Het mag ook wel
eens gezegd worden : elke samenwerking met Nederland is voor de belgicisten in
het Establishment, een echte nachtmerrie. Zij vrezen met grote vreze dat de
klok tot voor 1830 wordt terug gedraaid. Zij hopen op die manier de toekomst te
kunnen tegenhouden
Met recht en reden klaagt
het Verbond
van Vlaams Overheidspersoneel de
machinaties achter de schermen aan. Fyra is inderdaad het duidelijkste gevolg
van weeral de schoonmoederlijke inmengingen van Europa in de normale
handels-betrekkingen.
Maar er is meer. De
Agusta-helicopters kwamen ook uit Italië en waren gekocht bij de vriendjes van
Willy Claes. Weet U nog?Misschien moet
er eens een rogatoire commissie naar hier afzakken om de boekhouding van deze
vriend te onderzoeken op de uitbetaalde commissies . Wat er ook van aan is; het
zaakje stinkt.
En toch kunnen de
Italianen heel goed heel snelle treinen en, net zoals de Zwitsers ook snelle
trein-verbindingen bouwen. In Zwitserland zoeft strakseen HS-trein aan 250 Km /u onderdoor de Alpen.
Deze lijn wordt verder doorgetrokken tot in de hiel van Italië. Voor het
traject tussen Milaan en Rome kunnen wij vivo et vero getuigen dat die al bestaat.
Wij hebben in de
meer dan 10 jaar dat we minstens 2 keer per jaar over-en weer reizen tussen
Kortrijk en Bolsena (Italië) niet alleen de spoorlijn zien aanleggen, somtijds
letterlijk door berg en dal. De ene keer ging het over duizeling wekkende
viaducten en de volgende keer verdween het geheel in de open muil van een
gapende tunnel in de bergwand. Soms sneed de lijn regelrecht door een open
groene vlakte en spande ze onder sierlijke bogen over brede rivieren. Dan
ineens was overal de bovenleiding afgewerkt, en reden er treinen, dikwijls
rakelings parallel met de snelweg.
Als we er nu
passeren, is alles opgenomen in het landschap en zo goed als onzichtbaar. Niet
te geloven dat daar zon immense werken zijn gebeurd!
Soms, bij toeval,
schiet er ons dan zon schicht voorbij. Het is niet meer dan een streep zacht
zoevend blinkend staal die als een pijl uit een boog verdwenen is. Opgeslokt
door het landschap. Dat is daar de streek rond Bologna, en de autostradebiedt daar 4 rijstroken aan het industriële
hart van Italië. Onze snelheidsmeter wijst daar gewoonlijk +130 en het gevaarte
is ons voorbij gevlogen, alsof wij stilstonden. De Oosterweel is dan zoiets als
de nachtmerrie van n Trabantje in competitie met een statige Rolls Royce .
Waarmee bewezen is,
dat de Italianen kùnnen trein bouwen en er ook mee rijden. Maar of de
over-verpolitiseerde NMBS/NS dat ook kunnen? Sta mij toe daar aan te
twijfelen .
Ter zake :
FYRA,
NIET ECHT IETS OM FIER OVER TE ZIJN
***
Nieuw rollend materieel op het spoorwegnet
introduceren is altijd een beetje avontuur. Ook in het verleden vertoonden
nieuwe locomotieven en motorstellen meer dan gewone kinderziekten. De reden
hiervoor: spoorwegmaterieel is geen serieproduct en kan dus niet, zoals autos
of zelfs vrachtwagens, in grote industriële reeksen gebouwd worden. Steeds is
het maatwerk.
Om die handicap te beheersen onderhielden de
spoorwegen traditioneel nauwe industriële en technische banden met bevoorrechte
constructeurs. Een voorkeursbehandeling en oncontroleerbare prijsafspraken
loerden daarbij natuurlijk om de hoek. Goedkoop was het systeem niet, maar
spoorwegen en constructeurs wisten wat ze aan mekaar hadden.
Europese
aanbestedingen zijn, in theorie, rechtvaardiger en economisch voordeliger, maar
er hangt, zoals nu blijkt met de Fyra-treinen een groot risico aan vast. Een
constructeur die, op papier, voldoet aan alle voorwaarden van het lastenboek,
kan, rekening houdend met de EU regelgeving, niet geweerd worden. Als hij dan
de goedkoopste offerte indient moet men, ook al heeft men er geen vertrouwen
in, met hem scheep gaan.
Wij houden
ons hart vast als straks Oost-Europese constructeurs ook daadwerkelijk zullen
willen meedingen. Theoretisch wordt het goedkoper... maar in de praktijk? De
kosten van de Fyra-miskleun lopen minstens in de tientallen miljoen euro.
De EU zou er
daarom o.i. goed aan doen haar regelgeving op dit gebied te nuanceren en
pragmatischer te werk gaan.
Dit gezegd
zijnde, vinden we de houding van de Belgische en Nederlandse spoorwegbazen
ronduit hypocriet. Nu doortastende maatregelen aankondigen met luid
tromgeroffel komt ruim te laat. De stellen worden te laat geleverd en zijn
technisch niet in orde. Ansalmo Breda betwist dit uiteraard en schrijft de
problemen toe aan de gure winterse perikelen waar ook andere transportmiddelen
last van hebben en maakt zich sterk dat deze problemen technisch gemakkelijk op
te lossen zijn.
Maar
technisch niet in orde? Dat horen we nu. Maar wat heeft de NMBS en de NS
tijdens het productieproces, dat 5...10 jaar aangesleept heeft, gedaan? Op hun
twee oren geslapen? En dat terwijl ze nu komen zeggen dat ze nooit vertrouwen
hadden in de constructeur.
Is het niet
de gewoonte dat technici van de klant het constructieproces ter plaatse
opvolgen en de aangewende materialen en de constructietechnieken goedkeuren?
Wat hebben zij gerapporteerd? Waarom werd er nooit gewaarschuwd voor komende
problemen? Hebben ze die niet gezien of gingen ze op sightseeing naar de
Vesuvius?
Nu hard
staan schreeuwen, wanneer de trein, kant-en-klaar afgeleverd wordt, is een beetje
goedkoop. Tenslotte vinden we het bijzonder jammer dat heel dit misbaksel de
treinverbindingen tussen Vlaanderen en Nederland grondig verstoort.
De
treinverbindingen tussen deze twee landen, die meer dan buurlanden zijn,
werden, o.i. met opzet, altijd stiefmoederlijk behandeld. Naast de
Beneluxtreinen en enkele verbindingen in de marge met Maastricht, kregen alle
andere mogelijke verbindingen zoals Neerpelt-Weert of Hasselt Maastricht, nooit
een kans. We kunnen ons niet van de indruk ontdoen dat, althans de Belgische
overheid, nog altijd anti Nederlandse gevoelens koestert en de samenwerking
tussen Noord en Zuid nog altijd met een scheef oog bekijkt.
Misschien
zit er aan deze crisis toch een positief aspect vast. Nu zal men komen
aandraven met een noodoplossing. Uiteraard, maar wat daarnaast ook nodig is, is
een grondige studie van alle mogelijke treinverbindingen met Nederland, niet
alleen met Rotterdam/Amsterdam, maar ook met Breda, Maastricht, Utrecht en
Zeeuws-Vlaanderen
***
Voor
de trouwe lezer van deze blog is het verhaal van de TGV in de omgeving van Bologna
waarschijnlijk een vervelend verhaal geworden. Daar kan ik alleen op
antwoorden, dat waar het hart van vol is, de mond van overloopt. Anders gezegd
: het steekt.
Trouwens,
heel de stad Bologna is als een frisse oase in de brandende woestijn van de
alledaagsheid. Zeker, er is de oude stad, met een onvergetelijk Centro
Storico, maar verder is alles er zo futuristisch nieuw,, dat het wel een
heropgebouwde stad lijkt na een A-bom. Enfin, dat staat wel niet zo in de
toeristische folders, maar het lijkt wel zo.
Dat
een boogscheut verder het dorpje van Don Camillo (Fernandel) en Beppone
sluimert aan de oevers van de Pô staat er maar om het geheel op te vrolijken.
Het is ook de streek van Mussolini, maar daar spreekt men liever niet meer
over. Predappio met het familie-graf en het mausoleum : het wil maar
geen bedevaarts-oord worden! En dat is maar best zo. Laat de doden de doden
begraven!
Waarom
ik Mussolini betrek bij dit hoofdstuk over de Fyra? Wel, omdat zelfs zijn
grootste tegenstanders vandaag de dag moeten toegeven, dat onder Mussolini tenminste
de treinen op tijd reden . Toen was er geen Lowie Tobback die ze ging ophouden
door zelf op de sporen te gaan liggen!
Misschien
dat dergelijke aanpak uit de tijd van Mussolini ook geldt voor de Lage
Landen?Stipte dienstverlening onder
alle omstandigheden. En gedaan met alle bijzondere voorrechtjes. De tijd van zowel
het Verzet als van Mussolini is al lang voorbij! .
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers
in zijn zonlicht komen staan.
Het mens (ze
schrijft in De Schandaard, is Barones en heet Mia Doornaert) trapt gewoon de
open (school)deur in. Jaren te laat trouwens.
Het is net
hetzelfde als met de 3de en de 4de generatie
vreemdelingen, waarvan men nu ontdekt dat de integratie niet wil lukken. Als
we onze EU-regerings-leiders willen geloven (Merkel) is ze zelfs volledig
mislukt. Werd daar trouwens al iets voor gedaan? Aanpassen of opkrassen : zou
dat geen goede leuze daarvoor kunnen zijn? Zal wel niet, wat afkomstig van
achter de prikkeldraad van de fameuze schutkring. Kan pas als dat hernomen
wordt door een kleur-partij. Binnen een jaar of twintig .
Als mijn auto bij
het normaal rijden naar rechts trekt, of naar links (wat erger is) en ik rij
daar jaren en jaren mee verder, dan loopt het op zekere dag ronduit slecht af.
Blijven bijsturen is geen oplossing. Radicaal ingrijpen : dat is de
boodschap.
Hoog tijd dat een haast
vergeten spreekwoord terugkomt : Wie de
roede spaart, haat zijn kind. Daar zou trouwens moeten bijkomen : hij haat niet
alleen zijn eigen kind maar hij vergiftigtmeteen de hele samenleving
Ter zake :
Slordig onderwijs is sociaal onrecht
24-01-2013 - Mia Doornaert - de standaard
Overgenomen bij ISKANDER,
de Persgroep rond Prof.Mathuas Storme
***
Overschot van gelijk hebben ze, Kurt Monten en Jan
Swerts. Het onderwijs heeft geen zin als het niet dient om kennis over te
dragen. Het is lichtzinnig om uit het hoofd leren af te doen als een saaie en
nutteloze bezigheid. Het onderwijs moet integendeel dat vermogen van jonge
kinderen zoveel mogelijk benutten. Kennis-elementen zijn als zovele bouwstenen
waarop je latere ontdekkingen en inzichten en redeneringen kan vestigen. Als
die bouwstenen er niet zijn, zal het veelgeroemde internet wel een vloed van
(echte en valse) weetjes, maar geen kennis en inzicht verschaffen. Als jonge
mensen in een lerarenopleiding niet in staat zijn de Atlantische Oceaan op een
wereldkaart aan te duiden, dan zegt dat alarmerend veel over het niveau van ons
lager en middelbaar onderwijs uitzonderingen niet te na gesproken.
Ik zien a gèren'
Een belangrijke factor daarin is de heilloze
onderschatting van taalonderwijs. Je mag van de kinderen niet meer vragen dat
ze nog spraakkunst beheersen, en dat ze nog correct schrijven en spreken.
Belangrijker is dat ze leren communiceren'. De vorm heeft niet zoveel belang
als de boodschap maar overkomt'. Wel ja, waarom dan maar niet meteen alle liefdespoëzie
afschaffen, en de boodschap beperken tot ik zien a gèren'?
Breder gezien is het gewoon onzin de vorm en inhoud
te willen scheiden. Men kan niet denken zonder woorden, en niet genuanceerd
denken zonder een genuanceerde taal. Taal is een handschoen die strak om de
huid van de inhoud zit', zei Godfried Bomans terecht, die woordkunstenaar die
meesterlijk het hele palet van de taal bespeelde, van lichtvoetige ironie tot
filosofische ernst. Dat geldt niet alleen voor de zogenaamde menswetenschappen.
Ook voor wetenschapslui geldt dat ze maar echt begrijpen waarmee ze bezig zijn
als ze hun werk in een klare taal kunnen toelichten, en zich niet verschuilen
achter een duister jargon.
Het is dan ook een schande dat onze scholen nog zo
weinig aandacht besteden aan taal. Leraars mogen wel punten aftrekken als in
een test Nederlands taalfouten staan. Maar als testen over geschiedenis of
aardrijkskunde of welk vak ook wemelen van de taalkemels, dan mag daar niet het
rode potlood door. Boodschap: Nederlands hoef je alleen in de taalles min of
meer correct te gebruiken, daarbuiten heeft de taal geen enkel belang.
Die verwaarlozing heeft naast een opvoedkundig ook
een verstrekkend maatschappelijk belang. De school levert daardoor burgers af
zonder weerwerk tegen de al of niet valse profeten die het goed kunnen
zeggen'.
Ten slotte, en vooral, is verloedering van het
onderwijs een sociaal onrecht. Kinderen uit een gecultiveerd milieu zullen
thuis wel krijgen wat de school niet meer geeft: een mooie taal, kennis,
belangstelling voor boeken, kunst, voor de boeiende ontdekkingsreis die het
verwerven van kennis en inzicht is of hoort te zijn.
Er zijn echter veel gezinnen zowel autochtone als
allochtone waar de ouders zelf niet in staat zijn goed Nederlands te spreken,
waar geen boek of krant in huis komt, waar niet naar documentaires, reportages
of debatten op tv gekeken wordt. Als die kinderen op school niet geprikkeld
worden, niet de nieuwsgierigheid en de passie voor kennis en voor leren
krijgen, dan versterkt de school de verschillen van geboorte en klasse in de
plaats van ze te corrigeren. En dat laatste is toch de grondslag van het
veralgemeend en verplicht onderwijs? De lat laag leggen in het onderwijs is dan
ook een grof sociaal onrecht, in de eerste plaats ten aanzien van begaafde
kinderen uit bescheiden milieus.
***
De
schoolplicht is ook zon monstre sacré. Onze generatie en
alle voorgaanden, zouden op hun knieën daar naartoe gekropen zijn, moest er
gratis onderwijs geboden geweest zijn. Hadden die maar de kans gehad. Vandaar,
voortgaande op de resultaten, de
stelling : als het niets kost, kan het ook niet veel waard zijn.
On-populair
maar extreem gezond zou zijn : niemand kan de schoolplicht aanvangen (vanaf 3
jaar?) indien niet Nederlandstalig. Wie vervolgens als tiener brosst, verliest
na de 2de waarschuwing niet alleen het kindergeld, maar wordt ook de
toegang tot verder gratis onderwijs ontzegd. Evaluatie van de studie-resultaten
gebeurt zoals vroeger, op basis van . punten. 49% is gebuisd. 50% is geslaagd.
Wie
aan 12 jaar niet correct leest, praat, schrijft en rekent is daarvoor niet
minderwaardig, maar gaat over tot de technische vakken. Blijkt hij/zij daar
niet verder te evolueren, beteknt dat zeker geen uitsluiting, maar die gaat per
direct over naar de praktijk. Waar de specifieke vak-opleiding meteen begint.
Uiteraard zonder kosten, maar ook zonder baten .
Zelfs
bij Ben Crabbé en Blokken was het al opgevallen : over zingers, zangers, kwelers
en fluiters, over festivals, flodder-figuren, helden van het witte doek of de vergoddelijkte
sport : daar haalt men met gemak 100%. Maar over de actualiteit, huidige en
vroegere, over kunst en cultuur, over wetenschap en letterkunde : dat alles
ligt zeer dicht bij Köln am Rhein : zij horen het daar donderen. Over Bijbelse of
Kerkelijke begrippen maakt het hele ploegje zich vrolijk, en nog vrolijker gaat
het er aan toe, als naar de Vlaamse Beweging kan nagetrapt worden. De helden
van de flikkerkastjes daarentegen! Die zijn vriend en vriendin aan huis. Bijna,
met een knip-oog gepresenteerd, tot hun intiemste gedeelten toe.
Madame
La Baronne van dit artikel; laat de spreektaal een beetje te links
liggen. En dat is nog het grootste gebrek. Altijd en overal dat tussen-taaltje!
Iets dat zweeft tussen dialect en Beschaafd, maar afhangt van de graad van
beneveling van de vorige dag. Lachsalvos om elkaars grollen en flauwe, meestal
vulgaire grappen, gepresenteerd door hakkelaars (De Wereld Draait Doorrrrr) met
spraakgebrek (warme patat in de mond rollende rrrr). En vooral veel slape,
want aan werkehebb ze een broertje dood .
Als
ik dan toch mijn gal mag uitspuwen : de choreograaf die de presentatie verzorgt
(ik hoop dat die persoon van opstellingen
toch iets of wat afweet. Anders moet hij maar eens komen stage lopen bij de
Italiaanse TV). De dametjes die rechtstaande de programmas aflezen van hun
autocue, doen me denken aan het model van stijve stopnaalden die geen blijf
weten met hun handen. Als ze zittend M/V het nieuws presenteren, zien ze er uit
als vogelverschrikkers, om nog maar te zwijgen van de weer-specialisten die het
midden vormen tussen een kapelaan en een weer-satelmiet.
Vlot,
vrij, ongedwongen, charmant : een mens zou heimwee krijgen naar de tijd van Armand
Pien ...
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
dan
zoveel beter dan Vlaamse? Of ligt het eerder aan de betere handvaten?
***
Het klopt
natuurlijk niet helemaal, maar zich een auto aanschaffen is net hetzelfde als
zich een nieuwe mix-soep kopen. Goedkoop is daarom niet beterkoop. Het is
kwestie van de gulden middenweg te vinden.
Om de 2 jaar een
nieuwe goedkope mis-soep van 50,- kopen kan duurder uitvallen dan van de
eerste keer een duurdere te kopen die 10 jaar en meer meegaat. Daarbij nog even
de inflatie in rekening brengen (alles wordt aldoor duurder) en het quassi
nul-rendement op spaargelden.
Saab is/was
de betere middenklas-wagen met minstens 3 levens en een fin de carrière als veteran
car of zelfs als waardevolle old timer. Perfecte lijn, beperkt
verbruik, bedrijfs-zekerheid, robuust, weinig onderhoudskosten en niet verwaarloosbaar
niet interessant voor autodieven.
Vooral met dat
laatste valt niet te spotten. Wie daar meer wilt over weten, moet maar eens de
statistieken daarover nagaan.
***
Ter zake :
Vanaf de zomer opnieuw productie Saab in Zweden
25/01/13, 08u48− Bron: belga.be
***
De Saabfabriek in het Zweedse Trollhättan wordt in
augustus weer opgestart. Dan wordt begonnen met de productie van het model 9-3.
Dat meldt het financiële persagentschap Bloomberg, dat een brief van Saab aan
een onderdelenleverancier in handen kreeg.
Saab, destijds eigendom van investeerder Victor
Muller, ging in 2011 failliet. De autofabrikant was er op eigen kracht niet in
geslaagd om de productie op gang te brengen en investeringen door Chinese
partners werden gedwarsboomd door voormalig eigenaar en aandeelhouder General
Motors. Na het faillissement werd het bedrijf doorverkocht aan een
internationaal consortium van Chinese, Zweedse en Japanse investeerders.
Het
consortium NEVS (National Electric Vehicle Sweden), dat vorig jaar de belangrijkste
activa van Saab Automobile en dochters Saab Automobile Powertrain en Saab
Automobile Tools kocht, is van plan zich te profileren als maker van
elektrische auto's, bestemd voor de Chinese markt.
De productie
zou opgestart worden in de hoofdfabriek van Saab in Trollhättan. In de Zweedse
stad werkten vroeger 3.400 mensen voor Saab - dat kwam overeen met 7 procent
van de lokale bevolking. Inmiddels is bijna 40 procent van de jongeren er
werkloos.
Het doel is om tegen 2016 per jaar 120.000 wagens
te produceren.
***
Ford
Auto in Genk, Arcelor-Metall in Flémalle : 2 patiëntien die terminaal zijn aan
dezelfde ziekte : belgicitis.
Belgicitis
is een complexe ziekte van dezelfde familie de beruchte ziekenhuis-bacterie. Een
sluipende over-bemoeienis ligt aan de bron van deze problemen. De arbeid op de
werkvloer is dermate door parasieten omringd, dat zelfs de sterkste eik eraan
ten onder moet gaan. De sociale partners zien de problemen, maar weigeren in eigen
vlees te snijden.
Charles
Woeste en Priester Daens : wet U het nog? Ook toen was de arbeider de dupe, en
toch heeft de textiel-nijverheid in Aalst het niet overleefd.Want arbeid en kapitaal dat is een
Siamese Tweeling die het best gedijt zonder pottenkijkers of bemoeizieke schoonmoeders.
Als
ik ooit ns5 minuten tijd heb, zou ik
graag meer willen weten hoe onze voorouders dachten over de arbeids-verhoudingen
met het kapitaal. Wedden dat het woord syndicaat toen niet eens bestond?
En, als er al iets bestond dat opkwam voor de rechten van de kleine man, was
dat dan ook een spook-organisatie die er prat op gaat boven de Wet te staan?
Curieus
hoe de Zweden dat zullen oplossen. Of zouden die meer gezond verstand hebben
dan wij?. Sidmar was een goed begin (Sidurergoe Maritime?) van de
oplossing van de EGKS, de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal : gelegen
aan de kust en niet langer in de oude kolen-bekkens heeft het kunnen
overleven dank zij het goedkopere transport.
De
metaal-bekkens van Luik overbrengen naar de kust? Daar is het jaren telaat
voor, en wat meer is : na de kolen was het staal de laatste strohalm waaraan Wallonië
zich kon vastklampen. Zij hebben geboerd op zn Belgisch en nu zullen de
Vlamingen de rekening gepresenteerd krijgen .
Hoe
zou dat toch komen, dat Waals kapitaal niet meer wil weten van Waalse arbeid?
Die vraag stellen, is ze beantwoorden!
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers
in zijn zonlicht komen staan.
1169 - OVER DE KWADE TROUW VAN EEN ZEKERE WILFRIED MARTENS
***
Zaterdag 26 januari
Zon 8u27-17u24
H Margaretha van Hongarije
***
1169 -
OVER DE KWADE TROUW VAN EEN ZEKERE WILFRIED MARTENS
***
Het Overlegcentrum
van Vlaamse Verenigingen is een niet partij-gebonden vereniging die zich inzet,
anders dan partij-politiekers, voor het algemeen welzijn van de eigen
samenleving. Ons grondgebied kleurt meer en meer GEEL, en dat wordt eenvoudig
weg de grondtoon genoemd. Dat nieuwe woord, dat volgens De Dikke Vandaele
niet eens bestaat (!) werkt in de bekende gevallen als een rode lap op een
stier. Het volstaat de regime-pers daarover aan het woord te horen!
Het artikel nu over
de kwade trouw van sommige Vlamingen van de Heer Johan Velghe (zie
hieronder) is dermate striemend, dat het evengoed door Gerolf Annemans van het
Vlaams Belang kon geschreven geweest zijn. Ik heb het, meegesleept door de
aangename leesstijl, verschillende keren herlezen, en kan niet anders dan het
hartelijk aan te bevelen aan iedereen die begaan is met de toekomst van reeds
morgen. Vooral dat Priester Daensfonds mogen we niet uit het oog verliezen!
Meer dan de moeite waard om daar lid va, te mogen worden .
Dat precies
Wilfried Martens over kwade trouw moet beginnen, is wel het toppunt! Halfweg
de jaren 50 was ik een van zijn (kleine) luitenants in de ABN-actie van toen,
waar hij de grote studentenleider van was, van de Gentse Hogeschool. Toen
spring dezelfde WM op de barricaden voor de Vlaamse Zaak,luidkeels roepend om wapens. Jaren
later, eenmaal onderweg om goed deel uit te maken van het establishment,
loochende hij dat niet, maar specifieerde dat hij morele wapens bedoeld had.
Oud en wijs
geworden? Oud wel. Maar wijs?
Ter zake :
OPROEP
TOT KWAADWILLIGHEID
Standpunt
van het Priester Daensfonds - 20 januari 2013
Publicatie: 23 januari 2013
Johan
Velghe
***
Even schrikken. Kwaadwilligheid is niet meteen een
woord dat thuishoort in het daensistisch jargon, laat staab de combinatie met
"oproep tot". Voor alle duidelijkheid, persoonlijk voel ik me pas in
m'n sas bij mensen van goede wil. Nog duidelijker, met de vijf hefbomen
(solidariteit, democratie, onderwijs, méér Vlaanderen en actief pluralisme)
waarrond en waarmee gewerkt wordt, meet het Priester Daensfonds zich geen
Outlaws- of Hell's Angels-allures aan. Toch wordt haar kwade trouw aangewreven
door de voormalige Belgische eerste minister Wilfried Martens.
Afschuw of geloof. De polarisatie wordt vandaag ten
top gedreven. Voor of tegen en liefst zonder argumenten, maar wel met veel
verwijten en uit hun context gerukte en vooral ongenuanceerde spookbeelden à la
"de jaren dertig". Het voordeel van de twijfel wordt niet gegund.
Nieuw is de sterke polarisatie niet. Koningskwestie, schoolstrijd... Hét beeld
van die schoolstrijd werd op mijn netvlies als zesjarig jongetje gebrand:
bovenop een boerenkar werd als climax van een zoveelste betoging een fors
varken met "Collard" in rode verf op beide spekrijke flanken gekeeld.
Dit alles ter verdediging van "de ziel van het kind".
Hoe beter we ons verleden kennen, hoe beter we de
hinderlagen herkennen op de weg naar de toekomst. Honderd en meer jaar geleden
wees het establishment zijn vijanden aan: socialisme, daensisme, de groeiende
Vlaamse beweging. Met Edouard Anseele paste de Belgische Werkliedenpartij zich
in de machtsstructuren in. Na de eerste wereldoorlog restte de Vlaamse
beweging, met de aan het IJzerfront gegroeide eis voor zelfbestuur, als
staatsgevaarlijk.
Bijna honderd jaar later, lees ik op dit eigenste
ogenblik van het schrijven van deze bijdrage een Belga-tekst in De Zondag met
het mantra van establishment-woordvoerder Elio Di Rupo: "N-VA is een zeer
gevaarlijke partij". Als communicatiefout wordt deze zin wellicht een
schoolvoorbeeld, maar ze schept anderzijds duidelijkheid. De aloude breuklijn
tussen Vlaanderen en België is nooit weggeweest.
De N-VA is groot genoeg om zichzelf te verdedigen.
Het wordt uitkijken hoe deze partij het op de "werkvloer" van tal
steden en gemeenten, waar ze tot de bestuurscoalitie behoort, zal doen. Als
pluralistische en politiek onafhankelijke vereniging voelt het Daensfonds zich niet
geroepen een partijkeuze te maken, maar het Priester Daensfonds is een
geëngageerde Vlaamse vereniging die een sociaal rechtvaardige samenleving
betracht en dat ziet méér Vlaanderen, in een sociaal Europa. Méér Vlaanderen,
het zelfbeschikkingsrecht van volkeren, de aloude eis voor zelfbestuur, is
volgens Di Rupo zeer gevaarlijk. In zijn kersttoespraak wees Albert II méér
Vlaanderen aan als populisme. Wilfried Martens had het over "de kwade
trouw van sommige Vlamingen" en die andere ex-premier Guy Verhofstadt over
"een slag onder de gordel" en "kinderachtige reactie". Van
polarisatie gesproken, om het niet te hebben over populisme. Hun woorden dragen
bij tot het ondergraven van de Belgische context waarop zij zich net zo graag
beroepen.
Het establishment is geen fictie, maar levendiger
dan ooit. Gevestigde politieke partijen bestempelen sowieso nieuwkomers als
populistisch. Populisten zeggen in naam van het volk te spreken.
Peter Mertens (PVDA+) stelt: "Als populisme
wil zeggen dat je problemen op een begrijpbare manier wilt duiden, zonder in
simplismen te vervallen, dan wil ik graag een populist zijn.'' Een rake
definitie.
Ben ik zo naïef te hopen dat alle partijen op een
begrijpbare manier de stem van het volk laten horen, of dien ik
CD&V-senator Rik Torfs te geloven wanneer hij stelt dat hij de traditionele
partijen als gesloten machtsbastions ervaart, met aan de top een paar figuren
die bepalen wat er gebeurt?
Essentie
Het is de essentie van de democratie dat Vlaanderen
zelf zijn toekomst moet bepalen. Daar heeft het restant van de feodaliteit dat
de monarchie vormt, geen uitstaans mee. De Vlaamse beweging is evenmin gediend
met een populistische onafhankelijkheidskreet zonder invulling van wat onder
een onafhankelijk Vlaanderen verstaan wordt. Enkel een eenzijdig verhaal
voorhouden over wat afgewezen wordt (zoals de PS-staat, de eeuwige transfers)
is té gemakkelijk. Visie én concrete plannen, daar moet het om gaan. Wat is de
invulling inzake huisvesting, onderwijs, ruimtelijke ordening, duurzame energievoorziening,
gezondheidsbeleid, mobiliteit, werkverschaffing, fiscale rechtvaardigheid,
solidaire samenleving, hoe te reageren op de nefaste spiraal van de
globalisatie...?
Denkend aan de aanpak van Uplace, Oosterweel... om
het bij Vlaamse dossiers te houden, zien we nog geen spoor van een
toekomstgerichte invulling van méér Vlaanderen, niet door partijen, niet door
de Vlaamse beweging. Méér in de betekenis van soevereiniteit,
verantwoordelijkheid, rechtvaardigheid, efficiëntie, zonder identiteit te vergeten.
Kortom, méér moet beter zijn voor iedereen. Een solidaire Vlaamse samenleving,
verbonden in een gemeenschapsdenken met andere volkeren.
Wanneer dit als "de kwade trouw van sommige
Vlamingen" aangewezen wordt door Wilfried Martens, dan roep ik met al mijn
waakzaamheid voor de gespleten tong-taal van het establishment, op tot meer
kwaadwilligheid.
En ja, om het in Obama-taal te zeggen, we kunnen
het. 2012 leverde het bewijs dat verzet loont. Electrabel plooide onder druk
van de massale uittreding van boze klanten en de positieve reflex van de
energie-groepsaankopen. Zo'n krachtenbundeling is jammer genoeg nog veel te
sporadisch. Om in dezelfde sector te blijven moet nu gekozen worden voor een
zelfvoorzienende toekomst. Waar blijft de druk van de Vlaamse beweging om ook
hier de keuze voor onafhankelijkheid te maken? De Vlaamse federale
regeringspartijen moeten de energie die ze stoppen in
zelfvernietigingsstrategieën en polariserende betogen, ombuigen naar een
toekomstgerichte energiekeuze. Zij zitten aan de beslissingshendels om het
Vlaams Instituut voor Technologisch Onderzoek (VITO) en het Federaal Planbureau
te volgen in het voorstel om tegen 2050 energie-zelfvoorzienend te zijn.
Kostprijs 13 miljard euro per jaar, gedurende veertig jaar. Veel geld, maar
daar staat de gestage afbouw van de invoer van fossiele brandstof tegenover, zo
ook de creatie van tienduizenden jobs in de duurzame economie, het verminderen
van de CO2-uitstoot, de verbetering (minder fijn stof) van de volksgezondheid
en meer onafhankelijkheid tegenover. Ook dat is een keuze voor méér Vlaanderen.
Schop met vaste kwaadwilligheid alle partijen in
2014 een geweten opdat de federaal vastgestelde leeflonen (801,00 euro/maand
voor een alleenstaande) eindelijk opgetrokken worden tot minimaal het Europese
armoedeniveau (1.000,00 euro/maand). En daar zijn regeringspartijen bij die het
nog altijd niet eens zijn over de invoering van een beperking van de salarissen
voor managers van Belgische (semi-)overheidsbedrijven tot maximum 290.000,00
euro bruto per jaar. Méér kwaadwillig Vlaanderen opdat de veelomvattende strijd
tegen armoede efficiënt en in hoog tempo kan aangepakt worden.
***
Het
voelt aan als met zevenmijlslaarzen terugblikken op die laatste 50 jaar. Heel
de trage maar gestage ondergang van de gezonde sociale inspiratie, onder de
vlag van de christen-democratie, het best weerspiegeld in de tragi-komische
figuur van Wilfried Martens. Van studenten-leider met radicaal Vlaamse
overtuiging via het Instituut Belgisch Eerste Minister en Biedermeier huisvader
naar 80-jarige loverboy met potloodslijper-neigingen. Hoogstwaarschijnlijk met
een volle brandkast Arco en Dexia-aandelen waarvan hij er elke avond een paar
gebruikt om de open haard mee aan te maken.
***
Hoog
tijd dus voor de verandering, die besloten ligt in de grondtoon die over
Vlaanderen waart. Precies 100 jaar na de eerste Raad voor Vlaanderen, die in
volle oorlogstijd 14-18 de Zelfstandigheid had uitgeroepen en daarvoor, na de
oorlog, door het Belgisch Establishment, bestraft werd met de dood met de
kogel.
Met
de naam René Declercq 5 minuten Googelen moet volstaan om die dagen te
herbeleven en erdoor begeesterd te worden..
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers
in zijn zonlicht komen staan.
Hier treedt weer
eens een andere (zwaar gesubsidieerde?) Vlaamse bla-bla vereniging naar voor : de Vlaamse Gemeenschaps Commissie, ofte VGC. Geen vergissing mogelijk : niet V.O.C.,
de Verenigde Oost Indische Compagnie, die een wereld-begrip was in vroeger
dagen. Hier gaat het maar om politiek-correcte peanuts, met zware top-functies
voor de vriendjes.
Diezelfde
VGC krijgt in Anderlecht nu een Onvoldoende ivm de Koninklijke Broederschap
van de H. Guido (°1631), die 2 Vlamingen met de verkeerde partij-kaart uit zijn
rangen uitsluit. Precies hetzelfde als de kleur-syndicaten die leden-Vlaams
Belangers als melaatsen en pestlijders aan de deur zetten. Niet omdat die
crimineel of onzindelijk zijn, naast de pot doenof zo, maar omdat ze een niet door hen
gegeerde politieke mening hebben. Vlaams gezind zijn mag. Belang gezind zijn
mag ook. Maar de twee samen gezind zijn : dat is des duivels .
Ter zake :
Vlaams-nationalisten worden uit Anderlechtse
Broederschap Sint-Guido gezet.
***
Vlaams Belang interpelleert in VGC over
weerzinwekkende en discriminatoire houding van Anderlechts
Reeds sedert de middeleeuwen is Anderlecht een
bedevaartsoord, waar pelgrims het graf en de relikwieën van Sint-Guido komen
bezoeken. In 1631 richtte de Anderlechtse geestelijkheid het Koninklijk
Broederschap op ter ere van Sint-Guido om net die pelgrims en de vereerders van
de heilige te groeperen. Vandaag de dag bestaat het Broederschap nog steeds; en
wordt het ook financieel ondersteund door onder meer de Vlaamse
Gemeenschapscommissie, het hoofdstedelijk gewest en de gemeente Anderlecht. Het
broederschap bestaat uit een 80-tal actieve leden die met veel waardigheid
optreden in de traditionele klederdracht.
De interne reglementen van het Broederschap bepalen
wie lid kan worden, en wie uit het lidmaatschap kan ontzet worden, en om welke
redenen. Daarbij moet het Broederschap uiteraard rekening houden met de
wettelijke bepalingen zoals de wet van 10 mei 2007, die uitdrukkelijk stelt dat
uitsluiting en dus discriminatie op basis van een politieke overtuiging
verboden is. Nochtans ziet het er naar uit dat het Koninklijk Broederschap van
Sint-Guido of beter gezegd haar Proost die tevens een Anderlechts CD&V-politicus
is - zich net daaraan schuldig maakt. Leden met een bepaalde politieke
overtuiging werd namelijk te kennen gegeven dat ze niet langer meer welkom zijn
bij de vereniging.
Zo kregen onlangs de heer Louis Bogemans en zijn
echtgenote, trouwe leden van het Broederschap, vanwege het Anderlechts
parlementslid een schrijven, waarin duidelijk stond dat ze uit de vereniging
worden gezet omdat de heer Bogemans in Anderlecht gemeenteraadslid is geworden
voor Vlaams Belang. Om te beginnen is een uitsluiting op basis van politieke
overtuiging dus onwettig, maar ook de manier waarop namelijk zonder overleg
binnen het Broederschap, maar louter het dictaat van één persoon is strijdig
met de reglementen van het Broederschap zelf. Vlaams Belang stelt vast dat de
CD&Ver het Koninklijk Broederschap van Sint-Guido misbruikt om politieke
tegenstanders te intimideren en uit te sluiten, en dat hij hierbij de
anti-discriminatiewetgeving flagrant met de voeten treedt. Het is trouwens niet
de eerste keer dat deze politicus overheidsmiddelen aanwendt voor eigen gebruik
en misbruik!
Omdat de Vlaamse Gemeenschapscommissie het
Broederschap subsidieert, zal Vlaams Belang fractievoorzitter Dominiek Lootens
morgen (vrijdag 25 januari) tijdens de plenaire vergadering van de VGC hierover
Collegevoorzitter Vanhengel pittig interpelleren. Het kan namelijk niet dat de
VGC als partner fungeert van verenigingen die de anti-discriminatiewetgeving
overtreden, en die door politici schaamteloos worden misbruikt voor platte
partij-politieke spelletjes. Tenslotte vindt de Vlaams-nationale partij het een
regelrechte schande dat desbetreffend CD&Ver via zijn onverdraagzame en
dictatoriale houding het bloeiende Vlaamse verenigingsleven in Anderlecht
tracht kapot te maken.
De heer en mevrouw Bogemans zelf zullen tegen de
Anderlechtse CD&Ver en Proost van het Broederschap een strafklacht
indienen.
***
Ergens
kan ik die Eerw. Heer Proost niet goedkeuren, maar wel begrijpen. Want zoals in
vroeger tijden een Kanunnik een kerkelijk benoemde prebende was voor het leven,
zo hoopt hij, na de omvorming van dit Broederschap tot Moslimbroederschap van
Anderlecht zijn postje te kunnen behouden.
Die
brave meneer en die nog braver madam die de buitenwacht gekregen hebben, moeten
gewoon blij zijn het er levend van af gebrachte te hebben. Onder directe
Moslim-interventie was er waarschijnlijk, als naar gewoonte, bloed gevloeid of
zou er met bommen en granaten gegooid geworden zijn ..
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
De man
van de liggende accoladen, iedereen inbegrepen vooral de Muzelmannen, de
Muzelvrouwen en de Muzelkiendjes ..
Luc
Martens, de Tsjeef van dienst in de Rodenbachstede
***
Het heeft, zo deelt
mijn allerliefste nichtje mij mee uit de Rodenbach-stede, heel wat Nieuwe
Vlaamse Alliantie-voeten in de aarde gehad, om Luc Martens, een loense
Tsjeven Tsjoler (*) toe te laten de tricolore sjerp rond zijn dikke pens te gorden.
Het mailtje, met de voorgeschiedenis daarvan in het Arabisch AUB was er
teveel aan voor de opslag-capaciteiten van mijn computer. Die ligt nu met
ontwennings-verschijnselen op intensief.
Albrecht Rodenbach,
de Grote Storinghe en de Blauwvoeterij zijn bij deze naamgenoot van Wilfried
Martens, de Belg die ons, Vlamingen verwijt ter kwader trouw te zijn -
zijn vriend, de Koning, hoort dat graag zoekt het bij de Moslims. Of liever
bij les Muselmans zoals dat zoveel sympathieker klinkt in hun oren die open
staan voor de Fracofonie.
Want hij schreef ze
aan, speciaal per open brief, voor de verkiezingen van oktober 20112. Hij deed
dat in de Vloms, le Français en in het Arabisch-Muzelmans. Er zijn van de kant
van de toekomstige burgervader : de belofte van een serieuze mosc om
er te bidden en te samenzweren, en een opsomming van alle rechten die ze moeten
& mogen opeisen. Alles gratis, uiteraard, met hier en daar nog wat geld
toe. Over PLICHTEN wordt nergens gerept, want dat zou hen op hun lange tenen trappen
kunnen zijn.
Nergens een oproep
(alleszins niet om hun hielen te laten zien) om de taal te leren, om diplomas
te halen, om deftig werk te zoeken, om hun kinderen een deftige opvoeding te
geven. Neen! In Groot-Roeselare is alle uitschot van heel de wereld van harte
welkom, want zij zullen de basis vormen voor het Nieuw Progressieve (wordt
gehoopt) Roeselare die de Tsjeven eeuwigdurend aan de macht zullen laten.
Het Eigen Volk?
Dat dient om te werken, zodat de vreemdelingen kunnen leven als olie-sjeiks.
***
(*) Tsjolen : dat kunnen alleen West Vlamingen doen, als ze
sleuren en wroeten om tegen beter weten in iets te bereiken. Voorbeeld? Dat is
precies wat Albert Coburg doet om zijn kroon te bewaren : met onmenselijke inspanningen
en tegen beter weten in, vechten tegen het onvermijdelijke. Kijk ne keer hoe
gecondenseerd het West Vlaams is!
***
Ter zake :
Roeselare, 8 oktober 2012
Aan de leden van de Moslimgemeenschap in Roeselare
Beste Famiüe,
Misschien ben je verbaasd dat ik jullie aanschrijf.
Of misschien toch ook niet. Want ik heb ook wel wat mat jullie gemeen. Ik heb
persoonlijk een sterke levensovertuiging en daarom ook respect voor de sterke
overtuiging van jullie gemeenschap. Jullie willen een goed leven in de stad
voor jullie zelf en de ganse familie. Daarin wii ik jullie ook kunnen helpen.
Als burgemeester - en misschien nog meer als burgervader wil ik dat jullie
alle kansen krijgen op een goede huisvesting, een vlotte toegang tot goed
onderwijs of tot de arbeidsmarkt. Ik wil dat jullie voluit aan het
maatschappe¬lijk leven kunnen deelnemen en tegelijk gerespecteerd worden voor
de rijke traditie en de sterke overtuiging waar jullie voor staan.
Met andere woorden, ik ben voorstander van een open
stad, waarin jullie zich welkom en veilig weten.
Ik heb me in het verleden alvast bij jullie steeds
welkom gevoeld in de moskee in de Spinnersstraat. En de mensen die bij jullie
voorgaan waren ook bij mij altijd welkom. Ze weten dat ik hen graag steun bij
hun werk. niet het minst waar het gaat om het beleven van jullie religieuze
overtuiging en het vieren van grote islamitische feesten als l'Aïd al Adha en
l'Ard al Fitr.
Samen met hen wil ik ook zoeken naar een betere
locatie voor jullie gebedsruimte.
Op 14 oktober gaan er verkiezingen door voor een
nieuwe gemeenteraad. Met jullie steun kan ik mijn werk verder zetten en een
open samen-leven in onze stad met respect voor diverse culturen en
overtuigingen bevorderen. Maar daarom heb ik natuurlijk jullie stem en steun
nodig.
in het vertrouwen ook op jullie te kunnen rekenen,
groet ik jullie.
Luc Martens (°1946)
***
Benieuwd
welke brief de Moskee-gangsters in 2014 vanwege hun burgervader zullen krijgen.
En in welke taal?! Al zal het ondertussen duidelijk geworden zijn, dat
Roeselare noch in Marokko, in Turkije of in Patagonië ligt, maar als de parel
in een oester, in harteputje West Vlaanderen.
Dat
kan hem het best duidelijk gemaakt worden door de stad te doen geel kleuren. En
wat mij betreft : liefst zwart-geel.
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
Op Sint-Paulus Bekering stijgt de winter te paard, of hij breekt zijn
nek met een reuzenvaart
***
1166 -
EEN VOETREIS NAAR ROME JAAR 1216
De
XIIIe Eeuw De jaren 1200
zijn
terecht aangemerkt als wonderbaar, en zelfs 1302 hoort daarbij.
***
Onderstaande boekbespreking
werd ingescand van KORT MANIFEST, het tijdschrift van de Stichting Wies Moens.
Daar vindt U op maandbasis voor de prijs van een pint bier èchte gezonde
Vlaamse boerenkost die aan de ribben plakt. Wies Moens! Hoe kan het anders
gekund dan belegen fijnheid paren aan waarachtigheid!
Die Voetreis naar
Rome heen en terug van uit de Nederlanden leest als een Jules Verne-verhaal van
eigen bodem toen Vlaanderen groot was. Het legt de vinger op de wonde voor de
fanatiekelingen van de scheiding van Kerk en Staat, door aan te tonen dat de
macht van de Kerk reeds na Paus Innocentius III (*) gestorven is in 1216,
gebroken was. En toch blijven zij ze bestrijden!
Dat soort
bestrijders willen blijkbaar niet gewoon de bovenhand, maar de vernietiging van
alles wat Europa groot gemaakt heeft. Zij willen noch min noch meer de vroegere
plaats van de Kerk in de samenleving innemen.
We maken een reis
door de landen, doorheen tijd en ruimte. Wij doen dat, zelfs vanuit onze luie
vacentie-zetel ergens onder een parasolleke in het gezelschap van een lekkere
pot Patersbier. Waarlijk een boek dat liefst deel zou uitmaken van de
Eind-termen van onze leerkrachten. Zodat hun leerlingen dan misschien de
Atlantische Oceaan correct kunnen situeren op de wereldkaart .
Ter zake :
EEN VOETREIS NAAR ROME
Pieter Moerman
Dick de Boer was student aan
de universiteit van Leiden bij Huub Jansen, hoogleraar mid¬deleeuwse
geschiedenis. Deze Jansen was reeds gebeten door de Friese abt Emo. Na zijn
vroegtijdig overlijden hebben studenten deze zoektocht voortgezet. Dit boek is
daar de vrucht van.
Emo is geboren tussen 1170 en
1175, en stamt uit een geslacht van hoofdelingen, dit is de lagere adel, uit de
Ommelanden. Op zijn twintigste ging hij met zijn broer in Oxford studeren aan
het Commune Studium. Zij kopieerden vele boeken van Romeinse schrijvers en
deden er heel wat kennis op. Het was de tijd dat kloosters en orden als paddenstoelen
uit de grond rezen en veel invloed uitoefenden op mens en maatschappij. Er
waren reeds zoveel kloosters dat het een monnik mogelijk was geheel West-Europa
te voet door te reizen en telkens in een klooster te overnachten, dikwijls
zelfs toebehorend aan de eigen orde.
Door de Friese gebieden liep
een belangrijke scheidslijn. De stad Groningen en de gebieden ten westen van de
stad behoorden tot het bisdom Utrecht. Deze gebieden waren nog gekerstend door
Bonifatius. Maar de gebieden ten noorden en ten oosten, gekerstend door
Liudger, die nadien bisschop van Münster werd, behoorden ook tot dit bisdom.
Emo was abt van het klooster
van Wierum in Friesland, wegens de witte monnikspijen nadien Wittewierum
genoemd. Het klooster was nieuw en had nog geen naam, vandaar de aanduiding als
Novum Claustrum of Nijeklooster en was nog niet formeel bij een orde
aangesloten. Later zou het zich aansluiten bij de orde van de
Premonstratenzers. Aan de monniken was een kerk geschonken als nieuwe
vestigingsplaats. Tot verbijstering van de abt had de bisschop van Münster, op
verzoek van een edelman, die schenking ongedaan gemaakt. Vermits in het
aartsbisdom Keulen, waar hij die beslissing kon aanvechten, twee bisschoppen
elkaar de waardigheid betwistten, zat ervoor Emo niets anders op dan de
aangelegenheid aan de paus voor te leggen.
Op het einde van de 12de eeuw
werd in Europa heel wat gereisd: handelaars, diplomaten, studenten, pelgrims en
abten maakten gebruik van hetzelfde wegenstelstel, maar hadden hun voorkeuren.
Zo ontwikkelden kloosters hun eigen netwerken voor bezoeken aan een
dochterkloos¬ter en door de gewoonte dat de abten geregeld moesten vergaderen
in een hoofdkwartier van hun orde. Elke reiziger had evenwel een ander teyken
nodig, een (vrij)ge- leidebrief of een passe-partout, waarmee hij in vreemde
steden werd toegelaten en tollen kon voorbijgaan.
De wijdverbreide mythe bestaat
dat volgens het wereldbeeld van de middeleeuwer de aarde plat was. Historici
weten allang beter. De toen gekende wereld bestond uit drie werelddelen,
Europa, Afrika en Azië, en was omgeven door water. De zeevaartkennis van de
Vikingen, nl. dat ten zuidwesten van Groenland groene kusten lagen, bleef
altijd bewaard. De overtuiging bestond dat wie ter hoogte van Noordwest-Afrika
naar het westenbleef varen,
uiteindelijk in India uitkwam.
Debetwisting over de vorm van de aarde was zelfs al zon 2.000 jaar
eerder beslecht. In de Griekse wereld had de school van de Pythagoreeërs
gezegevierd, die de aarde voorstelde als een bol die zich bevond in een heelal
dat uit sferen was opgebouwd. Ptolemaios berekende zelfs de omtrek van de aarde
op 29.000 km. Door die kleinere omvang miste niemand Amerika. Een tijdgenoot
van Emo, John Halifax, vestigde zich in 1220 als docent arithmetica (wiskunde)
in Parijs. Hij schreef een tractaat over de bolvorm van de aarde, dat in de
volgende eeuwen voortdurend gekopieerd en bewerkt werd. Ook toen was al bekend
dat als het hier dag was, het aan dekantvan deaarde
nacht was. Hoewel de aarde nog alshetmiddelpunt van het heelal werd aanzien,
schreef Daniël van Morley (+ 1210) dat de banen van Venus en Mercurius alleen
te verklaren waren als die om de zon draaiden. Reeds in 810 legde de Ierse
geleerde, Dungal van Bangor, in een brief aan Karei de Grote uit hoe er in dat
jaar twee zonsverduisteringen konden plaatsvinden, wat alleen kon als men
aannam dat de aarde rond de zon draaide. Zij waren Copernicus zelfs eeuwen
voor.
Aan de hand van de geschriften
van Emo, kaarten en gelijklopende reisverhalen, heeft de auteur getracht
dezelfde reis te herdoen.
Europa was voortdurend in
oorlog verwikkeld. Op 27 juli 1212 vond de belangrijke slag bij Bovingen
(Bouvines) plaats, die de macht in het voordeel van Frankrijk deed verschuiven.
In het Duitse rijk verliep de strijd tussen de Welfen en de Staufen in het
voordeel van de Staufen. Hierbij kwam dat de jonge paus Innocentius III het
leiderschap van de paus over de geestelijkheid doordreef. Einde 1215 zat deze
paus nog het groots opgevatte vierde Lateraans Concilie voor. Een half jaar
nadien overleed hij. De Franse kruistochtenprediker Jacques de Vitry ging de
volgende ochtend binnen om het lijk van de paus te begroeten. Tot zijn
verbijstering stelde hij vast dat dieven die nacht alle kostbare gewaden hadden
gestolen en het lijk van de kerkvorst vrijwel naakt hadden achtergelaten.(*)
De auteur weidt ook uit over
de ontspoorde vierde kruistocht. Op aanstoken van de Venetianen verovert en
plundert het Kruisvaardersleger in 1203 Constantinopel, de hoofdstad van het
toenmalige Byzantijnse (Oost- Romeinse) rijk. Het zal je maar overkomen als
bondgenoot.
Samen met zijn trouwe gezel
Hendrik verlaat Emo Wittewierum op 9 november 1211, om in Rome aan te komen op
19 januari 1212. In het begin is de reisweg gemakkelijk te volgen.
Verrassend is dat dat stukje
Nederland in de late middeleeuwen reeds kon bogen op een boeiende geschiedenis.
Ook daar waren vele kloosters in aanbouw of werden houten kerken vervangen door
stenen. Waar de middeleeuwen bijzonder rijk aan zijn, zijn de heiligen- en
mirakelverhalen, waarvan de auteur ons laat meegenieten. Aangaande de
rechtspreek vernemen we dat in Anloo één keer per jaar, op de feestdag van
Sint-Magnus (19 augustus), de Etstoel vergaderde, het hoogste rechtscollege van
Drenthe. Uit elk van de zes dingspelen (rechts-distric ten) kwamen dan
oordeelsvinders om onder het voorzitterschap van een drost recht te spreken. In
Zweeloo lag schuin tegenover de kerk een voorchristelijke begraafplaats, waar
de prinses van Zweeloo lag. Deze lag gehuld in bijzonder fijn weefsel, getooid
met kostbare sieraden, om haar góden fier tegemoet te kunnen treden. De kerken
werden aan een heilige gewijd. De kerk in Rolde, eerst gewijd aan de Syrische
tweelingbroers Cosmas en Damianus, is thans gewijd aan Sint-Jacob. Keizer Otto
I had in 944 de bisschop van Utrecht begiftigd met het jachtrecht van Drenthe.
De bisschop moest voor het bestuur van dit onherbergzame gebied een beroep doen
op tussenpersonen. Dit ging goed totdat dezen zich als eigenaars begonnen te
gedragen, wat leidde tot oorlogen. Dat bisschoppen niet altijd de verhoopte vredebrengers
waren, blijkt uit het verhaal van een kroniekschrijver. Otto van Lippe werd in
1215 tot bisschop gewijd, als opvolger van de vroeg gestorven Otto van Gelre.
Zijn bewind begon in welvaart en vrede, maar smoorde in het bloed. De Drenthen
versloegen in 1227 het bisschoppelijk leger met vele edelen. Dezen werden
afgemaakt, dit tegen de erecode in ze vrij te laten tegen een losgeld. Een
voora¬spiegeling van wat zich later zou afspelen in de Slag der Gulden Sporen.
Emo deed ook Duisburg aan,
waar een premonstratenzer-klooster was gevestigd. Dit kwam er op verzoek van de
aartsbisschop van Keulen, die de uitvoering van dit plan overliet aan het
klooster van Steinfeld in de Eifel. Niet geweten is dat later Gerard
Mercator (of Gerard Cremer), die in 2012 ook bij ons werd herdacht (°
1512 te Rupelmonde) er de beroemdste burger werd. Deze geleerde is begraven in
de Sint-Dionysiuskerk in het nabu¬rige Mündelheim.
Langs Maastricht en Tongeren,
Villers-La-Ville en andere steden komt Emo in het hoofdgebouw van zijn orde.
Norbert van Xanten (de
Nibelungenstad) was voorheen een adellijke jongeling die aanvankelijk een
lustig leven leidde. Zoals Paulus hoorde ook hij een stem en hij bekeerde zich.
Hij stichtte de orde van de Premonstratenzers, naar de plaatsnaam van het
eerste klooster, Prémontré, de aangewezen weide, een vruchtbaar dal in de
bossen van Saint-Gobain. Zij volgden hoofdzakelijk de regel van
Sint-Augustinus. Het waren gemeenschappen van monniken die baden en werkten,
sober leefden en hulpvaardig waren voor hun medebroeders en andere naasten. De
toenmalige abt van het klooster, Gervasius, genoot een groot gezag in de kerk.
Deze gaf aan abt Emo een aanbe¬velingsbrief mee voor de paus, en dat kon
tellen.
In Chatillon sur Seine, waar
de ons bekende Jacques de Chatillon vandaan komt, was een kapittelkerk genaamd
Sint-Vorles, waar omstreeks het jaar 1100 kasteelheer Tesclin Ie Roux zijn zoon
lessen liet volgen, die nadien bekendheid zou verwen/en als Bernard
van Clairvaux. Zij waren Cisterciënzer monniken, die naast noeste
handen¬arbeid het gebed onderhielden en geestelijke arbeid verrichten. Robert
zelf was een charismatische prediker.
In de middeleeuwen waren
relieken ongemeen belangrijk: een doorn van de doornenkroon van Christus, een
splinter van het kruis, beenderen van heiligen, de vingers van Sint-Jan de
Doper. Zij brachten een stroom van bedevaarders op de been en geld in de lade.
De auteur vermeldt Arnault
Amalric, abt in CTteaux. Hij was een vurige bestrijder van de Albigenzen. Bij
de verovering van Béziers, waar zowel christenen als Albigenzen woonden, zei
hij tegen zijn volgelingen: sabel iedereen neer. De Heer weet wie de zijnen
zijn. De hele stad werd uitgeroeid.
Emo deed ook Pavia aan, de
stad met de honderd torens, waar de ijzeren kroon werd bewaard van de
Longobardenkoning. Het Romaanse voorportaal behoort tot de mooiste van
Lombardije en toont een eindeloze stoet van pelgrims.
In Rome verbleven de
reisgezellen vijftig dagen, zoveel tijd was er nodig om de gegeerde pauselijke
beslissing te bekomen. Het verzoek moest vooreerst in de juiste vorm worden
ingediend. Daarna doorliep het een hele administratieve weg, waar
steekpenningen de beslissing konden beïnvloeden. Niet dat abt Emo hieraan
meedeed, maar het waren toenmalige geplogenheden. Abt Emo volgde zoveel
mogelijk de statiemissen die de paus elke dag in een andere kerk opdroeg, in de
hoop zijn zaak eens voor de paus zelf te kunnen bepleiten. Tevergeefs,
belangrijke re zaken van wereldlijke of geestelijke aard gingen steeds voor.
Uiteindelijk ontving hij een gunstige beslising. De in- houd van die brief
wordt helaas niet weergegeven.
Dan vatten abt Emo en zijn
reisgezel Hendrik de terugweg aan. Berooid als ze zijn, verpanden ze hun brief
voor een som geld aan handelaars. Ze spreken af in Bologna. Abt Emo hoopte daar
in een klooster voldoende geld te kunnen lenen om zijn schulden af te betalen
en terug in het bezit te komen van de pauselijke beslissing. Eenmaal in Bologna
zijn de handelaars de brief echter verloren. Spoorslags gaat metgezel Hendrik
terug naar Rome, waar hij gelukkig snel een nieuwe bul bekomt.
In de burcht Trifels, ten
westen van Speyer, werden de rijkskleinodiën bewaard, waarmee vooral de
rijkskroon, de scepter, de rijksappel, de mantel en de heilige lans werden
bedoeld. Een Rooms-koning werd maar rechtma¬tig vorst als hij met de juiste
eretekens op de juiste plaats (Aken) was gekroond. Nadien kon hij door de paus
tot keizer worden gekroond. Dit laatste werd overbodig in 1338. Toen besloten de
keurvorsten op een vergadering in Rhens dat degene die tot Rooms-koning was
gekozen, vanzelf keizer zou worden.
De terugreis verliep na de
Alpen door het toenmalige Roomse Rijk van Duitse Natie, dat toen nog niet was
op¬gedeeld in onafhankelijke staten als Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland,
en omvatte bv. ook de Elzas en een deel van het huidige Noord-ltalië. Op de
terugweg volgde Emo vooral de Rijn per boot. Zo deed hij Straatsburg aan, waar
kort tevoren, in 1210, Gottfried van Straatsburg het meesterwerk Tristan und
Isolde had geschreven. Een weinig eerder, in 1200, was een ander meesterwerk,
het beroemde epos bekend als het Nibelungenlied, geschre¬ven door een
geestelijke, mogelijk aan het hof van de bis- schop van Passau. Hier vinden wij
de feodale verhoudin¬gen terug zoals die bestonden aan het hof van de Duitse
keizer Frederik Barbarossa. In het boek is ook een korte lofzang van de Duitse
dichter Walthervon der Vogelweide aan de Duitse keizer opgenomen. Hoe fris en
mooi klinkt die oude Hoogduitse taal, die nog dicht bij het Nederduits
aanleunt. In Münster aangekomen overhandigde Emo de pauselijke bul aan de
bisschop, die de beslissing van zijn primus inter pares aanvaardde. Na acht
maanden komt hij eindelijk terug in Wierum.
Na een uitgebreide en
verzorgde inleiding begint het reis¬verslag. Hiervoor is de bladschikking
gewijzigd: de lezer moet het boek dwars leggen en een tekst van een dag¬reis
loopt telkens over twee bladzijden of meer. Verder is een blad ingedeeld in drie
stroken: links het reisverhaal, in het midden het schema van de gevolgde
reisweg en rechts een anekdotisch verhaal, dit alles verlucht met vele
prachtige foto's.
De auteur heeft de meeste
fotos zelf gemaakt. Hij heeft de reis nagedaan, vele kerken en musea bezocht,
archie¬ven en kaarten bestudeerd, met de bedoeling een verslag van de reis te
brengen zoals de abt die zelf had beleefd. Als leidraad gebruikte hij de door
abt Emo geschreven Kroniek van Bloemhof, waarin ook de reis naar Rome be-knopt
staat opgetekend. Het is zowaar geen gemakkelij¬ke opgave dit tijdsbeeld
getrouw weer te geven, gelet op de zeer vele veranderingen die zich in dit
lange tijdsver¬loop hebben voorgedaan. De auteur is zeer uitvoerig in zijn
verslag, en geeft tal van wetenswaardigheden weer. Het is boeiend geschreven
maar leest niet als een roman. Daarvoor zijn de gegevens te overvloedig. Het
boek heeft daarom iets van een naslagwerk, wat uitnodigt tot herle¬zen. Het
sluit af met een uitgebreide bibliografie en een reisschema.
***
Dick de Boer, Emos Reis, Noordboek & Davidsfonds, 2011,
496 biz, ISBN 978 90330 07880 -
29,95
***
Hier
komt de 4de Kruistocht ter sprake, die buiten al het andere (o.a. de
rol van de oorlogsvloot van de Stad-Staat Venetië daarin), de vinger op de
wonde legt van het begin van de ondergang van de Oost Romeinse Kerk door
toedoen van de West Romeinse Kerk, deze die we als enige nog kennen als die
van Rome. De Oost Romeinse Kerk, is in 1483, na de val van Constantinpel (De
Stad van de H. Constantijn, sedertdien Istemboul. Turkije) werd gesmoord in
bloed en vervangen door de Volgelingen van Mohammed de Woestijn-Roverhoofdman.
Als
de Pausen al geen goede strategen blijken te zijn geweest op gebied van
oorlogvoering (!), blijken ze ook de zogezegde ketterijenalleen met brandstapels en marteltuigen te
hebben kunnen bestrijden, en niet door de menslievendheid van hun
Leerstellingen. Dergelijke vervolging was geen zaak van geloof en zede, maar
van wereldlijke machts-ontplooiing. Zie de ketter-vervolging van de Albigenzen
en de Catharen die ervoor gezorgd hebben dat ganse streken volledig ontvolkt
werden.
Anderzijds
was er ook Clairvaux en Citeaux, dieals
bakermat gelden voor onze beschaving. Maar die waren het werk van monniken,
niet van Pausen ..
Van
de Abdij van Citeaux is sedert de Franse Revolutie niet veel meer overgebleven.
De gloed die eens de wereld verlichtte, is voor altijd gedoofd en vervangen
door de Rede.
Coteau
is het verlede. Taisé is de toekomst. Waar onder de asse het vuur is blijven
smeulen.
(*)
Innocentius
III is (op doorreis) gestorven in Perugia, en Perugia is in onze
streek opeens weer een naam lijk een klok. Niet alleen omdat het, in de jaren
van Sint Franciscus bedelaar-monnik en voorloper van Pater Daiaan uit Tremelo, de
eeuwigdurende artsvijand van Assisi was, maar omdat daar onlangs
een brave Marokkaan werd aangehouden, werkzaam rond de bagage op het nabije
kleine internationale vliegveldje, waar Ryanair ons sedert kort oplaadt of
afzet. Stil en ongezien had hij weken na-een op zijn eentje alles in gereedheid
gebracht om op een bepaalde dag een berg springstoffen aan boord te smokkelen.
Men was hem via teleoon-tap op het spoor gekomen n bleef hem observeren. Toen
hij opgepakt werd, was dat een bom in zijn omgeving : niemand kon geloven dat .
Zo ne brave jongen! Hij zou zelfs geen appel stelen van iemand! De man bekende,
dat hij zelf een proef-bom aan boord had gesmokkeld, die nergens opgemerkt
werd. Hij wachtte alleen het juiste moment af, om de echte bom aan boord te
smokkelen. O ja, die jonge Marokkaan handelde alleen en uit overtuiging. t Is
maar dat ge het weet dat er nog zon kastaars bezig zijn, ook op
Lilliput-vliegvendjes. We mogen dat echter niet veralgemenen, want dan maken we
een wij-zij maatschappij die niet bevorderlijk is voor de integratie.
Maar
ik wilde het hebben over die Paus. Wel : die lag opgebaard in alle praal en
pracht, bedolven en omringd door edelstenen, goud en juwelen. s Nachts werd
die kerk dan afgesloten. Tegen de morgen vond de koster het naakte lijk achteraan
in de kerk : beroofd tot op de huid.
Als
U ooit in dit door God gezegend land reist, vergeet dan niet het Centgro
Storico van Perugia te bezoeken. Een halve dag volstaat!
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
We kennen de man (rechts
in beeld) als de ACW-vaandeldrager, die in Vlaanderen ooit 700.000
voorkeurstemmen uit zijn hoge hoed toverde, daarna al zijn kiesbeloften moest
inslikken van de groot-graaiers binnen zijn partij, Belgicist werd uit
berekening, en tenslotte als Determinator naar Parijs en de Place Pigalle moest uitwijken. Een hele mondvol voor de
mislukkeling die jaren na ondergetekende als laureaat afstudeerde op het Sint Vincentius
College te Ieper. Een schande voor alle voorgaande en nakomende geslachten!
Als een 2de
de Châtillon speelde hij het spaargeld van de Vlamingen (Dexia) in handen van
Parijs en kreeg als dank daarvoor een plaatsje aan het Franse Hof, afdeling
OESO.
Juister gezegd :
hij komt voor op de loonlijst van de OESO met een vorstelijk salaris, maar
gezien de locatie midden in en tussen de Parijse straat-madeliefjes, en in
overweging genomen zijn betrachtingen om met BW voor de tweede keer tot een coalitie
te vormen (deze keer direct zonder JKMDD), heeft de man vanzelfsprekend geen
tijd om bij de pinken te blijven.
Gelukkig is daar Trends
en de Knack-Boem om hem tot de orde te roepen.
Hé, Ief, heb je nu
al weer Sixtus (*)?
(*) Sixtus : is eigenlijk het Abdij-bier Sint Sixtus
uit Westvleteren 5° 8° 12° : al jaren na elkaar het beste bier ter wereld. Heert
Goste maakte daar ooit een West Vlaamse woordspeling op, over seks
thuis.
***
Ter zake :
Yves Leterme weet niet goed wat in de OESO gebeurt
woensdag 23 januari 2013 om 14u45
***
OESO: Zonder maatregelen moet pensioen in België
naar 73 jaar
Oud-premier Yves Leterme, een van de vier
adjunct-secretarissen-generaal van de OESO, is blijkbaar niet goed op de hoogte
van wat zijn instelling doet. Dat blijkt uit zijn bericht op Twitter over het
exclusieve verslag dat woensdagmiddag op de websites van Trends en Knack
verscheen over het recentste OESO-jaarrapport.
Op de websites van Trends en Knack staat sinds
woensdagmiddag het exclusieve verslag over het rapport van de Organisatie voor
Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) over de Belgische economie. De
komende dagen wordt dat rapport doorgesproken met de Belgische
beleidsverantwoordelijken. Het resultaat van die deliberaties is dan het finale
OESO-rapport.
Op Twitter reageerde Yves Leterme, een van de vier
adjunct-secretarissen-generaal van de OESO, met de boodschap dat we ons een
beetje over het paard tilden. Onze rapportering sloeg volgens Leterme op
studiewerk dat vorige week op de website van de OESO verscheen en waar de media
vorige week over berichtten.
Grondig nazicht van de mediaberichten van de
voorbije dagen en de website van de OESO leert dat Leterme blijkbaar niet goed
weet wat er in en rond de instelling die hij mee leidt allemaal gebeurt. Leterme verwijst naar de
studie Enhancing the inclusiveness of the labor market in Belgium (OECD
working paper nr. 1009). Daarin
staat onder meer dat de minimumlonen in België te hoog zijn. Daar berichtten de
Belgische media inderdaad over.
Onze meest recente berichtgeving is echter
gebaseerd op het interne OESO-document Belgium Survey/Tentative Outline.
Uiteraard komt een stukje van bovenvermelde studie over de Belgische
arbeidsmarkt ook in de Belgium Survey terug, maar tegelijk gaat het in die
Belgium Survey over veel meer dan alleen de arbeidsmarkt, wat wij ook
schreven. Om u toe te laten de conclusies zelf te verifiëren, zetten we ook de
tekst van het interne OESO-rapport op deze website.
***
IK geef gaarne toe : zich steunen op
de Knack-Boem is inderdaad geen referentie. Toch niet meer sinds hun
bijzonderste twee tenoren er van onder getrokken zijn uit onvrede met de nieuwe
hoofd-redacteur en zijn kleurtje.. Trends echter is heel wat beter, al komt het
van dezelfde persen.
Mr Rik DeNolf, als Grote Baas, zet blijkbaar
zwaar in op de staatsbehoudende partijen. Je zou bijna denken dat daar waar een
kapitalist zijn eikes te broeden legt, hij dat doet men een bepaalde
voorkennis. Al zpo het ook kunnen dat het indie middens alle hens aan dek is.
We gaan dat gauw weten. Regelmatig de
thermometer van de oplage-cijfers nagaan AUB.
Daar blijkt voorlopig dat het een
betere gok zou zijn op Geel te wedden..
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
1164 - VOOR EIGEN REKENING RONDGAAN IN DE KERK MET DE SCHAAL WAAR LEERT MEN DAT?
***
Donderdag
24 januari
Zon 8u29-17u21
H Franciscus van Sales, patroon van journalisten en
schrijvers
***
1164 -
VOOR EIGEN REKENING RONDGAAN IN DE KERK MET DE SCHAAL WAAR LEERT MEN DAT?
Hebt U de dagklapper hierboven wel degelijk goed
gezien? In vroeger tijden was het vandaag feest- en rustdag voor al wie
schrijft. Daar zal vandaag in de media wel niet veel aandacht meer aan
geschonken worden. Echt niet slim, moet ik zeggen, want zo speelt men die dag
kwijt als betaald verlof. Tja, voor de vooruitgang moet men ook iets over
hebben, hé!
***
Als
belasting-betaler op wandel
Terwijl
het ACW uw zakken leegt
***
Te midden van de
donkere wolken van een wereld-crisis, doemt en nog donkerder onweerswolk op,
speciaal bestemd voor ons eigen grondgebied dat al decennia lang gedomineerd
wordt door de O zo Christelijke Volkspartij. De grootverdieners daarvan zijn
als kerkbaljuws die voor eigen rekening jarenlang rondgingen met de schaal. Nu
blijkt met de minuut meer en meer, dat het gewoon haaien zijn geweest die met
open muilen bleven rondzwemmen om de omringende kleine visjes naar binnen te
spelen. Witteboord-criminelen die nu gewoon willen overschakelen van de ARCO-gedupeerden
naar ons allemaal, de belastingbetalers.
Het zijn gewone
oplichters geweest, die aandelen (van Arco) aan de man brachten onder de valse
naam van spaarrekeningen. Omdat sparen bij al die kleine (en grote) mensjes
gelijk stond met opbrengst, gekoppeld aan zekerheid. Aandelen daarentegen, dat
weet het kleinste kind, zijn speculatief. En inderdaad, Dexia speculeerde met
dat geld. Het speelde, en verloor in het moeras van de Zeuro-landen. Het
speelde grof, en verloor grof.
Ter zake :
ACW zorgt voor Griekse toestanden
woensdag 23 januari 2013 om 10u28
***
Passeert het ACW de komende maanden twee keer langs
het loket van de Belgische belastingbetaler?
Net op het moment dat Belfius aankondigt dat het
omwille van de evolutie van de economische toestand en van de financiële
markten haar besparingsinspanning dient opvoeren van 210 naar 240 miljoen
euro, lekt uit dat Belfius het ACW gaat bedenken met een laat kerstcadeau met
grote strik rond. De constructie opgezet om via terugkoop van de winstbewijzen
het ACW een jaarlijks inkomen van meerdere miljoenen euros te bezorgen, kan
inderdaad onmogelijk anders geïnterpreteerd worden als een enorm cadeau aan de
christelijke werknemerszuil. Voor het vooral door het Dexia-debâcle financieel
zwaar gehavende ACW is dit een geschenk uit de (politieke) hemel.
Vermits de Belgische belastingbetalers eigenaars
zijn van Belfius is het cadeau aan het ACW een cadeau vanwege de Belgische
belastingbetaler. Waarom is de constructie rond de winstbewijzen een cadeau?
Omdat er, ten gronde, iets in de plaats van niets komt. De winstbewijzen
verworven door het ACW slaan op prestaties die het ACW zou geleverd hebben om
vroeger vooral Bacop cliënten te bezorgen. Bacop ging vervolgens op in Dexia en
Dexia ging frontaal de muur in. Vertegenwoordigers van het ACW (via Arco)
zetelden mee in de raad van bestuur van Dexia en zijn dus mede
verantwoordelijkheid voor de teloorgang van Dexia. Deze ACW-bestuurders keken
er dus ook zeer onzorgvuldig op toe dat de winstbewijzen welke het ACW in Dexia
bezat hun waarde zouden behouden. Het quasi-faillissement van Dexia haalde
meteen de bestaansgrond onder de winstbewijzen uit. Het gebeurde onder de ogen
van de ACW-mensen. Ze stonden erbij, keken ernaar, streken hoge dividenden op
zolang de speculatiemachine van Dexia winsten uitbraakte en eisten prompt
staatshulp eens het dak onder hun eigen gewicht op hun kop viel.
De reanimatie van deze winstbewijzen komt er nu via
een truc waar de Belgische belastingbetaler via Belfius voor op draait. De
winstbewijzen zouden 100 à 200 miljoen euro waard zijn. Zou men het aandurven
om de formeel taxatie van de waarde van deze winstbewijzen in de schuif te
houden? Elke Belgische belastingbetaler heeft recht op inzage in deze taxatie.
Uiteraard zal er juridisch wel een parcours kunnen uitgestippeld worden dat
leidt tot de conclusie dat die winstbewijzen valabel zijn. Economisch en
ethisch gaat het echter om boerenbedrog. Vermits het de bedoeling zou zijn om
de 100 à 200 miljoen onder vorm van eeuwigdurende lening terug aan Belfius over
te maken, gaat deze laatste daar een jaarlijkse vergoeding op betalen. 8% is
een cijfer dat daaromtrent thans rond gaat. Dat zou onvoorstelbaar zijn want
een staatsgegarandeerde eeuwigdurende lening levert op dit moment rond de 3%
op.
Kent men aan de winstbewijzen een waarde van 200
miljoen toe en zou de rente effectief 8% zijn dan betekent dit dat men
eigenlijk de waarde van de winstbewijzen inschat op 500 miljoen euro. Dat zou
echt van de pot gerukt zijn. Waar men met de rente op de eeuwigdurende lening
ook uitkomt, op basis van pie in the sky kan het ACW dus een eeuwigdurende
inkomstenstroom van x miljoen euro's per jaar tegemoet zien. Dat allemaal
terwijl het voor Belfius zwaar knokken blijft, zowel qua rendabiliteit (cfr.
het opgevoerde besparingsplan) als qua liquiditeit. Een belaagd Belfius is een
belaagde Belgische belastingbetaler.
Ondertussen blijft er natuurlijk ook nog de hele
discussie rond de staatswaarborg voor de 800 000 Arco-coöperanten. Het gaat
daarbij om een bedrag van alles bij elkaar 1,5 miljard euro. De Vlaamse
Federatie van Beleggingsclubs en Beleggers (VFB) vocht de door de regering
Leterme in allerijl bij elkaar getimmerde staatswaarborg aan bij de Raad van
State. De VFB argumenteerde in essentie dat de Arco-coöperanten aandeelhouders
zijn en dus niet onder de depositogarantie van de overheid kunnen vallen. De
auditeur van de Raad van State volgde de FVB nagenoeg over de hele lijn. Zoals
de kaarten nu liggen zal er door de betrokken advocaten gepleit worden binnen
ongeveer drie maanden waarna de Raad van State zelf klassiek nog eens een maand
neemt om tot de finale beslissing te komen. Kortom, voor een definitieve
uitspraak inzake de staatsgarantie voor de Arco-coöperanten is het dus wachten
tot ergens eind mei, begin juni. Nu de winstbewijzen-hocus-pocus er door jagen,
maakt dat het geheugen van de gemeenschap al terug wat ontlast is tegen dat de
finale beslissing rond de status van de Arco-coöperanten valt.
Is het denkbaar dat het ACW zowel de staatsgarantie
voor de Arco-coöperanten kan binnenhalen als zichzelf ook nog eens via de
winstbewijzen-constructie voorzien van een behoorlijk jaarinkomen gebaseerd op
wind? Ja, inderdaad. Dit herschrijven van wetten, krom interpreteren van
diverse omstandigheden en beleidsvoering à la tête du client roept
onvermijdelijk vergelijkingen op met Griekse mistoestanden. Heel Europa vraagt
aan Athene komaf te maken met flagrante mistoestanden en misbruiken in het
staatsbeheer. Wij zien hier in Brussel onder onze eigen ogen heel vergelijkbare
dingen gebeuren. Het ACW krijgt dezer dagen harde noten te kraken. Het
voortbestaan van de organisatie is in het geding. De oorzaak daarvan ligt
evenwel vooral bij het ontbreken van eigen verantwoordelijkheidszin in het
Dexia-dossier. Alles wordt nu in het werk gesteld om de gemeenschap twee keer
te laten opdraaien voor het eigen falen.
Johan Van Overtveldt
***
Moesten
de groot-graaiers van De Christelijke Zuil minstens de dwalingen hun weegs
inzien, anders gezegd moeste ze nog een greintje eerlijkheid in zich hebben, ze
zouden zelfmet eigen penningen de veroorzaakte schade vergoeden. Net hetzelfde
als een berouwvolle dief dat zou doen, zelfs al zou die daarna tot de bedelstaf
veroordeeld zijn.
Kabouter
Beke is op zoek naar herbronning voor zijn partij? Wel ventje : dat zou nog
eens een herbronning zijn, helemaal naar de bronnen van de Christelijke moraal.
Net als bij een goede biecht : weet U nog? Daar waren 3 dingen voor nodig :
het berouw, de belijdenis, en de voldoening. Goed ouderwets, dat wel! Maar
degelijk en geldig voor alle tijden.
Berouw
zullen jullie wel niet hebben, en jullie fouten durven belijden, toegeven,
daarvoor moeten we toch niet bij de Tjeven zijn, zeker! Voor die twee zaken beschikken
jullie over zowel een individueel als overeen collectief geweten. Ik wil het
hier hebben over de voldoening, de penitentie, het uitboeten.
Voor
Uw zalige penitentie aldus, 3 Onzevaders en 3 Weesgegroetjes, bovenop de
integrale terugbetaling, kapitaal + intresten aan de gedupeerden. Gaat en zondig
niet meer.
À
propos : U weet toch nog wat ook Judas toen deed? Hij gooide de 30 zilverlingen
in het binnenhof van de tempel, ging heen en verhing zioch.
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassas en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
De NMBS
zoekt voor uitbreiding van de volle maand stakingen per jaar
1
dozijn in totaal Dir-Generaals. Is vereist Lidkaart SP-a/PS. Diploma
bewaarschool volstaat. Moet deftig kunnen zitten op achterbank van
auto-met-chauffeur.
1163 - WILLEN DE FANSCOUILLONS DE BELGISCHE FRANK TERUG?
***
Woensdag 23 januari
Zon 8u30-17u19
H Barnard
***
1163 - WILLEN DE FANSCOUILLONS DE BELGISCHE FRANK
TERUG?
Monsieur
Wallonie, Oud & Nieuw
Di
Jeanetto metde Voerense fruitboer
***
Nee, ik geloof
nooit dat ze, de Franscouillons, José Happart op kop, op hun eentje uit de
Eurozone heraus en weg willen. Maar hoe dat hunne frank dan wèl moet
vallen?
Tja, vanzelf
vallen, zal die niet doen. Hun heil ligt inderdaad bij een niet-gevallen frank,
namelijk bij het status quo van de Vlaamse Euro : zakkelorumad
vitam aeternam. Amen. Met de goedkeuring van La Courr/Het Hof en met de zegen
van de Kerk.
t Manneke uit de Mane,
U weet wel, dat West Vlaams deugnietje die zo graag Uw dag verblijdt, schrijft vandaag
over de ervaringen van een Vlaamse toerist ergens rond Scharrelroi, de stad met
de onovertroffen PS-ser Magnette als Burgemeester. Hij ziet 4 gemeente-werkers
bezig rond één nog lege kruiwagen, lustig keuvelend met elkaar, lekker uit de
wind, onderwijl om niet omver te vallen, gemakkelijk leunend. op hun schop. Op
de rug van hun tenue prijkt van alle vier, hoe onwaarschijnlijk het ook klinkt,
een ferme Vlaamse Leeuw. Op de vraag hoe dat komt, verneemt hij dat ze gewoon
reclame maken voor hun hoofds-sponsor.
Ook veel leesgenot,
aan de keukentafel bij Knack-Boem, in gezelschap van deze oude Voerense boekanier
en vriend van Koning Boudewijnn, Roi des Belges.
Ter zake :
José
Happart: 'We moeten nú met De Wever onderhandelen'
woensdag 23 januari 2013 om 05u47
***
José Happart (PS), oudstrijder van de communautaire
oorlogen uit de jaren 1980, pleit ervoor om onmiddellijk gesprekken met de N-VA
over een confederale staatshervorming op te starten.
Doen we dat niet, dan wordt het in 2014 een bazar
niemand die dan nog weet hoe we eruit raken.
Hoe ziet u dat, zon confederaal België?
Happart: In het huidige samenwerkingsfederalisme
heft de federale staat de belastingen. Daarna worden die inkomsten volgens een
vaak arbitraire sleutel over de gewesten en de gemeenschappen verdeeld. Het
confederalisme houdt in dat alles naar de gewesten wordt overgeheveld, ook
zaken zoals de personenbelasting en de vennootschapsbelasting. De
gemeenschappen schaffen we af. Vervolgens beslissen de gewesten wat ze nog
federaal willen houden.
Wat zou er bijvoorbeeld nog federaal kunnen
blijven?
Happart: Denk aan het leger, de diplomatie, een
stuk van de federale politie
Maar de sociale zekerheid en justitie bijvoorbeeld,
dat gaat allemaal naar de gewesten?
Happart: Precies. Over de financiën zal natuurlijk
zwaar worden gebikkeld: geld is de zenuw van de oorlog. Er zal altijd nog een
vorm van solidariteit tussen de gewesten blijven bestaan. Maar in een
confederaal systeem zijn het de gewesten zelf die daarover beslissen. We zouden
heel goed kunnen zeggen dat de drie regios volgens financiële draagkracht
bijdragen tot een federaal fonds waarmee de staatsschuld en compensaties in de
sociale zekerheid kunnen worden betaald. Na een periode van tien jaar kunnen
die financiële afspraken worden herbekeken en zo nodig bijgestuurd.
U zou dus als Waalse regionalist bereid zijn om met
Bart De Wever gesprekken over confederalisme aan te gaan?
Happart: Praten met Bart De Wever is onvermijdelijk
geworden. We moeten nu onmiddellijk discrete gesprekken aanvatten. En de
Franstalige politici zullen de Vlamingen ervan moeten zien te overtuigen dat
het menen ditmaal, dat ze te goeder trouw zijn en echt heldere afspraken willen
of de Vlamingen zullen gewoonweg weigeren te onderhandelen. (HR
***
Vind
ik een mooi artikel. Niet zo zeer vanwege de inhoud, eerder voor het gemak waarmee
het uit de clouds helemaal over de Alpen tot bij mij is gekomen. Ultra-montaans
dus, met lange worden over conTfederalisme die me doen denken
aan die paternosterbollekensmakerij van vroeger. Gewoon onleesbaar en een vloek
voor onze taal. Bommelding : leest dat als bommel-ding, of als bom-melding?! Mag
ik het zeggen, Walter?! Het lijkt me meer op tasten naar die bom dan lezen lezen
over een bepaalde melding .
Maar
daar ging het niet om. Wel om BDW, die nu al, twee jaar voor de verkiezingen van 2014, de bloedarmoedige
partners
aan Vlaamse kant van Di Jeanetto, doet verschrompelen tot bijna onder de
kiesdrempel. Diegraven elke dag gewoon
hun eigen graf nog wat dieper. Denk aan de heisa rond Gouverneur Briers Si/No,
waar de kiezer gewoon de kant kiest van het gezond verstand, namelijk BDW. Idem
dito voor de paardjesmolen in Donderleeuw, waar het Vlaams Belang
met de bloemen gaat lopen. Vandaar de omgekeerde wereld en wordt Denderleeuw voortaan
hier Donderleeuw. De Gemeente met draaideur-schepenen. Vandaag benoemd, morgenafgenoemd .
Net
als De Vliegende Hollander vliegt BDW met volle zeilen over de golven van de
volksgunst. Kunnen we als Vlaming alleen maar toejuichen. En, wie had dat ooit
gedacht!, dat we die nog zouden toejuichen, samen met en in het goede gezelschap van de rebel die
ooit de hele francofonie achter zich mee kreeg, om zo de PS groot te maken
Ik
moet dringend eens het bondgenootschap van 1302 hernemen, maar mij staat het voor,
dat op Groeninge ook strijders aan onze kant stonden, uit het Prins-Bisdom
Luik. LHistoire se rérpète : zou dat dan toch waar zijn?
Met
José Happart en BDW arm in arm naar de verkiezingen?
***
(Get)
AA
3AB,
strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende
mensenmassas en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn.
Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
In een
rechts-staatverandert men de spelregels
niet tijdens het spel. Waar men dat wel doet, is dat land ofwel een dictatuur,
ofwel een banan-republiek. In dit land is valsspelen eerder de regel dan de
uitzondering. Zie de soap inzake Mr. Briers, daar waar wij, Vlamingen tot
tweemaal toe het slachtoffer werden van wetten zelfs met terugwerkende kracht.
De 2de keer was het zo erg, dat een Waals minister met het hart op
de juiste plaats in het Parlement kon uitroepen, dat deze repressie-wetten wetten
waren des Rois nègres : wetten zoals die gelden in de brousse. Gewoon de wet
van de Sterkste.
Ik ben er zeker van
: het is NIET Noël Slangen die PR-man is bij BDW (wat n kans heeft die kerel laten
liggen!) maar een zekere Dr. GV, want die heeft het altijd,
net als De Slimste Mens, bij het rechte eind. Dr. GV (Gezond Verstand) is
iemand met vele gezichten, die bij BDW altijd en overal de geschikte uitvoerder
vindt.
Nu ook weer met de
heisa rond de nieuwe gouverneur : of die er nu komt of niet : BDW heeft reeds
de vruchten van de situatie geplukt. De rest is bijzaak.
Kunnen de
regime-partijen rustig beginnen hun wonden likken.
Ter zake :
Patstelling rond benoeming
Briers blijft
22/01/13, 17u29− Bron: belga.be
***
De patstelling rond de
benoeming van een nieuwe gouverneur voor Oost-Vlaanderen blijft voorlopig
aanhouden. De Vlaamse regering wil op voordracht van de N-VA Jan Briers
benoemen, maar Open Vld dringt aan op een kandidaat die zowel door de Vlaamse
als federale regering gedragen wordt. Dat bleek vandaag in het Vlaams
Parlement.
Open Vld, die geen deel
uitmaakt van de Vlaamse regering maar wel van de federale regering, vindt de
voordracht niet kunnen. "Een gouverneur is commissaris van de Vlaamse en
federale regering. De vertrouwensband met de twee regeringen is van cruciaal
belang", zei Marino Keulen. "Iedereen praat over
samenwerking-sfederalisme. Kan men nu niet in een modus komen om daarover te
praten? De gevechtsmodus van N-VA kan ik begrijpen, maar van CD&V en sp.a
niet".
De liberalen claimen de post "niet op
voorhand", zei Keulen, maar vragen dat er een nieuwe "open
procedure" komt. LDD, Groen en Vlaams Belang zijn vragende partij voor
duidelijke criteria en procedures voor de benoeming van nieuwe gouverneurs.
Minister-president Kris
Peeters (CD&V) merkte op dat geen enkele partij over die criteria repte
toen de huidige regels rond de provincies werden goedgekeurd. Persoonlijk is
hij bereid om die criteria voor de toekomst te wijzigen. Peeters deed twee suggesties:
een legislatuurgouverneur voorgedragen door een meerderheid in de provincieraad
of een gouverneur die voorgedragen wordt door de Vlaamse regering en, zoals
eurocommissarissen, verplicht gehoord wordt in het parlement.
Daarmee is de benoeming van Jan Briers nog
niet rond. De federale regering moet nog een eensluidend advies geven.
"Maar ik denk niet dat dat advies er komt als de Vlaamse regering geen
inspanningen doet om het draagvlak bij de federale regering te vergroten",
zei Keulen.
***
BDW
verklaarde op de laatste 7de Dag (was het maar waar!) dat hij >90
uur per week werkt, ingedeeld als 60/30 als burgemeester en als Voorzitter van
N-Va. Mensen van het niveau als Rudy De Leeuw van het ABVV worden daar waarschijnlijk
pisnijdig van, terwijl de Tsjeven dan godvruchtig een kruis slaan en zich
afwenden, om te doen lijk over Petrus in de Hof bij Pontius Pilatus geschreven
staat hij draaide zich om en weende bitter.
Tussen
haakjes, en dat mag ook el eens gezegd worden : hetgeen BDW per week presteert,
is geen uitzondering voor wie in zaken staat of als zelfstandige door het leven
gaat.
Soms
klinkt het dan ook als kak van een ander zonnestelsel, als geprotesteerd wordt (werd)
voor de 36-urenweek. Hadden die mensen gewild dat ze geboren waren in
Luilekkerland, waar de gebraden kiekens hen zo in de mond vliegen?
Noch
90, noch 36 uren zijn normaal voor een gezonde en bezige mens. Daarom zou ik
voorstellen : laat volgens godsvrucht en vermogen iedereen zoveel uren
draaien als hij zelf wil. De eerste verplichte 45 aan het normale tarief,
volgens het gewone stelsel, want de intermenselijke solidariteit kost ook geld.
De volgende uren zijn NETTO, zowel voor wie werkt als voor hem die dat betaalt.
Dat is 3 x Win-Win. Want de grootste winnaar is de productiviteit, om nog maar
te zwijgen van de sfeer.
Wie
met zoveel GV naar de verkiezingen durft stappen, die zal Vlaanderen de
volgende keer nog geler doen kleuren.
Doe
ze nog ns vol, Madam! Op de gezondheid van de nieuwe gouverneur! .
(Get)
AA
3AB,
strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende
mensenmassas en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een
stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn
zonlicht komen staan.
1162 - DE DOODSTEEK VOOR VOLKSBEDRIEGERS VAN ALLE SLECH EN SOORT
Dinsdag
22 januari 2013
Vorstmaand
Zon 8u32-17u17
Z Walter van Bierbeek
H Vincent van Valencia
Vincentius met zonneschijn, geeft veel koren en veel
wijn
***
1162 -
DE DOODSTEEK VOOR VOLKSBEDRIEGERS VAN ALLE SLECH EN SOORT
Michel
Angelo schilderde de Schepping in de Sixtijnse Kapel
Hoe
zou die geschilderd hebben wat nu gebeurt.
***
Samen met het
verstand, dat maar komt met de jaren, vliegt de elektronica erop vooruit bijna
met de snelheid van het licht. Maar anders dan bij de mens, bliksemt de
vooruitgang ons allemaal bijna onderuit. Wat gisteren met elkaar telefoneren en
elkaar daarbij zien, een utopie bleek, doen we nu zelfs al wandelen aan het
strand. Een foto is ook al een bewegend en sprekend beeld geworden, zelfs aan
boord van een vliegtuig, als we met 800 Km/u door de wolken suizen. Zelfs een
boek moeten we niet meer ter hand nemen : de bladzijden staan geprojecteerd
op het venster naar de tuin, terwijl een aangename stem daaruit voorleest. Of
zwijgt, omdat we even de radio hebben willen horen : alleen al het bevelend denken
aan iets doet het gebeuren. In real time .
Duurt het echt nog
lang voor we inter-actief TV kunnen kijken en inter-actief ons geliefd week- of
dagblad kunnen lezen? Dat we zelfs geen duurbetaalde en nutteloze volksvertegenwoordigers
meer nodig hebben, maar zelf de wetten onder elkaar overeenkomen?
Het komt misschien
ooit wel zover dat we tezelfdertijd op verschillende plaatsen kunnen zijn? Allez,
kom! We hebben daarvoor zelfs al een uitdrukking, die luidt zich in de geest
verplaatsen.
Ach Ja! Michel Angelo.
Een mens zou zich beginnen afvragen of die soms zijn tijd niet ver vooruit was!
De online opslagdienst Dropbox heeft er een nieuwe
concurrent bij: Mega. Het is een initiatief van Kim 'Dotcom' Schmitz, de
oprichter van de filesharingwebsite MegaUpload die vorig jaar door de FBI
aangehouden werd wegens het schenden van auteursrechten.
Mega komt er precies een jaar nadat MegaUpload uit
de lucht gehaald werd, omdat deze site de muziek- en filmindustrie van ruim 500
miljoen dollar beroofd had door het illegaal verspreiden van bestanden, aldus
het Amerikaans gerecht. Stichter Kim Dotcom werd ook gearresteerd. Momenteel is
hij vrij op borgtocht, en loopt er nog een gerechtelijke procedure tegen hem.
Dropbox
Dotcom gooit het nu over een andere boeg, en volgt
met zijn nieuwe dienst het voorbeeld van Dropbox. Mega is een webdienst waarbij
je bestanden kan opslaan in de cloud je
bezit deze bestanden dus niet echt, maar bewaart ze op het internet en wisselt
ze uit met je verschillende (mobiele) apparaten. Mega biedt 50 GB gratis
opslagruimte. Voor 10 euro per maand krijg je 500 GB, voor 20 euro 2 TB en voor
30 euro 4 TB. Mega zou enkele uren na de lancering al meer dan 250.000
gebruikers tellen.
Mega is volgens Kim Dotcom een waterdichte dienst: door
jou opgeslagen bestanden zijn versleuteld, zodat ze noch door Mega-medewerkers,
noch door overheden bekeken kunnen worden. Wie tussen de lijntjes kan lezen,
weet dus dat Dotcom op deze manier de verantwoordelijkheid voor het illegaal
verspreiden van hun bestanden bij de gebruikers legt.
Megabox
Tijdens de lancering van Mega sprak Dotcom ook al
over een toekomstige dienst genaamd Megabox, waaraan nog minstens zes maand
gewerkt wordt. Dit wordt een dienst waar artiesten hun muziek kunnen uploaden.
Telkens wanneer hun songs afgespeeld worden op de site, krijgen ze royalties.
***
Hier
wordt met GB gegooid alsof het kleine patatjes zijn . Enfin, als Dr. Dotcommet het Amerikaans FBI meer chance heeft dan
Lernaut & Hauspie met hun spraaktechnologie, dan mogen onze kranten en de
TV binnenkort de boeken toedoen.De
gebruiker surft dan naar het medium van zijnkeuze. Waar hij leest wat hij wenst, en niet wat hem opgedrongen wordt.
Wie iets op dat medium platst, is 1° gekend met naam en toenaam en 2° is ervoor
verantwoordelijk.
Ik
stel mij voor, dat het in die digitale wereld, die cloud, de weergave moet
zijn van de reële wereld, waar mensen in levenden lijve binnen gehoor-afstand met
elkaar spreken.
Als
dat dan nog lang duurt met dezelfde soort zever als vandaag de dag in de
gazetten en op TV, zal t rap gedaan zijn! In de kortste keren zullen hun
tellers stil vallen, bij gebrek aan bezoekers.
Zo
een beetje waarom de ene café leeg blijft, en de andere overloopt van t volk..
Goede wijn behoeft geen krans!
***
(Get)
AA
3AB,
strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende
mensenmassas en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een
stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn
zonlicht komen staan.
Vandaag, om te
beginnen, geef ik het woord aan een oude vriend, omdat hij mij eigen ideeën
veel gematigder onder woorden kan brengen.
Ik heb er helemaal
niets aan toe te voegen. Buiten misschien het onvolprezen woordje van
Burgemeester Freddy Beuelmans van Brussel, die tegen volgende lente een nieuw
verkeersteken in zijn Europese hoofdstad wil. Zie hierboven. Zijn bedoelingen
schijnen in volgende bewoordingen kenbaar gemaakt te zijn. Maar dat we maar
goed uit onze doppen kijken : niet zwanzen, hé! Noch met Beuelemans, noch met
de borden!
De woorden van de
aankondiging in ieder geval zullen nog geschiedenis maken!
Enkele Brusselse gemeenten zijn van plan
een speelstraat in te richten waar homoseksuelen niet welkom zijn. Zo
beschermen we homos tegen geweld en kinderen tegen moreel verderf. Iedereen
wint
***
Zijn
ze daar nu helemaal zot geworden? Over dus naar Guvaal.
De opmerkelijkste uitspraak van het voorbije
weekeinde kwam van Gerolf Annemans. Die verklaarde op de nieuwjaarsreceptie van
het Vlaams Belang dat Brussel de hoofdstad van Vlaanderen moet blijven. Voor
sommige Vlaamsnationalisten lijkt dat eerder vloeken in de kerk; wie Annemans
al langer kent, weet beter. Vergeten we niet dat hij het was die, samen met
Steven Utsi, het boek De ordentelijke opdeling van België schreef, het enige
tot nu toe door Vlamingen uitgewerkte plan B.
Brussel is niet alleen de hoofdstad van
België, Vlaanderen en Europa, maar tevens de aantrekkingspool voor de
internationale zakenwereld. De stad ligt nu eenmaal in Vlaanderen en we zullen
er hoe dan ook mee moeten blijven samenwerken. Brussel moet een twee- of
meertalig hoofdstedelijk gewest blijven, waarin het Nederlands op gelijke voet
met de andere talen behandeld wordt, terwijl Vlaanderen een uitsluitend
Nederlandstalig gewest moet blijven. Zoals de situatie nu evolueert, zal Frans
misschien nog wel een tijdje de lingua franca blijven van Brussel, maar is de
kans groot dat het straks Engels wordt. Dat is nu al het geval binnen de muren
van de E.U. en de NAVO, zal het steeds meer worden binnen de grotere
maatschappijen en langzaam maar zeker ook in de rest van de zakenwereld en het
openbare dagelijks leven.
In het Weekblad van De Standaard van
hetzelfde weekeinde vertelde Francis Van de Woestijne, een verfranste
afstammeling van een Vlaamse familie, nu journalist bij de Libre Belgique, dat
als België zou gesplitst worden wij, Vlamingen, Brussel kwijt zouden zijn.
Dit is een vaak gehoorde verklaring van Franstalige kant, die nergens op slaat.
Brussel kan niet verder zonder een continue financiering die officieel via het
huidige België loopt, maar in werkelijkheid door Vlaanderen wordt betaald (iets
wat ook Annemans bevestigde in zijn nieuwjaarsboodschap). Wallonië is niet in
staat zichzelf te onderhouden de hoofdreden waarom de Walen persé België
willen behouden laat staan daarbij ook nog eens Brussel.
Er was dit weekeinde ook een bijeenkomst van
de SP.a, waarin Tobback Jr zegde niet te snappen wat confederalisme betekent.
Hij kan er natuurlijk ook niet aan doen dat hij niet slimmer is en
waarschijnlijk alleen maar omhoog is gevallen dank zij zijn familienaam, maar
misschien kan iemand die zoon van eens vertellen, dat hij eens de Belgische
Grondwet zou raadplegen. Dan zou hij bij artikel 35, de eerste twee paragrafen,
het volgende kunnen lezen:
De federale overheid is slechts bevoegd
voor de aangelegenheden die de Grondwet en de wetten, krachtens de Grondwet
zelf uitgevaardigd, haar uitdrukkelijk toekennen.
De gemeenschappen of de gewesten zijn, ieder
wat hem betreft, bevoegd voor de overige aangelegenheden onder de voorwaarden
en op de wijze bepaald door de wet. Deze wet moet worden aangenomen met de
meerderheid bepaald in artikel 4, laatste lid."
Voor het geval hij het dan nog niet zou
snappen: of men het nu confederalisme noemt of iets anders: de eigen Belgische
grondwet geeft de mogelijkheid dat gemeenschappen en gewesten onder elkaar
kunnen uitmaken wat ze nog al dan niet samen willen doen. Dit is niet het
confederalisme uit de woordenboeken, wel een variant die bruikbaar kan zijn om
dit land eindelijk eens te hervormen en efficiënt bestuurbaar te maken.
In het licht daarvan zou ook een akkoord
over en met Brussel kunnen gemaakt worden, waar zowel Vlaanderen als Brussel
beter van kunnen worden. Wat er dan verder met Wallonië moet gebeuren zal dan
in de eerste plaats niet meer een Vlaams, maar een Waals probleem zijn. We
zullen ook dan met Wallonië blijven samenwerken, maar als buren, niet langer
als geldschieters
***
De
kleine Muzel-kindjes bescgermen tegen moreel verval! Kardinaal Léonard had dat
eens moeten durven zeggen, hij zou al lang aan het jruis zijn genageld door de
goegemeente. Maar goed, dat is tenminste al dàt!Linx (de tandem PS-SP) heeft op dàt gebied
elkaar dus blijkbaar gevonden : heren-liefde is een afwijking die liefst moet
worden voorkomen. De Moslim-kinderzieltjes moeten dus daartegen beschermd
worden, zodat het spelen met lammetjes en later het bloedvergieten van schapen
kan bevorderd worden. Samengevat : geen seks, wel bloed. Veel bloed.
Een
mens zou zich afvragen waar dat gaat eindigen! Toch nooit zoals recentelijk aan
de gazng i inMali.
O
Ja! Juist! Daar zijn geen Moslims aan het werk, maar Moslim terroristen. Enfin,
dat is de vocabulaire van de regime media. Enerzijds moeten ze de militaire
uitgaven voor onze jongens die daar bijstand gaan verlenen tegen die
rebellen verdedigen, en anderzijds willen zij hun vriendjes niet tegen hen in
het harnas jagen. M.a.w. zij sparen de geit en de kool; om toch maar nbiet de
waarheid te moeten schrijven.
De
waarheid is, dat de mensen moeten weten, dat overal ter wereld Moslims, van het
ogenblik af dat ze denken voldoende genoeg in aantal te zijn, hun omgeving met
vuur en met bloed proberen te domineren.
En
Beulemans werkt daar dapper aan mee : als hun ontelbaar vele kiendjes maar speelstraatjes
hebben waar ze mannen vieze dingen met elkaar zien doen.
Zoals
hand-in-hand over straat lopen .
***
(Get)
AA
3AB,
strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende
mensenmassas en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een
stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn
zonlicht komen staan.
1159 - FORMAAT A4 EXTRA STRONG, MAAR ARM : ARMSTRONG
***
1159 - FORMAAT A4 EXTRA STRONG, MAAR ARM : ARMSTRONG
Dit is n Armstrong
Maar zeker
niet de zwarte Louis Armstrong;!
***
Ja, hetis nu wel zeker : de crack uit Amerika was
helemaal geen crack, maar een crook. Het verschil in differentie in
de wielerwereld is niet groot maar voor elke waarnemer wel dieper dan de Oceaan
tussen onze twee werelden.
Heel de sportwereld
kijkt verbaasd. Dat het is uitgekomen. Niet dat het gebeurde. Dat wist
iedereen, maar iedereen vooral in de media, had gehoopt dat het nooit zou
uitkomen. Mister N°7, géén James Bond, stel U voor! En al dat mooie
sponsor-geld dat lijk een tube tandpasta leeggeknepen werd om het publiek te
gerieven!
Armstrong, zelfs
met de ongeziene overwinning op de kanker in zijn getraind lichaam staat nu op
deze wereld maar één ding meer te doen : arm als een luis te verdwijnen naar
daar waar hij ooit vandaan kwam : de anonieme eeuwigheid. Als hem tenminste
daartoe geen handje toegestoken wordt door een van die miljoenen gedupeerde
slachtoffers.
Hij
kwam, hij zag, hij overwon, maar moest toen zijn schup afkuisen.
Ter zake :
'If you want to make it, you got to
take it'
Hou op met dat gedoe over hoe nu plots de beerput
openbarst in al zijn stinkende vuiligheid, maak ons niet wijs dat er alleen nog
viooltjes geuren in het peloton
Ik weet echt niet hoe hij het heeft klaargespeeld om
iedereen jarenlang te bedotten", zei een verbijsterde Eddy Merckx in de
pers. En de uitspraak van Armstrong dat het onmogelijk is om een Tour te winnen
zonder doping, vindt hij al helemaal schandalig.
Er blijven mensen die wellicht eeuwig in een staat van
absolute ontkenning zullen leven.
Terwijl we het allemaal hadden kunnen weten, en we het
eigenlijk ook wel wisten. Bij halve sportanalfabeten zoals ondergetekende puur
intuïtief: je weet gewoon dat het menselijk lichaam niet gebouwd is om
krachtinspanningen zoals die wekenlang in de Ronde gevraagd worden, op te
brengen. Bij getrainde wielertoeristen, die zich toch moeten hebben afgevraagd
hoe het komt dat het topgroepje uit de Tour twintig kilometer per uur sneller
op een col vlamt. Bij die inmiddels gepensioneerde wielerjournalist die in de
tijd dat journalisten nog in de slaapkamers van de renners mochten, daar de ene
pillenstrip na de andere ontdekte, en me vertelde: "Maar ja, wij waren
geen apothekers, hoe konden wij absoluut zeker zijn?"
Laten we de hypocrisie nu eens eindelijk achterwege
laten. De Belg Kurt Van de Wouwer, elfde in de Tour van 1999, is vandaag
eigenlijk winnaar, want de tien voor hem zijn inmiddels allemaal op doping
betrapt. En dan nemen we gemakshalve aan dat Van de Wouwer wel op water en
brood reed.
Het was niet alleen Armstrong, het was niet alleen
wielrennen. Eerder deze week zond Canvas nog eens The Race uit, over de
legendarische 100-meterfinale op de Spelen in Seoel, waar vier atleten onder de
tien seconden doken, en er nog meer aan de anabole steroïden en de
groeihormonen zaten. Ook zij
vertelden over de mantra in hun wereldje: "If you want to make it, you got
to take it." Dat weten we nu, dat wisten we toen eigenlijk ook al
wel.
Dus hou op met dat gedoe over hoe nu plots de beerput
van een vorige generatie openbarst in al zijn stinkende vuiligheid, maak ons
niet wijs dat het inmiddels allemaal achter de rug is en dat er alleen nog
viooltjes geuren in een peloton dat volledig naturel zou zijn gaan rijden. Want
de grote boze Armstrong is nu afgeslacht, heeft zijn publieke biecht gedaan,
zijn overwinningen afgegeven, en dus is er plots geen probleem meer.
Nee dus. Wie het toen wou weten, wist dat er tien jaar
geleden doping was. En wie het vandaag wil weten, weet dat die er vandaag ook
is.
Omdat topsport nu eenmaal een onnatuurlijk aftasten
van uitersten en grenzen is. Waar de beloningen in reputatie, eer, geld,
vrouwen zo groot en verleidelijk zijn, dat er altijd ploegen en sporters zullen
proberen om de boel te belazeren. Waar er bij zullen zijn, zoals Armstrong, die
het beter en professioneler doen dan anderen, en er dus langer mee weg zullen
geraken. Hem treft niet eens de ergste schuld. Want dit verhaal vertelt, meer
dan over Armstrong, iets over de samenleving waarin deze mensen uitgroeien tot
helden.
Het is niet eens nieuw. In de eerste eeuw van onze
tijdrekening tekende schrijver Petronius het al op: 'Mundus vult decipi, ergo
decipiatur'. De wereld wil bedrogen worden, dus laten we haar bedriegen.
Yves Desmet
Hoofdredacteur
***
Volgen
s mij is het verhaal van de doping (of dat van de drigs- heel eenvoudig om op
te lossen. Aan het spul gewoon een reukloos, kleurloos en smaakloos product
toevoegen, waardoor de huid van het menselijk lichaam groen uitslaat. Groen met
dezelfde soort strepen als we de bar-code zien op wat we kopen in de
grootwarenhuizen.
De
klassering en de prijzen kunnen dan toegekend worden, aan de atleet die de
mooiste combinatie bijelkaar gespoten
of geslikt heeft.
Op
die manier zou Lance Armstrong nog in ere kunnen hersteld worden, zoals U ziet
op de afbeelding hierboven. Als Ecce Homo..
***
(Get)
AA
3AB,
strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende
mensenmassas en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een
stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn
zonlicht komen staan.
1158 - DE BLAUWE GESCHELPTEN ZULLEN HET RIJK DER COBURGERS MOETEN REDDEN
***
1158 -
DE BLAUWE GESCHELPTEN ZULLEN HET RIJK DER COBURGERS MOETEN REDDEN
Met
wat EPO moet het lukken
***
Spijtig voor betrokkenen,
maar voor de Vlaamse vleugel van het Blauwe Beestje, zit er niet veel
slagkracht (!) meer in hun pennen. Het ziet er dus naar uit, dat Waalse vleugel
de klus alleen zal moeten klaren, zodat de kans er dik in zit, dat het Beestje
zich nog wel voort beweegt, maar dan als een vliegtuig met maar één motor,
namelijk in kringetjes.
Eindelijk tijd om
hen af te voeren naar daar waar ze thuis horen, de Gentse Barons von Munckhausen
en de gepommadeerde Don Juan-kop uit de Limburg, die carrère gemaakt heeft dank
zij zijn aan tyfus gestorven grootvader. Ge zoudt als Willy Krul Declercq voor
minder dement worden en sterven.
Enfin, Mandoline
Rutten zal dus niet anders overblijven, dan al charmerend ondergaan. Spijtig. Ze
heft het zelf gekozen. Niet gelet op het lot van t Genever-wijf Carolien die
ook namens de vergane glories van haar partij in het zadel gehesen werd? Niemand
luisterde, haar vertrouwelijke mails vlogen de wereld rond, erger dan de
twitters van Leterminator, en als fin de carrière een charmant
minister-postje zat er ook niet in.
Zeg Wendietje, ook
al iets op het oog in Toscane? Of dient er gewacht te worden op de sale and
lease ack van ergens een van de Paleizen van Toertalbaum, vooraleer de fondsen
vrij komen?
***
Ter zake :
Charles Michel: "Als N-VA en PS zo voortdoen,
blokkeert alles"
19/01/13, 10u34−
Bron: belga.be
***
De PS en de N-VA zijn elkaars beste vijanden. Ze delen klappen uit, maar
kunnen elkaar geen pijn doen want ze staan allebei in hun eigen ring te boksen.
Charles Michel waarschuwt evenwel dat die "strategie van de beste
vijanden" het risico op een totale blokkering inhoudt. .
"Het zijn elkaars beste vijanden", zegt Michel over PS en N-VA.
"Enkele jaren geleden gold dat nog voor de PS en de CVP, maar nu gaat het
om de N-VA en de PS. Ze pakken elkaar zogezegd aan en laten zien dat ze de
beste Franstalige of de beste Vlaming zijn".
Dat is voor de liberale voorzitter echter niet de juiste strategie.
"Het is niet de institutionele radicalisering die ons zal helpen. Daarmee
wordt het volledig onmogelijk om sociaal-economische hervormingen te doen. Het
zou een totaal immobilisme, een totale crisis met zich meebrengen. Als de twee
sterke partijen, de N-VA en de PS zo verder doen, blokkeert alles", zegt
de MR-voorzitter in een interview met de krant De Standaard.
Op de vraag of de PS een gevaarlijke partij is, antwoordt Michel dat het
"conservatisme van de PS" dat in elk geval wel is. "En daarom
ben ik ook een liberaal en geen socialist. De radicalisering, de strategie van
de beste vijanden, houdt een risico in op totale blokkering. Men heeft in dit
land nood aan partijen die echt de leiding kunnen nemen en besturen. Di Rupo
doet zijn best als premier, daar ben ik van overtuigd, maar hij is en blijft
natuurlijk een socialist".
***
Di
Jeanetto, het vriendje van onzen Albèèèèr, is bezig hun speeltje naar de
knoppen te helpen, blijkbaar daarbij naarstig bijgestaan door le Beau Didier.
Stel
U voor : om een Coburger van nog slechter reputatie te helpen, begint die zo
maar uit zijn nek te kletsen. Het kereltje zou tegen beter weten in, als 14de
in de troon-opvolging, eens zijn leefloon kunnen verliezen en zodoende
eventueel in aanmerking komen om als landloper zonder middelen van bestaan het
risico lopen naar Merksplas te vliegen. Moest dat nog bestaan.
Nee,
hoor, Didi wordt eerst persona non grata aan het Hof/La Cour en aan de
Koninklijke harem, en wordt vervolgens gedumpt in een ongevaarlijk jobke. Als
Minister van de Baraque Michel en van Het Signaal van Borange, omdat er in Wallonië
nu eenmaal geen Noordzee is, om hem daarvan Minister te maken.
Voilà,
weer een van de slagpennen van de Blauwe Geschelpte uitgetrokken! Uiteindelijk
zullen vader en zoon Miohel als enige van de wing overblijven om de liberale
gedachte uit te dragen.
Want
het liberalisme is, net als het communisme en het socialisme, hebben hun tijd
gehad. Nu is het tijd voor de verandering.
Zeker
weten, want het staat in de sterren geschreven. Allen is het altijd
gevaarlijk,om draken met 7 koppen onder
de grond te krijgen ..
***
(Get)
AA
3AB,
strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende
mensenmassas en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een
stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn
zonlicht komen staan.
1157 - DE ONDERGRONDSE POESJENELLENKELDER IS HET ENIGE DAT NOG VOLK TREKT
***
1157 -
DE ONDERGRONDSE POESJENELLENKELDERIS
HET ENIGE DAT NOG VOLK TREKT
U
wordt vriendelijk verzocht dat soort republieken
Niet
te vergelijken met het land B, wegens het gevaar voor een diplomatiek incident
met die brave zwartjes
***
Hieronder een (veel
te lang maar meeslepend) artikel uit DM, geschreven voor week-end lezers met
veel tijd. Maar toegegeven, het bezit meer kwaliteit dan we van dat gazetje
gewoonlijk opgediend krijgen.
Er wordt ondermeer
aangevoerd, dat bondgenootschap niet gelijk staat met vriendschap, en dat geeft
DM nog eens de gelegenheid om Vadertje Stalin op te voeren. Welnu, wat geldt
voor DM, geldt ook voor dit blogje : het is niet omdat hier vandaag lovend
overSmetje zijn gazetje geschreven
wordt, dat het daarom gelijk krijgt. M.i. neemt de schrijver gewoon zijnwensen voor waar. Hij gaat er gewoon van uit,
dat de vertoningen zullen blijven doorgaan, zelfs lang na 2031.
***
De Comedia dellArte!
Bedenking : moet een progressieve krant echt terugvallen op buitenlandse
voorbeelden van vele honderden jaren terug, om die als kapstok te
gebruikenvoor de Belgische
bananen-republiek? Zijn er in Donker Afrika echt voor dergelijke spektakels
geen voorbeelden dichterbij in de tijd?
Ter zake :
Commedia
dell'arte in de Belgische politiek
***
Er
zal voor 2014 nog heel wat afgelachen worden. Guillaume Van der Stighelen is
columnist en auteur van Echt en Maak van je merk een held. .
Op dit ogenblik is er een
bondgenootschap tussen Di Rupo en De Wever. Opgelet, dat is niet hetzelfde als
een vriendschap
De 16de-eeuwse theatervorm commedia
dell'arte wordt gekenmerkt door altijd veranderende allianties tussen
personages. Net als de Belgische politiek dus.
Het is al twee dagen rustig in de
Wetstraat. Stilte voor het volgende stormpje.
Dat schept de gelegenheid om eens te kijken naar wat ons nog te wachten kan
staan in een land waar leiders de ene helft van de bevolking moeten behagen en
de andere helft moeten plagen om straks weer verkozen te worden. Buzzword
sinds deze bewogen kerstmis is 'populisme', een moeilijk woord voor
volksmennerij. De bekendste vorm van populistisch theater is de commedia
dell'arte.
Het is een volkse vorm van improvisatie-theater uit de zestiende eeuw,
ontstaan in de schaduw van het academische en elitaire theater in Italië. Op
straat. Grote maatschappelijke thema's werden zelden aangesneden.
Typische kenmerken zijn dat er geen geschreven tekst was en er altijd werd
gewerkt met dezelfde vaste personages. De bekendste daarvan is Harlekijn, of Arlechinno.
De brave trouwe knecht die met de beste bedoelingen zijn baas steeds in nieuwe
problemen brengt. Zoals Manue from Barcelona in Fawlty Towers. Hij is het
tegenovergestelde van Brighella, de plantrekker die graag
de domheid van anderen gebruikt om zijn eigen doel te verwezenlijken. Dan heb
je nog Pedrollino, die wij kennen als Paljas. Hij is de domme
tegenhanger van Arlechinno en dient om de grootste klappen op te vangen.
Baldrick uit Blackadder. In Pulcinella herkennen we de wrede, domme en lompe
burger. Wij kennen hem in Vlaanderen als Poesjenel. En dan is er nog Columbine,
vaak de enige met gezond verstand. De dienstbode die ervoor zorgt dat het
blijspel goed afloopt. Dat waren de meest gebruikte personages en ze werden
altijd uitgebeeld met dezelfde maskers. Zodat het publiek hen zou herkennen en
hun gedrag kunnen voorspellen.
Plotwendingen
Omdat er geen uitgeschreven teksten waren, werkten de acteurs met een soort
draaiboek dat ze scenario noemden. Er werd voor elk bedrijf afgesproken waar
het verhaal naartoe moest en de rest was improvisatie. Met als enige bedoeling
puur volks vermaak. Geen opvoedende pretenties en geen wereldverbeterende
boodschap. Giovanni con il Cappello moest ermee kunnen lachen. Meer niet.
Een van de gebruikte technieken om de spanning erin te houden was het
wisselen van bondgenootschappen. Personages A en B spannen samen tegen C die de
pineut is. Plots gaan A en C samenspannen en is B de pineut. En net op het
moment dat A victorie kraait gaan B en C samenspannen tegen hem. Deze
plotwendingen zorgen voor hilarische toestanden. Wat ons dan weer bij de
Belgische politiek brengt.
***
Op dit ogenblik is er een bondgenootschap tussen Di Rupo en De Wever.
Opgelet, een bondgenootschap is niet hetzelfde als een vriendschap. Een
bondgenootschap kan ontstaan tussen heel tegengestelde partijen, zolang er maar
een vorm van gezamenlijke winst is. De Amerikanen en de Russen tegen de nazi's
bijvoorbeeld.
Di Rupo en De Wever zijn nu bondgenoten. In die zin dat zij stemmen kunnen
ronselen door elkaar aan te vallen in de pers. Hoe harder Di Rupo uithaalt naar
De Wever, hoe populairder hij wordt in het gedeelte van het land waar hij
verkozen moet worden. En door het Belgische kiessysteem maakt hij in één keer
ook De Wever populair bij de Vlamingen. De Wever kan dan Di Rupo nog
populairder maken door zeer verontwaardigd te reageren. En vice versa. Het is
misschien een vreemd soort bondgenootschap maar het is er een. Over de rest van
de spelers wordt amper gesproken.
Improvisatietalent
Nu de plotwending - anders verliest het publiek zijn belangstelling.
In tegenstelling tot De Wever heeft Di Rupo een sterke tegenstander in zijn
kiesgebied: Charles Michel. De MR maakt een kans om de alleenheerschappij van
Di Rupo te breken, en dat is iets dat De Wever ook niet slecht zou uitkomen.
Daar ontstaat dus een ander soort bondgenootschap met één doel: de PS
afzwakken. Di Rupo is dan de pineut. Om dat te doen hoeven De Wever en Michel
enkel af te spreken van nog alleen elkaar aan te vallen.
Grote merken doen dat ook wel eens. Pepsi en Coca-Cola voerden in de jaren
negentig een gigantische mediaoorlog waarin ze alleen elkaar aanvielen. Met als
resultaat dat er nog alleen Pepsi en Coke werd gedronken. Over ander limonades
werd niet meer gesproken. Wat geen aandacht krijgt, wordt niet gekozen.
Gewoon oorlogje dus in de media tussen N-VA en MR, waarbij ze Di Rupo
buitenspel laten. Niet op reageren als Elio er probeert tussen te komen. En
nooit meer schampen op zijn beleid. Het vraagt misschien wat
improvisatietalent, maar dat hebben ze wel, daar in de Wetstraat. Reynders
hoeft maar een flamingante ambassadeur in ngo te laten speechen en het is al
rel aan weerskanten.
De Wever kan, door heel hard te reageren op aanvallen van de MR, de
liberale partij groot maken in Wallonië. Franstalige journalisten zullen Michel
in bescherming nemen tegen het Vlaamse Gevaar en het publiek zal volgen. Exit
Di Rupo of wie hem ook vervangt. Met als resultaat aan weerskanten van de
taalgrens een overwinnaar met sterk gelijkende socio-economische programma's.
Bingo. Regeringsvorming in drie dagen en een internationale pluim voor het
Belgische staatsmodel. Waarna Di Rupo en Michel bondgenoten kunnen worden omdat
ze het land hebben gered.
Grote redder
In principe zou het een mooi scenario zijn voor De Wever. Want in Humo
meldt hij ons dat zijn wens niet meer is dan aan zijn kinderen een goed
bestuurbaar land achter te laten. Dat lukt dan perfect. Of, zoals Reynders al
eerder zei: "Een regering zonder PS is op zich al een
staatshervorming."
Het brengt hem niet echt dichter bij het onafhankelijk Vlaanderen waar zijn
partij in haar statuten naar streeft, maar goed, die moeten dan nog maar wat
geduld hebben. Er is toch nog geen draagvlak, zo hebben ze zelf gemeld. In 2031
zal de grap over de omgekeerde datum ook nog wel werken.
Voor wie niet helemaal heeft kunnen volgen, onthou dit: Brighella en
Arlechinno hebben het publiek op hun hand zolang ze elkaar zware klappen
uitdelen. Wanneer Arlechinno erop wordt gewezen dat klappen uitdelen niet past
voor een heer van zijn stand, laat hij zich vervangen door Pedrollino. Maar dat
is buiten Pulcinella gerekend, die plots klappen geeft aan Brighella die meteen
terugslaat, waardoor Pulcinella razend populair wordt en Pedrollino samen met
Arlechinno uit de aandacht verdwijnt. Maar die kan Brighella nu een loer
draaien door het stuk, waarvan Brighella zei dat het gedoemd was te mislukken,
toch te doen lukken, samen met Brighella. Tot grote glorie van Arlechinno, want
die heeft zich bij het publiek opgeworpen als de grote redder van het stuk. Nil
volentibus arduum!
Intussen kan iedereen nog verrast worden door die oude Columbine en haar
neefje, als die op de meest onverwachte momenten toch weer voor eenheid zorgen
met hun dotaties.
***
Het
artikel doet mij denken aan de clown die na de vermoeiende vertoning, in de
kleedkamer lam en afgemat in de spiegel kijkt. Hij had gedacht van daar de
wereld van zijn verbeelding terug te vinden, maar hij ziet er alleen zijn eigen
spiegelbeeld.
Hetgeen
geschetst wort over de Vlaamse Ontvoogding, ttz er hinein interpretiert wordt,
is typisch wat er al jaren aan de gang is bij De Morgen zelf : her-en der
wisselende bondgenootschappen, over de hoofden van de ander heen .Misschien
zelfs tot de dood er op volgt.
Zo
gezien, kan ik ze gelijk geven!
(Get)
AA
3AB,
strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende
mensenmassas en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een
stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn
zonlicht komen staan.
Dolf-met-de-Snor
wenste zich een Waaltje als zoon .
Alberto
Duo koos voor n Italiaans vriendje die hij als n gesneden kater kon toelaten
in zijnkoninklijke harem..
***
Hieronder de
nieuwjaars-speech van onze nieuwe Voorzitter, Gerolf Annemans van gisteren.
Niet Annemans is van gisteren, zotteke, de
speech is dat!
Tante Cruella
als toekomstig Spook van de Munt, op dezelfde troon als de Boze Koningin-Heks
die Sneeuwwitje dood wilde: ze moet het maar doen! Het CGKR inzetten tegens de
Antwerpse procureur wegens zijn oproep om de patsers aan te pakken : ze
moeten het maar doen. Ze hebben het blijkbaar god zitten!
Als U het mij
vraagt is die klacht voor het CGKR een echte rattenval. Kiezen ze voor discriminatie
(wat de bedoeling is), dan is dat expliciet bevestigen dat verdachte individuen
hoofdzakelijk van allochtone afkomst zijn. En als patser is men niet verdacht
wegens zijn afkomst, maar wegens verdachte uiterlijke tekenen van welstand Als
die uiterlijke tekenen discriminerend zouden zijn, dan is dat expliciet
toegeven dat criminaliteit niet ver weg in die kringen. Het doet mij denken aan
die inbreker, die zich gediscrimineerd voelde, omdat men hem dief noemde.
Enfin, ze doen
maar, hier ging het over Gerolf Annemans en die spreekt nooit met dubbele
bodems. Wij hij zegt, zegt hij met begrippen die de man in de straat, en dus
ook de universitair, verstaat. Het is klare
taal. Maar zolang de andere mini-partijtjes in Vlaanderen zich gezamenlijk blijven
verstoppen achter hun Berlijnse Muur, zijn het weer parels voor de zwijnen. Het
vraagt, net zoals met alle overige standpunten van het Vlaams Belang, gewoon
tijd vooraleer die, onder druk van de openbare opinie, gemeengoed worden. Dat ondertussen
andere partijen de pluimen op hun hoed steken is in zoverre OK dat Vlaanderen on-omkeerbaar
geel is gaan kleuren. Veilheid was ooit ook zon heikel onderwerp. Wie sprak
over Law é Order, of over normen en waarden, was automatisch een racist. Arbeids-ethiek
was ook taboe, want het kwetste de tere zieltjes van de vreemdelingen. Eisen
dat vreemdelingen, als we ze dan toch niet meer weg kregen, minstens onze taal
zouden leren, ook dat was zwaar racistisch. Al die zaken hebben thans een naam
gekregen die iedereen kan uitspreken zonder daarna de mond te moeten spoelen
met zwarte zeep.
Om het even hoe het
Systeem zich ervan afmaakt : de Vlamingen, net als de Schotten en de Catalanen,
willen de vrijheid.
Het land België is
al bijna tweehonderd jaar bezig om Vlaanderen te vernietigen, en het ziet er sedert
kort naar uit dat het graven van een put voor een ander, wel eens anders kan
uitvallen.
***
Ter zake :
Gerolf Annemans
Nieuwjaarstoespraak.
***
Dames en Heren, Goede Vrienden,
Op deze plek, symbolisch zo dicht mogelijk bij en
met zicht op de Lakense tuin van de familie Coburg, stellen wij vast dat de
laatste dagen de Parti Socialiste duidelijk op oorlogspad is. De PS heeft een
aloude strategie. Vlaanderen provoceren en diaboliseren aan de hand van het
Vlaams Blok, nadien het Vlaams Belang en nu (loos alarm volgens mij maar soit)
nu zèlfs de N-VA... zodat de PS zelf in Franstalig België zich kan opwerpen als
de grote dam tegen als die Vlaamse boosaardigheid. Dat de traditionele partijen
langs Vlaamse kant, paradoxaal genoeg de regeringspartners van de PS, van die
polarisering met Vlaanderen het eerste slachtoffer zijn, zal de PS blijkbaar
worst wezen. Eigen volk en eigen partij eerst, is immers al decennia lang
gemeengoed voor de PS.
De eerste provocatie was de fameuze kerstboodschap
van de PS, voorgelezen door de heer Albert van Saksen Coburg. Die
kerstboodschap was een open oorlogsverklaring aan radicaal Vlaanderen en aan de
Vlaams nationalisten. Elio Di Rupo heeft die kerstboodschap niet alleen
geschreven en nadien goedgekeurd, maar hij heeft ze ook verdedigd in het
Parlement. Nadien werd de ene na de andere PS-er gesignaleerd in de vaderlandse
pers, die breeduit die door de kerstboodschap ingezette strategie verder zette.
In ieder van die interviews werd telkens 1 mantra,
1 weerkerend refrein neergezet en dat is dat van de Wallo-Brux, het concept dat
Brussel en Wallonië een zogezegd Franstalige eenheid vormen, een concept dat
steeds uitdrukkelijker het antwoord zal worden op de Vlaamse pogingen om in
2014 al dan niet in naam van het confederalisme nog eens te proberen het bestaan
van België te redden door een grote staatshervorming.
In die rubriek van - al naargelang hoe u het
bekijkt - de agressieve of de ludieke Franstalige spierballen die de afgelopen
dagen zijn gerold, ga ik voorlopig voorbij aan de klassieke soms lichtjes
hysterische scenes van Laurette Onkelinx die gisteren al zogezegd namens
Brussel een politieke oorlog tegen Vlaanderen aankondigde bij haar aantreden
als PS-voorzitter van Brussel.
Ik ga aan haar voorbij en ik focus op twee personen
uit Franstalig België. Enerzijds Paul Magnette en anderzijds de CDH-voorzitter
Benoit Lutgen.
Vorige week werd Paul Magnette (toen nog geen
Voorzitter van de PS) in Le Soir aan het woord gelaten en hij ging een stap
verder dan gewoonlijk door niet meer van de communauté Wallonie-Bruxelles te
spreken maar van de Waals-Brusselse natie, la nation Wallo-Bruxelloise. Een
totaal nieuw en wat ons betreft gevaarlijk begrip, want het wordt nu duidelijk
dat aan de overkant niet meer in termen van gewesten en gemeenschappen wordt
gedacht en dus in termen van Belgische staatshervormingen tussen gewesten wordt
gedacht maar in termen van een staatsvormend concept, van de Waals Brusselse
natie.
Benoit
Lutgen ging in zijn nieuwjaarstoespraak nog een stap verder : zelfs de nazi's
waren in hun berekeningen voorzichtig toen ze niet meer dan een duizendjarig
rijk voor zichzelf zagen weggelegd want volgens Lutgen zijn de banden tussen
Brussel en Wallonië niet duizendjarig maar ik citeer "eeuwigdurend".
Langs Vlaamse kant staat er tegenover dit alles
niets.
Terwijl dus de politieke partijen in Vlaanderen,
als een stelletje spierloze en tandenloze amateurs, het voorlopig niet verder
geschopt hebben dan wat wederzijds gemekker over de precieze inhoud van het
begrip confederalisme, zijn de Franstaligen tot de tanden gewapend en hanteren
ze begrippen die duidelijk laten zien dat ze klaar zijn voor de confrontatie en
zowel strategisch als tactisch mijlen ver voorop zijn- op de Vlaamse
zwakkelingen. Zij hanteren begrippen die duidelijk laten zien dat de staathervorming
die langs Vlaamse kant gevraagd wordt (en in wezen doet het er weinig toe of
die er een mini of een maxi confederalisme wordt gevraagd) dat die
staatshervorming enkel en alleen op Franstalige voorwaarden zal kunnen
plaatsvinden. De Franstaligen laten immers zien dat ze een alternatief hebben
als de staatshervorming hen niet aanstaat.
Wij van het Vlaams Belang vragen vandaag dat ook
Vlaamse partijen zouden laten zien dat er voor een Belgische staatshervorming
die Vlaanderen niet aanstaat het alternatief van een definitieve
boedelscheiding klaar kan staan. De Franstaligen boezemen de lamme Vlaamse
partijen aan alle onderhandelingstafels al jaren angst in met de scheiding van
België en halen zo telkens hun slag binnen. Wij vragen dat de rollen zouden
omgekeerd worden.
Kortom : het alternatief van een Ordelijke Opdeling
van België mag niet langer een doembeeld zijn maar moet een politiek project
worden. Vrijheid in plaats van de gevangenis. Vrijheid in plaats van
staatshervormingen. Vrijheid in plaats van confederalisme. Vrijheid in een
onafhankelijk Vlaanderen.
En dus vrienden, het is in die politieke context
dat ik hier vandaag, aan het begin van het jaar waarin wij meer dan ooit de
onafhankelijkheidpartij van Vlaanderen willen en zullen worden ons project voor
Brussel wil lanceren. Vandaag stellen wij aan Vlaanderen en aan Brussel ons
hoofdstad-manifest voor. Want nog al te lang en al te veel horen wij dat de
optie "Vlaamse Onafhankelijkheid" zogenaamd onmogelijk is omwille van
Brussel. Welnu : volgens ons is de reden voor die redenering simpel. Er is geen
strategie en er is geen denkschema aan Vlaamse kant in verband met Brussel. Er
is geen visie op hoe of wat en Brussel zal verder wegzinken in de
immigratiegrage politieke handen van Onkelinx en consoorten als Vlaanderen niet
tijdig wakker wordt en Brussel inpast in een Vlaams aanbodmodel.
Onze Brusselstrategie is er een van stapsgewijs
evolueren naar een in de economische realiteit ingepaste natuurlijke hoofdstad
van het omringende Vlaanderen. Wij bepleiten een flexibele strategie die de
Vlaamse onafhankelijkheid los ziet van een onmiddellijke of voorafgaande
oplossing van de Brusselkwestie maar die wel uitgaat van het feit dat
Vlaanderen hier zijn hoofdstad heeft en zal behouden. De rest is visie :
Brussel moet een aanbod krijgen dat de Brusselse identiteit respecteert maar
Brussel integreert. Geen Brusselse stadstaat onder een of andere PS- of
FDF-commandante, maar een hoofdstedelijk stadsgewest dat toekomst ziet in een
genormaliseerde verhouding met wie de rekeningen betaalt : namelijk Vlaanderen
en de onafhankelijke Vlaamse republiek.
Brussel heeft Vlaanderen nodig, maar Vlaanderen
heeft ook Brussel nodig. Kan Vlaanderen zonder Brussel , Waarschijnlijk wel
maar het zou een onvergeeflijke fout zijn. Ja Brussel, maar niet tot iedere
prijs.
Samengevat : wij zijn geen voorstanders van confederalisme
voor Belgie, maar wel voor Vlaanderen en Europa, wel voor Vlaanderen en
Nederland en wel voor Vlaanderen en Brussel. Wij staan voor een Vlaamse
strategie die gericht is op een goede verstandhouding en op goede afspraken met
de Brusselse Franstaligen.
Goede vrienden,
Vanaf nu vindt u de basisfilosofie en onze visie op
de verhouding tussen Brussel en het Onafhankelijk Vlaanderen in het
Hoofdstad-manifest dat wij vandaag voorstellen.
Toen wij begonnen samen met onze Brusselse
vertegenwoordigers van het Vlaams Belang dit hoofdstad-manifest op te stellen,
hadden wij de ambitie om Brussel weg te halen uit de afkeer die in Vlaanderen
bestaat voor deze stad. Niet alleen de stad van de bureaucratie en van de
Franstalige dominantie en arrogantie, maar ook de stad van de hopeloze
immigratie, de uit de hand gelopen verloedering en de stad misschien wel de
Europese hoofdstad van het islamextremisme. De stad ook van agressie,
onveiligheid en onleefbaarheid en de stad van bouwkundige wansmaak en van
ecologische verstikking. Dat Brussel lag voor ons op tafel, als een groot
probleem waar Vlaanderen best en liefst zo snel mogelijk zich van af zou willen
maken.
Maar ! Het is niet omdat wij jarenlang
geminoriseerd zijn door sociale druk en massale inwijking, dat we mogen worden
weggeveegd. Want al is Brussel nog nauwelijks van ons, het is òòk van ons.
Ik ben dan ook blij te mogen zeggen dat we met dit
hoofdstad-manifest niet een in dagjespolitiek vastgeroest stappenplan maar een
strategisch toekomstbeeld hebben kunnen schetsen dat optimisme, daadkracht en
een visie op papier zet. Wie dit document rustig doorleest weet en voelt dat er
vanaf vandaag langs Vlaamse kant voor Brussel een uitweg is. Een uitweg uit de
impasse. Een uitweg uit het Belgische labyrint. Die uitweg kijkt niet meer naar
het zuiden, naar Luik, en Namen en Parijs maar die uitweg kijkt naar waar
welvaart en welzijn vandaan komen namelijk naar Vlaanderen. Vanaf vandaag is er
langs Vlaamse kant een antwoord.
Vrienden,
Amerika is begonnen met een Declaration
ofIindependance : een kort maar duidelijk document dat de basis legde voor al
de latere oplossingen. Dat is wat wij als eerste partij in Vlaanderen aan het
begin van dit communautaire jaar willen doen. Hoop geven voor Brussel. Een
toekomst geven voor Brussel. En van daaruit, àls onafhankelijkheidspartij van
Vlaanderen, niet beangstigd maar geïnspireerd en aangevuurd door al het
Franstalig verbaal geweld hier om ons heen, de eindsprint inzetten die ons in
2014 datgene oplevert waar het de stichters van onze partij destijds allemaal
om te doen was : de onafhankelijke staat Vlaanderen !
Tot zover vrienden, deze toespraak, waarin ik niets
over het cordon sanitaire en ook niet over een heel ander en veel interessanter
onderwerp "Denderleeuw" gezegd heb. Voor Denderleeuw verwijs ik - in
ons Vlaams Belang zijn, in tegenstelling tot in alle andere
partijhoofdkwartieren die daar betrokken zijn, in ons Vlaams Belang zijn
begrippen zoals "lokale autonomie" of zoals "respect en
vertrouwen" geen loze begrippen. Voor Denderleeuw verwijs ik dus enkel
naar de kalmte, de rechtlijnigheid en de vaste wil om te slagen van onze
lijsttrekker daar ter plaatse Kristof Slagmulder. Geef hem en zijn ploeg een
warm applaus.
Ik wens u voor de rest allemaal een gelukkig en
actief 2013 en een goede gezondheid. Hou Zee !
Column
Wilt u op de hoogte blijven van mijn initiatieven
en de column die ik regelmatig verspreid, abonneer u dan door een bericht te
sturen naar info@gerolfannemans.org met de vermelding van het e-adres waarmee u
zich wil inschrijven. Uitschrijven kan via hetzelfde adres.
***
Que
sera sera, wat zijn moet, dat zal zo zijn : dat was ooit een populaire schlager
bij ons, netjes overgenomen van over de Atlantische Oceaan. Ook hier praat ik
graag Het Vlaams Belang achterna : het origineel is altijd beter dan de kopie. Daar
klonk het What will be, will be en dat geldt vandaag ook voor wat de
politiek ons brengt. Mama mia! Al wat U wilt, maar zeker geen Duizendjarig
Derde Rijk (Hitler) zoals voorspeld door de nieuwe PS-ser-chef (Paul Magnette) en
noch minder het 3de Gewest WalloBrux, dat volgens de voorzitter van
het CDh (de Waalse Tjeven) voor de eeuwigheid op de sporen
gezet moet worden.
Zeker,
Brussel heeft een bepaalde waarde. Hoeveel dat juist is, kunnen we alleen weten
als we t boeltje bij Amerikaans Opbod verkopen. Heb ik al dikwijls gezegd. Het hoogste bos is OK, zelfs als dat komt van
de gok-Chinees. Als die maar weet dat er nix terug genomen wordt, eenmaal het
zaakje betaald is!
Wat
we niet mogen doen, is Brussel de indruk geven dat het onmisbaar is. Want dan
is elke onderhandeling bij voorbaat verloren. In 1302 werd ook niet lang
onderhandeld en over het resultaat spreken we700 jaar later nog altijd.
Waarom
ik er de Goedendag weer eens bovenop doe? Maar mensen toch! Dat deed Albert
Premier ook, toen hij de Vlaamse soldaten in 14 smeekte om aan de IJzer voor
hem te vechten : zij moesten De Slag der Gulden Sporen gedenken.
Ook
hij moest het maar doen, hé ..
***
***
(Get)
AA
3AB,
strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende
mensenmassas en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn.
Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
