500495 – EN TOEN KWAM ER IN KIEV EEN VARKEN MET EEN LANGE SNUIT – MAAR DIE WAS BIJLANGE NIET LANG GENOEG
.
ZATERDAG 19 MAART 2022
19 Maart: St Jozef
*
500495 – EN TOEN KWAM ER IN KIEV EEN VARKEN MET EEN LANGE SNUIT – MAAR DIE WAS BIJLANGE NIET LANG GENOEG
*
I N H O U D
Verre van mij om de spot te drijven met de onmenselijjke ellende die de mensen daar in die vzalsttaat van het onmeteliijk grote Rusland is overkomenn, kan ik alleen nog maar rekenen op de gode wil van diegene die daar beslist over leven en dood.
En toch kunnen zowel onze eigen on-overtroffen politieke geniën als onze Grote Verlcihte Geesten het net nalaten die man om de seconde met Satan te vergelijken. Op basis waarvan, weten ze zelf wel niet, maar in deze Regeime Media slaat dit in als ’n bom. Zie je wel: zelfs de NV-A, om kiezerzs te lokken????huilt mee met de volven in het bos. Weten die dan niet dat uitgehongerde wolven altid er ten allen tijde alles verslinden wat die op hun weg tegenkomen?
Het treffendste verwijt is de Poet als FASCHIST ten tonele te voeren, waardoor die juist de Geschieedenis vervalsen. Het symbool der bijeengebonden pijlenbudel is imrrts de hoeksteen van elke Volksdemocratie. De VOLKSWIL namelijk staat voor al wie zich de herinnering wil aanmzwigen, zelfs nog altijd tot op de huidige dag in de gietijzren riooldeksels van iedere straat in Rome gegoten.
Maar daaraan dient te worden toegevoegd, dat die verwijtende deksels met de voeten getreden worden. ‘Volkswil’ is het meet verdraide woord ter wereld geworden. Vatbaar zelfs als uitgangspunt van de PTB en zelfs voor de Chinese Volks Republiek.
-
De echte oorlogsmisdadigers van het intern Russich drma in het Oosten, zij zowel de Wessterse Navo-Führers als de Hoogte Potentaten van de
(goed beeodle maar verworden) Europese Unie, beiden om ter gulzigst naar Eeuwge Roem.
Zie hieronder de rol van Napoleon II en de KRIM oorlog uit de jaren 1600….
Geschiedenis
IS POETIN NU EEN NIEUWE HITLER OF EEN NIEUWE MUSSOLINI?
18 maart 2022 Silvius Brabo
*
Niks zo moeilijk als een historicus aanzetten tot bescheidenheid! Onverschrokken loeit hij luidkeels van de daken dat we “moeten leren uit de geschiedenis”, waarna hij niet zelden opgeruimd en zelfverzekerd diezelfde geschiedenis naar z’n eigen hand zet om er dan “zijn” particuliere lessen uit te trekken en die te verheffen tot rotsvaste zekerheden. Toch zijn die lessen van uitermate groot belang; niet omdat ze ons iedere keer weer wat bijleren over de geschiedenis, maar omdat ze ons vooral wat vertellen over de historicus in kwestie zelf. Met en onder historici valt het gesprek nooit stil; steeds is er het “vergeten” detail dat opstap wordt tot debat, maar dat vervolgens meestal verzeilt in een loopgraaf van onbegrip. En hoog boven die doffe mêlee van historische mediocriteit zweeft, onaantastbaar maar daarom niet minder collegiaal clement, de ware historicus die zich niet te snel laat betrappen op onweerlegbare waarheden en ons, meanderend tussen de pro’s en contra’s van zijn stelling en met kennis van zaken, uiteindelijk toch de juiste richting wijst.
De grootste valkuil voor de historicus blijft nochtans de actualiteit…
Van één vraag is de moderne historicus nochtans voor altijd verlost; en wel de vraag die zo vaak als uitgangspunt diende voor de vulgariserende en moraliserende geschiedenissen van de eerder middelmatige figuren uit het spectrum (om Marc Reynebeau maar niet te noemen): “Hoe bestaat het toch”, zo vragen ze zich steeds weer af, “dat zovele gewone mensen zich in de jaren ’20 en ’30 van vorige eeuw hebben laten meeslepen door de Hitlers en Mussolini’s van deze wereld?”, waarna de hand van de historicus werktuiglijk de lucht in gezwierd wordt, een vermanende vinger zich uit een verder gebalde vuist losrukt en het ethisch verbod om “rechts” te stemmen kracht wordt bijgezet. Welnu, deze vraag werd definitief beantwoord door de uniforme en totalitaire aanpak van de covid crisis en de strikt eendimensionaal gedoogde standpunten in de Oekraïnecrisis. Propaganda en massificatie heten de addertjes, klaarblijkelijk even zo eigen aan dictaturen als democratische regimes, welke laatsten veeleer regeren op grond van het getal (meerderheid versus minderheid) dan op grond van een waarheidsclaim.
Stefaan Marteel en Bart De Wever
De grootste valkuil voor de historicus blijft nochtans de actualiteit. Recent nieuws zit de historicus net zo gegoten als de kleren van de keizer, doch een pruts die ziet dat hij zonder bronnen naakt langs de menigte defileert. Hij hakt geblinddoekt met een bot zwaard in het rond maar raakt geen tak! Het is juist in die improvisatie dat de historicus meer van zichzelf etaleert dan van de geschiedenis. Bijvoorbeeld: in de queeste om Poetin dwingend te kazerneren bij het grootste kwaad op aarde vergelijkt Stefaan Marteel de Russische leider met Mussolini(DS 11/3), terwijl Bart De Wever overeenkomsten ziet met Hitler (HLN, 13/3). Let op, De Wever is een kei in zijn vak! Als onvolprezen historicus is hij specialist in zowat elke historische periode – van oudheid tot heden – en verdisconteert hij zonder verpinken feiten van tweeduizend jaar geleden in de politieke besluitvorming van vandaag. Vreemd toch, dat de actualiteitswaarde van Augustus’ tijdgenoot, geboren in een uithoek van het rijk zo rond het jaar 0, hem niet kan verlokken. Temeer daar iedereen stellig berust in de dood van de eerste Romeinse princeps, daar waar even stellig en voor even lang van de tijdgenoot beweerd wordt dat hij leeft!
We zijn voor Zelensky noch Poetin: teveel is daarvoor nog onbekend of ondergesneeuwd onder een dik pak wederzijdse propaganda.
Toch willen we weten waarom dan Poetin “een nieuwe Hitler” is. Volgens De Wever wordt de equatie in evenwicht gehouden door de “vernedering”. In het Duitsland van Hitler die van de Eerste Wereldoorlog, in het Rusland van Poetin die van de Koude Oorlog. Dit bekt makkelijk, is uitermate helder, maar is het ook waar? Geeft het Europa van nu Poetin dan werkelijk ook maar de minste reden om zich vernederd te voelen? Een Europa dat geleid wordt door passerende migranten en een krijsende minderheid transseksuelen? Dat zich schaamt voor zijn eigen huidskleur en zich aldoor verontschuldigt voor zijn roemrijke geschiedenis? Dat bipolaire geslachtelijkheid bagatelliseert tot er lucratieve benoemingen in de lucht hangen? Dat zijn talen gewillig zuivert en reduceert tot op de maat van de kleinste ongemene ergernis? Dat de laatste halve eeuw enthousiast en probaat zijn eigen onderwijs heeft gewurgd? Dat zijn eigen volk, omwille van een piepklein virus, economisch de verdoemenis in heeft geleid, inclusief omgekeerde quarantaine, maar zelfverwaand de lege beurs blijft opentrekken voor de rest van de wereld? Dat elke Amerikaanse regenbui bewatert tot het een Europese orkaan wordt, zelfs al moet het onbestaande problemen mee importeren? Dat een afgrijselijke oorlog revancheert door de gedoodverfde vijand uit te sluiten uit het jaarlijkse gala van de decadentie? Eerlijk? Wie zou zich daar vernederd door voelen? Is de reeds lange tijd geprofeteerde Oekraïense oorlog, zo kan men zich toch gewettigd afvragen, dan niet meer een zaak van geopolitieke serendipiteit?
William Howard Russell, de eerste oorlogscorrespondent
Nee, we zijn niet voor Poetin. Echt niet! Maar wie het over een Russische vernedering wil hebben, kijkt toch beter naar de zó monsterlijk onderschatte, maar zó zwaarwegende Krimoorlog (1853-1856), waarover Orlando Figes, met zijn “De Krimoorlog”, een niet te missen “must read” schreef; niet toevallig trouwens met de ondertitel: “De Vernedering van Rusland”. Het was een “moderne” oorlog, met voor het eerst het gebruik van stoomboten en gepantserde oorlogsbodems, de eerste oorlog met loopgraven en gifgas, de eerste slagveldfoto’s, de eerste telegraaf (van Von Siemens) en de eerste oorlogscorrespondent, William Howard Russell, waaraan de huidige verlopen specimen trouwens nog een vet punt kunnen zuigen! De vernedering van Rusland bestond hierin dat de oorlog niet eens nodig was; niks was nog te bevechten nadat Rusland zich uit de toenmalig Turkse gebieden Moldavië en Walachije (nu delen van Roemenië) had teruggetrokken, maar Frankrijk, onder leiding van Napoléon III, moest en zou – met Engelse, Sardijnse en Savoyardische steun – Rusland op de knieën krijgen. Dat lukte! Met dit gevolg dat Rusland zich van Europa afkeerde, Aziatisch en atheïstisch werd en Constantinopel (Istanbul) definitief Turks …
Georg Franz legde in zijn ‘Der Krimkrieg, ein Wendepunkt des Europaïschen Schicksals’ (De Krimoorlog, Keerpunt in het Europese lot) de vinger nog op de pijnlijk gapende wonde: “Der Jahrhundertlange Erzfeind des christlichen Abendlandes is jetzt Mitglied der europaïschen Staatenfamilie” (De eeuwenlange aartsvijand van het christelijke Avondland is nu lid van de Europese statenfamilie), met de gevolgen die ons allen bekend zijn. Hoofdschuldige was het door de schikkingen van het Congres van Wenen (1814-1815) gefrustreerde Frankrijk van Napoléon III dat het sterkere Rusland wilde raken waar het maar kon. Frankrijk blunderde hier trouwens niet eens voor de eerste, noch voor de laatste keer. Eerder reeds, tijdens de Dertigjarige Oorlog (1618-1648), toen na de Boheems-Paltse fase (1618-1622) en de Noord-Duitse-Deense fase (1622-1630) het protestantisme goeddeels overwonnen was, had de katholieke kardinaal Richelieu immers gemeend het protestantse Zweden voluit te moeten steunen, met dit uiteindelijke resultaat dat in 1648 vrijwel geheel het Heilig Roomse Rijk verwoest was.
En later maakte de nog steeds door Sédan (1870) gebelgde en oorlogszuchtige president Raymond Poincaré er, tijdens zijn bezoek aan Sint-Petersburg van 20 tot 23 juli 1914, geen geheim van dat de Frans-Russische alliantie van 1912 enkel kon betekenen dat Rusland militair zou tussenkomen in geval van een “ongeoorloofde” maatregel van Oostenrijk tegen Servië. Toen was Rusland weer wel goed genoeg; Poincaré “vergat” zelfs nader te omschrijven wat verstaan moest worden onder “ongeoorloofd maatregel”. Zijn huik stond naar oorlog, waarmee de Franse president, meer dan wie ook, het pad effende voor de enthousiaste (Stefan Zweig), zeker “Verlichte” zelfmoord van het Oude Europa, die zich militair voltrok tussen 1914 en 1945 en nadien politiek tot op de dag van vandaag werd verdergezet.
Nog eerder had de genoemde Napoléon III zijn veldtocht door de Povlakte, ondanks militaire successen, al voortijdig gestaakt: het Franse nationalisme, gewis met het Duitse vergelijkbaar, was er op het Italiaanse gestoten. Frankrijk won de Italiaanse veldslagen, maar verloor de Italiaanse gratie; idem in Duitsland, waar zijn weigering zich met Beieren te verstaan, de Duitse eenmaking onder de Pruis Bismarck de wind in de zeilen gaf en Napoléon III het 19de eeuwse ontstaan van de latere as-mogendheden zelf faciliteerde. Terloops nog dit: in deze omstandigheden mag het trouwens behoorlijk potsierlijk heten dat uitgerekend Macron het diplomatieke peloton leidt in de huidige Oekraïnecrisis.
Van een Russische “vernedering” door de Koude Oorlog kan geen sprake zijn: die dateert van veel vroeger! Het argument van Bart De Wever (sic) strandt derhalve op de geschiedenis; dan ook zijn vergelijking met Hitler! En wat met neofiet Stefaan Marteel, die Poetin vergelijkt met Benito Mussolini? Marteel lijkt wel ontsnapt uit het nieuwste blik historici dat in woke tijden vrolijk wordt opengetrokken. Hij schreef twee boeken; één voor de peers en één voor het volk. “The Intellectual Origins of the Belgian Revolution”, het “peersboek”, is veel te duur en het “volksboek”: “Natiestaat contra Republiek”, verliest al meteen zijn aantrekkingskracht door de ondertitel: “De ‘Verloren Schat’ van het Republikeinse Universalisme”. Met “universalisme” hebben we het echt toch wel gehad! Niet dan? Als je vervolgens leest wie het boek aanprijst, is de “goesting” helemaal over. Als eerste passeert Bruno De Wever, die teveel moeite heeft moeten doen om als prof benoemd te geraken en daardoor als de beste weet wat hij moet zeggen, en vooral verzwijgen, om te mogen meespelen in het monotone “orkest der Wakkeren” en als ook stamelende en stotterende Annelien De Dijn zich vlot en gezwind in dithyrambische verzen over het boek uitlaat, worden plots alle klusjes in huis vermakelijker dan het lezen van het boek.
Dat geldt trouwens ook voor de opiniebijdrage van Marteel in De Standaard. Poetin als Mussolini, wie verzint dit toch? Na eerst de standvastigheid van Stalin te hebben bezongen (communisten zijn en blijven communisten, zo stelt Marteel, waarmee hij wil aangeven dat de klassenstrijd en wereldrevolutie zowel in het openbaar als achter gesloten deuren de kern en het wezen van het communistische discours uitmaken), stelt hij, als in een onwrikbare a contrario-redenering, Poetin gelijk aan Mussolini omdat in het fascisme “de ideologie nauwelijks een rol speelt”, terwijl die in het communisme van Stalin en zelfs in het nationaalsocialisme van de minder intelligente Hitler steeds centraal stond. Alstublieft!
Fascisme
Marteel maakt hier de onvergeeflijke fout van elke beginner! In de meeste politieke termen zit namelijk de finaliteit van de strekking reeds verankerd: democratie (Gr. “dèmos kratein”: het volk regeert), liberalisme (Lat. ”Liber”: vrij), socialisme (Lat.: “Societas”: gemeenschap, ook doelend op de contractanten in het “sociaal contract”) of communisme (Lat. “Communis”, gemeenschappelijk, doelend op het gemeen bezit). Fascisme daarentegen gaat terug op het Latijnse “fascis” (meervoud fasces), wat “roedenbundel” beduidt, maar verder weinig zegt over de inhoud ervan. Daaruit enkel afleiden dat het fascisme niet maalt om een ideologie, is niet alleen intellectueel oneerlijk, het is bovendien onnodig te koop lopen met een vorm van onverbeterlijke dwaasheid; waarbij de zuivere vaststelling van het bestaan van een fascistische ideologie niet noodzakelijk de erkenning ervan betekent. Deze terminologische vaagheid heeft meermaals aanleiding gegeven tot politiek misprijzen en connotaties met geweld, brutaliteit, repressie of dictatoriale excessen, hoewel alle voorgaanden strekkingen, in meer of mindere mate en afhankelijk van de historische periode, dezelfde pejoratieve schoentjes passend en flatteus wisten aan te trekken.
Over de inhoud zelf van het fascisme is reeds veel inkt gevloeid, teveel om er hier dieper op in te gaan, maar dat hij bestaat, is zeker. Wellicht kan hier toch ook een ander misverstand uit de wereld geholpen worden. Vaak wordt gezegd dat het fascisme de denkbeelden van de Verlichting en de ideeën van 1789 (Franse revolutie) bestrijdt. Ook dat is foutief! In feite tapt het fascisme even gulzig uit de moderne en seculiere vaatjes als zowat alle verlichte zielen en bleken ook de prometheïsche concepten van de 19de eeuw aardig wat fascistische humus te bevatten; met dien verstande echter dat tegenover het reducerend rationalisme, het filosofisch vitalisme; tegenover het materialisme, het idealisme en tegenover het egalitarisme, de metafysica van de wil werden geplaatst; allen intrinsiek en pertinent behorend tot de moderniteit. De politiek van Mussolini slechts knellen in een onbehouwen machtsuitoefening, drijvend gehouden door de creatie van een fatale angstcultuur, zoals Marteel tracht te doen, is niet alleen behoorlijk bezijden de waarheid, het is daarenboven zichzelf en de anderen op het gevaarlijke af een eigen gefabriceerde blaas in de nek draaien.
Dan blijft tot slot de vraag waarom zowel Bart De Wever als Stefaan Marteel het kwaad, genaamd Poetin, mordicus willen vergelijken met het kwaad, genaamd Hitler of Mussolini. Bemerk toch reeds dat het grootste kwaad (zeker in slachtoffers), genaamd Stalin, alweer de dans geriefelijk lijkt te ontspringen, daar waar “de slager” voor een Rus als Poetin wellicht de meest logische keuze zou geweest zijn. Mag in deze laatste vaststelling toch al half het antwoord verzonken liggen? Bart De Wever wil zich, het is bekend, rechts van het politieke spectrum positioneren, net daar waar in extreme vorm ook het fascisme huist; althans in aanleg. Daarom kiest hij voor Hitler die, weliswaar in de nationale vorm, het “socialisme” in zijn strekking heeft gefixeerd. Marteel echter, die zijn carrière als historicus klaarblijkelijk in de onmiddellijke nabijheid van zijn politiek correcte broodheren wil slijten, is beter af met het “fascisme” van rechts te hekelen. Hij ziet het fascisme van Poetin graag een even zielige dood sterven als dat van de rechtse Mussolini, waarmee hij zich al gefêteerd ziet ter linker zijde …
Het Derde rijk van Hitler
Maar Marteel maakt hier een kapitale denkfout! De dubbele staatsgreep van 25 juli 1943, eerst voorbereid voor de Grote Fascistische Raad met een motie van graaf Dino Grandi, Giuseppe Bottai en Mussolini’s schoonzoon, graaf Galeazzo Ciano, wilde net dat rechtse fascisme van de ondergang redden. Het triumviraat, zoals trouwens velen, zag de koppeling van Italië aan het Derde rijk van Hitler (de as) niet meteen zitten: Italië vergleed teveel naar het (nationaal) socialisme, zo vonden ze. En ze kregen gelijk! Nadat Mussolini door Duitse troepen werd bevrijd uit de gevangenis (een hotel) van Gran Sasso (Abruzzen), werd hem door Hitler de fascistische rest-republiek van Salò (Gardameer) gegund. Die droeg de naam Italiaanse Sociale Republiek (RSI), waarvan de naam aan duidelijkheid niets te wensen overlaat. De “zielige dood” van het fascisme in 1943, uiteindelijk in 1945, waarover Marteel het had, was de dood van het te “socialistisch” geworden fascisme. Dat is wellicht trouwens ook een van de redenen waarom Franco in Spanje (1975) en het Salazar-regime in Portugal (1973) het een stuk langer hebben uitgezongen: hun regimes voeren in minder modernistische, meer religieuze wateren, maar dit ter zijde. Opmerkelijk blijft in ieder geval toch weer het ontzien van Stalin. Zelfs als het over Rusland gaat! Raoul Hedebouw mag zich reeds verheugen! Zijn partij is daarmee politiek relevant geworden. Op naar 2024!
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Eigenlijk valt er in onze Gewesten helemaal niets meer verteld te worden over Okraïne, tenzij de stilte van het kerkhof. Dat verschilt in niets met de doodse stilte op de IJzerblakte in Dikslmuide. Ook daar liggen hun lijken aks zaden in ’t zand – Hoop op den oogst, o Vlaandeerland.
500494 – DE LENTE HANGT IN DE LUCHTEN DAAR ZJN WE ZEKR VAN. MAARWAT MET DE NIEUWE POETLER?
.
WOENSDAG 16 MAART 2022
*
On ons gezamenlijk geheugen even op te frissen… Even er aan herinneren
In de nacht van 15-16 Maart 1946: IJzertoren door welbekende ‘Onbekenden’ gedynamiteerd
*
500494 – DE LENTE HANGT IN DE LUCHTEN DAAR ZJN WE ZEKR VAN. MAARWAT MET DE NIEUWE POETLER?
*
I N H O U D
Volgens de zotgedaaide Regime-Media van dit Kloteland kan er geen twijfel over bestaan. Wij zijn de goeien en al wie dat aders zegt, wel, die ‘en deugt zelve nie’.
= versdregel uit Ieperse volksmedlodie….
A l srraks, alles voorbij zal zijn, en goed verlopen, uiteraad in het Algmmeen Belang, zal de IJzertoren II op zijn beurt tegen de vlkte moeten.
Zeg dat Zuster Ursula dat gezeid héé en die weet het van horen zeggen. Het zal dus wel waar zijn. Die Joekrien is van ons en van ons alleen. Net als bij de Polaki of de Mayaren, zal de EU daar biinnenkort de lakens, ja zelfs al het beddegoed - en de subidies met ons geld – uitdelen.
Erdogan zegt de EU te veroveren door de buiken van de vrouwen. De EU diet dat door de tranen van de moeders met al die dode kiendjes in hun armen… Van Charkov naar hier, te voet, gevulucht in 8 dagen tijd…
Als er al ’n probleemke in de mage zou zijn, is dat die verdomde Oekrainiërss zo verdomd Katholiek zijn. En willen blijven. Net als de meeste Russen, de Poet op kop.
Hoe de Spinnekop Biden dat zal klaren?
Net als in Fabeltjeskrant: zien we dat morgen wel weer.
Vorige week was er op de Tv-journaals het filmpje te zien waarop een hoogzwangere vrouw met haar kindje uit het door de Russen gebombardeerde moederhuis van Marioepol werd gedragen. Maandag werd het filmpje opnieuw getoond, met het bericht dat zowel moeder als kind het niet overleefd hebben.
Dat filmpje ging tweemaal de hele wereld rond. Alleen de Russen kregen het niet te zien, want volgens de officiële Russische staatszender is er geen oorlog in Oekraïne, alleen maar een ‘speciale militaire operatie’. Zeker buiten de steden, zijn er nog heel wat Russen die alleen maar naar de staatszender kijken en het waarschijnlijk nog geloven ook. Daaraan zou misschien wel eens een einde kunnen komen, nadat maandag een medewerkster van die staatszender tijdens het Tv-journaal achter het nieuwsanker kwam staan met een bord waarop stond: ‘ Geen oorlog in Oekraïne. Geloof de propaganda niet’. De vrouw werd snel verwijderd en riskeert veroordeeld worden tot 15 jaar cel omdat ze het woord ‘oorlog’ vermeld had.
We kunnen alleen hopen dat steeds meer Russen op de hoogte gebracht worden wat Poetin hun ‘broedervolk’ in Oekraïne aandoet. Zonder enige discriminatie worden steden platgegooid, hospitalen inbegrepen. Putins Lada-leger * had gedacht de klus te kunnen klaren op 5 dagen. Wij zijn al in de derde week. Zelfs met de inbreng van Tsjetsjeense en andere moslim huurlingen uit Syrië lijkt het niet te lukken het Christelijke Oekraïne snel te veroveren.
* In de Oekraïense oorlog heeft Rusland in de voorbij twee weken grote hoeveelheden uitrusting verloren en enkele duizenden doden, bijna zoveel als Amerika in Irak sinds 2003. Daarbij tenminste drie hoge bevelhebbers die, gefrustreerd door de trage vooruitgang, naar de vuurlijn getrokken waren.
Elk jaar In Nederland Nationale Boomfeestdag (ook: ‘Boomplantdag’) wordt in Nederland jaarlijks gehouden op de derde woensdag in maart. Deze dag in het voorjaar voor het behoud van bomen in de natuur werd voor het eerst in april 1957 in Nederland georganiseerd door het Landelijk Comité Boomplantdag, welke in 1980 is voortgezet in de Stichting Nationale Boomfeestdag.
vandaag
Reba McEntire (°1955)
1991 Zeven leden van de band van de Amerikaanse countryzangeres Reba McEntire en haar road manager komen om het leven bij een vliegtuigongeluk. Reba zelf had een aanval van bronchitis en zat daarom niet in het vliegtuig.
1988 Het Iraakse leger van Saddam Hoessein valt de burgerbevolking van de Koerdische stad Halabja aan met gifgas en zenuwgas. Minstens vijfduizend Koerden komen gruwelijk om.
1953 In De Toerist, het tijdschrift van de Vlaamse Toeristenbond (VTB) verschijnt een artikel van Testis, pseudoniem van Jean-Marie Gantois, getiteld ‘De Vlaamse beweging in de storm’. Hierin doet Gantois het relaas van de laatste jaren van het Vlaams Verbond van Frankrijk, alsook van het proces tegen het VVF na de oorlog.
1946 ‘s Nachts wordt de IJzertoren te Diksmuide vakkundig opgeblazen door ‘onbekende’ daders. Het gaat om de eerste IJzertoren, gebouwd vanaf 1928, naar het ontwerp van de architecten Fritz en Robert van Averbeke. Hij was 50 meter hoog en werd op 24 augustus 1930 ingewijd tijdens de elfde IJzerbedevaart. Hij bracht hulde aan de Vlaamse gesneuvelden van de Eerste Wereldoorlog en aan de slachtoffers van de anti-Vlaamse legerpolitiek aan het IJzerfront.
Na de Tweede Wereldoorlog wordt in juni 1945 een eerste aanslag tegen de IJzertoren gepleegd door twee jonge verzetsmannen. De toren loopt schade op, maar blijft overeind. In de nacht van 15 op 16 maart 1946 heeft een veel grotere dynamietaanslag plaats. De wijze waarop de aanslag is gepleegd, wijst op een professionele aanpak. Binnen in het monument waren honderden kilo’s aan dynamiet aangebracht. De explosie spleet de toren van binnenuit waardoor de kruiskop bovenaan loodrecht was neergestort, dit leidde tot de totale vernietiging van de toren.
Het gerechtelijke onderzoek verloopt zeer moeizaam wegens gebrek aan getuigen of bewijzen. Pas in 1948 laat de onderzoeksrechter twaalf verdachten aanhouden. Die worden echter in 1951 door de Kamer van inbeschuldigingstelling te Gent buiten vervolging gesteld. Dit arrest wordt later bevestigd door het Hof van Cassatie.
Wel wordt de tegenwerking van de procureur-generaal van Gent, Hermann Bekaert, genoteerd. Hij wordt in 1952 geschorst voor ernstige beroepsfouten omwille van zijn ongeoorloofde tussenkomsten in de zaak. Bekaert beweerde deze tussenkomsten te doen in opdracht van de toenmalige minister van Justitie. Bekaert was actief geweest in het verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog. De procureur-generaal is uiteindelijk de enige die gestraft werd in het onderzoek naar de aanslagen!
De misdadige vernietiging van de IJzertoren zorgde over heel Vlaanderen voor veel opschudding. De IJzertoren werd beschouwd als een Vlaams en christelijk symbool en was bovendien een oorlogsbegraafplaats. In de crypte van de toren lagen Vlaamse frontsoldaten. Vlaamse katholieke kranten spraken zonder meer van heiligschennis, andere van grafschennis. De negatieve reacties bleven niet beperkt tot Vlaamsgezinden. Ook pro-Belgische Vlaamse katholieken verdedigen de IJzertraditie.
De verontwaardiging over de aanslag was zo groot dat dit een nieuw elan gaf aan de IJzerbedevaarten. In 1948 verzamelden de bedevaarders zich rond de ruïne van de toren, waarop een AVV-VVK-kruis werd gemetseld met het vers van Cyriel Verschaeve: ‘Hier liggen hun lijken als zaden in ’t zand, hoop op den oogst, o Vlaanderland’. In 1949 werden de grafkamers overwelfd, de IJzercrypte hersteld, en de Paxpoort gebouwd met het puin van de vernielde toren.
Op 9 februari 1952 besliste het IJzerbedevaartcomité de nieuwe toren te bouwen ‘in de vorm van de vroegere IJzertoren’, maar een stuk groter. Tijdens de 38ste IJzerbedevaart in 1965 werd de 84 meter hoge IJzertoren ingewijd. Duizenden Vlamingen, verenigingen en gemeentebesturen hadden bijgedragen om, naast de staatstoelage van 15 miljoen, nog eens zoveel bijeen te brengen. In 1997 werden de ruïne van de eerste toren en de crypte volledig gerestaureerd.
vandaag
Phiny Dick (1912-1990)
1941 Het dagblad De Telegraaf publiceert de eerste Tom Poes strip, getiteld Tom Poes ontdekt het geheim der blauwe aarde. Het tekenwerk is van Marten Toonder (1912-2005), het verhaal en de tekst van Phiny Dick (1912-90), de vrouw van Toonder. Tom Poes is aanvankelijk bedoeld voor jeugd vanaf 10 jaar. De eerste strips verschijnen ook in Zweden en Tsjechoslowakije. Heer Ollie B. Bommel wordt pas op 12 juli 1941 geïntroduceerd. In 1964 emigreren Marten en Phiny naar Greystone, in Ierland. Daar schildert Phiny de laatste jaren van haar leven portretten en landschappen. Ze overlijdt er in 1990.
vandaag
Selma Lägerlof (1858-1940)
1940 Overlijden in Sunne (Värmland) van Selma Lagerlöf (81), Zweedse schrijfster, Nobelprijs voor de Literatuur 1909. Bekende werken van haar zijn onder meer Gösta Berlings Saga (1891), Nils Holgerssons wonderbare reis (1906-1907) en Anna Svärd (1928). In 1914 werd ze benoemd tot lid van het comité dat de Nobelprijs voor de Literatuur toekent: de Zweedse Academie.
1815 Willem I van Oranje-Nassau wordt uitgeroepen tot koning der Verenigde Nederlanden, een herrezen staat waarin de Zuidelijke Nederlanden herenigd worden met het Noorden.
1813 Pruisen verklaart Napoleon de oorlog. Na Napoleons mislukte Russische veldtocht ziet Pruisen, waar het nationalisme door de Franse aanwezigheid sterk is opgekomen, de kans weer tegen Frankrijk ten strijde te trekken. Een Pruisisch leger van 280 000 man begint aan de Bevrijdingsoorlogen en draagt in 1815 onder generaal Gebhard Leberecht von Blücher beslissend bij aan Napoleons ondergang in de Slag bij Waterloo.
1585 Geboorte te Amsterdam van de dichter Gerbrand Adriaenszoon Bredero, een van de grootste en meest veelzijdige auteurs van de Gouden Eeuw.
1581 Geboorte in Amsterdam van de dichter Pieter Corneliszoon Hooft, dichter, historicus en toneelschrijver. Hooft was drost en kastelein van Muiden, waar hij een zeer ruime intellectuele kring rond zich verzamelde, de Muiderkring. Daartoe behoorden o.m. Constantijn Huygens, Gerbrand Bredero, Anna Roemersdochter Visscher, Maria Tesselschade Visscher, Joost van den Vondel, Jacob Cats enz. Na het laatste feest aan het einde van de zomertijd namen ze van elkaar afscheid met de bekend gebleven groet ‘tot in de pruimentijd’, waarmee de volgende zomer was bedoeld. Merkwaardig voor zijn tijd is wel dat Hooft een stoïcijnse, humanistische levensbeschouwing beleed, zonder een religie aan te kleven. Hooft was nooit lid van welke kerk dan ook. Op zijn sterfdag (21 mei) wordt jaarlijks de P.C. Hooftprijs uitgereikt.
1405 Overlijden te Atrecht (Frans-Vlaanderen) van Margaretha van Male, dochter van de graaf van Vlaanderen Lodewijk van Male en echtgenote van de Bourgondische hertog Filips de Stoute.
‘ECOLO JONGEREN ORGANISEREN ONVERANTWOORDE HETZE TEGEN POLITIE’
Agenten, combi's en zelfs politie bureau's steeds vaker het mikpunt van geweld.
De jongeren afdeling van Ecolo — écolo j — slaagde erin op dinsdag, de Internationale Dag tegen Politiegeweld, het hele politiekorps op de kast te jagen. Naar aanleiding van die dag publiceerde zij namelijk een aantal stickers met weinig aan de verbeelding overlatende boodschappen: ‘Tu frappe, je filme’ (‘Jij slaat, ik film’) en ‘On appelle qui quand la police assassine?’ (‘Wie bel je wanneer de politie moordt?’).
Vooral die laatste was de steen des aanstoots. Die stelt onomwonden dat de politie zich aan moord bezondigt. Een beschuldiging die de politievakbonden maar matig konden smaken. De Franstalige Jong-Groenen zijn hiermee niet aan hun proefstuk toe. Enkele jaren geleden publiceerden ze al een gefotoshopte Theo Francken (N-VA) in Wehrmachtuniform. Na veel protest — en enige druk van de moederpartij — besloot écolo j de sticker met de moordbeschuldiging niet in omloop te brengen.
SNPS tilt zwaar aan de stickercampagne
Vooral het SNPS, de Franstalige vleugel van de onafhankelijke politievakbond NSPV, tilt zwaar aan de beschuldiging van moord. Nationaal secretaris Thierry Belin ontbond op Twitter zijn duivels met een reeks ontkrachtingen van de beschuldigingen: de incidenten bij politie-interventies waarbij slachtoffers vallen, zijn nooit het gevolg van rechtstreeks politiegeweld. Het gaat telkens om ongelukken bij vluchtpogingen bij interventies of om uit de hand gelopen escalaties, zoals in het geval Jozef Chovanec.
Georges Dallemagne vond het ongepast om de politie van moord — het doden met voorbedachten rade — te beschuldigen en verwijt de Franstalige Jong-Groenen ‘multi recidivisten’ te zijn
Belin eist dat moederpartij Ecolo meer zou doen dan enkel de actie van haar jongerenafdeling te veroordelen. Ook de volksvertegenwoordiger voor Les Engagés (voorheen cdH, nvdr) Georges Dallemagne vond het ongepast om de politie van moord — het doden met voorbedachten rade — te beschuldigen en verwijt de Franstalige Jong-Groenen ‘multirecidivisten’ te zijn.
Carlo Médo, nationaal voorzitter NSPV.
Steeds meer geweld tégen politie- en hulpdiensten
Carlo Medo, de nationaal voorzitter van het NSPV is teleurgesteld in deze zoveelste actie tegen de politie diensten. Eerder dan een probleem met politie geweld ziet hij een probleem van geweld tegen de politie.
Carlo Medo: ‘Dit incident doet toch nadenken over waar deze mensen naartoe willen met de maatschappij. Gisteren was het de Dag tegen Politiegeweld, terwijl ik ’s ochtends nog een interview mocht geven over een collega die in het gezicht werd gestoken.’
‘Het probleem is dat dit soort mensen blijkbaar wil leven in een maatschappij waarin iedereen gewoon zijn zin mag doen. Je ziet dat op alle gebied en het is achterhaald om hier een links-rechts tegenstelling achter te zoeken. Gezag van ordehandhavers wordt telkens weer betwist en respect is ver zoek. Dat geldt niet enkel voor de politie, maar ook voor de brandweer, ambulanciers en beambten van het openbaar vervoer.’
Ik vind het grof om in de huidige context te insinueren dat de politie moorden pleegt. Dat betekent dat wij ’s morgens zouden opstaan met het plan om te doden.
‘De politie heeft eigenlijk de taak om de orde te handhaven, om de herder te spelen voor de kudde in de openbare ruimte. Alleen zien wij in die kudde als maar meer halve wolven rondlopen. Ik vind het grof om in de huidige context te insinueren dat de politie moorden pleegt. Dat betekent dat wij ’s morgens zouden opstaan met het plan om te doden. Niets is minder waar.’
Politiek wakkert antisfeer mee aan
‘Ik merk de laatste jaren — en dat is echt een recent fenomeen — dat iedereen die een functie van openbaar gezag uitoefent als slecht wordt weggezet. Een conducteur die je ticket opvraagt, een agent die een identiteitscontrole uitvoert of opmerkt dat je niet op het voetpad mag parkeren…’
‘En de politici spelen dat spel mee, surfen mee op die golf. De ambtenaren worden steeds meer in het vizier genomen. Wij worden weggezet als een grote bende onnozele profiteurs die een hele dag niets uitsteken. Ondertussen worden onze statuten uitgehold en krijgen we steeds te horen dat er geen geld is om ons degelijk te betalen. Je zou bijna beschaamd worden om agent te zijn. En nochtans is dat een eerbare job. Maar op die manier verdwijnt ook op straat elk respect voor gezagsdragers.’
Nog steeds geen zero-tolerantie
Geweld tegen de politie is al langer een heikel thema. De minister van Justitie beloofde nultolerantie. Is daar al iets van te zien op het terrein?
Medo: ‘Volgens de officiële cijfers van de procureurs-generaal zien we op jaarbasis tussen de 11 à 13 000 feiten van geweld tegen politie. Dat gaat van weerspannigheid over slagen en verwondingen tot poging doodslag. Dat zijn de cijfers die vanuit het parket komen. Wanneer je naar de cijfers kijkt die vanuit de politie diensten zelf komen, gaat het over een veelvoud hiervan.’
Tussen 2018 en 2021 zijn er ongeveer 5.000 daders van geweld tegen politie geïdentificeerd. Daarvan wordt nog geen 30% vervolgd.
‘Tussen 2018 en 2021 zijn er ongeveer 5.000 daders van geweld tegen politie geïdentificeerd. Daarvan wordt nog geen 30% vervolgd. Daar zijn verschillende verklaringen voor. Van gebrek aan bewijs tot het treffen van een minnelijke schikking. Maar je kan dat geen nultolerantie noemen.’
Polarisatie
Gaan jullie actie ondernemen tegen écolo j?
‘Wij hebben dinsdag ogenblikkelijk via Twitter een campagne opgestart. Dat heeft als effect gehad dat er vanuit de politieke wereld heel wat kritiek is gekomen op die stickers met beschuldigingen. Ondertussen hebben ze besloten om die ook niet te verspreiden.’
‘Maar eigenlijk is het daarmee niet goedgemaakt. Toen ik dinsdag kennis nam van de feiten werd ik er echt triest van. Ze insinueren eigenlijk dat de Belgische politie op het zelfde niveau staat als die van dictatoriale regimes zoals Rusland, waar mensen in de bak vliegen voor niets en daar afgeslagen worden.’
Op deze manier versterken ze de polarisatie en creëren ze een maatschappij waar niemand in wil leven.
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Ook in Vlaanderen zijn de tijden gelukkig veel veranderd. Al vinden de Haat en de Hebzucht - of zijn het eerder de Hogere Politieke Belangen - ook elders wel de nodige andere slachtoffers. Neen dus, op de IJzervlakte voorlopig geen dynamiet meer nodig. Men heeft er de bewuste strijdvaardige Vlaming en weg gekregen door er een fancy fair van te maken. Volop de Tsing-Tjang klanken in de lucht van Negro Spirituals en overal de verkoop van friet met mosselen. Hot dogs opgewarmde Turkse couscous. Leeuwenvlaggen vindt men er niet meer, tenzij heel kleintjes op de flyers van de Gilde der Wevers. Waarop staat dat 25% veel meer is dan 29% voor wie goed voor zichzelf kan tekenen.
De oorlog is ver weg en dus kunnen we volop ons goede hart tonen, eensgezind mrt de vroegere dynamiteur-collaborateurs die nu de handen in elkaar hebben geslagen om het geld uit onze zakken te doen omhoog vliegen.
Oekrïne bloedt en Vlaanderen bloedt mee. Allemaal in het voordeel van de Oorlogskas van FN in Heerstal. Die op die manier verhopt de afgrond in de Waalse Staatsbegroting te kunnen dichtrijden. Met stromen mensenbloed. Daar waar elke ‘Historicus’ die de Geschiedeis kent, maar al te goed weet, dat elke vergane glorie die anderen wil meeslepen des te sneller daaraan voor altijd te vergaan.
500493 – ONZE GENERATIE HEEFT NARE EHERINNERIGEN AAN GAS EN VOORAL AAN GASKAMERS
.
DINSDAG 15 MAART 2022
*
*
500493 – ONZE GENERATIE HEEFT NARE EHERINNERIGEN AAN GAS EN VOORAL AAN GASKAMERS
*
I N H O U D
Zijn eigen graf delven? Hoezo?
Maar kijken we wel – met gezond verstand - om ons heen, er gebeurt niets anders. Is het niet door oorlog en geweld, dan is het om wille van de Poen.
Zowel gas als olie, d.i. voornameliijk PIETROL, alles zonder maat noch getal opgepompt en de aarde rond versspreid. Tegen klinkende munt! Zonder te kijken naar morgen. En al zeker zonder om te kijken naar de gevolgen….
Na ons, de Zondvloed!?!!
Als de Mensheid ooit nog eens ‘van ’n kale ri!es zal thuiskomen’? Daar hoeft zelfs geen tekeningetje bij. Zie de ‘Gaswinningen’ in Groningen bij de Noorderburen. Het kon niet op. Tot de grond verzakte en de huizen instorttten.
Uit mijn (luister)boekrn van de Braille Liga kwam ik gisterren te weet, dat het gezegde van ‘een kale ries thuiskomen dateert uit 1436, de Bourgondisnche Tijd en is het verhaal dat de Vlamingen, als hulpleger van de Engelsen, er maar niet in slaagen KLAES (Calais) op de Fransen te veroveren en dan maar de pijp an Maarten gaven en zonder meer huiswaarts keerden. Ze kwam dus van een Kale reis terug…
Goed om weten voor mij persoonlijk, want de feiten dateren precies van 500 jaar voor mijn geboorte….
Gisteravond en deze nacht was er dan het reeds langer aangekondigd overleg van de federale regeringstop over het o.m. betaalbaar houden van de energie. Daar deze vergadering bij het posten van deze blog nog niet was afgelopen, wordt dat waarschijnlijk iets voor morgen.
Ondertussen is het wel duidelijk dat we hoe dan ook van het gas vanaf moeten zien te geraken. De bestaande kern reactoren vervangen door gascentrales was een slecht idee, alleen al omdat die gascentrales extra CO2-vervuilend zijn en vooral geld kosten als ze niét werken. Door de oorlog in Oekraïne en de afhankelijkheid van Rusland is het invoeren van gas alleen maar twijfelachtiger geworden. Daarbij komt nog dat er vorige week een internationaal rapport circuleerde dat uitwees dat het transport van gas, met schepen, maar vooral via pijpleidingen over land, nog een bijkomend nadeel heeft. Tijdens dat transport verliest het nl heel wat methaan, dat nog veel meer vervuilend is dan CO2 en er in feite voor zorgt dat gas-centrales, als we alle kosten in aanmerking brengen, zelfs nog duurder zou zijn dan een steenkoolcentrale. Ophouden met die handel, dus.
Gas en petroleum zal Europa altijd moeten invoeren, elektriciteit kan het zelf maken met de duurzame energie van wind en zon, maar ook met de kerncentrales die we al hebben en die later hopelijk kunnen vervangen worden door een nieuwe generatie die veiliger zal zijn én door waterstof waarvan de aanmaak nu nog te duur is, maar waar men ook aan werkt.
---
In de marge van bovenstaande nog dit:
In een van mijn vorige blogs ter zake had ik al geschreven dat het ombuigen van het Russisch gas naar China nog 5 jaar kon duren vóór die pijpleiding naar China klaar zou zijn en dat die dan nog maar een capaciteit zou hebben van 1/5de van wat nu naar Europa gaat. Met de olie zal het niet veel beter verlopen. Die verschepen naar Azië zou 45 dagen in beslag nemen, naar Europa slechts 5. ٕ
14 MAART. HISTORISCHE DAG: EEDVERBOND DER EDELEN (‘SLECHTS GEUZEN’) OPGERICHT
**
Vandaag - 14/03/2022 Luc Pauwels
*
Elk jaar In Albanië Lentedag (Dita e Verës). Jaarlijks op 14 maart ten tijde van de lentemaan wordt dit traditionele, eeuwenoude en heidense feest gevierd. Sinds 2004 is dit bovendien een officiële feestdag in Albanië. ‘Dita e Verës’ is een familiefeest dat al op de voorgaande avond begint. Er wordt ‘ballakume’ (een zoet nagerecht) gegeten en gras, symbool voor nieuw leven, op hoofdkussens gelegd. De volgende dag wordt er gezamenlijk gegeten, bij voorkeur in de buitenlucht.
Voor ballakume heb je nodig: 500 gr suiker, 500 gr boter, 1 kg maïsmeel en 8 eieren. Traditioneel wordt dit in een koperen kom gemaakt en mag er alleen met houten lepels in worden geroerd. Bereiding: smelt de boter en klop samen met de suiker tot een wit mengsel. Voeg één voor één de eieren toe. Blijf roeren en voeg beetje bij beetje het maïsmeel toe. Bak op bakplaat of in bakblik ca. 25 minuten op 170 °C in de oven.
-
++2003 De Westerschelde tunnel tussen Terneuzen en Ellewoutsdijk wordt geopend. Het is met 6,6 kilometer de langste tunnel voor het wegverkeer in de Benelux. De veerdiensten over de Westerschelde worden opgeheven.
1991 Op 14 maart 1991 beslist een Britse rechtbank dat zes mannen onterecht veroordeeld zijn, op verdenking van IRA-activiteiten en voor de aanslagen op twee pubs in Birmingham in 1974. De Zes van Birmingham (Birmingham Six) waren in 1974 gearresteerd en veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf. Hugh Callaghan, Patrick Hill, Gerard Hunter, Richard McIlkenny, William Power en John Walker worden direct vrijgelaten. De strijd voor hun onschuld is met name gevoerd door Labour-parlementslid Chris Mullin. Toen uit zijn onderzoek bleek dat bekentenissen die zij hadden afgelegd met geweld waren afgedwongen, konden de rechters niets anders. Deze zaak staat niet alleen. In 1989 werden de Guildford Four en eind 1991 de Maguire Seven op soortgelijke gronden vrijgelaten. De Birmingham Six krijgen in 2001, tien jaar (!) na hun vrijlating, een vergoeding van £ 840.000 tot £ 1,2 miljoen toegewezen.
vandaag
Zita van Bourbon-Parma (1892-1989)
1989 Overlijden in Zizers (Zwitserland) van Zita van Bourbon-Parma (96), de laatste keizerin van Oostenrijk en de laatste koningin van Hongarije. Na de val van de monarchie (1918) kreeg ze verblijfsverbod in haar land. Ze zal er pas in 1982 terug binnen mogen, na een interventie van de Juan Carlos, de koning van Spanje. Bij haar overlijden krijgt ze in Wenen een staatsbegrafenis en wordt ze bijgezet in de Kapucijner Crypte (Kapuzinergruft), waar sinds 1633 alle Oostenrijkse Habsburgers rusten.
1974 Een nieuwe Frans-Vlaamse vereniging wordt opgericht. Ze heeft zowel een culturele als een milieudoelstelling. Publicatie in de Journal Officiel de la république française: ‘Déclaration à la sous-préfecture de Dunkerque. Hekkerschreeuwen (cris de l’ensorcellement). Objet : maintien et développement du patrimoine culturel et artistique flamand sous toutes ses formes, ainsi que la défense du patrimoine naturel de la Flandre. Siège social : 42, rue Carnot, 59114 Steenvoorde’. De initiatiefnemers zijn Jean Paul Sepieter en Wido Bourel.
1939 Slowaakse nationalisten verklaren hun land, Slowakije, onafhankelijk van Tsjechië. Wel wordt Slowakije een vazalstaat, eerst van nazi-Duitsland, daarna – ongewild herenigd met Tsjechië – van de Sovjet-Unie. Pas op 1 januari 1993 splitst Tsjecho-Slowakije zich opnieuw, vreedzaam en in onderling overleg, en kunnen Tsjechië en Slowakije weer elk hun eigen weg gaan.
vandaag
Buste van kolonel Louis Chaltin (1857-1931) in Elsene
1933 Overlijden in Ukkel van kolonel Louis Chaltin (75), koloniaal pionier die in Kongo deelnam aan de strijd tegen de Arabische slavenhandelaars.
1918 In Utrecht, grote betoging tegen de Belgische annexatieplannen van Zeeuws-Vlaanderen, Nederlands Limburg en het Groothertogdom Luxemburg.
1912 Geboorte in Kruibeke van Arthur De Bruyne, Vlaamse geschiedschrijver. Hij was tot eind 1964 leraar voor doven en spraakgestoorden in Antwerpen. Daarna werd hij hoofd van de pers- en documentatiedienst van Kerk in Nood-Oostpriesterhulp van pater Werenfried van Straaten in Tongerlo, en in de periode 1978-1981 van haar internationale informatiedienst in Königstein im Taunus (Hessen). In zijn jeugd was Arthur De Bruyne actief in het Diets Jeugdverbond (DJV) en hoofdredacteur van De Blauwvoet. Tijdens de oorlog was hij lid van het Vlaams Nationaal Verbond (VNV), daarna medeoprichter van het Vlaams repressie-weekblad Rommelpot en medewerker aan Het Handelsblad, De Vlaamse Linie, ’t Pallieterke, Het Pennoen, De Standaard, Gazet van Antwerpen en andere bladen.
Onder zijn talrijke vulgariserende historische boeken waren er een aantal die hoge oplagen haalden: De Boerenkrijg (1948), De Guldensporenslag (1952), Eamon de Valera en de Ierse republiek (1954), Hendrik de Man – Cyriel Verschaeve (1969), Trouw (1973) De kwade jaren (in vijf delen, 1971-1976) en Sinn Féin (1969).
De Bruyne maakte vooral naam door de journalistieke kroniek over het Vlaams-nationalisme en de oorlogsjaren die hij sinds 1956 publiceerde in ’t Pallieterke onder de schuilnaam van E. de V. Door zijn werk heeft De Bruyne in belangrijke mate bijgedragen tot de naoorlogse continuïteit van het Vlaams-nationalisme.
De Bruyne heeft ook twee wetenschappelijke werken van lange adem op zijn naam. Deze twee biografieën, het genre dat zijn voorkeur wegdroeg: Joris van Severen, Droom en Daad (1961) ‘was baanbrekend en blijft een waardevolle biografie van de leider van het Verdinaso’, aldus Lode Wils. Hetzelfde geldt voor Lodewijk Dosfel 1881-1925. Kultuurflamingant, aktivist, nationalist (1967). Beide werken beleefden verschillende heruitgaven. De Bruyne heeft ook jarenlang gewerkt aan een derde grote biografie over Jules Charpentier. Afgezant van de Frontbeweging, maar was niet meer fit genoeg om zijn rijke documentatie te verwerken tot een afgerond werk.
Arthur de Bruyne was de vader van zeven kinderen, waaronder graficus en kunstschilder Joost de Bruyne (1944-1976), componist en pianist Koen de Bruyne (1946-1977) en zanger en liedjesschrijver Kris de Bruyne (1950-2021). Een broer van hem was Volksunie-politicus Hector de Bruyne.
1900 De Nederlandse botanicus Hugo de Vries brengt de erfelijkheidswetten van Mendel opnieuw onder de aandacht.
1883 Overlijden in Londen van Karl Marx (64). Drie dagen later wordt hij begraven op Highgate Cemetery.
1566 Oprichting van het Eedverbond der Edelen, belangrijkste orgaan van de strijd tegen Spanje. De ontevreden edelen komen voor het eerst bijeen te Brussel in het paleis van Floris I van Pallandt, heer van Culemborg, Gulik en Burg-Reuland. In deze laatste plaats, een Duitse gemeente die in 1920 door België werd geannexeerd, bevindt zich zijn praalgraf.
1517 De stad Enschede (Overijssel) wordt vrijwel geheel verwoest door een grote stadsbrand. Alleen de beide stadspoorten en de kerk blijven overeind.
OEKRAÏNE: KOUDE OORLOG II OF WERELDOORLOG III
**
Oekraïne: Koude Oorlog II of Wereldoorlog III
Guy Verhofstadt in Kiev tijdens de revolte van 2014.
Zijn we niet weer aan het slaapwandelen?
*
Commentaar - 16/03/2022 Koen Tanghe
-
‘Wie zijn geschiedenis niet kent, is gedoemd haar te herhalen.’
George Santayana (1863-1952)
Poetin is gek geworden, terminaal ziek, een nieuwe Hitler (‘Putler’) of een ordinaire bandiet. En de NAVO of het Westen hebben niks te maken met de oorlog in Oekraïne. Dat is zo’n beetje de rode draad in veel analyses die dezer dagen de revue passeren.
Poetin moge dan wel een onguur figuur zijn, maar dat het Westen niks te maken zou hebben met het geweld in Oekraïne is ook onzin. Voor conservatieve Russen als hij is het ondenkbaar dat de oude Oekraïense toegangspoort tot het heilige Russische rijk westers zou worden.
Met ronduit dwaze uitspraken als ‘Oekraïne is van ons’ (Von der Leyen) blijft het Westen olie op een inmiddels laaiend vuur gooien
Met ronduit dwaze uitspraken als ‘Oekraïne is van ons’ (Von der Leyen) blijft het Westen olie op een inmiddels laaiend vuur gooien.
Het einde van de geschiedenis
Na de val van de Berlijnse muur en het verrassend vlot openschuiven van het IJzeren Gordijn was het de bedoeling dat heel de wereld als een blok zou vallen voor ons ‘superieur’ model van de liberale en democratische rechtsstaat (aldus Francis Fukuyama in zijn boek Het einde van de geschiedenis en de laatste mens). Helaas dachten en denken grote delen van die wereld daar anders over. Zou het in dit verband toeval zijn dat het World Trade Center in 1993 al een eerste keer aangevallen werd door islamitische terroristen?
Een smeulend vuurtje
Het post-1989 triomfantalisme van het Westen en de erbij horende assertieve (neoconservatieve) attitude in het Midden-Oosten waren in elk geval slechts olie op een al veel langer smeulend vuur. Er ontstond in de islamitische wereld met name al in de negentiende eeuw een virulente, fundamentalistische reactie tegen de oprukkende verwestersing en het vernederende kolonialisme.
Het zou deze eeuw uiteindelijk uitdraaien op het Al Qaeda van Bin Laden, 9/11 en de vreselijke IS-karikatuur van een islamitische, antiwesterse staat.
Japan
Ook andere culturen reageerden negatief op de verwestersing van hun wereld. Japan deed ooit zelfs voor bijna drie eeuwen de deur op slot voor het opdringerige Westen. (Het ging over tot de sakoku, de isolationistische politiek van het Tokugawa-sjogoenaat.)
Nog in 1970 pleegde de door David Bowie bewonderde extreemrechtse schrijver Yukio Mishima rituele Japanse zelfmoord (seppuku) uit protest tegen de verwestersing van Japan.
Ook al was hij zelf verwesterd: hij reisde in Europa en hij sprak Engels. Hij richtte eerder zelfs zijn eigen militie op en probeerde het Japanse leger aan zijn kant te krijgen. De keizer, ooit omschreven als een ‘fort tegen de verwestersing’, moest in ere hersteld worden en Japan moest weer een imperium hebben, zoals voor de Tweede Wereldoorlog.
De toenmalige eerste minister van Japan noemde hem een gek en de mainstream media veroordeelden hem unisono. Een significante minderheid van de Japanners toonde echter enig begrip voor zijn gedrag.
Rusland
Bij gebreke aan boeken over, of onderwijs in, de rijke geschiedenis van averse reacties op de verwestersing van de wereld, weten weinigen dat er ook in Rusland nog altijd een anti-westerse stroming bestaat. Het land werd nochtans al sterk verwesterd in de achttiende eeuw, onder Peter de Grote en Catharina de Grote. Maar dat ging ook daar niet zonder slag of stoot. In de negentiende eeuw bleef er vervolgens discussie bestaan tussen slavofielen en meer westers gezinde Russen.
Al in 2018 waarschuwde de Russisch-Amerikaanse journalist Vladimir Pozner ervoor dat anti-Amerikaanse gevoelens in Rusland hoogtij vierden
Het hoeft niet te verwonderen dat het smeulende vuur van die antiwesterse slavofilie opgepookt werd door het vernederende einde van de Koude Oorlog en het daaropvolgende blinde westerse triomfantalisme.Al in 2018 waarschuwde de Russisch-Amerikaanse journalist Vladimir Pozner ervoor dat anti-Amerikaanse gevoelens in Rusland hoogtij vierden en dat de situatie zelfs ronduit angstaanjagend was.
Poetin
Poetin is dus minder een (gek of crimineel) buitenbeentje dan we vanuit het Westen geneigd zijn te denken. In tegenstelling tot de communisten van weleer past hij in die oude slavofiele traditie. Het is in dit verband geen toeval dat hij, als een echte tsaar en overtuigde christen, een symbiotische relatie heeft met de orthodoxe Kerk. Of dat hij zeer in zijn schik was toen Henry Kissinger hem vergeleek met een figuur uit de romans van Dostojevski. Die gevierde schrijver was immers ook een vurige slavofiel.
Zoals Mishima kende Dostojevski Europa goed, maar hij wantrouwde het. Zijn vier voornaamste werken (Schuld en boete, De idioot, Duivels en De gebroeders Karamazov) zijn dystopische waarschuwingen voor wat zal gebeuren indien Rusland niet terugkeert naar haar pre-Peter de Grote-wortels. Een en ander verklaart waarom Poetin het ‘assertieve’ gedrag van de NAVO en de EU zo problematisch vindt en waarom hij het gevaar van de NAVO overschat: dit legitimeert zijn aversie jegens het arrogante Westen.
De Mishima van Rusland
Je zou hem zelfs de Mishima van Rusland kunnen noemen: zijn afkeer zit dieper dan die van de communisten van weleer. Al diende hij geen leger voor zijn antiwesterse kar te spannen: het stond daar al en diende enkel opgekalefaterd te worden.
waar velen hem gek verklaren, zijn er ook veel Russen die hem steunen, waaronder ook hoogopgeleiden
Oproepen tot het in ere herstellen van de tsaar was al evenmin nodig: hij kon zichzelf kronen tot een nieuwe tsaar. Nog een parallel: waar velen hem gek verklaren, zijn er ook veel Russen die hem steunen, waaronder ook hoogopgeleiden.
Kernwapens
Net zoals Mishima dreigt ook hij bovendien tot het uiterste te gaan. Waar Mishima voor de Japanse zelfmoord bij uitstek ging, is Poetin fan van het oude Russische gezegde dat voor een authentieke (niet-westerse) Rus zelfs de dood mooi is. Een en ander zou kunnen impliceren dat hij zijn toevlucht neemt tot het inzetten van kernwapens. Iets wat volgens een in 2020 gepubliceerd document mag, louter om een escalatie van een militair conflict te verhinderen.
Hij zou daar met name voor kunnen kiezen indien hij helemaal in een hoek gedrumd wordt. Bijvoorbeeld doordat het Westen zijn inkomsten uit olie en gas helemaal drooglegt (en zijn riante goudreserve bevriest) en er chaos uitbreekt in Rusland wegens hyperinflatie.
Pearl Harbour
Er is een historisch precedent: Japan koos in 1941 voor een krankzinnige aanval op Pearl Harbour nadat de Verenigde Staten het land een olie-embargo oplegde. Al was dat maar een culminatie van een ouder antagonisme. Want al ettelijke decennia eerder ging Japan, uit vrees zelf gekoloniseerd te worden, de imperialistische toer op. Met een nieuw, maar dit keer offensief ‘sakoku’.
De ezel en de steen
Lang voor de inval waarschuwden sommigen er trouwens al voor dat het westerse geflirt met ‘Ruslands’ Oekraïne zou leiden tot de vernietiging van dit land.
Liberale EU-brulboei Verhofstadt stond toen op de eerste rij. Het verhindert de man natuurlijk niet om opnieuw de brulboei uit te hangen (precies zoals Fukuyama opnieuw het einde van de geschiedenis voorspelt). Ook al zijn er ook nu weer wijzere mensen die waarschuwen voor de houding van de EU en/of het Westen.
‘Quite terrifying’, noemde de historicus Nicholas Mulder ze zelfs. En dat was voor de recente verklaring (en de Russische reactie erop) van hetzelfde Versailles waar ongeveer honderd jaar geleden het vernederende Verdrag gesloten werd dat mede aan de basis lag van de Tweede Wereldoorlog. O ironie…
Koen Tanghe
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Karl Markx in Londen begraven? Val nu dood!!!! Waarom niet in Rome? Of ,nog beter. In Jeruzalem, in de H. Grafkerk. Die staat toch leeg!!!
Andere keok is het tweede artikel in Doorbraak. Daar word zelf ik stil van. What’s next? Heb rt geen woorden voor. Nu niet, e zelfs niet in het uur van onze dood. Amen
Tenzij misschien het lichtpuntje van wat écht verbindt….:
de zo even vermelde H. Grafkerk van de Verrezen Christus? Iets wat zou neerkomen op de morele heropstanding van het Westenrn meteen garant staat voot de Vrede?
En wat doen we dan met het Gentse Liegebeest? Verder knijpen en doordrukken tot het helemaal blauw is.
Zou er later vog plaats vrij zijn naast Merkx?
Nog liever in Laken, bij de rest van de laasten der Cobuirgers.*
500492 - “NOOIT MEER OORLOG” & WIE WAPPENS LEVERT AAN STRIJDENDE PARTIJEN OM ER ZELF BETER VAN TE WORDEN IS EEN ORDIANIRE OOLROGSMISDADIGER
.
MAANDAG 14 MAART 202
On ons gezamenlijk geheugen even op te frissen… Even er aan herinneren
In de nacht van 15-16 Maart 1946: IJzertoren door welbekende ‘Onbekenden’ gedynamiteerd. Zie Blog 559
Wat haat vernielde, bouwde de
Liefde wee p
*
500492 - “NOOIT MEER OORLOG”
& WIE WAPPENS LEVERT AAN STRIJDENDE PARTIJEN OM ER ZELF BETER VAN TE WORDEN IS EEN ORDIANIRE OOLROGSMISDADIGER
*
I N H O U D
Bijzondere dank bij dze aa de Heer Ivo Van Hemelryk van ‘Catholicum’ dat mij verder –spijtig genoeg – onbekend is.
Toeval bestaat niet, maar het is dan maar de al lang boven eenieders hoofd afgeschafte Goddelijke Voorzienigheid die de Toren der Getrouwheid in Diksmuide indachtig, het onmenselijk oorlogsgeweld
in Oekraïne, dat andere door en door Christelijk land in een onmenselijke oorlog naar de verwoesting leidt.
Het is een oud gezegde, dat zowel in de Oolrog als in de Liefde alles toegelaten is. Een stelling echter die regelrecht tegen de menselijke natuur ingaat. Mooiste voorbeeld daarvan is ‘Voor Outer & Heerd’, de leuze waarvoor er vroger ook al gestorven werd voor God & Vaderland.
Ni Dieu ni Maître, wel Beëlzebub en de Mamonn dan maar ?
-
VRT – 16 uur. Vrede zou nabij zijn?
Alle hens aan dek dus, om
Olio di Poeppo, de Waalse Minisrer-President voor de Krijgsraad te dagen wegens medeplichtigheid aan oorlogsmisdaden in Oekraïne. Schadevergoeding gaat weliswaar boven de draagkracht van die Gemeenschap, maar Recht is Recht…
Toch schhin hé, dat er in dit Apenland geeb waoens ligen geleverd wirden aan strijdende partijen. Verdient de Eerste Orijs op het Humorfestival in Knokke, maar zou na al die jaren uit het Wetboek van Oorlog dienen te worden geschrapt…
De Franstalige christendemocraten hebben de naam van hun partij nog maar eens veranderd. Van de oude PSC over de CDH is het nu ‘Les Engagés’ geworden. Doet een beetje denken aan de Franse Gaullisten die hun partij nu ‘Les Républicains’ noemen, maar daarmee houdt elke vergelijking op. De ‘C’, die bij PSC stond voor ‘Chrétien’ maar bij CDH al niet meer (werd ‘Centre’) is nu helemaal verdwenen.
Of het allemaal veel zal helpen, is maar de vraag. De oude PSC kon decennia lang mee profiteren van het succes van de Vlaamse zusterpartij CVP en op die manier heel wat ministerposten verzilveren die ze op eigen kracht nooit zou behaald hebben. Zowat hetzelfde als de Vlaamse socialisten bij de PSC, al blijft dat verhaal nog (even?) duren.
E.e.a. neemt niet weg dat de ‘geëngageerden’ met enkele voorstellen afkomen die breken met het verleden. Zo wil de partij de werkloosheids uitkeringen voortaan beperken in de tijd, een gevoelig punt in het werkloze Wallonië. Verder willen ze wel geen afschaffing van die miljarden verslindende Franse Gemeenschap, maar toch een beperking van het aantal ministers in de diverse regeringen.
Of het allemaal zal helpen om de oude beleidspartij er weer bovenop te krijgen, is maar de vraag. Ook de nieuwe kleur, waarmee de partij straks zal uitpakken bij de verkiezingen, turquoise (in pittig Vlaams: ‘appelblauw zeegroen’!), zal daar weinig aan veranderen
Za 12-3-2022 10:09
Aan:
Beste,
De Russische aanval op Oekraïne roept angst, woede en ook vragen op. Naar aanleiding van deze dramatische gebeurtenissen schreef ik een korte tekst over de mogelijke rechtvaardiging van oorlogsgeweld. De complexiteit van het onderwerp wordt geïllustreerd door de tegengestelde opiniestukken van twee bekende Vlaamse intellectuelen. Zij worden tegen elkaar afgewogen vanuit een christelijke optiek. Het resultaat kan u nalezen op:
De invasie in Oekraïne door Russische troepen op 24-02-2022 is niet alleen bedreigend voor de wereldvrede, maar doet ook heel wat vragen rijzen van morele aard. Daarvan is de bovenstaande vraag misschien wel de voornaamste. Het antwoord hierop is onvermijdelijk dubbelzinnig: ja, maar grotendeels nee. In een oorlog zijn immers verschillende partijen betrokken en hun motieven kunnen uiteraard niet allen (even) rechtvaardig zijn. Meestal ligt de grootste morele schuld bij één ervan en soms zelfs bij derden, die zelf niet deelnemen aan het conflict, maar er bepaalde voordelen uithalen. Een goed voorbeeld hiervan zijn de wapenfabrikanten, die conflicten nodig hebben voor hun grootschalige lucratieve handel. In veel gevallen is de toegang tot schaarse of dure grondstoffen het verdoezelde hoofddoel van militaire aanvallen. Daarnaast bestaan er ook rechtmatige motieven, zoals zelfverdediging of doorslaggevende veiligheidsoverwegingen.
Veel oorlogen werden gevoerd in naam van God of heidense goden, maar dat waren per definitie voorwendsels, want de ene en ware God wil vrede tussen de mensen en andere goden zijn artificiële bedenksels van priesterkasten, sjamanen, enz. Het antwoord is in zulke gevallen dus steeds negatief. De catechismus van de Katholieke Kerk somt vier strenge morele voorwaarden op die gelden binnen het kader van “wettige zelfverdediging door de militaire macht”:
– Dat de schade die door de aanvaller wordt toegebracht van blijvende aard, belangrijk en vaststaand is.
– Dat alle andere middelen om de schade een halt toe te roepen onuitvoerbaar of ondoeltreffend gebleken zijn.
– Dat er een ernstig vooruitzicht is op een goed resultaat.
– Dat het gebruik van wapengeweld geen grotere kwalen teweegbrengt dan het kwaad dat men wil uitschakelen. Hierbij moet men in het bijzonder rekening houden met de vernietigingskracht van moderne wapens.
De Catechismus bevestigt dat “Wie zich als militairen ten dienste stellen van het vaderland, zijn dienaren van de veiligheid en de vrijheid der volkeren. Als zij hun taak plichtsgetrouw vervullen, leveren zij werkelijk een bijdrage tot het welzijn van de natie en de handhaving van de vrede”. Deze principes lijken juist en goed geformuleerd, maar het valt niet te ontkennen dat zij – zoals alle principes – een theoretisch karakter hebben en dat hun toepassing tot zeer uiteenlopende conclusies en interpretaties kan leiden. Daarenboven gaat het niet alleen over de doelstellingen en oorzaken van conflicten, maar ook over de manier waarop zij uitgevochten worden. Zoals gezegd, zijn daar niet alleen de strijdende partijen bij betrokken, maar veelal ook derden. In het huidige Russisch-Oekraïens conflict komt dit heel pertinent tot uiting.
In onze media, meer bepaald in het weekblad Knack, kwam die wezenlijke complexiteit onlangs aan bod in twee tegenstrijdige artikelen, geschreven door twee bekende Vlaamse intellectuele denkers. Het eerste, van 04-03, kwam van Mark Van de Voorde (1), met als titel “De vredesbeweging zou wapenleveringen aan Oekraïne moeten steunen”. Op 09-03 kwam de repliek van Gerard Bodifée (2) onder de titel “Wie wapens levert, is medeplichtig”. M.V.d.V. is lid geweest van de vredesbeweging Pax Christi, maar ondervindt nu een intern conflict tussen zijn principiële geweldloosheid en zijn morele verantwoordelijkheid. Zijn vraag is of een volk dat onder de voet wordt gelopen door een misdadige agressor niet geholpen mag worden door wapenleveringen. Hij komt tot de conclusie van wel, via een redenering die ik enkel kan bestempelen als eenzijdig en kortzichtig. Een vredesbeweging die niet tot dezelfde conclusie komt als hij, is volgens deze schrijver zonder meer “medeplichtig aan schuldig verzuim”. Als men die redenering consequent doortrekt, zou Pax Christi steeds een arsenaal aan wapens in stock moeten hebben, om die uit te delen aan aangevallen bevolkingen.
In zijn redenering laat hij zich inspireren door de lutherse theoloog Dietrich Bonhoeffer, die via de Bergrede van Christus tot de conclusie kwam dat hij moest deelnemen aan een complot tegen Hitler. Hoe dit te rijmen valt met Christus’ woorden “Als men je slaat op de rechterwang, biedt dan ook de linker aan”, “Bemin uw vijand”, ‘Wie met het zwaard omgaat zal ermee vergaan”, moet de lezer verder zelf uitmaken. Bovendien worden hier twee handelingen vergeleken die van een heel andere aard en grootteorde zijn. De deelname aan een complot is een rechtstreekse interventie waarbij men zijn eigen hachje waagt. Men kan het beschouwen als een heroïsche gok. De levering van wapens aan een van de partijen is een onrechtstreekse deelname aan een conflict waarin men zich verder afzijdig wil houden, maar waarin men op termijn wel kan meegezogen worden. Dit lijkt onschuldiger dan de eerste interventie, maar kan in de praktijk leiden tot een onoverzichtelijke uitbreiding van het geweld. Het tast daarenboven onvermijdelijk de geloofwaardigheid aan van het pacifistisch ideaal. Maar het ergste van al is dat het helemaal geen zekerheid biedt voor een vermindering van het menselijk leed, integendeel.
Tot een gelijkaardige conclusie komt Gerard Bodifée, alhoewel hij ook toegeeft dat geweldloosheid nooit een absoluut principe kan zijn. Beheerst en doordacht geweld kan soms noodzakelijk zijn, in zover het evenredig is, er geen andere oplossing is en er uitzicht is op een verbeterde situatie. G.B. stelt dat men een duidelijk onderscheid moet maken tussen rechtstreeks geweld tussen personen en conflicten tussen staten. In het laatste geval zijn “burgers slachtoffers van wat duistere machtsmechanismen uitvoeren”. Hij citeert de Franse vredesactivist Jean Goss die, ondervraagd over zijn ervaringen in W.O.II, toegaf dat “hij zich nooit zal kunnen bevrijden van de schaamte en de wroeging tegenstanders gedood te hebben, omdat hij beseft daarbij niet de schuldigen getroffen te hebben, maar onschuldige pionnen in het meedogenloze spel dat door anderen gespeeld wordt”.
“Elke oorlog, zonder uitzondering, zet mensen aan tot wreedheid, wraak en wekt een ‘killing instinct’ dat elk moreel en rationeel besef uitsluit”. Op de vraag wat landen kunnen doen die niet rechtstreeks bij de oorlogsgruwel betrokken zijn, is zijn antwoord duidelijk: “water, niet olie op het vuur gooien”. Wapens leveren leidt automatisch tot medeplichtigheid, want “de oorlog zelf is het grootste kwaad, altijd een groter kwaad dan het onrecht dat de aanleiding van het conflict was”. De strijd moet stilgelegd worden door de aanvoer van wapens af te snijden. Van onze kant, willen we hieraan de volgende opmerking toevoegen: De wapenindustrieën van Oost en West zullen deze uitspraak van G.B. zeker niet beamen, maar het is niet door hen nog rijker te maken dat we het ideaal zullen bereiken dat in vier talen gegrift staat in het vredesmonument te Diksmuide: “Nooit meer oorlog”.
G.B. stelt dat België als wapen producerend land een enorme verantwoordelijkheid heeft. Ons land huldigt in theorie het standpunt dat er geen wapens geleverd worden aan landen in oorlog en dat is prijzenswaardig. Maar hij acht het zeer ontmoedigend dat het publiek, de overheid en de commentatoren zich laten meeslepen met de oorlogsretoriek en de strijdlust die in heel West-Europa de kop opsteekt. Wij geven hem overschot van gelijk en hopen en bidden dat met kalmte en bedachtzaamheid de enige mogelijke weg zal bewandeld worden waarop oorlogen voorgoed beëindigd kunnen worden: wapenstilstand, diplomatiek overleg en evenwichtige akkoorden.
Laten we ons onthouden van stoere maar slecht doordachte verklaringen en daadwerkelijk de vrede bevorderen door onze christelijke plicht te vervullen van hulp aan de slachtoffers van de onrechtvaardigheid die elke oorlog is: de vluchtelingen, de uitgehongerden, de gekwetsten. En bovenal: laten we het machtigste wapen ter wereld inzetten, het gezamenlijk gebed, in dit geval met de woorden “Heer, geef ons de vrede”.
IVH
(1) Mark Van de Voorde is een Vlaams journalist, die woordvoerder was van het bisdom Brugge, hoofdredacteur van Kerk en Leven en adviseur van CD&V politici. Hij publiceerde heel wat maatschappelijk-religieuze werken en is actueel nog columnist in verscheidene dagbladen, tijdschriften en op twee sites: katholiek.nl en kerknet.be. Het is niet de eerste maal dat hij zich laat verleiden tot ondoordachte zogenaamd progressieve uitspraken (een kenmerkend euvel binnen heel wat actuele intellectuele kringen).
(2) Gerard Bodifée is een Vlaamse astrofysicus die zich ook profileerde als christelijk geïnspireerde filosoof, met een uitgebreide filosofische en wetenschappelijke bibliografie. Hij is columnist voor De Standaard en de VRT. Hij sprak zich formeel uit tegen abortus en euthanasie en pleitte voor het recht van kinderen op ouders van beide geslachten. Voor dit laatste kreeg hij van de Holebifederatie in 2006 de homofobieprijs. Van onze kant spreken wij onze waardering uit voor de diepzinnigheid, onafhankelijkheid en juistheid van vele van zijn inzichten.
VLAAMS BELANG EN POETIN: IS KRITIEK TERECHT OF NIET?
Analyse - 14/03/2022
*
Dankzij de Russische invasie in Oekraïne ligt een deel van de rechterzijde onder vuur. Koenraad Elst beschreef hier al waarom bepaalde rechtse harten door Poetin gecharmeerd werden, en Johan Sanctorum hier. Vooral het Vlaams Belang krijgt het dezer dagen hard te verduren. Terecht?
Sympathie voor Poetin
Bepaalde leden van het Vlaams Belang staken in het verleden hun sympathie voor Poetin niet onder stoelen of banken. Onder hen Antwerps boegbeeld en stemmenkanon Filip Dewinter, maar ook mindere goden als Jan Penris, Anke Van dermeersch en Mechels gemeenteraadslid Frank Creyelman. Vooral die laatste is de man met de grote internationale contacten, meestal in regio’s waar bedenkelijke figuren de plak zwaaien. Ondanks de scherpe veroordeling van de partijtop van de inval in Oekraïne kan het Vlaams Belang het Poetinvriendelijke imago maar moeilijk afschudden. Is dat terecht? Eigenlijk niet.
Gouden Dageraaden Syrië
Waar gaat het eigenlijk om? In het verleden heeft de groep rond Filip Dewinter een aantal uitstappen gemaakt die kwaad bloed zetten. Zo was er in 2016 een bezoek aan Griekenland, waarbij voorzitter Tom Van Grieken uitdrukkelijk had gevraagd geen contact te hebben met de extremistische Gouden Dageraad. Dewinter lapte die richtlijn aan zijn laars. Met als gevolg een stevige aanvaring met Van Grieken. Die zorgde er prompt voor dat de deelnemers aan de Griekse uitstap – de vier bovengenoemde namen – op het matje werden geroepen. Dewinter en Van dermeersch kregen van de partijraad sancties opgelegd.
Eerder was er in 2014 al een uitstap naar de Krim. Penris en Creyelman traden daar op als ‘internationaal waarnemer’ bij het door Poetin georganiseerde referendum over de aanhechting van het schiereiland bij Rusland. Toenmalig voorzitter Gerolf Annemans was furieus en sprak beide heren daar op aan.
Het was het begin van het einde van hun carrière binnen de partij. Al weerhield het hen niet om in 2015 op te duiken bij Assad in Syrië, deze keer weer in het gezelschap van Dewinter en Van dermeersch. De toen kersverse voorzitter Van Grieken riep hen op het matje, net zoals hij dat deed rond het Gouden Dageraad incident.
De Wever blijft bashen
Ondertussen is er voor Penris en Creyelman al lang geen (verkiesbare) plaats meer op de nationale kieslijsten. Het heeft er alle schijn van dat dit een interne bestraffing is voor hun internationale omzwervingen. Nochtans is Mechelen, de stad waar Creyelman politiek actief is, niet onbelangrijk voor Vlaams Belang. Het feit dat de partij verkiest dat potentieel niet actief aan te boren door hem geen prominente plaats meer te gunnen, mag als bewijs dienen dat het Van Grieken ernst is. Dat hij consequent tegen deze stroming is ingegaan, wordt echter nooit in de pers vermeld.
Het is dus niet zo dat Vlaams Belang de groep rond Dewinter heeft gesteund in hun buitenlandse escapades. Wie anders beweert, is politiek en intellectueel oneerlijk
Het is dus niet zo dat Vlaams Belang de groep rond Dewinter heeft gesteund in hun buitenlandse escapades. Wie anders beweert, is politiek en intellectueel oneerlijk. En net dat deed Bart De Wever dit weekeinde in een interview in De Zondag. ‘Vlaams Belang heeft waarnemers gestuurd naar het referendum op de Krim, hé. Dat was een gunst aan Poetin’, laat hij optekenen tijdens het gesprek. De Wever wéét dat dit geen initiatief was van Vlaams Belang, maar laat uitschijnen dat de partij dit niet enkel steunde, maar zelfs organiseerde. Het is een onverholen poging om de partij in de hoek van de Poetin-aanbidders te blijven plaatsen.
Vlaams Belang heeft de Russische invasie in Oekraïne ondubbelzinnig veroordeeld. Ook Dewinter deed dit, volgens hooggeplaatste bronnen binnen de partij zonder dat er druk moest worden uitgeoefend. Het politieke spel wordt echter hard gespeeld. Vlaams Belang moet daar niet moeilijk over doen. Het verleden is wat het is en bepaalde leden van de partij hebben nu eenmaal geflirt met de Russische autocraat. Maar de partij wegzetten als onverbeterlijke Poetin-versteher is in de huidige context niet correct.
Nood aan genuanceerde analyses
Europees parlementslid Gerolf Annemans gaf in deze kolommen al uitleg bij het stemgedrag in het Europees parlement bij een resolutie over Oekraïne. Zijn partij onthield zich, omdat er ook onhaalbare beloftes tot versnelde toetreding van Oekraïne in de EU vervat zaten. De PVDA onthield zich overigens ook bij die stemming. De N-VA-fractie deed dat niet, maar communiceerde bij monde van Theo Francken een gelijkaardig standpunt over versnelde toetreding van Oekraïne tot de EU.
Het is jammer dat er geen plaats is voor een genuanceerd debat over de Oekraïense kwestie en de houding tegenover Poetin. Geopolitiek is namelijk van een andere orde dan de platte dorpspolitiek die over het algemeen in dit land wordt bedreven. In tijden van crisis kunnen sommigen de neiging niet weerstaan om in overdrive te gaan. Het zou kies zijn mochten de geesten wat bekoelen zodat politici het debat over oplossingen en actie rustig en sereen kunnen voeren. Zonder stokken te zoeken om honden mee te slaan. We kunnen dit soort broedertwisten missen.Winny Matheeussen
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Wat ik vooral erg vind in de hele heisa in Oost-Euroa, is of de Poet nu al dan niet nen duivelse Niewaard is, is het sarcasme van de VRT om gisteren terloops tuusendoor het andere Nieuws, bekend te geven dat de EU ergens in Polen, op amper 17 Km van de Oekraïnse grens, een trainingsskamp heeft opgeeet voor Oekraïnse milirairen e, die daar va n (Westerse top-wapens voorzien, terugstuurt naar het front….
Wijlen de vervloekte Nazi Propagnda zou het niet beter hebben kunnen doen. Maar de Navo… Dedju: dat zijn we zelf!!!!!
Anders gezegd: luister naar mijn woorden en kijk vooral niet naar mijn daden.
De Poet is en blijft ne gangster en wij hier in het Westen geven de Amerikaanse Oorlogs machine groot gelijk om de Oekraïnse rijkdommen weg te halen uirt de klauwen van het machtige Rusland… Te meer daar men in dat van ouds Christelijk Land zelfs bij de Duvel te bichte zou gaan om af te geraken van dat verdomde Communisme. Of lopen die daar ’n beetje achter? Teveel Pastoors?
Wie of wat diene Port wel of niet doet, is niet van het minste belang. Barbertje moet hangen en daarmee DOEF!!!!!!!
Maar dat is dan zonder de waard gerekend. Zullen de Democ Rats in The States (en dus ook wiij zelf) op tijd en stond wel ondervinden.
Digithalys
Digithalys
Digithalys
Digithalys
