***

Vrijdag 15 februari

Zon 7u55-17u59

H Siegfried van Zweden

.

ARCO, de Arc de Triompfe naar het Parijse model :

Schriftvervalsing, fraude, oplichting, diefstal

***

***

Ter zake :

De belastingkronkels van het ACW

Johan Van Overtveldt

 N-VA moet meteen naar rechtbank stappen in ACW-zaak’

De saga van de winstbewijzen van het ACW in Belfius Bank stond de jongste weken volop in de actualiteit. Het ACW en haar Waalse evenknie MOC kwamen immers tot een deal met staatsbank Belfius waarbij deze laatste de winstbewijzen voor 110 miljoen euro afkoopt. Naast deze verkoop brachten de winstbewijzen over de periode 2003-11 reeds ruim 100 miljoen euro aan dividenden op. Via een doordachte fiscale constructie kon het ACW de belastingen op de ontvangen dividenden beperken tot … 58 000 euro. Een gewone vzw of een individu zou op een dergelijke dividendenstroom 25 miljoen euro aan roerende voorheffing betaald hebben. Bovendien rijst de vraag of een gedeelte van de belastingvermindering, namelijk a rato van 6,9 miljoen, niet onrechtmatig verworven werd. Een reconstructie.

Op 19 december 2000 wordt door de christelijke werknemerszuil ACW de CVBA Sociaal Engagement opgericht. CVBA staat voor coöperatieve vennootschap met beperkte aansprakelijkheid (en met een sociaal oogmerk, aldus de notariële acte). ACW zelf bezit als feitelijke vereniging 6198 van de 6200 aandelen van Sociaal Engagement. De twee overige aandelen komen in handen van Jan Renders, van 2002 tot 2010 de voorzitter van het ACW en Marc Vandenberghe, een trouwe dienaar van de ACW-idealen.

De CVBA Sociaal Engagement krijgt, volkomen parallel met de moedervereniging, als gevleugelde doelstelling mee “een samenleving te realiseren waarin iedereen, solidair en gelijkwaardig, kan genieten van de fundamentele politieke, sociale, economische en culturele rechten, te streven naar een emancipatie van de werknemersbevolking en bijzondere aandacht te schenken aan de zwaksten en de meest achtergestelden in de samenleving”. Net als het ACW wordt ook Sociaal Engagement gehuisvest op het adres Haachtsesteenweg 579, 1030 Brussel.

Twee dagen later, namelijk op 21 december 2000, wordt voor dezelfde notaris, nl. de in Brussel gevestigde Eric Spruyt, het proces-verbaal verleden van de buitengewone algemene vergadering van een andere CVBA, namelijk BACOB. De origine van BACOB gaat terug tot 1924 toen binnen de christelijke werknemersbeweging de BAC (Belgische Arbeiderscoöperatie) wordt opgericht. BAC/BACOB doorloopt dan een aantal wijzigingen die er uiteindelijk toe leiden dat BACOB zowel als de ACW-verzekeringsgroep DVV in 1997 ondergebracht worden bij de Artesia Banking Group, grotendeels in handen van die andere ACW-maatschappij Arcofin.

De vijfde beslissing genomen op de buitengewone algemene vergadering van BACOB luidt dat per 31 december 2000 wordt overgegaan tot de creatie van 300 000 winstbewijzen “ten voordele van het ACW, de koepel van de christelijke werkgeversorganisatie / MOC (Mouvement Ouvrier Chrétien)”. Deze uitgifte gebeurt “ter vergoeding voor de positieve winstbijdrage van de houders van de winstbewijzen”. Nog steeds volgens die vijfde beslissing van de buitengewone algemene vergadering van BACOB “geven de winstbewijzen recht op een preferent dividend … Het totale dividend per boekjaar dat aan alle winstbewijzen gezamenlijk kan toegekend worden kan nooit hoger zijn dan 40% van de beschikbare nettowinst …”.

Binnen de ACW-koepel wordt vervolgens beslist om de winstbewijzen in BACOB onder te brengen bij de CVBA Sociaal Engagement die dus twee dagen voor de uitgifte van de winstbewijzen was opgericht. Het gaat dan om 264 000 winstbewijzen, de overige 36 000 zitten bij de Waalse broeders van het MOC die trouwens een parallelle CVBA met als naam Mouvement Social oprichten. Aan deze winstbewijzen wordt in de balans van de CVBA Sociaal Engagement geen waarde toegekend. In alle volgende gepubliceerde jaarverslagen wordt telkens expliciet opgenomen dat de winstbewijzen “geen aanschaffingswaarde hebben … niet verkocht kunnen worden … en evenmin een verkoopwaarde hebben”. Het zijn nota bene deze winstbewijzen die Belfius als staatsbank eind januari heeft ingekocht voor het ronde bedrag van 110 miljoen euro, waarvan 97 miljoen euro voor Sociaal Engagement en een 13 miljoen euro voor de Waalse tegenhanger Mouvement Social.

In de loop van 2002 fuseert de BACOB-Artesia-groep met Dexia. De winstbewijzen horend aan CVBA Sociaal Engagement worden vernieuwd en geven nu recht op een preferent dividend van Dexia Bank België. Tussen 2003 en 2011 ontvangt Sociaal Engagement alzo voor, afgerond, 102 miljoen euro aan dividenden, voornamelijk van Dexia Bank België (in veel mindere mate ook van DVV Verzekeringen). Als CVBA kan Sociaal Engagement alvast de roerende voorheffing verschuldigd op de uitgekeerde dividenden verrekenen in de vennootschapsbelasting. Dit levert op zich reeds een belangrijk belastingvoordeel op maar het regime van de DBI (definitief belaste inkomsten) biedt mogelijkheden tot een nog lagere belastingdruk. De DBI is in het leven geroepen om in bepaalde gevallen dubbele belasting van vennootschapswinsten te voorkomen. De DBI-aftrek voorziet dat men 95% van het bedrag aan ontvangen dividenden mag aftrekken van de belastbare basis van de vennootschap die de dividenden ontvangt.

Aan het gebruik van de DBI-aftrek zijn echter wettelijke voorwaarden verbonden. De vennootschap die de DBI-aftrek wil toepassen, moet aan één van de twee volgende voorwaarden voldoen. Ofwel moet zij aandelen aanhouden van de uitkerende vennootschap met een aanschaffingswaarde van minstens 1,2 miljoen euro (ondertussen opgetrokken naar 2,5 miljoen euro), ofwel moeten die aandelen minstens 10% van het kapitaal of van de stemrechten vertegenwoordigen.

Aangezien de winstbewijzen die Sociaal Engagement bezit naar eigen zeggen “geen aanschaffingswaarde of verkoopwaarde” hebben en evenmin kapitaal of stemrechten vertegenwoordigen, kunnen deze niet in aanmerking worden genomen voor de drempel van 1,2 miljoen euro, evenmin voor de drempel van 10%. Teneinde toch voor DBI-aftrek in aanmerking te komen, koopt Sociaal Engagement, zo staat expliciet te lezen in het jaarverslag over 2004, in de loop van 2003 106 000 aandelen Dexia NV (de holding) met een aanschaffingswaarde van 1 240 391 euro, dus net boven de fiscale minimumdrempel van 1,2 miljoen euro. Aan de eerste van de twee hierboven vermelde voorwaarden lijkt alzo voldaan en het vermeende recht op DBI-aftrek levert over de periode 2003-11 aan Sociaal Engagement een extra fiscaal voordeel op van afgerond 6,9 miljoen euro (zie bijgaande tabel).

Het gevolg is dat Sociaal Engagement door de net beschreven set-up een fiscaal bijzonder “interessant” vehikel geworden is. De cijfers over de periode 2003-11 illustreren dit treffend (zie bijgaande tabel). De ruim 102 miljoen euro aan ontvangen dividenden gebruikt Sociaal Engagement voornamelijk om de lonen van ACW-personeelsleden te betalen (namelijk a rato van 8,2 miljoen euro in het boekjaar 2011 alleen). Na aftrek van onder meer deze personeelslasten blijft er uiteindelijk, voor het geheel van de periode 2003-11, een belastbare basis van afgerond 20 miljoen euro over waarop de dochtervennootschap van het ACW … 58 017 euro aan vennootschapsbelasting betaalt. De gemiddelde belastingdruk waaraan Sociaal Engagement onderhevig is over het geheel van die negen jaar beloopt alzo minder dan 0,3%. De inhaligheid waarvan bepaalde grote multinationals de jongste maanden hieromtrent in het nieuws beschuldigd werden, verbleekt bij deze fiscale spitsvondigheid vanwege het ACW.

Maar met dit alles is de kous nog niet af want bij nader toezien blijkt Sociaal Engagement volgens de bestaande wetgeving en rechtsleer daarrond geen recht te hebben op de DBI-aftrek. De participatie van iets meer dan 1,2 miljoen euro die Sociaal Engagement nam is immers in Dexia NV, de holdingmaatschappij, en niet in Belfius NV of voorheen Dexia Bank België NV. Met andere woorden, Sociaal Engagement kan zich enkel op DBI-aftrek beroepen voor de bescheiden dividenden die ze van de holding Dexia NV verkrijgt, maar niet voor de royale dividenduitkeringen van meer dan 100 miljoen euro die ze op basis van de winstbewijzen in Dexia Bank België NV krijgt. Misleidend is eveneens dat het jaarverslag van CVBA Sociaal Engagement ieder jaar een participatie van 82% in Dexia Bank België vermeldt en daardoor de indruk wekt aan de 10% participatiedrempel voor de DBI-aftrek ruimschoots voldaan zou zijn.

Het argument dat Dexia NV de moedermaatschappij is van Dexia Bank België doet hier totaal niet terzake. Zoals reeds aangegeven zijn de huidige wetgeving en rechtsleer in dit verband ondubbelzinnig. Om van de DBI-aftrek te kunnen genieten moet het om een rechtstreekse relatie gaan en niet één via een moederholding.

De conclusie van deze saga is dubbel. Ten eerste poogde het ACW duidelijk heel intentioneel tot een constructie te komen waarbij via een handig gebruik van het mechanisme van de DBI-aftrek nagenoeg volledig ontkomen werd aan het betalen van belastingen op de dividenden uitgekeerd op de winstbewijzen. De vraag rijst hier welk moreel recht het ACW, en dus ook het ACV, nog heeft om van leer te trekken tegen ondernemingen die aan fiscale optimalisatie doen. Bovendien beging het ACW een kapitale fout door in de jaarrekening van Sociaal Engagement op verschillende manieren de schijn te wekken dat de voorwaarden voor de DBI-aftrek vervuld zouden zijn. De vraag rijst dus zeer nadrukkelijk of dit alles nog te vatten is onder de noemer van de belastingontwijking.

Aan het ACW werd in het kader van bovengaande analyse de volgende vraag voorgelegd (per mail en met telefonische bevestiging): “De CVBA Sociaal Engagement (nagenoeg 100% dochter van ACW) ontving over de periode 2003-11 in totaal voor afgerond 102 miljoen dividenden. Over dezelfde periode werd in totaal voor afgerond 58 000 euro aan vennootschapsbelasting betaald. Kan u mij toelichten hoe dergelijk laag belastingpercentage tot stand kwam?”. Ondanks herhaaldelijk aandringen, per mail en per telefoon, kwam daar nog geen antwoord op.

***

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

15-02-2013, 11:05 geschreven door DIGITHALYS

***

Donderdag 14 februari

Zon 7u57-17u58

H Valentijn, patroon van de geliefden

Onweert het op 14 februari dan sterven er veel rijkaards

.

***

***

***

Ter zake :

Een woord van verschil

Een kleine vijf maanden geleden besliste deze krant om het woord 'allochtoon' zoveel mogelijk te mijden in de kolommen. In interviewcitaten en ingezonden opiniestukken door derden kan het uiteraard wel nog, maar de redactie nam zich voor om zelf het woord zo min mogelijk te gebruiken. Vandaag zondigen we tegen de aan onszelf opgelegde regel, maar we doen dat bewust, en zelfs met enige trots.

In Nederland heeft het gemeentebestuur van Amsterdam, de grootste en meest divers gekleurde stad van het land, beslist om de begrippen 'allochtoon' en 'autochtoon' uit de officiële bestuursstukken te schrappen. Het zou te ver gaan om te zeggen dat dat besluit er 'dankzij' De Morgen gekomen is, maar het debat werd in Amsterdam wel op gang getrokken nadat het nieuws van hieruit naar Nederland overwaaide. En er is nog meer nieuws op komst. Ook de op een na grootste stad van het Vlaamse gewest, Gent, bereidt zich voor op een gelijkaardig initiatief. "De noemer allochtoon verbindt niet, maar sluit uit", stelt schepen voor Gelijke Kansen Resul Tapmaz in deze krant. "We kennen een migratiegeschiedenis van vijftig jaar, het is tijd voor diversifiëring." Zo is het maar net.

Er bestaan nogal wat karikaturale misverstanden over de reden om het woord 'allochtoon' niet meer te gebruiken. Critici hebben ons verweten dat we etnische verschillen, en de spanningen die daaruit voortvloeien, willen verzwijgen of ontkennen.

Het tegendeel is waar. De hoofdreden om tot deze beslissing over te gaan is net van journalistieke aard. In de praktijk is gebleken dat 'allochtoon' verworden was tot een stopwoord, een uniforme vlag die totaal verschillende bevolkingsgroepen dekt. Die betekenisvervuiling staat zorgvuldige berichtgeving in de weg, zowel bij het benoemen van problemen als bij het aanstippen van kansen. Het staat ook zorgvuldig bestuur in de weg, omdat het begrip ten onrechte de indruk wekt dat alle burgers met vreemde roots tot dezelfde aparte doelgroep horen.

Natuurlijk geef je ook een maatschappelijk signaal door het woord 'allochtoon' te vermijden. Noem je iemand 'allochtoon', dan sluit je hem en al zijn nakomelingen op in een semantisch getto, waaruit ontsnapping onmogelijk is. Dit wij-zijdenken problematiseert en betonneert het verschil in plaats van het als realiteit te aanvaarden. Dat is vooral onnuttig in het licht van een toekomst waarin het straatbeeld met name in de steden alleen maar diverser en gekleurder zal worden. Het is dan ook tijd dat we onze samenlevingsproblemen correct en taboeloos benoemen. Alleen zo kunnen we er in gedeelde verantwoordelijkheid samen het beste van proberen te maken.

Bart Eeckhout

***

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

15-02-2013, 10:07 geschreven door DIGITHALYS

.

***

***

***

Ter zake :

Racisme in het dagelijkse leven

Wat zou u ervan vinden als u in de tram naast iemand zit, die zomaar, zonder bepaalde reden, zegt: “Ik ben liever een Vlaming, dan een halalvreter!”  U zal misschien wel even de wenkbrauwen fronsen; tenslotte bent u netjes opgevoed en u zal eventueel wel negatieve gevoelens betreffende de gepigmenteerde medemens hebben, maar dit in het openbaar, zonder een aanleiding, willen verkondigen is een ander paar mouwen.  In werkelijkheid komt zo’n boude uitlating slechts zelden voor.  Wij zijn in het algemeen verdraagzame mensen.  Racisme uit zich meer tégen ons dan omgekeerd. 

In de tram kan een oplettende toehoorder merkwaardige gesprekken opvangen.  Zoals mijn vrouw en ik, een koppel van middelbare leeftijd.  Zelf hebben we geen Arisch uiterlijk; in de zomer, zongebruind, zou men ons voor mediterraanse afstammelingen kunnen houden.  Daarom waren een drietal Marokkanen eerder onbesuisd bij hun gesprek over nationaliteit en migratie.  Een jongen stelde: “Ik ben liever een vreemdeling dan een varkensvreter.”  Instemmend knikken bij zijn reisgezellen.  Een vanzelfsprekend racisme ten opzichte van ons.  Eerst wilde ik niets antwoorden: men wil ten slotte heelhuids thuis geraken.  Maar dan dacht ik dat er te veel gezwegen wordt, dat er te veel tolerantie is, en, ja dat ook, dat we hen te veel angst tonen.  De vijandigheid van immigranten, vooral moslims, tegenover de bevolking van het gastland is in heel Europa een fenomeen.

Na een tijdje doorbrak ik de stilte en vroeg duidelijk hoorbaar voor de omstaanders aan mijn vrouw of ze gehoord had welke racistische uitspraak die gast gedaan had.  Een borende blik van het trio in onze richting.  Mijn vrouw sprak hen afkeurend aan en meende dat zo’n uitspraak toch niet door de beugel kon.  Dat dit racisme was.

Toen wij bij onze halte uitstapten, kregen we nog de scheldwoorden “varkensvreter” en “ongelovig hoerenjong” naar het hoofd geslingerd, nadat ze in de tram hun gesprek voort gezet hadden met “spijtig dat we ze geen lesje kunnen leren, want hier is te veel publiek en aan de halte hangen camera’s”.  Dat was zelfs niet als bedreiging bedoeld; neen, ze meenden dat oprecht.   

En dat is het racisme in het dagdagelijkse leven.  Waarom laten wij dat toe?  Kinderen worden weggepest van speelpleinen, tieners hun gsm’s gestolen, meisjes uitgescholden en – erger – verkracht, oudere mensen beroofd.  Wie durft er ’s avonds nog onbezwaard op straat?  Vroeger staken we ons in onze beste kleren als we ergens heen gingen, de vrouwen haalden hun juweeltjes uit het doosje, droegen elegante schoentjes met hoge hielen.  Nu willen we vooral niet opvallen.  Makkelijke schoenen om snel het hazepad te kunnen kiezen, geen juwelen, geen opvallende tekenen van welstand, een quasi lege handtas, weinig geld in de portefeuille, bankkaarten thuis gelaten. 

In hun denken staat de vijandigheid tegenover ons centraal, tegenover christenen, andersdenkenden, anderslevenden, tegenover iedereen die de islam niet belijdt, afwijst of durft te bekritiseren.  En het ergste is dat men het als normaal gaat beschouwen.  Men heeft zich erbij neergelegd.  Er wordt amper tegen opgetreden.  En daarom zal het blijven gebeuren tenzij wij, u en ik, ieder op zijn manier en volgens de omstandigheden ertegen protesteert

***

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

14-02-2013, 16:14 geschreven door DIGITHALYS

.

***

***

***

Ter zake :

WERKEN AAN EEN STERKE V-MEERDERHEID!

Mechelen, 12 februari 2013

***

Confederalisme na 2014? De VLD doet niet mee en zwijgt in alle openheid. De CD&V haakt af bij monde van voorzitter Wouter Beke. Aangehaalde reden? “De ongekende gevolgen van het constitutionele avontuur van de N-VA”. Vraag: was de keuze van de N-VA voor het vage “confederalisme” wel een goede benadering? Waarom een containerwoord hanteren in de hoop de politieke markt daarmee volledig om te gooien?

In ons vorig persbericht van 7 november 2012 hebben we reeds aangeven dat Bart De Wever hoe dan ook niet om de onafhankelijkheid heen kan. Een sterke en dynamische groep binnen de N-VA wil de onafhankelijkheid. Er zal door vriend en vijand bij herhaling nadrukkelijk verwezen worden naar het punt 1 in de N-VA statuten. Bovendien zoekt de Vlaamse kiezer duidelijkheid en een bevrijding uit alle aanslepende en nog toenemende B-ellende. De hang naar een krachtige verandering in Vlaanderen zit zeer diep en zal niet wegebben maar verder aanzwellen.

Waarom daar niet op inspelen door de Vlamingen te overtuigen van de noodzaak om Vlaanderen tot een volwaardige staat te maken met Wallonië als bekend buurland? De N-VA heeft alvast het voordeel dat deze partij als grootste de sterke wil toont om aan onze Vlaamse toekomst te werken terwijl de traditionele partijen zich alleen maar negatief opstellen en alles ondernemen om de projecten van de N-VA te hinderen of af te blokken. De politieke positie van de N-VA is dan ook uniek en gelukkig momenteel sterk en verder groeiend met een zeer gemotiveerde achterban.

Om het N-VA-élan wat af te remmen proberen de tegenstrevers de voorstanders van het confederalisme uit te spelen tegen de voorvechters van de onafhankelijkheid (Zie o.a. het recent gepubliceerde onderzoek van de Hogeschool Gent bij de N-VA en de Open VLD leden). Maar... voorstanders van het confederalisme en voorstanders van de onafhankelijkheid vormen eigenlijk een en dezelfde basisgroep: zij willen zich bevrijden uit alle B-ellende. De verdedigers van het confederalisme beogen veelal ook de uiteindelijke realisatie van een volwaardige staat Vlaanderen binnen Europa maar zij geven gewoon het huidige officiële partijstandpunt weer. De N-VA is best in staat op korte termijn zowel de eigen leden als het nodige grote aantal Vlamingen te overtuigen om de bevrijdende stap te zetten naar een onafhankelijk Vlaanderen.

Politiek gezien staat de N-VA er op dit moment alleen voor. Een overweldigende verkiezingsoverwinning van de N-VA is dus noodzakelijk om na 2014 de gewenste volwaardige staat Vlaanderen te kunnen realiseren. Met de N-VA (en de andere V-partijen en/of politici) kan een doorslaggevende of zelfs een absolute meerderheid bereikt worden. Het komt er op aan dat resultaat te willen, het geloof in succes enthousiast uit te stralen en ervoor uiterst creatief en hard te werken. De N-VA kan het...samen met ons allen!

Werkgroep Vlaanderen Onafhankelijk/ Guido De Schuyteneer

***

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

14-02-2013, 15:19 geschreven door DIGITHALYS

.

***

***

***

Ter zake :

'Wat Vlaamse regering wil doen met WO I, doet ons vrezen voor het ergste'

Hubert van HumbeeckWalter Pauli

woensdag 13 februari 2013 om 05u45

***

Historici Rudi Van Doorslaer en Bruno De Wever roepen hun vakbroeders op om zich meer te mengen in het het maatschappelijke debat.

Bruno De Wever: Ik behoor tot het kamp dat gelooft dat academici met hun werk een brug moeten bouwen naar de brede maatschappij. De publicatie van Gewillig België over de rol van de overheid bij de Jodenvervolging leidde na goed vijf jaar tot de excuses die een paar weken geleden in de Senaat werden uitgesproken. Dat is eigenlijk snel. Ik publiceerde mijn inzichten over de geschiedenis van het VNV in de jaren dertig in 1994. Twintig jaar later merk je dat de brug eindelijk is genomen: ook in Vlaams-nationalistische kringen staat vandaag eigenlijk niet meer ter discussie dat het VNV een fascistische partij was.

Rudi Van Doorslaer: Hoe komt het dat de liberale democratie bij zo veel mensen zo veel legitimiteit verloor? Dat is, denk ik, de kernvraag van de twintigste eeuw. Die was aan de orde in de jaren dertig, en het is ook de vraag die we vandaag nog moeten beantwoorden. Onder Mussolini reden de treinen zogezegd op tijd en dat maakte indruk. Iemand die een beetje orde schept in de chaos krijgt bij veel mensen krediet. Wij vergeten vaak dat ook toen dictators een populaire aanhang hadden. Dat gaf hen een legitimiteit, en zonder die legitimiteit hadden ze niet zo lang aan de macht kunnen blijven. Dus hoe komt het dat zo veel mensen de democratie als staatsvorm hebben verworpen? Dat is ook vandaag nog essentieel.

Geschiedenis wordt door regeringen en elites altijd ‘gebruikt’, stelt u. Ook in Vlaanderen en in België?

Van Doorslaer: Met de nakende herdenking van de Eerste Wereldoorlog is die kwestie zelfs urgenter dan ooit. Hoe moeten we ons in de 21e eeuw verhouden tot die oorlog? Welke mythes kunnen we overeind houden? Welke pedagogische boodschappen willen we uit die Eerste Wereldoorlog distilleren? Wat ik in de voorbereidende teksten lees, doet mij vrezen voor het ergste. In haar missionstatement koos de Vlaamse overheid voor het thema ‘vrede’. Dat is de les die wij zogezegd uit de Eerste Wereldoorlog moeten trekken: dat mensen snakten naar vrede. Maar zowel tijdens als na de Grote Oorlog triomfeerde vooral het Belgische patriottisme. Er was natuurlijk de Vlaamsgezinde Frontbeweging en er was de collaboratie van het activisme, maar dat waren kleine minderheidsgroepen.

De Wever: Er was natuurlijk wel een kleine pacifistische stroming, maar de grote hoop van de Belgische soldaten wilde gewoon doorvechten om de oorlog te winnen. Ze wisten ook waarom ze wilden vechten: de Duitsers hielden het land bezet. En in dat land woonden hun families, hun gezinnen.

Van Doorslaer: Ik ben dus zeer nieuwsgierig hoe die herdenking zich zal voltrekken. Als je echt iets te vertellen wilt hebben aan de jongere generaties, dan kun je je niet beperken tot het overnemen van de mythes van de vorige eeuw. Zeker niet voor een herdenking die zo duur zal zijn als die van de Eerste Wereldoorlog in Vlaanderen.

Het volledige interview met Rudi Van Doorslaer en Bruno De Wever vindt u deze week in Knack.

***

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

14-02-2013, 13:12 geschreven door DIGITHALYS

***

Wie had dat ooit gedacht…..

Dat er zodanig veel Muzel-kiendjes zouden bijkomen dat het container-klodden zouden van komen.

***

14-02-2013, 11:50 geschreven door DIGITHALYS

***

Woensdag 13 februari

Zon 7u58-17u56

H Beatrijs  ASWOENSDAG

.

Pssst : gisteren voor de elfendertigste keer zonder stroom gevallen. Computer & Internet idem. In kosten gekomen voor een stroom-beveiliger en ondertussen ’n uitstap gemaakt naar Perugia en de vlieghaven aldaar. Een aanrader. Weiden als wiegende zeeën, aan de voet van de besneeuwde bergtoppen van de Apenijnen. Geen groot mirakel dat Fransciscus van Assisi hier kwam prediken voor de vogeltjes. Is al 800 jaar geleden, maar de tijd is hier blijven stilstaan.

***

Yasmino! Liever Yasmino

De Roos is veel te beladen….

***

***

Ter zake :

"Stadsbestuur verschuilt zich systematisch achter het vorige"

12/02/13, 20u48  − Bron: belga.be

Hommeles in Antwerpen duurt voort

***

Oppositieleidster Yasmine Kherbache (sp.a) pikt het niet dat het Antwerpse stadsbestuur zich bij kritiek op voorstellen "systematisch verschuilt achter het vorige bestuur". "Dat Patrick Janssens een maatregel niet heeft ingevoerd, is nu blijkbaar ook al een geldig excuus" in het debat rond het vreemdelingenloket, schrijft ze vandaag in een open brief. .

In de hetze rond de verhoogde retributie voor een inschrijving aan het vreemdelingenloket wees N-VA-schepen Liesbeth Homans er vandaag in verschillende kranten op dat voormalig burgemeester Janssens zoiets in 2011 al overwoog. Ook hij dacht aan 250 euro, aldus Homans.

Weerstand in verleden

 Kherbache erkent dat Janssens de andere centrumsteden een retributie voorstelde "zodat extra administratief personeel aangeworven kon worden" om de nieuwe dossiers na de collectieve regularisatiecampagnes te helpen verwerken. Ze onderstreept echter dat een door de bevoegde diensten uitgewerkt ontwerpbesluit binnen de sp.a-fractie op veel weerstand botste, "omwille van principiële en juridische redenen", waarop het voorstel van tafel verdween.

 Dat het voorstel door het nieuwe stadsbestuur desondanks "als excuus gebruikt wordt om zich achter te verstoppen", pikt Kherbache niet. De sp.a-fractie was destijds al tegen, en bovendien hadden het Europees Hof van Justitie en het mensenrechtenhof intussen kritiek op gelijkaardige voorstellen in Nederland, onderstreept ze.

Weigering debat

 Volgens Kherbache is de reactie "symptomatisch voor de manier waarop het nieuwe stadsbestuur weigert het inhoudelijke debat rond complexe thema's aan te gaan", verwijst ze ook naar de eerdere controverses rond het "patsersproject" en het interview waarin burgemeester Bart De Wever homoseksualiteit een "obediëntie" noemde.

 "Wanneer het gaat over de écht moeilijke thema's in een stad - hoe gaan we om met diversiteit, met de bevolkingsgroei en de beperkte ruimte - wordt het inhoudelijke debat systematisch uit de weg gegaan en worden er schuldigen of excuustruzen gezocht", besluit Kherbache. .

***

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

14-02-2013, 11:34 geschreven door DIGITHALYS

***

Wie had dat ooit gedacht…..

De Koning en de Flaminganten trekken in deze aan hetzelfde zeel.

***

13-02-2013, 08:34 geschreven door DIGITHALYS

.

De Mol of De Bie? Dat wete nie….

’t Is misschien zelfs ene die Allah bidt om de gracht te mogen graven rond de burcht Antwerpen. Hey, gij daar, Campske, nu nie neuten, hé !!!!!

***

***

Ter zake :

'Omstreden vreemdelingentaks Antwerpen was idee van Patrick Janssens'

Eddy Eerdekens  De Standaard, De Morgen

dinsdag 12 februari 2013 om 07u32

***

De vreemdelingentaks waarvoor het stadsbestuur van burgemeester Bart De Wever onder vuur ligt, was een idee van zijn voorganger Patrick Janssens. Andere steden wilden het voorbeeld van Janssens volgen, maar de toenmalige burgemeester van Antwerpen werd teruggefloten door zijn eigen partij.

Sinds Antwerpen een ‘migrantentaks’ van 250 euro vraagt aan nieuwkomers die zich in de stad willen inschrijven, ligt de verantwoordelijke schepen Liesbeth Homans en met haar het hele stadsbestuur van burgemeester Bart De Wever onder vuur. Een inschrijving aan het vreemdelingenloket kostte tot nu toe 17 euro.

Minister van Binnenlandse Zaken Joëlle Milquet liet weten dat ze een onderzoek naar ‘discriminatie’ gaat instellen en de Liga voor Mensenrechten beschuldigde het stadsbestuur ervan dat het een gracht rond Antwerpen aanlegt om mensen van andere afkomst te weren.

De vreemdelingentaks is bovendien in strijd met Europese regels, wanneer het gaat over de inschrijving van nieuwelingen met een nationaliteit uit een andere Europese lidstaat. Dat zegt Janek Nowak van het Instituut voor Europees Recht aan de KU Leuven in De Morgen. ‘Voor het verblijfsrecht mogen geen kosten aangerekend worden. Dat staat zo in de EU-verdragen.’

Andere steden vrezen intussen voor een toestroom van migranten, die de inschrijvingstaks in Antwerpen niet willen of kunnen betalen. Gent vraagt om samen met 13 centrumsteden overleg te plegen. Mechelen en Brugge hebben zich al vragende partij gesteld voor een dergelijk overleg.

SP.A-fractieleidster Yasmine Kherbache noemde de vreemdelingentaks een gevolg van ‘holder-de-bolder-bestuur’. ‘Er was beter eerst overleg geweest met de andere steden.’

‘Daar heb ik geen zin in,’ zegt verantwoordelijke schepen Liesbeth Homans (N-VA) in De Standaard. ‘Hierover is in 2011 onder het vorige stadsbestuur al overleg geweest binnen de Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten. Niemand hield Antwerpen toen tegen. Sterker nog, Gent zei toen: als jullie het doen, doen wij het ook.’

Intussen blijkt dat de vreemdelingentaks van 250 euro een idee was van de voormalige burgemeester Patrick Janssens. ‘Er is in oktober 2011 een ontwerpbesluit van het schepencollege opgesteld waarin een retributie van 250 euro wordt gevraagd,’ zegt Homans. ‘Er waren zelfs minder uitzonderingen dan nu. Enkel studenten moesten minder betalen.’

De motivatie van het stadsbestuur onder Patrick Janssens voor de invoering van deze vreemdelingentaks was naar verluidt dat ‘deze mensen’ nog niks hebben bijgedragen aan de werking van de instellingen in België omdat ze geen andere belastingen betalen.

Voormalig schepen van Loketten Monica De Coninck (SP.A) bevestigt in De Standaard dat deze plannen toen bestonden. ‘Maar de situatie was toen heel anders,’ zegt ze. ‘Na de regularisatie was er een echte toestroom in Antwerpen. Nu lijkt de toestroom veel minder groot.’

Onder druk van zijn eigen SP.A-fractie is de vreemdelingentaks er onder burgemeester Patrick Janssens niet gekomen. (EE)

***

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

13-02-2013, 08:14 geschreven door DIGITHALYS

.

***

***

***

Ter zake :

DE WAARHEID CHOQUEERT, MAAR 'T IS TOCH DE WAARHEID !!

 Tegenwoordig worden we op alle televisiekanalen bestookt met oproepen van de UNESCO betreffende de hongersnood in de Hoorn van Afrika. Ik wil iedereen eraan herinneren dat het voornamelijk gaat over landen die overwegend islamitisch zijn.

Hun islamitische broeders zijn in oorlog met andere islamieten die opgejaagd worden en zonder enige gewetensbezwaren de hongersdood mogen sterven.

Wat doen de islamitische buurlanden bovendien: NIETS ! Maar het is aan ONS om te geven. Die landen hebben één (en niet 2 of 3) miljard Euro's nodig om er bovenop te komen. In plaats van zeer luxueuze hotels te bouwen, dure 4x4's te kopen en ijs- en schaatsbanen aan te leggen in de woestijn, zou het beter zijn dat elk van de Emiraten zijn geldbeugel zou openen, in plaats van aan de werkende mensen van de 'slechte westerse landen' (wij dus, de niet-in-Allah-gelovende en kapitalistische mensen) te vragen dat te doen. Indien iedere in Europa of elders gevestigde islamiet één Euro zou geven voor Afrika, zouden zij na hun dood zeker in het Paradijs belanden.

Reeds tientallen jaren, of zelfs meer, is er enkel miserie in die landen en regelmatig worden wij aan die situatie herinnerd met verschrikkelijke beelden van bevolkingen die zijn voorbestemd om uit te sterven. Vrouwen en kinderen worden op de voorgrond gezet opdat wij ons nog een beetje schuldiger zouden voelen en dit enkel met de bedoeling ons nog meer geld te ontfutselen.

De islamitische vrouwen zetten, ten gevolge van hun geloof (en door hun hitsige venten onderworpen), een hele resem kinderen op de wereld (de wil van Allah, die geen geboortebeperking tolereert ??????!!!!!!), terwijl ze goed weten dat ze die kinderen niet zullen kunnen voeden.

Weinig mannen in deze reportages ... waarom zijn deze fokbeesten, die hun harem bevruchten en de jonge meisjes, nauwelijks pubers, die dat ondergaan, zich niet bewust van en verantwoordelijk voor hun eigen waanzin ?  Tweeduizend jaar achterstand en een blinde godsdienstige overtuiging zijn er de oorzaak van dat deze volkeren veroordeeld zijn voor eeuwig.

Denkt u nog steeds dat het onze schuld is en dat wij ons moeten verantwoordelijk voelen voor zoveel miserie ?

Wanneer er in een land meer kogels dan graankorrels zijn, zal er nooit iemand in staat zijn iets te veranderen, ondanks alle goede wil en al het geld in de rest van de wereld. Dat is héél triestig maar, helaas, erg reëel.

Dit is dus géén racistisch, maar wel een realistisch bericht, om de ogen te openen van al wie niet wil zien of horen.

Een prettige dag voor iedereen en denk hier nog maar eens goed over na !

Ontvangen van een vriend en/of kennis.

PS : Gelieve minstens één keer of meer door te zenden.

***

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

13-02-2013, 07:27 geschreven door DIGITHALYS

***

Over de kwaliteit van onze wetgevers

Na de 4^de of de 5^de probatie

***

12-02-2013, 13:38 geschreven door DIGITHALYS

Dinsdag 12 februari 2013

Dooimaand

Zon 8u00-17u54

H Damianus van Alexandrië

.

Ach ja, die trekvogels : die volgen gewoon hun natuur…

Perfect natuurlijk, maar die keren telkens terug!

***

***

Ter zake :

N-VA toont complete onmacht om met migratie om te gaan

OPINIE − 12/02/13, 07u40

***

"Het gaat vooral om perceptie, de partij wil zich stoerder en vooral Vlaamser en rechtser tonen", schrijft Ico Maly, doctor in de cultuurwetenschappen, coördinator van Kif Kif en lid van de Vooruitgroep.  Het vervlaamsings- beleid van de N-VA houdt in dat de instroom van (arme) migranten zoveel mogelijk moet worden gestopt

Het nieuwste Antwerpse relletje beheerst alweer enkele dagen het nieuws. De Wever en zijn ploeg zijn nog geen twee maanden aan de slag en de ene polariserende uitlating volgt de andere op. Van het project patsers tot de bestendiging van het lokettenbeleid. Van de verdediging van het klikbeleid van procureur Dams tot het viseren van hiphop als oorzaak van criminaliteit. En vrijdag kondigde Homans het volgende relletje aan: de inschrijvingskost aan het vreemdelingenloket stijgt van 17 naar 250 euro. Van relletje tot relletje naar 2014. We beleven het begin van de langste verkiezingscampagne ooit.

Elk relletje is goed voor dagenlange media-aandacht. N-VA kiest niet voor een verenigende, maar voor een polariserende politiek. Ze vertrekt niet vanuit de oude democratische overtuiging dat een democratie nooit mag uitmonden in een dictatuur van de meerderheid. N-VA kiest ervoor om maximaal uit te pakken met eisen die haar achterban tevredenstellen en die erop gericht zijn om het electoraat van het Vlaams Belang verder aan te boren en te consolideren op weg naar de moeder der verkiezingen.

Het plan van De Winter

N-VA Antwerpen zet daarvoor in op een perceptiepolitiek. Hoewel het bestuursakkoord in lijn ligt met wat de vorige coalitie heeft opgezet, moeten we met z'n allen overtuigd worden dat het met N-VA allemaal anders zal zijn: stoerder en vooral Vlaamser en rechtser. N-VA moet zich dus constant communiceren als de kracht van verandering. Alle mogelijke instrumenten worden ingezet: van de media tot de stedelijke politiek, ze staan allen ten dienste van de verkiezingsstrijd van 2014. We krijgen een aankondigingspolitiek van kleine feiten, met grote gevolgen zowel qua media-aandacht als qua herschepping van de samenleving.

Waar N-VA de macht heeft, wordt een vervlaamsingspolitiek gevoerd: al die steden moeten terug echte Vlaamse steden worden. Vandaar dat er overal schepenen opduiken die moeten waken over het Vlaamse karakter van onze steden. Centraal in dat beleid staan zaken als Vlaamse vlaggen verdelen, nieuwe welkomstborden installeren met Vlaamse leeuwen erop, een vernederlandsingspolitiek voeren, (extra) inburgering, ... Dit vervlaamsingsbeleid houdt ook in dat de instroom van (arme) migranten zoveel mogelijk moet worden gestopt. Ondanks de objectiverende retoriek van Homans, kan deze gigantische prijsverhoging niet anders begrepen worden dan in het kader van dit brede politieke project van N-VA.

Migratie wordt door N-VA niet bekeken als een deel van de condition humaine, of vanuit een rechtenperspectief. Migratie wordt louter gezien als een economische kost, een kost die vermeden moet worden. Enkel migratie van rijke industriëlen of sportmensen die de glorie van de natie versterken wordt gefaciliteerd. Andere migratie moet zoveel mogelijk worden gestopt. Kan dat niet op federaal of Vlaams niveau, dan wordt het ingevoerd op stedelijk niveau.

In die zin zien we hier ook heel weinig verschil met de verkiezingsbeloftes van het Vlaams Belang. Die extreemrechtse partij wou een inschrijvingsstop voor migranten in Antwerpen. De Wever zei toen dat we 'actieve' migratie nodig hebben zoals de Indiaanse diamantairs. Vandaag wordt het plan van De Winter in wezen 'pragmatisch' in de praktijk gebracht. Arme migranten worden ontmoedigd om naar Antwerpen te komen, de Arnaults van deze wereld zijn welkom.

De gevolgen van deze perceptiepolitiek zijn niet min. Ze creëert een stad gebouwd op ongelijkheid en polarisatie. Rijke nieuwkomers vinden hun weg, voor hen is 250 euro geen probleem. Arme nieuwkomers (die bijvoorbeeld in Antwerpen willen wonen omdat ze er al een sociaal netwerk hebben) worden verder in de problemen geduwd. Het is bovendien een illusie dat dit migratie zal tegengaan. De effecten ervan zullen tweeërlei zijn. Enerzijds zullen we een toename zien van mensen die in de illegaliteit terecht komen. Anderzijds wordt er een stedelijke concurrentie op gang getrokken waarbij steeds meer steden een verhoging van de inschrijving zullen trachten door te voeren met theoretische verschuiving van migratie als gevolg (mensen schrijven zich in in een 'goedkopere' stad, maar blijven effectief in de 'duurdere' wonen). Een dergelijke perceptiepolitiek heeft vergaande effecten op de structuur van onze samenleving. In die samenleving hebben sommigen meer rechten dan anderen. Ongelijkheid wordt dan de norm.

Failliet

Dit beleid toont een complete onmacht om met migratie om te gaan. Nochtans is migratie eigen aan de mens en dus van alle tijden. Het is bovendien een globaal fenomeen. Het antwoord van de beleidsmakers is echter al twee decennia hetzelfde: migratie zoveel mogelijk stoppen. In de realiteit heeft het beleid bitter weinig impact op de migratiestromen naar ons land. Migratie is een onomkeerbaar feit. Het migratiebeleid bereikt enkel een verdere uitholling van het basisprincipe van elke democratie: namelijk dat iedereen onvervreemdbare en gelijke rechten heeft. Het migratiebeleid is al lang failliet.

***

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

12-02-2013, 10:35 geschreven door DIGITHALYS

. 

Rabat (Marokko) voorbeeld voor Antwerpen

… Volgens het Evangelie van Campo

***

***

Ter zake :

Vreemd gespuis zal zich twee keer bedenken om zich in Antwerpen te laten inschrijven

OPINIE − 11/02/13, 07u08 …..Hugo (Concentratie-) Camps

***

Waarom niet, zoals in oude tijden, een ophaalbrug om de stad in te komen? Of omsingel de burcht met grachten en gooi er een lot krokodillen in. Vreemd gespuis zal zich twee keer bedenken om zich in Antwerpen te laten inschrijven.

Dan nog zal schepen voor Loketten, Liesbeth Homans, volhouden dat dit geen ontradingsbeleid is. Zij wordt alleen hitsig van een kostenplaatje. Een stadsbestuur moet dienstverlening kunnen doorrekenen naar de 'cliënt'. Vooral als het om de retributieverhoging voor vreemdelingen gaat.

Tenslotte: geen burgers.

Afgezien van de exuberante belasting voor één bevolkingsgroep degradeert het Antwerpse stadsbestuur zich tot notoire eilandbewoners. Niet eens overleg met andere centrumsteden die straks aan hun vreemdelingenloket de overlast van het Antwerpse discriminatiemodel mogen opvangen.

Schreeuwen om een beroepsinstantie is schreeuwen in de woestijn. Is Geert Bourgeois niet minister van Binnenlandse Zaken? Nee, zelfs dat is hij niet: minister van N-VA-zaken. In alles is hij De Wever voorgegaan. Ook als skeletachtige was hij de grote leider ver vooruit.

Met een verwerpelijke salamitactiek wast het Antwerpse stadsbestuur, uiteraard halvelings ondergronds, witter dan wit. Geruisloze ontkleuring. Onder een paraplu van cijfers.

Gastvrijheid? Daar heeft N-VA geen boodschap aan. Vreemdelingen herleiden tot een kostprijs: toegang tot de burgerdemocratie in zogenaamd fatsoen ontzegd.

Moet ook de haven niet dicht?

***

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

11-02-2013, 11:25 geschreven door DIGITHALYS

.

Wetewatje :  KOEPON = nachtgewaad voor rund

.

Vanaf de Spaanse, de Franse, de Hollandse, en de Duitse Bezetting,

Is het nu de beurt aan de Brusselaar zelf om eruit gestampt te worden…. (*)

***

***

Ter zake :

De Joden worden uit Brussel verdreven

Het stemt treurig: de meeste EU-politici en vele werknemers van het Europees Parlement wonen op een comfortabel veilige afstand van de onaangename feiten in Brussel. Een feit is het toenemende antisemitisme, dat parallel aan de groeiende toestroom van moslims in de stad is toegenomen.

Toenemend aantal antisemitische handelingen

Het zijn geen vermoedens die ik hier opschrijf, maar conclusies uit een grondig vervaardigd rapport over het thema “Jeugd in Brussel” van de Vlaamse professor in de sociologie Mark Elchardus.

In een interview met de Belgische krant “De Morgen” zei Elchardus o.a. dat hij het “…alarmerend zou vinden dat men de helft van de islamitische scholieren antisemitisch moet noemen.. Wat nog erger is, is dat deze anti-Joodse gevoelens niets te maken hebben met een slechte opleiding of sociale problemen, die typisch zijn voor veel Belgische racisten. Antisemitisme is altijd theologisch geïnspireerd en er bestaat een rechtstreekse verbinding tussen datgene dat het heet een moslim te zijn en het voeden van antisemitische gevoelens.”

 Het interview over de studie “Jeugd in Brussel” leverde Mark Elchardus – hij is een socialist (!) – een aanklacht op van de belangengroep “Islamitische Waakzaamheid” (Vigilance Musulmane), die vaststelt dat de Belgische antidiscriminatiewetten uit het jaar 2007 een discriminatie op basis van het religieuze geloof verbieden en bovendien dat de uitspraken in kranten gepubliceerd en zodoende massaal gepubliceerd werden.

De top van de EU – en de islam

Er wonen op dit moment meer dan 300.000 moslims in Brussel op een inwonertal van meer dan 1 miljoen, wat van Brussel vermoedelijk de meest door de islam gedomineerde hoofdstad van Europa maakt. Het zijn de eindeloze familie-herenigingen die de immigratie-machinerie draaiende houden. Moskeeën met minaretten en Koranscholen schieten uit de grond in de voormalige arbeiderswijken, die door immigranten uit Marokko, Turkije en Albanië worden overgenomen.

De afgelopen jaren vond er vooral immigratie plaats uit landen als Pakistan, Egypte en andere Arabische landen en de militante islam wordt door steeds luider wordende propagandisten in Brussel uitgesproken. Het grote stadsdeel Molenbeek wordt tegenwoordig gedomineerd door Arabische migranten en vorig jaar deden geruchten de ronde volgens welke de politie een vrouw met een niqab achtervolgd zou hebben, wat de nieuwe bewoners had gemotiveerd om de politie aan te vallen.

Tijdens de afgelopen gemeenteraadsverkiezingen, waarna vele gemeenteraden volledig werden overgenomen door migranten uit islamitische landen, werd een joodse kandidaat uit het district Schaarbeek, van de Socialistische Partij, genaamd Yves Goldstein, openlijk een “actieve zionist en vijand van de islam” genoemd. Er werd materiaal tegen hem verzameld en er werd uitgelegd dat een stem op Goldstein gelijk zou staan met een “dolkstoot in de rug van de Palestijnen.”

De onzekerheid neemt toe

De Joden trekken weg uit de districten in de binnenstad van Brussel, daar waar ze honderden jaren gewoond hebben, en gaan naar de islamvrije voorsteden. “De stad heeft een immigratiepopulatie die niet Jodenvriendelijk is”, zegt een woordvoerder van de Israëlische ambassade in Brussel.

De oudste joodse school in Brussel zal mede vanwege deze reden worden gesloten. De Maimonidesschool werd in het jaar 1947 door de overlevende en teruggekeerde Joden gebouwd, nu staat ze echter in een islamitisch gedomineerde wijk en de kinderen en hun ouders willen niet meer in onveiligheid leven.

In het zelfbesef van diegenen die het EU-apparaat opgebouwd hebben, is Brussel een heilige stad. Maar in Europa zouden we er goed aan doen Brussel als barometer te beschouwen voor datgene wat de toekomst ons brengen zal als we niet STOP zeggen.

Bron:

http://europenews.dk/de/node/64053

Auteur: Morten Messerschmidt

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

***

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

11-02-2013, 11:12 geschreven door DIGITHALYS

.

***

***

***

Ter zake :

Beatrix, Maxima en de Groot-Nederlandse gedachte

januari 2013

door Johan Sanctorum

***

Onlangs woonde ik een nieuwjaarsreceptie-met-lezing bij van het Algemeen Nederland Verbond, een vereniging die ijvert voor cultureel-taalkundige samenwerking tussen Vlaanderen en Nederland. De hamvraag daarbij is, of dit ook tot een politieke toenadering zou kunnen leiden, eindigend in een soort staatkundige unie. Dat roept uiteraard de vraag op naar het voortbestaan van België: in Vlaanderen is de zgn. Groot-Nederlandse gedachte dan ook in hoge mate ingebed in de Vlaamse beweging.

In Vlaamsgezinde middens heerst enige nostalgie naar de 17 Provinciën van vóór de Acte van Verlatinghe (1581) waarmee het Noorden zich aan het Spaanse juk onttrok: het Wilhelmus staat in die middens obligaat op het repertoire. Maar deze historische 17 Provinciën omvatten heel de huidige Benelux (zie kaart), dus inclusief het huidige Brussel, Wallonië en Groothertogdom Luxemburg. Veel te ambitieus, dacht ik zo, in de huidige context: de Belgische francité zal de navelstreng met Frankrijk nooit laten doorknippen. De Groot-Nederlandse beweging zal het bezuiden de Moerdijk dus moeten doen met het huidige Vlaamse gewest,- met of zonder Brussel als Gordoniaanse knoop. En dan nog.

De cultuursector geeft niet thuis

Er valt beslist wat te zeggen voor een Vlaams-Nederlandse schaalvergroting, op cultureel maar ook op economisch vlak. Maar de spreker op die ANV-nieuwjaarsbijeenkomst repte met geen woord over een politieke unie, in het verlengde van een Belgische boedelscheiding. Dat is namelijk in België een subversieve gedachte (door de “staatsgevaarlijke” N-VA en Vlaams Belang verdedigd) die door de traditionele, “staatsdragende” partijen wordt afgezworen. Pleiten voor een Groot-Nederlandse staat is vloeken in de Belgische kerk. Het gaat dus vooralsnog over netwerken, samenwerking, waterverdragen, al dan niet rijdende sneltreinen, het uitreiken van prijzen, en dies meer: allemaal heel mooie maar tamelijk vrijblijvende missies die tot dito bloempotmomenten leiden, dikwijls met onze Minister-President Kris Peeters in de hoofdrol.

In de Vlaamse culturele sector is er alleszins weinig animo voor een al te enthousiaste alliantie met onze Noorderburen: daar heerst nog steeds het ordewoord dat België een dam is tegen het Vlaamse crypto-fascisme,- een motto dat al meer dan een halve eeuw meegaat, maar nog altijd springlevend is, als men Jan Fabre (op de foto intiem met Paola), Tom Lanoye of Kristien Hemmerechts observeert.

Hun loyauteit tegenover het Belgische regime, inclusief de monarchie, legt bij voorbaat een hypotheek op elke poging om de omtrekken van een nieuwe natie vast te leggen, waarin het Nederlands de voer- en cultuurtaal zou zijn. Voor deze Belgische patriotten is elke politieke implicatie van een taalkundige (Vlaams/Nederlandse) identiteit onbespreekbaar: de val van Antwerpen is hier nooit verteerd. Dus zijn ze gedoemd om steeds maar weer rondjes te draaien in een slecht begrepen Belgisch-Brussels kosmopolitisme waar uiteindelijk enkel de francofonie politiek baat bij heeft.

Deze blinde vlek van het Vlaamse cultuurwezen is een enorme handicap voor een neerlandofiele missie zoals het ANV ze koestert.

Als de Vlaamse of Nederlandse schrijvers en kunstenaars al niet warm lopen voor een culturele toenadering die de hefboom zou kunnen zijn tot een politieke hereniging,- wie zal het idee dan uitdragen?

In Vlaanderen boet de monarchie, als staatsvorm, nochtans met de dag in aan populariteit: de elite is in haar Belgicisme compleet geïsoleerd. Er is daarbij een toenemende convergentie tussen separatisme en republikanisme. Behoudens een handvol Orangisten (aanhangers van een soort Benelux-unie onder gezag van het Nederlandse koningshuis) zoals Siegfried Bracke, en enkele paleo-conservatieven genre Matthias Storme, is er in de brede Vlaamse beweging nauwelijks nog iemand te vinden voor een koninklijk staatshoofd.

Van twee, één: de algemene teneur is, dat een toekomstige Vlaamse staat zich als autonome republiek zal moeten aandienen in een heruitgevonden Europa. De regio’s zullen verzelfstandigen, de 19de eeuwse natiestaten verdampen. Voor relicten van het 18de eeuwse Ancien Régime lijkt er in dit proces geen plaats meer weggelegd.

Hoe slechter, hoe beter…

Slechte monarchen zijn een zegen voor republikeinen. De Franse Revolutie heeft haar versnelling gekregen omdat Lodewijk XV (“Après nous, le déluge”) er zo’n potje van maakte. Verlichte despoten zoals Frederik II van Pruisen daarentegen– militair genie, volksvriend, kunstenminnaar, vrijmetselaar, intimus van Voltaire, introduceerde de aardappel als basisvoedsel en schafte het lijfeigenschap af-, daar valt niet tegen te revolteren.

Onder het motto “hoe slechter, hoe beter”, kan men in het algemeen stellen dat extreme wantoestanden tot extreme reacties leiden, en zo tot een noodzakelijke omwenteling. Er was een vetsmeltersschandaal/dioxinecrisis nodig om onze voedselveiligheid op punt te stellen, en een Dutroux om de aandacht te vestigen op pedofiele netwerken. Dat is de dialectische visie op de geschiedenis in een notendop.

In haar status van zelf-karikatuur is de Belgische monarchie een bondgenoot voor het Vlaamse separatisme. De Wever en Annemans moeten bidden dat Filip het zo snel mogelijk overneemt..

Koester dus uw vijanden. Heel de Vlaamse beweging heeft zich, vanaf pakweg 1918, duurzaam kunnen optrekken aan een monarchie die zich in essentie autistisch en wereldvreemd gedroeg. Vanaf de houding van Albert I na de eerste Wereldoorlog, tot aan het recente schandaal rond Fabiola en haar fiscale constructies: altijd vormde de francofone, ultra-katholieke, door sullige raadgevers gesouffleerde Coburg-familie een dankbare pispaal voor middelpuntvliedende krachten, vooral dus in Vlaanderen.

In zoverre zelfs dat men de Belgische monarchie als bondgenoten moet beschouwen voor het Vlaamse separatisme. De Wever en Annemans moeten bidden dat Filip het zo snel mogelijk overneemt,- iets wat diens familie en entourage ook terdege beseft, vandaar het steeds weer uitstellen van de troonsopvolging.

De zelfdestructieve spiraal van de Belgische monarchie is dan ook, meer dan enige politieke impuls, dé motor van het Vlaams-republikeinse gevoel. We genieten van hun geklungel, het mottenballenimago, de harkerige redes, de ingebouwde achterbaksheid van alle démarches, hun inschattingsfouten, nog versterkt door het flou artistique waarop hun schimmige relaties met de politieke wereld drijven (zie bv. het onvertaalbare “colloque singulier”). Alles wat zich in de periferie van dit dynastieke kluchtspel bevindt, wordt er mee door aangetast: de handelsmissies, de filantropische stichtingen, de “volksfeesten” in Laken. Al wie het opneemt voor de Coburgs, maakt er hun imago niet beter op, maar wordt integendeel zelf een hofnar: de monarchie is haar eigen besmettelijke karikatuur geworden. De dag dat België kiest voor het presidentschap is de Vlaamse beweging zo goed als vleugellam, dus duimen maar dat Filip het nog haalt en het komisch koningschap ten top kan voeren.

Vlaanderen en het Oranjegevoel: quid?

In Nederland is dat dus wel even anders. De huidige emoties rond de troonsafstand van de nu al legendarische bijenkoningin Beatrix (die zich veel meer met politiek bemoeide dan een Belgische vorst ooit zouden durven) doen er geen twijfel over bestaan: het Oranje-gevoel is springlevend en koningsgezind. Er is een republikeinse beweging in Nederland, maar ze stelt weinig voor: van links tot rechts luidt het dat de monarchie “het cement van de samenleving vormt”. Ook de troonsopvolgers, Prins Willem-Alexander en zijn gemalin Maxima, zullen hun public relations goed verzorgen, niet gehinderd door enige regimevijandige onderstroom zoals die in Vlaanderen wél leeft. Uiteindelijk is stamvader Willem van Oranje nog altijd de vrijheidsheld die de Noordelijke Nederlanden van het Spaanse juk ontdeed. Daar kan geen enkele anti-establishment-partij, PVV-Wilders of een andere, tegen op.

Biologisch schijnt het eveneens snor te zitten met die Oranje-Nassau-lijn: de Europese aristocratie leidt, via incestueuze bloedverwantschappen, spontaan tot degradatie,- het Belgische koningshuis is het beste bewijs-: Boudewijn en Fabiola slaagden er zelfs niet in, één exemplaar op de wereld te zetten. Maar de Nederlanders schijnen er door een geschikte teeltkeuze aan te ontsnappen. Let vooral op Maxima: uit haar vlezige Argentijnse lendenen gaan leuke kaaskopjes komen, geen mislukte drollen zoals Filip en Laurent, dus opvolging ginder verzekerd.

De Oranje-Nassau dynastie ontsnapt als bij mirakel aan de globale aftakeling die de Europese aristocratie typeert.

Ter afronding: persoonlijk ben ik ervan overtuigd dat onze toekomst ligt in een Groot-Nederlandse natie. Cultureel en economisch kan dit alleen maar voordeel opleveren. Cultureel omdat we dan eindelijk (terug) naar een collectieve identiteit kunnen evolueren, voldoende homogeen én voldoende gevarieerd, door de bloei van een gemeenschappelijke taal. Economisch omdat die ons ondubbelzinnig in de invloedszone brengt van de sterke, Noord-Europese economieën die wellicht naar een aparte alliantie zullen evolueren.

Maar euh… Beatrix en Maxima zitten dus in de weg, sterke vrouwen met charisma. Het Oranje-gevoel zet een rem op een groter, 21ste eeuw verhaal. Behoudens een enorm schandaal, met tien keer de amplitude van Lockheed, krijgen we die Hollanders nooit in een republikeinse klik. Het inzicht dat hun monarchie de onze nog wel een tijd zal overleven, samen met het besef dat in Nederland niemand wakker ligt van het Vlaamse streven naar zelfbestuur (voor hen blijven we het land van de frieten, het bier en van Manneken Pis), maakt vooral überregio’s als Catalonië en Schotland tot onze primaire bondgenoten.

Samen met de grote familie in Laken, uiteraard, dat staat buiten kijf.

***

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

11-02-2013, 10:55 geschreven door DIGITHALYS

A.D. 11 Februari 2013

.

Wetewatje :    EILEIDER =  vooraanstaande kip

.

De Zwarte Diamant

Ook ’n edelsteen?

***

***

Ter zake :

Niemand wil nog leraar worden"

08/02/13, 05u29  − Bron: belga.be

***

In twee jaar tijd is het aantal studenten dat begint aan een professionele bachelor in het onderwijs 9 procent gedaald. In totaal zijn dat 596 studenten. Dat blijkt uit cijfers van het Vlaams ministerie van Onderwijs, bericht Het Nieuwsblad vandaag. .

"Veel heeft met het imago van het beroep te maken. Het respect dat de leraar vroeger sowieso had, is er niet meer", zegt Raymonda Verduyck, topvrouw van het gemeenschapsonderwijs (GO!).

 Volgens Jan Swerts, docent aan de lerarenopleiding van de Katholieke Hogeschool Limburg kiezen steeds minder studenten die uit het ASO komen voor een lerarenopleiding. "Alleen de universiteit is goed genoeg."

 Swerts zegt dat de sérieux verdwenen is die rond de opleiding hing. "Niet alleen de kwaliteit van de instroom daalt, de kwaliteit van de uitstroom is navenant. Nieuwbakken leerkrachten hebben niet altijd het niveau om hun leerlingen aan te kunnen. Meer en meer horen we dat leerlingen hun leerkrachten overklassen."

 Het Nieuwsblad schrijft dat het lerarentekort steeds nijpender wordt als de cijfers zo blijven dalen. "Als je bedenkt dat één op de drie startende leerkrachten al na vijf jaar de klas verlaat, moeten we vooral aan de uitstroom werken", zegt Mieke Van Hecke, de grote baas van het katholiek onderwijs. "Met een betere begeleiding van de jonge leerkrachten." Anderen pleiten er dan weer voor om aan het imago te werken.

***

Een op drie stadsjongeren niet tolerant

Door: Lotte Beckers − 08/02/13, 06u38

***

Een kwart van de moslimjongeren vindt geweld tegen homo's gerechtvaardigd. Een op de drie Vlaamse jongeren staat uitgesproken negatief tegenover moslims. Dat blijkt uit een grootschalig onderzoek bij Antwerpse en Gentse scholieren. 

Twintig procent van de Vlaamse jongeren vindt dat moslims hun geloof in dit land niet zouden mogen belijden, terwijl een derde twijfelt over dat recht. Nog eens een vijfde is ervan overtuigd dat veel moslims criminelen zijn. Dat blijkt uit een grootschalige studie van het Jeugdonderzoeksplatform bij 3.867 Gentse en Antwerpse scholieren.

Het onderzoek, dat peilt naar de leefwereld van jongeren, toont aan dat diversiteit allerminst een evidentie is voor de stedelijke jeugd. Want ook de moslimjeugd laat zich niet onbetuigd. Zo wil bijna de helft van de moslimjongeren het homohuwelijk terugschroeven, en vindt een kwart geweld tegen homo's verantwoord. Dat homo's in sommige landen terechtgesteld worden, vindt een vijfde (21 procent) van de moslimjongeren terecht. Overigens stoort ook een op de drie van hun Vlaamse leeftijdsgenoten zich aan twee kussende mannen.

Ook antisemitisme blijkt wijdverspreid onder islamitische jongeren. Maar liefst 45 procent gaat akkoord met gangbare clichés als 'Joden willen altijd domineren' of 'Joden zetten aan tot oorlog en geven anderen de schuld'. "Antisemitisme lijkt uit te groeien tot een onderdeel van de hedendaagse identiteit van moslimjongeren", schrijven de onderzoekers. De verklaring: het lijkt erop dat hun denkbeelden thuis getolereerd worden. De onderzoekers stellen ook nog vast dat "jongeren in Vlaanderen niet zozeer Vlaamse jongeren zijn, maar uiteenvallen in een mozaïek van etnische groepen die mentaal en sociaal een grote afstand van elkaar bewaren".

"Dat idee over de gezellige smeltkroes is niet meer dan romantisch gezwets", verduidelijkt professor-emeritus Mark Elchardus, die het onderzoek coördineerde.

Hij merkt dat traditioneel-conservatieve denkbeelden veelal gepaard gaan met onverdraagzaamheid voor andere groepen. "In Antwerpen noemt een derde van de jongeren zichzelf moslim, in Gent is dat een vijfde. Over tien, vijftien jaar betekent dat wel iets voor de levensbeschouwelijke kloof in de grootsteden. Er dreigt een kloof tussen de verschillende visies op respect voor seksuele geaardheid en gelijkheid voor man en vrouw, maar ook voor thema's als abortus of euthanasie."

***

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

11-02-2013, 10:27 geschreven door DIGITHALYS

A.D. 10 februari 2013

.

***

***

***

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

10-02-2013, 09:51 geschreven door DIGITHALYS

.

A.D. 8 februari 2013

***

Wetewatje :  ANTILOOP   = middel tegen diarree

***

***

Die man is zijn  roeping gemist :

Had lijkbidder moeten worden.

***

(*) Wannsee-Conferentie : daar bestaan weinig of geen oorspronkelijke geschreven bronnen over. Hitler en zijn Nationaal Socialistische trawanten hadden liever (zegt men) geen geschreven bewijzen tegen hen. En, eigenaardig genoeg, blijken die ineens wel te bestaan. In die geheime bijeenkomst van Nazi-prominenten werd aldus besloten tot de ‘Endlösung’, nl de massale quasi industriële uitroeiing door vergassing van geheelhet Joodse volk, met aansluitende crematie + her-gebruik van de vrij gekomen ‘grondstoffen’. Deze conferentie vond plaats op 20 januari 1942, en was bedoeld om, gezien de steeds grotere aanvoer van slachtoffers, de zaken rationeel aan te pakken…..

(**) De Tien Geboden Gods : het is bijna een anachronisme om die in steen gekapte collectieve menselijke moraal nog verder ‘goddelijk’ te noemen. Misschien alleen al omdat ze de synthese zijn van wat goed is, en wat kwaad. Meestal maken mensen als Camps hier dezelfde denkfout : omdat ze niet passen in hun profilerings-drang, zijn ze dezzen liever kwijt dan rijk.

***

Ter zake :

Ook in de dood moet je met je tijd mee willen gaan"

OPINIE − 07/02/13, 07u10

***

CD&V-voorzitter Wouter Beke sprak laatst zijn bezorgdheid uit over het doorgeslagen aantal echtscheidingen. Hij had te doen met de kinderen uit gebroken huwelijken. Het klonk als een ethisch reveil.

Dat mag voor een evangelische activist.

Wat ook zou mogen is een ethische agenda voor de regering. In het economische en financiële crisisgeweld lijkt het ethische discours stilgevallen in de Wetstraat. Het is een ernstig verzuim, al helemaal van een kabinet dat voor het eerst in jaren onder leiding staat van een socialist. Elio Di Rupo zou er een erezaak van moeten maken dat hij de ethische worsteling van zijn lotgenoten verlicht, en waar mogelijk en nodig wettelijk begeleidt.

Uit onderzoek blijkt dat mensen steeds meer voor euthanasie kiezen. Ook omdat ze de grijze zone van sedatie niet helemaal vertrouwen. De huidige euthanasiewet is een verworvenheid om fier op te zijn. Een ijkpunt voor moderne landen. Maar er is nood aan verfijning en uitbreiding. Dementerenden en minderjarigen hebben ook recht op een 'goede dood'. En er is het psychisch lijden dat misschien nog de meest ondraaglijke beschavingsziekte is.

Terecht pleiten artsen en politici voor uiterste zorgvuldigheid. Maar ook in de dood moet je met je tijd mee willen gaan.

Elio Di Rupo zou een ethische signatuur kunnen achterlaten.

***

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

08-02-2013, 07:45 geschreven door DIGITHALYS

.

***

***

(*) Zie onderaan.

(¨¨) In 2014 zullen er zowel regionale, federale als Europese verkiezingen plaats hebben.

***

Ter zake :

Paul Magnette zegt wat De Wever wil horen

Door de Rode Lantaarn van Sankt Pauli

***

Indien de PS per definitie ‘non’ zou zeggen tegen een federale onderhandeling met de N-VA, geeft ze die partij elk alibi om ‘copernicaanse’ stappen te zetten, zelfs buiten of in de marge van het federale kader.

 De lawine aan reacties op de uitspraak van Bart De Wever in De Standaard dat hij geen voorstander is van homo’s met regenboog-T-shirts aan een Antwerps stadsloket, deed het interview ondersneeuwen met de nieuwe PS-voorzitter, Paul Magnette, in De Morgen. Dat komt wellicht omdat de media geen twéé De Wever- of N-VA-rellen in één weekend aankunnen, want Magnettes woorden zijn voor meer dan één interpretatie vatbaar.

Ook al wenst SP.A-vicepremier Johan Vande Lanotte zo vurig dat de regeringspartijen vooral zouden zwijgen over de N-VA, Magnette doet niet anders. Het begint met de kop ‘N-VA vertelt cafépraat’, en het loopt (bijna) een hele pagina door. De PS-voorzitter is duidelijk: ook na 2014 zal er níét met de N-VA geregeerd worden. Al laat hij uitschijnen dat dit alleen door de houding van de N-VA komt: ‘Mensen stemmen voor De Wever omdat ze weten dat hij toch niet gaat besturen’, zegt hij. ‘Hun vijand is het federale niveau.’ Maar de achterzijde van die redenering is dus: de federale coalitievorming van 2014 zal er dus één zonder De Wever zijn.

N-VA incontournable

En dat is natuurlijk de boodschap die Bart De Wever wil horen: de PS die nu al laat verstaan dat het zonder N-VA zal zijn, ongeacht de uitslag van de verkiezingen in 2014. En hoewel Magnette ook uit eigen ervaring spreekt – het was bepaald niet met de grootste appetijt dat de N-VA tijdens de voorbije regeringsvorming mee aan tafel zat – toch lijkt hij in de loop van het gesprek één aspect van 2014 over het hoofd te hebben gezien. Doordat regionale en federale verkiezingen samenvallen, is de kans bijzonder groot dat de verschillende partijhoofdkwartieren gaan streven naar ‘homogene’ coalities: de partijen die in Vlaanderen de regering vormen, zullen de logische partners zijn voor de federale regeringsvorming. En voor Franstalig België geldt precies hetzelfde.

Dus als de N-VA incontournable zal zijn voor Vlaanderen – en die kans is reëel –, is ze dat ook voor België. Ander is er niet alleen geen Belgische maar ook geen Vlaamse regering. En indien de PS per definitie ‘non’ zou zeggen tegen een federale onderhandeling met de N-VA, geeft ze die partij elk alibi om ‘copernicaanse’ stappen te zetten, zelfs buiten of in de marge van het federale kader.

Maar dat alles hangt natuurlijk van de kiezer af. Die geeft zijn stem, die schudt de kaarten. Die bepaalt hoe belangrijk de N-VA en de PS zullen zijn, of net niet. Of bepaalde partijen samen zoveel mogelijk slagen zullen proberen te halen, of er ééntje alleen gaat voor ‘miserie op tafel’.

***

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

07-02-2013, 16:29 geschreven door DIGITHALYS

Wetewatje :VERTROUWEN = op een afgelegen plaats trouwen.

.

***

Niks mis met het cordon sanitaire?!

Het is alleen een IJzeren Gordijn op Belgen-maat.

***

***

Ter zake :

Vlaams Belang niet te gauw afschrijven

En toen was er Denderleeuw. Een vergeten dorp, schijnbaar zonder verleden, maar met een uiterlijk bezienswaardige oude kerk op een heuvel aan de Dender, tegenover de kerk van Liedekerke. Het oude dorp is weg. In de negentiende eeuw kreeg het een voornaam treinsta¬tion, op het punt waar de lijnen uit Brussel opsplitsen naar Aalst-Gent, Zottegem-Oudenaarde-Kortrijk en Geraardsbergen-Edingen. Door dat station werd het dorp een slaapzaal voor huishoud- en bediendenpersoneel en voor bouwvakkers die dagelijks naar Brussel trokken. Vandaar vele eentonige “arbeidershuisjes” uit de periode van Arm Vlaanderen. In het station dichtte Guido Gezelle een ode aan de trein, die er in marmer gebeiteld de reiziger een onverwachte poëtische afleiding biedt. Door de schuld van het station werd Denderleeuw tijdens de Wereldoorlogen gebombardeerd: als er ergens tussen de “arbeiderswoningen” iets staat dat niet in de rij thuishoort, weet dan: hier is ooit een bom gevallen, die mensen in hun slaap of in hun kelder heeft verrast en de dood heeft ingesleurd.

Jonge gezinnen willen in die oude huizen niet meer wonen, en trekken naar de rand van het dorp en naar omliggende groene gemeenten. Hun plaats werd ingenomen door in hoofdzaak uit donker Afrika afkomstige vreemdelingen, die heel snel (we zagen de bevolking onder onze ogen van kleur verschieten, maar beseften het pas als het gebeurd was) uitgroeiden tot één op acht van de bevolking, overigens gekoncentreerd in de straten waaruit de armoede de reiziger nog tegemoet springt.

De Afrikanen zijn hier, evenmin als elders in de door hen wegens de goede spoorverbindingen uitverkoren Denderstreek (Aalst, Liedekerke) welkom. De bevolking ondergaat met tegenzin hun aanwezigheid. Dit is een streek waar aanvankelijk het Vlaams Blok/Belang met het vreemdelingentema elektoraal sukses boekte, maar toen dat zonder politiek effekt bleef en enkele tenoren de partij verlaten hadden, schakelde men over naar de N-VA, die met ferme sprongen op 14 oktober 2012 vooruitging in Liedekerke en Aalst, maar in Denderleeuw moest toelaten dat het Vlaams Belang nog drie van zijn vier zetels in de gemeenteraad behield. De andere partij¬en waren het over bijna alles onderling oneens, doch familie- en vriendschapsbanden zorgden ervoor dat CD&V en N-VA samenklitten (11 zetels) en SP en VLD van hun kant ook (eveneens 11 zetels). Vlaams Belang zat op de wip met zijn drie zetels. Oude grieven beletten dat de bondgenootschappen uit elkaar vielen. Burge¬meester Fonck (SP) is populair maar het vertrouwen kwijt wegens te veel handigheidjes tijdens de vorige legislatuur. “Het klimaat is verzuurd,” aldus Herman de Croo, die probeerde de plaatselijke VLD ertoe aan te zetten met CD&V scheep te gaan (in De Morgen, 7.1.13). Resultaat: de drie VB-verkozenen zouden tegenover CD&V en N-VA een gedoogbeleid voeren, die deze coalitie aan de macht bracht.

Luid protest alom: het “cordon sanitaire” werd doorbroken! De journalistieke meute uit binnen- en buitenland overspoelde Denderleeuw, tot afgrijzen van de bevolking, die alles wilde maar niet dit, en vooral niet een dorpsplein onder bezetting van zwaar bewapende politie met water¬kanon om eventuele betogingen uiteen te drijven. De gebruikelijke onzin was niet ver weg. Uittredend SP-sche- pen Yves de Smet herinnerde (in Gazet van Antwerpen, 10.1.13) aan ... het Duitse bombardement van 9 november 1918 (niet aan de geallieerde bombardementen uit de volgende oorlog). Ietwat aktueler: in december 2012 kreeg Denderleeuw tien gewapende overvallen te verwerken, “telkens door mensen met een kleur”. De reporter van Gazet van Antwerpen (9.1.13) is de enige die zwaar beklemtoont dat Denderleeuw tegen het “cordon sanitaire” is.

Er bestaat in Denderleeuw weinig animo voor het “cordon”, evenmin trouwens als in de rest van Vlaanderen. De laatste peilingen zijn wat gedateerd. In 2006 wilde 52 procent van de CD&V-kiezers dat het Vlaams Belang in bestuurscoalities werd opgenomen (Het Laatste Nieuws, 18.2.06), wilde 71 procent van de lezers van De Standaard (15.3.06) dat het “cordon” werd doorbroken, en was dit de wens van 7 op 10 Vlaamse ondernemers {De Tijd, 16.9.06).

Deze cijfers liggen vandaag ongetwijfeld nog hoger. Het “cordon” wordt niet door de volkswil maar door de ambitie van linkse politici in stand gehouden. Ten onrechte gebruiken ze ter verdediging ervan een moreel discours, want ze zien wel de splinter in andermans oog, maar niet de balk in het eigen oog. Ze veroordelen het Vlaams Belang wegens “uitsluiting” van vreemdelingen - hoewel voorzitter Gerolf Annemans, ondermeer in Gazet van Antwerpen, 12.1.12, daar nadrukkelijk afstand van neemt -, maar eisen zelf de drastische uitsluiting uit de politieke samenleving van hun VB-medemensen, zodoende het begrip “uitsluiting” zelf banaliserend, wat iedere rechtzinnige demokraat een wrange nasmaak geeft. “Principieel is het onjuist, in een demokratische rechtsorde een deel van het eiektoraat buiten spel te zetten” (Streven, september 2000). I

n Dender¬leeuw treft men buiten de SP niet veel mensen meer aan die het daarmee niet eens zijn. Zij keren zich tegen een verderfelijk klimaat van vijandigheid jegens mensen met een andere politieke overtuiging. De pretentie van de socialisten, dat zij met hun “cordon”-ideologie de enige ware demokraten zijn, vindt geen gehoor buiten de eigen kring: het is de meeste mensen te hypokriet, te arrogant, te zelfgenoegzaam. Echter, “als het cordon sanitaire steeds minder aanhangers telt, dan blijven hun politieke leiders er zich hardnekkig aan vastklampen” (Jos de Man, in TeKos, 2003 nr. 1).

Ook N-VA klampt zich daar aan vast. Waarom? Opportunisme? Omdat, zoals in die kringen wel eens gezegd wordt, elke partij die met het Vlaams Belang scheep gaat, haar eigen doodvonnis tekent? Dus, uit kapitulatie - nog voor de strijd werd gevoerd - voor Belgische belangen? “In mijn partij pleit niemand voor samenwerking met het Vlaams Belang” (Vlaams parlementsvoorzitter Jan Peumans, N-VA, in Knack, 10.2.10). Gaat de N-VA in 2014 de frontale strijd aan met België - dat immers is de algemene verwachting -, en tegelijkertijd met het Vlaams Belang, die onder de onlangs vernieuwde leiding van zijn kant ook alles zal zetten op de strijd tegen België, en niet meer op het vreemdelingenvraagstuk, zoals Gerolf Anne¬mans duidelijk te kennen geeft (het zeventigpunten-plan “is afgevoerd”, “sta ik er nog achter? Neen”, aldus Anne-mans, in Gazet van Antwerpen, 12.1.12). In welke bocht zal N-VA zich wringen als Annemans in 2014 uitpakt met bijvoorbeeld de slogan: “zorgt ervoor dat N-VA én VB samen een meerderheid halen om het zelfbestuur van Vlaanderen tot stand te brengen”?

***

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

07-02-2013, 13:30 geschreven door DIGITHALYS