A.D. zaterdag 18 augustus 2012

***

***

Kroniekje over : wat hierboven staat over Vlaamse fierheid, heeft niets te zien met de eenmanspartij van Bart DeWever. Tot bewijs van het tegendeel is die man een vulgaire deserteur die het geweer dat hem door zijn  kiezers werd toevertrouwd, roemloos en in geschenkverpakking is gaan binnenleveren bij de Vorst. Hij kreeg er het gewone Judas-loon voor : met lege handen te worden weggestuurd. De man is, om het even in welke positie hij nog geplaatst wordt, een gevaar voor zijn land en zijn volk.

Hieronder zult U lezen dat het een familie-trek is bij de Familie : zijn broer Bruno is de trotse veldheer op de geroofde IJzerweide waarop de IJzertoren die nu met de vijand samen, vaart onder de vlag der Niveanen.

Erg om zeggen : de eerste IJzertoren werd opgeblazen door de Genietroepen van het het Belgisch Leger. Ze werden er nooit voor gestraft, maar flink bevorderd…. Moet de tweede toren misschien hetzelfde lot ondergaan, maar dan door de hand van het versdreven deel der Vlaamse Nationalisten?! Vergeet niet : straks (in verband met de 100-jarige herdenking van ’14-’18) wappert op de kruiskop de driekleur, en wordt de feestrede, in naam van ‘Nooit meer Oorlog’ voorgelezen door de Immam van Dixmude….

***

Overgenomen :

…/..Wie ontzettend veel kwaad gedaan heeft (en nog steeds doet) aan de tot voor enkele jaren duidelijke drang naar Vlaamse zelfstandigheid is de Nv-A en haar weight-watch voorzitter. Een hybride flamingant, een gefrustreerde neo-mannequin wiens voornaamste verandering schuilt in de eigen lichaamsomvang.  Hoe magerder Bart wordt, hoe meer Vlaamse overtuiging er wegsmelt. Het spijt me, ik kan niet rond de Nv-A pot draaien en doen alsof dit een Vlaams-republikeinse of Vlaams-nationale partij is.

Hieronder volgt het  laatste epistel van de militante filosoof Johan Sanctorum dat ik u heel warm aanbeveel en laat u vooral niet na, hier op te reageren.

     Wordt de N-VA de redder van de Belgische staat ?

Op 26 augustus e.k. vindt in het West-Vlaamse Steenstrate aan het Van Raemdonck-monument de elfde editie van de IJzerwake plaats.

Meer dan de 11-juli-vieringen, vandaag verworden tot bloempotmomenten van Kris Peeters en andere keuterboeren en tuinkabouters (dixit Bart Laeremans), en door Mark Grammens “het feest van de schaamte” genoemd, is dit jaarlijks IJzerwake-moment dé trefplaats van de radicale Vlaamse beweging geworden. Een sterke bezinningsplek met een uitermate volks karakter. De manier hoe het oorspronkelijke IJzertorenmonument in Diksmuide gekaapt werd door een neo-Belgicistisch conglomeraat, aangevoerd door, o ironie,  prof. Bruno De Wever (broer-van), zal ooit nog stof zijn voor historisch onderzoek. Zoals men nu pas toe is aan een wetenschappelijk-objectieve reconstructie van de dynamittering van de eerste IJzertoren door het Belgisch leger.

Feit blijft dat heel het fameuze IJzertestament, een grotendeels ongeschreven geheel van gedachten en emoties rond afkeer van de oorlogsgruwel, vredesutopie, identitair bewustzijn en de eis tot zelfbeschikking, niet los te maken is van een Vlaams-radicale impuls. In die zin is ze zowel pacifistisch als virulent-strijdvaardig.

Die ambiguïteit is uiteraard historisch geconditioneerd. Al in 1918 kwam de Vlaamse beweging tot het inzicht dat er met de Belgische staat niets te beginnen valt. De Frontbeweging brak definitief met de participationistische doctrine, die geloofde in geleidelijke veranderingen en ombouw van het systeem. Onvermijdelijk liep dit radicalisme in de jaren ’30 in het spoor van de collaboratie, waarvoor nadien een hoge prijs is betaald die tot op vandaag zijn sporen nalaat in het politieke landschap, waar radicaal-Vlaams automatisch met “extreem-rechts” wordt gelijkgesteld.

Verbrackisering

Partijpolitiek heeft dit radicaal flamingantisme altijd met zijn maagdelijkheid geworsteld. Hoever kon men gaan in de mars door de Belgische instellingen, zonder besmet te geraken? In de filosofie van de Frontbeweging is elke samenwerking met het Belgisch establishment abject. De geschiedenis heeft dat bevestigd: na Egmont was het eigenlijk afgelopen met de Volksunie. Onderhandelingen blijken zinloos, ze behoren immers tot de essentie van de Belgische compromis-logica die het status-quo nastreeft.

Het Vlaams Blok/later Belang heeft die maagdelijkheid wel consequent weten te behouden, met dank aan het cordon sanitaire, tot de N-VA op de proppen kwam, met een zogenaamd “democratische” variant van het Vlaams-nationalisme, alsof dat van het VB “ondemocratisch” was. Hierdoor liep ze in haar eigen val van wat sommigen de Verbrackisering noemen: uit electoraal opportunisme de boodschap zo laten verwateren dat ze inhoudloos in alle richtingen voortdobbert. Het succes van de N-VA verplichtte die partij immers tactisch tot het matigen van zijn Vlaams-radicalisme én tot het verbanvloeken van het Vlaams Belang, waar het zogezegd een republikeinse missie mee deelt. Zogezegd. Want elke dag neemt de formatie van Bart De Wever, in zijn ijver om de traditionele Vlaamse partijen te kannibaliseren, wat meer afstand van de Vlaamse beweging en zijn anti-Belgische onderstroom.

De transitie van protestpartij tot machtspartij maakt van de N-VA een systeempartij, die gedoemd is om radicalere varianten af te stoten. Een fataal schisma, waar het traditionele middenveld zoals Marnixring, Pro Flandria, de VVB niet aan ontsnapt. Van de Vlaamse VolksBeweging krijgt men, bij monde van het maandblad Doorbraak, ronduit de indruk dat ze het zelf ook niet meer weet en bijgevolg het radicaliteitsdebat verkrampt uit de weg gaat, uit angst om zelf in een existentiële impasse te geraken. Ook het totaal (in alle betekenissen) verouderde en redactioneel muf ruikende Pallieterke probeert de kool en de geit te sparen, en leunt nu eens op de ene, dan op de andere kruk.

Ik begrijp dan ook de viscerale angst niet van de Belgische francofonie en het koningshuis voor de N-VA. Als er één partij is, die de Belgische constructie kan overeind houden, weliswaar mits duchtig vertimmeren, dan is het wel de Nieuw-Vlaamse Alliantie.

De reguliere media anderzijds recupereren het N-VA-verschijnsel en de bijbehorende VB-demonisering met genoegen. Regimekranten zoals De Standaard, die niet ophouden om de partij van Bart De Wever te promoten als dé nieuwe Vlaamse centrumpartij, een epitheton dat ooit de oude CVP sierde. Maar ook Knack-directeur Rik Van Cauwelaert, die onlangs het Vlaams-nationalisme voor dood verklaarde. De vraag is, wat er dan wel in de plaats zou komen. Mogen de eisen tot zelfbestuur opgeborgen worden? Ligt de toekomst van Vlaanderen (terug) in België?

Restauratie

Ondertussen zorgen de communicerende vaten tussen beide “V-partijen” voor commotie: oud-VB-kiezers (én mandatarissen) die zich tot de N-VA hadden bekeerd, bemerken verbijsterd dat de partij naar het midden opschuift en steeds meer water bij de wijn doet. Het verlangen om na 2012 in zoveel mogelijk schepencolleges te zetelen, noopt Bart De Wever tot salonfähigkeit en het behouden van een directe lijn met het Vlaamse politiek establishment. Op de weide van Steenstrate zal men de N-VA-voorzitter niet tegenkomen,- evenmin als enig ander kopstuk van die partij. Politicoloog Bart Maddens mag het dan wel steevast over de V-partijen hebben en hun gezamenlijk electoraal potentiëel, de realiteit is anders: analist Filip Van Laenen (“De Maddens- hypothese”) beschouwt het schisma als fundamenteel. De keuze voor een snelle-groei-strategie verplicht de partij van De Wever immers op een perverse manier tot ideologische ontmanteling, en laat de klassieke Vlaams-bewegers maar ook de nieuwe republikeinen verweesd achter.

Vanaf dan wenkt de restauratie. Eigenlijk is de N-VA het beste wat het Belgisch establishment kon overkomen: een burgerlijk-conservatieve reformpartij die de radicale VB neutraliseert, en alleen de uitwassen van het systeem aanklaagt, niet het systeem zelf. Ze staat op die manier niet zo gek ver af van de Witte Mars en andere opstoten van burgerlijk ongenoegen dat eigenlijk droomt van een gezuiverd Ancien Régime. Ik zie de royalist Pol Marchal ooit nog wel lid van worden van de N-VA, temeer daar het duivelse duo Dutroux-Martin gemakkelijk kan vereenzelvigd worden met het ontspoorde België en zijn groezelige parasitaire subculturen, als onkruid groeiend op de verlaten terrils van het Waalse bekken. Dat De Wever en C° daar nog nooit op gekomen zijn.

Ik begrijp dan ook de viscerale angst niet van de Belgische francofonie en het koningshuis voor de N-VA. Als er één partij is, die de Belgische constructie kan overeind houden, weliswaar mits duchtig vertimmeren, dan is het wel de Nieuw-Vlaamse Alliantie. Het oerconservatisme van De Wever, die telkens weer de revolutie afzweert, laat een duidelijke opening voor dat neo-Belgisch reformisme. Publicaties zoals die van de uit de N-VA-kringen afkomstige Brecht Arnaert (“De Kwantumsprong”) maken openlijk komaf met de onafhankelijkheidsidee, die als “een zwaktebod” (sic) gekarakteriseerd wordt.

Eerlijk is eerlijk: er is vandaag geen meerderheid in Vlaanderen om de weg van de volwaardige staatkundige onafhankelijkheid op te gaan. Net daarom kan een Vlaams-republikeinse partij vandaag enkel een zweep- en drukkingspartij zijn, geen machtspartij. Het gaat er dan niet in eerste instantie om, op korte termijn electoraal te scoren, maar geduldig de publieke opinie te bespelen en mensen te overtuigen.

Anderzijds is de N-VA op langere termijn, zoals ze zich vandaag opstelt, gedoemd om als Vlaamse centrumpartij de lijn Kris Peeters voort te zetten: het zogenaamde confederaal model, met ruimte bevoegdheden voor de regio’s maar altijd weer gegijzeld door de wetten van het Belgische status-quo. Het Vlaamse zit hem voor de rest dan vooral in de Vlaamse kermissen, de protserige retoriek “wat we zelf doen, doen we beter”, en de 11-juli-toespraken (zie hoger). Het Belgische zit hem in de discrete stabiliteit van een bi- (en zelfs multi-)culturele federatie die overigens meer en meer aan Europa wordt vastgeklonken.

Niet toevallig dat de radicaalste partij, het VB, ook als enige de Eurosceptische klok luidt: het voortbestaan van België hangt intern af van de middelpuntzoekende (“staatsdragende”) krachten, maar extern van het Europese verhaal. Omgekeerd geldt evenzeer: het feit dat de Europese constructie op instorten staat, zou wel eens een grotere bedreiging kunnen zijn voor de Belgische constructie, dan het separatisme an sich.

Paringsdans

Conclusie: de kiezer moet in 2012 en 2014 weten waarvoor hij kiest. Bij het Vlaams Belang is dat duidelijk, bij de N-VA veel minder. De tegenstelling tussen het “linkse” Wallonië van Di Rupo en het “centrumrechtse” Vlaanderen van De Wever maakt van Brussel opnieuw de scheidrechter/verzoener, en van het Hof opnieuw de bruggenbouwer zoals Albert II het altijd gedroomd heeft. Filip zal dus, als hij intelligente raadgevers heeft, bij de duivel te biechten moeten gaan en de N-VA opvrijen. Zal Bart De Wever aan die paringsdans weerstaan? Als zijn partij met een tweetalige campagne ook in Brussel doorbreekt (de peilingen wijzen daarop), dan kan hij een redder des vaderlands worden en de nieuwe wonderboy van het Belgisch establishment. De Wetstraat 16 ligt dan binnen handbereik. De Vlaamse republiek kan dan als een fata morgana afgedaan worden (iets wat bv. Kris Peeters nu als stelselmatig doet), een verhaal dat thuishoort in de 19de eeuwse romantiek en niet in de 21ste eeuw.

Aan het Vlaams Belang om daar een radicaal en geloofwaardig alternatief tegenover te stellen: m.a.w. de republikeinse idee sexy maken en het participationisme te ontmaskeren als een doodlopend spoor. België is onze toekomst niét, in geen enkele vorm. We moeten ons niet bezig houden met “systemisch” oplapwerk, er is een paradigmatische wissel nodig, een maatschappelijk, politiek én cultureel breekpunt. Meteen is de marsrichting van die partij voor de komende jaren, en de kern-missie van Bruno Valkeniers’ opvolger duidelijk.

Johan Sanctorum

***

Diagonaal herlezen

Alles samengeteld en gedeeld door twee : alles laat voorzien dat de val van de Euro ook het einde van België zal zijn. Goed zo. Als de ramp dan toch moet gebeuren , en Europa valt in stukken, is het beter dat uit de puinen iets helemaal nieuws kan groeien, dat gebaseerd is op innerlijke overtuiging, en niet op façade. Mannen als Bart Dewever zijn niet de oplossing van het probleem, zij zijn het probleem.

***

***

18-08-2012, 17:46 geschreven door DIGITHALYS

A.D. vrijdag 17 augustus 2012

***

***

Kroniekje over :

Het conservatisme overtreft wetenschap en obscurantisme

08-08-2012 - Dato den Boer - Bitter Lemon

Iskander

***

Er bestaat een wijdverspreide opvatting dat primitieve volken uitgaan van een magisch-religieus wereldbeeld, dat vervangen wordt door een rationeel wereldbeeld zodra de wetenschap op gang komt.

Het werk van Levi-Strauss en zijn leerlingen probeert de cultuur van de primitieve volken op een wetenschappelijke manier te benaderen. Hoewel de term « beschaving » dankzij dit werk niet is voorbehouden aan de culturen waar het magisch-religieuze wereldbeeld verdrongen is door het wetenschappelijke, heerst nog alom de mening dat het magisch-religieuze onverzoenlijk is met het wetenschappelijke wereldbeeld.

Een magisch-religieus wereldbeeld zou een obstakel vormen voor de wetenschap en vanaf het moment dat de wetenschappelijke kennis voor waar wordt aangenomen, betekent dit dat de magisch-religieuze waarheden verouderd zijn. Magisch-religieuze denkbeelden komt men nog wel tegen in de moderne beschavingen, maar deze hebben zich teruggetrokken tot de persoonlijke levenssfeer. Deze visies zijn slechts onderdelen van een persoonlijke geloofsovertuiging, die op wetenschappelijk en politiek vlak geen invloed meer hebben.

« Vroeger dacht men dat de aarde plat was, en de planeten rondom haar draaiden. Nu weten wij dat de aarde rond is en de zon zich in het centrum bevindt. »

« De kosmologieën die de hemel en de hel een plaats gaven en theorieën die uitgaan van een Schepper zijn niet meer relevant en hebben geen enkele wetenschappelijke waarde. Dankzij Copernicus, Galileo en Darwin heeft de wetenschap het obscurantisme overwonnen. »

De benadering van de werkelijkheid in het westerse denken gaat uit van causaliteit. Aan de hand van logische, overtuigende beredeneringen komt men tot logische argumenten, waarmee men een andere mening kan weerleggen. Zo kan men vanuit observatie en rekenkunde argumenten aanvoeren dat het veel eenvoudiger is om de aarde in het midden van het zonnestelsel te plaatsen.

Het streven van een dergelijke, rationele benadering is doorgaans om een exclusieve  denkrichting aan te geven. De gesprekspartner wordt in zekere zin genoodzaakt de nieuwe mening te beamen.

Een andere manier om de werkelijkheid te benaderen noem ik in dit artikel de « analogische ». « Magisch-religieus » is een misleidende term, want het gaat in deze opvatting niet over magie, noch over een subjectieve levensovertuiging.

De analogische benadering, die in alle tijden en in alle beschavingen voorkomt, is te vergelijken met een schilderij. Binnen een kader worden verschillende concrete zaken weergegeven aan de hand van een compositie. De compositie is geen gevolg van een « logische beredenering », maar volkomen afhankelijk van de vrije wil van de schilder. Het schilderij geeft de werkelijkheid weer. Maar dat wil niet zeggen dat de werkelijkheid er altijd zo uit moet zien. Het feit dat een schilderij een Italiaans landschap afbeeldt, wil niet zeggen dat alle landschappen in Italië er zo uitzien. Het geeft in een bepaald kader een concreet beeld dat niet universeel is, zoals een alomvattende theorie over landschappen zou doen.

Er bestaan dus twee benaderingen van de werkelijkheid die verschillende beelden weergeven.

De ratio biedt geen antwoord op een vraag als « Waarom overkomt dit mij ? » maar « Wat is er gebeurd » en « Hoe is dit gebeurd ».

De analogie zoekt de reden en betekenis van een gebeurtenis, terwijl de dialectiek zich concentreert op het feit zelf.

In West-Europa hebben deze verschillende benaderingen soms geleid tot heftige confrontaties, waarbij één van de twee benaderingen het onderspit moest delven, met als resultaat dat de twee wereldbeelden elkaar lijken uit te sluiten.

De latere pogingen om deze twee met elkaar in overeenstemming te brengen zijn nooit echt overtuigend geweest : het werk van Teilhard de Chardin kan men een modeverschijnsel noemen en de bewering dat de wetenschap zich op een ander niveau afspeelt dan de kennis die wij vanuit de religie (in ons geval de Bijbel) hebben, is wat mij betreft onbevredigend, aangezien de religie voor de gelovige de ganse werkelijkheid omvat.

In een beschaving als die van China bij voorbeeld hebben beide benaderingen elkaar aangevuld, zonder elkaar uit te sluiten, met een zeer ontwikkelde wetenschap, cultuur en geneeskunde tot gevolg.

Bekende teksten die uitgaan van een analoge benadering zijn de Historiën van Herodotus, of de Bijbel ; in het bijzonder het boek Leviticus. Voor de moderne lezer lijkt dit boek weinig te zeggen : een opeensomming van wetten en voorschriften die voor de Christenen niet meer van toepassing zijn, en die bovendien weinig logisch zijn : een onderscheid tussen reine en onreine dieren, verbod op het koken van vlees in melk, kledingvoorschriften...

De geëmancipeerde lezer van de 21e eeuw wil weten waarom dingen verboden zijn. De enige reden die de Bijbel aangeeft is dat de geboden gehouden moeten worden « omdat God heilig is ». Of : « Gedenk de sabbatdag, want... op de zevende dag rustte (God). »

De argumenten die een analoge benadering geeft, hebben betrekking op God, de heilsgeschiedenis of een ander gebod. Zo vinden de heiligheidsvoorschriften met betrekking tot de priesters in Leviticus hun analogie in de voorschriften met betrekking tot de Tabernakel. De mens vindt zijn analogie in de Tempel van God.

De voorschriften zijn niet gebaseerd op een theorie of op een ideologie, maar op concrete zaken of gebeurtenissen uit de cultuur en vinden aan de hand van gebruiken, voorschriften en wetten hun plaats en betekenis. Al deze restricties, handelingen en uiterlijke vorm is wat wij « cultuur » noemen. Een analoge benadering geeft vorm aan een cultuur, een identiteit en een beschaving.

Zo kan men spreken van een joods-christelijke cultuur in Europa waar het dagelijks leven mee doortrokken was. De confrontatie met het rationele denken en de uitkomst daarvan heeft deze cultuur aan het wankelen gebracht.

De prijs van het rationalisme

Naast een verarming van de cultuur heeft de overwinning van het rationalisme op de traditionele wereldbeelden ook een verarming van de wetenschap zelf met zich meegebracht.

Het rationele wereldbeeld en het analoge wereldbeeld vullen elkaar namelijk aan.

Zo is de kinetische theorie van het gas bijvoorbeeld ontwikkeld aan de hand van de analogie met de beweging van de biljartbal.

Het verschil tussen de twee benaderingen zit hem niet in de mate van abstractie, noch in de mate van het geloof van de onderzoeker, maar in de waarheid, de werkelijkheid die wordt onderzocht. Een analoge benadering geeft een globaal inzicht van de werkelijkheid. De analogie rijmt waarheid met rechtvaardigheid. De rationele dialectiek zoekt het niet zo ver. Rechtvaardigheid is te alomvattend voor de rationele pragmatiek. Aangezien zij slechts in de kaders van de categorieën van tijd en ruimte kan denken, gaan haar beweringen niet verder dan de korte termijn.

De overredingskracht die eigen is aan de rationele benadering, maakt dat zij de neiging heeft, een principe als autoriteit naast zich neer te leggen. Dit verklaart de conflicten waarmee kerk en staat mee te kampen hebben gehad in de loop van de geschiedenis.

Het feit dat het rationele wereldbeeld uitgaat van een hermetisch gesloten werkelijkheid, heeft deze benadering de neiging geen plaats te laten voor andere inzichten.

Een rationele benadering van de werkelijkheid leidt tot argumenten en is daarom ideaal voor politieke doeleinden.

De opkomst van het exclusieve rationalistische gedachtengoed gaat gelijk op met die van de democratie.

Emancipatie eist inspraak op grond van argumenten, vaak ten koste van traditionele autoriteiten. Het is niet toevallig dat het rationalisme in Griekenland is ontstaan. Terwijl bij Herodotus in zijn Historiën en bij Plato in zijn dialogen rationalisme en analogie samengaan, ziet men met Thucydides en vooral Aristoteles een wetenschappelijke benadering die het religieuze uitsluit.

De aristotelische logica heeft als vertrekpunt denk-categorieën die reeds vast staan. De analoge benadering gaat aan deze denk-categorieën vooraf.

In de Chinese Han-beschaving heeft de analogische wetenschap een belangrijke rol gespeeld voor de instandhouding van de monarchie. De Keizer stond als persoon model voor het universum. Vanuit deze analogische basis ontwikkelden zich de kosmologie. Alle maten en classificaties van de wetenschap, maar ook de architectuur, het onderscheid van kleuren en seizoenen vond zijn oorsprong in de Keizer zelf.

Vanaf het moment dat de traditionele structuren onvoldoende draagvlak hebben op maatschappelijk vlak kan men spreken van een decadente cultuur.

Een typische reactie van bepaalde conservatieven is om koste wat het kost vast te houden aan de uiterlijke vormen van deze traditionele structuren. Sommigen trekken zich terug en zetten in kleiner verband het traditionele levenspatroon voort, afgescheiden van de boze buitenwereld. Een dergelijke instelling onderhoudt het beeld dat conservatieven autoritair en sektarisch zijn.

Anderen leiden een kruistocht tegen het modernisme en denken deze te kunnen bestrijden met dezelfde wapens waarmee de traditionele autoriteiten ooit zijn verslagen: rationele argumenten, reactionaire ideologieën, zoals bepaalde creationisten of conservatieve politici doen.

Zolang het rationele niet samengaat met de analogie, is deze denkstrijd echter bij voorbaat zinloos.

Ondanks het feit dat traditionele structuren hun autoriteit op maatschappelijk vlak hebben verloren, bestaan er nog altijd bolwerken die het conservatieve gedachtengoed ondersteunen en nieuw leven inblazen.

Eén van de oudste tradities waarin de analogie concreet wordt beleefd is het avondmaal, of eucharistie. In tegenstelling tot wat sommigen beweren of denken, is dit sacrament niet een « onderonsje » om de zondige wereld te ontvluchten. De brood en de wijn wordt opgedragen voor « het leven der wereld » in gedachtenis van, of door verandering in, het Lichaam van Christus.

Vanuit dergelijke ontmoetingen ontstaat een authentieke conservatieve levenshouding, die het reactionaire, sektarische en zuiver rationalistische overstijgt

***

Diagonaal herlezen

Alles samengeteld en gedeeld door twee : ja, ik weet het : de driedubbel geharnsten willen altijd, als ze ergens vastlopen en ongelijk zouden moeten bekennen, de luchtige toer op. Ontwijken dus, zoals alle Linxen, en de lachers op hun hand proberen te krijgen. Zielig! Echt zielig!

Waarom ze bvb de transsubstantiatie van brood en wijn in de Mis belachelijk willen maken, is mij een raadsel. Want wat is er verkeerd aan, zin dank uit te spreken voor ons dagelijks voedsel die Moeder Aarde ons voortdurend opbrengt? Dat dit gebeurt met wat ceremonie omgeven, en met woorden die niet iedereen bevallen, is bijzaak. Hoofdzaak is de samenleving voortdurend te herinneren, dat niets zo maar vanzelf gebeurt. Dat naast het werk van de boer op het veld, ook een eigen inspanning is vereist. En neen, in onze Beschaving hebben wij daarbij, niet zoals de Chinezen, altijd de Keizer links laten liggen.

***

***

17-08-2012, 17:09 geschreven door DIGITHALYS

A.D. vrijdag 17 augustus 2012

Allochtonen-Pest verkeersteken

Voor ram madam-vierders.

***

***

Kroniekje over :

Les garçons de la rue

14-08-2012 - Luckas van der Taelen - de standaard

Iskander

***

Wie de problemen met allochtonen in de grootstad durft te benoemen, of het nu om vrouwen met rokjes of agenten met stokken gaat, bezondigt zich zogezegd aan stigmatisering. Niets van, zegt LUCKAS VANDER TAELEN. Het omgekeerde is waar: alles op zijn beloop laten gaan, dat is discriminatie. Een banaal voorval in Sint-Joost-ten-Node, een van de negentien Brusselse gemeentes. Alil, 23 jaar, rijdt met motorfiets maar zonder nummerplaat door een eenrichtingsstraat, tegen de rijrichting in. Een agent maakt er hem attent op dat hij een overtreding begaat. Het antwoord van Alil is kort en krachtig: hij slaat de agent drie keer in het gezicht. In geen tijd loopt de straat vol. De agent wordt aangemaand het blauwblauw te laten. Alil is woedend. ‘Door jouw schuld heb ik mijn ramadan gebroken', zegt hij. Elk gebruik van geweld is immers verboden in vastentijd. Waarop Alil de agent een vierde keer in het gezicht slaat. Het gevolg: de agent is zes dagen werkonbekwaam, Alil wordt na verhoor vrijgelaten omdat hij geen strafblad had.

Bovenstaand verhaal sluit pijnlijk naadloos aan bij de getuigenissen van Brusselse politiemensen (DS 11 augustus). Agenten die in de val gelokt worden door georganiseerde bendes, agenten die buiten hun diensturen geïntimideerd worden, dat kun je niet langer ongestraft fait divers noemen die eigen zijn aan een grootstad. De enige positieve ontwikkeling is dat nu blijkbaar ook bij sommige politici het besef gegroeid is dat dit zo niet verder kan. Brussels minister-president Charles Picqué en minister van Binnenlandse Zaken Joëlle Milquet spraken zich ondubbelzinnig uit. Maar van de Brusselse burgemeesters was niet veel te horen.

Er is kostbare tijd verloren gegaan. Ik beschreef meer dan twee jaar geleden hoe bewoners van een appartementsgebouw in Molenbeek vreesden voor hun leven, toen de brandweer niet opdaagde bij een brand die baldadige jongeren hadden aangestoken. De hulpdiensten waren wantrouwig geworden na valse oproepen waarbij ze bekogeld werden. Ernstige feiten leken me dat toen al. Burgemeester Moureaux temperde: Molenbeek is de Bronx niet.

Inderdaad, in de Bronx is het ondenkbaar dat politiemensen bekogeld zouden worden met scherp geslepen kasseistenen zoals twee weken geleden gebeurde in Anderlecht. Brusselse burgemeesters kijken liever de andere kant uit als weer enige agenten het ziekenhuis worden ingeslagen. Ze zijn meesters in de kunst van het relativeren. De uitspraak van burgemeester van Brussel Freddy Thielemans dat een overval met kalasjnikovs in het centrum van de hoofdstad van Europa niet meer is dan een fait divers, zal hem – hopelijk – tot het einde van zijn carrière blijven achtervolgen.

De Brusselse burgemeesters steken bewust hun kop in het zand, ze denken vooral aan hun eigen electorale belangen. In het licht van de komende gemeenteraadsverkiezingen willen zij koste wat het kost vermijden hun kiespubliek te mishagen. In de Brusselse centrumgemeenten is een groot deel van de bevolking van Maghrebijnse origine. Daarom zijn lokale bestuurders geneigd zich zeer terughoudend op te stellen bij problemen met allochtone jongeren. Want snel wordt men er vanuit politiek correcte hoek van beschuldigd een bevolkingsgroep te ‘stigmatiseren'.

Het overkwam Sofie Peeters, die in een documentaire vastlegde wat iedereen die al eens over de Brusselse straten loopt al jaren weet: dat Maghrebijnse jongens het op zijn zachtst gezegd moeilijk hebben met hun seksualiteit. Het blijft merkwaardig dat een studentenfilm nodig was om een probleem aan te kaarten dat vele vrouwen al jaren ergert. Maar de weldenkenden waakten: ook Peeters werd verweten te ‘stigmatiseren'. Nadia Fadil (KUL) verweet haar zelfs een instrument te zijn van de witte middenklasse om de binnenstad te controleren en de law and order te willen herstellen.

Wat is daar overigens fout mee, met respect voor wet en orde?

Jongens van Maghrebijnse afkomst hebben vaak een handicap door hun familiale achtergrond. Ze worden opgevoed als kleine prinsjes en verafgood door hun moeder. Van in hun jongste jaren leren ze dat ze de meerdere zijn van hun zusjes. Dat zorgt soms al in de kleuterklas voor problemen tussen Maghrebijnse jongetjes en meisjes met een andere culturele achtergrond.

Een afwezige of zwakke vaderfiguur in vele allochtone gezinnen maakt een positieve identificatie voor de jongens bijzonder moeilijk en levert een slecht zelfbeeld op. De onbewuste vertaling daarvan is dat ze elke vorm van gezag op school en straat afwijzen en een slachtofferrol cultiveren. Denken in termen van ‘eer en schande' in plaats van onze ‘schuld en boete' maakt het bovendien bijzonder moeilijk om aan allochtone jongens een besef van eigen verantwoordelijkheid bij te brengen.

Dat is een bijzonder gevaarlijke combinatie van factoren voor jongeren die te vaak in een negatieve spiraal terechtkomen. Die is niet enkel sociaal-economisch, hoe graag sommige neo-marxisten dat ook blijven geloven. Allochtone jongeren zitten snel vast in een werkloosheidsval waar ze niet uit geraken. Dat heeft veel te maken met een andere nefaste cocktail: gebrekkige opleidingen en een onbestaande arbeidsethiek. Er is een sociale druk die individuele responsabilisering afwijst. Wie zijn lot in eigen handen neemt, zet zich buiten de groep.

Het is alleen door een situatie juist in te schatten dat men kan hopen er een oplossing voor te vinden. Wie met verschil in opvoeding en cultuur geen rekening houdt, doet eigenlijk aan discriminatie, omdat zo de betrokken groep kansen ontzegd worden om een problematische situatie aan te pakken. Wie allochtone jongeren een toekomst wil bieden en wil vermijden dat ze bezwijken onder de druk van jeugdbendes of religieus fundamentalisme, moet durven pleiten voor een gerichte aanpak.

Problemen benoemen heeft niets met stigmatiseren te maken. Wel integendeel, het is een vorm van positieve discriminatie. Het heeft geen zin het allochtone seksisme dat Sofie Peeters toonde tot een algemeen probleem te reduceren. Maghrebijnse jongens hebben nu eenmaal een totaal andere (in hun geval onbestaande) seksuele opvoeding gekregen dan Belgische jongens. En als men die jongeren perspectief wil bieden op een toekomst, moet men het met hen durven hebben over wat zij zelf daar willen aan doen. Die eigen verantwoordelijkheid blijven afwentelen op ‘de maatschappij' is niet langer houdbaar.

Dan komt er misschien een dag dat een jonge Brusselaar beseft dat het zijn eigen persoonlijke verantwoordelijkheid is als hij zonder nummerplaat in de verkeerde richting rijdt. En dat het niet de schuld is van een agent dat zijn ramadan verknoeid is.

***

Diagonaal herlezen

Alles samengeteld en gedeeld door twee : het moet toch stilaan duidelijk worden, dat hier een vreemde vijandige samenleving wil inbreken, die eeuwen en eeuwen achter loopt. In de Geschiedenis kennen we het fenomeen van De Inval der Barbaren, de Gesel der Vikings, de Invallen der Hunnen, maar een naam voor de 3^de Invasie van de Islam in Europa hebben we nog altijd niet gehoord. De invallen zijn er wel, maar het kind heeft nog altijd gene naam. Mijn voorstel zou dus zijn, de 11^de Plaag van Egypte, maar dat mag heel zeker niet vanwege het CGKR wegens te stigmatiserend. En daarbij, de Bijbel spreekt maar van de 10 Plagen van Egypte.

***

***

17-08-2012, 16:45 geschreven door DIGITHALYS

A.D. vrijdag 17 augustus 2012

Straatbeeld Amiens, na een nachtje Rammadam vieren

Onderweg naar de wereldberoemde kathedraal? Och, het is kwestie van een beetje geduld…..

***

***

Kroniekje over :

Brussels straatterreur: slaat Groen Mea Culpa?

14 augustus 2012 • 12.10u Vlaams Belang

***

 Wie afgelopen weekend de choquerende reportage las van zes Brusselse politieagenten weet intussen hoe het eraan toegaat in de Brusselse centrumgemeenten. Bruut geweld tegen politie en onverholen straatterreur is er dagelijkse kost. Een repliek van groene excuustruus Luckas Vander Taelen kon dan ook niet uitblijven. In een opzienbarend opiniestuk legt het groene parlementslid nog maar eens de vinger op de zere wonde.

“Molenbeek is de Bronx niet”

“Agenten die in de val gelokt worden door georganiseerde bendes, agenten die buiten hun diensturen geïntimideerd worden, dat kun je niet langer ongestraft ‘faits divers’ noemen die eigen zijn aan de grootstad.” Terecht wijst Vander Taelen op de enorme politieke (on)verantwoordelijkheid van de Brusselse gemeentebesturen. Zo beschrijft hij hoe twee jaar geleden bewoners van een appartementsgebouw in Molenbeek vergeefs de brandweer belden bij een uitslaande brand. De hulpdiensten waren echter wantrouwig geworden na valse oproepen waarbij ze in een hinderlaag werden gelokt. De reactie van Moureaux was voorspelbaar: “Molenbeek is de Bronx niet.”

Vander Taelen: “Inderdaad, in de Bronx is het ondenkbaar dat politiemensen bekogeld zouden worden met scherp geslepen kasseistenen zoals twee weken geleden gebeurde in Anderlecht. Brusselse burgemeesters kijken liever de andere kant uit als weer enige agenten het ziekenhuis worden ingeslagen, stelt Vander Taelen verbolgen. “Ze zijn meesters in de kunst van het relativeren. De uitspraak van burgemeester van Brussel Freddy Thielemans dat een overval met kalasjnikovs in het centrum van de hoofdstad van Europa niet meer is dan een fait divers, zal hem - hopelijk - tot het einde van zijn carrière blijven achtervolgen.”

Maghrebijnen

De nakende verkiezingen geven alvast weinig hoop. “In het licht van de komende gemeenteraadsverkiezingen willen zij koste wat het kost vermijden hun kiespubliek te mishagen. In de Brusselse centrumgemeenten is een groot deel van de bevolking van Maghrebijnse origine. Daarom zijn lokale bestuurders geneigd zich zeer terughoudend op te stellen bij problemen met allochtone jongeren. Want snel wordt men er vanuit politiek correcte hoek van beschuldigd een bevolkingsgroep te 'stigmatiseren',”aldus het Groen-parlementslid.

Volgens Vander Taelen is het tot slot tijd dat men de angst laat varen om de dingen bij naam te noemen. “Problemen benoemen heeft niets met stigmatisering te maken. Wel integendeel. (..) “De verantwoordelijkheid (van allochtone jongeren) blijven afwentelen op ‘de maatschappij’ is niet langer houdbaar.”

Schuldbekentenis

Een oproep die ietwat vreemd klinkt vanuit een hoek die jarenlang al het mogelijke heeft gedaan om het debat in de kiem te smoren. Hoe dan ook: als schuldbekentenis kunnen de uitspraken van Vander Taelen tellen. Zijn partij zit in de Brusselse regering, heeft schepenen in verschillende Brusselse gemeentebesturen en behoort federaal tot de ‘institutionele meerderheid’.

Een schuldbekentenis uitspreken is één zaak, er consequenties aan verbinden een andere.

***

Diagonaal herlezen

Alles samengeteld en gedeeld door twee : als er een CGKR mag bestaan, waarom dan niet een TEGEN CGKR die ten dienste staat van de plaatselijke bevolking?

Onze voorouders hebben ooit hun eigen Souverein de bons gegeven, via een Akte van Verzakeing. Het volstaat, om te beginnen, om die tekst na te trekken op Wikipedia (Pacificatie van Gent), om gewoon de datum te veranderen en dat per aangetekende brief te sturen naar iedere Overheid, groot of klein, die nalaat de eigen burgers te beschermen. We danken ze gewoon af, niet in het stemhokje, want daar wordt onze stem gesmoord en verkracht, maar zoals elke werkgever zijn werkweigeraars kan afdanken. Overheden zijn tenslotte maar werknemers van het soevereine volk!!!!!!

Dan kiezen we nieuwe vertrouwens- mannenof vrouwen En al die vertrouwensmannen samen kiezen dan een nieuw regeringshoofd, waarvan de opdracht in twee woorden luidt, regelen en kegelen : regel de Vlaamse Natiestaat en kegel het gespuis, met of zonder Europa, met of zonder de Navo, de zee in. Wie braaf is en even hard werkt als wij, mag blijven. Wij reiken ze zelfs de broederhand, als ze zich voegen naar onze normen en waarden. Kiezen ze echter voor de hunne, dan tonen wij hen gewoon als vrienden ondereen, het gat van de timmerman….

Het moet niet met zoveel woorden gezegd worden, maar de Islammerij wordt binnen de Vesting Europa op de Index gezet. Betreten Verboten. Es wird geschossen!

***

***

17-08-2012, 12:48 geschreven door DIGITHALYS

A.D. vrijdag 17 augustus 2012

***

***

Kroniekje over : sport. Het is niet helemaal mijn ding, maar als het goed is, zeg ik het ook. En Jean Marie IS goed. Van mij krijgt hij goud. Niet alleen voor dit stukje,  weggekaapt bij

http://blog.seniorennet.be/addertjes_onder_het_gras/

maar ook voor de houdgrepen die hij regelmatig toepast op de Rode Ridder, de felle Joham-met-den-Baarde, dat ander kunstgewrocht van en voor de Noordzee. Of het zal helpen? Ik vrees ervoor. Blijft het stil rond de NV Borlé, dan zit het snor. Blijft dat trio in de schijnwerpers, of horen we regelmatig te veel van die platvloerse karabijnschieter, dan mogen we Rio vergeten.

In mijn ogen is er maar één atlete die haar medaille verdiend heeft, en dat is die zeilster. Daar stak tenminste fut in en het was een lief ding. De judoka daarentegen heeft haar medaille cadeau gekregen via een betwistbare scheidsrechterlijke beslissing. Voor mij is al liggend een medaille verdienen dan ook typisch belgisch…. Naarmate de spelen verder liepen, zag ik de medailles al uitgedeeld worden in The Belgian Beer House….. Echt spijtig dat Michel Daerdin niet meer kon komen!

Letterlijk: Pamperland

***

Jean-Marie Dedecker (LDD) klaagt vandaag in een column in De Standaard de mediocriteit (middelmatigheid) aan van de Belgische topsport. Terecht. Oorzaken: Politisering, gepamper, versnippering van financiële middelen en subsidies, verkeerde mentaliteit, slecht werkende (gepolitiseerde) instanties als BLOSO (de sportadministratie van de Vlaamse overheid) en BOIC (Belgisch Olympisch en Interfederaal Comité).

En dan hoor je deze morgen journalisten nog verklaren dat de Belgen het nog niet zo slecht hebben gedaan. Tja, 3 medailles. Meteen de bevestiging dat ook de politiek en de media zich ook al jaren kenmerken door een hoge mate van mediocriteit. Kortom, het is huilen met de pet op in dit pamperland.

Addertje

***

Zestigste op de olympische ranking, na grootmachten als Litouwen, Letland en Denemarken. Onze grootste delegatie ooit werd gedegradeerd tot de status van dwerg. De enige balans die positief doorweegt is die van het Belgium (Beer) House. Een verzamelplaats voor natiebrede blijheid en verbondenheid, opgeklopt door peptalk voor hooggespannen verwachtingen die niet werden ingelost.

Een flop is leerzamer dan routineus succes. Hij kan je behoeden voor eigenwaan, op voorwaarde dat je er de nodige lessen uit leert. Maar dat weigert men te doen. Een afrekeningscultuur bijvoorbeeld is inherent aan de topsport. Trainers die falen, wordt de rekening gepresenteerd, atleten gedegradeerd tot de reservestatus.

Niet zo in ons pamperland. Mocht er een olympische discipline ‘zittenblijven' bestaan, dan stond de BOIC-staf op het podium. Sommige bobo's zitten al dertig jaar vastgeroest in hun functie. Ze zijn meer bekommerd om het communautaire selectie-evenwicht dan om het sportief resultaat. De voorzitter wordt steevast beloond met een adellijke titel. We leveren de paus van de wereldsport, maar de priesters van onze sportkerk zijn uitgebluste onderpastoors.

Aan geld is er geen gebrek, aan versnippering al evenmin. De subsidiemachine voor sport is een kluwen, gestuurd door het Bloso en het BOIC, maar ook door de onzichtbare hand van toppolitici die het manna van de Lotto rondstrooien voor hun favoriete sportclub. We hebben meer sportministers dan medailles. Het sportmandaat is hoogstens een bijsluiter aan hun ministeriële portefeuille, met als hoogste voldoening een dagje meezeulen in de volgwagen van de Ronde van Vlaanderen of een ticketje voor de openingsceremonie op de Spelen. Noblesse oblige.

Dezelfde lethargie bij de begeleiding. Onze hockeymeisjes werden van het veld gespeeld en eindigden voorlaatste. Bondscoach Pascal Kina liet zijn beste speelster, Sofie Gierts, uit rancune thuis. Sportieve klaploper met de pretentie van een moraalridder. In Nederland word je dan met pek en veren over de plas gezet. Hier krijg je nog geen kritische vraag onder je neus. Er is al een journalistiek hoera-sfeertje voor een olympisch diploma. Als er geen brood op de plank is, wordt er gejuicht om de kruimels. Wie innig getroost wordt bij verlies, wordt geconditioneerd op verliezen. Je wint geen zilver, je verliest goud.

Nochtans is het goed in eigen boezem te kijken. Het ligt niet aan onze sportinfrastructuur. We hebben meer zwembaden per capita dan Nederland, een indoor-atletiekpiste en op onze wielerbanen zitten meer konijnen dan pistiers. We beschikken al een paar decennia over topsportscholen, maar dat is meer bezigheidstherapie voor schoolmoeë atleten dan kweekscholen voor elitesporters. Kostprijs: twee miljoen euro per jaar.

Elite is een beladen woord in een schoolsysteem waar de nivellering omlaag tot norm verheven wordt. Topsport is per definitie elitair. Het is meer dan de zweetgeur onder de oksels van een Lacoste-polootje. Het is lijden als levenshouding. Op de loonlijst van het Bloso staan tientallen atleten met een ambtenarenstatuut en dito mentaliteit.

Sporttalent wordt evenredig geboren over onze planeet. Het spurtgen komt evenveel voor in Europa als in Jamaica. Het is de sportcultuur die de ontwikkeling ervan bepaalt. Voor de 30-jarige tienkamper Hans Van Alphen, onze revelatie in Londen, staat een 20-jarige Thomas Van der Plaetsen klaar. De eerste paste een paar jaar geleden niet in de ‘ontwikkelingslijnen' van de atletiekfederatie en onze Europese kampioen bij de beloftes moet het doen met een tweedehandspolsstok. Daar precies wringt het schoentje. Wie het maakt in de sport, doet het ondanks en niet dankzij ons systeem. Het zijn oases in een sportwoestijn. De nv Borlée is een efficiënte sportmachine die navolging verdient, maar die stootte op de grenzen van de natuurwetten.

De oplossingen liggen nochtans voor de hand. De topsportfederaties moeten professioneler worden en geresponsabiliseerd worden. Depolitiseer en centraliseer de financiële middelen. Begeleiders, trainers, coaches en sportbobo's moeten verloond worden per prestatie en in een afrekeningscultuur terechtkomen. Eén elitaire topsportschool volstaat. Minder zelfgenoegzaamheid en meer durf en ambitie. If you can't stand the heat, stay out of the kitchen.

Als we over vier jaar de lat van onze ambities opnieuw op limbohoogte leggen om onze faalangst in te dekken, mogen we in Rio nog aan één discipline deelnemen: de vijftig meter platliggen op de Copacabana. Zonder karabijn.

***

Diagonaal herlezen

Alles samengeteld en gedeeld door twee : zilver winnen = goud verliezen… Ik wou dat ik dat zelf had gevonden! Maar daarvoor moet je JM DeDecker heten. Die mag spreken, hij heeft het bewezen. Daarom ook is hij niet doorgebroken in de politiek. Wie volgt nu iemand die gaat voor goud, als brons ook al volstaat om rijkelijk te leven…. Van zo’n on-land als b. gaat geen bezieling uit. Hoogstens de ambitie om aan het staartje te bengelen.

***

***

17-08-2012, 12:02 geschreven door DIGITHALYS

A.D. woensdag 15 augustus 2012

Zoekplaatje : waar bevindt zich Israël? Waar de Westbank? Waar de Golan-hoogte?

Een natte droom van de Araben : zo kunnen ze Europa aan!

http://brabosh.com/2009/10/27/het-goldstone-rapport/

***

Kroniekje over :

Etienne Vermeersch en mijn kosmische vermoeidheid

Posted on 13 augustus 2012 by E.J. Bron

***

Etienne Vermeersch is een weledelzeergeleerde man met geld die op een kasteeltje woont en er desondanks uitziet als een Pools boertje dat in een pak is gehesen. En hoe zou een man, die blijkbaar niet het benul heeft zijn eigen gebit te laten verzorgen, de oplossing weten van grote wereldproblemen? In een vrij recent interview heeft hij laten weten erg van zoenen te houden. 

(Door: Martien Pennings)

Kees van Kooten (1941) schijnt het te zijn overkomen.  Ergens in 1998, in een tijd dat de VPRO nog geen openlijk antisemitische  omroep  was, stond hij  op het punt, zo gaat het verhaal, om bij het begin van de week de deur uit te gaan teneinde de eerste schater-scène te filmen voor de satirische uitzending van de volgende tv-zondag. En ineens kon-ie het niet meer. Bij de voordeur, zo zegt men, zou hij terug gegaan zijn en daarna nooit meer een “Koot & Bie” hebben geproduceerd. Van Kooten zal een jaar of acht jonger zijn geweest dan ik nu ben, dus ik heb het nog lang volgehouden, maar ook ik begin dat punt te naderen dat het objectief niet meer gaat. Dat je stopt, niet omdat je wil stoppen, maar omdat je gestopt wórdt, niet omdat je niet meer wil, maar omdat je niet meer kán willen. (Speciaal voor die hufter die van plan was op te merken dat ik denk net zo beroemd te zijn als van Kooten: dat is het punt van vergelijking niet, heer hufter.)

Hoe komt dat nou, die inzinkende moedeloosheid?  Dat allesoverheersende gevoel dat het niet helpt? Dat we, zoals Gerrit Komrij decennia geleden al zei, op een morgen wakker worden, we allemaal Ali heten, we ons nog vaag herinneren dat er in een nog niet zo ver verleden een staat met de naam Israël bestond, omdat de verwachte Tweede Holocaust  inmiddels heeft plaats gevonden, dat de islamisering van een tot armoede vervallen Europa voltooid is en dus de Joods-Christelijk-Verlichte traditie iets is geworden dat in geen duizend jaar meer openbaar leven zal vertonen.

Dat gevoel dat er niks helpt tegen de gemakzuchtige domheid van de “politiek-correcte” nep-elite, die er niet in geslaagd is de “Derde Wereld” te helpen en dus de “Derde Wereld” maar naar Europa heeft gehaald, die nagenoeg een monopolie heeft op regerings-subsidies en dus zo’n beetje de totale macht uitoefent in de West-Europese politiek, media en universiteiten, die via de EUSSR de democratie heeft opgeheven, die de productieve en creatieve geesten der Europese naties probeert te verstikken en die voor mij op dit moment eventjes gepersonifieerd wordt door de Vlaamse cultuurpaus Etienne Vermeersch.

Ik heb twee stukken contra Vermeersch geschreven. Eentje om hem te zeggen dat hij een omhooggevallen hedonistisch-narcistische domkop is en een tweede om uit te leggen waaróm dat zo is. Het onderwerp aan de hand waarvan ik dat deed was Israël. Vermeersch had namelijk in 2002 een stuitend stupide interview over Israël en “de Palestijnen” gegeven en was daar nooit meer op teruggekomen. Toen hij mij, eveneens in twee termijnen, “antwoordde”, bleek hij van mijn kritiek nog steeds niets geleerd te hebben. Hij herhaalde simpelweg precies dezelfde leugens op grond van precies dezelfde idiote vooronderstellingen, waarvan ik had uitgelegd dat het, eh . . . . . . leugens waren op grond van idiote vooronderstellingen.

In een commentaar dat ik plaatste onder de tweede “repliek” van Vermeersch gaf ik uiting aan mijn wanhoop door één fabelachtig gemakzuchtige opmerking uit die “repliek” naar voren te halen aangaande de Golan-hoogte. Deze:

“De Golan hoogte wordt aan Syrië teruggegeven en binnen de Westbank en Gaza wordt een volwaardige Palestijnse staat opgericht.”

Over het tweede, eveneens totaal van de pot gerukte deel van die zin, zal ik nog uitgebreid te spreken komen als ik Vermeersch écht antwoord, maar hier gaat het even alleen om die Golan-hoogte.  Die Golan-hoogte namelijk maakt in het “klein” duidelijk waarom dit hele conflict draait:  de Arabieren willen de Joden vermoorden. Méér is het niet. En in een klein essaytje uit 2008 (ook hier te vinden) heb ik beschreven hoe dat constante  Arabisch-islamitische massamoord-verlangen in de geschiedenis van de Golan-hoogte  tot uiting  is gekomen. Ik citeer nu een paar passages uit dat stuk over de Golan en dat doe ik vooral om duidelijk te maken hoeveel woorden er nodig zijn om van zes woorden van Vermeersch – “de Golan hoogte wordt aan Syrië teruggegeven” – duidelijk te maken hoe intens waanzinnig die zijn.

“Tussen 1948 en 1967, 19 jaar lang, controleerde Syrië de Golan-hoogte. Vandaaruit werden gedurende al die jaren in de lager gelegen aangrenzende Israëlische gebieden Joden beschoten door Syrische scherpschutters. Dat lager gelegen land is de Hula-vallei, het vruchtbaarste en voornaamste Israëlische landbouwgebied. Arafat’s PLO en de de Syriërs zelf gebruikten de Golan als uitvalsbasis om mijnen te leggen in het noorden van Israël. De Golan-hoogte werd op 9 juni 1967 door Israël veroverd op Syrië in een oorlog die, net als de oorlog van 1948, aan Israël was opgedrongen door de Arabische landen en genocidaal was bedoeld. Israël veroverde de Golan ten koste van 115 doden. Dat is erg veel doden voor een klein landje als Israël. In 1973, op Yom Kippoer, belangrijkste religieuze feestdag van de Joden, pleegden de Arabische landen een verrassingsaanval, opnieuw zoals altijd, met genocidale bedoelingen. Opnieuw moesten de Israëli’s , net als in 1948 en 1967, op verschillende fronten tegelijk vechten tegen een enorme overmacht. Op de Golan-hoogte stonden dit keer 180 Israëlische tanks tegenover 1400 Syrische tanks. De Israëli’s wonnen.

Sinds 1974 is de Golan rustig. Syrië is tot op de dag van dit schrijven, december 2008, doorgegaan met terreur tegen Israël, direct en indirect, met name in Libanon via de verschillende “Palestijnse” terreur-organisaties. Enige honderdduizenden Syrische soldaten, zo’n 17% van het Syrische leger, zijn permanent gelegerd in de buurt van de Golan. Vanaf de rand van de Golan is het nog geen honderd kilometer voor tanks gemakkelijk terrein naar Haifa en Acre, het industriële hartland van Israël. En dan is er dat punt dat steeds belangrijker wordt, maar dat voor Israël nooit een primaire reden is geweest de Golan te bezetten: het hooggelegen meer van Galilea is een belangrijke bron van water.

Als de Syriërs de kans krijgen zich opnieuw in te graven op de Golan-hoogte, zal daarvan een gruwelijke dreiging blijven uitgaan voor Israël. Met islamitische landen is geen vrede te sluiten, omdat de Mohammedaanse ideologie voorschrijft dat de ongelovigen bedrogen moeten worden als dat nodig is om ze te slachten of onderwerpen (Taqiyya). Dat geldt zeker voor Joden, ergere Untermenschen immers nog dan “gewone” ongelovigen in de ogen van de islam. Daarnaast is er op de Golan-hoogte nu een early-warning-radar-system geïnstalleerd, dat na teruggave van de Golan-hoogte na verhuizing richting het dal veel minder early in zijn warning zal zijn. Dat is niet handig met het oog op de verraderlijke, genocidaal bedoelde verrassingsaanvallen en terreur in het verleden en in verband met die “Taqiyya”, het tot verraad aan ongelovigen verplichtende leerstuk van de islam.

Maar toch was het dus geprobeerd door Israël, vrede sluiten. In 1988 en opnieuw in 2000 zijn er serieuze en langdurige pogingen gedaan door Israël om een redelijk vredesverdrag met Syrië te sluiten. Maar redelijk enerzijds en Arabieren-annex islam anderzijds zijn twee dingen die waarschijnlijk nooit bij elkaar zullen komen. De Syriërs hebben nooit de indruk gewekt in echte vrede geïnteresseerd te zijn. Dat geldt natuurlijk voor de hele Arabisch-islamitische wereld: ze hebben Israël veel te hard nodig als de zondebok waarop alle haat die de dictaturen onder de eigen bevolkingen kweken kan worden afgeleid. Besproken werd in de “vredesonderhandelingen” de mogelijkheid de Golan helemaal te demilitariseren. Nou, nee, daarin had Hafez Assad geen zin, want dat is de bedoeling van een “hudna” niet . Een “hudna”, een oeroude en officiële term uit de islamitische leer, die op de al dan niet mythische Mohammed zelf teruggaat, is immers een slechts tijdelijke vrede om de tijdelijk wat zwakkere Mohammedaan in staat te stellen weer sterk genoeg te worden om de vijand alsnog te verslaan. Daarbij hoort natuurlijk géén early-warning system voor de Joden.”

Nog een keer! Ten eerste wil ik aan de hand van dit kleine voorbeeldje duidelijk maken, hoe groot het gemakzuchtige narcisme van Vermeersch is. Deze mijnheer met de reputatie van een rokkenjager, die desondanks zegt verliefd  te zijn op de ratio, zich principieel geweldloos noemt en graag in een volgende leven nog eens de kracht wil vinden om vegetariër te worden (maar nu nog even niet), zal wel eens vanuit zijn comfortabele hoogleraars-pensionering  -  (hij bewoont een écht kasteeltje in Vlaanderen naar het schijnt) -  uitleggen hoe een volk dat al duizenden jaren geterroriseerd wordt en nu omringd is door een oceaan van ziedende nazistische haat aan de Vermeersch-leunstoel-norm zou kunnen voldoen.

Nog een keer! Ten tweede wil ik er nog eens opnieuw op wijzen – ik heb dat in mijn eerste stuk nog veel uitgebreider gedaan -  dat de stupiditeits-dichtheid van het geouwehoer van Vermeersch zo enorm is, dat je elk woord van hem met honderden woorden moet bestrijden. Eigenlijk is er geen beginnen aan: ik had voor een analyse van zijn interview uit 2002 zes keer zoveel woorden nodig als het interview überhaupt telde.

Wat verbijstert is de weigering van deze prominente filosoof, ethicus, hoogleraar, cultuurpaus, moreel leidsman van Vlaanderen en wat-al-niet om het Kwaad onder ogen te zien. De weigering ook om in te zien dat hij géén moedige rebel is, maar helemaal is opgenomen in het mainstream-comformisme van de nieuwe Jodenhaat die zich als “anti-Zionisme” presenteert. En was het nog tot deze ene godvergeten hedonistische idioot beperkt, maar er is in West-Europa een hele quasi-elite aan de macht die precies zo “denkt” als Vermeersch, of liever gezegd, die helemáál niet denkt. Het is zonde dat ik het zeg, juffrouw Laps, maar we worden geregeerd door bavianen.  En er zijn twee mogelijkheden: of er komt een vlaag van Bezinning & Verlichting over deze nep-elite, of er staat iets verschrikkelijks te gebeuren, maar waarschijnlijk zal het ene tegelijk met het andere plaats vinden, beter gezegd, het inzicht bij de boven ons gestelde Lege Zelfmanifestanten zal waarschijnlijk groeien naarmate de rampen zich ontvouwen: “nur durch Blut und Eisen”. Zoals mijn grote vriend Roelf-Jan Wentholt pleegt te zeggen: “Vroeger moest ik om Gerard Reve lachen als hij verzuchtte ‘Was het maar oorlog!’, maar inmiddels begrijp ik wat hij bedoelde en deel ik op gezette tijden zijn verlangen.”

Ga eens kijken hoe denker Vermeersch –  “De Golan hoogte wordt aan Syrië teruggegeven en binnen de Westbank en Gaza wordt een volwaardige Palestijnse staat opgericht” – in een uitzending in 2008 van OBA-live wordt aangekondigd:

“In januari 2008 werd Etienne Vermeersch (74) door een groep van honderd prominente Vlamingen uitgekozen tot ‘de meest invloedrijke intellectueel van Vlaanderen’.  Vermeersch is een voorbeeld en leermeester van goddeloze denkers in België en Nederland. Te midden van een katholieke tijdgeest geeft hij zijn vlijmscherpe commentaren op de toestand in de wereld, geïnspireerd op de ratio.’Zonder de rede is het leven zinloos.’  Over God en gebod, over Vlaanderen en Nederland, over het rechts-extremisme van Filip de Winter en waarom je zijn ideeën niet mag vergelijken met de opvattingen van Geert Wilders, kortom over de vraagstukken van deze tijd praat Theodor Holman met deze Vlaamse eminence.”

Een goeie fotograaf, alleen al omdat hij Vermeersch heeft geadviseerd zijn mond dicht te houden

“Zonder de rede is het leven zinloos.” Nou, dan moet Vermeersch vooral de “Palestijnen” blijven omarmen en daarmee de islam, want dan ben je een ideologie aan het knuffelen die aan de Rede principieel (!)de oorlog heeft verklaard. Daaraan doen de “islamkritische” stukken die Vermeersch af en toe schijnt te schrijven niks af. Als je je dan ook nog op een plat atheïsme blijft beroemen, Israël consequent blijft demoniseren en daarmee de Joods-Christelijk-Verlichte traditie, dan ben je je eigen leven grondig zinloos aan het maken. Tenminste: wanneer je iets meent van je geblèr over de schoonheid van de Rede. Maar ik geloof waarachtig  dat Zijne Heiligheid Vermeersch te stom is om dat te beseffen. En dat bedoel ik niet als “schelden” om mijn woede te uiten, want ik ben bang dat-ie echt het IQ en EQ mist – en vooral de moraal – om die werkelijkheid onder ogen te zien.

I rest my case. Zoals beloofd zal ik, hoe moedeloos ik ook ben, over een paar weken de tweede repliek van Vermeersch verbrijzelen. Maar ik zal het met lange tanden doen, dat verbrijzelen, om maar eens een treffende beeldspraak te gebruiken. En ik hoop oprecht dat ik me daarna nooit meer met hem bezig hoef te houden.

***

Diagonaal herlezen

Alles samengeteld en gedeeld door twee : ik ben opgegroeid in de omgeving die men later The Ypres Salient’ is gaan noemen, roemrijk in de annalen van vooral het British Imperium, maar vervloekt bij de Germaanse tegenstrevers. Wat meer is, het heeft aan een niet gescheeld, of geheel de verwoeste streek had nooit meer heropgebouwd mogen worden, maar bewaard als een soort openlucht-museum om de dapperheid van het Britse Gemenebest voor eeuwig te roemen. Het oorlogscomité der Mogendheden heeft er gelukkig anders over beslist, en dus kan ik hier a.h.w. uit de eerste hand getuigen hoe belangrijk de minste rimpeling in de bodem wel is, als het front heen en terug beukt op dezelfde plaats als golven op het hetzelfde stukje strand. Zo’n heivelruggetje is meer dan levensreddend hetzij om er zich achter te verbergen, hetzij om van daar uit de vijand te bespieden. Iedereen die als kind ooit cowboy en Indiaantje heeft gespeeld, moet dat gevoel kennen. Zonder evenwel het gejank van kogels en shrapnels te horen van de Dood die fluitend en brandend als gloeiend glas alles wat boven de grond uitsteekt, weg te maaien.….

Honderden jonge levens werden er opgeofferd, om een welving in de veie Vlaamse velden te verdedigen of te veroveren : sommige daarvan werden wereldberoemd, tot in Australië toe : Hoge Crater, de Broodseinde, Hill 62; de Kemmel, de Nonnenbossen, Pilkem Ridge (waar mijn wieg stond), enz. In één enkel naamloos veldslagje, vertelde mij ooit Paul Priem Zaliger, Burgemeester van Zonnebeke, die in de voortuin van zijn heren-boerderij een collectie oud ijzer had verzameld, voldoende voor nog een paar wereldoorlogen, waren er op het grondgebied van zijn landerijen zo’n  700.000 gesneuvelden gevallen, ongelijk verdeeld tussen aanvallers en verdedigers. Tot 50.000 per dag. Voor wie de streek niet zo goed kent : de hoogten rond Zonnebeke beheersten heel de Ypres Salient en van daaruit kon iedere beweging van de vijand worden waargenomen….

Hij vertelde mij de lugubere anekdote van de Duitse uitkijkpost op het stukgeschoten stompje kerktoren van Zonnebeke : die werd daar even prompt door een Engelse ‘sniper’ afgeschoten als die er was opgeklommen. Net een schietkraam op de kermis! Na een tweede en een derde poging, trokken de Duitsers hun besluit…Ze stuurden een verklede  lappenpop naar boven, die promt door de ‘snipers’ in flarden werd geschoten. Toen de Duitsers dachten dat de Engelsen de grap door hadden, vermits ze de pop gerust lieten stuurden die onder dekking van de nacht, de zoveelste Duitse waarnemer naar boven. Waar die dagenlang ongestoord zijn job kon uitvoeren….

***

Ja, ik geloof ook dat de Golan-hoogvlakte militair strategisch belangrijk is voor iedere partij die ze wilt misbruiken….Al  zijn waarnemingen van uit de ruimte misschien wel iet of wat meer van onze tijd…. In een volgende wereldbrand zal de Dood tele-geleid toeslaan op vooraf geprogrammeerde doelen. Dat voor wat betreft de ‘beschaafde kan t’ van de oorlogvoerenden.

***

***

15-08-2012, 17:11 geschreven door DIGITHALYS

A.D. woensdag 15 augustus 2012

Onderlijfje als Omo : was uitdrager in Oslo?

Het had gekund, had hij niet onder de tram gelopen

***

Kroniekje over :

Aanslagen Breivik hadden voorkomen kunnen worden'

Felle kritiek op aanpak Noorse politie bij aanslagen Breivik

maandag 13 augustus 2012, 14u46

***

De Noorse politie heeft tijdens de aanslagen van Anders Breivik (33) flink wat steken laten vallen. Volgens de 22 Juli-commissie, die onderzoek heeft gedaan naar het handelen van overheidsinstanties gedurende en na de terreuraanslagen van Breivik, hadden beide aanslagen voorkomen kunnen worden.

Zoals verwacht krijgen de politie en verantwoordelijke overheden felle kritiek op hun optreden tijdens de aanslagen op 22 juli.

Gouden tip genegeerd

In het rapport staat ook dat laks is omgegaan met een gouden tip van een voorbijganger bij het regeringsgebouw waar Breivik de bomaanslag pleegde. Daar kwamen acht mensen om het leven.

De getuige had de nooddiensten gebeld en had een uitgebreide beschrijving van Breivik gegeven en wist zelfs het kenteken van de wagen waarmee Breivik naar Utoya vertrok. De Noorse alarmcentrale stuurde de tip door naar het commandocentrum van de politie, waar de tip bijna twintig minuten bleef liggen.

De commissie meent dat de aanslag op Utoya voorkomen had kunnen worden als de tip direct was opgepikt. Op het eiland doodde Breivik 69 deelnemers aan een jongerenkamp van de Arbeiderspartij. Uiteindelijk duurde het een uur en twintig minuten voor hij werd gearresteerd. 'De overheid is er niet in geslaagd de mensen op het eiland Utoya te beschermen', aldus de commissie.

Noodplan niet uitgevoerd

Volgens Alexandra Bech Gjorv, de voorzitter van de commissie, had de politie noodplannen klaar liggen in het geval van een aanslag. Deze plannen zijn echter nooit volledig en goed ten uitvoer gelegd. De politie had na de aanslag in Oslo sneller moeten reageren om verdere aanslagen te voorkomen en de gevolgen van de aanslag te beperken.

Half maart presenteerde de politie zelf al een evaluatierapport over haar optreden. De politie gaf toen ook al toe dat sneller ingegrepen had moeten worden. De trage reactie was het gevolg van een gebrekkig communicatiesysteem, maar had ook andere oorzaken.

Zo ging een arrestatieteam aan boord van een te klein vaartuig om hen naar het eiland te brengen, waarna de overbeladen boot de geest gaf. Boten van burgers die in de buurt lagen werden niet gebruikt. Ook werd een politiehelikopter niet ingezet, omdat de piloten met vakantie waren.

Ook kritiek op veiligheidsdienst

Niet alleen de politie werd over de hekel gehaald, ook de Noorse veiligheidsdienst had beter werk moeten leveren, aldus de commissie. De veiligheidsdienst had Breivik eerder op het spoor kunnen komen als er meer aandacht was geweest voor bijvoorbeeld de chemicaliën die hij had aangeschaft om de bom te fabriceren.

De 22 Juli-commissie concludeert in haar rapport dat ook de aanslag op het regeringsgebouw in Oslo voorkomen had kunnen worden. Er waren al veiligheidsmaatregelen opgesteld voor het gebouw en de omgeving, maar de implementatie daarvan liet ernstig te wensen over. Zo had de straat waar het gebouw aan lag moeten worden afgesloten, maar is dat nooit gebeurd, omdat het project niet goed werd aangestuurd.

De commissie heeft tot slot 31 aanbevelingen uitgewerkt. Het rapport werd overhandigd aan de Noorse premier Jens Stoltenberg.

Vorige maand is het proces tegen de extreemrechtse Breivik na tien weken afgelopen. Op 24 augustus valt de uitspraak en krijgen we een antwoord op de beslissende vraag of Breivik al dan NIET toerekeningvatbaar wordt verklaard.

***

Diagonaal herlezen

Alles samengeteld en gedeeld door twee : ook in ons land heeft de politie een brede rug. Bij zodanig dat de ‘pakkemannnen’ stilaan de gepakte mannen zijn geworden. Ik zal wel weer den beer opgegeten hebben, als ik schrijf dat je maar de kinderen hebt die je zelf hebt grootgebracht. Nog nooit heb ik een Grote Geest ‘mea culpa’ horen of zien slaan.  Ze gedragen zich als onverantwoorde en roekeloze chauffeurs, die elk ongeval aan hun auto wijten.

Ik wil AUB geen doemdenker zijn, maar hoe moet dat nu verder? Ambulanciers en brandweerlui zijn vogelvrij. De politie wordt uitgedaagd en in de val gelokt… Straks staat naast elke bus-of treinchauffeur een gewapende schildwacht, en de kaartjesknipper biedt zich aan met een riotgun onder de hand….

Maar pas op : laat geen voddenpop achter op straat, die terecht o onterecht, verwijst naar crimineel gedrag, of ge krijgt een Administratieve Sanctie om van omver te vallen. Want vinden zal men U : waarom anders hangen al die camera’s in de straten?

Er is één troost : al die Linxen, meestal homo of lesbienne, zijn gedoemd om uit te sterven. In Antwerpen neem zelfs de Burgervader het voortouw in zo’n gay-parade, de valsspeler, want hij ‘komt maar uit de kast’ als zijn nageslacht bijna een halve kleuterklas vult…..

***

15-08-2012, 12:31 geschreven door DIGITHALYS

A.D woensdag 15 augustus 2012

Bunker v/d Maginot Linie (Franse kant)

Tegenover de Siegried Linie (Duitse kant)

***

***

Kroniekje over :

Israël bereidt zich voor op oorlog

Premier Netanyahu verklaarde vandaag nog dat Israël wel degelijk is voorbereid op de gevolgen van een aanval op het Iraanse kernprogramma.

Israël treft grootschalige voorbereidingen voor een gewapend conflict op meerdere fronten. Israëlische media speculeerden de afgelopen dagen steeds vaker over een op handen zijnde aanval op het atoomprogramma van Iran. Als Iran aangevallen wordt, verwacht Israël dat de door Iran gesteunde beweging Hezbollah vanuit Libanon raketten op het land zal afvuren. Hezbollah-leider Hassan Nasrallah claimde dit voorjaar dat zijn raketten heel Israël kunnen bereiken.

Ook de groeiende onrust in de Egyptische Sinaï-woestijn en de opstand in Syrië brengen Israël in opperste staat van paraatheid.

Vandaag begon het Israëlische leger een experiment met 'alarm-sms'jes'. Alle in Israël geregistreerde telefoonnummers krijgen een test-sms van het leger dat waarschuwt voor een naderende raketinslag. Het leger wil het alarm toespitsen op specifieke lokaties via de mobiele telefoons van mensen.

Munitie verspreiden

Het Israëlische leger kondigde vrijdag al aan munitie en andere voorraden over het hele land te gaan verspreiden. De meeste voorraden liggen nu opgeslagen naast de legerbases. Maar omdat de locaties van de bases grotendeels bekend zijn, verdeelt het leger uit angst voor raketaanvallen alle voorraden over nieuwe, ondergrondse locaties.

Belastingen

Stanley Fischer, het hoofd van de Israëlische centrale bank, verklaarde vrijdag dat de Israëlische economie is voorbereid op een grootschalig gewapend conflict. De btw en accijnzen zijn verhoogd, wat volgens experts bedoeld is om financiële reserves te vormen voor een oorlogstijd.

Voorbereid op Iraanse aanval?

Ondanks deze inspanningen schreef de Israëlische krant Yedioth Aharanot vandaag dat Israël niet is voorbereid op de gevolgen van een aanval op het Iraanse kernprogramma. De Israëlische premier Benjamin Netanyahu weersprak de bevindingen van de krant direct op de televisie. Daarin wees hij op de grote bedragen die Israël de afgelopen jaren heeft geïnvesteerd in luchtafweersystemen en oefeningen voor rampscenario's.

***

Diagonaal herlezen

Alles samengeteld en gedeeld door twee : nee, natuurlijk is dat zwartkijken! Wij in het Westen gaan hoogstens last krijgen van een ‘Gematigde Islam’ en die kunnen we de baas. Lees : Hitler zal onze tanks op zijn weg vinden! Maar de Islam doet gewoon zijn ding : zijn stoottroepen staan al lang, niet aan het Kanaal, maar aan de Oeral en aan de Noordpool. Op 1 mei 1940 moest Hitler nog alleen zijn overwinning ‘consolideren’….

Vijf jaar later was zijn ‘Duizendjarig Derde Rijk’ voltooid verleden tijd, alleen had het vele miljoenen doden gekost. Uiteindelijk zal de Muzelmannerij, alleen al door haar primitiviteit, het onderspit delven.

Alhoewel  rekenen het hoofdbestanddeel van mijn vroeger beroep is geweest, durf ik hier geen bedragen aan mensenlevens voorop te stellen.

***

15-08-2012, 12:17 geschreven door DIGITHALYS

A.D. woensdag 15 augustus 2012

Hoogspringen voor herkansers

***

***

Kroniekje over :

Tia Hellebaut: "Ik heb gemengde gevoelens"

Bewerkt door: Peter Luysterborg − 11/08/12, 23u22  − Bron: belga.be

***

Tia Hellebaut is haar olympische hoogspringtitel kwijt. Vanavond werd ze in het Olympic Stadium van Londen vijfde met een sprong over 1m97. .

"Ik zit met gemengde gevoelens", reageerde Hellebaut na de wedstrijd. "Ik wilde graag over twee meter springen en dat is niet gelukt. Dat vind ik spijtig, want het was mijn doelstelling hier. Anderzijds had ik voor het podium 2m03 moeten springen en ik weet niet of dat zou gelukt zijn. Als je het verloop van de competitie ziet, moet je vaststellen dat een paar meisjes vandaag gewoon sterker waren."

1m93

Hellebaut ging bij haar eerste sprong vlot over 1m89, maar had daarna drie pogingen nodig op 1m93. 1m97 lukte opnieuw bij haar eerste poging. Op twee meter liep het vervolgens drie keer mis. "Op zich heb ik geen slechte wedstrijd gesprongen", zei ze. "Ik had ook goeie benen en was goed uitgerust. Het is jammer. Zonde."

Toekomst

Hoe de sportieve toekomst er voor de 34-jarige Hellebaut uitziet, weet ze nog niet. "Daar kan ik nu nog geen beslissing over nemen. De emoties zijn momenteel te groot. We zien wel na de Memorial Van Damme. Mijn vorm is goed. We gaan er alles aan doen om er daar een leuke avond van te maken

***

Diagonaal herlezen

Alles samengeteld en gedeeld door twee : weeral een reden om te supporteren voor de Vrije Herenigde Republiek der Lage Landen! Dan hadden wij bijna twintig medailles gehad, waaronder bijna de helft goud….

Normaal zou er nooit mogen nagetrapt worden naar iemand die faalt in de sport. Ware daar niet al dat vertoon als vendelzwaaien met wapperende Belgische vlaggen, daar waar vuistvlaggetjes ruimschoots hadden volstaan (!) en ware daar niet ten tweede dat ‘morgen doen we beter’ geweest door uit te kijken naar de Memoriaal Ivo Vandamme. Wat me brengt op de enorme geldverspilling om te proberen iets te betekenen. Dit kunstmatig land is rot tot op het bot, beleeft de laatste maanden van zijn ‘burn out’ : de koning is een oud en afgeleefd man met slechts clowns als opvolgers, de Schatkist is dubbel zo leeg als ze groot is, de Eerste Macht (het parlement) regeert tegen het volk, de Tweede Macht (Justitie) is onmachtig door corruptie, of corrupt door onmacht, wie zal het zeggen, de Derde Macht (de sterke Arm der Wet) is machteloos, stuurloos en onderbemand, en de Vierde Macht (de media) is slaafs onderdanig aan de Gestelde maar nog meest aan de Ongestelde Lichamen.

De feiten zijn de feiten, waar ons Tia zich ook zeer laagvloers, met de lat plat op de grond, zal dienen bij neer te leggen.

***

15-08-2012, 11:17 geschreven door DIGITHALYS

Vakbonden Plakbonden

Vele kleintjes maken één groot…

***

Kroniekje over : de frustratie die een kleine zelfstandige al een halve eeuw meedraagt, onder woord gebracht in De Morgen, door zij die het kunnen weten…..

***

Er klopt iets niet met de vakbonden

OPINIE − 11/08/12, 09u36 DM

***

Guillaume Van der Stighelen: Wie spreekt namens de arbeiders van tapijtfabrikant Desso? Niemand? Van der Stighelen is columnist en auteur van de boeken Creativiteit en Maak van je merk een held. .

De weigeraars worden om het hardst veroordeeld, zonder dat er één aan het woord kwamNooit ben ik lid van een vakbond geweest. Niet dat ik niet wilde. De gelegenheid en de noodzaak om mij aan te sluiten hebben zich nooit voorgedaan. Het grootste deel van mijn actief leven bracht ik door als klein zelfstandig zaakvoerder. Ik heb er dus geen idee van hoe het werkt. Maar ik hou wel van het idee. Vakbonden werden opgericht om evenwicht te brengen in de machtsverhouding tussen werknemers en werkgevers. Tussen bazen en werkvolk. Tussen zij die de touwtjes in handen hebben en zij die het gereedschap in de vuisten houden. Dat is gezond.

Vakbonden zijn er bijvoorbeeld om buiten aan de hekken dreigende taal te roepen terwijl binnen grote akkoorden werden afgesloten tussen hooggeplaatste heren. Tussen de bisque en de gesauteerde coquilles door wordt dan eens diep gezucht rond de vraag: "Wat willen ze nu eigenlijk?"

Tot er iemand op het idee komt hen mee aan tafel te vragen. De leiders van de vakbond mogen dan mee aanschuiven met de hoge heren. Maar na een tijd staat daar weer volk aan de hekken en weer vraagt men zich binnen af: "Maar wat willen ze nu eigenlijk?"

De vakbondsafgevaardigden zijn terecht trots op wat ze uit de brand hebben kunnen slepen na de sluiting van Desso. Er is zwaar over onderhandeld geweest. Het heeft maanden geduurd om alle jobs te redden. Het is een historisch akkoord om u tegen te zeggen. Niet bekomen met harde dreigingen, maar met redelijk overleg. Met een zekere creativiteit. Met goede wil langs alle kanten. En wat blijkt? Dat werkvolk wil nu niet mee. Dat werkvolk weigert dat akkoord waar zovele uren aan gesleuteld is. Waar zovele nachten over vergaderd werd. Met andere woorden, het werkvolk dat uit eigen rangen afgevaardigden kiest om het voor hun rechten op te nemen, aanvaardt niet wat die afgevaardigden voor hen hebben onderhandeld.

Het land is verontwaardigd. Voorpagina's blokletteren dat het een schande is dat in tijden van crisis zo'n voorstel in de vuilnisbak wordt gesmeten. De weigeraars worden om het hardst veroordeeld, zonder dat er één aan het woord kwam. Waarschijnlijk werd er aan die mensen gevraagd te reageren, en meer dan waarschijnlijk zijn die mensen bang om hun verhaal in de krant te doen. Op één dame in Het Laatste Nieuws na. Die legde uit dat ze liever met de fiets gaat werken dan met de auto. Mooi trouwens.

Dit zijn niet allemaal academisch geschoolde mensen. Ze zijn niet geoefend in het brengen van hun verhaal. En de mensen die hun standpunt zouden kunnen verdedigen, tja, die zitten dus binnen mee aan tafel.

Geen leuke baas

Er is dus iets dat niet klopt met de vakbonden. Twee zaken. Eén, op het ogenblik dat de onderhandelaars witte rook door de schoorsteen blazen, blijkt dat ze hun voorstel niet verkocht krijgen aan de collega's op de werkvloer. Hebben ze dan geen enkele keer tussendoor samengezeten met hen om door te praten waar het naartoe ging? Twee, dat ze zich op het ogenblik van de weigering - kan gebeuren - in de pers tegen die collega's verzetten.

Dat laatste is misschien wel het meest verontrustende. Wij kennen die mensen niet die bij Desso werkten. We weten niet wat hun plannen zijn, hoe ze omgaan met de veranderde omstandigheden en hoe ze daar thuis over spreken aan tafel. Misschien heeft de publieke opinie gelijk en zijn het paria's. Maar misschien hebben ze wel elk een heel goeie eigen reden om weigerachtig te staan tegenover die deal. Misschien vinden ze boer Clerck gewoon geen leuke baas om voor te werken. Kan allemaal. We zullen het niet weten. Ze staan alleen met een verhaal dat wij niet kennen, waardoor velen onder ons gaan vermoeden dat het niet meer is dan cash & go. Dat komt ons goed uit. We hebben voorbeelden nodig die illustreren hoe de graaicultuur welig tiert. In alle lagen van de bevolking. Een foute mentaliteit veroordelen geeft ons bovendien altijd het fijne gevoel dat we zelf aan de goeie kant staan.

Het kan zijn dat die mensen straks veel krijgen. Er zullen partijen genoeg zijn om daarover hun oordeel te vellen. Maar wat deze arbeiders niet hebben, zijn vakbondsafgevaardigden die het voor hen opnemen in het publieke debat in plaats van hen af te schilderen als onredelijk. Toch zouden ze die best kunnen gebruiken.

***

Diagonaal herlezen

Alles samengeteld en gedeeld door twee : ik zal kort zijn : de kruik gaat zo lang te water, tot ze breekt.

***

13-08-2012, 18:36 geschreven door DIGITHALYS

Michele Martin, Cerberus, de Hellehond

Onmiddellijk na de feiten, ongemaquileerd….

***

Martin.

Dit stukje gaat over een zekere Martin, de triestige hoofdfiguur van de laatste dag. Ik bedoel natuurlijk niet de goedheilig man, die kleine miesjes gelukkig maakt zonder ze op te eten, lijk Blauwbaard Marc Dutrouw. Niet de Heilige St Martinus dus, maar het loeder dat als moeder geroofde meisjes van honger en dorst liet omkomen. Ze was meer bekommerd voor  de lege wijflessen in haar keukenkelder, dan voor het gevangen ‘wild’ van haar man. Precies het tegenovergestelde dus van wat een zorgzame moeder doet.

Ze kon niet anders, ze deed het uit liefde voor ‘son mari’, die anders dreigde haar in het kolenhok te zwieren. Kon ze terug voor de klas gaan staan, met een kurkdroge job from 9 to 5. Had ze (achteraf gezien) heel zeker beter gedaan, zelfs al moest ze daarvoor direct het geestelijk habijt hebben aangetrokken. Want deze Martin is een vat dat overliep van liefde, inbegrepen voor haar honden. Haar dilemma was, dat ze ‘son mari’ dan heel die tijd moest overlaten aan die kleine mormeltjes, die hij naar hartelust kon vernieuwen en vervangen. Ze volgde dus haar hart en versteende daardoor de hartens van alle andere mensen….

Van de Rechtbank kreeg ze voor haar deel in de zaak van de ontvoerde meisjes, slechts 30 jaar. Wat neerkomt op iets meer dan een jaar per kind. Geen doodstraf, want dat ware te barbaars geweest…De rekening is rap gemaakt want de Belgische Staat is mild voor misdadigers, waarschijnlijk uit voorzichtigheid voor  de eigen Elite : U weet wel, de vooruitziendheid is de moeder van de Voorlopige Invrijheidstelling. Politiekers zijn ook maar mensen.

En zo tuimel de Katholieke Kerk ten tweeden male in de valstrik der Linxen…. Deze keer niet als mededader (pedofilie) maar als Behoeders van hun Christelijke vergevingsgezindheid. U weet wel ; de naakten kleden, de dorstigen laven, de zieken verzorgen, de gevangenen verlossen. Allemaal een beetje archaïsch en al lang niet mee ge-updated. Bijvoorbeeld : de 7 Werken van Barmhartigheid zouden dienen heruitgegeven te worden door het CGKR, want daar is men diervriendelijker voor Mosimmers dan voor Rooms Katholieken. Allez, ik wil zeggen, voorlopig toch. Al geloof ik niet, dat Muzel-griezels zullen toekomen met maar 7 Werken van Barmhartigheid. Zo voor de vuist geredeneerd, zou daar nog moeten bijkomen : geef ons heden iedere dag een flik om af te kloppen, zorg dat onze speciale handel in verboden producten goed draait, stuur ons regelmatig een paar grieten om uit te proberen, zorg dat wij onze uitkering niet voor een kleinigheidverliezen, enz.

Maar het ging over Martin en de Zusters Clarissen. Niet Martin of de Zusters moeten gekruisigd worden, maar de Belgische Justitie. Die en die alleen is verantwoordelijk dat gestrafte misdadigers vroegtijdig kunnen vrij komen. Waarbij ze meten met 2 maten en 2 gewichten, zoals altijd. Horion en Dutroux zullen wel nooit vrijkomen, en dat hebben zij in hoofdzaak te danken aan..het journaille. De doodstraf is wel afgeschaft, maar sommige lijken mogen levend begraven worden… Het is de Staat die dergelijke wetten maakt en die dergelijke wetten in stand houdt. Martin, net zoals iedere crimineel, heeft het recht zich op de Wet te beroepen. Dura lex, sed lex, zou DeWever zeggen, en hij heeft gelijk. Het is de verdomde plicht voor de hoernalisten, om de massa te wijzen dat de Wet er is om te worden toegepast. Martin treft terzake geen enkele schuld, e,n al zeker niet de Nonnetjes, die gewoon de rol van Barmhartige Samaritaan spelen, omdat hun goed hart hen dat ingeeft, en zoals hun goddelijke Meester hen dat heeft voorgedaan. Stenigen, zoals de Muzel-griezels doen, is inderdaad geen optie, maar een prettige bijgedachte…..

Voor Leonard had het kunnen volstaan, met ‘No comment’ te antwoorden. Of, eerder in zijn eigen stijl : dat is gewoon een vorm van emanente rechtvaardigheid. De bal lag meteen in hun kamp, en ze zouden daar gestaan hebben, met hun molentjes….

***

Haar verbannen naar Patagonië, waar ze als kluizenaar tussen de dieren kan leven in het bos? Voor één dag levensmiddelen laten en de coördinaten weggooien. Eerst voorleggen aan Vader Marchal. Als ’t goed is voor hem, zal ’t wel goed zijn voor iedereen.

***

Haar misschien in een en dezelfde cel stoppen als ‘son mari’ en deze dagelijks ter beschikking stellen van het publiek, laten we zeggen tijdens de werkuren van de cipiers, die de cel (op wielen) gewoon buitenrijden, voor de gevangenispoort. Die twee genieten dan iedere dag een beetje verse vrijheidslucht, en het publiek kan zich meteen afreageren. Een soortr ‘smitobollo’ met rotte eieren en rotte tomaten : 5 voor 1 Euro. Altijd prijs. Opbrengst voor een goed doel.

Maar of zelfs dat de woede van de ouders zou stillen, of hun verdriet verlichten? Ik vrees ervoor.

***

11-08-2012, 18:46 geschreven door DIGITHALYS

A.D. zaterdag 11 augustus 2012

Als wriemelende mieren : de Apocalyps aan de voeten van Vermeersch

Als een God in ’t diepst van zijn gedachten…

***

Kroniekje over : de Kamp der Titanen. Eerst was de Perdfesser aan het woord in Knack, dan http://martienpennings.wordpress.com/2012/07/ die daar op af ging met de vlammenwerper, waarop de Perfesser dan weer moest reageren. Het stond bij EJ. Blog, veel te breed en veel te lang, en vooral, eigen aan alle Linxen, grotendeels naast de kwestie. Niet dat in de strijd op leven en dood in Palestina, het Joodse volk alle gelijk van de wereld heeft, maar is dat wel nodig? Als ik de eigendommen van mijn grootouders terug wil van de dief, en de Rechtbank kijkt zedig de andere kant op, dan zijn alle middelen goed. Mis poes, zegt de Perfesser, als ge te lang wacht, dan blijft het gestolen goed de eigendom van de dief.

Ik geef toe : dat is de beste manier om de vrede in huis te halen, gesteld uiteraard dat de bestolene een lam zou zijn, en geen leeuw….

De repliek van de Perfesser (veel te lang) doet mij denken aan die andere truuk van de Linxen in een debat : de realiteit verdrinken in woorden. Het doet mij nog meer denken aan de boer die met de beste bedoelingen stalmest uitspreidt op zijn veld, omdat hij geleerd heeft dat geteerde stalmest een uitstekende natuurlijke meststof is. Maar als de stalmest per ‘excès de zèle’ te dik wordt aangebracht, verstikt die de bodem en meteen de ontkieming….

Allz : volg mij. Hier een paar uittreksels….

***

Als ik vandaag van iemand iets steel, mag die dat uiteraard een onrechtmatige daad noemen en zijn eigendom met alle wettelijke middelen terugeisen. Als ik intussen naar het buitenland gevlucht ben, kunnen zijn kinderen dat eventueel na mijn dood van zijn erfgenamen terugeisen. Maar stel dat na vijf generaties onze achter-achterkleinkinderen elkaar ontmoeten, bestaat er dan nog een wettelijk of zelfs een moreel recht om dat goed terug te eisen? Ik vrees van niet; en, in elk geval na tien generaties, heeft zo’n eis geen enkele zin meer. Niet alleen om wettelijke of praktische redenen, maar ook omdat de notie ‘nakomeling’ niet meer echt toepasselijk is. De afstammelingen van beide partijen hebben na tien generaties slechts een minieme fractie van het genetisch materiaal met de stamvaders gemeen en ook socio-cultureel kunnen ze verregaand geëvolueerd zijn.

Over volkeren en groepen kan men een analoge bedenking maken. In de 17de eeuw heeft Lodewijk XIV Frans-Vlaanderen bij Frankrijk ingelijfd. Dat was, tegenover de bewoners, een onrechtmatige daad en de latere verfransing ervan, was dit eveneens. Geeft dit aan België of Vlaanderen het recht dit gebied nu terug te eisen? Uiteraard niet.

…/…

Stel nu dat men tot norm verheft dat groepen van mensen waarvan de voorouders ongetwijfeld afkomstig zijn uit een ander gebied, het onbeperkt recht hebben om zich terug in dat gebied te vestigen, dan blijkt onmiddellijk dat zo’n universeel principe tot onhoudbare toestanden zou leiden

…/…

Ik moet het herhalen: een ethische beoordeling van handelingen van individuen en groepen moet binnen een redelijke tijdspanne beschouwd worden; bvb maximum vijf generaties. Niemand kan nu nog een deel van de Mexicanen verwijten dat hun voorouders mensenoffers brachten en binnen drie generaties zal men de Duitsers ook de Shoah niet meer kunnen verwijten.

…/…

Denk aan het voorbeeld van Hebron: sommigen willen hun leven en dat van hun kinderen op het spel zetten om daar te blijven wonen. Nota bene bij het graf van Abraham, Izaäk en Jacob, mythische figuren die nagenoeg zeker nooit bestaan hebben (dit zal wel als een antisemitische, islamofobe en christianofobe uitspraak beschouwd worden, maar dan moet dat maar).

***

Diagonaal herlezen

Alles samengeteld en gedeeld door twee : awel nonde miljarde : zoude nu niet beginnen vloeken? En dat durft zich dan Vlaams Nationalist te noemen! Natuurlijk moeten wij Vlamingen niet gewapenderhand gaan heroveren wat de Franse koning amper 300 jaar geleden geroofd heeft.. Maar  via de onderhandelingstafel moeten de Frans-Vlamingen samen met ons, zich in een referendum kunnen uitspreken over de hereniging. De tijden zijn er bijna rijp voor : wie zou er nu niet willen aansluiten bij een economisch welvarende regio? Er kan zelfs altijd geruild worden : Zij La Wallonie, wij Le Nord-Pas-de-Calais….De zekerheid, samen met het buikgevoel van na al die jaren Vlaming gebleven te zijn, zal zwaarder wegen dan als Fransman altijd tweederangsburger voor Parijs te zijn gebleven…. Leg Uw oor maar eens te luisteren, net over ‘De Schreve’….

Niet voor niets nam Duitsland Elza en Lotharingen terug, na mei ’40, en werd ons land samengevoegd met Noord Frankrijk tot de zone Belgien-Nord Frankreich….onder het militair gezag van von Falkenhausen, de vriend van Laeken….

Vermeersch negeert dus het gevoel van verbondenheid dat in ieder volk leeft onafgezien van kunstmatige grenzen. De Lage Landen, de Nederlanden us.  Hij negeert eveneens het feit, dat de overwinnaar telkenst de elite van de overwonnenen vervangt door eigen volk. Mooiste voorbeeld dicht bij ons : Vlaanderen werd na 1830 volgepropt door een Francofone elite, met de bedoeling de kolonisatie door te drijven tot in de laagste regionen. Net hetzelfde als er gebeurde in Frans Vlaanderen…. En meteen de reden is van het verzet moest daar een einde aan gesteld worden…. De onstaat b. leeft al jaren, gevoed door het infuus van de Francofone overheersing!

Ook de factor ‘tijd’ wordt misbruikt door Vermeersch, die toch een erudiet mens is. De historici leren ons, dat we de gebeurtenissen uit het verledenmoeten relativeren, ttz situeren in hun tijdsverband. De mensenoffers van de Azteken zijn te situeren in een bepaalde periode, niet nu. De ‘shoa’ idem. Wat niet wegneemt dat beide begrippen een zee van onrecht beslaan.

Beter ware het geweest te zeggen, dat godsdienstwaanzin de Azteken heeft gedreven, met als voetnota, dat zulks van alle tijden is. Maar de link naar het heden is glad ijs voor een Linxe ex Jezuiet….Islammerij en socialisme zijn tenslotte de collega’s of de opvolgers van de Inquisitie.

Hoe oorlog tot onmenselijkheid leidt, hoeft niet te worden uitgelegd. Maar hoe een beschaafd volk als de Duitsers de oorlog systematisch heeft misbruikt, mag m.i. nooit vergeten worden. Dat de wreedheden toenamen, naarmate de oorlogskansen verliepen, is in zoverre te begrijpen (niet goed te keuren), dat het voor de Duitse Elite een kwestie werd van leven of dood. Zij waren dus gaarne bereid te vechten totterdood (van anderen), als ze er, naar goede socialistische principes,  maar zelf beter van werden.

En dat, Mijne dierbaren is iets wat U nimmer bij Vermeersch zult lezen : socialisme, in wezen een goddelijke ideologie, is des duivels. Ze is dat, geworden omdat de mens in se een egoïstisch monster is. Maar als ik daarover begin, eindig ik altijd bij de Zachtmoedige. En die eindigde aan het kruis.

***

De Perfesser springt in zijn enthousiasme over een veel te hoge horde : zelfs de Aartsvaders zijn een historische fictie. Koning David en Koning Salomon zijn personen die alleen in de verbeelding der Joden hebben geleefd. Vermeersch kan het weten, want hij heeft vele gouden medailles geraapt als theoloog S.J. – Sedert hij is ‘uitgetreden’ slaat hij dus alles kapot, niets uitgezonderd. De Tempel van Salomon, ook in de Romeinse geschriften, zal er dus vanzelf gekomen zijn….

***

11-08-2012, 17:05 geschreven door DIGITHALYS

A.D. vrijdag 10 augustus 2012

Op één letter na...
 

straks veroden in Brussel

***

 
Kroniekje over :

Amsterdamse VVD wil verbod op sissen naar vrouwen

vrijdag 10 augustus 2012 10:35 el—ELSEVIER

***

De VVD in Amsterdam wil sissen, schelden en provocerend gedrag jegens vrouwen in de hoofdstad strafbaar stellen. De partij verwacht dat een meerderheid van de gemeenteraad het voorstel zal steunen.

Sissen naar vrouwen moet worden aangepakt, vindt de VVD

Noord-Afrikaanse jongens

De Belgische filmstudente Sofie Peeters zorgde onlangs voor ophef met de documentaire Femme de la Rue. Daarin is te zien hoe vrouwen in Brussel op straat worden nageroepen, uitgescholden, betast en bespuugd door overwegend Noord-Afrikaanse jongens.

Dat zegt VVD-fractieleider Robert Flos vrijdag tegen elsevier.nl. Flos vraagt burgemeester Eberhard van der Laan (PvdA) om een onderzoek naar specifiek op vrouwen gerichte initimidaties in de openbare ruimte. Ook moet worden uitgezocht in welke wijken de problematiek speelt.

Allochtonen

De VVD denkt dat de schuldigen vooral moeten worden gezocht in allochtone hoek, maar Flos wijst erop dat ook 'witte bouwvakkers' zich aan sissen bezondigen.

Wat de liberalen betreft wordt om een verbod op verbale intimidatie opgenomen in de Algemene Plaatselijke Verordening.

Omdat PvdA-Kamerlid Ahmed Marcouch onlangs een vergelijkbare oproep deed, verwacht Flos steun van de PvdA voor zijn voorstel. Daarmee zou er een meerderheid zijn in de Amsterdamse raad.

Lokvrouwen

Voor de handhaving van een verbod sluit Flos de inzet van 'lokvrouwen' niet uit. 'Maar eerst moeten we in kaart brengen hoe wijdverbreid het probleem precies is. Als stad moeten we een statement afgeven dat dit gedrag onacceptabel is.'

De VVD vindt een verbod op sissen - omdat vrouwen zich 'gekwetst' kunnen voelen - niet in strijd met de vrijheid van meningsuiting. 'Daar gaat dit niet over. De VVD staat voor veiligheid. Beledigingen en intimidatie pikken wij niet.'

***

Diagonaal herlezen

Alles samengeteld en gedeeld door twee : in naam van alle Noord Afrikaanse fauna en flora, moet ik protesteren tegen het stigmatiseren va een van de aldaar levende specimen, de homo erectus Africanus. Handen thuis houden, tot daar, maar ogen in de zakken moeten steken : dat gaat hun voortplantingsorganen te boven!

Vooral voor Mo Slimmers tijdens de Rammadam zijn de verlokkingen bijna niet te weerstaan : ze moeten zich ‘onthouden’ tot de duisternis over de aarde is neder gedaald. Maar dan zijn al die grieten al lang ergens binnen gevlucht, of ze zitten thuis, op hun nagels te bijten. Waar alleen de moor of het fornuis naar hen fluit…..

Nee hoor! Als dat nog lang duurt, zal ’t rap gedaan zijn! Als er tussen de blanken niets te beleven valt voor de pikzwarten, de gebronsden of de gebruinden, waarom zouden ze dan nog blijven? In donker Afrika bestaan er geen sis-of fluitverboden. De Mannekens Pis lopen daar zelfs vrij in ’t wild. Men mag er zelfs op geiten en schapen fluiten zoveel men wil, en zich vrijpostig gedragen : niemand zal gechoqueerd zijn voor wat wij hier ‘openbare zedenschennis’ zouden noemen. Zich oraal vergrijpen aan vrouwen is in die Prachtlanden trouwens quasi onbegonnen werk : wat er onder die tentzeilen zit, kan evengoed een honderdjarige zijn of een bakvis. Fluitjesmelk dus.

Wie wel de pineut van het hele sis-verhaal dreigt te worden, dat zijn de metsers hoog op hun stellingen. Zij dreigen het voorrecht dat even oud is als dat andere oudste beroep ter wereld, belaagd te zien door ‘lokvogels’. Iedereen weet toch, dat het nafluiten een eerbetoon was? Met korte of lange bewonderende fluitjes drukten zij hun respect uit voor het vrouwelijk schoon, dat zich maar al te graag liet uitfluiten. Anders waren die daar niet speciaal langs gelopen. Maar handtastelijk in het bijzijn van al die vrienden? Een klein kind weet toch dat moeder-de-vrouw in de kortste keren hen thuis zou opwachten met de deegrol?! Maar de poco’s hebben weer een (dun) boompje om zich achter te verschuilen : hun beschermelingen, de Allah-zonen, doen gewoon zoals de metsers al jaren doen…. Misschien hebben ze het zelfs daar geleerd….Niets ernstigs dus, al moet de overlast toch een beetje getemperd worden……

Zou dat een vorm zijn van het nieuws naar zijn hand zetten…..

***

(*) VVD : VVD dat zijn de Nederlandse Blauwe Geschelpten, de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie. Wie in de oprisping van de Heer FLOS een verkiezings-manoeuvre ziet, is een vuige populist. De Heer Flos ontkent dat hij meesurft op de golven van de actualiteit : hij handelt alleen om zijn vrouwelijke kiezers te behagen, zodat niet hij hen, maar zij hem bewonderend dienen na te fluiten.

10-08-2012, 18:30 geschreven door DIGITHALYS

Kroniekje over :

Nieuwe klacht tegen Sharia4Belgium

vrijdag 10 augustus 2012, 08u36

Bron: belga

***

Het Instituut voor de gelijkheid van vrouwen en mannen dient een een klacht in tegen de radicale moslimorganisatie Sharia4Belgium. Aanleiding is de videoboodschap op Youtube waarin een woordvoerder van de beweging de maakster van de reportage "Femme de la rue" een "prostituee" noemt.

Het Instituut  ontving de voorbije weken verschillende klachten die protesteren tegen "de ernstige uitlatingen aan het adres van vrouwen", die op de videoboodschap te zien zijn.

Volgens het Instituut zet de video van Sharia4Belgium aan tot discriminatie, haat, geweld en segregatie jegens een groep, namelijk vrouwen. Daarom dient het klacht in op basis van de Wet van 10 mei 2007 ter bestrijding van discriminatie tussen vrouwen en mannen

"De toename van het aantal klachten de voorbije dagen, zowel op het Instituut als op sociale netwerken, toont ons dat onze maatschappij dergelijke uitlatingen en daden die uitgaan van de superioriteit van het ene geslacht op het andere, krachtig veroordeelt," aldus Michel Pasteel, directeur van het Instituut voor de gelijkheid van vrouwen en mannen.

***

Diagonaal herlezen

Alles samengeteld en gedeeld door twee : er schijnen zo’n 600.000 vreemdelingen in het land B. te leven, met misschien wel evenveel illegalen daarnaast, waarvan 50% vrouwen : de nieuweling zal zijn werk hebben! Als Moeder-de-Muzelma op haar strepen wil staan : ziehier een nuttige tip. Zij, in de Moskee-ten, mogen niet bij hun eigen mannen komen, en vice versa. Kom maar eens zien in de Christelijke Gebedsdiensten! Iedereen zit er naast iedereen : discrminatie-loos. En dat mag van de Pastoor!

Niet dat ik aandring om zich te bekeren, ik wil alleen maar zeggen dat er veel anti-discriminatiewerk aan de winkel is!

***

10-08-2012, 12:55 geschreven door DIGITHALYS

A.D. vrijdag 10 augustus 2012

Verboden verkeersbord in het land B.

Die kansarmen moeten toch ook kunnen leven…

*** 

***

Kroniekje over :

Rituele besnijdenis in opmars in België

Het aantal rituele besnijdenissen in ons land is de afgelopen vijf jaar toegenomen. De ziekteverzekering (Riziv) kwam vorig jaar tussenbeide voor 25.286 besnijdenissen, goed voor een totale kost van 2,476 miljoen euro. Dat schrijft Le Soir. .

In 2006 kwam het Riziv voor 19.853 ingrepen tussen. Dat geeft een toename van 21 procent tegenover de 25.286 ingrepen in 2011.

De afgelopen 25 jaar zou één op de drie jongens geboren in België besneden geworden zijn. Er zijn evenwel geen statistieken over de reden van besnijdenis: medische, religieuze of persoonlijke reden. Le Soir bevroeg echter verschillende Waalse en Brusselse ziekenhuizen. Daaruit blijkt dat 80 tot 90 procent van de ingrepen omwille van religieuze of culturele redenen gebeurd.

Het ministerie van Volksgezondheid benadrukt dat de omstandigheden waarin de ingreep uitgevoerd wordt, het belangrijkst zijn. De artsen herinneren eraan dat het "niet om een noodzakelijke ingreep" gaat en dat "geen enkele chirurgische ingreep ongevaarlijk is".

Bron De Morgen

***

Diagonaal herlezen

Alles samengeteld en gedeeld door twee : wie besneden wordt, is die ziek of invalide? Waarom komt de Rijksdienst voor Ziekte en Invaliditeit dan tussen voor dergelijke nutteloze ingrepen?

Goed, er zijn bijna 20.000 legale ingrepen. Met evenvele illegale daar naast? Brengen wij die vreemdelingen op die manier onze beschaving bij? Of dringen zij ons de hunne op? Is ‘herstellen van een maagdenvlies’ ook een ziekte? En toch ortdt alles door de ‘Ziekenkas’ terugbetaald…. Uitlegt van Perfesser Marleen Temmerman (SP) : dat ‘herstel’ is nodig voor de ‘eer’ van het meisje. Besluit : zonder eer in het huwelijksbootje stappen is ook een ziekte….

Me dunkt ik hoor Meneer de Jugepee een dief vrijspreken, omdat die gewoon zelf een bepaalde sociale misgroei had rechtgezet, door te pikken bij iemand die dat geld had dat de dief mankeerde….

***

10-08-2012, 12:10 geschreven door DIGITHALYS

A.D. vrijdag 10 augustus 2012

In Muzelmannij-termen : de tweede fase

Dicht bij de voltooiïng.

***

***

Kroniekje over :

De Derde Wereldoorlog volgens een Franse socioloog

08 augustus 2012

Een column door Frank Creyelman

***

© 2004 - 2012 Vlaams Belang - Afdeling Mechelen Het zat al enkele jaren in mijn archief, het interview met de Franse socioloog Guillaume Faye over de grote rellen met allochtonen in de Franse banlieus. Naar aanleiding van de rellen in Brussel en de aanvallen op politieagenten in Mechelen vond ik het de moeite waard om het u even onder de aandacht te brengen.

Volgens Faye staat Europa immers aan de rand van de derde wereldoorlog. De toenmalige rellen in Frankrijk en vandaag in Brussel, Antwerpen of Mechelen zijn niet meer dan een voorsmaakje, een opwarmer. Het wordt een etnische burgeroorlog, waarvan het front van Europa over het Midden-Oosten tot Azië zal reiken. Frankrijk en België liggen in het brandpunt. Dat is in een notendop de onheilspellende boodschap van Faye in Menzo.

Faye voorspelt een bloedige cocktail van stadsguerrilla, razzia's, terrorisme en zelfs verwoestende nucleaire aanslagen. Vroeger werden de waarschuwingen van Faye weggewuifd , maar sinds de rellen wordt er met aandacht naar hem geluisterd. Hoe zeker is Faye van zijn catastrofe-scenario? "Net zo zeker als van het feit dat iemand die spookrijdt op de autosnelweg vroeg of laat een frontale botsing zal hebben. Het exacte moment is moeilijk te voorspellen, maar dat het gebeurt is zeker."

Het verhaal dat de Franse rellen het gevolg zouden zijn van sociaal-economische kansarmoede of maatschappelijke uitsluiting wordt door Faye weggelachen. "Immigranten krijgen ruime steun en hulp. Ik zou zelfs durven zeggen dat een clandestiene immigrant vandaag medisch beter beschermd is dan een autochtoon. De Polen, Italianen, Portugezen en Spanjaarden die in de jaren dertig en veertig naar Frankrijk kwamen, werden niet geholpen, in geen enkel opzicht. Nochtans zijn daar nooit rellen mee geweest. Immigranten zijn nog nooit zoveel geholpen als vandaag de dag."

Faye steekt niet onder stoelen of banken dat de massieve aanwezigheid van de islam een "enorm probleem" is, net als de "onmogelijkheid om grote groepen nieuwkomers op een fatsoenlijke manier te integreren". En misschien doet al die hulp van de overheid er ook geen goed aan. "Het is iets wat eigen is aan de Maghrebijnse en islamitische denkwijze, een buitengewoon eigenaardig sentiment, maar men moet er wel rekening mee houden. Men veracht degene door wie men geholpen wordt, want door hen te helpen verneder je ze eigenlijk, in hun denkwijze. Hoe meer je ze betuttelt, hoe erger de reactie zal zijn." Het is misschien een wijze les voor de politiek, niet alleen in Frankrijk, maar ook bij ons.

Mensen die al last hebben van 'islamofobie' of gewoon slaapproblemen kunnen dit beter niet lezen. Maar voor wie wil weten wat er mogelijk op ons afkomt, zetten we de belangrijkste uitspraken van Faye even op een rijtje.

DE DERDE WERELDOORLOG VOLGENS GUILLAUME FAYE

Integratie is gedoemd te mislukken

"Generaal De Gaulle zei: om een Kir te maken heb je witte wijn en Cassis nodig. Als je er teveel Cassis bijvoegt is het geen Kir meer. Wat hij bedoelde is: je kunt slechts beperkte groepen integreren."

"Op dit ogenblik vormen niet-Franse bevolkingsgroepen in Seine-Saint-Denis en andere plaatsen in Ile de Franse, maar ook in Roubaix en vele andere grote steden in Frankrijk, de meerderheid. En meerderheidsgroepen kun je niet integreren."

Etnische burgeroorlog

"Deze evolutie zal er finaal toe leiden dat de verzorgingsstaat in elkaar klapt."

"De rellen die we nu meegemaakt hebben, zijn maar de prelude van een echte catastrofe die naar mijn gevoel rond 2010 zal losbarsten. De Canadese Wright-foundation in Vancouver heeft de datum waarop etnische conflicten uitbreken die de vorm van een burgeroorlog zullen aannemen, voorspeld in de vork 2007-2010."

Het discriminatie-verhaal is een mythe

"Altijd gaat men de oorzaken in het sociaal-economische zoeken. Dat is niet alleen een marxistische manier van denken maar vooral: ze klopt niet."

"Het is grote onzin om te beweren dat de allochtonen in de banlieues aan hun lot worden overgelaten. Het omgekeerde is waar. Clichy-sous-Bois, waar de rellen zijn begonnen, krijgt op zijn eentje bijna de helft van de gelden die bedoeld zijn om 'moeilijke' steden te helpen. Ik heb stellig de indruk dat de aanstokers van de rellen gewoon op een aanleiding wachtten, die ze dan vonden in de dood van twee allochtonen die in een elektriciteitscabine waren gekropen."

100.000 euro per migrant

"Economist en professor Loland, ooit winnaar van de Franse prijs economie en een uiterst betrouwbare bron, meent dat de kost van alles wat direct of indirect met immigratie te maken heeft op 36 miljard euro (!) per jaar (!) moet geschat worden. Dat is 80% van het deficit (tekort) van de Franse staat, of 13,5% van de jaarlijkse uitgaven of 3,5 keer het gat in de sociale zekerheid. Let wel, het is niet Le Pen die dat zegt, maar een gerespecteerd wetenschapper. Hij schat de kost van elke migrant die de grens oversteekt op 100.000 euro."

Islamitische veroveringstocht

"Het gaat (bij de rellen) volgens mij veel meer om een revolte dan om criminelen die hun wijk politievrij willen houden. Men zou dus moeten weten waarom men precies heeft gerevolteerd."

Menzo: De Unie van Islamitische Organisaties heeft het geweld wel veroordeeld.

"Men vergeet dikwijls dat de islam in wezen een hypocriete godsdienst is. In de koran staat dat men onder bepaalde omstandigheden mag liegen, bijvoorbeeld als je je in een zwakke positie bevindt, of als je de zaak van de islam ermee vooruithelpt. Ik acht het dus niet uitgesloten dat men zich naar de buitenwereld distantieert, maar intern aanspoort. Dat heeft ook Dominique De Villepin gezegd overigens. Het gaat hier natuurlijk niet over alle imams of de islam als geheel, maar zeker is dat er zijn die bezig zijn met een veroveringstocht de Dar-Al-Harb."

Drie stadia

"In de islam telt men drie stadia: de Dar-Al-Suhl, de nog niet veroverde gebieden. De Dar-Al-Harb, dat is het stadium van de verovering. En de Dar-Al-Islam, het moment waarop de niet-gelovigen onderworpen zijn. In Egypte verschijnt elk jaar een islamitisch woordenboek. In de editie van dit jaar zijn Frankrijk, België en het Verenigd Koninkrijk aangeduid als gebieden die in het stadium van de Dar-Al-Harb zijn. Dat is de situatie waarin we ons bevinden."

Veelbetekenend

"Het is voor het eerst dat er openbare gebouwen in brand zijn gestoken: politiekantoren, scholen enzomeer. Dat wordt geminimaliseerd maar het is zeer betekenisvol."

Ongecontroleerde immigratie loopt fout af

"Eén van de oorzaken is ongetwijfeld dat we ongebreidelde en ongecontroleerde immigratie toelaten."

"Hoe kun je verwachten dat dat goed gaat? Zelfs met de gigantische hoeveelheid middelen en mensen die de staat investeert onder de vorm van toelagen, medische verzorging, onderwijs, speciale programma's en noem maar op kun je dat niet verwachten."

"Japan is net zo rijk als wij, maar telt bijzonder weinig immigranten. In Japan hoef je dan ook niet te rekenen op ook maar enige tegemoetkoming. In Frankrijk daarentegen zal binnen tien jaar het aantal jongeren van allochtone herkomst verdubbeld zijn. Integratie helpt dan niet meer. De politieke klasse geeft er zich hoegenaamd geen rekenschap van dat dit uitmondt in een catastrofe." "Een Braziliaan is geen Rus. Alleen politici schijnen dat niet te weten."

Criminaliteit en de oorzaken

Van 1989 tot 1998 steeg de criminaliteit door minderjarigen met 176% en het aantal veroordelingen is van 1994 tot 1998 verdriedubbeld tot 45.000. Volgens Faye ligt de oorzaak niet bij werkloosheid of laksheid van de ouders.

"Er zijn twee oorzaken die er samen voor zorgen dat de criminaliteit stijgt. De eerste is de sociale heterogeniteit. Alle landen met een heterogeen samengestelde bevolking hebben last van criminaliteit. De twee landen met de laagste criminaliteitscijfers ter wereld zijn tevens de landen met de meest homogene bevolkingsgroepen: Japan en Costa Rica. Aristoteles zei al dat een maatschappij maar democratisch en harmonieus kan zijn als ze homogeen is. Zo niet wordt het een tirannie."

"De tweede oorzaak is de laksheid van het apparaat dat de orde moet handhaven: politie en justitie. In Tunesië is er een huizenhoge werkloosheid maar de criminaliteit is er bijzonder laag, omdat politie en justitie hard optreden. In Saoedi-Arabië kunt u zonder problemen uw autosleutels en uw portefeuille op het dak van uw auto laten liggen, want wie het in zijn hoofd haalt om uw portefeuille en auto te stelen, riskeert zijn hand kwijt te geraken. Hier echter staan de allochtonen tegenover een staat die, sedert de revolte van (mei) 1968,alle repressie afwijst."

Voor wie er aan denkt om op de traditionele partijen te stemmen bij de gemeenteraadsverkiezingen. slaap rustig verder;

***

Diagonaal herlezen

Alles samengeteld en gedeeld door twee : wereldoorlog of niet, spookrijder of niet, het is altijd en overal nuttig zo ’n beetje onder het schedeldak van de tegenpartij te kunnen kijken. Als die voor zichzelf een bepaalde theorie aanhoudt, is het voorzichtig daarmee rekening te houden.

"In de islam telt men drie stadia: de Dar-Al-Suhl, de nog niet veroverde gebieden. De Dar-Al-Harb, dat is het stadium van de verovering. En de Dar-Al-Islam, het moment waarop de niet-gelovigen onderworpen zijn. In Egypte verschijnt elk jaar een islamitisch woordenboek. In de editie van dit jaar zijn Frankrijk, België en het Verenigd Koninkrijk aangeduid als gebieden die in het stadium van de Dar-Al-Harb zijn. Dat is de situatie (het stadium van de verovering) waarin we ons bevinden."

Voor onze Grote Geesten is dit natuurlijk klinkklare onzin : ze zijn er zeker van die onzin uit de hoofden van de Muzel-griezels te kunnen praten, op dezelfde manier als er afgerekend werd met het Christendom. Dus staan de allochtonen tegenover een Overheid die, sedert de revolte van (mei) 1968,alle repressie afwijst. U weet wel : ‘het is verboden te verbieden’, en ‘criminaliteit is een vorm van sociale herverdeling’…. En dus wordt er verder lustig onrust gezaaid zodat de maatschappij alle stabiliteit verliest. Simpel gesteld : de mensen durven niet meer buiten komen na zonsondergang.

Stel U voor dat in de Pauselijke Encycliek ‘Rerum Novarum’ volgende passage was voorgekomen, uiteraard aangepast aan de eigen religie.

In de koran Bijbel staat dat men onder bepaalde omstandigheden mag liegen, bijvoorbeeld als je je in een zwakke positie bevindt, of als je de zaak van de islam Christelijke Leer ermee vooruithelpt

Als het Eigen Volk dat had gezegd, dan was het ‘onverwijld’ tegen de muur geplakt. Nu vreemden dat als een wezenlijk deel van hun ‘religie’ voorstaan, gaat men er achteloos aan voorbij. De ‘Opwarming van de Aarde’ is inderdaad een veel ongevaarlijker onderwerp…

Het is te laat de put gevuld als het kalf verdronken is. Niemand beter dan Polum kan dat verwoorden : zie http://blog.seniorennet.be/polkun/   

… de "conservatieve minister Nikos Dendias. Die is blijkbaar wakker geschud door de neo-nazisten van " de gouden dageraad".  Die man is plots tot de ontdekking gekomen dat de moeltikoel de grieken de keel dicht nijpt.  Het is, zegt de brave inborst, een nog groter probleem dan de economische toestand met dewelke griekenland kampt. Er zal dus verder jacht worden gemaakt op illegalen . Als bekentenis kan dat tellen. De gouden dageraad-boys zijn daar blijkbaar niet de enige neonazi's …/… Zo zie je maar dat eerst  het land volledig moet leeggevreten worden aleer de pottelikkers, waar ook in de eu,  tot het besef komen dat de multikul een totale mislukking is. Tot het besef misschien wel, maat tot zulke bekentenis...! Bovendien moeten die "democraten" in hun eigen beurs (stemmen) worden getast aleer wakker te worden. Pas dàn schieten ze in aktie en worden de pampers vervangen door schietgeweren. In het geval van griekenland rijkelijk laat. Beter laat dan nooit natuurlijk. Of onze poco's ooit wakker geschud worden is zéér de vraag. Laat ons hopen, een beetje vroeger dan de Grieken

Ik lees vandaag verder met stijgende verbazing, dat in Griekenland de jacht op illegalen is ingezet. Ze worden opgepakt met bosjes. Om vervolgens weer losgelaten te worden, zoals bij ons in Oostende?

10-08-2012, 11:26 geschreven door DIGITHALYS

A.D. donderdag 9 augustus 2012

Wie het schoentje vestje past

Trekke het aan….

***

Kroniekje over :

Het is niet omdat we er voorlopig niet te veel van gebakken hebben op de Spelen, dat we onze frustraties nu moeten uitwerken op een 20-jarige

OPINIE − 09/08/12, 07u11

***.

Baanwielrenner Gijs Van Hoecke is niet meteen voor het geluk geboren. Hij reed om te beginnen geen platte prijs tijdens het omnium-baanwielrennen. Bovendien had hij niet in de gaten dat een paparazzi-fotograaf van de Britse schandaalkrant The Mirror hem in het vizier had toen hij in -zoals dat heet - kennelijke toestand uit een Londense discotheek kwam gestrompeld. Uit de foto's blijkt overigens duidelijk dat Van Hoecke op dat ogenblik helemaal niets meer in de gaten had.

Het leedvermaak van The Mirror is trouwens een beetje ongepast. De Britten mogen dan al een fabelachtige medaille-oogst hebben binnengehaald, dat neemt niet weg dat het nog altijd de Europese natie bij uitstek blijft waar comazuipen het meest voorkomt.

De reacties waren voorspelbaar, en in een mum van tijd stroomden de fora van de sociale media vol met kritiek, zeker omdat het "allemaal met ons belastinggeld" gebeurde.

Natuurlijk konden de heren van het BOIC niet achterblijven: de jonge wielrenner werd prompt op de eerste Eurostar richting België gezet, en ook zijn ploegmaten lieten onmiddellijk weten dat zij op het bewuste moment in geen mijlen van de bewuste discotheek waren geweest. Hoe moedig toch.

En hoe hypocriet. Mochten de heren van het BOIC met evenveel daadkracht en beslistheid de voorbereidingscampagne voor deze Olympische Spelen hebben begeleid, misschien hadden we dan nu een paar medailles meer. Misschien zit daar wel de onderliggende psychologie: Van Hoecke wordt het waarschijnlijk nog niet eens zozeer kwalijk genomen dat hij de bloemetjes heeft buitengezet, wel dat hij dat durfde zonder iets noemenswaardig gepresteerd te hebben.

Vergelijk het met Tom Boonen: die mag zich wel af en toe van witte lijn vergissen, zolang hij het daaropvolgende jaar maar opnieuw een paar klassiekers wint, wordt hem dat prompt vergeven. Maar een jonge kerel, die in voorbereiding voor de Spelen maandenlang als een monnik geleefd heeft, en die dan, als decompressie en om zijn slechte prestatie even te vergeten, een nachtje op de lappen gaat, wordt meteen aan de schandpaal genageld.

Het is niet omdat we er voorlopig niet al te veel van gebakken hebben op de Spelen, dat we nu al onze frustraties daarover moeten uitwerken op een twintigjarige die na maandenlange onthouding van een paar pinten of cocktails onderuit ging.

Beter dan verontwaardiging is relativering. Een collega twitterde gisteren: "Als straks ook nog uitlekt dat hij wakker werd tussen twee Oezbeekse kogelstootsters, zal Gijs Van Hoecke mijn grootste idool ooit zijn." That's the spirit.

Yves Desmet

Politiek commentator v/d DM

***

Diagonaal herlezen

Alles samengeteld en gedeeld door twee : Smetje van ’t Gazetje! Zou die dat van ‘zich vergissen van witte lijn’ alleen gevonden hebben? Of zou hij die inspiratie proefondervindelijk opgedaan hebben?

Over de tweeling Borlé geen woord. Die hebben nochtans ook niets gepresteerd. Maar die kunnen het, net als alle Sansculotten, goed uitleggen. Gijs zweeg en stak zijn kop onder te tapkraan en liet zijn hart gewoon vollopen : weg sponsoring, weg subsidies, en waarschijnlijk: weg lief. Voortaan weer den boer op als voorheen, met eetzak en drinkpul. Londen, dat zal voor altijd een nare herinnering blijven….

***

09-08-2012, 18:47 geschreven door DIGITHALYS

A.D. donderdag 9 augustus 2012

De vlag van Kroatië :

Zij hebben het geflikt, zelfs zonder Leeuw!

***

***

Kroniekje over : hieronder een sterk staaltje van Vuil-Lynxe verslaggeving die voetje-bij-voetje ontaardt in ruige geschiedenis-vervalsing. Als er veel te verhullen valt, schrijven ze lange artikels. Of : hoe een fles wijn ofwel half leeg kan zijn, ofwel half vol. Hier echter wordt een volle fles wijn (de zelfstandigheid, meer of min, van al die volkeren) zo maar in het gootgat gekieperd en vervangen door gekleurd water.

Waar de gewenste redenering mislukt, wordt bok Lynx altijd een kunstgreep toegepast “anderzijds moet worden gezegd”….: eens in het verhaal vast staat dat ook hun vriendjes evengoed attrociteiten hebben gepleegd, wordt Milosevic ten tonele gevoerd. Dan moet wel gesproken worden over zijn veroordeling door het Internationaal Hof van Den Haag…. waar bleek dat die nog een groter massa-moordenaar is geweest dan de anderen. Maar dat wordt niet gezegd, toch niet met zoveel woorden.

Karl va den Broeck (wat is dat toch met die Lynxe hoernalisten, altijd met namen uit de onderste regionen van de menselijke anatomie…) heeft, om onderstaand artikel te schrijven, lang en hard zijn klavier moeten mishandelen. Is altijd zo met een advocaat die de misdadigheid onder veel woorden moet goedpleiten. Een pleidooi over de waarheid is altijd zeer kort. Is U dat nog nooit opgevallen? Mocht U daaraan twijfelen : zie in fondo.

***

De onafhankelijkheidsstrijd van de Kroaten was een voorbeeld voor het Vlaams Blok

OPINIE − 08/08/12, 08u35

***

Volgens Filip Dewinter heeft het Vlaams Blok de Kroaten nooit militair gesteund tijdens de oorlog, meldt Karl van den Broeck, chef Boeken van De Morgen. Hij volgde het Vlaams Blok voor deze krant tussen 1991 en 1997. .

De ontwapende Serviërs waren toen geen partij meer voor het Kroatische leger dat onder meer door extreem rechtse huurlingen uit West-Europa werd gesteund Tussen 1991 en 1996 ben ik vijf maal in Kroatië geweest. Met de jongeren van Vlaams Belang stuurden we containers met hulpgoederen en medicijnen. We waren ook de eerste politieke fractie in België die de onafhankelijkheid erkende. Maar militaire steun? Nooit."

Dat liet Filip Dewinter gisteren aan De Standaard weten nadat er heisa was ontstaan over een tweet waarin hij zei "een beetje jaloers" te zijn op de Kroaten die op 5 augustus het einde van hun onafhankelijkheidsoorlog vierden. Hij liet ook een bericht na over generaal Ante Gotovina : "een Kroatische held, oorlogsmisdadiger voor anderen".

Gotovina werd in 2011 door het Joegoslavië-tribunaal in Den Haag veroordeeld wegens oorlogsmisdaden en misdaden tegen de mensheid. Hij leidde het offensief in de Krajina, een streek in Kroatië waar vooral Serviërs woonden en verdreef tijdens de zogenaamde Operatie Storm meer dan 90.000 etnische Serviërs. Het was de eerste 'etnische zuivering' in de Joegoslavische oorlog.

Dat Filip Dewinter sympathie betuigt aan dit offensief, en aan Gotovina, ligt volledig in de lijn van de koers die de partij al sinds 1992 vaart. Alleen gebeurde dat vroeger met iets minder scrupules.

De steun van het Vlaams Blok aan de Kroaten, en vooral aan de meest extremistische groepen binnen het Kroatische leger, is goed gedocumenteerd in een aantal standaardwerken over de partij (Wat het Vlaams Blok verzwijgt van Marc Spruyt uit 2000 en vooral Het Vlaams Blok van Hugo Gijsels uit 1992) en werd in die bewuste jaren door een aantal journalisten - onder wie ondergetekende - op de voet gevolgd.

Huurlingen ronselen

Dat het Vlaams Blok geen militaire steun gaf aan de Kroaten is voer voor discussie. Op 8 april 1992 publiceerde Jörgen Oosterwaal (toen nog Wetstraatjournalist bij De Morgen) een interview met Jan Huybrechts, op dat moment voorzitter van de Vlaams Blok Jongeren. Die verklaarde dat acht Vlamingen aan Kroatische zijde hadden deelgenomen aan de gevechten in ex-Joegoslavië. Volgens hem stuurde het Vlaams Belang jonge Vlamingen door naar Nederland om zich daar als vrijwilliger te kunnen aanbieden voor de Kroatische zaak. Huybrechts verwees naar de Nederlands-Kroatische Werkgemeenschap van Douwe van der Bos, een ex-lijsttrekker van de Centrumdemocraten, die via De Telegraaf openlijk huurlingen ronselde.

Huybrechts zei ook dat hij Van der Bos in Zagreb had ontmoet. Van der Bos vocht in het Kroatische Bevrijdingsleger (HOS), de paramilitaire vleugel van de extreem rechtse HSP (Kroatische Partij voor het Recht) die al in september 1992 door president Tudjman verboden werd.

Twee dagen later, op 10 april 1992, is Douwe van der Bos te gast in het Antwerpse hoofdkwartier van het Vlaams Blok. Op een 'Kroatië-Avond' toont hij - in aanwezigheid van toenmalig Vlaams Blok-senator Wim Verreycken en Filip Dewinter - een video waarin hij en zijn huurlingen in actie te zien zijn. Tijdens die avond, waarop ondergetekende aanwezig was, konden "geïnteresseerden" hun naam opgeven om "meer informatie" te krijgen.

De beruchte Kroatië-avond in Antwerpen was aanvankelijk een organisatie van het Vlaams Blok. Omdat Het Nieuwsblad diezelfde ochtend ruchtbaarheid had gegeven aan het initiatief, werd plots Voorpost naar voren geschoven als organisator. Deze organisatie ontstond uit het puin van de als privémilitie veroordeelde Vlaamse Militanten Orde. Van der Bos was lid van Voorpost-Nederland.

Aan Het Nieuwsblad ontkende Huybrechts toen dat het Vlaams Blok huurlingen ronselde voor Kroatië. Maar De Morgen ontving nooit een recht van antwoord op het artikel dat op 8 april verscheen en waarin de VBJ-voorzitter zich veel genuanceerder had getoond. Huurlingen ronselen voor een vreemde mogendheid is verboden in België. Dat verklaarde ongetwijfeld de voorzichtigheid van het Vlaams Blok.

Eenzijdige dwang

Het Vlaams Blok had ook een eigen hulporganisatie 'Hulpcomité Kroatië: volk in nood'. Dat zamelde hulpgoederen in via Voorpost-kopstukken Luc Vermeulen en John Spinnewyn.

In die periode organiseert het Vlaams Blok ook vormingsavonden over Kroatië. Daarin prijst Karim Van Overmeire de brochure Kroatië, de schaduwkant van Douwe van der Bos aan.

Begin 1992 wordt het Vlaams Blok uitgenodigd door de Kroatische regering en het is bij die gelegenheid dat Wim Verreycken, Filip Dewinter en Francis Van den Eynde poseren voor een tank. De foto wordt in het partijblad afgedrukt.

De onafhankelijkheidsstrijd van de Kroaten was een voorbeeld voor het Vlaams Blok en, afgaande op de tweet van Dewinter, is dat nog steeds het geval.

Tijdens een zomeruniversiteit, in 1995, schrijven de VB-Jongeren dat die cursussen een goede gelegenheid zijn om de VBJ-kaderleden extra te motiveren "voor de strijd die op het thuisfront wacht: de strijd voor een onafhankelijk en Vlaams Vlaanderen."

Ook Jurgen Ceder laat zich niet onbetuigd. In 1996, hij is dan al senator, wordt hij als waarnemer naar de verkiezingen in Bosnië-Herzegovina gestuurd. In het partijblad van het Vlaams Blok pleit hij voor de opsplitsing van het land in drie mono-etnische staten: "Het is de taak van Europa er mee op te houden de Bosnische volkeren te dwingen tot een ongewild samenleven in één staat. Het is de taak van Europa om de vreedzame opsplitsing van Bosnië te organiseren, zo veel mogelijk door onderhandelingen, waar nodig met eenzijdige dwang. Als Europese volksnationalisten kunnen wij niet enthousiast zijn over het bestaan van een islamitische staat in Europa, maar te vrezen valt dat het onvermijdbaar is. Het is duidelijk dat de Bosnische Kroaten en Serviërs af willen van de 'eenheidsstaat' Bosnië- Herzegovina en zich willen verenigen met respectievelijk de republiek Kroatië van Tudjman en het Groot-Servië van Milosevic. Het zelfbeschikkingsrecht der volkeren geeft hen ook dat recht."

De oplossing is dus een etnische zuivering zoals die in 1995 door de Kroaten "met eenzijdige dwang" werd doorgevoerd in de Krajina. "De bevolking van de enclaves moet worden gerelokaliseerd. Deze laatste oplossing lijkt drastisch maar is toch te verkiezen boven de mogelijke alternatieven", schreef Ceder.

Pikant detail

Een pikant detail. Het Belgische leger was tussen 1992 en 1995 actief in de Krajina, het gebied dat door generaal Gotovina werd 'gezuiverd'. Vier jaar lang hielpen Belgische blauwhelmen met de ontwapening van Servische milities en probeerden ze wederzijds begrip tussen Kroaten en Serviërs te bevorderen. Ze kregen daarvoor veel lof van de Verenigde Naties. Volgens de toenmalige stafchef Herteleer was de Krajina het enige gebied in ex-Joegoslavië waar uiteindelijk een multiculturele samenleving tot stand zou kunnen worden gebracht. "En daar wil België bij betrokken zijn", zei hij in augustus 1995, vlak voor het Kroatische offensief.

De VN-vredesmacht heeft echter ongewild bijgedragen tot de etnische zuivering, door de Serviërs in het gebied te ontwapenen. Die waren dan geen partij meer voor het Kroatische leger... dat onder meer door extreem rechtse huurlingen uit West-Europa werd gesteund.

Filip Dewinter verdedigde zich gisteren tegenover De Standaard: "Mensen zoeken te veel achter mijn tweets. Ik hou helemaal geen apologie voor geweld. Ik praat de vele doden en gewonden ook niet goed. Maar anderzijds: wie ben ik? De context was toen compleet anders."

Dat laatste klopt: het Vlaams Blok was toen nog een openlijk racistische partij. Ze werd daar nadien niet voor niets voor veroordeeld. Het minste wat men kan concluderen uit deze Twitter-rel is dat Filip Dewinter stiekem toch nog een beetje heimwee heeft naar die tijd. .

***

Diagonaal herlezen

Alles samengeteld en gedeeld door twee : ik zal kort zijn : waar er gehakt wordt, vallen er spaanders. De vrijheid wordt nooit verkregen, ze wordt bevochten.

Toegepast op Vlaanderen : 181 jaar parlasanten zonder naar de wapens te grijpen : dat is het eerste en enige record voor het  Guiness Book of Records, Gouden Editie, lederen band, verguld op snee.

Politiek (in een normale democratie) is de kunst van het geven en nemen. Laten we dan strijden om eerst een normale democratie te worden, waar 6,5 miljoen burgers niet ondergeschikt moeten blijven aan 3,5 miljoen Sansculotten. Zoals Elio di Jeanetto het ooit eens perfect onder woorden bracht : “Si cela un jour se produiserait, ce sera la fin du pays.”

Begrijpelijk dat brouckventjes de status quo verkiezen….

Om daarbij  geen doden te maken, moeten wij gewoon de grendels van de Schatkist aan de kant der ‘Uitgaven’ in handen krijgen. Als de Sansculotten zien dat ze daar niet meer binnen geraken, veranderen ze op slag van hoogmoedige Seigneurs in kruiperige bedelaars. En dan zien we wel. Moet dat nu echt nog duren tot 2014!?

***

09-08-2012, 17:58 geschreven door DIGITHALYS

A.D. woensdag 8 augustus 2012

 Kroniekje over :

De toekomst van Francorchamps

De kogel is door de kerk. De grote formule 1-prijs van Francorchamps zal zeker tot 2015 blijven plaatsvinden, tot opluchting voor veel horecazaken in de streek. De voorbije jaren deed het gerucht de ronde dat de autowedstrijd niet langer jaarlijks georganiseerd zou worden. Optie was een tweejaarlijkse activiteit, in een beurtrol met de Franse GP formule 1, maar een definitieve schrapping was niet uitgesloten.

Het formule 1-circuit heeft het voorbije jaar een veel internationaler karakter gekregen. Meer bepaald in Azië vinden meer wedstrijden voor die bolides plaats. Singapore, China, Maleisië, Bahrein en Qatar leggen ettelijke miljoenen op tafel om een wedstrijd te mogen organiseren. En dat is het probleem van Francorchamps. Jaarlijks moet er 29 miljoen dollar worden neergeteld, omgerekend 22 miljoen euro, om de race te mogen organiseren. Dat is steevast een moeilijke opdracht voor de armlastige organisatoren. De Waalse regering moet regelmatig met miljoenen bijspringen om dat bedrag te kunnen ophoesten. Vandaar dat de Waalse regering met formule 1-baas Bernie Ecclestone wou onderhandelen om dat totaalbedrag te verlagen. Daar wou Ecclestone niet van weten. Hij dreigde met het opdoeken van de wedstrijd. Op een bepaald moment was er zelfs sprake van dat de zakenman Gerard Lopez, eigenaar van de renstal Lotus-Renault, het circuit zou opkopen en er miljoenen wou insteken om het te laten overleven. Maar dan zou de Waalse regering het niet meer als een uithangbord van de regio kunnen gebruiken.

De Waalse regering ging uiteindelijk overstag. Er is een principieel akkoord bereikt om de wedstrijd nog tot 2015 jaarlijks te doen plaatsvinden. De Waalse regering moet geld blijven ophoesten, 5 tot 6 miljoen euro per jaar. Geld dat bij de Waalse belastingbetaler gezocht moet worden. Daar stellen heel wat Waalse politici zich vragen bij. Niet enkel vanuit de MR-oppositie, ook bij coalitiegenoot Ecolo. Alle details van de deal tussen de regering-Demotte en Ecclestone zijn nog niet duidelijk. Men vreest dat er een paar financiële lijken uit de kast gaan vallen. Waals minister van Economie Jean-Claude Marcourt heeft verklaard dat de kosten van het circuit na verloop van tijd omlaag moeten, maar het blijft onduidelijk hoe dat zal gebeuren. De oppositie is niet overtuigd door de belofte dat de bijdrage van de regering aan het circuit na verloop van tijd zal afnemen.

Er bestaat in Waalse politieke kringen al jaren wantrouwen ten overstaan van de formule 1-bonzen. Voor een deel heeft dat te maken met het feit dat Ecclestone de eigenaars van de circuits tegen elkaar uitspeelt. Francorchamps ligt op minder dan 100 kilometer van de legendarische Nürburgring. Ecclestone kan altijd dreigen definitief naar Duitsland te verhuizen als niet nog meer geld op tafel wordt gegooid.

Tweede element is het onvermogen van de Waalse politici, waar de formule 1-miljardairs optimaal misbruik van maken. Tien jaar geleden zag het er zeer slecht uit voor de Grote Prijs van België, omdat tabaksreclame verboden werd. Uiteindelijk werd die in 2003 en 2004 toch weer toegelaten, via een regeling die bepaalde dat er drie dagen per jaar - de duur van het formule 1-circus - een uitzondering op die wet werd mogelijk gemaakt.

Het strafste was het verhaal van toenmalig senator Jean-Marie Happart (PS), broer van de voormalige Voerense bendeleider José Happart. Hij was vorig decennium een tijd vicevoorzitter van de vereniging ter promotie van het circuit van Francorchamps. In die tijd was de financiële situatie al even belabberd als vandaag. Het faillissement was nabij, bleek in 2005. Zou de Grote Prijs nog kunnen plaatsvinden? Toen bleek dat het contract met formule 1-baas Ecclestone stipuleerde dat, indien de wedstrijd niet meer kon plaatsvinden, de Waalse regering tot 2010 per jaar 14 miljoen euro moest betalen. Het contract was mee ondertekend door Jean-Marie Happart. Hij verklaarde dat hij het document niet volledig had gelezen, aangezien een deel in het Engels was opgesteld. Happart werd de risee van heel Wallonië. Tot vandaag is men die zeer gênante situatie in Namen niet vergeten.

Picard

***

Diagonaal herlezen

Alles samengeteld en gedeeld door twee : een bolide die uit de bocht gaat is een pak spektakel. Maar het hele circuit dat uit de bocht gaat : jongens, daar gaat veel volk komen naar kijken! Gedaan ook met het reclame maken voor tabakswaren, de 3-4 dagen dat de Anti Tabakwet geschorst wordt voor de duur van de wedstrijden.

Maar niet getreurd : er zijn nog veel andere gebieden waarop de Belgische wetten niet gelden voor de Sansculotten…. Neem nu de ‘numerus clausus’ in de medische sector : al meer dan 10 jaar dode letter  in WalloBrux, waar er ‘over-consumptie’ bestaat, en bij ons, waar de Wet wel in al zijn gestrengheid wordt toegepast, het medisch beroep dus tot een knelpunt-beroep is verworden.

En dan zijn de Sansculotten in hun keu gebeten, als de regio al eens vergeleken wordt met Griekenland, wegens bvb het overtal aan ambtenaren die meestal niet eens op het werk verschijnen. Waar er duizenden pensioenen werden uitbetaald aan lang overleden personen. Waar er dikwijls meer steuntrekkende gehandicapten voorkomen dan er inwoners  zijn. Waar beroeps-criminelen, in of uit de bajes, stempelgeld trekken + eventueel kiendjesgeld voor hun 14 kinderen, waar van 7 bij hun moeder in den vreemde, 4 in Malonne (!) bij zijn derde vrouw en 3 in Etterbeek bij de tweede vrouw, die moet rondkomen met een ‘leefloon’ van het OCMW.

Solidariteit is een mooi woord. Voor hen die krijgen. Maar in België is het diefstal! Omdat er geen einde aan komt. En omdat de Sansculotten het als een ‘verworven recht’ zijn gaan verdedigen.

***

08-08-2012, 18:39 geschreven door DIGITHALYS

AD dinsdag 7 augustus 2012

In Ans bij Luik, war alles er nieuw uitziet

Wordt er gerouwd om de dood van hun zuipschuit

***

Kroniekje over : een klein voorschot op de vele tranen met tuiten die nog zullen volgen. De zuipschuit wordt liefdevol gesitueerd tussen een notoire maffia-baas (André Cools, de Meester van Flemalle) en  een zekere , Stéphane Moreau, zijn “pulin’, tot hiertoe weinig besproken, maar zoals nu blijkt de gedoodverfde opvolger van de Zuipschuit. Bij de Waalse Sossen heeft iedere haan een ‘poulin’ : zou dat soms iets met pedodinges te maken kunnen hebben?

***

Socialisme de Papa' is definitief dood

PS-kopstuk Michel Daerden neemt 'un certain socialisme' mee in het graf, stelt Alain Gerlache, mediawatcher bij RTBF. Hij schrijft regelmatig opiniebijdragen voor De Morgen. .

***

In de Luikse PS-federatie kan geen enkele leider zich nog op de stijl van de gouden jaren van de Luikse arbeidersbeweging beroepenLos van bepaalde excessen, die deel uitmaakten van een figuur die een mediavedette was geworden maar die niet altijd strookten met de socialistische waarden die wij verdedigen, benadrukt SETCa-Liège dat deze arbeiderszoon zijn afkomst altijd trouw gebleven is." De Luikse afdeling van de BBTK-vakbond sprak in haar persbericht plechtstatige, maar klare taal.

Het eerbetoon weerspiegelt duidelijk zowel de contradicties als het oprechte socialistische engagement van Michel Daerden. De man die, toen hij in de politiek stapte, afscheid moest nemen van zijn sportwagen, om niet langer een Porsche-socialist te worden genoemd, heeft altijd hetzelfde principe toegepast: "Vergeet nooit waar je vandaan komt".

Michel Daerden begon zijn politieke loopbaan in het kielzog van André Cools. Tot aan zijn moord, die in de duisterste kringen van het Luikse socialisme werd bekokstoofd, was Cools de onstuimige en populaire leider van de Luikse socialisten. De 'Meester van Flemalle', zijn gemeente, werd in de jaren '70 en '80 vicepremier, voorzitter van de PS en Waals minister, maar hield de band met de arbeidersklasse waaruit hij voortkwam altijd in stand.

Bazen en clans

Michel Daerden, die zelf de 'Koning van Ans' werd genoemd, cultiveerde eveneens die natuurlijke symbiose met de Luikse arbeiders- en volkswereld. Dat stelde hem in staat om alle mediapolemieken te doorstaan en alle politieke stormen te overleven. Althans tot enkele maanden geleden, toen hij door zijn eigen geestelijke zoon (Stéphane Moreau, nvdr) als burgemeester aan de kant werd gezet en geen minister meer mocht worden. Politiek was hij dus al dood. Natuurlijk hoopte hij in de volgende gemeenteraadsverkiezingen wraak te nemen. Het heeft niet mogen zijn.

Los van het heengaan van een mens, is er ook het overlijden van het socialisme de Papa, in alle betekenissen van de uitdrukking, een mix van paternalisme, pragmatisme en een affectieve band met de arbeiders, waarin het schouderklopje voor de kameraad aan de toog van het Maison du Peuple veel belangrijker was dan vernietigende speeches over de rol van de Europese Commissie in de eurocrisis.

Zelfs in de Luikse PS-federatie, waar de poging om een schijn van eendracht op te houden dreigt uit te lopen in een nieuwe oorlog van de bazen en de clans, kan geen enkele leider zich nog op de stijl van de gouden jaren van de Luikse arbeidersbeweging beroepen. Die tijd is voorbij, zoals de Luikse staalindustrie verdwijnt.

Nieuwe definitie

Elders in Wallonië zien we dezelfde evolutie. De traditionele kopstukken van het socialisme hebben plaatsgemaakt voor een nieuwe generatie intellectuelen - perfect gesymboliseerd door coming man Paul Magnette - die vooral bezig zijn met het zoeken van een nieuwe definitie van Links in het tijdperk van de mondialisering. In Brussel moeten nieuwe stedelijke militanten en trendy vrijwilligers opboksen tegen de problemen van de multiculturele stad van de 21ste eeuw, problemen die niets gemeen hebben met de inzet van de stakingen van 1960.

Vandaag is er slechts één man die de verschillende stromingen binnen de PS kan samenbrengen: Elio Di Rupo. Met zijn kansarme afkomst, zijn sociale opgang en zijn vermogen om traditie en transgressie met elkaar te combineren - een talent dat hij heel zijn loopbaan lang heeft gedemonstreerd - vertegenwoordigt hij een halve eeuw van veranderingen in de Parti Socialiste.

De man of vrouw die hem zal opvolgen, zal het nog veel moeilijker hebben om die verzoenende rol te spelen.

***

Diagonaal herlezen

Alles samengeteld en gedeeld door twee : is dit ‘in memoriam’  voor de zuipschuit, alleen, of is het bijna een in memorium voor de ganse PS. Wat van nu voort op de voorgrond treedt, zijn Jeanetten (ongevaarlijk, want die zetten zich niet voort) en flamboyante loverboys stijl Magnette. Ook die zijn ongevaarlijk, want op de vuist gaan, zoals hun voorgangers deden om gelijk te halen, zit er niet meer in. De kaviaar-socialisten afkomstig uit de lagere klasse, hebben hun tijd gehad. En met hen, gaat het Waalse socialisme de dieperik in.

Vergeef me deze hoopvolle taal : ik draaf een beetje door op de elan van Alain Gerlache, die weent om zoveel bloemen in de knop gebroken…. Mag ik hem wijzen, voor zover hij dat nog niet zou weten, wat in Noorwegen het land van het gecondenseerd socialisme, gebeurt?  Stilaan gaat men daar in een hogere versnelling, om op gelijke hoogte te komen et de wetten van Allah. Om binnenkort, eenmaal op kruissnelheid, het roer over te geven?

***

07-08-2012, 17:53 geschreven door DIGITHALYS