En neen, Mevrouw Zuhal Demir, de denigrerende ondertoon van de inleiding hierboven heeft niet de bedoeling kwetsend te zijn: U bent zeer gedegen, oer-Vlaams in woord en beeld, maar niet echt loepzuiver. Noem het een schoonheidsvlekje. Het zou mij dan ook ten zeerste spijten, moest U als Inwijk-Koerdische tot op de dag van vandaag draagster zijn van een dubbelpaspoort. Want dat soort mensen heeft gewoonlijk, naast twee identiteiten, ook twee gezichten.

Eigenlijk is de zeer joviaal bedoelde vervlaamsing van Uw naam Zuhal Demir naar Zulma De Mier, een soort ezelsbruggetje en geheugensteuntje die wij ouderen, steeds vaker dienen te gebruiken.

Wat meer is, en ik ook niet zo maar kan uitleggen, is dat ‘de Koerden’, een Volk-met-Hoofdletter, dat daar in het rumoerige Nabije Oosten waarlijk goê bezig is, mij persoonlijk om een of andere reden altijd sympathiek is geweest. Ja, ‘k weet het maar al te wel: een Volk zonder Land is als een schoen zonder voet.

Het is van hetzelfde soort ‘Niets’ waarover Meester Gezelle ooit dichtte via een kindermond, dat het een kous was: zonder been

en met geen voet er aan.

‘DIT IS HET BESLISSENDE MOMENT VOOR HET CONFEDERALISME'

15 juni 201901:30

Zuhal Demir: 'Misschien moeten we de Nationale Bank een actieplan laten opstellen om het tekort weg te werken.'

*

©Karoly Effenberger

*

https://www.tijd.be/politiek-economie/belgie/verkiezingen/dit-is-het-beslissende-moment-voor-het-confederalisme/10136717.html

Als de N-VA geen confederalisme krijgt, stapt de partij niet in een federale regering, maakt ‘leading lady’ Zuhal Demir duidelijk. ‘Dat de andere Vlaamse partijen nu eens bewijzen dat ze moedig zijn in plaats van in een regering te stappen in ruil voor een post.’

Zuhal Demir kwam uit de verkiezingen van 26 mei tevoorschijn als de nieuwe sterke vrouw van de N-VA. De partij ging in ‘haar’ Limburg net zoals in de meeste andere provincies fors achteruit, maar als federale lijsttrekster deed Demir het goed. Met 61.444 stemmen is ze na Bart De Wever, Theo Francken en Jan Jambon de vierde populairste Vlaams-nationalist. 11 procent van de Limburgers stemde voor haar, een percentage waar andere N-VA-vrouwen enkel van kunnen dromen.

Demir ontvangt ons in haar huis in haar geboortestad Genk, waar ze sinds twee jaar woont na haar terugkeer uit Antwerpen. Door haar drukke agenda is er van inrichten nog niet veel in huis gekomen. Wel ligt de woning vol met speelgoed voor haar dochter Rozanne, die anderhalf jaar geleden werd geboren. ‘Ik moet dringend wat kaders aan de muur hangen’, lacht ze verontschuldigend.

Voor Demir was het even slikken toen bleek dat het Vlaams Belang het zo goed deed op verkiezingsdag, al had ze de opmars naar eigen zeggen wel voelen aankomen. Het slingerde haar terug naar haar jeugd, toen ze als dochter van Turks-Koerdische migranten bang was van het toenmalige Vlaams Blok. ‘Die partij deelde flyers uit met vliegtuigen erop, waarbij werd gezegd dat we allemaal zouden moeten terugkeren naar ons land.’ Toch wil de Limburgse niet spreken van een nieuwe Zwarte Zondag. ‘Je moet de Vlaming niets kwalijk nemen. De kiezer heeft duidelijk gemaakt wat hij niet wil. Het is nu aan ons politici om een beleid te voeren dat aan zijn verzuchtingen tegemoetkomt.’

Hoe verklaart u de forse achteruitgang van de N-VA en de winst van het Vlaams Belang?

Zuhal Demir: ‘Bij mijn huisbezoeken en op de markt voelde ik de kwaadheid. We betalen de hoogste belastingen van Europa, maar hebben bij wijze van spreken de laagste pensioenen. Tegelijk kwamen veel asielzoekers naar ons land en veel mensen denken dat die van alles krijgen - wat vaak niet klopt, maar dat gevoel leeft wel. Om het ongenoegen weg te nemen zijn zowel sociaal-economische hervormingen als een strenger migratiebeleid nodig. We moeten de toegang tot onze sociale zekerheid beter beschermen, zodat het langer duurt vooraleer migranten er rechten uit kunnen putten. Daarnaast moeten we bereiken dat werkende mensen netto meer overhouden en een voldoende hoog pensioen krijgen. In de regering hebben we zulke hervormingen doorgevoerd, maar het was niet genoeg. Dat is ook logisch. In vijf jaar kun je niet rechttrekken wat jarenlang is scheefgegroeid. Ik lees in de verkiezingsuitslag evenwel een bevestiging dat we op de juiste weg waren.’

Ieder miertje zijn pleziertje!

Vandaag citeerde ik uitzonderlijk uit DE ITJD. Dat zit zo. ‘Gazetten’! zei ik dit weekeind tegen mijn (zeer verstandige) zoon, ‘ik lees er niet één meer’. Waarop die prompt een paar links doorstuurde naar zijn eigen lectuur. En daar heb je het dan. Het eerste dat mij onder ogen kwam, was die Zulma. Ha Ha, iets nieuws. De Tijd. Nieuwe wijn in oude zakken?

**

Ook deze verdoken Belgicistische kant van ‘de Elite’ zit met de daver op het lijf voor het verdwijnen van de artificiële constructie die ooit op poten wrfd gezet door de Grote Mogendheden van toen, lang geleden, om elkaar te beletten al teveel met gretige ogen naar elkaar over het muurtje te gluren. Na Waterloo dienden de Lage Landen te worden hertekend. Rap-rap in de Londense koninklijke kringen ’n overbodige verlopen prinselijke vrouwenzot en notoire rokkenjager gevonden om op de nieuwe troon te zitten. En klaar was Popol Premier.

Van historische banden, taal-gemeenschappen, enz, had men toen, zoals trouwens   ook nu nog, geen kaas gegeten. Wat telde was de koers van Het Pond.

En ja toch, er waren (om die domme Vlamingen af te leiden) toch meer dan genoeg Internationale Verdragen over de ‘neutraliteit’ die onlosmakelijk de nieuwe ‘entiteit’ zouden beschermen. Geen morzel grond zou men ons ontvreemden! Daar deden zij, in onze plaats, een eed op.

Wat ervan geworden is, hebben we in twee wereldoorlogen meegemaakt. Vlaanderen is ten eeywigen d   ge het slagveld van de hele wereld geworden.

Samengevat kan men dus spreken van een grandioze historische mislukking. Komt daarbij (1962) de Taalwetgeving die als kers op de Waalse taart, nog grote gebieden in Zuid West-Vlaanderen bij Henegouwen deed aansluiten. De onderkant van ons Erfgoed is inderdaad als door ratten aangebeten…

**

*

De enige logische en dus rechte grenslijn zijn de wenige kilometers van de Noordzee stranden. Wat niet wegneemt dat de Noorderburen bij tijd en wijle ook wel wat inhalig zijn geweest… Al hopen de Heel-Nederlanders in onze rangen op een vrij spoedige rechtzetting in een Vrije Herenigde Republiek der Lage Landen.

Maar wat hoor ik?

Me dunkt dat ik in de verte al de lang verwachte beierende beiaardklokken hoor. Zou het duo BDW-TVG nu al echt bijna aan de knoppen zitten?

**

*

Ps

Waarom hier het verband naar voor gebracht werd tussen de hedendaagse Mevr. Demir, Koerdistan en Diederik van den Elzas (1100-1168)?

Het antwoord ligt bij Wikipedia, die ik raadpleegde om Diederik op de lezer los te laten. Stel U voor: ook toen gng het om Damascus in het huidige Syrië, een stad en het Land daarrond met het Tweestromen Gebied van Tigris en Eufraat, waarop deze Kruisvaarder zijn zinnen had gezet.

Op die manier zouden beide personages wel eens op een totaal andere manier naar zichzelf kunnen kijken… ’n frêle jonge Koerdische freule voor het geheven zwaard van een veroveringszuchtige stripheld en Rode Ridder van ver voor zijn tijd…

**

*

Maandag 17 Juni 2019