***

Zaterdag 26 januari

Zon 8u27-17u24

H Margaretha van Hongarije

***

***

Ter zake :

OPROEP TOT KWAADWILLIGHEID

Standpunt van het Priester Daensfonds - 20 januari 2013

Publicatie: 23 januari 2013

Johan Velghe

***

Even schrikken. Kwaadwilligheid is niet meteen een woord dat thuishoort in het daensistisch jargon, laat staab de combinatie met "oproep tot". Voor alle duidelijkheid, persoonlijk voel ik me pas in m'n sas bij mensen van goede wil. Nog duidelijker, met de vijf hefbomen (solidariteit, democratie, onderwijs, méér Vlaanderen en actief pluralisme) waarrond en waarmee gewerkt wordt, meet het Priester Daensfonds zich geen Outlaws- of Hell's Angels-allures aan. Toch wordt haar kwade trouw aangewreven door de voormalige Belgische eerste minister Wilfried Martens.

Afschuw of geloof. De polarisatie wordt vandaag ten top gedreven. Voor of tegen en liefst zonder argumenten, maar wel met veel verwijten en uit hun context gerukte en vooral ongenuanceerde spookbeelden à la "de jaren dertig". Het voordeel van de twijfel wordt niet gegund. Nieuw is de sterke polarisatie niet. Koningskwestie, schoolstrijd... Hét beeld van die schoolstrijd werd op mijn netvlies als zesjarig jongetje gebrand: bovenop een boerenkar werd als climax van een zoveelste betoging een fors varken met "Collard" in rode verf op beide spekrijke flanken gekeeld. Dit alles ter verdediging van "de ziel van het kind".

Hoe beter we ons verleden kennen, hoe beter we de hinderlagen herkennen op de weg naar de toekomst. Honderd en meer jaar geleden wees het establishment zijn vijanden aan: socialisme, daensisme, de groeiende Vlaamse beweging. Met Edouard Anseele paste de Belgische Werkliedenpartij zich in de machtsstructuren in. Na de eerste wereldoorlog restte de Vlaamse beweging, met de aan het IJzerfront gegroeide eis voor zelfbestuur, als staatsgevaarlijk.

Bijna honderd jaar later, lees ik op dit eigenste ogenblik van het schrijven van deze bijdrage een Belga-tekst in De Zondag met het mantra van establishment-woordvoerder Elio Di Rupo: "N-VA is een zeer gevaarlijke partij". Als communicatiefout wordt deze zin wellicht een schoolvoorbeeld, maar ze schept anderzijds duidelijkheid. De aloude breuklijn tussen Vlaanderen en België is nooit weggeweest.

De N-VA is groot genoeg om zichzelf te verdedigen. Het wordt uitkijken hoe deze partij het op de "werkvloer" van tal steden en gemeenten, waar ze tot de bestuurscoalitie behoort, zal doen. Als pluralistische en politiek onafhankelijke vereniging voelt het Daensfonds zich niet geroepen een partijkeuze te maken, maar het Priester Daensfonds is een geëngageerde Vlaamse vereniging die een sociaal rechtvaardige samenleving betracht en dat ziet méér Vlaanderen, in een sociaal Europa. Méér Vlaanderen, het zelfbeschikkingsrecht van volkeren, de aloude eis voor zelfbestuur, is volgens Di Rupo zeer gevaarlijk. In zijn kersttoespraak wees Albert II méér Vlaanderen aan als populisme. Wilfried Martens had het over "de kwade trouw van sommige Vlamingen" en die andere ex-premier Guy Verhofstadt over "een slag onder de gordel" en "kinderachtige reactie". Van polarisatie gesproken, om het niet te hebben over populisme. Hun woorden dragen bij tot het ondergraven van de Belgische context waarop zij zich net zo graag beroepen.

Het establishment is geen fictie, maar levendiger dan ooit. Gevestigde politieke partijen bestempelen sowieso nieuwkomers als populistisch. Populisten zeggen in naam van het volk te spreken.

Peter Mertens (PVDA+) stelt: "Als populisme wil zeggen dat je problemen op een begrijpbare manier wilt duiden, zonder in simplismen te vervallen, dan wil ik graag een populist zijn.'' Een rake definitie.

Ben ik zo naïef te hopen dat alle partijen op een begrijpbare manier de stem van het volk laten horen, of dien ik CD&V-senator Rik Torfs te geloven wanneer hij stelt dat hij de traditionele partijen als gesloten machtsbastions ervaart, met aan de top een paar figuren die bepalen wat er gebeurt?

Essentie

Het is de essentie van de democratie dat Vlaanderen zelf zijn toekomst moet bepalen. Daar heeft het restant van de feodaliteit dat de monarchie vormt, geen uitstaans mee. De Vlaamse beweging is evenmin gediend met een populistische onafhankelijkheidskreet zonder invulling van wat onder een onafhankelijk Vlaanderen verstaan wordt. Enkel een eenzijdig verhaal voorhouden over wat afgewezen wordt (zoals de PS-staat, de eeuwige transfers) is té gemakkelijk. Visie én concrete plannen, daar moet het om gaan. Wat is de invulling inzake huisvesting, onderwijs, ruimtelijke ordening, duurzame energievoorziening, gezondheidsbeleid, mobiliteit, werkverschaffing, fiscale rechtvaardigheid, solidaire samenleving, hoe te reageren op de nefaste spiraal van de globalisatie...?

Denkend aan de aanpak van Uplace, Oosterweel... om het bij Vlaamse dossiers te houden, zien we nog geen spoor van een toekomstgerichte invulling van méér Vlaanderen, niet door partijen, niet door de Vlaamse beweging. Méér in de betekenis van soevereiniteit, verantwoordelijkheid, rechtvaardigheid, efficiëntie, zonder identiteit te vergeten. Kortom, méér moet beter zijn voor iedereen. Een solidaire Vlaamse samenleving, verbonden in een gemeenschapsdenken met andere volkeren.

Wanneer dit als "de kwade trouw van sommige Vlamingen" aangewezen wordt door Wilfried Martens, dan roep ik met al mijn waakzaamheid voor de gespleten tong-taal van het establishment, op tot meer kwaadwilligheid.

En ja, om het in Obama-taal te zeggen, we kunnen het. 2012 leverde het bewijs dat verzet loont. Electrabel plooide onder druk van de massale uittreding van boze klanten en de positieve reflex van de energie-groepsaankopen. Zo'n krachtenbundeling is jammer genoeg nog veel te sporadisch. Om in dezelfde sector te blijven moet nu gekozen worden voor een zelfvoorzienende toekomst. Waar blijft de druk van de Vlaamse beweging om ook hier de keuze voor onafhankelijkheid te maken? De Vlaamse federale regeringspartijen moeten de energie die ze stoppen in zelfvernietigingsstrategieën en polariserende betogen, ombuigen naar een toekomstgerichte energiekeuze. Zij zitten aan de beslissingshendels om het Vlaams Instituut voor Technologisch Onderzoek (VITO) en het Federaal Planbureau te volgen in het voorstel om tegen 2050 energie-zelfvoorzienend te zijn. Kostprijs 13 miljard euro per jaar, gedurende veertig jaar. Veel geld, maar daar staat de gestage afbouw van de invoer van fossiele brandstof tegenover, zo ook de creatie van tienduizenden jobs in de duurzame economie, het verminderen van de CO2-uitstoot, de verbetering (minder fijn stof) van de volksgezondheid en meer onafhankelijkheid tegenover. Ook dat is een keuze voor méér Vlaanderen.

Schop met vaste kwaadwilligheid alle partijen in 2014 een geweten opdat de federaal vastgestelde leeflonen (801,00 euro/maand voor een alleenstaande) eindelijk opgetrokken worden tot minimaal het Europese armoedeniveau (1.000,00 euro/maand). En daar zijn regeringspartijen bij die het nog altijd niet eens zijn over de invoering van een beperking van de salarissen voor managers van Belgische (semi-)overheidsbedrijven tot maximum 290.000,00 euro bruto per jaar. Méér kwaadwillig Vlaanderen opdat de veelomvattende strijd tegen armoede efficiënt en in hoog tempo kan aangepakt worden.

***

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

26-01-2013, 10:59 geschreven door DIGITHALYS

***

Anderlecht, Waar Vlamingen thuis zijn

Maar Vlaams Belangers aan de deur vliegen  

***

Ter zake :

Vlaams-nationalisten worden uit Anderlechtse Broederschap Sint-Guido gezet.

***

Vlaams Belang interpelleert in VGC over weerzinwekkende en discriminatoire houding van Anderlechts

Reeds sedert de middeleeuwen is Anderlecht een bedevaartsoord, waar pelgrims het graf en de relikwieën van Sint-Guido komen bezoeken. In 1631 richtte de Anderlechtse geestelijkheid het Koninklijk Broederschap op ter ere van Sint-Guido om net die pelgrims en de vereerders van de heilige te groeperen. Vandaag de dag bestaat het Broederschap nog steeds; en wordt het ook financieel ondersteund door onder meer de Vlaamse Gemeenschapscommissie, het hoofdstedelijk gewest en de gemeente Anderlecht. Het broederschap bestaat uit een 80-tal actieve leden die met veel waardigheid optreden in de traditionele klederdracht.

De interne reglementen van het Broederschap bepalen wie lid kan worden, en wie uit het lidmaatschap kan ontzet worden, en om welke redenen. Daarbij moet het Broederschap uiteraard rekening houden met de wettelijke bepalingen zoals de wet van 10 mei 2007, die uitdrukkelijk stelt dat uitsluiting en dus discriminatie op basis van een politieke overtuiging verboden is. Nochtans ziet het er naar uit dat het Koninklijk Broederschap van Sint-Guido – of beter gezegd haar Proost die tevens een Anderlechts CD&V-politicus is - zich net daaraan schuldig maakt. Leden met een bepaalde politieke overtuiging werd namelijk te kennen gegeven dat ze niet langer meer welkom zijn bij de vereniging.

Zo kregen onlangs de heer Louis Bogemans en zijn echtgenote, trouwe leden van het Broederschap, vanwege het Anderlechts parlementslid een schrijven, waarin duidelijk stond dat ze uit de vereniging worden gezet omdat de heer Bogemans in Anderlecht gemeenteraadslid is geworden voor Vlaams Belang. Om te beginnen is een uitsluiting op basis van politieke overtuiging dus onwettig, maar ook de manier waarop – namelijk zonder overleg binnen het Broederschap, maar louter het dictaat van één persoon – is strijdig met de reglementen van het Broederschap zelf. Vlaams Belang stelt vast dat de CD&V’er het Koninklijk Broederschap van Sint-Guido misbruikt om politieke tegenstanders te intimideren en uit te sluiten, en dat hij hierbij de anti-discriminatiewetgeving flagrant met de voeten treedt. Het is trouwens niet de eerste keer dat deze politicus overheidsmiddelen aanwendt voor eigen gebruik en misbruik!

Omdat de Vlaamse Gemeenschapscommissie het Broederschap subsidieert, zal Vlaams Belang fractievoorzitter Dominiek Lootens morgen (vrijdag 25 januari) tijdens de plenaire vergadering van de VGC hierover Collegevoorzitter Vanhengel pittig interpelleren. Het kan namelijk niet dat de VGC als partner fungeert van verenigingen die de anti-discriminatiewetgeving overtreden, en die door politici schaamteloos worden misbruikt voor platte partij-politieke spelletjes. Tenslotte vindt de Vlaams-nationale partij het een regelrechte schande dat desbetreffend CD&V’er via zijn onverdraagzame en dictatoriale houding het bloeiende Vlaamse verenigingsleven in Anderlecht tracht kapot te maken.

De heer en mevrouw Bogemans zelf zullen tegen de Anderlechtse CD&V’er en Proost van het Broederschap een strafklacht indienen.

***

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

26-01-2013, 08:25 geschreven door DIGITHALYS

***

De man van de liggende accoladen, “iedereen inbegrepen” vooral de Muzelmannen, de Muzelvrouwen en de Muzelkiendjes…..

Luc Martens, de Tsjeef van dienst in de Rodenbachstede

***

***

(*) Tsjolen : dat kunnen alleen West Vlamingen doen, als ze sleuren en wroeten om tegen beter weten in iets te bereiken. Voorbeeld? Dat is precies wat Albert Coburg doet om zijn kroon te bewaren : met onmenselijke inspanningen en tegen beter weten in, vechten tegen het onvermijdelijke. Kijk ne keer hoe gecondenseerd het West Vlaams is!

***

Ter zake :

Roeselare, 8 oktober 2012

Aan de leden van de Moslimgemeenschap in Roeselare

Beste Famiüe,

Misschien ben je verbaasd dat ik jullie aanschrijf. Of misschien toch ook niet. Want ik heb ook wel wat mat jullie gemeen. Ik heb persoonlijk een sterke levensovertuiging en daarom ook respect voor de sterke overtuiging van jullie gemeenschap. Jullie willen een goed leven in de stad voor jullie zelf en de ganse familie. Daarin wii ik jullie ook kunnen helpen. Als burgemeester - en misschien nog meer als burgervader — wil ik dat jullie alle kansen krijgen op een goede huisvesting, een vlotte toegang tot goed onderwijs of tot de arbeidsmarkt. Ik wil dat jullie voluit aan het maatschappe¬lijk leven kunnen deelnemen en tegelijk gerespecteerd worden voor de rijke traditie en de sterke overtuiging waar jullie voor staan.

Met andere woorden, ik ben voorstander van een open stad, waarin jullie zich welkom en veilig weten.

Ik heb me in het verleden alvast bij jullie steeds welkom gevoeld in de moskee in de Spinnersstraat. En de mensen die bij jullie voorgaan waren ook bij mij altijd welkom. Ze weten dat ik hen graag steun bij hun werk. niet het minst waar het gaat om het beleven van jullie religieuze overtuiging en het vieren van grote islamitische feesten als l'Aïd al Adha en l'Ard al Fitr.

Samen met hen wil ik ook zoeken naar een betere locatie voor jullie gebedsruimte.

Op 14 oktober gaan er verkiezingen door voor een nieuwe gemeenteraad. Met jullie steun kan ik mijn werk verder zetten en een open samen-leven in onze stad met respect voor diverse culturen en overtuigingen bevorderen. Maar daarom heb ik natuurlijk jullie stem en steun nodig.

in het vertrouwen ook op jullie te kunnen rekenen, groet ik jullie.

Luc Martens (°1946)

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

25-01-2013, 16:45 geschreven door DIGITHALYS

***

Vrijdag 25 januari

Zon 8u28-17u22

Z Adelvina van Deinze

Sint-Paulus’ bekering

Op Sint-Paulus’ Bekering stijgt de winter te paard,
of hij breekt zijn nek met een reuzenvaart

***

De XIIIe Eeuw – De ja ren 1200

zijn terecht aangemerkt als “wonderbaar”, en zelfs 1302 hoort daarbij.

***

Ter zake :

EEN VOETREIS NAAR ROME

Pieter Moerman

Dick de Boer was student aan de universiteit van Leiden bij Huub Jansen, hoogleraar mid¬deleeuwse geschiedenis. Deze Jansen was reeds gebeten door de Friese abt Emo. Na zijn vroegtijdig overlijden hebben studenten deze zoektocht voortgezet. Dit boek is daar de vrucht van.

Emo is geboren tussen 1170 en 1175, en stamt uit een geslacht van hoofdelingen, dit is de lagere adel, uit de Ommelanden. Op zijn twintigste ging hij met zijn broer in Oxford studeren aan het Commune Studium. Zij kopieerden vele boeken van Romeinse schrijvers en deden er heel wat kennis op. Het was de tijd dat kloosters en orden als paddenstoelen uit de grond rezen en veel invloed uitoefenden op mens en maatschappij. Er waren reeds zoveel kloosters dat het een monnik mogelijk was geheel West-Europa te voet door te reizen en telkens in een klooster te overnachten, dikwijls zelfs toebehorend aan de eigen orde.

Door de Friese gebieden liep een belangrijke scheidslijn. De stad Groningen en de gebieden ten westen van de stad behoorden tot het bisdom Utrecht. Deze gebieden waren nog gekerstend door Bonifatius. Maar de gebieden ten noorden en ten oosten, gekerstend door Liudger, die nadien bisschop van Münster werd, behoorden ook tot dit bisdom.

Emo was abt van het klooster van Wierum in Friesland, wegens de witte monnikspijen nadien Wittewierum genoemd. Het klooster was nieuw en had nog geen naam, vandaar de aanduiding als Novum Claustrum of Nijeklooster en was nog niet formeel bij een orde aangesloten. Later zou het zich aansluiten bij de orde van de Premonstratenzers. Aan de monniken was een kerk geschonken als nieuwe vestigingsplaats. Tot verbijstering van de abt had de bisschop van Münster, op verzoek van een edelman, die schenking ongedaan gemaakt. Vermits in het aartsbisdom Keulen, waar hij die beslissing kon aanvechten, twee bisschoppen elkaar de waardigheid betwistten, zat ervoor Emo niets anders op dan de aangelegenheid aan de paus voor te leggen.

Op het einde van de 12de eeuw werd in Europa heel wat gereisd: handelaars, diplomaten, studenten, pelgrims en abten maakten gebruik van hetzelfde wegenstelstel, maar hadden hun voorkeuren. Zo ontwikkelden kloosters hun eigen netwerken voor bezoeken aan een dochterkloos¬ter en door de gewoonte dat de abten geregeld moesten vergaderen in een hoofdkwartier van hun orde. Elke reiziger had evenwel een ander ‘teyken’ nodig, een (vrij)ge- leidebrief of een passe-partout, waarmee hij in vreemde steden werd toegelaten en tollen kon voorbijgaan.

De wijdverbreide mythe bestaat dat volgens het wereldbeeld van de middeleeuwer de aarde plat was. Historici weten allang beter. De toen gekende wereld bestond uit drie werelddelen, Europa, Afrika en Azië, en was omgeven door water. De zeevaartkennis van de Vikingen, nl. dat ten zuidwesten van Groenland groene kusten lagen, bleef altijd bewaard. De overtuiging bestond dat wie ter hoogte van Noordwest-Afrika naar het westen      bleef varen, uiteindelijk in India uitkwam.

De   betwisting over de vorm van de aarde was zelfs al zo’n 2.000 jaar eerder beslecht. In de Griekse wereld had de school van de Pythagoreeërs gezegevierd, die de aarde voorstelde als een bol die zich bevond in een heelal dat uit sferen was opgebouwd. Ptolemaios berekende zelfs de omtrek van de aarde op 29.000 km. Door die kleinere omvang miste niemand Amerika. Een tijdgenoot van Emo, John Halifax, vestigde zich in 1220 als docent arithmetica (wiskunde) in Parijs. Hij schreef een tractaat over de bolvorm van de aarde, dat in de volgende eeuwen voortdurend gekopieerd en bewerkt werd. Ook toen was al bekend dat als het hier dag was, het aan de       kant       van de     aarde nacht was. Hoewel de aarde nog als     het       middelpunt van het heelal werd aanzien, schreef Daniël van Morley (+ 1210) dat de banen van Venus en Mercurius alleen te verklaren waren als die om de zon draaiden. Reeds in 810 legde de Ierse geleerde, Dungal van Bangor, in een brief aan Karei de Grote uit hoe er in dat jaar twee zonsverduisteringen konden plaatsvinden, wat alleen kon als men aannam dat de aarde rond de zon draaide. Zij waren Copernicus zelfs eeuwen voor.

Aan de hand van de geschriften van Emo, kaarten en gelijklopende reisverhalen, heeft de auteur getracht dezelfde reis te herdoen.

Europa was voortdurend in oorlog verwikkeld. Op 27 juli 1212 vond de belangrijke slag bij Bovingen (Bouvines) plaats, die de macht in het voordeel van Frankrijk deed verschuiven. In het Duitse rijk verliep de strijd tussen de Welfen en de Staufen in het voordeel van de Staufen. Hierbij kwam dat de jonge paus Innocentius III het leiderschap van de paus over de geestelijkheid doordreef. Einde 1215 zat deze paus nog het groots opgevatte vierde Lateraans Concilie voor. Een half jaar nadien overleed hij. De Franse kruistochtenprediker Jacques de Vitry ging de volgende ochtend binnen om het lijk van de paus te begroeten. Tot zijn verbijstering stelde hij vast dat dieven die nacht alle kostbare gewaden hadden gestolen en het lijk van de kerkvorst vrijwel naakt hadden achtergelaten.(*)

De auteur weidt ook uit over de ontspoorde vierde kruistocht. Op aanstoken van de Venetianen verovert en plundert het Kruisvaardersleger in 1203 Constantinopel, de hoofdstad van het toenmalige Byzantijnse (Oost- Romeinse) rijk. Het zal je maar overkomen als bondgenoot.

Samen met zijn trouwe gezel Hendrik verlaat Emo Wittewierum op 9 november 1211, om in Rome aan te komen op 19 januari 1212. In het begin is de reisweg gemakkelijk te volgen.

Verrassend is dat dat stukje Nederland in de late middeleeuwen reeds kon bogen op een boeiende geschiedenis. Ook daar waren vele kloosters in aanbouw of werden houten kerken vervangen door stenen. Waar de middeleeuwen bijzonder rijk aan zijn, zijn de heiligen- en mirakelverhalen, waarvan de auteur ons laat meegenieten. Aangaande de rechtspreek vernemen we dat in Anloo één keer per jaar, op de feestdag van Sint-Magnus (19 augustus), de Etstoel vergaderde, het hoogste rechtscollege van Drenthe. Uit elk van de zes dingspelen (rechts-distric ten) kwamen dan oordeelsvinders om onder het voorzitterschap van een drost recht te spreken. In Zweeloo lag schuin tegenover de kerk een voorchristelijke begraafplaats, waar de prinses van Zweeloo lag. Deze lag gehuld in bijzonder fijn weefsel, getooid met kostbare sieraden, om haar góden fier tegemoet te kunnen treden. De kerken werden aan een heilige gewijd. De kerk in Rolde, eerst gewijd aan de Syrische tweelingbroers Cosmas en Damianus, is thans gewijd aan Sint-Jacob. Keizer Otto I had in 944 de bisschop van Utrecht begiftigd met het jachtrecht van Drenthe. De bisschop moest voor het bestuur van dit onherbergzame gebied een beroep doen op tussenpersonen. Dit ging goed totdat dezen zich als eigenaars begonnen te gedragen, wat leidde tot oorlogen. Dat bisschoppen niet altijd de verhoopte vredebrengers waren, blijkt uit het verhaal van een kroniekschrijver. Otto van Lippe werd in 1215 tot bisschop gewijd, als opvolger van de vroeg gestorven Otto van Gelre. Zijn bewind begon in welvaart en vrede, maar smoorde in het bloed. De Drenthen versloegen in 1227 het bisschoppelijk leger met vele edelen. Dezen werden afgemaakt, dit tegen de erecode in ze vrij te laten tegen een losgeld. Een voora¬spiegeling van wat zich later zou afspelen in de Slag der Gulden Sporen.

Emo deed ook Duisburg aan, waar een premonstratenzer-klooster was gevestigd. Dit kwam er op verzoek van de aartsbisschop van Keulen, die de uitvoering van dit plan overliet aan het klooster van Steinfeld in de Eifel. Niet geweten is dat later Gerard Mercator (of Gerard Cremer), die in 2012 ook bij ons werd herdacht (° 1512 te Rupelmonde) er de beroemdste burger werd. Deze geleerde is begraven in de Sint-Dionysiuskerk in het nabu¬rige Mündelheim.

Langs Maastricht en Tongeren, Villers-La-Ville en andere steden komt Emo in het hoofdgebouw van zijn orde.

Norbert van Xanten (de Nibelungenstad) was voorheen een adellijke jongeling die aanvankelijk een lustig leven leidde. Zoals Paulus hoorde ook hij een stem en hij bekeerde zich. Hij stichtte de orde van de Premonstratenzers, naar de plaatsnaam van het eerste klooster, Prémontré, de aangewezen weide, een vruchtbaar dal in de bossen van Saint-Gobain. Zij volgden hoofdzakelijk de regel van Sint-Augustinus. Het waren gemeenschappen van monniken die baden en werkten, sober leefden en hulpvaardig waren voor hun medebroeders en andere naasten. De toenmalige abt van het klooster, Gervasius, genoot een groot gezag in de kerk. Deze gaf aan abt Emo een aanbe¬velingsbrief mee voor de paus, en dat kon tellen.

In Chatillon sur Seine, waar de ons bekende Jacques de Chatillon vandaan komt, was een kapittelkerk genaamd Sint-Vorles, waar omstreeks het jaar 1100 kasteelheer Tesclin Ie Roux zijn zoon lessen liet volgen, die nadien bekendheid zou verwen/en als Bernard van Clairvaux. Zij waren Cisterciënzer monniken, die naast noeste handen¬arbeid het gebed onderhielden en geestelijke arbeid verrichten. Robert zelf was een charismatische prediker.

In de middeleeuwen waren relieken ongemeen belangrijk: een doorn van de doornenkroon van Christus, een splinter van het kruis, beenderen van heiligen, de vingers van Sint-Jan de Doper. Zij brachten een stroom van bedevaarders op de been en geld in de lade.

De auteur vermeldt Arnault Amalric, abt in CTteaux. Hij was een vurige bestrijder van de Albigenzen. Bij de verovering van Béziers, waar zowel christenen als Albigenzen woonden, zei hij tegen zijn volgelingen: ‘sabel iedereen neer. De Heer weet wie de zijnen zijn’. De hele stad werd uitgeroeid.

Emo deed ook Pavia aan, de stad met de honderd torens, waar de ijzeren kroon werd bewaard van de Longobardenkoning. Het Romaanse voorportaal behoort tot de mooiste van Lombardije en toont een eindeloze stoet van pelgrims.

In Rome verbleven de reisgezellen vijftig dagen, zoveel tijd was er nodig om de gegeerde pauselijke beslissing te bekomen. Het verzoek moest vooreerst in de juiste vorm worden ingediend. Daarna doorliep het een hele administratieve weg, waar steekpenningen de beslissing konden beïnvloeden. Niet dat abt Emo hieraan meedeed, maar het waren toenmalige geplogenheden. Abt Emo volgde zoveel mogelijk de statiemissen die de paus elke dag in een andere kerk opdroeg, in de hoop zijn zaak eens voor de paus zelf te kunnen bepleiten. Tevergeefs, belangrijke re zaken van wereldlijke of geestelijke aard gingen steeds voor. Uiteindelijk ontving hij een gunstige beslising. De in- houd van die brief wordt helaas niet weergegeven.

Dan vatten abt Emo en zijn reisgezel Hendrik de terugweg aan. Berooid als ze zijn, verpanden ze hun brief voor een som geld aan handelaars. Ze spreken af in Bologna. Abt Emo hoopte daar in een klooster voldoende geld te kunnen lenen om zijn schulden af te betalen en terug in het bezit te komen van de pauselijke beslissing. Eenmaal in Bologna zijn de handelaars de brief echter verloren. Spoorslags gaat metgezel Hendrik terug naar Rome, waar hij gelukkig snel een nieuwe bul bekomt.

In de burcht Trifels, ten westen van Speyer, werden de rijkskleinodiën bewaard, waarmee vooral de rijkskroon, de scepter, de rijksappel, de mantel en de heilige lans werden bedoeld. Een Rooms-koning werd maar rechtma¬tig vorst als hij met de juiste eretekens op de juiste plaats (Aken) was gekroond. Nadien kon hij door de paus tot keizer worden gekroond. Dit laatste werd overbodig in 1338. Toen besloten de keurvorsten op een vergadering in Rhens dat degene die tot Rooms-koning was gekozen, vanzelf keizer zou worden.

De terugreis verliep na de Alpen door het toenmalige Roomse Rijk van Duitse Natie, dat toen nog niet was op¬gedeeld in onafhankelijke staten als Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland, en omvatte bv. ook de Elzas en een deel van het huidige Noord-ltalië. Op de terugweg volgde Emo vooral de Rijn per boot. Zo deed hij Straatsburg aan, waar kort tevoren, in 1210, Gottfried van Straatsburg het meesterwerk Tristan und Isolde had geschreven. Een weinig eerder, in 1200, was een ander meesterwerk, het beroemde epos bekend als het Nibelungenlied, geschre¬ven door een geestelijke, mogelijk aan het hof van de bis- schop van Passau. Hier vinden wij de feodale verhoudin¬gen terug zoals die bestonden aan het hof van de Duitse keizer Frederik Barbarossa. In het boek is ook een korte lofzang van de Duitse dichter Walthervon der Vogelweide aan de Duitse keizer opgenomen. Hoe fris en mooi klinkt die oude Hoogduitse taal, die nog dicht bij het Nederduits aanleunt. In Münster aangekomen overhandigde Emo de pauselijke bul aan de bisschop, die de beslissing van zijn ‘primus inter pares’ aanvaardde. Na acht maanden komt hij eindelijk terug in Wierum.

Na een uitgebreide en verzorgde inleiding begint het reis¬verslag. Hiervoor is de bladschikking gewijzigd: de lezer moet het boek dwars leggen en een tekst van een dag¬reis loopt telkens over twee bladzijden of meer. Verder is een blad ingedeeld in drie stroken: links het reisverhaal, in het midden het schema van de gevolgde reisweg en rechts een anekdotisch verhaal, dit alles verlucht met vele prachtige foto's.

De auteur heeft de meeste foto’s zelf gemaakt. Hij heeft de reis nagedaan, vele kerken en musea bezocht, archie¬ven en kaarten bestudeerd, met de bedoeling een verslag van de reis te brengen zoals de abt die zelf had beleefd. Als leidraad gebruikte hij de door abt Emo geschreven Kroniek van Bloemhof, waarin ook de reis naar Rome be-knopt staat opgetekend. Het is zowaar geen gemakkelij¬ke opgave dit tijdsbeeld getrouw weer te geven, gelet op de zeer vele veranderingen die zich in dit lange tijdsver¬loop hebben voorgedaan. De auteur is zeer uitvoerig in zijn verslag, en geeft tal van wetenswaardigheden weer. Het is boeiend geschreven maar leest niet als een roman. Daarvoor zijn de gegevens te overvloedig. Het boek heeft daarom iets van een naslagwerk, wat uitnodigt tot herle¬zen. Het sluit af met een uitgebreide bibliografie en een reisschema.

***

Dick de Boer, Emo’s Reis, Noordboek & Davidsfonds, 2011,

 496 biz, ISBN 978 90330 07880 - 29,95 €

***

(*) Innocentius III is (op doorreis) gestorven in Perugia, en Perugia is in onze streek opeens weer een naam lijk een klok. Niet alleen omdat het, in de jaren van Sint Franciscus bedelaar-monnik en voorloper van Pater Daiaan uit Tremelo, de eeuwigdurende artsvijand van Assisi was, maar omdat daar onlangs een brave Marokkaan werd aangehouden, werkzaam rond de bagage op het nabije kleine internationale vliegveldje, waar Ryanair ons sedert kort oplaadt of afzet. Stil en ongezien had hij weken na-een op zijn eentje alles in gereedheid gebracht om op een bepaalde dag een berg springstoffen aan boord te smokkelen. Men was hem via teleoon-tap op het spoor gekomen n bleef hem observeren. Toen hij opgepakt werd, was dat een bom in zijn omgeving : niemand kon geloven dat…. Zo ne brave jongen! Hij zou zelfs geen appel stelen van iemand! De man bekende, dat hij zelf een proef-bom aan boord had gesmokkeld, die nergens opgemerkt werd. Hij wachtte alleen het juiste moment af, om de echte bom aan boord te smokkelen. O ja, die jonge Marokkaan handelde alleen en uit overtuiging. ’t Is maar dat ge het weet dat er nog zo’n kastaars bezig zijn, ook op Lilliput-vliegvendjes. We mogen dat echter niet veralgemenen, want dan maken we een wij-zij maatschappij die niet bevorderlijk is voor de integratie.

Maar ik wilde het hebben over die Paus. Wel : die lag opgebaard in alle praal en pracht, bedolven en omringd door edelstenen, goud en juwelen. ’s Nachts werd die kerk dan afgesloten. Tegen de morgen vond de koster het naakte lijk achteraan in de kerk : beroofd tot op de huid.

Als U ooit in dit door God gezegend land reist, vergeet dan niet het ‘Centgro Storico’ van Perugia te bezoeken. Een halve dag volstaat!

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

25-01-2013, 16:33 geschreven door DIGITHALYS

***

Over de secreten van de Place Pigalle

Mais si, Min Cher! Zoveel al je wilt!

***

(*) Sixtus : is eigenlijk het Abdij-bier Sint Sixtus uit Westvleteren 5° – 8° 12° : al jaren na elkaar het beste bier ter wereld. Heert Goste maakte daar ooit een West Vlaamse woordspeling op, over seks thuis.

***

Ter zake :

Yves Leterme weet niet goed wat in de OESO gebeurt

woensdag 23 januari 2013 om 14u45

***

OESO: Zonder maatregelen moet pensioen in België naar 73 jaar

Oud-premier Yves Leterme, een van de vier adjunct-secretarissen-generaal van de OESO, is blijkbaar niet goed op de hoogte van wat zijn instelling doet. Dat blijkt uit zijn bericht op Twitter over het exclusieve verslag dat woensdagmiddag op de websites van Trends en Knack verscheen over het recentste OESO-jaarrapport.

Op de websites van Trends en Knack staat sinds woensdagmiddag het exclusieve verslag over het rapport van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) over de Belgische economie. De komende dagen wordt dat rapport doorgesproken met de Belgische beleidsverantwoordelijken. Het resultaat van die deliberaties is dan het finale OESO-rapport.

Op Twitter reageerde Yves Leterme, een van de vier adjunct-secretarissen-generaal van de OESO, met de boodschap dat we ons een beetje over het paard tilden. Onze rapportering sloeg volgens Leterme op studiewerk dat vorige week op de website van de OESO verscheen en waar de media vorige week over berichtten.

Grondig nazicht van de mediaberichten van de voorbije dagen en de website van de OESO leert dat Leterme blijkbaar niet goed weet wat er in en rond de instelling die hij mee leidt allemaal gebeurt. Leterme verwijst naar de studie ‘Enhancing the inclusiveness of the labor market in Belgium’ (OECD working paper nr. 1009). Daarin staat onder meer dat de minimumlonen in België te hoog zijn. Daar berichtten de Belgische media inderdaad over.

Onze meest recente berichtgeving is echter gebaseerd op het interne OESO-document ‘Belgium Survey/Tentative Outline’. Uiteraard komt een stukje van bovenvermelde studie over de Belgische arbeidsmarkt ook in de ‘Belgium Survey’ terug, maar tegelijk gaat het in die ‘Belgium Survey’ over veel meer dan alleen de arbeidsmarkt, wat wij ook schreven. Om u toe te laten de conclusies zelf te verifiëren, zetten we ook de tekst van het interne OESO-rapport op deze website.

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

24-01-2013, 14:57 geschreven door DIGITHALYS

***

Donderdag 24 januari

Zon 8u29-17u21

H Franciscus van Sales, patroon van journalisten en schrijvers

***

Hebt U de dagklapper hierboven wel degelijk goed gezien? In vroeger tijden was het vandaag feest- en rustdag voor al wie schrijft. Daar zal vandaag in de media wel niet veel aandacht meer aan geschonken worden. Echt niet slim, moet ik zeggen, want zo speelt men die dag kwijt als betaald verlof. Tja, voor de vooruitgang moet men ook iets over hebben, hé!

***

Als belasting-betaler op wandel

Terwijl het ACW uw zakken leegt

***

Ter zake :

ACW zorgt voor Griekse toestanden

woensdag 23 januari 2013 om 10u28

***

Passeert het ACW de komende maanden twee keer langs het loket van de Belgische belastingbetaler?

Net op het moment dat Belfius aankondigt dat het omwille van “de evolutie van de economische toestand en van de financiële markten” haar besparingsinspanning dient opvoeren van 210 naar 240 miljoen euro, lekt uit dat Belfius het ACW gaat bedenken met een laat kerstcadeau met grote strik rond. De constructie opgezet om via terugkoop van de winstbewijzen het ACW een jaarlijks inkomen van meerdere miljoenen euros te bezorgen, kan inderdaad onmogelijk anders geïnterpreteerd worden als een enorm cadeau aan de christelijke werknemerszuil. Voor het vooral door het Dexia-debâcle financieel zwaar gehavende ACW is dit een geschenk uit … de (politieke) hemel.

Vermits de Belgische belastingbetalers eigenaars zijn van Belfius is het cadeau aan het ACW een cadeau vanwege de Belgische belastingbetaler. Waarom is de constructie rond de winstbewijzen een cadeau? Omdat er, ten gronde, iets in de plaats van niets komt. De winstbewijzen verworven door het ACW slaan op prestaties die het ACW zou geleverd hebben om vroeger vooral Bacop cliënten te bezorgen. Bacop ging vervolgens op in Dexia en Dexia ging frontaal de muur in. Vertegenwoordigers van het ACW (via Arco) zetelden mee in de raad van bestuur van Dexia en zijn dus mede verantwoordelijkheid voor de teloorgang van Dexia. Deze ACW-bestuurders keken er dus ook zeer onzorgvuldig op toe dat de winstbewijzen welke het ACW in Dexia bezat hun waarde zouden behouden. Het quasi-faillissement van Dexia haalde meteen de bestaansgrond onder de winstbewijzen uit. Het gebeurde onder de ogen van de ACW-mensen. Ze stonden erbij, keken ernaar, streken hoge dividenden op zolang de speculatiemachine van Dexia winsten uitbraakte en eisten prompt staatshulp eens het dak onder hun eigen gewicht op hun kop viel.

De reanimatie van deze winstbewijzen komt er nu via een truc waar de Belgische belastingbetaler via Belfius voor op draait. De winstbewijzen zouden 100 à 200 miljoen euro waard zijn. Zou men het aandurven om de formeel taxatie van de waarde van deze winstbewijzen in de schuif te houden? Elke Belgische belastingbetaler heeft recht op inzage in deze taxatie. Uiteraard zal er juridisch wel een parcours kunnen uitgestippeld worden dat leidt tot de conclusie dat die winstbewijzen valabel zijn. Economisch en ethisch gaat het echter om boerenbedrog. Vermits het de bedoeling zou zijn om de 100 à 200 miljoen onder vorm van eeuwigdurende lening terug aan Belfius over te maken, gaat deze laatste daar een jaarlijkse vergoeding op betalen. 8% is een cijfer dat daaromtrent thans rond gaat. Dat zou onvoorstelbaar zijn want een staatsgegarandeerde eeuwigdurende lening levert op dit moment rond de 3% op.

Kent men aan de winstbewijzen een waarde van 200 miljoen toe en zou de rente effectief 8% zijn dan betekent dit dat men eigenlijk de waarde van de winstbewijzen inschat op 500 miljoen euro. Dat zou echt van de pot gerukt zijn. Waar men met de rente op de eeuwigdurende lening ook uitkomt, op basis van pie in the sky kan het ACW dus een eeuwigdurende inkomstenstroom van x miljoen euro's per jaar tegemoet zien. Dat allemaal terwijl het voor Belfius zwaar knokken blijft, zowel qua rendabiliteit (cfr. het opgevoerde besparingsplan) als qua liquiditeit. Een belaagd Belfius is een belaagde Belgische belastingbetaler.

Ondertussen blijft er natuurlijk ook nog de hele discussie rond de staatswaarborg voor de 800 000 Arco-coöperanten. Het gaat daarbij om een bedrag van alles bij elkaar 1,5 miljard euro. De Vlaamse Federatie van Beleggingsclubs en Beleggers (VFB) vocht de door de regering Leterme in allerijl bij elkaar getimmerde staatswaarborg aan bij de Raad van State. De VFB argumenteerde in essentie dat de Arco-coöperanten aandeelhouders zijn en dus niet onder de depositogarantie van de overheid kunnen vallen. De auditeur van de Raad van State volgde de FVB nagenoeg over de hele lijn. Zoals de kaarten nu liggen zal er door de betrokken advocaten gepleit worden binnen ongeveer drie maanden waarna de Raad van State zelf klassiek nog eens een maand neemt om tot de finale beslissing te komen. Kortom, voor een definitieve uitspraak inzake de staatsgarantie voor de Arco-coöperanten is het dus wachten tot ergens eind mei, begin juni. Nu de winstbewijzen-hocus-pocus er door jagen, maakt dat het geheugen van de gemeenschap al terug wat “ontlast” is tegen dat de finale beslissing rond de status van de Arco-coöperanten valt.

Is het denkbaar dat het ACW zowel de staatsgarantie voor de Arco-coöperanten kan binnenhalen als zichzelf ook nog eens via de winstbewijzen-constructie voorzien van een behoorlijk jaarinkomen gebaseerd op wind? Ja, inderdaad. Dit herschrijven van wetten, krom interpreteren van diverse omstandigheden en beleidsvoering à la tête du client roept onvermijdelijk vergelijkingen op met Griekse mistoestanden. Heel Europa vraagt aan Athene komaf te maken met flagrante mistoestanden en misbruiken in het staatsbeheer. Wij zien hier in Brussel onder onze eigen ogen heel vergelijkbare dingen gebeuren. Het ACW krijgt dezer dagen harde noten te kraken. Het voortbestaan van de organisatie is in het geding. De oorzaak daarvan ligt evenwel vooral bij het ontbreken van eigen verantwoordelijkheidszin in het Dexia-dossier. Alles wordt nu in het werk gesteld om de gemeenschap twee keer te laten opdraaien voor het eigen falen.

Johan Van Overtveldt

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

24-01-2013, 12:44 geschreven door DIGITHALYS

.

De NMBS zoekt voor uitbreiding van de volle maand stakingen per jaar

1 dozijn in totaal Dir-Generaals. Is vereist Lidkaart SP-a/PS. Diploma bewaarschool volstaat. Moet deftig kunnen zitten op achterbank van auto-met-chauffeur.

***

23-01-2013, 18:13 geschreven door DIGITHALYS

***

Woensdag 23 januari

Zon 8u30-17u19

H Barnard

***

Monsieur Wallonie, Oud & Nieuw

Di Jeanetto met  de Voerense fruitboer

***

Ter zake :

José Happart: 'We moeten nú met De Wever onderhandelen'

woensdag 23 januari 2013 om 05u47

***

José Happart (PS), oudstrijder van de communautaire oorlogen uit de jaren 1980, pleit ervoor om onmiddellijk gesprekken met de N-VA over een confederale staatshervorming op te starten.

‘Doen we dat niet, dan wordt het in 2014 een bazar… niemand die dan nog weet hoe we eruit raken.’

Hoe ziet u dat, zo’n confederaal België?

Happart: In het huidige samenwerkingsfederalisme heft de federale staat de belastingen. Daarna worden die inkomsten volgens een vaak arbitraire sleutel over de gewesten en de gemeenschappen verdeeld. Het confederalisme houdt in dat alles naar de gewesten wordt overgeheveld, ook zaken zoals de personenbelasting en de vennootschapsbelasting. De gemeenschappen schaffen we af. Vervolgens beslissen de gewesten wat ze nog federaal willen houden.

Wat zou er bijvoorbeeld nog federaal kunnen blijven?

Happart: Denk aan het leger, de diplomatie, een stuk van de federale politie …

Maar de sociale zekerheid en justitie bijvoorbeeld, dat gaat allemaal naar de gewesten?

Happart: Precies. Over de financiën zal natuurlijk zwaar worden gebikkeld: geld is de zenuw van de oorlog. Er zal altijd nog een vorm van solidariteit tussen de gewesten blijven bestaan. Maar in een confederaal systeem zijn het de gewesten zelf die daarover beslissen. We zouden heel goed kunnen zeggen dat de drie regio’s volgens financiële draagkracht bijdragen tot een federaal fonds waarmee de staatsschuld en compensaties in de sociale zekerheid kunnen worden betaald. Na een periode van tien jaar kunnen die financiële afspraken worden herbekeken en zo nodig bijgestuurd.

U zou dus als Waalse regionalist bereid zijn om met Bart De Wever gesprekken over confederalisme aan te gaan?

Happart: Praten met Bart De Wever is onvermijdelijk geworden. We moeten nu onmiddellijk discrete gesprekken aanvatten. En de Franstalige politici zullen de Vlamingen ervan moeten zien te overtuigen dat het menen ditmaal, dat ze te goeder trouw zijn en echt heldere afspraken willen of de Vlamingen zullen gewoonweg weigeren te onderhandelen. (HR

***

***

(Get)

AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

23-01-2013, 15:43 geschreven door DIGITHALYS

***

Hun begroting is op het droge

1 Francofoon die de spelregels  bepaalt

***

Ter zake :

Patstelling rond benoeming Briers blijft

22/01/13, 17u29  − Bron: belga.be

***

De patstelling rond de benoeming van een nieuwe gouverneur voor Oost-Vlaanderen blijft voorlopig aanhouden. De Vlaamse regering wil op voordracht van de N-VA Jan Briers benoemen, maar Open Vld dringt aan op een kandidaat die zowel door de Vlaamse als federale regering gedragen wordt. Dat bleek vandaag in het Vlaams Parlement.

Open Vld, die geen deel uitmaakt van de Vlaamse regering maar wel van de federale regering, vindt de voordracht niet kunnen. "Een gouverneur is commissaris van de Vlaamse en federale regering. De vertrouwensband met de twee regeringen is van cruciaal belang", zei Marino Keulen. "Iedereen praat over samenwerking-sfederalisme. Kan men nu niet in een modus komen om daarover te praten? De gevechtsmodus van N-VA kan ik begrijpen, maar van CD&V en sp.a niet".

 De liberalen claimen de post "niet op voorhand", zei Keulen, maar vragen dat er een nieuwe "open procedure" komt. LDD, Groen en Vlaams Belang zijn vragende partij voor duidelijke criteria en procedures voor de benoeming van nieuwe gouverneurs.

Minister-president Kris Peeters (CD&V) merkte op dat geen enkele partij over die criteria repte toen de huidige regels rond de provincies werden goedgekeurd. Persoonlijk is hij bereid om die criteria voor de toekomst te wijzigen. Peeters deed twee suggesties: een legislatuurgouverneur voorgedragen door een meerderheid in de provincieraad of een gouverneur die voorgedragen wordt door de Vlaamse regering en, zoals eurocommissarissen, verplicht gehoord wordt in het parlement.

 Daarmee is de benoeming van Jan Briers nog niet rond. De federale regering moet nog een eensluidend advies geven. "Maar ik denk niet dat dat advies er komt als de Vlaamse regering geen inspanningen doet om het draagvlak bij de federale regering te vergroten", zei Keulen.

***

(Get)

AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

23-01-2013, 13:01 geschreven door DIGITHALYS

.

.

De Flik h ad niet gezien dat het….

Om ’n bijna-Coburger ging

***

23-01-2013, 12:29 geschreven door DIGITHALYS

Dinsdag 22 januari 2013

Vorstmaand

Zon 8u32-17u17

Z Walter van Bierbeek

H Vincent van Valencia

Vincentius met zonneschijn, geeft veel koren en veel wijn

***

Michel Angelo schilderde de Schepping in de Sixtijnse Kapel

Hoe zou die geschilderd hebben wat nu gebeurt.

***

***

Ter zake :

Omstreden internet-ondernemer lanceert Dropbox-concurrent

De online opslagdienst Dropbox heeft er een nieuwe concurrent bij: Mega. Het is een initiatief van Kim 'Dotcom' Schmitz, de oprichter van de filesharingwebsite MegaUpload die vorig jaar door de FBI aangehouden werd wegens het schenden van auteursrechten. 

Mega komt er precies een jaar nadat MegaUpload uit de lucht gehaald werd, omdat deze site de muziek- en filmindustrie van ruim 500 miljoen dollar beroofd had door het illegaal verspreiden van bestanden, aldus het Amerikaans gerecht. Stichter Kim Dotcom werd ook gearresteerd. Momenteel is hij vrij op borgtocht, en loopt er nog een gerechtelijke procedure tegen hem.

Dropbox

Dotcom gooit het nu over een andere boeg, en volgt met zijn nieuwe dienst het voorbeeld van Dropbox. Mega is een webdienst waarbij je bestanden kan opslaan in de cloud – je bezit deze bestanden dus niet echt, maar bewaart ze op het internet en wisselt ze uit met je verschillende (mobiele) apparaten. Mega biedt 50 GB gratis opslagruimte. Voor 10 euro per maand krijg je 500 GB, voor 20 euro 2 TB en voor 30 euro 4 TB. Mega zou enkele uren na de lancering al meer dan 250.000 gebruikers tellen.

“Mega” is volgens Kim Dotcom een waterdichte dienst: door jou opgeslagen bestanden zijn versleuteld, zodat ze noch door Mega-medewerkers, noch door overheden bekeken kunnen worden. Wie tussen de lijntjes kan lezen, weet dus dat Dotcom op deze manier de verantwoordelijkheid voor het illegaal verspreiden van hun bestanden bij de gebruikers legt.

Megabox

Tijdens de lancering van Mega sprak Dotcom ook al over een toekomstige dienst genaamd Megabox, waaraan nog minstens zes maand gewerkt wordt. Dit wordt een dienst waar artiesten hun muziek kunnen uploaden. Telkens wanneer hun songs afgespeeld worden op de site, krijgen ze royalties.

***

***

(Get)

AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

22-01-2013, 00:00 geschreven door DIGITHALYS

Maandag 21 januari

Zon 8u33-17u16

H Agnes

***

Verboden voor beesten – Defendu pour les animaux

_{Verboden voor omo”s. – schapen toegelaten}

***

***

Ter zake :

http://blog.seniorennet.be/guvaal/

Brussel, Vlaamse hoofdstad?

   De opmerkelijkste uitspraak van het voorbije weekeinde kwam van Gerolf Annemans. Die verklaarde op de nieuwjaarsreceptie van het Vlaams Belang dat Brussel de hoofdstad van Vlaanderen moet blijven. Voor sommige Vlaamsnationalisten lijkt dat eerder vloeken in de kerk; wie Annemans al langer kent, weet beter. Vergeten we niet dat hij het was die, samen met Steven Utsi, het boek ‘De ordentelijke opdeling van België’ schreef, het enige tot nu toe door Vlamingen uitgewerkte plan B.

   Brussel is niet alleen de hoofdstad van België, Vlaanderen en Europa, maar tevens de aantrekkingspool voor de internationale zakenwereld. De stad ligt nu eenmaal in Vlaanderen en we zullen er hoe dan ook mee moeten blijven samenwerken. Brussel moet een twee- of meertalig hoofdstedelijk gewest blijven, waarin het Nederlands op gelijke voet met de andere talen behandeld wordt, terwijl Vlaanderen een uitsluitend Nederlandstalig gewest moet blijven. Zoals de situatie nu evolueert, zal Frans misschien nog wel een tijdje de lingua franca blijven van Brussel, maar is de kans groot dat het straks Engels wordt. Dat is nu al het geval binnen de muren van de E.U. en de NAVO, zal het steeds meer worden binnen de grotere maatschappijen en langzaam maar zeker ook in de rest van de zakenwereld en het openbare dagelijks leven.

      In het Weekblad van De Standaard van hetzelfde weekeinde vertelde Francis Van de Woestijne, een verfranste afstammeling van een Vlaamse familie, nu journalist bij de Libre Belgique, dat – als België zou gesplitst worden – wij, Vlamingen, Brussel kwijt zouden zijn. Dit is een vaak gehoorde verklaring van Franstalige kant, die nergens op slaat. Brussel kan niet verder zonder een continue financiering die officieel via het huidige België loopt, maar in werkelijkheid door Vlaanderen wordt betaald (iets wat ook Annemans bevestigde in zijn nieuwjaarsboodschap). Wallonië is niet in staat zichzelf te onderhouden – de hoofdreden waarom de Walen persé België willen behouden – laat staan daarbij ook nog eens Brussel.

   Er was dit weekeinde ook een bijeenkomst van de SP.a, waarin Tobback Jr zegde niet te snappen wat confederalisme betekent. Hij kan er natuurlijk ook niet aan doen dat hij niet slimmer is en waarschijnlijk alleen maar omhoog is gevallen dank zij zijn familienaam, maar misschien kan iemand die ‘zoon van’ eens vertellen, dat hij eens de Belgische Grondwet zou raadplegen. Dan zou hij bij artikel 35, de eerste twee paragrafen, het volgende kunnen lezen:

   “De federale overheid is slechts bevoegd voor de aangelegenheden die de Grondwet en de wetten, krachtens de Grondwet zelf uitgevaardigd, haar uitdrukkelijk toekennen.

   De gemeenschappen of de gewesten zijn, ieder wat hem betreft, bevoegd voor de overige aangelegenheden onder de voorwaarden en op de wijze bepaald door de wet. Deze wet moet worden aangenomen met de meerderheid bepaald in artikel 4, laatste lid."

   Voor het geval hij het dan nog niet zou snappen: of men het nu confederalisme noemt of iets anders: de eigen Belgische grondwet geeft de mogelijkheid dat gemeenschappen en gewesten onder elkaar kunnen uitmaken wat ze nog al dan niet samen willen doen. Dit is niet het confederalisme uit de woordenboeken, wel een variant die bruikbaar kan zijn om dit land eindelijk eens te hervormen en efficiënt bestuurbaar te maken.

   In het licht daarvan zou ook een akkoord over en met Brussel kunnen gemaakt worden, waar zowel Vlaanderen als Brussel beter van kunnen worden. Wat er dan verder met Wallonië moet gebeuren zal dan in de eerste plaats niet meer een Vlaams, maar een Waals probleem zijn. We zullen ook dan met Wallonië blijven samenwerken, maar als buren, niet langer als geldschieters

***

***

(Get)

AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

21-01-2013, 00:00 geschreven door DIGITHALYS

***

Dit is ‘n Armstrong

Maar zeker niet de zwarte Louis Armstrong;!

***

Ter zake :

'If you want to make it, you got to take it'

Hou op met dat gedoe over hoe nu plots de beerput openbarst in al zijn stinkende vuiligheid, maak ons niet wijs dat er alleen nog viooltjes geuren in het peloton

Ik weet echt niet hoe hij het heeft klaargespeeld om iedereen jarenlang te bedotten", zei een verbijsterde Eddy Merckx in de pers. En de uitspraak van Armstrong dat het onmogelijk is om een Tour te winnen zonder doping, vindt hij al helemaal schandalig.

Er blijven mensen die wellicht eeuwig in een staat van absolute ontkenning zullen leven.

Terwijl we het allemaal hadden kunnen weten, en we het eigenlijk ook wel wisten. Bij halve sportanalfabeten zoals ondergetekende puur intuïtief: je weet gewoon dat het menselijk lichaam niet gebouwd is om krachtinspanningen zoals die wekenlang in de Ronde gevraagd worden, op te brengen. Bij getrainde wielertoeristen, die zich toch moeten hebben afgevraagd hoe het komt dat het topgroepje uit de Tour twintig kilometer per uur sneller op een col vlamt. Bij die inmiddels gepensioneerde wielerjournalist die in de tijd dat journalisten nog in de slaapkamers van de renners mochten, daar de ene pillenstrip na de andere ontdekte, en me vertelde: "Maar ja, wij waren geen apothekers, hoe konden wij absoluut zeker zijn?"

Laten we de hypocrisie nu eens eindelijk achterwege laten. De Belg Kurt Van de Wouwer, elfde in de Tour van 1999, is vandaag eigenlijk winnaar, want de tien voor hem zijn inmiddels allemaal op doping betrapt. En dan nemen we gemakshalve aan dat Van de Wouwer wel op water en brood reed.

Het was niet alleen Armstrong, het was niet alleen wielrennen. Eerder deze week zond Canvas nog eens The Race uit, over de legendarische 100-meterfinale op de Spelen in Seoel, waar vier atleten onder de tien seconden doken, en er nog meer aan de anabole steroïden en de groeihormonen zaten. Ook zij vertelden over de mantra in hun wereldje: "If you want to make it, you got to take it." Dat weten we nu, dat wisten we toen eigenlijk ook al wel.

Dus hou op met dat gedoe over hoe nu plots de beerput van een vorige generatie openbarst in al zijn stinkende vuiligheid, maak ons niet wijs dat het inmiddels allemaal achter de rug is en dat er alleen nog viooltjes geuren in een peloton dat volledig naturel zou zijn gaan rijden. Want de grote boze Armstrong is nu afgeslacht, heeft zijn publieke biecht gedaan, zijn overwinningen afgegeven, en dus is er plots geen probleem meer.

Nee dus. Wie het toen wou weten, wist dat er tien jaar geleden doping was. En wie het vandaag wil weten, weet dat die er vandaag ook is.

Omdat topsport nu eenmaal een onnatuurlijk aftasten van uitersten en grenzen is. Waar de beloningen in reputatie, eer, geld, vrouwen zo groot en verleidelijk zijn, dat er altijd ploegen en sporters zullen proberen om de boel te belazeren. Waar er bij zullen zijn, zoals Armstrong, die het beter en professioneler doen dan anderen, en er dus langer mee weg zullen geraken. Hem treft niet eens de ergste schuld. Want dit verhaal vertelt, meer dan over Armstrong, iets over de samenleving waarin deze mensen uitgroeien tot helden.

Het is niet eens nieuw. In de eerste eeuw van onze tijdrekening tekende schrijver Petronius het al op: 'Mundus vult decipi, ergo decipiatur'. De wereld wil bedrogen worden, dus laten we haar bedriegen.

Yves Desmet

Hoofdredacteur

***

***

(Get)

AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.

20-01-2013, 18:09 geschreven door DIGITHALYS

***

Met wat EPO moet het lukken

***

***

Ter zake :

Charles Michel: "Als N-VA en PS zo voortdoen, blokkeert alles"

19/01/13, 10u34  − Bron: belga.be

***

De PS en de N-VA zijn elkaars beste vijanden. Ze delen klappen uit, maar kunnen elkaar geen pijn doen want ze staan allebei in hun eigen ring te boksen. Charles Michel waarschuwt evenwel dat die "strategie van de beste vijanden" het risico op een totale blokkering inhoudt. .

"Het zijn elkaars beste vijanden", zegt Michel over PS en N-VA. "Enkele jaren geleden gold dat nog voor de PS en de CVP, maar nu gaat het om de N-VA en de PS. Ze pakken elkaar zogezegd aan en laten zien dat ze de beste Franstalige of de beste Vlaming zijn".

Dat is voor de liberale voorzitter echter niet de juiste strategie. "Het is niet de institutionele radicalisering die ons zal helpen. Daarmee wordt het volledig onmogelijk om sociaal-economische hervormingen te doen. Het zou een totaal immobilisme, een totale crisis met zich meebrengen. Als de twee sterke partijen, de N-VA en de PS zo verder doen, blokkeert alles", zegt de MR-voorzitter in een interview met de krant De Standaard.

Op de vraag of de PS een gevaarlijke partij is, antwoordt Michel dat het "conservatisme van de PS" dat in elk geval wel is. "En daarom ben ik ook een liberaal en geen socialist. De radicalisering, de strategie van de beste vijanden, houdt een risico in op totale blokkering. Men heeft in dit land nood aan partijen die echt de leiding kunnen nemen en besturen. Di Rupo doet zijn best als premier, daar ben ik van overtuigd, maar hij is en blijft natuurlijk een socialist".

***

***

(Get)

AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie””.

20-01-2013, 17:36 geschreven door DIGITHALYS

***

U wordt vriendelijk verzocht dat soort republieken…

Niet te vergelijken met het land B, wegens het gevaar voor een diplomatiek incident met die brave zwartjes

***

Ter zake :

Commedia dell'arte in de Belgische politiek

***

 Er zal voor 2014 nog heel wat afgelachen worden. Guillaume Van der Stighelen is columnist en auteur van Echt en Maak van je merk een held. .

 Op dit ogenblik is er een bondgenootschap tussen Di Rupo en De Wever. Opgelet, dat is niet hetzelfde als een vriendschap

 De 16de-eeuwse theatervorm commedia dell'arte wordt gekenmerkt door altijd veranderende allianties tussen personages. Net als de Belgische politiek dus.

 Het is al twee dagen rustig in de Wetstraat. Stilte voor het volgende stormpje.

Dat schept de gelegenheid om eens te kijken naar wat ons nog te wachten kan staan in een land waar leiders de ene helft van de bevolking moeten behagen en de andere helft moeten plagen om straks weer verkozen te worden. Buzzword sinds deze bewogen kerstmis is 'populisme', een moeilijk woord voor volksmennerij. De bekendste vorm van populistisch theater is de commedia dell'arte.

Het is een volkse vorm van improvisatie-theater uit de zestiende eeuw, ontstaan in de schaduw van het academische en elitaire theater in Italië. Op straat. Grote maatschappelijke thema's werden zelden aangesneden.

Typische kenmerken zijn dat er geen geschreven tekst was en er altijd werd gewerkt met dezelfde vaste personages. De bekendste daarvan is Harlekijn, of Arlechinno. De brave trouwe knecht die met de beste bedoelingen zijn baas steeds in nieuwe problemen brengt. Zoals Manue from Barcelona in Fawlty Towers. Hij is het tegenovergestelde van Brighella, de plantrekker die graag de domheid van anderen gebruikt om zijn eigen doel te verwezenlijken. Dan heb je nog Pedrollino, die wij kennen als Paljas. Hij is de domme tegenhanger van Arlechinno en dient om de grootste klappen op te vangen. Baldrick uit Blackadder. In Pulcinella herkennen we de wrede, domme en lompe burger. Wij kennen hem in Vlaanderen als Poesjenel. En dan is er nog Columbine, vaak de enige met gezond verstand. De dienstbode die ervoor zorgt dat het blijspel goed afloopt. Dat waren de meest gebruikte personages en ze werden altijd uitgebeeld met dezelfde maskers. Zodat het publiek hen zou herkennen en hun gedrag kunnen voorspellen.

Plotwendingen

Omdat er geen uitgeschreven teksten waren, werkten de acteurs met een soort draaiboek dat ze scenario noemden. Er werd voor elk bedrijf afgesproken waar het verhaal naartoe moest en de rest was improvisatie. Met als enige bedoeling puur volks vermaak. Geen opvoedende pretenties en geen wereldverbeterende boodschap. Giovanni con il Cappello moest ermee kunnen lachen. Meer niet.

Een van de gebruikte technieken om de spanning erin te houden was het wisselen van bondgenootschappen. Personages A en B spannen samen tegen C die de pineut is. Plots gaan A en C samenspannen en is B de pineut. En net op het moment dat A victorie kraait gaan B en C samenspannen tegen hem. Deze plotwendingen zorgen voor hilarische toestanden. Wat ons dan weer bij de Belgische politiek brengt.

***

Op dit ogenblik is er een bondgenootschap tussen Di Rupo en De Wever. Opgelet, een bondgenootschap is niet hetzelfde als een vriendschap. Een bondgenootschap kan ontstaan tussen heel tegengestelde partijen, zolang er maar een vorm van gezamenlijke winst is. De Amerikanen en de Russen tegen de nazi's bijvoorbeeld.

Di Rupo en De Wever zijn nu bondgenoten. In die zin dat zij stemmen kunnen ronselen door elkaar aan te vallen in de pers. Hoe harder Di Rupo uithaalt naar De Wever, hoe populairder hij wordt in het gedeelte van het land waar hij verkozen moet worden. En door het Belgische kiessysteem maakt hij in één keer ook De Wever populair bij de Vlamingen. De Wever kan dan Di Rupo nog populairder maken door zeer verontwaardigd te reageren. En vice versa. Het is misschien een vreemd soort bondgenootschap maar het is er een. Over de rest van de spelers wordt amper gesproken.

Improvisatietalent

Nu de plotwending - anders verliest het publiek zijn belangstelling.

In tegenstelling tot De Wever heeft Di Rupo een sterke tegenstander in zijn kiesgebied: Charles Michel. De MR maakt een kans om de alleenheerschappij van Di Rupo te breken, en dat is iets dat De Wever ook niet slecht zou uitkomen.

Daar ontstaat dus een ander soort bondgenootschap met één doel: de PS afzwakken. Di Rupo is dan de pineut. Om dat te doen hoeven De Wever en Michel enkel af te spreken van nog alleen elkaar aan te vallen.

Grote merken doen dat ook wel eens. Pepsi en Coca-Cola voerden in de jaren negentig een gigantische mediaoorlog waarin ze alleen elkaar aanvielen. Met als resultaat dat er nog alleen Pepsi en Coke werd gedronken. Over ander limonades werd niet meer gesproken. Wat geen aandacht krijgt, wordt niet gekozen.

Gewoon oorlogje dus in de media tussen N-VA en MR, waarbij ze Di Rupo buitenspel laten. Niet op reageren als Elio er probeert tussen te komen. En nooit meer schampen op zijn beleid. Het vraagt misschien wat improvisatietalent, maar dat hebben ze wel, daar in de Wetstraat. Reynders hoeft maar een flamingante ambassadeur in ngo te laten speechen en het is al rel aan weerskanten.

De Wever kan, door heel hard te reageren op aanvallen van de MR, de liberale partij groot maken in Wallonië. Franstalige journalisten zullen Michel in bescherming nemen tegen het Vlaamse Gevaar en het publiek zal volgen. Exit Di Rupo of wie hem ook vervangt. Met als resultaat aan weerskanten van de taalgrens een overwinnaar met sterk gelijkende socio-economische programma's. Bingo. Regeringsvorming in drie dagen en een internationale pluim voor het Belgische staatsmodel. Waarna Di Rupo en Michel bondgenoten kunnen worden omdat ze het land hebben gered.

Grote redder

In principe zou het een mooi scenario zijn voor De Wever. Want in Humo meldt hij ons dat zijn wens niet meer is dan aan zijn kinderen een goed bestuurbaar land achter te laten. Dat lukt dan perfect. Of, zoals Reynders al eerder zei: "Een regering zonder PS is op zich al een staatshervorming."

Het brengt hem niet echt dichter bij het onafhankelijk Vlaanderen waar zijn partij in haar statuten naar streeft, maar goed, die moeten dan nog maar wat geduld hebben. Er is toch nog geen draagvlak, zo hebben ze zelf gemeld. In 2031 zal de grap over de omgekeerde datum ook nog wel werken.

Voor wie niet helemaal heeft kunnen volgen, onthou dit: Brighella en Arlechinno hebben het publiek op hun hand zolang ze elkaar zware klappen uitdelen. Wanneer Arlechinno erop wordt gewezen dat klappen uitdelen niet past voor een heer van zijn stand, laat hij zich vervangen door Pedrollino. Maar dat is buiten Pulcinella gerekend, die plots klappen geeft aan Brighella die meteen terugslaat, waardoor Pulcinella razend populair wordt en Pedrollino samen met Arlechinno uit de aandacht verdwijnt. Maar die kan Brighella nu een loer draaien door het stuk, waarvan Brighella zei dat het gedoemd was te mislukken, toch te doen lukken, samen met Brighella. Tot grote glorie van Arlechinno, want die heeft zich bij het publiek opgeworpen als de grote redder van het stuk. Nil volentibus arduum!

Intussen kan iedereen nog verrast worden door die oude Columbine en haar neefje, als die op de meest onverwachte momenten toch weer voor eenheid zorgen met hun dotaties.

***

(Get)

AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie””.

20-01-2013, 14:03 geschreven door DIGITHALYS

***

Zondag 20 januari

Zon 8u34-17u14

H Sebastiaan, patroon van de boogschutters

***

Dolf-met-de-Snor wenste zich een Waaltje als zoon….

Alberto Duo koos voor ’n Italiaans vriendje die hij als ’n gesneden kater kon toelaten in zijn  koninklijke harem..

***

***

Ter zake :

Gerolf Annemans

Nieuwjaarstoespraak.

***

Dames en Heren, Goede Vrienden,  

Op deze plek, symbolisch zo dicht mogelijk bij en met zicht op de Lakense tuin van de familie Coburg, stellen wij vast dat de laatste dagen de Parti Socialiste duidelijk op oorlogspad is. De PS heeft een aloude strategie. Vlaanderen provoceren en diaboliseren aan de hand van het Vlaams Blok, nadien het Vlaams Belang en nu (loos alarm volgens mij maar soit) nu zèlfs de N-VA... zodat de PS zelf in Franstalig België zich kan opwerpen als de grote dam tegen als die Vlaamse boosaardigheid. Dat de traditionele partijen langs Vlaamse kant, paradoxaal genoeg de regeringspartners van de PS, van die polarisering met Vlaanderen het eerste slachtoffer zijn, zal de PS blijkbaar worst wezen. Eigen volk en eigen partij eerst, is immers al decennia lang gemeengoed voor de PS.

De eerste provocatie was de fameuze kerstboodschap van de PS, voorgelezen door de heer Albert van Saksen Coburg. Die kerstboodschap was een open oorlogsverklaring aan radicaal Vlaanderen en aan de Vlaams nationalisten. Elio Di Rupo heeft die kerstboodschap niet alleen geschreven en nadien goedgekeurd, maar hij heeft ze ook verdedigd in het Parlement. Nadien werd de ene na de andere PS-er gesignaleerd in de vaderlandse pers, die breeduit die door de kerstboodschap ingezette strategie verder zette.

In ieder van die interviews werd telkens 1 mantra, 1 weerkerend refrein neergezet en dat is dat van de Wallo-Brux, het concept dat Brussel en Wallonië een zogezegd Franstalige eenheid vormen, een concept dat steeds uitdrukkelijker het antwoord zal worden op de Vlaamse pogingen om in 2014 al dan niet in naam van het confederalisme nog eens te proberen het bestaan van België te redden door een grote staatshervorming.

In die rubriek van - al naargelang hoe u het bekijkt - de agressieve of de ludieke Franstalige spierballen die de afgelopen dagen zijn gerold, ga ik voorlopig voorbij aan de klassieke soms lichtjes hysterische scenes van Laurette Onkelinx die gisteren al zogezegd namens Brussel een politieke oorlog tegen Vlaanderen aankondigde bij haar aantreden als PS-voorzitter van Brussel.

Ik ga aan haar voorbij en ik focus op twee personen uit Franstalig België. Enerzijds Paul Magnette en anderzijds de CDH-voorzitter Benoit Lutgen.

Vorige week werd Paul Magnette (toen nog geen Voorzitter van de PS) in Le Soir aan het woord gelaten en hij ging een stap verder dan gewoonlijk door niet meer van de communauté Wallonie-Bruxelles te spreken maar van de Waals-Brusselse natie, la nation Wallo-Bruxelloise. Een totaal nieuw en wat ons betreft gevaarlijk begrip, want het wordt nu duidelijk dat aan de overkant niet meer in termen van gewesten en gemeenschappen wordt gedacht en dus in termen van Belgische staatshervormingen tussen gewesten wordt gedacht maar in termen van een staatsvormend concept, van de Waals Brusselse natie.

 Benoit Lutgen ging in zijn nieuwjaarstoespraak nog een stap verder : zelfs de nazi's waren in hun berekeningen voorzichtig toen ze niet meer dan een duizendjarig rijk voor zichzelf zagen weggelegd want volgens Lutgen zijn de banden tussen Brussel en Wallonië niet duizendjarig maar ik citeer "eeuwigdurend".

Langs Vlaamse kant staat er tegenover dit alles niets.

Terwijl dus de politieke partijen in Vlaanderen, als een stelletje spierloze en tandenloze amateurs, het voorlopig niet verder geschopt hebben dan wat wederzijds gemekker over de precieze inhoud van het begrip confederalisme, zijn de Franstaligen tot de tanden gewapend en hanteren ze begrippen die duidelijk laten zien dat ze klaar zijn voor de confrontatie en zowel strategisch als tactisch mijlen ver voorop zijn- op de Vlaamse zwakkelingen. Zij hanteren begrippen die duidelijk laten zien dat de staathervorming die langs Vlaamse kant gevraagd wordt (en in wezen doet het er weinig toe of die er een mini of een maxi confederalisme wordt gevraagd) dat die staatshervorming enkel en alleen op Franstalige voorwaarden zal kunnen plaatsvinden. De Franstaligen laten immers zien dat ze een alternatief hebben als de staatshervorming hen niet aanstaat.

Wij van het Vlaams Belang vragen vandaag dat ook Vlaamse partijen zouden laten zien dat er voor een Belgische staatshervorming die Vlaanderen niet aanstaat het alternatief van een definitieve boedelscheiding klaar kan staan. De Franstaligen boezemen de lamme Vlaamse partijen aan alle onderhandelingstafels al jaren angst in met de scheiding van België en halen zo telkens hun slag binnen. Wij vragen dat de rollen zouden omgekeerd worden.

Kortom : het alternatief van een Ordelijke Opdeling van België mag niet langer een doembeeld zijn maar moet een politiek project worden. Vrijheid in plaats van de gevangenis. Vrijheid in plaats van staatshervormingen. Vrijheid in plaats van confederalisme. Vrijheid in een onafhankelijk Vlaanderen.

En dus vrienden, het is in die politieke context dat ik hier vandaag, aan het begin van het jaar waarin wij meer dan ooit de onafhankelijkheidpartij van Vlaanderen willen en zullen worden ons project voor Brussel wil lanceren. Vandaag stellen wij aan Vlaanderen en aan Brussel ons hoofdstad-manifest voor. Want nog al te lang en al te veel horen wij dat de optie "Vlaamse Onafhankelijkheid" zogenaamd onmogelijk is omwille van Brussel. Welnu : volgens ons is de reden voor die redenering simpel. Er is geen strategie en er is geen denkschema aan Vlaamse kant in verband met Brussel. Er is geen visie op hoe of wat en Brussel zal verder wegzinken in de immigratiegrage politieke handen van Onkelinx en consoorten als Vlaanderen niet tijdig wakker wordt en Brussel inpast in een Vlaams aanbodmodel.

Onze Brusselstrategie is er een van stapsgewijs evolueren naar een in de economische realiteit ingepaste natuurlijke hoofdstad van het omringende Vlaanderen. Wij bepleiten een flexibele strategie die de Vlaamse onafhankelijkheid los ziet van een onmiddellijke of voorafgaande oplossing van de Brusselkwestie maar die wel uitgaat van het feit dat Vlaanderen hier zijn hoofdstad heeft en zal behouden. De rest is visie : Brussel moet een aanbod krijgen dat de Brusselse identiteit respecteert maar Brussel integreert. Geen Brusselse stadstaat onder een of andere PS- of FDF-commandante, maar een hoofdstedelijk stadsgewest dat toekomst ziet in een genormaliseerde verhouding met wie de rekeningen betaalt : namelijk Vlaanderen en de onafhankelijke Vlaamse republiek.

Brussel heeft Vlaanderen nodig, maar Vlaanderen heeft ook Brussel nodig. Kan Vlaanderen zonder Brussel , Waarschijnlijk wel maar het zou een onvergeeflijke fout zijn. Ja Brussel, maar niet tot iedere prijs.

Samengevat : wij zijn geen voorstanders van confederalisme voor Belgie, maar wel voor Vlaanderen en Europa, wel voor Vlaanderen en Nederland en wel voor Vlaanderen en Brussel. Wij staan voor een Vlaamse strategie die gericht is op een goede verstandhouding en op goede afspraken met de Brusselse Franstaligen.

Goede vrienden,

Vanaf nu vindt u de basisfilosofie en onze visie op de verhouding tussen Brussel en het Onafhankelijk Vlaanderen in het Hoofdstad-manifest dat wij vandaag voorstellen.

Toen wij begonnen samen met onze Brusselse vertegenwoordigers van het Vlaams Belang dit hoofdstad-manifest op te stellen, hadden wij de ambitie om Brussel weg te halen uit de afkeer die in Vlaanderen bestaat voor deze stad. Niet alleen de stad van de bureaucratie en van de Franstalige dominantie en arrogantie, maar ook de stad van de hopeloze immigratie, de uit de hand gelopen verloedering en de stad misschien wel de Europese hoofdstad van het islamextremisme. De stad ook van agressie, onveiligheid en onleefbaarheid en de stad van bouwkundige wansmaak en van ecologische verstikking. Dat Brussel lag voor ons op tafel, als een groot probleem waar Vlaanderen best en liefst zo snel mogelijk zich van af zou willen maken.

Maar ! Het is niet omdat wij jarenlang geminoriseerd zijn door sociale druk en massale inwijking, dat we mogen worden weggeveegd. Want al is Brussel nog nauwelijks van ons, het is òòk van ons.

Ik ben dan ook blij te mogen zeggen dat we met dit hoofdstad-manifest niet een in dagjespolitiek vastgeroest stappenplan maar een strategisch toekomstbeeld hebben kunnen schetsen dat optimisme, daadkracht en een visie op papier zet. Wie dit document rustig doorleest weet en voelt dat er vanaf vandaag langs Vlaamse kant voor Brussel een uitweg is. Een uitweg uit de impasse. Een uitweg uit het Belgische labyrint. Die uitweg kijkt niet meer naar het zuiden, naar Luik, en Namen en Parijs maar die uitweg kijkt naar waar welvaart en welzijn vandaan komen namelijk naar Vlaanderen. Vanaf vandaag is er langs Vlaamse kant een antwoord.

Vrienden,

Amerika is begonnen met een Declaration ofIindependance : een kort maar duidelijk document dat de basis legde voor al de latere oplossingen. Dat is wat wij als eerste partij in Vlaanderen aan het begin van dit communautaire jaar willen doen. Hoop geven voor Brussel. Een toekomst geven voor Brussel. En van daaruit, àls onafhankelijkheidspartij van Vlaanderen, niet beangstigd maar geïnspireerd en aangevuurd door al het Franstalig verbaal geweld hier om ons heen, de eindsprint inzetten die ons in 2014 datgene oplevert waar het de stichters van onze partij destijds allemaal om te doen was : de onafhankelijke staat Vlaanderen !

Tot zover vrienden, deze toespraak, waarin ik niets over het cordon sanitaire en ook niet over een heel ander en veel interessanter onderwerp "Denderleeuw" gezegd heb. Voor Denderleeuw verwijs ik - in ons Vlaams Belang zijn, in tegenstelling tot in alle andere partijhoofdkwartieren die daar betrokken zijn, in ons Vlaams Belang zijn begrippen zoals "lokale autonomie" of zoals "respect en vertrouwen" geen loze begrippen. Voor Denderleeuw verwijs ik dus enkel naar de kalmte, de rechtlijnigheid en de vaste wil om te slagen van onze lijsttrekker daar ter plaatse Kristof Slagmulder. Geef hem en zijn ploeg een warm applaus.

Ik wens u voor de rest allemaal een gelukkig en actief 2013 en een goede gezondheid. Hou Zee !

Column

Wilt u op de hoogte blijven van mijn initiatieven en de column die ik regelmatig verspreid, abonneer u dan door een bericht te sturen naar info@gerolfannemans.org met de vermelding van het e-adres waarmee u zich wil inschrijven. Uitschrijven kan via hetzelfde adres.

***

***

***

(Get)

AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie””.

20-01-2013, 13:37 geschreven door DIGITHALYS

***

4

***

Ter zake :

Door Iskander, de Persdienst van Dr.Mathias Storme

***

Wanneer ondraaglijk lijden een sociale constructie wordt

15-01-2013 - Filip Buekens - de morgen

***

Euthanasie zit op een hellend vlak. Dat is geen conservatief-katholieke fictie, maar een reëel gevaar, waarschuwt Filip Buekens, filosoof aan de Universiteiten van Tilburg en Leuven.

***

Het euthanasiedebat is weer volop op gang. Begin december maakten de Franstalige socialisten bekend dat ze de wet willen uitgebreid zien tot degeneratieve mentale aandoeningen zoals de ziekte van Alzheimer. Even later werd bekend dat een vrouw euthanasie kreeg wegens ondraaglijk psychisch lijden, zonder dat haar zoon daarover ingelicht werd (DM 5/1). De wet schrijft immers niet voor dat volwassen kinderen daarbij moeten geraadpleegd worden, wat uiteraard past in het mensbeeld achter de wet: elk individu moet in alle vrijheid, en zelfs vooraf, kunnen beslissen of en wanneer, onder welke omstandigheden, hij of zij voor euthanasie in aanmerking komt.

Derde feit: twee eeneiïge tweelingbroers hebben vorige maand samen euthanasie gevraagd en gekregen. Ze waren allebei doof en ze gingen ook blind worden (DM 14/1). Het idee dat ze dan niet meer met elkaar zouden kunnen communiceren, vonden ze ondraaglijk, waarop ze samen uit het leven stapten. Hun situatie werd door henzelf en door de dokters van het UZ Brussel als voldoende uitzichtloos beschouwd om op hun wens in te gaan. Op 14 december werd de dubbele euthanasie in het ziekenhuis uitgevoerd. Zonder een zweem van ironie schreef een krant zelfs dat het hier om een wereldprimeur zou gaan, zoals er wel meer 'medische primeurs' in onze ziekenhuizen plaatsvinden.

De impact van deze beslissing mag echter niet onderschat worden: een wet die bedoeld was om ondraaglijk lijden in de terminale levensfase te verhinderen, wordt gezien als een eerste stap in de richting van totale zelfbeschikking, en het is telkens de eigen keuze die de doorslag moet geven. Bestaat hier niet het gevaar dat euthanasie wordt opgetrokken tot een optie voor jongeren die, verwikkeld in psychische problemen, suïcidale neigingen ontwikkelen? Tot een optie voor, bijvoorbeeld, autisten die geen perspectief op zichzelf en de ander kunnen ontwikkelen? De voorstellen werden al geopperd.

Elke sociaal psycholoog herkent meteen wat hier aan de hand is: wanneer diegenen die de wet verruimd willen zien, doelbewust de grenzen aftasten, worden nieuwe behoeften gecreëerd, waardoor euthanasie van een precaire beslissing tot banaal instrument wordt om onze sentimentele afkeer van lijden, in feite een zeer recent cultureel fenomeen, kracht bij te zetten.

Veel psychiaters en psychologen hebben er terecht op gewezen dat mensen vaak denken en gaan handelen naar de identiteit die hen vanuit een sterke autoriteitspositie wordt toegeschreven en toegekend: wanneer medische autoriteiten personen in zeer precaire situaties systematisch als ondraaglijke lijders gaan benoemen, en daardoor de categorie van de ondraaglijke lijder gaan creëren, zullen velen zich onvermijdelijk ook gedragen naar die toegeschreven identiteit.

Ondraaglijk lijden is geen beschrijving meer. Het wordt een sociale constructie. Het fenomeen is bekend vanuit de psychologie: wanneer artsen ADHD (of vroeger: hysterie) 'ontdekken', gaan mensen zich steeds meer naar de criteria gedragen en zo wordt een nieuwe 'ziekte' gecreëerd, waarvoor 'oplossingen' gevonden moeten worden. De minst kwetsbaren - de artsen, beleidsmakers en talloze opiniemakers die het debat bewust in de 'correcte' richting willen sturen - achten zich ongetwijfeld boven dat effect verheven, maar ze zien vanuit die vermeende autonomie niet, of veel te weinig, die reële sociale consequenties.

Dit kringloopeffect, waarop ook door de filosoof Michel Foucault gewezen wordt in de context van stigmatiseringsprocessen in de psychiatrie, kan op zijn beurt tot nog meer en nog verdere oprekking van euthanasie leiden, en daarvan zijn de gevolgen niet te overzien. Een wet die dus bedoeld was om een praktijk te legaliseren die al eeuwenoud is en met de nodige taboes en hypocrisie omgeven werd om dit soort sociale fenomenen te vermijden, doet wat voorspeld werd: er wordt een nieuwe identiteit gecreëerd en aan die identiteit wordt, zoals te verwachten en te voorzien was, immense rechten ontleend. Het is verbazend dat psychologen die zo intens hameren op het gecreëerde karakter van onze identiteit, aan dit aspect van het euthanasiedebat voorbijgaan.

Het hellend vlak is geen fictie uitgevonden door katholieke conservatieven (ik bespaar u de scheldwoorden, u vindt ze ongetwijfeld op de internetfora). Het is een reëel gevaar. Een nieuwe identiteit - die van de ondraaglijke lijder, zonder andere opties - wordt, eens toegekend en geaccepteerd, tot stigma waarmee, letterlijk, niet meer te leven valt. "In deze persoon hoeft niet meer geïnvesteerd te worden." Diegenen die zichzelf onder invloed van de immense mediadruk als ondraaglijk lijdenden gaan identificeren, zijn vaak juist de meest kwetsbaren in onze samenleving die zich aan dit proces niet kunnen of durven onttrekken.

***

(Get)

AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie””.

19-01-2013, 15:51 geschreven door DIGITHALYS

.

.

Populisme rijmt best met socialisme

Maar dat waren de samenzweerders voor ’t gemak even vergeten

***

19-01-2013, 13:23 geschreven door DIGITHALYS

***

Als het abnormale normaal geworden is,

Dan is – logischerwijze – het normaal ook abnormaal.

***

***

Ter zake :

Geachte geadresseerden,

Hier een waarschuwing voor jullie en voor vele anderen wellicht. Er worden op dit moment veel sleutelhangers, stickers en hangertjes voor in de auto uitgedeeld bij tankstations. Zogenaamd gratis.

Neem deze niet aan, er zit een chip in verwerkt. Criminelen volgen je vanaf het

tankstation naar huis en kunnen zo op deze manier te weten

komen wanneer je niet thuis bent.

Ze kunnen jou dus in je eigen auto volgen via de chip wanneer je weer naar huis komt. En zo kan de crimineel weer op tijd uit jouw huis vertrekken.

Volgens de politie zit er een chip in verwerkt en is dit het werk van Roemenen. Een nieuwe vorm van criminaliteit.

Deze spulletjes dus niet aannemen.

Kopieer deze mail en laat het zoveel mogelijk mensen weten.

Met vriendelijke groet,

Mevr. J. (Jeanette) Joustra-Vos

Strafgriffie Rechtbank

Administratie commissies van toezicht

P.I. Vught, P.I. Grave en P.I. Maashegge

telefoon     : 073-6202572

faxnummer: 073-6202583

***

Robert Redford wil debat over geweld in films

18/01/13, 20u27  − Bron: belga.be

***

De acteur en regisseur Robert Redford (76) vraagt een debat over geweld in films. "Ik denk dat het al lang nodig is om dit debat te voeren", aldus Redford op een persconferentie bij de start van Sundance, het door hem opgerichte filmfestival voor onafhankelijke producties. .

Redford zei de afgelopen tijd veel films gezien te hebben, die wapens in een positieve context plaatsten. "Denkt mijn branche soms dat wapens films helpen verkopen? Ik denk dat het de moeite waard is om die vraag te stellen." Sinds de dodelijke schietpartij in een school in Newtown, waar 20 kinderen om het leven kwamen, wordt in de Verenigde Staten hard gediscussieerd over de toegang tot wapens.

Oorzaak & gevolg

 Zijn collega Arnold Schwarzenegger (65) verdedigt dan weer de vele schietpartijen in zijn nieuwe film 'The Last Stand': "Natuurlijk moeten we ons bij onze films afvragen hoe we geweld tonen. We mogen echter oorzaak en gevolg niet verwisselen. Geweld gebeurt volledig onafhankelijk van films", aldus de voormalige gouverneur van California in het zaterdagmagazine van de Duitse krant Kölner Stadt-Anzeiger. "Arnie" stelt zijn nieuwe film maandag in Keulen voor. "De mensen moeten gewoon achterover leunen en genieten van de schietpartijen en gevechtsscenes."

 Tot en met 27 januari staan op het Sundance Filmfestival 113 films en documentaires uit 32 landen op het programma. De film 'Jobs' over Apple-stichter Steve Jobs, met Ashton Kutcher in de hoofdrol, sluit het festival af.

***

***

(Get)

AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie””.

19-01-2013, 13:04 geschreven door DIGITHALYS

***

Herinnering aan de Jaren ‘30

Terwijl de Coiburger Leopold III  op de koffie was in Berchtesgaden, Wallonië leefde van de economische collaboratie en ondertussen dapper meewerkte aan de oorlogs-inspanningen van Hitler Derde Rijk….

***

Ter zake :

Rudy Demotte: "2013 wordt cruciaal jaar voor Wallonië"

18/01/13, 18u31  − Bron: belga.be

***

Het jaar 2013 wordt cruciaal voor Wallonië. Dat zei minister-president Rudy Demotte (PS) bij zijn nieuwjaarswensen aan de sociale en economische krachten. "We moeten snel handelen want de economische noodzaak is er en ik vrees dat de publieke opinie niet beseft welk risico we lopen", aldus Demotte, die verwees naar de economische crisis, gecombineerd met de geleidelijke afbouw van het nationale solidariteitsmechanisme naar 2020. .

Demotte riep op tot een "extreem agressief beleid", waarbij bepaalde taboes moeten sneuvelen, onder meer in het onderwijs. De gewestelijke sociale partners moeten samen actie voeren met het oog op 2020: "De uitdagingen zijn eenvoudig: sociale vrede in ruil voor jobcreatie, sociale vrede in ruil voor het creëren van toegevoegde waarde."

 De regeringsleider wees erop dat de heropstanding van Wallonië volop bezig is: sinds 2008 is het bbp sneller gestegen dan in de andere gewesten; tussen 2000 en 2009 zijn er netto 96.000 jobs bijgekomen; sinds 2000 zijn er voor bijna 8 miljard euro aan buitenlandse investeringen naar Wallonië gevloeid.

 Demotte zei nog dat de Walen niet bevreesd moeten zijn door de bevoegdheidsoverdrachten die in de zesde staatshervorming voorzien zijn. "Telkens men ons vraagt om nieuwe bevoegdheden uit te voeren, hebben we toegevoegde waarde gecreëerd", aldus nog Demotte

***

(Get)

AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie””.

19-01-2013, 10:48 geschreven door DIGITHALYS