken op het nachtkastje.
‘SOLDATEN HEBBEN WAPENS, WIJ HEBBEN VUILNISZAKKEN’
*
Open brief aan Macron
11/04/2020 Alexander van der Meer - Leestijd 3 minuten
*
Op 28 maart plaatste Mélany Le Barz-Ceretta onderstaande open brief op Facebook. Hieronder vindt u een vertaling van deze schrijnende getuigenis.
Meneer de president,
Het is 28 maart 2020, ik schrijf u dit uit het appartement van mevrouw T., die volgende week haar 104de verjaardag zal vieren, als het coronavirus haar niet voor die tijd te pakken krijgt.
Zij woont in een bejaardentehuis, waar ik en mijn collega freelance-verpleegsters al een aantal jaren werken.
Staat u mij toe dat ik u laat zien hoe wij eraan toe zijn, op deze mooie dag in maart.
Kijk goed naar de foto alstublieft. Ik heb twee patiënten die mogelijk besmet zijn met het virus — testen zijn er niet, en ik heb zojuist het toilet gedaan van een dame van 104. Ik had een douchekapje op en een simpel mondkapje voor — eentje waarvan u heel goed weet dat het niet deugt, want toen u laatst in Mulhouse op straat was, had u gelukkig een echt FFP2-masker op, dat al heel lang nergens meer te vinden is, niet in de gewone apotheek en niet in de speciaalzaak voor gezondheidswerkers. Bovendien hebben ze u vast wel uit de buurt van zieken gehouden. Verder had ik plastic hoesjes over mijn schoenen en droeg ik een VUILNISZAK, die mij alleraardigst ter beschikking was gesteld door het bejaardentehuis, omdat de beroepskleding die daarvoor bestemd is niet meer op voorraad is.
Ik heb enorme zin om te huilen vandaag, omdat ik zoals veel van mijn collega’s me er bij neer moet leggen dat mijn kinderen bij mijn ex-man blijven, zodat ik ze niet kan besmetten. Ik heb ze nu al 15 dagen niet meer gezien…
Ik kan ook wel huilen omdat ik mijn badkamer heb moeten ombouwen tot een ontsmettingsruimte, en ondanks dat toch nog in angst moet leven dat ik mijn partner zal aansteken. En omdat ik iedere dag mijn patiënten moet bezoeken met de vrees dat ik de zwaksten onder hen zal besmetten met het virus.
Meneer de President, hou eens op met al die toespraken om mensen te bedanken, dat is echt onbehoorlijk. U moet wel een hoge pet van uzelf ophebben, als u ook maar één seconde denkt dat een simpel bedankje van u genoeg is om ons al onze tekorten en angsten te laten vergeten, net als dat traangas waar u ons pas nog mee onder liet spuiten.
Hou op met ons materiaal te beloven dat nooit komt.
Hou op met ons helden te noemen. Een held offert zich op voor een goede zaak. Ik wil me helemaal niet opofferen: u bent het die mij opoffert.
Hou op met over verzorgers te praten als ‘de dappere kleine soldaten’.
Soldaten hebben wapens. Wij hebben vuilniszakken.
Wat valt hier nog aan toe te voegen? Wel moest ik denken aan een recent interview in opinietijdschrift Marianne met mijn favoriete Franse filosoof, Michel Onfray. Twee citaten daaruit:
‘Het coronavirus is de eerste serieuze tegenstander van de “Maastrichtse Staat” (bedoeld wordt de EU na het verdrag van Maastricht uit 1992, nvda). En wat blijkt? Dat die staat een papieren tijger is. Het ging er om een economische supermacht te creëren, welnu, er komt een virus en het economische monster blijkt niet eens in staat te zijn medisch personeel van mondkapjes te voorzien, of genoeg testen beschikbaar te maken om het volk te beschermen. In het Maastrichtse Rijk is de toestand van de publieke gezondheidszorg in Frankrijk zo beroerd, dat artsen bejaarden aan de deur van het ziekenhuis moeten tegenhouden, zodat ze zich met de meer rendabelen bezig kunnen houden. Wie had kunnen denken dat de liberale ideologie zo zijn grootste nederlaag zou lijden? Iedereen zal eindelijk in de gaten krijgen dat deze ideologie in werkelijkheid funest is, en voor het volk als geheel zelfs dodelijk…’
‘In deze tijd kun je maar beter niet armlastig zijn. Wie een gevuld adresboek, geld en een netwerk heeft, zal aan het langste eind trekken. Je kunt nu ook maar beter niet in de provincie wonen, en een bejaarde weduwe zijn met weinig mensen om je heen, zonder spaargeld. Want mocht je dan naar de dokter gaan omdat je bang bent besmet te zijn, komt er echt geen test. Hij zal tegen je moeten zeggen dat je tijd voorbij is… En dat de Maastrichtse Staat bij gebrek aan middelen heeft besloten je te laten sterven.’
ACTA SANCTORUM - 11/04/2020 Johan Sanctorum - Leestijd 4 minuten
*
Ze geniet er echt van, bekijkt de keutel grondig, even dacht ik dat ze hem in haar mond ging steken, nee… toch maar niet. Voorafgaand lijkt Maggie zich ergens enorm vrolijk over te maken en krabt zich eens in het haar. Dat zijn normale menselijke gedragingen, en jawel, zelfs tekenen van complete gemoedsrust.
Honi soit qui mal y pense.
Het filmpje, afkomstig uit een videovergadering van de Hoge Gezondheidsraad, uitgezonden door de Franstalige privézender LN24, doet de ronde in francofoon België, niet in Vlaanderen. Klein embargootje, ergens vertrekkend vanuit een partijhoofdkwartier? Onterecht, want het tafereel bevat duidelijk een gezondheidsboodschap die voor elke inwoner van dit land belangrijk is.
*
Gemoedsrust
task force
Twitter
We zien deze dagen vooral virologen passeren, maar de medische wetenschap gaat natuurlijk veel breder. Volgens deskundigen die het neuspulken (rinotillexe) bestudeerd hebben, is het goed om die keutels terug op te smullen (mucofagie) gezien de daarin aanwezige bacteriën je gebit beschermen. Een zekere professor Friedrich Bischinger bevestigt dat deze activiteit zelfs het immuunsysteem versterkt en, meer nog, dat mensen die neuspeuteren gelukkiger zijn én beter in hun vel zitten.
Maggie laat alles overwaaien, en regeert ‘met de vingers in de neus’
Dat klopt helemaal: Maggie laat alles overwaaien, en regeert ‘met de vingers in de neus’ zoals het spreekwoord zegt, op haar duizendste gemak. Zo’n bestuurders hebben we nodig dezeR dagen. Een vorm van totale relaxatie, gekoppeld aan een grote job-zekerheid, onder het motto ‘wie doet me wat?’.
Heel het mondmaskerverhaal – de bestelling bij een obscure Turkse partijgenoot die niet kon leveren, de vernietiging van de strategische voorraad twee jaar geleden zonder die aan te vullen, de pogingen om het nut te minimaliseren omdat ze er gewoon niet zijn – het glijdt van haar af. Want, ook al nemen de ‘ondemocratische’ partijen Vlaams Belang en PVDA het woord ‘onderzoekscommissie’ in de mond, Maggie weet dat zo’n commissie enkel zou dienen om de vis te verdrinken, en dat ze binnen haar partij én de regering nog altijd gebeiteld zit. Hierin compleet geruggensteund door partijgenoot Philippe De Backer, stuurman van een soort task force die steeds maar weer mondmaskers bestelt en Chinese koffiefilters uitpakt.
Dat heeft natuurlijk te maken met de manier hoe je minister wordt: niet via een selectie maar dankzij een deal onder coalitiepartners. Beleidsverantwoordelijkheid krijgen is nog altijd in de eerste plaats een cadeau van de partij voor bewezen electorale diensten, een riante positie als bekroning van een politieke loopbaan, en geen op talent gebaseerde bestuurdersfunctie, laat staan een roeping.
Crisismanager
task force***
vrt
Uiteraard is covid-19 – alleen al daarom ben ik het virus dankbaar – een uitzonderlijke stress-test voor het systeem én zijn roergangers. Dat ik Sophie Wilmès een pluimpje gaf werd me zeer kwalijk genomen. Helaas: de grootste klunzen bevinden zich dit keer aan de Vlaamse kant, de ene, Maggie, federaal, de andere, Wouter, op Vlaams niveau. Twee neuspeuteraars die de pech hadden in een verkeerde tijd een rustige routinejob te zien uitgroeien tot beheerder van een levensbelangrijk sleuteldepartement.
Welzijnsminister Wouter Beke vindt de situatie zo uitzonderlijk, niet op zijn maat, dat hij een ‘crisismanager’ aanstelde, Karine Moykens, een door de wol geverfde apparatsjik en uiteraard van Beke’s partij. Zij moet communiceren en, jawel, de Task Force leiden want Wouter is ook nog burgemeester van Leopoldsburg.
Die 10.000 euro netto per maand zijn blijkbaar niet genoeg om even het hoofd boven het maaiveld uit te steken en zelf de Task Force voor te zitten
Dat moet even goed tot u doordringen: een minister die in een crisissituatie, als er van ministers daadkracht verwacht wordt, een ‘manager’ aanstelt waarachter hij zich kan verstoppen als het even warm wordt. Die 10.000 euro netto per maand zijn blijkbaar niet genoeg om even het hoofd boven het maaiveld uit te steken en zelf de Task Force voor te zitten. Of klink ik nu populistisch?
We hebben de leiders die we verdienen, heet het, maar neen, niemand verdient dit, ook niet de bewoners van de woonzorgcentra die aan de besmetting overleden zijn of diegenen die gaan stikken omdat er geen zuurstof beschikbaar is, mensen die vermoedelijk meer dan gemiddeld voor de zorgende, ‘warme’ partij stemden.
Zoals gezegd: corona stelt een paar ongemakkelijke waarheden op scherp, laten we dat nu ook gewoon erkennen. Eén, figuren als Maggie De Block en Wouter Beke deugen gewoon niet voor hun job. Ze behoren tot de klasse bestuurders die ik een amateurvoetbalclub of een lokale KVLV-afdeling zou toebedelen, maar geen natie of deelstaat. Twee, Vlaanderen is gewoon niet klaar voor echt zelfbestuur, als iemand dat al dacht. De beelden van minister-president Jan Jambon, nog altijd (!) spelend met zijn GSM tijdens het vragenuurtje in het Vlaams Parlement, wijzen in dezelfde richting. Dat dit willens en wetens gebeurt onder het oog van de TV-camera’s, wijst op een hoge mate van euh… gemoedsrust. Zullen we het maar groepsimmuniteit onder politici noemen. Een te koesteren eigenschap deze dagen.
204 – DOORBRAAK WIE AAN DE LEIDING DE ZEDELIJKE NORMEN OOMDRAAIT VERBERGT NIET EENS ZIJN WARE BEDOELINGEN
204 - DOORBRAAK
*
Zaterdag 11 april 2020*
*
VOOR GESCHRIJFSEL
*
Het sloefkens-profitariaat ziet in deze pandemische tijden dus de kans van haar leven om… tot leven te komen. De opstanding uit de doden wil dus zegen dat er al een overlijdensakte klaar lag…
Wat is erger, de oorzaak of de gevolgen? Waaraan moet er dus geremedieerd worden? Aan de wortels of aan te takken? Het Communisme of het Corona-Virus? De oorzaak voor deze geseling en marteldood in onze Lage Landen, ligt bij zekere ‘Geniën’ van iets of wat betere stand. Mensen als Emile Vander Velde die onlangs (1894) in Quaregnon de oorlog verklaarde aan ons aller welvaart .
Zijn ietwat verwaarloosde prachtige rijkeluis-villaaatje met rondom de prachtige tuin in St Martens Latem daarentegen, kan model staan voor het profitariaats-socialisme dat hij andenen die ervoor gewerkt hadden, wilde afnemen.
-
Maar de mens is een raar beest. Als de abnormaliteit tot norm verheven wordt, waar is dan onze Beschaving aan toe? Normaal lost de Natuur de afwijkingen zelf op. De Slinxe moderniteit koestert ze.
‘Holebi’s die trouwen en kinderen hebben is ‘n brug te ver.’
-
Mevr. Dominiek Spinnewyn-Sneppe (1973) uit Loppem (bij Brugge, de Zwanenstad), is geen ‘domme gans’ maar eerder een edelhert dat verschijnt aan de rand van het bos. Weet U nog? Met een lichtend Kruis tussen het weelderig gewei…. Daarenboven is zij dicht aangeleund bij het (door den Belziek verboden)VMO. De Vlaamse Militanten Orde,zijnde de voorhoede van barricaden-vechtersvoor ons Recht.
CONNER ROUSSEAU
BART DE WEVER EN DE N-VA KOMEN AMPER NOG AAN ZET IN DE CORONACRISIS.
Het spreekt stilaan tot de verbeelding dat Covid-19 – een virus van minuscule afmetingen – maatschappelijke en economische verschuivingen met tektonische proporties teweegbrengt. Geschat wordt dat ongeveer 3,5 miljard mensen in één of andere vorm van lockdown leven. Om de economische gevolgen van de coronacrisis enigszins te boven te komen, zullen geen miljarden maar biljoenen dollars nodig zijn.
De Vlaams-nationale partijen zitten in het defensief
De frêle economische resultaten die Michel I met de N-VA kon voorleggen, worden als een strohalm door een orkaan weggeblazen. Erger zelfs. Het begrotingstekort dreigt buitenproportionele afmetingen aan te nemen. De N-VA zit momenteel in een weinig benijdenswaardige positie. Op federaal niveau dreigt de irrelevantie. Op Vlaams niveau oreert minister-president Jan Jambon om de haverklap hyperkinetisch dat we met zoveel mogelijk mensen – waaronder de poetsvrouwen en de bouwvakkers – weer aan de slag moeten gaan. Terwijl het gezin zich gemaskerd in de slaapkamers opsluit, kan de poetsvrouw ‘den beneden’ doen. Wel wat wereldvreemd, niet?
Niemand die er nu nog durft aan te denken om binnen de sociale zekerheid te snoeien
Ook de bedenking van de N-VA dat er in de sociale zekerheid nog verschillende miljarden euro kunnen worden bespaard, komt bij de partij als een boemerang terug in het gelaat. Niemand die er nu nog durft aan te denken om binnen de sociale zekerheid te snoeien. Voeg daarbij de neo-belgicistische recuperatie van de traditionele partijen en de media, het demoniseren van elke communautaire reflex en iedereen begrijpt dat de N-VA in het defensief zit, zelfs niet meer aan zet komt.
Er dreigt zelfs een paradigma-wissel. De federale overheid werd tot voor kort als afgeleefd en disfunctionerend omschreven, maar beleeft nu haar tweede jeugd. In de internationale pers wordt ze geroemd om haar doortastende en professionele aanpak, tot in The Financial Times toe. ‘Tous ensemble’. Perceptie en verpakking, maar het tanende belgicisme veert weer op.
‘Vandaag is iedereen socialist.’
Intussen kraait links al victorie. In de regimekrant De Standaard ruikt Conner Rousseau al de overwinning: ‘Vandaag is iedereen socialist.’. Solidariteit, een sterke overheid en een toegankelijk en betaalbaar zorgsysteem vormen de drie onwrikbare pijlers van onze verzorgingsstaat. ‘Allemaal samen vooruit.’ Op de vraag wie nadien deze gigantische factuur zal betalen wordt ontwijkend geantwoord. ‘Dat zien we later wel.’
Miljarden uitgeven is nu eenmaal leuker dan inkomsten innen. Voeg daarbij nog de demonisering van het confederalisme, nationalisme en iedere vorm van regionalisme, en de sossen zitten op rozen. Bart De Wever blinkt uit door afwezigheid. De N-VA was electoraal al in vrije val, het zou wel eens kunnen dat de Vlaams-nationalisten na het coronadebacle in een andere politieke realiteit wakker worden.
‘De domme gans’
De Vlaams-nationale partijen vinden moeilijk hun draai in deze corona-tijden
Even terzijde. Voor het Vlaams Belang profileerde
**
DOMINIEK SNEPPE,
Kamerlid, zich in het coronadossier. In een interview in Terzake liep ze pijnlijk de feiten achterna en kwam ze niet veel verder dan wat gestamel in de marge. Met de federale verkiezingen profileerde ‘de domme gans’ – althans volgens partijgenoot Chris Janssens – uit West-Vlaanderen zich met de ‘briljante’ slagzin: ‘Holebi’s die trouwen en kinderen hebben is brug te ver.’
Voorzitter Tom Van Grieken kwam woorden te kort om zich te verontschuldigen, terwijl volgens mevrouw Sneppe er geen vuiltje aan de lucht was. Hoe het de voorzitter in zijn hoofd haalt om zo’n ‘domme gans’ op dergelijk belangrijk en dominant thema zich te laten profileren, laat duidelijk zien dat de partij nog wat werk aan haar communicatie heeft. De Vlaams-nationale partijen vinden moeilijk hun draai in deze coronatijden.
De bobo’s van de sp.a
Enfin, tot ergernis van de voorzitter van de N-VA verkeren de socialisten al half in een overwinningsdelirium. Bart De Wever heeft zijn afkeer voor de socialisten nooit onder stoelen of banken gestoken. In 2007 liet hij al optekenen: ‘Waarom mensen die nog oprecht en overtuigd links zijn voor de sp.a zouden stemmen, ontgaat mij. Inhoudelijk heeft de sp.a het collectivisme van Quaregnon allang begraven.’ Op het congres van 1894 pleitte Emile Vandervelde nog voor de omverwerping van het kapitalisme, de afschaffing van de klassen en de overgang naar een collectivistisch stelsel.
In de nasleep van de val van het communisme in het Oostblok werd deze doctrine ingeruild voor een links-liberale herpositionering. Tony Blair verscheen met New Labour op het politieke toneel. In Duitsland schoof Gerhard Schröder het Neue Mitte naar voor en bij ons was er Steve Stevaert. Het collectivisme werd ingeruild voor het kapitalisme met de nodige sociale correcties. Je hoort af en toe nog wel eens een verdwaalde sos fulmineren tegen de toplonen van CEO’s, maar de geloofwaardigheid is uiteraard zoek nu de sp.a’ers zich ruim tegoed doen aan vet betaalde mandaten.
Intussen is de fakkel van Quaregnon door de PVDA overgenomen, met het taalgebruik en de oratorische kracht er bovenop. De sp.a is noodgedwongen geëvolueerd tot een links-liberale partij waarvan het electoraal kiesvee van weleer al geruime tijd de uiterste grenzen van het politiek spectrum is gaan opzoeken. ‘Gauche caviar is de norm, bourgeois bohémien de vorm.’
‘Laat de rijken de crisis betalen.’
Het aloude internationalisme wordt van stal gehaald en de massieve, omni-presente staat maakt weer zijn opwachting
In de volgende jaren zal de sociaaleconomische malaise groot zijn, zullen delen van de bevolking zichtbaar verarmen en zal links zich deels moeten terugplooien op de thema’s van weleer. Rutger Bergman gaf in Knack al een ferme voorzet. ‘Laat de rijken de crisis betalen.’ De Nederlandse historicus spreekt van ‘forse vermogensbelastingen’ en ‘een basisinkomen van 1500 euro’. Het aloude internationalisme wordt van stal gehaald en de massieve, omnipresente staat maakt weer zijn opwachting. In aloude socialistische traditie beschouwt Rutger Berger ‘de autoritaire maatregel zoals tracking als een blijver’. Deze digitale stasi-versie kan dan perfect nagaan of iedereen wel de ware socialistische profetie aanhangt en met welke groupuscules er contacten zijn.
Terug naar Quaregnon
Wil bobo Conner Rousseau de sp.a weer op de kaart zetten, dan zal hij niet alleen de orthodoxie moeten instuderen, maar zal hij ook de taal van de werkman moeten leren spreken. Het idee alleen al maakt hem zichtbaar onwennig. Conner Rousseau kan alvast symbolisch teruggaan naar de wortels van de partij en een congres in Quaregnon organiseren. Daar kan hij met de Waalse kameraden samensmelten tot een rode, belgicistische partij. Bart De Wever kan dan verlekkerd vanuit de coulissen meekijken, want dan krijgt hij en zijn partij weer bestaansrecht.
NA GESCHRIJFSEL
*
‘Vandaag is iedereen socialist.’
‘Allemaal samen vooruit.’
*
En dat met een ‘Nack’ op de voorgrond.
Mijn eerste Baas, die mij leerde werken, de Directeur van de Melkerij in Langemark die ik nog altijd als een Heilige vereer, janen samen met zijn oude vriend Willy De Nolf,, aan mij (1958), nietig schrijverken, in een bedrijfje met 14 man persopneel, voorstelde, kynnen nu, hand in hand zich samen op beurten omdraaien in hun graf.
Na de jaren van beorenwijsheidn bracht Amor mij naar het Land van de ‘Golden River’. Om dar de ondergang van het vlas intens mee te beleven. Tot er in Wielsbeke ‘Boeren’ vfan het gehalte van Roger Declerck bleken te bestaan, die op korte teermijn via Londen ons land terug op de wereldkaart konden zetten. Hoe hij dat deed? Door zelf zere voort te doen…
-
Kijk, dat is precies het toverwoord dat ons na het CV, met Dames als ons Sneppeke aan het hoofd, er in een minimum van tijd weer bovenop zal brengen. Niet op fluwelen sloefkens, en pluchen zetelkes, maar er met vuile voeten door te gaan. Klinkt het niet, zo botse het.
124 - HET DAGELIJKS NIEUWS DE ALLERSTILSTE ‘STILLE ZATERAG’ SEDERT HET BGIN DER TIJDEN. NIET HET CV MAAR DE CCP IS DE GROOTSTE DREIGEING
3-4-2020
Zondag 5 april 2020 lanceert de Vlaamse Volksbeweging een online Ronde van Vlaanderen. Onder de naam “De Ronde Van Vlaanderen gaat viraal” wil de vereniging traditiegetrouw, maar dit jaar virtueel de Ronde zwart en geel kleuren
Foto
Hugo Maes, voorzitter van de VVB:
“De ronde is elk jaar een hoogdag voor de Vlaming. Wegens de huidige omstandigheden is het niet mogelijk om het evenement werkelijk te laten plaatsvinden. Met deze actie wil de Vlaamse Volksbeweging haar leden, vrijwilligers en sympathisanten de mogelijkheid bieden om ook dit jaar de ronde op een veilige manier te beleven.
Onder de #derondegaatviraal wil de vereniging de Ronde op een online manier tot leven brengen. Het concept is tweeledig: enerzijds spoort de Vlaamse Volksbeweging haar leden, vrijwilligers en sympathisanten aan om de afbeelding op sociale media te delen met de vermelding “De ronde passeerde dit jaar in (naam gemeente)” #derondegaatviraal”. Anderzijds zal de vereniging in real time updates geven van de locaties waar de ronde, onder normale omstandigheden, zou voorbijrijden. Op deze manier kan iedereen die zich jaarlijks inzet om de Ronde te realiseren ook dit jaar van de Ronde genieten.
Hugo Maes Voorzitter VVB Hilde Roosens Directeur VVB
*
0475 89 17 89 0494 39 21 09
*
124 - HET DAGELIJKS NIEUWS
*
VOOR SLECHT ZIENDEN, GOED ZIENDEN, BLINDEN EN VOORAL VOOR ZIJ DIE ZIENDE BLIND ZIJN
*
Zaterdag 11 april 2020
Early in the morning, elders opgestoken. Goed voor de publieke memorie, voor de buikie, de borstie en de keelie
En dan… nog maar eens het belangrijkste. De rest… Over Rode Prioriteiten doen we er voortaan het zwijgen toe
Tot zover deze nieuwe portie sprankelende inspiratie van de hand van de Meester. Laten we ons dus vooral niet tegenhouden om hierop door te gaan…
*
SPEAKERS CORNER
Niet het juiste ogenblik..
Digitalisering een voordeel? Ja, ja, maar voordelen zijn er vooral om misbruikt te worden…Geen Big Brother (was bijna juist) maar Big Add.
Typisch voor de CCP, waar het Corona, de geruisloze sluipmoordenaar, werd uitgevonden
Mij ontbreekt zelfs de ‘goestiing’ om dit werkstuk een tweede maal te herlezen. Waqt ik meestal doe. Neen, er mankeert niets aan de stijll. Ook niet aan de inhoud. Correct en bevattelijk als altijd. Maar het geheel laat iemand achter met alleen maar grote vraagtekens.
Het Gele Gevaar is namelijk veel dichter aan huis dan gedacht. Het is niet alleen veel diichter, maar vooral veel groter. Want het wordt ons, zelfs bijna vanop de kansel, de hele dag door ingelepeld.
Op de achtergrond, de CCP (Chin Comm Partij) , met op de voorgrond, door zichzelf aangeprezen, hert Sloefkens Soocialisme.
Tous enselble. En avant.
Et pour lles Flamins la même chose.
Laat-avond-journaal van de dag voordien
N i e n t e
FINITO
**
DROL VAN AL DEZE VADERLANDSCHE BROL
*
Heu, dat KOPSTUKJE vandaag, dus nog net geen vijgen nà overmorgen: Pasen, heeft de lezer te danken aan co-senioor die 2de staat op de ranglijst der meest gelezenen. Hoed af.
Guvaal
Koolstof
Digithalys
Angeltjes
-
Och ja, das waar ook. Ondergetekende zelf is met de jaren wat minder geestdriftig geworden over ‘Sport’. Naarmate het minder ocer het SPEL maar uitsluitend over geld ging.
Enne, aangaande de nieuwswaarde, ook over deze speciale Ronde veel gehoord of gelezen bij de Rode Sloefkens Media? Nee? Nikke nook nie.
Moet voor de toekomst dringend iets aan gedaan worden. Maar moeten we daarom speciaal nog 4 jaar wachten voor de volgende ‘Federale Verkiezingen’? Nog een volle VIJF seconden politieke moed en de Onafhankelijkheid is zó uitgeroepen. Het soevereine volk smacht er naar.
*
En dan, om af te sluiten, nog iets over deze Allerstilste Stille Zaterdag sinds het Begin der Tijden.
Paus Franscesco leidde deze alleen (met zijn assistent) onder zijn luifel op de trappen van een totaal leeg Sint-Pietersplein. Een tiental personen deden de Kruisweg tussen met kaarsen afgebakende weg, rond de Obelisk om te eindigen bij de Paus. Op straat achter het Sint-Pietersplein stonden een vijftal mensen dit te aanhoren (op social distance). AANGRIJPEND!
124 - HET DAGELIJKS NIEUWS DE ALLERSTILSTE ‘STILLE ZATERAG’ SEDERT HET BGIN DER TIJDEN. NIET HET CV MAAR DE CCP IS DE GROOTSTE DREIGEING
3-4-2020
Zondag 5 april 2020 lanceert de Vlaamse Volksbeweging een online Ronde van Vlaanderen. Onder de naam “De Ronde Van Vlaanderen gaat viraal” wil de vereniging traditiegetrouw, maar dit jaar virtueel de Ronde zwart en geel kleuren
Foto
Hugo Maes, voorzitter van de VVB:
“De ronde is elk jaar een hoogdag voor de Vlaming. Wegens de huidige omstandigheden is het niet mogelijk om het evenement werkelijk te laten plaatsvinden. Met deze actie wil de Vlaamse Volksbeweging haar leden, vrijwilligers en sympathisanten de mogelijkheid bieden om ook dit jaar de ronde op een veilige manier te beleven.
Onder de #derondegaatviraal wil de vereniging de Ronde op een online manier tot leven brengen. Het concept is tweeledig: enerzijds spoort de Vlaamse Volksbeweging haar leden, vrijwilligers en sympathisanten aan om de afbeelding op sociale media te delen met de vermelding “De ronde passeerde dit jaar in (naam gemeente)” #derondegaatviraal”. Anderzijds zal de vereniging in real time updates geven van de locaties waar de ronde, onder normale omstandigheden, zou voorbijrijden. Op deze manier kan iedereen die zich jaarlijks inzet om de Ronde te realiseren ook dit jaar van de Ronde genieten.
Hugo Maes Voorzitter VVB Hilde Roosens Directeur VVB
*
0475 89 17 89 0494 39 21 09
*
124 - HET DAGELIJKS NIEUWS
*
VOOR SLECHT ZIENDEN, GOED ZIENDEN, BLINDEN EN VOORAL VOOR ZIJ DIE ZIENDE BLIND ZIJN
*
Zaterdag 11 april 2020
Early in the morning, elders opgestoken. Goed voor de publieke memorie, voor de buikie, de borstie en de keelie
En dan… nog maar eens het belangrijkste. De rest… Over Rode Prioriteiten doen we er voortaan het zwijgen toe
Tot zover deze nieuwe portie sprankelende inspiratie van de hand van de Meester. Laten we ons dus vooral niet tegenhouden om hierop door te gaan…
*
SPEAKERS CORNER
Niet het juiste ogenblik..
Digitalisering een voordeel? Ja, ja, maar voordelen zijn er vooral om misbruikt te worden…Geen Big Brother (was bijna juist) maar Big Add.
Typisch voor de CCP, waar het Corona, de geruisloze sluipmoordenaar, werd uitgevonden
Mij ontbreekt zelfs de ‘goestiing’ om dit werkstuk een tweede maal te herlezen. Waqt ik meestal doe. Neen, er mankeert niets aan de stijll. Ook niet aan de inhoud. Correct en bevattelijk als altijd. Maar het geheel laat iemand achter met alleen maar grote vraagtekens.
Het Gele Gevaar is namelijk veel dichter aan huis dan gedacht. Het is niet alleen veel diichter, maar vooral veel groter. Want het wordt ons, zelfs bijna vanop de kansel, de hele dag door ingelepeld.
Op de achtergrond, de CCP (Chin Comm Partij) , met op de voorgrond, door zichzelf aangeprezen, hert Sloefkens Soocialisme.
Tous enselble. En avant.
Et pour lles Flamins la même chose.
Laat-avond-journaal van de dag voordien
N i e n t e
FINITO
**
DROL VAN AL DEZE VADERLANDSCHE BROL
*
Heu, dat KOPSTUKJE vandaag, dus nog net geen vijgen nà overmorgen: Pasen, heeft de lezer te danken aan co-senioor die 2de staat op de ranglijst der meest gelezenen. Hoed af.
Guvaal
Koolstof
Digithalys
Angeltjes
-
Och ja, das waar ook. Ondergetekende zelf is met de jaren wat minder geestdriftig geworden over ‘Sport’. Naarmate het minder ocer het SPEL maar uitsluitend over geld ging.
Enne, aangaande de nieuwswaarde, ook over deze speciale Ronde veel gehoord of gelezen bij de Rode Sloefkens Media? Nee? Nikke nook nie.
Moet voor de toekomst dringend iets aan gedaan worden. Maar moeten we daarom speciaal nog 4 jaar wachten voor de volgende ‘Federale Verkiezingen’? Nog een volle VIJF seconden politieke moed en de Onafhankelijkheid is zó uitgeroepen. Het soevereine volk smacht er naar.
*
En dan, om af te sluiten, nog iets over deze Allerstilste Stille Zaterdag sinds het Begin der Tijden.
Paus Franscesco leidde deze alleen (met zijn assistent) onder zijn luifel op de trappen van een totaal leeg Sint-Pietersplein. Een tiental personen deden de Kruisweg tussen met kaarsen afgebakende weg, rond de Obelisk om te eindigen bij de Paus. Op straat achter het Sint-Pietersplein stonden een vijftal mensen dit te aanhoren (op social distance). AANGRIJPEND!
211 – DOORBRAAK HET SCHIP VAN SRAAT ISROTER DAN THE SRARE OF DANMARK
211 - DOORBRAAK
*
Vrijdag 10 april
*
VOOR GESCHRIJFSEL
*
Hieronder zult U lezen hoe de geit de kool spaart en omgekeerd… Tot dat ene onvertogen woord valt.
De vijfde macht, voorlopig een Twitterzaakje, wordt gezegd. Of gehoopt? Maar het zou zich wel eens binnenkort ttot een 5de Colonne kunnen omvormen. Een golflente die perfect aansluit op wat ‘de achteran’ voelt.
Wat zei René Declercq ook weerover een uitvaart waar die persé wilde bij present zijn?
Bij gebrek aan Pastoros echter zal dat wel een Burgeerlijke Dienst moeten zijn. Zo ver is het dus al gekomen….
N-VA MAANT DE MANDATARISSEN AAN OM WOUTER BEKE (CD&V) TE SPAREN, UIT ANGST VOOR ZICHZELF.
Terwijl de kritiek op de het beleid van de regering-Wilmès toeneemt, duwt N-VA op de rem. Een brief van N-VA nationaal aan lokale mandatarissen vraagt om de kritiek op het beleid inzake woonzorgcentra (WZC) te milderen.
Politieke zenuwachtigheid
Na de lof van de eerste weken voor de politici van de regering-Wilmès is er kritiek gekomen. Eerst vanuit Franstalig België op minister Maggie De Block (Open Vld). Dat werd communautair geduid. Maar dat minister Philippe De Backer zijn partijgenoot De Block te hulp moest snellen, was een poging om de meubelen te redden.
Kritiek op wat de regering doet en deed, van de testen over de mondmaskers tot de WZC.
Ondertussen neemt de kritiek ook in Vlaanderen toe. Carl Devos in De Morgen (7 april 2020) en Tom Verhofstadt op Doorbraak (9 april 2020) zijn maar enkele voorbeelden van de steeds luidere kritiek. Kritiek op wat de regering doet en deed, van de testen over de mondmaskers tot de WZC. Kritiek die ook bij de bevolking en in de Twitterbubbel opleeft.
Oppositie
Een goede situatie voor de partijen die de regering niet steunen, zou je denken. Hoewel, als de oppositie ook komt van regeringspartijen zoals MR, dan wordt oppositie voeren moeilijk.
N-VA zit in de ongemakkelijke spreidstand waarin ze de regering niet, maar de volmachten wél steunt. Ze zou dus de druk kunnen opvoeren. Maar dat doet ze niet. Bewust niet. Eén van de redenen is natuurlijk dat ook de Vlaamse regering een belabberde indruk nalaat. Terwijl die net het verschil zou moeten maken.
Woonzorgcentra
De situatie van de woonzorgcentra, die zo goed als aan hun lot zijn overgelaten, wordt de Vlaamse regering aangewreven. De ideale afleider van de fouten federaal. En dus remt N-VA met de oppositie. Bang om de federale oppositie op het Vlaamse niveau als een boemerang in het gezicht terug te krijgen.
Nochtans neemt de ontevredenheid en boosheid in de N-VA-achterban toe. Over de federale foute beslissingen, over de belabberde indruk die de Vlaamse regering maakt én over de positie van de partij. Tijd om in te grijpen, dachten ze bij N-VA.
N-VA-cel Lokaal Beleid
Die ontevredenheid probeert de cel Lokaal Beleid van N-VA nu te smoren via een brief naar alle N-VA-burgemeesters, eerste schepenen, schepenen bevoegd voor woonzorgcentra en aan de fractieleiders van gemeenteraadsfracties in de oppositie.
In die brief wordt de situatie in de woonzorgcentra ‘delicate materie’ genoemd. Ondanks de terechte aandacht voor de cijfers van minister Beke, ‘vragen we jullie om voorzichtig te zijn in jullie communicatie en reacties’. Spaar Beke en de regering dus, vraagt N-VA nationaal.
N-VA brengt daarvoor ‘enkele belangrijke punten betreffende de woonzorgcentra onder jullie aandacht’. ‘Niet alle bewoners van WZC met COVID-19 moeten of kunnen naar ziekenhuizen gebracht worden. Bewoners met symptomen kunnen vaak apart verzorgd worden (in cohorten). Er zijn mensen die te fragiel zijn voor transport naar een ziekenhuis. Er zijn ook mensen die er zelf voor kiezen om in een vertrouwde omgeving afscheid te nemen. Soms is het dus verkiesbaar dat mensen in het woonzorgcentrum blijven.’
De brief gaat verder: ‘We adviseren jullie om bij onzekerheid, zowel inhoudelijk als communicatief, zeker ook contact op te nemen met de cel Lokaal Beleid of met de partijwoordvoerders.’ Een duidelijke poging om de communicatie te stroomlijnen.
Achterban
De vraag is of die brief zal helpen. Ten eerste staan die lokale mandatarissen onder groeiende druk. Zeker als ze verantwoordelijkheid dragen voor WZC die in de problemen zitten. Zij mogen het lokaal uitleggen, ook al hebben ze zelf amper middelen om de problemen te verhelpen.
Daarnaast groeit de ontevredenheid bij de achterban. Die neemt de partij in snelheid. De vijfde macht, een groep die zich op Twitter heeft verenigd en waarvan de sympathisanten niet zo ver staan van N-VA, post al een tijdje tweets waarin het federale beleid en de bochten daarin op de korrel genomen worden. Die worden gedeeld en geliket door volgers waarvan sommigen dicht bij N-VA staan of die affiniteit in hun profiel zetten.
NA GESCHRIJFSEL
*
Wat is verschil tussen oppositie en oppositie? Tussen mede-daderschap en verzet?
O juist, men gaat de nalatigheden proberen goed te praten door middel van anderans werk. De ‘Zorgcentra’, dat zijn zij toch zelf? Die witte jasjes… allemaal Beekskes en Wilmèskes als engeltjes verkleed.
-
Open vizier? Da ziede van hier. Slalgengebroed, en daar moet BDW het maar mee doen. Met wie men verkeert, wordt men vereerd…
Nu China Europa komt ‘redden’ van wat President Trump ‘het Chinese virus’ noemde is het nuttig om even stil te staan bij wie de Grote Roerganger Mao was. De oer-PVDA adoreerde dit marxistisch monster dat meer slachtoffers maakte dan Hitler. Zijn grootse gedachten staan in een klein boekje.
**
Bij het afstoffen van onze boekenkast troffen we de Nederlandse vertaling van dit maoïstisch ‘kleinood’ aan. Dat inspireerde de jonge communisten uit de late jaren 60 en begin jaren 70 die hun pamfletten aan de Belgische fabriekspoorten uitdeelden aan arbeiders die net opslag hadden gekregen. Toch bleven ze hen diets maken dat ze vreselijk werden uitgebuit door de kapitalisten. AMADA (Alle Macht aan de Arbeiders) was een maoïstisch-communistisch geïnspireerde splintergroep die een ideologische splinter-bom in de samenleving wou droppen. Ze richtten Geneeskunde voor het Volk op, verdeelden hun blad Solidair, infiltreerden in de vakbond ABVV en maakten gekke studenten van toen nog gekker. Hun utopie van een arbeiders-paradijs bestond echter al tot in 1973 de oliecrisis losbarstte en de daaropvolgende economische crisis links mogelijkheden bood. Wilde stakingen die arbeiders van de 2 grote syndicaten ongenadig tegen elkaar opzette maakte deel uit van het toneel dat AMADA toejuichte. Mettertijd vervelde AMADA tot de Partij van de Arbeid (PVDA) die nadien kortstondig samen heulde met Djab Abu Jajah en vandaag probeert salonfähig te worden met populisten als Peter Mertens en Raoul Hedebouw.
Hun idool van toen, Mao Tse-Toeng veroverde tot zijn eigen verbazing de macht in China nadat hij de nationalisten van Tsjang Kai-Sjek had bedrogen en had verjaagd naar Taiwan. In 1949 riep hij de onafhankelijke Chinese Volksrepubliek uit , in 1958 organiseerde hij de Grote Sprong Voorwaarts met een desastreuze landbouwhervorming die tot een abominabele hongersnood leidde. In 1962 bedacht hij de Culturele Revolutie waarbij elke doorgestudeerde Chinees verdacht werd, jongeren hun ouderen gingen verklikken, boeken werden verbrand, gebouwen vernield, schijnprocessen met afgedwongen fake zelfbeschuldigingen werden opgevoerd en cultuur sowieso verdacht werd. Oude gewoonten, gebruiken en gedachten moesten weg. Intellectuelen werden verbannen om verplichte landarbeid te verrichten. Net als de Revolutionaire Garde in Iran zaaiden de Rode Gardes dood en verderf. De oude Mao liet zich adoreren door de jongeren en zijn macht tegenover critici bleef verzekerd. Mao was trouwens ook de figuur die zich nooit waste maar bij het klaarkomen in zijn vele concubines zich lekker proper geneukt voelde. Ja, dat staat allemaal in biografieën. Dit walgelijke schepsel werd door de linkse intelligentsia in het Westen uiteraard blind aanbeden. Op het einde van zijn bestaan (in 1976 ging hij er eindelijk aan) was hij een buikspreekpop geworden van de Bende van Vier (zijn vrouw en wat vermolmde partijgeneraals) tot de in ongenade gevallen en weergekeerde Deng Xiaopeng orde op zaken stelde met een communistische politiek en een kapitalistische economie. Maar het is bij Mao dat dus de wortels liggen van het volkscommunisme van de Übergezellige PVDA.
**
mmmm
*
Voor ons ligt het ‘Rood Boek van de Kulturele Revolutie’ (de spelling van de toenmalige pedagogische wereldverbeteraars), in 1971 uitgegeven door NV La Taupe met een voorwoord van Achilles Vanthournout. Hij schrijft: ‘Dit is een Mao op zijn best (..), de weg wijzend in de Grote Proletarische Kulturele revolutie. Momenteel kent de revolutionaire beweging in Europa de weeën van een nieuwe ‘geboort’. We zijn overtuigd dat het Rood Boek enige weldoende invloed kan oefenen op de geesten en het optreden van de revolutionairen bij ons’. Het werkje bevat ‘Tuchtregels’ en ‘Aanbevelingen’, maar bovenal veel onzin. Plechtstatig, pompeus, hoogdravend, hol, theoretisch, abstract en utopisch.
Het enige rood in communistisch China was de kleur van het vergoten bloed. Nu het land met de grootse traditie nog steeds in handen is van een dictatoriale partij met kapitalistische manieren betekent zulks niet dat de vos zijn streken heeft verleerd. Vanop de ‘wet markets’ waar dode en levende beesten worden omgetoverd in een smurrie van vetzakkerij met alle virussen van dien en die de lokale chinezen gretig naar binnen schrokken met alle virussen van dien, is de COVID-19-alien de wijde wereld ingetrokken. Nu komt China ons helpen met berekende liefdadigheid, wat eigenlijk niet eens te veroordelen valt. Hun overlevingswijsheid gaat veel verder terug dan de communistische dictatuur (die Westerse import was). China weet wat het doet; China heeft altijd een plan. Het valt te betwijfelen of de welwillende PVDA’ers de tijd voor én na Mao wel revolutionair genoeg vinden.
… Elke ouderling die sterft is een bibliotheek die in de vlammen opgaat’, zegt een Afrikaans spreekwoord…/… Dat een lichtgewicht als Wouter Beke Vlaams minister is kunnen worden was enkel te danken aan het feit dat hij als partijvoorzitter zichzelf tot die post had bevorderd. ‘Zelfbediening…/…‘Promotie-Quotiënt Nul’.
Tot zover deze nieuwe portie sprankelende inspiratie van de hand van de Meester. Laten we ons dus vooral niet tegenhouden om hierop door te gaan…
*
SPEAKERS CORNER
Kawouter Beke, het uithangbord van de Tsjeven? Oneindig veel meer. Hij is de koploper van deze, de voorgaande en de komende generatie belgicistische kleurpartij meelopers.
Alla, kleurloze kleirlopers dan maar, want ales is één pot nat geworden. Onderbroekenlol op Rode achtergrond.
En die vergelijking van die verbrande bibiliotheek bij elk afsterven, is zowat de meest treffende uitspraak uit heel mijn lange bestaan. Al zie ik, die geloof in het Eeuwig Leven, dat wel enigszins anders zie. Al die ‘bibliotheken’ zijn inderdaad op slot voor de stoffelijke kant ervan, maar ze zijn Waar aders zouden Geniën als Dane, Shkespeare, Bocaccio Gezelle en nog zoveel anderen, naartoe zijn?
Vanaf onze geboorte weten we (zouden we moeten ween) dat ons ondermaans leven, drager van een onsterfelijke Geest, slechts een klein stofdeeltje is in de ruimte. War er geen menselijke wetten gelden. En dat is wat de Mens onderscheidt van de dieren, ja zelfs van de planten. Elk is een tijdelijke God in zijn eigen kleine universum en daarom is elk menselijk leven heilig.
Al is dit laatste in deze Corona Tijden, allen bij manier van spreken.
Laat-avond-journaal van de dag voordien
N i e n te
FINITO
*
DROLVAN AL DEZE VADERLANDSCHE BROL
**
Wie een beter geheugen heeft mag mij altijd tegenspreken. Al zou volgend archiefbeeld wel eens de politieke doodsteek kunnen zijn voor ‘Markske’, dat heerlijk hoerenjong.. Het broekventje van toen, duwt na een of ander bewogen partij-gebeurtenis, de wijze Mark Eyskens op zij, draait hem de rug toe, neemt hem ht woord af om voor de camera’s wild gesticulerend zijn gelijk uit te schruwelen. Eyskens laat begaan e, de camera’s zwenken af… A star is born….
Van een mise-en-scène gesproken….
Och en dan nog ’n woordje uitleg over al die ‘Nientes’ op dze blog als weergave van Het Nieuws in de Media. Wat denkt U bvb van deze? Dagelijks aantal corona-doden; tussen de 3 à 500. Al twee maand. Rekensommetje 250 x 60 = is volgens de VRT zoierts als 3.000…
Denken onze Media, de spreekbuizen voor al die hoog begaafde postjespakkers, dat onze mensen wekelijk zo dom zijn? Zo dom als zijzelf?
Kik, beste lezer, schiet nu niet op de pianist, want die luistert slechts met 1/100ste oor naar al dat geleuter. Tinrternet, tot spijt van wie ’t benijdt, weet beter…
Jongens, wat moet dat een tandengeknars met zich meebrengen in al die hogere regionen.
203 – DOORBRAAK WAT ONZE MENSEN NODIG HEBBEN, IS LEIDING VOOR ZELFBEHOUD.
203 - DOORBRAAK
*
Vrijdag 10 april
*
N-VA IN MOEILIJKE SPREIDSTAND
**
N-VA bevindt zich in een spreidstand tussen oppositie voeren en een verantwoordelijke beleidspartij zijn. De Vlaming verwacht het laatste, blijkt uit onderzoek.
N-VA heeft zich in een moeilijke positie gemanoeuvreerd. Ze steunen de regering niet, maar steunen wel de volmachten van die regering. Een subtiliteit die menig Vlaming niet begrijpt. Gelukkig is oppositie voeren of kritiek hebben op de regering niet in tegenspraak met de regering of de volmachten steunen. Daar staat N-VA niet alleen in.
Wint N-VA?
Maar wat wou N-VA bewijzen? Door die constructie van tegen de regering maar voor de volmachten? Ze wilden overduidelijk niet het verwijt krijgen de strijd van de regering tegen corona te dwarsbomen. Op Op Radio 1 (6 april 2020) zei Bart de Wever dat zijn partij de volmachten steunt van de minderheidsregering omdat oppositie voeren geen enkele zin heeft. ‘Dat zou zeer zuur overkomen. We gaan de maatregelen nu uitvoeren zo goed als we kunnen. De afrekening van de regering zal voor na de crisis zijn.’ Hij liet daarbij het woord ‘onderzoeks- commissie’ vallen.
Een parlementaire onderzoeks-commissie moet dan onderzoeken wat de regering — fout — deed om de crisis aan te pakken. Dat is die regering waartegen N-VA een oppositie voerde en de volmachten steunde. Hoe ze zich in die onderzoekscommissie zal opstellen zal een zaak van bijzondere politieke evenwichtskunst moeten zijn. Al zal de meerderheid ongetwijfeld de regering met een goed rapport belonen.
Le nouveau CVP est arrivé
Even recapituleren. N-VA steunt deze regering niet omdat dit geen regering is van nationale eenheid. Dit is zo beslist na een zondag van afrekeningen, een politieke manoeuvre om een Vivaldi Coalitie te regelen. N-VA wil er zo graag bij zijn, dat ze er niet bij is, omdat de Franstaligen dat niet willen. Maar ze blijven toch. Half.
Waarom dan de lijn tegen de regering niet doorgetrokken tot de volmachten? Ivan De Vadder vertelt aan Raf Liekens in …. Humo (06/04/2020) misschien wel een deel van het verhaal. Hij verwijst naar een onderzoek van VRT en Why5Research, in 2009, 2014 en 2019.
Dat onderzoek toont aan dat de Vlaming de N-VA ziet als dé beleidspartij die de rol van de oude CVP moet overnemen
‘Dat onderzoek toont aan dat de Vlaming de N-VA ziet als dé beleidspartij die de rol van de oude CVP moet overnemen. De Vlaming gelooft niet meer dat de traditionele partijen zijn wensen nog kunnen omzetten in krachtig beleid. De oppositiepartijen Groen, PVDA en Vlaams Belang spiegelen een droom voor die de Vlaming apprecieert, maar hij gelooft niet dat ze die ook kunnen waarmaken. Zo blijft er maar één beleidspartij over waarin hij nog gelooft: de N-VA. Die moet dus in het midden gaan zitten en meebesturen, ook op het Belgische niveau.’
Zo steunt N-VA enerzijds als verantwoordelijke beleidspartij de volmachten. Maar anderzijds geven ze niet het vertrouwen aan de regering die de volmachten moet uitvoeren.
Aan/naar de knoppen
Het voordeel is dat ze door de volmachten te steunen mee deel uitmaken van de uitgebreide kern die zich elke zaterdag over de regeringsmaatregelen in volmacht buigt. Al blijkt na enkele weken nog altijd niet heel duidelijk te zijn wat de taak en het statuut van die kern is. Buiten de hoop dat daar een post-coronaregering ontstaat.
Niemand noemt die kern compleet nutteloos. Zelfs Peter De Roover (N-VA) niet. Die liet bij Knack (6 april 2020) optekenen dat die kern niet werkt in consensus, omdat anders elke partij een soort vetorecht heeft. Iets wat Groen-voorzitter Meyrem Almaci in datzelfde artikel herhaalt. ‘Er zou toch meer via het parlement gewerkt worden,’ klinkt het dan.
Je kan enkel hopen dat politici doortastender beleid voeren dan dat ze de besluitvorming organiseren.
De vraag is wat voor praatbarak die kern dan is. Dan heeft N-VA zich ingeschreven in een verhaal van volmachten, die volgens waarnemers veel te ver gaan en vervolgens niet gebruikt worden. Die volmachten waren nodig omdat de parlementaire weg te langzaam is. Maar in die kern zou de facto elke partij een veto krijgen als bij consensus moet gewerkt worden, dus… verkiest men de parlementaire weg. Je kan enkel hopen dat politici doortastender beleid voeren dan dat ze de besluitvorming organiseren.
Politiestaat
Ondertussen moet al tegengas gegeven worden om de indruk niet te geven dat de verantwoordelijke partijen een soort politiestaat installeren. Politiediensten die mogen beslissen dat u dichter bij huis moet winkelen, met warmtedrones controleren of u in uw tweede verblijf bent en een avondklok die op tafel wordt gelegd..
De Vlaamse liberalen steigerden openlijk, maar blijkbaar waren die berichten ook al te gek voor De Wever. Die gaf op Radio 1 (6 april 2020) kritiek op het federale handhavingsbeleid. In Antwerpen laat hij als burgemeester de politiediensten focussen ‘op de essentie van het ministerieel besluit’, ‘samenscholingen en niet-essentiële verplaatsingen’.
De politie vragen om mensen die even op een bankje zitten te verbaliseren, of mensen in supermarkten te vragen naar hun domicilieadres, wil De Wever niet. De N-VA-voorzitter is ook kritisch voor de federale regels rond GAS-boetes. Die zijn niet van toepassing op minderjarigen en kost het de overtreder sowieso 250 euro. ‘Het goede aan GAS is nu net dat je kunt variëren. Voor sommige inbreuken is 250 euro gewoon veel te hoog’, vindt De Wever. ‘We gaan er dus op vooruit, maar in handhaving kan ik niet zeggen dat het een geweldig parcours geweest is tot nu toe.’
De Wever manifesteert zich als een bestuurder die verstandig het verschil maakt. Oppositie voeren én je profileren als goede bestuurder tegelijk. Mocht de CVP ooit in de oppositie gezeten hebben, ze zouden het zo gedaan hebben.
Vlaams Belang en N-VA
Ware het niet beter en duidelijker geweest voor N-VA om vol voor de oppositie te kiezen eens de regeringspiste was afgesloten? Of zou het echt zo zijn dat N-VA te bang was van een oppositie enkel samen met het Vlaams Belang?
Als dat de reden is, dan zou de N-VA dezelfde fout maken als haar politieke tegenstanders de jongste tien jaar: niet uitgaan van de eigen sterktes, maar focussen op positionering tegen de grote politieke stijger. Ze weten nochtans waar dat hun tegenstanders gebracht heeft.
Maar ja, het is niet de eerste keer dat N-VA in een onmogelijk geachte spreidstand terecht komt. In de politieke strijd opent zich soms een onverwachte uitweg, maar daarop gokken blijft een risico.
**Pieter Bauwens
NA GESCHRIJFSEL
*
Van subtiliteiten leeft de Vlaming niet. Dat is iets als noch mossel noch vis. Maar weekdier, in ieder geval.
Nood breekt Wet.
Ze wilden overduidelijk niet het verwijt krijgen de strijd van de regering tegen corona te dwarsbomen.
Onderzoek Commissie? A, vooral naar ede wilde goldslagen in de geld-aanlodderij. Het is alsof de dief belast werd met de zorg voor de gestolen goederen…
Een beleidspartij waarin de Vlaming nog gelooft….
Geloven, da’s voor Pastoors. Wat onze mensen nodig hebben, is Leiding voor Zelfbehoud. Daar passen geen woorden voor, maar daden.
Karl Vanlouwe, Vlaams volksvertegenwoordiger en deelstaatsenator (N-VA), herstelt langzaam van een corona-infectie. Op 23 maart werd hij opgenomen in het Universitair Ziekenhuis Brussel (UZBrussel) te Jette met onrustwekkende symptomen. Na een verblijf van een week mocht hij het ziekenhuis verlaten, maar het herstel verloopt langzaam en de lijdensweg is nog niet voorbij. Doorbraak had hem aan de lijn voor een toelichting.
Prikkelhoest
Doorbraak: ‘Goedemiddag, volksvertegenwoordiger, hoe maakt u het?’
Karl Vanlouwe: ‘Beter. Dank u. Ik kan terug een gesprek voeren. Het is begonnen met een prikkelhoest, maar twee weken geleden was dat een héél zware hoest geworden met koorts en kortademigheid. Ik kon geen zin meer uitbrengen zonder naar adem te snakken. Mijn huisarts heeft me dan op zondag 22 maart doorverwezen naar het UZBrussel, waar ik zuurstof toegediend kreeg. Het ging dan ’s avonds weer beter, zodat ik naar huis mocht. Het vermoeden was toen al wel dat er corona in het spel was.’
U mocht naar huis?
‘Ja, omdat mijn parameters na een paar uur zuurstof krijgen weer goed waren, maar de volgende dag, maandag, was de situatie weer hetzelfde, zelfs erger. Mijn huisarts heeft me ogenblikkelijk terug laten opnemen en dan heeft men bijkomende onderzoeken – met name een longscan en bloedonderzoek– gedaan. Op de longen zag men toen duidelijk de witte vlekken, waarna beslist werd me permanent aan de zuurstof te leggen.’
Rillen en daveren van de koorts
Hoe verliep de behandeling?
‘Ik kreeg terug zuurstof toegediend, omdat mijn saturatie (zuurstofgehalte in het bloed, nvdr) veel te laag was. Ik kreeg ook medicatie: Dafalgan, om de vier uur, tegen de koorts en Plaquenil(*), een middel tegen malaria. Maar het belangrijkste was de zuurstof. Ik kreeg aanvankelijk twee liter per uur. Dat werd wel snel opgedreven naar vijf à zes liter. Ik had een zware hoest, druk op de longen en ik was volledig verzwakt. Ik kon niet meer praten…
En dan de koortsaanvallen: rillen en beven, koud en warm. Dat ging met ups en downs, ik kon ’s ochtends hoge koorts hebben om dan in de namiddag weer bijna koortsvrij te zijn. Ze hebben tijdens de opname verschillende keren bloed afgenomen, aan het begin van de opname, maar ook tijdens een zware koortsaanval, om de waarden te vergelijken. Dat was de hel, ik zat zo te rillen en te daveren van de koorts dat het bijna onmogelijk was om juist te prikken, ze moesten mijn arm stevig vasthouden en dan nog is de naald er uit geschoten…
Zaterdag (28 maart) hebben ze dan de zuurstof afgebouwd en ’s middags helemaal stopgezet
Vrijdagavond ging het eindelijk beter en waren mijn parameters genormaliseerd. Zaterdag (28 maart) hebben ze dan de zuurstof afgebouwd en ’s middags helemaal stopgezet. Zondagmiddag mocht ik naar huis.’
Verschillend ziekteverloop
Hoe zat het ondertussen met uw huisgenote?
‘Mijn vrouw is naar alle waarschijnlijkheid ook besmet. Die is ogenblikkelijk thuis in quarantaine gegaan, maar ze heeft geen symptomen, behalve dan een licht verlies van smaak- en reukzin. Die zijn ondertussen aan het terugkomen, maar ze heeft geen hoest, geen uitputting en kortademigheid zoals ik het heb meegemaakt.’
De ene mens is de andere niet…
‘Nee, het is me ook een raadsel. Ik ben in goede conditie, rook niet, sport veel. Ik rij veel met de fiets… Mijn kamergenoot was een gezonde man, heel sportief, niet-roker, maar die was er nog erger aan toe dan ik. Ik begrijp niet hoe het komt… En dan hoorde ik het verhaal van die verpleegster van veertig jaar, in Limburg, bij wie het op het hart is geslagen… Zij is er aan bezweken. Een drama. Hoe komt dat? Het zijn zeker niet enkel de zwakkeren die er onderdoor gaan…’
Weerslag
U bent nu een dikke week terug thuis. Hoe gaat het nu?
‘Ik ben nog steeds verzwakt, maar je hoort dat ik terug een normaal gesprek kan voeren. Het verschrikkelijke hoesten is voorbij maar de vermoeidheid zit er nog in. Ik heb vanochtend een twee uur durend skype-overleg gehad en dat laat zich nu voelen. Ik ga straks nog wat werk verzetten, maar ik denk niet dat ik het tot zes uur ga uithouden. Dit vreet aan je.
De pneumoloog wist me te zeggen dat het zeker twee maanden kan duren voor mijn longcapaciteit terug normaal is en de vermoeidheid verdwenen zal zijn. Twee maanden, en dan heb ik nog geeneens de ergste variant gehad. Ik ben nooit naar intensieve gemoeten en heb niet aan de beademing gelegen, er werd enkel extra zuurstof toegediend… Ik draag dit nog even mee…’
Quarantaine
Mag u al terug het huis verlaten?
‘Wel, toen de symptomen begonnen, een week voor mijn opname, hebben we onszelf al in quarantaine geplaatst. Mijn vrouw en ik kwamen niet meer buiten, enkel in de tuin. De boodschappen werden gedaan door vriendelijke buren…
We zijn uiteindelijk tot nu zondagmiddag volledig in quarantaine gebleven
Na mijn ontslag uit het ziekenhuis kreeg ik ook enkele richtlijnen mee: gescheiden slapen, afzonderlijk toilet, de deurklinken regelmatig ontsmetten,… Ik heb ook regelmatig contact met de huisarts. Die hoort en ziet dat het opmerkelijk beter gaat. We zijn uiteindelijk tot nu zondagmiddag volledig in quarantaine gebleven.’
Pas toch op!
Heeft u nog een boodschap voor de mensen?
‘Graag had ik ieder op het hart gedrukt toch op te passen en dit serieus te nemen. Ik hoorde van een inspecteur dat er in onze politiezone (Zone West, Vanlouwe woont in Ganshoren, nvdr) al meer dan 2000 pv’s werden opgemaakt. Het valt wel op dat naarmate de tijd vordert de maatregelen beter gerespecteerd worden. In het begin zag je nog veel mensen rondhangen op pleintjes en in de parken. Ik zag zelfs een groepje jongeren dat doodleuk een rokertje aan het delen was. Toen ik er hen op aansprak werd er lacherig gereageerd, maar zo geef je het virus natuurlijk gegarandeerd door. Niemand is onkwetsbaar. Daarbij moeten we ons inspannen om de kwetsbaren te beschermen. Dit kan enkel door de maatregelen goed op te volgen.’
Een woord van dank
‘Ik wil alle mensen van het UZBrussel bedanken. Hun professionalisme heeft me diep geraakt. De artsen, de verpleegkundigen, echt top! De zorg was van het hoogste niveau. Iedereen stond paraat. Op het bellen werd snel gereageerd, iedere dag kwam de dokter langs met een eerlijke stand van zaken. Correct en to the point, en altijd respectvol. Maar ook de mensen van de logistiek, de kuisploegen… Die staan ook in de frontlinie en doen vol overtuiging hun werk. Chapeau! Het moet me ook nog van het hart dat ik enorm tevreden ben dat ik in Brussel correct in het Nederlands ben opgevangen. Mijn kamergenoot was Franstalig en werd zonder probleem in zijn moedertaal geholpen, zoals het hoort. Een van de verpleegsters was Franstalig, maar sprak perfect Nederlands. Zo kan het ook! Het UZBrussel is een voorbeeld voor de andere ziekenhuizen in Brussel.’*
Commentaar - 08/04/2020 Philip Roose - Leestijd 12 minuten
*
Men zegt wel eens dat elke generatie zijn eigen oorlog kent. Maar deze strijd tegen het coronavirus is er eentje die men slechts enkele keren per eeuw meemaakt. Gelukkig maar. Begin februari schreef ik reeds op twitter dat het missen van een toeristisch seizoen voor Italië zeer zware economische gevolgen zou hebben, en dat men dus maar beter met een Europees steunplan op de proppen kwam. Deze sector alleen al zorgt op het schiereiland voor minstens € 230 miljard omzet. Pas sinds kort zijn alle alarmbellen afgegaan in de Europese ivoren toren. Waar is de tijd dat politici vooruitziend waren in plaats van achter de feiten aanliepen?
Economische schade
De economische schade van de lockdown wordt door premier Giuseppe Conte vandaag op zo’n € 650 miljard geschat. Confindustria, de vertegenwoordiger van de Italiaanse industrie, schat de daling van het BBP op -10% voor het eerste semester. Op -6,5% voor heel 2020. Ter vergelijking: de economische crisis van 2008 zorgde voor een daling van 5,3% BBP in 2009, volgens cijfers van de Wereldbank.
Dit zijn voorzichtige schattingen. Niet alleen zullen er minder fiscale inkomsten zijn, maar tevens meer sociale uitgaven. De Italiaanse Regering kondigde op 6 april een steunprogramma aan van maar liefst € 400 miljard. Tevens worden strategische bedrijven beschermd tegen buitenlandse overnames. Terwijl tot voor kort het Stabiliteits- en Groeipact als een zwaard van Damocles boven de overheidsbegroting hing, werd dit door de coronacrisis in een mum van tijd een vodje papier.
Ook België ontsnapt niet aan dit economische doem scenario.
Ook België ontsnapt niet aan dit economische doem-scenario. Velen kijken vandaag met heimwee terug naar toen het begrotingstekort ‘maar’ 12 miljard bedroeg. Op 18 maart schatte de Vlaamse werkgeversorganisatie VOKA de schade voor de Belgische economie op minstens 18 miljard euro. We zijn nu drie weken verder en het meest waarschijnlijke scenario is nu een verlies van 40 miljard euro. En de teller blijft oplopen.
Nood breekt niet alleen de begrotingswetten, het confronteert iedereen tevens met wat hoofd- en bijzaak is. Welke sector verdient steun, en welke niet? Het is onbegrijpelijk dat er in België en in Vlaanderen nog steeds geen lijst van strategische bedrijven bestaat, maar dat men wel al met een waardebon van € 200 zwaait voor burgers met een tweede verblijf. Ieder land zijn prioriteiten.
Exit Strategie
Ook als men in België of Italië het virus binnen een paar weken onder controle krijgt, betekent dat niet noodzakelijk ook het einde van de economische malaise. Het is zeer goed mogelijk dat men in de rest van de wereld het virus nog volop aan het bestrijden is. De Vlaamse export zal zich pas volledig herpakken wanneer ook de VS, Zuid-Amerika of Azië virusvrij zijn. Bovendien spreekt men reeds van een tweede en misschien zelfs een derde golf, zoals het geval was bij de Spaanse Griep zo’n eeuw geleden.
De nood aan een eenduidige, duidelijke en werkbare exit-strategie uit deze lockdown is hoog.
Alleen een effectief geneesmiddel of vaccin, dat met wat optimisme pas begin 2021 gebruiksklaar zal zijn, zal effectief deze gezondheidscrisis stoppen. Maar men kan het economisch en maatschappelijk weefsel geen twaalf maanden stil leggen. De nood aan een eenduidige, duidelijke en werkbare exitstrategie uit deze lockdown is hoog. Maar net zoals bij de concrete voorbereiding van deze pandemie, lijkt men hier ook achter de feiten aan te lopen. Terwijl Oostenrijk reeds begonnen is met een gecontroleerde heropstart van het openbaar leven, lijkt men in België nog steeds niet het onderscheid tussen hoofd- en bijzaak niet te begrijpen. Gisteren konden we getuige zijn van een discussie tussen de Antwerpse en de Aarschotse burgemeesters, beide tevens partijvoorzitter, of men nu al dan niet op een bankje in het park mag zitten.
Kruideniersmentaliteit
Crisissen brengen dan ook niet alleen leiderschap naar boven, maar ook onbekwaamheid en middelmaat. Vooral dit laatste kan België zich, net zoals Italië, in deze oorlog tegen het coronavirus niet veroorloven. Het is dan ook onbegrijpbaar waarom de Belgische regering in smenwerking met het wetenschappelijk comité zo laat heeft ingegrepen met de sluiting van de grenzen, met een in- en uitreisverbod (in plaats van een niet-dwingend advies), met een verplichte quarantaine voor besmette burgers, met het verhogen van de test-capaciteit en met het aanschaffen van genoeg beschermend materieel. Was het de schrik om enkele miljarden omzet te verliezen, of om Chinese en andere handelspartners voor het hoofd te stoten? Vandaag kost het de burger een veelvoud, zowel financieel als menselijk. Leiders maken de juiste beslissingen, niet de populairsten.
De kruideniersmentaliteit die sommigen tentoon spreiden werkt misschien wel wanneer alles rustig is, maar in tijden van allesomvattende oorlog tegen een miniscule vijand zijn er echter bekwame generaals nodig. Generaals die hun medisch en verzorgend personeel niet zonder het nodige materiaal naar het coronafront sturen, als soldaten zonder kogels. Generaals met niet alleen een strategie om zo snel mogelijk de vijand, het coronavirus, te overwinnen, maar die ook reeds bezig zijn met wat ze met het land na de strijd zullen aanvangen. De landen die vandaag het eerst terug naar een vorm van normaliteit terugkeren, en de economische motor op een aanvaardbaar niveau doen draaien, zullen daar het meest de vruchten van plukken. Zoals altijd bevindt België zich ook deze keer in de middenmoot, en stelt men zich daar blijkbaar mee tevreden.
Incompetentie
Econoom Ivan Van de Cloot verwoordde begin februari als een van de eerste zijn — opbouwende — kritiek op de regering met betrekking tot de aanpak van deze pandemie, hier op Doorbraak. Pas op 19 maart mocht hij in De Afspraak deze waarschuwing nog eens herhalen: drie weken eerder ingrijpen bij een epidemie, betekent 95% minder slachtoffers. Bart Schols hoorde het, nog maar eens, in Keulen donderen. Terwijl op 21 februari in Noord-Italië een tiental gemeenten in de buurt van Lodi van de buitenwereld werden geïsoleerd van de buitenwereld, vertrokken er vanuit België nog steeds bussen met wintersporters in de richting van besmettingshaarden in Zuid-Tirol.
Keer op keer maakte men langzaam en subtiel een U-bocht.
Virologen die nog steeds kritiekloos in de media worden gehypet, sloegen de bal regelmatig mis, en blijven tot op vandaag wel samen met de bevoegde minister aan de stuurknuppel zitten. Erger, de incompetentie, slechte voorbereiding en halve waarheden van gisteren worden vandaag voorgesteld als ‘strategische keuzes om paniek te vermijden’. Het gebrek aan labo-capaciteit om zoveel mogelijk besmettingen op te sporen en te isoleren, werd verkocht als ‘het testen van iedereen is nutteloos’. Van het tekort aan degelijke mondmaskers voor het medische en verzorgende personeel, tot op vandaag, maakte men ‘het dragen van een mondmasker helpt niet voor burgers’. Keer op keer maakte men langzaam en subtiel een U-bocht.
Kritiekloze media
De geschiedenis wordt niet meer alleen geschreven door de winnaars, maar ook door zij die het maatschappelijke debat beheersen langsheen de media. Van politici verwacht men vandaag niet veel anders dan flauwe excuses voor eigen incompetentie, van experten niet. Bijna de voltallige media namen de steeds maar veranderende versies kritiekloos over. De lovende voorpagina van Het Laatste Nieuws enkele weken geleden, een journalistiek dieptepunt, toont nog maar eens het belang van echt pluralisme in het medialandschap aan. Pas sinds een week lijkt de pers haar rol als kritische waarnemer van de machthebbers terug op te nemen, met, tot spijt van wie het benijdt, De Morgen-journalist Joël De Ceulaer als hoofdrolspeler.
een dictatuur zal altijd de waarheid proberen te maken, in plaats van er mee om te gaan
Elke noodsituatie legt de zwakheden bloot van zij die er aan participeren. Zo arresteerde China eerst de ‘klokkenluiders’ in plaats van snel en gericht in te grijpen. Vooral dit laatste had ons veel menselijk en economisch leed kunnen besparen. Echter, een dictatuur zal altijd de waarheid proberen te maken, in plaats van er mee om te gaan. Het is echter verontrustend dat ook in het westen, met de vrijheid van meningsuiting en de persvrijheid, die waarheid maar heel langzaam naar boven kwam sijpelen. Was het een bewuste strategie, een teken van overmoed of gewoon de middelmaat van het grootste deel van de huidige journalistieke klasse?
Geschiedenis schrijven
Net als individuen kunnen landen een probleem aanvankelijk negeren, ontkennen of onderschatten, tot men uiteindelijk met de neus op de feiten gedrukt wordt. Leiders begrijpen hun tijd, doen wat er gedaan moet worden, en hebben een afspraak met de geschiedenisboeken in plaats van met het kieshokje. Iedereen kan een schip door rustige wateren leiden, maar slechts weinigen door stormweer. Het wordt dan ook tijd dat de burgers meer naar daden en verdiensten gaan kijken en minder naar woorden en ronkende titels.
De vergrijzingskost, de staatsschuld, de inefficiënte staatsstructuur, de jarenange verspilling van overheidsmiddelen, enzovoort. Dit alles maakt dat zowel Italië als België vandaag er financieel niet al te best voorstaan. Terwijl sommigen met hun hoofd in Noord-Europa wonen, staan hun voeten wel degelijk in Zuid-Europa. Het Europese schip staat echter in brand, en iedereen moet helpen blussen. Zowel de passagiers uit eerste, tweede en derde klasse. Of men zal allemaal verdrinken.
Solidariteit smeedt vriendschap
Crisissen vragen om politici die niet alleen hun verantwoordelijkheid opnemen, maar ook de problemen erkennen, analyseren en oplossen. Zij die nu bezig zijn hun kleingeld te tellen in hun portefeuille, terwijl de banken dreigen te imploderen onder een nieuwe financiële crisis, hebben zich van job vergist en hadden beter een kruidenierswinkel geopend. Premier Conte antwoordde terecht aan de Nederlandse en Duitse regering die tot voor kort Europese steun weigerden aan het fragiele Italië: ‘Vandaag schrijven we geschiedenis, geen nieuwe pagina in een boek economie.’
Hulp en solidariteit van andere naties tijdens noodtoestanden wordt niet snel vergeten, en smeedt hechtere vriendschapsbanden dan eender welk Europees of internationaal verdrag. Een helpende hand aan Italië had de Europese eenmaking een stevig duwtje in de rug kunnen geven. Vandaag staat volgens een peiling 51 procent van de Italianen negatief ten opzichte van de EU. Een stijging van maar liefst 15 procent op enkele maanden tijd. Maar liefst 71 procent voelt tevens zich in de steek gelaten en vindt dat Von der Leyen en co nog niets hebben bijgedragen tot het oplossen van deze noodsituatie.
Of deze mening nu strookt met de feiten of niet, de propaganda-oorlog lijkt mij alvast verloren tegen Cuba, Rusland en China. Albanië won al meer Italiaanse harten door dertig dokters en verplegers te sturen naar het schiereiland, dan dat Von der Leyen ooit met € 30 miljard Europese steun zal winnen.
Burgerschap
Bij gebrek aan leiders namen de burgers zelf het heft in eigen landen. Niet beleidsmakers als De Block, Wilmès of Jambon besloten tot een lockdown light, maar de scholen, universiteiten, culturele verenigingen, winkelketens, … dwongen hen daartoe. Zij zijn de helden. Het toont alvast dat de ‘Great Man Theory’ van de Britse historicus Thomas Carlyle (1795-1881) er soms wel eens naast zit. Die stelde dat de geschiedenis wordt bepaald door de daden van charismatische leiders zoals bijvoorbeeld Napoleon. Terwijl in februari middelmatige politici nog bezig waren met hun populariteit bij de kiezers, was een groot deel van die kiezers al bezig met zichzelf te beschermen. En zonder de grote inspanning van het medisch en verzorgend personeel de laatste maanden, waren de corona-grafieken vandaag nog niet aan het afvlakken.
Toch kunnen leiders en leiderschap in crisismomenten een groot verschil maken. Winston Churchill overtuigde zijn oorlogskabinet om het voorstel van Lord Halifax om met Hitler te onderhandelen te verwerpen. Vervolgens kreeg hij de Amerikanen zover om de oorlog tegen Duitsland even prioritiar te behandelen als die tegen Japan. De oorlog tegen de nazi’s werd gewonnen met de typische Britse verbetenheid, tegen een hoge menselijke en economische prijs. Churchill hield zich niet bezig met de economische kost of met het oordeel van de kiezer, maar met het schrijven van geschiedenis. Het resultaat was een vrij en welvarend Europa.
Waar wacht men op?
Vandaag ontbreken er in België leiders. De toesprakingen van premier Wilmès hebben in Wallonië en Brussel grote impact en in Vlaanderen nauwelijks effect. Het toont nog maar eens aan dat België bestaat uit twee naties en twee democratieën. De crisis was ook een uitgelezen kans voor de Vlaamse regering, en dan vooral voor Vlaams minister-president Jan Jambon, om leiding te geven in de grootste naoorlogse crisis die Vlaanderen meemaakt. Blijkbaar kent ook Jambon het spreekwoord ‘Never waste a good crisis’ niet.
Een kleine maand geleden schreef ik naar politieke kennissen dat het tijd was om leiding te nemen. Take the lead. De Vlaamse burger, ondernemer, werknemer, zelfstandige, winkelier, wacht vandaag op een duidelijke en degelijke exit-strategie. Een leider moet, om Napoleon te citeren, ook een verdeler van hoop zijn. Want hoop is de voedingsbodem van moed, nodig om deze oorlog te winnen. Waar wacht U op?
NA GESCHRIJFSEL
*
Nieuwerwetse termen zoals B. om de wetmatigheden van Moeder Natuur van de kaart te vegen, zijn per definitie geen lang leven beschoren. Net zoals Zee en Land elkaar in stand houden; zo zijn onze Laagvlakten de aanloop naar de rest van de Lage Landen. Ook wel eens de Nederlanden genoemd.
U las hierboven over ‘Soldaten zonder kogels’, maar in de Meidagen 1940 was dat harde realiteit. VIJF patronen de man. En dan moest er maar op los gegaan worden met de kolf van het geweer in de aanslag. Maar op desertie stond wel… de dood met de kogel.
Verhalen uit de oude doos? Heb die nochtans in eigen familie meegemaakt. Tot 18 dagen later inderdaad werd ingezien dat alle verzet nutteloos was geweest.
-
Wat ik hiermee wil zeggen?
Dat zelfs nen ezel geen twee keer over dezelfde sreen valt.
Terug naar de Natuur. Naar de roots. Geen nieuwlichterij meer, maar wat we zelf doen doenw e beter.
*
De geschiedenis wordt niet meer alleen geschreven door de winnaars, maar ook door zij die het maatschappelijke debat beheersen langsheen de media.
… Ze vinden het niet logisch dat er ook in Europa Belgische toestanden gaan ontstaan waardoor de E.U. een transferunie zou worden,…/…
*
Tot zover deze nieuwe portie sprankelende inspiratie van de hand van de Meester. Laten we ons dus vooral niet tegenhouden om hierop door te gaan…
SPEAKERS CORNER
Dit Apenland is geen soort klein herberdeel-land zoals de EUSSR zou moeten zijn volgens de allerhoogte aanbeden bloedrode Communistische Principes, maar één groot sluizen-gebied waar het geld van Laag naar Hoogt stroomt.
Contradictorischer kan dus niet. Water stroomt naar de zee, en niet naar de bergen, zoals het Rode Geboefte dat wel zou willen. Geld is echter geen water, en het blijft liefst daar waar ervoor gewerkt werd.
En over die ‘Transfers’ van Vlaanderen naar beneden de Taal- Armoe & Pretentiegrens? De naam alleen al is illustratief voor het bestaan ervan. Een Vlaamse vertaling is er niet, want die zou al rap raken aan de taal der … gangsterwereld.
Maar Olio di Poeppo tekende ooit de grenzen van dit Utopia uit. 2024-2034 NIHL transfers meer… Zou, dank aij (???) deze Cornoa Crisis, wel eens in een versnelling hoger kunnen staan… Onze beide stamverwante buren (N’d & D’d) gaan ons voor. Zij staan op hun strepen.
Daarom zou, na het CV, het mooiste initiatief erin kunnen bestaan, dat deze EU op die basis wordt hervormd.
Ja, hé Ma, wie niet werkt, moet ook niet eten.
Da’s al zo sedert het Aards Paradijs en het zal dus ook nooit anders wezen. Rood van schaamte, of groen van jalouzie: de kosmos was er al vóór Karl Marx en dat zal zo blijven tot het einde der tijden.
Wilt U ’n voorbeeld? Met het Kruis inde vuist gingen de besten onzer Broeers en Zusters de wilde volkeren onderwijzen en leren werken. Met ingeslgen schdels en gebroken ledematen keerden die, oud en versleten terug, op het einde van hun leven. Nietwaar, Pater Hendrik van de Borders Oblaten in Waregem?
Kreupel als U waart, hebt U nog enkele jaren voor de eigen mesen in Nokere de Zieleherder kunnen zijn. Maar nu staat olok da tkerkje leeg en regent het er binnen. Gedaan zelfs meert daar de mooiste trouwfoto’s van uren in (t rond te maken… Dee wildernis is U achterna gekomen….
En tussen der kerk en de achteraan gelegen Partorij,waarde voordeur los hangt te bengellen, is ’n NO GO zone geworden.Wat vooreehn een Aar’des Paradijs was van vrede en rustn is nu een paradijs voor drugs en proesitutie.
Maar dat verhaal onder de mensen brengen, is ‘not done’. Wat nies eet, nie deert.
*
Laat-avond-journaal van de dag voordien
n i e n t e
BFINITO
*
DROLVAN AL DEZE VADERLANDSCHE BROL
*
Was gisteren, Woensdag 8 april 2020
de warmste dag sedert het begin van de metingen…dan zal die ons collectief geheugen geprent blijven als de pointe van de ‘zegeringen’ van het Goddeloos Communisme dat via de (verkochte) Media en de Spleetogen tot ons is gekomen.
Afgelopen weken verschenen de eerste stukken in de pers, over wat de internationale gevolgen zullen zijn van deze coronacrisis. Veelvuldig ingegeven door beelden van Russische, maar vooral Chinese hulp aan getroffen gebieden, maar ook dankzij de zogenaamde snelle oplossing die China gevonden had. Dit werd nog eens gecombineerd met het feit dat China drastische maatregelen genomen had én de cijfers in China aangaven dat er geen nieuwe gevallen waren.
De States verliezen hun status van wereldleider ten voordele van China
Tezelfdertijd, leek (lijkt) het er sterk op dat de Verenigde Staten op een hele zware periode afstevenen. De VS, met een onconventionele president aan het roer en een federaal systeem waar er naast een beperkte federale aanpak op zijn minst 51 verschillende manieren van aanpak zijn, gaan voor de bijl. De States verliezen hun status van wereldleider ten voordele van China.
Tot zover de wensdroom van de Chinese Communistische Partij (CCP), veelvuldig herhaald door kenners en professoren van bij ons. Maar vergeet de levensles van Marco Borsato niet: ‘De meeste dromen zijn bedrog’. De Chinese machthebbers rekenen zich best niet rijk, hun nachtmerrie moet nog beginnen.
Drietrapsraket: IRI
In een podcast over de coronacrisis in de VS, besloot ik om het ook te hebben over een lokroep die al enkele weken in de Amerikaanse media en bij Republikeinse politici opduikt, vooral afkomstig van zij die het oor hebben van de president. Die lokroep durf ik vrij vertalen als IRI: Investigation, Reparations, Isolation.
Investigation – Onderzoek
Het coronavirus, COVID-19, er zijn ook andere termen zoals de ‘Chinese griep’ of het ‘Chinese (Corona) virus’, dat door President Trump werd gebruikt. Ook de term ‘Wuhan-virus’ werd vorige week gebruikt door de Japanse vicepremie, Taro Aso.
Er komt een roep naar een internationaal onderzoek
De Chinese machthebbers proberen ondertussen hun blazoen op te poetsen met wat medische hulp — niet gratis — maar dat zal allicht niet baten. Er komt een roep naar een internationaal onderzoek en het lijdt geen twijfel dat de Chinezen en de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) daarbij in het vizier zullen komen.
De Chinezen hebben de crisis volledig uit de hand laten lopen. Vooreerst hebben ze gelogen over de cijfers. Zo hebben ze pas op 21 januari meegedeeld dat mensen elkaar konden besmetten. Het is daarnaast onwezenlijk dat we in het Westen zoveel zaken nog aan het ontdekken zijn over dit virus. Ook al is dat virus al minstens twee maanden langer in China aanwezig.
Dit staat dan nog los van de vraag of het een virus is dat ontstond op een dierenmarkt — ‘wet-markets’ — of, zoals sommigen fluisteren, dat het toevallig ontsnapt zou kunnen zijn uit een laboratorium. China zal dus aan de internationale gemeenschap openheid van zaken moeten geven. En net dat is iets waar de CCP van gruwt en waarschijnlijk nooit akkoord zal mee gaan.
Reparations – Herstelbetalingen
Is China schuldig? Uiteraard. We weten namelijk dat de overheid er klokkenluiders het zwijgen oplegde, bewijzen vernietigde, gelogen heeft over de cijfers, mensen massaal heeft laten reizen — ook naar het buitenland — rond het Chinese nieuwjaar…
Nieuw is dat er nu in het buitenland ook een vraag is naar herstelbetalingen van China. In de Verenigde Staten is er al een rechtszaak van 20 000 miljard dollar ingediend door een privépersoon. Maar ook Amerikaanse Congresleden en de media in het Verenigd Koninkrijk en Australië roeren zich. In het Europees Parlement is het Zweedse parlementslid Charlie Weimers, via Twitter in een oorlog verwikkeld met Chinezen. Ook hij dringt aan op herstelbetalingen.
De bedragen van die herstelbetalingen, lopen uiteen, maar zijn uitermate hoog
De bedragen van die herstelbetalingen, lopen uiteen, maar zijn uitermate hoog. In het VK spreekt The Mail on Sunday over 351 miljard GBP dat China aan het VK moet. De berekening is van de hand van de conservatieve denktank Henry Jackson Society. De wereldwijde schade is verder enorm. In de VS spreekt men over duizenden miljarden dollars. Dat zal in Europa niet anders zijn.
De Chinezen kunnen dat sowieso niet betalen. De vraag is dan wat men zal doen als die vragen officieel zullen worden gesteld door regeringen, of wanneer de Chinese staat veroordeeld wordt door een (internationale) rechtbank.
Isolation – Isolatie
Het derde stuk van de drietrapsraket zal bestaan uit isolatie van China. De imperiale ambities van de huidige machthebbers in Beijing zullen een knauw krijgen. Vooreerst zal er de discussie zijn omtrent de herstelbetalingen, die boven elk gesprek met China zal hangen. Maar daarnaast zijn er zaken die we gewoon zelf kunnen doen.
In het Westen zullen we terug meer essentiële of strategische zaken moeten gaan produceren, mondmaskers en geneesmiddelen bijvoorbeeld. We zullen een groot deel van de maak-industrie terug moeten halen uit China. Omdat we in deze coronacrisis tot de vaststelling komen dat er zoiets bestaat als ‘nationale veiligheid’. Het land waar we veel van onze essentiële productie uitbesteden, omdat het ‘goedkoper was’, is onbetrouwbaar. En dan zwijgen we nog over de kwaliteit. Kijk maar naar de mondmaskers die men vorige week leverde, de term ‘Chinese brol’ lijkt een eufemisme.
een ethische vraag
Dan is er nog de discussie rond 5G en de rol van het Chinese bedrijf Huawei hierin. Gaat het VK, dat hierover op ramkoers ligt met de VS, 5G van Huawei gebruiken? De druk vanuit Washington DC was al immens: men sprak er over ‘de grootste fout uit Boris’ politieke carrière. En de rest van Europa, willen wij na deze zeer opmerkelijke periode in de wereldgeschiedenis, nog afhankelijk zijn van China? Het is zelf geen economische of strategische vraag, het is misschien gewoon een ethische vraag.
Verder zal ook de rol van China in internationale organisaties in vraag moeten gesteld worden. Want we hebben net een WHO opdat er geen pandemieën zouden voorkomen. Daarom moet men zorgen voor correcte en eerlijke rapportering, wat een verplichting is voor WHO-leden. Als dat niet gebeurt en als China geprezen wordt (28 januari 2020) voor zijn aanpak van deze crisis door dezelfde WHO, dan is die organisatie medeverantwoordelijk en moet haar bestaansrecht in vraag worden gesteld. Grappig detail, de vorige baas was een Chinese vrouw en de huidige is een product van Chinees lobbywerk.
Alles is in beweging
Ik kan me moeilijk voorstellen dat de gehele wereld, dit zomaar even blauw blauw laat. Dit terwijl gezondheidswerkers met gevaar voor eigen gezondheid en leven het beste van zichzelf geven. Nu grote delen van de bevolking zich sociaal moeten isoleren. Nu we afstevenen op grote economische problemen en we zoveel onnodige doden te betreuren hebben. Had het Chinese regime gewoon zijn plicht gedaan, dan was dit allemaal niet voorgekomen.
De conclusie dat China de grote winnaar wordt van dit tragische schouwspel, zoals Dirk Laeremans hier vorige week voorspelde, lijkt mij niet de uitkomst van deze coronacrisis. Als er gerechtigheid bestaat in deze wereld, zou de Chinese Communistische Partij de rekening gepresenteerd kunnen krijgen voor haar onverantwoordelijk gedrag en haar leugens.
NA GESCHRIJFSEL
*
Een waarheid als een hele kudde…bizons.
**
zz*
Anders gezegd, van de regen in de drop. Van de ondergang van de wereld zonder oolrog, door een virus, of door een oorlog op leven en dood met de… CCP.
206 - DOORBRAAK BDW ALS ZONDEBOK WANT HOGE BOMEN VANGEN VEEL WIND
206 - DOORBRAAK
*
Woensdag 8 april 2020
*
VOOR GESCHRIJFSEL
*
Bij wijle en stond is JoGan geen Sanctorum, maar eerder een Diabolorum. Heb ik op deze blog al meerdere keren moeten schrijven. Een lastige puber, als je wil.
Nus is, Eigen Volk Eerst, BDW de gebeten hond. Bij gebrek aan iets beters? En diene Trump, zo legt Joahanneke zijn zielke bloot, die overleeft dat ‘griepje’ nooit. Juist, hé, Moeke?
-
De exacter beoordeling? Richtlijnen, afdwingbaar, maar zonder Kracht van Wet. Iets nieuws dus. Allemaal amateurwerk. Is na te vragen in elke kleuterklas aan de Schooloeffra..
Maar ze zijn tot stand gekomen, zogezegd uit tijdsgebrek. Na 3 maand!
De boetes zijn dan ook onwettelijk… Wat ’n knoeiboel. Met de klak naar gegooid.
-
Ach die Turkse TV… Wat ’n droom van een verspreking. Vreemde, vijandiige zenders die bij elke gelegenheid onze ondergang uit schruwelen, hebben het in de Limburg voor het zeggen. Soumission het dat. Theo Van Gogh werd ervoor op straat bij klaarlichten dag vermoord..
Acta Sanctorum - 08/04/2020 Johan Sanctorum - Leestijd 6 minuten
*
De burgemeester van Antwerpen heeft op Radio 1 laten weten dat hij de richtlijnen van het C.C.C. (coronacrisiscentrum) naast zich zal neerleggen. Voor wat betreft bijvoorbeeld het verbod om op een bank in het park plaats te nemen. ‘Krijg ik niet uitgelegd’, was de commentaar. Voor alle duidelijkheid: juridisch gezien hebben die richtlijnen geen kracht van wet, daarvoor is een ministerieel besluit nodig. Vermoedelijk haalt u dus gelijk als u weigert de GAS-boete te betalen en voor de Eechter zou moeten komen. Dat wist Bart De Wever natuurlijk ook, dus adviseert hij zijn stadsgenoten om tóch op die bank te gaan zitten en tóch te basketten. Nà. Wat sommige Sinjoren direct hadden opgepikt.
Frustraties
Het morele gehalte van die uitspraak is een andere kwestie. Bart De Wever was ook de eerste om het ‘advies’ medio maart — toen was er nog geen lockdown — omtrent de 1000-personenlimiet voor evenementen naast zich neer te leggen. Het heette dat hij geen adviezen wou opvolgen, alleen richtlijnen die kracht van wet hebben. Juridisch gezien ook weer correct. De clou ligt anderzijds elders: de N-VA loopt in heel de coronacrisis de feiten achterna en wordt zichtbaar nerveus, tot op het muggenziften af. Ze slaagt er als oppositiepartij niet in om een ideologische insteek te vinden in een verhaal waar de complete economie on hold wordt gezet om een gezondheidscrisis te bedwingen.
N-VA, VRT NWS
Zorg is sowieso al nooit de grootste bekommernis geweest van de N-VA. Nu de witte sector in een glansrol komt te staan en we van geluk mogen spreken dat de medische infrastructuur bij ons zo ruim bemeten is, worstelt de Partij met een thematisch vacuüm. Temeer omdat ze in een Belgisch verhaal is terecht gekomen, waarbij een federaal minderheidskabinet mét volmachten zich enig voluntarisme kan permitteren, onder het motto ‘A la guerre comme à la guerre’.
Om het in voetbaltermen te zeggen: de complete ploeg is aan de zijlijn terecht gekomen en vertoeft in de rol van bankzitter. Dat zijn ze niet gewoon bij de N-VA. Gênant is natuurlijk ook dat de twee grote tenoren, Bart De Wever en Jan Jambon, zich aanvankelijk als non-believers gedroegen, de epidemie minimaliseerden en zich vooral bezorgd toonden om het feit dat de cafébazen hun deuren moesten sluiten. Het ontkennings-gedrag van rechts, waarna flink wat bochtwerk nodig was, valt op in heel deze mondiale crisis. Het ‘griepje’ zal Donald Trump zijn herverkiezing kosten. De andere notoire ontkenner, Boris Johnson, ligt nu zelf op de intensieve zorgen. Een lot dat je niemand toewenst, maar dat toch een ironisch kantje heeft.
De nauwelijks verholen frustratie van Bart De Wever uit zich dus in een discussie over het bankzitten, basketten, en andere onduidelijkheden in de crisiscommunicatie die worden uitgespit. Dat is eigenlijk weinig fraai, het getuigt zelfs van weinig burgerzin en nog minder van staatsmanschap, op een moment dat samenhorigheid en discipline de overhand moeten halen op al de rest.
Oorlogskabinet
VRT
Vervelend voor de N-VA (en eigenlijk ook wel voor de Vlaamse Beweging in haar geheel) is dat premier Wilmès het al bij al niet slecht doet. Ik ben zelf haar strengste criticus, maar ze maakt weinig fouten sinds ze haar Corona Kabinet installeerde als een echt oorlogskabinet. De chaos is uitgebleven, de ombouw en capaciteits-vergroting van de ziekenhuizen was zelfs een ongezien succes. Het ‘plateau’ schijnt bereikt, het aantal doden blijft hoog, vooral hoogbejaarden, maar er verlaten meer mensen de ziekenhuizen dan er binnen komen. De prognose wint veld dat we het zullen redden met onze capaciteit en zelfs misschien wel wat Italianen en Hollanders een bed kunnen geven.
van eerlijkheid is nog nooit iemand doodgegaan: Sophie Wilmès laat zich uitstekend omringen
Dat is een succes voor een complex, dichtbevolkt land als België, met een bevolking die traditioneel niet uitblinkt in burgerzin, en met allochtone populaties die alleen wakker schieten als de Turkse televisie maatregelen aankondigt. Men moet dat ook durven zeggen, van eerlijkheid is nog nooit iemand doodgegaan: Sophie Wilmès laat zich uitstekend omringen. En ze laat de communicatie over aan de experten, zo slim is ze wel. Nooit zoveel virologen en infectiespecialisten op tv gezien, veel meer dan politici, die wel beseffen dat ze zich hier niet moeten over profileren.
Natuurlijk zijn er fouten gebeurd. Maggie De Block is nog niet klaar met haar geklungel rond de mondmaskers. Er is de precaire situatie in de rusthuizen en de woonzorgcentra (een Vlaamse bevoegdheid). En dan was/is er dus de discussies rond sommige richtlijnen, de zitbankenkwestie in het park, wel of niet naar je lief mogen rijden, en de Stasi-achtige toestanden rond drones die kustverblijven met warmtedetectoren inspecteren. Ook die strengheid valt Bart De Wever nu aan, wat ik weer bizar vind voor een rechtsdraaiend politicus die zo graag doortastendheid uitstraalt.
Exit Strategie
Dus ja, vervelend maar waar: dit crisisbeheer levert bonuspunten op voor de nv België. Begin maart had de Vlaamse Regering het voortouw kunnen nemen met een Deense aanpak, maar ze heeft het niet gedaan. Ridicule pogingen om dat recht te trekken, zoals Zuhal Demir met haar waardebonnen voor tweedeverblijvers, worden zelfs binnen haar eigen partij niet serieus genomen.
VRT NWS
Het is wat het is, even niet neuten Bart, soms moet je als strateeg aanvaarden dat de wind verkeerd zit. Het punt is gewoon dat iedereen nu even in overlevingsmodus zit, in de hoop dat er deze zomer toch nog terrasjes kunnen gedaan worden, en dat elke politicus die nog maar probeert om uit de crisis politieke munt te slaan, gevaarlijk spel speelt. De N-VA zal de crisis moeten uitzweten, tot en met de exit-strategie die door een expertengroep, onder leiding van de alom gewaardeerde Erika Vlieghe, wordt uitgewerkt.
Dat er economisch nog zware noten zullen moeten gekraakt worden, staat vast. En dat de afweging tussen economie en volksgezondheid een penibele oefening is, ook. En dat, nu we het ergste gehad hebben, het parlement terug aan zet mag komen, ook waar. Maar voor alles moet iedereen beseffen dat er een tijd voor en een tijd na corona is. En dat deze crisis een kantelpunt betekent en hopelijk ook een opportuniteit. De politicus die dat niet beseft, veroordeelt zich tot een toeschouwersrol.
NA GESCHRIJFSEL
*
Ach die Hoofdlettter-
Mmanie van mij… Respect is een woord dat mij met de paplepel werd ingegeven. Goed opgelet in klas. Een Regering, ook l is die door gangsters ui de grond gestampt, is en blijft voor mij een Re- en geen re-geering. Zo ook ‘n Bur- en geen bur-germeesters. Als respect dan al een rekbaar begrip is geworden, waarom dan Johan ipv johan? Al dat op en neer wippen van de letterkorf, da’s toch goed voor de bloedsomloop?
Ewel dan.
-
Geen staatsmanschap, geen samenhorigheid.
….
Kijk, daar krijg ik het nu van op mijn (pijnlijke) heupen. Aks er in Vlaanderen eindelijk eens ’n pikliticus is met doorzicht gekoppeld aan daadkracht, dan is die toch wel te vinden op ’t Schoon Vediep van de Koekestad. Tot spijt van wie dat benijdt, hé Johan….Maar beter kan altijd en dat zal de toekomst wel uitwijzen. Denk daarbij maar aan het Verhaal van Joannes de Doper als Wegbereider.
Als er, in deze pandemine, aan de non-maatregelen van de Vlaamse Regering al iets is op te merken, dan is daarvoor BDW niet verantwoordleijk. Maar de Mini Ster President en diens ‘Regering’. Op voorwaarde natuurlijk dat er met bepaalde mede-regeerders – na dafen- en nachrelange veergaderingen – een bepaalde ‘consensus’ had kunnen tot stand komen
Ja, dan had J.J. binnen het jaar kunnen ingrijpen. Als het kalf verdronken was.
-
en dat elke politicus die nog maar probeert om uit de crisis politieke munt te slaan, gevaarlijk spel speelt.
Hallo, Tommeke van Grielenland, leest U ook DOORBRAAK?
Zou ik niet meer doen, moest ik in Uw plaats zijn. Bij monde van de H Johannes Diabolorum staat de VVB niet meer alls één man ahcer U. Want om warm en koud te blazen moet U bij de échte Tsjeven zijn. En die zijn, op sterven na, al vele jaren piepe-dood.
… Steeds zijn er de achterpoortjes, de uitzonderingen en de uitzonderingen op de uitzonderingen en moeten wetten en verordeningen keer op keer worden gewijzigd en aangepast…/.. al dan niet nog mag doen tijdens de coronacrisis, zouden Big Brother doen blozen.
Tot zover deze nieuwe portie sprankelende inspiratie… - Laten we ons dus vooral niet tegenhouden om hierop door te gaan…
*
SPEAKERS CORNER
O, U had het al gereden! Onze goede vriend hierboven heeft het over dit, ons eigen duurbaar APEN-lAND. Een kunstmatige construcite met ‘Regeerders’ die we notabene niet eens zelf hebben gekozen, maar die ons, ouder gewoonte getrouw, door de Francofonie werden opgedrongen.
Dat dit nu al méér dan 180 jaar duurt, namelijk sedert De Stomme van Portici uit 1830, danken wij niet de spreekwoordelijke koekoek, maar de eigen plaatselijke voormannen. Die hebben namelijk, met de dood in het hart en iedere keer voor de allerlaatste keer, toegegeven aan hun heb- en –geldzucht om, in ’t Fransoos, de knechtjes te mogen spelen van de Broekzeelse Grote Heren die dansen op de muziek van de Ville Lumière van voortijds.
Den Belziek sera Latine, oui ne sera pas.
Dat ‘WINER-GRIEPJE’ van dees jaar zou het dees keer hebben moeten duidelijk maken voor de gewone man en vrouw in de straat. ’s Lands ‘Bestuur’ is voor de zoveelste keer in handen van GANSTERS
*
Deze keer hebben ze het niet alleen gemunt op onze welvaart-door-arbeid, maar vooral op ons naakte bestaan zelf.
De resterende voorraad aardappelen van vorig jaar moet worden vernield. En ja, samenscholingen van méér dan één persoon blijven verboden. Allerlei boetes worden nogmaals verhoogd ot ¼ van ieders maandelijks inkomen. Allemaal voor ons aller welzijn. Als ge begrijpt wat ik bedoel.
De juiste maatregelen op het juiste moment? Daar is er nog altijd geen ‘consensus’ over. Al moet worden gezegd, dat het slofjes-scialisme er blijkbaar weer bovenop zou geraken. Indien niet zo, zo wordt het toch al rondgestrooid.
Het grootste sterftecijfer ter wereld? Ja, en dan?
*
Laat-avond-journaal van de dag voordien
*
n i e n t e
FINITO
DROLVAN AL DEZE VADERLANDSCHE BROL
*
Als er al eens een paar, nu zo goed als werkloze broodkruuimel-schrijvelaars zouden willen wakker worden om op de juist plaats, dat te doen om een soort Heilige Kruistocht te prediken. Niet om ons volk uit deze slavernij naar veiliger oorden te leiden, maar om de Valse Profeten ervan ten eeuwige dage te schandvlekken. En vervolgens het Recht in eigen handen te nemen. Onder de kundige Leiding van Nieuwe Leiders uit Het Eigen Volk Eerst..
Ons Volk uit de Lage Landen is sterk, maar als de Redding niet nabij is, zal alles verloren zijn. Laten we dusn in deze Na-Corona Tijd, niet langer biddend en smekend voor de poorten staan, maar deze stormenderhand en met eigen handen innemen. Wie zichzelf niet redt, is niet waar dat die leeft.
Enne, o ja, er wordt omgeroepen, dat de pandemie in Francofona afneemt. Goed zo vloor die mensen. Maar hoe zou dat tocj komen? Omdat die Frans spreken? Om omdat ze eerder en beterere hulp- en voorzorgs- middelen kregen van deze gangster-regering? Werk aan de winkel voor nieuwgierige wijsneuzen.
Maar opgepast, criminelen gaan niet uiit de weg voor een dode meer of minder..
202 – DOORBRAAK CORONA TIJDEN ZIJN DOORGEEFTIJDEN VOOR KWETSBAARHEID
202 - DOORBRAAK
*
Dinsdag 7 april 2020
*
VOOR GESCHRIJFSEL
*
Haal er gerust even Alice Nahon bij. ’t Is goed in ’t eigen hert te kijken even voor het slapen gaan. Of ik m’n armen heb gewonden, ronndom een hoofd dat eenzaam was….
Alice Nahon
(1896-1933)
*
En ja, het is bijlange niet aan iedereen gegeven om zich kwetsbaar te (willen) weten. Doe daarom nooit aan een ander, wat je zelf et graag zou willen hebben…
Dat we daarom, om dat te beseffen eerst deze verschrikking over ons heen moesten krijgen: maak dat de ganzen wijs.
Of spring nadien al eens binnen in een of andere stille kerk. Die staan toch zo goed als leeg en niemand zal he voortvertellen. Maar daar hangt zelf overdag en bij volle zon, een gewijde stilte, die je op straat of voor de TV niet vindt. Daar lopen geen vervolgverhalen, maar alleen het Leven zelf. Van geboren worden, tot er ten grave gedragen worden.
Lore Baeten: er is niets mis mee om je kwetsbaar op te stellen. Integendeel, het vergt moed.
De vogels kwetteren, de straten zijn stil en leeg, de zon weerspiegelt op het water. Er wordt vooral online gedeeld en geleefd. Het zijn vreemde dagen. Onvoorspelbare en onverwachte dagen. Tegelijk hangt er ook sleur. Lange dagen, maar te kort om die lange to-dolijstjes af te maken. De dagen vliegen eigenlijk, maar voelen soms ook zo eng en beklijvend. Want in een ziekenhuis niet ver van ons valt er weer een dode en de buurvrouw van de etage hieronder maakt niet meer van haar oren, de kleinkinderen zien we niet meer, de bompa is moederziel alleen aan het dementeren, de kinderen maken ruzie, mama kan nu even niet meespelen, studenten zitten ver weg van hun koten en ergens achter dikke muren krijgt een kind het hard te verduren en lopen we door frustratie en onmacht allemaal wel even de muren op.
Verbonden en solidair
Wat maakt ons zo verbonden en solidair in deze bizarre tijd
Zijn het de vogels die kwetteren, die kleine wandeling, het applaus om acht uur? Is het de vriendelijke kassier, onze helden in de zorg, die aardige buur? Is het de rust, de tijd, de samenhorigheid? Zijn het de vaste series op tv, de koers die binnenshuis toch blijft rijden, de gezelschapsspelen, de skype-gesprekken die we delen? Wat maakt ons zo verbonden en solidair in deze bizarre tijd? Al die teddyberen, witte lakens, kinderfoto’s en applaus… ze doen ook mij soms even vergeten hoe kwetsbaar we als mens maar zijn.
Angst
Want dat is uiteindelijk de angst die leeft: het kan ons alleen overkomen. We zijn zo broos en kwetsbaar en dat lijken misschien wel zware woorden, maar wie heeft er zich deze dagen nog niet moedeloos, angstig, machteloos of onzeker geweten? Even bij de pakken gezeten? Zelf hoef ik niet naar een pretpark te gaan, ups and downs genoeg in deze roller Coaster.
We beleven allen bizarre tijden en hoewel we heel hard proberen om het leven zin en betekenis te geven, zijn we allen af en toe wat machteloos en missen we die vrijheid van voorheen.
Optimisme en onzekerheid
Toch slaan we er ons wel weer doorheen. Dat zeggen we vaak zo mooi: ‘het is nu zo, laten we er het beste van maken’. Dat oprecht en mooi optimisme moet er zijn, maar heel deze situatie mag ons ook gewoon af en toe eens even raken. Dat is de kracht van kwetsbaarheid.
Veel te vaak hebben wij geleerd om ons te vermannen: ‘stoere jongens wenen niet’, ‘flinke meisjes vegen de tranen weg’. Wie professioneel is en carrière wil maken, die laat zich niet raken. Die verbijt de pijn en streeft naar geluk. Die vastberadenheid om er altijd te staan, om altijd het beste te geven en te zijn: die maakt ons allen een beetje stuk. Zelf heb ik er zwaar mee gezwoegd. Ergens is dat perfectionistisch willen zijn en geen slechte kantje willen hebben. Ergens is dat op zoek gaan naar erkenning, hopen dat iedereen je altijd graag mag. Dat merk ik nu opnieuw nu we vastzitten tussen de muren: hoe broos we zijn en hoe vlug onzekerheid onder je huid kan kruipen.
Imperfect
Eigenlijk is er ook gewoon helemaal niks mis met af en toe eens te zeggen dat het gewoon niet gaat, maar ook het besef dat een ander er misschien nog slechter voor staat. Het is zo dat je kwetsbaar kan zijn en wie denkt dat dat een teken van zwakte, aandachtstrekkerij en iets is voor mietjes… die slaat de bal toch even mis.
Het vraagt immers moed en veerkracht om imperfect te zijn
Het vraagt immers moed en veerkracht om imperfect te zijn. Het is jezelf accepteren: al je littekens, vooroordelen en gebreken. Die durven zien en daarmee worstelen. Daar aan de slag mee gaan en jezelf verwonderen. Het is beseffen dat je net als ieder ander mens getekend wordt door het leven en er toch van blijft houden. Het is leren omgaan met littekens op je huid, maar vooral beseffen dat er nog zo veel ongeschonden huid is om van te houden.
Stilstaan
Laat het kwaad zijn op de wereld, het willen winnen in het leven
Terwijl de vogels gezellig door kwetteren en de zon weer wat hoger staat, is het goed om even stil te staan. Even de angst en onzekerheid te laten. Niet altijd te rationeel en berekend willen zijn. Gewoon even gevoelig durven zijn. Dus wees vandaag gewoon maar even lief voor jezelf en misschien nog beter voor een ander. Laat het kwaad zijn op de wereld, het willen winnen in het leven, de strijd om de beste te zijn, de commentaar en kritiek op elkaar… maar even in de kou staan. Zoek de warmte en elkaars liefde op. Maar besef vooral dat ook in deze tijden: we gewoon maar mensen zijn.
We weten het allemaal al lang: het EK-voetbal en de Olympische Spelen zijn uitgesteld, de Belgische voetbalcompetitie is afgelopen, de voorjaarsklassiekers gaan niet door, er wordt niet getennist, niet geracet, zelfs niet gebiljart. De volgende weken en maanden is er dus van het sportfront geen nieuws. Maar vooral de audiovisuele media lijken dat niet begrepen te hebben en houden krampachtig vast aan de sportrubriek op het einde van hun nieuwsuitzendingen.
er is en er zal de volgende weken geen sportnieuws die naam waardig zijn. Niks, nada, nogabollen
Die rubriek wordt dan gevuld met allerlei non-events, als daar zijn: beelden van lege start- of aankomstplaatsen van wielerwedstrijden, onnozele interviewtjes met sporters die hun tijd thuis al dan niet nuttig proberen door te brengen, een fragment van een oude wedstrijd waarvan iedereen de afloop al kent of – the horror! – een ‘virtuele Ronde van Vlaanderen’ van 32 kilometer en ocharme dertien deelnemers. Het is ronduit pathetisch. Ik herhaal dus: er is en er zal de volgende weken geen sportnieuws die naam waardig zijn. Niks, nada, nogabollen.
Werkloze sportjournalisten
Ik weet dat ik niet de enige ben die hier al op gewezen heeft. Jelle de Beule kaartte het bijvoorbeeld al aan in het één-programma Vandaag. Al leek Danira het niet te snappen, want haar conclusie was: ‘Ik onthou: Jelle de Beule haat sport.’ Zucht. Als oplossing stelde de Beule voor om de sportjournalisten in het systeem van technische werkloosheid te zetten. Goed idee, maar er zijn betere oplossingen.
De meeste sportjournalisten, behalve misschien Maarten van Gramberen, hebben een algemene (journalistieke) opleiding gehad, verschillende onder hen zelfs een zuiver taalgerichte opleiding. Zo is Frank Raes germanist en Filip Joos vertaler-tolk. Bovendien hebben nogal wat van deze heren gezonde culturele interesses: Joos leest wel eens een boek, Karl Vannieuwkerke ging al eens dagenlang op stap met schrijver Bart van Loo en Bart Raes werd deze zomer gespot op de Klara-cruise in Venetië.
En kunst en cultuur?
U begrijpt al waar ik naartoe wil. Jelle de Beule stipte ook aan dat het raar is dat het nieuws wel een aparte rubriek voor sport heeft, maar bijvoorbeeld niet voor kunst en cultuur. We hebben nu een unieke kans om daar verandering in te brengen.
Veel creativiteit is er niet nodig
De meeste kunstenaars werken in afzondering en hun werk gaat gewoon door: schrijvers blijven schrijven, schilders blijven schilderen, beeldhouwers beeldhouwen, componisten componeren etc. Het enige probleem is dat ze met hun prestaties, die zij anders dan de sporters wel degelijk blijven leveren, niet naar buiten kunnen komen. Geen boekpresentaties, geen vernissages, geen premières. Veel creativiteit is er niet nodig om daar interessante, mogelijk zelfs spannende reportages over te maken. De sportjournalisten en hun kijkers zullen in hun interviews eindelijk eens wat anders te horen krijgen dan cliché-antwoorden als: ‘Ik denk dat ik het nog niet besef wat ik gedaan heb!’, ‘Het was afzien!’, ‘Het is een prestatie van de hele ploeg’ of ‘Dank aan al mijn supporters.’
Ik hoor u al komen: maar daar is toch geen hond in geïnteresseerd, meneer? Ik waag dat te betwijfelen. Vrijwel elke dag krijg ik een kettingmail met de vraag om een gedicht door te sturen, ook van mensen van wie ik zelfs niet wist dat ze überhaupt poëzie lezen. Webcasts van schrijvers die voorlezen uit eigen of andermans werk worden gretig gevolgd, zie Maud Vanhauwaert, Bart van Loo, Marc Reugebrink, Jeroen Olyslaegers, Koenraad Goudeseune… Het is zoals tijdens de Tweede Wereldoorlog toen de interesse voor literatuur ook piekte en de boeken niet waren aan te slepen.
Kunstrubriek
Nu biedt de technologie andere mogelijkheden: een kunstrubriek in het nieuws kan er daar één van zijn.
hebben de Vlaamse media nog iets goed te maken
Bovendien hebben de Vlaamse media nog iets goed te maken, zoals ik hier eerder al betoogde. Om de sportjunkies, die nu toch al afkick-verschijnselen moeten gaan vertonen, niet meteen een hele cold turkey te serveren, kan de VRT beginnen met afwisselend de (ersatz)sportrubriek en een cultuurrubriek. En als we cultuur simpelweg definiëren als ‘alles wat de mensheid onderscheidt van de dierenwereld’ en dieren vooralsnog niet aan sport doen, kan de sport later zelfs geïntegreerd worden in die nieuwe cultuurrubriek. Ons wacht een heerlijke, nieuwe wereld na de coronacrisis. Alleen: wie durft?
NA GESCHRIJFSEL
*
Eigenlijk moet rr al niets nieuws meer komen. Het is er al.
Zou het dan eindelijk zo ver kunnen zijn? Veel kostbare tijd gespaard. Trek toch de stekker uit die dure toestellen, het zijn nutteloze stroomverbruikers. Die U met de minuut hetzelfde ‘Nieuws” inlepelen. Leve Tinternet, de Universele Rechten van de Mens en de Vrijje Meningsuiting. Meer is er niet nodig. Zelfs niet eens, zoals vroeger, de Goededags om er iemands hersenen mee in te slaan. Ytrk de stekker er uit, en ze zakken lijk lege poppedtjes in elkaar.
Nieuwe Tijden? Ze waren er al. Maar zonder Corona hadden we dat nog altijd niet beseft….
De Toekomst? Die hebben we immers in eigen handen. En, wat we zelf doen, doen we immers beter.
Marine Le Pen (foto), partijvoorzitter van het Franse Rassemblement National (voorheen Front National) heeft de EU beschuldigd van ineffectiviteit bij de bestrijding van de corona-pandemie.
“De Europese Unie was niet effectief, ze was zelfs schadelijk”, zei ze in een gesprek met het Russische nieuwsplatform RIA-Novosti in Parijs.
Duits - Zuerst
Zij zou er op 29 januari nog toe hebben opgeroepen de nationale grenzen te sluiten. De EU daarentegen zou steeds opnieuw geaarzeld en uiteindelijk de beslissing te laat genomen hebben. “De voor de bestrijding van epidemieën verantwoordelijke EU-structuren waren niet effectief, het Europese Centrum ter voorkoming en bestrijding van infecties mislukte”, bekritiseerde Le Pen.
“Nu is de Europese Unie aangewezen op hulpleveringen uit China. In Europa is aan alles gebrek. Europa is op dit moment volledig afhankelijk van grote figuren zoals China. Deze crisis heeft de ernstige zwakheid van de EU aan het licht gebracht”, benadrukte aij.
NASCJRIFT
*
Die lieve Marine La Plume zegt het vederlicht; deze EUSSR voldeed niett.
Neen m’n beste Nationalistische Frontster. Deze EUSSR heeft alleen laten zien, dat ze… tot niets dient. Tenzij om de desaste
Reuze toestand nog desastreueer te maken. En er goed voor betaald worden. Sjiekle Sjarel oa. met een (SDtaf’ van 50 mede-slapers en een v:oot van maar liefst VIJF gepantserde limosiones ù!t chauffeur ter zijner beschikking.
Dat alles om iiotte leggen, dat ja, dat ze het ook niet wisten. Mais, la prohaine fois, sais-tu, on les aura, les Boches.
Neen het ‘J’accuse’ van Emile Zola helpy jier geen lievemoederen aan. Een yweede Neurenberg is het enige dat helpt. Met, in de Rechterstoel, her duo Trump-Poetin, dat voordien op de Bijbel gezworen heeft onze Westersere Beschaving te redden.
200 – DOORBRAAK CAMITEITEN ZIJN OPPOIRTINITEN. VOORAL OM OP TE RUIMEN WAT SLINX SCHOTS OF SCHEEF IS
200 - DOORBRAAK
*
Dinsdag 7 april 2020
*
VOOR GESCHRIJFSEL
*
Calamiteiten zijn opportuniteiten. Iets dergelijks met evenveel woorden stond op deze blog al langer dan van vandaag. Criminelen en Slinxen snopen dat zelfs al van veel vroeger. Hoe meer men de mensen kan wijsmaken, des te beter die slapen.
Stelt zich dan eens of anders de vraag waarom de Rode Putch-Regering tot in het absurde toe de zaken heeft ‘plat gelegd’. Ridiculer kon het niet. Wat kon het hen ook schelen??!!..
Ik hoop maar dat onze toekomstige Vlaamse Leiders genoeg en vooral tijdig bij de pinken zullen zijn om weerwerk te leveren.
*
“De voorste hond vangt de haas” – het is al meer dan een halve eeuw het Leitmotov geweest van velen….
Weet U nog? Dromen, Denken. Durven. Doen. en… ‘deire doen’
De economie is tot een abrupte halt gekomen. ‘Een auto die kan afremmen, kan nadien terug sneller optrekken dan een auto die tegen een muur gecrasht is’, zegt Peter De Keyzer van Growth Inc. Er zal dus extra stimulans nodig zijn om de auto te repareren willen we niet opnieuw een Grote Depressie van de jaren ’30 meemaken.
De natuurlijke reflex die vele landen nu hebben, is om op zichzelf terug te plooien. We zien nu al grenzen terug ‘hard’ worden binnen de EU. Tijdens deze crisis waren er al heel wat ‘ieder voor zich’-momenten. Een Belgische economie kan echter maar groeien als ze hand in hand kan gaan met andere Europese economieën. België zal dan ook zoals voorheen het voortouw moeten nemen in het versterken van de EU.
Enig continentaal protectionisme zou zeker niet misplaatst zijn
Tegelijk moet de EU zich wel wapenen en de globalisering in de wereld herbekijken. Enig continentaal protectionisme zou zeker niet misplaatst zijn.
Een crisis heeft een verplichting en een voordeel: echte leiders moeten nu opstaan en krijgen daar ook de kans toe. ‘Natuurlijk leiderschap kan nu bonuspunten verdienen en dat blijft hangen bij de mensen,’ volgens De Keyzer. Deze leiders hebben de plicht het land terug op de rails te krijgen en fouten uit het verleden te repareren.
NA GESCHRIJFSEL
*
Zo lang echter een of andere corrupte Overheid de dans beheerst, komen we in het zelfde vaarwater terecht. Economie bedrijven en politiek bedrijven moeten op dezelfde leest geschoeid zijn. Het Bestuur maakt de zaken mogelijk en de zaken komen dan vanzelf. Bloed kruipt waar het niet kan gaan. Politiek (Pol & Soc) is geen doel op zichzelf, maar een hulpmiddel om het zakendoen zo goed mogelijk te doen slagen.
Dab pas worden ze beiden groot. En worden grenzen geen ‘verboden’ maar altijd voort nieuwe opportuniteiten.
Stel U even voor, da de 5D hand in hand gaat met de 5G van Overzee…
Zelfs Trump zou dan aan de deur staan, om zaken met ons te doen.
Nietr dringen, Vlaamse Leiders. Er is, om Uw Volk weer groot te maken, plaats genoeg op deze Blauwe Planeet.
Laat U toch weer de kaas van tussen Uw boterhammetjes pikken. E, vergeet daarbij niet, dat de machinist vooraan in de TGV-machine zit en niet er achter aan bengelt.
… In Brugge stierven in een privé zorgcentrum vanaf 1 april op zes dagen tijd acht …hoogbejaarden….
Tot zover deze nieuwe portie sprankelende inspiratie… - Laten we ons dus vooral niet tegenhouden om hierop door te gaan…
SPEAKERS CORNER
Kijk, dat gebrek aan voorkennis over die lange incubatie-periode is een onvergefelijke blunder van ons allemaal. Maar in hoofdzaak die van deze Verlichte Grote Verstanden – of moeten we eerder spreken van ‘dikke’, enz – die voor onszelf na vrije maar gemanipuleerde ‘Verkiezingen’ zichzelf hebben aangesteld.
De Rusthuizen echter zitten wek me de problemen. Hadden zij maar intijds geweten!!!
En vooral, hadden ze maar intijds de test-materialen + het medisch personeel in huis gehad..
Jaja. Hadden we maar dir, en hadeen we maar dat. Hadden de Londenaars in De Slag om Engeland (Zomer 1940) maar tijdig de tekenen des tijds herkend, dan was hun mooie wereldstad niet herleid tot één grote puihoop. Yes, we shall overcome…
Tot un het Communistisch Rode china het geeuwen van verveling begon. We vlogen, we skieden, we cruiseerden dat het een liee lust was. Terwijl aan de andere kant van de wereld, de Rode kadaver gedisciplineerde horden zich overal waren komen verbergen.
En de Slinx-Rode Vrienden in de cockpit ondertussen maar afgeven op diene Trump iot de VS, di de arme Spleetoogjes de ene na de andere ‘handelsoorlog’ aandeed….
En tot op de dag van vaandaag huilen die vriendjes mee met de wolven in het bos. Alellemaal iemands anders schuld. Als om de lieve deugd ’Ons Kimaat’ nu maar standhoudt. Zodat de Heilige Globalisatie, de dekmantel voor de werelwijde islamisering, kan doorgaan.
Zouden die dan werkelijk niet weten, dat wolven achrteraf elkaar verscheuren?
-
En zeggen, dat het vandaag nog maar de Dinsdag der Goede Week is. Lijdens-Vrijdag echter, die komt er zo aan. Gods molen maalt langzaam maar zeker.
‘Goe Vrijdags ratel rauw getand, dwarsdoor de kerke rilt’.
En ja, zo dichtte Guido Gezelle…
’Aan het kruis met wenend’ogen stond de Moeders Gods bewogen. Wijl haar Zoon te sterven hing… Ach hoe leed ze, ach hoe streed ze’….
-
Wie van ons haalt Pasen nog, het Feest van de Overwinning van het Leven op de dood?
*
Laat-avond-journaal van de dag voordien
N I E N T E
FINITO
**
DROLVAN AL DEZE VADERLANDSCHE BROL
*
Limburg, (wegens de mijnen?) de voorkeur landsstreek voor vreemde meeëters en dus voor….. Maar Pssst! Geen golven verwekken. Limburg, mien Land…D’or geht nichts boven…
Op-kotten en op-rotten, da”s immers het commando. Nicht raisonieren; Sterven als ’n Soldaat. Ja, ook dat Kamp van Beverloo ken ik laar al te goed…
-
Ons lannd Vlaandeen voora – maar dat wordt er niet bij gezegd - lWereldwijd de hoogste sterftecijfers… Maar daar is nu ’n mouw aagepast. De cijfers die al ’n paar dagen doorgegeven worden, komen nu van een soort Wetenschappelijke Instelling. M.a.w. de spreekwoordelijke paraplu is eindelijk gevonden.
En neen hoor, voor die hoogste cijfers van de wereld, daar zit het grootste aantal vreemde meeëters in niets voor tussen.
*
Van een Godsoordeel gesproken….
-
Cynische vaststellong. En dat allermaal, terwijl in Francofonia het Vlaamse manna rijkelijk verder naar zee blijft stromen.
-
Staatsgreep
=– Putch!!! Zou beter zijn.
-
En dan nog dit. Wie van deze Purch-Regeting is, sedert de CV-crisis, ‘bevoegd’ voor het test-materiaal? Just. Enerzijds de Burgemeester van Leopoldsburg, en anderzijds de verstokte Tsjeef waarvan begot de roots nog in Wielsbeke liggen.
-
O Ja, dat West-Vlaanderen van ons. Sijsele, waar gisteren en kleine 500 nieuwe vreemde meeëters werden naartoe gebracht. No problem. Ze zijn getest en veilig bevonden. Kunnen duie daar nu als in het Aards Paradijs tussen de sijsjes rustig de tijden over zich laten komen. Gezins-hereniging, zo’n kleine 5.000, is spijtig genoeg voor later. Maar de uren doden kan rustig in een van de vele ‘Gebedshuiazen’.
-
Ik ken die kazerne op m’n duimpje. Heb er 13 maand m’n khaki-borek versleten, ‘onder de wapens’, in een dolce far niente…
De Britse eilanden zijn net als de rest van de wereld in de ban van het coronavirus. Daarbij spelen brandende zendmasten, besmettingen in de regering en de Queen een prominente rol.
De complot-theorie
De afgelopen dagen werden er op de eilanden verschillende zendmasten — in Belfast, Liverpool en Birmingham — voor mobiele telefonie in brand gestoken. Ook ingenieurs die werken aan breedband-netwerken ontvingen bedreigingen. Dat is een gevolg van een complottheorie die het goed lijkt te doen dezer dagen. Namelijk dat de ontwikkeling van 5G een rol speelt in de verspreiding van het virus. Volgens deze uitleg zou de straling van de zendmasten schade toebrengen aan de gezondheid.
Het Verenigd Koninkrijk is volop aan een 5G-netwerk bezig. De regering doet de theorie af als ‘gevaarlijke onzin’. De chef van de Britse gezondheidszorg, de NHS, noemt het 5G-verhaal ‘klinkklare nonsens en de meest slecht denkbare vorm van nepnieuws.’ Verschillende beroemdheden deelden het fakenews via Twitter, onder meer een inmiddels verwijderde online petitie gebaseerd op de theorie. De Britse overheid wil nu samenwerken met belangrijke sociale mediabedrijven om de samenzweringstheorie te bekampen.
Het mooie weer
*
Op vrijdagnamiddag verspreidde een bijzonder zieke premier Boris Johnson een filmpje waarin hij met hese stem de bevolking opriep om zich aan de overheidsmaatregelen te houden. Op dit ogenblik mogen de Britten het huis uit om te sporten, net zoals bij ons. Er reden her en der in het koninkrijk politieauto’s rond alsof ze ijsjesventers waren, niet om klanten te lokken, maar om de mensen aan te manen niet in groep te genieten van de zon.
in de chique buurt Primrose Hill maakte de politie zich behoorlijk boos op de dozijnen zonnekloppers
Zondag sloot een groot park in Zuid-Londen de poorten, omdat er de dag ervoor zo’n 3 000 zonnebaders waren opgedoken. In een ander Londens park in de chique buurt Primrose Hill maakte de politie zich behoorlijk boos op de dozijnen zonnekloppers en picknickers. ‘Hypocrieten!’, fulmineerde de lokale politiechef. ‘Dit zijn dezelfde mensen die donderdagavond stonden te applaudisseren voor de NHS! En twee dagen later doen ze dit.’
De besmetting in de regering
De minister van Gezondheidszorg, Matt Hancock, waarschuwde dat indien zo’n taferelen zich blijven aandienen, de regering de coronamaatregelen zal verstrengen. Matt Hancock was zelf verschillende dagen ziek door het virus. ‘Het was alsof er glas in mijn keel zat.’ Zodra de diagnose gesteld werd, ging de minister in quarantaine. Hancock verloor verschillende kilo’s in luttele dagen. Intussen is hij genezen. Maar zijn chef daarentegen, die heeft voorlopig minder geluk.
Op zondagavond werd bekend gemaakt dat de Britse premier is opgenomen in het ziekenhuis. Officieel is dit ‘een voorzorgsmaatregel’. De premier verklaarde nog begin maart tijdens een persconferentie dat hij coronapatiënten bezocht en hen de handen schudde: ‘Ik blijf handen schudden.’ Maar enkele dagen later waarschuwde hij de bevolking dat dit ‘het grootste gezondheidsprobleem’ is van onze tijd. ‘Het gaat verder verspreiden en ik moet eerlijk zijn tegen u, eerlijk tegen het Britse volk: vele families zullen vroegtijdig geliefden verliezen.’
Het ‘wat als?’- scenario
De doorgaans goed geïnformeerde politiek analist James Forsyth van The Spectator vernam de avond van de opname van de premier dat zijn symptomen niet verergeren, maar vooral bijzonder hardnekkig zijn. Boris Johnson beweerde, zodra bekend werd dat hij COVID-19 had, dat het ‘business as usual’ ging zijn. Vanuit zijn quarantaine ging hij de regering leiden en het land besturen. ‘We are going to beat it — and beat it together.’ Carrie Symonds, de zwangere verloofde van de eerste minister, was de voorbije dagen ook ziek, maar zij zou intussen aan het herstellen zijn. Dat liet ze zaterdag weten.
Achter de rug van de regeringsleider ontstond er al rammengedram over wie hem zou opvolgen
Wat als de gezondheid van premier Johnson niet verbetert of gewoon slechter wordt? Wie neemt dan de fakkel over? Achter de rug van de regeringsleider ontstond er al rammen-gedram over wie hem zou opvolgen. Ministers Michael Gove en Dominic Raab vonden zichzelf het meeste geschikt. Om dit niet te laten ontaarden in een conflict besliste de premier dat de minister van Buitenlandse Zaken, Dominic Raab, indien nodig de leiding zou overnemen. Een ongeziene toestand. Overigens, mocht Raab wat overkomen, is het aan Gove en na hem aan minister van Financiën Rishi Sunak, enzovoort.
De Schotse en de Ierse dokter
Inmiddels belandde de Schotse regering in een politieke storm door toedoen van dokter Catherine Calderwood, de medische adviseur van de regering. Zij nam zondagavond, ongeveer op het moment dat Johnson werd opgenomen, ontslag. De dokter werd de voorbije tijd tweemaal door de politie betrapt toen ze op weg was naar haar tweede verblijf, een niet essentiële verplaatsing. Dit is niet alleen pijnlijk voor de medisch adviseur, maar ook voor de Schotse regering. Die bleef dr. Calderwood verdedigen tot ze zelf besloot ontslag te nemen. Haar positie bleek onhoudbaar nadat de hoofdcommissaris van de Schotse politie bekendmaakte dat de arts een scherpe waarschuwing had ontvangen. First Minister Nicola Sturgeon toonde begrip voor de beslissing van dr. Catherine Calderwood: ‘We kunnen ons niet veroorloven dat dit het vertrouwen van de bevolking in het cruciale medische advies van de overheid zou schaden.’
Inmiddels werd bekend dat een andere dokter op het Ierse eiland terug aan de slag ging. De Ierse taoiseach — de premier — Leo Varadkar kondigde aan dat hij terug een shift in de week aan de slag gaat in de medische wereld. Varadkar komt uit een medische familie en wil op deze manier ‘doen wat hij kan’. Op die manier geeft hij antwoord aan de oproep van zijn eigen regering om medisch personeel aan te werven: ‘Your country needs you!’
De oude dame
En dan verscheen op zondagavond, om klokslag 20 uur Britse tijd, de vertrouwde grijze toren van het kasteel van Windsor op grote en kleine schermen. Men schat dat een recordaantal Britten naar de grijze dame in Windsor staarden en luisterden. Elizabeth II werd gefilmd in de White Drawing Room, waardoor er voldoende afstand bleef tussen haar en de cameraman in medische uitrusting. Hare Britse Majesteit verblijft immers, gezien haar hoge leeftijd, in quarantaine. (Net als haar zoon, de schijnbaar eeuwige troonopvolger. Maar hij is besmet en verblijft in Schotland.) Op haar turquoise jurk droeg ze een broche die ze erfde van haar grootmoeder, de strenge en sterke Queen Mary. Een oude dame die haar enorm beïnvloedde.
verwijzend naar de oorlogs-generatie
De Queen sprak rustig. De net geen 94-jaar oude vorstin had het over geduld en moed, over hulde aan iedereen die het virus bekampt. En, verwijzend naar de oorlogs-generatie — die als kind vanuit de steden, weg van hun familie, over het land werd verspreid om hen te beschermen tegen de nazi-bommen — sprak ze: ‘Vandaag opnieuw zullen velen weer de pijnlijke ervaring beleven om gescheiden te worden van hun geliefden. Maar vandaag, net als toen, weten we diep vanbinnen, dat dit de juiste manier van handelen is’.
De Britse vorstin slaagde er met haar toespraak in om heel even het Verenigd Koninkrijk te verenigen. Niet alleen de conservatieve pers was lovend, maar ook de doorgaans republikeinse The Daily Mirror was onder de indruk en Alastair Campbell, een prominente republikeinse stem in het VK, tweette eenvoudig: ‘Queen. Quality.’
En dan is er nog iets van politiek belang. De nieuwe Labourleider Sir Keir Starmer brak met zijn reactie meteen met de houding van Jeremy Corbyn ten overstaan van de monarchie: ‘De Koningin spreekt voor het hele land.’
De coronacrisis maakt voor mij een iets duidelijk. Het leven van een non is niet voor mij weggelegd. Sociale media lijken de heilige oplossing — zo denken velen toch over onze generatie — maar neen, dat is enkel aanvullend en zeker niet plaatsvervangend. ‘Less is more’ gaat niet op als het over sociale contacten gaat, dat kunnen volgens mij jong en oud beamen.
Smartschool is niet de slimste
Terwijl ik van app naar app zap op mijn smartphone, staan mijn smartschoolberichten niet stil. Ik ervaar vervelende stress wanneer weer een ‘ping’ schalt van een nieuw bericht met de verwachtingen van leerkrachten tijdens deze coronacrisis. Ik wil zeker niet de zagende en klagende duts zijn, maar nu ik mijn frustraties niet kwijt kan bij mijn vrienden, zal ik jullie hiermee lastigvallen.
Leerkrachten communiceren in deze coronatijden onoverzichtelijk en verwarrend, dit merk ik zelfs als leerling van het zesde middelbaar latijn-wetenschappen op. Ik wil ze zeker niet pamperen, maar ik vraag me af hoe de eerstejaars hier mee omgaan. Naast de vele zogenaamd korte herhalingstaken en lessen, waagt hier en daar een leerkracht zich aan het geven van zelfstudie, want we zijn toch ‘zesdejaars’. Het is goed dat de leerkrachten de relevante leerstof per vakgroep filteren, maar door gebrek aan overleg onder de leerkrachten is het een soepzootje van jewelste.
Toch kan ik begrip voor hen opbrengen, want in deze uiterst ongewone situatie moeten ook zij manieren zoeken om ons schoolritme niet volledig te laten wegkwijnen. Naar mijn mening moet naar een optimale wijze gezocht worden door middel van een betere communicatie tussen leerlingen en leerkracht.
Preteaching, zegen of vloek?
Doorheen de overvloed van nieuwsberichten las ik de uitspraken van Ben Weyts tijdens de plenaire zitting van het Vlaams Parlement. Omdat het ernaar uitziet dat we na de paasvakantie nog altijd thuis moeten blijven, wil hij graag een volgende stap zetten door het aanbrengen van nieuwe leerstof aan de hand van online lessen.
ik maak me wel zorgen of we op deze manier de normale leerstofpakketten voldoende zullen beheersen
Met deze preteachingmethode wenst hij de jongeren blijvend te prikkelen en de aandachtsboog gespannen te houden. Hier kan ik mij wel in vinden, want jézus, die herhalingstaken beginnen ook mij de keel uit te hangen. Ik hoop wel dat dit niet leidt tot een overstelping van leerstof of een achterstand op mijn overstap naar de universiteit volgend jaar. Want ik maak me wel zorgen of we op deze manier de normale leerstofpakketten voldoende zullen beheersen en, mochten de examens in juni doorgaan, we er dan klaar voor zijn. Het zou erg jammer zijn moest dit effect hebben op onze resultaten of diploma en wij dus de dupe worden van deze situatie. Maar goed, ik ben geen leerkracht of onderwijsdeskundige. Als het lesgeven op een duidelijke en langzame manier gebeurt, met oog op het begrip van de leerstof, is dit zeker een goed alternatief.
De coronavloek
Je zou denken: ‘Een 18-jarig meisje in haar laatste jaar middelbaar zou zich toch eerder druk maken om dat feestje dat ze gemist heeft of denken aan hoe ze nu eigenlijk met haar beste vriendinnen zou moeten roddelen over veel belangrijkere zaken.’ Ik geef toe, ik ben niet 24/7 opgejaagd door mijn schoolwerk en ik verlang zeker naar het eerstvolgende feestje waar ik met mijn vriendinnen helemaal loco kan gaan. Op mijn laatste jaar secundair onderwijs rust een coronavloek. Vergeet niet, onze eindejaarsreis, onze 100-dagenfuif en onze laatste schooluitstapjes werden allemaal in één klap gecanceld. Mijn zesde jaar had één groot feest moeten worden, maar ook dat heeft het stomme virus verpest.
Ik ben er mij zeker bewust van dat er veel gruwelijkere en serieuzere gevolgen zijn en dat de consequenties voor mij persoonlijk te verwaarlozen zijn in vergelijking met het wereldwijde leed, maar het blijft toch steken in mijn feestend 18-jarig hartje.
Anne Frank-gevoel
Ik lees dat wat we meemaken vergelijkbaar is met de wereldoorlogen vorige eeuw. Bij analyse durf ik wel te stellen dat een Anne Frank-gevoel mijn enigszins overvalt. Opgesloten tussen vier muren, angstig de realiteit ondergaan en in eerste instantie hopen dat je naasten het overleven. Hoewel ik beter af ben vanuit mijn luie zetel, met een zak BBQ-chips, op de laptop Netflixen, chatten en schoolopdrachten maken. Het is een paradijs in vergelijking met Anne’s lot in het Achterhuis.
Het dagelijks dodencijfer op tv is anoniem en onpersoonlijk, maar achter elk cijfer schuilt iemands oma, opa, vader, moeder, broer of zus. De golf van empathie die mij elke dag opnieuw overweldigt, geeft me de moed om door te gaan, en deze lockdown plichtsbewust te doorstaan.
Als we nu allemaal nog even op onze tanden bijten en in ons kot blijven, zoals Maggie het ons oplegt, dan kunnen we misschien binnenkort toch nog genieten van alles wat de zomer ons zal brengen en komt er een einde aan deze trieste en sombere tijden.
Interview - 06/04/2020 David Geens - Leestijd 4 minuten
*
De aandacht gaat momenteel uiteraard volop naar de coronacrisis, maar dat wil niet zeggen dat andere dossiers stilliggen. Zo was er vlak voor het uitbreken van de crisis veel aandacht voor de lage emissiezones.
Lage Emissiezone GentLEG
LEG
Vooral de LEZ in Gent kwam onder vuur te liggen. Terwijl het systeem duidelijk nog veel kinderziektes vertoont, werd er al over een uitbreiding gesproken. Tegelijk stellen de socialisten zich vragen.
Een LEZ wordt uiteraard altijd in de eerste plaats met de groene partij geassocieerd. Propere lucht, minder fijn stof, vuile auto’s uit de binnenstad lijken inderdaad groene thema’s. In Gent is daar een progressief front over gevormd tussen bakfiets-groenen en Tesla-liberalen. N-VA zit daar in de oppositie en heeft het moeilijker met de lage emissiezone.
N-VA kan immers niet ronduit tegen een LEZ zijn. In Antwerpen heeft het stadsbestuur onder leiding van N-VA-burgemeester Bart De Wever immers ook een lage emissiezone ingevoerd. ‘In een grootstedelijke omgeving kan, en ik zeg wel duidelijk kán, een lage emissiezone nut hebben.’ Dat zegt Anneleen Van Bossuyt, Kamerlid voor N-VA en fractievoorzitster van de oppositie in Gent. ‘Metingen wijzen daar duidelijk op een verbetering van de luchtkwaliteit, maar spijtig genoeg niet op het vlak van fijn stof.’
Fan van lage emissiezones
Groen daarentegen is een grote fan te noemen van lage emissiezones. Björn Rzoska, fractieleider voor Groen in het Vlaams Parlement. ‘Een slechte luchtkwaliteit is een stille moordernaar. Tienduizend mensen sterven per jaar door luchtvervuiling, voornamelijk in de steden.’ Volgens Rzoska treft fijn stof net de zwakkeren in de samenleving: ouderen, kinderen en zij die enkel maar in de slechte buurten van een stad een huisvesting kunnen permitteren.
Heeft de invoering van een lage emissiezone dan nog wel veel bijkomend effect?
Voor de N-VA is een LEZ één van de mogelijkheden en moet ze proportioneel blijven. Zeker in afweging tegenover andere maatregelen. ‘In Gent was er ook al het fameuze circulatieplan, met de knips in het verkeer om auto’s in het centrum te ontmoedigen. Heeft de invoering van een lage emissiezone dan nog wel veel bijkomend effect?’ vraagt Van Bossuyt zich af.
Rzoska argumenteert echter dat het net op die manier moet gebeuren. ‘Eerst geef je sturing aan het verkeer in je stad. Waar wel en niet mag gereden worden, moet eerst vastgelegd worden. Pas daarna installeer je een lage emissiezone.’ Hij kijkt daarbij ook naar voorbeelden uit het buitenland, waar reeds 200 steden een LEZ installeerden en men na enkele jaren een daling in fijn stof vaststelden.
Balanceren in argumenten
Voor N-VA is het natuurlijk moeilijk balanceren in haar argumentatie waarom ze in Antwerpen voor een lage emissiezone is terwijl ze er in Gent tegen strijdt. Haar voornaamste argumentatie tegen de LEZ in Gent is dat ze het buiten proportie vindt omdat er ook al een circulatieplan is.
Je kan de wagen niet uit de stad halen als er niet voldoende alternatieven zijn
Maar Van Bossuyt stipt ook aan dat het bestuur in Gent beter eerst werk zou maken van meer mogelijkheden voor een modal shift: ‘Je kan de wagen niet uit de stad halen als er niet voldoende alternatieven zijn zoals een degelijk openbaar vervoer, of voldoende park & ride- en randparkings die aansluiten op dat openbaar vervoer. Ook een aanbod van voldoende deelfietsen hoort daarin thuis. Als je in Antwerpen het station uitkomt, kan je er niet naast kijken. Probeer er in Gent maar eens één te vinden.’ Het is duidelijk dat er voor N-VA in Gent nog geen sprake kan zijn van een uitbreiding van de LEZ voor dit in orde is.
Rzoska is het in wezen hiermee eens. ‘Dit alles heeft geen zin zonder begeleidende maatregelen. Maar eigenlijk is het de Vlaamse overheid die de Vlaamse steden in de steek laat.’ De Lijn zou immers zelf toegeven geen probleem te hebben met het investeringsritme in nieuw materieel, maar wel de exploitatiekosten om de steden optimaal te bedienen.
Beter eenduidigheid in reglementering
Beide partijen zijn het eens dat de verschillen in reglementen tussen de steden niet bevorderlijk zijn in de aanvaarding van de LEZ’s. ‘Groen bereidt op dit moment een nieuw Vlaams decreet voor om dit uniform te maken in Vlaanderen’, zegt Rzoska in primeur aan Doorbraak.
Een andere veel gehoorde kritiek is dat net sociaal zwakkeren het zich niet kunnen permitteren om een nieuwere wagen aan te schaffen die voldoet aan de stengere milieunormen. In Gent vindt men dat ze daar al het verste in staan. In Antwerpen heeft Groen vanuit de oppositie voorgesteld om gelijkaardige maatregelen te nemen. Rzoska vindt echter daarin ook een taak voor Vlaanderen weggelegd. Want het mag voor hem nooit een keuze worden tussen gezondheid of sociaal beleid.
NA GESCHRIJFSEL
*
Rood-Groen of Groen Rood, zij zijn dus de uitvinders van het …warm water. Want wie begot is er nu tegen gratis gezonde lucht?
Maar het is ni eenmaal van alle tijden. Lastige kneuteraars moeten immers altijd duurder speelgoed krijgen. Vooral als iemand anders opdraait voor de rekening en ze er zelf beter van worden. GAS-boetes, U weet het wel, spijzen de lege stadskassen waarmee de vele Nieuwkomers- Meeëters rijkelijk worden onderhouden…
Zo cloot men Frederik. Maar niet langer de zelfbewust geworden Post Corona Nieuwe Vlaming.
De basis van de corona-hype is angst. De angst voor een ongewisse toekomst. Angst voor het geheimzinnige virus. Angst voor honderdduizenden doden. Angst voor te weinig ziekenhuis bedden.
*
Als ík het krijg, is er geen plaats op de IC. Als ik corona krijg, lopen mijn longen vol vocht en zal ik op een gruwelijke manier stikken. Ik ben zo bang dat mijn geliefden wat overkomt. Eén ding hebben al die angsten met elkaar gemeen: ze zijn nog voor bijna niemand uitgekomen en ze spelen zich allemaal af in de toekomst. En wat nóg zekerder is: met dit corona virus zullen héél weinig van die verschrikkelijke voorspellingen uitkomen. Wat wél zeker is: de werkzame bevolking zit thuis en de economie wordt genadeloos om zeep geholpen door volkomen gedesoriënteerde politici. Mensen voor wie de druk en verantwoordelijkheid te groot werden en die de maatschappij nu in het verderf storten. Die geen verschil meer zien tussen fictie en werkelijkheid. Die menen dat je een maatschappij op ‘hold’ kunnen zetten en de economie aan- en uit- kunt zetten wanneer hén dat goeddunkt.
De harde cijfers spreken een heel andere taal
Inmiddels tekent zich met harde cijfers een heel ander patroon af. Het ontzenuwt de hysterische geluiden die de media nu al wekenlang over de bevolking uitstorten, waardoor het merendeel van de mensen in diepe angst thuis zit. En dát terwijl dat absoluut niet nodig is. Integendeel: wanneer de maatschappij gewoon zijn gang was gegaan en de mensen voorzichtiger om waren gegaan met de zogenaamde risicogroepen, dan zou er waarschijnlijk geen verschil in dodental te bemerken zijn met of zonder de huidige lock-down.
Het enige verschil is dat de economie vernietigd wordt. Voor de ondernemers is het nú al dramatisch: ze staan er helemaal alleen voor en worden compleet in de steek gelaten door de politiek en werkgeversverenigingen. Voor de werknemers lijkt het nog steeds spannend en interessant. Ze kunnen thuis lekker klussen en de tuin doen; het loon wordt gewoon doorbetaald. Wat wil je nog meer? De groenliefhebbers zwijmelen bij de blauwe hemel en het heldere water. Vooruit: laten we ook eens een toekomstvoorspelling doen. Het lachen zal hen héél snel vergaan. Na iedere nachtmerrie zullen ze zich afvragen hoe ze ooit konden roepen: Sluit ons op, sluit ons op”.
Corona is een typische westerse- en welvaartsziekte
De corona-ziekte is inmiddels te voor en te na onderzocht. Dat levert interessante gezichtspunten op. Eén daarvan is dat de ziekte vooral toeslaat in de rijke westerse landen. De slachtoffers zijn vooral ouderen en mensen met één of meerdere aandoeningen. De westerse landen met hun superieure cultuur en gezondheidszorg konden hun levensverwachting steeds verder opvoeren. Dat betekent dat er relatief veel oude mensen wonen. Maar hoe ouder de mensen worden, hoe brozer het leven wordt. Voor virussen zijn de oudjes een gemakkelijke prooi. Het enige wat je kunt doen is te proberen hen door hygiëne en andere maatregelen te vrijwaren van contact met virussen en ziekten. Als dat lukt, tellen de extra jaren. Als het niet lukt, sterft een gedeelte van hen, maar láng niet allemaal. Bij érnstige epidemieën sterven tot 8 % van de bewoners van een bejaardenhuis. Uiteindelijk hoort dat allemaal bij het leven. Maar de media smullen van die verhalen. Oh wat dreigend. Voorts blijkt dat het ook veel mensen betreft met een verminderde weerstand of aandoeningen aan de luchtwegen. 80% van de mensen op de Intensive Care heeft overgewicht, een typische westers welvaartsverschijnsel. Anderen hebben vooral aandoeningen aan hart, longen of bloedvaten, hetgeen ook ziektes zijn die vooral in onze westerse landen voorkomen. Het is dan ook niet onlogisch dat deze ziekte vooral slachtoffers maakt in die westerse landen. Maar zélfs als het zéér ernstig is, heeft een IC-patiënt 50% kans om te overleven en blijven de totale sterftecijfers vér achter bij een stevige griep.
En dan Italië.
Italië heeft de hoogste levensverwachting ter wereld. Er zijn nu zo’n 15.000 corona-doden. Op een totaal van 700.000 doden per jaar. Vanwaar die paniek? Het is goed en veilig vertoeven in Italië en dat beeld wordt ernstig verstoord door politici die de economie stilleggen en het begraven van hun dierbare doden verbieden. In dat verband kunt u ook de berichten volgen in onze media over het aangekondigde bloedbad van miljoenen doden in Afrika. Maar het wordt steeds stiller. Natuurlijk, er zullen beslist een paar zielige plaatjes uit de hoed getoverd worden van overleden kinderen en baby’s, dat is toch niet te controleren, maar de pandemie zal daar uitblijven. De mensen daar zijn niet westers genoeg.
Dan nu de échte cijfers
Een virus dat flink besmettelijk is, houd je niet tegen; niet met vliegverbod, lock-downs, in een bunker gaan zitten of boetes uitdelen als men naar het natuurgebied gaat. Verreweg het grootste gedeelte van de bevolking komt er toch mee in aanraking. Er zijn mensen die veertien dagen vrijwillig in quarantaine zitten en dan denken dat het virus hen met rust laat. Ze hebben de perceptie van een kleuter. Dat zijn de mensen die achter het televisietoestel gaan kijken waar de spreker zit die ze aan de voorkant zien.
Zo is gebleken dat het corona-virus praktisch iedereen raakt, maar dat 95% van de bevolking daar niet of nauwelijks last van heeft. Om de corona-paniek voort te laten duren, is het vooral van belang níet te onderzoeken dat op dit moment waarschijnlijk twee-derde van de bevolking het virus al heeft gehad en immuniteit heeft ontwikkeld. Want de paniek zal dan spoedig ophouden en dan is de bevolking vast niet meer thuis op te sluiten. Voor zo’n onderzoek dat duidelijkheid zou verschaffen, laat de overheid het vollédig afweten.
De overige 5 % van de bevolking die besmet raakt, heeft wél complicaties. Deze 5% van de bevolking moet je dus beschermen en die moet zichzelf beschermen. Dat is een kwestie van opvoeding en rekening houden met elkaar, maar vergeet niet dat een virus een lastige vijand is, dus dat zal lang niet altijd lukken. Dat wil beslist niet zeggen dat besmette mensen uit de risicogroep altijd naar het ziekenhuis moeten of dood zullen gaan, maar ze zijn wél ziek. Bij griep is dat ook al weer niet anders. En het moet nog maar eens gezegd: de meeste van die mensen hebben al iets onder de leden en lopen bij iedere griepgolf een groter risico. Meestal zijn het ouderen, maar in een klein aantal gevallen ook jongeren. Van die 5% gaat uiteindelijk 0,6% dood, dat is het ervaringscijfer uit Zuid-Korea waar alles uitvoerig is gemeten.
Dan nu naar de Nederlandse situatie: van de 17.000.000 inwoners krijgt, als we niets doen, 5% merkbaar de corona-ziekte. Dat zijn 850.000 mensen. Van deze mensen gaat 0,6% dood, dat zijn er 5100. Bij de griep in 2017 viel het dubbele aantal doden te betreuren, maar dat was geen regel in de krant waard. Zou de héle bevolking van Nederland dus moedwillig in één keer besmet worden, dan zouden er 5100 doden te betreuren zijn. Dat is het zwartste scenario. Dat doen we natuurlijk niet moedwillig, want we proberen de kwetsbare groepen uit de wind te houden en wat erg belangrijk is: de kwetsbare groepen doen dat zélf ook.
We kunnen er dus van uitgaan dat het aantal doden in Nederland 5100 zal bedragen. Als er een afwijking naar boven zou zijn, is dat omdat Nederland meer Westers is dan Zuid-Korea. Een afwijking naar beneden kan gerealiseerd worden door het beschikbaar stellen van beschermend materiaal voor de risicogroepen en hulpverleners, waar het nu grotendeels aan ontbreekt. Dat zijn hele andere maatregelen dan de huidige paniek en alle beperkingen voor de bevolking en economie. Nu weet u meteen waarom u thuis zit: voor niets.
Voor ons land is het een complicatie dat waarschijnlijk pas ongeveer 70% van de bevolking geïnfecteerd is geweest. Door de lock-down zijn er nog allerlei witte vlekken op de kaart, waarvan het te verwachten is dat ze nu maar zeer langzaam aan de beurt zullen komen. De vraag is of het zin heeft dat iedereen daar thuis een eeuwigheid op gaat zitten wachten. De prijs voor deze vertraging is immens. Daarom is het van het grootste belang dat de beperkende maatregelen nu en onmiddellijk opgeheven worden en de gezonde mensen weer normaal met elkaar omgaan. Wanneer de gezonde mensen op grote schaal immuun zijn, is het zó met het virus gedaan en dat is ook zeer in het belang van de risicogroepen.
Op 4 april 2020:
waren er in Nederland 1651 mensen gestorven aan Covid-19
lagen er 1213 mensen op de Intensive Care. Volgens stichting NICE, die de IC-tellingen bijhoudt, zijn er in totaal 1805 mensen met corona op de IC opgenomen geweest. Daarvan zijn er 268 overleden en 79 hersteld. Er ontbreken 245 mensen in de cijfers van NICE, maar dat kan liggen aan achterstallige administratie. De gemiddelde duur van het verblijf op de IC is 21 dagen dus de mensen vanaf 15 maart liggen er nog grotendeels, behoudens die inmiddels zijn genezen of overleden. Het beleid in Nederland is er op gericht dat ouderen met “voltooid leven” niet op de IC terecht komen. Daarom zijn er in Nederland ook zo weinig IC’s. Oudjes hebben niets te kiezen. Driekwart van de corona-doden is dan ook nooit op de IC geweest omdat het oudjes zijn. Van de mensen die op de IC terechtkomen, overlijdt de helft en de andere helft (meest jongere personen) geneest. 1800 mensen zijn tot op heden op de IC opgenomen. Daarvan overlijdt dus de helft (900 personen) en dat is een kwart van het totaal, omdat driekwart nooit op de IC komt. Er sterven dus 2700 mensen zonder IC. In totaal kost het corona-virus bij de huidige stand van de besmetting: 2700 + 900 = 3600 doden. Dan zijn we ongeveer twee weken verder.
Het is te verwachten dat het aantal opnames vanaf nu druppelsgewijs zal zijn, omdat we vanaf de 15e maart uiterst voorzichtig met elkaar omgaan. Ongeveer 30% van de bevolking is nog niet besmet. Intussen sijpelen langzaam de besmettingen uit Groningen en Friesland binnen en dat kan met deze lock-down nog maanden duren. Voor die 30% van de bevolking zijn nog maximaal 800 IC-opnames te verwachten de komende maanden en dan zijn we er vanaf. Volgens de berekening kan dat leiden tot in totaal 1600 doden in de komende één, twee, drie, vier, vijf, zes, zeven, acht, negen, tien maanden al naar gelang het onze politici belieft dat de lock-down nog moet duren. Uiteindelijk eindigen we bij ruim 5000 doden.
Even ter herinnering: het is tragisch, maar het overgrote deel daarvan bestaat uit mensen met een zwakke gezondheid. En een andere herinnering: in de winter drie jaar geleden was dat aantal doden het dubbele en daar is geen regel aan besteed.
NASCJRIFT
*
Heel juist, Waarde Bovenbuur. Maar als Vlamingen weten we, dat wie niet bang is, ook slaag krijgt. Voorlopig dus Kop intrekken, goed uit Uw doppen en de doppen van Uw Geliefden kijken: het kan, met ’n beetje geluk, wonderen doen.
En wie deze Rode Spleetoog Zondvloed overleeft, zal er des tee verbeterener kunnen op los gaan. Aan het einde van deze tunnel glinstert meteen het einde van onze slavernij…
….Kerstmis met de zijnen en Pasen waar je wil (…‘Natale con i suoi e Pasqua dove vuoi’à is een Italiaans spreekwoord…/…
Tot zover deze nieuwe portie sprankelende inspiratie… - Laten we ons dus vooral niet tegenhouden om hierop door te gaan…
SPEAKERS CORNER
Geen Palmenzondag, geen Goede Week, geen Goede Vrijdag, geen paaseieren, geen Paasklokken… maar wel Pasen de Hoofdag van het Leven0
En het ‘op kot blijven’? Achn lieve lezer, one twee hoobejaarde hderdershonden weten van niet beter. Van ajcet de tuinbdraad wat blaffen naar de voorbij fietsende jeugd: wijn de baasjes kunnen er een punt aan zuigen. Eteke, drinketje en ’n dutje doen: Mein got, was willst Du noch mehr??? En van werken, daar wotdt men toch zo moe van…
*
Laat-avond-journaal van de dag voordien
N I E N T E
FINITO
**
DROLVAN AL DEZE VADERLANDSCHE BROL
Niet vergeten
Sedert 1990, d.i. al 30 jaar, worden we bedot (de Taqyilla, weet U nog) over het feit, dat volgens de islammerij, deze waan-idee BOVEN de Rechten van de MENS staat.
Eerst moest de wereld bijna vergaan (Corona) door de Gele Pest uit her Rode Communistische Cadaver Spleetogenland, voor we dat mochten ontdekken.
*
Dat van ons, zij die het overleven daar toch AUB de nodige lessen uit trekken.
Hudson baai
Op voorgaand stukje kon U lezen over NY en over daar voor anker liggend gigantisch hospitaalschip. Gigantisch, zelfs naar Amerikaanse maatstaven.
Stel U even voor: van de voet van het Vrijheidsbeeld daar, eigen militairen die de eigen mensen moeten komen redden…
Twee simpele uitgangspunten. Er wordt ons al 30 jaar (stilzwijgend) ingehamerd dat de islammerij BOVEN de Mensenrechten staat en Amerika wordt in eigen huis bedreigd en… net zoals wij allemaal,bespuwd.
Er is dus dringend niet één Neurenberg Tribunaal nodig, maar twee. En daar zijn de twee OKW’s van deze EUSSR perfect voor gepland. Broeck/Strass, met de broek uit in het gras.
Akte van Beschuldiging. Poging tot uitroeiing van onze Beschaving.
Gevorderde Strafmaat.Levenslange verbanning met zonder middelen van bestaan naar de verst mogelijke moslimlanden.
Kunnen die best deel uitmaken van de zwaar met pantsers beveiligde ‘retour-voettochten’ wèg uit onze Westerse Beschaving voor elk individu dat er niet thuishoort..
De straf namelijk moet menselijk blijven en zeker in de Geschil misboeken niet aangemerkt kunnen worden als Oog om Oog, en Tand om Tand.
En zo krijgt ons Maggie op wereldschaal dan toch nog gelijk. Elk blijft in zijn kot.
In deze hoop en deze liefde wil ik leven en serven
**
A force de forger….
*
Ja, inderdaad. Dat was de titel van ons eerste leerboek ‘Frans’ in het Lager Middelbaar Onderwijs. We schreven toen 1949 en de tijd van samen op straat spelen dooreen jongens en meisjes, was voorbij. Waarom dat ineens zo moest, werd er niet bij verteld. Dus zochten we het zelf maar uit.
Waarom deze stokoude titel mij voor ede geest kwam? Wel, Hunm.. om in te hameren dat ‘het’ genoeg is geweest met al die politieke smoelen trekkerij. Op dezelfde nagel kloppen. Net als in onze adolescentie, wordt het ‘waarom’ er niet bij verteld. ‘Doen zoals elkendeel’, luisteren naar de hypno-stem van de Media, werken en zwijgen. Zo immers is Vlaanderen groot geworden.
Groot genoeg om overal in dit apenland de vaatdoek te vervangen?
Even nadenken. Gewoon even de eigen mening bijstellen. Geen Sjieke Sjarels meer. Geen tronies à la Magnjet meer.
Na Pasen, vroeg of laat, is dat corona Virus grotendeels voorbij en zullen, zo hopen we, de JUISTE Leiders eindelijk het juiste VOORTOUW nemen.
-
O ja, als toemaatje dan ons eigen o zo mooie Italiaans ‘avontuur’. Met dank aan De Harp van Sint Franciscus….Het Jaar OH 2002. Loopbaan loopt ten einde. Opkomende blindheid. ‘Bouwverbod’ voor onze hobby-boederij in de Vlaamse Ardennen. Lopen in een door Goed-en-klein-Pierke verlaten Italiaans berggebied en vinden daar een klaarstaande onafgewerkte ruwbouw. In de zaak twee kapiteins aan boord? Het zeaakje wordt ‘doorgegeven’. Tegen lijrente tot 2018. Zoonlief ‘investeert’ in de aankoop daar, en vooruit met de geit. In de voetstappen van Margroetje Vande Ghinste, oot Landvoogdes der Nederlande,n zijn we met ons gat in de culturele boter gevallen…O neen, no Begliï (Dutroux, pedofilia) maar Fianminhi di Belgio…
Moeilijker dan dat is het niet geweest.
Maar blij, dat we na al die heerlijke jaren, terug tussen het Eigen Volk Eerst waren: daar zijn geen woorden voor.
**Pieter Bauwens
*
*
