|
264.2 - HET DAGELIJKSE MORGENKOFFIE ONTBIJT
ZATERDAG 3 OKTOBER 2020
 DEEL 2
HIER ZULT U LEZEN
DAT DE EUROPESE GEDACHTE, ALHOEWEL GOED IN BEGINSTEL, IN DE VERKEERDE HANDEN IS GERAAKT
@vlbelang
"Afhankelijk blijven van Brusselse rechtbanken is geen optie. De Brusselse rechters hebben geen voeling met deze regio en criminelen kiezen voor Franstalige berechting, omdat ze weten dat ze er dan ‘gemakkelijk’ v af komen."
S DE EUROPESE UNIE IN VRAAG GESTELD
Prof. Dr. Juliaan Van Acker, Het landverraad van de EU — Waarom ethiek Europa kan redden, De Blauwe Tijger, Groningen, 2016,
240 blz., ISBN 9789492161055 - 23,90 €
-
Prof. Dr. Juliaan Van Acker ° Brugge, 1940) is emeritus-hoogleraar aan de Radboud-universiteit Nijmegen. Hij was ook pedagoog in Congo, inspecteur van de jeugdgevangenissen, adolescentent-herapeut, directeur van een Instituut voor Zeer Intensieve Behandeling en hoofd van een project voor behandeling van ernstig gedragsgestoorde kinderen en jonge criminelen. Dit geeft een idee van zijn beroeps-ervaringen.
-
De burger voelt de EU als een steeds groter wordend probleem aan. En met de EU worden alle instellingen bedoeld, waaronder het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, waar de wetteloze, de misdadiger, op ongelooflijk veel begrip en bescherming kan rekenen. Neem hierbij dat die rechters-ambtenaren menen dat zij in naam van de mensenrechten de Verdragsregels en de nationale regels mogen aanpassen. De gevolgen van hun beslissingen schuiven zij af op de lidstaten en de samenleving. De EU heeft haar onmacht getoond op velerlei gebied: zij heeft de financiële crisis van 2008 niet zien aankomen, laat mensen op onwettige wijze Europa binnendringen (in de media worden ze steevast vluchtelingen genoemd), is onmachtig om de corona-crisis aan te pakken. Verder is er de globalisering (of anders gezegd: het oprukkende roofkapitalisme), met als gevolg dat de geborgenheid en de veiligheid van de burger zijn aangetast. Neem daarbij de toenemende schuldenlast van de lidstaten en de gekke maatregelen (onder dwang van de EU) die ze ons opdringen om de opwarming van het klimaat tegen te gaan. Onze politici beven van angst voor enige beschuldiging van racisme en deinzen er niet voor terug onze diepgewortelde tradities aan te passen, om tegemoet te komen aan die cultuurvreemde inwijkelingen, die in vele gevallen onze samenleving vijandig gezind zijn.
-
Dagelijks worden wij overspoeld met het nieuws hoe racistisch, eurofoob en islamofoob wij wel zijn. Europese morele, burgerlijke, geestelijke waarden en vaderlandsliefde worden ondergraven. De auteur ziet de redding in de spirituele heropleving van Europa, in een joods-christelijke ethiek, waarin hij zich een leerling toont van de Franse filosoof Levinas. Volgens die leer is de mens objectief gezien een wezen dat streeft naar behoeftebevrediging. Als deze behoeften centraal staan is de ene mens een wolf voor de andere. De grote winnaars in deze strijd zijn de superrijken. Om hieraan te ontsnappen grijpt de auteur terug naar de veronderstelde paradijselijke toestand, waarin een geest van universele broederschap heerste. Vanaf de verdrijving uit het Aards Paradijs werd de mens op het verkeerde pad gebracht door de rede, en werd de geschiedenis van de mensheid be heerst door oorlogen. De mensheid kan alleen gered worden door terug te keren naar zijn oer-toestand, een door de ethiek geïnspireerde samenleving.
-
Volgens de auteur zou de psychologie de mens moeten her-definiëren als een ethisch subject, vanuit zijn lotsverbondenheid met het goede, waarbij hij het lijden van de Ander op zich neemt. Slechts als ethisch subject wordt de mens vrij en niet meer vastgeketend aan zichzelf of aan zijn eigen behoeften. Het is de plicht van de mens zijn naaste lief te hebben. Het gaat om een onvoorwaardelijke en onbaatzuchtige liefde. Zolang er mensen zijn die hongerlijden, in mensonwaardige omstandigheden leven of geen onderwijs krijgen, is ieder ethisch persoon verplicht weg te schenken wat hij niet nodig heeft voor zijn eigen levensonderhoud. De ware liefde zou erin bestaan zich zelf op te offeren voor de andere. Levinas noemt dit substitutie: de andere wordt mijn ik. Dit zwakt hij af door te zeggen dat wij ons verstand moeten gebruiken en eerst de eigen talenten ontwikkelen, zodat wij de andere iets te bieden hebben. Alleen een welvarend Europa kan solidair zijn met de wereld. Vermits zovelen een beroep doen op onze solidariteit moeten wij een rationele afweging maken om een rechtvaardige verdeling mogelijk te maken.
Deze ethiek wordt ondermijnd door de liberale ideologie en door de massale inwijking van niet Europese mensen. De liberalen komen op voor het eigenbelang. Ook een welbegrepen wederkerig eigenbelang blijft een eigenbelang. Een immigrant is iemand die opkomt voor zijn eigenbelang en zijn verantwoordelijkheid voor de vrede en het welzijn in het land van herkomst ontvlucht. Massa-immigratie is bovendien gebaseerd op de foute idee dat mensen zomaar vervangen kunnen worden, onafhankelijk van de historische en culturele bindingen.
In andere culturen wordt het denken beheerst door magie, tradities, overleveringen, gehoorzaamheid aan het gezag, onwrikbare eerbied voor religieuze voorschriften. Zulke mensen overplanten naar onze samenleving leidt tot stuurloosheid, identiteitscrisis, haat tegen anderen. Dit sociaal-psychologisch deel komt in het integratiedebat niet voor. Het duurt eeuwen vooraleer het denken binnen een cultuur verandert. Om deze reden is de kolonisatie mislukt en zal het ontwikkelingswerk op niets uitlopen. Dit zou wel werken als de mensen in die landen samen met de teruggekeerde immigranten de opbouw van hun land op zich nemen. Afspraken of een verdrag met mensen uit andere culturen hebben weinig waarde, omdat ieder die afspraken zal uitleggen volgens de eigen cultuur-normen.
-
Om deze reden kunnen Europa en de islam niet vermengd worden. Het argument dat slechts een minderheid van de moslims extreem is, gaat niet op. Als die minderheid bv. 5% bedraagt, zitten wij in Europa met honderdduizenden extremisten die bereid zijn aanslagen te plegen. Nu gebeurt dit nog niet dagelijks zoals in Syrië of Irak, maar de aanslagen zullen toenemen als de tegenstellingen in de samenleving toenemen. Geweld is inherent aan de islam. Zodra een moslim terug wil naar de oorspronkelijke islam, bv. onder invloed van een prediker, ligt de weg open naar het gewelddadige gedrag. Zij die de stap zetten waren eerst gematigde moslims. Bovendien vormen die gematigde moslims de biotoop voor hun gewelddadige geloofsgenoten. De moslims horen niet thuis in Europa. Het probleem bij deze niet-westerse vreemdelingen is dat zij misdrijven plegen die in een beschaafd land ongehoord zijn. Enkele voorbeelden: het beroven van blinden die lotjes verkopen, het in groep aanvallen en beroven van toevallige voorbijgangers, hulpdiensten oproepen en nadien met stenen bekogelen, nieuwjaar vieren door auto's in brand te steken en winkels te plunderen, groepsverkrachtingen, loverboys die meisjes in de prostitutie duwen, drugsbenden die elkaar bestrijden met oorlogswapens. De auteur geeft enkele voorbeelden van zwaar geweld zoals die voorkomen in Noord- en zwart-Afrika. Tijdens Zijn onderwijsjaren in Boende in Congo heeft hij staaltjes gezien van zware folteringen en kannibalisme, begaan door zwarten tegen blank en zwart (de opstand van de Simba's in 1964).
-
De auteur denkt dat communicatie tussen verschillende culturen vrijwel voortdurend tot misverstanden leidt, met spanningen en conflicten tot gevolg. Elk woord dat wij uitspreken is ingebed in de geschiedenis en de cultuur waarin we zijn opgegroeid. Hoe meer we ons internationaliseren en hoe meer internationale organisaties ons leven bepalen, hoe meer wij terechtkomen in een hedendaagse toren van Babel. Dit staat model voor een wereldregering en een eenheidsdenken. Een super-structuur die de wereld regeert is een gevaar voor de mensheid.
De Europese eigenheid wordt ondergraven door de multiculturaliteit en het kosmopolitisme. Deze begrippen betekenen gewoon dat een volk geen eigenheid en geschiedenis meer heeft. Zulk Europa zou een Europa worden zonder roeping of bestemming. Onder het argument dat Europa geen christelijke club is, zien velen er geen graten in dat Turkije toetreedt tot de EU. Immigratie wordt gezien als een zegen die ons zal verlossen van het verleden en de eigen cultuur als een product van vreemde invloeden. De samenleving is inclusief geworden, de nieuwkomer hoeft zich helemaal niet meer aan te passen. Wij moeten werken aan onze eigenheid (identiteit). Het opkomen voor de eigenheid is ook een opkomen voor de eigen waardigheid. Een volk dat zijn eigenheid verliest wordt stuurloos. De krachtige identiteit van elk volk verenigt de mensen en stelt hen in staat tot grootse daden. Dit voelen wij het best aan bij het nationalisme, de begeestering teweeggebracht door een gevoel van samenhorigheid van een hele volksgemeenschap. We zullen kunnen spreken van een sterk Europa als nationalisme in elke lidstaat wordt gekoesterd en als elk volk trots is op zijn eigen cultuur en verwezenlijkingen.
Verder zoekt de auteur dit heil in een krachtig Europa, uitgebreid met Rusland en Israël, waarbij het geestelijk bestuur in Israël ligt en het werelds beleid in Wenen. Het Frans zou de lingua franca worden. Europa ziet hij liever als een confederatie van staten, een verzameling van onafhankelijke staten, die op basis van een verdrag een geheel vormen. De confederatie van Europese staten moet zich terugtrekken uit de Verenigde Naties en uit de meeste internationale commissies, omdat samenwerking met zovele andere landen die een andere visie hebben, de daadkracht van Europa aantast.
De auteur doet meerdere uitspraken die wat vreemd overkomen en eerder een wens-denken zijn, en die in het huidige maatschappelijke denkpatroon niet uitvoerbaar Zijn:
• het indijken van de liberale (geld)macht ziet hij in het begrenzen van het inkomen tot 15.000 € per maand de oplossing van de migratie ligt in de massale terugkeer van alle immigranten en hun nakomelingen naar hun land van herkomst en zij nemen de nationaliteit van het land van herkomst weer aan, ook al zijn ze hier al meerdere generaties, om daar vrede en welzijn mogelijk te maken, met de steun van Europa. Door terug te keren nemen ze hun verantwoordelijkheid op voor de opbouw van hun land, zorgen ze voor een opbloei van hun eigen cultuur en zetten ze de tradities van hun voorouders voort
• wij moeten loskomen van het dogma van de noodzaak van de economische groei, door slechts te kopen wat levensnoodzakelijk is.
En wat denkt u van de volgende uitspraak? "Nu we geen koloniën meer hebben, hebben we de allochtonen om te vernederen. De werkloosheid onder de niet-westerse allochtonen is enorm. Ze wonen in de smerigste achterbuuften. De Marokkanen onder hen behoren tot de meest gehate bevolkingsgroep. Wij moeten ons geen illusies maken over de dagelijkse discriminatie die de allochtonen ervaren. Hun haat is wederkerig. Criminaliteit is dikwijls het resultaat van hun frustraties en hun gebrek aan kansen. Dit probleem is voorlopig onoplosbaar. (blz. 204) Het is de auteur blijkbaar ontgaan dat sedert de wet op de familie-hereniging in 1974 de niet-Europese vreemdelingen voortdurend worden voorgetrokken op de eigen mensen — men noemt zoiets positieve discriminatie. Zij krijgen dezelfde onderwijskansen als de autochtone bevolking, worden sterk bevoordeligd in allerhande socialezekerheids-uitkeringen, in de toewijzing van sociale woningen, de tewerkstelling. Verder hebben we nog de subsidiëring van islam-leraars en moskeeën, de toelagen aan cultuurverenigingen die zich het lot van deze beweerde verschoppelingen aantrekken. Bovendien genieten zij dikwijls straffeloosheid voor ernstige misdrijven. En waarvoor dienen al die racisme- en discriminatiewetten? Niet voor de eigen mensen. Nochtans, schrijft hij elders, zijn inwijkelingen, die jarenlang leven van de sociale uitkeringen, gewoon schaamteloos.
Waarom de auteur een beroep doet op een nieuwe filosofie van de naastenliefde, dewelke het christendom al tweeduizend jaar lang bepleit op een evenwichtigere manier, is niet duidelijk. Hij erkent dat de westerse maatschappij schatplichtig is aan de kerk voor de zieken en armenzorg, maar blijft aan het cliché hangen dat de kerk de vooruitgang heeft belemmerd en wij dankzij de Verlichting aan die dwang zijn ontsnapt. Integendeel, de kerk ligt mede aan de basis van de huidige technische en economische ontwikkeling, zoals blijkt uit meerdere onderbouwde publicaties Verder heeft de kerk (en de andere kerkelijke instellingen) een sterke invloed gehad op het maatschappelijke denken en zijn evolutie. De huidige maatschappij is ondenkbaar zonder de kerk.
-
Zijn pleidooi voor de eigenheid is een schot in de roos. Alleen is het niet duidelijk wat hij met nationalisme juist bedoelt. Wij onderscheiden namelijk het staatsnationalisme (eigenlijk een contradictio in terminis) en het volksnationalisme. Alleen dit tweede steunt op een natuurlijke binding en wordt in de jaren na WO II zwaar ondergraven. Ook zijn voorstel voor de terugkeer van de migranten getuigt van inzicht en moed, al betwijfel ik of dit ooit vrijwillig zal gebeuren.
Het Europa als een confederatie van staten is een mening die steeds meer ingang vindt (2) Sedert de ondertekening van het Verdrag van Maastricht is Europa de weg ingeslagen van een eenheidsstaat die de bevoegdheden van de nationale staten uitholt, hoewel minister Willy Claes na de ondertekening van dat verdrag kwam verklaren dat het beginsel van de subsidiariteit was gehandhaafd, nl. bevoegdheden die bij de staten konden blijven en door de staten konden worden uitgeoefend. Zeker sedert de invoering van de euro is Europa de andere weg ingeslagen, die van de dwingende superstaat.
**
Dit boek is alleszins het lezen waard. De auteur omschrijft de maatschappelijke problemen op een duidelijke manier, en stelt tal van oplossingen voor. Hierin is een onderscheid merkbaar tussen de oplossingen gegrond op de eigen ervaringswereld van de auteur en deze die hij voorstelt op basis van de nieuwe leer van de naastenliefde. De voorstellen die hij aanbrengt, hoewel niet alle uitvoerbaar, kunnen wel de aanzet zijn voor nieuwe ideeën.
Noten
1. Thomas E. Woods jr., 'De bouwmeesters van Europa — De geboorte van een beschaving uit de katholieke kerk', De Blauwe Tijger, 201 8, besproken in Kort Manifest nr 254.
2. Voor een diepgaandere analyse verwijs ik naar het boek van Gerolf Annemans, De ontvoering van Europa, Egmont, Brussel, 2019, 270 blz
Pieter Moerman
RADIO OOST-WEST
*
*
DROL VAN DE VADERLANDSCHE BROL
Dit is een stukje uit KORT MANIFEST van onze goeie ouwe vriend Erdwin Truyens. Naast DOORBRAAK zowat het enige lezenswaardige tijdschrift op de markt.
Wat meer is: het Christelijke Gedachtegoed is er de enige stevige basis van. Benieuwd welke recht geaarde Vlaming daar iets op tgege kan hebben.
Hoog tijd dus om dat overal van de daken te schreeuwen.
|
