Levensloop. . Van huis uit was Van Severen Franstalig en zijn vader was eerst notaris en burgemeester van Wakken. Toch zou Van Severen flamingant worden onder invloed van dorpspastoor Hugo Verriest. Hij studeerde aan het Sint-Barbaracollege te Gent (Retorica 1912). Van Severen werd lid van het Algemeen Katholiek Vlaams Studentenverbond en leerde zo onder anderen Joris Lannoo kennen. Aan de universiteit van Gent was hij lid van de Rodenbach's vrienden, de voorloper van het huidige Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd Van Severen onder de wapens geroepen. Eerst was hij sergeant, vanaf 1917 officier. Zijn Vlaamsgezindheid radicaliseerde onder invloed van de toestanden aan het front. Hij maakte deel uit van de Frontbeweging en werd gestraft voor zijn activiteiten.
Frontpartij
Joris van Severen ging na de oorlog in de politiek en werd kandidaat voor de Frontpartij. Hij werd van 1921 tot 1929 lid van de Kamer van volksvertegenwoordigers voor het arrondissement Roeselare-Tielt en schreef een uitgebreid essay over het Vlaams-nationalisme, waarvan hij een van de ideologen werd. Van 1921 tot 1924 publiceerde hij samen met Achilles Mussche het literair-politieke maandblad Ter Waarheid. Van Severen evolueerde van een linkse revolutionaire flamingant tot steeds rechtsere en ook autoritaire denkbeelden. Na de invoering van algemeen enkelvoudig stemrecht (voor mannen) in 1919 waren de verwachtingen bij de Vlaamse Beweging redelijk groot. Het uitblijven van resultaten via de parlementaire democratie deden sommigen, waaronder Van Severen, twijfelen aan de particratie.
De relatief zwijgzame Van Severen zorgde op 29 november 1928 voor een incident in de Kamer van volksvertegenwoordigers. Hij hield er een radicaal anti-Belgische toespraak, zijn zogenaamde brand rede. Naar verluidt zou hij die beëindigd hebben met de woorden: "La Belgique: qu'elle crève!" Het is echter onzeker of hij werkelijk die bewoording heeft gebruikt. Bij de verkiezingen van 1929 werd hij niet herkozen. Vanaf 1925 was hij tevens voorzitter van het Katholiek Vlaams Nationaal Verbond, waaruit hij in 1930 ontslag nam.
*Verdinaso
Van Severen richtte op 4 oktober 1931 het Verdinaso op, dat geen partij was, maar een op het fascisme geïnspireerde vereniging van nationaal-solidaristische Heel-Nederlanders: Verbond van Dietse Nationaal-Solidaristen. Wies Moens schreef mee aan het programma. Het Verdinaso was in al zijn verschijnings- vormen een fascistische vereniging, met een militie (de Dietse/Dinaso MilitantenOrde (DMO), uniformen, marsen, landdagen, en een anti democratisch, corporatistisch programma.
Joris Van Severen ontwierp zelf het uniform van de DMO en droeg het zelf bij bijeenkomsten en landdagen. Vooral de typische pet werd een dankbaar onderwerp voor karikaturisten.
In tegenstelling tot het Italiaanse fascisme van Benito Mussolini waren Van Severen en het Verdinaso voor een grote decentralisatie, onder de noemer van de subsidiariteit. Er werd ook een beweging uitgebouwd in Nederland, die nooit echt groot werd zoals in België. Maar het bestaan ervan was een succes voor deze vereniging die de hereniging van Vlaanderen en Nederland beoogde.
De Nieuwe Marsrichting
De Belgische Staat bestreed de militante beweging van Van Severen. Onder invloed van de repressie (huiszoekingen, verbod op de Dinaso-vakbond ...), en waarschijnlijk ook door een ideologische evolutie, kondigde Van Severen de Nieuwe Marsrichting aan. Hiermee verwierp hij het anti-belgicisme. Hij beoogde niet enkel de hereniging van Vlaanderen en Nederland, maar van de hele latere Benelux met Franse Nederlanden erbij, een Heel-Nederlands ideaal.
Deze vereniging zou plaatsvinden onder koning Leopold III, al werden ook orangistische trekjes waargenomen. Alleszins hield Van Severen aan de monarchie. Daarvoor kreeg hij zelfs vriendschappelijke steun van belgicisten als Pierre Nothomb, die ijverde voor een Groot-België en in Van Severen een bondgenoot zag. Bij de Vlaamse Beweging lag het moeilijker. Het VNV verweet hem het volksnationalisme te verruilen voor staats-nationalisme en dat hij graag deel uitmaakte van het Belgische establishment. Wies Moens verliet uit protest de vereniging.
Doodgeschoten
Het "bloedbad van Abbeville"
Ondanks het opgeven van de anti-Belgische houding bleven de traditionele kringen argwanend, en de Staatsveiligheid zag van Severen nog steeds als een gevaar. Nog voor de Duitsers België binnenvielen werd Van Severen op 10 mei 1940 opgepakt en met veel anderen zonder concrete aanleiding aan Frankrijk uitgeleverd (zie ook artikel Spooktreinen). In Abbeville werden de gearresteerden wegens plaatsgebrek opgesloten in de kelder van een muziekkiosk. Wat die nacht gebeurd is, ging later de geschiedenis in als het bloedbad van Abbeville.
In het heersende oorlogs klimaat hadden de Franse militairen de opdracht gekregen alle 78 gevangenen uit de weg te ruimen. Ze haalden hen willekeurig per vier of vijf uit de kelder en schoten hen standrechtelijk dood. Nadat twaalf mensen doodgeschoten waren probeerden Van Severen en Jan Rijckoort — zijn secretaris en vriend — door bemiddeling verder bloedvergieten te voorkomen, maar ze werden beiden met een nekschot gedood. In totaal vonden die nacht 21 mensen de dood.
Enkele overlevenden hebben het oorlogsklimaat van toen beschreven en verklaarden dat ze simpelweg "op het verkeerde tijdstip, op de verkeerde plaats" waren. Pas veertig jaar later heeft België zijn fout in deze zaak erkend; in een officiële verklaring liet de Overheid weten dat ze Van Severen en de overige gevangenen nooit aan Frankrijk had mogen uitleveren. Hoewel een groot aantal van die gevangenen door de Belgische Staat als politiek onbetrouwbaar werd beschouwd, waren zij voor de Franse militaire overheid onbekende figuren.
Nawerking van Van Severen
Van Severen is steeds een man gebleven die tot de verbeelding spreekt, zowel van critici als van bewonderaars van zijn gedachtegoed. Zo was hij meermaals het hoofdpersonage in romans, gedichten en toneelstukken.
In 2005 voerde het Raamtheater in Antwerpen het stuk De nacht leek wel een verzinsel op. Het ging over de verhouding tussen Rachel Baes, Robert Leurquin en Joris Van Severen.
Luc SCHEPENS, Joris van Severen, een raadsel, in: Ons Erfdeel, 1975.
Carlos VLAEMYNCK, Het dossier Abbeville. Arrestaties en deportaties in mei 1940, 1977.
R. VAN DEN BOSSCHE, De maatschappijleer van het Verdinaso en zijn katholieke achtergrond, 1977.
Luc SCHEPENS, Joris van Severen, in: Nationaal Biografisch Woordenboek, Deel VIII, Brussel, 1979.
J. CREVE, Recht en Trouw. Geschiedenis vanhet Verdinaso en zijn milities, 1987.
Maurits CAILLIAU (red.), Gedenkboek Joris van Severen, 1994.
Lode WILS, Joris van Severen: een aristocraat verdwaald in de politiek, 1994.
A. VAN SEVEREN, Joris van Severen, 1995.
Romain VAN LANDSCHOOT, Joris van Severen, in: Nieuwe encyclopedie van de Vlaamse Beweging, Tielt, 1996.
Pieter Jan VERSTRAETE & Maurits CAILLIAU, Fotobiografie Joris van Severen, 2014. Vlaanderen).
*
THEO FRANCKEN MP REPLIED
Karl van den Broeck
@kvdbroec
Zouden @Bart DeWever
en @FranckenTheo
dit ook een uitspraak van een ‘activistische’ rechter vinden. De politie had het busje gewoon discreet moeten volgen (wat hun Franse collega’s aan het doen waren) en bij bestemming moeten stoppen.
Vlaams Belang wil drastische daling kost digitale kopie gerechtelijke dossiers: “Justitie moet voor iedereen betaalbaar zijn”
Vlaams Belang wil drastische daling kost digitale kopie gerechtelijke dossiers: “Justitie moet voor iedereen betaalbaar zijn”
Straf dossiers moeten zo snel als mogelijk volledig digitaal geconsulteerd kunnen worden en de kost voor digitale inzage in het strafdossier dient in verhouding te staan tot de werkelijke kost ervan. Dat zegt het Vlaams Belang. Vandaag is dat niet het geval echter en kan de kostprijs oplopen tot 1.450 euro. Kamerlid Marijke Dillen (Vlaams Belang) stelde hierover parlementaire vragen aan Justitieminister Vincent Van Quickenborne (Open Vld), die niet anders kon dan het Vlaams Belang-Kamerlid over de hele lijn gelijk te geven.
Momenteel kunnen advocaten en burgers hun dossier digitaal inkijken ter griffie van de raadkamer, maar die procedure is bijzonder omslachtig. Er zijn vaak lange wachttijden, computers zijn er met de regelmaat van de klok defect, en wie een ‘printje’ wil, moet met zijn smartphone foto’s van het computerscherm nemen. Op pertinente vragen hierover van Dillen, gaf de minister toe dat het huidige systeem inderdaad verre van efficiënt is, en beloofde hij nog dit jaar een oplossing.
Ten tweede is er het probleem van de kost van een digitale kopij van het strafdossier. “Reeds in 2017 beloofde toenmalig Justitieminister Koen Geens (CD&V) dat een kopie van het strafdossier gratis moest worden. Drie jaar later is daar nog niets van in huis gekomen, en moeten burgers tot 1.450 euro ophoesten om hun eigen dossier te kunnen inkijken. Dat is onaanvaardbaar.” zegt Dillen.
Het Vlaams Belang heeft in de Kamer dan ook een Motie ingediend waarin gevraagd wordt om de prijs van het ter beschikking stellen van een digitale kopie te beperken tot de reële kost ervan. “Maar alhoewel minister Vincent Van Quickenborne in commissie duidelijk stelde dat hij volledig akkoord was met deze zienswijze, was het zijn eigen partij die bij monde van Kamerlid Patrick Dewael (Open Vld) een tegenmotie indiende om dit voorstel te verwerpen. Onbegrijpelijk!”, aldus nog Dillen.
‘Volgt N-VA het spoor van de Volksunie?’, vraagt politiek commentator Jurgen Ceder zich af in ’t Pallieterke van deze week. Dat vroeg ik mij al af in mijn blogs van 24 en 30 december 2020. In die van 24 december besloot ik mijn blog met de vaststelling dat ze het dan anders zouden moeten aanpakken, desnoods zonder De Wever, want dat iedereen kan gemist worden, waaraan ik toevoegde, dat de kerkhoven vol liggen met mensen die niet gemist konden worden. In die van 30 december vergeleek ik Bart met wijlen Hugo Schiltz. Die maakte zijn Volksunie ook groot, om ze daarna zelf af te breken door ze naar links te sturen (‘Rode Nel & Co’).
Dat ik hierop terug kom, heeft te maken met het feit dat Theo Francken het niet haalde bij de verkiezing van de ondervoorzitters van zijn partij. Francken, bij N-VA eerder het boegbeeld van rechts, moest het afleggen tegen Lorin Parys, ooit overgekomen van Open VLD, die de partij eerder naar het centrum wil. Francken, die zich altijd inzette tegen Immigratie, krijgt van het N-VA bestuur het verwijt dat het verzet tegen Marrakech tenslotte de partij de das heeft omgedaan. Daar is iets van waar, maar de partij had ondertussen reeds heel wat kiezers verloren door haar communautair programma op te offeren voor deelname aan de Zweedse coalitie. Het fijne daarvan zullen we nooit te weten komen, omdat de nieuwe verkiezingen waarop de N-VA meteen na Marrakech hoopte en die in het teken van de Immigratie zouden gestaan hebben, er niet zijn gekomen. Wat er over bleef van de Zweedse coalitie ging eerst door als een regering in lopende zaken, gesteund door de linkse oppositie, werd daarna zelfs beëdigd en eindigde tenslotte, zes maanden na de verkiezingen van 2019, als Paarsgroen, met als enige certitude dat de N-VA er niet meer bij betrokken werd.
Als de N-VA nog toekomst wil hebben, moet ze zorgen met het VB tot enig vergelijk te komen om samen de stormloop in te zetten naar de regionale verkiezingen van 2024 (of eerder, mocht Paarsgroen+ de legislatuur niet uitdoen). En als Bart De Wever blijft zeggen dat hij dat niét zal doen, dan kunnen we de echte flaminganten binnen de N-VA alleen maar aanraden het zonder Bart te doen, zoals ik reeds stelde in mijn blog van 24 december (‘Aan de mensen van goede wil’).
De Belgische werknemers zitten weer op het werkritme van voor de coronacrisis. Dat blijkt uit data van SD Worx, de grootste loon-berekenaar van België.
Het hr-diensten bedrijf trekt die conclusie op basis van de loondata van 70.000 bedrijven en 1 miljoen werknemers.
Maandelijks meet SD Worx in welke mate de werknemers aan de slag zijn. Ze kunnen afwezig zijn omdat ze vakantie nemen, ziek zijn, of, in het geval van de corona pandemie, tijdelijk werkloos zijn.
In januari is volgens die meting op 80 procent van de werkdagen gewerkt. De overige 20 procent waren mensen afwezig. Dat is hetzelfde peil van een jaar eerder.
In alle elf maanden daarvoor - van februari 2020 tot december 2020 - lag het cijfer telkens lager dan een jaar eerder. In april bijvoorbeeld, op de piek van de eerste coronagolf, waren op maar 60 procent van de werkdagen mensen aan de slag. De 80 procent van januari is het hoogste peil sinds het begin van de crisis.
"Veel werknemers stellen hun vakantie uit om ervan te profiteren als er weer vrijheid is. "
Annelies Rottiers
Adviseur SD Worx
‘De globale cijfers geven ons hoop’, zegt SD Worx-adviseur Annelies Rottiers. ‘Maar helaas zijn er grote verschillen tussen de sectoren.’ Nog altijd gaat 3,8 procent van de werkdagen verloren aan tijdelijke werkloosheid. Bij de kappers en de schoonheidsverzorgers is er op amper 6 procent van de dagen activiteit, bij de horeca is dat op een op de drie dagen, in de luchtvaartsector een op de twee.
Dat het gemiddelde opnieuw op het niveau van twaalf maanden geleden zit, komt omdat in andere sectoren harder gewerkt wordt dan voor de crisis. Dat is het geval in de bank- en verzekeringssector, bij diensten voor technische controles, in energie-, beton- en metaal bedrijven en in de supermarkten.
De reden? Er wordt minder vakantie opgenomen dan anders. ‘We stellen een tendens vast die vergelijkbaar is met die van vorig jaar’, zegt Rottiers. ‘Veel werknemers stellen hun vakantie uit om ervan te profiteren als er weer vrijheid is.’ Werknemers namen in januari 43 procent minder vakantiedagen op dan een jaar eerder.
Steun maatregelen
Net zoals de schok van de corona crisis in sommige beroepen en bedrijven veel harder aankwam dan in andere, verloopt ook het herstel zeer asymmetrisch. Veel bedrijven zitten daardoor nog altijd in de problemen.
De federale regering verlengde daarom vrijdag haar steunmaatregelen tot eind juni. Het gaat bijvoorbeeld om tijdelijke werkloosheid, overbruggings rechten, fiscale vrijstellingen en uitstel van betaling van belastingen. De verlenging kost 2 miljard euro.
Er komen ook extra ingrepen. Vastgoed eigenaars die handelshuur kwijtschelden zullen daar een belastingvermindering van 30 procent voor krijgen. Die kwijtschelding betekent ademruimte voor handelszaken die niet kunnen werken zoals normaal, maar hun vaste kosten wel zien doorlopen.
De kwetsbaarheid van sommige bedrijven, vooral in de horeca en de evenementen sector, maakt dat de zorgen over een storm aan faillissementen niet verdwijnen. Dat die uitblijft, komt omdat de schuldeisers tot nader order niet in groten getale faillissementen vorderen. Ook de rechters tonen zich terughoudend, al is het maar omdat het heel moeilijk is de levensvatbaarheid van een bedrijf te evalueren zolang het niet in normale omstandigheden kan werken.
Bart Haeck
*Petra De Rouck
*
POLITIEKE THRILLER IN SCHOTLAND
*
De strijd tussen wat men de ‘Salmondites’ en de ‘Sturgeonites’ noemt deint uit over alle geledingen van de SNP.
*
De Scottish National Party domineert de Schotse politiek op alle niveaus. De partij zit al sinds 2007 in de cockpit van de macht. Ze heeft de leiding van de Schotse regering in handen, beheerst het Schotse parlement en scoort torenhoog in de peilingen. Niets lijkt de SNP van een monsterzege te houden in de verkiezingen van de aankomende meimaand. Zodra de partij de overwinning op zak heeft, kan ze de Schotse onafhankelijkheid voorbereiden. Dat zal gebeuren via een referendum dat — met of zonder de toestemming van Londen — zal plaatsvinden. Dat is alvast het uitgewerkte scenario van de Schotse nationalisten.
Breuk in de falanx
De SNP lijkt niets te vrezen. Londen niet en de oppositie in Holyrood, het parlement van Edinburgh, niet. Het enige waar de partij duidelijk bang voor is, is de eigen schaduw. De Schotse nationalisten worden in de Britse politiek wel eens vergeleken met een Griekse falanx. Schouder aan schouder houden ze al hun tegenstanders op een veilige afstand. Dat is binnen de politieke Angelsaksische traditie van vrijdenkers en -sprekers redelijk uniek. De robuuste falanx dreigt echter te breken door een aanslepend intern conflict. Daarbij staan de vroegere leider, Alex Salmond, en de huidige leider, Nicola Sturgeon, lijnrecht tegenover elkaar.
Klachten tegen Alex Salmond
De hele historie lijkt wel op de verhaallijn van een politieke tv-thriller met complexe wendingen, seks en heel veel wantrouwen. Even de feiten op een rijtje: in de zomer van 2018 kwam aan het licht dat de vroegere First Minister, Alex Salmond, beschuldigd werd van ongewenste intimiteiten door twee vrouwelijke ambtenaren en dat de Schotse regering hierover een intern onderzoek was gestart. De klachten tegen Salmond waren mogelijk door nieuw ingevoerde wetgeving onder invloed van de MeToo-beweging. De nieuwe wetten genoten de volle steun van de zittende First Minister Nicola Sturgeon.
nieuwe wetten dienden om hem politiek uit te schakelen
De vermeende feiten zouden gepleegd zijn in 2013, toen Salmond nog minister-president was. De politicus ontkende de aantijgingen met klem. Hij verliet eind augustus 2018 zijn partij, officieel ‘om de SNP in deze kwestie niet te schaden’. De zaak werd in de Schotse en Britse pers breed uitgesmeerd, wat de politicus deed vermoeden dat er werd gelekt vanuit de Schotse overheid. Bovendien kreeg hij geen toegang tot bepaalde informatie, waardoor hij zijn verdediging niet kon opbouwen. Dus diende Salmond een klacht in bij de rechtbank tegen het onderzoek van de regering, geleid door de SNP. Hij beschuldigde zijn vroegere partij ervan dat de nieuwe wetten dienden om hem politiek uit te schakelen.
Onderzoek naar het onderzoek van het onderzoek…
Het Gerecht verklaarde in januari 2019 de handelingen van het regeringsonderzoek onwettig op basis van bevoor-oordeeldheid van de hoofd-onderzoeker. De overheid moest meer dan £500.000 gerechtskosten betalen aan Salmond.
Nicola Sturgeon
gaf ook toe dat ze zeker vijf keer een gesprek had gehad met haar voorganger over de zaak terwijl het onderzoek liep. Ze vergat dit echter te melden aan de verantwoordelijke onderzoekers. Dus begon het Schotse parlement een onderzoek naar het door de Schotse overheid gevoerde onderzoek en naar de handelingen van First Minister Sturgeon. En de Schotse regering zelf startte een intern onderzoek naar het eigen gevoerde onderzoek.
van alle aanklachten vrijgepleit
Kort nadat Salmond voor het Hof de zaak won tegen zijn eigen regering, werd hij gearresteerd. Er werd een strafrechtszaak opgestart tegen hem.
Het ging over beschuldigingen van verschillende aanrandingen van zeker tien vrouwen, waarvan tweemaal poging tot verkrachting, negen keer aanranding en twee keer ongewenste intimiteiten. Salmond verklaarde voor de rechtbank dat men opzettelijk dingen overdreef of verzon om hem politiek te kelderen. In maart 2020 werd de politicus van alle aanklachten vrijgepleit.
Ontmoetingen in Glasgow
Inmiddels loopt het parlementaire onderzoek verder met verschillende hoor-sessies. De voorzitter van die parlementaire onderzoeks commissie klaagt openlijk dat de Uitvoerende Macht het onderzoek tegenwerkt. Salmond beschuldigt zijn opvolgster ervan dat ze het parlement bewust heeft misleid over wat ze wist en wanneer ze het wist. Liegen voor het parlement is een ernstige zaak. Nicola Sturgeon ontkent de beweringen van haar vroegere mentor. Zij zegt dat dat Salmond verbitterd is omdat ze niet met hem wilde samenspannen om de beschuldigingen ‘weg te laten gaan’.
De echtgenoot van de minister-president, Peter Murrel, verscheen inmiddels voor de parlementaire onderzoekscommissie. Murrel heeft de dagelijkse leiding van de SNP in handen. Hij werd scherp verhoord en het heeft er alle schijn van dat hij het parlement eerder misleidde over wat hij wist. Hij zou hebben gelogen over privé ontmoetingen tussen Salmond en zijn vrouw in de woning van de Sturgeons in Glasgow. Verschillende sms-berichtjes die hij naar politie verantwoordelijken stuurden — berichtjes die aansturen op een arrestatie van Salmond — doen evenzeer de parlementaire wenkbrauwen fronsen.
De ministeriële code
Ondertussen spande het weekblad The Spectator vorige donderdag een rechtszaak aan om de Schotse regering te dwingen bewijsmateriaal vrij te geven aan het parlement dat volgens Salmond zijn claims tegen Sturgeon zou ondersteunen. De Rechtbank stelde het weekblad in het gelijk. Dat belooft vuurwerk voor de komende tijd, wanneer Sturgeon verschijnt voor de parlementaire hoorcommissie. Ze lijkt immers een ontmoeting te zijn vergeten die ze had met de voormalige kabinetschef van Salmond in maart 2018. Ze zou daar voor het eerst op de hoogte zijn gebracht van de hele zaak. In het Parlement beweerde ze dat ze er pas enkele dagen later iets van vernam tijdens een ontmoeting met Salmond zelf. Volgens de ministeriële code van het Schotse parlement moet elke ontmoeting van de First Minister opgetekend worden. De ontmoeting met de stafchef bleef achter niet gerapporteerd.
troefkaart van de Schotse nationalisten in hun campagne om de twijfelaars te overtuigen
Als effectief blijkt dat de First Minister loog tegen het parlement, dan is de verwachting er dat Sturgeon ontslag neemt. De timing van dergelijk ontslag is bijzonder verontrustend voor de SNP. Men is immers slechts enkele maanden verwijderd van een stembus slag. Nicola Sturgeon is op dit ogenblik de troefkaart van de Schotse nationalisten in hun campagne om de twijfelaars te overtuigen om voor de SNP, en dus voor de Schotse onafhankelijkheid, te stemmen. Bovendien lijkt er niet meteen een opvolger voor haar klaar te staan.
Salmondites vs. Sturgeonites
De strijd tussen wat men de ‘Salmondites’ en de ‘Sturgeonites’ noemt deint uit over alle geledingen van de SNP. Recent nog ontsloeg Sturgeon de justitie woordvoerder van de partij in Londen, Joanna Cherry. Zij was nochtans de dame die Londen wakker schudde door duidelijk te maken dat de SNP misschien niet op de goedkeuren van de Britse Regering zal wachten om een tweede onafhankelijkheids referendum uit te schrijven. Maar Cherry nam ook de transgender standpunten van de SNP, en dus Sturgeon, ernstig op de korrel. Volgens de politica ondermijnen ze de vrouwen-rechten. Maar de ontslagen politica wordt ook tot de Salmondites gerekend en wellicht speelde dat een doorslag gevende rol in de beslissing van Sturgeon. Cherry vertelde aan de pers hoe ze de voorbije tijd belasterd werd door de andere vleugel van de partij.
Harry De Paepe
*
CORONA & CENSUUR
VRIJE COMMENTAAR
*
*Kletskoek met veel bombarie? Best mogelijk. Maar er zitten veel na gels met koppen in.
Nu nog schouder aan schouder, de Harden, dee Laiwen maar ook de carriè-planners voetmatten overal bij ons met de Driekleur verspreid krijgen (oproep richting TVG…) om er vervolgens onze voeten aa te kunnen vegen. Zodat we zonder verwijl met een propere lei het Referendum voor Onafhankelijkheid zoals in Schotland, kunnen inzetten.
Pater Luc Versteylen, jezuïet en priester, is vanavond 10/02/2021 overleden aan corona in het woonzorgcentrum Wommelgheem in Wommelgem. Dat werd bevestigd aan de redactie van Radio 2 Antwerpen.
Versteylen raakte bekend vanaf begin jaren '70 als activist, met zijn 'Groene fietsers', en later als stichter van de groene beweging Agalev. Na een paar jaar brak hij met de partij Agalev, en plooide hij zich terug in de Brouwerij van Viersel, waar hij een ‘bezinnings-oord’ van maakte. Hij richtte ook de nieuwe beweging HELABA op, en was bezieler van het witte kinderbos, ter nagedachtenis van vermiste en verongelukte kinderen.
Kristel Marien
wo 10 feb 22:32
Luc Versteylen werd geboren in Antwerpen op 11 september 1927, waar hij ook zijn jeugdjaren doorbracht. In 1945 trad Versteylen in bij de Jezuïeten. In 1959 volgde zijn priesterwijding. Van 1961 tot 1973 gaf hij les aan het Xaveriuscollege in Borgerhout.
In 1970 stichtte Versteylen in een brouwerij in Viersel de christelijke ‘leef gemeenschap’ 'Leven in de brouwerij'. Hij leidde er retraites rond soberheid, stilte en samenhorigheid. Vele generaties namen er ook deel aan schrijf groepen rond actuele hete hangijzers of morele kwesties. Hij leerde er ‘Mieke’ kennen, die 50 jaar lang zijn ‘soulmate’ en levensgezellin zou worden. Er werd ook een eigen taaltje gesproken, het Bargroens.
Versteylen bedacht voor bepaalde begrippen alternatieve woorden zoals "diepste draai" voor "vrijen".
Vanuit dit 'Leven in de brouwerij', onstond in 1973 de actiegroep "Groene fietsers". Zij protesteerden ondermeer tegen de sloop van het Tolhuis in Antwerpen, en de geplande aanleg van een duwvaart kanaal. Met zijn actiegroep richtte hij de groene beweging "Anders Gaan Leven" op, een oproep om soberder en bewuster te gaan leven. Vanaf 1977 deed Agalev mee aan de verkiezingen. Maar na een tijdje distancieerde Versteylen zich van de partij, omdat hij zich er niet meer in kon herkennen. In 1992 richtte hij Helaba op, "Hoe Eensgezind Laboreren aan een Beleefbaarder Antwerpen", met als doel het probleem van de eenzaamheid onder de aandacht te brengen.
Versteylen raakte ook bekend als de bezieler van het witte kinderbos, na het uitbreken van het Dutroux-schandaal. Het bos werd aangeplant ter nagedachtenis van vermiste en verongelukte kinderen op de middenberm van de E19 Antwerpen-Brussel. Later werd het deels verwijderd voor de aanleg van een nieuw spoortracé.
In 2009 vierde Versteylen zijn jubileum van 50 jaar priester in de kerk van Viersel. 2 jaar later werd een klacht ingediend tegen Luc Versteylen wegens seksueel misbruik dat zou hebben plaatsgevonden in de brouwerij in Viersel. Klachten die nadien door het parket van Antwerpen geseponeerd werden.
Zijn laatste levensjaren bracht Versteylen door in het WZC Wommelgheem in Wommelgem. De isolatie tijdens de corona crisis viel hem zeer zwaar. Toch bleef hij nog elke week ‘haikoe's’ schrijven die naar honderden mensen werden gemaild. Toen er een corona uitbraak kwam, testte hij positief. Op 10 februari 2021 is hij aan die ziekte overleden.
In mijn blog van 10 dezer (‘Onze Leliaards’) had ik het al even over de onverkwikkelijke zaak met Shiame El Kaouakibi. Dat was toen nog nieuws vers van de pers, maar ondertussen is gebleken dat Open VLD-voorzitter Lachaert daarmee in serieuze problemen is geraakt. Met deze zaak, die zo’n beetje lijkt op het verhaal van de koekoek, is niet alleen zijn blauwe achterban nog maar eens voor schut gezet, maar ook de blauwe jongeren afdeling waarvan hij zelf ooit voorzitter is geweest. Een buitenstaander die niet alleen meteen een verkiesbare plaats kreeg op de kieslijsten, maar daar bovenop nog 50.000 euro. En dat alles met subsidie-geld van de Overheid, zeg maar de belastingbetaler.
Dat Lachaert als excuus vertelt dat de N-VA en vooral het VB via de (a)sociale media ook veel geld hebben uitgegeven voor de verkiezings campagne van hun kopstukken, is flauwe kul. Dat doen álle partijen voor hun kopstukken, maar niet voor buitenstaanders, terwijl men de eigen leden grotendeels in de kou laat staan. De verwijzing naar VB en N-VA is een typisch voorbeeld van het Belgische politieke zwartenpieten spel, waarbij Lachaert, niet helemaal ten onrechte, probeert Gwendolientje (én Bart Somers) de schuld te geven. Net zoals hij haar eerst ook de schuld gaf dat ze Paarsgroen wilde i.pl.v. Paarsgeel en haar daarna kopieerde.
Alle partijen geven geld uit om hun kopstukken te promoten en dat het VB het nog meer heeft gedaan dan de andere partijen, was gewoon uit noodzaak, want op de officiële media komt de partij nauwelijks aan bod en meestal alleen dan nog als het slecht nieuws voor haar is.
De houding van onze media t.o.v. het VB is een beetje te vergelijken met wat Silvio Berlusconi met zijn Forza Italia in Italië meemaakte, die voor onze media ook nooit iets goed kon doen of zeggen. Met dit verschil dat deze laatste toen nog niet kon rekenen op de macht van die (a)sociale media en het moest hebben van zijn eigen TV-stations. Het was SALVINI van de Lega die daar de (a)sociale media ontdekte en er gebruik van maakte.
Ondertussen is die Berlusconi wel de laatste premier die in Italië democratisch werd verkozen. Al wat na hem kwam: Mario Monti, Enrico Letta, Matteo Renzi, Paolo Gentiloni en Giuseppe Conte, was niet democratisch verkozen. Dat laatste zal meer dan waarschijnlijk ook het geval zijn met de volgende kandidaat ‘primo ministro’, Mario Draghi, ex- voorzitter van de Europese Centrale Bank (ECB), die in Italië en zelfs daarbuiten vrij populair werd omdat hij tijdens de bankencrisis de euro boven water hield (‘ I’ll do whatever it takes’). ‘Super Mario’ maakt veel kans op slagen. Het Vlaams Belang ook.
*
*
Gouverneur NATIONALE BANK PLEIT VOOR KOOLSTOFTAKS
-
Vandaag om 00:01
*
Een koolstoftaks is nodig om de klimaat doelstellingen te halen. Dat zegt Pierre Wunsch, de gouverneur van de Nationale Bank.
Wunsch kwam met de boodschap bij de voorstelling van het jaarverslag van de centrale bank. De boodschap heeft daarmee ook de steun van de Regenten Raad van de Nationale Bank, die is samengesteld is uit vertegenwoordigers van het sociaal-economische middenveld.
Op dit moment wordt al een prijs op koolstof geplakt via de handel in uitstoot rechten. Dat mechanisme legt een plafond op de maximale uitstoot, waarna de uitstootrechten onder dat plafond worden verhandeld. Jaar na jaar daalt het plafond, waardoor de prijs stijgt en de vervuiling afneemt. Het systeem geldt alleen voor de zware industrie en energie bedrijven.
"Sommige mensen begrijpen niet meer wat rente is. Ze maken geen onderscheid tussen goedkoop en gratis geld "
° Pierre Wunsch
Gouverneur Nationale Bank
Wunsch zegt dat het markt mechanisme als nadeel heeft dat het de prijs van CO₂-vervuiling te volatiel maakt. Om meer zekerheid te bieden is een duidelijk, geloofwaardig en stabiel prijs signaal nodig via een koolstoftaks, zegt hij. Een koolstoftaks zou aardolie en -gas, diesel en benzine duurder maken voor gezinnen en kleine bedrijven.
Zakia Khattabi
*
Het voorstel ligt politiek gevoelig. Federaal minister van Klimaat Zakia Khattabi(Ecolo) raakte in november vorig jaar een open zenuw toen ze in haar beleidsbrief voor zo’n koolstoftaks pleitte. Vicepremier Georges Gilkinet (Ecolo) suste daarna dat zo’n taks er niet komt omdat die niet in het regeer akkoord staat.
Futloos
‘We zijn niet naïef’, zegt Wunsch. ‘We weten dat het politiek heel moeilijk ligt.’ Hij verwijst daarmee naar het protest van de gilets jaunes in Frankrijk, dat eind 2018 ontvlamde door klimaattaksen en stijgende brandstofprijzen.
"We zijn niet naïef. We weten dat het politiek heel moeilijk ligt. "
Pierre Wunsch
gouverneur Nationale Bank
De Nationale Bank pleit daarom voor twee correcties op een koolstoftaks. De eerste moet verhinderen dat arme gezinnen niet meer rondkomen omdat hun koopkracht daalt. Daarnaast moet worden voorkomen dat hoge energiekosten bedrijven opzadelen met een extra concurrentiehandicap. Dat vereist een CO₂-grenstaks voor producten die worden ingevoerd uit landen zonder CO₂-taksen.
De discussie is volgens Wunsch nodig, omdat de uitdagingen die voor de coronacrisis op tafel lagen niet verdwenen zijn. Zo duurt het nog minstens tien jaar om de begroting in evenwicht te krijgen, zegt hij.
Voorts is er bijna geen productiviteits-groei, nochtans een cruciale factor om de vergrijzings-factuur betaalbaar te maken. Dat gebrek aan groei komt volgens het jaarverslag door een ‘futloze ondernemings-demografie’. Behalve de klimaattransitie blijft de digitale revolutie een belangrijke uitdaging waarin niet ieder bedrijf voldoende mee is.
De lage rente biedt zowel kansen als gevaren. Enerzijds maakt ze investeringen goedkoop, maar anderzijds verdwijnt het referentie kader. ‘Sommige mensen begrijpen niet meer wat rente is. Ze maken geen onderscheid tussen goedkoop en gratis geld’, zegt Wunsch. ‘Het wordt steeds moeilijker om uit te leggen wat aan het gebeuren is.’
art Haeck
outer Vervenne
*
*
*
MULTICULTUUR & SAMENLEVEN
EXTREMISME
*
Vertoeven in de gevangenis van je eigen geest geeft islamisten als Erdoğan enkel meer macht.
*
De gevangenis van je eigen geest. Religieus extremisme van dichtbij
- Mijmeringen - -
*
Miray en ik zaten vaak in onze pyjama’s op de zetel te keuvelen over mannen, de liefde, werk, reality shows en nog andere zaken die ons even afleiden van onze plichten als jonge, Turkse vrouwen. Het gebeurde vaak dat Miray mij op een vrijdag namiddag belde en vroeg of ik zin had om een pyjama-avond te houden. Ze kwam nooit naar mij. Dat kon nooit, omdat ze twee zonen had die extra aandacht nodig hadden.
Een alleenstaande moeder
Ze waren kwetsbaar zonder vaderfiguur. Hun vader, de echtgenoot van Miray, was op jonge leeftijd al aan een hersentumor overleden. Twee maanden voor hij de geboorte van zijn tweede zoon had kunnen meemaken. Ozan en Haluk, respectievelijk de oudste en de jongste, werden gepamperd door hun moeder. Ze kwamen niks tekort, hadden vaak zelfs te veel. Miray werkte hard voor haar jongens. In die tijd was er geen sprake van Zoom-meetings. Miray was dus vaak op de baan voor haar klanten, kwam laat thuis, maar zorgde ervoor dat de weekends voor haar jongens waren. Vrijdagavond kwamen we op adem van een drukke werkweek of van alweer een aanslag op de ziel die verzorgd moest worden. Ik was nog maar net aan het scheiden. Dus zij ving mij vaak op.
Op islamkamp
Ozan, de oudste zoon, bereikte de puberleeftijd. Hij revolteerde tegen alles en iedereen. Miray was ten einde raad, verweet zichzelf onbestaande fouten, zoals ouders dat vaak doen als het over opvoeding gaat. Ik kon niet genoeg benadrukken dat ze haar best deed als alleenstaande moeder. Ze hief haar hoofd op van haar wijnglas en keek naar de trouwfoto van haar en haar overleden man. ‘Niet één woord om mij te kwetsen, Pinar, hij was zo’n attente man. Niet alleen voor mij maar voor iedereen. Ik ben zo bang dat ik hem ga teleurstellen.’ En de tranen, vermengd met mascara, lieten een zwart spoor achter op haar wangen.
Misschien dat die imams hem wat antwoorden kunnen bieden
Ze vervolgde: ‘Ozan heeft een vaderfiguur nodig. En ook wat begeleiding. Hij zit met zoveel vragen die hij niet aan mij durft te stellen. Ik heb hem ingeschreven voor een islamkamp in de zomer. Dat zal hem misschien wel rustiger maken. Misschien dat die imams hem wat antwoorden kunnen bieden.’
Ik zweeg, maar keek bedenkelijk. Miray ving mijn blik op, maar zweeg eveneens. Ozan was kwetsbaar. Hij had zijn vader gekend. Haluk was daarentegen nog niet eens geboren toen zijn vader overleed. Ik begreep de rusteloosheid van Ozan, maar ik begreep niet waarom Miray hoopte die rusteloosheid te kunnen temperen door hem in te schrijven in een islamkamp.
Parliament-sigaretten en Raki
De zomer startte nogal chaotisch. Miray en ik hadden mekaar lange tijd niet gehoord. Ik belde haar op en vroeg of ze zin had om ’s avonds wat bij te praten. Zoals gewoonlijk bij haar thuis. Deze keer niet in pyjama, maar op haar terras in een short en topje. De zwoele zomeravonden nodigden uit om te mijmeren over het leven.
‘Moeder zijn is niet het ultieme wat een vrouw kan zijn, Pinar, dat weet je toch?’
‘Natuurlijk, heb je mij zoiets horen stellen?’
Miray snoof de warme avondlucht diep in en boog naar voren om mij een sigaret aan te bieden. Ze was naar Turkije geweest en had Parliament-sigaretten en Raki meegebracht. Ze lachte toen ik gretig meteen twee sigaretten plukte uit het verfrommelde pakje.
‘Ik heb voor jou ook wat pakjes meegebracht.’
Koranverzen door de boxen
Ozan daagde op met zijn fiets. Hij was veranderd, had op korte tijd een groeischeut gekregen. Wat leek hij toch op zijn vader, dacht ik, toen hij met een slungelige looppas het terras naderde. Maar er was iets veranderd aan zijn blik. Ozan keek nors en minachtend, observeerde onze blote armen en benen, de tafel met asbak en Raki-glazen en slaakte een diepe zucht.
‘Hey Ozan, lang geleden, hoe verloopt je zomer?’ Ik wilde opstaan om hem een knuffel te geven.
Zonder mij een blik te gunnen draaide hij zich naar zijn moeder: ‘Waar is Haluk? Ik wil niet dat hij jullie zo bloot ziet. Ik had jou toch verboden om alcohol te drinken in dit huis, moeder! Ik schaam mij voor jou.’
Hoe meer Ozan foeterde, hoe kleiner Miray werd. Daarna liep hij de trappen op en zette het raam van zijn slaapkamer boven het terras open, waarop wij de koranverzen hoorden die uit zijn boxen schalden.
Ik heb niet geluisterd naar mijn zoon, maar hem in de armen van vreemde mensen geduwd
Miray snikte in stilte, tuurde in de verte en fluisterde: ‘Ik heb als moeder een grote fout gemaakt. Ik heb niet geluisterd naar mijn zoon, maar hem in de armen van vreemde mensen geduwd. Mijn Ozan heeft mij nodig en geen Arabische teksten. Ik weet niet hoe we verder moeten, maar hij mag niet meer met die mensen van het islamkamp omgaan. Maar hoe controleer je zoiets zonder hem nog verder in hun armen te duwen?’
Een vrome generatie
Ozan is nu 25 jaar en een fervente Erdoğan-aanhanger. We spraken laatst over de studentenprotesten in Turkije. Hij fulmineerde tegen de studenten die al meer dan een maand strijd leveren voor hun vrijheden, maar bovenal voor de academische vrijheid van hun universiteit. Hij zag geen graten in de ethisch verwerpelijke manier waarop Erdoğan een regeringsfunctionaris had aangesteld als rector op de universiteit. Hij vond het politiegeweld en de arrestaties van honderden studenten verantwoord. Meer nog, een plicht om Turkije te behoeden voor marginaal gedrag zoals homoseksualiteit. Terroristen, zoals die studenten, waren de schandvlek van Turkije, volgens hem. Turkije had een vrome generatie van jongeren zoals hij nodig.
‘Wat heb jij Turkije te bieden, Ozan? Je spreekt de Turkse taal niet goed, je hebt geen diploma, je hebt geen werk. Je moeder zal straks je legerplicht in Turkije moeten afkopen omdat je nog altijd geen geld hebt. Wat heb jij Turkije of België te bieden op dit moment? Die studenten vechten voor hun vrijheden, voor hun kritische geest. Het is best comfortabel van jou om hier woorden te herhalen die je elke dag hoort op de nationale staatsomroep van Turkije. Denk eens voor jezelf in plaats van dat anderen voor jou moeten denken! Mijn god, je vader had meer lef dan jij. Herpak je, joh!’
Tegengewicht
Hij sloeg met zijn vlakke hand op de tafel. Zijn neusvleugels trilden, zijn ogen opengesperd op mij gericht. De theeglazen op de tafel waren omvergevallen en de dieprode kleur van de Turkse thee druppelde langs de zijkant van de tafel en mengde zich met het zwart van mijn jeans. Hij vertrok zonder iets te zeggen naar zijn slaapkamer en sloeg met zijn deur. Deze keer kregen we geen koranverzen te horen. Miray en ik gingen elk op onze zetelhoek zitten.
Zijn vader was conservatief, maar hij moedigde mensen aan om zelf na te denken
‘Ik ben hem kwijt. Al jaren. Het is goed dat jij hem af en toe wat tegenwicht biedt, Pinar.’
Ik schaamde mij over mijn uitspraak over zijn vader. Miray haalde haar schouders op: ‘Het is de waarheid. Zijn vader was conservatief, maar hij moedigde mensen aan om zelf na te denken. Dat vond hij zijn plicht als leerkracht.’
‘Hij begrijpt jou niet. Misschien kan je hem wat boeken geven? En dan kunnen jullie die boeken samen bespreken? Of misschien kan je hem wat andere inzichten geven op politiek vlak? Of misschien kan je hem leren hoe hij vrede moet nemen met het leven? Zoals jij hebt gedaan en altijd zegt’, vervolgde ze verder.
Hoe kwetsbaarder, hoe vatbaarder
En dat was misschien wel de nagel op de kop. Extreme ideeën vloeien voort uit ontevredenheid. Kwetsbare mensen zijn dan ook vatbaarder voor extremisme. Erdoğan gebruikt de kwetsbaarheid van een hele nieuwe generatie jongeren die de inflatie en de werkloosheid dagelijks moet torsen in Turkije. De nieuwe generatie moet de vrome generatie vormen. De kritische universiteitsstudent is daarom een obstakel en dient om die reden onderdrukt te worden door een regime dat streeft naar een volgzaam, wereldvreemd en geïsoleerd volk. Controlemechanismen, in het geval van de Turkse universiteit in de hoedanigheid van een regeringsfunctionaris als rector, worden overal ingezet waar er een vermoeden van kritisch denken en vrijheid van geest is.
Hij was boos, niet op mij maar op het leven
Ozan klapte dicht toen ik hem confronteerde met deze argumenten, met zijn extreem militantisme, en toen ik over zijn vader sprak. De leegte die hij jarenlang heeft gevoeld kwam tot uiting in gedrag maar niet in woorden. Hij was boos, niet op mij maar op het leven. Ik weet in alle eerlijkheid niet wat ik kan betekenen voor hem. Ik heb nooit extremisme van dichtbij, in mijn nabije omgeving, meegemaakt. Maar ik denk dat ik die gesprekken met hem ga blijven voeren. Omdat ik hem al één keer had opgegeven.
Je plaats in de samenleving
Onterecht, zo blijkt nu. Hij levert geen strijd voor het islamisme van Erdoğan, hij levert een strijd met het leven en voor zijn eigen identiteit. Een leven kan pas waardevol zijn als je hebt gestreden voor je plaats in deze samenleving. Net zoals die studenten nu strijden voor hun plaats in de Turkse samenleving. Mensen als Ozan dienen tot het besef te komen dat de wereld evolueert en dat de kritische geest daarom gevoed moet worden met verschillende inzichten. Streng optreden, slaan en zalven, confronteren met de blinde vlekken en vaak individuele gesprekken voeren, dat is wat ik ga doen met hem. Want vertoeven in de gevangenis van je eigen geest geeft islamisten als Erdoğan enkel meer macht.
Pinar Akbas
*
*
ORONA & CENSUUR
VRIJE COMMENTAAR
*
Ziezo, dat was weer dat.
Dries Van Langenhove: de nieuwe JORIS VAN SEVEREN?
Je bent jong en je wilt wat. Liefst geen jazz of enig ander geting- tangel. De wetg naar Tabor gaat naar omhoog en –echt aar – die is niet van de gemakkelijkste. En ik kan het weten….
Pater Luc Versteylen, jezuïet en priester, is vanavond 10/02/2021 overleden aan corona in het woonzorgcentrum Wommelgheem in Wommelgem. Dat werd bevestigd aan de redactie van Radio 2 Antwerpen.
Versteylen raakte bekend vanaf begin jaren '70 als activist, met zijn 'Groene fietsers', en later als stichter van de groene beweging Agalev. Na een paar jaar brak hij met de partij Agalev, en plooide hij zich terug in de Brouwerij van Viersel, waar hij een ‘bezinnings-oord’ van maakte. Hij richtte ook de nieuwe beweging HELABA op, en was bezieler van het witte kinderbos, ter nagedachtenis van vermiste en verongelukte kinderen.
Kristel Marien
wo 10 feb 22:32
Luc Versteylen werd geboren in Antwerpen op 11 september 1927, waar hij ook zijn jeugdjaren doorbracht. In 1945 trad Versteylen in bij de Jezuïeten. In 1959 volgde zijn priesterwijding. Van 1961 tot 1973 gaf hij les aan het Xaveriuscollege in Borgerhout.
In 1970 stichtte Versteylen in een brouwerij in Viersel de christelijke ‘leef gemeenschap’ 'Leven in de brouwerij'. Hij leidde er retraites rond soberheid, stilte en samenhorigheid. Vele generaties namen er ook deel aan schrijf groepen rond actuele hete hangijzers of morele kwesties. Hij leerde er ‘Mieke’ kennen, die 50 jaar lang zijn ‘soulmate’ en levensgezellin zou worden. Er werd ook een eigen taaltje gesproken, het Bargroens.
Versteylen bedacht voor bepaalde begrippen alternatieve woorden zoals "diepste draai" voor "vrijen".
Vanuit dit 'Leven in de brouwerij', onstond in 1973 de actiegroep "Groene fietsers". Zij protesteerden ondermeer tegen de sloop van het Tolhuis in Antwerpen, en de geplande aanleg van een duwvaart kanaal. Met zijn actiegroep richtte hij de groene beweging "Anders Gaan Leven" op, een oproep om soberder en bewuster te gaan leven. Vanaf 1977 deed Agalev mee aan de verkiezingen. Maar na een tijdje distancieerde Versteylen zich van de partij, omdat hij zich er niet meer in kon herkennen. In 1992 richtte hij Helaba op, "Hoe Eensgezind Laboreren aan een Beleefbaarder Antwerpen", met als doel het probleem van de eenzaamheid onder de aandacht te brengen.
Versteylen raakte ook bekend als de bezieler van het witte kinderbos, na het uitbreken van het Dutroux-schandaal. Het bos werd aangeplant ter nagedachtenis van vermiste en verongelukte kinderen op de middenberm van de E19 Antwerpen-Brussel. Later werd het deels verwijderd voor de aanleg van een nieuw spoortracé.
In 2009 vierde Versteylen zijn jubileum van 50 jaar priester in de kerk van Viersel. 2 jaar later werd een klacht ingediend tegen Luc Versteylen wegens seksueel misbruik dat zou hebben plaatsgevonden in de brouwerij in Viersel. Klachten die nadien door het parket van Antwerpen geseponeerd werden.
Zijn laatste levensjaren bracht Versteylen door in het WZC Wommelgheem in Wommelgem. De isolatie tijdens de corona crisis viel hem zeer zwaar. Toch bleef hij nog elke week ‘haikoe's’ schrijven die naar honderden mensen werden gemaild. Toen er een corona uitbraak kwam, testte hij positief. Op 10 februari 2021 is hij aan die ziekte overleden.
In mijn blog van 10 dezer (‘Onze Leliaards’) had ik het al even over de onverkwikkelijke zaak met Shiame El Kaouakibi. Dat was toen nog nieuws vers van de pers, maar ondertussen is gebleken dat Open VLD-voorzitter Lachaert daarmee in serieuze problemen is geraakt. Met deze zaak, die zo’n beetje lijkt op het verhaal van de koekoek, is niet alleen zijn blauwe achterban nog maar eens voor schut gezet, maar ook de blauwe jongeren afdeling waarvan hij zelf ooit voorzitter is geweest. Een buitenstaander die niet alleen meteen een verkiesbare plaats kreeg op de kieslijsten, maar daar bovenop nog 50.000 euro. En dat alles met subsidie-geld van de Overheid, zeg maar de belastingbetaler.
Dat Lachaert als excuus vertelt dat de N-VA en vooral het VB via de (a)sociale media ook veel geld hebben uitgegeven voor de verkiezings campagne van hun kopstukken, is flauwe kul. Dat doen álle partijen voor hun kopstukken, maar niet voor buitenstaanders, terwijl men de eigen leden grotendeels in de kou laat staan. De verwijzing naar VB en N-VA is een typisch voorbeeld van het Belgische politieke zwartenpieten spel, waarbij Lachaert, niet helemaal ten onrechte, probeert Gwendolientje (én Bart Somers) de schuld te geven. Net zoals hij haar eerst ook de schuld gaf dat ze Paarsgroen wilde i.pl.v. Paarsgeel en haar daarna kopieerde.
Alle partijen geven geld uit om hun kopstukken te promoten en dat het VB het nog meer heeft gedaan dan de andere partijen, was gewoon uit noodzaak, want op de officiële media komt de partij nauwelijks aan bod en meestal alleen dan nog als het slecht nieuws voor haar is.
De houding van onze media t.o.v. het VB is een beetje te vergelijken met wat Silvio Berlusconi met zijn Forza Italia in Italië meemaakte, die voor onze media ook nooit iets goed kon doen of zeggen. Met dit verschil dat deze laatste toen nog niet kon rekenen op de macht van die (a)sociale media en het moest hebben van zijn eigen TV-stations. Het was SALVINI van de Lega die daar de (a)sociale media ontdekte en er gebruik van maakte.
Ondertussen is die Berlusconi wel de laatste premier die in Italië democratisch werd verkozen. Al wat na hem kwam: Mario Monti, Enrico Letta, Matteo Renzi, Paolo Gentiloni en Giuseppe Conte, was niet democratisch verkozen. Dat laatste zal meer dan waarschijnlijk ook het geval zijn met de volgende kandidaat ‘primo ministro’, Mario Draghi, ex- voorzitter van de Europese Centrale Bank (ECB), die in Italië en zelfs daarbuiten vrij populair werd omdat hij tijdens de bankencrisis de euro boven water hield (‘ I’ll do whatever it takes’). ‘Super Mario’ maakt veel kans op slagen. Het Vlaams Belang ook.
*
Gouverneur NATIONALE BANK PLEIT VOOR KOOLSTOFTAKS
-
Vandaag om 00:01
*
Een koolstoftaks is nodig om de klimaat doelstellingen te halen. Dat zegt Pierre Wunsch, de gouverneur van de Nationale Bank.
Wunsch kwam met de boodschap bij de voorstelling van het jaarverslag van de centrale bank. De boodschap heeft daarmee ook de steun van de Regenten Raad van de Nationale Bank, die is samengesteld is uit vertegenwoordigers van het sociaal-economische middenveld.
Op dit moment wordt al een prijs op koolstof geplakt via de handel in uitstoot rechten. Dat mechanisme legt een plafond op de maximale uitstoot, waarna de uitstootrechten onder dat plafond worden verhandeld. Jaar na jaar daalt het plafond, waardoor de prijs stijgt en de vervuiling afneemt. Het systeem geldt alleen voor de zware industrie en energie bedrijven.
"Sommige mensen begrijpen niet meer wat rente is. Ze maken geen onderscheid tussen goedkoop en gratis geld "
° Pierre Wunsch
Gouverneur Nationale Bank
Wunsch zegt dat het markt mechanisme als nadeel heeft dat het de prijs van CO₂-vervuiling te volatiel maakt. Om meer zekerheid te bieden is een duidelijk, geloofwaardig en stabiel prijs signaal nodig via een koolstoftaks, zegt hij. Een koolstoftaks zou aardolie en -gas, diesel en benzine duurder maken voor gezinnen en kleine bedrijven.
Zakia Khattabi
*
Het voorstel ligt politiek gevoelig. Federaal minister van Klimaat Zakia Khattabi(Ecolo) raakte in november vorig jaar een open zenuw toen ze in haar beleidsbrief voor zo’n koolstoftaks pleitte. Vicepremier Georges Gilkinet (Ecolo) suste daarna dat zo’n taks er niet komt omdat die niet in het regeer akkoord staat.
Futloos
‘We zijn niet naïef’, zegt Wunsch. ‘We weten dat het politiek heel moeilijk ligt.’ Hij verwijst daarmee naar het protest van de gilets jaunes in Frankrijk, dat eind 2018 ontvlamde door klimaattaksen en stijgende brandstofprijzen.
"We zijn niet naïef. We weten dat het politiek heel moeilijk ligt. "
Pierre Wunsch
gouverneur Nationale Bank
De Nationale Bank pleit daarom voor twee correcties op een koolstoftaks. De eerste moet verhinderen dat arme gezinnen niet meer rondkomen omdat hun koopkracht daalt. Daarnaast moet worden voorkomen dat hoge energiekosten bedrijven opzadelen met een extra concurrentiehandicap. Dat vereist een CO₂-grenstaks voor producten die worden ingevoerd uit landen zonder CO₂-taksen.
De discussie is volgens Wunsch nodig, omdat de uitdagingen die voor de coronacrisis op tafel lagen niet verdwenen zijn. Zo duurt het nog minstens tien jaar om de begroting in evenwicht te krijgen, zegt hij.
Voorts is er bijna geen productiviteits-groei, nochtans een cruciale factor om de vergrijzings-factuur betaalbaar te maken. Dat gebrek aan groei komt volgens het jaarverslag door een ‘futloze ondernemings-demografie’. Behalve de klimaattransitie blijft de digitale revolutie een belangrijke uitdaging waarin niet ieder bedrijf voldoende mee is.
De lage rente biedt zowel kansen als gevaren. Enerzijds maakt ze investeringen goedkoop, maar anderzijds verdwijnt het referentie kader. ‘Sommige mensen begrijpen niet meer wat rente is. Ze maken geen onderscheid tussen goedkoop en gratis geld’, zegt Wunsch. ‘Het wordt steeds moeilijker om uit te leggen wat aan het gebeuren is.’
Bart Haeck
Wouter Vervenne
*
MULTICULTUUR & SAMENLEVEN
EXTREMISME
*
Vertoeven in de gevangenis van je eigen geest geeft islamisten als Erdoğan enkel meer macht.
*
De gevangenis van je eigen geest. Religieus extremisme van dichtbij
- Mijmeringen - -
*
Miray en ik zaten vaak in onze pyjama’s op de zetel te keuvelen over mannen, de liefde, werk, reality shows en nog andere zaken die ons even afleiden van onze plichten als jonge, Turkse vrouwen. Het gebeurde vaak dat Miray mij op een vrijdag namiddag belde en vroeg of ik zin had om een pyjama-avond te houden. Ze kwam nooit naar mij. Dat kon nooit, omdat ze twee zonen had die extra aandacht nodig hadden.
Een alleenstaande moeder
Ze waren kwetsbaar zonder vaderfiguur. Hun vader, de echtgenoot van Miray, was op jonge leeftijd al aan een hersentumor overleden. Twee maanden voor hij de geboorte van zijn tweede zoon had kunnen meemaken. Ozan en Haluk, respectievelijk de oudste en de jongste, werden gepamperd door hun moeder. Ze kwamen niks tekort, hadden vaak zelfs te veel. Miray werkte hard voor haar jongens. In die tijd was er geen sprake van Zoom-meetings. Miray was dus vaak op de baan voor haar klanten, kwam laat thuis, maar zorgde ervoor dat de weekends voor haar jongens waren. Vrijdagavond kwamen we op adem van een drukke werkweek of van alweer een aanslag op de ziel die verzorgd moest worden. Ik was nog maar net aan het scheiden. Dus zij ving mij vaak op.
Op islamkamp
Ozan, de oudste zoon, bereikte de puberleeftijd. Hij revolteerde tegen alles en iedereen. Miray was ten einde raad, verweet zichzelf onbestaande fouten, zoals ouders dat vaak doen als het over opvoeding gaat. Ik kon niet genoeg benadrukken dat ze haar best deed als alleenstaande moeder. Ze hief haar hoofd op van haar wijnglas en keek naar de trouwfoto van haar en haar overleden man. ‘Niet één woord om mij te kwetsen, Pinar, hij was zo’n attente man. Niet alleen voor mij maar voor iedereen. Ik ben zo bang dat ik hem ga teleurstellen.’ En de tranen, vermengd met mascara, lieten een zwart spoor achter op haar wangen.
Misschien dat die imams hem wat antwoorden kunnen bieden
Ze vervolgde: ‘Ozan heeft een vaderfiguur nodig. En ook wat begeleiding. Hij zit met zoveel vragen die hij niet aan mij durft te stellen. Ik heb hem ingeschreven voor een islamkamp in de zomer. Dat zal hem misschien wel rustiger maken. Misschien dat die imams hem wat antwoorden kunnen bieden.’
Ik zweeg, maar keek bedenkelijk. Miray ving mijn blik op, maar zweeg eveneens. Ozan was kwetsbaar. Hij had zijn vader gekend. Haluk was daarentegen nog niet eens geboren toen zijn vader overleed. Ik begreep de rusteloosheid van Ozan, maar ik begreep niet waarom Miray hoopte die rusteloosheid te kunnen temperen door hem in te schrijven in een islamkamp.
Parliament-sigaretten en Raki
De zomer startte nogal chaotisch. Miray en ik hadden mekaar lange tijd niet gehoord. Ik belde haar op en vroeg of ze zin had om ’s avonds wat bij te praten. Zoals gewoonlijk bij haar thuis. Deze keer niet in pyjama, maar op haar terras in een short en topje. De zwoele zomeravonden nodigden uit om te mijmeren over het leven.
‘Moeder zijn is niet het ultieme wat een vrouw kan zijn, Pinar, dat weet je toch?’
‘Natuurlijk, heb je mij zoiets horen stellen?’
Miray snoof de warme avondlucht diep in en boog naar voren om mij een sigaret aan te bieden. Ze was naar Turkije geweest en had Parliament-sigaretten en Raki meegebracht. Ze lachte toen ik gretig meteen twee sigaretten plukte uit het verfrommelde pakje.
‘Ik heb voor jou ook wat pakjes meegebracht.’
Koranverzen door de boxen
Ozan daagde op met zijn fiets. Hij was veranderd, had op korte tijd een groeischeut gekregen. Wat leek hij toch op zijn vader, dacht ik, toen hij met een slungelige looppas het terras naderde. Maar er was iets veranderd aan zijn blik. Ozan keek nors en minachtend, observeerde onze blote armen en benen, de tafel met asbak en Raki-glazen en slaakte een diepe zucht.
‘Hey Ozan, lang geleden, hoe verloopt je zomer?’ Ik wilde opstaan om hem een knuffel te geven.
Zonder mij een blik te gunnen draaide hij zich naar zijn moeder: ‘Waar is Haluk? Ik wil niet dat hij jullie zo bloot ziet. Ik had jou toch verboden om alcohol te drinken in dit huis, moeder! Ik schaam mij voor jou.’
Hoe meer Ozan foeterde, hoe kleiner Miray werd. Daarna liep hij de trappen op en zette het raam van zijn slaapkamer boven het terras open, waarop wij de koranverzen hoorden die uit zijn boxen schalden.
Ik heb niet geluisterd naar mijn zoon, maar hem in de armen van vreemde mensen geduwd
Miray snikte in stilte, tuurde in de verte en fluisterde: ‘Ik heb als moeder een grote fout gemaakt. Ik heb niet geluisterd naar mijn zoon, maar hem in de armen van vreemde mensen geduwd. Mijn Ozan heeft mij nodig en geen Arabische teksten. Ik weet niet hoe we verder moeten, maar hij mag niet meer met die mensen van het islamkamp omgaan. Maar hoe controleer je zoiets zonder hem nog verder in hun armen te duwen?’
Een vrome generatie
Ozan is nu 25 jaar en een fervente Erdoğan-aanhanger. We spraken laatst over de studentenprotesten in Turkije. Hij fulmineerde tegen de studenten die al meer dan een maand strijd leveren voor hun vrijheden, maar bovenal voor de academische vrijheid van hun universiteit. Hij zag geen graten in de ethisch verwerpelijke manier waarop Erdoğan een regeringsfunctionaris had aangesteld als rector op de universiteit. Hij vond het politiegeweld en de arrestaties van honderden studenten verantwoord. Meer nog, een plicht om Turkije te behoeden voor marginaal gedrag zoals homoseksualiteit. Terroristen, zoals die studenten, waren de schandvlek van Turkije, volgens hem. Turkije had een vrome generatie van jongeren zoals hij nodig.
‘Wat heb jij Turkije te bieden, Ozan? Je spreekt de Turkse taal niet goed, je hebt geen diploma, je hebt geen werk. Je moeder zal straks je legerplicht in Turkije moeten afkopen omdat je nog altijd geen geld hebt. Wat heb jij Turkije of België te bieden op dit moment? Die studenten vechten voor hun vrijheden, voor hun kritische geest. Het is best comfortabel van jou om hier woorden te herhalen die je elke dag hoort op de nationale staatsomroep van Turkije. Denk eens voor jezelf in plaats van dat anderen voor jou moeten denken! Mijn god, je vader had meer lef dan jij. Herpak je, joh!’
Tegengewicht
Hij sloeg met zijn vlakke hand op de tafel. Zijn neusvleugels trilden, zijn ogen opengesperd op mij gericht. De theeglazen op de tafel waren omvergevallen en de dieprode kleur van de Turkse thee druppelde langs de zijkant van de tafel en mengde zich met het zwart van mijn jeans. Hij vertrok zonder iets te zeggen naar zijn slaapkamer en sloeg met zijn deur. Deze keer kregen we geen koranverzen te horen. Miray en ik gingen elk op onze zetelhoek zitten.
Zijn vader was conservatief, maar hij moedigde mensen aan om zelf na te denken
‘Ik ben hem kwijt. Al jaren. Het is goed dat jij hem af en toe wat tegenwicht biedt, Pinar.’
Ik schaamde mij over mijn uitspraak over zijn vader. Miray haalde haar schouders op: ‘Het is de waarheid. Zijn vader was conservatief, maar hij moedigde mensen aan om zelf na te denken. Dat vond hij zijn plicht als leerkracht.’
‘Hij begrijpt jou niet. Misschien kan je hem wat boeken geven? En dan kunnen jullie die boeken samen bespreken? Of misschien kan je hem wat andere inzichten geven op politiek vlak? Of misschien kan je hem leren hoe hij vrede moet nemen met het leven? Zoals jij hebt gedaan en altijd zegt’, vervolgde ze verder.
Hoe kwetsbaarder, hoe vatbaarder
En dat was misschien wel de nagel op de kop. Extreme ideeën vloeien voort uit ontevredenheid. Kwetsbare mensen zijn dan ook vatbaarder voor extremisme. Erdoğan gebruikt de kwetsbaarheid van een hele nieuwe generatie jongeren die de inflatie en de werkloosheid dagelijks moet torsen in Turkije. De nieuwe generatie moet de vrome generatie vormen. De kritische universiteitsstudent is daarom een obstakel en dient om die reden onderdrukt te worden door een regime dat streeft naar een volgzaam, wereldvreemd en geïsoleerd volk. Controlemechanismen, in het geval van de Turkse universiteit in de hoedanigheid van een regeringsfunctionaris als rector, worden overal ingezet waar er een vermoeden van kritisch denken en vrijheid van geest is.
Hij was boos, niet op mij maar op het leven
Ozan klapte dicht toen ik hem confronteerde met deze argumenten, met zijn extreem militantisme, en toen ik over zijn vader sprak. De leegte die hij jarenlang heeft gevoeld kwam tot uiting in gedrag maar niet in woorden. Hij was boos, niet op mij maar op het leven. Ik weet in alle eerlijkheid niet wat ik kan betekenen voor hem. Ik heb nooit extremisme van dichtbij, in mijn nabije omgeving, meegemaakt. Maar ik denk dat ik die gesprekken met hem ga blijven voeren. Omdat ik hem al één keer had opgegeven.
Je plaats in de samenleving
Onterecht, zo blijkt nu. Hij levert geen strijd voor het islamisme van Erdoğan, hij levert een strijd met het leven en voor zijn eigen identiteit. Een leven kan pas waardevol zijn als je hebt gestreden voor je plaats in deze samenleving. Net zoals die studenten nu strijden voor hun plaats in de Turkse samenleving. Mensen als Ozan dienen tot het besef te komen dat de wereld evolueert en dat de kritische geest daarom gevoed moet worden met verschillende inzichten. Streng optreden, slaan en zalven, confronteren met de blinde vlekken en vaak individuele gesprekken voeren, dat is wat ik ga doen met hem. Want vertoeven in de gevangenis van je eigen geest geeft islamisten als Erdoğan enkel meer macht.
Pinar Akbas
*
*CORONA & CENSUUR
*
VRIJE COMMENTAAR
*
Ziezo, dat was weer dat.
Dries Van Langenhove: de nieuwe JORIS VAN SEVEREN?
Je bent jong en je wilt wat. Liefst geen jazz of enig ander geting- tangel. De wetg naar Tabor gaat naar omhoog en –echt aar – die is niet van de gemakkelijkste. En ik kan het weten….
500521 – BLAUWE FRAUDE EN DAARENBOVEN LESBI- VRIENDIN TOT ‘THUISWERKENDED’ PARLEMENTAIR SECRETARESSE BOMBARDEREN
*
500521 – BLAUWE FRAUDE EN DAARENBOVEN LESBI- VRIENDIN TOT ‘THUISWERKENDED’ PARLEMENTAIR SECRETARESSE BOMBARDEREN
*
DONDERDAG 11 FEBRUARI 2021 .
Rottte mANDOLINERutten…..
INHOUD
OOK ‘TSCHELDT KUNNEN WE LATEN RESOSSORTEEN RONEDE DE NOEMER VAN A-SOCIALE MEDIA, OMDAT OOK DAAR DE PIRE WAARHEDID PRIMEERT
*
BREAKING NEWS
*
Sihamegate blijft sudderen….. Open Vld betaalde Sihame El Kaouakibi om lid te worden van de partij en campagne te voeren: prijskaartje: 50.000 euro
Bij de OpenVld dreigt Sihame El Kaouakibi een splijtzwam te worden nu uitgelekt is dat
het voormalige partijbestuur onder Gwendolyn Rutten minstens 50.000 euro betaalde aan El Kaouakibi om zich vast te zuigen aan de Open Vld en om haar eerste campagne te betalen.
De Maagd Rutten…
*
We hebben hier dus een situatie waarbij een overgesubsidieerde juffrouw zichzelf mediatiek op de kaart plaatst dankzij de binnenstromende subsidies in de vzw Let’s Go Urban, en dan haar bekendheid meedogenloos verzilvert door zichzelf te verkopen aan de liberale partij.
Het feit dat het geld ook gebruikt werd om campagne te voeren is op zich een probleem want de facturen van El Kaouakibi doorkruisen de welvoegelijkheids-regels van partijfinanciering.
Dat El Kaouakibi in 2019 dringend om geld verlegen zat verklaart de stress tussen subsidiestofzuiger El Kaouakibi en de liberalen. Want toen het geld niet direct betaald werd zette El Kaouakibi het mes op de keel van haar partij. In een blauwe colère dreigde ze ermee niet te verschijnen op het partijcongres in Mechelen van 2 en 3 mei 2019 waar ze geboekt stond om te speechen. De OpenVld wilde niet afgaan en trok snel haar chequeboek.
Voor zij die al jaren hart en ziel afdragen aan de liberale partij en geen 50.000 euro mogen factureren voor een lidkaart en een eerste campagne….. proficiat met Uw partij.
Rechtbank
Ondertussen lieten El Kaouakibi en haar duur betaalde advocaten het dossier over vermeend financieel gesjoemel weghalen bij de rechtbank van Antwerpen. Een van de bestuurders van subsidiefuik Let’s Go Urban zou een lekenrechter zijn in de Antwerpse ondernemings-rechtbank. Het dossier verhuist nu naar Tongeren, de thuisbasis van …. inderdaad Patrick Dewael.
Parlementair medewerkster
De Open Vld betaalde El Kaouakibi niet alleen 50.000 euro. Volgens enkele berichten mocht El Kaouakibi haar ‘huisgenoot’ inschrijven als parlementair medewerkster bij de liberalen. Het zou gaan om de dame die ook deels eigenaar is van een luxe-resort in Vietnam.
(Bronnen: BusinessAM, HLN, e.a.)
**
‘tScheldt doet het in tegenstelling met de Open Vld en Sihame El Kaouakibi zonder subsidies. Steun ons met Uw hardverdiende eigen centen:
*
CORONA & CENSUUR
VRIJE COMMENTAAR
*
Ook DE MORGEN gaf bij herhaling deze morgen, in de Kranten Overzichten op Radio Klara, druk van katoen om deze zaak te ….minimaliseren. Door ze in de juiste context te platsen. Ge moet maar durven !!!!
En het ergsted is, dat de meeste mensen daarmee weg zijn. De Politiek? Dat is nu eenmaal een smerig beest geworden, dat stinkt uit alle mogelijke kleuren-poriën.
Alleen het Vlaams Belang wordt doodgezwegen, erger dan dat Hitler het ooit waagde te doen met de Duitse oppositie tegen zijn schrikbewind. Dzt trouwens zijn climax vond met Claus von Stauffenberg, die in Rastenbuirg, uiteindelijk een bom onder de NNazi Tirannie durfde te leggen. Die bom trof geen doel, maar binnen de twaalf uur werd die durver echter, via een enkel klein rond gaatje, ‘kalt gesteellt’.
Vooral TVG, de toekomstige Eerste Piet van de Vrije Herenigde Lage Landen moet voortaan goed uit zijn dopen kijken, nu Patrick Dewael , tegen alle wettelijkheid in, het strafdossier weg uit Antwerpen in Tongeren tot zich heeft getrokken. Om het bij te zetten in het Gallo Romeins Museum, tussen alle soorten andere Oudheden…
In Coburgia sneuveenl zelfs koningen door des nachts van de rotsen in Marche-les-Dames te diielen…
Only in Belgium, dat ws toch het adagiol van Vrhfsdt?
500519 - HOELEEFLONERS OP KORTE TERMIJN UITGROEIEN TOT PARLEMANTAIREN, COICHETS, LESBIENNES EN ZAKKENVULLERS
.
500519 - HOELEEFLONERS OP KORTE TERMIJN UITGROEIEN TOT PARLEMANTAIREN, COICHETS, LESBIENNES EN ZAKKENVULLERS
*
*
WOENSDAG 10 FEBRUARI 2021
INHOUD
*
EN DAT ALLES ONDER DE ZEGEN VAN DE GODDELIJKE PROFEET EN VAN DE NOG HOGERE BLAUWE OPPERGODEN VAN DIT KLOTELAND…
*
Breaking News
*
Aan de spinnekop kan ’t niet liggen…
*
Nog meer cijfers: hoe Sihame El Kaouakibi zich rijk rekende in de integratie-industrie
We beginnen, voor de lol, opnieuw met enkele verse woorden van Dyab Abou Jahjah: “We moeten lessen trekken uit #sihamegate: 1- over het herwaarderen van vrijwilligerswerk tegenover Sociale ondernemerschap (non profit naar profit constructies), 2- Over partijfinancering, 3- Over de mantras van “diversiteit” en “empowering” als verdienmodel. Vul gerust aan..”
Er blijven zorgwekkende cijfers rond Sihame El Kaouakibi naar buiten lekken.
We schreven reeds eerder dat het betrekkelijk makkelijk is om de integratie-industrie te herkennen. Zoals in het heelal zwerft er ergens een grote vzw rond, waarrond dan plots kleine commerciële planeten opduiken die de grote vzw factureren voor allerlei producten en diensten.
In het geval van Sihame El Kaouakibi was het opper-consultant en sterrenwichelaar Deloitte die haar wijs maakte hoe ze haar integratie-imperium moest structureren. Volgens verschillende bronnen paste Sihame El Kaouakibi de haar aangereikte lessen maximaal toe, en meer zelfs.
De truc van Deloitte
Deloitte leerde El Kaouakibi hoe ze kon verdienen aan haar subsidie moederschip, de vzw Let’s Go Urban. De rechten op al wat niet los en vast zat in het moederschip moest El Sihame onderbrengen op de planeet “A Woman’s View”, een privé-vennootschap van El Kaouakibi. Alle rechten verbonden aan het ‘merk’ Let’s Go Urban mochten niet in Let’s Go Urban zitten, maar moesten in deze aparte commerciële vennootschap gestoken worden. Kwestie van professioneel en performant over te komen voor…. weer nieuwe subsidie stromen…
Alle lessen uit de ons omringende Business Schools van West-Europa werden losgelaten op de vzw Let’s Go Urban. Het is tekenend voor de Deloittes en Business Schools van deze tijd, dat er geen seconde werd stilgestaan bij het feit dat nagenoeg elke euro die binnenkwam bij de vzw Let’s Go Urban een gesubsidieerde euro was, die niet bedoeld was om afgeleid te worden naar de persoon El Kaouakibi, maar wel bedoeld was voor het doel van de vzw, nl. kansarme allochtone kinderen.
Van techniek naar truc
Een techniek die in multinationale middens wordt toegepast is het verkopen, leasen, of verhuren van de rechten op een naam. Als we spreken over Starbucks, MacDonalds of Kentucky Fried Chicken, heeft het zin om franchisenemers in de keten een som te laten betalen voor het ‘merk’, want het is dat ‘merk’ waarmee iedereen in de keten geld verdient. Die multinationals spelen echter niet met overheidsgeld. Bovendien heeft de naam van een multinational een onmiskenbare waarde. Het maakt voor een franchise nemer in de voedingsindustrie een groot verschil uit of hij ‘Starbucks‘ op zijn gevel mag hangen of ‘‘t Kommeke Koffie bij Jeanine‘.
In het geval van Sihame El Kaouakibi is de vercommercialisering van de naam ‘Let’s Go Urban’ a rato van 5.000 euro per jaar, een slag in het gezicht van de subsidiërende overheid, en vooral de bevolking die deze gelden voorziet. Er is voor de subsidiërende overheid geen enkel verschil of ze nu met ‘Let’s Go Urban‘ in zee gaat, of met ‘Let’s Dance Urban‘, of met ‘Sihame’s allochtone danswinkeltje‘… Het afleiden van gelden van de gesubsidieerde vzw naar een privé-vennootschap mag dan een techniek zijn in de wereld der multinationals, in de relatie tussen overheid en El Kaouakibi was het gewoon een (vuile) truc.
Geen enkele overheid zou op voorhand akkoord gaan met een deal waarbij de gesubsidieerde partij eist dat er eerst, apart, op een privé-rekening 5.000 euro moet betaald worden voor het gebruik van de naam van de gesubsidieerde partij. Het is schrijnend dat de overheid deze doorzichtige truc niet heeft opgemerkt in de boekhouding van Let’s Go Urban.
‘Coaching’ of het nieuwe integratie-manna
Naast de verhuring van de naam door een privé-bedrijf liet El Kaouakibi zich naar verluidt twee keer betalen. Ze kreeg een vergoeding uit het subsidiemoederschip “Let’s Go Urban”, maar tegelijkertijd factureerde ze vanuit haar privé-vennootschap “A Woman’s View” aan datzelfde moederschip.
De facturen die ze stuurde vanuit haar privé-vennootschap waren voor ‘coaching‘. Vraag is waarvoor ze dan al rechtstreeks vergoed werd binnen de moeder-vzw.
Het lijkt er een beetje op dat Sihame El Kaouakibi zich door de vzw liet betalen voor ‘leidinggeven’ en dat ze zich als leidinggevende van de vzw liet ‘coachen’ door…. zichzelf.
En Sihame moet daarbij heel wat ‘afgecoacht‘ hebben. Zoveel zelfs dat volgens De Morgen het consultancy kantoor Deloitte erg ongemakkelijk werd toen ze de hoogte van de bedragen zag die het moederschip Let’s Go Urban aan de privé-vennootschap van El Kaouakibi had betaald voor ‘coaching’.
177.615 euro
Dat is het bedrag dat El Kaouakibi op 2 jaar tijd (sept 2018 – sept 2020) factureerde vanuit haar privé-vennootschap A Woman’s View naar de vzw Let’s Go Urban voor ‘coaching’. Coachingsuren werden naar verluidt gefactureerd aan 60 euro per uur. Een snelle rekensom leert ons dat Sihame een slordige 2960 uren factureerde op 2 jaar tijd. Dat is een goed aantikkende 1480 uur per jaar. Dat zijn 185 werkdagen aan 8 uur per dag. Dat zijn wel erg veel coachingsuren voor iemand die nog een 5 tal andere vennootschappen bestuurt én in 2019 Parlementslid werd.
Nu, we weten ondertussen van Calvo en El Kaouakibi (al maanden niet meer in het Parlement) dat Parlementslid-zijn gewoon betekent dat je elke maand een riant bedrag op je rekening gestort krijgt, en dat je daarvoor niets moet doen, zeker niet zetelen in het Parlement.
Vanuit verschillende hoeken horen we dat er bij deze laatste nieuwe cijfers grote bedenkingen worden gemaakt, niet alleen door leden van de Raad van Bestuur van de vzw Let’s Go Urban, maar ook door Deloitte en het Parket.
Wordt ongetwijfeld vervolgd, … heu…. het verhaal bedoelen we dan. En Sihame waarschijnlijk ook.
*
CORONA & CENSUUR
*
VRIJE COMMENTAAR
LES IN GESCHIEDENIS
*
Noem dit recent Blauw Schandaal rond El Kaouakibi gerust een van de vele topjes van de blauwe ijsberg die, verre van de grootsheid van de Titanics, zelfs nog geen notenschelpje van een roeibootje kan doen vergaan…
Vooral geen golven opwekken…. Dat zijn toch de instructies van de Hogere Overheid? De gewone Burger mag pas, als hij dat dan nog zal kunnen, de mond opendoen als eenmaal de islamisering tot een ‘goed einde’ is gebracht…..
Want, zegt Lachtaert, d.i. de Rover Hoofdman, daar wordt nie mee gelachen! Want we waren djust zo goe bezig!!!!!
Sjieke Sjarel namelijk, de Zeus van de Oppergoden van de EU-Olympus, voelt de siddering tot in zijn uitgezakte teelballen. Zijn geniaal Leiderschap wordt in twijfel gebracht en hij weet als geen ander dat de messentrekkers van de EUSSR voortaan achter het hoekje op hem staan wachten.
They want more money !!!!!
*
Misschien is het ogenblik daar, om nogmaals het einde te belichten van de Moslim Aanvoerder na de mislukte belegering van Wenen in 1683, nauwelijks 100 jaar voor in 1789 in Parijs de poppetjes aan het dansen gingen. Ja Ja, net als nu, waren het toen ook al roerige tijden….
Laat U vooral niets wijsmaken.
Overal in Europa ofwel invallen door bloeddorstige Allah Adepten, toen indertijd nog niet via de buiken van hun vrouwen, maar via hun vlijmscherpe kromzwaarden, ofwel wegens de burgerlijke onlusten van het Gemeen Gespuis tegen het Wettelijk Gezag.
Ja Ja, dat ging toen zò te werk, bij de geboorte van de ‘Democratie‘ die er sindsdien niet veel is op verbeterd. Integendeel. Zelfs een hond met een hoed op, wil Burgemeester worden. Minder voor de eer, maar meer voor de poen. In sommige gevallen, zoals in Waregem, zelfs voor de seks.
Mannen-sodomieters weten waarom.
Maar terug naar die mislukte Turkse Opperbevelhebbr in 1673 voor de Poorten van Wenen…. Hij kreeg, na een maandenlange bloederige belegering, het beval uit Istanbul, om aan het hoofd van zijn schaapjes, zo ordevol mogelijk de aftocht te blazen. Een soort van Führer Befehl acant la lettre, want Istambul was tot voor kort (1483) nog, naast Rome, de Hoofdstad van het (Oost) Romeinse Rijk en heette toen CONSTANINOPEL, de Stad van Constantijn de Grote, de man die het Christendom verspreidde in Europa.
Ter herinnering: hier in Centraal Europa wilden de Moslimmerds oprukken, binst ze onderwijl in Spanje (Reconquista 711–1571) dapper lagen onderuit te gaan….
Och het is een naar geval.
De opvolgers van de door Allah gezegende Profeet namelijk, pas overleden in 632, waren 100 jaar later al doorgedrongen tot aan en over de Pyreneeën, waar ze in te Poitiers door K rel Martel (732) werden gestopt. Het duurde toen tot ze keer op keer het onderspit moesten delven, zoals in de zeeslag van LEPANTO (Ionische Zee - 7 oktober 1571) door Jan van Oostenrijk, bastaardzoon van Keizer KarelV 711–1571, in de pan werden gehakt. …
Toen de stoet van de gedecimeerde Verslagenen eindelijk terug waren binnen de muren van Istanbul, werd de Aanvoerder door de Sultan, die even zijn haremse bezigheden terzijde had geschoven, ten paleize uitgenodigd waar hij een zwarte zijden sjaal ontving. Wat een stilzwijgend bevel was tot zelfmoord. Binnen het uur. Wat aldus geschiedde. De rest van de teruggekeerden werd, naar goede moslim-gewoonte, over de kling gejaagd.
Vraag: zou El Kaouakibi ook op de hoogte zijn van dit gebruik eigen aan verlirzierde islammerds?
Mij niet gelaten, gezien de benarde funiete situatie van ons Parlement.
REKENLES
Verftrekkende van de hierboven verstrekte data & jaartallen, bereken hoelang het nog duurt voor we de volgende Moslim Invasie mogen verwachten.
Is, ’om de 200 jaar’ geen goede gok? Van WENEN 1783 tot Antwerpen 1983….toen was de herovering van onze Gewesten reeds enkele jaren goed aan de gang…
Aan Het Beleg van Wenen dankt de Vrije Wereld het bestaan van de croissant, d.i. de vernederde want horizontale Turkse Halve Maan, die we wereldwijd sedertdien op onze ontbijttafel krijgen…
500520 - DE KERKELIJKE WONDEREN ZIJN – DANK ZIJ DE CHINESE OEST- HAAST DE WERELD UIT EN DE HITLER JUNGE FAMILIE GAAT HEN ACHTERNA
.
500520 - DE KERKELIJKE WONDEREN ZIJN – DANK ZIJ DE CHINESE OEST- HAAST DE WERELD UIT EN DE HITLER JUNGE FAMILIE GAAT HEN ACHTERNA
DONDERDAG 11 FEBRUARI 2021 07:41:22
INHOUD
HET ‘VERRE LOIRDES’ LIJDT ZEER, ECOLO-GROEN VERROT Nog Meer, DE WERELD STAAT NU STIL WANT POLITIEK GESJOEMEL LOONT NIET MEER…
*
Filip Dewinter @FDW_VB
·13 miljoen mensen werden ondertussen gevaccineerd tegen Corona in Groot-Brittannië (20%). In Vlaanderen 214.120 (3,2%)... De brexit zorgt ervoor dat de UK niet aanhankelijk is v/d EU en dat loont...
Filip Dewinter @FDW_VB
Tom Van Grieken Retweeted
Kristof Luypaert @Kristof_A
Parketmagistraat Van Ingelgem meent dat spandoek stop islamisering gelijk staat aan "aanzetten tot haat en geweld jegens moslims".
Gaat parket ook iedere 'jongere' vervolgen die tijdens "JusticeForX" roept dat politie moordenaars zijn?
*
*
MARIA’S VERSCHIJNINGEN TE LOURDES, FRANKRIJK; 1858.
Feest 11 februari
Op 11 februari 1858 kreeg Bernadette Soubirous de eerste verschijning van ‘een vrouwe’, zoals ze zelf zei. Het meisje was de 14-jarige dochter van een werkeloze molenaar. Ze was arm en zo traag van begrip dat ze niet eens de antwoorden van de katechismus uit haar hoofd kon leren. Op 25 februari droeg de Vrouwe het meisje op naar de bron in de rots te gaan die daar vlakbij lag, en van het water te drinken en zich ermee te wassen. Bovendien gaf het Vrouwe te kennen dat er een kapel moest komen ter ere van haar, zodat de mensen er naartoe konden gaan op bedevaart. Toen het kind ervan aan de pastoor vertelde, was deze aanvankelijk zeer terughoudend. Hij droeg het meisje op het Vrouwe te vragen naar haar naam. Zij kwam terug met het bericht dat de Vrouwe had gezegd: “Ik ben de Onbevlekte Ontvangenis.” Door dit antwoord geloofde de pastoor in de echtheid van de verschijningen. Vier jaar eerder had de paus het dogma afgekondigd van Maria’s Onbevlekte Ontvangenis. Maar dat een eenvoudig, dommig kind als Bernadette die woorden in de mond nam: dat kon ze eenvoudig niet van zichzelf hebben. Alles bijeen herhaalden zich de verschijningen achttien keer. De laatste vond plaats op 16 juli van datzelfde jaar.
Nog geen veertien dagen later had de bisschop van Tarbes er al een commissie op gezet om te onderzoeken wat hier aan de hand was. Het duurde bijna drie jaar voor ze met haar eind oordeel kwam, dat het hier zeer waarschijnlijk authentieke verschijningen betrof. De gelovigen werd toegestaan naar die plek op bedevaart te gaan. Op aanwijzingen van Bernadette vervaardigde de beeldhouwer J. Fabisch een beeld van het Vrouwe dat vanaf 1864 een plaatsje kreeg in de grot van de verschijningen. In 1876 kon men de kerk inwijden die er gebouwd was. Vijfentwintig jaar later was ook de eronder liggende Rozenkranskerk klaar.
Vandaag de dag komen er elk jaar zo’n twee miljoen mensen naar Lourdes, onder wie vele zieken die er meestal bemoedigd en getroost weer vandaan komen. Sinds de bedevaarten op gang zijn gekomen, zijn er zestig officieel erkende wonderen gebeurd. Van vele andere wonderbare gebedsgenezingen en verhoringen wordt nog onderzocht of zij als wonder kunnen worden erkend. Produceerde de bron op het moment van de verschijning een klein waterstroompje, tegenwoordig geeft ze ruim honderdduizend liter water per dag.
Bernadette werd in 1925 zalig en in 1933 heilig verklaard
Eerst was er in Nederland het schandaal met de kinderopvang toeslag, waarbij duizenden gezinnen jarenlang onterecht vervolgd werden voor fraude. Het was zo erg dat de verantwoordelijke in de vorige regering Rutte II, Lodewijk Ascher, een socialist nota bene, besloot zijn verantwoordelijkheid op te nemen en af te treden, als volksvertegenwoordiger, alhoewel zijn PvdA-partij niet meer in de regering zat (zie je dat bij ons al gebeuren?).
Als gevolg van die toeslag affaire nam de regering Rutte III collectief ontslag. Zo erg leek dat dan ook weer niet, want in maart waren er in Nederland sowieso verkiezingen en ‘Teflon’ Rutte rekende erop dat ze hem nog een keer zullen sparen.
Maar de wereld staat niet stil. Na de toeslag affaire bleek er ook een reusachtig schandaal te zijn bij de adoptie van buitenlandse kinderen. Nog iets dat al jaren etterde in Nederland (en misschien ook wel elders)..
In Italië zegt men: ‘Non c’è due senza tre’. ‘Geen twee zonder drie’ en dat derde schandaal blijkt een belasting-fraude te zijn van onderaannemers van PostNL, die zich hoofdzakelijk via onderaannemers afspeelt in Vlaanderen. Daarvoor heeft PostNL een dienst gevestigd in Turnhout, nl ‘postNL Paketten België’.
We weten al langer dat Nederlandse (én Duitse) pakjesdiensten het onze e-commerce het leven moeilijk maken. De voornaamste oorzaak daarvan is het feit dat in Nederland de nachtdienst begint vanaf middernacht, in België daarentegen al om 20.00 uur, wat alles wat ’s avonds besteld wordt (en dat is het merendeel) hier duurder maakt. Dat hebben we nog te danken aan Kris Peeters, ondertussen al beloond met de lucratieve job van vicevoorzitter van de Europese Investeringsbank.
Wat het bij ons met die onderaannemers nog bij komt is, dat ze dikwijls in het zwart werken, soms zelfs met maatschappijtjes die hier al enkele jaren geleden failliet zijn gegaan en dat ze aan elkaar durven factureren zonder daarop BTW aan te rekenen. Onze Bijzondere Belasting Inspectie (BBI), die de zaak onderzoekt, heeft al weet van 29 dossiers, waarvan er 21 zijn afgehandeld met als resultaat bijna 12 miljoen euro aan ontdoken belastingen.
Tenslotte zou echter PostNL voor dergelijke gang van zaken verantwoordelijk moeten blijven. Samen met de schandalen omtrent de kinderopvang toeslag en de mistoestanden bij de adoptie van buitenlandse kinderen is het de vraag in hoever ‘Teflon’ Rutte het straks nog zal halen bij de verkiezingen in maart. Rutte IV zou er wel eens niet meer in kunnen zitten.
De materialen groep gaat op zoek naar een nieuwe CEO, nu Marc Grynberg aankondigt na 13 jaar afscheid te nemen.
Een paukenslag bij Umicore UMI0,00% in de marge van de jaarcijfers. Marc Grynberg kondigt zijn afscheid aan als CEO, na 13 jaar aan het hoofd van de materialen groep. Een opvolger is er nog niet: voorzitter Thomas Leysen zegt de voorbereiding te starten van de zoektocht.
'Marc is de langstdienende CEO in de geschiedenis van het bedrijf. We zijn blij dat hij aan boord blijft tot er een waardige opvolger is', klinkt het bij Leysen.
Sinds Marc Grynberg in 2008 aan het hoofd kwam van Umicore is de groep ingrijpend veranderd.
‘Het verhaal over CD&V is weinig tastbaar voor jonge Nederlandstaligen in de stad’, zegt Pieter Demeester, voorzitter van de CD&V in Brussel. ‘De C en de V, dat leeft niet bij de jonge generatie.’
CD&V en CDH: één strijd om de humanistische Brusselse kiezer terug te halen van bij de groenen
Analyse - 11/02/2021 - Leestijd 7 minuten
*
Het zijn barre tijden voor de christendemocratie in Brussel. Na de gewest-verkiezingen van 2019 belandden zowel de Brusselse CD&V als zusterpartij CDH in de oppositie in het Brussels parlement. Met Bianca Debaets beschikt CD&V over slechts één parlementslid. Ook in de gemeenten zijn er op een schaarse uitzondering na, weinig bekende namen. Wat is er aan de hand met een ideologie die in Brussel ooit kon rekenen op stemmen trekkers als Jos Chabert en Brigitte Grouwels? ‘De ecologische gedachte heeft het humanisme overgenomen’.
CD&V en CDH worstelen met zichzelf
In 2009 drie zetels in het Brussels parlement, in 2014 twee, en in 2019 uiteindelijk nog één. CD&V is in Brussel nooit echt groot geweest. Toch kon de partij decennia lang rekenen op enkele populaire stemmentrekkers, en daardoor op ministerschap in de Brusselse regering. De bekendste onder hen waren Jos Chabert en Brigitte Grouwels.
De nieuwe naam die CD&V sinds 2014 is beginnen promoten in Brussel, pakt echter niet goed
Nadat Grouwels in 2014 besloot om niet meer in de Brusselse regering te zetelen, werd ze tijdens de verkiezingen van 2019 ook niet meer verkozen als lijstduwer. De nieuwe naam die CD&V sinds 2014 is beginnen promoten in Brussel, pakt echter niet goed. Bianca Debaets is bijna niet bekend. Ook al heeft ze er een staatssecretarisschap op zitten tussen 2014 en 2019. Alleen Molenbekenaar Benjamin Dalle is buiten Brussel ook bekend. Hij bekleedt als Vlaams minister van Media nu een politiek ambt met veel zichtbaarheid.
Ook zusterpartij CDH worstelt met zichzelf. In 2004 behaalde het CDH nog tien zetels in het Brussels parlement. Na de gewestverkiezingen van 2019 nog zes. Dat lijkt mee te vallen op vijftien jaar tijd. CDH bleef al die tijd ook wel zichtbaar door deelname aan de Brusselse regering, en door een aantal burgemeester ambten. In het Brussels parlement geniet vandaag echter alleen Celine Frémault nog enige bekendheid in de oppositie. In 2020 ten slotte stapte Brussels boegbeeld Bertin Mampaka over naar de MR. Mampaka is niet echt een serieus politicus, maar hij was wel een van de stemmen trekkers voor de Franstalige christendemocraten.
De C en de V
‘Het verhaal over CD&V is weinig tastbaar voor jonge Nederlandstaligen in de stad’, zegt Pieter Demeester, voorzitter van de CD&V in Brussel. ‘De C en de V, dat leeft niet bij de jonge generatie. We moeten hun eerst uitleggen wat christen democratie betekent. Eenmaal dat is uitgelegd, moeten we de jonge Brusselaars ook uitleggen waar die “Vlaams” bij ons voor staat. Jonge Nederlandstaligen in Brussel zien zichzelf echter niet in de eerste plaats als “Vlaming”. Eenmaal je de C en de V hebt uitgelegd, haken er velen af.’
De lokale CD&V-voorzitter gelooft echter niet in het verhaal van een op zichzelf staande Brusselse identiteit, zoals door de andere Brusselse afdelingen van de klassieke Vlaamse partijen, sp.a en Open VLD, wel gedaan wordt.
hoe de Brusselaars overtuigen van het feit dat ze een identiteit hebben, maar dat die identiteit niet op zichzelf kan staan?
Demeester: ‘Brussel is alleen leefbaar als onderdeel van een groter geheel. Daarom houden we vast aan de gemeenschappen. Het idee van de Brusselse meertalige gemeenschap is romantisch. Het speelt in op een groeiende identiteit, een zekere fierheid om Brussels te zijn. En alhoewel ik daar ook wel graag in meega, ben ik ervan overtuigd dat Brussel ook Brussel is omdat ze deel is van grotere gehelen zoals Vlaanderen, België en de Europese Unie. We willen politiek voeren voor alle Brusselaars. Maar wel vanuit de overtuiging dat de Vlaamse Gemeenschap een rol te spelen heeft. Die moet voor ons zeker blijven. Het moeilijke is dan: hoe de Brusselaars overtuigen van het feit dat ze een identiteit hebben, maar dat die identiteit niet op zichzelf kan staan?‘
Christen Democratie heeft boot gemist
De vraag over het Vlaamse verhult echter een andere, internationalere tendens: wat is christen Democratie, en wie vertolkt het? Om daar een antwoord op te formuleren, kijken we eerst over het taalmuurtje, bij de oude ‘zusterpartij’ van de CD&V, CDH. CDH heeft meer nog dan CD&V een stempel van christelijk, en humanistisch. Ook CDH moest de jongste jaren aan flink wat stemmen inboeten.
‘De ecologische gedachte heeft het humanisme overgenomen’, zegt André du Bus de Warnaffe, gemeenteraadslid voor CDH in Etterbeek. du Bus behoort tot de klassieke francofone tak die nog uit PSC — de voorganger van CDH — stamt. Vooral in de oostelijke gemeenten van Brussel vind je dat electoraat en de bijhorende politici. Vaak van adel, of met familienamen die je nogal makkelijk in de Belgische geschiedenisboeken terugvindt.
du Bus zit al sinds 1989 in de Etterbeekse gemeenteraad, en heeft heel wat zien evolueren. ‘Het progressieve electoraat vervangt stilaan de oude PSC-stemmers. Alleen in enkele gemeenten, zoals Sint-Pieters Woluwe, houdt dat electoraat nog enigszins stand. Naast dat gegeven zijn we natuurlijk ook de dupe van een beweging die je overal in Europa ziet: het wegkwijnen van het midden. De kunst om naar compromissen te streven is eerbaar, en wordt door mensen nog verlangd. Maar de christendemocratische partijen kunnen die boodschap tegenwoordig minder goed verkopen. Jonge mensen komen op andere manieren samen. Ze zoeken andere compromissen. Ze zijn op andere manieren met humane waarden bezig. Daarom stemmen ze ook op de ecologische partijen. Wij hebben die boot gemist’.
‘Rentmeesterschap begrijpt niemand’
Ook Pieter Demeester komt — onafhankelijk van du Bus — tot een soortgelijke conclusie. ‘Christen Democratie staat voor solidariteit tussen mensen, op een menselijke schaal. De jongste 30 jaar hebben we echter nagelaten om het idee dat je de wereld beter moet achterlaten dan je ze aantreft, in de praktijk om te zetten. Dat idee was nochtans na de Tweede Wereldoorlog ingeburgerd in de christendemocratie. We vertalen dat idee op een manier die mensen niet begrijpen. We noemen het “rentmeesterschap”. Maar zeg nu zelf: wie begrijpt wat dat betekent?’
Groen is op vlak van duurzaamheid veel geloofwaardiger, en is op haar manier ook sociaal
‘Ik denk niet dat jonge mensen geloven dat “rentmeesterschap” de wereld zal redden. Groen is op vlak van duurzaamheid veel geloofwaardiger, en is op haar manier ook sociaal’.
‘DéFi lijkt op ons’
Naast het ecologische, blijft ook het communautaire aspect voor de christen Democratie belangrijk, zeker bij het CDH. ‘De partij die qua kiezers en thema’s in Brussel het dichtst bij ons staat, is in feite DéFi, het oude FDF’, zegt André du Bus de Warnaffe. ‘Er zijn echter twee grote verschillen: DéFi is een radicaal seculiere partij, en het is een stadspartij. Zij staan daarom in Brussel sterk. Wij zijn christelijk en eerder een plattelands-partij. In Brussel hebben we niet echt een francofoon imago meer’.
In tegenstelling tot CD&V — dat geen opvallende mandatarissen meer heeft in de gemeenteraden van de 19 Brusselse gemeenten — kan CDH nog altijd teren op enkele Brusselse burgemeester ssjerpen. ‘Pierre Kompany is in Ganshoren een sterk figuur. En zijn doortocht als Brussels parlementslid in 2014 heeft hem politiek bekend gemaakt. De bekendheid van zijn zoon Vincent helpt natuurlijk ook. Ik denk dat Kompany nog wel even burgemeester zal zijn’, zegt du Bus.
Joris Poschet
Daarnaast beschikt CDH over een burgemeester in Sint-Agatha-Berchem (Christian Lamouline), één in Sint-Pieters-Woluwe (Benoît Cerexhe, die ook een tijdje Brussels minister was) en één in Jette (Hervé Doyen). De christen Democratie staat nog erg sterk in Jette. Doyen is er al 20 jaar onafgebroken burgemeester. Het is ook in Jette dat CD&V een substantieel lokaal politiek mandaat mag bekleden. De partij levert er met jongeling Joris Poschet de OCMW-voorzitter. Het is zeer waarschijnlijk dat Poschet de komende gewestverkiezingen een goede plaats op de lijst krijgt. Naast Benjamin Dalle en Bianca Debaets. Poschet was al van 2014 tot 2019 Vlaams parlementslid.
Christophe Degreef
CORONA & CENSUUR
VRIJE COMMENTAAR
Na dergelijke verduiideliklkende bijdragen van zowat ’t allenkante als U hierboven kon lezen, past maar één enkele vaststelling…En die is dat een verstandig man weet wanneer hij de mond moet houden.
Dat spraakwoord van dat uilsluiken dat later een wijze oude uil werd, prijkt niet voor niet al die jaren bovenaan deze blog.
Moet mij echter nog wel van het hart, dat over diene wrede valse Lachtaert-Leliaerd, Big Boss na Mandoline Rutten, die op haar beurt o.a. ook de Sjerp overnam van het Gentse Liegebeest, volwaardig Leider van de PVV, de Pest Voor Vlaanderen: allemaal koek van één en dezelfde vergiftigde deeg.
De scheve sprongen in zijn eigen partij-top vergoelijkt die door ze op dezelfde hoogte (!!!!!) te stellen als de kosten van de wettelijk OK-zijnde kosten voor Piblic Relations van het Vlaams Belang & de NV-Anders-dan-OK..
Dat is voor de onoplettende toehoorder hetzelfde als rotte appelen gelijk stellen met geurige Appeltjes van Oranje.. Hun beider ronde vorm, ja die is het enige waarin we hem gelijk kunnen geven.
Ten andere: wat met der Coburger Nationale Socialistische Partijen, de Fr/Vl? – Ergo, hoe doen de Tsjeven het? À la Bart Van Lauw, die het verdomd-nog-aan-toe onder de rokken zocht van ons aller Mieke Cafmeyer? Het kleinste kind weet toch dat ‘ie ut neur schuvven moet bluvven’…
500518 - NAAST ROOD IS NU OOK TEN EEUWIFEN DAGE BLAUW EN VOORAL GROEN DES DUIVELS
.
500518 - NAAST ROOD IS NU OOK TEN EEUWIFEN DAGE BLAUW EN VOORAL GROEN DES DUIVELS
WOENSDAG 10 FEBRUARI 2021
* INHOUD
DE HUIDIGE GOELAGS, GASKAMERS EN MARTELKAMPEN ZOUDEN EIFENLIJK IN HET BLAUW OF HET GROEN MOETEN GESCHILDERD WORDEN.
*
*
SCHOLASTICA VAN MONTE CASSINO
kluizenares; † 543.
Feest 10 februari.
Zij zou een zus geweest zijn - volgens sommigen zelfs de tweelingzus - van Sint Benedictus de grondlegger van het westerse monnikendom, en stichter van de Benedictijner kloosterorde. Scholastica wordt beschouwd als de eerste benedictines.
Zij en haar broer werden geboren rond het jaar 480 in een rijke familie te Nurcia in de Italiaanse landstreek Umbrië. Volgens de bronnen zou hun moeder tijdens de bevalling bezweken zijn. De twee kinderen hielden dolveel van elkaar en trokken overal samen op tot het moment aanbrak dat Benedictus naar Rome ging om er zijn studies voort te zetten.
Reeds als klein meisje was Scholastica aan God toegewijd. Zodra zij kon, zocht zij de nabijheid van haar broer weer op. Aanvankelijk was zij naar een vrouwenklooster gegaan in de buurt van Subiaco; want daar was Benedictus zijn leven als monnik in de eenzaamheid begonnen. Later, toen Benedictus verhuisde naar de Monte Cassino, trok zij zich niet ver daar vandaan in de eenzaamheid terug. Eenmaal per jaar zocht ze haar broer op en voerde met hem een geestelijk gesprek. Daartoe verlieten ze beiden hun verblijfplaats en ontmoetten elkaar in het gastenkwartier van het nabijgelegen kloostergebouw. Ze spraken enkele uren met elkaar, genoten samen het uiterst sobere avondmaal en na de gebeden ging elk weer terug naar zijn of haar eigen plek.
Bij gelegenheid van wat later hun laatste gesprek zou blijken te zijn, uitte Scholastica bij het vallen van de avond haar verlangen, dat ze de hele nacht samen in gesprek en gebed zouden doorbrengen. Maar haar broer wilde liever naar zijn klooster terug. Zo had hij het zelf in zijn Regel aan zijn onderdanen bevolen. Door niets liet hij zich vermurwen. Het gaf trouwens geen pas dat een monnik en een kluizenares in elkaars nabijheid de nacht doorbrachten, al was het dan ook om te bidden en geestelijke gesprekken te voeren. Benedictus had op dit punt in zijn leven al moeilijke strijd moeten leveren. Daar wilde hij trouw aan blijven.
Maar Scholastica hield aan. Toen zij merkte dat Benedictus geen krimp gaf, bad zij de hemel om hulp. Op datzelfde moment barste er zulk een onstuimig noodweer los dat het werkelijk onmogelijk was om zich daarin te begeven. Benedictus was verbijsterd: "Moge God je vergeven, maar wat heb je gedaan, mijn zusje?"
"Toen jij niet wou luisteren, heb ik God mijn wens voorgelegd. Hij luistert wel, want je kunt met geen mogelijkheid naar huis."
De volgende morgen keerde elk terug naar de eigen verblijfplaats. Drie dagen nadien zag Benedictus door het venstertje van zijn hut een sneeuwwitte duif ten hemel vliegen, en hij besefte dat dit een teken was, dat zijn zuster was gestorven en dat haar smetteloze ziel opging naar God.
Verering & Cultuur
Hij liet haar in zijn kloostergemeenschap begraven, en bepaalde dat hij straks in hetzelfde graf zou worden bijgezet, want hij wilde niet dat de dood hen van elkaar zou scheiden.
In deze rubriek heb ik het al meermaals gehad over het rampzalig beleid van Guy Verhofstadt die na jaren in de oppositie haast flamingant geworden was en die met zijn burgermanifesten de rechtervleugel van de toen reeds sterk verwaterde Volksunie kon verleiden, wat later leidde tot de overstap van mensen als Jaak Gabriëls, Hugo Coveliers, Bart Tommelein en Bart Somers. Verhofstadts ultieme droom was echter niet de nieuwe grote Vlaamse volkspartij, maar het Belgische federaal premierschap. Om dat te bereiken, verloochende hij alles wat hij in die burgermanifesten had geschreven, gaf hij, om te PS te lijmen, miljarden euro’s weg aan het hopeloos verknoeide Franstalig onderwijs en maakte hij, samen met begrotingsminister Vande Lanotte, de spaarpot op die Dehaene had achtergelaten om de kosten van de voortschrijdende vergrijzing op te vangen. Zo legde hij de basis van het huidige Belgische deficit, dat alleen nog moet onderdoen voor dat van enkele Club Med landen.
Men zou zeggen dat ze het in de liberale familie nu wel geleerd zouden hebben, maar niets is minder waar. De geschiedenis herhaalt zich. Alexander Decroo liet als neofiet op het federale niveau in 2010 de regering Leterme vallen over de splitsing van Brussel-Halle/Vilvoorde, om later als minister in de regering Michel te pleiten voor herfederalisering, iets wat de Vlaamsnationalisten net niét wilden. Nu ook hij federaal premier kon worden, aarz7elde hij geen ogenblik om, net als Lachaert en Quicky, zijn eigen blauwe achterban in de wind te zetten, kazak te keren en een regering te vormen zonder meerderheid in Vlaanderen. Dit alles terwijl hij als liberaal best wist dat dit België overleeft dank zij de Vlaamse economie (70%), de Vlaamse export (83%) en de Vlaamse belastingen (90%).
En dan zijn er nog van die simpele zielen – ook in Vlaanderen - die het geweldig vinden dat Alexander Decroo zo vloeiend Frans spreekt. Dat is nogal wiedes: het is de man zijn moedertaal, letterlijk Open VLD blijft in werkelijkheid nog altijd dezelfde oude PVV: de ‘Pest Voor Vlaanderen’. We kunnen alleen maar hopen dat de eigen achterban, die zich verraden voelt, de kazakdraaiers bij een volgende verkiezing te rekening zal presenteren
---
En dan is er de zaak ‘Let’s go Urban’ van Sihame El Kaouakibi. Buiten de subsidies die ze van de Stad Antwerpen kreeg en waarbij men twijfelde wat ze ermee gedaan had, ligt ze nu overhoop met Open VLD, ook al over centen. Zo’n vroom vrouwtje, ze is zelfs naar Mekka geweest. Dat kan men zien aan de ‘El’ tussen haar voor- en achternaam.
*
*
HEINEKEN SCHRAPT 8.000 JOBS
Vandaag om 07:52
*
De Nederlandse biergigant ziet in tegenstelling tot Carlsberg geen snel herstel van de pandemie.
Het contrast is groot: bij Carlsberg voorspelt CEO Cees 't Hart een soort nieuwe 'Jazz Age boom' met snelle terugkeer naar het bierverbruik van voor de pandemie. Niets van die optimistische geluiden bij Heineken HEIA0,00% .
Heineken-CEO Dolf van den Brink in het rapport over 2020. 'We verwachten dat omzet, bedrijfswinst en winstmarge ook in 2021 onder het niveau van 2019 zullen liggen'. Hij merkt op dat eind januari minder dan 30 procent van de horeca-afnemers van Heineken operationeel waren.
30% de lockdowns bijten
Heineken zegt dat eind januari minder dan 30 procent van zijn horeca-afnemers operationeel was
'We verwachten dat de pandemie ook de eerste jaarhelft onze activiteiten zal beïnvloeden, met een geleidelijke verbetering in de tweede jaarhelft', zegt van den Brink.
En zoals in oktober aangekondigd met een strategische review neemt de CEO actie om structureel 350 miljoen euro personeelskosten uit te sparen: Heineken snijdt 8.000 jobs weg. Dat is bijna een tiende van de 85.000 mensen die nu wereldwijd bij de brouwer werken.
De jaarcijfers van Heineken waren in lijn met de verwachtingen en dus, precies door de vele lockdowns om de pandemie in te dijken, slecht. Consumenten kopen weliswaar meer bier in de supermarkten, maar dat is absoluut geen compensatie voor de weggevallen - lucratievere - bierverkoop in de horeca.
De omzet tuimelt 17 procent naar 23,8 miljard euro. Dat zet een negatieve hefboom lager op de resultatenrekening: de bedrijfswinst tuimelt bijna vier vijfde naar 778 miljoen euro, netto dook Heineken 204 miljoen in het rood.
Kurt Vansteeland
*
DOORBRAAK BOEKENNIEUWS - DE GROENE UTOPIE -- NU IN PROMOTIE
In 'De groene utopie' gaat Drieu Godefridi op zoek naar de ideologische wortels van het ecologisme. Hij komt tot het verrassende besluit dat de ideologie inherent totalitair is.
Het ecologisme is au fond een totalitaire ideologie. Tot die vaststelling komt de Franstalige Brusselse ondernemer-filosoof Drieu Godefridi in zijn nieuwe boek De groene utopie. Dat is een vertaling van L'écologisme, nouveau totalitarisme? dat eerder een Engelse versie kreeg. Binnenkort volgt een Portugese en een Duitse vertaling.
Afromen en verbieden
Het ecologisme roomt alle vette kantjes van het goede leven af, stelt hij. De ideologie — in België vertegenwoordigd door Groen en (vooral) Ecolo — is erop uit om te verbieden. Godefridi schertst: 'verban alles wat mogelijk is en hef een ecotaks op wat overblijft.' Mocht het niet zo grappig zijn, zou de ernst er snel van doordringen. En toch: dieselauto's worden stilaan uit de markt geduwd, nadat ze de stadscentra moesten verlaten waar we straks nog 30 km/u mogen rijden. Korte afstandsvluchten mogen straks niet meer. Vlees is uit den boze. Kernenergie is het Grootste Kwaad uit de geschiedenis. Landbouwers worden steevast geviseerd. En de vrijemarkt economie moet aan banden worden gelegd.
utopie
Meticuleus analyseert Godefridi de 'stichtende' teksten die aan de grondslag liggen van het groene denken. Godefridi toont aan dat ecologisme in feite een anti-liberale, anti-economische en zelfs totalitaire ideologie is. Zijn analyse doorspekt hij met een dystopisch verhaal: wat als het ecologisme wereldwijd voet aan de grond krijgt en zijn ideeën kan doordringen?
Totalitair?
In zijn recensie, elders op Doorbraak, benadrukt Rob Lemeire de totalitaire grondslag van het (politieke) ecologisme. Hij merkt op dat Godefridi ook vergelijkt met communisme en nationaal-socialisme. 'Geen totalitaire ideologie is echter ambitieuzer dan het ecologisme, aldus de auteur. De lezer krijgt nog in een voetnoot de opdracht eens te zoeken naar menselijke activiteiten die het klimaat-ecologisme niét radicaal wil aanpakken.'
Promotie
Volgens onze recensent is De groene utopie een warm aan te bevelen boek, zowel qua vorm als qua inhoud. Daarom is het meteen ons Boek van de Week, verkrijgbaar in de Doorbraak online boekhandel tegen een tijdelijke lanceringsprijs.
Bestel hier uw exemplaar tegen €17,95
Alvast veel leesplezier!
CORONA & CENSUUR
VRIJE COMMENTAAR
*
SAMENVATTENDE
BEDENKING
Vergelijk, wereldwijd, geval per geval het aantal
‘Regeringsleiders’ t.o.v. het aantal ‘Captains of Industry’ die de samenleving organiseren en/of verondersteld worden in goede banen te leiden.
Zowel de financiële resultaten als het Algemeen Welzijn zijn er naar.
Zoveel hoofden, zoveel zinnen…
*
‘Verdeel en heers’: was dat niet reeds ds stelregel van Julius Caesare, zo’n dik 2.000 jaar geleden?
-
Dat U hier met recht en reden terecht bent bij een strijdvaardig Vlaams Nationalist zou U eigenlijk al haast 20 jaar moeten hebben ondervonden. Het is mij dus een groot genoegen, zoals hierboven door anderen en beteren beschreven, te kunnen vaststellen hiermede aan de goede kant van de Geschiedenis te staan.
A l is dat tot hiertoe de kant geweest waar de klappen vielen…..
500517 - WAAROM GAAT VACCINATIE IN DE EU ZOVEEL TRAGER DAN IN HET VK, DE VS OF ISRAËL?
.
500517 - WAAROM GAAT VACCINATIE IN DE EU ZOVEEL TRAGER DAN IN HET VK, DE VS OF ISRAËL?
De zinkput
*
DINSDAG 9 FEBRUARI 2021
INHOUD
SJIEKE SJAREL DE GROTE BAAS VAN DE EU.U.U.S.R. ZAL ER WEL EEN TEKENINGTJE MOTEN BIJ MAKEN
**
*
ANSBERTUS VAN ROUEN
Bisschop † 695.
Feest 9 februari.
Hij was afkomstig uit Chaussay-sur-Epte en kwam reeds als kind aan het hof van Clotarius III († 673). Daar raakte hij bevriend met de kroonprins Dirk (Thierry). Als jongeman was hij enige tijd verloofd met Angadrisma Maar toen zijn vriendin werd getroffen door de lepra, vatte zij dat op als een aanwijzing van God dat Hij andere plannen met haar had. Zij verbrak de verloving en liet zich door Sint Ouen van Rouen de nonnensluier opleggen, waarna de lepra verdween. Blijkbaar was ook Ansbertus onder de indruk van dit hele gebeuren. Hij meldde zich als kandidaat-monnik bij Sint Wandrille die juist de abdij van Fontenelle gesticht had. In 679 werd hij op zijn beurt tot abt gekozen. Daarmee nam hij de plaats in van Wandrille’s opvolger, Lamberetus, die tot bisschop van Lyon was benoemd
Na de dood van Sint Ouen in 684 werd Ansbertus nog in datzelfde jaar benoemd tot bisschop van Rouen op uitdrukkelijk verzoek van zijn jeugdvriend, Dirk, die intussen koning van Neustrië en Austrië was geworden († 691). In die hoedanigheid stichtte hij uit eigen middelen een gasthuis. Bovendien wordt van hem verteld dat hij veel weggaf aan de armen.
Na de dood van Dirk greep de hofmeier Pepijn van Herstal († 714) de macht. Ansbertus werd afgezet en trok zich terug in de abdij van Hautmont in Noord-Frankrijk. Daar stierf hij enkele jaren later.
Verering & Cultuur
Hij werd begraven in de abdijkerk van Fontenelle. In de 9e eeuw werden zijn relieken door voor de Noormannen vluchtende monniken meegenomen naar Boulogne. Vandaar kwamen ze in 944 in de abdij op de Blandinenberg te Gent terecht. Bij die gelegenheid stelde men vast dat het lijk nog teken van bederf toonde en dat ook de kleding er nog uitzag alsof hij gisteren begraven was. Omdat zijn graf in de abdij van Fontenelle steeds in ere was gehouden, besloot men in 1027 het te openen voor onderzoek. Inderdaad vond men er alleen maar stof. Met als gevolg dat hij zowel op de Blandinenberg als in Fontenelle verering bleef genieten.
Het jaar van het virus, 2020, werd afgesloten met een historisch Belgisch deficit van bijna 45 miljard euro. Zo’n 35 miljard komen op rekening van de coronacrisis, een dikke 9 miljard had dit land al vóór het Chinese virus en haar varianten toesloegen. Enkele kleine lichtpuntjes: in het vierde kwartaal van 2020 kende de Belgische economie – voor 70% gedragen door Vlaanderen – een onverwacht, zij het klein, overschot. Ten tweede was de crisis van 1985, die leidde tot de devaluatie van de Belgische frank, nóg erger als we het tekort afzetten t.o.v. de omvang van de economie, die ondertussen een flink stuk gegroeid is, ook voornamelijk in Vlaanderen.
Het punt waar zowat iedereen momenteel aan voorbij gaat is, dat we het geld voor dat tekort niet hebben en dat iedereen denkt dat lenen niet zo erg is omdat de rente zo goed als onbestaande is. Vraag is maar hoelang dat nog vol te houden is en hoe hoog die rente zal worden mocht de economie inderdaad nog verder optrekken. Een oplossing zou kunnen zijn het lanceren van nieuwe investeringen, maar dan wel investeringen die leiden tot groei en op korte en/of langere termijn iets gaan opbrengen, geen zoals die van de tien gratis treintickets*, om maar een voorbeeld te nemen aan wat niét meer kan.
Georges Gilkinet, de huidige federale minister van Mobiliteit en niet toevallig een Waalse groene van Ecolo, zou de herhaling van de tien gratis treintickets niet ongenegen zijn en ligt daarom overhoop met de directie van de NMBS over de sluiting van een veertigtal stationsloketten
Hij ‘vergat’ of wist daarbij niet dat de spoorwegmaatschappij een zelfstandig overheidsbedrijf is. Ondertussen heeft men hem dat toch uitgelegd gekregen en zou hij bereid zijn tot een compromis met Sofie Dutordoir, CEO van onze ‘ijzeren weg’.
---
Het moet echter niet allemaal kommer en kwel zijn. Hier nog een mopje dat bij deze winterdagen past:
‘Wat is het verschil tussen een sneeuwman en een sneeuwvrouw?’
‘Twee sneeuwballen’.
*
*
BASF MAAKT KRUIS OVER NIEUWE ANTWERPSE GASCENTRALE
Vandaag om 01:00
*
Het chemiebedrijf BASF, een van de grootste energie verbruikers in ons land, bergt zijn plan voor een nieuwe, grote gascentrale op, vernam De Tijd.
De bedoeling was samen met het energiebedrijf Engie Electrabel op de BASF-site in Antwerpen een gas gestookte elektriciteitscentrale te plaatsen van 850 megawatt (MW), ongeveer evenveel als de kerncentrales Doel 1 en Doel 2 samen.
400 miljoen
Investering
AAN DE BOUW VAN DE GASCENTRALE IN ANTWERPEN HING EEN INVESTERING VAN ZOWAT 400 MILJOEN EURO.
Aan dat project hing een investering van zowat 400 miljoen euro. BASF en Engie wilden voor de centrale subsidies binnenhalen via het CRM-steun mechanisme, dat moet bijdragen tot voldoende vervang-capaciteit als in 2025 de kerncentrales sluiten.
‘In overleg met de hoofdzetel in Ludwigshafen is beslist het project geen prioriteit meer te geven’, zegt woordvoerder Fanny Heyndrickx. ‘Hoewel onze site zich goed leent om een gascentrale te bouwen, viel de business case uiteindelijk te negatief uit. Het economisch kader is te onzeker. Bij het steun mechanisme is nog niet duidelijk welke compensaties er vanuit de Overheid komen. We willen ook inzetten op hernieuwbare energie en voorkomen dat de groei van onze productie tegen 2030 tot extra CO₂-uitstoot leidt. Door een nieuwe gascentrale te bouwen zouden we die doelstelling niet kunnen halen.’
"Het economisch kader is te onzeker. De compensaties van de Overheid zijn nog niet duidelijk. "
FANNY HEYNDRICKX
Woordvoerder BASF Antwerpen
Met een jaarverbruik van 1,5 miljoen megawattuur elektriciteit en 5,7 miljoen ton stoom behoort BASF tot de grootste energie-verbruikers van het land. Het bedrijf baat op de Antwerpse site samen met Engie al Zandvliet Power uit. Die kleinere gascentrale van 400 MW levert behalve elektriciteit stoom die BASF gebruikt voor zijn chemische processen. De vergunning loopt tot 2023.
‘De bedoeling van de nieuwe centrale was dat haar capaciteit boven op die van de bestaande zou komen en dat ze elektriciteit zou leveren aan de markt’, zegt Heyndrickx. ‘We zullen verschillende toekomst scenario’s bekijken voor onze bestaande stoom- en gascentrale, die aan het einde van haar levenscyclus komt. We hebben de stoom hoe dan ook nodig voor onze productie. Een renovatie of uitbreiding van de bestaande centrale behoort tot de mogelijkheden.’
Tobe Steel
*
EUROPA - VACCIN
Een even effectieve aanpak als in het VK, Israël of in de VS zou ervoor hebben gezorgd dat nu duizenden landgenoten zouden zijn beschermd tegen covid in de twee komende maanden, nu het virus nog goed kan gedijen omdat de bevolking binnen leeft.
*
Europese vaccin aanpak gebrekkig
Waarom gaat vaccinatie in de EU zoveel trager dan in het VK, de VS of Israël?
Recent kwam Europees Commissievoorzitter Ursula von der Leyen onder vuur voor haar aanpak van de aankoop van covid vaccins. Dit wordt — samen met fouten op nationaal niveau en de eerder trage goedkeuring door het Europese Geneesmiddelen agentschap of EMA — meer en meer gezien als een belangrijke reden waarom EU-lidstaten zo veel trager zijn met het vaccineren tegen covid dan Israël, het Verenigd Koninkrijk of de Verenigde Staten.
Terwijl die twee laatsten al een akkoord sloten met Pfizer in juli 2020, duurde het maar liefst tot november voor de Commissie een gelijkaardige deal afsloot. Nochtans berichtte de Wall Street Journal al op lovende wijze over het vaccin in juni. Ook de aankoop van het AstraZeneca vaccin gebeurde nogal traag. De Britse regering sloot hierover al een akkoord met de Brits-Zweedse farma gigant in mei, terwijl de Europese Unie hiervoor maar liefst tot augustus wachtte.
Inclusieve vaccin alliantie
Belangrijk om daarbij te vermelden is dat vier Europese landen, namelijk Nederland, Duitsland, Frankrijk en Italië — de zogenaamde ‘inclusieve vaccinalliantie’ (IVA) — al los van de Commissie hadden onderhandeld met AstraZeneca en er zelfs al een princieps- akkoord was in juni. Toen echter beval de Duitse kanselier, Angela Merkel, aan haar minister van Volksgezondheid, Jens Spahn, om de verantwoordelijkheid hiervoor over te hevelen naar de Europese Commissie. Dat gebeurde dan ook, en samen met zijn drie collega’s schreef Spahn een eerder verontschuldigende brief stuurde naar de Commissie. Bloomberg oncludeert dan ook dat ‘de vingerafdrukken van Merkel overal te vinden zijn op het Duitse vaccin falen’.
Dat het de Commissie dan nog eens drie maanden kostte om het akkoord met AstraZeneca te bezegelen kan dan ook als een zoveelste falen op het conto van de Duitse Kanselier worden geschreven, naast de ‘Energie wende’, het chaotische immigratie beleid en natuurlijk de miljarden transfers in het kader van de eurocrisis.
Lagere prijs?
Het lijkt er sterk op dat de reden waarom de Commissie zo veel tijd nam is, dat ze de prijs van de vaccins wilde drukken, en ook wilde dat grote farma bedrijven sterker aansprakelijk zouden zijn als het misgaat. Voor het Pfizer-vaccin zou Israël 2,3 keer zo veel betalen als de EU, terwijl Israël, ondanks een bevolking die maar 12% bedraagt van de Duitse bevolking, wel 40% meer van dat vaccin krijgt dan de Duitsers, hoewel dit vaccin in Duitsland werd ontwikkeld.
de kost voor de economieën van de EU hierdoor maar liefst oplopen tot 100 miljard euro
Deze strategie heeft echter een bijzonder grote kostprijs, die de komende tijd alleen maar duidelijker dreigt te worden. Volgens één schatting zou de kost voor de economieën van de EU hierdoor maar liefst oplopen tot 100 miljard euro, aangezien het voor één tot twee maand langere lockdowns zou zorgen.
Gepolitiseerde Europese Commissie
Het is wel zo dat landen zoals België niet gelukkig waren met het eenzijdige initiatief van de vier landen van de ‘vaccin alliantie’, en men kan zeker be-argumenteren dat het een goed idee is voor EU-lidstaten om samen op te treden tegenover farmaceutische bedrijven. Niettemin ware het dan toch beter geweest dat de 27 EU-regeringen hiervoor een technisch team samenstelden, eerder dan te vertrouwen op de hopeloos gepolitiseerde Europese Commissie.
Wie er nog aan twijfelt dat de Commissie gepolitiseerd is en dat dit een probleem is, moet enkel de reactie bekijken van de instelling op de aankondiging door AstraZeneca dat het slechts 31 miljoen vaccins zou kunnen leveren aan de EU tegen einde maart, in plaats van de beloofde 80 miljoen vaccins.
De Europese Commissie ging hierop volop de confrontatie aan met het farmabedrijf, waarbij uiteindelijk ook het contract tussen de twee partijen werd publiek gemaakt. Dat contract, dat onder Belgisch recht werd opgemaakt, is allesbehalve duidelijk, maar volgens de Belgische advocaat Fernand Keuleneer heeft de Commissie geen poot om op te staan. Dat mag in elk geval niet verbazen, want reeds in juni berichtte De Tijd dat AstraZeneca moeite had om geschikte profielen te vinden voor de Belgische fabriek waar de productieproblemen zich nu voordoen. Het is evident dat AstraZeneca zich toen niet zou verbinden tot een resultaats-verbintenis.
De Europese Commissie vermoedt dat vaccins die in de EU werden geproduceerd naar het VK werden overgebracht. Ook dat kan wel eens perfect volgens het contract zijn, aangezien het VK drie maanden eerder een akkoord afsloot.
‘Vacci nationalisme’
Naast de openlijke ruzie met AstraZeneca opteerde de Europese Commissie voor een nieuw regelgevend kader voor het beperken van de uitvoer van vaccins buiten de EU. Puur protectionisme, nadat EC voorzitter von der Leyen maanden aan een stuk had zitten waarschuwen voor ‘vaccinationalisme’. De lidstaten keurden het kader echter snel goed, wellicht omdat ze ook maar al te gretig op zoek waren naar een manier om de aandacht van eigen falen af te leiden. Het leidde allemaal wel tot kwade reacties uit Japan, Canada en Zuid-Korea.
België zelf, en met name minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke, lijkt inmiddels met nog strengere wetgeving naar voren te komen. De Belgische farma sector waarschuwde hiervoor reeds, stellende: ‘Als deze wet erdoor komt, zou dat een ramp zijn voor de positie van “pharma valley” die ons land heeft.. Als hoofdzetels van die multinationals zien wat onze regering van plan is, zullen ze niet nalaten hun productielijnen naar andere landen te brengen’
Protectionisme zal enkel toekomstige investeringen in deze levensnoodzakelijke en innovatieve economische sector bedreigen
Sommige journalisten omschreven dit soort beleid als ‘Europe first’, maar de vraag is of dergelijk protectionisme goed is voor de Europeanen zelf. De reden waarom vele vaccins in Europa worden ontwikkeld is de sterke rechts-bescherming en de aanwezigheid van een rijk ecosysteem van onderzoekers en farma bedrijven. Protectionisme zal enkel toekomstige investeringen in deze levensnoodzakelijke en innovatieve economische sector bedreigen. Het is vreemd dat de federale regering en de Europese Commissie hier zo makkelijk mee wegkomen, want als er één land wel het centrum van de vaccinindustrie is, is het het onze.
Brexit
‘En cours de route’ zorgden von der Leyen en haar team nog voor een enorme uitbarsting van woede in Ierland, toen het duidelijk werd dat in het voorstel voor de Europese vaccin export-restricties een bepaling was inbegrepen die grenscontroles tussen Ierland en Noord-Ierland zou mogelijk maken. Von der Leyen lijkt hierover op eigen houtje te hebben gehandeld, zonder de Ierse regering en zelfs haar eigen brexi-adviseur Michel Barnier, te hebben ingelicht. Barnier waarschuwde sinds het brexit referendum zonder ophouden voor het gevaar dat grenscontroles daar inhouden voor het vredesproces.
Het doet denken aan hoe von der Leyen samen met Merkel op het einde van Duitse EU-voorzitterschap verleden jaar snel nog een investerings-verdrag tussen de EU en China bezegelde, dit tot ongenoegen van onder meer Belgische, Poolse, Italiaanse en Spaanse diplomaten.
Von der Leyen probeerde na het Ierse debacle eerst de schuld te schuiven op de Litouwse EU-Commissaris voor handels-beleid, Valdis Dombrovskis, maar moest uiteindelijk toch toegeven dat zij verantwoordelijk was.
Volgens diplomaten zou het vertrouwen in von der Leyen bij de lidstaten zijn geschonden door dit alles, en zelfs een opstappen wordt niet voor onmogelijk gehouden. Het is echter onwaarschijnlijk dat de beschermvrouw van von der Leyen, Angela Merkel, haar zal laten vallen, omdat dit ook meteen een erkennen van eigen falen zou inhouden.
Fake news?
Ondertussen blijven de onthullingen maar komen. Voor het vaccin van Johnson & Johnson bedong de VS alvast dat het voor Europa levering zou verkrijgen. Ook sloot de EU nog steeds geen overeenkomst voor het Novavax-vaccin.
Pieter Cleppe
CORONA & CENSUUR
VRIJE COMMENTAAR
*
Eigenlijk feitelijk is hierboven alles reeds gezegd. Wat er staat, hoeft geen krans, maar een ferme tik op de vele geschandvlekte vingers van deze Grote Leiders.
In naam van die vele honderdduizenden opgeofferde Corona-Doden, buig ik het hoofd en maak me de bedenking wie er nu een grotere volkeren-moordenaar is: Hitler of Merkel die onder één hoedje speelt met de Rode Spleetoog-leiders om niet alleen Europa te omvolken, maar de hele wereld.
ZEEBONKEN WETEN DAT DE BESTE STUURLUI LINKS AAN BAKBOORD, EN JA ZELFS AAN WAL STAAN….
*
Welkom op Mijn naamdag
Op deze site kunt u uw naamdag bekijken en eveneens van welke grondvorm uw naam is afgeleid. Ook is het mogelijk om door middel van directe links naar de websites van het Meertens Instituut en Heiligen.net om de beschrijving van uw naam of heilige te bekijken.
We willen hierbij vakantie feestdagen.nl en Dynamic Webservices bedanken voor het mogelijk maken van deze website.
Wij wensen u veel plezier met het bezoeken van deze site. Mocht u informatie/links over namen, naamdagen of heiligen hebben dan zouden wij deze graag op onze website willen zetten, u kunt contact met ons opnemen via het contactformulier.
Wat is een naamdag/ waar komt de naamdag vandaan?
De naamdag (panigyria) is de gedenkdag van de heilige naar wie een katholiek genoemd is (meestal tijdens de doop, de zogenaamde doopnaam). De naamdagen vallen in het algemeen op de sterfdag van de betreffende heilige. Een bekend voorbeeld is Sint Nicolaas. Hij stierf op 6 december in het jaar 342. In Nederland en Vlaanderen wordt iemands naamdag niet vaak gevierd, met uitzondering van enkele plaatsen in Limburg. meer... eer...
Open VLD is niet de enige partij die straks zal moeten rekening houden met haar achterban. De ondervoorzitters-verkiezing bij de N-VA kon rekenen op ruime mediabelangstelling, ook vanwege ‘t ¨Pallieterke. Buiten de beoordeling van de zes kandidaten, deed mijn lijfblad ook een poging om eens achter de schermen te kijken en ondervroeg ze enkele partijleden over de stand van zaken. Daarbij kwam tot uiting dat er bij de N-VA nogal wat zijn die hun hart vasthouden.
De recente uitspraak van Bart De Wever dat hij nooit met het Vlaams Belang zal samenwerken en zelfs zou aftreden mocht zijn partij dat wél zou doen, heeft veel kwaad bloed gezet, ook bij zijn eigen achterban. Velen binnen de N–VA vragen zich af waarom dat nodig was. Iedere Vlaming met gezond verstand weet dat Vlaanderen in 2024 de kans van haar leven krijgt om eindelijk een eerste beslissende stap te zetten richting zelfbestuur en onafhankelijkheid. Wat daarvoor nodig is, is een Vlaamsnationale meerderheid van N-VA en VB in het eigen parlement. Volgens de laatste peilingen is dat nu ±45% . Ook bij de N-VA achterban beseft men dat het nu of nooit wordt. Die achterban vertolkt daarmee dezelfde wens die recentelijk ook geuit werd door de Vlaams Volksbeweging (VVB), zoals ik ook al melde in mijn blog van 30 januari (‘Het onvoltooide Vlaanderen’), die beide partijen vraagt niet langer elkaar te bestrijden. De gezamenlijke vijand zijn de traditionele partijen die het allemaal zover hebben laten komen. De extra stemmen die de V-partijen in 2024 zullen nodig hebben om een volstrekte meerderheid te halen in het Vlaamse parlement zijn niet degenen die ze van elkaar zouden kunnen afpakken, maar wel van de blauwe achterban, die zich bedrogen voelt door Lachaert en de CD&V-achterban van Vlaamse burgemeesters die voor hun eigen politieke overleven mogen gaan vrezen.
Buiten de kritiek op de uitspraak van De Wever, vindt een deel van de N-VA’ers dat ze meer hadden verwacht van de Vlaamse deelregering, waarbij een uitzondering wordt gemaakt voor Ben Weyts, die respect afdwingt voor zijn consequente houding t.o.v. het federale België en de andere deelstaten.
Ondertussen is bekend dat Lorin Parys vicevoorzitter blijft en de tweede benoeming naar Valerie Van Peel is gegaan. We kunnen alleen maar hopen dat zij niet alleen his master’s voice zullen vertegenwoordigen, maar ook hun oor te luisteren zullen leggen bij een achterban die het momenteel moeilijk heeft.
---
Ik kom ook even terug op de reactie van Jef Verrijcken i.v.m. de Kastelse politiek (mijn blog van gisteren ‘Van stuurboord naar overboord’)). Hij zal daarin wel gelijk hebben, zo goed volg ik die ook weer niet en schreef dan ook van horen zeggen. Ik blijf er wel bij dat het vanwege het lokale VB een amateuristische aanpak was om geen tweede kandidaat voor te dragen en ga ervan uit dat men het eventueel alleen zal gevraagd hebben aan de VB-leden. Had men het mij bv gevraagd zou ik toegestemd hebben, maar dan als onafhankelijke. Ik ben in mijn hele leven (ik werd zaterdag 81) nooit lid geweest van een politieke partij noch van een vakbond en zal dat ook niet meer worden. Ik hoop alleen op een Vlaamse coalitie in 2024 als conditio sine qua non tot een eerste stap voor het tot stand komen van een onafhankelijk Vlaanderen. Mét De Wever als het kan, zonder De Wever als het moet.
De verfgroep AkzoNobel wil de Scandinavische concurrent Tikkurila niet meer kopen. De beslissing van de Belgische CEO Thierry Vanlancker komt er na een hoger bod van het Amerikaanse PPG.
Er komt een einde aan de biedstrijd tussen de verfreuzen AkzoNobel en PPG, die het allebei gemunt hadden op het Scandinavische Tikkurila, de marktleider in Noord- Europa en ook een belangrijke speler in Rusland en China. Nadat PPG vorige week het bod verhoogde naar 34 euro per aandeel - terwijl AkzoNobel 31,25 euro per aandeel bood - haken de Nederlanders nu af.
"In 2017 probeerde PPG tot drie maal toe AkzoNobel over te nemen. "
'De geplande overname van Tikkurila biedt niet langer aantrekkelijker mogelijkheden om meerwaarde te creëren voor onze aandeelhouders', zegt Thierry Vanlancker, de Belg die CEO is bij AkzoNobel, in een summier persbericht. AkzoNobel gaat nu verder eigen aandelen inkopen. Er loopt een programma van 300 miljoen euro. De groep mikt op een schuld/ebitdaratio van 1 à 2.
In januari sneed AkzoNobel PPG nog de pas af met een miljardenbod, een soort wraakactie nadat PPG in 2017 tot drie maal toe probeerde AkzoNobel over te nemen. Maar daarnaast is de biedstrijd rond Tikkurila vooral een illustratie van het herstel van de verfmarkt in coronatijden. Waar AkzoNobel in het begin van de crisis nog fors afzag omdat het de inkomsten van de luchtvaart en de auto-industrie miste, kon de groep langzaam maar zeker het verlies ombuigen door de verkoop van decoratieve verf, die in trek was bij corona-klussers.
Marie Van Oost
*
*
VERGETEN VRAGEN VAN DE VOORBIJE WEEK (126)
Commentaar - 08/02/2021
*
Ook de voorbije week werden veel vragen gesteld – en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden. Zoals:
Wie is de volgende El Kaouakibi?
(Aan de journalisten die pas nu berichten over de schandaalsfeer rond Sihame El Kaouakibi. Het was jaren taboe om zelfs maar vragen te stellen bij het ‘succes’ van Sihame. Pas nu mogen we weten dat er in 2015 al ernstige aanwijzingen waren. Er waren geruchten genoeg, ze werden gewoon genegeerd. Gaan al die journalisten opnieuw ‘uit de lucht vallen’ als de volgende ‘sociaal ondernemer’ door de mand valt? Volgt er ook nu geen onderzoek naar de subsidie stromen richting — we noemen maar iemand — Youssef Kobo?)
Wat is er gebeurd met groeps immuniteit?
(Aan Bart Somers, die een ‘vaccinatie attest‘ wil: ‘Als Pukkelpop zou kunnen doorgaan op voorwaarde dat iedere bezoeker gevaccineerd is, gaan we dat toch niet verbieden omdat 20% of 30% van de bevolking geen vaccin wil?’. Tot nu toe is altijd gezegd dat we groeps-immuniteit bereiken zodra 50 tot 70% van de bevolking gevaccineerd is. Je voelt dat de doelpalen verzet worden: nu moet iedereen een prik. Desnoods perkt een ‘liberaal’ als Somers je vrijheden in.)
Wie kiest er nu voor de zijlijn?
(Aan Kristof Calvo, die terugtreedt als spreekbuis van de Groen-Kamerleden. Fractieleider van een meerderheidspartij heeft namelijk de nadelen van het ministerschap (je moet de regering voortdurend verdedigen en recht praten wat krom is) zonder de voordelen van het ministerschap (zoals een auto met chauffeur). Bevriende journalisten zullen Calvo binnen afzienbare tijd een comeback gunnen door de grote poort, maar mensenlief: wat is die man een verwend kind.)
Wat riskeert een andersgeaarde moslima?
(Aan Joris Van der Aa, die in Gazet van Antwerpen vlakaf schrijft over ‘de vriendin van El Kaouakibi’. De geaardheid van El Kaouakibi is – zeker in Antwerpen – al langer een publiek geheim, maar het Open Vld-parlementslid heeft er altijd voor gekozen om dit privé te houden. Het is niet aan een journalist om zoiets publiek te maken. Mevrouw El Kaouakibi is mogelijk een fraudeur, en zeker een polariserende diva, maar in moslimmilieus is het nog steeds niet evident om openlijk bekend te staan als anders geaard.)
Hoeveel echt gemengde huwelijken zijn er?
(Aan staatssecretaris Sammy Mahdi, die vindt dat het allemaal wel meevalt: ‘In 2005 ging 60% van de Turkse mannen in België op zoek naar een vrouw in Turkije. Tien jaar later was dat wel al nog maar 20% tot 30%’. Niet alleen is 1 op 3 nog altijd waanzinnig veel: ondertussen is de Turkse gemeenschap hier natuurlijk zo groot dat je ook in België een Turkse vrouw kan vinden.)
Krijg je die roze bril bij het diploma sociologie?
(Aan socioloog Petrus te Braak, die de loftrompet steekt: ‘Brussel is als een blanco canvas, dat iedereen op zijn eigen manier kan invullen’. In de hedendaagse sociologie wordt de grens tussen ‘wetenschap’ en naïef activisme wel erg onbestaande. Zou Brussel ook als ‘een blanco canvas’ aanvoelen voor blanke jonge vrouwen die na zonsondergang door Brussel moeten? Te Braak benadrukt nog dat hij ‘voorzichtig’ wil zijn met politieke conclusies, waarna hij N-VA-voorstellen afschiet en PS-voorstellen prijst.)
In welke cultuur staan vrouwen niet zo hoog aangeschreven?
(Aan de redactiechef van Bruzz, die de straat-intimidatie in de hoofdstad aanklaagt: ‘Laten we wel wezen: in die honderden culturen en gemeenschappen in Brussel, staat de positie van de vrouw niet bij iedereen even hoog aangeschreven’. Over welke culturen en gemeenschappen zou het gaan? Duitse Eurocraten? Liberale joden? Chinese joggers? Leuk, die ‘laten we wel wezen’, waarna alleen maar wolligheid volgt.)
Wie beslist welke teksten herschreven moeten worden?
(Aan journalist Filip Rogiers, die fulmineert tegen ‘de verminking van het verleden onder het mom van modernisering’. Tenzij om politieke correcte redenen natuurlijk: ‘Wokeness is een van de minst slechte redenen om oude teksten te herschrijven of gewoonweg te schrappen’. Rogiers maakt zich druk over updates van oude kinderboeken, waarin personages een moderne snit of een paar technologische hulpmiddelen aangemeten krijgen. Maar ideologische censuur in de bibliotheek: géén probleem.)
Wat is een normale gage voor Jef Neve?
(Aan de manager van jazzpianist Jef Neve, die € 40.000 subsidie kreeg voor 20 facebook-livestreams: ‘Met € 2000 per stream zetten we een ploeg van 8 man aan het werk: naast licht- en geluidstechnici telkens ook een gast-muzikant. Deel dat bedrag door 9 en je komt nog steeds niet aan een normale gage’. Misschien zijn wij te zuinig op belastinggeld, maar klinkt toch verdomd goed verdiend door iets wat onze oom-met-piano op facebook elke dag gratis doet.)
Hoeveel rechtse mensen zijn er nog in uw toekomst?
(Aan politicoloog Roman Krznaric, die pleit voor een nieuw soort ‘Burger Raden: ‘De ene groep deelnemers neemt het standpunt van de huidige inwoners in en de andere groep doet alsof ze toekomstige inwoners uit het jaar 2060 zijn en dragen daarbij een speciale kimono. Het blijkt dat toekomstige inwoners ertoe worden aangezet radicalere en progressievere beslissingen te nemen’. Vreemd, dat al die ‘democratische vernieuwing’ altijd gericht lijkt op nog meer progressief, nog meer links. Misschien maar goed ook. Stel u het hoongelach voor, als een rechtse denker zou pleiten voor dit soort verkleed partijtjes.)
Welke bewijzen ondersteunen die straffe claim?
(Aan het Noorse parlementslid dat Black Lives Matter nomineerde voor de Nobelprijs voor de Vrede: ‘Natuurlijk zijn er incidenten geweest bij de demonstraties, maar de meeste daarvan zijn uitgelokt door handelingen van de politie of van tegendemonstranten’. De oude agent-provocateur-these is nog steeds heel salonfähig in linkse kringen (zolang het over linkse protesten gaat), maar laat ons dat noemen wat het is: een complot-theorie.)
Wat kan je nog verwachten van zo’n linkerzijde?
(Aan schrijfster Leïla Slimani, die teleurgesteld is in het progressieve kamp: ‘Links is onze natuurlijke bondgenoot, maar wel een die ons opmerkelijk vaak in de steek laat. Het is iets te makkelijk om te roepen dat je andere culturen moet respecteren als je zelf in een deel van de wereld woont waar vrijheid heerst. Ga eens kijken wat het is om in een land te leven waar je vol misprijzen en walging wordt neergebliksemd als je als vrouw zonder hoofddoek de straat opgaat, en ze je een prostituee noemen. Ik vind het vadsig om, comfortabel achteroverleunend in je studeerkamer in het vrije Westen, jezelf op de borst te kloppen om je tolerantie’. Slimani heeft het over Frankrijk, maar ze beschrijft net zo goed Vlaanderen.)
Wie omschrijft Turkije nog als ‘seculier’ of ‘democratisch’?
(Aan Vlamingen van Turkse origine, nu studenten in Istanbul opgepakt worden wegens ‘blasfemie’. Zij hadden het namelijk aangedurfd om op een poster de Kaäba van Mekka te omringen met regenboogvlaggen. Ter herinnering: Turkije beïnvloedt via tientallen Diyanet-moskeeën ook de islam in Vlaanderen. Radicalisering in Turkije is radicalisering bij ons.)
Hoe worden Europese parlementsleden zo slaafs?
(Aan kersvers Europarlementslid Tom Vandenkendelaere (CD&V), die ‘scherper en uitgesprokener’ wil zijn en vervolgens grossiert in gezapigheid: het is ‘te vroeg om een oordeel te vellen’ over Charles Michel, we moeten het Europees gestuntel rond de vaccins ‘in een breder perspectief’ zien, uiteraard is hij een ‘believer‘ in het EU-model… Het Europees Parlement heeft het potentieel om een veel vrijer en scherper parlement te zijn, met minder fractietucht. Maar de meeste Euro parlementsleden komen niet verder dan brave gemeenplaatsen.)
Wie traint er zoal in de boks- en gevechtsclubs?
(Aan Het Laatste Nieuws, dat schrijft over (extreem-)rechtse rakkers die gevechtstraining volgen in het buitenland: ‘Het is Vlamingen niet verboden om naar zulke kampen te trekken. Maar de vraag valt te stellen of het opportuun is dat om het even welke burger wapen- en oorlogs-trainingen volgt die bedoeld zijn voor professionelen, zonder de background checks die gelden in de beveiligingssector’. Interessant debat, dat je ook breder kan voeren. Wat voor ‘jongeren’ trainen bijvoorbeeld in boks- en andere gevechtsclubs in onze grootsteden? Hoeveel agenten hebben al aan den lijve ondervonden hoe goed je daar leert meppen? Hoe ‘opportuun’ is het om die boksclubs te subsidiëren?)
Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.
Dominique Laridon
CORONA & CENSUUR
VRIJE COMMENTAAR
Neen, verdere vragen zijn er niet meer. Wa wilde!
We lazen over Corona
klussers. Maar dachten eerst en vooral aan Corona Sufferds. In de eerste plaats dus aan Sjieke Sjarel en de hele reutemeteut EU-profiteurs die ons arme Avondland tegen astronomische vergoedingen en faveurkes van alle slach en soort, naar de bliksem helpen. Zonder ook maar al die tijd één enkel initiatief te nemen die zou moeten gelden voor het hele grondgebied. Geen per Natie ellfendertig lapmiddeltjes, het ene al dwazer dan het andere, maar één gefundeerd algemeen bindend verweer-beleid.
Een beleid dat geen de minste rekening houdt met de wil van Allah of die van een of andere kwakzalvende viroloog, bacterioloog of soepkomoloog.
Een beleid dat geen de minste tegenspraak duldt en dat zelfs voorziet dat onachtzaamheid terzake bestaft wotdt met een gedwongen opname in een soort heropvoedings-kamp op water en droog brood.
Bakboorders-Proletariërs aller landen, verenigt U deze keer ten goede…
500515 - ALS WE IETS WILLEN DOEN, MOETEN WE HET GIED DOEN
.
500515 - ALS WE IETS WILLEN DOEN, MOETEN WE HET GIED DOEN
ZONDAG 7 FEBRUARI 2021
*
INHOUD
ALS FRONTEX OF EEN RESEM NGO’S MAAR NIET – ONGEVRAAGD ZOALS GEWOONLIJK – IN HET BELANG VAN DE SACROSANTE GLOBALISATIE MAAR GEEN STOKKEN IN DE WIELEN KOMT STEKEN….…
*
*
LUKAS DE WONDERDOENER
*
Lukas (ook Loukas) kluizenaar; † ca 946 (of 953
Feest 7 februari
Hij was afkomstig uit de buurt van Athene. Volgens de verhalen die rond zijn persoon worden overgeleverd, zou hij als klein kind al bijzonder gevoelig geweest zijn voor godsdienstige zaken. Hij had hart voor de armen, besteedde veel tijd aan gebed en hield zich aan de vastenpraktijken van de Kerk.
Hij was nog jong, toen zijn vader stierf. Nu was hij verantwoordelijk voor het stukje grond van de familie. Zo wordt er van hem verteld dat hij er in een bepaald voorjaar op uit trok om het land in te zaaien. Onderweg kwam hij een arme bedelaar tegen aan wie hij zoveel zaaigoed afstond dat hij te weinig overhield om het gehele oppervlak van zijn eigen grond te voorzien. Maar God liet zijn goedkeuring blijken doordat uit het schamele restje zaad een enorme oogst groeide.
Lukas was hier zo van onder de indruk dat hij besloot monnik te worden. Zonder zijn moeder iets te zeggen, meldde hij zich aan bij een klooster in het naburige Athene. Moeder was ontroostbaar en in haar verdriet bad zij tot God dat Hij zo goed wilde zijn haar de verblijfplaats van haar zoon te onthullen. Daarop droomde de hègoumen (overste) van het klooster drie nachten achtereen dezelfde droom. Een vrouw verscheen hem die hem met grote heftigheid verweet haar zoon van haar te hebben afgenomen.
Geschokt riep de hègoumen Lukas bij zich en ondervroeg hem over de omstandigheden van thuis. Onmiddellijk beval hij hem naar huis terug te keren en voor zijn moeder te gaan zorgen. Toen moeder vier maanden had aangezien, hoezeer hij zich tot het monniksleven voelde aangetrokken en hoeveel verdriet het hem deed niet aan die roeping te kunnen voldoen, gaf zij hem tenslotte haar zegen.
Nu meldde hij zich aan bij een ander klooster. Toch werd hij het liefst kluizenaar. Hij trok zich terug op de berg Joanitza (of Joanitra) bij Korinte. Daar stond een kerkje dat was toegewijd aan de heilige artsen Cosmas en Damianus Hij bouwde een eenvoudig hutje tegen de kerk aan en legde een moestuintje aan voor zijn onderhoud. Zeven jaar verbleef hij op die plek; deed er 's nachts zijn gebeden en ontving overdag mensen die hem om raad of gebed kwamen vragen. Twee bejaarde monniken die bij hem langs kwamen, achtten hem waardig voor de grote monnikengeloften. Daarmee was zijn hartenwens vervuld.
Door de invallen van de Bulgaren zag hij zich genoodzaakt naar elders te trekken. Nu ging hij in de leer bij een pilaarheilige in het Peloponnesusgebergte. Tien jaar zorgde hij voor hem zoals een kind voor zijn vader. Toen keerde hij terug naar zijn Joanitraberg. Maar daar werd zijn dierbare rust steeds meer verstoord door toeloop van mensen. Zij kwamen af op de wonderen die over hem verteld werden; die wilden ze met eigen ogen wel eens zien. Opnieuw trok hij zich terug. Nu naar een nog verder afgelegen berg in de landstreek Fokis, Stirion genaamd. Daar is hij tenslotte gestorven, naar men aanneemt op 57-jarige leeftijd.
Verering & Cultuur
Op zijn graf werd door Romanos II Theofanu het beroemde klooster Hosios Loukas gebouwd. Nog altijd komen er pelgrims naartoe om zijn hulp in te roepen.
Afgebeeld
Hij wordt afgebeeld als monnik met baard, de monnikskap over het hoofd, in gebedshouding (de beide armen uitgespreid ten hemel
Bij CD&V schijnt er toch stilaan het besef te groeien dat men niet goed bezig is. Dat geldt op de eerste plaats op gemeentelijk niveau, waar de partij nog meetelt. Er blijkt binnen de partij zowaar een rechtse beweging te zijn ontstaan, die zich ‘Stuurboord’ noemt, wat staat voor de rechterzijde van een schip. Eind december kwam deze nieuwe christendemocratische beweging, in de eerste plaats een netwerk van burgemeesters, reeds in het nieuws op de opiniewebsite van de Vlaamse Volksbeweging (VVB). Een der woordvoerders van Stuurboord is zowaar de burgemeester van mijn eigen gemeente, Kasterlee, Ward Kennes, die uitgebreid aan het woord kon komen in een interview in ’t Pallieterke van deze week. Ward stelt daarbij dat Stuurboord een antwoord is op het feit dat de mensen vaak het gevoel hebben dat CD&V centrumlinks is. Wat anders kan men het noemen als een partij in een federale centrumlinkse regering zit als vijfde wiel aan de wagen en door de coalitiepartners alleen maar wordt gedoogd om de Vlaamse oppositie zo wat kleiner te maken?
Ward Kennes komt uit een Vlaams nationaal milieu, maar om in Kasterlee politiek te kunnen meespelen, koos hij voor de christendemocraten die er al sinds mensengeheugenis heer en meester zijn. Toch zou die partij bij de laatste gemeentelijke verkiezingen haar meerderheid zijn kwijtgespeeld als de plaatselijke afdeling van het Vlaams Belang niet de fout had gemaakt maar één kandidaat voor te dragen. De kiezers, ondergetekende inbegrepen, zagen dat pas toen ze gingen stemmen. Mocht het VB een tweede kandidaat opgesteld hebben – desnoods een onafhankelijke zoals dat met Dries Van Langenhove gebeurd is - had zij een zetel meer gehad en CD&V een minder en waren de christendemocraten voor de allereerste keer hun meerderheid in Kasterlee kwijt geweest. Die zetel ging nu naar CD&V, maar omdat men bij CD&V vond dat één zetel op overschot wel eens niet genoeg kon zijn, werd er een coalitie aangegaan met de N-VA, alhoewel dat cijfermatig niet nodig was..
Het is even afwachten of die Stuurboord beweging binnen CD&V iets zal kunnen bereiken. Vaste rechtsere waarden zoals Pieter De Crem en Hendrik Bogaert zijn er (voorlopig?) niet bij. Het zal niet gemakkelijk worden in een partij die deel uitmaakt van een centrumlinkse federale regering zonder meerderheid in Vlaanderen, de regio waar CD&V het van moet hebben, zeker op gemeentelijk vlak. Als het niet lukt en men verder blijft aanmodderen met Paarsgroen+, waarvan de partij maar een aanhangsel is, blijft de kans groot dat een volgende verkiezing voor een volgende nederlaag gaat zorgen, ook op gemeentelijk vlak, het enige niveau waar ze momenteel nog echt meetelt en waar ze in 2018 nog tot 40% van de stemmen haalde, meer dan het dubbele van wat ze er regionaal of federaal nog van terecht bracht. Dan zou Stuurboord wel eens overboord kunnen gaan.
Wie zal er nog van wakker liggen?
*
HET MASTERPLAN VAN JEFFREY PRESTON BEZOS
06 februari 2021 01:00
*
STROOMGEBIED VAN DE AMAZONE RIVIER
Jeff Bezos, de succesvolste ondernemer van de 21ste eeuw, vergaarde een fortuin waarvan de omvang even moeilijk te vatten is als het aantal tentakels van zijn bedrijf in de economie.
Hij stopt als CEO van Amazon, maar gaat nu pas voluit voor zijn ware planetaire ambities.
U moet het maar eens proberen.
Tik www.relentless.com in uw browser, en u komt uit bij … Amazon. Een inside joke van Jeff Bezos (57), die in 1994 overwoog zijn opstartende internet boekenwinkel zo te noemen. Hij kreeg het advies toch maar voor iets minder agressiefs te gaan, maar behield de domeinnaam, voor de humor, maar allicht ook als belofte aan zichzelf om nooit - nooit - zijn doelen uit het oog te verliezen.
Weinig woorden die Bezos beter samenvatten dan RELENTLESS. Meedogenloos in zijn queeste naar werelddominantie, met een bedrijf dat net als de rivier waarnaar het is vernoemd eindeloos veel vertakkingen heeft in het dagelijkse leven van honderden miljoenen consumenten. Meedogenloos in het uitroken van concurrenten. Meedogenloos in de discipline en efficiëntie die hij vraagt van managers, die regels krijgen opgelegd als de Two Pizza Rule (om bureaucratie buiten te houden moet een team zo klein zijn dat het gevoed kan worden met twee pizza’s) of de verplichting een idee te pitchen in een narratief essay van zes pagina’s in plaats van in een - durf er niet aan te denken - Powerpoint-presentatie.
Roel Verrycken
*
…. das over Suske en Wiske: blote borsten goed, dikke lippen slecht……
De Rechten van de Mens op om het even welke Universele soort Religie en op de meest algemeen menselijke godsdienstige gevoelens uit vroeger tijden, hebben blijklbaar stilaan de plaats geruimd voor het veel praktischer ‘ondernamen’…. In zin om te kopen en te verkopen met het doel winst te maken…
Heb ik nog onthouden uit de Eerste Les ‘Handelsrecht’ in de 6de Economische van het Iepers Bisschoppelijk College….
Zaken doen en veel ping-pind binnenhalen, heeft zelfs haast goddelijke allures gelregen.
Pausen, Immam’s, Rabbijen, sherpa’s, Dalaï Lamas of hoe die dingen anders ook mogen heten: Neen, dankoewel. Geef me liever de websites van over the world win-win amateurs die bulken van de Mammoet.. En als er soms wat porno mocht tussen zitten: so what?
Vandaag hebben we als woordenschat bijgeleerd…
RELENTLESS. Meedogenloos
-
Two Pizza Rule
*
Voor wanneer, naast de Amazoneio de VS,, eindelijk nu ook eens de WOLGA of de DONAU?
En neen, namen van enorme Chinese rivieren ken ik (nog) niet. Die zillen er best ook wel zijn, zeer grote zelfs, voortgaande op de daar (spotgoedkoop) geproduceerde goederenstroom.
A propos: hoe zit het daar met e Chinese Pakbonden? Me dunkt dat het daar over ‘het arbeidsfront’ toch zo stil blijft….Benieuwd wat de PVDA hierover denkt…VOORUIT en dan is het
Filip Dewinter @FDW_VB
