Herinnert U zich de recente geschiedenis van Hongarije? De Grote Oorlog was verwoestend : verscheurd, geamputeerd, herverdeeld, vernederd en door de Mogendheden wegens deel uitmakend van de verliezende partij, zo goed als van de aardbodem weggeveegd. Gedurende WO II gedeeltelijk opgeveerd, maar achteraf dubbel en dik opnieuw onder de knoet gehouden onder communistisch bewind. Tot het Sovjetrijk zelf uiteenviel . Na vrije verkiezingen met een overweldigend succes voor de traditionele waarden, werd de nieuwe Grondwet gestemd en goedgekeurd. Viktor Havel was de Nieuwe Man en dart zinde Europa niet! ! De laatste Rechters, nog benoemd onder het communistisch bewind, werden meteen vervroegd op pensioen gesteld Een schande vinden de Euro-dictators, want die Rechters waren zon goede en gewillige geestesgenoten, Maoïsten zoals Barbarosso. Maar er is meer. De nieuwe Grondwet erkent dat de Christelijke Leer de Staatsgodsdienst is en volgens de E.U. mag dat niet! Want dat staat haaks op hun vriendjespoltiek voor de Muzelmannerij.
Wilt U er op letten, dat volgens de Dikke VanDaele er geen Muzelvrouwen bestaan, maar alleen Muzelmannen?! Hoe zou dat toch komen, denkt U? Zetten die zichzelf voort, of wa?
In Zwitserland komt er een volksraadpleging over het sluiten van de grenzen voor nog meer avonturiers : moesten de Euro-dictatoren kunnen, ze zwierden de Zwitsers naar beneden met het hoofd voor van de hoogste bergtoppen .Dus doen onze media met dat referendum lijk met het Vlaams Belang : doodzwijgen. De kop in t zand steken. Onder de mat vegen. Doen alsof het niet bestaat .
Waarom de Eur-potentaten dan zo giftig zijn telkens de (nieuwe) Hongaarse Grondwet ter sprake komt, is in hoofdzaak omdat deze de media intoomt om nog verder hetzelfde te doen zoals onze media al jaren doen : er maar op los liegen om zo veel mogelijk Progressief Linx en Muzo-fiel uit de hoek te komen. Ja, ik weet het! Muzofiel is een nieuw woord, hier en nu ter plaatse uitgevonden. Het is het tegenovergestelde van Muzo-foob . Misschien wordt ondergetekende wel onsterfelijk wereldberoemd door de uitvinding van deze 2 woorden. Er bestaan Anglo-fielen en -foben , en Germano-fielen en foben, en om niemand te discrimineren moeten er ook MUzofielen en Muzofoben zijn! !
Kan ik er aan doen, dat ons verstand bijna tilt slaat bij het zien van een blonde Zweedse Schone in bikaniet, en al helemaal niet bij een vormloze gestalte in zwarte rouwkledij?! Ik, en niet ik alleen, ben het product van meer dan 2000 jaar menselijke vooruitgang
De 3 aapjes van hierboven even aan kant laten AUB tot onderaan deze alinea. Stel U voor : De 7de Dag in Hongarije mag voortaan niet meer op het scherm, als er alleen zoals bij ons Linxe, Half Linxe of Heel Linxe partijen aan het woord komen. Naast al wat Sinistra is ( = het Italiaanse woord voor Links! de klankverwanrtschap is niet mijn schuld!) Centrum L of Centrum R, mag/moet dus ook het plaatselijk Vlaams Belang op de buis. Geen wonder dat Vrhfsdt, De Wael & Cie, de V°RT op kop, daarvoor een aap in zn aanhangsels zouden bijten! Arme aapjes van hierboven! Zo kapotgesabbeld aan hun einde moeten komen .
*********************
Hier volgt dan nu het aangekondigde stukje met diverse onderwerpen die overal onder de mat geveegd werden. Let wel : deze bron is niet lijk de Linxe broederschap, die het altijd klaar staan met het afschermen van hun bronnen, zodat er niet kan gecontroleerd worden. Rechts speelt hier, als naar gewoonte, en zoals het hoort, open en bloot en geeft zijn bronnen prijs. U kunt gerust controleren : het staat er zoals het gebeurd is!
***********************
Onderdrukt nieuws: Opnieuw een kanonnade van verzwegen informatie
De schrijver van deze bijdrage heeft nooit in buitenaardse wezens geloofd. Intussen hoopt hij hartstochtelijk dat er buitenaardse intelligentie bestaat. Op aarde is hiervan namelijk steeds minder aan te treffen. Dat bewijst de actuele keuze van de door onze media verzwegen nieuwsberichten.
In Londen heeft vorige week Justice Ouseley, een rechter van de, High Court, christelijke gebeden in raadhuizen van Engeland en Wales verboden. Het is een moslima, die ons tegen de achtergrond van zulke beslissingen voor gek verklaart en ons ertoe oproept eindelijk weer op te komen voor onze waarden. Maar wij gaan gewoon politiek correct door: vanaf 1 maart 2012 mogen de medewerkers van de Poolse luchtvaartmaatschappij LOT geen kruis meer dragen. In het christelijke land is men bang om moslims te beledigen. British Airways hanteert deze politiek correcte richtlijn al langer. Ondertussen werd in Groot-Brittannië de 23-jarige meneer Islam veroordeeld. Hij verkrachtte vrouwen in Londen, die na het invallen van de duisternis nog alleen over straat gingen en motiveerde zijn gedrag met de uitspraak dat hij immers een praktiserende moslim zou zijn. Dat zou gewoon zo zijn in zijn cultuur. In een ander geval heeft een uit de Oriëntaalse cultuurkring afkomstige familie in Groot-Brittannië een 10-jarige als seksslavin gehouden. Dit deden ze tien jaar lang. Als de daders Europeanen zouden zijn geweest, dan zou het een schandaal zijn. Zo echter wordt het politiek correct genegeerd. Zoals zoveel dingen: In Wenen werd de islamdeskundige Elisabeth Sabaditsch-Wolff in december 2011 wegens kleinering van religieuze leren ook in tweede instantie gerechtelijk veroordeeld. Ze had waarheidsgetrouw gezegd, dat de islamuitvinder Mohammed geslachtsverkeer met een kind had. De rechters bestreden bijvoorbeeld niet, dat Mohammed geslachtsverkeer met een 9-jarig kind had (dat leren moslims immers ook zo in het islamonderwijs). Zo´n uitspraak van niet-moslims tegenover moslims is gewoon al een kleinering van religieuze leren. We onderwerpen ons gewoon. In wenen vindt op 10 maart 2012 de kalifaatconferentie plaats. Daar praten dan radicale islamisten er met elkaar over wanneer en hoe ze in het Duitstalige gebied een islamitische dictatuur kunnen invoeren. Daar wordt dan tegen onze westerse democratie opgehitst en door Allah´s groene nazi´s tot haar vernietiging opgeroepen. En we kijken politiek correct weg. We willen per slot van rekening tolerant zijn. We zijn gewoon alleen nog maar gek.
Onze media verzwijgen ook wat er op dit moment in Egypte gebeurt. De Moslimbroederschap heeft immers met overweldigende meerderheid de verkiezingen gewonnen. En nu chanteren deze islamisten de Amerikaanse regering; Als de VS het geld voor de nieuwe radicale regering in Cairo vermindert, dan zeggen ze gewoon het vredesverdrag met Israël op. Dat willen we liever niet horen. De Moslimbroederschap gedraagt zich overigens in Europa net zo. En wij vlijen de Moslimbroeders. Terug naar het Nabije Oosten: Onze democratische nieuwe vrienden van het bevrijde Libië hebben voor de VN een voorproefje van hun begrip van mensenrechten gegeven en een haatrede tegen homoseksuelen gehouden. Hebt u daarover gelezen in de Duitse (Nederlandse?) media? Nee, want om daarover te berichten is immers ook niet politiek correct.
Het Britse dagblad Daily Mail bereidt zijn lezers op dit moment voor op de burgeroorlog in Europa. Het dagblad schrijft, dat het hier al heel lang voor heeft gewaarschuwd. Dat komt iemand vast en zeker bekend voor.
Wanneer u eerstdaags na een inspannende dag dus in alle rust lekker wilt ontspannen voor de televisie, dan kan het gebeuren dat plotseling alle honden in het land ineens heel hard beginnen te blaffen. Nee, dan is niet de burgeroorlog uitgebroken. Dat heeft dan veel meer te maken met een hoge frequentietoon, die mensen niet kunnen horen, maar honden wel. Die toon wordt tijdens iedere reclame op de tv voor hondenvoeding uitgezonden. De hond rent dan naar de luidsprekers van de televisie. Het baasje en het vrouwtje van de honden moeten ertoe worden aangezet om goed te kijken naar de reclame en precies dat hondenvoer te kopen. Per slot van rekening is hun lieveling hier helemaal enthousiast over. Dit wordt op dit moment in Groot-Brittannië getest. Er bestaat op de reclame op televisie nu echt een verborgen toon voor honden. We worden gewoon iedere dag een beetje gekker.
De Dikke van Diksia kent werkelijk geen schaamte! Als uiterst gewichtige Flamand-de-Service en gewiekst collaborateur om iedere Franssprekende ter wereld ter wille te zijn, op voorwaarde daar in de eerste plaats zelf beer van te worden, herbegint hij ons de les te lezen, in plaats van te zwijgen als een graf.
Mislukt als democraat, mislukt in de bankwereld, rest hem nog als uitloopbaan de Eurocraatie als vervroegd pensioen. Zou hij misschien ergens een laatste kiekenbilletje uit de rijke Vlaamse Gewesten weten, dat aan Parijs kan verlapt worden? Of zoekt hij een bliksemafleidertje voor de brand die is uitgebroken in de sociale huisvestingszaken van zijn stad? Sociale dinges zijn zowat de speeltuin van alle Rode Graaiers, en van JL is toch bekend (zelf gezegd!), niet goed te weten of hij nu bij de Tjeven dan wel bij de Sossen thuis hoorde. Dàt was indertijd pas populisme van de echte soort, want het was eten van twee walletjes om naïeve kiezers te lokken
Nu is het Euro-kopstuk op de biest gesprongen : U weet wel : let go the beast . En hij legt uit wat er weeral verkeerd is gelopen. Deze keer moeten wij hem echt geloven!
Slecht gecommuniceerd! Ja, dat zal het zijn! De Europese Unie van Sovjet Socialistische Republieken (E-USSR) hebben goed gewerkt, maar slecht gecommuniceerd! Dat is het! Ge kunt dat gerust geloven en zelfs voort vertellen, want t is gezegd van de grootste sjoemelaar uit de Vlaamse Geschiedenis. En zeggen dat Tom klaar staat om hem op te volgen!
Maar kom, verlustig U hieronder in het gezwam van een individu die alles wat hij aanraakt en van goud is, verandert in schulden .
---------------------------------------
Wie durft het nog opnemen voor Europa?
Jean-Luc Dehaene − 17/02/12, 08u02
Debat over democratisch gehalte van de EU bulkt van de misverstanden. Jean-Luc Dehaene is oud-premier, Europarlementslid voor CD&V en lid van de EVP-Fractie. Ivo Belet en Marianne Thyssen tekenen mee.
·
Sinds het uitbreken van de financiële en economische crisis woedt het debat over het democratisch gehalte van de Europese Unie heviger dan ooit. Politicoloog Dave Sinardet stelt terecht in deze krant (DM 15/2) dat Europa steeds meer beslissingsmacht heeft, waaruit hij besluit dat "nationale politici meer dan ooit verantwoording moeten afleggen maar minder dan ooit te zeggen hebben". Dat laatste is een misvatting die steeds vaker en hardnekkiger opduikt.
De Europese beslissingen komen niet zomaar uit de lucht vallen. Ze worden genomen in Europese Raden waarin de nationale verantwoordelijken mee beslissen volgens Verdragen die door alle nationale parlementen zijn goedgekeurd. De leden van de Europese Raden nemen die beslissingen vanuit de overtuiging dat bepaalde uitdagingen ook in het voordeel van hun burgers beter in Europees verband worden genomen omdat ze de grenzen van de lidstaten overschrijden. Hun nationale parlementen controleren de beslissingen. Het Europees Parlement dat rechtstreeks verkozen wordt en dus directe politieke verantwoording moet afleggen, is in de meeste gevallen ook medewetgever.
Windeieren Wie klaagt dat die 'ondemocratische' EU-Commissie vandaag op een onlegitieme wijze de regie voert, vergeet al te gemakkelijk dat Barroso, Rehn & co alleen kunnen optreden bij de gratie van de macht die ze uit handen van de regeringen en het Europees Parlement hebben gekregen. Ze zijn aan het parlement ook verantwoording verschuldigd. Een andere misvatting is dat de Europese Commissie en Europa bij uitbreiding de speelbal van 'Merkozy' zijn. De Duitse en Franse regeringsleiders mogen zichzelf dan wel vaak in de kijker werken, maar de beslissingen worden genomen door alle 27 staatshoofden en regeringsleiders samen.
De oorzaak van deze groeiende kloof tussen de burger en Europa ligt dus niet bij het vermeende gebrek aan democratische legitimiteit van Europa. De Europese beslissingen zijn niet van bovenuit opgelegd door Europa, maar zijn mee beslist door alle lidstaten samen. Zo worden ze echter niet gecommuniceerd en daar loopt het spaak. Vooral wanneer het om moeilijke beslissingen gaat, beperken veel politici zich in eigen land al te vaak tot "het moet van Europa". Dit terwijl ze perfect weten dat - EU of geen EU- de genomen maatregelen noodzakelijk zijn om de toekomst van hun burgers veilig te stellen en de grote uitdagingen van deze tijd aan te pakken. Het Europese verband geeft aan deze maatregelen een toegevoegde waarde, maar die gaat compleet verloren als men de EU louter als boeman gebruikt. En daar wringt het.
Een goed voorbeeld is de Europese Muntunie. Die heeft de laatste tien jaar Europa en zijn lidstaten geen windeieren gelegd. Men slaagt er echter niet in dit aan de burgers uit te leggen. Van bij de start was duidelijk dat een muntunie budgettaire convergentie vereist, wat werd vertaald in de Maastrichtnormen en in het stabiliteitspact. Aan deze regels hebben de lidstaten zich echter niet gehouden, Duitsland en Frankrijk gaven in 2003 het slechte voorbeeld.
De lidstaten hebben ook geweigerd aan de Europese instanties de nodige instrumenten te geven om de lidstaten afdoende te controleren en zo nodig te sanctioneren. Het sixpack, het Europese semester, de bankencontrole en de andere maatregelen die sinds het uitbreken van de eurocrisis werden genomen hebben geen andere bedoeling dan dit mankement recht te trekken. De lidstaten hebben de verplichting hun financiën op orde te stellen. Ze moeten echter ook kunnen rekenen op de onderlinge solidariteit binnen de Unie.
Duitsland wekt hierbij vaak de indruk de grootste last te moeten dragen, maar laat gemakshalve achterwege dat het een decennium lang het grootste voordeel uit de eenheidsmunt heeft gehaald. Bij het uitbouwen van het luik solidariteit zijn de stappen nog te schuchter. Er is weliswaar het Europees noodfonds, maar men moet meer structurele instrumenten durven creëren, zoals Eurobonds waardoor de EU goedkoper kan lenen voor de lidstaten. Ook de suggestie van de Duitse raad van wijzen voor een Europees delgingsfonds dat de schulden hoger dan 60% van het BBP van de lidstaten overneemt, is in dit verband een goed idee. Hiernaast moeten we uiteraard ook de economie en de werkgelegenheid stimuleren.
Mantra Politici op alle niveaus, lokaal, regionaal, nationaal en Europees, moeten de intellectuele eerlijkheid hebben om dit beleid mee te verdedigen in eigen land. Niet omdat het moet van Europa. Wel vanuit de overtuiging, zoals de Italiaanse eerste minister het deze week in het Europees Parlement zei, dat dit beleid de toekomst van de eigen burgers op langere termijn moet veilig stellen; dat Europa niet het probleem is, maar meer dan ooit het kader voor het aanpakken van de globale uitdagingen van vandaag.
Wijzen op de noodzaak van meer Europa is niet zomaar een mantra. Het versterken van de Europese integratie en het strakker aanhalen van de economische en budgettaire banden maken ons weerbaarder tegen financiële speculanten. Ze vormen de beste garantie voor het behoud van onze welvaart. Maar als we Europa van onderuit voortdurend uithollen en met alle zonden van Israël beladen, kalft de solidariteit af en dreigt het hele Europese project ineen te stuiken. Als we door het diepste dal zijn, zal blijken dat de EU veel sterker staat en dat dit goed is voor de burgers. Hopelijk zal dit het draagvlak voor Europa verbreden en solidariteit vanzelfsprekend maken.
-------------------
Diagonaal herlezen
Een beetje veearts en wat dioxine-kippenvet waren ooit voldoende om s mans Premierschap te fnuiken. Toen kon s Konings vriend aan het werk om, net zoals Nobiljon Lippens het voor deed met Fortis, de mensen hun spaargeld af te luizen bij Dexia. Met daarbij de bezwarende omstandigheid om met de medeplichtigheid van de Ieperse Geitenboer de levenskracht van zijn eigen volk helemaal in handen te spelen van een Vreemde Mogendheid. Vraag me niet Hoezo? want dan is het antwoord : Oeso
zouden best uitgevoerd worden als bollo smitto in een raampje op de Vlaamse Kermis. Wat wil zeggen : open en bloot onder het oog van de aandachtige toeschouwer, en liefst per deurwaarder controleerbaar, met als voorwaarde dat de resultaten tot na de verkiezing geheim blijven zodat manipulatie geen belang meer heeft. Anders gezegd : men zou ze beter achterwege laten want ze zijn vervalst op alle plaatsen.
Net zoals het zwans-catechimusantwoord uit onze vlegeljaren dat was. Op de vraag Mag men geschilderde meisjes kussen? was het antwoord, zoals gezegd : Men mag geen geschilderde meisjes kussen, wan ze zijn op alle plaatsen vervalst. Toen had dat antwoord een beetje n dubbele bodem, want het antwoord diende te worden vergezeld gaan van een vette knip-oog over de exacte plaats van de vervalsing. Dat was dus jàààren voor de seksuele revolutie en moest dus feitelijk nog een beetje gebiecht worden ..
Bij peilingen horen du ook veel knipogen .. en liefst een berg bekentenissen .
Laten we het even op de spits drijven: als Groen in een peiling negen procent haalt en negen procent als resultaat, geen negen procent winst vergeleken met de vorige verkiezingen zoals de N-VA vandaag dan zouden de jubelkreten vanuit het hoofdkwartier van de ecologische partij tot ver in de omtrek te horen zijn. Na enkele peilingen waarin de N-VA flirtte met de veertig procent zijn de «kwaliteitskranten» er echter als de kippen bij om het «terreinverlies» van de N-VA dik in de verf te zetten. Dat er ondanks dat terreinverlies nog steeds sprake is van een dikke winst tegenover de laatste verkiezingsresultaten is een detail waar men dan vlug overheen wil stappen. Wie echter een beetje intellectueel eerlijk wil blijven kan niet anders dan vaststellen dat het uiteindelijk over niet meer gaat dan een consolidatie van de enorme vooruitgang die de partij de laatste maanden en jaren meegemaakt heeft.
Bij de N-VA maakt men zich echter best niet te veel illusies: als de partij dit najaar minder dan tien procent winst boekt zullen de staatsbehoudende media haar met plezier een psychologische nederlaag aanpraten. Ook al wordt ze in Vlaanderen een kopje groter dan de in Wallonië alom dominante en in België incontournablePS. Het volstaat trouwens even de gastenlijst van het politieke discussieprogramma De Zevende Dag te lezen om vast te stellen hoe vuil men het spel wil spelen. Van de zeven aangekondigde politici vertegenwoordigt niet één Vlaanderens grootste partij. (Of die andere Vlaams-nationale partij, waarmee ze samen ongeveer de helft van de stemmen haalt.) De openbare omroep wordt misschien dan wel gefinancierd met het belastinggeld van alle Vlamingen, dat hoeft blijkbaar niet te betekenen dat ze zich ook politiek een beetje neutraal opstelt. Zo bruin zou men het in het zo verguisde Hongarije niet eens durven bakken.
Maar zou de N-VA dan toch pluimen laten, zoals La Libre Belgique het formuleerde, dan valt moeilijk te achterhalen welke Vlaamse partijen eigenlijk met die pluimen gaan lopen. Alleen CD&V en Vlaams Belang maken winst vergeleken met de vorige peiling, maar zitten alle twee toch nog steeds op verlies tegenover de laatste verkiezingen. Van die twee is trouwens alleen de winst van het Vlaams Belang statistisch significant, maar daar hoort dan wel weer de nuance bij dat in de vorige peiling de partij een stuk onder de tien procent gezakt was.
Ook bij sp.a of Open Vld is er weinig reden tot juichen. Beide partijen zitten op een bodemkoers met historisch lage resultaten. Gecombineerd met de reeds vermelde vooruitgang voor het Vlaams Belang betekent dit dat het verschil tussen de derde en de vijfde partij in Vlaanderen volgens deze peiling vandaag slechts een dikke anderhalve procent bedraagt. Voor geen van de drie is dit erg comfortabel.
Maar het kan nog erger. Ondanks de economische crisis en de sociale onrust slaagt de enige oppositiepartij op links er nog steeds niet in enige winst van betekenis te boeken. Inderdaad, Groen blijft hangen rond haar resultaat van de laatste verkiezingen, een goede zeven procent. En dan zeggen dat de SP in principe eerder de tegenhanger van de PVDA, maar die partij zit in Vlaanderen dan weer ver onder de kiesdrempel op dit ogenblik op één staat in de Nederlandse peilingen.
Mogen we de dominantie van de N-VA nog eens onderstrepen met een simulatie voor de zetelverdeling in het Vlaams Parlement? Die levert voor de Vlaams-nationale partij 50 zetels op, amper eentje minder dan CD&V, sp.a en Open Vld samen. Merk op dat die drie laatsten op federaal niveau voorwenden de «meerderheid» te vertegenwoordigen. Voor wie droomt van een zogenaamde V-meerderheid (N-VA, Vlaams Belang en LDD) brengt deze simulatie trouwens bijzonder goed nieuws, want met 65 zetels zou die zelfs ruim tegen een stootje kunnen lees: een verschuiving van een zetel in een kieskring hier of daar als gevolg van alle fouten en veronderstellingen die nu eenmaal bij zulke simulatie horen. Over V-partijen gesproken: LDD zakt in deze peiling zo ver weg dat ze zelfs haar zetel in West-Vlaanderen niet meer zou kunnen vasthouden.
In Wallonië werd vooral ingezoomd op de achteruitgang voor de PS, de winst van de cdH en de eerste resultaten van het FDF als partij in het Waalse Gewest. De PS maakt inderdaad een diepe duik in deze peiling, maar wat de winst van de cdH betreft is het misschien toch veiliger te spreken van een optie op een herstel. De partij op basis van één enkele peiling op winst tegenover de vorige verkiezingen zetten is mijn inziens toch iets te kort door de bocht.
Het FDF breekt an sich geen potten, en blijft in Wallonië voorlopig nog ver van de kiesdrempel verwijderd. Toch is haar intrede in de Waalse politiek als onafhankelijke partij niet zonder gevolgen, want voor de MR gaan er in deze peiling enkele procenten af
-------------------
Diagonaal herlezen
We gaan het dus kort houden deze keer. Eerst : het is een peiling van de Libre en dus voor wat betreft Laag België zwaar hineininterpretiert. Stel U voor : moeten publiceren dat het Vlaams Belang er gevoelig op vooruit gaat. Hoeveel zou men in werkelijkheid weggelaten hebben? Eengoede 10%?
Ten tweede (en juist daarom laat ik de diagram-afbeelding bovenaan zo immens groot verschijnen) : de V-partijen behalen samen de absolute meerderheid : 65 zetels op de 124. Dat opent perspectieven, want de Dikke zal voor iedereen op een duidelijke manier, en niet op zn Tjeefs, moeten kiezen : wie niet voor ons is, is tegen ons! En last but not least : de zogezegde 3 staatsdragende partijen behalen samen 51 zetels, amper ééntje meer dan de NV A(verechts) op haar eentje.
Het Schip van Staat is wel niet 100% te vergelijken met een casino, maar deze keer zou ik zeggen : Les jeux sont faits Rien ne va plus Of, als U t liever in een echte wereldtaal hoort : The winner takes it all
Pssst
Mag ik, nu binnenkort de miljarden-transfers naar Wallo/Brux gaan stoppen, er op rekenen binnenkort als een raket door het verkeer in en rond Antwerpen te zullen kunnen vliegen? HOU HET SIMPEL. Bouw gewoon(Systeem JMDD) een verdiep op alle autowegen in Vlaanderen. Gebruik als steenslag de afbraak van de Waalse meestal nutteloze snelwegen, zodat Ecolo daar kan gelukkig gemaakt worden door bosgrond terug aan de natuur te geven. Reserveer gezellige kooitjes langs de gewestwegen voor onze eigen Groenen!, die daar terecht kunnen voor hun protest-stem tegen al dat beton in Vlaanderen .. We noemen ze daar de Vlaamse Gaaien.
Heeft U er op gelet (zeer tussen haakjes gezegd en gezwegen!) dat door deze maatregel de werkloosheid voor jaren zowel in Vl. als in W. quasi totaal uit de wereld zal geholpen zijn? Nu ons land niet lange zichtbaar is van op de maan omdat de verlichting gedoofd is s nachts, kan er toch wat anders in de plaats komen?! Naast de Chinese Muur, zullen we dan bij ons de futuristische wegenbouw hebben om onze naam als de Chionezen van het Noorden alle eer aan te doen .
De verstedelijking is bijna compleet! Onze dorpen lopen niet leeg, ze zijn leeg : alles en iedereen is naar de steden en naar de blinkende grootwarenhuizen. Daar zijn glijdende uren om te shoppen naar ieders godsvrucht en vermogen. Men vindt er alles onder één en hetzelfde dak : van schoeisel tot hoeden en alles wat voor mens en dier daar tussen zit, zowel voor inwendig ver- als voor uitwendig ge-bruik. De ambachten zijn uitgestorven en de laatste fossielen verkommeren in de rusthuizen. Noch bakkers, noch beenhouwers, noch kruidenierswinkels meer in de dorpen. Alleen sporadisch hier en daar onder de kerktoren nog een café. Met hier en daar nog n koppige textielwinkel, die met dode ogen probeert de voorbijganger te verlokken. Nog een geluk (!) dat er op weekdagen af en toe nog eens n begrafenis is, anders komt er ook geen volk meer naar de kerk, waar de diensten trouwens al geruime tijd verzorgd worden door de gepensioneerde fröbel-onderwijzeres.
O Ja! Nachtwinkels zijn er bijgekomen, naast internet-cafés en telefoonwinkels, waar geen Ambtenaar zich waagt. Naar het weekeinde toe lopen de meeste huizen leeg voor het Vrijdaggebed en komen uit alle richtingen lijk stromen mieren de nieuwe mannen op straat bijeen. Om samen weg te schuiven in een leegstaand fabriekspand waar vroeger luxe-wagens werden verkocht en hersteld. Wat er gebeurt in zon moskeet over een Heilige Oorlog is strikt voorbehouden aan Gelovige Muzelmannen. Want er is geen kat die hun varkenskoptaaltje begrijpt. Hun vrouwen blijven geduldig en onderworpen thuis om te zorgen om s mans onderbuikse lasten om te zetten in dito lusten, onderwijl te zorgen voor de kinderen en voor het eten, zoals Allah en hun Meester dat willen.
De kerkhoven rond de dorpskerk, hij die waakt en schouwt over t dorpje droomverloren kronkelend aan zijn voet gebouwd, waar hele generaties dorpsgenoten lagen te genieten van hun laatste rustplaats, zijn (lege) asfalt-parkings geworden. Want de generatie die, uit zin voor ruimtelijke planning, de begraafplaatsen hebben doen ruimen, liggen op hun beurt ergens ongezellig naast elkaar bijeen op n verzamelplaats ver buiten het dorp, waar ze niemand nog storen, nog door niemand gestoord worden. Niet door n kruis op hun graf, niet door het verstild deelnemen aan het dorpsleven. In al die gevallen, is back to nature helemaal op zn plaats : tussen de graven spelen de wilde konijntjes, en in de open lucht tiereliert het vogelendom. Tenzij ook daar uiteindelijk Gods water over Gods akker loopt.
Er zijn dus geen dorpsroddels meer die de moeite waard zijn, en de weetjes in de steden zijn beperkt tot gefluisterde mededelingen onder elkaar over inbraken, overvallen, messteken, vechtpartijen en berovingen. Het is weliswaar meestal, net zoals vroeger, van horen zeggen, maar het is in ieder geval betrouwbaarder dan de radio, de TV en de gazetten.
In de steden hokt men meestal samen aan de rand, naast de invalswegen, in reusachtige rechtop staande schoendozen van glas, staal en beton waar men met moeite elkaars buren weerskanten kent en niet eens meer weet waar die bonte bende opgroeiende heen-en-weer kinderen thuis horen bij welke vader en welke moeder, of omgekeerd. Gesluierde figuren duiken mensenschuw weg in de trapzalen van elke blok en stappen wegkijkende over liggende lichamen die hun roes uitslapen. Er wordt niet eens meer omgezien, als de ambulance, onder politie-bescherming, met schelle dong-ding voor de zoveelste keer de binnenkoer komt opgedraaid.
De maakbare maatschappij is vlees geworden. Vruchtbare akkers zijn aan de zee terug gegeven, of zijn via onteigening nu natuurgebieden geworden. Die vragen geen van beiden nog zweet en zijn dus nutteloos geworden. Is ook niet nodig, want per dag komen in de havens tientallen container-schepen aan, die genoeg levensmiddelen en van alles aanvoeren om de helft van Europa te voederen. Geen mens die weet hoe een wuivend korenveld er ooit heeft uitgezien, of die zich nog de geur en de geluiden herinnert die U overvielen bij het betreden van een boerenerf. Geen blaffende bandhond meer, geen kakelende kip of statig wegschrijdende troep ganzen De hofsteden zijn netjes gerestaureerd en en camera-bewaakt. Exact op de plaats van de vroegere mestvaalt tussen het woonhuis en de stallen, in dezelfde afzink, ligt nu het blauwe verwarmd openlucht-zwembad. De vroegere varkensstal is nu badhuis metzonnebank(en), jacuzzi en Finse sauna. Alles met gedempte indirecte verlichting en airconditioning. Het geheel is vanzelfsprekend voortgaande op het opschrift onder de inrijpoort - de eigendom van een blinkende buitenlandse naamloze immobiliëngroep, maar is wel bewoond door een familie van aparatchiks uit het kleurenpalet der politieke partijen die het opperbest doen in de achterkamertjes van de macht.
Meer en meer trekken haveloze roversbenden uit de vroegere Oostbloklanden door het land. Overal in de straten dwalen bedelaars, of ze hurken tegen de muur in de beschutting van een trappenhuis. Vroeger vond men ze tegen de kerkmuren, maar nu zouden ze daar verhongeren, want er komt geen mens meer in die omgeving. Omdat ze hoopten op de solidariteit van hun landgenoten, en aldus beter zouden oogsten, droegen sommigen ooit een bordje met hun identiteit. Eigen volk eerst, weet U! Maar, net als in de dierenwereld, werd hen dat dikwijls fataal, omdat ze vaak de eerste slachtoffers werden van messteken om ongestraft door beroepsgenoten te worden beroofd. Alhoewel zelfs de ratten elkaar beschermen, drijft de honger hen toch dikwijls tot wanhoop.
Het is dus de politiek correcte pers ook opgevallen : net nu het te laat is, mag over dit probleem geschreven worden. Zie hieronder. Maar wat er aan moet gedaan worden : daar hebben zij het raden naar.
We kunnen er met zijn allen, om te beginnen, iets aan doen, door de kleurpartijen in het stemhokje te laten vallen als gloeiende bakstenen. Willen we straks niet, meegezogen in het moeras door het failliete en werkonwillige Wallonië, de weg opgaan van Griekenland, dan moeten zij van de macht worden weg gehouden. Nu is het op t nippertje nog mogelijk het nodige te doen om geen brandende steden te hebben en om de burgeroorlog te vermijden. Gisteren zag ik op de NL televisie een oud vrouwtje, dat op een der mooiste eilanden van Griekenland, zichzelf in leven probeerde te houden, door de op het veld de achtergelaten olijven te verzamelen om deze te verkopen. Zij deed dat lastig en moeilijk, door middel van een soort veeg-machine vooruit te duwen lijk wij die kennen om onze gazons te vegen .Wat ze daarmee verdiende, wilde ze niet zeggen (het mens reageerde nog in Drahmes), maar voortgaande op de prijs van olijven in de Zuiderse landen, zal het nog minder dan niets zijn geweest.
Weet U, als wij in de oorlogsjaren, ons Ma met ons allemaal, de klein mannen, op de kale graanvelden van de boer mochten gaan zanten (=korenaren lezen, de achtergebleven korenaren lopen te verzamelen op de stoppelveden), dan wisten wij als kind niet dat zoiets uit armoede gebeurde. Wij hielden er alleen kapotte bloedende enkels aan over en bloedende voeten in onze klompen. Maar ons Ma kende de weg om daarvan brood te maken. Maar brood maken van gevallen en half verrotte olijven? Dat zie ik nog niet zo goed gebeuren.
Nu hoop ik, dat deze, mijn eye opener op ons toekomstig leven in de Multi-culti maatschappij, de mensen zal doen nadenken. Zeker, de geschetste slechte tijd is nog niet onmiddellijk daar, dat is juist. Maar op de Titanic speelde het orkest ook, net zoals op de Costa Concordia het vreten en zuipen doorging, tot het schip voorgoed naar de kelder ging.
Op 14 oktober 2012 kunnen wij, de bemanning van de Belgica de juiste signalen sturen naar de brug, waar de commandos worden uitgedeeld. Met zon wrakken-kapiteins als nu loopt niet alleen het schip te pletter, maar gaan we met zn allen mee de dieperik in. Er moet een nieuwe vlag komen, en er moet een nieuwe koers worden uitgezet. De Belgica kan eindelijk naar het sloopdok!
Onze vlag is de Klauwende Leeuw op gouden veld en onze koers, de enige juiste, is Noordwaarts, waar de welvaart en het welzijn uit vroeger eeuwen op ons wachten!
-----------------------
.
40 bakkerijen over te nemen in West-Vlaanderen
woensdag 15 februari 2012 om 16u09 Krant van West Vlaanderen
Brugge - MET VIDEO - Terwijl de bakkersopleidingen in de lift zitten, sluiten steeds meer zelfstandige bakkers de deur. Het is tegenwoordig niet zo vanzelfsprekend om een bakkerij over te laten want heel wat afgestudeerde bakkers kiezen voor een vaste job bij een industriële bakkerij. In West-Vlaanderen zijn er vandaag zon 40 bakkerijen over te nemen.
Meer dan 400 leerlingen volgen in Ter Groene Poorte in Brugge een bakkersopleiding. Dat is een stijging van 10 % in vergelijking met vorig jaar. Brugge is de grootste bakkersschool maar ook de andere West-Vlaamse opleidingen doen het goed. En toch staan er in West-Vlaanderen heel wat bakkerijen over te nemen. Want als zelfstandig bakker moet je er wel wat voor over hebben. Je hebt weinig vrije tijd, je moet s nachts opstaan, en je winkel moet dan ook nog goed draaien.
Over te nemen
West-Vlaanderen telt volgens de beroepsorganisatie nog zon 800 zelfstandige bakkers. Al heel wat dorpen moeten het stellen zonder
-------------------
Diagonaal herlezen
t Zal er weer gaan tegenzitten, denk ik! Heb hierboven het woord verstedelijking gebruikt, en waarschijnlijk (dat zou ik bij gelegenheid eens moeten opzoeken), niet in een al te beste context. Hun eigen schuld!
Één enkel voorbeeld mag volstaan : Jansenville s/Escaut. Ik weet niet wat en wie er eerst was; de haven of de stad, maar het is een feit dat iedereen, sedert de uitvinding van het wiel, al jaren sukkelt om daar voorbij te komen. M.a.w. wie in of voorbij Antwerpen moet, geraakt daar zelfs al stilstaand niet meer.
Allemaal de schuld van die verdomde container-aanvoer. En nu er eindelijk goed nieuws is, dat dank zij de vele syndicale acties deze voor 70% uitwijkt naar Rotterdam en Hamburg, is het weer niet goed!
Kijk, in Bommerskonte, Zoutenaaie of Neeroeteren bestaan zo geen problemen. En hoort U die mensen daarover klagen? Zij hebben leren leven met zonder haventrafiek en dus zie ik niet in waarom die van Antwerpen daarover zouden kabaal maken. Integendeel, mensen als Rode Rudy zou men in Antwerpen in een gouden koets moeten rondvoeren : dank zij de loodsen-syndicaten zal het beroep van uitkerings gerechtigde werkloze op een hoger en breder uitgesmeerd niveau getild worden! En als het boeltje dan eindelijk helemaal plat ligt, monsteren ze met zn allen aan voor de Lange Omvaart.
Want zeg nu zelf (om Eu politiecorrect te blijven) : is de stad er voor Allah, of is Allah er voor de stad?
Wat hieronder staat behoort eigenlijk tot de rubriek van horen zeggen. Mocht ik verkeerd geïnformeerd zijn, gelieve mij dan per kerende terecht te wijzen zodat ik ootmoedig mijn hoofd kan buigen en nederig door het rode stof kan kruipen.
Rode Rudy
Uw syndicale vriend Rode Rudy is aan de schandpaal genageld. De leeuw van de rode vakbond heeft zijn tanden stukgebeten op de notionele intrest. Deze superbobo van het antikapitalistische protest heeft blijkbaar zelf zijn pollen in de fiscale vetpotten van zijn familiale patrimoniumvennootschap gestoken en amper 5,5 % belasting betaald. Voor de bouw van een paar winkels en een zestal appartementen heeft hij samen met zijn zus, een fiscaal expert onder de arm genomen voor fiscale Optimalisatie van zijn immoproject. Edel en wettelijk, ware het niet dat Rode Rudi te pas en te onpas het land lamlegt om zijn ongenoegen over de notionele intrest van de daken te schreeuwen. Deng Xioping zei het al: Er is niets oneerbaars aan rijk worden. Het rode jasje heeft meerdere vestzakken. Moraal van het verhaal: Luister naar Rudys woorden, maar kijk niet naar zijn daden. Rudys rode boekje staat vol Bijbelse spreuken .
Johan de Rode Ridder
Als schildknaap van Rode Ridder Johan Vande Lanotte trekt u edelmoedig ten strijde tegen de managementvennootschappen. Beste John, ik heb horen zeggen dat je beter eerst de rode balk uit Johans oog kan pulken i.p.v. splinters te zoeken bij de hardwerkende medemens. Johan zou u naar verluidt les kunnen geven in vennootschapsspitstechnologie. Even een korte historiek, enkel ter informatie. In 2007 richtte uw leermeester een paar vennootschappen op waarvan hij 99% van de aandelen had: Bvba Ghent Public Law voor juridisch advies - altijd een mooie bijverdienste naast je job als professor en JVL, een gcv of gewone commanditaire managementvennootschap. Gcv JVL had het nogal druk: voorzitter van nv Electrawinds ( duurzame energie), bestuurder bij nv Electrawinds Windpark Sint Lievens Houtem, afgevaardigde bestuurder bij nv Zon aan Zee ( zonne-energie) en bestuurder bij NV Eldepasco (nu nv Northwind ) een windmolenpark op zee. Op 29 september 2011 liet Johan zijn bvba-tje Ghent Public Law opslorpen door zijn managementvennootschapje JVL. Op de valreep (27.12.2011) van het ministerschap verhuisde gcv JVL van Oostende naar Brugge ten huize van zijn accountant, de heer Stuyts, die met zijn NV Spoiano Johan vervangt als zaakvoerder en tevens de naam van de gcv JVL veranderde in gcv MABUSPO. Wat aan het oog onttrokken is ontsnapt aan elke sociale controle. Marijke Schaepelinck, de echtgenote van Johan Vande Lanotte heeft nu ook zon commanditair vennootschapje, Allo & Ko. Het doel van deze gcv is opleiding en ondersteuning geven aan noodplanningsambtenaren van Waalse Gemeenten (sic!).
Honi soit qui mal y pense.
Ik weet het, beste John, een kat vindt er bijna haar jongen niet in terug, maar dat is de bedoeling. Het is zoals uw grote roerganger Mao al zei: Het is niet belangrijk of de kat zwart of wit is, als ze maar muizen vangt. Gewone commanditaire vennootschappen, beste John, moeten geen jaarrekeningen en jaarverslagen opmaken, laat staan via neerlegging openbaar maken. Het zijn afkooksels van wat men in Liechtenstein Anstalten noemt of ook nog Delaware vennootschappen waarbij boekhouders optreden in naam van de verborgen aandeelhouders. Aan dergelijke constructies werden indertijd door Paars nog overheidsgebouwen verkocht voor sale-and-lease-back operaties zoals een optrekje aan de Rue des trois Boudins 10 te Bergen. Voor 9,4 miljoen euro verpatst aan BELGOV (BE) QRS 15-66, Inc, een vennootschap naar het recht van de staat Delaware. Dit laatste even terzijde, beste John, het is maar om aan te tonen dat er nog veel werk aan de winkel is als u begint te vegen voor eigen deur, van Oostende tot in Bergen bij Elio. Mag ik u als nederige onderdaan van dit belastingsparadijs, voorstellen om alle gewone commanditaire vennootschappen wettelijk te verplichten om hun balansen openbaar te maken. Om uw carrière veilig te stellen zou ik toch voor alle zekerheid even advies inwinnen bij uw meester Johan, vooraleer enig initiatief te ondernemen. Indien u toch zijn fiat zou krijgen dan raad ik u ook aan terloops uit te pluizen hoeveel miljoenen euros subsidies, groene stroomcertificaten, belastingsvoordelen en tutti quanti bij nv Electrawinds & co zijn terechtgekomen.
Moniek en Charel
Tot slot, beste John, sta me toe even persoonlijk te worden. In Eernegem, het landelijke polderdorp waar uw wieg stond, doen hardnekkige roddels de ronde. Het gaat over uw lieftallige ouders, Moniek en Charel. Echte Vlaamse werkmenschen, tegenwoordig een rariteit tussen de loftsocialisten . Moniek zou nu haar job kwijt zijn. Het menske waste, dweilde en sponste ten huize van plaatselijke notabelen, van de dokter tot de notaris en bij mening middenstander met een zwarte kas. Ik noem geen namen, t is te delicaat.(hoewel, breek me de bek niet open) Moniek zou van u,zoonlief, het borstelhok niet meer mogen uitkomen. Sedert u staatssecretaris - in Eernegem zeggen ze Minister en notoir fraudejager geworden bent , zou het te gevaarlijk zijn dat moeder in het zwart gaat bijklussen. Ikzelf kan dat niet geloven. Mocht het toch waar zijn en ik herhaal, voor mij zijn het jaloerse kwakkels van roddeltantes dan ben ik er heilig van overtuigd dat u met uw schamele ministerwedde een duitje in het zakje van moederke Crombez zal doen, ter compensatie voor het loonverlies.
Rechtvaardige Vlaktaks
Bijklussen in het zwart is een daad van wettelijke zelfverdediging in een land dat Olympisch kampioen is in de discipline lasten op arbeid. Ik ken meer pompiers die bijklussen dan branden blussen. Zwart werk is de olie van de economie, John, zeker voor mensen die de helft van hun inkomen door noeste arbeid aan de fiscus moeten afgeven. Zolang er geen rechtvaardige vlaktaks komt die alle aftrekposten en notionele bazaar overbodig maakt en zolang het door de te hoge lasten op arbeid interessanter is om te doppen dan te werken zal fraude welig tieren.
Geloof me, beste John, niemand beter dan ik kent de pijn van het rommelen in je privé-leven en nu voel ik me er ook niet goed bij. Toch is het beter een hardnekkige roddel de kop in te drukken dan leugenachtig te laten voortwoekeren. Voor wie het celibaat predikt voor een ander is het beter zelf maagd te zijn. Vraag het maar aan uw gevallen rode vakbondsvriend Rode Rudy. De Leeuw is nu zijn tanden en zijn klauwen getrokken.
Dus, John, eerst de dikke légumes aanpakken, zoals Steve Stevaert zo mooi kon zeggen, en dan pas de moedertjes.
Van JMDD, de Oostendse dikke gernaar, zijn we wel een en ander gewoon : hij is, zegt men, de perfecte illustratie van het Franse gezegde, que la sottise frise la génialité. Persoonlijk zie ik dat lichtjes anders en is hij noch min noch meer een miskend genie dat nooit aan den bak is geraakt. Dat de man juist daardoor lichtjes gefrustreerd is, is dus normaal. Was die maar 40 jaar en meer geleden Premier van zijn Land geworden, dan was ons veel miserie bespaard gebleven, en niet in het minst deze regering van het Opperhoofd met de losse handjes.
Wat mij in deze Open Brief speciaal is opgevallen, zijn twee plaatsnaamwoorden van lokaliteiten als weiden die groenen langs stroom en rivier, omheen Eernegem en Mons, de twee assen waarlangs de carrière van Djonneke Crombez zich voort spoedt.
Allez, Jean Marie : wie A zegt moet ook B durven zeggen! Eernegem, en niet Oostende, met Moeder Monniek (let op de vervlaamste schrijfwijze) was de hint, en als U nu nog eens mocht beweren dat zijn bloedeigen Opa Aloïs, bij leven en welzijn een fervente Flamingant was, dan voel ik mij in mijn sas. Trouwens, de sfeer zat er direct in, wegens het doordraven van JM over economische begrippen, vennootschapsvormen en schijnvennootschappen. JaJa! Djonneke is Dokter in de Economische Wetenschappen en dat schept een band! Zit, net als De Lange Omvaart en de CMB, een beetje in de familie Vandamme!
De tweede lokaliteit die mijn aandacht trok was Mons (Bergen) en de Rue des Trois Boudins, 10 (zie Google Maps) met daaraan gekoppeld de link naar een Amerikaanse vastgoedvennootschap in de staat Delaware.
Delaware! Waarom juist Delaware?! Niet moeilijk, want Wikipedia staat al klaar met de oplossing ..
De wetgeving in Delaware ten aanzien van onder meer belastingheffing en vijandige overnames wordt door veel bedrijven als zeer gunstig gezien, zodat er veel bedrijven zijn die formeel in Delaware gevestigd zijn terwijl hun hoofdkwartier zich in een andere staat bevindt.
Even de combinatie ook omgekeerd testen AUB : Di Rupo Mons Veel geld Fisaal Paradijs Delaware : Hoofdstad Denver, nog uit de koloniale tijd goede relaties met de Londense High Socialist Society? En nu achterste voor : 10 miljoen Euro via Londen naar Denver smokkelen, 600.000 Euro onderweg kwijtspelen voor formaliteiten, erelonen en percentjes : blijft over 6,4 iljoen Euro om te investeren in Mons. De jaarlijkse pacht volgt de omgekeerde route en niemand zit met een ûnthoofd . Delicaat punt in het geheel : het huurcontract dat, om tegenstelbaar te zijn aan derden moet geregistreerd zijn en dus openbaar is.
Conclusie : die Belgov.BEInc.wordt bij deze verdacht van witwasparkatijken en/of witteroodcriminaliteit Interpol inschakelen Djonneke en een rogatoire commissie ter plaatse sturen om uit te zoeken wie en wat . Deze week hebben we geleerd, dat Interpol mensen kan oppakken voor het beledigen van een zekere Heer Mohammed : het moet dus kinderspel zijn om een paar stromannen in Delaware er achter te draaien op verdenking van zware fraude en schriftvervalsing . .
Het gaat hier niet om kwabbernoten en de kans zit er dik in dat gij U achteraf eerstdaags Redder des Vaderlands zult mogen noemen, na het afschieten van een pedofiele frauduleuze Eerste Minister in functie, en van misschien 90% van alle gewezen regeringsleden van de laatste 60 jaar .
Zou het dan toch waar zijn, dat een directe nazaat van Nonkel Wies, Opa Aloïs, als fraude-bestrijder de belse staat er eindelijk zal onder krijgen?! Ik geloof zelf, dat er geen andere keus is, wil het land geen volgende Griekse Tragedie worden . De Hollanders hebben hun Piet Heyn, wij hebben John Crombez!
Toemaatje.
Volgens Le Soir lijkt het er sterk op dat koning Boudewijn met de stichting wou vermijden dat zijn neven en nichten hoge successierechten zouden betalen bij een erfenis. Koning Boudewijn en koningin Fabiola hadden geen kinderen. Wanneer neven en nichten geld erven, betalen ze daar van 35 tot 70 procent successierechten op. Stichtingen kennen een gunstiger tarief.
Hallo Djonneke, bent U daar nog? Niet doorscrollen AUB!!! AangezienU net als ik (in een heel ver verleden) economist van opleiding bent, zult U bekend zijn met het gezegde in die middens der opleiding : wie de fraude wil oplossen, die moet niet verder gaan dan 1 Km rond het Parlement . Daar is blijkbaar zo te zien nog niet de minste verandering in gekomen .
Wil ik U als oude rat iets verklappen, Djonneke? Fraude bestrijdt men niet door er achteraan te lopen! Zet gewoon een paar oude stropers in als boswachter (heb ik al gezegd op deze blog) en ze brengen U elke avond aan elke vinger 10 konijntjes!
In de zwaar gesubsidieerde Aktuelle Kamera (Tagesschau) worden deze dagen ´s avonds vreugdetranen over de komende eindoverwinning aan het eurofront aangekondigd, de oneindige kracht van de Duitse economie en de grote wijsheid van onze geliefde Führerin Angela Merkel wordt, net zoals ten tijde van de DDR, geprezen. En om te griezelen zijn er dan nog snel een paar beelden uit het gruwelijke Syrië of uit Griekenland. Het zijn van tevoren geprepareerde uniforme nieuwsberichten, die ook in de kranten staan. Het belangrijke nieuws vindt ondertussen ergens anders plaats.
Er zijn nieuwsberichten, die vele mensen interesseren. Ze zijn ook waar. Ze zijn belangrijk. Maar ze zijn politiek niet correct. En daarom worden ze in veel kranten en in de Aktuelle Kamera (Tagesschau) gewoon onderdrukt. Zo´n typisch bericht gaat puur toevallig over Turken. Uitgerekend de Turkse Vakbond van de Democratische Pedagogen, die men zeer zeker niet in de rechterhoek kan plaatsen, heeft een onderzoek naar de leesgewoonten in Turkije gepubliceerd. Turken lezen één maal in de tien jaar een boek. Terwijl in de VS 12% en in Groot-Brittannië 21% van de mensen regelmatig boeken leest, doe dit in Turkije slechts één op de duizend. Een Japanner leest volgens het onderzoek per jaar gemiddeld 25, een Fransman 7 boeken en een Turk slechts één boek in de tien jaar, aldus het onderzoek. En wat leest u? De koran. Dit is een van de vele actuele nieuwsberichten, die na het Sarrazin-debat over de nachtmerrie immigratie vast en zeker veel mensen zou interesseren. Maar we komen het niet te weten. Geen mooi onderwerp. En in plaats van een goed boek te lezen, winden de Turken zich op dit moment over ons carnaval op, omdat wij ze daar zogenaamd discrimineren. Immigratie is gewoon niet zoals politiek correct wordt beweerd een grote aanwinst.
Men ziet dat op dit moment zelfs aan onze Europese universiteiten. Daar moeten we nu aan immigranten uit bepaalde landen bijvoorbeeld uitleggen hoe men gebruik maakt van toiletten. We kijken pijnlijk getroffen de andere kant uit. We kijken ook weg als onze kerken worden geschonden zoals in Duisburg. En ook niet alleen in Duisburg. We hebben nu veiligheidsglas voor de ramen van kerken nodig en de Aktuelle Kamera bericht hier niet over. Neuk je God, zeggen buitenlanders nu tegen onze priesters. En wij kijken weg.
We mogen nu ook niet meer het woord zwartrijders gebruiken wanneer medeburgers zichzelf bevoordelen in het openbaar vervoer. Dat is nu volgens migranten racistisch. Op zeker moment zullen wij via de Aktuelle Kamera gewoon te horen krijgen, dat we dit woord niet meer mogen gebruiken. Dat zullen ze ons mededelen.
Wanneer u, beste lezer, politiek niet correct bent, dan kan de internationale politie u nu arresteren. Dat gelooft u niet? Interpol is de Engelse afkorting van The International Criminal Police Organization (ICPO). Interpol werd in 1923 in Wenen opgericht en dient de internationale misdaadbestrijding. De zetel van de organisatie bevindt zich in het Franse Lyon. En Interpol heeft nu in Maleisië een journalist gearresteerd, die zich op Twitter kritisch had uitgelaten over de islam en diens uitvinder Mohammed. De 23 jaar oude journalist Hamza Kashgari werd in ieder geval op de luchthaven van Kuala Lumpur gearresteerd, omdat er een Interpol-arrestatiebevel uit Saoedi-Arabië vanwege belediging van ene meneer Mohammed tegen hem bestond. Zijn Twitter-kritiek op de islam werd in Saoedi-Arabië meegelezen. En daarom willen de Saoedi´s de journalist nu executeren. Uiteraard lezen we hierover in de Duitstalige media geen woord.
-------------------
Diagonaal herlezen
Wat mij betreft : het zal wel weer lichtjes racistisch overkomen, maar het is de realiteit, als we, met een beetje verbeelding, de Europese Joods-Christelijke-Humanistische beschaving op een tijdlijn plaatsen samen met de Chinese, de Indische, de Muzelmanse en de Afrikaanse beschavingen,dan stellen we vast dat de Muzelmanse minstens zon 600 jaar achterloopt bij de Christelijke tijdrekening. Misschien is het niet politiek-correct dit te vermelden, maar hun eigen kalender bewijst het : het Christelijk Jaar 2012 is bij hen slechts het jaar 1433. Maar wees getroost : doordat zij ietwat kortere maanden hebben, lopen zij ons stilletjes in. Mogen wij hopen dat dit niet alleen geldt voor hun kalender, maar ook voor de graad van hun beschaving ..
Wijzelf hoeven inderdaad niet onnodig hovaardig te doen : de Chinezen zijn ons zon 3000 jaar voor, om nog maar te zwijgen van de Babylonische, de Phenisische of de Egyptische Beschaving. En al die andere waarvan we helemaal niets meer weten. Zoals de Noorse Vikingen, of de Germaanse voorouders, die ondergesneeuwd geraakten door de Romeinse, die daarvoor eerst de Griekse hadden overvluegeld .
En och gottkes toch, als simpele enkelvoudige zielen moeten wij ons niet zo zeer richten tegen aangespoelde individuen die letterlijk lijk in Viersel bij Pater Versteylen, leven in de brouwerij brengen : het maakt ons alleen maar kwetsbaarder van de kant van onze onderdrukkers, de politiek-correcten die ons voorschrijven wat we mogen denken. Die zwaaien met Europese Mensenrechten die harder aankomen dan Universle Rechten van de Mens : een kat een kat noemen, is hier strafbaar, want dat is racisme : hadden wij dan niet verklapt, niemand zou gezien hebben dat het om een zwarte, of een bruine ging die helemaal gratis Uw plaats innam bij de Dokter. Wat meer is : we kunnen persoonlijk ook moeilijk stuk per stuk telkens zon vreemdeling onder de arm nemen om hem of haar als een pakketje over de grens te begeleiden. Wat wij wel kunnen doen, en goed doen, is onze onderdrukkers buiten bonjouren! De rest volgt dan wel vanzelf. Onze actie begint in het stemhokje! Maar dan liefst niet met als resultaat dat de zwaar in het vlees zittende lafheid in persoon met de bloemen gaat lopen. Eigenlijk is het : derde keer, goede keer. Geen op tafel dansende geitenboer in een zee van leeuwenvlaggen, die s anderendaags een na een al zijn beloften vergeet, geen dikke patapoef meer die op verkiezingsavond afspreekt van beter zijn Frans te oefenen, maar deze keer een Rechtlijnige uit de groep van de hardste keikoppige Keikoppen. Geen kruising meer van bibberende schoothondjes met tamme pluchen leeuwenbeesten, maar dreigende klauwende leeuwen op gouden veld die kunnen bijten.
Ik ben, zoals U ziet, vandaag in een milde bui tegenover vreemden Meer nog : wa zoude gij zelf allemaal niet doen om weg te geraken uit zon Prachtland waar een mensenleven nog minder waard is dan dat van een rat? Vooral als de tam-tams gaan dat het hier en bij de buren overal een land is dat overloopt van melk en honing, waar (volgens de Europese regels) de oorspronkelijke bevolking liefst zo vlug mogelijk moet vervangen worden? Na korte tijd, denken zij, dat gij Uw achterlijk Geloof wel zult achterwege laten om Frans taterend voor altijd de Vlamingen in de verdrukking te stemmen .Zij, onze verdrukkers, willen een maakbaar volk, dat met plezier kaartjes koopt om zijn eigen Flandriens te zien afzien op de fiets.. Zij denken dat het ras der Vlamingen, eenmaal afgewend van de voorvaderlijke zeden en gebruiken, zal opgaan in de Europese kikkerpoel die leeft werkt en hoereeert zonder God noch gebod .. Met een Primo Ministro als homo. O Pardon, met een homo als Primo Ministro .
Zij die dat denken en hopen, zij zijn onze verdrukkers, samen met de verraders van hun eigen volk uit de wegsmeltende kleurpartijen..
Het heeft lang geduurd, maar volgens de peilingen, in de Libre dan nog, komen de lauwen terug naar de ware schaapstal en deze peilingen bewijzen dat het Vlaams Belang de NV A(nders) nu leegzuigt. Dat moet zeer doen!
Onze financiële middelen worden (door verraad van de Tjeven) bestuurd van uit Parijs, net zoals onze energiebronnen. Zij het dat de schuld voor dit laatste veerraad bij de Sossen ligt, met medeplic htigheid van de Tjeven. Parijs zuigt op deze manier het leven uit het beendermerg van onze ruggengraat, en hier barst een discussie van alle duivels los over de index. Precies alsof dat iets zal oplossen van onze levensduurte, die veel hoger ligt dan in de ons omringende landen. De bevolking wordt verweten dat ze spaart, wat een normale reactie is in slechte tijden. Neen, zeggen de Rode Broeders : geld moet rollen : aan wat gij uitgeeft, verdient een ander zijn boterham .
Dat is krek dezelfde redenering als alles moet gratis .. Daar is men, als het telaat was, van teruggekomen! Gratis bestaat niet. Precies hetzelfde als de spaarboek die van iedereen leeg geraakt is en er geen centjes meer zijn om anderen iets te laten verdienen. Dan is het gewoon zoals het socialisme overal ter wereld wil bereiken ; alles en iedereen even arm .
m.a.w. : de mensheid staat weer aan het begin. Waar er na korte tijd weer nieuwe armen en nieuwe rijken zullen zijn .
Weet ier wel waarheen die gaat? Wel naar huis toe rijdt die waâ ..
Gezapig bladerend
(maar met stijgende verwondering lezend in Magazine, het E-tijdschrift N°2 van het Vlaams Belang van de maand februari),
was ondergetekende onbewust dit trekkerslied uit Suid-Afrika aan het neuriën : zelf slapend en op automatische piloot vindt de trek zijn weg : wel naar huis toe rijdt die waâ .
Wat Johan Sanctorum daar verkondigt, komt dermate overeen met mijn eigen overtuiging, dat het bijna pijn doet het niet zelf te hebben neergeschreven. Het is als met Uw eigen spiegelbeeld geconfronteerd te worden, nadat mens morgens zijn brilleglazen heeft opgeblonken. Het voelt aan als thuiskomen met de ossewaâ na een lange tocht door de wildernis, maar dan zonder kompas en al zekerlijk zonder GPS. Met alleen de onveranderlijke sterrenbeelden als gids voor alles wat recht was en schoon, zoals de dichters zingen.
Samengevat : als eenmaal in de partij alle ballast zal afgeworpen zijn, en na verwijdering van het dorre hout, komt dan weer de bloei. Is, na elke winter, een rechtmatigheid van de natuur. Wat meebrengt, dat een jonge sterke boom veel nieuwe scheuten kweekt. En functioneert als de ware schaapstal. Ja, ik weet het : een uitbundig bloeiende boom vergelijken met een schaapsstal is wat exentriek, maar die schaapsstal slaat meer op de partij.
Het is anderzijds een feit, dat we ondertussen al bijna 3 maand met de Franscouiillonse dictatuur opgescheept zitten door de schuld van BDW. Ik val in herhaling, maar zal dat blijven doen tot het kleinste kind mij moet gelijk geven. BDW was te laf om na de laatste verkiezingen bij de Koning aan te kondigen dat de volgende regering een Vlaams-Nationale regering zou zijn. Hij verkwanselde aldus de rechtmatige verkiezingsoverwinning van de Vlamingen aan charlatan Di Rupo, en kreeg er niet eens het beloofde bord linzensoep voor. Ook dàt zal stilaan zijn doorgedrongen bij zijn eigen volgelingen. Zoals het ook stilaan zal doordringen, dat Wallonië ons meesleept in een dramatisch Grieks Drama zoals gisteren in een brandend Athene. In plaats van te worden meegezogen met de overige Nederlanden richting van het werkzame Noorden, wordt Vlaanderen met zware kettingen gebonden aan de Zuiderse aftakeling, die het gevolg is van het puurste graai-socialisme van de PS. Nog een weinig geduld, en de V°RT zal in Athene beginnen spreken van een soort Lente, vergelijkbaar met de opstanden inde Maghreb. In de hoop dat de vonken overslaan tot in Brussel .Wantde socialen willen op een tegen-natuurlijke wijze Vlaanderen binden aan landen zoals Portugal, Spanje, Griekenland, Frankrijk, allen zonder uitzondering, al decennia lang gedirigeerd door de Rode Maffia van het niveau van Steve Stunt en van Rdy De Leeuw, de rode vakbonds-manitou. Italië hoort niet thuis in dat rijtje, omdat Berlusconi al bijna 10 jaar geleden de socialistische hegemonie heeft verbroken. Daarom geen goed woord in de media over Italië!
Nu laat ik Johan Sanctorum aan het woord over de vervalsing van inhoudsmaten. Want een begrip moet, net zoals een vaste overeenkomst ivoor maten en gewichten, regelmatig ge-ijkt worden. Want een gewicht of een maatbeker en een weegschaal ijken is noch min noch meer die dingen gelijk stellen met de correcte oorspronkelijke beginwaarde. Werken met nietge-ijkte eenheidsmaten is bedriegerij. Het gaat net zo met begrippen. En weetewa? Sanctorum is goed volk, dat zelfs in de USA hoge noten haalt in de president-verkiezingen.
----------------------------------------
De historische context
We weten allemaal hoe de politieke links-rechts-indeling is ontstaan: in de nadagen van het Franse Ancien Régime zaten de koningsgezinden in het parlement ter rechterzijde, dicht bij Lodewijk XV, terwijl de rest aan de linkerzijde plaats nam. Dat waren dan in hoofdzaak de malcontenten en libertijnen die de boeken van Voltaire en Rousseau hadden gelezen,- allemaal aristocraten welteverstaan, want de volksopstand zou pas vorm krijgen met de Assemblée nationale constituante in 1789, die meteen het einde van de monarchie zou betekenen.
Sindsdien is deze opstelling standaard gebleven in de parlementaire architectuur. In het België van de 19de eeuw werd zo de katholieke partij door de media al aangeduid als la droite (koningsgezind, klerikaal), terwijl de liberalen als la gauche golden, met de antiklerikale loge als trefplaats. Maar naarmate het politiek-maatschappelijk debat vorderde en de democratie zich diversifieerde, werden die categorieën problematisch. Zo kreeg de liberale partij, als vertegenwoordiger bij uitstek van de bezittende klasse, van langsom meer een behoudsgezinde strekking. Terwijl anderzijds de Christelijke arbeidersbeweging zich links van het midden ging positioneren. In het fameuze conflict tussen Pieter Daens en Charles Woeste kwam het, zoals bekend, zelfs tot een open oorlog tussen de twee vleugels.
De positie van het opkomende socialisme was al niet minder dubbelzinnig: van oorsprong emancipatorisch en gericht op de radicale omverwerping van het systeem, evolueerde deze beweging tot een nieuw machtsbastion, met coöperatieven, vakbond, 1001 instituten die tot een nieuw soort verknechting van de kleine man leidden. Naarmate het socialisme een grote politieke speler werd, groeide de kloof met de basis en controleerde de partij mee het grote politieke status-quo.
Met de opkomst van de zgn. niet-traditionele partijen werd het nog ingewikkelder. Men kan de Volksunie, opgekomen in de jaren 50 van vorige eeuw, wel afdoen als een rechtse partij, verwijzend naar het collaboratieverleden van de aanhang en de traditionele cultuurwaarden die zij beleed,- maar was ze, als incivieke, anti-Belgische formatie ook conservatief?
Het hedendaagse assenkruis
Verwarring troef dus. Men kan het huidige politieke landschap, noch in Vlaanderen, België of elders, niet meer begrijpen vanuit een simpel links/rechts-antagonisme. Het is echter niet zo dat, zoals sommige postmoderne profeten menen, ideologie geen rol meer zou spelen in de politieke communicatie en de democratische besluitvorming. Wel zijn de meeste politologen het erover eens dat:
1) Een levenslange band tussen partij en kiezer definitief tot het verleden behoort
2) Partijen zich doorlopend moeten heruitvinden en hun positie op de kaart moeten evalueren
3) Deze kaart minstens vier-polig moet worden opgevat, in een assenstelsel. We krijgen dan een tegenstelling links/rechts en dwars daarop een as conservatief/progressief.
Over de inhoud van die vier begrippen kan tot in het oneindige gediscussieerd worden, er is alleen al in Vlaanderen een boekenkast vol over geschreven. Het is ook goed dat daar binnen de partij over gediscussieerd wordt.
In essentie, heel beknopt, zijn onderstaande definities evenwel bruikbaar als uitgangspunt:
Conservatief: gericht op behoud en continuïteit
Progressief: gericht op verandering, eventueel zelfs omverwerping van het bestaande systeem
Rechts: nadruk op organische verbanden en cohesie (volk), eventueel met sterk leiderschap
Links: nadruk op structuur, maakbaarheid en georganiseerd collectief (staat)
Ik doe nu boudweg een experimentele poging om die vier begrippen onderling te combineren en de Vlaamse partijen in dit assenkruis te schikken. Dat geeft volgend resultaat :
Een woordje uitleg.
Het Vlaams Belang is gericht op radicale verandering én op verbindende waarden. Het is dus, naar de letter én naar de geest, een progressief-rechtse partij, een veranderingspartij die vanuit de onderbuik denkt. NV-A heeft dat waardenverhaal gemeen maar mist, zeker als men het discours van voorzitter Bart De Wever analyseert, een revolutionair moment. Het is statisch en zelfs nostalgisch. Daardoor komt het rechts-conservatieve etiket hen toe. Groen! is in menig opzicht de spiegelpartij van het Vlaams Belang: eveneens gericht op verandering, maar dan wel binnen een verhaal van maakbaarheid en collectivisme.
Het lege centrum
Daarmee hebben we eigenlijk de ideologisch-sterke spelers benoemd. Anderzijds bevinden de drie traditionele partijen zich niet toevallig in een schemerzone tussen twee kwadranten,- een euvel dat ze wanhopig proberen te compenseren met marketingtechnieken. CD&V kwakkelt aan de behoudsgezinde kant tussen links (vakbonden) en rechts (middenstand, patronaat), het welbekende tsjeven-verschijnsel. Open-VLD geraakt anderzijds niet uit het spagaat tussen het conservatieve klassieke liberalisme en het progressieve neoliberalisme à la Verhofstadt. Terwijl men ook bij de S.PA aan de linkerzijde de kool en de geit wil sparen: er wordt verandering gepredikt, maar dan vanuit de typische positie van een Belgische establishmentpartij.
Dat brengt ons op de bijzondere positie van de N-VA. Zij is vandaag, door haar electorale obesitas, ideologisch een uitermate hybride partij. Daar waar voorzitter Bart De Wever zich vooral houdt aan een rechts-conservatief discours, aangevuld met sporadische uithalen naar het (Belgische) establishment, is de partij, en zeker de kiezerspopulatie, een bont mengsel, gaande van radicale Vlaams-nationalisten tot ontevreden Belgicisten.
Een correctie tot de reële marktwaarde is dan ook op langere termijn onvermijdelijk: de N-VA kan, complementair aan het revolutionaire Vlaams Belang, dan een meer burgerlijk-behoudsgezind discours ontwikkelen en het kwadrant rechtsonder bezetten, waarvan het electorale aandeel in Vlaanderen op 20 % moet worden geschat. Datzelfde percentage is ook intrinsiek haalbaar voor het Vlaams Belang (zie besluit), en eigenlijk voor elke partij die een kwadrant in het assen-stelsel kan domineren.
Tot slot een opvallende politicologische vaststelling: er is duidelijk nog plaats voor een links-conservatieve formatie. Een partij, gericht op behoud, maar ook op structurele correcties. Dat lijkt me gesneden brood voor een neo-Belgicistisch verhaal, een soort nieuw wit product zoals Paul Marchal dat indertijd trachtte te lanceren. Tenzij Groen! dit segment inpikt
Besluit
Ook al is er binnen het VB zeker ruimte voor een ethisch-conservatieve tendens, toch lijkt me de revolutionaire lijn van het Vlaams Belang vandaag noodzakelijkerwijze strategisch dominant. De standpunten tegen asielmisbruik en ongebreidelde migratie, evenals het anti-islamstandpunt, kaderen perfect in een progressief statement, gefocust op een nieuw maatschappelijk model, geconcretiseerd in een nieuwe constitutionele blauwdruk, de Vlaamse Res Publica van morgen.
In de huidige Belgische constellatie moet het radicale Vlaams-nationalisme dan ook resoluut durven gaan voor een rechts-progressief profiel: vóór de verandering, en met de volkswil als maatstaf (tegenstanders spreken van populistisch) waarin men bredere, authentiekere waarden afleest dan deze die door de politiek-correcte elites worden voorgeschreven.
Het neven-etiket progressief kan dus het rechtse profiel van het VB in een juiste omkadering plaatsen. In de mate dat het Vlaams Belang zich met de Vlaams-republikeinse lijn van waardenpartij én veranderingspartij kan identificeren, kan het ook marktaandeel terugwinnen en terug de politieke hoofdmotor worden van de Vlaamse beweging.
Een ideologisch congres zou daarbij een vruchtbaar debat kunnen opleveren en duurzame, nieuwe bakens uitzetten.
Johan Sanctorum
Dit stuk is verschenen in het VB-Magazine van februari 2012 en wordt met toestemming van de auteur hier overgenomen.
-------------------
Diagonaal herlezen
Het is anderzijds een beetje de ziekte van de tijd, om op ontdekkingstocht te gaan tot in het ongerijmde. Mars, Venus, andere sterrenstelsels : we willenze dagelijks tussen onze boterhalm. Stofdeeltjes blijken opeens even groot te zijn als onze eigen Blauwe Planeet : zelfs atomen zijn niet eens meer de moeite waard als ze niet kunnen gesplitst worden Het moet thans over nano-deeltjes gaan en over snelheden vele keren groter dan die van het licht. Vroeger gingen de mensen dood van ouderdom, of van de kwâ ziekte. Ze werden blind en dat was dan een straf van God. Nu wil men zelfs mensen gaan verwekken, zonder vaders of moeders daar omtrent te dulden.. Is goed voor de tewerkstelling in de medische laboratoria. En vooral : ze moeten weg te cijferen zijn op elk gewenst moment, als de Elite weer eens een ander volk wenst .
België is al lang geen democratie meer en een van de perverse aspecten van het Vlinderplan van Di Rupo bestaat er juist in, wat van die democratie overblijft, nog verder uit te hollen. Arbitrair, maar steeds in het belang van de PS, of meer algemeen, van de Belgische Franstaligen, zouden, als dit plan uitvoering krijgt, wetten, maatregelen en afspraken enkel nog maar kunnen gewijzigd worden door bijzondere meerderheden. De grondslag van de democratie één man, één stem wordt daarmee definitief bij de aftandse folklore geklasseerd. Uiteraard ontstaan er op die manier conflicten met nog andere grondwetsartikelen. Want alhoewel dit parlement grondwetgevende bevoegdheid heeft, is Di Rupo en C° tot de vaststelling gekomen dat niet alle artikelen die men, om hun plannen uit te voeren, zou moeten of willen aanpassen, zoals artikel 195 formeel voorschrijft, door het vorige parlement voor herziening vatbaar verklaard. Geen nood, artikel 195 zelf is toevallig wel voor herziening vatbaar verklaard. Dus, zo plannen Di Rupo en C°, schorten we artikel 195 op voor de duur van de legislatuur en kunnen we dus naar hartenlust knoeien met al de rest van de grondwet. Grof, maar, dat de partijen, verzameld rond Di Rupo, een dergelijk plan durven in overweging te nemen, verbaast ons absoluut niet. Nooit hebben de staats dragende politieke partijen in dit land het erg nauw genomen met de toepassing van de grondwet. Verschillende keren werd deze a posteriori aangepast aan eerdere en petit comité genomen beslissingen. Soms werd de grondwet al eens creatief geïnterpreteerd, om de abortuswet goedgekeurd te krijgen bijvoorbeeld. Zo een precedent maakt natuurlijk de weg vrij voor meer van dat soort.
Al de partijen die Di Rupo nu verzameld heeft, hebben allemaal de mond vol over democratie, maar in de praktijk hebben ze allemaal geen erg hoge hoed op over democratisch regeren. Allemaal hebben ze al eens hun toevlucht genomen tot volmachten om dingen, waar geen democratische meerderheid voor te vinden was, er toch maar door te drukken.
Sommigen maakten er zelfs een systeem van. Het resultaat van dergelijk knoeiwerk met de grondwet is uiterst pervers want, hoewel niet echt op grondwettelijke wijze tot stand gekomen (in dit geval met een minieme Vlaamse meerderheid!), kunnen die nieuwe bepalingen slechts opnieuw gewijzigd of teruggeschroefd worden met een echte grondwetsherziening conform artikel 195. In de praktijk, nooit meer dus.
De verantwoordelijkheid van de drie Vlaamse traditionele partijen is dus verpletterend. Alle middelen zijn blijkbaar goed om hun kortzichtige partijpolitieke doelen te bereiken. En het zijn vertegenwoordigers van die partijen die in het Europees parlement Hongarije aan de schandpaal willen nagelen. Het verhaal van de splinter dus, terwijl in eigen ogen de balk...
Een goede grondwet moet de bevolking beschermen tegen machtsmisbruik door de overheid. De Nederlanden hebben op dit gebied geschiedenis geschreven. Om te beginnen met het Charter van Kortenberg, overeenkomst tussen hertogin Johanna en de Brabantse steden - waaraan wij onze Blijde Inkomsten aan overgehouden hebben die helaas gedegenereerd zijn tot folklore - en culminerend in de toonaangevende rol van de Nederlanden tijdens de Verlichting (Spinoza).
Van deze historische verworvenheden is in de Belgische staat helaas niets overgebleven. Vanaf het ontstaan van dit land, werd de Vlaamse meerderheid genegeerd en, wanneer dit niet meer kon, systematisch uitgeschakeld met een hele collectie speciale wetten, bijzondere meerderheden, alarmbellen, belangenconflicten... die allemaal in een enkele richting werken: ten voordele van de Franstaligen. De Vlamingen verliezen hun tijd door elk van die maatregelen afzonderlijk te willen bestrijden. Daarom herhaalt het VVO zijn voorstel om direct door te stoten tot de kern van het probleem, met name de weigering van de Belgische Franstaligen om de Belgische staat op een democratische basis te laten functioneren. De Vlaamse beweging, zowel politiek als niet politiek, moet dit kernprobleem, liefst zonder elkaar vliegen proberen af te vangen, op de agenda plaatsen met een algemene petitie, om vervolgens met een referendum de ondemocratische grondwet in haar geheel te verwerpen.
Het is dan aan de Franstaligen, als ze niet zouden kunnen leven met een democratische grondwet, om er onderuit te trekken.
'Eén op de drie bedrijven overweegt vertrek uit België'
Fiscaliteit
BRUSSEL - Voor de fiscalisten van multinationals en middelgrote Belgische bedrijven is het duidelijk: de fiscale maatregelen in de begroting-Di Rupo gaan te ver. Bijna tweehonderd van de driehonderd bezoekers van het jaarlijkse Tax Forum in Brussel gaan hun investeringsbeleid in België aanpassen, blijkt uit een enquête van consultant Deloitte.
Vooral de voorstellen om de fiscale fraude te bestrijden zijn volgens de ondervraagde fiscalisten overdreven. Maar ook de duurdere belasting op bedrijfswagens moet het ontgelden. Ruim de helft gaat hun leasewagencontracten aanpassen, terwijl één op de drie nog niets heeft beslist.
Opvallend: ook delokalisatie is een 'hot' thema onder de fiscalisten. Ruim een op de drie zegt dat zijn of haar bedrijf een (gedeeltelijke) verhuizing van de activiteiten overweegt naar het buitenland vanwege de nieuwe begrotingsmaatregelen genomen door Di RupoI. Een belangrijk knipperlicht, want twee derde van de aanwezige bedrijven heeft nog zijn hoofdkwartier in België.
Toch beseffen ook de Belgische fiscalisten dat er wellicht nieuwe belastingen nodig zijn om de vooropgestelde begroting te halen. Als het dan toch niet anders kan, verkiest de helft in dat geval een verhoging van de btw.
Bron De Schandaard 14/02/2012
-------------------
Diagonaal herlezen
Beschouw deze twee teksten uit 2 verschillende bronnen als het raamwerk van 2 totaal verschillende grondstromen. Het OVV (Overlegcomité Vlaamse Verenigingen) staat aan de ene en enig juiste kant van het spectrum, en de gazet van Vlaanderens schande staat radicaal aan de andere kant.
Een situatie zo tussen 2 netten in, zou ik internet willen noemen, maar confrater Polkum (http://blog.seniorennet.be/polkun/ ) doet beter met volgende omschrijving :
Ondertussen wordt het Vlaams Nationalisme als een ziekelijke uitwas uit de vlaamse beweging gestoten. Dat bevordert waarschijnlijk de gemoedsrust van de heren die het klaarspelen om tezelfdertijd hun volk te dienen en de staat die dit volk naar het leven staat.
De beste omschrijving voor het fameuze Tjeven-gevoel bij de Kaloten en de Half-Kaloten dat ik ooit hoorde!
En dan nog iets in verband met norm-vervaging en omdraaiing van begrippen. Deze morgen hoorden wij hier op BVN een tamelijk uitgebreide reportage over jeugdige rabauwen ergens in Duitsland. Ik noem ze gewoon tuig van de richel, maar we hoorden hen wel 20 keer bestempelen niet als veroordeelde criminelen, maar als veroordeelde Neo Nazis, die inderdaad de Hitler-groet brachten, en Swatikas droegen.
Waarom toch altijd de waarheid geweld aandoen door niet volledig te zijn, en niet te zeggen dat het ter zake ging om Nieuw Jong Socialisten!?
Want ziet U, op die manier sluipt de publieke opinie steeds dichter bij onze TAK-jongens en de mensen van Voorpost, die enkel handelen van uit hu Vlaamse overtuiging. Met kwaad opzet een verband suggereren met Nieuw Jong Socialisten lukt niet, dus verdraait men wel eventjes de historische waarheid.
Het is trouwens hoog tijd, dat de Rechtlijnigen van de Vlaamse Beweging op onze blogs, helpen om de historische waarheid in het hoofdstuk slavernij in Europa te ontrafelen. Dat zulks ons onvermijdelijk in de richting van de Arabieren drijft, is mooi meegenomen.
Trouwens, naast de eeuwenlange invallen der Arabieren (jaren 1300 tot half dejaren 1800, namelijk tot de Fransen Algiers veroverden) op de Europese kusten van de Middellandse Zee om op regelmatige tijdstippen hun schepen te vullen met Christenen voor de Arabische slavenmarkten, is er nog de historische waarheid over de Kruisvaarten : 1096 à 1291, toen met de Val van Akko de laatste Hospitaalridders de strijd dienden op te geven .. Akko is in het Frans Acoz, en daar HiHi weet U meteen de afstamming van ene zekere ons zeer goed bekende Matille van Oedegem dAcoz. Vraag aan een Waal om Oedegem uit te spreken, en hij zal zeggen Udekem .. En zeggen dat die afstammelinge hoopt ooit Koningin te worden van Belgistan .Echt een buitenkansje voor de haatbaarden-onderdanen om in actie te treden!
De meerderheid van de bevolking in het Heilig Land was christen ten tijde van de kruistochten. Nederlands arabist en polemist Hans Jansen schreef over die periode een boek gebaseerd op Arabische, Hebreeuwse en westerse bronnen. Emoties bemoeilijken relaties tussen mensen, landen en godsdiensten. Het is begrijpelijk dat moslims de kruisvaarten als een absoluut kwaad blijven zien. Dat westerlingen dat ook doen, is dat veel minder. Dubbelzinnigheden, mythes en verdraaiingen maakten het verhaal van de kruisvaarders over de eeuwen heen ondoordringbaarder. De strijd om Jeruzalem te bevrijden zou een van de zwartste vlekken zijn op het christelijke blazoen. Die vlek belet een beheerste analyse van wat er tussen 1095 en 1291 gebeurde.
Honderdduizenden vrome westerlingen trokken in opeenvolgende kruistochten naar Jeruzalem om de kruisigingsplaats van Jezus van Nazareth te bevrijden van de moslimbezetters. Westerlingen kijken eenzijdig naar die militaire operaties. Bovendien doen sympathisanten van de islam er alles aan om dat te versterken en de christenen schuldig te verklaren aan misdaden tegen de mensheid in het begin van het voorbije millennium.
Hans Jansen doceerde van 2003 tot 2008 hedendaags islamitisch denken aan de Universiteit Utrecht. Daarvoor leidde hij drie jaar het Nederlands Instituut in Caïro. Bekend is hij van spraakmakende boeken over de islam, Mohammed en de ideologie achter de moordaanslag op de Egyptische president Assad.
Mystificaties en vooroordelen
Jansen publiceerde recentelijk bij Uitgeverij Van Praag Op, Op, Ten strijde, Jeruzalem bevrijden! Zijn vernieuwende kijk op de kruisvaarten en aanpak breken met mystificaties en vooroordelen die het beeld van de christelijke krijgstochten vertroebelen. Jansen stelt onder meer dat er maar één cultuur in de wereld is die het erkennen van fouten en tekortkomingen, ook liturgisch, hoog in het vaandel heeft staan: de joods-christelijke cultuur. Wie speculeert op dat religieuze en historische schuldbesef kan weggeraken met historische dwaasheden.
De inwoners van het Heilig Land waren in de periode van de kruistochten voor het merendeel christenen. Paus Urbanus II hoefde in 1095 niet te vragen of op te roepen de heidenen of moslims te bekeren of hen met geweld te bedreigen om een kerstening te bespoedigen. Zijn aansporing om Jeruzalem te veroveren, wou de bevrijding bewerkstelligen van christenen die recentelijk door vreemden van buitenaf onderworpen waren. De opzet van de kruistochten is mislukt omdat te weinig kruisvaarders zich blijvend in het Heilig Land hebben willen vestigen.
De kruistochten kwamen essentieel voort uit het besef van westerse christenen in hun dagelijkse leven gezondigd te hebben en daar boete voor te willen doen. Moslims hebben daar geen begrip voor. Zij zien wie zichzelf afficheert als zondaar niet voor vol aan. Is zich als zondaar bekennen louter een religieus kenmerk van christenen? Roger Scruton schreef het al en Jansen schaart zich achter dat inzicht: het voor de vooruitgang van de wetenschappen zo belangrijke falsificatieprincipe, onder woorden gebracht door Karl Popper, is een geseculariseerde vorm van de klassieke joods-christelijke schuldbelijdenis.
Wat christelijke en niet-christelijke westerlingen vandaag niet meer (willen?) weten is dat ook de meerderheid van de inwoners van Groot-Syrië rond het jaar 1000 christen was 350 jaar na de profeet Mohammed en de Koran. De nestorianen, die wij niet kennen, waren christenen die diep doordrongen en eeuwen standhielden langs de Aziatische karavaanwegen, tot in China. In het Midden-Oosten en het Verre Oosten is er een vergeten christendom dat dient bekend te zijn om discussies rond veroveren, heroveren, bezetten en vermoorden in die delen van de wereld te begrijpen.
De modieuze verhalen over de kruistochten brengen tot in 2012 islamitische boosheid en westerse zelfhaat. Jansen schreef een noodzakelijke en vlotte revisie van de kruistochten. Storend is zijn soms studentikoze stijl. Regelmatig grimlacht hij om de vrienden en vriendinnen van de islam in het Westen. Is hij moe door de jarenlange verwijten aan zijn adres over de strijd om de werkelijkheid te ontsluieren?Hans Jansen, Op, op, ten strijde, Jeruzalem bevrijden! Het ware verhaal van de kruistochten, Uitgeverij Van Praag, Amsterdam, 328
Draak Karel Napoleon De Gucht wordt bevochten door de BBI (Bijzondere Belasting Inspectie)
als de Engel der Wrake ..
Als kers op de taart boven op de beerput van voornoemd gevecht tussen Draak De Gucht en de Wraakengel Gabriël, even de exacte toedracht situeren. Tijdens de Paarse Regeringen van VRHFSTDT waren er met de Begrotingen van Coburg-land ineens helemaal geen problemen meer. U herinnert zich ongetwijfeld de woorden van Dame Cruella Onkelynx : Avec Guy cést génial!. De Blauwe Fabriekjes konden ongestraft zoveel graaien uit de Staatskas als ze wilden : als de PS maar goed gesmeerd werd, keek iedereen heel zedig de andere kant op. Dat deed iedereen, zelfs als er aan de lopende band staatseigendommen voor een prikje verkocht werden. En, jaar na jaar, de Begroting : ze klopte en bleef kloppen. Men verkocht staatseigendommen tot ze klopte! Hoe dieper de put, hoe meer operaties sale and lease back er gedaan werden Echt een succes! De enorme Staatsschuld, door de Tjeven en de Roden geurende tientallen jaren met veel zorg gemaakt, groeide niet meer aan . Tenminste, die groeide niet meer spectaculair aan, maar kabbelde zachtjes voort
Iedereen wist dat die Blauwe knikkers beladen waren met hopen str*nt, maar eenmaal die str*nt omgezet in geld, viel dat heel wat minder op : geld stinkt niet, dat is algemeen geweten. Gebouw na gebouw werd begrotingsjaar na begrotingsjaar verkocht, en weer ingehuurd, zodat naar buiten-uit voor de burger alles bij het oude bleef. Maar er werd wel iedere keer twee keer aan de kassa gepasseerd door telkens dezelfde decisie-makers uit de achterkamers, zij het telkens met een ander hoedje op : die kochten de staatseigendommen tegen een abnormaal lage prijs (de Staat had het geld dringend nodig om de begroting in evenwicht te krijgen) en ze verhuurden voor 30-60-99 jaar tegen abnormaal hoge ge-indexeerde huurprijzen
De kopers waren zonder één enkele uitzondering, buitenlandse Naamloze Vennootschappen, die altijd gevestigd waren in fiscale paradijzen met stromannen als bestuurders. Dergelijke aankopen werden van uit het buitenland gefinancierd met niet-officieel geld. D.i. geld van een bepaalde donkere kleur (inWest Vlaanderen zegt men niet zwart geld maar blauw geld : hoe zou dat komen, denkt U?) en de huuropbrengsten met vaste notariële contracten waren een stevige zekerheid voor de toekomst . Voor als de mandaten zouden zijn afgelopen, want aan alles komt een eind. Echt goede en solide win-win situaties voor iedere partij, zowel koper als verkoper, en de belastingbetaler die werd zoet gehouden met de magische formule sale and lease back. De wenkbrauwen gingen zelfs niet omhoog, toen Amerikaanse belasting ontwijkers hier te lande onze riolenstelsels opkochten om deze dan terug te verhuren aan de Stad .
Tot de verkoop van het Gerechtsgebouw in Veurne er aan kwam als voorlopig laatste in de rij, en Karel Napoleon De Gucht een beetje teveel in het vizier liep van de rancuneuze Blauwe Jean Marie. Toen ging de bal aan het rollen. Maar Kareltje was een maatje te groot voor de Oostendse brulboei. En de jaren verliepen een na een zonder dat het Gerecht de zaak kon uitspitten. De brulboei zei het niet graag, maar Meneer de Jugepee kon niets aanvangen met onrechtmatig verkregen bewijsmateriaal .
In overmoed kwamKareltje later op het idee om, net als Guynocchio, met zijn Toscaanse wijnboerderij op TV te pronken, in de vaste overtuiging dat gezien zijn positie, en ook een klein beetje door verjaring, de fiscus hem kon gestolen worden .Voor gewone burgers zijn er inzake verjaring strenge regels : 3 jaar voor de gewone verjaring, zijnde de rechtzetting van materiële misslagen, 5 jaar indien er fraude vermoed wordt, en 8 jaar als tijdens het nazicht er een rechszaak doorheen loopt .
En zo kwam het, dat op een mooie zonnige dag, de gevreesde Wraakengel van de BBI ontwaakte. En stel U voor : s mans diepste geheimen, veilig opgeslagen in het verborgene van zijn persoonlijke bankrekeningen, moesten tot in dérail besnuffelbaar zijn. Want de BBI had de niet-lichtvaardige overtuiging, dat Kareltje gesjoemeld had door niet alle inkomsten aan te geven.
Dat verhaal over ontdoken belastingen zal wel kloppen (met alle gevolgen vandien), maar wat vervelender is, is dat die Ambtenaren over al die +sen en al die -nen alles moeten weten, onder het voorwendsel dat ze op zoek zijn naar ontduikingen. Wat ze er vinden? Het kleinste spoortje van iets onregelmatigs moet aan Meneer de Jugepee gerapporteerd worden. En nota bene : het gaat om bewijzen die op een strikt legale manier verkregen werden ..Voorbeeld : stel, ik zeg wel, stel, dat er n betalingske ontdekt wordt voor kinderporno : Lap! Kareltje krijgt een zedenzaak aan zijn broek! Stel, weeral bij manier van spreken, dat Kareltje moet toegeven, dat die 10.000 Euro betaald aan die Siciliaan staan voor een huurmoordenaar, en Lap : Kareltje staat terecht voor moord ..
Voor iemand van zijn kaliber is plezant-zijn anders! Maar, après tout, als Boer Clerck het op een akkoordje kan gooien met de fiscus, dan ons Kareltje ook zult U zeggen En gelijk heeft U ..
Maar als Kareltje hangt met de reeds verdachte zaak van o.a. het Veurnse Gerechtshof (ik denk dat JMDD druk bezig is met ammunitie aan te voeren), dan hangt niet alleen hij, maar 9/10de van het Coburg-circus ..
Ik wil niemand vleien met valse hoop, maar de verdamping van het land B. waar iedereen over spreekt, zou wel eens met een grote knal kunnen eindigen .Geen lease back, maar een strike back, in dat geval ..Een boemarang!
Maar er is anderzijds ook het Bijbels gezegde, dat de Kinderen der Duisternis veel handiger zijn dan de kinderen van het Licht. Een De Gucht als donkerblauwe schurk, is dan ook niet voor één gaatje te vangen ..wat meer is : ook van een mega-stunt is die niet vervaard! Vergeten we vooral de Loge niet? Want in Gent hebben wij van het Vlaams Blok van diene boer al eens in 2004 tikkeneitjes gegeten
Ondergetekende, sindsdien partij-kaarthouder-mestkever uit overtuiging, heeft inderdaad een speciale voorliefde voor mensen die hun naam weggeven.
Al de nieuwste peilingen gezien van de Ampersanders, de Sossen en de Blauwen? De vrije val is ingezet! Dat, terwijl het Vlaams Belang 2% stijgt .
Maar blijven we met onze voetjes op de grond In Lazio, op minder dan 20 Km vogelvlucht van de plaats delict ..
Dus over naar de feiten!
Een paar dagen geleden waaide een bekende wind, hier om veiligheidsreden verder niet besproken, bovenstaande afbeelding + aanverwante inspiratie bij mij binnen. Met voorwaar daarbij aangehecht, de link naar het Agentschap waar deze heerlijkheid ten allen tijde kan afgehuurd worden. Gelieve U dus daar te wenden voor verdere inlichtingen aangaande de wel zeer sociale prijzen en de zeer Open LVD-voorwaarden.
Een andere wind bracht mij daarop als geroepen onderstaande beschrijvingen route-planner voor geval U ter plaatse de situatie wilt in ogenschouw nemen vooraleer U besluit om een maandje verlof te boeken. Blijft U langer, dan zult U toch eerst Uw huis of Uw appartement moeten zoeken te verkopen. Want ons Kareltje is gewend aan grote bedragen ..
-----------------------------
53013 Gaiole in Chianti (Siena)Italië
Gaiole is de place to be. En daar heeft ook Karel De Gucht zich vastgoed aangeschaft.
Zijn villa ligt niet in het dorp zelf, maar diep in het omringende Toscaanse landschap. Van de SP408 moet je richting het gehucht RIETINE, en dan een kronkelende weg volgen langs de zend-antennes van de RAI en het Italiaanse leger, tot je aan een STRADA BIANCA- een onverharde weg - komt die naar de vallei van SAN VINCENTI leidt. Dat spoor door het bos is lang en verlaten. Een paar bomen zijn dwars over de weg gevallen. San Vincenti ligt helemaal onderaan in de vallei. Het is zelfs geen dorp. San Vincenti bestaat uit welgeteld drie huizen.
De bejaarde man in één van die huizen heeft er geen idee van waar 'Karel De Gucht' zou kunnen wonen, maar het huis van 'il politico belgo' kent hij wel. Voorbij San Vincenti duikt de met stenen en gaten bezaaide bosweg met een scherpe bocht opnieuw naar beneden, naar de località LA MACINAIA. En daar, op de bodem van de weelderige vallei, rijst het verblijf van De Gucht op, een drie verdiepingen hoog hoofdgebouw met bijgebouwen. Eromheen liggen bossen, golvende weiden, wijn- en olijfgaarden. Het landgoed ligt er smetteloos en als nieuw bij. Geen verdwaald blad op de grond te zien. Geen grassprietje staat hier scheef. Geen wijnrank groeit haaks. Voor het huis staan een paar autos.
-------------------------
Voilà. Hier stopekik, dicht nu een ander voort! Mijn dichterlijke vrijheden worden nu ingezet voor onderstaand Post Scriptum.
Psssst
De rijke Toscaanse chianti-streek is zowat de tegenpool van de omgeving waarin wij zijn terecht gekomen. Een mens moet zijn plaats kennen! Eén uitzondering misschien : hier staan ook oude boerderijen met de allures van versterkte kastelen, moesten ze niet tot puin zijn vervallen .Hier, in de vroegere Pauselijke Staten, brengt de grond alleen zure druiven voort en wormstekige kleine olijven. Alleen het onkruid overwint met glans de droge zomers. Die ruïnes waren ooit echte exploitaties, zegt men ons, met somtijds bijna 100 man personeel die er als lijfeigenen tot in de dagen van Mussolini, verbleven van grootvader op kleinzoon. Somtijds was de grond eigendom van de Paus, en dan was er sprake van de fameuze belasting op het hemelwater . Wat een begrip is dat nu ook in Coburg-land uit de mond van Di Rupetto durft te komen ..
Hier bestond vroeger een systeem van verloning voor de landarbeiders van die boerderijen : een soort Drie-Slag stelsel : het 1/3de systeem , niet in het braak laten liggen van grond, maar in de verloning : men kreeg het zaaigraan en het plantgoed van de boer, en mocht diens grond, gebouwen en diens gerief, paarden en zo, gebruiken. Dat kostte 2 keer 1/3de van de oogst, en het derde 1/3de was voor de werkers. Wie dus niet werkte, moest ook niet eten!
De vulkanische grond in de wijde omtrek is lijk een koppig kind : bijna niemand kan er mee overweg. Mits voldoende beregening brengen de weinige plantages van bijvoorbeeld kiwis links en rechts wat welstand .In veel gevallen blijven de olijven aan de bomen, want geen plukkers : die zijn niet meer te krijgen, en als ze te krijgen zijn, zijn ze niet meer te betalen ..
Maar ook hier zijn er nu machtige bobos van de de Groenen aan het werk : als er teveel grondwater wordt opgepompt voor de beregening, zakt het waterpeil van het Lago, dat ongeveer 350 meter boven de zeespiegel ligt. Men is bij ons al jaren bezig, om de voorhistorische bron van de vroegere waterput in het al 400 jaar door malaria verlaten dorp te herstellen, zodat tenminste water zou zijn bij ons, in de lagere gebieden, maar door onenigheid over eigendomsrechten, blijft de bron uitgeven op een stuk moerasland .Het nieuwe dorp, boven op de heuvelkam gebouwd, betrekt stadswater dat opgepompt wordt uit de naastliggende vallei. Een lager waterpeil van het meer is slecht voor de broedvogels en voor het visbestand Zelf een drinkwaterput voor huiselijk gebruik kan niet, op minder dan 1 Km van de boorden van het meer ..
Wat het stilaan wordt in deze post-scocialistisch maatschappij, moeten we afwachten . Maar één zaak heeft men de mensen hier nooit kunnen afnemen : een stralende zon in een staalblauwe lucht!
