***

Dinsdag 29 januari 2013

Vorstmaand

Zon 8u23-17u29

H Poppo van Deinze

Rood van achtergrond

Maar tenminste intellectueel eerlijk

***

Ter zake

Geplaatst door Leon de Winter op 28 januari, 2013 - 10:14

 Wat er mis is met de Nederlandse politiek werd afgelopen woensdagavond akelig zichtbaar in de persoon van Halbe Zijlstra, de fractieleider van de VVD. Bij Pauw & Witteman weigerde hij de roep om een referendum te steunen aangezien we een vertegenwoordigende democratie hebben – dus kunnen politici na de volkse gang naar de stembus vrijuit hun gang gaan, aldus Zijlstra.

Ik heb het hier al vaker geschreven: de vertegenwoordigende democratie is een achterhaald negentiendeeeuws systeem. Het is afkomstig uit de tijd van de stoomtrein, gasverlichting en armen die geen tijd hadden om zich te verdiepen in actuele politieke zaken aangezien ze dag en nacht moesten werken om het hoofd boven water te houden. Zij hadden vertegenwoordigers nodig. De gebrekkige burger volgde gedwee de goedgebekte en alwetende vertegenwoordiger.

Maar in een tijd van welvaart, brede educatie en internet is het bespottelijk om één keer in de vier jaar – er gebeurt nu in een jaar meer dan vroeger in tien jaar – een stem uit te brengen op figuren die zich na die stem door geen electoraat laten tegenhouden.

De religieuze, ideologische en sociale bevolkingsgroepen die zich door politieke organisaties lieten leiden, bestaan niet meer.

Uitgebuite arbeiders zijn nog moeilijk te vinden. Slaafse volgelingen van meneer pastoor beleven hun geloof tegenwoordig op een geheel andere manier. De ongeletterde keuterboer is een hoogopgeleide agrariër geworden. En allemaal zijn we verbonden met The Cloud, waarin het wereldgeheugen zich momenteel aan het opladen is.

Halbe Zijlstra is geen echte volksvertegenwoordiger in de moderne zin van dat begrip. Hij houdt ons gegijzeld met zijn ’mandaat’. Wij, burgers, stemmen bij de verkiezingen noodgedwongen op een pakket. Daarin is de Europese kwestie meestal van ondergeschikt belang. We moeten de pakketten van de politieke partijen slikken omdat het systeem ons geen keuze laat.

Ik vind mijn belangen en voorkeuren niet in één partijprogramma terug. Ik moet programmapunten wegstrepen en op deze manier, via een negatieve selectie, mijn partij vinden. Wanneer we referenda zouden hebben, zou de burger veel meer greep krijgen op kwesties die hem aangaan, namelijk: per vraagstuk. Maar het referendum zou een probleem voor de politieke elites bieden: hun belang en het belang van hun netwerk nemen daardoor af.

Kaste

Politieke elites vormen in het model van de vertegenwoordigende democratie een eigen kaste. Zij beschouwen zich als leiders en gidsen, als opiniemakers en beslissers. Zonder twijfel hebben deze elites bijgedragen aan de explosief toegenomen welvaart (ja, zelfs ten tijde van een crisis zijn we onvergelijkbaar rijker dan tien jaar geleden) en aan de enorme kansen die bijna iedereen in onze samenleving krijgt aangeboden. En daarmee hebben deze elites zichzelf succesvol bewezen, en dus overbodig gemaakt. Dat is de paradox waaraan zij moeten wennen, maar die zij wensen te ontlopen.

Met het referendum kan de nieuwe hoogopgeleide burgerij zichzelf uitdrukken. Via een stem die slechts één keer per vier jaar wordt uitgebracht, lukt dat niet. In onze tijd volgen we niet meer de politieke partijen en hun leiders. We beschouwen hen niet als richtinggevend: we wijzen zelf de richting aan. We hebben de mogelijkheid om op basis van zelf bijeengebrachte feiten onze eigen belangen te formuleren. Een partijprogramma is daarvan niet meer dan een beperkte afspiegeling.

De frustratie die veel moderne burgers kennen ten aanzien van het politieke proces, wordt door politici als Zijlstra aangewakkerd. De overdracht van autonomie naar een ongrijpbare bureaucratie in Brussel maakt veel burgers ongerust. Politici maken van de oppositie tegen de euro en de Europese besluitvorming altijd een karikatuur; dan waarschuwen ze ervoor dat we van Europa afhankelijk zijn en als we aan hun ambities rammelen straks straatarm in de kou zitten. Het is een leugen dat we elkaar met bommen gaan bestoken als we geen Europese president meer hebben. Dat is allemaal vuig bedrog, lege retoriek, vals gemanipuleer.

Federatie

De EU wil van de lidstaten federale staten maken. Laat hier geen misverstand over bestaan: de politieke elites zijn op weg naar een federatie die in een Europese context niet anders dan een verlichte tirannieke technocratie zal zijn. Europa is geen etnische, culturele, historische eenheid. Deze eenheid zal van bovenaf worden opgelegd en beheerst. En het zal gebeuren zolang de elites het referendum bij ons weghouden.

Het is nu van belang dat we de EU uitkleden tot vooral een economisch samenwerkingsverband. Natuurlijk passen grensoverschrijdende fenomenen als bestrijding van criminaliteit en terrorisme in dat verband, maar de federatieve tendensen moeten worden gestopt. Door ons, de mondige burger.

Ook al lijkt me meneer Zijlstra een aardige man, ik moest me inhouden om het tv-toestel waarop hij verscheen niet door het raam in de sneeuw te sodemieteren. Daar zat weer een volksvertegenwoordiger met een grijns te beweren dat wij ons lot in zijn handen hebben gelegd en dus niks hebben in te brengen aangezien hij dank zij een negentiendeeeuws middel vier jaar lang mag doen wat zijn partij en zijn kaste goedachten.

Onze betrekkingen met de Brusselse bureaucraten dienen te worden aangepast en gemodelleerd naar onze wensen, niet naar die van beroepspolitici. Wordt het niet tijd voor een brede beweging die aan de gedachte dat de burger een hulpbehoevend, zielig en onwetend wezen is een einde maakt?

De vertegenwoordigende democratie is het probleem, niet het referendum.

***

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

29-01-2013, 12:03 geschreven door DIGITHALYS

***

Dat soort klopt-d’er-op : terug van weg geweest?

***

(*) Guvaal : voor de felste supporters van BDW staat daar vandaag een prachtig artikel over Bartje in Baskenland. Als amateur linguïst heb ik genoten van volgende zin (Baskisch)

‘Asieran jaungoikoak ortzea ta lua, belarkiak, zentzundunak eta gizona ezer ezetik atera”.

Dat betekent in het Nederlands : ‘In het begin schiep God hemel en aarde, de planten, de dieren en de mens’.

***

Ter zake :

Gerolf Annemans (Vlaams Belang): 'Schrijf maar op, ik verontschuldig mij'

maandag 28 januari 2013, 06u00

***

Ik wil de voorzitter zijn die de bladzijde omdraait', zegt Gerolf Annemans. 'Vlaams Belang strijdt tegen andere partijen, niet tegen mensen.' Het eerste interview in onze reeks over ideologie.

'Het is de klassieke verantwoording van linkse intellectuelen om ons uit te sluiten, dat wij mensen discrimineren, tegen mekaar opzetten en ontmenselijken', zegt VB-voorzitter Gerolf Annemans in de eerste aflevering van onze interviewreeks over ideologie. 'Ik vraag mij af waar dat op slaat. Ik ben het er wel mee eens dat wij onze migratie-standpunten niet moeten richten tegen mensen, maar tegen andere partijen. Wij voeren een politieke strijd, geen strijd tegen mensen. Dat is mijn aanbeveling.'

Daarmee impliceert u dat het vroeger anders was.

'Ik heb daar persoonlijk altijd op gelet, en in de mate dat de partij ooit aanleiding heeft gegeven om te denken dat wij het op mensen gemunt hadden, moet ik mij daarvoor verontschuldigen. Het is een tijd van verontschuldigingen, dus ik wil dat gerust doen, on the record, schrijf dat maar op. Ik wil de voorzitter zijn die de bladzijde omdraait en tegen alle leden van mijn partij zegt dat wij tegen andere partijen strijden, niet tegen mensen, niet tegen vreemdelingen.'

Dat hebt u wel gedaan.

'Men moet stilaan toch eens inzien dat het 70-puntenplan, dat men destijds als racistisch bestempelde, ondertussen afgeschaft is. Op een zeker ogenblik heeft het Vlaams Blok dat plan gelanceerd bij wijze van provocatie, om het taboe op het immigratiethema los te wrikken. Maar dat plan hebben wij allang afgezworen. Ik wil beoordeeld worden op mijn programma van vandaag. Men moet mij niet voortdurend zaken uit het verleden blijven aanwrijven. En het mag niet de reden zijn waarom wij in Denderleeuw geen bestuursakkoord mogen steunen.'

U hebt een kans gemist om uw pleidooi aanvaardbaar te maken. U moet dat toch altijd geweten hebben.

'Op dat vlak waren wij als het ware mismaakt. Als groupies van Karel Dillen. De schematiek van Dillen was eenvoudig: de Volksunie heeft ons verraden, wij zullen onze principes nooit overboord gooien. Dillen had een hele fijne neus voor elke vorm van verraad aan de principes. Uit die partij komen wij, een vechtpartij tegen Hugo Schiltz.'

Maar u verdedigde het onverdedigbare.

'Als wij ons ergens vergist hadden of te ver waren geweest, moesten wij dat toch allemaal blijven verdedigen. My country, right or wrong. U moet dat ook zien in de context van het cordon sanitaire, dat is één tegen allen. Wij moesten wel solidair zijn, zelfs over standpunten waarvan we toen al wisten dat we ze vroeg of laat zouden moeten verlaten.'

Denkt u dat het cordon ooit nog kan sneuvelen?

'Ik vind dat wij de kans moeten krijgen om te evolueren. Iedereen mag dat, maar wij blijkbaar niet. Ik vind dat niet meer eerlijk. Ik moet toch van een wit blad mogen beginnen. Geef mij eens een jaar om te tonen wie ik ben.'

Het uitgebreide interview met Gerolf Annemans leest u vandaag in de krant.

***

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

29-01-2013, 09:36 geschreven door DIGITHALYS

***

Hare Koninklijke Doorluchtigheid (met appel)

Sombrero con Pomo Doré, all&!

***

Ter zake :

Brussels parlementsvoorzitster Dupuis (PS) schoffeert Nederlandstaligen in haar nieuwjaarstoespraak

Vlaams Belang eist excuses

PERSMEDEDELING – 28 januari 2013

***

De parlementsvoorzitster van het Brussels Hoofdstedelijk Parlement, mevr. Françoise Dupuis (PS) ligt al langer dan van vandaag niet meer in de bovenste schuif bij het personeel van het parlement. Haar vaak ondoordacht en autoritair optreden maakt dat heel wat personeelsleden zich geïntimideerd voelen door haar. Voornamelijk Nederlandstalige personeelsleden worden door mevr. Dupuis al wel eens zeer minachtend behandeld.

Op de jaarlijkse nieuwjaarsreceptie voor het personeel van het parlement is dit nogmaals overduidelijk tot uiting gekomen. Zoals de traditie het vereist, voerde de parlementsvoorzitster ook dit jaar het woord op die receptie. Maar tegen iedere traditie, regel en hoffelijkheid in, deed ze dat dit jaar uitsluitend in het Frans, om haar toespraak letterlijk te beëindigen met de neerbuigende woorden: “Et pour les flamands la même chose!”.

Het hoeft dan ook weinig betoog dat heel wat personeelsleden – en zeker niet enkel de Nederlandstaligen – zwaar geschoffeerd waren door de arrogante anti-Vlaamse houding van parlementsvoorzitster Dupuis.

Vlaams Belang vindt de houding van mevr. Dupuis totaal onaanvaardbaar. Ze getuigt van een gebrek aan respect voor de Nederlandstalige personeelsleden, en bij uitbreiding voor alle Brusselse Vlamingen. De Vlaams-nationale partij eist dan ook dat mevrouw Dupuis onomwonden haar excuses zou aanbieden aan het personeel van het parlement, en aan de Brusselse Vlamingen. In het Nederlands, uiteraard.

Dominiek Lootens Fractievoorzitter Vlaams Belang Brussels Hoofdstedelijk Parlement

***

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

29-01-2013, 00:00 geschreven door DIGITHALYS

***

Ut ’t Manneke van de Mane

Noël de zeune van de brouwerie Bavik, is zijn peze gebroken.  Den deze van Achiel!  Ie wilde ne vullen bak Bavik op zinen buro zetten en zijn sprong in twee’n!  “Ah”, zegt Kamiel van nevens de deure, “als ge wilt, ik kan hem goedkoop aan een nieuwe peze helpen.  Mijn schoonvader heeft nen appareil om dat te maken!  Ja ie!  Hij heeft twee weken geleden in de klinieke gelegen in Maria’s Voorzienigheid in Kortrijk en ie is were gekeerd met … nen pezemaker!”

***

Alles ‘plat leggen’ en ‘de fik erin steken’

Terwijl men in Davos op de knieën valt voor ‘werk’

***

Ter zake :

PS-senatoren doen aan goedkope politieke recuperatie

zaterdag 26 januari 2013 om 10u51

Johan Van Overtveldt is hoofdredacteur van Trends.

***

Premier Elio Di Rupo heeft groot gelijk zich, zij het eerder subtiel, te distantiëren van het voorstel van de PS-sentoren rond bedrijfssluitingen.

Het valt op, zo stelde onlangs een eminent deelnemer aan het sociaal overleg in België, dat als je met Waalse vakbondsmensen praat, woorden als, bijvoorbeeld, “klassenstrijd”, “uitbuiting” en “kapitalistisch profitariaat” voortdurend vallen. Ook de senatoren van regeringspartij PS zitten blijkbaar heel dicht bij deze marxistische visie op maatschappij en economie.

De PS-senatoren willen dat er een wet komt die aan een rechter toelaat om in te grijpen bij de sluiting van een grote onderneming en om zelfs eventueel op te leggen aan het sluitend bedrijf om te verkopen aan een eventuele overname-kandidaat.

Los van beschouwingen omtrent eigendomsrecht en eventueel andere juridische problemen die in het kader van zo een wet zouden kunnen opduiken, kan alvast gesteld worden dat de sociaal-economische gevolgen van wat de PS-senatoren willen desastreus zouden zijn.

De frustratie en angst van de mensen direct en indirect getroffen door de ontslagen bij Arcelor Mittal in Luik vallen licht te begrijpen. Het is immers de zoveelste klap voor het sociaal reeds zwaar getroffen Wallonië. Waar veel minder begrip kan voor op gebracht worden, is de reactie van de politieke elite in Wallonië.

De verontwaardiging die ze uitgebreid ten toon spreiden, mist geloofwaardigheid. Het was al (veel) langer bekend dat als gevolg van de economische crisis, de gehavende concurrentiepositie van ons land en de structurele verschuivingen in de vraag naar staal de toekomst van de AM-vestiging in Luik in het gedrang was. Nu doen alsof het allemaal out of the blue op de Waalse hoofden neerkomt, ruikt sterk naar goedkope politieke recuperatie van een stuk menselijke ellende.

Wat de PS-senatoren nu willen, komt op geen enkele manier tegemoet aan de sociaal-economische noden van Wallonië en België. Hoeveel internationale investeerders gaan zich nog gemotiveerd voelen om hier miljoenen euro’s te komen investeren als de wet voorziet dat op een bepaald moment een rechter zal beslissen hoe het nu met die investering verder moet? Bitter weinig, daar kan gif op ingenomen worden. Er zit een fundamentele contradictie tussen de vraag van de PS-senatoren en het verlangen om, bijvoorbeeld naar Limburg toe, aantrekkelijke nieuwe investeerders aan te trekken.

De gevolgen van het voorstel van de PS-senatoren doen sterk denken aan de gevolgen van onze hoge ontslagvergoedingen. Die bieden een zekere bescherming aan diegenen die een job hebben hoewel de ontslagen er uiteindelijk toch komen als de rendabiliteit van de gedane investeringen onherstelbaar aangetast blijkt te zijn. Hoge ontslagvergoedingen belemmeren in belangrijke mate de creatie van nieuwe jobs. Investeerders en ondernemers beseffen immers dat die hoge ontslagvergoedingen het hen moeilijk maken om snel en adequaat te reageren als het economische klimaat keert. De hoge ontslagvergoedingen in België zetten investeerders in ons land er toe aan te kiezen voor meer kapitaalsintensieve productiemethodes.

Als het voorstel van de PS realiteit zou worden, dan zouden we het ondernemingen die vandaag in België (of Wallonië) gevestigd zijn inderdaad een stuk moeilijker kunnen maken om te sluiten of sterk af te slanken. Hierdoor zouden we dan echter heel ons economisch weefsel vastpinnen op de producties van gisteren en eergisteren. Bovendien zou een dergelijke wet investeerders in nieuwe sectoren en activiteiten sowieso naar de buurlanden jagen. Het voorstel van de PS-senatoren zou met andere woorden een algemene verarming organiseren.

Zeker in Wallonië zou men nu toch stilaan moeten gaan beseffen dat de visie die schuil achter het verlangen van de PS-senatoren onze maatschappij, en zeker de werklozen in Wallonië, geen stap verder helpt. Integendeel, de put waar men al inzit, wordt alzo enkel dieper.

Er dient ernstig gewerkt te worden aan het investeringsklimaat en aan het concurrentievermogen. Het is fout zich te wentelen in uitspraken als die van Waals minister-president Rudy Demotte dat “Wallonië vanaf 2008 sterker groeide dan de andere regio’s”. Vergelijk Wallonië met Vlaanderen vertrekkend vanaf 2009, 2007, 2006, 2005, … en de vergelijking valt telkens in het nadeel van Wallonië uit.

Eerste minister Elio Di Rupo heeft overschot van gelijk zich te distantiëren van het voorstel van de senatoren van zijn partij. Het valt trouwens toch ook wel op dat in Vlaanderen niemand van de regeringspartijen met zulk een voorstel kwam aandraven na de sluiting van Ford in Genk. Eens te meer moeten we te midden deze onaangename sociaal-economische realiteit vaststellen dat de kloof tussen Vlaanderen en Wallonië steeds verder uitdiept.

Johan Van Overtveldt

***

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

28-01-2013, 17:34 geschreven door DIGITHALYS

***

Taal Actie Komitee

Weet waar de klepel hangt

***

***

Ter zake :

Intussen daagt Vlaams Belang met een nieuw manifest over Brussel de Vlaamse partijen uit om betreffende de hoofdstad stelling te nemen. Laten we eerlijk zijn, op dat punt heerst aan ‘onze’ zijde vooral verwarring.

Voor Onkelinx is het zonneklaar: ‘Voor alles moet Brussel een gewest zijn dat samenwerkt met Wallonië.’ De ambitie om de francofonie daar te versterken, is groter dan die om een echt Belgische hoofdstad te zijn. Het is goed dat Laurette dat nog eens even verduidelijkt. Haar acolieten laten zich graag kennen als overtuigde Belgen, maar de liefde voor de noordelingen is wel heel erg voorwaardelijk.

Onrust

Dat geldt ook voor Paul Magnette. Hij is zo goed als perfect tweetalig, een man waarmee moeders hun dochters maar al te graag zouden zien thuiskomen, een politicus die ‘kleeft’ op het scherm, zoals dat heet. Communicatief is de keuze voor hem als voorzitter alvast een voltreffer. Maar hoe sympathiek hij ook oogt, zijn liefde voor Vlaanderen is van het dubieuze soort. In De Standaard van 8 januari schreef hij: ‘De twee in meerderheid Franstalige gewesten, Wallonië en Brussel, zouden automatisch een residuaal België vormen, dat zich zelfs de luxe zou kunnen veroorloven om te beletten dat Vlaanderen, wanneer het na een uiterst lang diplomatiek parcours als staat erkend zou zijn, lid zou worden van de Europese Unie. Ik denk niet dat het romantische nationalisme in de eenentwintigste eeuw nog sterk genoeg is om dergelijke avonturen te dragen.’

Met andere woorden: wil Vlaanderen onafhankelijk worden, mag het erop rekenen dat Brussel en Wallonië alle mogelijke hinderpalen zullen opwerpen. Magnette draait de hand niet om voor wat chantage meer of minder.

We zijn aan ons besluit toe. Voor alles, ziet het ernaar uit dat de onrust voor 2014 bij de PS zo groot is dat Di Rupo de regie dreigt te verliezen. Labille (*) is een Waalse regionalist, het soort PS’er waarmee Di Rupo niet hoog oploopt; Di Rupo’s bondgenoot Giet bleek te slap om de strijd aan te gaan; Magnette is een sterke persoonlijkheid die Di Rupo’s invloed op de partijleden zal verzwakken. Om die gaten gevuld te krijgen, moet Di Rupo ruim buiten de vertrouwde kring gaan rekruteren.

Dat hij daartoe bereid is, toont aan hoeveel angst het verkiezingsjaar 2014 in het zuiden oproept.

***

(*) Mr Labille is houder van maar liefst 48 mandaten in Overheidsdienst en is daarenboven praktiserend bedrijfs-revisor, net als wijlen de zuipschuit Michel Daerden. Voor de camera’s verklaarde hij bij zijn aanstelling als minister, dat het maar voor even was, want dat hij wel andere katjes te geselen had.

***

Aansluitend met de nuchtere vaststellingen van ’t Pallieterke, is nu het ogenblik gekomen om Marc Grammens van begin december 2012 weer te geven, als besluit van een pertinente analyse over BDW als kersverse burgemeester van de Koekestad. 

Voor Bart de Wever komt het er nu op aan de funktie die hij heeft nagestreefd en verworven, uit te bouwen tot een goede uitvalsbasis voor zijn nationale kiescampagne van 2014, als het Belgisch en het Vlaams parlement her­nieuwd moeten worden. Want zo toch hebben we begre­pen dat hij de toekomst ziet, al is veel van wat daar moge­lijk op volgt, nog in vaagheid gehuld. Enerzijds heeft De Wever nu zo dikwijls gezegd dat hij burgemeester is voor tenminste zes jaar, en dat hij er daarna nog graag zes jaar bij doet (De Morgen. 11.12.12), dat hij niet meer van mening of houding kan veranderen zonder fors aan geloof­waardigheid in te boeten, maar anderzijds natuurlijk zo dat politici wel steeds een excuus vinden om een belof­te te verbreken als ze dit echt noodzakelijk vinden voor hun carrièreplanning en/of voor het naderbij brengen van hun politieke doelstelling. De Wever heeft bewezen dat ook hij zich niet verplicht voelt om in alle omstandighe­den woord te houden, zoals Jean-Marie Dedecker ooit mocht ondervinden. Patrick Janssens heeft wel ooit gezegd dat Antwerpen belangrijker is dan de nationale politiek (in Le Soir, 29.9.12: Anvers est plus important que la politique nationale), maar Janssens heeft nooit op het nationale beleid kunnen wegen, integendeel: men verweet hem juist niet te wegen op de nationale politiek. Stel dat De Wever in 2014 de kans krijgt om dat wel te doen, zal hij dan het burgemeesterschap nog belangrijker vinden?

De N-VA en De Wever persoonlijk hebben niet de plicht om in hun kaarten te laten kijken, en men begrijpt dat De Wever in de periode toen het hem duidelijk begon te worden dat het Hof, Di Rupo, het ACW, en jazeker, ook de CD&V van voorzitter Beke, van vice-premier Van- ackere en achter de schermen van de schijnbaar terugge­trokken rancuneuze mw Thyssen, alleen maar zijn onder­gang nastreefden, en niets anders, - in of rond september 2011 dus, denk ik, - dat De Wever toen op zoek is gegaan naar een nieuwe strategie om de blokkering opgelegd door zijn tegenstanders, te doorbreken, en dat is dan ge­makshalve Antwerpen geworden. Recentelijk zei hij (in Gazet van Antwerpen, 15.12.12): “in Antwerpen wil ik bewijzen dat de verandering mogelijk is”. De verande­ring, niet slechts in Antwerpen, maar nationaal, onder­meer en om te beginnen door formules te vinden waar­door de Vlaamse socialisten worden geneutraliseerd, want dat zijn toch maar de aanhangers van hun Waalse vrien­den. Dat heeft De Wever zonder twijfel helder ingezien. Met socialisten, zowel die van boven als van onder de taalgrens, is geen verandering mogelijk, noch inzake sociaal-ekonomische politiek noch inzake staatshervorming. Nu moet hij eerst nog winnen in 2014 en dan de bakens uitzetten voor de nationale omwenteling.

***

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

28-01-2013, 16:25 geschreven door DIGITHALYS

***

Maandag 28 januari

Zon 8u24-17u28

H Thomas van Aquino (*), patroon van de theologen

***

(*) Thomas van Aquino : de man was ‘kerkleraar’ en had ’n hele reputatie opgebouwd als ketter-vervolger. Voor wie ogen in z’n kop heeft en er de gelegenheid toe heeft die te gebruiken, is Italië één groot open lucht-museum. Toen wij eens op wandel in Viterbo, de oude Pausenstad, nieuwsgierig naderden naar een rare constructie op manshoogte tegen de hoek van weer eens een kerkje, konden we op ’n muur-opschrift lezen, dat dit de preekstoel was van…  Thomas van Aquino. Hoe die bereikt kon worden, is een echt raadsel, tenzij de man voor dat doel altijd een laddertje meedroeg. De juiste plaats? Onder de muren van het Pauselijk paleis van toen; nu museum, en uitkijkend op het pleintje waar onze auto stond. In de troosteloze omgeving van een batterij vuil-cnicotainers, vlak onder het opschrift : ‘Päuselijk Galgenveld’ tot einde XIIIe Eeuw…

Weer diezelfde wonderbaarlijke eeuw waarover ik gisteren berichtte….

Reflectie: wat zou men het Berlusconi dan kwalijk nemen, dat hij Mussolini citeert in gedeeltelijk positieve bewoordingen?  Weet U : m&&r dan in England, geldt in Italië “right or wrong, my country’.

***

De afbraak gaat zelfs zover

Dat ’n gewone pint straks voorbehouden wordt  aan de juiste partij-kaart. Gerantsoeneerd en op de bon!

***

Ter zake :

'Geen nieuwe ronde in de staatshervorming in 2014'

zondag 27 januari 2013 om 08u22

***

"Wat we zelf doen, moet steeds beter, wat we samen doen, doen we anders". Zo hertaalde CD&V-voorzitter Wouter Beke de slogan van de eerste Vlaamse regeringsleider, wijlen André Geens, op de nieuwjaarsreceptie van zijn partij in de Brabanthal in Haasrode, als een eerbetoon aan de splitsing van BHV waardoor Vlaams-Brabant voortaan één kieskring is.

Het is niet met een vuist, maar met een open hand dat we opnieuw een greep op de dingen gekregen hebben, zo blikte Beke terug op het voorbije jaar. De begroting zit na een ingreep van 18 miljard euro Europees opnieuw op schema, bij de lokale verkiezingen daalde het aantal stemmen op Franstalige lijsten in de Vlaamse rand met 10 procent in vergelijking met zes jaar geleden, de toestroom van asielzoekers is gestopt en ondanks de budgettaire krapte zijn er 10.000 extra plaatsen in de Vlaamse kinderopvang gecreëerd.

"Maar wat we zelf doen, moet steeds beter", stelde Beke de ambities voor de rest van de legislatuur scherp: "2014 wordt niet het jaar waarin we nog een nieuwe ronde in de staatshervorming gaan draaien, maar het jaar waarin we de nieuwe middelen en bevoegdheden inzetten voor een nog beter beleid in Vlaanderen".

CD&V’er moet estafetteloper

Met de overheveling van de kinderbijslag wil CD&V de gezinnen versterken, de overheveling van het ouderenbeleid moet de ouderen meer zekerheid geven en met de nieuwe sociaaleconomische hefbomen wil Beke ondernemers betere impulsen geven en nieuwe kansen geven aan mensen die hun baan (dreigen te) verliezen. Hij verwees ook naar de hervormingen in de pensioenen, op justitie, bij het spoor en in de energiesector.

De ambitie van een christendemocraat is om een estafetteloper te zijn, ging de CD&V-voorzitter verder. "Onze ambitie is alles wat we van onze voorgangers kregen, nog beter door te geven aan onze opvolgers: betere wegen - en Hilde (Crevits, Vlaams minister van Openbare Werken, nvdr) begrijpt perfect wat ik bedoel, een sterker Vlaanderen, een krachtigere economie, een grotere zekerheid op solidariteit als het moeilijk gaat".

Niet polariseren, maar bruggen bouwen

Wouter Beke wil dat realiseren met de operatie Innesto, waarbij alle talenten in en rond de partijen gemobiliseerd worden om frisse ideeën aan te brengen. De operatie werd half december opgestart met een groepje van 30 "enthousiastelingen", die tijdens zijn toespraak achter hem opgesteld stonden. Die groep is intussen aangegroeid tot 300 en dat moeten er volgens de voorzitter over een half jaar 30.000 zijn.

"Dit traject leggen we samen af, van nu tot aan het congres van november. Met de kracht van onze handen gaan we bergen verzetten", luidde het. De CD&V doet aan politiek, niet door aan de zijlijn te staan, maar de handen uit de mouwen te steken en de hand te reiken, niet door problemen te maken, maar door ze op te lossen, niet door te polariseren, maar door bruggen te bouwen, besloot Wouter Beke. (Belga/TE)

***

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

28-01-2013, 11:49 geschreven door DIGITHALYS

***

***

Ter zake :

Vlaams Belang kiest nieuw en verjongd partijbestuur

 De partijraad van het Vlaams Belang heeft zaterdag met 77 procent van de stemmen ingestemd met het nieuwe partijbestuur waarmee voorzitter Gerolf Annemans de vernieuwings- en verjongingsoperatie wil doorvoeren. Het verkozen bestuur bestaat uit 24 leden, waarvan er elf nieuw zijn. Oud-voorzitter Bruno Valkeniers is het enige bestuurslid dat zijn mandaat niet verlengt. Het bestuur telt drie twintigers en vijf dertigers. Zoals aangekondigd zijn Barbara Pas en Chris Janssens ondervoorzitter.

Het partijbestuur bestaat naast voorzitter en ondervoorzitters uit de fractievoorzitters Anke Van dermeersch (Senaat), Joris Van Hauthem (Vlaams parlement) en Dominiek Lootens (VGC), de diensthoofden Filip Dewinter (organisatie), Bart Laeremans (kenniscentrum), Philip Claeys (uitgeverij Egmont), Patsy Vallet (financiële dienst, penningmeester), Marijke Dillen (seniorenforum), nationaal secretaris Guy D'Haeseleer, personeelsdirecteur Yves Buysse, partijraadsvoorzitter Filip De Man en VBJ-voorzitter Tom Van Grieken.

De jongerenafdeling VBJ telt daarnaast nog drie bestuursleden in het bestuur: Reccino Van Lommel, Dirk Verhaert en Bob de Brabandere. Het bestuur wordt vervolledigd met de kamerleden Annick Ponthier en Hagen Goyvaerts, en de Vlaams parlementsleden Stefaan Sintobin en Wim Wienen. Ook Kristof Slagmulders, de lijsttrekker in Denderleeuw die even in de schijnwerpers stond omdat de Denderleeuwse schepenen met Vlaams Belang-steun werden verkozen, en Steven Vollebergh, die instaat voor de organisatie van nationale partijevenementen maken deel uit van het nieuwe partijbestuur.

***

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

27-01-2013, 13:48 geschreven door DIGITHALYS

.

Fictie of realiteit?

Ach! Die mooie ziel van het kind de leerkracht! Maar wat, moest de schoolstrijd nu eens verloren ipv gewonnen geweest zijn?

***

27-01-2013, 12:28 geschreven door DIGITHALYS

***

***

Ter zake :

De echte lessen van Ford en Arcelor Mittal

vrijdag 25 januari 2013 om 06u46 TRENDS

---------

“Structurele oplossingen” vergen een gans nieuwe aanpak van het sociaal-economisch beleid.

***

Iedereen toonde zich erg kwaad op de leiding van multinational Ford toen de beslissing tot sluiting van de fabriek in Genk viel. Nu hakken we met z’n allen in op de leiding van een andere multinational, Arcelor Mittal, naar aanleiding van de schrapping van 1300 jobs in het reeds zo zwaar geteisterde Wallonië.

 Er zit zeker een grond van waarheid in bepaalde van die verwijten en beschuldigen maar het zou ons allemaal veel meer helpen de echte realiteit rond deze debâcles inzake economische bedrijvigheid en tewerkstelling onder ogen te zien. De grote verontwaardiging die sommige politieke beleidsverantwoordelijken nogal ostentatief ten toon spreiden, stelt trouwens niet veel meer voor dan een goed doordachte poging om de aandacht van de eigen verantwoordelijkheden in dezen af te leiden.

Terwijl, onder meer, onze geografische ligging en de kwaliteit van ons arbeidspotentieel ons land aanzienlijke perspectieven blijven bieden op het vlak van economische en industriële bedrijvigheid, komt steeds meer aan de orde dat ondernemers en ondernemingen met toenemende hinderpalen dienen af te rekenen.

Onze hoge fiscale druk en de complexiteit en vaak ineffectiviteit van de reglementering zijn belangrijke handicaps. Hetzelfde geldt ook inzake onze relatieve loonkosten die onze ondernemingen opzadelen met een concurrentiële handicap van minstens 10%. En dan is er zeker ook nog de ronduit vijandige houding die sommige politici en vakbondsleiders aannemen tegenover ondernemers en ondernemingen. Gaat de economie in haar geheel in recessie, dan beginnen deze negatieve factoren extra zwaar door te wegen op de bereidheid van ondernemers om hier risico’s te nemen, jobs te creëren en te investeren.

Minister van Werk Monica De Coninck liet onmiddellijk weten dat zowel regionaal als federaal, en liefst samen, moet gezocht worden naar “structurele oplossingen”. Twee mogelijke ingrepen horen daar zeker niet bij. Ten eerste, brugpensioenen en andere vormen van definitieve vervroegde uittreding zijn volkomen uit den boze. De simpele realiteit is dat we als gemeenschap gewoon niet meer de middelen hebben om dergelijke ingrepen te financieren. Bovendien komt de periode van systemische krapte op de arbeidsmarkt stilaan maar zeker dichterbij. Er dient dus te worden ingezet op herscholing en bij-training, liefst ondersteund door significante financiële prikkels voor alle betrokkenen.

Ten tweede, één of andere vorm van verdere subsidiëring van of publieke investering in de installaties die Arcelor Mittal (AM) als niet meer rendabel beschouwt, is ook uit den boze. AM, en ook Ford, zijn bedrijven die winst willen maken en overeenkomstig dat principe handelen. Het is echt te gek er van uit te gaan dat zij rendabele entiteiten zomaar zouden sluiten.

In het verleden dachten onze overheden wel eens meer dat ze het ook inzake industriële projecten beter wisten dan de private ondernemingen en investeerders. Dat liep nagenoeg steeds verkeerd af. Maatschappelijk bleek de kostprijs op termijn telkens veel groter dan het soelaas dat op kortere termijn werd verworven.

Laat Ford en Arcelor Mittal een wake-up call zijn. De regering Di Rupo mag ons nog tot in den treure vergasten op allerhande variaties op haar goed nieuws show. De naakte realiteit is echter dat het concurrentievermogen van de Belgische bedrijven zwaar aangetast is, dat de tewerkstelling verder zal afkalven, dat de structurele gezondmaking van de publieke financiën hooguit voor 1/3de gerealiseerd is en dat wij niet echt meer aantrekkelijk zijn als investeringsgebied.

België heeft nog altijd veel troeven, ook voor de Ford’s en AM’s van deze wereld maar dan wel op voorwaarde dat er nu werk gemaakt wordt van echte herstelmaatregelen die, helaas, een grondige hertekening vergen van het sociaal-economisch model waar bepaalde groepen binnen de maatschappij zich krampachtig aan vastklampen. Wat er dient te gebeuren, is, ondanks alle retoriek daaromtrent, bekend: doe iets substantieel aan de loonkosten, saneer de publieke financiën op een geloofwaardige manier, verlicht de fiscale druk op een verstandige wijze en plaats ondernemerschap niet in een verdomhoekje.

***

***

Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

27-01-2013, 12:10 geschreven door DIGITHALYS

***

Zondag 27 januari

Zon 8u25-17u26

H Angela Merici, patrones van de onderwijzeressen

***

***

Ter zake :

FYRA, NIET ECHT IETS OM FIER OVER TE ZIJN

***

Nieuw rollend materieel op het spoorwegnet introduceren is altijd een beetje avontuur. Ook in het verleden vertoonden nieuwe locomotieven en motorstellen meer dan gewone kinderziekten. De reden hiervoor: spoorwegmaterieel is geen serieproduct en kan dus niet, zoals auto’s of zelfs vrachtwagens, in grote industriële reeksen gebouwd worden. Steeds is het maatwerk.

Om die handicap te beheersen onderhielden de spoorwegen traditioneel nauwe industriële en technische banden met bevoorrechte constructeurs. Een voorkeursbehandeling en oncontroleerbare prijsafspraken loerden daarbij natuurlijk om de hoek. Goedkoop was het systeem niet, maar spoorwegen en constructeurs wisten wat ze aan mekaar hadden.

 Europese aanbestedingen zijn, in theorie, rechtvaardiger en economisch voordeliger, maar er hangt, zoals nu blijkt met de Fyra-treinen een groot risico aan vast. Een constructeur die, op papier, voldoet aan alle voorwaarden van het lastenboek, kan, rekening houdend met de EU regelgeving, niet geweerd worden. Als hij dan de goedkoopste offerte indient moet men, ook al heeft men er geen vertrouwen in, met hem scheep gaan.

 Wij houden ons hart vast als straks Oost-Europese constructeurs ook daadwerkelijk zullen willen meedingen. Theoretisch wordt het goedkoper... maar in de praktijk? De kosten van de Fyra-miskleun lopen minstens in de tientallen miljoen euro.

 De EU zou er daarom o.i. goed aan doen haar regelgeving op dit gebied te nuanceren en pragmatischer te werk gaan.

 Dit gezegd zijnde, vinden we de houding van de Belgische en Nederlandse spoorwegbazen ronduit hypocriet. Nu doortastende maatregelen aankondigen met luid tromgeroffel komt ruim te laat. De stellen worden te laat geleverd en zijn technisch niet in orde. Ansalmo Breda betwist dit uiteraard en schrijft de problemen toe aan de gure winterse perikelen waar ook andere transportmiddelen last van hebben en maakt zich sterk dat deze problemen technisch gemakkelijk op te lossen zijn.

 Maar technisch niet in orde? Dat horen we nu. Maar wat heeft de NMBS en de NS tijdens het productieproces, dat 5...10 jaar aangesleept heeft, gedaan? Op hun twee oren geslapen? En dat terwijl ze nu komen zeggen dat ze nooit vertrouwen hadden in de constructeur.

 Is het niet de gewoonte dat technici van de klant het constructieproces ter plaatse opvolgen en de aangewende materialen en de constructietechnieken goedkeuren? Wat hebben zij gerapporteerd? Waarom werd er nooit gewaarschuwd voor komende problemen? Hebben ze die niet gezien of gingen ze op sightseeing naar de Vesuvius?

 Nu hard staan schreeuwen, wanneer de trein, kant-en-klaar afgeleverd wordt, is een beetje goedkoop. Tenslotte vinden we het bijzonder jammer dat heel dit misbaksel de treinverbindingen tussen Vlaanderen en Nederland grondig verstoort.

 De treinverbindingen tussen deze twee landen, die meer dan buurlanden zijn, werden, o.i. met opzet, altijd stiefmoederlijk behandeld. Naast de Beneluxtreinen en enkele verbindingen in de marge met Maastricht, kregen alle andere mogelijke verbindingen zoals Neerpelt-Weert of Hasselt Maastricht, nooit een kans. We kunnen ons niet van de indruk ontdoen dat, althans de Belgische overheid, nog altijd anti Nederlandse gevoelens koestert en de samenwerking tussen Noord en Zuid nog altijd met een scheef oog bekijkt.

 Misschien zit er aan deze crisis toch een positief aspect vast. Nu zal men komen aandraven met een noodoplossing. Uiteraard, maar wat daarnaast ook nodig is, is een grondige studie van alle mogelijke treinverbindingen met Nederland, niet alleen met Rotterdam/Amsterdam, maar ook met Breda, Maastricht, Utrecht en Zeeuws-Vlaanderen

***

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

27-01-2013, 11:52 geschreven door DIGITHALYS

***

Werk aan de winkel voor de deurwaarder!

Met het vonnis voor kindermishandeling…

***

Ter zake :

Slordig onderwijs is sociaal onrecht

24-01-2013 - Mia Doornaert - de standaard

Overgenomen bij ISKANDER,

de Persgroep rond Prof.Mathuas Storme

***

Overschot van gelijk hebben ze, Kurt Monten en Jan Swerts. Het onderwijs heeft geen zin als het niet dient om kennis over te dragen. Het is lichtzinnig om uit het hoofd leren af te doen als een saaie en nutteloze bezigheid. Het onderwijs moet integendeel dat vermogen van jonge kinderen zoveel mogelijk benutten. Kennis-elementen zijn als zovele bouwstenen waarop je latere ontdekkingen en inzichten en redeneringen kan vestigen. Als die bouwstenen er niet zijn, zal het veelgeroemde internet wel een vloed van (echte en valse) weetjes, maar geen kennis en inzicht verschaffen. Als jonge mensen in een lerarenopleiding niet in staat zijn de Atlantische Oceaan op een wereldkaart aan te duiden, dan zegt dat alarmerend veel over het niveau van ons lager en middelbaar onderwijs – uitzonderingen niet te na gesproken.

‘Ik zien a gèren'

Een belangrijke factor daarin is de heilloze onderschatting van taalonderwijs. Je mag van de kinderen niet meer vragen dat ze nog spraakkunst beheersen, en dat ze nog correct schrijven en spreken. Belangrijker is dat ze leren ‘communiceren'. De vorm heeft niet zoveel belang ‘als de boodschap maar overkomt'. Wel ja, waarom dan maar niet meteen alle liefdespoëzie afschaffen, en de boodschap beperken tot ‘ik zien a gèren'?

Breder gezien is het gewoon onzin de vorm en inhoud te willen scheiden. Men kan niet denken zonder woorden, en niet genuanceerd denken zonder een genuanceerde taal. ‘Taal is een handschoen die strak om de huid van de inhoud zit', zei Godfried Bomans terecht, die woordkunstenaar die meesterlijk het hele palet van de taal bespeelde, van lichtvoetige ironie tot filosofische ernst. Dat geldt niet alleen voor de zogenaamde menswetenschappen. Ook voor wetenschapslui geldt dat ze maar echt begrijpen waarmee ze bezig zijn als ze hun werk in een klare taal kunnen toelichten, en zich niet verschuilen achter een duister jargon.

Het is dan ook een schande dat onze scholen nog zo weinig aandacht besteden aan taal. Leraars mogen wel punten aftrekken als in een test Nederlands taalfouten staan. Maar als testen over geschiedenis of aardrijkskunde of welk vak ook wemelen van de taalkemels, dan mag daar niet het rode potlood door. Boodschap: Nederlands hoef je alleen in de taalles min of meer correct te gebruiken, daarbuiten heeft de taal geen enkel belang.

Die verwaarlozing heeft naast een opvoedkundig ook een verstrekkend maatschappelijk belang. De school levert daardoor burgers af zonder weerwerk tegen de al of niet valse profeten ‘die het goed kunnen zeggen'.

Ten slotte, en vooral, is verloedering van het onderwijs een sociaal onrecht. Kinderen uit een gecultiveerd milieu zullen thuis wel krijgen wat de school niet meer geeft: een mooie taal, kennis, belangstelling voor boeken, kunst, voor de boeiende ontdekkingsreis die het verwerven van kennis en inzicht is – of hoort te zijn.

Er zijn echter veel gezinnen – zowel autochtone als allochtone – waar de ouders zelf niet in staat zijn goed Nederlands te spreken, waar geen boek of krant in huis komt, waar niet naar documentaires, reportages of debatten op tv gekeken wordt. Als die kinderen op school niet geprikkeld worden, niet de nieuwsgierigheid en de passie voor kennis en voor leren krijgen, dan versterkt de school de verschillen van geboorte en klasse in de plaats van ze te corrigeren. En dat laatste is toch de grondslag van het veralgemeend en verplicht onderwijs? De lat laag leggen in het onderwijs is dan ook een grof sociaal onrecht, in de eerste plaats ten aanzien van begaafde kinderen uit bescheiden milieus.

***

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

26-01-2013, 13:42 geschreven door DIGITHALYS

***

Hallo Ford Genk! Is Zweedse kwaliteit

dan zoveel beter dan Vlaamse? Of ligt het eerder aan de betere handvaten?

***

***

Ter zake :

Vanaf de zomer opnieuw productie Saab in Zweden

25/01/13, 08u48  − Bron: belga.be

***

De Saabfabriek in het Zweedse Trollhättan wordt in augustus weer opgestart. Dan wordt begonnen met de productie van het model 9-3. Dat meldt het financiële persagentschap Bloomberg, dat een brief van Saab aan een onderdelenleverancier in handen kreeg. 

Saab, destijds eigendom van investeerder Victor Muller, ging in 2011 failliet. De autofabrikant was er op eigen kracht niet in geslaagd om de productie op gang te brengen en investeringen door Chinese partners werden gedwarsboomd door voormalig eigenaar en aandeelhouder General Motors. Na het faillissement werd het bedrijf doorverkocht aan een internationaal consortium van Chinese, Zweedse en Japanse investeerders.

 Het consortium NEVS (National Electric Vehicle Sweden), dat vorig jaar de belangrijkste activa van Saab Automobile en dochters Saab Automobile Powertrain en Saab Automobile Tools kocht, is van plan zich te profileren als maker van elektrische auto's, bestemd voor de Chinese markt.

 De productie zou opgestart worden in de hoofdfabriek van Saab in Trollhättan. In de Zweedse stad werkten vroeger 3.400 mensen voor Saab - dat kwam overeen met 7 procent van de lokale bevolking. Inmiddels is bijna 40 procent van de jongeren er werkloos.

Het doel is om tegen 2016 per jaar 120.000 wagens te produceren.

***

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

26-01-2013, 12:53 geschreven door DIGITHALYS

Uit de wereld der junkies en ander tuig van de straat

 


Ze werden daarop ontvangen door Milquette die beloofde bijkomende kredieten uit te trekken. Uit de zakken der Vlamingen….

***

26-01-2013, 11:11 geschreven door DIGITHALYS

***

Zaterdag 26 januari

Zon 8u27-17u24

H Margaretha van Hongarije

***

***

Ter zake :

OPROEP TOT KWAADWILLIGHEID

Standpunt van het Priester Daensfonds - 20 januari 2013

Publicatie: 23 januari 2013

Johan Velghe

***

Even schrikken. Kwaadwilligheid is niet meteen een woord dat thuishoort in het daensistisch jargon, laat staab de combinatie met "oproep tot". Voor alle duidelijkheid, persoonlijk voel ik me pas in m'n sas bij mensen van goede wil. Nog duidelijker, met de vijf hefbomen (solidariteit, democratie, onderwijs, méér Vlaanderen en actief pluralisme) waarrond en waarmee gewerkt wordt, meet het Priester Daensfonds zich geen Outlaws- of Hell's Angels-allures aan. Toch wordt haar kwade trouw aangewreven door de voormalige Belgische eerste minister Wilfried Martens.

Afschuw of geloof. De polarisatie wordt vandaag ten top gedreven. Voor of tegen en liefst zonder argumenten, maar wel met veel verwijten en uit hun context gerukte en vooral ongenuanceerde spookbeelden à la "de jaren dertig". Het voordeel van de twijfel wordt niet gegund. Nieuw is de sterke polarisatie niet. Koningskwestie, schoolstrijd... Hét beeld van die schoolstrijd werd op mijn netvlies als zesjarig jongetje gebrand: bovenop een boerenkar werd als climax van een zoveelste betoging een fors varken met "Collard" in rode verf op beide spekrijke flanken gekeeld. Dit alles ter verdediging van "de ziel van het kind".

Hoe beter we ons verleden kennen, hoe beter we de hinderlagen herkennen op de weg naar de toekomst. Honderd en meer jaar geleden wees het establishment zijn vijanden aan: socialisme, daensisme, de groeiende Vlaamse beweging. Met Edouard Anseele paste de Belgische Werkliedenpartij zich in de machtsstructuren in. Na de eerste wereldoorlog restte de Vlaamse beweging, met de aan het IJzerfront gegroeide eis voor zelfbestuur, als staatsgevaarlijk.

Bijna honderd jaar later, lees ik op dit eigenste ogenblik van het schrijven van deze bijdrage een Belga-tekst in De Zondag met het mantra van establishment-woordvoerder Elio Di Rupo: "N-VA is een zeer gevaarlijke partij". Als communicatiefout wordt deze zin wellicht een schoolvoorbeeld, maar ze schept anderzijds duidelijkheid. De aloude breuklijn tussen Vlaanderen en België is nooit weggeweest.

De N-VA is groot genoeg om zichzelf te verdedigen. Het wordt uitkijken hoe deze partij het op de "werkvloer" van tal steden en gemeenten, waar ze tot de bestuurscoalitie behoort, zal doen. Als pluralistische en politiek onafhankelijke vereniging voelt het Daensfonds zich niet geroepen een partijkeuze te maken, maar het Priester Daensfonds is een geëngageerde Vlaamse vereniging die een sociaal rechtvaardige samenleving betracht en dat ziet méér Vlaanderen, in een sociaal Europa. Méér Vlaanderen, het zelfbeschikkingsrecht van volkeren, de aloude eis voor zelfbestuur, is volgens Di Rupo zeer gevaarlijk. In zijn kersttoespraak wees Albert II méér Vlaanderen aan als populisme. Wilfried Martens had het over "de kwade trouw van sommige Vlamingen" en die andere ex-premier Guy Verhofstadt over "een slag onder de gordel" en "kinderachtige reactie". Van polarisatie gesproken, om het niet te hebben over populisme. Hun woorden dragen bij tot het ondergraven van de Belgische context waarop zij zich net zo graag beroepen.

Het establishment is geen fictie, maar levendiger dan ooit. Gevestigde politieke partijen bestempelen sowieso nieuwkomers als populistisch. Populisten zeggen in naam van het volk te spreken.

Peter Mertens (PVDA+) stelt: "Als populisme wil zeggen dat je problemen op een begrijpbare manier wilt duiden, zonder in simplismen te vervallen, dan wil ik graag een populist zijn.'' Een rake definitie.

Ben ik zo naïef te hopen dat alle partijen op een begrijpbare manier de stem van het volk laten horen, of dien ik CD&V-senator Rik Torfs te geloven wanneer hij stelt dat hij de traditionele partijen als gesloten machtsbastions ervaart, met aan de top een paar figuren die bepalen wat er gebeurt?

Essentie

Het is de essentie van de democratie dat Vlaanderen zelf zijn toekomst moet bepalen. Daar heeft het restant van de feodaliteit dat de monarchie vormt, geen uitstaans mee. De Vlaamse beweging is evenmin gediend met een populistische onafhankelijkheidskreet zonder invulling van wat onder een onafhankelijk Vlaanderen verstaan wordt. Enkel een eenzijdig verhaal voorhouden over wat afgewezen wordt (zoals de PS-staat, de eeuwige transfers) is té gemakkelijk. Visie én concrete plannen, daar moet het om gaan. Wat is de invulling inzake huisvesting, onderwijs, ruimtelijke ordening, duurzame energievoorziening, gezondheidsbeleid, mobiliteit, werkverschaffing, fiscale rechtvaardigheid, solidaire samenleving, hoe te reageren op de nefaste spiraal van de globalisatie...?

Denkend aan de aanpak van Uplace, Oosterweel... om het bij Vlaamse dossiers te houden, zien we nog geen spoor van een toekomstgerichte invulling van méér Vlaanderen, niet door partijen, niet door de Vlaamse beweging. Méér in de betekenis van soevereiniteit, verantwoordelijkheid, rechtvaardigheid, efficiëntie, zonder identiteit te vergeten. Kortom, méér moet beter zijn voor iedereen. Een solidaire Vlaamse samenleving, verbonden in een gemeenschapsdenken met andere volkeren.

Wanneer dit als "de kwade trouw van sommige Vlamingen" aangewezen wordt door Wilfried Martens, dan roep ik met al mijn waakzaamheid voor de gespleten tong-taal van het establishment, op tot meer kwaadwilligheid.

En ja, om het in Obama-taal te zeggen, we kunnen het. 2012 leverde het bewijs dat verzet loont. Electrabel plooide onder druk van de massale uittreding van boze klanten en de positieve reflex van de energie-groepsaankopen. Zo'n krachtenbundeling is jammer genoeg nog veel te sporadisch. Om in dezelfde sector te blijven moet nu gekozen worden voor een zelfvoorzienende toekomst. Waar blijft de druk van de Vlaamse beweging om ook hier de keuze voor onafhankelijkheid te maken? De Vlaamse federale regeringspartijen moeten de energie die ze stoppen in zelfvernietigingsstrategieën en polariserende betogen, ombuigen naar een toekomstgerichte energiekeuze. Zij zitten aan de beslissingshendels om het Vlaams Instituut voor Technologisch Onderzoek (VITO) en het Federaal Planbureau te volgen in het voorstel om tegen 2050 energie-zelfvoorzienend te zijn. Kostprijs 13 miljard euro per jaar, gedurende veertig jaar. Veel geld, maar daar staat de gestage afbouw van de invoer van fossiele brandstof tegenover, zo ook de creatie van tienduizenden jobs in de duurzame economie, het verminderen van de CO2-uitstoot, de verbetering (minder fijn stof) van de volksgezondheid en meer onafhankelijkheid tegenover. Ook dat is een keuze voor méér Vlaanderen.

Schop met vaste kwaadwilligheid alle partijen in 2014 een geweten opdat de federaal vastgestelde leeflonen (801,00 euro/maand voor een alleenstaande) eindelijk opgetrokken worden tot minimaal het Europese armoedeniveau (1.000,00 euro/maand). En daar zijn regeringspartijen bij die het nog altijd niet eens zijn over de invoering van een beperking van de salarissen voor managers van Belgische (semi-)overheidsbedrijven tot maximum 290.000,00 euro bruto per jaar. Méér kwaadwillig Vlaanderen opdat de veelomvattende strijd tegen armoede efficiënt en in hoog tempo kan aangepakt worden.

***

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

26-01-2013, 10:59 geschreven door DIGITHALYS

***

Anderlecht, Waar Vlamingen thuis zijn

Maar Vlaams Belangers aan de deur vliegen  

***

Ter zake :

Vlaams-nationalisten worden uit Anderlechtse Broederschap Sint-Guido gezet.

***

Vlaams Belang interpelleert in VGC over weerzinwekkende en discriminatoire houding van Anderlechts

Reeds sedert de middeleeuwen is Anderlecht een bedevaartsoord, waar pelgrims het graf en de relikwieën van Sint-Guido komen bezoeken. In 1631 richtte de Anderlechtse geestelijkheid het Koninklijk Broederschap op ter ere van Sint-Guido om net die pelgrims en de vereerders van de heilige te groeperen. Vandaag de dag bestaat het Broederschap nog steeds; en wordt het ook financieel ondersteund door onder meer de Vlaamse Gemeenschapscommissie, het hoofdstedelijk gewest en de gemeente Anderlecht. Het broederschap bestaat uit een 80-tal actieve leden die met veel waardigheid optreden in de traditionele klederdracht.

De interne reglementen van het Broederschap bepalen wie lid kan worden, en wie uit het lidmaatschap kan ontzet worden, en om welke redenen. Daarbij moet het Broederschap uiteraard rekening houden met de wettelijke bepalingen zoals de wet van 10 mei 2007, die uitdrukkelijk stelt dat uitsluiting en dus discriminatie op basis van een politieke overtuiging verboden is. Nochtans ziet het er naar uit dat het Koninklijk Broederschap van Sint-Guido – of beter gezegd haar Proost die tevens een Anderlechts CD&V-politicus is - zich net daaraan schuldig maakt. Leden met een bepaalde politieke overtuiging werd namelijk te kennen gegeven dat ze niet langer meer welkom zijn bij de vereniging.

Zo kregen onlangs de heer Louis Bogemans en zijn echtgenote, trouwe leden van het Broederschap, vanwege het Anderlechts parlementslid een schrijven, waarin duidelijk stond dat ze uit de vereniging worden gezet omdat de heer Bogemans in Anderlecht gemeenteraadslid is geworden voor Vlaams Belang. Om te beginnen is een uitsluiting op basis van politieke overtuiging dus onwettig, maar ook de manier waarop – namelijk zonder overleg binnen het Broederschap, maar louter het dictaat van één persoon – is strijdig met de reglementen van het Broederschap zelf. Vlaams Belang stelt vast dat de CD&V’er het Koninklijk Broederschap van Sint-Guido misbruikt om politieke tegenstanders te intimideren en uit te sluiten, en dat hij hierbij de anti-discriminatiewetgeving flagrant met de voeten treedt. Het is trouwens niet de eerste keer dat deze politicus overheidsmiddelen aanwendt voor eigen gebruik en misbruik!

Omdat de Vlaamse Gemeenschapscommissie het Broederschap subsidieert, zal Vlaams Belang fractievoorzitter Dominiek Lootens morgen (vrijdag 25 januari) tijdens de plenaire vergadering van de VGC hierover Collegevoorzitter Vanhengel pittig interpelleren. Het kan namelijk niet dat de VGC als partner fungeert van verenigingen die de anti-discriminatiewetgeving overtreden, en die door politici schaamteloos worden misbruikt voor platte partij-politieke spelletjes. Tenslotte vindt de Vlaams-nationale partij het een regelrechte schande dat desbetreffend CD&V’er via zijn onverdraagzame en dictatoriale houding het bloeiende Vlaamse verenigingsleven in Anderlecht tracht kapot te maken.

De heer en mevrouw Bogemans zelf zullen tegen de Anderlechtse CD&V’er en Proost van het Broederschap een strafklacht indienen.

***

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

26-01-2013, 08:25 geschreven door DIGITHALYS

***

De man van de liggende accoladen, “iedereen inbegrepen” vooral de Muzelmannen, de Muzelvrouwen en de Muzelkiendjes…..

Luc Martens, de Tsjeef van dienst in de Rodenbachstede

***

***

(*) Tsjolen : dat kunnen alleen West Vlamingen doen, als ze sleuren en wroeten om tegen beter weten in iets te bereiken. Voorbeeld? Dat is precies wat Albert Coburg doet om zijn kroon te bewaren : met onmenselijke inspanningen en tegen beter weten in, vechten tegen het onvermijdelijke. Kijk ne keer hoe gecondenseerd het West Vlaams is!

***

Ter zake :

Roeselare, 8 oktober 2012

Aan de leden van de Moslimgemeenschap in Roeselare

Beste Famiüe,

Misschien ben je verbaasd dat ik jullie aanschrijf. Of misschien toch ook niet. Want ik heb ook wel wat mat jullie gemeen. Ik heb persoonlijk een sterke levensovertuiging en daarom ook respect voor de sterke overtuiging van jullie gemeenschap. Jullie willen een goed leven in de stad voor jullie zelf en de ganse familie. Daarin wii ik jullie ook kunnen helpen. Als burgemeester - en misschien nog meer als burgervader — wil ik dat jullie alle kansen krijgen op een goede huisvesting, een vlotte toegang tot goed onderwijs of tot de arbeidsmarkt. Ik wil dat jullie voluit aan het maatschappe¬lijk leven kunnen deelnemen en tegelijk gerespecteerd worden voor de rijke traditie en de sterke overtuiging waar jullie voor staan.

Met andere woorden, ik ben voorstander van een open stad, waarin jullie zich welkom en veilig weten.

Ik heb me in het verleden alvast bij jullie steeds welkom gevoeld in de moskee in de Spinnersstraat. En de mensen die bij jullie voorgaan waren ook bij mij altijd welkom. Ze weten dat ik hen graag steun bij hun werk. niet het minst waar het gaat om het beleven van jullie religieuze overtuiging en het vieren van grote islamitische feesten als l'Aïd al Adha en l'Ard al Fitr.

Samen met hen wil ik ook zoeken naar een betere locatie voor jullie gebedsruimte.

Op 14 oktober gaan er verkiezingen door voor een nieuwe gemeenteraad. Met jullie steun kan ik mijn werk verder zetten en een open samen-leven in onze stad met respect voor diverse culturen en overtuigingen bevorderen. Maar daarom heb ik natuurlijk jullie stem en steun nodig.

in het vertrouwen ook op jullie te kunnen rekenen, groet ik jullie.

Luc Martens (°1946)

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

25-01-2013, 16:45 geschreven door DIGITHALYS

***

Vrijdag 25 januari

Zon 8u28-17u22

Z Adelvina van Deinze

Sint-Paulus’ bekering

Op Sint-Paulus’ Bekering stijgt de winter te paard,
of hij breekt zijn nek met een reuzenvaart

***

De XIIIe Eeuw – De ja ren 1200

zijn terecht aangemerkt als “wonderbaar”, en zelfs 1302 hoort daarbij.

***

Ter zake :

EEN VOETREIS NAAR ROME

Pieter Moerman

Dick de Boer was student aan de universiteit van Leiden bij Huub Jansen, hoogleraar mid¬deleeuwse geschiedenis. Deze Jansen was reeds gebeten door de Friese abt Emo. Na zijn vroegtijdig overlijden hebben studenten deze zoektocht voortgezet. Dit boek is daar de vrucht van.

Emo is geboren tussen 1170 en 1175, en stamt uit een geslacht van hoofdelingen, dit is de lagere adel, uit de Ommelanden. Op zijn twintigste ging hij met zijn broer in Oxford studeren aan het Commune Studium. Zij kopieerden vele boeken van Romeinse schrijvers en deden er heel wat kennis op. Het was de tijd dat kloosters en orden als paddenstoelen uit de grond rezen en veel invloed uitoefenden op mens en maatschappij. Er waren reeds zoveel kloosters dat het een monnik mogelijk was geheel West-Europa te voet door te reizen en telkens in een klooster te overnachten, dikwijls zelfs toebehorend aan de eigen orde.

Door de Friese gebieden liep een belangrijke scheidslijn. De stad Groningen en de gebieden ten westen van de stad behoorden tot het bisdom Utrecht. Deze gebieden waren nog gekerstend door Bonifatius. Maar de gebieden ten noorden en ten oosten, gekerstend door Liudger, die nadien bisschop van Münster werd, behoorden ook tot dit bisdom.

Emo was abt van het klooster van Wierum in Friesland, wegens de witte monnikspijen nadien Wittewierum genoemd. Het klooster was nieuw en had nog geen naam, vandaar de aanduiding als Novum Claustrum of Nijeklooster en was nog niet formeel bij een orde aangesloten. Later zou het zich aansluiten bij de orde van de Premonstratenzers. Aan de monniken was een kerk geschonken als nieuwe vestigingsplaats. Tot verbijstering van de abt had de bisschop van Münster, op verzoek van een edelman, die schenking ongedaan gemaakt. Vermits in het aartsbisdom Keulen, waar hij die beslissing kon aanvechten, twee bisschoppen elkaar de waardigheid betwistten, zat ervoor Emo niets anders op dan de aangelegenheid aan de paus voor te leggen.

Op het einde van de 12de eeuw werd in Europa heel wat gereisd: handelaars, diplomaten, studenten, pelgrims en abten maakten gebruik van hetzelfde wegenstelstel, maar hadden hun voorkeuren. Zo ontwikkelden kloosters hun eigen netwerken voor bezoeken aan een dochterkloos¬ter en door de gewoonte dat de abten geregeld moesten vergaderen in een hoofdkwartier van hun orde. Elke reiziger had evenwel een ander ‘teyken’ nodig, een (vrij)ge- leidebrief of een passe-partout, waarmee hij in vreemde steden werd toegelaten en tollen kon voorbijgaan.

De wijdverbreide mythe bestaat dat volgens het wereldbeeld van de middeleeuwer de aarde plat was. Historici weten allang beter. De toen gekende wereld bestond uit drie werelddelen, Europa, Afrika en Azië, en was omgeven door water. De zeevaartkennis van de Vikingen, nl. dat ten zuidwesten van Groenland groene kusten lagen, bleef altijd bewaard. De overtuiging bestond dat wie ter hoogte van Noordwest-Afrika naar het westen      bleef varen, uiteindelijk in India uitkwam.

De   betwisting over de vorm van de aarde was zelfs al zo’n 2.000 jaar eerder beslecht. In de Griekse wereld had de school van de Pythagoreeërs gezegevierd, die de aarde voorstelde als een bol die zich bevond in een heelal dat uit sferen was opgebouwd. Ptolemaios berekende zelfs de omtrek van de aarde op 29.000 km. Door die kleinere omvang miste niemand Amerika. Een tijdgenoot van Emo, John Halifax, vestigde zich in 1220 als docent arithmetica (wiskunde) in Parijs. Hij schreef een tractaat over de bolvorm van de aarde, dat in de volgende eeuwen voortdurend gekopieerd en bewerkt werd. Ook toen was al bekend dat als het hier dag was, het aan de       kant       van de     aarde nacht was. Hoewel de aarde nog als     het       middelpunt van het heelal werd aanzien, schreef Daniël van Morley (+ 1210) dat de banen van Venus en Mercurius alleen te verklaren waren als die om de zon draaiden. Reeds in 810 legde de Ierse geleerde, Dungal van Bangor, in een brief aan Karei de Grote uit hoe er in dat jaar twee zonsverduisteringen konden plaatsvinden, wat alleen kon als men aannam dat de aarde rond de zon draaide. Zij waren Copernicus zelfs eeuwen voor.

Aan de hand van de geschriften van Emo, kaarten en gelijklopende reisverhalen, heeft de auteur getracht dezelfde reis te herdoen.

Europa was voortdurend in oorlog verwikkeld. Op 27 juli 1212 vond de belangrijke slag bij Bovingen (Bouvines) plaats, die de macht in het voordeel van Frankrijk deed verschuiven. In het Duitse rijk verliep de strijd tussen de Welfen en de Staufen in het voordeel van de Staufen. Hierbij kwam dat de jonge paus Innocentius III het leiderschap van de paus over de geestelijkheid doordreef. Einde 1215 zat deze paus nog het groots opgevatte vierde Lateraans Concilie voor. Een half jaar nadien overleed hij. De Franse kruistochtenprediker Jacques de Vitry ging de volgende ochtend binnen om het lijk van de paus te begroeten. Tot zijn verbijstering stelde hij vast dat dieven die nacht alle kostbare gewaden hadden gestolen en het lijk van de kerkvorst vrijwel naakt hadden achtergelaten.(*)

De auteur weidt ook uit over de ontspoorde vierde kruistocht. Op aanstoken van de Venetianen verovert en plundert het Kruisvaardersleger in 1203 Constantinopel, de hoofdstad van het toenmalige Byzantijnse (Oost- Romeinse) rijk. Het zal je maar overkomen als bondgenoot.

Samen met zijn trouwe gezel Hendrik verlaat Emo Wittewierum op 9 november 1211, om in Rome aan te komen op 19 januari 1212. In het begin is de reisweg gemakkelijk te volgen.

Verrassend is dat dat stukje Nederland in de late middeleeuwen reeds kon bogen op een boeiende geschiedenis. Ook daar waren vele kloosters in aanbouw of werden houten kerken vervangen door stenen. Waar de middeleeuwen bijzonder rijk aan zijn, zijn de heiligen- en mirakelverhalen, waarvan de auteur ons laat meegenieten. Aangaande de rechtspreek vernemen we dat in Anloo één keer per jaar, op de feestdag van Sint-Magnus (19 augustus), de Etstoel vergaderde, het hoogste rechtscollege van Drenthe. Uit elk van de zes dingspelen (rechts-distric ten) kwamen dan oordeelsvinders om onder het voorzitterschap van een drost recht te spreken. In Zweeloo lag schuin tegenover de kerk een voorchristelijke begraafplaats, waar de prinses van Zweeloo lag. Deze lag gehuld in bijzonder fijn weefsel, getooid met kostbare sieraden, om haar góden fier tegemoet te kunnen treden. De kerken werden aan een heilige gewijd. De kerk in Rolde, eerst gewijd aan de Syrische tweelingbroers Cosmas en Damianus, is thans gewijd aan Sint-Jacob. Keizer Otto I had in 944 de bisschop van Utrecht begiftigd met het jachtrecht van Drenthe. De bisschop moest voor het bestuur van dit onherbergzame gebied een beroep doen op tussenpersonen. Dit ging goed totdat dezen zich als eigenaars begonnen te gedragen, wat leidde tot oorlogen. Dat bisschoppen niet altijd de verhoopte vredebrengers waren, blijkt uit het verhaal van een kroniekschrijver. Otto van Lippe werd in 1215 tot bisschop gewijd, als opvolger van de vroeg gestorven Otto van Gelre. Zijn bewind begon in welvaart en vrede, maar smoorde in het bloed. De Drenthen versloegen in 1227 het bisschoppelijk leger met vele edelen. Dezen werden afgemaakt, dit tegen de erecode in ze vrij te laten tegen een losgeld. Een voora¬spiegeling van wat zich later zou afspelen in de Slag der Gulden Sporen.

Emo deed ook Duisburg aan, waar een premonstratenzer-klooster was gevestigd. Dit kwam er op verzoek van de aartsbisschop van Keulen, die de uitvoering van dit plan overliet aan het klooster van Steinfeld in de Eifel. Niet geweten is dat later Gerard Mercator (of Gerard Cremer), die in 2012 ook bij ons werd herdacht (° 1512 te Rupelmonde) er de beroemdste burger werd. Deze geleerde is begraven in de Sint-Dionysiuskerk in het nabu¬rige Mündelheim.

Langs Maastricht en Tongeren, Villers-La-Ville en andere steden komt Emo in het hoofdgebouw van zijn orde.

Norbert van Xanten (de Nibelungenstad) was voorheen een adellijke jongeling die aanvankelijk een lustig leven leidde. Zoals Paulus hoorde ook hij een stem en hij bekeerde zich. Hij stichtte de orde van de Premonstratenzers, naar de plaatsnaam van het eerste klooster, Prémontré, de aangewezen weide, een vruchtbaar dal in de bossen van Saint-Gobain. Zij volgden hoofdzakelijk de regel van Sint-Augustinus. Het waren gemeenschappen van monniken die baden en werkten, sober leefden en hulpvaardig waren voor hun medebroeders en andere naasten. De toenmalige abt van het klooster, Gervasius, genoot een groot gezag in de kerk. Deze gaf aan abt Emo een aanbe¬velingsbrief mee voor de paus, en dat kon tellen.

In Chatillon sur Seine, waar de ons bekende Jacques de Chatillon vandaan komt, was een kapittelkerk genaamd Sint-Vorles, waar omstreeks het jaar 1100 kasteelheer Tesclin Ie Roux zijn zoon lessen liet volgen, die nadien bekendheid zou verwen/en als Bernard van Clairvaux. Zij waren Cisterciënzer monniken, die naast noeste handen¬arbeid het gebed onderhielden en geestelijke arbeid verrichten. Robert zelf was een charismatische prediker.

In de middeleeuwen waren relieken ongemeen belangrijk: een doorn van de doornenkroon van Christus, een splinter van het kruis, beenderen van heiligen, de vingers van Sint-Jan de Doper. Zij brachten een stroom van bedevaarders op de been en geld in de lade.

De auteur vermeldt Arnault Amalric, abt in CTteaux. Hij was een vurige bestrijder van de Albigenzen. Bij de verovering van Béziers, waar zowel christenen als Albigenzen woonden, zei hij tegen zijn volgelingen: ‘sabel iedereen neer. De Heer weet wie de zijnen zijn’. De hele stad werd uitgeroeid.

Emo deed ook Pavia aan, de stad met de honderd torens, waar de ijzeren kroon werd bewaard van de Longobardenkoning. Het Romaanse voorportaal behoort tot de mooiste van Lombardije en toont een eindeloze stoet van pelgrims.

In Rome verbleven de reisgezellen vijftig dagen, zoveel tijd was er nodig om de gegeerde pauselijke beslissing te bekomen. Het verzoek moest vooreerst in de juiste vorm worden ingediend. Daarna doorliep het een hele administratieve weg, waar steekpenningen de beslissing konden beïnvloeden. Niet dat abt Emo hieraan meedeed, maar het waren toenmalige geplogenheden. Abt Emo volgde zoveel mogelijk de statiemissen die de paus elke dag in een andere kerk opdroeg, in de hoop zijn zaak eens voor de paus zelf te kunnen bepleiten. Tevergeefs, belangrijke re zaken van wereldlijke of geestelijke aard gingen steeds voor. Uiteindelijk ontving hij een gunstige beslising. De in- houd van die brief wordt helaas niet weergegeven.

Dan vatten abt Emo en zijn reisgezel Hendrik de terugweg aan. Berooid als ze zijn, verpanden ze hun brief voor een som geld aan handelaars. Ze spreken af in Bologna. Abt Emo hoopte daar in een klooster voldoende geld te kunnen lenen om zijn schulden af te betalen en terug in het bezit te komen van de pauselijke beslissing. Eenmaal in Bologna zijn de handelaars de brief echter verloren. Spoorslags gaat metgezel Hendrik terug naar Rome, waar hij gelukkig snel een nieuwe bul bekomt.

In de burcht Trifels, ten westen van Speyer, werden de rijkskleinodiën bewaard, waarmee vooral de rijkskroon, de scepter, de rijksappel, de mantel en de heilige lans werden bedoeld. Een Rooms-koning werd maar rechtma¬tig vorst als hij met de juiste eretekens op de juiste plaats (Aken) was gekroond. Nadien kon hij door de paus tot keizer worden gekroond. Dit laatste werd overbodig in 1338. Toen besloten de keurvorsten op een vergadering in Rhens dat degene die tot Rooms-koning was gekozen, vanzelf keizer zou worden.

De terugreis verliep na de Alpen door het toenmalige Roomse Rijk van Duitse Natie, dat toen nog niet was op¬gedeeld in onafhankelijke staten als Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland, en omvatte bv. ook de Elzas en een deel van het huidige Noord-ltalië. Op de terugweg volgde Emo vooral de Rijn per boot. Zo deed hij Straatsburg aan, waar kort tevoren, in 1210, Gottfried van Straatsburg het meesterwerk Tristan und Isolde had geschreven. Een weinig eerder, in 1200, was een ander meesterwerk, het beroemde epos bekend als het Nibelungenlied, geschre¬ven door een geestelijke, mogelijk aan het hof van de bis- schop van Passau. Hier vinden wij de feodale verhoudin¬gen terug zoals die bestonden aan het hof van de Duitse keizer Frederik Barbarossa. In het boek is ook een korte lofzang van de Duitse dichter Walthervon der Vogelweide aan de Duitse keizer opgenomen. Hoe fris en mooi klinkt die oude Hoogduitse taal, die nog dicht bij het Nederduits aanleunt. In Münster aangekomen overhandigde Emo de pauselijke bul aan de bisschop, die de beslissing van zijn ‘primus inter pares’ aanvaardde. Na acht maanden komt hij eindelijk terug in Wierum.

Na een uitgebreide en verzorgde inleiding begint het reis¬verslag. Hiervoor is de bladschikking gewijzigd: de lezer moet het boek dwars leggen en een tekst van een dag¬reis loopt telkens over twee bladzijden of meer. Verder is een blad ingedeeld in drie stroken: links het reisverhaal, in het midden het schema van de gevolgde reisweg en rechts een anekdotisch verhaal, dit alles verlucht met vele prachtige foto's.

De auteur heeft de meeste foto’s zelf gemaakt. Hij heeft de reis nagedaan, vele kerken en musea bezocht, archie¬ven en kaarten bestudeerd, met de bedoeling een verslag van de reis te brengen zoals de abt die zelf had beleefd. Als leidraad gebruikte hij de door abt Emo geschreven Kroniek van Bloemhof, waarin ook de reis naar Rome be-knopt staat opgetekend. Het is zowaar geen gemakkelij¬ke opgave dit tijdsbeeld getrouw weer te geven, gelet op de zeer vele veranderingen die zich in dit lange tijdsver¬loop hebben voorgedaan. De auteur is zeer uitvoerig in zijn verslag, en geeft tal van wetenswaardigheden weer. Het is boeiend geschreven maar leest niet als een roman. Daarvoor zijn de gegevens te overvloedig. Het boek heeft daarom iets van een naslagwerk, wat uitnodigt tot herle¬zen. Het sluit af met een uitgebreide bibliografie en een reisschema.

***

Dick de Boer, Emo’s Reis, Noordboek & Davidsfonds, 2011,

 496 biz, ISBN 978 90330 07880 - 29,95 €

***

(*) Innocentius III is (op doorreis) gestorven in Perugia, en Perugia is in onze streek opeens weer een naam lijk een klok. Niet alleen omdat het, in de jaren van Sint Franciscus bedelaar-monnik en voorloper van Pater Daiaan uit Tremelo, de eeuwigdurende artsvijand van Assisi was, maar omdat daar onlangs een brave Marokkaan werd aangehouden, werkzaam rond de bagage op het nabije kleine internationale vliegveldje, waar Ryanair ons sedert kort oplaadt of afzet. Stil en ongezien had hij weken na-een op zijn eentje alles in gereedheid gebracht om op een bepaalde dag een berg springstoffen aan boord te smokkelen. Men was hem via teleoon-tap op het spoor gekomen n bleef hem observeren. Toen hij opgepakt werd, was dat een bom in zijn omgeving : niemand kon geloven dat…. Zo ne brave jongen! Hij zou zelfs geen appel stelen van iemand! De man bekende, dat hij zelf een proef-bom aan boord had gesmokkeld, die nergens opgemerkt werd. Hij wachtte alleen het juiste moment af, om de echte bom aan boord te smokkelen. O ja, die jonge Marokkaan handelde alleen en uit overtuiging. ’t Is maar dat ge het weet dat er nog zo’n kastaars bezig zijn, ook op Lilliput-vliegvendjes. We mogen dat echter niet veralgemenen, want dan maken we een wij-zij maatschappij die niet bevorderlijk is voor de integratie.

Maar ik wilde het hebben over die Paus. Wel : die lag opgebaard in alle praal en pracht, bedolven en omringd door edelstenen, goud en juwelen. ’s Nachts werd die kerk dan afgesloten. Tegen de morgen vond de koster het naakte lijk achteraan in de kerk : beroofd tot op de huid.

Als U ooit in dit door God gezegend land reist, vergeet dan niet het ‘Centgro Storico’ van Perugia te bezoeken. Een halve dag volstaat!

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

25-01-2013, 16:33 geschreven door DIGITHALYS

***

Over de secreten van de Place Pigalle

Mais si, Min Cher! Zoveel al je wilt!

***

(*) Sixtus : is eigenlijk het Abdij-bier Sint Sixtus uit Westvleteren 5° – 8° 12° : al jaren na elkaar het beste bier ter wereld. Heert Goste maakte daar ooit een West Vlaamse woordspeling op, over seks thuis.

***

Ter zake :

Yves Leterme weet niet goed wat in de OESO gebeurt

woensdag 23 januari 2013 om 14u45

***

OESO: Zonder maatregelen moet pensioen in België naar 73 jaar

Oud-premier Yves Leterme, een van de vier adjunct-secretarissen-generaal van de OESO, is blijkbaar niet goed op de hoogte van wat zijn instelling doet. Dat blijkt uit zijn bericht op Twitter over het exclusieve verslag dat woensdagmiddag op de websites van Trends en Knack verscheen over het recentste OESO-jaarrapport.

Op de websites van Trends en Knack staat sinds woensdagmiddag het exclusieve verslag over het rapport van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) over de Belgische economie. De komende dagen wordt dat rapport doorgesproken met de Belgische beleidsverantwoordelijken. Het resultaat van die deliberaties is dan het finale OESO-rapport.

Op Twitter reageerde Yves Leterme, een van de vier adjunct-secretarissen-generaal van de OESO, met de boodschap dat we ons een beetje over het paard tilden. Onze rapportering sloeg volgens Leterme op studiewerk dat vorige week op de website van de OESO verscheen en waar de media vorige week over berichtten.

Grondig nazicht van de mediaberichten van de voorbije dagen en de website van de OESO leert dat Leterme blijkbaar niet goed weet wat er in en rond de instelling die hij mee leidt allemaal gebeurt. Leterme verwijst naar de studie ‘Enhancing the inclusiveness of the labor market in Belgium’ (OECD working paper nr. 1009). Daarin staat onder meer dat de minimumlonen in België te hoog zijn. Daar berichtten de Belgische media inderdaad over.

Onze meest recente berichtgeving is echter gebaseerd op het interne OESO-document ‘Belgium Survey/Tentative Outline’. Uiteraard komt een stukje van bovenvermelde studie over de Belgische arbeidsmarkt ook in de ‘Belgium Survey’ terug, maar tegelijk gaat het in die ‘Belgium Survey’ over veel meer dan alleen de arbeidsmarkt, wat wij ook schreven. Om u toe te laten de conclusies zelf te verifiëren, zetten we ook de tekst van het interne OESO-rapport op deze website.

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

24-01-2013, 14:57 geschreven door DIGITHALYS

***

Donderdag 24 januari

Zon 8u29-17u21

H Franciscus van Sales, patroon van journalisten en schrijvers

***

Hebt U de dagklapper hierboven wel degelijk goed gezien? In vroeger tijden was het vandaag feest- en rustdag voor al wie schrijft. Daar zal vandaag in de media wel niet veel aandacht meer aan geschonken worden. Echt niet slim, moet ik zeggen, want zo speelt men die dag kwijt als betaald verlof. Tja, voor de vooruitgang moet men ook iets over hebben, hé!

***

Als belasting-betaler op wandel

Terwijl het ACW uw zakken leegt

***

Ter zake :

ACW zorgt voor Griekse toestanden

woensdag 23 januari 2013 om 10u28

***

Passeert het ACW de komende maanden twee keer langs het loket van de Belgische belastingbetaler?

Net op het moment dat Belfius aankondigt dat het omwille van “de evolutie van de economische toestand en van de financiële markten” haar besparingsinspanning dient opvoeren van 210 naar 240 miljoen euro, lekt uit dat Belfius het ACW gaat bedenken met een laat kerstcadeau met grote strik rond. De constructie opgezet om via terugkoop van de winstbewijzen het ACW een jaarlijks inkomen van meerdere miljoenen euros te bezorgen, kan inderdaad onmogelijk anders geïnterpreteerd worden als een enorm cadeau aan de christelijke werknemerszuil. Voor het vooral door het Dexia-debâcle financieel zwaar gehavende ACW is dit een geschenk uit … de (politieke) hemel.

Vermits de Belgische belastingbetalers eigenaars zijn van Belfius is het cadeau aan het ACW een cadeau vanwege de Belgische belastingbetaler. Waarom is de constructie rond de winstbewijzen een cadeau? Omdat er, ten gronde, iets in de plaats van niets komt. De winstbewijzen verworven door het ACW slaan op prestaties die het ACW zou geleverd hebben om vroeger vooral Bacop cliënten te bezorgen. Bacop ging vervolgens op in Dexia en Dexia ging frontaal de muur in. Vertegenwoordigers van het ACW (via Arco) zetelden mee in de raad van bestuur van Dexia en zijn dus mede verantwoordelijkheid voor de teloorgang van Dexia. Deze ACW-bestuurders keken er dus ook zeer onzorgvuldig op toe dat de winstbewijzen welke het ACW in Dexia bezat hun waarde zouden behouden. Het quasi-faillissement van Dexia haalde meteen de bestaansgrond onder de winstbewijzen uit. Het gebeurde onder de ogen van de ACW-mensen. Ze stonden erbij, keken ernaar, streken hoge dividenden op zolang de speculatiemachine van Dexia winsten uitbraakte en eisten prompt staatshulp eens het dak onder hun eigen gewicht op hun kop viel.

De reanimatie van deze winstbewijzen komt er nu via een truc waar de Belgische belastingbetaler via Belfius voor op draait. De winstbewijzen zouden 100 à 200 miljoen euro waard zijn. Zou men het aandurven om de formeel taxatie van de waarde van deze winstbewijzen in de schuif te houden? Elke Belgische belastingbetaler heeft recht op inzage in deze taxatie. Uiteraard zal er juridisch wel een parcours kunnen uitgestippeld worden dat leidt tot de conclusie dat die winstbewijzen valabel zijn. Economisch en ethisch gaat het echter om boerenbedrog. Vermits het de bedoeling zou zijn om de 100 à 200 miljoen onder vorm van eeuwigdurende lening terug aan Belfius over te maken, gaat deze laatste daar een jaarlijkse vergoeding op betalen. 8% is een cijfer dat daaromtrent thans rond gaat. Dat zou onvoorstelbaar zijn want een staatsgegarandeerde eeuwigdurende lening levert op dit moment rond de 3% op.

Kent men aan de winstbewijzen een waarde van 200 miljoen toe en zou de rente effectief 8% zijn dan betekent dit dat men eigenlijk de waarde van de winstbewijzen inschat op 500 miljoen euro. Dat zou echt van de pot gerukt zijn. Waar men met de rente op de eeuwigdurende lening ook uitkomt, op basis van pie in the sky kan het ACW dus een eeuwigdurende inkomstenstroom van x miljoen euro's per jaar tegemoet zien. Dat allemaal terwijl het voor Belfius zwaar knokken blijft, zowel qua rendabiliteit (cfr. het opgevoerde besparingsplan) als qua liquiditeit. Een belaagd Belfius is een belaagde Belgische belastingbetaler.

Ondertussen blijft er natuurlijk ook nog de hele discussie rond de staatswaarborg voor de 800 000 Arco-coöperanten. Het gaat daarbij om een bedrag van alles bij elkaar 1,5 miljard euro. De Vlaamse Federatie van Beleggingsclubs en Beleggers (VFB) vocht de door de regering Leterme in allerijl bij elkaar getimmerde staatswaarborg aan bij de Raad van State. De VFB argumenteerde in essentie dat de Arco-coöperanten aandeelhouders zijn en dus niet onder de depositogarantie van de overheid kunnen vallen. De auditeur van de Raad van State volgde de FVB nagenoeg over de hele lijn. Zoals de kaarten nu liggen zal er door de betrokken advocaten gepleit worden binnen ongeveer drie maanden waarna de Raad van State zelf klassiek nog eens een maand neemt om tot de finale beslissing te komen. Kortom, voor een definitieve uitspraak inzake de staatsgarantie voor de Arco-coöperanten is het dus wachten tot ergens eind mei, begin juni. Nu de winstbewijzen-hocus-pocus er door jagen, maakt dat het geheugen van de gemeenschap al terug wat “ontlast” is tegen dat de finale beslissing rond de status van de Arco-coöperanten valt.

Is het denkbaar dat het ACW zowel de staatsgarantie voor de Arco-coöperanten kan binnenhalen als zichzelf ook nog eens via de winstbewijzen-constructie voorzien van een behoorlijk jaarinkomen gebaseerd op wind? Ja, inderdaad. Dit herschrijven van wetten, krom interpreteren van diverse omstandigheden en beleidsvoering à la tête du client roept onvermijdelijk vergelijkingen op met Griekse mistoestanden. Heel Europa vraagt aan Athene komaf te maken met flagrante mistoestanden en misbruiken in het staatsbeheer. Wij zien hier in Brussel onder onze eigen ogen heel vergelijkbare dingen gebeuren. Het ACW krijgt dezer dagen harde noten te kraken. Het voortbestaan van de organisatie is in het geding. De oorzaak daarvan ligt evenwel vooral bij het ontbreken van eigen verantwoordelijkheidszin in het Dexia-dossier. Alles wordt nu in het werk gesteld om de gemeenschap twee keer te laten opdraaien voor het eigen falen.

Johan Van Overtveldt

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

24-01-2013, 12:44 geschreven door DIGITHALYS

.

De NMBS zoekt voor uitbreiding van de volle maand stakingen per jaar

1 dozijn in totaal Dir-Generaals. Is vereist Lidkaart SP-a/PS. Diploma bewaarschool volstaat. Moet deftig kunnen zitten op achterbank van auto-met-chauffeur.

***

23-01-2013, 18:13 geschreven door DIGITHALYS