Anders dan op deze blog, staan bij Elsevier meestal heel wat zinnige dingen. Bij Elsevier hebben ze ze dan ook alle vijf. De kwestie is alleen, om door het bos de bomen te zien. Op deze blog vindt U allen maar over eenzame bomen, en geen wild groeiende bossen.
Hieronder vindt U zo’n Elsevier-boom met zwaar doorwegend takkengestel. Wat U vooral moet weten over de Islammerij. Wees dus gewaarschuwd, want achteraf zal het nooit meer zijn zoals voorheen. U moogt namelijk niet langer zien wat U ziet, noch horen wat U hoort. De schotelantenne van Uw open geplooide hersenpan moet namelijk gericht staan op ‘Broeksèl’, het Licht van de Wereld, waar de klassieke gloeilamp verbannen is.
Dank zij de Tsjeven, die heerlijke soort übermenschen, heeft Berlijn als OKW afgedaan. Die twee (Berlijn en OKW), in dezelfde zin, slepen inderdaad voorlopig teveel slechte herinneringen mee aan Stuka’s en SS-Einsatzgruppe, aan Blut und Boden. “Heil Hitler” mag nog altijd niet, maar dat komt.
Voorlopig, en tot de dag dat de o zo Christelijke Tsjeven onder de kiesdrempel verdwijnen, moeten we het dus stellen met die Cecilia Mallström, een aanfluiting van alle vrouwelijke bevalligheid. Daarom ook geen afbeelding van dat mens, om niemands gevoel voor schoonheid te schaden.
Nadat U onderstaande tekst hebt laten bezinken, zult U in de toekomst op elk uur van de dag of de nacht, geen enkele import-kleurling nog op straat zien drentelen in hun achtgewaad. Die zullen dus allemaal aan het werk of op het dievenpad zijn.
Niemand van hen zal nog verder een loon krijgen als vergoeding om in leven te blijven, het zogezegde ‘leefloon’. Want zij zullen de sociale zekerheid begeren en beheren, zodat zij ruimschoots aan zelfbediening kunnen doen.
De medische sector zal binnenkort dan ook twee ingangen hebben. De brede poort waarboven staat ‘Alles gratis’ zal voorbehouden zijn aan de gekleurde medemens, en het smalle deurtje dat altijd gesloten zal dienen te blijven zal gereserveerd worden voor de eigen bevolking, die dan maar zo vlug mogelijk moet uitsterven.
Voilà, nu kent U de prijs van de vooruitgang, die vooral, dank zij Cecile Mallström, door Uw kleinkinderen zal moeten opgehoest worden. Voorlopig dus geen reden tot panikeren….
Deze acht dingen mag u van Brussel niet denken over immigratie
door Servaas van der Laan 11 jul 2014
Eurocommissaris Cecilia Malmström vindt dat we vooral positief naar migratie moeten kijken
Er bestaan een hoop stereotypes over migratie en asiel. Het wordt tijd om acht van deze misvattingen voor altijd uit de wereld te helpen. Dat moet althans de Europese Commissie in Brussel hebben gedacht.
Eurocommissaris Cecilia Malmström en Philippe Fargues, directeur van het Migratiebeleidscentrum, presenteerden vrijdag een rapport waarin acht mythes over Europese immigratie onderuit werden gehaald. Hieronder acht dingen die u van Brussel nooit meer mag denken over migranten:
We hebben geen migranten nodig: De beroepsbevolking in de EU zal in 2033 met 33 miljoen personen zijn afgenomen. Door de vergrijzing neemt daarnaast de druk op ons welvaartssysteem toe. We hebben dus zowel de handen als de belastinginkomsten van nieuwe migranten nodig.
Migranten stelen onze banen: er is een negatieve correlatie tussen werkeloosheid en immigratie. Wie werk zoekt, gaat juist niet naar gebieden waar weinig banen zijn en omgekeerd levert immigratie juist werkgelegenheid op
We hebben geen laagopgeleide immigranten nodig in de EU: Uit studies blijkt dat laagopgeleide immigranten op een succesvolle manier integreren in de economie van het gastland zonder daar banen te stelen. Het tegenovergestelde is waar: deze immigranten zorgen ervoor dat er meer werk is voor hoger opgeleiden in het gastland. Daarbij zorgen ze ervoor dat bepaalde nationale industrieën kunnen voortbestaan terwijl er in eigen land nog nauwelijks werknemers voor zijn.
Migranten ondermijnen ons sociale zekerheidsstelsel: uit studies blijkt dat migratie een positieve impact heeft op het welvaartssysteem. Ze betalen immers ook belasting. Daarnaast zijn immigranten doorgaans jong en hebben ze dus geen dure pensioenrechten die ouderen genieten.
Immigratie houdt innovatie tegen: Het tegenovergestelde is waar: immigratie stimuleert innovatie. Uit onderzoek blijkt dat werkplekken waar buitenlandse werknemers rondlopen, eerder innoveren dan anderen. Ook de komst van hoogopgeleide buitenlanders stimuleert dit proces.
Onze zuidelijke kustlijn wordt overspoeld door asielzoekers: Asielzoekers zijn mensen die worden achtervolgd door dood en ellende. Het worden er meer wanneer internationale crises uitbreken en minder wanneer conflicten worden opgelost. Europa heeft zichzelf in de Genève Conventie verplicht om deze mensen te beschermen. En het Dublin-systeem zorgt ervoor dat de asielzoeker zich moet registreren in het land van aankomst. Dit systeem zorgt er hoe dan ook niet voor dat de grenslanden de meeste asielzoekers krijgen te verwerken.
Gelukszoekers maken gebruik van ons asielsysteem: Dit is voor een deel waar. Mensensmokkelaars nemen zowel illegale arbeidsmigranten als asielzoekers mee. Het openen van nieuwe toegangswegen voor deze illegale arbeidsmigranten zou dit probleem kunnen oplossen. Ook moeten er nieuwe manieren komen om asiel aan te vragen.
Onze kinderen hebben last van migranten in de klas: sociaal-economische omstandigheden van de families zijn veel belangrijker dan een migrantenstatus. Buitenlandse kinderen scoren gemiddeld wel lager dan hun klasgenootjes, maar hun ouders gaan gelijk op met hun leeftijdsgenoten of doen het beter. Alles hangt af van de sociaal-economische context en het land van herkomst.
Volgens Elsevier
Dat veel van bovenstaande punten wel degelijk reden tot zorg zijn, wordt uitgelegd door Elsevier-redacteur Syp Wynia. Binnen de EU zijn grote verschillen in lonen en sociale voorzieningen. Arbeidsmigranten zullen daarom niet zozeer voor het werk gaan, maar vooral voor de hogere lonen en betere voorzieningen. Als we dan toch de grenzen open zetten, ontkomen we er niet aan het minimumloon in Nederland te verlagen en onze verzorgingsstaat te versoberen. Naar het commentaar van Syp Wynia
UITLEIDING
Is er iets beter om een afkeer te kwejen voor de EU-SSR dan die twee vrouwekuhje exemplaren als ‘volkscommissaris’ dan die Christine Lagare (zie afbeelding bovenaan) en die Cecelia Mallström van het sttukje hierboven? ?
Die LaGarde heeft daarenboven ook nog een bazige naam, daar waar Malström alleen kan verwijzen naar een kwalijk riekende sroom rioolwater. LaGarde is – toppunt van hypochrisie – ook nog vernoemd als een der hoofdschuldigen in het corruptieproces rond een zekere Bernard Tapie, de gewezen ‘manager’ van FC Marseille, dik in de Rode Soep.
Stel U even de foto voor het nageslacht voor: het Vogelkoppeke Van Ramp aai, geflankeerd door deze twee ‘dames’.
Het oog wil ook wat. Zou men in het OKW in Broeksèl dat spreekwoord dan niet kennen? Of wacht men daar op de Arabische alles verhullende niocab?
Mij niet gelaten. Alhoewel dat mijn persoonlijke voorkeur uitgaat naar La Pen. En dat niet alleen voor haar inhoudelijke kwaliteiten.
Buiten de bevriende blogs, moest men gisteren al een sterke bril opzetten om in de media nog maar een kleine verwijzing te vinden naar Vlaanderens Hoogdag. De ver-beulemansing werkt dus zeer goed….
Bij Roularta (Roulers, de Rodenbachstede) stond onderstaand eerder afstandelijk verhaaltje. Besluit: de Vlaming moet hoogdringend weer eens een geweten geschopt worden…
Zo stond op de website van het Belang een tekstje, dat stevig vergrendeld, zich de ganse dag niet liett openen. Sabotage kan dat niet zijn, want als ik op het einde van de dag de tekst via een bevriende blog kon binnenhalen, bleek dat men het daar vooral op de BDWërs gemunt had, in toepassing van het gezegde, als iedereen veegt voor de eigen deur, dan is de straat helemaal schoon….
Wel deed de Gewestelijke mijn na de middag in mijn siësta opschrikken, door te stellen, dat de BDWërs de 5 Vlaamse Provincies wilden afschaffen, en vervangen door 27 ‘regios’. Niet langer de Provincie Limburg, maar de Regio Hasselt en de Regio Genk, of zo. Lap, dacht ik: die hebben mijn blog gelezen, daar waar ik het had over Vlaanderen, het Departement van de Noordpool. Of, beter gezegd, le Departement des Paysas.
Maar zo geraken wij er nooit. Want teruggrijpen naar de namen van steden, is teruggrijpen naar de Middeleeuwen.
Moest al het kunstmatige geschrapt worden, zouden de mensen vanzelf terugvallen op vroegere roemruchte namen, als Het Houtland, Het Hageland, Het Meetjesland, Herkenrode, De Vlaamse Bergen, de Kempen, enz. Naar mijn buikgevoel zou zoiets het Vlaams thuisgevoel enorm versterken.
Vandaar naar een algemeen Vlaams Bewustzijn, is maar een kleine stap. En wat meer is: landsstreken zoals ‘De Antwerpse Kempen’ hoeven geen afzonderlijk bestuursniveau te hebben. De geld-smijt-weg fusie-golf der Gemeenten uit de jaren ’60 terugdraaien, zodat al die vergeten schilderachtige namen terugkomen, dat zou aan iedere Vlaming dat rustgevend gevoel van daar op dat plaatsje erbij te horen, terugschenken.
Nu moeten wij eerst onze ‘roots’ verloochenen om ergens anders thuis te horen. En dan is men verwonderd, dat de samenleving zich zo losgeslagen gedraagt….
Vrijdag 11 juli is het officieel Feest van de Vlaamse Gemeenschap. Een Vlaamse feestdag betekent ook dat je die dag niet terechtkunt in de bankkantoren in Vlaanderen. Niet enkel de gewone banken, ook de Vlaamse vestigingen van de Nationale Bank van België (NBB) houden de deuren vrijdag dicht. Dat is eveneens het geval bij de meeste stads- en gemeentediensten.
De Belgische federatie van de financiële sector Febelfin merkt op dat de banken enkel gesloten zijn in de gemeenten die onder de bevoegdheid van het Nederlandse taalgebied vallen. In Brussel blijven de banken vrijdag dus open.
Klanten van de banken kunnen op 11 juli in Vlaanderen uiteraard wel terecht in de self banks, aan de betaalterminals en de biljettenverdelers.
Voor bpost blijft de feestdag van de Vlaamse gemeenschap een gewone werkdag: de kantoren zijn open en er wordt post bedeeld.
UITLEIDING
Nee, 11 juli 2014 is een te vergeten verjaardag. Ga maar eens zien op de Kortrijkse Groeinge-kouter. Dan zult U wel hebben moeten slalommen om aan de voeten van de Maagd van Vlaanderen te komen. tussen de drugsnaalden en de Cocablikjes waarin dat spul verhandeld wordt.
Maar op katorze zjwiejett of de 21ste Juli, zult U er niet naast kunnen kijken. De schuld van Quickie, zegt U? Mis Poes! De Tsjeven zijn daar al 70 jaar on-onderbroken aan de macht geweest. Moest Philppe le Bel nu naar Kortrijk afzakken om ons met bezemstelen af te ranselen, de Tsjeven zouden hem tegemoet gereisd zijn om de Vlamingen van de Harde Lijn onder de Bevolking, geboeid mee te voeren om dezen uit tte leveren. Zij zouden zelfs de (bijna lege) Stads-kas aangeboden hebben, samen met de stellige belofte, er met de zweep ter hand over te waken, dat de Bevolking tot in alle eeuwen der eeuwen, zou wroeten en slaven om zijn opvolgers, de Sex- en Coburgers, een onbezorgd leven te garanderen.
Toch curieus dat het altijd de Vlamingen zijn, die hun Vreemde Meesters tot voetbankje moeten dienen… JaJa, wat hebben die Israëliërs toch, dat wij niet hebben?
Vandaag zou dus Benedictus gevierd moeten worden als Patroonheilige van Europa. Mij niet gelaten, want het is ook de Vlaamse Nationale Feestdag, al even zonder betekenis in onze dagen. De Vlaamse Beweging heeft zich inderdaad bewogen tot dicht bij het doel, maar net als bij Heiligheid, is de rest voor ons onbereikbaar. Dat heet dan ‘op den drempel blijven staan’, zullen we maar zeggen.
Heiligen, en Heilige Vaderlanden: Galicië en Vlaanderen. Als wij ons niet reppen, zulle dat binnen 10 jaar volledig achterhaalde begrippen geworden zjn. Alles zal een nieuwe naam krijgen, net zoals de Fransen deden met hun ‘Departementen’, om te vermijden dat oude landsstreken nieuw leven zouden ingeblazen worden. Misschien worden wij in het Europa van morgen, het Departement der Verwoeste Gewesten..
Kruis met plaquettes met de namen van Polen gedood in Huta Pieniacka, Oost Klein Polen, in het huidige Oekraïne – auteurs Stanisław i Andrzej Tomczakowie
President Komorowski heeft deelgenomen aan de herdenking van de 70e gedenkdag van de bloedige moordpartijen op de Polen in de oostelijke grensgebied regio’s van Volhynia en Oost-Galicië.
De bloedbaden waren onderdeel van een operatie uitgevoerd door het Oekraïense opstandelingen leger, wiens plan was om een soeverein en nationaal homogeen Oekraïne te hebben na de oorlog.
De herdenkingsgebeurtenissen omvatten een veldmis gecelebreerd door kardinaal Nycz de aartsbisschop van Warschau, oecumenische gebeden en de onthulling van een gedenkteken die bestaat uit een zeven meter kruis met de figuur van Christus en 18 plaquettes met de namen van alle locaties in Polen’s vooroorlogse zeven provincies, die het toneel waren van de massamoorden.
Tot 100.000 Polen, waaronder vrouwen en kinderen, werden geëxecuteerd of doodgeslagen en hun dorpen platgebrand in 1943 en 44 in wat toen Nazi bezet oost Polen was en nu west Oekraïne is.
Op 11 juli 1943 de dag van het ergste bloedvergieten, vielen Oekraïense nationalisten 100 dorpen aan.
Het Parlement stemt.
Het Poolse Parlement zal morgen stemmen over een resolutie over de Wolynië slachtpartijen nadat het comité voor cultuur en de massamedia er niet in geslaagd waren overeenstemming te bereiken over de tekst die door alle parlementaire partijen zou worden goedgekeurd.
Het regerende Burger Platform en de oppositie Palikot beweging hebben gekozen voor de formulering ”etnische zuivering rekening houdend met de kenmerken van volkerenmoord” bewerend dat het gebruik van de term ‘volkerenmoord’ schadelijk zou zijn voor het Pools-Oekraïense verzoening proces en voor Oekraïne’s politieke toekomst en dat land’s leunen naar Europa of Rusland.
De resterende parlementaire facties, met inbegrip van de junior coalitiepartner de Poolse Volks Partij en de Democratische Linkse Alliantie, zeggen dat het woord ‘volkerenmoord’ in de resolutie moet worden gebruikt.
Tomasz Kamiński van de Democratische Linkse Alliantie vertelde de commissie dat het doel van de resolutie niet het aan de kaak stellen van het Oekraïense volk is, maar die criminele organisaties die de uitroeiing van de Polen in de oostelijke grensgebieden van vooroorlogs Polen uitvoerden.
De grootste oppositie partij Wet en Rechtvaardigheid, wil ook de benaming volkerenmoord opgenomen zien in de resolutie.
Bron: The News.pl (English)
Filed Under: Geschiedenis nieuws, Over – en Uit Polen Tagged With: Oekraïne, Polen, volhynia moordpartijen volkerenmoord
Wie Galicië zegt, dekt Karpaten en de overrompeling deels in het Westen door de SS-troepen van Hitler, en deels in het Oosten, door de Legers van Stalin. Dit ten gevolge van het Vriendschapsverdrag tussen die twee, tot ons gekomen via het Verdrag von Ribbentrop/Molotov.
Omwille van dit getormenteerd minuscuul stukje Europa, verklaarden daarop op 1 September 1939 Frankrijk en Engeland de oorlog aan Nazi-Duitsland. En zaten wij meteen in de misere.
von Ribbentrop was een kleurrijk Duits diplomaat, door zijn tijdgenoten meestal aangeduid als ‘de champaghe-verkoper’. Hij stierf in 1946 in Neurenberg aan de galg, niet zozeer vanwege als Hitlers BuZa-minister, zijn agressief deelnemen aan WO II, maar vooral om te beletten dat hij over een en ander een boekje zou opendoen. Want als diplomaat was hij in veel geallieerde achterkamertjes geweest…
JaJa, wie andermans land inpikt, eindigt maar al te dikwijls aan de galg…..
Op deze dag wordt, naar aloude geplogenheden, Vlaanderens Hoogdag gevierd. Al zie ik dit jaar ook niet in waarom. Zijn we eindelijk verlost van de betutteling die via Broeksèl uit Parijs komt? Zijn de schuldigen voor om maar iets te noemen, de schandalen Dexia, Fortis, BNP Parisbas, Electrabel-Gaz de France, enz, al veroordeeld?
Mogen we eindelijk de opbrengst van ons zweet voor het Eigen Volk houden?
Mogen we daarmee onze pensioenen betalen, en de Ouderenzorg? Of dient dat om onze toekomstige moordenaars in weelde te laten leven?
Zijn eindelijk al die zogezegde ‘democraten’ die het land in de vernieling hebben gereden, eindelijk onder de kiesdrempel geraakt?
Kan Vlaanderen, zonder de gebruikelijke hindernissen uit het Zuiden, opgestuwd worden in de vaart der Vrije Volkeren?
Zijn eindelijk alle vreemde heersers het land uitgezet?
Mogen wij gerust voor enkele ogenblikken bezinning, een kerk binnengaan, of moeten wij aan elke kerkdeur gewapende schildwachten plaatsen, om de vele oprukkende moordpartijen te voorkomen?
Mogen onze Ondernemers nu eindelijk het nodige personeel weer aanwerven, zonder te meten ‘ritsen’ tussen weer een onbekwame en een wel bekwame?
Wordt ons Onderwijs werkelijk gerevalideerd, of mogen onze opvolgers verder onderwezen worden tot die het niveau van slecht opgevoede gorilla’s hebben bereikt?
Worden onze grenzen nu eindelijk weer bewaakt om het uitschot buiten te houden? Of om die manu militau terug te schoppen?
Mogen onze gezinnen weer kinderrijk gezegend worden, en mogen er übrthaupt weer zoveel mogelijk normale gezinnen gevormd worden, zonder dat ze aanhoudend nieuw-gevormd dienen te worden?
Ik besef wel degelijk dat dit een verlanglijstje is die uitsluitend voorbehouden is voor Sinterklaas. Al is die, zonder Zwarte Piet, ook al zijn handen afgesneden.
Maar als de BDW-ers haar op hun tanden zouden hebben, dan zouden ze het mandaat van de Kiezer al weken geleden, in uitvoering hebben gebracht.
Neen, met deze bedenking in het achterhoofd, kan ondergetekende niemand feliciteren met deze zoveelste Vlaamse Hoogdag, met in het vooruitzicht nog vele jaren in slavernij.
Hij was de drijvende kracht achter de opstand tegen de Spanjaarden, vermoord door Balthasar Gérard. Met de moord op Willem van Oranje leek de opstand op een gegeven moment quasi verloren. Onder leiding van het bekwame tweespan, Johan van Oldenbarneveldt en Maurits van Nassau (zoon van Willem van Oranje) zouden de opstandelingen de zaak uiteindelijk in hun voordeel weten te beslechten.
*
*
.
*
INLEIDING
Israël, amper 7.7 miljoen inwoners, amper de helft meer dan Vlaanderen, maar in staat om hard en onverzettelijk van zich af te bijten.
Hadden onze Vlaamse Grote Verstanden (bedoeld is de Hovaardigheidsbekleders van de spreekwoordelijke gatlikker-stoel), maar 10% van de slagkracht van de leiders daar, dan was ons land al 184 jaar verenigd met het Broedervolk der Nederlanden, om samen weer de vroegere roem te evenaren, ja, zelfs te overtreffen.
Herdachten wij hier trouwens een paar dagen geleden niet ‘De Slag bij Nieuwpoort’, waar in het jaar 1600 de Hollandse Zilveren Vloot de toenmalige sterkste zeemacht ter wereld, de Force Navale Française, naar de vissenkelder joeg? Spreken we immers vanaf dan niet van De Gouden Eeuw? Maar niet bij ons in Vlaanderen, dat langzaam in armoede verdween, onder de kundige leiding der Spaanse Habsburgers die o zo Christelijk waren….
De mensen zouden beter eens goed nadenken, hoe de machtige Herenigde Lage Landen aan de Noordzee zo geen gemakkelijke prooi voor Hitler zouden geweest zijn. Maar misschien wel bondgenoten, zodat de latere excessen niet hadden moeten plaats vinden. Dank zij de ‘buffer’ tussen Londen en Berlijn zou de oorlog misschien beperkt gebleven zijn tussen Duitsland en Frankrijk. Want Hitler wilde zogezegd alleen het ‘onrechtvaardig Verdrag van Versailles’, het werk van de Franse imperialistische graaipolitiek, wreken….
Om een beetje te worden als Israël, zou het volstaan om al de gatlikker-stoelen samen met de bezitters ervan, uit onze Vlaamse Regering naar de brandstapel te brengen. Dan zou het consigne ‘Houdt de vuren brandende’ tenminste nog enige zin hebben.
Israëls geduld is ten einde: IDF rukt op tegen Hamas
(Vertaling: E.J. Bron)
Al meerdere weken lang worden de gemeenten in het zuiden van Israël door terroristen met raketten bestookt. Gezinnen brachten dag en nacht in bunkers door. Nu heeft de Israëlische regering besloten om massief op te treden tegen de radicaalislamitische Hamas in de Gazastrook. In de nacht naar dinsdag begon de militaire operatie “Protective Edge” (Hebreeuws: “Zuk Eitan”) met hevige luchtaanvallen. Israël heeft reservisten opgeroepen en overweegt blijkbaar ook de inzet van grondtroepen.
Maandagavond escaleerde de beschieting door de terroristen. Vanuit de Gazastrook werden meer dan 85 raketten op Israël afgevuurd. Het defensiesysteem “Iron Dome” kon ongeveer een tiental raketten onschadelijk maken. De hele nacht door was er luchtalarm, voor het eerst sinds vele maanden ook in het stedelijk gebied Tel Aviv.
In het zuiden van Israël blijven vandaag de kleuterscholen en scholen gesloten. De Ben-Gurion-universiteit in Beër Sjeva heeft de voor vandaag geplande examens afgezegd. De Heemschut heeft de bewoners in het grensgebied naar de Gazastrook – een ongeveer 40 kilometer brede strook – ertoe opgeroepen in de buurt van de bunkers en schuilkelders te blijven. Daar riep de staat de noodtoestand uit. De openbare schuilkelders werden geopend. Ook vandaag gaat de raketbeschieting door – Hamas toonde zich niet onder de indruk van de nachtelijke aanvallen van de Israëli´s.
De luchtmacht had naar eigen zeggen ongeveer 50 doelen aangevallen. Ook de marine nam deel aan de aanvallen, die vanuit de Middellandse Zee doelen beschoot. De aanvallen waren gericht tegen verborgen raketwerpers, commandocentrales en stellingen van Hamas. Maar ook de woonhuizen van vier hoge Hamas-functionarissen werden aangevallen. De bewoners daarvan waren van tevoren door het Israëlische leger telefonisch gewaarschuwd.
Volgens Palestijnse informatie eisten de Israëlische aanvallen minstens 17 gewonden, van wie echter niemand in levensgevaar verkeert. Een woordvoerder van de terroristen verklaarde dat met het bombarderen van huizen van Hamas-functionarissen Israël een rode lijn overschreden en voor een “ernstige escalatie” gezorgd had, die met een “aardbeving” beantwoord zou worden. Hamas dreigde raketten op Tel Aviv af te vuren.
De Israëlische minister van Defensie Moshe Ya´alon zei dat Israël is voorbereid op meerdere dagen of zelfs weken durende militaire acties. De actie wordt langzaam uitgebreid. In het zuiden werden de afgelopen dagen al tanks en troepen samengetrokken (foto). Er werden 1500 reservisten opgeroepen. Op strategisch belangrijke punten in Israël heeft het leger nog meer installaties van het defensiesysteem “Iron Dome” in bedrijf genomen.
Bron:
UITLEIDING
Zo lang er Muzelmannen zijn die de wereld willen beheersen, dus voor altijd, kan er geen vrede zijn. Want daar waar zij zijn, verdwijnt de Vrijheid en de Beschaving.
En waar de Vrijheid verdwijnt, komt er in afwachting van de Profeet, plaats vrij voor de verstikking van het Internationaal Euro Socialisme. Een situatie die bij ons bekend is als de EUSSR; de Europese Socialistische Sovjet Regpubliek.
Waarbij het goed is om weten, dat ‘Sovjet’ het Russisch woord is voor een verzameling van regelmatig samenkomende poenpakkers die samen de dictatuur vorm geven.
Waar de Vlamingen verantwoordelijk zijn voor het ledigen van het potje achteraan.
*
INLEIDING
’t Pallieterke ter ere, het moet gezegd: onderstaand artikel is balsem op onze ziel. Vooral de volgende weken en maanden, ja zelfs de volgende 4 jaar (‘14-‘18), is het een must. Voor een habbekrats krijgt U het wekelijks digitaal toegestuurd. Neem het gerust van mij aan; ’t Pallieterke is het beste tegengif voor al de indoctrinatie die U te wachten staat.
De Europese chi-chi madammen en chi-chi meneren hebben zich al laten bewonderen te Ieper, onder de Britse Menenpoort, stevig ingeplant op de weg waar eens honderdduizenden Britse soldaten de weg op moesten, samen met de vele sukkelaars uit de Britse ‘Dominions’. Enerzijds om n als kanonnenvlees te dienen, en anderzijds om kanonnenvlees te maken van hun Duitse lotgenoten. Er woedde immers een Heilige Oorlog waarin er te doden viel, of zelf gedood te worden. Wat een eer nog maar eens in de veie Vlaamse velden, te mogen sterven voor Vorst en Vaderland.
In plaats van – voor de mooie foto – te staan pronken onder een regen van rode papaverblaadjes, samen gestroomd onder een opgedrongen pronkerig Brits monument ten eeuwigen dage aan deze gemartelde stad, was men beter bijeen gekomen aan de veilige kant van het Ieperlee-Kanaal naar Boezinge, daar waar de eerste linies van beide legers oog in oog met elkaar stonden. Daar waar de Canadese legerarts John McCrae reeds in 1915 was bevallen van het wereldberoemd gedicht In Flanders Filelds. De opengestelde kazematten daar zijn koud en kil, en – sprekend uit ervaring – The Last Post bij valavond weemoedig uitstervend onder de lage luchten weergalmend nog net binnen gehoorsafstand, die klaroenen zouden zelfs de doden uit hun eeuwige slaap kunnen halen. Hier geen glitter van blinkend koper en blinkend marmer, maar verroeste hospitaalbedden, waar al dat kanonnenvlees naartoe werd gebracht om er te liggen sterven. Ze liggen nu al 100 jaar vredig slapend onder hun witte zerkjes, zo wat overal verspreid te v velde, te wachten op de Dag des Oordeels….
Met maar al te dikwijls met daarop de woorden: ’A soldier of the great War. – Known only to.
MIDDENSTUK
Onder voorname dankzegging
overgenomen door Digitalia bij
*
De oorlog die België hertekende
Vlaanderen heeft, bij monde van de Vlaamse Beweging, tientallen jaren lang het voorrecht genoten om in België, en zelfs in de wereld als geheel, de herinnering aan de Eerste Wereldoorlog, of althans van het IJzergebeuren, levend te houden, maar nu de honderdste verjaardag van het uitbreken van die Wereldoorlog overal herdacht wordt laat de Vlaamse Beweging verstek gaan.
De IJzerbedevaart werd opgedoekt, nadat zij door Schiltz, die geen kritiek duldde op zijn beleid van geven en toegeven, en zijn handpop Vandenberghe, die door de SP beloond werd met een zetel in de Senaat, deskundig werd uitgerangeerd. Daar staan we nu, met lege handen.
En nochtans... Het Vlaamse independentisme, het streven naar een zelfstandige staat, republiek of deelstaat met volledige autonomie, heeft grotendeels tijdens de Eerste Wereldoorlog vorm gekregen. Hoe numeriek gering soms ook, was het van meet af aan een beweging die zowel in het door Duitsland bezette landsgedeelte als in het gebied in de Westhoek van Vlaanderen dat Belgisch was gebleven, aanwezig was. Radicale flaminganten stonden aan weerszijden van de frontlijn. De “Activisten”, zoals de voorstanders van de Vlaamse zelfstandigheid in het bezette Vlaanderen werden genoemd, waren de wegbereiders van het latere Vlaams-nationalisme. Zij hebben “in Vlaanderen neergelegd: het ferment van de zelfstandigheidsgedachte. Die krijgen de vijanden nooit meer kapot” (Jozef Simons, in “Eer Vlaanderen vergaat”, 1927. Geciteerd in Sophie de Schaepdrijver, in Erfzonde van de Twintigste Eeuw, Houtekiet, 2013 , pag. 194). De gedachte leefde al van vòòr de oorlog, en werd in 1914 verwoord door de groep “Bestuurlijke Scheiding”, en het gelijknamige in Gent uitgegeven tijdschrift, dat onder leiding van Marcel Minnaert het in 1912 gelanceerde concept van de Waal Jules Destrée wilde uitdragen. Het blad werd door de Duitse censuur verboden. Hierin ziet Joost Vandommele (in het jaarlijks nieuwsblad van het René de Clercqge-nootschap, Deerlijk, 2014) een bewijs dat de bezetter zeker niet van meet af aan een zogenoemde Flamenpolitik voerde, d.w.z. de Vlaamse zelfstandigheidsgedachte steunde, zoals sommigen beweren die het Vlaamse radicalisme mordicus willen voorstellen als een vrucht van de invloed van de bezetter.
Het verhaal van 1914-18
Aan de andere kant van de loopgraven aan het front was er het Vlaams-nationalisme dat na de oorlog uitmondde in de Frontpartij en het latere VNV. De “Frontbeweging” was ontstaan uit ontevredenheid over de misprijzende behandeling van de Vlaamse troepen door de Belgische autoriteiten en officieren. De schrijver Stefan Hertmans, die het verhaal van 1914-18 heeft neergeschreven, vertelt in De Volkskrant van 4 janu-ari: “Mijn grootvader (die soldaat was in de Eerste Wereldoorlog) voelde zich vernederd door de officieren die het Frans gebruikten als teken van minachting. De Walen kregen na terugkeer uit de oorlog een extra rang. De Vlamingen niet. Dat verbitterde hen”. Hertmans zegt nog: “In die jaren begon de scheiding van de Vlamingen en de Walen. Dit is de oorlog die België hertekende”.
De wond die tijdens de oorlog aan de IJzer en na de oorlog door de hevige repressie van het Vlaamse radicalisme werd geslagen, is nooit schoongespoeld. De herinnering eraan werd integendeel na de Tweede Wereldoor-log nog versterkt door de confrontatie van de vlaamsgezinden met de nieuwe Belgi-sche repressiegolf, ditmaal in de vorm van pseudo-volksgedreven terreur met honderd-duizenden rechtstreekse en onrechtstreekse Vlaamse slachtoffers.
Maar niets daarvan inspireert vandaag in Vlaanderen de herdenking van de Eerste, en in het kielzog ervan, de Tweede Wereldoorlog, die allebei door België en zijn Vlaamse vrienden werden aangegrepen als historische kansen in de strijd tegen de Vlaamse onafhankelijkheid, of “zelfbestuur”, zoals de Frontbeweging het zeer correct noemde. “België blijft het als staat bijzonder moeilijk hebben met het oorlogsverleden, zeker in vergelijking met de buurlanden. Niet omdat hier tijdens de bezetting zoveel meer gruwelijke dingen gebeurden. Wel omdat de Belgische staat zich, meer dan elders, bedreigd voelde door nationalistische tendensen in Vlaanderen” (Dirk Achten, in De Standaard, 15 februari 1996, hoofdart.).
Vlaams bevrijdingsnationalisme
Of de Vlaamse regering nu de historische feiten respecteert, dan wel de geschiedenis in belgicistische zin helpt herschrijven, de Eerste Wereldoorlog was in Europa ook een strijd van bevrijdend volksnationalisme tegen agressief staatsnationalisme. En in Vlaanderen een strijd van Vlamingen tegen Belgen, en omgekeerd.
Het Belgisch nationalisme maakte deel uit van het over heel Europa verspreide staatsimperialisme. Dat vond na de oorlog een uitlaatklep in de voortvarende hertekening der grenzen. België hoopte de helft van het Rijnland te annexeren plus Nederlands-Limburg en Zeeuws-Vlaanderen. Dit stuitte op het buldergelach van de mogendheden, en deed zoveel kwaad voor wat er nog restte van een Belgische reputatie dat men van regeringszijde niet aandrong.
Als een been om een dolle hond mee te sussen, werd België door de mogendhe-den wat kruimels toegeworpen: de Pruisische kantons Eupen en Malmedy, en het vrije Neu-Moresnet. Daar wordt, voor zover in Vlaanderen bekend, de Eerste Wereldoorlog - terecht - niet herdacht.
Maar ook het tegen het staatsnationalisme gerichte volksnationalisme kwam als overwinnaar uit de oorlog. Een groot aantal volkeren en volksdelen, van Ierland tot de Baltische staten, verwierven hun zelfstandigheid. Alleen daar waar Frankrijk de hand in had, gebeurde dat niet. Parijs weigerde stug in het veroverde Elzas-Lotharingen het volk bij referendum over zijn toekomst te laten beslissen.
Het staatsnationalisme sprak van wapenstilstand, gevolgd door een opgelegde, onvrije vrede. Het volksnationalisme riep met de revolutionairen die in het oosten (bolsjewieken) en in Duitsland (socialisten) de militaire regimes die zich daar gevestigd hadden omverwierpen en onmiddellijk een einde maakten aan de oorlog, met gebalde vuist “nooit meer oorlog”. Dit betekende dat men liever de nederlaag aanvaardde dan nog “kanonnenvlees” te leveren, ook al was dit in hun nadeel (verdrag van Brest-Litovsk in het oosten, verdrag van Versailles wat Duitsland betreft). Bij deze revolutio-naire gedachte vond Vlaanderen aansluiting. Het schreeuwde zijn “nooit meer oorlog” uit vanop de IJzertoren, totdat Vlaamse handlangers van het Belgisch nationaal-impe-rialisme dit veranderden in een banaal, ontmand, afgeroomd begrip “vrede”, een passe-partout woord dat ook de agressiefste mogendheden huldigen.
Van Severen
Op 29 november 1928 bracht Joris van Severen, die soldaat was geweest in de oorlog, namens het Vlaams-nationalisme in de Belgische Kamer hulde aan de Vlamingen (“activisten”) die tijdens de bezetting de onafhankelijkheid van Vlaanderen hadden uitgeroepen én aan de oudstrijders waar-toe hij behoorde en die dezelfde doelstelling hadden nagestreefd (“zelfbestuur”). Hij zei dat het activisme van tijdens de bezetting en de frontbeweging uit de loopgraven aan de andere zijde samen waren “de edelmoedigste en de meest gerechtvaardigde bewegingen die België sinds 1830 had gekend”. De collaboratie met de bezetter was, aldus Van Severen, “geen vergissing en geen verraad: het is België dat een vergissing is”.
Welke Vlaams-nationalist zegt hem dit in het hedendaagse parlement na?
MARK GRAMMENS
UITLEIDING
Joris van Severen werd in Mei ’40, samen met anderen, in Abbeville door dronken Franse hulp-gendarmen vermoord. Iedereen, een bus vol, werd ‘preventief’ door de Belgische Staatsvuiligheid opgepakt, en, om uit het bereik van de Duitse overvallers te blijven, weggevoerd naar … Frankrijk. De 2de nacht werden ze ondergebracht in de kelders van de muziekkiosk, en s morgens twee per twee naar buiten gebracht om te worden afgemaakt. De bevelvoerende luitenant, verantwoordelijk voor de moordpartij, geniet tot op de huidige dag, de eer, dat een straat in Abbeville zijn naam draagt.
Het tragische bij Van Severen, de Notariszoon uit Wakken (W-Vl) is wel, dat zijn aanhouding op een misverstand bertustte. Hij stond namelijk al een hele tijd als valabel bekend, om de Vlaamse zaak naar een goede Belgische oplossing te begeleiden. Door te sterven onder de kogels van moordenaars in opdracht van diezelfde Belgische Staat, is de juiste toedracht hiervan in het doemscenario van de Repressie gebleven, met de uitleg dat Van Severen zich voor de oorlog bekeerd had tot een trouw aanhanger van Leopold III.
Want vergeten we het nooit: net als bij de Islam, heeft de Belgische Staat twee vijanden: de Waarheid (met hoofdletter) en de échte Geschiedenis. Derhalve is het goed, om via Marc Grammens te lezen over Van Severen, Vlaams Volksvertegenwoordiger, in het Parlement in Broeksèl:
“Op 29 november 1928 bracht Joris van Severen, die “soldaat was geweest in de oorlog, namens het Vlaams-“nationalisme in de Belgische Kamer hulde aan de “Vlamingen (“activisten”) die tijdens de bezetting de “onafhankelijkheid van Vlaanderen hadden uitgeroepen “én aan de oudstrijders waartoe hij behoorde en die “dezelfde doelstelling hadden nagestreefd “(“zelfbestuur”). Hij zei dat het activisme van tijdens de “bezetting en de frontbeweging uit de loopgraven aan “de andere zijde samen waren “de edelmoedigste en de “meest gerechtvaardigde bewegingen die België sinds “1830 had gekend”. De collaboratie met de bezetter “was, aldus Van Severen, “geen vergissing en geen “verraad: het is België dat een vergissing is”.
*
Na WO I kwam er de herkansing van WO II, met voor de Vlaming nog veel erger kwaad. België dacht toen, met de harde ‘repressie’, de Vlaamse Leeuw voor altijd te hebben gekooid, nadat hij ontmand en de strijdbare klauwen was uitgetrokken. En in die na-ooroogse periode leven we nog altijd. De Vlamingen zijn ondertussen wel met een kluitje in het riet gestuurd, en ze denken met een ‘deelregering’ een deel van het Staatsbestel te hebben verworven. Dat zou zo kunnen zijn, moesten er in die ‘deelregering’ geen gatlikkerstoelen meer zijn, wat jammer genoeg niet het geval is. Integendeel, de meeste zitjes zijn van dat model. En het zijn nu de Vlaamse Ondernemers die de potjes mogen ruimen….
Misschien dat er eerst een WO III moet komen, eer wij opnieuw kunnen zingen, dat ‘wij zijn de heersers der aarde, de koningen van de zee’…
België zou het Land der Onbegrensde Mogelijkheden niet zijn, als er niet op grote schaal kon gefraudeerd worden, waarbij de grootste schuldigen vrij-uit gaan, en de kleintjes moeten hangen. Erg Christelijk is dat niet voor het Algemeen Christen Werkersverbond, die dan ook zeer vlug een andere maar even valse identiteit heeft aangenomen.
Eigenlijk is het niet aan mij, om die kleine domme ‘spaarders’ te verdedigen, maar in het zakenleven gelden er nu eenmaal wetten die voor iedereen dezelfde moeten zijn. Wie gefraudeerd heeft, geld onder valse voorwendselen heeft afgetroggeld, is niet alleen persoonlijk verantwoordelijk voor de geleden schade, maar ook diens werkgever, in wiens opdracht en onder wiens leiding het bedrog is gebeurd.
Doe eens navraag in alle ‘Penitentiaire Instellingen’ die ons land rijk is, en U zult een negerkoor uit de wildernis horen opgaan aan instemmingen. Zij zitten daar, omdat zij op veel kleineren schaal mensen hebben bedrogen of bestolen….
Het enige dat het ACW kan inroepen is, dat ze toch ‘Christelijk’ willen blijven genoemd worden, omdat zij denken God zelf te zijn.
De tic-tac van Koen Geens is maar al te doorzichtig: de zaak lopende te houden, tot er verjaring optreedt. Onder het motto ‘En de boer, die ploegde voort’.
Zou er daar bij die dieven echt geen boek voorhanden zijn in de zin van Zelfmoord voor Dummies’?
MIDDENSTUK
Onder voorname dankzegging
overgenomen door Digitalia bij
*
Een deurwaarder voor het ACW
Minister van Financiën Koen Geens wil er alles aan doen om de gedupeerde Arco-coöperanten met staatsgeld te vergoeden. Er is nochtans een logischer piste: een beslag op de tegoe-den van het ACW, de verantwoordelijke voor het Arco-debacle. Meer bepaald op de gelden van de vakbond en de mutualiteit.
De Europese Commissie heeft nu voor eens en altijd duidelijk gemaakt dat de Arco-coöperanten eigenlijk beleggers zijn. Wat betekent dat de financiële middelen die ze verloren hebben na de ondergang van Dexia geen spaargeld is, en dat er bijgevolg geen sprake kan zijn van een staatswaarborg zoals voor spaarboekjes geldt. Maar minister van Financiën Koen Geens (CD&V) geeft niet af.
Hij vindt dat de overheid minstens voor een deel de 1,3 miljard euro verloren Arco-gelden moet terugbetalen. Want in 2008 had de regering die waarborg beloofd om tijdens de eerste Dexia-crisis te vermijden dat de Arco-spaarders hun geld massaal gingen terugvragen. De Arco-coöperanten moeten bedankt worden voor hun trouw. “Wij wisten toen ook niet wat er de jaren nadien ging gebeuren”, is de zwakke uitleg van Geens.
Die doet in deze ook niet ter zake. De grote fout ligt bij het ACW, nu Beweging.net, waarvan Arco de financiële poot is. En wel om twee redenen. Die kunnen niet voldoende herhaald worden. Ten eerste hebben de Arco-figuren binnen Dexia gretig meegewerkt aan een financieel risicomodel dat zelfs de meest rabiate kapitalisten vragen doet stellen. Jean-Marie Dedecker heeft gelijk: Dexia was één groot hefboomfonds. Geen bank, maar een gigantische beleggings-machine. Ten tweede zijn de Arco-coöperanten ook in goede tijden voortdurend op het verkeerde been gezet. Ze waren geen spaar-ders maar beleggers. Punt.
Welnu, het zijn de verantwoordelijken voor die misleiding die de prijs moeten betalen. Het neemt geen pas dat de overheid, dus de belastingbetaler, over de brug moet komen. Al hoopt de CD&V dat dit zal gebeuren. Het kan een glijmiddel zijn voor de christendemocraten om toch mee te werken aan een rechtse regering. “Geef ons het Arco-geld en we zullen een regering zonder de PS steunen”, zullen de Vlaamse christendemocraten al hebben duidelijk gemaakt.
Een andere piste die voor CD&V haalbaar is, is een vergoeding van de coöperanten via de opbrengst van de privatisering en de verkoop van Belfius. Maar daarmee rijst meteen de vraag of het nu wel het moment is om die bank van de hand te doen. Een stevige prijs zal er niet voor betaald worden. Overigens, het gaat om een staatsbank, dus komt de opbrengst alle burgers toe, niet enkel aan de Arco-coöperanten.
De meest logische oplossing is eenvoudig: de top van het ACW en Arco hebben de beleggers voorgelogen en moeten daar desnoods persoonlijk voor aansprakelijk worden gesteld. Echter, een deurwaarder afsturen op pakweg Arco-topvrouw Francine Swiggers zal niet veel opbrengen.
Wel, dan moet men maar eens gaan kijken naar de goed gespijsde bankrekeningen van de christelijke mutualiteiten. Jaarlijks krijgen de ziekenkassen 180 miljoen euro vergoeding van de overheid voor de administratieve taken die ze op zich nemen. Maar vooral passeren er miljarden gelden via de ziekenkassen. Nu ligt de rente natuurlijk zeer laag, maar de voorbije jaren en decennia hebben die mid-delen, door het feit dat ze zelfs maar korte tijd op een CM-rekening stonden, ettelijke miljoenen opgebracht.
Dan hebben we het nog niet over de gigantische stakingskas van het ACV. Die is beter gespijsd dan die van de rode vakbond ABVV, aangezien het ACV minder stakingsgelden moet uitbetalen. Laat een rechter daar maar beslag op leggen. Er zit zelfs ACV-geld in Luxemburg.
Voormalig ACV-voorzitter Luc Cortebeeck verklaarde ooit dat dit geld veilig in het buitenland was geparkeerd voor het geval het Vlaams Belang aan de macht zou komen en het Belgische geld van de vakbonden zou aanslaan. Aangezien de kans op een VB-machtsgreep sinds de voorbije verkiezingen zo goed als onbestaande is, kunnen de Luxemburgse ACV-gelden gerust naar België worden gerepatrieerd.
Angélique VanderstrAeten
UITLEIDING
’t Pallieterke is bijlange nog niet hard genoeg. Waarschijnlijk omdat het zoals gewoonlijk, de kool “n de geit willen sparen.
Ergens las ik dat er door een paar enkelingen reeds stappen in de goede richting zijn gezet. Das één. Maar beter ware het met veel tam-tam overal in het land de kantoren van dat roversnest te gaan bezetten.
Maar als het waar is, dat de Tsjeven dreigen met chantage in de respectievelijke regeringsvormingen, dan kan de boel niet lang genoeg duren. Want aan dergelijk schandaal zou het land best eens kunnen barsten.
Een mooier 11 Juli-feest kan ik me werkelijk niet indenken!
Na 70 jaar het land kapot te hebben geregeerd, dat nu de Twjeven uiteindelijk moeten zorgen voor de doodsteek, is gewoon een zaak van rechtvaardigheid.
Maar aan het ACW is er la lang niets Christelijks meer aan… want het beweegt zich nu .Net in de andere richting.
*
INLEIDING
Stilaan zijn de volksmisleiders van ‘Beweging.Net’, het vroegere ACW die uit eerlijke schaamte veranderd is van naam (in de mening dat hun vroegere misdaden daarmee zijn vergeten?) bezig met hun ware aard te tonen. Net als in de tijd van de Hitleriaanse Gestapo, wordt de kaart getrokken van verraden, verklikken van andersgezinden. Later zullen hun slachtoffers in de KZ-verzamelkampen vergast en opgestookt worden.
Of ze, in het conflict rond het misbruik van de sollicitatie, daarmee de tewerkstelling omver keglen of niet: het is hun zaak niet, want in de eerste plaats moet de van misbruik levende volksvreemde immigrant, gekoesterd en beschermd worden. Dat dit ‘rechtsmisbruik’ is, komt niet bij hen op, want ze zorgen in de eerste plaats voor hun kiezers, die aan hen persoonlijk op andermans kosten werkzekerheid, verschaffen.
Het is echt een al te doorzichtige Tsjeventruuk, om in geval van betrapping (ARCO), op een totaal ander vlak kabaal te gaan maken.
Liever tot na de klop van met het hoofd tegen de muur te zijn gelopen en nog meer stemmen te verliezen door de 800.000 misnoegde ARTCO-beleggers, kiezen ze er voor te zakken tot onder de kiesdrempel (die ze notabene in betere tijden zelf hebben ingesteld), dan zich met ede sterkhouders van onze welvaart, de Patroons, p één lijn te stellen.
Van enige gelijkenis met het ABVV is al lang geen sprake meer. Er op en er over, was het devies….
De Vakbond ACV is niet de spreken over de vraag van Unizo om nepsollicitanten aan te geven bij de VDAB. Het ACV wil in ruil dat elke sollicitant die geen reactie krijgt na een sollicitatie dan ook de werkgever mag aangeven.
Unizo trok vanmorgen in Het Laatste Nieuws aan de alarmbel over nepsollicitanten. Zeven op de tien werkgevers krijgen volgens hen te maken met een jobkandidaat die enkel solliciteert om een bewijsje te hebben en zijn werkloosheidsuitkering niet te verliezen. Maar slechts twee op de tien bedrijven geven dit ook door aan VDAB.
Het ACV gaat nu in ee tegenaanval en roept op Twitter op om dan ook maar werkgevers aan te geven die geen reactie krijgen op hun sollicitatie. Ook pleit de vakbond ervoor om elke vorm van discriminatie omwille van origine of leeftijd aan te geven bij het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding.
*
UITLEIDING
Ik citeer De Morgen, omdat die inzake onrust stoken, altijd aan de verkeerde kant staat, en derhalve de waarheid niet al te zeer geweld aandoet. Het staat er niet met zoveel woorden in, maar ze staan ook deze keer aan de kant der Tsjern, ald hert er om gaat de baas een poot uit te draaien. Want voor beide pakbonden is ‘den boas ne smeerlap’. Dat de aangesloten Leden dat al jaren doorzien hebbe, dringt bij hen nog altijd niet door, want enkele tientallen raddraaiers leggen dat anders uit.
Als zowel de Patroons als de Pakbonden aan dezelfde koord zouden trekken, pas dan is de toestand goed voor de werknemers. Pas dan kan er aan werk-veiligheid gedacht worden. En wie wekzekerheid zegt, zegt voorspoed. De werknemers zelf beseffen dat maar al te goed.
Maar zoals het spreekwoord zegt: ‘Al te goed is half zot’.
PS De ACW-minister Geens van Geen Financiën, ontken ten stelligste de geruchten als zou er voor iedere aanbreng een gecumuleerde aanbrengers premie op staatskosten uitgeloofd worden. Er wordt zelfs gegniffeld, dat dit als een soort van beleggers-vergoeding automatisch zou geboekt worden, zoals de ARCO-ervaring daartoe de weg wijst.
Als leidmotief voor deze actie, wordt gedacht aan de 13de Apostel, laatste scène; Judas Iscariot weent bittere tranen, en zoekt, handenwringend, een grote sterke tak uit om daar vandaan de Pijp aan Maarten te geven….
De volgende naam voor het ACW beweging.net, reeds in de coulissen in de maak, zou dan zijn “R.I.P.” Rust in Wrede.
Dat heet bij de neus genomen worden. Nu het te laat is, schrijven de dagbladen, dat de kostprijs van de elektriciteit met een derde gestegen is, door de windenergie. Nergens wijzen naar niemand beschuldigende vingers, het is net og het om een fataliteit gaat, die ons vroeg of laat moest overkomen. Banken verkwisten enorme geld, net alsof het boertige winden zijn uit hun onderbuik. Ook al een fataliteit, waaraan het gewone volk niets kan aan doen. Tot de dag dat hun appeltje voor de dorst ge-Arcoöd wordt, t.t.z. dient als gasbel voor de onderbuik van de Overheid om al die boertige bank-winden met een luide knal te beantwoorden.
Dat ondertussen de fundamenten onder onze Beschaving beetje-bij-beetje vervangen worden, door bergen van gestold mensenbloed, is niet de schuld van deze mensen, maar van hun moordenaars. Van zij die het goddelijk ‘Ga en vermenigvuldig U’, dat vermenigvuldigen vervangen willen zien door ‘delen’, precies de omgekeerde rekenkundige bewerking.
Het hoofdkoel houden, heet dat. Door al die afgesneden hoofden in een enorme diepvrieskast te bewaren….
Mocht het ooit zo ver komen, dat Muzelmannen het halen op de échte mannen, laat ons dan bidden voor hun zielenzaligheid. Meer kunnen we toch niet doen….
De doodgezwegen waarheid achter de massa-immigratie van moslims in westerse landen
(Door: Michael Mannheimer – Vertaling: E.J. Bron)
*
De integratie-onwilligheid respectievelijk het integratie-onvermogen van de meeste moslims in niet-islamitische samenlevingen is gefundeerd in de islam zelf. Zo staat er expliciet in de koran, soera 5, vers 51:
“O, gij die gelooft, neemt de Joden en de christenen niet tot vrienden. Zij zijn elkanders vrienden. En wie uwer hen tot vrienden neemt, is inderdaad één hunner. Voorwaar, Allah leidt het overtredende volk niet.
Moslims vormen met afstand de grootste groep van alle vluchtelingen in de wereld. Sinds 1990 is 90% van alle naar Europa stromende vluchtelingen, asielzoekers en immigranten mensen met het islamitisch geloof. Ze vluchten uit hun landen, die hen geen werk, geen brood, geen veiligheid en geen medische basisverzorging – en vaak niet eens de uitoefening van hun geloof – bieden als deze niet met de heersende islamitische geloofsrichting (bijvoorbeeld soennieten, sjiieten) van hun vaderland overeenstemt. In het Westen aangekomen, verzorgd en – gemeten aan hun ervaring tot dan toe – onder paradijselijke omstandigheden levend, tonen ze geen dankbaarheid tegenover hun landen van opname, maar onderscheiden ze zich erdoor dat zij – in vergelijking met de rest van de naar het Westen stromende niet-islamitische immigranten – dat ze iedere vorm van integratie weigeren.
Allah verbiedt het moslims vrienden te worden met “ongelovigen”
Dat is echter niet het gevolg van een door maatschappelijk werkers en sociologen op typisch linkse wijze op de automatische racismepiloot bekrachtigde, zogenaamd latente vreemdelingenhaat van de westerse volkeren. De integratie-onwilligheid respectievelijk het integratie-onvermogen van de meeste moslims is echter gefundeerd in de islam zelf. Zo staat er expliciet in de koran, soera 5, vers 51:
“O, gij die gelooft, neemt de Joden en de christenen niet tot vrienden. Zij zijn elkanders vrienden. En wie uwer hen tot vrienden neemt, is inderdaad één hunner. Voorwaar, Allah leidt het overtredende volk niet.”
Met andere woorden: Hun god Allah verbiedt het moslims expliciet om vriendschap te sluiten met niet-moslims. Integendeel. Zij leren hen te zien als de ergste vijanden, die “lager zijn dan het vee” en “gedood” moeten worden “waar je hen ook tegenkomt.”
Dit prediken de imams in de moskeeën van hun land, dat ze verlaten hebben, en dit prediken ze ook in de moskeeën in het Westen, waarvan zij met hulp van de oliedollars uit Qatar en Saoedi-Arabië tienduizenden hebben opgericht. En die ze onder applaus van de media en politici overal openen. Dat in precies dezelfde moskeeën de imams de dood van diezelfde journalisten en politici eisen door te wijzen op de honderden passages in de koran en deze soera´s aan hun gemeenten citeren, maakt van het geheel een Kafkaëske groteske die haar gelijke niet kent.
Onze elites zijn niet in staat het oppergezag van de koran over het denken en handelen van de moslims te herkennen
Daarvan hebben onze linkse en islamofiele zogenaamde elites geen enkel idee, omdat ze zich er te fijn voor vinden om in hun arrogantie en “alwetendheid” hun neus in de koran of de soenna van de profeet te steken. Daartegenover zijn ze er heel goed in geoefend om alle sociale spanning stereotiep met steeds dezelfde linkse frasen en formules van zogenaamde maatschappelijke ongelijkheid, zogenaamd ressentiment tegen minderheden en andere maatschappelijke misstanden in de kapitalistische landen (en alleen daar) te “verklaren”.
Deze holle frasen zijn sinds Lenin niet veranderd en zijn voor onze linksen datgene wat de koran voor moslims is: een religieus mantra, waarover geen vragen gesteld mogen worden. Linksen, die dat doen, ervaren hetzelfde persoonlijke lot als moslims die vragen stellen over de koran. Ze worden uiterlijk uit hun Community, de zogenaamde “Peer-Group” gegooid als ze hun twijfels aan de socialistische verklaringsstereotypen tot nu toe niet terugnemen. Een Amerikaanse filosoof, wiens naam mij even is ontschoten, vond een prachtige formule die de overeenkomsten tussen links en de moslims bondig samenvat:
“Terwijl de islam een politieke richting is, die zich camoufleert als religie, is het socialisme een religie, die zich als politieke richting camoufleert.”
Net zoals voor de Euro-Aristokatten we beter zouden spreken voor de Internationaal-Socialisten, de zogenaamde Inter-Hitlerianen, zouden we beter spreken, niet over de immigratie, maar over de volksverhuizingen van arm naar rijk, waarvan de drijvende kracht de Leer van de Wrede is.
Geschiedkundigen weten alles over de volksverhuizingen van vroeger, maar ze zwijgen in alle talen over deze die ze zelf beleven. En dat komt, omdat wij, het volk, machteloos geworden zijn.
Zonder strenge grensbewaking en met een gemuilkorfde politiemacht, zijn wij machteloos. Maar alleen in afwachting dat er een Gestapo-New komt.
En die komt er, zo gauw de Euro Artiokatten zeker zijn van hun macht. Die macht is er nu al, maar staat nog in de kinderschoenen. Het Vierte Reich moet immers gebaseerd zijn op onderdrukking, en die komt er alleen als de Islam en het Socialisme elkaar definitief bevochten zullen hebben.
Volksverhuizingen zijn immers het werk van vele eeuwen. Mekka en Rome zijn tenslotte ook niet op één dag gebouwd…
.
.
.
.
.
.
