Wat die Broekselse Seks- en Coburgerfretters uit Gotha (Duitsland) heden ten dage bezielt, mag Joost weten. En die weet het heel zeker, NIET. En moest hij het weten, dat hij het dan publiekelijk zegge. Luid en klaar. En liefst in de drie landstalen.
Maar als Joost zwijgt, en blijft zwijgen, moet het wel iemand anders uitbrengen. In voorkomend geval, zal het dan wel, als naar gewoonte, ondergetekende zijn die de kooltjes uit het vuur moet halen. Gewoon omdat die, als Digitalia, met het hele gezin 16 jaar aan één stuk daar geleefd heeft, in Het Land van De Stomme van Portici. Weet U nog? Kanonnier Houten Been die Het Huis van Nassauwe het kot heeft uitgejaagd… Et voilà: la Blegique sera Latine, ou ne sera pas….
En zeggen dat dit op het punt staat zo uit te draaien. Niet Latijns en dus terug naar af!
Eerst had ik over Italië bijna geschreven als Het land van de Glimlach. Want glimlachen, dat kan de Gewone Kleine Man daar weer. Opgelucht en van harte. Sedert hun nieuwe en betere ‘Duce’,
**
Mateo Salvini
tot grote wanhoop van de aan de kant geschopte voltallige Slinxe zakkenvullerij, die na Mussolini jarenlang te eigen bate, het land naar de ondergang hebben geregeerd, is de hemel er weer helemaal stralend blauw. Overzeese avonturiers staan nu weer voor de aloude keuze: blijven waar ze geboren zijn, of verdrinken in de Mare Nostrum, d.i. in de Zee die van ons is. Want die zee en al dat water dient niet om pootje te baden of te spelevaren, maar om het Avondland af tee schermen tegen ongewenst bezoek.
**
*
‘Werk in Eigen Streek’, dat is toch altijd een dwingende eis geweest van de Kleine Man…Van ons Ma, oorlogsweduwe met een talrijk grein, leerde ik heel mijn leven, dat ‘wie niet werkt, niet moet eten. Simpel, kort en goed. Maar wel levensreddend. Weet ik uit eigen ervaring!
*
Enne, ach ja, terug naar die eeuwige Seksende Coburgers! Speciaal nu Betty er zit aan te komen, zoals U hiernavolgend kunt vernemen.
Misschien zou deze suggestie een oplossing kunnen zijn? Stop het hele zootje gewoon, zoals men in de onzalige repressie-tijden deed met de àl te ijverige Vrijheidsstrijders, in de leegstaande Antwerpse leeuwenkooien. Waar ze door de nieuwsgierige bezoekers kunnen bewonderd worden. Maar niet langer meer gevoederd.
En war betreft de jonge Betty: die kan gewoon worden weggegooid. Wegens te lelijk om te helpen donderen…
**
*
Ja, inderdaad. Bij de geboorte had de vader het van meet af aan in de koninklijke smiezen: het was een vrouwtje, een wijfjesdier, une femelle…
*
Ze wordt meerderjarig aan 18 jaar op 25 Oktober aanstaande. Er zal op genen Belga gekeken worden…Want de beloofde ‘dotaties’
(die ze daar in Laeken eerst zinnens waren geweest te weigeren wegens de vele daaraan verbonden ‘verplichtingen’)
gaan schrikwekkend de hoogte in. Maar wees getroost, gij, koor van simpelen van geest, Coburgers hebben daar gene bang voor! Hoe hoger bergen, hoe liever. Hebben ze mee van Pépé Albrecht, die het hem lukte om met doorschoten hoofd van de rotsen te tuimelen midden de winter in een donkere ijskoude februarinacht. Gewoon nadat die door ‘n Hogere Officier van den ABL betrapt was in bed met diens wederhelft…
Ach, ’t zijn misschien allemaal maar conten, maar ne mens is ook maar ne mens…
**
*
Niet vergeten. Het volwassen geworden kind-vrouwtje uit 2001 is vanaf de geboorte, zij het via bevruchting door K.I., levenslang Hertogin van Brabant. Net als Genoveva van Brabant uit de spannende tijden van de Vaderlansche Geschiedenis.
Aandacht. hier wordt in genendele verwezen naar, de wereldberoemde Hertogin van Zeeland, getrouwd met de Graaf van Terneuzen!
**
*
België snakt meer en meer naar adem
**
*
Kapitein Nicholas Haddock had een goede kijker destijds
Elisabeth die met haar moeder haar eerste officieel bezoek aan Afrika brengt. Elisabeth die bij de opname van de 21 julitoespraak van haar vader aanwezig is. Elisabeth die in haar mousselinen jurk van Nathan met succes de hoge hakkentest aflegt op de gemene kasseien van het Paleizenplein… Elisabeth wordt straks 18 en daar hoort bij dat men haar serieus voorbereidt op haar toekomstige lot: de troon van België bestijgen.
**
*
op zoek naar de kwadratuur van de cirkel
Ons Land is het land van de onbegrensde mogelijkheden.
Alleen krijgt ze daar misschien nooit de kans toe, want koning Philippe ziet zich vandaag voor een alarmerende situatie gesteld: het land snakt meer en meer naar adem.
**
*
Dat komt niet door de hitte, maar is een gevolg van de uitslagen van de totaal regionaal verworden verkiezingen van 26 mei die het land werkelijk onregeerbaar hebben gemaakt. Al twee maand rukken de koninklijke onderhandelaars Reynders en Vande Lanotte zich de haren uit het hoofd, op zoek naar de kwadratuur van de cirkel.
Met een regering in lopende zaken al sinds 21 december, moet België tegen een deficit van rond de 10 miljard euro aankijken, en niemand die aan de einder een nieuwe, volwaardige regering ziet opduiken.
**
*
Het politieke landschap zelf lijkt compleet overhoop gehaald. Walter Pauli van Knack ziet dat voortdurende getouwtrek binnen de sp.a, Open VLD en CD&V, en stelt vierkant de vraag: ‘Is dit niet het voorspel van een drama dat zich de komende jaren zou kunnen voordoen: het uiteenvallen van de drie klassieke partijen?’*
Aan ‘de overzijde’ is het niet beter
Ook in de traditionele francofone partijen zien we breuklijnen, en ook zij weten niet goed meer waaraan zich te houden.
Een MR die haar vel duur wil verkopen
Op het gewestelijke Waalse niveau heeft Elio Di Rupo nu al zijn weddenschap verloren dat hij een ultra-progressistische meerderheid op de been kon brengen. Met Écolo alleen komt hij niet aan een meerderheid, en na het afhaken van de PTB en CDH ziet hij zich gedwongen met de MR aan tafel te gaan zitten. Een MR die haar vel duur wil verkopen, nadat ze uit de Brusselse regering werd gewipt. Als nu nog Écolo zijn knikkers uit het spel haalt, mogen we ons aan een ongekend verzet** van de vakbond FGTB verwachten. Dit alles gaat dan ten koste van het Waalse herstel.
‘Jamais avec la N-VA’, heeft ook Di Rupo verklaard. Maar na de koninklijke boodschap van 21 juli is de toon wat gezakt: ‘De informateurs lijken op gesprekken rond de tafel aan te sturen. Is dat het geval, dan zullen we de discussie aangaan.’
**
*
Maar Di Rupo zal in aanwezigheid van De Wever het onderwerp confederalisme niet uit de weg kunnen gaan. Want voor de Vlaams-nationalisten, de grootste politieke kracht van het land, kan het niet langer dat men financieel solidair blijft met een gewest dat zich onder de doorslaggevende invloed van de PS al sinds 1980 op een pad begeeft dat niet naar heropleving leidt. ‘Het staat Wallonië vrij de politieke keuzes te maken die het wenst, op voorwaarde dat het er de volle financiële verantwoordelijkheid voor neemt!’
Een voorspelling
sociale zekerheid, de winkel van de PS
De discussie zal mislukken, want het confederalisme van De Wever impliceert met name de splitsing van de sociale zekerheid, de winkel van de PS! Die eis wordt evenwel breed onderschreven in Vlaanderen. In 2002 verklaarde Karel De Gucht, toen voorzitter van de VLD: ‘Het is ontoelaatbaar dat Vlaanderen meer betaalt voor de gezondheidszorg en van Wallonië minder terugkrijgt.’
We mogen ook herinneren aan het antwoord van Wouter Beke aan minister Maggie de Block van Volksgezondheid, toen zij voorstelde om die bevoegdheid te herfederaliseren: ‘Het verleden heeft ons laten zien dat een eengemaakte federale politiek niet het antwoord was. Van herfederaliseren kan dus geen sprake zijn. Er zullen nog hervormingen volgen, en er zullen in de gezondheidszorg nieuwe stappen gezet moeten worden.’
Met de zesde staathervorming dacht Di Rupo België te hebben gered. Vandaag zien we dat daar niets van aan is, en dat de toekomst van het land meer dan ooit bedreigd is. Bewust als hij is van de budgettaire problemen die ook Wallonië te wachten staan, heeft de PS-voorzitter trouwens de noodzaak van een herziening van de financieringswet ingeroepen.
Ziende blind
De waarheid die de francofone verantwoordelijken weigeren te zien is nochtans zonneklaar. Ze staat in de preambule van het Handvest voor Vlaanderen, dat in 2012 door het Vlaams Parlement werd goedgekeurd: ‘Vlaanderen is een natie.’
De koninklijke informateurs zouden er goed aan doen deze evidentie in hun eindrapport in herinnering te brengen. En ook konden ze beter de raad nog eens herhalen die José-Alain Fralon — voormalig correspondent in Brussel voor ‘Le Monde’ — zich permitteerde aan Albert II te geven:
‘Als u nu eens afzag van dat achterhoedegevecht dat slecht dreigt uit te pakken (…) en het wat subtieler zou spelen? Als we eens toegaven, wat we vroeg of laat toch zullen doen, dat niets de opmars van Vlaanderen naar zijn onafhankelijkheid in de weg kan staan, en we deze zouden begeleiden in plaats van ze totaal tevergeefs te willen afstoppen.’
***
Dat was 2009. Vandaag hebben N-VA en Vlaams Belang samen amper nog vijf zetels tekort voor de absolute meerderheid in het Vlaamse Parlement. En zoals Pierre Baillon van Le Soir schreef de 23ste maart van 2003: ‘Wat doet een separatist als hij over een democratische meerderheid beschikt? Wel, hij separeert. Sta je daarvan te kijken, simpele duif?’
27 JULI 2019 J
ules Gheude
Gisteren stond op deze bladzijden de hoogst individuele expressie van de hoogst individuele emotie nopens de enorme krater die ooit zou kunnen ontstaan tussen Broeksèl en Srassburg. Duizend bommen en granaten met als eindsaldo de Bom vab de Eeyw. De Geschiedenis herhaalt zich voortdurend, maar deze keer zou Berlijn als OKW ervan worden vrijgesteld…
In bedoeld betoog, voor de goede orde hieronder grotendeels hernomen, was er geen plaats voor de lotgevallen van het Koninkrijk der beide uiteen gevallen ‘deelgebieden’. Waar het hardst werkende en grootste deel smacht om eindelijk na bijna 2 eeuwen te zijn leeggezogen, zijn eigen lot in eigen handen zou kunnen nemen. Terwijl de Zuidelijke helft, aan de overkant der Taal- dop- en armoegrens hunkert om eindelijk terug opgenomen te worden in de moederschoot van La Mère Patrie.
*
“En ja, ik moet het toegeven: dat was, achteraf gezien, iet of wat van het goede (liosterlezen) teveel. Wel vond ik er, zeer tot mijn grote spijt, heel veel feiten over de (uitdagende) suprematie van onze verdomd zeer hoogbegaafde Oosterburen. Ware daar niet die eeuwige ‘Sehnsucht’ naar Das Militär, waar de rest van de wereld dan telkens weer het slachtoffer van werd.
Eerlijk gezegd, en buiten alle kortzichtigheid: hun stam-verwantheid met sommige omringende kleinere buurvolkeren kan alleen maar positief uitdraaien. Op voorwaarde natuurlijk dat ze stoppen met zich te gedragen als een rotbende Julius Césaren boven op een zoveelste zwerm van deze zoals de soort hieronder….
Agha Kahn
*
Mag het aldus vanaf die dagen wat gezelliger worden voor ons Oude Vermoeiode Avondland? Door bijvoorbeeld de kromzwaard-invasie van uit het brandend hete woestijnzand terug te draaien in een soort moderne versie van de vroegere Spaanse Reconquista.
Vanzelfsprekend onder de hoede van de Almachtige, die we dan wel dringend terug uit de kast zouden moeten halen.
Algemeen Besluit.
Gezegde Oosterburen, geleerd door een tweevoudige ervaring, gaan thans heel wat bedachtzamer tewerk om hun megalomane dromen te verwezenlijken. Vervang als OKW ‘Berlijn’ door ‘Brussel’ en het wordt U duidelijk. Wij Vlamingen hebben daar zelfs een spreekwoord voor: zij laten a.k.w. de kooltjes door anderen uit het vuur halen.
Met zijn allen, de Verlichte Grote Verstaden op kop, doen wij daar dapper aan mee. We (zij) worden dar zelfs koninklijk voor betaald. Zij het met eigen geld, en niet in Marken. Deze al al te doorzichtige bedotterij heeft zelfs een naam: de Europese Gemeenschap. Met Broeksèl als vroeg of laat plat te bombarderen … Hoofdstad van Het Vierde Rijk. Waarvan de Hoogste Führer in functie (ad interim maar vooral als circusclown en wiebelende banaan) de persoon van onze bloedeigen Sjarel Premier, die heen en weer danst tussen Broeksèl en Straatsburg.
Een Pan Europees Eenheidsleger kàn en mag, als ten minste de Führer ervan genen Duitse Oostenrijker is! En wat de Britten op datzelfde moment zouden doen, zullen we, als naar gewoonte, wel zien als het zover is.
En de Hertogin van Brabant, hoor ik de attente lezer vragen. Wat met die?
Wel, heu… Dat ze dan doet lijk haar over-over-over Groottante Sissi. Die, ook ’n von Possenhofen was, maar op die leeftijd goed en wel maar vooral zeer deftig getrouwd was. Tot ze er genoeg van had en de wijde wereld in trok. Haar eigen Noodlot tegemoet.
Echt een modern sprookje, waar weinigen het beleven om lang én gelukkig te leven.
Heb de voorbije week de maandag, de dinsdag en de woensdag, de 3 eerste dagen van de week, doorgebracht met van dag tot dag, ja zelfs binan van uur tot uur, het intensief beleven van slechts één enkel luisterboek. Namelijk de Europese Wordingsgeschiedenis van 1789 tot 1914. Dat waren nog eens tijden! Met Volkeren Bonden, Ententes Cordiales, Sissi’s, Metternichen en Einzel- oder Bis Marcken.
**
Otto von Bismarck
*
En ja, ik moet het toegeven: dat was, achteraf gezien, iet of wat teveel van het goede. Wel vond ik er, zeer tot mijn grote spijt, heel veel feiten over de (uitdagende) suprematie van onze verdomd zeer hoogbegaafde Oosterburen. Ware daar niet die eeuwige ‘Sehnsucht’ naar Das Militär, waar de rest van de wereld dan telkens weer het slachtoffer van werd.
Eerlijk gezegd, en buiten alle kortzichtigheid: hun stam-verwantheid met sommige omringende kleinere buurvolkeren kan alleen maar positief uitdraaien. Op voorwaarde natuurlijk dat ze stoppen met zich te gedragen als een rotbende Julius Césaren boven op een zoveelste zwerm van deze zoals de soort hieronder….
**
Agha Kahn
*
Mag het aldus vanaf doe dagen wat gezelliger worden voor ons Oude Vermoeiode Avondland. Door bijvoorbeeld de kromzwaard-invasie van uit het brandend hete woestijnzand terug te draaien in een soort moderne versie van de vroegere Spaanse Reconquista.
Vanzelfsprekend onder de hoede van de Almachtige, die we dan wel dringend terug uit de kast zouden moeten halen.
**
*
Algemeen Besluit.
Gezegde Oosterburen, geleerd door een tweevoudige ervaring, gaan thans heel wat bedachtzamer tewerk om hun megalomane dromen te verwezenlijken. Vervang als OKW ‘Berlijn’ door ‘Brussel’ en het wordt U duidelijk. Wij Vlamingen hebben daar zelfs een spreekwoord voor: zij laten a.k.w. de kooltjes door anderen uit het vuur halen.
Met zijn allen, de Verlichte Grote Verstaden op kop, doen wij daar dapper aan mee. We (zij) worden dar zelfs koninklijk voor betaald. Zij het met eigen geld, en niet in Marken. Deze al al te doorzichtige bedotterij heeft zelfs een naam: de Europese Gemeenschap. Met Broeksèl als vroeg of laat plat te bombarderen … Hoofdstad. Waarvan de Hoogste Führer in functie (ad interim maar vooral als circusclown en wiebelende banaan) de persoon van onze bloedeigen Sjarel Premier is, die heen en weer danst tussen Broeksèl en Straatsburg.
**
*
PS
In heel dat Euro-circus zijn echter wel de Hongaren, samen met de hen omringende buutlanden de rots in de branding. Sjarel Premier, gewoonlijk toch minder ‘onder invloed’ dan Zaan Cloot JU, zijn voorganger, zal dat varkentje wel even wassen. Gewoon uit dankbaarheid voor M&M, de voorzangers van de Unue.
Admiraal-zonder-vloot MIklos Horthy, vader des vaderlands van de 'rompstaat' Hongarije.
**
*
Hongarije of de totale vernedering, 1918-1921
De eindeloze Eerste Wereldoorlog: omwentelingen in Oost-Europa, 1918-1923
*
Na de wapenstilstand van 11 november 1918, was er aan het oostfront in Midden- en Oost-Europa voorlopig van vrede nog geen sprake. De strijd woedde verder. Veel perspectieven waren er niet. De toekomst was onbestemd en angstaanjagend. Bij deze kriskras door elkaar lopende oorlogen kwamen, in de periode 1918-1923, nog eens vier miljoen mensen om het leven. Dat is meer dan het totale aantal gesneuvelden van Groot-Brittannië, Frankrijk en de Verenigde Staten samen tijdens de Eerste Wereldoorlog.
In deze zomerreeks willen we de onmiddellijke naoorlogse situatie beschrijven in achtereenvolgens de Baltische landen, Finland, Polen en – tot slot – Hongarije.
Asterrevolutie
De dubbelmonarchie Oostenrijk-Hongarije kwam niet alleen zwaar gehavend uit de Eerste Wereldoorlog maar behoorde ook tot de verliezers van de oorlog. Het was immers vanuit Wenen dat in juli 1914 een ultimatum vertrok naar Belgrado, hoofdstad van het toenmalige koninkrijk Servië. Hierdoor kwam een hele carrousel van geheime afspraken en steunbetuigingen in beweging. Wat uiteindelijk leidde tot de kanonschoten van augustus 1914.
De oorlog liep catastrofaal uit voor Hongarije dat sinds 1867 door een personele unie met het Habsburgse keizerrijk verbonden was. Lezers die liefhebbers zijn van een lichtere vorm van geschiedenis kunnen hiervoor naar de Sissi-films kijken. Tevens goed om een idee te krijgen van de strenge regels aan het Habsburgse hof.
Door het Verdrag van Trianon van 1920 verloor het land twee derde van zijn grondgebied en kwamen drie miljoen Hongaren buiten de grenzen te wonen. Hongarije werd zonder meer het hardst getroffen door de naoorlogse vredesverdragen. Hieronder schetsen we een beeld van de onmiddellijke en bewogen naoorlogse jaren in Hongarije en zijn hoofdstad Boedapest.
Op 31 oktober 1918 vond in Hongarije de zogenaamde Asterrevolutie plaats. Deze werd gepleegd door de links-liberale graaf Mihaly Karolyi en de mee door hem opgerichte sociaaldemocratische Hongaarse Nationale Raad. De coup verliep grotendeels geweldloos. De aanhangers van de nieuwe premier
**
Mihaly Karolyi
waren hoofdzakelijk burgers en gedemobiliseerde soldaten, die op hun hoeden en petten een aster, de populaire herfstbloem, spelden. Zij stichtten de Democratische Republiek Hongarije. De Hongaarse koning, tevens keizer van Oostenrijk, Karl IV (zoon van Sissi…) kon niet anders dan de nieuwe republiek erkennen. Hij werd meteen afgezet en diende het land te verlaten. Een van Karolyis eerste beleidsdaden was op 16 november de personele unie met Oostenrijk op te zeggen. Hij brak volledig met de monarchale banden van weleer. Tegelijk schreef hij parlementaire verkiezingen uit, en kondigde een grondhervorming aan. Hierdoor hoopte hij dat de geallieerden zijn breuk met het verleden zouden erkennen, en aan zijn land mildere vredesvoorwaarden zouden opleggen. Rekening die evenwel niet opging.
**
Béla Kun
De Democratische Republiek Hongarije was maar een kort leven beschoren. Zij zwalpte van de ene naar de volgende crisis. Zo slaagde de regering-Karolyi er maar niet in het voedseltekort in zijn land op te lossen. De economische en sociale problemen waren in het land gigantisch te noemen.
Midden maart 1919 kon de communistische leider Béla Kun (1886-1938) vanuit zijn cel in Boedapest de sociaaldemocraten ervan overtuigen uit de regering te stappen, en samen met de Hongaarse communistische partij een regering te vormen. Wat uiteindelijk niet nodig bleek te zijn. Immers op 21 maart bood Karolyi zelf zijn ontslag aan. Vanuit Parijs hadden de ‘vredestichters’ de Roemenen toestemming gegeven om een flinke strook Hongaars gebied in te palmen. Tegelijkertijd beval Parijs dat de Hongaren hun troepen uit dat gebied dienden terug te trekken. Uit protest hiertegen nam Karolyi ontslag. Trouwens Hongarije zag zich al in de maanden november en december 1918 beroofd van heel wat terrein.
Béla Kun was de zoon van een joodse notaris uit een dorp in Siebenbürgen (Transsylvanië); tegenwoordig behoort dit gebied van oorspronkelijk Duitse (‘Saksische’) kolonisten tot Roemenië. Als journalist en links-radicaal publicist maakte hij al voor de oorlog naam. Vanaf 1914 streed hij in de rangen van het Habsburgse leger tot hij krijgsgevangen werd gemaakt. In Russische gevangenschap evolueerde Kun tot een overtuigd bolsjewist. Na de Oktoberrevolutie kwam hij terug op vrije voeten te staan. In december werd hij door Lenin naar Boedapest gezonden en richtte Het Rode Nieuwsop. In het roerige Boedapest agiteerde hij tegen de Habsburgers en de regering. Gevolg was dat hij al enkele weken na zijn aankomst, aangehouden werd en de binnenzijde van een gevangeniscel te zien kreeg. Het deerde hem niet. Door ‘contacten’ en steekpenningen kon hij zijn cel ombouwen tot een communistische partijcentrale, van waaruit hij de touwtjes strak in handen hield.
De coalitie met de socialisten ontaardde in korte tijd in een bloedige rode dictatuur
Uit angst voor een burgeroorlog gingen de Hongaarse sociaaldemocraten in op het voorstel van Béla Kun. Op diezelfde 21 maart kwam een nieuwe regering met de communisten tot stand. Algauw domineerde Kun als minister van Buitenlandse Zaken de regering. De coalitie met de socialisten ontaardde in korte tijd in een bloedige rode dictatuur. De Hongaarse Radenrepubliek, die 133 dagen zou duren, werd uitgeroepen.
Revolutionaire terreur
In de loop van zijn kortstondige regeerperiode kondigde Béla Kun steeds maar weer nieuwe drastische hervormingen aan, die grotendeels gebakken lucht bleken te zijn want niet door te voeren. Een losse greep: het grootgrondbezit werd afgeschaft en de gronden werden onder de boeren verdeeld, ondernemingen met meer dan 25 werknemers werden staatseigendom, eigendommen van de Kerk werden in beslag genomen, het schoolonderwijs werd grondig aangepakt en natuurwetenschappen en de principes van de socialistische ‘heilstaat’ kwamen op de eerste plaats, het gemeenschappelijk baden tijdens de schooluren diende aangemoedigd te worden samen met seksuele voorlichting, alcohol werd verboden, adellijke titels verdwenen en voedselvoorraden bij boeren werden in beslag genomen en naar de hongerende hoofdstad gebracht. Op 1 mei 1919 werden alle ‘burgerlijke’ monumenten met (dure) rode lakens aan het zicht onttrokken. De eigen rode soldaten bezaten op dat moment een tekort aan laarzen en geweren.
Om in de steden en op het platteland de orde met harde hand te handhaven, werden de zogenaamde ‘Leninjongens’ opgericht. Een troep van zowat vijfhonderd fanatieke rode jongeren. Ze reden in kolonnes rond of maakten gebruik van gepantserde treinen. Als uniform droegen deze terroristen in staatsdienst zwarte lederen jassen en dito broeken. Overal ontwaardden ze contrarevolutionaire opstanden en maakten maar al te graag gebruik van zinloos geweld. Voor martelingen en veemmoorden schrokken ze niet terug. Zo’n zeshonderd moorden staan op hun conto.
**
*
Op buitenlands gebied werd de Radenrepubliek dadelijk met omvangrijke gebiedsvorderingen geconfronteerd. De bezetting van grote delen van het voormalige koninkrijk door Roemeense, Joegoslavische, Franse en Tsjechoslowaakse troepen leidde tot grote verbittering. Deze gebiedsroof riep onder Hongaarse burgers, patriotten, studenten en voormalige soldaten van het keizerlijk en koninklijke leger wraakgevoelens op. Heel wat vrijwilligers, ook officieren, sloten zich aan bij het nieuwe Rode Leger van Béla Kun.
Onder leiding van de volkscommissaris voor Militaire Zaken Tibor Szamuely ging het leger in de tegenaanval, en slaagde erin de invasietroepen te blokkeren. Meer zelfs, in het noorden van Hongarije slaagden Szamuelys troepen erin om heel wat verloren gebied ter heroveren. Grote delen van Slowakije konden bezet/bevrijd worden. Op hun beurt sloegen Tsjechoslowaakse brigades op de vlucht voor het rode wraaklustige geweld. Kun kon met trots aan Lenin melden dat hij een Slowaakse Radenrepubliek opgericht had — ze bestond echter nauwelijks drie weken van 16 juni tot 7 juli 1919.
Deze plotse wending van de oorlog deed in Parijs alle alarmklokken afgaan. De Hongaren vernamen dat ze onmiddellijk alle vijandelijkheden dienden te staken, en zich moesten terugtrekken tot achter de afgesproken demarcatielijn van november 1918. Ten slotte werd een akkoord bereikt. De Hongaren zouden zich terugtrekken uit Slowakije waardoor een einde kwam aan de aldaar heersende Radenrepubliek, en de Roemenen zouden hun verdere opmars staken.
Inmiddels nam na een mislukte socialistische coup de rode terreur in Boedapest toe. Hierdoor nam het verzet tegen het terreurregime van Béla Kun overhand toe; dat was in de eerste plaats te merken op het platteland waar de gelovige boeren niets moesten hebben van de atheïstische communisten. Vooral toen bleek dat de Roemenen — Roemenië was in 1917 totaal verslagen en bezet door de Centrale Mogendheden — geenszins van plan waren om hun opmars richting Boedapest te stoppen.
Tevergeefs deed de bolsjewiek Kun beroep op de aanbeden Lenin om militaire hulp te verlenen. De reactie was negatief. Het overbelaste Rode Leger zat verwikkeld in een burgeroorlog en voerde strijd met Polen. Een nieuw front konden ze er niet nog eens bij nemen. Bovendien voerden ze al oorlog met Roemenië omwille van het bezit van Bessarabië. Deze Moldavische landstrook werd in 1920 definitief bij Roemenië gevoegd. Ten einde raad probeerde Kun in de zomer van 1919 in Oostenrijk een radenrepubliek te installeren om toch minstens één bondgenoot te hebben. Ook bevonden er zich in het Alpenland nog aanzienlijke wapendepots. Tevergeefs! De Oostenrijkse socialisten haalden hun neus op voor de Hongaarse bolsjewisten. Een communistische machtsgreep in Wenen werd bloedig neergeslagen.
Op 3 augustus 1919 capituleerde de zuidelijke Hongaarse legergroep en konden de Roemenen de Hongaarse hoofdstad bezetten. Roemeense soldateska gingen zich hierbij te buiten aan moorden, verkrachtingen en massale plunderingen. Van het eens bruisende Boedapest bleef niets meer over. Voor de Hongaarse bevolking des te vernederend daar zij tijdens de Eerste Wereldoorlog mee Roemenië letterlijk van de kaart hadden geveegd.
Béla Kun vluchtte na de Roemeense bezetting met enkele vertrouwelingen naar Oostenrijk en vandaar naar Moskou. Hij werkte er onder meer voor de Komintern. Op 29 augustus 1938 werd Kun op bevel van Stalin tijdens de zuiveringsprocessen terechtgesteld.
*
Miklos Horthy
**
Op 30 mei 1919 hadden Hongaarse anticommunisten in de door de Fransen bezette stad Szeged een contrarevolutionaire of Wit-Hongaarse regering gevormd. Hun volksleger stond onder commando van voornoemde Horthy, telg uit een familie van aristocraten en kleinere grootgrondbezitters. Hij was de oorlogsheld van de Hongaren en de eerste en enige admiraal van de Oostenrijks-Hongaarse zeemacht. De Dalmatische kust aan de Adriatische Zee maakte tot 1918 deel uit van de Donaumonarchie. Na de capitulatie lag Hongarije op ongeveer vierhonderd kilometer van de zee verwijderd. De ijdele Horthy, monarch in hart en nieren, was een tijdlang vleugeladjudant van keizer Franz Josef geweest, en stond op goede voet met diens opvolger Karl. Toen hij in november 1918 afscheid van de keizer nam bezwoer hij: ‘Ik zal niet rusten voordat Uwe Majesteit weer op uw rechtmatige troon in Wenen en Boedapest zit.’
Horthy’s leger telde in het begin 6568 vrijwilligers waarvan drieduizend officieren uit het voormalige keizerlijk-koninklijke leger. Daarbij kwamen nog eens achthonderd officieren uit de koninklijke Hongaarse gendarmerie. Na het einde van de Radenrepubliek breidde het officierenleger zich vlug uit. Horthy werd minister van Defensie van de kortstondige Republiek Hongarije (1919-1920), die het machtsvacuüm na de val van de 133 dagen durende Radenrepubliek diende op te vullen.
Witte terreur
Onder druk van de Entente, vooral dan Frankrijk, ontruimden in november 1919 de Roemenen de Hongaarse hoofdstad. Op 16/11/1919 reed admiraal-zonder-vloot Horthy, gezeten op een witte schimmel, aan het hoofd van zijn volksleger triomfantelijk Boedapest binnen. Na de parade raasde een ‘witte’ vloedgolf over de hoofdstad. Eenieder die ook maar verdacht werd van linkse sympathieën werd opgepakt en in de gevangenis geworpen. Anderen werden zonder vorm van proces geëxecuteerd. Slachtoffers waren vooral joden, linkse intellectuelen, Leninjongens en wie verdacht werd van collaboratie met de Roemenen. Het aantal dodelijke slachtoffers van de witte terreur wordt op vijfduizend geschat, en 75.000 mannen en vrouwen verdwenen voor korte of langere periodes in de gevangenissen waar ze blootstonden aan folteringen en harde ondervragingen. Nog eens 100.000 mensen, vooral intellectuelen, communisten, socialisten en joden, vluchtten het land uit en zochten vooral in Wenen en Praag een nieuwe toekomst. De witte terreur maakte meer slachtoffers dan de rode, die hij moest vergelden. De communisten hadden ‘slechts’ zeshonderd doden op hun geweten.
Horthy zou later ten stelligste ontkennen dat hij dergelijke ‘bloeddorstige’ orders gegeven had. Wel verdedigde hij de witte terreur als ‘uitingen van patriottisch enthousiasme’.
Een anticommunistische en rechtse regering nam het bewind in handen en stond voor schier onoplosbare moeilijkheden. Werkloosheid, inflatie en prijsstijgingen raasden door het land. Toch groeide Horthys populariteit razendsnel, vooral dan op het platteland waar men toch al niets moest hebben van communisten en joden. Horthy werd aanzien als de nieuwe redder des vaderlands. In korte tijd groeide het volksleger of ‘witte’ leger uit tot 30.000 manschappen. Heel wat oudgedienden uit het Rode Leger traden toe. Allen dienden ze vooraf aan Horthy persoonlijk trouw te zweren, waarna ze amnestie kregen.
Trianon
De verdeling van de Oostenrijks-Hongaarse dubbelmonarchie na het verdrag van Trianon.
Schandvrede
In januari 1920 werden er in een sfeer van intimidatie parlementsverkiezingen gehouden. De twee rechtse partijen behaalden de meerderheid. Op 29 februari 1920 werd het koninkrijk hersteld en kwam er meteen een einde aan de republiek Hongarije. Een koninkrijk evenwel zonder koning. In afwachting van zijn terugkomst werd er een regent aangesteld die in zijn plaats regeerde: admiraal Horthy. Hij was de enige geschikte kandidaat. Voor alle betrokken partijen, met uitzondering van de linkse oppositie in het buitenland, was hij de ideale compromisfiguur. In korte tijd veranderde Hongarije in een militaire dictatuur. Er kwam een einde aan de witte terreur en recht en orde werden hersteld. Zijn grote doel als regent kon hij evenwel niet verwezenlijken: Karl IV terug op de koningstroon plaatsen.
Op 4 juni 1920 ondertekende een Hongaarse delegatie onder protest in het kasteel van Grand Trianon nabij Parijs het door de geallieerden opgelegde vredesverdrag. Hongarije verloor 70 procent van zijn grondgebied en twee derde van zijn bevolking. Aanzienlijke Hongaarse minderheden woonden in de nieuwe buurlanden Roemenië, Joegoslavië en Tsjechoslowakije. Nog steeds staat ‘Trianon’ in Hongarije bekend als de willekeur van de geallieerden. Aan alle openbare gebouwen in Hongarije hingen de vlaggen halfstok en werden er drie dagen van nationale rouw afgekondigd. Dat zou ieder jaar herhaald worden tot in 1940. Het land was gedemoraliseerd door de grote territoriale verliezen —het land kromp van 282.000 tot 93.000 vierkante kilometer— en getraumatiseerd door de Roemenen, de rode en witte terreur. Nog steeds staat ‘Trianon’ in Hongarije bekend als de willekeur van de geallieerden. Het buitenlands beleid van de Horthy-dictatuur stond in het interbellum volledig in het teken van het terugwinnen van de verloren gebieden. Hongarije werd zo in de armen van de As-mogendheden gedreven. In de eerste helft van de Tweede Wereldoorlog kreeg het land hierdoor heel wat verloren grondgebied terug maar in 1945 kreeg het een tweede maal de rekening gepresenteerd. Desalniettemin is het Groot-Hongaarse streven in bepaalde middens in 2019 nog steeds levendig aanwezig, vooral op economisch gebied al krijgen alle etnische Hongaren vandaag van Viktor Orbán het recht op een Hongaars paspoort…
Literatuur:
Borodziej en M. Gorny, Der vergessene Weltkrieg: Band II: Nationen 1917-1923. Darmstadt, 2018
Conze, Die grosse Illusion: Versailles 1919 und die Neuordnung der Welt. München, 2018
Gerwarth, Die Besiegten: das blutige Erbe des Ersten Weltkriegs. München, 2017
van de Wijdeven, De spoken van Visegrad: de onbekende geschiedenis van Polen, Hongarije, Tsjechië en Slowakije. Houten, 2018
PIETER JAN VERSTRAETE
**
In mijn jeugdjaren uit een o zo ver veleden, stonden de bladen op zeker moment vol van een zekere Hongaarse Aartsbisschop Midzenty, die in Budapest, om erger te voorkomen, jarenlang was gevlucht naar de Amerikaanse Ambassade. Dat was toen Vadertje Stalin letterlijk diens kop eiste.
Ja Ja Flavie, toen waren er nog Priesters in overvloed om de vuren brandende te houden. En geloof me: dat werkte inspirerend. Tenminste tot het Tweede Vaticaans Concilie er de bijl in zette. Midzsenty was vooral praktisch voor mij wat betreft het Vak Aardrijkunde…
**
*
Een Pan Europees Eenheidsleger kàn en mag, als ten minste de Führer ervan genen Duitse Oostenrijker is! En wat de Britten op datzelfde moment zouden doen, zullen we, als naar gewoonte, wel zien als het zover is.
Het waren toen zeer dramatische tijden!!! Zo wat overal op de wereld sloeg het Noodlot toe. Daar was het knelehuis van Stalingrad: 23 augustus 1942 – 2 februari 1943). Op 6 Juni 1944 waren de Geallieerden geland op Normandië.
*
1943!!! het was in de vroege Lente, toen onze Pa, nauwelijks 39 jaar jong, stierf. Dag op dag de zaterdag, nadat hij de week daarvoor een banale verkoudheid had opgedaan in gedwongen dienst van de Bezetter die overal in de bezette landen alle boerenpaarden opeiste voor de frontdienst. Het was een zonnige dag, die 20ste Maart, toen we daar, daar, tegen 5 uur in de namiddag, met ons Ma, kapot van verdriet, en wij allemaal, de 5 kinderen, rond dat sterfbed stonden, zaten of hingen. Grote Broer was toen net geen 16, de jongste amper 4.
Fleurus, had de Dokter gezegd. Na 7 dagen ‘moet het keren’. En dat was het dan. Wij hadden de maand, ervoor, bijna dag op dag, mijn 8de verjaardag mogen vieren: met koekeboterhammen voor de hele familie. En dat na drie jaar oorlog!
Hoe ons Ma de rest van de oorlog, zowel als de overige 37 jaar va haar dagen zonder liefhebbende en toegewijde kostwinner heeft kunnen overleven, dat weten vooral Onze Live Heer en de talrijke Ooms en Tantes van toen, lang geleden.
Maar wij, de 3 jongsten, waren wel onze beste speelkameraad kwijt. We kregen er in de plaats, veel levenslang verdriet voor. En dat had niets te zien met in Duitsland en de rest van de wereld zou gebeuren.
Duitsland herdenkt de 75ste verjaardag van de aanslag op Adolf Hitler. De controverse is terug.
**
*
‘Ze zijn een voorbeeld voor mij’, zo roemde bondskanselier Angela Merkel de mannen van de ’20ste Juli’, de officieren en burgers die 75 jaar geleden,
**
Kolonel Claus Schenk
*
Claus Schenk Graf von Stauffenberg erop uit stuurden om een aanslag te plegen op Adolf Hitler. De 36-jarige officier kwam als deelnemer aan de ‘Lagebesprechungen’ (besprekingen van de militaire toestand) in de zwaar bewaakte Wolfsschanze bij
**
Rastenburg
in Oost-Pruisen (vandaag het Poolse Kętrzyn) fysiek het dichtst bij Hitler.
**
*
Hij was dus de aangewezen persoon (oorlogsinvalide) om een aanslag uit te voeren op de ‘Führer’ en ‘Oberbefehlshaber’ van de ‘Wehrmacht’.
**
*
‘Kliek van ambitieuze officieren’
De bedoeling van de samenzweerders bestond erin om onmiddellijk na de dood van de dictator vanuit het Bendlerblock, zetel van het ‘Allgemeines Heeresamt’ in Berlijn, het ‘Ersatzleger’ (reserveleger) in beweging te zetten in wat
**
Operation Walküre
*
heette. Na de arrestatie van de kopstukken van de nazipartij en de SS zou een antinazistische regering uitgeroepen worden. De aanslag verwondde Hitler slechts licht, de eraan gekoppelde staatsgreep was bijgevolg gedoemd om te mislukken. Stauffenberg en andere officieren werden diezelfde avond geëxecuteerd op bevel van generaal Friedrich Fromm, de bevelhebber van het ‘Ersatzheer’, die daarmee zijn eigen betrokkenheid bij het complot wilde verdonkeremanen.
Zo klein was het ‘kliekje’ nu ook weer niet en het omvatte niet alleen officieren.
Hitler had het op de avond van 20 juli 1944 in een radiotoespraak tot het Duitse volk over ‘Eine ganze kleine Clique ehrgeiziger, gewissenloser und zugleich unvernünftiger, verbrecherisch-dummer Offiziere’ [Een zeer kleine kliek ambitieuze, gewetenloze en terzelfdertijd verstandeloze, misdadig domme officieren] . Zo klein was het ‘kliekje’ nu ook weer niet en het omvatte niet alleen officieren. Er waren grote namen uit het burgerlijke leven bij betrokken, zoals Carl Goerdeler, voormalig burgemeester van Leipzig.
Het regime zette 400 speurders aan het werk om het netwerk achter de aanslag en de plannen voor een staatsgreep te ontrafelen. Vele tientallen samenzweerders, officieren zowel als hooggeplaatste burgers, kwamen in het Volksgerichtshof te Berlijn oog in oog te staan met een schuimbekkende Roland Freisler, de ‘bloedrechter’ die de meesten onder hen tot de dood door ophanging veroordeelde.
Van verraders tot helden
Betekent dit dat de mannen van de ’20. Juli’ goede democraten waren?
Dit zijn in een notendop de belangrijkste feiten.
Wat waren de motieven, de beweegredenen van de samenzweerders? Heeft Merkel het bij het rechte eind door hen te bezweren als voorbeelden in een tijd waarin naar haar eigen zeggen ‘verzet tegen extreemrechts’ is geboden? Verplicht de herinnering aan de ’20. Juli’ ‘uns allen Tendenzen entgegenzustellen, die die Demokratie zerstören wollen.’ [ons tegen alle tendensen op te stellen, die de democratie willen vernietigen]? Betekent dit dat de mannen van de ’20. Juli’ goede democraten waren? Zou hun denken gepast hebben in de ‘freiheitlich-demokratische Grundordnung’ van de Bondsrepubliek Duitsland?
*
Over hun motieven, en in het bijzonder die van Stauffenberg als spilfiguur van de mislukte aanslag en staatsgreep, is weer een controverse ontstaan naar aanleiding van de recent verschenen biografie Stauffenberg. Porträt eines Attentäters van de hand van Thomas Karlauf. Ik zeg wel degelijk ‘weer’, want zelfs in de eerste jaren na de oorlog werden Stauffenberg en zijn medestanders nog gezien als verraders. In de ogen van vele gewone Duitsers vocht Duitsland voor zijn overleven in de zomer van 1944, toen de krijgskansen al geruime tijd in zijn nadeel gekeerd waren. Een eventueel gelukte aanslag op Hitler zou in die optiek een verdere verzwakking van het front hebben betekend.
Aan dat beeld hielden vele mensen ook na de capitulatie en de ondergang van het Duitse Rijk vast. Pas toen de Bondsrepubliek Duitsland zich begon te consolideren in de jaren 50 en de mannen van de ’20. Juli’ tot helden uitriep, stelden ze hun beeld over hen bij. Ook vele officieren, zelfs niet-Hitler-gezinde, vonden het niet kunnen, tot lang na de oorlog, dat collega’s hun eed van trouw aan de ‘Führer’ hadden gebroken en hun stempel op het oorlogsbeleid hadden willen drukken in plaats van bij hun militaire leest te blijven.
Geweten
De laatste decennia waren de mannen van de ’20. Juli’ uitgegroeid tot symboolfiguren van een beter Duitsland. Ze hadden de eer van de Duitse natie gered door tot het uiterste te gaan. Dat denkbeeld spreekt ook uit de woorden van Merkel ‘dass sie ihrem Gewissen folgen, und damit haben sie einen Teil der Geschichte Deutschlands geprägt, der ansonsten durch die Dunkelheit des Nationalsozialismus bestimmt war.’ [dat ze hun geweten volgen, en dat ze daardoor een stempel hebben gedrukt op een deel van de geschiedenis van Duitsland dat anders door de duisternis van het nationaalsocialisme was bepaald]. De samenzweerders zou ook dank toekomen ‘denn unser Grundgesetz hätte ohne solche Taten vielleicht nicht so entstehen können’ [want onze grondwet had zonder zulke daden misschien niet zo kunnen ontstaan].
Zelfs de DDR, de Oost-Duitse communistische staat, was heel wat nuchterder in haar oordeel over Stauffenberg
Hadden de mannen van de ’20. Juli’ inderdaad een staat als de Bondsrepubliek met zo een grondwet voor ogen? Natuurlijk niet. Zelfs de DDR, de Oost-Duitse communistische staat, was heel wat nuchterder in haar oordeel over Stauffenberg en aanverwanten: ‘reactionaire geesten’ waren ze, behorend tot de klasse van de ‘Junker’ (adellijke grootgrondbezitters) of de hogere, nationaal-conservatieve burgerij. Pas in de jaren 80 heeft de DDR — met de herontdekking van Pruisen — Stauffenberg en de andere opstandige officieren leren waarderen als een deel van de ‘Widerstand’ die meer omvatte dan het heilig verklaarde communistische verzet.
Krijgspolitiek
**
Ludwig Beck
(1880-20 juli 1944)
*
die al in 1938 plannen maakte om Hitler af te zetten.
Over de motieven van Stauffenberg werd zelden gediscuteerd in de Bondsrepubliek. ‘Der 20. Juli’ was in zijn abstractie het symbool van een eervol Duitsland geworden. Nu heeft Karlauf (auteur) weer de knuppel in het hoenderhok gegooid door de achtergrond van Stauffenberg te belichten. De officier zou bevangen geweest zijn in een elitair denken dat nog versterkt was geworden door zijn behoren tot de Stefan-George-Kreis, de in geheimzinnigheid gehulde kring rond de dichter
**
Stefan George
(1868-1933)
die als een profeet en verkondiger van een groots Reich werd gezien. Stauffenberg had zich ook kunnen vinden in de nationale wederopstanding zoals die door Hitler beloofd en aanvankelijk met succes doorgevoerd werd.
Pas vanaf de zomer van 1942, toen duidelijk werd dat Duitsland de oorlog tegen de Sovjet-Unie niet meer zou kunnen winnen, begon Stauffenberg zich af te keren van Hitlers krijgspolitiek. Dat gold ook voor verschillende generaals en officieren die zich aansloten bij het militaire verzet. Uitzonderingen waren infanteriegeneraal Friedrich Olbricht, de overste van Stauffenberg, en kolonel-generaal Ludwig Beck. Olbricht was vanaf het begin tegen Hitler gekant, maar wordt in de Hollywood-productie Valkyrie (waarin Tom Cruise Stauffenberg speelt) weggezet als een idioot omdat hij op 20 juli teveel zou getalmd hebben. In waarheid wilde hij zeker zijn dat Hitler dood was vooraleer het ‘Ersatzheer’ opnieuw (na een eerdere ‘repetitie’) in te schakelen. Ludwig Beck smeedde al in de zomer van 1938 plannen om Hitler aan de dijk te zetten, ook al was de ‘Führer’ toen immens populair onder de bevolking. De ‘oplossing’ van de crisis rond de Sudetenduitse minderheid van Tsjechoslovakije verhinderde de uitvoering van die gewaagde plannen. Toch bewondert Karlauf de ‘Entschlossenheit’, de vastberadenheid, van Stauffenberg om ervoor te gaan, eens dat hij tot betere inzichten was gekomen.
Signaal
de militaire catastrofe afwenden
De groep rond Stauffenberg wilde met de uitschakeling van de dictator de militaire catastrofe afwenden en een betere onderhandelingspositie voor Duitsland bewerkstelligen. Generaal-majoor Henning von Tresckow, een kopstuk van de samenzwering, wilde ook een signaal geven aan de buitenwereld:
‘Das Attentat muss erfolgen, coûte que coûte (…) Denn es kommt nicht mehr auf den praktischen Zweck an, sondern darauf, dass die deutsche Widerstandsbewegung vor der Welt und vor der Geschichte unter Einsatz des Lebens den entscheidenden Wurf gewagt hat.’ [De aanslag moet gebeuren koste wat het kost … Want het komt niet meer op het praktische nut aan, maar daarop dat de Duitse verzetsbeweging voor de ogen van de wereld en voor de geschiedenis onder inzet van het eigen leven de beslissende worp heeft gewaagd].
Democratie
De samenzweerders gingen er naïef van uit dat het ‘Reich’ zou kunnen voortbestaan
De verontwaardiging over de Jodenvervolging was één motief van de samenzweerders, maar niet het belangrijkste. Het was hen in de eerste plaats te doen om de redding van Duitsland. De samenzweerders gingen er naïef van uit dat het ‘Reich’ zou kunnen voortbestaan, ook al hadden de geallieerden op de Conferentie van Casablanca in januari 1943 de onvoorwaardelijke overgave (unconditional surrender) ervan gepostuleerd. Het Duitsland dat hen voor ogen stond, was een autoritair geleid land met een conservatief maatschappijmodel. Tekenend is een zinsnede uit aantekeningen waarin Stauffenberg het nationaalsocialistische regime als ‘Herrschaft der Minderwertigen’ [heerschappij van de minderwaardigen] verwerpt. Zou het toeval zijn dat deze woorden ontleend zijn aan de titel van het boek van Edgar Julius Jung, een aanhanger van de ‘Konservative Revolution’?
Deze rechts-nationalistische stroming vertoonde wel raakpunten met het nationaalsocialisme, maar verwierp het als ‘plebejisch’. De samenzweerders rond Stauffenberg behoorden weliswaar niet tot de ‘Konservative Revolution’, de gedachtestroming die in 1933 met de machtsovername door Hitler een stille dood was gestorven, maar conservatief en nationalistisch waren ze alleszins. De vraag is of hen dat kan verweten worden. Ze waren kinderen van hun tijd, ze waren opgegroeid in een tijd die gekenmerkt werd door een geloof in de traditionele machtsinstellingen van de monarchie en de Kerk en in het standenverschil; onze opvattingen over democratie en mensenrechten daarentegen zijn in een jarenlang proces gerijpt door de ervaringen van vorige generaties met de oorlog en het totalitarisme.
Identiteit
De kleindochter van Stauffenberg, de historica Sophie von Bechtolsheim, reageert op Karlauf met een eigen boek: Stauffenberg. Mein Grossvater war kein Attentäter. Haar kritiek is van drieërlei aard. Zo doet het begrip ‘Attentäter’ (iemand die een aanslag pleegt) denken aan terroristen. Stauffenberg wilde echter een ‘Tyrannenmord’ (moord op een tiran) plegen om een ‘Unrechtsstaat’ te vervangen door een ‘Rechtsstaat’ (over het democratische gehalte hiervan bestaan twijfels zoals hierboven aangegeven). Ook verzet ze zich tegen de fixering op de persoon van Stauffenberg. Die laat immers geen recht wedervaren aan de talloze mensen die betrokken waren bij de aanslag en de plannen voor de staatsgreep.
Stauffenberg had toch ietwat minder complexen dan zijn kleindochter wat betreft de Duitse identiteit
Inderdaad wordt Stauffenberg opgehemeld als de eenzame held, maar in feite was hij niet eens het brein achter de staatsgreep. Dat waren eerder mensen als een Olbricht die achter de schermen werkten. Von Bechtolsheim verwerpt ook de idee als zou het handelen van Stauffenberg ‘monocausaal’ vanuit zijn jeugdige gedweep met Stefan George te verklaren vallen. Wel vindt ze ‘als Europäerin, die gerne in Deutschland lebt’ [als Europese vrouw die graag in Duitsland leeft] het ‘patriotisme’ van haar grootvader bevreemdend. Stauffenberg had toch ietwat minder complexen dan zijn kleindochter wat betreft de Duitse identiteit. ‘Deutschland’ was dan ook het allerlaatste woord dat over zijn lippen vloeide toen hij voor het vuurpeloton stond. Over wat de laatste woorden van Stauffenberg waren, wordt nog altijd gediscuteerd: luidde de zin ‘Es lebe das geheime Deutschland‘ [Leve het verborgen Duitsland] — een verwijzing naar Stefan George —, of ‘Es lebe das geheiligte Deutschland’ [Leve het geheiligde Duitsland]?
*
Dirk Rochtus
19 juli 2019
PS
Dirk Rochtus werkt momenteel aan een boek over het (veelvormige) verzet tegen Hitler. Dat verschijnt in mei 2020.
*
verzet tegen extreemrechts’
Dat is de mening van Märkelover dee aanslag op Hitler. Rare gedachtenkronkel, als U het mij vraagt. Ze vereert Staiffenberg, omdat die het Nationaal Scialistisch Duitsland wilde vernietigen. Die was dus in feite rechts, zelfs tot in het extreme van de misdaad tegen het wettelijk gezag.
Anders gezegd: das Mädchen spint garen uit om het even welke hoek.
Dat zal zeker, naast de bibbrigheid die we op de TV zien , het begin zijn van dementie?
Weer het oude liedje: het Duits zeer Nationaal en zeer Socialistisch regime van weleer heeft zichzelf, taaier dan ooit, weer heruitgevonden. Het zat in de persoon van wat tegenwoordig de Europese Unie wordt genoemd. Voorlopig ontbreekt alleen nog de goede vertrouwde
**
Swastika
van Hitlers glorievol teloorgegane Derde Rijk. Maar dat komt nog wel. Even geduld. Niet dringen. Dat ding
komt nog wel. Traag Maar zeker. Er wordt aan gewerkt.
**
*
Eerst moet de haat, volgens wijlen de jonge J.F. Kenney, volledig geluwd zijn, vooraleer de ganse wereld de haat jegens Hem, het grootste genie aller tijden. Die man, die later President van Amerika zou worden, was dan ook een Scciaal Democraat, zoals de Roden daar in Amerika genoemd worden.
Waarschijnlijk verschijnt dat berucht geworden rüneteken eerst in een aangepaste versie. Met draaiende bewegende Halve Maantjes bijvoorbeeld. Die er uitzien als kinder-draaimolentjes in ‘frisihe fröliche Kriegsfarben.
*
Over geo-politiek.
Eerst kwamen, (na Panoleon de Corsicaan en zijn Sansculotten, daarna kwam Willem van Pruisen, die hen de stiel leerden) de Duitse Socialisten met veel kanonnengebrul en mitrailleer geknetter; onze landen binnenwandelen. Te vuur en te zwaard. Net wilden of opgejaagde koppensnellers die niets liever wensten dan te sneuvelen. Geen van al deze oorloogbegimes, noch Franse, noch Duitse overleefden de voorstelling: De hemelse vrede daalde daarna maar weer neer. In al die bloedlanden bleef de vlam echter vunzen onder de asse. Tot in onze dagen.
Toen zochten en vonden zij in de woestijnlanden andere en nieuwere bondgenoten waarmee ze de landen onzer Voorvaderen vol pompten met kontheffers uit alle ‘s Allahs landen. Ha jaa, dan gedurenden al die nutteloze oorlogen (1789-1989: van de Franse Revolutie tot De Val van Het IJzeren Gordijn) verloor de bloem der eigen mannelijke jeugd, het leven op ‘het veld van eer’ en diende dus te worden aangevuld met invoer-vervanging.
**
*
Toen, na de Brexit, nadat de Britten uit het zaakje werden gezet, vielen zij elkaar in de armen, de Germanen en de Latijnen. Bijna dagelijks zien we ze samen verschijnen op het scherm. Om elkaar te knuffelen. Haast als in een tedere omhelzing: Merkel en Macroni. Angelina, als Reichsführerin, steeds in vuurrood Hitler jasje..
**
*
De zoektocht naar ‘Lebensraum’ kan geen toeval zijn. Voor de nieuwe ‘vijand’ is ook al gezorgd: het ouwe trouwe Tsarenrijk moet er deze keer aan geloven. Derde keer, goede keer. Geen middelen worden gespaard. De Nato, versterkt door de democ-rats uit de machtige USA wapenlobby, rommelt aan de Russische grenzen. Ze rommelen meer dan ooit en ze doen dat intenser en grondiger dan Bonaparte of Hitler.
Zowel in het Hoge Noorden als in ‘Dhie Joekrien’ wordt het vuurtje stoken druk beoefend. Het mag dan ook niet verwonderen, dat Trump, de erfvijand van de Democ-rats, ook vijand Nr Één is van de slippendragers van al wat Marx georiënteerd is bij ons in Europa.
**
*
PS
Een mens mag toch eens lachen, nietwaar? Zelfs al is het groen.
von der Leyens krankzinnige geldvernietigingsplannen!
komt ons duur te staan. Om haar verkiezing te garanderen, deed ze aan links van het midden peperdure beloftes. In de eerste 100 dagen van haar ambtsperiode wil ze de weg vrijmaken voor een uniform EU-minimumloon. Dat zou Duitse bedrijven 30% extra kosten bezorgen. Bovendien dient er een tientallen miljarden kostende ingesteld te worden. EU-werklozen-herverzekering. Daar komen nog eens € 50 miljard bij voor een EU-garantie tegen kinderarmoede.
**
*
Ook dient er een “Europees Sociaal Fonds Plus” gerealiseerd te worden. Dit zou voor de jaren 2012 tot 2027 uitgerust worden met € 101 miljard. Daar komen geplande investeringen ter hoogte van € 1 biljoen bij voor een “duurzaam Europa”. Daarbij vergeleken lijken de € 38 miljard voor de de Europese klap bij de energietransitie bijna de veel geciteerde peanuts. Hoe laag de uitbreiding van de grensbewakers van Frontex op het prioriteitenlijstje van von der Leyen staat, wordt duidelijk gemaakt door de € 35 miljard die daar voor vrijgemaakt worden.
Na de binnenlandse politieke echecs en alle schandalen heeft Ursula von der Leyen nu een warm plekje gevonden. Haar Europa wordt nog socialistischer en groener dan dat van Jean-Claude Juncker. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de helft van de Eurocommissarissen in het vervolg vrouwen moeten zijn. Ursula von der Leyen is niet onze voorzitter van de Europese Commissie, wat hier al heel duidelijk gemaakt wordt door Prof. Dr. Jörg Meuthen:
Eén ding is zeker: onze AfD-delegatie in het Europees Parlement zal u naar beste kunnen tegenstand bieden!
Bron:
www.facebook.com
Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)
Europese lonen gelijk schakelen! Is dat niet een beetje laat? Moest dat niet een van de eerste
**
Tien Geboden
*
zijn geweest van de EU zovele jaren terug? Hoe kan er nu ’n sterke economische eenheidsmarkt tot stand komen als men nalaat om het eerste van een meest noodzakelijke der fundamenten te voorzien. Met als resultaat a.a dat de arbeidskosten in Coburgia de hoogste ter wereld zijn.
Lonen op hetzelfde niveau brengen… Wil dat niet zeggen dat er lonen zijn die moeten verhogen en andere die moeten verlagen? Hallo; Olio di Poeppo!!!!!
**
*
Had men trouwens bij de basis, namelijk bij Het Verdrag van Rome (1948) maar een meer ervaren rot in de economie erbij gehad, zoals den Trump in de USA. ’t Ware een dollarcent van tweekeer niemendalle geweest.
En ja, dat komt ervan als men zich beperkt tot alleen maar de Verlichte Grote Verstanden der Socialisten. Vooral als dat er zijn van het kaliber van het genre van
**
Paul Henri Spaak.
*
Gegarandeerd dat het dan spaak loopt! De naam alleen al! Zoals nu weer met…
**
*
Dat is eerder de naam van een paard; zij het een dermate prachtig stuk merrie om er fier op te zijn. Een prijsbeest!
De moeder van een talrijk prachtig en welstellend gezin, dat model zou kunnen staan voor ’n vervolg op de am even adellijke Familie von Trapp. Maar een Familie von Trapp die het deze keer niet aftrapt naar de eeuwige Amerikaanse roem, maar moedig het eigen Algemeen Belang blijft dienen. Zij het aan de verkeerde kant, namelijk de kant van.. de Sociaal Democraten lijk die meestermakers heden ten dage worden genoemd.
Waar ieder lid van de graai-politiek de mr,d toch kunnen brengen! Moeder aan de Haard? Vergeet het!
Integendeel. Weer een voorbeeldig gezin dat, tuk op eeuwige roem, zich vergooit aan…
**
Schone Schijn.
*
PS
Nog over ‘des Mädchen Märkel… Ze treedt niet alleen op onder een valse naam, maar in de DDR-tijden was zij actief als een der leidende figuren in de StaSi, de Staats Sicherheitsdienst. Zeg maar de erfopvolger va de Gestapo, de Geheime Staats Polizei.
De CVP? Wat is daar nu nog goed voor, buiten de ‘CD&V Jongeren’ die lak hebben aan hun eigen oude overjaarse krokodillen.
**
*
Vergeten we niet: wie de jeugd heeft, bezit de toekomst. Het échte regeringswerk is voor ’t naaste jaar. Al zou ik persoonlijk liever speken over ’t jaar Blok, het jaar waarin de uilen preken.
Als eenmaal op alle niveaus de generatie der graaiers zal opgeruimd zijn, pas dan zullen we vooruit kunnen. Enne, o ja, ook op gelet dat de hierboven opgesomde voorkeurlanden overwegend Christelijk zijn gebleven? Ketters zullen dus de builen met de blutsen moeten nemen!**
*
*
Italiaans parket gaat in beroep tegen vrijlating van kapitein “Sea-Watch 3”
Het Italiaanse parket heeft beroep aangetekend tegen de opheffing van het huisarrest van
**
Carola Rackete).
*
Dat melden Italiaanse media vandaag en het nieuws wordt ook bevestigd door haar advocaat. Rackete is de kapitein van
**
de “Sea-Watch 3”,
*
een Duits ‘reddingsschip’ voor migranten.
HLN Be.
De openbare aanklagers van Agrigento (Sicilië) hebben het beroep ingediend bij het Hof van Cassatie, de belangrijkste beroepsinstantie in Italië. Vandaag was de laatste dag waarop de vrijlating van de Duitse kapitein nog kon worden aangevochten.
De 31-jarige Rackete kwam in het vizier van het gerecht nadat ze op 29 juni veertig migranten naar het eiland Lampedusa bracht, hoewel haar verboden werd de territoriale wateren van Italië binnen te varen. Bij het naderen van de haven kwam haar schip bovendien in aanvaring met een politieboot. De kapitein zegt dat ze uit noodzaak handelde, omdat ze vreesde dat migranten overboord zouden springen.
Rackete werd aanvankelijk onder huisarrest geplaatst, maar dat werd op 2 juli door een onderzoeksrechter opgeheven. Er loopt wel nog altijd een onderzoek tegen haar wegens onder andere medewerking aan illegale immigratie. Morgen zal Rackete ondervraagd worden in
**
Agrigento
*
**on:
www.hln.be
**
En zeggen dat de sloerie ondertussen door Macroni de Legion d’Honneur, werd verleend, de hoogste Franse onderscheiding. Die geit is trouwens ’n volbloed Duitse, en dus zal Merkel daar wel voor iets tussen zitten. Germaanse Übermenschen die 200% de Franse flierefluiters de baas spelen: de natte droom van Den Dolf Zaliger…
De afbeelding van de Gentse Klokke Roeland; vroeger terug te vinden in een verloren stukje pelpose op het Emile Braunplein in Gent, is na een dozijn vernederingen in de loop der jaren, met beide voeten uit het Belfort op de begane grond geraakt.
*
De eerste versie dateert uit 1314, had een diameter van twee meter en was maar liefst twee meter dertig (2m30!) hoog. Het gewicht van deze bevallige dame was meer dan vijf ton! En in 1314 plaatsten ze zo’n klokje in een toren. Een sterk staaltje als je het mij vraagt.
De klok was de stormklok van Gent, die de stedelingen waarschuwde voor onheil zoals brand of een aankomende vijand. Maar ook bij hoog bezoek of bij terechtstellingen weerklonk ze over de daken van de middeleeuwse stad.
Gent was, toendertijd, lang geleden, toen er nog geen Socialisten bestonden maar alleen zelfstandige rijke steden bezaten die allemaal een beiaard. Gent, Brugge, Kortrijk, Ieper, Dendermonde…. Die bezongen van de morgen tot de avond wereldwijd de lof van het nijvere, werkzame Vlaanderen.
**
*
In 1659 beslist het stadsbestuur dan ook om een grotere beiaard te laten plaatsen. Niemand minder dan de gebroeders Hemony werden hiervoor aangesproken, dé referentie voor het gieten van klokken in die tijd.
Die gebarsten Triumphante, of beter Roeland II, staat nu stil te wezen in de schaduw van de Sint-Niklaaskerk. Maar niet voor lang meer, de klok werd immers al in 2003 met succes hersteld in Asten (NL) en wacht nu vol ongeduld tot ze terug naar boven mag. Maar dat is pas voorzien op paaszondag 2008. Er moet immers ook nog een zusje bijkomen: Mathilde, die het zware werk voor haar rekening zal nemen. Roeland wordt dan een gewone speelklok en Mathilde onze stormklok. En dat wordt eveneens een dame met een maatje meer, ze zal maar liefst tien ton wegen!
Meer info kan u hier lezen op de website van de Stad Gent.
*
Tot zover Wikipedia. Of wat had U gedacht? Zo slim ben ik nu ook niet… Al herinner ik mij uit mijn vele LUISTERBOEKEN dat er oorlogen zijn geweest met vele schandelijke opeisingen. Klokken werden door de bezetters, echte Socilisten, zowel de Fransen als de Duitschers, uit de kerktorens geroofd en hersmolten tot ….. kanonnen.
***
Van… Dikke Mathilde, maar
Dikke Bertha…
*
DOORAAK.be
‘T SCHELDT
Bent U er nog altijd niet toe gekomen, om persoonlijk (gratis) op een of andere manier contact op te nemen met dit onuitputtelijk nieuwmedium dat U van alles piekfijn op de hoogte houdt van wat door de officiële kontlikkers verzwegen/verdraaid wordt.
*
Enne ja, voor ik het vergeet. In de nog altijd op Vlaams grondgebied gelegen enclave Broeksèl-Hooffstad van de nog altijd zich voortslepende EU-Naziestaat, zijn de Verkiezingen eindelijk rond. Roder dan Rood, want versterkt met Groen. De postjes zijn verdeeld onder de vrienden-graaiers. Hierover van mijnentwege geen woord. De slippendragers van de traditionele media zullen er immers overvol van staan. Triomf alom. Beiaarden hebben afgedaan.
*
DE VERF BLADDERT VAN DE WETSTRAAT (EN POLITICI ZIEN HET NIET!?)
Ligt de Wetstraat in Brussel? Of in het hart van de Weimarrepubliek? Zelden zat het politieke bedrijf zo op zijn zelfgenoegzame kont als vandaag. De door riante inkomens en extra inkomsten verwende politici zien het zelf niet meer. Vastgezogen in de narcistische modder van de Wetstraatbubbel hebben ze niet eens in de gaten dat het volk mort. Het volk heeft gelijk zich af te wenden van een politieke kaste die haar kerntaken schromelijk – schandelijk – verwaarloost. En niet verder piest dan uitsluitend en zelfvoldaan met zichzelf in de weer te zijn.
*
De verkiezingen van 26 mei 2019 hebben in de Wetstraat een uppercut uitgedeeld die nog lang niet is verteerd. De drie traditionele families – christendemocraten, socialisten en liberalen – deden het nooit slechter. Groen bakte er niets van. De N-VA verloor pluimen. Vlaams Belang zit opnieuw in de lift. De communisten zitten weer in het halfrond. Een normaal mens denkt: tijd voor een grondige bezinning. Niks van. Business as usual! Postjes, centen, inkomens, halftijdse postjes, interim-postjes, nutteloze senaatspostjes, gecoöpteerde postjes. En een drukte van belang omtrent Bloedgeile Lynn en Ladderzatte Kris. Wanneer Filip Dewinter (VB) spreekt een bordje in de lucht houden: ‘Niet in onze naam’. Puberaal, infantiel, zinloos, hooguit een omgekeerd effect sorterend dan het door de PvdA beoogde doel. Begrijpt die vetgemeste en verwende kaste niet dat er urgentere problemen op de plank liggen dan hun beroerde en door ons loodzwaar gesubsidieerde theatervoorstellingen?
Van put naar prut
Misschien leest u dit stukje op reis. Misschien hebt u tijdens uw welverdiende vakantie een trein genomen in Zwitserland. Of een fiets gehuurd in Kopenhagen. U bent met uw gezin op de achterbank langs perfect geasfalteerde biljartlakens door Duitsland gegleden. In Zeeland of Friesland heeft u met de kinderen een bootje gehuurd of lange wandelingen in de natuur gemaakt. En straks, zodra u de grens met uw vaderland België bent overgestoken, zult u zich afvragen of er iets aan uw salariswagen scheelt. Boenke, boenke, boenk: van de ene met prut gerepareerde put naar de andere. Afgeschafte treinen. Lege bussen van De Lijn waarop te lezen staat: ‘Mijn collega pikt u op’. Wanneer? Infoborden zijn kapot, als ze ooit al zouden hebben gefunctioneerd.
Zwaksten in de kou
Het wordt de hoogste tijd dat onze regeringen, parlementen, administraties en andere waterhoofden land en volk weer dienen in plaats van aan te schuiven in de zelfbedieningszaak met de langste naam ter wereld. Federale Regering, Kamer, Senaat, Vlaams Parlement, Waals Parlement, Franstalige Gemeenschapsregering, Brussels Gewest, provincies, steden en gemeenten.
Ondertussen wachten duizenden medeburgers met een beperking op hun Persoonlijk Assistentie-budget. Weten ouders zich geen raad met de psychisch-emotionele verwarring en twijfel van hun kinderen. Groeit op de onderwijsvloer de onvrede en onmacht omtrent de bemoeienissen van koepels en caloten. Brokkelt onze infrastructuur zienderogen af. Zitten de gevangenissen tjokvol. Woekert het multiculturele drama verder. Houden de belastingen zich onledig met uw restaurantbonnetje en twintig kilometer woon-werk verkeer. De erven Albert Frère betalen ondertussen geen rotte bal op de 6 miljard van hun vader. Is de sociale zekerheid helemaal niet klaar om de vragen van singles, co-housers en nieuw samengestelde gezinnen passend te beantwoorden.
Wijntje en Trijntje
U denkt dat Wetstraat omtrent dit alles bij hoogdringendheid een crisisberaad bijeenroept? Aan de restauranttafels van Brussel 1000 worden de koppen en de roemers Bourgogne tegen mekaar getikt. Wie gaan we coöpteren in de Senaat? Wie wordt de nieuwe voorzitter van de partij? Wie wordt minister? Wie mag staatssecretaris zijn? Wie heeft wat getweet? Wat gaan wij re tweeten? Wie mag naar Ter Zake? Wie zit er zondag in De Zevende Dag?
U moest zich doodschamen, verkozenen des volks. Allemaal.
*
Frits Van Robaais
Over ‘snelwegen’ gesproken. Jaren lang zijn wij regelmatig onderweg geweest tussen hier en Midden Italië, waar we toen woonden, stukken beter dan het eigen Geboorteland dat zucht onder vreemde heersers en ander ingevoerd gekleurd gespuis.
**
*
Het beste bewijs voor deze wel zeer persoonlijke stelling is (de laatste jaren) het stijgend succes van de ‘extreem rechtse’
**
Matteo Salvini,
die met vaste hand de mensensmokkel richting Europa met harde hand heeft stil gelegd. Zo dat er ook geen drenkelingen meer voorkomen!
Het mag U dan ook niet verwonderen, dat er op het Internet foto’s van hem voorkomen, met de rozenkrans tussen de vingers….
**
*
Samengevat: de tocht ging telkens over 1.450 Km, heen en 1.450 Km terug. De autosnelwegen waren ofwel goed (Frankrijk: duur), beter (Zwitserland: duurder) en best (Italië: duurst). Te meer daar, vooral in Italië die honderden kilometerlange droom-wegen over altijd maar hogere bergen en diepere dalen gingen. Zacht zoevend, open lucht en korte of lange bergtunnels, sneeuw, regen, zonneschijn, hoog in de wolken of laag langs stroom en rivier. Italia, my love!
Waar op de A1 (Luzern-Napoli) de berglandschappen met besneeuwde Alpen toppen zich broederlijk aaneen rijgden, afgewisseld met in donkergroen verborgen kilometer lange industrie-terreinen die er als paddestoelen uit de grond rijzen. Grootsteden als Milano, Fiorentina, Bologna, Módena, Roma[p1] , etc, etc, waren we telkens voorbij voor we het wisten.
Arrivederci,, ‘Italia de mio amore’…
**
*
Zo gauw wij de allerliefste bodem ter wereld, namelijk de vaderlandse, onder de wielen kregen, was het voor alle inzittenden, zelfs de hond achterin, driedubbel oppassen geblazen. Zo goed als lege snelwegen in Wallonia, met soms wel 10 of 15 Km lange stukken, afgezet voor ‘wegeniswerken’ die er ooit gingen plaats vinden, waar er over de gehele afstand geen kat te zien was. Beperkte snelheid onder voortdurende camea-bewaking, dat wel. U weet namelijk maar nooit dat een uit zijn dutje gewekte bulldoer-bestuurder de weg zou oversteken.
**
*
Dan in de omgeving ofwel van Broeksèl of van Antwerpen: stilstaand snelverkeer. Vervolgens tot het Kortrijkse: bumper rijden. Niet tussen middernacht en
04 uur in de morgen…. Dan is iedereen heel alleen op de wereld…
Bent U er nog altijd niet toe gekomen, om persoonlijk (gratis) op een of andere manier contact op te nemen met dit onuitputtelijk nieuwmedium dat U van alles piekfijn op de hoogte houdt van wat door de officiële kontlikkers verzwegen/verdraaid wordt.
Aandacht AUB. Verwar de hierna besproken kunstschilder P. Bekaert niet met Sjarel-de-Verschrikkelijke, Dubbele Premier op de twee hoogst mogelijke schavotten. Fiere vader in een nieuwsamengesteld gezin. De superman dir vooral niet onder doet voor de 3 hieronder schitterend besproken huisdieren. He trio zou voor hem kunnen doorgaan. ‘Hem’ heeft niet slechts 3 dieren, maar zowat het hele dierenriem, wat zeg ik, de hele sterrenconstellatie als voorgeslacht. Sjarel is zelfs beter dan Charlie Ch!
Enfin, wat ik wil zeggen, is dat ie dat soort universum met heel zijn wezen uitstraalt.
Zoveel is zeker: de regering is geen regering van Lopende Zaken. Het is een regering van Stilstaande Zaken.
**
*
Met als gevolg dat het Socrates et cetera aan inspiratie ontbreekt. Maar niet getreurd. In zijn literair magazijn is voldoende voorraad om de continuïteit van deze column te garanderen. Onder meer korte verhalen die hij in een gekkenhuis schreef. Ze zouden hem helpen zichzelf weer te vinden, zei de psychiater. Wat gebeurde. Hij schreef ze en werd weer de man die hij altijd geweest was. Over de kwaliteit valt niet te twisten.
**
*
Transformatie
De schilder P. Bekaert had zin een schilderij te maken. Hij ging naar zijn atelier, zette een maagdelijk doek op de ezel, nam palet en penseel in de hand en schilderde een ezel. Eenmaal klaar ging hij op kroegentocht.
De volgende dag trok hij naar zijn atelier met wortelen om de ezel te voederen.
Tot zijn verbazing was de ezel een pony geworden. Het ligt aan de verf, dacht hij. Al kan het zijn dat het doek niet goed is geprepareerd.
Enfin, hij stuurde het doek in voor de Prijs Jonge Europese Schilderkunst. De internationale jury vond het raadselachtig. Ze kwamen er niet uit of het een ezel, een pony dan wel een geschoren schaap was.
Zoveel meningen als er stemmen waren.
Het schilderij werd bekroond. De pers was niet eendrachtig in zijn oordeel. Zoveel meningen als er stemmen waren. Wat de waarde van het schilderij ten goede kwam. Het werd op een veiling voor een bedrag met zes nullen afgeklopt en verworven door het artistiek comité van het Universitair Ziekenhuis. Een klusjesman in vaste dienst kreeg de opdracht het op te hangen in het kantoor van de hoofdchirurg van de net vernieuwde afdeling Geslachtschirurgie.
De hoofdchirurg was zeer vereerd en vond het passend. Waar kon het beter hangen dan op de afdeling waar voortdurend patiënten kwamen die niet wisten of ze een ezel dan wel een pony of een geschoren schaap waren? Zelf twijfelde hij nooit. Hij was een dierenliefhebber zonder onderscheid van rang of ras, gewicht of formaat.
**
*
HET CONTRACT
De auteur is op weg naar huis. Hij komt van zijn uitgever die hem heeft medegedeeld dat zijn verzameling absurde verhalen niet zal worden uitgegeven. Het genre is niet in de mode. Onderweg vindt hij in een berm een revolver. Dit kan geen toeval zijn, denkt hij. Hij neemt de revolver, zet die aan zijn hoofd en haalt de trekker over. Klak! De revolver blijkt niet geladen. De auteur gaat terug naar de uitgever. In diens bureau houdt hij de uitgever onder schot. ‘Een contract,’ zegt hij. ‘In tweevoud! En wel meteen, of ik haal de trekker over.’
Met een ongeladen revolver bereik je meer dan met een geladen manuscript
De uitgever haalt een contract in tweevoud te voorschijn, vult de stippellijnen in, signeert ze en schuift ze de richting uit van de auteur. Met de revolver in de linkerhand op de uitgever gericht, tekent de auteur met de rechterhand beide contracten en steekt een exemplaar op zak. Een glimlach verschijnt op zijn gezicht. ‘Met een ongeladen revolver bereik je meer dan met een geladen manuscript,’ zegt hij, de revolver naar zijn hoofd brengend. Hij haalt de trekker over. Bang!
**
*
oPRUIMING
Een man liet alle deuren van zijn huis openstaan in de hoop dat dieven met zijn spullen aan de haal gingen. De goedkoopste manier, dacht hij, om de rotzooi waar ik op uitgekeken ben kwijt raak. Hij vertrok op vrijdagmiddag en kwam terug op zondagavond. Niets bleek verdwenen.
Hij verhuisde naar een buurt waar vaak ingebroken werd. Hij liet alle ramen en deuren openstaan en zette de radio keihard. De muziek moest dieven lokken. Hij vertrok. Na drie dagen keerde hij weer. Alles stond op zijn plaats, de radio gaf van katoen.
Hij nam een tas, propte er wat spullen in. Aan het raam hing hij een affiche met het opschrift ‘ALLES GRATIS! — WIE EERST HAALT, BEST MAALT!’
Hij vertrok met een gerust gemoed.
Na een maand kwam hij thuis. Geen haarspeld was verdwenen, evenmin als zijn oldtimer die in de garage met open poort stond te blinken, sleutel op het slot.
Hij dacht, is het nu werkelijk zulke rommel dat zelfs geen dief er profijt in ziet.
Hij belde een kringloopwinkel en vroeg om zijn rommel op te halen. De uitbater beloofde dat de volgende dag een ploeg langs zou komen.
Elders las ik bij collega’s dat ie dereen recht heeft op een persoonlijk eigen geslacht. Wat dus, volgens mij, niet alleen een Mensenrecht is, maar ook een Planten- en Beestenrecht.
**
*
Zintuigelijk waar te nemen objecten daarentegen, zoals rotsen zijn daarvan uitgesloten. Een baksteen bijvoorbeeld is sexe-loos: dat weet zelfs de grootste sex-maniak.
Gelukkig maar voor onze Spoeddiensten! Want ’n accident de parcours is vlug gebeurd! Vooral met al die festivals en de openbare zedenschennissen langs de openbare weg.
Bent U er nog altijd niet toe gekomen, om persoonlijk (gratis) op een of andere manier contact op te nemen met dit onuitputtelijk nieuwmedium dat U van alles piekfijn op de hoogte houdt van wat door de officiële kontlikkers verzwegen/verdraaid wordt.
Aandacht AUB. Verwar de hierna besproken kunstschilder P. Bekaert niet met Sjarel-de-Verschrikkelijke, Dubbele Premier op de twee hoogst mogelijke schavotten. Fiere vader in een nieuwsamengesteld gezin. De superman dir vooral niet onder doet voor de 3 hieronder schitterend besproken huisdieren. He trio zou voor hem kunnen doorgaan. ‘Hem’ heeft niet slechts 3 dieren, maar zowat het hele dierenriem, wat zeg ik, de hele sterrenconstellatie als voorgeslacht. Sjarel is zelfs beter dan Charlie Ch!
Enfin, wat ik wil zeggen, is dat ie dat soort universum met heel zijn wezen uitstraalt.
Zoveel is zeker: de regering is geen regering van Lopende Zaken. Het is een regering van Stilstaande Zaken.
**
*
Met als gevolg dat het Socrates et cetera aan inspiratie ontbreekt. Maar niet getreurd. In zijn literair magazijn is voldoende voorraad om de continuïteit van deze column te garanderen. Onder meer korte verhalen die hij in een gekkenhuis schreef. Ze zouden hem helpen zichzelf weer te vinden, zei de psychiater. Wat gebeurde. Hij schreef ze en werd weer de man die hij altijd geweest was. Over de kwaliteit valt niet te twisten.
**
*
Transformatie
De schilder P. Bekaert had zin een schilderij te maken. Hij ging naar zijn atelier, zette een maagdelijk doek op de ezel, nam palet en penseel in de hand en schilderde een ezel. Eenmaal klaar ging hij op kroegentocht.
De volgende dag trok hij naar zijn atelier met wortelen om de ezel te voederen.
Tot zijn verbazing was de ezel een pony geworden. Het ligt aan de verf, dacht hij. Al kan het zijn dat het doek niet goed is geprepareerd.
Enfin, hij stuurde het doek in voor de Prijs Jonge Europese Schilderkunst. De internationale jury vond het raadselachtig. Ze kwamen er niet uit of het een ezel, een pony dan wel een geschoren schaap was.
Zoveel meningen als er stemmen waren.
Het schilderij werd bekroond. De pers was niet eendrachtig in zijn oordeel. Zoveel meningen als er stemmen waren. Wat de waarde van het schilderij ten goede kwam. Het werd op een veiling voor een bedrag met zes nullen afgeklopt en verworven door het artistiek comité van het Universitair Ziekenhuis. Een klusjesman in vaste dienst kreeg de opdracht het op te hangen in het kantoor van de hoofdchirurg van de net vernieuwde afdeling Geslachtschirurgie.
De hoofdchirurg was zeer vereerd en vond het passend. Waar kon het beter hangen dan op de afdeling waar voortdurend patiënten kwamen die niet wisten of ze een ezel dan wel een pony of een geschoren schaap waren? Zelf twijfelde hij nooit. Hij was een dierenliefhebber zonder onderscheid van rang of ras, gewicht of formaat.
**
*
HET CONTRACT
De auteur is op weg naar huis. Hij komt van zijn uitgever die hem heeft medegedeeld dat zijn verzameling absurde verhalen niet zal worden uitgegeven. Het genre is niet in de mode. Onderweg vindt hij in een berm een revolver. Dit kan geen toeval zijn, denkt hij. Hij neemt de revolver, zet die aan zijn hoofd en haalt de trekker over. Klak! De revolver blijkt niet geladen. De auteur gaat terug naar de uitgever. In diens bureau houdt hij de uitgever onder schot. ‘Een contract,’ zegt hij. ‘In tweevoud! En wel meteen, of ik haal de trekker over.’
Met een ongeladen revolver bereik je meer dan met een geladen manuscript
De uitgever haalt een contract in tweevoud te voorschijn, vult de stippellijnen in, signeert ze en schuift ze de richting uit van de auteur. Met de revolver in de linkerhand op de uitgever gericht, tekent de auteur met de rechterhand beide contracten en steekt een exemplaar op zak. Een glimlach verschijnt op zijn gezicht. ‘Met een ongeladen revolver bereik je meer dan met een geladen manuscript,’ zegt hij, de revolver naar zijn hoofd brengend. Hij haalt de trekker over. Bang!
**
*
oPRUIMING
Een man liet alle deuren van zijn huis openstaan in de hoop dat dieven met zijn spullen aan de haal gingen. De goedkoopste manier, dacht hij, om de rotzooi waar ik op uitgekeken ben kwijt raak. Hij vertrok op vrijdagmiddag en kwam terug op zondagavond. Niets bleek verdwenen.
Hij verhuisde naar een buurt waar vaak ingebroken werd. Hij liet alle ramen en deuren openstaan en zette de radio keihard. De muziek moest dieven lokken. Hij vertrok. Na drie dagen keerde hij weer. Alles stond op zijn plaats, de radio gaf van katoen.
Hij nam een tas, propte er wat spullen in. Aan het raam hing hij een affiche met het opschrift ‘ALLES GRATIS! — WIE EERST HAALT, BEST MAALT!’
Hij vertrok met een gerust gemoed.
Na een maand kwam hij thuis. Geen haarspeld was verdwenen, evenmin als zijn oldtimer die in de garage met open poort stond te blinken, sleutel op het slot.
Hij dacht, is het nu werkelijk zulke rommel dat zelfs geen dief er profijt in ziet.
Hij belde een kringloopwinkel en vroeg om zijn rommel op te halen. De uitbater beloofde dat de volgende dag een ploeg langs zou komen.
*
**
*
oPRUIMING
*
*
Elders las ik bij collega’s dat iedereen recht heeft op een persoonlijk eigen geslacht. Wat dus, volgens mij, niet alleen een Mensenrecht is, maar ook een Planten- en Beestenrecht.
**
*
Zintuigelijk waar te nemen objecten daarentegen, zoals rotsen zijn daarvan uitgesloten. Een baksteen bijvoorbeeld is sexe-loos: dat weet zelfs de grootste sex-maniak.
Gelukkig maar voor onze Spoeddiensten! Want ’n accident de parcours is vlug gebeurd! Vooral met al die festivals en de openbare zedenschennissen langs de openbare weg.
Nu Sjarel Michel Premier Par Naissance eindelijk zijn taalgebrabbel internationaal, ja zelfs mondiaal kan uitdragen, zal die zijn Walenlandje met alle mogelijke, onmogelijke, ja zelfs criminele middelen trachten te bevoordeligen. Het aangewezen middel hiervoor zijn subsidies. Veel subsidies. Subsidies tot in het oneindige. Want daar leeft men van in Wallo/Brux.
**
*
Het zal als manna uit de Europese hemel dauwen! Zal ook beter zijn voor het milieu dan al die vervuilde zuurstof. Om zodoende, van het grootste luiaardsland ter wereld waar de gebraden Vlaamse kiekens hen zó maar in de open mond vlogen, te her-smeden tot het grootste luiaardsland van het Heelal.
En dt danken we NIET de koekoek, maar Karl Marx, de Joods Belse Duitser die het aards geluk en de absolute vrede uit de hemel heeft geplukt.
La France, last minute Déparrtement des Ardennes, is er, dank zij La Märkelina en Emanuele Macroni, klaar voor om het middelpunt te worden van de Westerse Wereld.
**
*
Wijlen Léon Degrelle, Hitleriaan van geboorte, had dat nog moeten meemaken!
De liefde voor het klimaat van de marxistische PTB en de socialistische PS in het zuiden van Belgiëland, is even meewarig, aandoenlijk als leugenachtig.
**
*
De PTB – zuidelijke falanx van de Partij Van De Arbeid – wil dat er een Klimaatinvesteringsbank wordt opgestart om de CO2-uitstoot naar beneden te krijgen. Hallo volksmenners
**
Hedebouw en Mertens?
Het Chinese industriële arbeidersparadijs dat Grote Roerganger Mao in een milieucatastrofe zonder voorgaande heeft achtergelaten, is goed voor de grootste CO2-uitstoot in de hele wereld! Komt overeen met de uitstoot van Europa, Rusland, Afrika en Oceanië samen. Op naar de volgende dikke-truien-dag en beate bedevaart naar de verborgen grot van de Heilige Maagd Anuna.
**
*
Asbest en dode zalm
Wanneer rabiate en fundamentalistische communisten over het milieu prediken, lenen wij hier op de redactie graag nog eens ‘Lenins Laatste Adem’ uit het archief van ons florissante persbedrijf. Halfweg de jaren negentig vorige eeuw geschreven door David Remnick van The Washington Post. Remnick beschrijft wat iedereen die wel eens een (ex)-communistisch land heeft bezocht meteen in de smiezen heeft: milieu en volksgezondheid waren niet de prioritaire bekommernissen van de voorbeeldigste leerlingen van Marx, Engels, Lenin en Stalin. Een bedje van dode zalm bedekte vervuilde rivieren. Onbewoonde woontorens gebouwd met minderwaardig beton en hoogwaardig asbest. Doodzieke kindertjes. Kapot gezopen en doorrookte zestigers. De vloek van het communisme vat Remnick na eindeloze omzwervingen door het vergeten Rusland waar slechts weinigen komen treffend samen: ‘Het verval, de arrogantie, de opzettelijke onwetendheid en het zelfbedrog’.
**
*
Vals sermoen
Bij het valse sermoen van de PTB kon Elio Di Rupo natuurlijk niet achterblijven. Het ingewikkeldst geknoopte zijden rode strikje van de PS stelt voor dat bedrijven 5 procent van hun winst vrijwillig in een publiek-privaat klimaatfonds storten. Had dat godverdomme Albert Frère zaliger gevraagd! Wier nazaten nauwelijks een eurocent erfbelasting hebben betaald op de miljarden die vader/opa baron Belge op slinkse wijze uit de tanende Waalse industrie heeft gestolen en weggesluisd. Of aan FN Herstal: de enige wapenfabriek ter wereld die in handen is van overheid & socialisten.
Vlaanderen stort al een eeuwigheid miljarden in een bodemloze Waalse put. Enige merkbare verbetering van het socio-economische klimaat ware wenselijk. De ecologische en verpauperde puinzooi op de as van het oude staal- en steenkolenbekken zal in kringen van kandidaat-investeerders weinig vertrouwen wekken om 5 procent van hun winst te pompen in een publiek-privaat ‘klimaatfonds’. In Vlaanderen zeker niet. Vlamingen weten maar al te goed hoe het met de privaat-publieke samenwerking in het door hen zo geliefde zuiden van het land is gesteld.
Sociale huisvestingsmaatschappijenen intercommunales, energie vehikels, ziekenhuizen of media bedrijven: waar de PS ook in zee gaat met andermans of publiek geld worden alleen de PS en haar slaven en lakeien er zelf rijker van. Anderman is zijn geld kwijt. Met een stok de welgevulde konten van onze koeien en zeugen naar de eigen stal drijvend: van die Waalse boer(en) geen eieren.
**
**
Dat het kan verkeren, wist de oude Bredero ook al. Laat die stomme Vlaamse Lamme Goedzakken dus geen ijdele hoop koesteren dat hun zweet, bloed en tranen niet lang meer (ten bate van de sacrosante ‘unité’) naar ‘Het Zuiden des Lands’ zullen afgetapt worden. De Negende Symfonie van Beethoven is een mooi stukje klassieke muziek. Maar schone liedjes duren gewoonlijk niet lang.
**
*
Straks staat niet één van de ACHT Coburger ‘Regeringen’ meer overeind. Is er geen Coburgia meer. En valt de Hoofdstad ervan in Russische of Chinese handen. Stuikt (voor de elfendertigste keer)Festung Europa ten gronde. En bengelen de gewezen ‘Verlichte Grote Verstanden’ aan de hoogste nog overeind gebleven bomen.
**
Hill 60.
Slagveld ’14-’18 bij Ieper
*
Maar laten we het zeggen zoals het is. Als Sjarel de Verschrikkelijke, zelf maar ten dele slaagt in zijn missie, valt er een zware last van de schouders van de modale Vlaming. Want dan kunnen onze nationale Waalse ex-landgenoten zich gaan laven aan heel wat grotere geldbronnen dan aan die verdomde ‘transfers’ van Vlaanderen naar Wallonië. Dan zal, net als Léon Degrelle dat deed tijdens WO II, salen met alle de Frans sprekende upperclass; de Coburger vetpotten liefst inruilen voor die van de Europese Nazistaat Natiestaat.
Geen transfers meer, geen Coburgia meer, geen profiteurs meer: Waar gaan we dàt schrijven?!!! Wie of wat staat er dan nog in de weg om Vlaanderens vlucht ‘in de vaart der volkeren’ tegen te houden?
**
*
PS
Wat voor de drommel heeft Sjarel Premier dat wat Olio di Poeppo niet heeft?
Deze keer gaat deze bijdrage over iets waarover onze ‘media’ (als met reden) zwijgen als vermoord. Want over ‘omvolking’ wordt nu eenmaal niet gesproken en al zeker niet geschreven. Het wachten op de waarheid zal dus nog duren tot er een 5de ‘Macht’ na de 4de (DePers) op de markt komt.
Wanneer die er komt, àls die er ooit komt, hangt alleen af van de verbreking van het Coburger absolutisme dat Vlaanderen al sedert 1830 jaar als een vampier leegzuigt.
**
*
IndonesiPe dus, een eerder onbekend land in Azië, het Verre Oosten. Een land met als landstaal het …. Bahasa Indonesia. Hoofdstad Djakarta, de stad die vooral, dank zij Max Havelaar (Multatuli) in onze Nederlandse literatuur bekend is. Och, U weet wel: Saïdja’s vader had een buffel….
Inwoners 260.580.739 (2017), na, in 1970 slechts 237.641.326.
Laat AUB, in verband met het Hitleriaans begrip ‘omvolking’ en ‘islamisering’ deze cijfers goed tot U doordringen. De uitdrukking ‘kweken als konijnen’ is hier dus goed op haar plaats…
Hoorde ik daarnet op Klara dat Trump nog maar eens via Twitter schandaal heeft getrapt. Hij raadt namelijk vier vrouwelijke ‘Democratische’ ‘Nieuwe’ Amerikaanse politici aan om maar beter nbaar hun eigen land terug te keren. Als dat zo verder gaat, gaat die man als straf écht nog eens her verkozen worden!
*
Indonesië dus. Motto: Eenheid in diversiteit en bestaat uit een archipel van 14.572 eilanden. is het qua inwoneraantal het op drie na grootste land ter wereld en tevens het land met de grootste moslimbevolking,[5] hoewel de islam geen staatsreligie is. Europese machten bevochten elkaar om de handelsmonopolies in de specerijenhandel tijdens de tijd van de ontdekkingsreizigers. Nadat de Nederlandse maatschappij VOC ongeveer 150 jaar mede de dienst uit maakte op de archipel werd het land uiteindelijk gedurende 147 jaar een Nederlandse kolonie. Indonesië verklaarde zich onafhankelijk na de Tweede Wereldoorlog. Sindsdien is de geschiedenis van het land turbulent geweest en wordt ze gekenmerkt door natuurrampen, corruptie, afscheidingsbewegingen, democratisering en snelle economische veranderingen.
**
*
PS
Voor die zovele fijne details over dat (heerlijk) land, hoeft U niet mij, maar Wikipedia te danken….
‘De intolerantie van de islam wordt met de jaren groter in plaats van te verminderen’. Zo luidt de titel van de open brief van Erik Bruyland aan het adres van Hilde Sabbe.
**
Hilde Sabbe.
Over Hilde Sabbe kunnen we kort zijn. Zij noemde mijn goede vriend
**
Benno Barnard
een ‘dramaqueen’ omdat hij ophef maakte over het feit dat moslimfundamentalisten gelieerd aan Sharia4Belgium met geweld een lezing van hem op de Universiteit Antwerpen waren komen verstoren. In een reactie op Sabbe schreef taalvirtuoos Barnard het volgende:
‘Hilde Sabbe is een middelbare nymfomane, die haar hoekje in de krant gewoonlijk vult met haar bed-avonturen, ook al voor ze haar echtgenoot had laten vallen als een drol in de wc-pot. Maar toen de zonen van de woestijn mij onder het aanroepen van hun maansikkel bedreigden, schreef mevrouw Sabbe in haar krant dat ik “een drama queen” was. Inmiddels hebben de volgelingen van de ongeletterde bedoeïen in Amsterdam twee hervormingsgezinde moslims aangevallen – en vandaag werd bekend dat bij een van hen thuis een Kalasjnikov is gevonden. Niet komt het in Hilde Sabbe op mij alsnog haar verontschuldigingen aan te bieden. Geen sprankje vuur – geest, intelligentie, zwier, fatsoen, beschaving – in deze berg reuzel, behalve het vuur dat geilheid heet.’
Invoering sharia in Atjeh
Bruyland begint zijn open brief met de ‘hoop’ dat Sabbe hem niet zal verdenken van ‘anti-moslimgevoelens’ of ‘islamofobie’. Hij leeft immers ‘al dertig jaar mee’ met zijn ‘pleegzoon en zijn gezin in Indonesië’. Over Indonesië, dat hij allicht goed kent, vertelt Bruyland een verhaal dat ik ook in mijn boek Voor Vrijheid dus tegen islamisering heb aangehaald en helaas eenvoudig is samen te vatten als: Indonesië wordt islamitischer, Indonesië islamiseert, en dus neemt de intolerantie er toe.
In een artikel getiteld Invoering sharia in Atjeh is voorbeeld voor heel Indonesië wordt het volgende beschreven:
Tazar vindt dat heel Indonesië in een islamitische staat met islamitische wetgeving moet veranderen
‘Vanuit Atjeh verspreidt de sharia over Indonesië. Meer dan 113 regio’s, een vijfde van het land, kopiëren deels de Atjese sharia blijkt uit een recent rapport van Human Rights Watch. (…) De geestelijke leider Zainal Tazar uit Padang bevestigt dat er gesprekken in het lokale parlement worden gevoerd over de sharia. (…) Tazar vindt dat heel Indonesië in een islamitische staat met islamitische wetgeving moet veranderen.’
11 juli
‘Allahu akbar’
Als op steeds meer plekken in het van oudsher als ‘gematigd moslimland’ omschreven Indonesië de sharia wordt ingevoerd, met onder andere de verplichte hoofddoek en een verbod op een strakke spijkerbroek, stokslagen voor homoseksuelen, shariapolitie, een verbod op alcohol en gokken en discriminatie van christenen, dan is dat een schoolvoorbeeld van islamisering.
In dat verband stelde Andrew Johnston van Christian Solidarity Worldwide: ‘De sluiting van zo veel kerken in Aceh [Atjeh], voortdurende aanvallen op kerken in West-Java, de vervolging van de Ahmadiyya gemeenschap en het bestraffen van de atheïst Alexander An laat de toenemende religieuze intolerantie in Indonesië zien.’ In de Indonesische stad Yogyakarta, duizenden kilometers van Atjeh vandaan, zijn homoseksuelen niet meer veilig omdat het Front Jihad Islam en het Forum Umat Islam de oorlog hebben verklaard aan alles wat niet-hetero is. Islamitische knokploegen gaan de straten op: ‘Zij hebben vlaggen, groene en zwarte, met Arabische tekens erop. Ze schreeuwen “Allahu Akbar” en schelden ons uit en zwaaien met kettingen’, aldus een van de slachtoffers. Muhammad Fuad van het Forum Umat Islam stelt dat homo’s volgens religieuze richtlijnen verbrand dienen te worden of ‘in het diepste ravijn gestort’.
Islamisering uit angst of machtsbehoud
dat LGBT’s een sluipend kwaad zijn en ‘erger dan een kernoorlog’
En de Indonesische regering? De Indonesische minister van Defensie Ryamizard Ryacudu zegt nu zelf dat LGBT’s een sluipend kwaad zijn en ‘erger dan een kernoorlog’. Tientallen homoseksuelen werden ontslagen en van de Indonesische televisie gehaald. Shadi Hamid, auteur van het boek Islamic Exceptionalism, wijst er inderdaad op dat ‘in Indonesië de meeste shariawetgeving is doorgevoerd door de seculiere Golkar partij’. Zo gaat het in de islamitische wereld vaak en het is een zeer belangrijk mechanisme: uit angst of machtsbehoud plooien overheden en regimes, die zelf niet per se islamfundamentalistisch zijn, voor de islamitische druk, intimidatie, dreigementen en/of terreur van moslimfundamentalisten.
In mijn boek citeer ik de Algerijnse schrijver Boualem Sansal, die stelt: ‘In Algerije hebben de islamisten gewonnen. De strijd is gestreden, ze hebben de wapens neergelegd en gedemobiliseerd. Ze zijn met het geweer in de armen naar de onderhandelingstafel gekomen en hebben hun eisen gedicteerd. Ze hebben gekregen wat ze wilden: moskeeën te kust en te keur, meerdere ministeries, zetels in Kamer en Senaat, maar bovenal het volk. Zij hebben de samenleving gekregen, terwijl de regering zelf zich teruggetrokken heeft in een handvol bourgeois buurten. Het echte centrum van de macht hebben ze niet in handen, al de rest wel.’
Denkfout
Maar zo feitelijk en veelzeggend Bruylands beschrijving van de islamisering van Indonesië is, zo tragisch en fout is helaas zijn conclusie. Hij schrijft immers: ‘Van dichtbij heb ik dus persoonlijk de evolutie meegemaakt in het grootste moslimland ter wereld, van een uiterst verdraagzame (ik zou haast zeggen ‘Verlichte’) islam tot een almaar toenemende intolerantie.’
Dit is een denkfout: in Indonesië (of elders) is er nooit een ‘Verlichte’ islam geweest. Wel is de oorspronkelijke, vrij sterke Indonesisch-Javaanse cultuur er goed bewaard gebleven, waardoor de islam er lange tijd eerder oppervlakkig aanwezig was en slechts in geringe mate is doorgedrongen in de Indonesische samenleving en volksaard.
Islamisering is wereldwijd fenomeen
Islamisering doet zich niet alleen voor in Indonesië, het is een wereldwijd fenomeen dat plaatsvindt in Afrika, Azië, Europa en Amerika. Overal eigenlijk waar een substantieel percentage van de bevolking moslim is, wordt de samenleving vroeg of laat geconfronteerd met islamisering. Het is ook een denkfout om dit louter te wijten aan de invloed van islamitische landen als Saoedi-Arabië of Turkije: islamisering, het islamitischer maken en worden van volkeren, culturen, samenlevingen, beschavingen, behoort simpelweg tot de kernopdracht van de islam. ‘Islam’ betekent ‘onderwerping’; de geschiedenis van de islam is daarvan één langgerekt bewijs en de bronnen van de islam getuigen hiervan en geven moslims daartoe de opdracht.
De regio die wij vandaag als ‘de islamitische wereld’ bestempelen, wordt al 14 eeuwen gekenmerkt door golfbewegingen van re- en de-islamisering, wat doorgaans letterlijk gepaard gaat met bloed, zweet en tranen. De ongemakkelijke waarheid is dat, wanneer de islamisering ergens een bepaald niveau heeft kunnen bereiken, de geest uit de fles is en de betreffende samenleving gedoemd is om in een (schier) eindeloze golfbeweging van re- en de-islamisering te belanden.
‘Salafisme’
de bronnen en kernopdracht van de islam ziet Bruyland kennelijk niet
Maar de bronnen en kernopdracht van de islam ziet Bruyland kennelijk niet, want hij heeft het over ‘conservatieve, reactionaire salafistische krachten die zijn overgewaaid uit Saudi-Arabië, Jemen en Pakistan’, waarvan hij beweert dat ze ‘totaal vreemd zijn aan de ware islam’. Nochtans is het zogenaamde ‘salafisme’ gewoon (een terugkeer naar) de zuivere islam. Volgens historica en islamexperte Machteld Allan zitten het zogenaamde ‘salafisme’ en ‘jihadisme’ in de islam besloten, en worden die termen vaak aangewend om de islamitische leer/bronnen te verschonen.
Arabiste Anne-Marie Delcambre stelt terecht dat er geen tolerante en vredelievende of verlichte versie van de islam bestaat. Zij noemt dat ‘een westers verzinsel om de onaangename waarheid niet onder ogen te hoeven zien’. In drie zinnen vat Delcambre het subliem samen: ‘Tussen islam en islamisme bestaat alleen een gradueel verschil. Het islamisme zit in de islam als het kuiken in het ei. Er is geen goede en slechte islam, zoals er ook geen gematigde islam bestaat. Gematigde moslims bestaan wel, dat zijn degenen die een deel van hun geloof links laten liggen.’ Over die zogenaamde ‘ware islam’ heeft Hans Teeuwen overigens een briljante video gelanceerd die ik iedereen aanraad te bekijken.
Het is nota bene een van de invloedrijkste Indonesische islamgeestelijken, Yahya Cholil Staquf, die heeft gezegd dat ‘westerse politici moeten stoppen met te doen alsof extremisme en terrorisme niks met de islam te maken hebben’. Cholil Staquf: ‘Radicale islamitische bewegingen zijn niets nieuws. Ze verschenen telkens opnieuw in onze eigen geschiedenis in Indonesië. Het Westen moet ophouden elke discussie over deze kwesties toe te schrijven aan “islamofobie”.’ Cholil Staquf vertelt dat sommige van zijn westerse vrienden ‘islamofoob’ zijn en dat hij hen begrijpt, en hij concludeert dat het Westen ‘moslims niet kan dwingen een gematigde interpretatie van de islam te aanvaarden’.
Bovendien stelt Cholil Staquf dat ‘in de traditionele islam de relatie tussen moslims en niet-moslims, tussen moslims en de staat en tussen moslims en het heersende wetssysteem van de samenleving waar ze wonen, problematisch zijn.’ Want ‘volgens de klassieke [islamitische] traditie is de relatie tussen moslims en niet-moslims er een van segregatie en vijandschap’, aldus Cholil Staquf, die concludeert dat de orthodoxe islamitische traditie over het wereldomvattende kalifaat en de sharia conflicteert met seculiere natiestaten en de democratische rechtsstaat.
Middel versus doel
Zo weigerde Al-Azhar jihad-bewegingen zoals Islamitische Staat te veroordelen voor ketterij
Al even erg is echter het feit dat Bruyland kritiekloos de islamitische ‘universiteit’ Al-Azhar in Caïro aanhaalt. Zijn kleindochter liep school bij een afdeling van Al-Azhar in Jakarta, en dus is ze volgens hem ‘uiteraard moslima’ – hoewel ze weigert een hoofddoek te dragen. Bruyland noemt Al-Azhar terecht ‘het Vaticaan van het Soennisme’, maar vergeet er bij te zeggen dat, hoewel ze zich tegenwoordig soms gematigd probeert voor te doen, Al-Azhar in de kern islamfundamentalistisch is. Zo weigerde Al-Azhar jihad-bewegingen zoals Islamitische Staat te veroordelen voor ketterij, wat ook logisch is omdat ‘Islamitische Staat in niets strijdig is met de islam’, zoals arabist en islamoloog Halim El Madkouri overtuigend heeft aangetoond.
Uiteindelijk kan Al-Azhar, uit politiek-strategische overwegingen, louter afstand nemen van het middel of de strategie (onthoofdingen, massamoorden, terreur), maar niet van het streef- of einddoel: de invoering van de islamitische wet of sharia, het kalifaat. Het gezaghebbende Al-Azhar heeft ook het inhumane, totalitaire en compleet verwerpelijke sharia-handboek Reliance of the Traveller gecertificeerd (waarin onder andere steniging voor overspel en voor sodomie wordt gepropageerd).
Bruyland besluit zijn open brief aan Sabbe met: ‘Natuurlijk, op (lange) termijn … misschien gaat het ooit wel de goede kant op, maar zoals Keynes zei: “In the long run we are all dead”.’ Het zou sneller de goede kant op kúnnen gaan mochten mensen zoals Bruyland eindelijk eens onder ogen (durven te) zien wat de bekende filosoof en religiecriticus Sam Harris zo treffend stelt: ‘Het probleem met het islamitisch fundamentalisme zijn de fundamenten van de islam.’
sam van rooy
**
Ieder ‘redelijk Schepsel Gods’ heeft het recht een eigen mening te hebben. Deze vaststelling is tenslotte het resultaat van de vele eeuwen beschaving, zoals wij die tot hiertoe gekend hebben.
Verkeerd dus, afgevoerd en vervangen door nieuwe niet eens bestaande rassen.
**
*
Gisteren, Kaattors Zwieët in Parijs, naast onze onnavolgbare Premier in Lopende Zaken Michel I, ook de allernieuwste uitgevonden wapen-explosie gezien? Alleen de onnavolgbare Fors Navalle ontbrak met klank. Maar dat was alleen te wijten aan het feit dat er aan echt varen voorlopig niet te denken valt op de o zo beroemde Sjamps Eelyzés, wat in het diepste geheim een vijfjarenplan van de onnavolgbare President Macaroni schijnt te zijn.
Allez, in de lucht hangende, precies dezelfde dreigende sfeer die terug te vinden is net vòór WO II. Het met ede dag dieper wegzinkende Franse Rijk dat de vuistjes balt om de vijand (Raletten Specialist Tsaar Poetin?) uit te dagen.
Ja Ja, “peace in our days’: do you remember….Toen schreven we begin 1939 en een jaar later op 10 Mei ’40 was het zo ver.
**
*
En zo kom iik, via de omweg van het (latere) Germaanse imperialisme, dat in feite de directe opvolger is van de veroveringszucht van het Franse imperialisme van na de Franse Revolutie (1789) en Napoleon (1815). Imperialisme kost bij definitie altijd vooral veel zweet, veel bloed en veel tranen. Het is zo goed als synoniem van intolerantie dat daar gewoonlijk het gevolg van is.
Zo kom ik (in de hoop te kunnen bijdragen aan de reputatie van Benno Barbard tot de wereldwijde intolerantie van de islammerij, het hoofdonderwerp van onderliggende bijdrage.
Voor wat betreft de eeuwenlang durende traag maar zekere quasi totale islamisering van Indonesië, laat ik de eer aan Wikipedia. Want het is, ja, een Geschiedenis zonder Einde. Een Geschiedenis die ook voor onze Beschaving is weggelegd. Voor zover die nog geen feit is.
Post Scriptum.
De CVP Jongeren komen in opstand? Isschien kunnen ze aansluiten bij ‘Schild en Vrienden’ van Dries Vanlangenhove? Voor ons twee vliegen in één klap. Vlaanderen in de kortste keren onafhankelijk én de Islammerij terug naar af.
Vlaams Belang stuurt aan op een rechtse frontvorming. “Als we een Forza Flandria vormen, zijn we incontournabel”, zegt
Chris Janssens,
VB-onderhandelaar
in ‘De Morgen’. De versnelling kan dit weekend al ingezet worden. Dan voert ‘informateur’ Bart De Wever (N-VA) nieuwe gesprekken.
Tot nog toe schikte Vlaams Belang zich voorbeeldig naar de agenda en het tempo van Bart De Wever, maar nu zet de partij een tussensprint in. In een opiniestuk vraagt Chris Janssens aan de N-VA-voorzitter en Vlaamse ‘informateur’ om samen een front te vormen en een ultimatum te stellen aan de andere partijen. “Het idee van Forza Flandria (een rechtse samenwerking waarover al sinds de jaren 90 gepraat wordt, red.), is niet dood”, verduidelijkt Janssens. “We zijn de twee grootste partijen van Vlaanderen, het is tijd om schouder aan schouder te staan. Als we samen een front vormen, zijn we incontournable. Dan moeten CD&V en Open Vld kleur bekennen: willen ze regeren zonder ons, dan moeten ze dat doen met alle kleine partijen, inclusief de communisten.”
Bourgeois bevestigt dat Liesbeth Homans Vlaams minister-president wordt
Het manoeuvre van Vlaams Belang zet niet zozeer CD&V en Open Vld onder druk, maar vooral N-VA. Ook De Wever moet stilaan duidelijkheid verschaffen, zo is tussen de lijnen te lezen: wil hij een serieuze poging doen om een regering met het VB in de steigers te zetten, of maakt hij uiteindelijk toch de opening naar een Zweedse of misschien zelfs een Bourgondische coalitie (met Open Vld en sp.a)? Volgens bronnen is het aannemelijk dat De Wever begin volgende week concrete voorstellen of pistes aan de mogelijke coalitiepartners voorlegt. (DM)
“Informateur” BDW is tot op heden nog altijd onverdroten op drugsjacht in Colombia. Dat is het lad waar er met ontelbare namaak-onderzeeërs quasi dagelijks tot 6 ton cocaïne in één enkele reis uit gesmokkeld kunnen worden.
Zijn zending aldaar is volgens mij even uitzichtloos als met deze verkiezingsuitslag de vorming van een nieuwe Vlaamse Regering.
Met de door zowel Patje in Broelsèl als door Kawouter Beke in de Vlaamse ‘deelregering’ laatste weken voorkomende vaudeville gaan we line recta naar herverkiezingen. Iedere nieuwe ‘toer’ levert minstens 10.000 stemmen op voor het VB. Stemmen die de traditionele kleurpartijen voor altijd kwijt zijn.
Komt daar nog bovenop het effect Vanlangenhove samen met de organisatie ‘Schild dn Vrienden’ .
Wil in ieder geval deze onderstaande link tot de laatste druppel genieten. Ter Zake kan echt goddelijk zijn…
INHOUD: “let go the beast”. Dit waren, zoals U weet, ooit de wereldberoemde woorden van ons aller Brabants Trekpaard in zijn vetste dagen. De gewone doordeweekse Vlamingen volop in deze tijd van ontslaving, mogen niet in dezelfde val trappen. Razende stieren horen thuis in de arena, oog in oog met hun toreador. Wij Vlamingen lusten geen Walen ook niet deze Déwael…
Laat de Pat dat gezegd zijn!!!!! Wie van de overigen het schoentje past, trekke het aan.
*
Even onderduiken in de gloriol van het intieme dagboek van ‘den Dikken’.
Vlaams Belang stuurt aan op een rechtse frontvorming. “Als we een Forza Flandria vormen, zijn we incontournabel”, zegt
**
Chris Janssens,
VB-onderhandelaar
in ‘De Morgen’. De versnelling kan dit weekend al ingezet worden. Dan voert ‘informateur’ Bart De Wever (N-VA) nieuwe gesprekken.
Tot nog toe schikte Vlaams Belang zich voorbeeldig naar de agenda en het tempo van Bart De Wever, maar nu zet de partij een tussensprint in. In een opiniestuk vraagt Chris Janssens aan de N-VA-voorzitter en Vlaamse ‘informateur’ om samen een front te vormen en een ultimatum te stellen aan de andere partijen. “Het idee van Forza Flandria (een rechtse samenwerking waarover al sinds de jaren 90 gepraat wordt, red.), is niet dood”, verduidelijkt Janssens. “We zijn de twee grootste partijen van Vlaanderen, het is tijd om schouder aan schouder te staan. Als we samen een front vormen, zijn we incontournable. Dan moeten CD&V en Open Vld kleur bekennen: willen ze regeren zonder ons, dan moeten ze dat doen met alle kleine partijen, inclusief de communisten.”
Bourgeois bevestigt dat Liesbeth Homans Vlaams minister-president wordt
Het manoeuvre van Vlaams Belang zet niet zozeer CD&V en Open Vld onder druk, maar vooral N-VA. Ook De Wever moet stilaan duidelijkheid verschaffen, zo is tussen de lijnen te lezen: wil hij een serieuze poging doen om een regering met het VB in de steigers te zetten, of maakt hij uiteindelijk toch de opening naar een Zweedse of misschien zelfs een Bourgondische coalitie (met Open Vld en sp.a)? Volgens bronnen is het aannemelijk dat De Wever begin volgende week concrete voorstellen of pistes aan de mogelijke coalitiepartners voorlegt. (DM)
**
*
“Informateur” BDW is tot op heden nog altijd onverdroten op drugsjacht in Colombia. Dat is het lad waar er met ontelbare namaak-onderzeeërs quasi dagelijks tot 6 ton cocaïne in één enkele reis uit gesmokkeld kunnen worden.
Zijn zending aldaar is volgens mij even uitzichtloos als met deze verkiezingsuitslag de vorming van een nieuwe Vlaamse Regering.
Met de door zowel Patje in Broelsèl als door Kawouter Beke in de Vlaamse ‘deelregering’ laatste weken voorkomende vaudeville gaan we line recta naar herverkiezingen. Iedere nieuwe ‘toer’ levert minstens 10.000 stemmen op voor het VB. Stemmen die de traditionele kleurpartijen voor altijd kwijt zijn.
Komt daar nog bovenop het effect Vanlangenhove samen met de organisatie ‘Schild dn Vrienden’ .
Wil in ieder geval deze onderstaande link tot de laatste druppel genieten. Ter Zake kan echt goddelijk zijn…
Gelukkig zien we op deze blog nog altijd het bos door de bomen. Waarmee ik maar wil zeggen iedere keer voortdurend van meet af aan het media-spektakel altijd goed te doorzien. Het is hetzelfde instinct als waarmee sommige keepers op het hoogtepunt van de match zich niet laten vangen door de gebruikelijke achterbakse traptechniek gebruikelijk in de voetbalwereld. De politieke penalty van de eeuw viel dit jaar inderdaad in het Brussekse Stadhuis op 11 Juli 2019.
*
Zeker zijn er in dit verhaal ook slachtoffers. In de eerste plaats de media zelf. Al duurt het nog wel even voor (via het verlies aan lezers) hunne frank zal vallen.
Dat Coburgia een écht democratisch land is, werd nogmaals bewezen door het schimmenspel in verband met de nieuwe Voorzitter.
Gisteren moest een heugelijke dag worden voor Vlaanderen. Een feestdag. Maar de feestdag werd vergald door een genadeloze aanslag vanuit de media.
De ‘pers’ liep met open ogen in de val. Als lemmingen volgden zij het uitgezette spoor. Een man, net benoemd tot eerste burger van Vlaanderen, werd met één welgemikte kogel geveld.
Dit was moord met voorbedachten rade, maar niemand die het zag, niemand die het ziet.
Is deze eerste burger schuldig aan, hoe heet het, ‘uitkeringsfraude’?
Misschien wel, misschien niet.
Heeft de eerste burger van Vlaanderen iets gehad met een prostituee?
Misschien wel, misschien niet.
Moest hij op 11 juli 2019 hangen?
Want dit is opera.
Het libretto geschreven door een obscure uitgever wiens naam in geen enkele krant stond, gisteren noch vandaag.
*
De Vlaamse pers is verworden tot een zielige oude man, onbekwaam om scherp te zien.
Zoet is ze, met het infiltreren van het private leven van een gewond politicus.
Snel is ze, met het veroordelen van een on-veroordeelde (De Morgen: “Het minst verkwikkelijke aan deze historie: de geur van cliëntelisme”).
Hatelijk is ze, wanneer ze zich verbergt achter de bagger van P-Magazine en de inhoud dupliceert.
Onvermogend is ze, om de waarheid te achterhalen en het publiek te beschermen tegen de wanstaltige plannen van een megalomane uitgever.
*
De Octopus
Door de gebeurtenissen van de laatste jaren is het beeld van wat een terrorist is verschoven naar het buitenland.
We zijn vergeten dat er ook blanke terroristen zijn, in eigen rangen.
Gisterenavond was er in Vlaanderen in één huis gelach te horen, geklingel van kristal, en champagne, veel champagne.
Dat huis staat in Knokke.
Daar woont een man.
De man achter P-Magazine.
Een man voor wie journalisten het hoofd buigen, een man voor wie politici het hoofd wegdraaien, een man voor wie ondernemers vluchten, een man voor wie slachtoffers beven, een man voor wie banken angstig de kluizen sluiten als hij langs komt…
Deze man is het hoofd van de Vlaamse maffia. Dat zag De Standaard reeds in 2003 toen ze schreef dat deze man de “Godfather van Vlaanderen” was.
Wij noemen deze man de Octopus.
De Octopus, de man achter P-Magazine en tal van faillissementen.
Al meer dan 30 jaar terroriseert de Octopus het Vlaamse ondernemers landschap.
Meer dan 20 faillissementen staan achter zijn naam. Honderden slachtoffers maakte hij al. Gisteren kwam daar nog een handvol bij. Want denk niet dat de aanslag van 11 juli slechts één slachtoffer maakte, met name Kris Van Dijck. Nee, zijn vrouw en zijn familie zijn mogelijk nog meer geschonden want zij beschikken niet over het eelt dat politici ontwikkelen om hogerop te komen in de kringen van de macht.
De Octopus zat tussen 22/4/2002 en 2/1/2003 al 9 maanden in de gevangenis. Zijn strafblad leest als het rapport van de grootste pester op school, maar dan voor volwassenen. Op zijn strafblad vinden we de volgende veroordelingen terug: schriftvervalsing, faillissement en bedrieglijk onvermogen, oplichting, witwassen, afpersing, misbruik van vertrouwen (2 x), economische en financiële misdrijven, oplichting (opnieuw).
Men zou denken dat justitie de samenleving beschermt als een dergelijk individu de gevangenis weer verlaat. Het tegendeel in Vlaanderen is waar. Justitie houdt zich voornamelijk bezig met de gewone man en vrouw in de straat. Want zij zijn godvrezend. Als een overjaarse trapper beschermt justitie een aantal perfect gecamoufleerde vallen in de maatschappij. De eerste val heet bijvoorbeeld het verkeer. Geen enkele Vlaming kan nog ongeschonden door het verkeer. Het systeem dat ‘verkeer’ heet staat zo strakgespannen dat het per definitie fouten genereert van de gebruiker. En fouten levert bonuspunten, d.w.z. cash, op voor de niets ontziende overheid. De tweede val heet ondernemers. De mens wordt geboren met een zekere drang tot ontplooiing en zelfontwikkeling. Dat leidt tot innovatie. En innovatie leidt tot groei. De overheid is de grootste stroper in de ondernemerswereld. Justitie is de bloedhond die een gewonde ondernemer de keel over bijt. De derde val heet de schuldindustrie. Toen bleek dat er weinig lol te beleven viel aan het delgen van schulden, vond de overheid boetes uit, een soort bonus voor wie uiteindelijk na veel moeite erin slaagt een schuld te betalen. Omdat wie een schuld betaalt laat zien dat hij kan betalen moet men doorgaans de schuld nog eens maal twee of drie betalen, bovenop de schuld die al betaald is. Het klinkt niet zo logisch, maar daarvoor hebben we justitie die het systeem met een boksbeugel in het gelaat van de gewone man of vrouw in de straat te pletter slaat, tot iedereen uit angst knikt dat hij of zij het wel degelijk begrijpt.
Het bovenstaande telt niet voor een bepaalde doelgroep. De doelgroep waartoe de Octopus behoort. Een gezelschap van top criminelen die een Vlaamse variant van de brekingsindex van H.G. Wells ontwikkelden om onzichtbaar te blijven voor overheid en justitie.
Rex non potest peccare
De laatste 18 jaar waarde de Octopus rond door de samenleving alsof de samenleving hem toebehoorde. Rex non potest peccare, the king can do no wrong, is het adagio van de Octopus uit Knokke.
Met een onbehaaglijk aanvoelende charme palmt de Octopus harten en zielen in van mannen en vrouwen die geloven dat zijn omni resente persoonlijkheid hen met zevenmijlslaarzen verder zal brengen in het leven. Zij zijn steevast zijn eerste slachtoffers. Vraag maar aan tientallen werknemers die uit de gratie vielen en plots zonder geld op straat stonden. Vraag bijvoorbeeld even aan de tientallen oud P-Magazine journalisten die zonder boe of bah op straat belandden nadat de vennootschap achter P-Magazine failliet ging. Een bijzonder verhaal. Buitenstaanders denken dan dat journalisten die onbetaald op straat belanden de ballen hebben om hun onrecht aan te kaarten, maar nee….zij kijken schichtig om zich heen, in de hoop dat er nog ergens een baan is in de journalistiek. En wanneer ze uiteindelijk een nieuwe baan vinden wensen ze niets meer met de Octopus te doen te hebben want zij weten als geen ander tot welke wraak hij in staat is.
Natuurlijk zijn er slachtoffers die zich niet zomaar gewonnen geven. Zij maken dan de fout om zich te beroepen op justitie in de hoop op gerechtigheid. En dat is exact wat de Octopus uit Knokke het liefst heeft. Justitie is als een gigantische kaas met gaten. De gaten zijn de gebreken. In die gaten heeft de Octopus zijn kantoren ingericht. Hij gebruikt justitie als bank, als verzekeringswezen, als inkomsten-model en als persoonlijke wraakgodin. De Octopus is een intellectueel, een visionair, maar met een psychopathisch brein. Wie het waagt zich in de krochten van justitie te begeven op zoek naar gerechtigheid na alle geld te zijn verloren aan de Octopus uit Knokke, ondergaat een metamorfose in de documenten van de rechtbank. De Octopus uit Knokke maakt van de bestolene de dief, maakt van het verbaasde slachtoffer, de woedende dader, maakt van de opgelichte werknemer, een stelende kleptomaan. De Octopus projecteert zijn eigen ziekelijke gebreken in zijn slachtoffers en huurt dure woordkramers van prestigieuze advocatenkantoren in om zijn slachtoffers te bevuilen nadat hij hen eerst alles afnam.
Een voorbeeld uit het dagelijkse leven? Kris Van Dijck is schuldig aan uitkeringsfraude? Tip voor Kris, check de laatste 10 faillissementen van de Octopus uit Knokke eens?
Steevast komt hetzelfde verhaal terug van slachtoffers van de Octopus: “als ik de besluiten lees lijkt het alsof ik de grootste crimineel ben, en niet hij die me bestolen heeft”. Een bijkomende tactiek in de rechtbanken is dat de Octopus een story-teller is zonder weerga. De Octopus is een meester in het doen onder-dwarrelen van de feiten onder tonnen neven-verhalen. De rechters in Eerste Aanleg zijn meestal nog in opleiding om door te groeien naar Hoger Beroep. Zij zien meestal door de bomen het bos niet meer en gooien meestal na jaren procederen verdwaasd de handdoek in de ring om uiteindelijk de peer in twee te delen. Zo functioneert justitie als bank voor de Octopus. Hij moet geen geld gaan lenen bij de bank. Justitie zorgt ervoor dat zijn betalingen jaren kunnen uitgesteld worden om uiteindelijk maar een fractie te moeten betalen van het oorspronkelijk te betalen bedrag. Zo word je in Vlaanderen miljonair, en dat is wat gebeurde met de Octopus.
Strafklacht
Op 10 oktober 2018 belandde er een strafklacht tegen de Octopus uit Knokke, en zijn kompanen op het bureau van een onderzoeksrechter in Antwerpen. De strafklacht telde niet minder dan 144 bladzijden. Een goede wind blies een kopie naar de redactie van ‘tScheldt. De strafklacht leest als een opera seria. Er blijken dus mensen te bestaan die zich durven verzetten tegen de Octopus uit Knokke. Maar steeds met grote persoonlijke gevolgen. De redactie van ‘tScheldt is op de hoogte van schrijnende verhalen van verschillende ondernemers die naar de rechtbank trokken tegen de Octopus.
Maar zelfs octopussen maken fouten. Wat maakte dat Napoleon uiteindelijk verloor? Hij streed op een bepaald moment niet één gevecht, hij streed er dozijnen, tegelijkertijd. Dat is exact wat onze Octopus aan het doen is. Hij heeft een abonnement in elke rechtbank van het land. Er loopt niet één strafklacht tegen hem, er lopen er alleen al in Antwerpen minstens 4. Er zijn in Antwerpen al minstens twee verschillende onderzoeksrechters bezig met een onderzoek naar de Octopus.
De Octopus werd in december 2018 veroordeeld tot het betalen van 2 miljoen euro aan Renault. De Octopus werd drie weken geleden in Hoger Beroep veroordeeld tot het betalen van 1 miljoen euro aan een derde partij. De Octopus werd deze week ontheven als zaakvoerder uit een belangrijke vennootschap en door de rechtbank vervangen door een bewindvoerder. ‘tScheldt heeft weet van minstens 15 rechtszaken die momenteel lopen tegen de Octopus. En vooral, ‘tScheldt beschikt over een schrikbarende lijst van bewarende beslagen bij….Mediageuzen, de vennootschap achter P-Magazine. Momenteel hebben deurwaarders al voor minstens 1.735.900,32 euro aan beslagen gelegd bij de eigenaar van P-Magazine. Dat bedrag is tot op de komma juist.
In mensentermen heet dit…“het net is zich in snel tempo aan het sluiten”.
En dat is de reden waarom de Octopus 11 juli 2019 koos om de eerste burger van Vlaanderen om te leggen middels een vernietigend artikel in P-Magazine.
In een vlaag van akelige briljantie vond de Octopus een manier om zijn nakende arrestatie te ondergraven. Met een onmiskenbaar gevoel voor onderbuik timing wist de Octopus dat als hij de komende weken zou aangehouden worden, dat hij zal geportretteerd worden als de recidiverende maffieuze ondernemer. Hij zal de immer sjoemelende dader zijn.
We schreven het al, het is akelig in zijn spitsvondigheid, maar door de eerste burger van het land met perfecte timing op 11 juli omver te kegelen, met een dossier dat al sinds 2014 in zijn schuif ligt, zorgt de Octopus ervoor dat hij bij zijn komende aanhouding geen dader zal zijn, maar een slachtoffer.
Hij zal tieren, roepen en brullen dat hij aangehouden wordt omdat hij het als uitgever durfde een politicus aan de schandpaal te nagelen.
Hij zal roepen, noteer dit alvast, dat hij het slachtoffer is van een politieke afrekening!
Hij zal zich beroepen, noteer dit alvast, op zijn functie in de pers als ‘grote uitgever’ die ‘teruggepakt’ wordt door de politiek.
Vandaar dat hij een groot politicus nodig had als slachtoffer. Vandaar dat hij een event nodig had waar iedereen op zou staan kijken. Vandaar dat hij zijn publicatie in P-Magazine liet verschijnen tijdens de speech op 11 juli. We zeiden het al, de Vlaamse Feestdag was een opera in regie van de Octopus. Om succesvol te zijn in zijn plan, moest hij ervoor zorgen dat P-Magazine ogenblikkelijk en massaal in de pers kwam, en vooral dat de politiek getroffen werd. De Octopus is van nature gelieerd aan het Vlaams Belang omdat hij al jaren reclameborden aan hen verhuurt. Dat de nevenschade bij de N-VA zou komen te liggen was daarbij een heugelijke meevaller.
Het onmiddellijke effect is dat de onderzoeksrechter die eventueel plande hem de komende dagen aan te houden, hoogstwaarschijnlijk van zijn plan afziet juist vanwege de handeling van P-Magazine. Zet de onderzoeksrechter toch door de komende weken dan heeft de Octopus zich een eeuwigdurend Calimero ticket gekocht dat hij tot in den treure zal gebruiken in de rechtbanken. Hij zal staande houden dat de politiek hem ‘zoekt’. Hij zal de rechters in Eerste Aanleg ondersneeuwen met honderden verhalen over hoe hij een slachtoffer is van een afrekening, nadat hij de samenleving ‘zuiverde’ van een corrupte hoerenlopende top-politicus.
De media, blind voor wat zich hier aan het afspelen is, is op zoek naar de ‘smoking gun’ bij het Vlaams Belang. Zij vermoeden dat het Vlaams Belang dit verhaal gelekt heeft naar P-Magazine om de N-VA te beschadigen en Filip De Winter aan de macht te brengen. Helaas. Het is jammer dat de waarheid moet komen van het enige niet gesubsidieerde medium in Vlaanderen: ‘tScheldt.
Hoe kwam het verhaal van Kris Van Dijck dan tot bij P-Magazine? Het is de eenvoud zelve. De hoofdredacteur van P-Magazine, de auteur van het artikel over Kris Van Dijck, klust al meer dan anderhalf jaar bij. Hij schreef volgens onze bronnen tot voor kort meer dan 20 artikels per maand voor de grootste erotische website van Nederland en België en had zo een continue voet aan wal in de Vlaamse porno-industrie. Hij doet dit vanuit een bedrijfje in Zandhoven,
“Tekstbureau L.”.
Het is in deze wereld dat de hoofdrolspeelsters in het drama van Kris Van Dijck vertoeven. Het is trouwens zo dat het meisje van lichte zeden dat nu gelinkt wordt aan Kris Van Dijck, reeds anoniem in de kranten en P-Magazine verscheen begin juni van dit jaar in een afpersingszaak. Daarbij zouden beelden zijn opgenomen in haar kamer. Haar huisbaas zou de beelden hebben gehackt en samen met zijn vrouw gebruikt hebben om klanten van het meisje af te persen.
P-Magazine ziet ondertussen al een ongemakkelijke bui hangen. Gisteren veranderden ze snel snel de naam van Kris Van Dijck in “K.V.D.” nadat het verhaal viraal ging.
De Octopus, ondertussen, wrijft zich vergenoegd in de handen. Laat de gerechtelijke politie maar komen, zijn magistrale slachtoffer-verhaal staat sinds gisteren klaar.
Faustus
*
Foto 1: P-Magazine is haastig de naam van Kris Van Dijck aan het verwijderen, maar ze maken een fout waardoor de actie zichtbaar wordt
Foto 2: De naam van Kris Van Dijck wordt door P-Magazine snel veranderd in de afkorting K.V.D.
Wie als de doorsnee politici bij het graaien het hoofd niet afwenden? Krijgen die dan een stijve of een dikke nek?
*
Raar dat Meneerke Peeters ineens zo bijdehands is om de ‘bewijsstukken’ onder het briefgeheim als bij toeval kon voorleggen? Moet de Familie Van Dijk niet eerder in die richting zoeken, als ze wil terugslaan?
*
Toch vreemd ook, dat tijdens de speech zelf al die GSM’s opeens; als op afspraak, rinkelden.
*
Nog vreemder s, dat de waakhond van de Nieuwe Vlaamse Arrogantie, het slachtoffer als een arrestant, voor het zicht van de camera, wegsleepte van achter de micro….
Onder leiding van steeds maar dezelfde tricolore kleurpartijen, is deze on-staat waarin we leven, elders wel eens door de hoogste gezagsdragers ervan als ‘apenland’ vernoemd, op vandaag de dag op sterven na dood. Zo dood als een overlangs in twee gespleten dode pier die heel zijn triest verleden diep onder de oppervlakte heeft rondgekropen.
**
*
Noodgedwongen heeft het de Sire onlangs behaagd in zijn voetsporen twee top-pieren in de onderhandelings praktijken al even onbekwaam als hijzelf, aan e duiden.
Het zijn geen helden, dat weet iedereen en dus kunnen er geen heldendaden, anders dan tegen de vlakte gaan, worden verwacht. Wat had U anders gedacht, als de verliezers van de verkiezingen op kop moeten rijden?
**
*
INFORMATEURS HEBBEN HET NOG NIET GOED BEGREPEN
**
*
Enkele dagen geleden brachten de informateurs Vande Lanotte en Reynders nog maar eens verslag uit aan de koning over de informatieopdracht die zij van hem hebben gekregen omtrent de mogelijkheden tot het vormen van een nieuwe federale regering. Het Vlaams Belang stelt daarbij vast dat het door beide informateurs niet waardig werd bevonden om door hen te worden gehoord.
**
*
Barbara Pas: “Men vraagt zich af op welke planeet deze beide ‘heren’ eigenlijk leven. Het Vlaams Belang was dé grote winnaar van de voorbije verkiezingen. Bovendien stemden Vlaanderen en Franstalig België politiek zó uiteenlopend dat nu toch wel voor iedereen duidelijk is dat dit land met het huidige institutionele kader niet meer te besturen valt, ten minste als men de resultaten van de stembusuitslag in beide delen van het land wil respecteren. Wat iedereen ziet, hebben de informateurs blijkbaar nog altijd niet begrepen. Het is daarom hoog tijd dat men ook op dat niveau inziet dat het ogenblik van een copernicaanse omwenteling richting een veel grotere zelfstandigheid voor Vlaanderen en Wallonië aangebroken is en dat daarnaar toe wordt gewerkt. Zo niet dreigt dit land in totale chaos gestort te worden met alle gevolgen van dien voor de bevolking.”
**
*
Als de boot helemaal omslaat, gaan we allemaal naar de haaien.
Na de twee voorbije wereldoorlogen heeft het Britse koningshuis zijn tot op het bot geschonden adellijke naam ‘von Saxen Coburg Gotha’ veranderd naar ‘The Windsors’. De ‘Battenbergs’, een andeer adellijke soort, werden The Mountbattens’. Zij dachten op die manier hun bloedverwantschap met Wilhelm II van Pruisen, ook ’n Seks-en Coburg Golgptha en oorlogsstoker, te kunnen verdoezelen.
Wat grotendeels lukte, dank zij de omgekochte absolute medewerking van ‘de Media’ die het hoedje altijd en overal naar de wind zetten.
**
*
Die van ons, ons Lakense Koningshuis, ook dichte neven van Wilhelm II, deden daar niet aan mee. Je weet maar nooit, moeten ze daar gedacht hebben. Wat verrdorie in de jaren ’40 met Leopold II en Adolf Hitler nog bijna gelukt was ook.
Welnu, ‘die van ons’ in Laken - lijk de zaken aan het verlopen zijn - krijgen een tweede kans om met hun verleden in het reine te komen. Na het roemloos aftreden van Filip de Laatste, en in het bijzonder: na de juiste terugbetalingen te hebben gedaan, wordt hij Filip van Laken, en in het Frans Phlippe des Draps.
Op die manier blijft r voor de volgende generaties nog altijd iets over van hun ware geaardheid…
De Gentse parket-Lelieaards hebben meegeholpen, ja zelfs het voortouw genomen, om het cordon sanitaire te institutionaliseren. Da’s één. De tweede nekslag was de veroordeling in beroep van enkeke nevenactiviteiten van het toenmalig Blok zogezegd voor ‘racisme’, omdat geen enkel Beroepshof dit wilde doen. Beide zaken versterkten ipv verwondden de Partij.
En Filip DeWinter ging er ook niet uit. Zou tenandere moeilijk zijn geweest. Want zo’n prijsbeest wordt toch altijd als prijsvlieger in de étalage gezet!
**
*
Och, spijts alles moet ’n mens in alle omstandigheden realist durven zijn. Slechts één voorbeeld. Ooit werd Het 70-punten Plan van Het Vlaams Blok, Filips’ meesterwerk inzake het ideale Bestuur van Belgenland, verguisd, afgeknald en uitgescholden. En wat wordt er 30 jaar later door iedereen vastgesteld, zonder dat het VB ook maar één dag daadwerkelijk heeft mee geregeerd?
Juist. Ja. Dat van die 70 punten, haast alles werd gerealiseerd….
M.a.w. het Vlaams Belang had, ruim op tijd, de exacte prognoses durven stellen.
Het 70-Puntenolan, als de hete adem van het VB in de nek van de acheruitkijk-spiegel marionetten heeft inderdaad bijna beter gewerkt dan de Goddelijke Voorzienigheid.
Dat de partijbonzen van de drie betrokken Vlaamse kleurpartijen nu wandelen gestuurd worden, is dan ook niet meer dan logisch. Kawouterje, Djoneke en Mandolientje: vaarwel en tot nooit meer.
**
*
Zie, ’t Oosten bloost en staat in kleuren.
**
VAN LANGENHOVE OVERTUIGD DAT ONDERZOEK HEM ZAL VRIJPLEITEN
Dries Van Langenhove is ervan overtuigd dat het onderzoek naar zijn activiteiten bij Schild & Vrienden hem zal vrijpleiten. Dat zei hij in een interview met VTM.
Gisteren werd Dries Van Langenhove ondervraagd door de onderzoeksrechter. De kern van de verdenkingen tegen hem is de veelbesproken reportage van Pano (uit september 2018). Die bood een blik achter de schermen van Schild & Vrienden. In online discussiegroepen die voor de buitenwereld niet toegankelijk zijn, passeerden racistische, antisemitische en seksistische ‘grappen’ de revue.
Van Langenhove werd gisternamiddag niet alleen ondervraagd, hij werd ook formeel in verdenking gesteld wegens inbreuken op de antiracismewet, de negationismewet en de wapenwet.
Van Langenhove zelf zweeg gisteren. Maar vanmiddag zei hij aan VTM dat het helemaal niet zeker is dat er ooit een rechtszaak komt over zijn betrokkenheid bij Schild & Vrienden. Dat er een vervolging komt, is ook niet zeker, stelde hij.
Hij blijft ervan overtuigd dat het onderzoek hem zal vrijpleiten. 'En dat ben ik nu, nadat ik gisteren gehoord ben, nog meer dan ooit tevoren.'
Van Langenhove herhaalde tegenover VTM dat hij al acht maanden vraagt om gehoord te worden. Dat het net gebeurt drie dagen voordat hij de eed mag afleggen als volksvertegenwoordiger, vindt hij 'bijzonder verdacht'. 'Maar ik laat het aan de anderen over om hieruit conclusies te terekken.'
Een van de voorwaarden voor zijn vrijlating gisteren was dat Van Langenhove het Holocaustmuseum van de Dosinkazerne moet bezoeken. Hij vindt het prima. 'Het lijkt me heel interessant, ik ben een fervente fan van musea. Het blijkt te gaan om een rondleiding, dus des te beter.'
Met het tv-interview schendt Van Langenhove de voorwaarden van zijn invrijheidsstelling niet. Hij mag praten met de pers zolang hij niet over de inhoud van het dossier spreekt, zo laat het parket weten.
U heeft her goed gelezen: de De Schandaard heeft in tempo non suspecto zich in zeven haasten vergewaardigd, om over den Dries te schrijven. Ze doen het in wat heel normaal is voor hen, als over een straatcrimineel wiens smerige schuld tot bewijs van het tegendeel, bij voorbaat bewezen is.
**
*
Wel heeft ‘den Dries’ ondertussen zichzelf in veiligheid gebracht door in Broeksèl in de veilige tricolore pluche te nestelen als luis in de pels van de Belgicisten.
Vooral de kamerleden van onder de taal- en armoegrens voelen zich geviseerd. Ze vrezen het ergste. Namelijk dat hun wittebroodjaren in dit apenland voorbij zijn. Dewael en Sire sidderen mee, want ook aan hun luizenleventje dreigt er een einde aan te komen.
Net als 1.000 jaar geleden bij de Eerste Kruistocht, staan daarna de Vlamingen weer vooraan in ’t gelid. Deze keer niet zozeer met het Kruis en het Zwaard in top, maar met de rapier van de werkzame intelligentie in de handgreep van het Gezond Verstand.
Vlaming zijn we al. Ten naaste bij, net als de Polen en de Hongaren, weer vrij en onafhankelijk. De volgende in te nemen horde is dan samen die van het ‘uitgemerkelde’ burenvolk over te nelenn om, dank zij de Vernieuwende Macht van de échte wereldleiders, onze rechtmatige plaats in de Geschiedenis in te nemen.
**
*
Het worden spannende tijden. Alhoewel de uitslag bij voorbaat vast staat.
‘Schild en Vrienden’ de fakkel overnemen? Allemaal goed en wel, als die tenminste in Coburgia niet het lot van hun Catalaanse vrienden in Spanje zullen toebedeeld krijgen.
Misschien zelfs dat de ‘Kruiskop’ op de IJzertoren in Kaaskerke met de letters AVV-VVK ondertussen politiek correst zal gewijzigd worden in een halve maan waarop AV COBURGIA & COBURGIA voor EURABIË staat.
Laten we dus allemaal op onze hoede zijn voor, naar aloude GESTAPO-methoden, vóor dag en dauw, de fatale klop op de deur door weer andere Leliaerts dan de Gentse..
Al kan het ook zijn, dat dergelijke manier van werken, wel 100.000 voorkeurstemmen méér zal opleveren. Ik en mag er niet aan denken dat de geest van Dr. August BORMS Zaliger van uit het graf weer aan Vlaanderens heropstanding bezig zou zijn!
Een opgemerkte speech van een oude priester. Hij krijgt op het einde de tranen in de ogen omdat hij beseft dat het laatste levensuur van de Kerk zoals hij die kende, geslagen heeft. Het eindspel is ingezet. En de Kerk heeft zich de kaas van het brood laten eten.
Hij zegt:
“Gaan we toegeven aan het drama?”
“Waar zouden wij nu zijn als we in 40-45 niet waren opgestaan tegen het Nazisme?”
“Wij zijn vandaag in even erge situatie als in 1940!”
“Dit keer is het niet het Nazisme! Het is erger! Het is een andere vorm van facisme dat besloten heeft om Europe in te lijven!”
“Er zijn twee soorten facisme. Het facisme van het geld. En het facisme van de Islam.”
“De kinderen die hier op de eerste rij zitten in de Kerk worden morgen gevraagd om het Islamisme te omarmen. Frankrijk is morgen een staat van Muzelmannen!”
“In Brussel is de meest gebruikte naam voor pasgeboren jongens Mohammed. In Brussel!”
“En de Kerk, oei, oei, oei, die keek ernaar en stond erbij!”
“We moeten morgen beginnen met een plan, met een strategie, een strategie van verandering. Het is vijf voor twaalf.”
“Waar is de wil om te strijden?”
*
Ooit (1095) namen onze verre voorouders, de Vlamingen, het voortouw in de Eerste Kruistocht voor de Bevrijding van het H Graf in Jeruzalem. Zij reden te paard of trokken op te voet, met in de ene hand het zwaard der Gerechtigheid en in de andere hand de paternoster.
Meer hoefde dat niet te zijn.
Toendertijd was het Paus Urbanus II die het initiatief had genomen, terwijl in gans Centraal Europa Pieter de Kluizenaar als begeesterende woordvoerder optrad. Deze keer is een Frans sprekende grijsaard, die het daarenboven moet doen zonder Paus en zonder de zegen van ‘onze Moeder de H. Kerk’….
*
Trouwe lezers van deze blog zullen denken dat ik in herhaling val en ze hebben nog gelijk ook. Het is bijlange niet de eerste keer dat hier te lezen staat dat we ooit op ’n piepklein parkingeteje naast een Franciskaner kerk (die meer geleek op een overjaarse schuur), in Orviëto, als bij wonder geparkeerd stonden exact op de plaats waar ooit Paus Urbanus II, gezeten op een onstuimig wit paard, de zielen stond warm te maken voor ‘zijn ’Kruistocht. Enfin, dat was wat op de marmeren plaat stond boven ons hoofd. Krek zoals de afbeelding in ons Geschiedenisboekje op de Lagere Jongensschool uit onze vroegste jeugd.
Om te huiveren; nu de Tiende en Laatste Kruistocht er blijlbaar zit aan te komen.
De stad Orviëto is namelijk de gewezen hoofdstad van het Etruskisch Rijk van vóór Romulus & Remus…
Om de sfeer van Toscane (waar we van 2002 tot 2017 permanent woonden) te proeven, verwijs ik naar
Nu begrijp ik ineens heel wat meer. Vooral daar de lectuur van onderstaand artikel mij terugbracht naar Het Pact van Marrakesh.
Druggeld, misdaadgeld, Elf-Elf-Elf in onze landen? Lap! Alles ineens de grens over. Ni vu ni connu, zoals men in het Walenpays zegr. Tot die stomme ‘Wereldbank’ en met welke bedoelingen, de stok in het hoenderhok werpt. Europa stroomt leeg langs deuren en vensters… Met de instemmende medewerking van alle Overheden via ded kanalen van het Grootkapitaal.
Hoeveel zei men ook weer, dat er (onder tafel) op tafel diende te worden gelegd door doodarme ‘sukkelaars’ om een plaatsje toegewezen te krijgen op een van die zelfmoord overtochten naar het Italiaans Lampedusa? Vijfhonderd miljard Euro per jaar, dat is meer dan € 1.000 per jaar om de 508 miljoen Europeanen te voeden.
Weten wij eigenlijk wel goed waarmee we bezig zijn?
MIGRANTEN STUREN RECORDBEDRAG VAN 490 MILJARD EURO NAAR ONTWIKKELINGSLANDEN
Een geldwisselaar in de Somalische hoofdstad Mogadishu. Archieffoto.
*
ECONOMIE Volgens de Wereldbank zullen migranten dit jaar 490 miljard euro aan remittances (geldtransfers van particulieren) naar ontwikkelingslanden sturen. Dit is een nieuw record. 11.11.11, de koepel van de Vlaamse Noord-Zuidbeweging, vraagt aan de volgende Belgische regering om verdere stappen te zetten om de transferkosten terug te dringen.
Het nieuwe recordbedrag van 490 euro aan geldtransfers is 3,6 keer zo hoog als de wereldwijde officiële ontwikkelingshulp. “Geldtransfers vormen een onmisbare inkomstenbron voor naar schatting 750 miljoen mensen”, zegt Els Hertogen, adjunct-directeur van 11.11.11. “Onderzoek in 71 ontwikkelingslanden geeft aan dat een stijging van 10 procent van deze transfers naar een land, leidt tot een daling van 3,5 procent van het aantal mensen dat moet leven met minder dan 1 dollar per dag. Bij conflicten en natuurrampen zijn geldtransfers vaak de eerste vorm van hulp die de getroffen regio bereikt.”
Lees ook
Migranten lossen armoede in thuisland vooral zelf op
Eind vorig jaar riep de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties 16 juni uit als International Day of Family Remittances om deze belangrijke bijdrage van migranten aan (families in) hun herkomstlanden in de kijker te zetten.
Hoge transactiekosten
Maar de gemiddelde kost die de transferbedrijven zoals Western Union en MoneyGram per transactie aanrekenen blijft met 7 procent echter erg hoog. In sub-Sahara Afrika ligt het gemiddelde zelfs op 9,3 procent. Dat is meer dan drie keer het percentage van 3 procent, een doelstelling die werd vastgelegd in de 2030 Agenda voor Duurzame Ontwikkeling en bevestigd in het Global Compact for Migration (’VN-migratiepact). Er is dus nog veel werk aan de winkel om deze doelstelling te bereiken, aldus 11.11.11.
*
Eerst heeft men de laatste paar honderd jaar (na 1789) het Christendom proberen uit te roeien om het door een soort ‘seculiere’ maatschappij te vervangen. Dat is een brutale maar wel correcte visie op de samenleving van ekje dag. Seculier, maar wel met altijd en overal de Christelijke Beschaving op de achtergrond.
Vroeger luidde dat ‘Bemin Uw Evennaaste gelijk Uzelf, om God’. Nu heet dat ‘Rode Neuzendag’, 11.11.11, Broederlijk Delen of wat weet ik nog maar. Om de haverklap wordt er voor van alles quasi dagelijks beroep gedaan op ons goed hart.
Geen zorg echter voor wat op ons afkomt, alles ligt viir eeuwig vast in Het Pact van Marrakesh. Een pact dat notabene ogenschijnlijk teruggaat in oorsprong tot de CCC van de Clinton Ckub Club in New York ten tijde van
**
Clown Mohbama.
*
Alhoewel (was het bijna vergeten) gezegd ‘Pact’ ‘niet bindend’ is. Maar wel voor de Rechter afdwingbaar.
En neen, Mevrouw Zuhal Demir, de denigrerende ondertoon van de inleiding hierboven heeft niet de bedoeling kwetsend te zijn: U bent zeer gedegen, oer-Vlaams in woord en beeld, maar niet echt loepzuiver. Noem het een schoonheidsvlekje. Het zou mij dan ook ten zeerste spijten, moest U als Inwijk-Koerdische tot op de dag van vandaag draagster zijn van een dubbelpaspoort. Want dat soort mensen heeft gewoonlijk, naast twee identiteiten, ook twee gezichten.
Eigenlijk is de zeer joviaal bedoelde vervlaamsing van Uw naam Zuhal Demir naar Zulma De Mier, een soort ezelsbruggetje en geheugensteuntje die wij ouderen, steeds vaker dienen te gebruiken.
Wat meer is, en ik ook niet zo maar kan uitleggen, is dat ‘de Koerden’, een Volk-met-Hoofdletter, dat daar in het rumoerige Nabije Oosten waarlijk goê bezig is, mij persoonlijk om een of andere reden altijd sympathiek is geweest. Ja, ‘k weet het maar al te wel: een Volk zonder Land is als een schoen zonder voet.
Het is van hetzelfde soort ‘Niets’ waarover Meester Gezelle ooit dichtte via een kindermond, dat het een kous was: zonder been
en met geen voet er aan.
‘DIT IS HET BESLISSENDE MOMENT VOOR HET CONFEDERALISME'
15 juni 201901:30
Zuhal Demir: 'Misschien moeten we de Nationale Bank een actieplan laten opstellen om het tekort weg te werken.'
Als de N-VA geen confederalisme krijgt, stapt de partij niet in een federale regering, maakt ‘leading lady’ Zuhal Demir duidelijk. ‘Dat de andere Vlaamse partijen nu eens bewijzen dat ze moedig zijn in plaats van in een regering te stappen in ruil voor een post.’
Zuhal Demir kwam uit de verkiezingen van 26 mei tevoorschijn als de nieuwe sterke vrouw van de N-VA. De partij ging in ‘haar’ Limburg net zoals in de meeste andere provincies fors achteruit, maar als federale lijsttrekster deed Demir het goed. Met 61.444 stemmen is ze na Bart De Wever, Theo Francken en Jan Jambon de vierde populairste Vlaams-nationalist. 11 procent van de Limburgers stemde voor haar, een percentage waar andere N-VA-vrouwen enkel van kunnen dromen.
Demir ontvangt ons in haar huis in haar geboortestad Genk, waar ze sinds twee jaar woont na haar terugkeer uit Antwerpen. Door haar drukke agenda is er van inrichten nog niet veel in huis gekomen. Wel ligt de woning vol met speelgoed voor haar dochter Rozanne, die anderhalf jaar geleden werd geboren. ‘Ik moet dringend wat kaders aan de muur hangen’, lacht ze verontschuldigend.
Voor Demir was het even slikken toen bleek dat het Vlaams Belang het zo goed deed op verkiezingsdag, al had ze de opmars naar eigen zeggen wel voelen aankomen. Het slingerde haar terug naar haar jeugd, toen ze als dochter van Turks-Koerdische migranten bang was van het toenmalige Vlaams Blok. ‘Die partij deelde flyers uit met vliegtuigen erop, waarbij werd gezegd dat we allemaal zouden moeten terugkeren naar ons land.’ Toch wil de Limburgse niet spreken van een nieuwe Zwarte Zondag. ‘Je moet de Vlaming niets kwalijk nemen. De kiezer heeft duidelijk gemaakt wat hij niet wil. Het is nu aan ons politici om een beleid te voeren dat aan zijn verzuchtingen tegemoetkomt.’
Hoe verklaart u de forse achteruitgang van de N-VA en de winst van het Vlaams Belang?
Zuhal Demir: ‘Bij mijn huisbezoeken en op de markt voelde ik de kwaadheid. We betalen de hoogste belastingen van Europa, maar hebben bij wijze van spreken de laagste pensioenen. Tegelijk kwamen veel asielzoekers naar ons land en veel mensen denken dat die van alles krijgen - wat vaak niet klopt, maar dat gevoel leeft wel. Om het ongenoegen weg te nemen zijn zowel sociaal-economische hervormingen als een strenger migratiebeleid nodig. We moeten de toegang tot onze sociale zekerheid beter beschermen, zodat het langer duurt vooraleer migranten er rechten uit kunnen putten. Daarnaast moeten we bereiken dat werkende mensen netto meer overhouden en een voldoende hoog pensioen krijgen. In de regering hebben we zulke hervormingen doorgevoerd, maar het was niet genoeg. Dat is ook logisch. In vijf jaar kun je niet rechttrekken wat jarenlang is scheefgegroeid. Ik lees in de verkiezingsuitslag evenwel een bevestiging dat we op de juiste weg waren.’
Ieder miertje zijn pleziertje!
Vandaag citeerde ik uitzonderlijk uit DE ITJD. Dat zit zo. ‘Gazetten’! zei ik dit weekeind tegen mijn (zeer verstandige) zoon, ‘ik lees er niet één meer’. Waarop die prompt een paar links doorstuurde naar zijn eigen lectuur. En daar heb je het dan. Het eerste dat mij onder ogen kwam, was die Zulma. Ha Ha, iets nieuws. De Tijd. Nieuwe wijn in oude zakken?
**
Ook deze verdoken Belgicistische kant van ‘de Elite’ zit met de daver op het lijf voor het verdwijnen van de artificiële constructie die ooit op poten wrfd gezet door de Grote Mogendheden van toen, lang geleden, om elkaar te beletten al teveel met gretige ogen naar elkaar over het muurtje te gluren. Na Waterloo dienden de Lage Landen te worden hertekend. Rap-rap in de Londense koninklijke kringen ’n overbodige verlopen prinselijke vrouwenzot en notoire rokkenjager gevonden om op de nieuwe troon te zitten. En klaar was Popol Premier.
Van historische banden, taal-gemeenschappen, enz, had men toen, zoals trouwens ook nu nog, geen kaas gegeten. Wat telde was de koers van Het Pond.
En ja toch, er waren (om die domme Vlamingen af te leiden) toch meer dan genoeg Internationale Verdragen over de ‘neutraliteit’ die onlosmakelijk de nieuwe ‘entiteit’ zouden beschermen. Geen morzel grond zou men ons ontvreemden! Daar deden zij, in onze plaats, een eed op.
Wat ervan geworden is, hebben we in twee wereldoorlogen meegemaakt. Vlaanderen is ten eeywigen d ge het slagveld van de hele wereld geworden.
Samengevat kan men dus spreken van een grandioze historische mislukking. Komt daarbij (1962) de Taalwetgeving die als kers op de Waalse taart, nog grote gebieden in Zuid West-Vlaanderen bij Henegouwen deed aansluiten. De onderkant van ons Erfgoed is inderdaad als door ratten aangebeten…
**
*
De enige logische en dus rechte grenslijn zijn de wenige kilometers van de Noordzee stranden. Wat niet wegneemt dat de Noorderburen bij tijd en wijle ook wel wat inhalig zijn geweest… Al hopen de Heel-Nederlanders in onze rangen op een vrij spoedige rechtzetting in een Vrije Herenigde Republiek der Lage Landen.
Maar wat hoor ik?
Me dunkt dat ik in de verte al de lang verwachte beierende beiaardklokken hoor. Zou het duo BDW-TVG nu al echt bijna aan de knoppen zitten?
**
*
Ps
Waarom hier het verband naar voor gebracht werd tussen de hedendaagse Mevr. Demir, Koerdistan en Diederik van den Elzas (1100-1168)?
Het antwoord ligt bij Wikipedia, die ik raadpleegde om Diederik op de lezer los te laten. Stel U voor: ook toen gng het om Damascus in het huidige Syrië, een stad en het Land daarrond met het Tweestromen Gebied van Tigris en Eufraat, waarop deze Kruisvaarder zijn zinnen had gezet.
Op die manier zouden beide personages wel eens op een totaal andere manier naar zichzelf kunnen kijken… ’n frêle jonge Koerdische freule voor het geheven zwaard van een veroveringszuchtige stripheld en Rode Ridder van ver voor zijn tijd…
Wie zei daar ook weer, dat ‘wie niet sterk is, slim moet wezen’?
Het is een hele tijd geleden dat ik Benno Barnard nogheb kunnen/mogen lezen. Maar het goede bloed kruipt waar het niet kan gaan.
Er werd tijd noch moeite gespaard, om aldus als in echo op dit nietig blogje naar voor te brengen wat diepst in ieders hart leeft: spijt om het gedeelte van onze Vrijheid dat reeds voor altijd verloren is.
*
Zelfs alle samen getrommelde snelste en grootste vliegtuigen van de hele wereld volstaan niet meer om… orde op zaken te stellen.
Verwarrend genoeg zijn de krankzinnigen van tegenwoordig dikwijls hoogopgeleid en intelligent
Liefst vermaak ik u met een reis-impressie, een kleine romantische schets of de berisping van een of andere antisemitische domoor, maar dit keer moet ik een opstel schrijven waarin geen plaats is voor luchtigheid of zoetigs.
De door mij bewonderde
August Strindberg
noemde omstreeks 1900 de wereld ‘een kliniek voor schrijvers’, waarmee hij bedoelde dat menige Europeaan in een krankzinnigengesticht thuishoorde – en dat schrijvers in de kliniek van de westerse beschaving de psychische kronkels van hun soortgenoten verbaasd observeerden, om hun waarnemingen vervolgens in romans en dergelijke te verwerken.
1900! Dat was nog voor Europa zelfmoord begon te plegen, wat zeg ik, nog voor de psychologie ons naar de rand van de afgrond had geleid.
Ik verzamel al maanden uitspraken van patiënten uit die kliniek in de hoop een patroon te ontwaren, een soort gemeenschappelijk ziektebeeld. Verwarrend genoeg zijn de krankzinnigen van tegenwoordig dikwijls hoogopgeleid en intelligent – maar blijken ze, anders dan het gemene volk, niet in staat het voor de hand liggende te zien.
*
Dat verschijnsel gaat gepaard met het onvermogen zichzelf te aanvaarden als gewone mensen, met alle talenten, gebreken, schandalen en zenuwtrekjes vandien. Prevelend maar nog vaker schuimbekkend dwalen ze door de gangen van het instituut, op zoek naar zaken die ze de anderen kunnen verwijten, hun vinger geheven als die van een victoriaanse oude vrijster met knijpbril, knot, platte hakken en zure adem. Ze geven onvermoeibaar gestalte aan de dwingelandij van de radicale inclusie, maar ook aan de paradox van de banvloeken die ze uitvaardigen tegen iedereen die anders denkt.
En zoals de meeste gekken hebben ze geen enkel gevoel voor humor0 Nee, de grap is niet besteed aan die arme schepsels.
Wonderlijk is ook dat de therapeuten die hen behandelen zelf slachtoffer van hun toewijding aan de psychologie zijn. Deze geleerde mensen zijn ervan overtuigd dat het ‘Zelf’ van de zieke hoogst waardevol is, dat dit pathologische ‘Zelf’ permanent bevestigd moet worden, dat de gestoorde identiteit van al deze Narcissussen het grootst mogelijke respect verdient…
Maar het ‘Zelf’ dat deze lieden voor zich uit projecteren is niets anders dan een schaduw in het water, een luchtbel van het brein. Wie de blinde en onderdanige ezel van zijn ‘Zelf’ wordt, buigt voor een afgod van eigen makelij.
*
De oudste bewoner van de kliniek is
professor Noel Ignatiev (°1940).
*
Soms zie ik hem nog door een gang schuifelen, ik stap op hem af en veeg met een papieren zakdoekje het kwijl van zijn mond. En dan herinner ik me weer het inzicht dat hij nu haast twintig jaar geleden (kort na de aanslag op de Twin Towers) met de wereld deelde:
*
‘Het doel om het blanke ras af te schaffen is al bij de eerste aanblik dermate aanlokkelijk, dat sommigen het misschien moeilijk zullen vinden te geloven dat er nog andere mensen dan overtuigde blanke suprematisten zijn die zich daartegen verzetten… Vergis u niet: wij zijn van plan de dode blanke mannen te blijven afbreken, en de levende, en de vrouwen ook, tot het sociale concept bekend als ‘het blanke ras’ is vernietigd.’
boven de toegangspoort van de kliniek, die inderdaad wel enige gelijkenis met de Hel van Dante vertoont.
Duizenden verbazingwekkende uitspraken zijn daarop gevolgd. Welke daarvan heb ik opgetekend?
Ach, tientallen, tientallen… waaruit hieronder een bescheiden selectie.
De (Belgiscge) schrijfster (van Marokkaanse origine)
Rachida Lamrabet (°1970)
deed tijdens een thema-middag over literatuur en politiek aan de universiteit van Leiden haar beklag dat de bevooroordeelde westerse beschaving haar een glas water had gepresenteerd, en dat terwijl het ramadan was! En die feestelijk ingepakte fles die ze straks zou krijgen bevatte ongetwijfeld wijn. De organisatoren struikelden zowat over hun verontschuldigingen – hoezeer was de inclusie geschonden, had de boze witte man zijn Leitkultur opgedrongen, het racisme getriomfeerd!
Daarna moest ze naar de WC, een genderneutrale plee, maar daar was zij als moslima niet van gediend, daar kon een als vrouw vermomde vent zitten…
Neemt u mij niet kwalijk, ik liet me even gaan: dat van die WC heb ik erbij verzonnen om u te vermaken, hoewel dergelijke klachten wel degelijk voorkomen, bijvoorbeeld aan de universiteit van Utrecht.
*
Een ‘Britse’ bibliothecaresse heeft haar beklag gedaan over ‘de witheid van boeken’. Ze beweerde dat ‘heteroseksuele cisgender witte mannen’ onze bibliotheken hadden volgeschreven en dat die bibliotheken bijgevolg fysieke manifestaties van ‘witte mannelijke ideeën’ waren.
Het was alsof ze mijn schedel open zaagde en mijn hersenen kookte.
Ik ontwikkel nu een plan voor een lege bibliotheek.
*
Filosofie-studenten in Cambridge moeten op hun boekenlijst 35 procent vrouwelijke auteurs zetten. Ook als je je onnozel moet zoeken om vrouwelijke filosofen te vinden van het niveau van Kant of Nietzsche. En die niet vindt. Misschien over honderd jaar – er zijn ongetwijfeld maatschappelijke redenen waarom zo weinig vrouwen zich op de wijsbegeerte hebben toegelegd.
*
87 procent van de Britten heeft een hekel aan hedendaagsearchitectuur, de karbonkels en fallussen ontworpen door
Rem Koolhaas (°1944)
Rotterdammer
en de zijnen. (Wat zegt u? Ja, natuurlijk zijn er uitzonderingen.) Volgens The New Statesman is die kleinburgerlijke afkeer van lelijke gebouwen een vorm van hate speech. Het blad publiceerde daarover een essay met de titel ‘How Classical Architecture Became a Weapon of the Alt-Right’.
De kolossale denkfout die ten grondslag lag aan het artikel was de vermenging van niet-verwante fenomenen. Omdat er bij die extremistische halvegaren ook mensen rondlopen die een hekel hebben aan hedendaagse architectuur is de argeloze ziel die niet van moderne gebouwen houdt een rechtse extremist. Omdat Hitler ademhaalde bent u een nazi.
Schepen,
al eeuwen vrouwelijk in het Engels, worden door sommige maritieme musea tegenwoordig als ‘it’ aangeduid. O, de verwerpelijke gedachte dat je als matroos gewiegd zou worden door een veilige moederschoot!
*
De zanger Daan vond dat het Eurovisiesong-festival niet mocht worden uitgezonden, want dat werd georganiseerd in Israël. Daan heeft niet alleen een hekel aan de kleine Satan maar ook aan de grote. Hij zei na 9/11 in een interview met De Standaard: ‘Het is raar genoeg een grappige herinnering. Ik lag met mijn vriendin en een vriend in bed, een beetje aan het luieren en bekomen van hectische dagen. CNN stond aan op de achtergrond. Toen het eerste vliegtuig insloeg, dacht ik “eindelijk!” en ben ik een bak bier gaan halen. Mijn eerste reactie was: “de Amerikanen krijgen een koekje van eigen deeg.” ’
*
Een bericht in de krant over
Andrew Roberts
(° Londen1963)
historicus en biograaf van Churchill: ‘Zijn politiek label is conservatief. En alles aan hem: zijn nette kledij, zijn bijna overdreven zorg voor zijn taal zeggen hetzelfde.’
Dus wie zijn uiterlijk en zijn taal verzorgt is een conservatief. Met conservatief wordt bedoeld: een witte man. Met witte man wordt bedoeld: een patriarch. Een racist. Een fascist. Een Vlaams-nationalist.
U dus, mannelijke lezer.
*
Trouwens, dat u nog steeds man bent is ook bedenkelijk.
**
Een veganist verklaarde in een interview dat hij nooit een vrouw zou kunnen kussen die kaas at: ‘Dat is net zoiets als een racist kussen.’
De regisseur
**
Luc Perceval
(Lommel, 30 mei[1] 1957)
‘Als je Leopold II met Hitler vergelijkt, krijg je meteen te horen dat er toch nog een verschil is. En dan denk ik: wat is dat verschil? Dat de misdaden van Hitler hier in Europa hebben plaatsgevonden, en die van Leopold II 3.000 kilometer verder? Dat vind ik een choquerende gedachte.’
De bijna kokette domheid van zo’n uitspraak – alsof de hebzuchtige schurk Leopold II een programma van genocide met behulp van gaskamers ten uitvoer bracht. Alsof je door op het verschil te wijzen de koninklijke misdaden zou vergoelijken.
*
Enzovoort. Ik geeuw. Die gekken zijn vermoeiend.
*
Sabrine Ingabire:
‘Ik vind het dus echt wel oké millennial te zijn. Ik zal mijn avocado op toast eten in mijn gehuurde appartement terwijl ik het kapitalistisch patriarchaat bestrijd en mijn vrienden tag in Surprised Pikachu memes. En ik wil een participation trophy omdat ik vandaag om 8 uur ben opgestaan.’
De columniste is pas 23, maar ze bestrijdt het kapitalistische patriarchaat al, welks Engels ze klakkeloos heeft overgenomen, terwijl ze zonder kapitalisme geen avocado zou hebben gekend.
*
Enzovoort, ad finitum.
Benno Barnard
14 JUNI 2019
Hoezeer (in de ogen van onze – in dik fluweel gehandschoende overweldigers) de onderwerping van de Westerse Beschaving aan de woestijn-ijslammerij reeds gevorderd is, vindt de oplettende lezer o.a. terug in het optreden van die moslima die haar mening letterlijk uitspuwt omdat zij de Westelijke gastvrijheid ervaart als in strijd met de Koran.
In die zin nog iets over de vernietiging van de tijd-en ruimte omvattende bibliotheek van het antieke Alexandrië van Alexander de Grote. Die onderging (in 1453) hetzelfde lot als eeuwen later die van Constantinopel die van toen af Istanbul moest worden uitgesproken.
Het zaakje werd in de fik gezet omdat er misschien iets zou hebben kunnen in gestaan hebben dat tegen de Koran was. Indien niet, was alles toch waardeoos, want alles wat de Mens moest weten stond toch in de Koran.
*
Gelukkig zijn de mensen van nu, vooral dank zij de digitalisering, ietwat beter ingelicht van 1400 jaar geleden. Zodat het menselijk intellect binnenkort de grootste negorij én de ijslammerij naar een hoger niveau kan tillen. Zodat er al eens ’n patatje mee kan gestoken worden uit onze keuken.
In de oorspronkelijke versie van het sprookje van Het Aards Paradijs volgens de Joods-Christelijke Bijbel, gaat het om Eva”s drol.
Hieronder gaat het dan ook niet om een drol in de gewone betekenis van het woord, de levensechte nog warme DROL maar om een hoofd-drol. Want deze bijdrage gaat mannelijk over en zeer progressief Italiaanse rol die zó afgekeken is van Le Beau Léin Degrelle. Geschapen om te behagen.
Kortom: het is de mannelijk mooie verwijfde Di Rupo op het oorlogspad. Druipend van de nostalgie naar De Nieuwe Orde. Of naar Le Retour vers La Mère Patrie..
“Heim ins Reich”
*
En het is, zoals van ouds altijd Olio di Poepo die het zelf zegt….Geen ‘Belgique’ zonder hem in e hoofdrol.
Zet U dus schrap voor U verder leest. En houdt U vooral vast aan de takken van de mast.
Dat is in ’s Lands belang, maar vooral niet in Uw eigen belang….
Elio Di Rupo
Que ce soit clair : le PS ne souhaite pas gouverner avec la N-VA.
*
Di Rupo zet puntjes op de i na opening richting N-VA: “We willen niet met hen besturen”
Redactie 13 juni 2019 08u29 Bron: belga, De Morgen
Wil de PS nu wel of niet in een regering stappen met N-VA? Partijvoorzitter Elio Di Rupo zette vanmorgen eerst de deur op een kier, maar sloeg die intussen weer helemaal dicht.
“Laat het duidelijk zijn: de PS wenst niet te besturen met de N-VA.” Op Twitter sluit Elio Di Rupo uit dat zijn partij samen met N-VA tot een federale regering toetreedt. De communicatie is opvallend, want vanmorgen leek Di Rupo bij RTBF de deur voor zo’n coalitie net op een kier te zetten.
N-VA en de PS: al jaren gelden de partijen als gezworen vijanden. De afgelopen maanden zei N-VA-voorzitter Bart De Wever regelmatig dat zijn partij niet in een federale regering met de Franstalige socialisten zal stappen. Bij de PS werd eenzelfde veto gesteld.
Op een kier?
Maar nu leek Di Rupo de deur toch op een kier te zetten. “Als N-VA haar communautaire eisen laat vallen, wordt een coalitie tussen beide partijen wel mogelijk”, zei hij in La Première. “Dan zou het een heel ander universum kunnen zijn. Ik geloof dat de burgers vandaag vooral concrete oplossingen vragen voor hun alledaagse leven: koopkracht, extra inkomsten, gezondheidszorg... Ze vragen helemaal niet dat we ons in een nieuwe staatshervorming storten. We moeten er alles aan doen om dat te vermijden.”
Tijdens de verkiezingscampagne sloot zowel de PS als de N-VA uit dat de twee partijen met elkaar zouden gaan regeren. Na 26 mei bleven de twee elk de grootste formatie in hun landsgedeelte: de N-VA in Vlaanderen, de PS in Franstalig België. “Ik neem akte van de politieke realiteit sinds de verkiezingen. Ik stel geen exclusieven”, zei Di Rupo op de radio. Hij verwees ook naar het werk dat informateurs Johan Vande Lanotte en Didier Reynders al gerealiseerd hebben. Hoe dan ook is samen met de N-VA het land besturen niet een optie waar de PS voor kiest. “Opdat het duidelijk zou zijn: de PS wil niet regeren met de N-VA”, verduidelijkte Di Rupo meteen na zijn radio-interview op Twitter.
BELGA
Waalse regering
De PS-voorzitter werd ook op Bel-RTL geïnterviewd, waar hem gevraagd werd naar de gesprekken over de vorming van een Waalse regering. Daar gaan die verder zonder de PVDA, die deze week de deur dichtsloeg. Toch blijft die deur volgens Di Rupo open staan. Hij was scherp voor de ‘Hedebouw show’ van Kamerlid Raoul Hedebouw, die ervoor gezorgd heeft dat het ‘Politburo’ van de PVDA, met voorzitter Peter Mertens, een beslissing genomen heeft die de kiezers van de partij, en misschien zelfs ook haar nieuwe verkozenen, niet wilden. “Je krijgt de indruk dat je terug in de tijd van Stalin bent aanbeland”, hekelde Di Rupo.
Welke partijen zouden kunnen toetreden tot de nieuwe Waalse regering, zei hij niet. Di Rupo wees wel op de sterke convergenties tussen de twintig voorstellen die Ecolo tijdens de gesprekken op tafel heeft gelegd en het partijprogramma van de PS. Maar die twee partijen beschikken samen niet over een meerderheid in het Waals Parlement en zouden dus minstens één extra partij aan boord moeten hijsen om een regering te vormen. Na het njet van zowel het cdH en de PVDA blijft enkel de MR over. Tenzij PS en Ecolo een minderheidsregering vormen en daarvoor de nodige steun zouden zoeken in het parlement.
Zo progressief mogelijk
Di Rupo wil naar eigen zeggen voor geen enkele democratische partij de deur dichtslaan. Hij herhaalde dat hij hoe dan ook een “zo progressief mogelijk” regeerprogramma wil uitvoeren, maar dat er bij “linkse mensen” een “zeer grote rancune ten aanzien van de MR” bestaat. De reden? Onder het bestuur van de liberalen is het sociaal evenwicht in de samenleving verstoord geraakt, aldus Di Rupo.
Zijn partij is ook in Brussel aan zet. Daar lijkt de PS met Ecolo en DéFI in zee te zullen gaan en de komende uren kunnen de gesprekken een versnelling hoger schakelen. “De Brusselaars kunnen zeker vooruitgang boeken”, aldus de PS-voorzitter, die eraan herinnerde dat elke entiteit in België over de autonomie beschikt om een regering te vormen.
Arme gewone Waalse medelens. Wij Vlamongen hebben met U te dien. Maar een Volk heeft altijd de Leiders die het zelf hebben gekozen. Kies Groen of Rood, en he verliest je brood!
Dit geredeneer hierboven in HLN is niets anders dan het gekraai van een krolse Waalse Haan, hoog boven een enorme mestvaalt vol metersdiepe afgrinden. En dat weet betrokkene even goed als de eerste de beste man of vrouw in de straat. Bovendien vergist dir man zich dubbel: hanengekraai kondigt de nieuwe dag aan, maar voor de Francofonie in Coburgia gaapt de diepe stikdonkere nacht.
Di Rupo! De verkeerde ma, op de verkeerde plaats op het verkeerde moment.
En haantjes die een toontje lager beginnen zingen, zijn rijp voor de kippenbouillon.
