Ook de mij o zo vetrouwde Kemmemberg in mijjn Ieperse geboortestreek is, bedolven onder de blauwe hyacinthenn. Betoverend mooi. Maar o zo gifitg…
Treffeder vergelijking met de islamo-woke Neo Liberals bestaat er toevallig niet.
De kwestie is alleen te zorgen dat er geen uitbreding komt en dat de afboiw dus kan inzetten naarmate het Eigen Vlaams Bewustzijn vooruitgang maakt. Marine Le Pen zet de toon. En hoe!
Het is dus niet toevallig dfat het Blauwe Openbaar Vergift meteen in beeld komt; voor zij die het gevaar op tijd herkennen, en dus – de adviezen van de bosachtrs opvolgend - op de wegjes blijven, ver weg van al die bedwwelmende kortstondige tovepracht.
Om het nog maar eens met mijn eigen (geleende) woorden te zetggen: fas war aalso des Puderls Kern van Lachtaerts karpersprongen bij de laatste staatzsgreep eie osn Cetooje oncerwacht aan de top bracht. Egbert voor de vienden, het tweede Gentse Liegebeest op rij voor de ocverige waarnemers.
Gelukkig is er nog tijd om het tij te keren. Om te beginnen door de rekeningen in verband met 500 ùiljoen voor Die Joekrien binnenste- buiten te keren. Om deze vooral in evidentie te stellen tegenover de ‘Leeflonen’ en andere faveeirkes die Vlaanderen nu al meer dan 50 jaar ter beschkking stelt van islamo-woke gelukzoekrs die op o,ze kosten zijn komen leven. En die daarvoor hun eigen armoelnd zijn ontvlucht0 Met of zonder papieren… Maar waarover politiek-correct met geen woord rept. En de rest dus ook over zwijgt.
De opvolging hiervan is zowat de eenige opdracht gewprden van onze ‘Welziijnswerkers’ in de Openbare Bsesturen.
Is gweeoon na te vragen aan zij die daar de eigen vet-belegde boterham verdinen en die soms wel eens uit de biecht willen klappen…
De algemene teneur over de eerste ronde van de Franse verkiezingen is, dat de traditionele partijen in Frankrijk zo goed als zijn weggevaagd en dat dat fenomeen zich in meerdere landen voordoet, ook in het onze. Daar is iets van, maar dat moet genuanceerd worden. Wat er in dit land – en zeker in Vlaanderen – bij komt is, dat die partijen nog altijd de Belgische kaart trekken, terwijl ze alleen maar stemmen kunnen ophalen in het eigen gewest, een gewest dat door diezelfde traditionele partijen (plus Groen) verwaarloosd wordt. Ik schreef dat al eens in een vorige blog (die toen ook de brievenrubriek van ’t Pallieterke haalde).
Dat Vooruit, de vroegere SP.a, het in Vlaanderen iets minden slecht doet, heeft te maken met de uitstraling van ons mateke, alias ‘het ‘zingend konijn’, die er een show van maakt voor ‘la Gauche Caviar’. Vraag is maar of dat zal ‘blaffeturen’ om het eens in zijn eigen taaltje uit te drukken. Hét probleem met Rousseau is nl niet dat hij er een show van maakt, maar dat hij niets anders doet.
Volgens voorzitter Coens gaat zijn CD&V in oktober een congres houden waarbij een herverdeling van de lasten zal worden voorgesteld. Veel beloven en weinig geven, zeker als men weet dat het pas over een half jaar zal zijn, wat in de huidige politieke omstandigheden een eeuwigheid lijkt. En de Open VLD collega-voorzitter mag voorstellen wat hij wil. Wie gelooft hem nog, zeker nu Crootje, de man die het meest geprofiteerd heeft van Lachaerts woordbreuk t.o.v. de blauwe achterban, zich ijverig aan het positioneren is voor een volgende, waarschijnlijk internationale carrière.
‘PAARSGROEN ANTWOORD OP OORLOG IS ÉÉN GROTE PROMOTIECAMPAGNE’
**
**
De regering rijdt een wankel parcours als het over Oekraïne gaat, schrijft Theo Francken in deze vrije tribune. Het lijkt steeds meer op een promotiecampagne ter meerdere eer en glorie van de regering en haar leider.
In het begin was steun voor Oekraïne uit den boze, hoogstens wat humanitaire hulp en tweedehandshelmen konden worden geleverd. Dan werd de knop 180 graden omgedraaid. België werd op de wereld-donor conferentie van vorige week, met een belofte van 800 miljoen euro op een totale opgehaalde som van 10 miljard, record donateur aan Oekraïne.
Of toch niet?
8AM, de online nieuwssite van journalist Wouter Verschelden, bracht het verhaal van de ‘opgepompte Belgische cijfers’. Enerzijds blijkt die 800 miljoen helemaal geen donatie maar een provisie in de begroting, anderzijds bestaat die 800 miljoen voornamelijk uit geld voorzien voor de opvang van Oekraïense vluchtelingen in België. Kortom, voor de omstreden leeflonen die men nu gratis uitdeelt.
Dat is dus al iets helemaal anders dan 800 miljoen euro van onze armlastige begroting op het rekeningnummer van de Oekraïense regering storten.
Internationale ambities
Als eerste ministers voluntaristisch geld dat er niet is (en dat ze uiteindelijk ook helemaal niet gaan geven) beloven uit te delen, dan is mijn argwaan getriggerd. Zeker na de Marrakeshcrisis waarover premier Michel liever zijn eigen regering zag kapseizen dan zich bij de stemming simpelweg te onthouden en zijn baas – de Franse president Macron – tegen het hoofd te stoten. Enkele maanden later moesten immers de Europese topposten uitgedeeld worden en Michel zijn tomeloze ambities mochten niet gefnuikt worden door de N-VA. Paris vaut bien une messe. Iedereen weet dat De Croo minstens even grote internationale ambities koestert.
Air De Croo
Met de (valse) recordbelofte van 800 miljoen was de kous echter nog niet af. Neen, de premier maakte de voorbije week een meerdaagse trip naar Oost-Europa. Via FlightRadar24 kan je zien dat hij Slovakije (Bratislava), Polen (Warschau en Reszow), Roemenië (Boekarest-Constanta) en Moldavië (Chisinau) bezocht. Hij deed dit niet alleen, neen, hij nam een vooraf geselecteerd gezelschap journalisten mee. Dit grote reisgezelschap van meer dan 30 personen geraakte echter niet op een toestel van de witte vloot van de Belgische Defensie. De maximale capaciteit op de Falcon 7x die we onder leasingcontract hebben, bedraagt 15 personen.
Net zoals bij de promotrip van Dedonder moest er dus via ABELAG opnieuw een peperduur vliegtuig gecharterd worden
Net zoals bij de promotrip van Dedonder moest er dus via ABELAG opnieuw een peperduur vliegtuig gecharterd worden. Ditmaal een Embraer 145 van Valljet. En net zoals bij Dedonder vloog het nog vele lege CO2-brakende kilometers voor en na de promotrip. Het toestel kwam leeg van Parijs en ging leeg naar Birmingham.
Promotiecampagne
Op zich heb ik geen probleem met een eerste minister die uit solidariteit ter plaatse gaat. Het paarsgroene antwoord op de oorlog in Oekraïne begint echter meer op één grote promotiecampagne van de eigen regering en haar leider te lijken dan iets anders. En dat mag duidelijk wat kosten, zelfs een donatiecijfertruckje hoort er bij. En laten we ook de fantastische Ikhebimpact-campagne ‘om Oekraïne te helpen’ niet vergeten. Paris vaut bien une messe. Bis.
PS: Tijdens de massale promocommunicatie rond deze trip werden er meerdere herkenbare aangezichten van Belgische militairen in operatie getoond, iets waar ik serieuze bedenkingen bij heb. Waarom is dat nodig? Is dat niet gevaarlijk? Wat is de meerwaarde hiervan? Via OSINT (Open Source Intelligence) kan je steeds meer en steeds sneller mensen hun naam en privé achterhalen. Ook de Russen en Chinezen hebben een stevig OSINT netwerk. Ik zal hierover de defensieminister ondervragen.
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Ik kan me van de indruk niet ontdoen, dat na de Franse kiessttijd, de Westerse Wereld is ontwaakt iot een boze droom. Om eindelijk tot de vaststelling te komen dat de islamisering een haast voldongen feit is. Voor Macron is dat de ideale opstap naar een globalisering waar, lijk in de meeste sprookjes, alle mensen broeders zijn. Uiteraard met mensen zaozsl hij aan de Top.
Mensen zonder Goed noch Gebod, maar met geld. Op kap van die Klene Man die hen daar heeft gebracht. Wie kijkt er nu nog om naar de ezel die iemand naar de troon heeft gebracht?
In ons collectief menselijk geheurgen staat nochtans een ander verhaal gegrift. Hoe in pté-historiche tijden in de stad Babel een toen zoiu gebouwd worden die tot in de hemel reikte. Geheel de mensheid zou daaraan meehelpen. Maar het werk sloeg tegen, omdat ze elkaars taal niet meer verstonden….
Misscjhien dat in onze tijden de computer beter zou kunnen helpen. Maar jet is en blijft ’n feit, dat zo lang er geen manna voor iedereen gelijk rijlelijk uiit dr hemel valt, er door ieder menselijk wezen zal moeten geknokt worden om ’n nete broods.
522 – NA BELGIE, HET IMITAITELAND OP DE SNIJTAFGEL GELEGD TE HEBBEN, NU DE BEURT AAN LA MÈRE PATRIE
.
ZOBDAG 17APRIL 2022
Google wil op deze Christelijke Hoogdag van de Verrijzenis de ‘andersgelovige,’ daarnaan njiert herinneren….. Geen Opstanding uit de doden en geen Eeuwig leven, maar Paaseieren voor Uw geld….
*
522 – NA BELGIE, HET IMITAITELAND OP DE SNIJTAFGEL GELEGD TE HEBBEN, NU DE BEURT AAN LA MÈRE PATRIE
*
I N H O U D
Ik zal het maar meteen toegeven vooraleer de lezer het merkt en begint tte twijfelen aan mijn Geestelijke Gezondheid.
Mijn Pc was lichtelijk in ’n knoop geslagen – eigen schuld dikke bulr? - zodat beide analyses iet of wat door elkaar zijn gan lopern.
Bij nader toezien heb ik het dan maar zo gelaten. Want… als get regent dat het giet in Parigi, dan druppelt het ook entwadde met emmers in Broeksalabad
LEIDT LINKS LE PEN NAAR DE OVERWINNING?
**
Marine Le Pen met Jean-Luc Mélenchon op de achtergrond.
Mark Elchardus en Jan Hertogen: de linkse stem zal de strijd tussen globaal en nationaal-soeverein beslechten
*
Analyse - 16/04/2022 -
Traditionele partijen verdwijnen. De kiesstrijd tekent zich steeds scherper af tussen enerzijds globalistisch en anderzijds nationaal-soevereinistisch. Dat leren ons de Franse presidentsverkiezingen. Radicaal links en de sociale kiezer zullen die strijd beslechten. ‘Sociologen’ Mark Elchardus en Jan Hertogen aan het woord.
Valérie Pécresse
**
van de traditioneel rechtse partij LR: 4,8% van de stemmen als presidentskandidaat. Zittend burgemeester van Parijs Anne Hidalgo van de Franse PS: 1,8% van de stemmen. De beelden van Pécresse die op televisie moest bedelen om geld – wie minder dan 5% van de stemmen haalt, krijgt haast geen financiële compensatie voor de gevoerde campagne – kunnen niet schrijnender zijn. De Franse kiezer is klaar met partijen die al meer dan een halve eeuw besturen.
Traditioneel links of rechts wordt weggevaagd, verkiezing na verkiezing. Ten faveure van politieke partijen die in de media extreem of radicaal worden genoemd, links én rechts. Vaak tekent zich echter een andere breuklijn af: globalistisch tegen soevereinistisch. Gericht op vooral Europese integratie en de (westerse) wereld versus gericht op de eigen nationale identiteit(en). De grootstedelijke klasse die toegang heeft tot studeren in het buitenland versus de provincie. De wereldburger met bedrijfswagen tegenover de kleine zelfstandige, lagere ambtenaar, boer of arbeider.
Waar staan traditioneel rechts en traditioneel links nog voor? De gemiddelde kiezer weet het niet. Waar Emmanuel Macron voor staat, dan wel Marine Le Pen, dát is duidelijk. Macron is de wereldburger die in nationalisme een gevaar ziet en daarom wil oplossen in internationale verbanden. Le Pen is de nationaliste die Frankrijk opnieuw wil vrijmaken uit die internationale verbanden.
Toch radicaal-links
In Frankrijk tekent die strijd zich nu het duidelijkst af. Toch scheelde het maar weinig of de radicaal-linkse presidentskandidaat
Jean-Luc Mélenchon
**
was verkozen voor de tweede ronde, met kans op winnen. Radicaal links? Is dat dan toch belangrijk? Blijkbaar. Mélenchon weet een voornamelijk jong en stedelijk kiespubliek te charmeren met thema’s als sociale rechtvaardigheid, identiteit en… een postkoloniale invulling van het soevereinisme.
Frankrijk zal door demografische veranderingen en (nog meer) migratie een mengcultuur worden, met zowel Franse als Noord-Afrikaanse, zwart-Afrikaanse en Caraïbische invloeden
Critici noemen dat islamo-gauchisme: Mélenchon trekt immers in grote mate de moslimkiezer aan. Ook pleit hij voor de creolisering van de Franse samenleving: Frankrijk zal door demografische veranderingen en migratie een meng-cultuur worden, met zowel Franse als Noord-Afrikaanse, zwart-Afrikaanse en Caraïbische invloeden. Men kan zeggen dat Mélenchon daarmee de breuklijn globalistisch-nationalistisch overstijgt. Hij plaatst de creoolse Franse wereldburger radicaal tegenover het globale Westerse kapitalisme, dat hem ontmenselijkt en onderdrukt. Soevereinisme is voor Mélenchon een bevrijding van de neo-conservatief-Amerikaans-kapitalistische globale ordening. En van dat laatste is Emmanuel Macron voor hem het boegbeeld.
Mélenchon heeft echter een probleem. Hij kan dan wel oproepen om niet voor ‘extreemrechts’, dus Marine Le Pen, te stemmen (en heeft dat inmiddels gedaan). Maar hij kan ook niet oproepen om voor Emmanuel Macron te stemmen. Verwacht wordt dat zijn kiezers zich in drie blokken zullen opsplitsen: een blok dat thuis zal blijven, een dat met dichtgeknepen billen voor Macron zal stemmen in de hoop dat die door de radicaal-linkse dreiging een links programma zal uitvoeren, en een blok dat het soevereine en sociale zo belangrijk vindt, dat het op Marine Le Pen kan stemmen, ook al is zij ‘extreemrechts’.
Reset
Eén man in Vlaanderen heeft daar recent een alom geprezen boek over geschreven: socioloog Mark Elchardus met ‘Reset’. Hoe kijkt hij naar de voltrekking van wat hij in zijn boek al beschrijft?
‘Er zijn drie belangrijke lessen te trekken, zowel voor Frankrijk, België als Europa’, meent Elchardus. ‘Eén: traditionele partijen hebben het moeilijk. Herinner u: in 2012 behaalden de kandidaten van PS en LR – François Hollande en Nicolas Sarkozy – samen nog ongeveer 56% van de stemmen. Politieke partijen kunnen verdwijnen, ook al lijken ze een gevestigde waarde. In Vlaanderen heeft die evolutie zich evengoed voltrokken, alleen minder radicaal. Voorlopig.’
Mélenchon was een figuur uit de linkse marge van de socialistische partij. Nu zet hij ter linkerzijde de toon en die is niet sociaaldemocratisch, maar antikapitalistisch en woke
‘Twee: Mélenchon was een figuur uit de linkse marge van de socialistische partij. Nu zet hij ter linkerzijde de toon en die is niet sociaaldemocratisch, maar antikapitalistisch en woke. Vergis u niet, meer dan helft van de 22% kiezers die hij achter zich kreeg, zijn dat geenszins, maar Mélénchon zit nu wel in de positie om de toon te zetten. De PVDA zou daardoor bijvoorbeeld weleens veel terrein kunnen winnen in Franstalig België, ten nadele van de PS.’
‘Wat ik echter de allerbelangrijkste ontwikkeling vind voor Frankrijk, is dat het nationalistische kamp is opgesplitst tussen Marine Le Pen en Eric Zemmour. Le Pen heeft sinds lang een evolutie ingezet richting meer gematigde en progressieve standpunten, minder hard anti-islam. Zij heeft daarmee ruimte geschapen voor een cultureel conservatieve en liberale partij rond moslim vreter Eric Zemmour. Maar zij heeft duidelijk van hem gewonnen.’
Woke
Wat denkt Elchardus van het dilemma waarvoor Mélénchons kiezer nu staat? ‘De harde kern van Mélenchons partij Les Insoumis bedraagt ongeveer 10% van het Franse electoraat. Die kern combineert een radicaal antikapitalistische opstelling met ‘sociale rechtvaardigheid’, wat wij tegenwoordig dus woke noemen. ?????????????? Die harde kern is tijdens de afgelopen eerste ronde versterkt met een ander kiespubliek ter grootte van 12%, een publiek dat het vooral belangrijk vond om een linkse kandidaat in de tweede ronde te kunnen stemmen.’
‘Mélenchons harde kern van 10 procent zal niet voor Marine Le Pen stemmen’, vervolgt Elchardus. ‘Zij zullen evenmin voor Macron willen kiezen. Ik verwacht daarom dat zij thuis zullen blijven. De bijkomende 12% zal zich verdelen. Vergeleken met Emmanuel Macron heeft Marine Le Pen meer standpunten die aansluiten bij Mélenchons kiespubliek. Le Pen heeft klassiek sociaal-democratische verzuchtingen overgenomen, maar is niet antikapitalistisch. Zij is voor het behoud van de huidige pensioen-gerechtigde leeftijd, voor het fors verlagen van de BTW op brandstoffen, de bouw van sociale woningen en het proberen ontzien van de lagere middenklasseninkomens voor extra belastingen.’
Als Mélenchon eerlijk zou zijn, dan zou hij erkennen dat sociale bescherming veel meer in het programma van Marine Le Pen aan bod komt dan in het programma van Emmanuel Macron
‘Het was strategisch beter geweest als Mélénchon geen stemadvies had gegeven tegen Le Pen. Alle politicologen zullen u vertellen dat stem-adviezen nauwelijks effect hebben. Bovendien is het oneerbiedig tegenover de bijkomende 12% kiezers: zij vertrouwden Mélenchon om sociale maatregelen door te voeren. Als Mélenchon eerlijk zou zijn, dan zou hij erkennen dat sociale bescherming veel meer in het programma van Marine Le Pen aan bod komt dan in het programma van Emmanuel Macron. Analyses van de programma’s van de Franse kandidaten gewagen van een 60% overlap tussen die van Mélenchon en Le Pen. Mélenchon heeft dus vooral zijn harde kern willen plezieren. Maar hij vergeet dat meer mensen voor hem hebben gestemd dan zijn harde kern groot is. En dat die bijkomende kiezers dat hebben gedaan omdat het sociale voor hen belangrijk is.’
Hoofddoek
‘Mocht Le Pen verkozen worden, zie ik geen groot gevaar voor de Franse democratie’, zegt Elchardus. ‘Er zijn verschillen tussen de programma’s van Macron en Le Pen, maar ook vele gelijkenissen. Beide willen het minimumpensioen optrekken, extra mensen aanwerven in de ziekenhuizen, meer politieagenten en magistraten. Beide willen de belastingen op het erfrecht verlagen, inzetten op kernenergie en ingrijpen in het onderwijs. Beide willen strengere sancties om asielmisbruik te voorkomen.’
Het programma van Macron is meer toegespitst op de betere stedelijke klasse. Dat van Le Pen op de meer bescheiden sociale klassen
Waar zitten dan de verschillen? ‘Het programma van Macron is meer toegespitst op de betere stedelijke klasse. Dat van Le Pen op de meer bescheiden sociale klassen in de kleine steden en op het platteland. Le Pen blijft strenger voor jeugd delinquentie en het bestraffen van criminaliteit. Le Pen hanteert ook veel sterker het nationale argument: mensen met de Franse nationaliteit krijgen voorrang bij sociale voorzieningen die betaald worden uit algemene middelen. Zij is tenslotte veel strenger op het gebied van integratie en het islamisme, maar erkent het recht van de moslim om zijn of haar godsdienst te belijden. Zij wil wel de hoofddoek in de openbare ruimte verbieden.’
‘Een belangrijk verschil is dat Le Pen duidelijker de kaart wil trekken van volksraadplegingen om wijzingen van de grondwet door te voeren, om onder meer een ander migratiebeleid mogelijk te maken’, aldus Elchardus. ‘Zij wil ook het referendum op volksinitiatief invoeren. Macron is daarentegen voorstander van een sterke uitvoerende macht, zonder veel inspraak van het parlement, maar bijgestaan door burgerpanels die het beleid moeten legitimeren. Le Pen wil terug naar een model waarin partijen, het middenveld, de vakbonden, de werkgeversorganisaties en het sociaal overleg een grotere rol spelen.’
Hedebouw en Van Grieken
En het soevereinisme? ‘Als Le Pen wordt verkozen, dan krijgt de Europese Unie een heel andere dynamiek’, voorspelt Elchardus. ‘Soevereinistisch denkende landen als Polen en Hongarije krijgen er dan een machtige bondgenoot bij. Met de oorlog in Oekraïne hebben die landen al meer gewicht gekregen in Europa. Polen heeft al 2,6 miljoen vluchtelingen opgevangen en vindt dat het geen lessen te krijgen heeft over migratie. De EU zou vrij grondige veranderingen ondergaan om zich aan te passen aan een overwinning van Le Pen. Op korte termijn zou de as Duitsland-Frankrijk in crisis zijn.’
Met de implosie van de traditionele partijen in Franstalig België, zou je zelfs in een situatie terecht kunnen komen waarin Vlaams Belang een bondgenoot heeft in Frankrijk, zijnde de Franse president
‘Voor België zou de impact van Le Pens verkiezing onzeker zijn. Met de implosie van de traditionele partijen in Franstalig België, zou je zelfs in een situatie terecht kunnen komen waarin Vlaams Belang een bondgenoot heeft in Frankrijk, zijnde de Franse president. En dat terwijl de traditionele Franstalige partijen verweesd achterblijven met de PVDA in hun nek. Toen Le Pen in Rijsel haar grote politieke meeting hield, stond VB-voorzitter Tom Van Grieken prominent in beeld. En PVDA-voorzitter Raoul Hedebouw was prominent aanwezig bij de belangrijkste politieke meeting van Jean-Luc Mélenchon.’
Parijs-Brussel
Wie uitgebreid onderzoek heeft verricht naar de verschuiving van het gedrag van de Belgische kiezer, is socioloog Jan Hertogen, die u in januari nog kon lezen in Doorbraak. Wij vroegen hem opnieuw om een reactie. Immers: de stemverschuiving richting radicaal-links – als gevolg van migratie – is een van zijn grote stokpaardjes. Hertogen heeft net nog een studie op zijn blog gepubliceerd waarin hij aantoont dat er sterke correlaties zijn in het Vlaams Gewest en Brusselse gemeenten met veel moslimkiezers en stemmen voor PVDA.
‘Ik zou de situatie niet alleen transponeren op alleen maar een stad als Parijs of Brussel’, zegt Hertogen. ‘Als men dezelfde analyse zou maken voor andere lokale opdelingen, waarbij kiesresultaten naast het percentage moslims gelegd worden, dan komt men overal tot dezelfde conclusie. Het is de economische klasse met de hoogste of hogere graad van uitbuiting die bepaalt waar het grootste linkse potentieel wordt aangeboord. En dat zijn voor Parijs, Brussel en andere grotere steden de inwoners met migratieachtergrond. Eens te meer concludeer ik hieruit dat dit een gevolg is van de herbevolking van de grotere steden door de migratie.’
In Frankrijk bedroeg het aantal niet-stemmers 26%. In enkele Brusselse gemeenten met veel moslims bedraagt het aantal mensen dat geen stem uitbrengt ook 15 tot 20%
Hertogen wijst erop dat ook onder de niet-uitgebrachte stemmen een groot potentieel aan linkse kiezers zit. Een potentieel dat verder aangeboord zal worden. In Frankrijk bedroeg het aantal niet-stemmers 26%. In enkele Brusselse gemeenten met veel moslims bedraagt het aantal mensen dat geen stem uitbrengt ook 15 tot 20%.
‘Nu voelen moslima’s zich door hun kledij vaak gediscrimineerd en gaan zij als gevolg daarvan niet stemmen. Wie moslima’s met hoofddoek op verkiesbare plaatsen zou zetten, krijgt als politieke partij dus een structureel voordeel. Het aantal niet-uitgebrachte stemmen bij vooral vrouwelijke moslims is in dit oogpunt een belangrijke en relevante indicator voor de volgende verkiezingen. De peilingen geven nu al aan dat de demografische evolutie, zelfs in deze tijden van anti-communisme, een linkse maatschappijvisie zal bevoordelen.’
‘Stoottroepen van extreemrechts’
Waarom scoort iemand als Marine Le Pen dan zo sterk bij werkende arbeiders en kleine zelfstandigen, mensen die ook baat zouden hebben bij sterke sociale voorzieningen? Hertogen heeft eveneens aangetoond dat in een stad als Brussel, arbeiders hoofdzakelijk stemmen voor… de MR en de rechtse Liste Destexhe. In Vlaanderen stemmen zij op het Vlaams Belang. Ook toont Hertogen in een andere studie aan dat vooral in gemeenten waar Vlaams Belang sterk staat, vaak beroep wordt gedaan op RVA-uitkeringen om niet te werken, zoals: tijdskrediet, loopbaanonderbreking, tijdelijke werkloosheid, uitkeringen los van werk zoeken en brugpensioen.
‘Het zijn vooral de in Brussel wonende en werkende arbeiders en uitkeringsgerechtigde Vlamingen die niet werken, die meer dan anderen gebruik maken van de voordelen van de sociale zekerheid’, aldus Hertogen. ‘Maar omdat de sociale zekerheid zelf onder druk komt te staan, maken zij de verkeerde analyse. Zij volgen de analyse van politieke partijen die menen dat door de migratie de sociale zekerheid wordt gepluimd. Terwijl net het omgekeerde gebeurt. In die zin stel ik de volgende provocerende vraag: zijn de Franse en Belgische ‘gele hesjes’, die hun voordelen of mis-gebruik van de sociale zekerheid dreigen te verliezen, en zich voordoen als het nieuwe proletariaat of profitariaat, de stoottroepen van extreemrechts? Vooraleer de demografie deze scheve situatie rechttrekt met een radicaal-linkse stem?’
Of u het nu eens bent met Elchardus’ analyse of eerder denkt dat Hertogen gelijk heeft: de sociale stem is nu al doorslaggevend in Frankrijk, en zal dat ook in België en Vlaanderen worden.
*
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Om een lang verhaal kort te maken: Le Pan was in Rijssel; TVG w s daar ook.
Macron is afkomstig van Amiens…
Alles is dus veel dichrterbij dan U wel denkt…
Enfin nog even doordromen, en zondag weten we
het dan. Beloken Pasen is het dan. Weet U ng waarvoor dat staat?
521 – DOORHEN HET BOS WORDEN DE BOMEN STEEDS DUIDELIJKER TE ONDERSCHEIDEN…
.
ZOBDAG 17APRIL 2022
*
521 – DOORHEN HET BOS WORDEN DE BOMEN STEEDS DUIDELIJKER TE ONDERSCHEIDEN…
*
I N H O U D
Hoernalisten zijn net las publieke vrouwen, van veel markten thuis. Ze kijken dan ook in velee boezems, maar nooit of heelmaal zelden in de eigen…
Luxe yachten, kastelen van villa’s, droomauto’s: dat alles is te vinden met het blote oog. Door Jan-met-de-Pet, en al zeker als dat een Jan is met een politiepet op. Er wordt publiekelik met die dingen mee gestoefd dat ’t gene naam meer heeft. Zoek ’n half dozijn blote vrouwen in de naaste omgeving en je zit, samen met hen, op het goede spoor. Of liever in het juiste bed.
Oplossing?
Een soort ‘kadaster’ anleggen van al die naamloze dingen, met haarfijne controle. En de raadsels zijn zo uitt weerld.
Waarom gebeurt dfat dan niet?
Heel eenvoudig, omdat foefelaars & hoernalisten altijd el,kaar dekken, om het even de kleur van hun geweten.
Hieronder leest U verder – na de in het oogspringende zaken waarover Guvaal het had, natiirlijk nij de ‘Slechten’ en zeker niet hij de ‘Goeden’, die van ons - over de meest intiene bedoelingen onder de korenmaat gehouden gevoelens van bepaalde poltieke ‘waarnemers’ die op een bedekte wijze de Massa willen voorlichten. Of beter gezegd: hun eigen gevoelsns opdringen. De vroegere ‘Burchten’ zijn verrot, wat al lang geen nieuws meer is, maar tussen de Nieiwe – die allemaal een nieuwe carossereie opgezet kregen boven op de krakende onderbouw, steken hoopvolle beloften de hoogte in. Het is ahw ROOD met een andere kleur.
Een adere uitleg is er niet. Zie Mélanchor bij Doorbraak.
Het bedriegelijk opzet ligt eer klaar en duidelijk vingerdik, bovenop. U wotdt, nog gratischeer dan ooit, door hen gratis geschoren.
Het wordt voor oligarchen, maar ook voor andere zwartbeleggers, steeds moeilijker, om niet te zeggen onmogelijk, om hun bezittingen onder de financiële radar te houden. Dat werd enkele weken geleden al duidelijk toen, net zoals in de zaak van de drugshandel, een samenwerkingsverband van een zeventigtal onderzoeksjournalisten, waaronder een van De Tijd van bij ons, meer dan 15 miljard euro aan bezittingen van Poetin en zijn bevriende oligarchen konden blootleggen.
Het gaat om riante villa’s, privéjets, luxejachten, aandelen en eigendommen. Betrokkenen kregen dat alles in handen via ondoorzichtige postbusvennootschappen op de Britse Maagdeneilanden, het eiland Man en Cyprus, terwijl ze ook luxueus vastgoed en luxe jachten kochten aan de Côte d’Azur, Londen, New York en Parijs. Men trof zelfs een Airbus A340-300 aan met een waarde van zo’n 300 miljoen dollar. Alleen al in België werd al voor een bedrag van meer dan 10 miljard euro bevroren.
En zelfs daar hield het niet mee op. Een nieuw journalistiek onderzoek ontdekte zopas ook nog postbusvennootschappen die dienden als zgz ‘schermconstructies’ om internationale regels te omzeilen. Ook daar ging het in hoofdzaak, maar niet uitsluitend, om Russische oligarchen die op e.o.a. manier hun kostelijke schaapjes op het droge wilden brengen vóór het voor hen in het land van Poetin te heet zou worden
PTB IS EEN ONGEMAKKELIJKE BONDGENOOT VAN N-VA EN VLAAMS BELANG
*
Wanneer de grens van de kloof tussen Vlaanderen en Wallonië bereikt wordt hangt de oplossing voornamelijk af van de bereidwilligheid tot consensus van PVDA/PTB, N-VA en Vlaams Belang
**
De ideologische spagaat tussen links Wallonië en rechts Vlaanderen groeit gestaag
Column - 15/04/2022 Ignace Vandewalle
-
De Belgische communisten mogen ideologisch dan wel mijlenver van Vlaams-nationalisten staan, ze zijn bondgenoten wat de staatshervorming betreft.
In mijn artikel ‘Vlaamse onafhankelijkheid is enige echte staatshervorming’ beschreef ik al dat de huidige politieke désintegratie maar één nooduitgang kent: het einde van België. Nu poog ik de ongemakkelijke symbiose tussen ‘independentisten’ en ‘regionalisten’ enerzijds en ‘unitaristen’ anderzijds in kaart te brengen.
De teloorgang van de termen federalisme en confederalisme
Aandachtige lezers zal het opgevallen zijn dat ik bewust de termen ‘federalisme’ en ‘confederalisme’ heb ontweken. Beiden zijn containerbegrippen geworden. Door de veelheid aan verklaringen en invullingen van de begrippen werden ze inhoudsloos. Sommigen gebruiken de term ‘federalisering’ voor de devolutie van unitaire staat naar bondsstaat. Anderen gebruiken dan weer de term ‘federalisering’ om net het omgekeerde te omschrijven, namelijk de evolutie naar een unitair België van vóór 1970. Zo wordt tegenwoordig de federalisering van bevoegdheden gezien als het terugbrengen van een bevoegdheid naar de federale regering.
‘Confederalisme’ is voor sommigen niets meer dan een voltooid federalisme en voor anderen een échte statenbond, waar twee of meerdere onafhankelijke staten een samenwerkingsverdrag afsluiten. Omdat beide begrippen elkaar breed overlappen door oneigenlijk gebruik ervan door verslaggevers, wetenschappers en politici, zijn ze vandaag nutteloos geworden.
De ideologische as en zijn breuklijnen
Ik hoef de lezers van Doorbraak de ideologische spagaat tussen links denkend Wallonië en rechts denkend Vlaanderen niet te schetsen. Enkel moet ik eerlijk toegeven dat het vandaag moeilijk is om partijen een plaats te geven op de politiek ideologische as. In mijn column ‘Ik ben een extremist en daar ben ik fier op’ schets ik het feit dat de links-rechts graadmeter voorbijgestreefd is en binnen een geopolitiek perspectief zelfs ondefinieerbaar is. Hieronder ga ik daar nog wat verder op in.
De historische breuklijnen ‘vrije markt versus verstaatsing’ en ‘secularisme versus klerikalisme’ werden halfweg de vorige eeuw aangevuld met een communautaire breuklijn ‘Walen tegenover Vlamingen’ en een identitaire breuklijn tussen voornamelijk ‘de Belgische identiteit en de Vlaamse identiteit’.
Naar het eind van de vorige eeuw kwam daar ook nog eens de breuklijn tussen een ‘open of een gesloten samenleving’ en de ‘breuklijn leefmilieu versus economische groei’ bij. Je zou denken: hoe meer breuklijnen, hoe scherper de tegenstellingen. Niets is minder waar.
Soms links, soms rechts
Sommige partijen positioneren zich op de ene breuklijn links en op de andere rechts. Om het nog ingewikkelder te maken is het bij bepaalde thema’s, zoals cultuur en identiteit, lang geen uitgemaakte zaak of het nu linkse of rechtse thema’s zijn. We moeten ons dan nog eens buigen over het verschil tussen verkiezingsprogramma en beginselverklaring langs de ene kant en het gevoerde beleid langs de andere kant.
Pompeus en dikdoenerig tweet MR-boegbeeld George-Louis Bouchez klassiek liberale ‘maretjes’, maar zijn partij slikt evenzeer slaafs het linkse beleid van de PS
Open Vld heeft een rechts programma en voert een links beleid. Pompeus en dikdoenerig tweet MR-boegbeeld George-Louis Bouchez klassiek liberale ‘maretjes’, maar zijn partij slikt evenzeer slaafs het linkse beleid van de PS. Hoewel Groen ons wil brainwashen met het adagium ‘Vivaldi is de groenste regering ooit’, worden er beslissingen genomen waar de haren van milieubewegingen rechtop van gaan staan.
Het links/rechts van de kiezer
Mochten we alles in overweging nemen en een academische studie maken waarbij we aan alle hierboven vermelde elementen een ideologisch gewicht geven, dan vermoed ik dat alle Vlaamse partijen – met uitzondering van Vlaams Belang op rechts en PVDA op links – zich in het centrum zouden bevinden. In Wallonië zouden Ecolo, PS en PTB zich op links bevinden en MR, les Engagés (CdH) en Défi in het centrum. Dergelijke studie lijkt mij een interessant voor politicologen.
Echter bij het ontbreken van dergelijke studie – en omdat ik van mening ben dat de kiezer in hoofdzaak nog steeds de programmatorische ideologische lijn volgt – hou ik mij voor deze denkoefening aan de eerder traditionele ideologische opdeling. In Vlaanderen: op rechts Vlaams Belang, Open Vld en N-VA, centraal CD&V en op links Vooruit, Groen en PVDA. In Wallonië: op rechts MR en DéFI, in het centrum les Engagés, op links Ecolo, PS en PTB.
De ruk naar links en rechts
We vergelijken even de resultaten van de federale verkiezingen van 1999 met deze van 2019. Hou er rekening mee dat het federale percentages zijn en dat er ook kleine partijen waren zowel in 1999 als in 2019 die niet in rekening werden genomen. Verwar dus vooral niet met de Vlaamse en Waalse cijfers en procenten van bijvoorbeeld de opiniepeilingen.
In Vlaanderen stijgt rechts van 29,73% naar 36,52%. Het centrum daalt van 14,09% naar 8,89% en links daalt van 16,54% naar 16,20%. Aldus stijgt rechts stemmend Vlaanderen met 6,79 percentpunt. Het centrum daalt met 5,2 procentpunt en links stemmend Vlaanderen daalt met 0,34 percentpunt. Een ruk naar rechts van een kleine 7 procentpunt.
In Wallonië daalt rechts van 10,14% naar 9,78%. Het centrum daalt van 5,88% naar 3,7% en links stijgt van 17,52% naar 20,59%. Aldus daalt rechts stemmend Wallonië met 0,36 procentpunt. Het centrum daalt met 2,18 procentpunt en links stemmend Wallonië stijgt met 3,07 procentpunt. Een ruk naar links van 3 procentpunt.
De ideologisch spagaat tussen links Wallonië en rechts Vlaanderen is tussen 1999 en 2019 met een kleine 10 procentpunt gestegen
De ideologisch spagaat tussen links Wallonië en rechts Vlaanderen is tussen 1999 en 2019 met een kleine 10 procentpunt gestegen. Dat is ongeveer een half procentpunt per jaar. De stijging in Wallonië op links is vooral te danken aan PTB, die in 1999 nog geen zetels haalde, maar in 2019 5,13% van de stemmen wegkaapt. In Vlaanderen is de stijging op rechts vooral te danken aan N-VA, die ongeveer 10 procentpunt stijgt. (Vlaams Belang stijgt licht, Open Vld verliest zwaar)
De grenzen van de ideologisch spagaat
Ik doe het met tegenzin. Omdat ik niet in peilingen geloof. Maar als we er de peilingen van maart 2022 bijnemen (ditmaal regionale cijfers) dan zien we dat links Wallonië opnieuw groeit en dit door een sterke stijging van PTB. Helaas, desondanks een sterke stijging van Vlaams Belang, daalt rechts Vlaanderen licht en dat voornamelijk door de vrije val van Open Vld. Maar het goede nieuws is dat de ideologische spagaat opnieuw groter wordt.
Los van de ideologische electorale spagaat is er ook nog de ideologische verschuiving. Onder electorale druk van PTB schuiven zowel Ecolo als PS steeds verder op naar links. In Vlaanderen moeten Open Vld en N-VA meer naar rechts opschuiven willen ze niet meer stemmen verliezen aan het Vlaams Belang. Ook de ideologische verschuiving vergroot de spagaat tussen links Wallonië en rechts Vlaanderen.
Grens?
Wanneer de grens van dit spagaat bereikt wordt hangt de oplossing voornamelijk af, en dat is het laatste element, van de bereidwilligheid tot consensus van PVDA/PTB, N-VA en Vlaams Belang. Afgaand op de Waalse regeringsvorming van 2019 vreet de machtshonger van PTB nog niet aan de ideologische rigiditeit. We zijn voorzichtig want de groenen hebben zich uiteindelijk ook vrij goedkoop verkocht.
Van Vlaams Belang weten we dat ze enkel in een federale regering stappen om de splitsing van België te realiseren. Vooralsnog zijn er geen signalen dat ze daarop zouden toegeven. Van N-VA weten we dat ze in 2024 niet in een regering stappen zonder dat er verdere en vooral significante stappen gezet worden in de verdere regionalisering van België. Ik lees dat N-VA in 2024 geen legislatuur met een staatshervorming in de diepvries zal aanvaarden.
Als de ideologische spagaat aan dezelfde snelheid blijft groeien dan de afgelopen twintig jaar en de machtshonger haalt het niet van de ideologische rigiditeit, dan wordt de vorming van een federale regering op termijn onmogelijk. We zullen deze grens, binnen eenzelfde evolutie, hoogstwaarschijnlijk bereiken in 2024. Maar met zekerheid in 2030.
Ignace Vandewalle
*
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
N*aarmate de competitie nadert, wordt de opstelling van iedere ploeg steerds duidelijker.
Wij, overguige Vlamingen zoals we geboren zijn, gaan dus eindelijk met gerust gemoed onze rechtmatige plaats op de trubiune gaan innemen…
520 – HET IS VOOR DE RAPPEN VAN BEGRIP.. MAAR EEN PPARD BESLAAN AL LOPEN KAN ALS HET MOET
.
zATERDAG 16 APRIL 2022
*
*
520 – HET IS VOOR DE RAPPEN VAN BEGRIP.. MAAR EEN PPARD BESLAAN AL LOPEN KAN ALS HET MOET
*
I N H O U D
Aoof Hitler, de Beste Führer aller Germanen stuurde in ‘41, halflf met de winter voor ogen, zijn veroverinfgsleger gekleed i zomertenue,naar het Koude Russuische Noorden. Het kwam hzm duur te staan. De Poet deed net hetzelrfde met voor 5 dagen proviand te voorzien voor zijn oorlogslesje tegen die niet meer zo volgzame Oekraniers. Resulaat, zijn Vlaggesschip, de Moskwa, is naar de haaien.
En dat is nog maar het begin. Maar wa wilde? Rusland is wel sterk genoeg, om de hele wereld aan te kunnen, waren daar niet – gelukkig voor ons – devele restanten op de hoogste niveau’s van het Bolsgevsilme dat de Poet maar ieet uigerieioid krijgt.
On nog maar eens in herhaling te vallen: het Commisme draagt, altijd en overal, dus ook in Coburgia, in zijjn dieptste wezen de kernen van de zelfvernietitging.
Ziezo. Nus is de lezer gewapend om mede te oordelen over het Einnde van België. Zie verder. Waar met
veel bomnarie en omzichtigheid, dat wel, net hetzelfde gezegd wordt.
Vlaanderen is nu eenmaal noraal. Zoals ieder normaal mens ook RECHTSHANDIG is….
Links is nu eenmaal SINISTER en net zoals de zielen der vedoemden: duister en vuil en geheel geschikt om te lijden….
Zoiets stond toch ook al in de Mechersle Catechismus over de Zielen Verdoemden!
Het Russische leger is zich in Oekraïne ferm belachelijk aan het maken met haar ‘speciale militaire operatie’. Militaire grootmacht? Laat me niet lachen. Ze zouden dat Oekraïens amateur legertje eens wegvagen, op één week tijd. Getuige de 5 dagen proviand voorzien voor de grondtroepen.
Ondertussen zijn we in week 7 (of is het 8?). Uit nijd omdat het niet lukt, wreekt die zgz militaire grootmacht zich op de ongewapende burgerbevolking, waarbij het woord ‘genocide’ nooit veraf is. Daar hun luchtmacht blijkbaar meestal niet in staat lijkt precisie bombardementen uit te voeren, doet men het dan maar met bomtapijten waarbij letterlijk álles wordt platgegooid. Een beproefd procedé dat al werd uitgetest in Tsjetsjenië en Syrië. Nu blijkt ook hun vlaggenschip van de Zwarte Zeevloot, de Moskva, uitgeschakeld te zijn door enkele zelfgemaakte, goed gerichte Neptun-raketten van de Oekraïense amateurs. De Russische eerste versie van die ramp, een zgz brand aan boord van het schip met 500 bemanningsleden die ze niet onder controle kregen, blijkt eveneens een fabeltje te zijn geweest. Het feit dat de fabriek bij Kiev, waar de Oekraïners die raketten maken, binnen de 24 uur gebombardeerd werd, zegt genoeg.
Hét probleem is dat die knoeiers over kernwapens beschikken en straks in staat kunnen zijn ze te gebruiken, al zullen ze er zelf mee ten onder gaan. Hun dreigementen zijn stilaan te vergelijken met die van Kim Jong Oen (met klemtoon op het laatste woord) van Noord-Korea.
PTB IS EEN ONGEMAKKELIJKE BONDGENOOT VAN N-VA EN VLAAMS BELANG
**
Wanneer de grens van de kloof tussen Vlaanderen en Wallonië bereikt wordt hangt de oplossing voornamelijk af van de bereidwilligheid tot consensus van PVDA/PTB, N-VA en Vlaams Belang
De ideologische spagaat tussen links Wallonië en rechts Vlaanderen groeit gestaag
*
Column - 15/04/2022 Ignace Vandewalle
-
De Belgische communisten mogen ideologisch dan wel mijlenver van Vlaams-nationalisten staan, ze zijn bondgenoten wat de staatshervorming betreft.
In mijn artikel ‘Vlaamse onafhankelijkheid is enige echte staatshervorming’ beschreef ik al dat de huidige politieke desintegratie maar één nooduitgang kent: het einde van België. Nu poog ik de ongemakkelijke symbiose tussen ‘independentisten’ en ‘regionalisten’ enerzijds en ‘unitaristen’ anderzijds in kaart te brengen.
De teloorgang van de termen federalisme en confederalisme
Aandachtige lezers zal het opgevallen zijn dat ik bewust de termen ‘federalisme’ en ‘confederalisme’ heb ontweken. Beiden zijn containerbegrippen geworden. Door de veelheid aan verklaringen en invullingen van de begrippen werden ze inhoudsloos. Sommigen gebruiken de term ‘federalisering’ voor de devolutie van unitaire staat naar bondsstaat. Anderen gebruiken dan weer de term ‘federalisering’ om net het omgekeerde te omschrijven, namelijk de evolutie naar een unitair België van vóór 1970. Zo wordt tegenwoordig de federalisering van bevoegdheden gezien als het terugbrengen van een bevoegdheid naar de federale regering.
‘Confederalisme’ is voor sommigen niets meer dan een voltooid federalisme en voor anderen een échte statenbond, waar twee of meerdere onafhankelijke staten een samenwerkingsverdrag afsluiten. Omdat beide begrippen elkaar breed overlappen door oneigenlijk gebruik ervan door verslaggevers, wetenschappers en politici, zijn ze vandaag nutteloos geworden.
De ideologische as en zijn breuklijnen
Ik hoef de lezers van Doorbraak de ideologische spagaat tussen links denkend Wallonië en rechts denkend Vlaanderen niet te schetsen. Enkel moet ik eerlijk toegeven dat het vandaag moeilijk is om partijen een plaats te geven op de politiek ideologische as. In mijn column ‘Ik ben een extremist en daar ben ik fier op’ schets ik het feit dat de links-rechts graadmeter voorbijgestreefd is en binnen een geopolitiek perspectief zelfs on-definieerbaar is. Hieronder ga ik daar nog wat verder op in.
De historische breuklijnen ‘vrije markt versus verstaatsing’ en ‘secularisme versus klerikalisme’ werden halfweg de vorige eeuw aangevuld met een communautaire breuklijn ‘Walen tegenover Vlamingen’ en een identitaire breuklijn tussen voornamelijk ‘de Belgische identiteit en de Vlaamse identiteit’.
Naar het eind van de vorige eeuw kwam daar ook nog eens de breuklijn tussen een ‘open of een gesloten samenleving’ en de ‘breuklijn leefmilieu versus economische groei’ bij. Je zou denken: hoe meer breuklijnen, hoe scherper de tegenstellingen. Niets is minder waar.
Soms links, soms rechts
Sommige partijen positioneren zich op de ene breuklijn links en op de andere rechts. Om het nog ingewikkelder te maken is het bij bepaalde thema’s, zoals cultuur en identiteit, lang geen uitgemaakte zaak of het nu linkse of rechtse thema’s zijn. We moeten ons dan nog eens buigen over het verschil tussen verkiezingsprogramma en beginselverklaring langs de ene kant en het gevoerde beleid langs de andere kant.
Pompeus en dikdoenerig tweet MR-boegbeeld George-Louis Bouchez klassiek liberale ‘maretjes’, maar zijn partij slikt evenzeer slaafs het linkse beleid van de PS
Open Vld heeft een rechts programma en voert een links beleid. Pompeus en dikdoenerig tweet MR-boegbeeld George-Louis Bouchez klassiek liberale ‘maretjes’, maar zijn partij slikt evenzeer slaafs het linkse beleid van de PS. Hoewel Groen ons wil brainwashen met het adagium ‘Vivaldi is de groenste regering ooit’, worden er beslissingen genomen waar de haren van milieubewegingen rechtop van gaan staan.
Het links/rechts van de kiezer
Mochten we alles in overweging nemen en een academische studie maken waarbij we aan alle hierboven vermelde elementen een ideologisch gewicht geven, dan vermoed ik dat alle Vlaamse partijen – met uitzondering van Vlaams Belang op rechts en PVDA op links – zich in het centrum zouden bevinden. In Wallonië zouden Ecolo, PS en PTB zich op links bevinden en MR, les Engagés (CdH) en Défi in het centrum. Dergelijke studie lijkt mij een interessant voor politicologen.
Echter bij het ontbreken van dergelijke studie – en omdat ik van mening ben dat de kiezer in hoofdzaak nog steeds de programmatorische ideologische lijn volgt – hou ik mij voor deze denkoefening aan de eerder traditionele ideologische opdeling. In Vlaanderen: op rechts Vlaams Belang, Open Vld en N-VA, centraal CD&V en op links Vooruit, Groen en PVDA. In Wallonië: op rechts MR en DéFI, in het centrum les Engagés, op links Ecolo, PS en PTB.
De ruk naar links en rechts
We vergelijken even de resultaten van de federale verkiezingen van 1999 met deze van 2019. Hou er rekening mee dat het federale percentages zijn en dat er ook kleine partijen waren zowel in 1999 als in 2019 die niet in rekening werden genomen. Verwar dus vooral niet met de Vlaamse en Waalse cijfers en procenten van bijvoorbeeld de opiniepeilingen.
In Vlaanderen stijgt rechts van 29,73% naar 36,52%. Het centrum daalt van 14,09% naar 8,89% en links daalt van 16,54% naar 16,20%. Aldus stijgt rechts stemmend Vlaanderen met 6,79 percentpunt. Het centrum daalt met 5,2 procentpunt en links stemmend Vlaanderen daalt met 0,34 percentpunt. Een ruk naar rechts van een kleine 7 procentpunt.
In Wallonië daalt rechts van 10,14% naar 9,78%. Het centrum daalt van 5,88% naar 3,7% en links stijgt van 17,52% naar 20,59%. Aldus daalt rechts stemmend Wallonië met 0,36 procentpunt. Het centrum daalt met 2,18 procentpunt en links stemmend Wallonië stijgt met 3,07 procentpunt. Een ruk naar links van 3 procentpunt.
De ideologisch spagaat tussen links Wallonië en rechts Vlaanderen is tussen 1999 en 2019 met een kleine 10 procentpunt gestegen
De ideologisch spagaat tussen links Wallonië en rechts Vlaanderen is tussen 1999 en 2019 met een kleine 10 procentpunt gestegen. Dat is ongeveer een half procentpunt per jaar. De stijging in Wallonië op links is vooral te danken aan PTB, die in 1999 nog geen zetels haalde, maar in 2019 5,13% van de stemmen wegkaapt. In Vlaanderen is de stijging op rechts vooral te danken aan N-VA, die ongeveer 10 procentpunt stijgt. (Vlaams Belang stijgt licht, Open Vld verliest zwaar)
De grenzen van de ideologisch spagaat
Ik doe het met tegenzin. Omdat ik niet in peilingen geloof. Maar als we er de peilingen van maart 2022 bijnemen (ditmaal regionale cijfers) dan zien we dat links Wallonië opnieuw groeit en dit door een sterke stijging van PTB. Helaas, desondanks een sterke stijging van Vlaams Belang, daalt rechts Vlaanderen licht en dat voornamelijk door de vrije val van Open Vld. Maar het goede nieuws is dat de ideologische spagaat opnieuw groter wordt.
Los van de ideologische electorale spagaat is er ook nog de ideologische verschuiving. Onder electorale druk van PTB schuiven zowel Ecolo als PS steeds verder op naar links. In Vlaanderen moeten Open Vld en N-VA meer naar rechts opschuiven willen ze niet meer stemmen verliezen aan het Vlaams Belang. Ook de ideologische verschuiving vergroot de spagaat tussen links Wallonië en rechts Vlaanderen.
Grens?
Wanneer de grens van dit spagaat bereikt wordt hangt de oplossing voornamelijk af, en dat is het laatste element, van de bereidwilligheid tot consensus van PVDA/PTB, N-VA en Vlaams Belang. Afgaand op de Waalse regeringsvorming van 2019 vreet de machtshonger van PTB nog niet aan de ideologische rigiditeit. We zijn voorzichtig want de groenen hebben zich uiteindelijk ook vrij goedkoop verkocht.
Van Vlaams Belang weten we dat ze enkel in een federale regering stappen om de splitsing van België te realiseren. Vooralsnog zijn er geen signalen dat ze daarop zouden toegeven. Van N-VA weten we dat ze in 2024 niet in een regering stappen zonder dat er verdere en vooral significante stappen gezet worden in de verdere regionalisering van België. Ik lees dat N-VA in 2024 geen legislatuur met een staatshervorming in de diepvries zal aanvaarden.
Als de ideologische spagaat aan dezelfde snelheid blijft groeien dan de afgelopen twintig jaar en de machtshonger haalt het niet van de ideologische rigiditeit, dan wordt de vorming van een federale regering op termijn onmogelijk. We zullen deze grens, binnen eenzelfde evolutie, hoogstwaarschijnlijk bereiken in 2024. Maar met zekerheid in 2030.
*
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Samengevat en gedeeld door twee: de Grote Knip valt in 2024.
Want stel U voor, dat het duurt tot zes jaar later, tot 2030….
Wie spreekt daar nu nog van? Net als van de Bin Laden Arabische aanval op de Twin Towers in NY.
Nikks van. Vergeveningsgezind, zoals Jomme Dockx het indertijd uitdrukte, moeten we zijn.
Peael Haebour (1941) en de weerwraak (1941) van de Yankees op de Jappen…. Ze hebben het geen tweede ker geprobeerd…
Ach man, zoiets doen we toch al lang niet meer. Dan maar de andere wang aanbieden?
Of een voltrefferke van jewelste op Mekka? Gewoon zls waarschuwing en zonder de minste bijbedoeling.
Vriend Poetin, wat denkte gij van zoiets? Is na te vragen bij de olie-Olarchen…. Maar vooral op de Sociale Media, waar de Stem van Het Volk is te joren en waar Big Broyhrt nog altojkd tevergeefs jacht op maakt.
Want tussen droom en daad, staan wetten in de weg,. En praktische bezwaren.
I N H O U D
Wie gedacht had, dat na de Val vna het Russische Sovjet Imperium (1991) de wereld voorgoed af was van de Rode Dictatuur van de wieg tot het graf, is dringend aan een herziening van die mening toe. En laat dat v,adaag vooral geen nieuws zijn. Maar oud vuil. Erger dan een sluipend onzichtbaar dodelijk virus van een onuitgegeven soort, is daar steeds het de dooddoener als argument van ‘het algemeen welzijn’ als Hoogste Doel. Vootbeeld. De Volks Republoek China waar in de overbevolkte volkswijkende mensen op d
strat creperen om elkaar te beschermen. Het ‘Algemeen Welzijn’!!!! Precies alsof er iets in elkaar zou kunnen geflanst worden, dat beter voor zichzelf kan zorgen, dan deze voorspiegeling waarvan het voornaamsye doel is de … tirannie. Dat alles in de veronderstelling, dat zoals van ouds, de Christelijke Naastenliede daarbij geen enkele rol meer speelt.
Anders gezgd: de Vrijziggingen stellen zich in de plaats van God zelf. Een God waarvan zij beweren dat die niet bestaat.
Tja, zo kan ik het ook en niemand hoeft me doorvoor ‘n tweede Karl Marxk te heten.
Gewoon even nandenken. Over de Overlevensduur van alles bvb…. De Antiek-Joods-Chrisdtelijke Bescaving is vele duizenden jaren oud. Uiteraard met vallen en opstaan. Het Communisme is amper 100 jaar oud en heeft al meer kwaad gedaan dan er in al de voorbij eeuwen is gebeurd.
Maar ja, Icarus wilde ook naar d zon vliegen…. Hij zag dat zo zitten!
Toen ik met pensioen ging, kreeg ik van mijn Nederlandse schoonzoon een ingekaderde kopie van de voorpagina van De Telegraaf van 6 februari 1940, mijn geboortedag. Daarop stond als hoofdartikel de titel ‘18de Sovjet-divisie vernietigd bij het Ladoga meer’, Dat gebeurde in Finland en door de Finnen. Die kopie hangt nog steeds in mijn werkkamer.
Tijdens de zogenaamde ‘Winteroorlog’ (eind november 1939 tot medio maart 1940) werden de Finnen door hun grote buur, de Sovjet-Unie, aangevallen. Deze oorlog resulteerde in grote militaire verliezen voor Rusland. Finland wist weliswaar zijn onafhankelijkheid te bewaren, maar werd verplicht om enkele grensstreken aan de Sovjet-Unie af te staan en bovendien zich verder neutraal te houden. Deze gebieden behoren tegenwoordig nog steeds tot Rusland.
De naam ‘finlandisering’ is een omschrijving van een situatie waarin een land zich – naar het voorbeeld van Finland - vergaand meegaand opstelt tegenover een machtiger land. De term ontstond in de jaren 1970 in het toenmalige West-Duitsland, waar het gebruikt werd om de ‘Ostpolitik’ van Willy Brandt te omschrijven.
Zoals het woord al aangeeft, is finlandisering het eerst gebruikt om een Finse situatie te beschrijven. Finland was in 1939 dus al door de Sovjet-Unie aangevallen en gedurende de Tweede Wereldoorlog was er het grootste deel van de tijd een staat van oorlog tussen Finland en de Sovjet-Unie. Niettemin bleef Finland na de oorlog onafhankelijk (al was het kleiner geworden) én omdat het zich - zeer bewust van de Sovjet-dreiging - goed bewapend had. In Finland is de militaire dienstplicht nooit afgeschaft.
Mede als gevolg van de instorting van de Sovjet-Unie in 1991, ging Finland meer werken aan de integratie in West-Europa. Uit vrees voor buurland Rusland is het land echter tot op heden geen lid van de NAVO. Het trad in 1995 wel toe tot de Europese Unie en verving in 2002 de eigen munt, de Markka, door de euro.
Met de brutale en absurde inval van Rusland in Oekraïne heeft men echter ook in Finland gezien wat er kan gebeuren als je niét bij de NAVO bent. Men schat dat 7 op 10 Finnen de dag van vandaag voorstander zijn van een toetreding tot de NAVO. Als dat ook het geval zou zijn in het Finse parlement dan kan dat een kwestie worden van enkele weken, zeker geen maanden zoals de huidige Finse première Sanna Marin het verwoordde. Zoals de meeste centraal- en Oost-Europese landen dat al hebben voorgedaan, zal ook de Finse (en misschien zelfs de Zweedse) toetreding het gevolg zijn van de vraag van een democratisch verkozen regering en niet door de NAVO opgedrongen zoals sommigen dat suggereren.
---
Tenslotte nog dit.
- Men mag de EU niet verwarren met de NAVO. Zo is er bv geen verbod van Rusland tegen het eventueel lidmaatschap van Oekraïne bij de EU, wel tegen dat bij de NAVO. Finland zou daar als voorbeeld kunnen dienen.
- Poetins vriendje Medvedev (letterlijk vertaald ‘beertje’), die hem al hielp bij het haasje over springen van president naar premier tot opnieuw president, kwam vertellen dat, als Finland zou toetreden tot de NAVO, Rusland raketten met kernkoppen zou plaatsen aan haar grenzen met Europa. Laat ze dat maar doen. Of die raketten vlak over de grens staan of 100 km verder, maakt niets uit zolang men ze maar niet afschiet.
De Chinese overheid, dus in feite de Chinese Communistische Partij, houdt sinds begin april in Shanghai 25 miljoen mensen gegijzeld in een totale lockdown, vanwege een uitbraak van Covid19, in weerwil van alle maatregelen die daar nog altijd golden.
De autoriteiten in Shanghai meldden vorige week meer dan 21.000 nieuwe positieve tests, voor het overgrote deel asymptomatisch.
Die strenge lockdown wil concreet zeggen dat alles gesloten is, ook winkels en warenhuizen. Vijfentwintig miljoen mensen hebben huisarrest. Mensen kunnen hun hulpbehoevende ouders niet bezoeken. Arbeiders kunnen niet aan het werk, zelfstandigen hebben geen inkomen. Huisdieren in gezinnen waar positief getest werd, werden preventief ‘geruimd’.
Voorraadkast
Oorspronkelijk werden kinderen die positief testten op school ook gescheiden van hun ouders en hun ouderlijke woning. Toen daar een golf van protest tegen kwam, werd die maatregel snel versoepeld. 38 000 medici en 2000 soldaten vanuit heel China werden al naar Shanghai gestuurd als versterking. De enigen die buiten mogen komen zijn besteldiensten die etenswaren aan de deur leveren. Alleen: daar zijn er niet genoeg van om 25 miljoen mensen te bedienen.
De rijke bovenklasse van Shanghai heeft weinig moeite met deze lockdown; ze hebben geld genoeg om hun eigen besteldienst te reserveren en hun voorraadkasten zijn groot genoeg om voldoende voedsel te stockeren. De gemiddelde inwoner van Shanghai is echter enorm klein behuisd en heeft helemaal geen voorraadkast. De etenskast van wie op een bescheiden flatje woont bevindt zich in realiteit in het winkeltje dat in Shanghai op elke straathoek te vinden is. En dat is nu dus verplicht gesloten.
China als voorbeeld voor de WHO
De bevolking van Shanghai lijdt nu onder wekenlange lockdowns, voedseltekorten en extreme quarantaine van gezonde mensen, allemaal in het belang van de uitroeiing van een virus waarvan de rest van de wereld eindelijk heeft ingezien dat het endemisch is. Intussen beginnen de protesten in Shanghai tegen dit beleid te groeien: mensen schreeuwen van wolkenkrabbers (zie video onderaan), voedsel ligt te rotten in opslagplaatsen, terwijl mensen honger lijden. Er staan al video’s online van winkels die worden geplunderd.
Tedros Ghebreyesus van de WHO, tweette vorig jaar nog dat China’s lockdown-politiek een nieuwe standaard was
De besmettingen betreffen de omikron-variant die, zoals we inmiddels al lang weten, besmettelijker maar veel minder ziekmakend is. Die realiteit wil president Xi echter niet onder ogen zien. Hij koestert zich nog in de gloed van het internationale lof voor zijn harde lockdown aanpak. Onder meer Tedros Ghebreyesus van de WHO, tweette vorig jaar nog dat China’s lockdown-politiek een nieuwe standaard was voor de aanpak van virus uitbraken.
Doemvoorspellingen
Wat de Chinezen deden waaide over naar Europa en de VS in wat een wereldwijde lockdown werd, in se dus aangestuurd door de Chinese communistische partij. Neil Ferguson van het Imperial College, dwong Europa en de VS met zijn waanzinnige doemvoorspellingen ook in lockdowns. Hij voorspelde onder andere 100.000 doden in Zweden als ze niet in lockdown gingen. Zweden gíng niet in lockdown en klokte uiteindelijk af op 6000 slachtoffers, veel minder – ook pro rata – dan landen die wel het slot erop gooiden. Fergusons bericht van toen verraadde al zijn bewondering voor de Sterke Staat: ‘China is een communistische eenpartijstaat, zeiden we. We konden er niet mee wegkomen in Europa, dachten we … en toen deed Italië het. En we realiseerden ons dat we het wel konden.’
Ook bij ons en in de omringende landen klonken bij politici stemmen om ‘het virus plat te slaan’ door middel van strenge lockdowns. In Australië en Nieuw-Zeeland geloofden ze in het ‘Zero-Covid’ sprookje. Het ging daar twee jaar lang ten koste van veel menselijk leed en zware repressie. Er werden zelfs klopjachten georganiseerd om besmette personen op te sporen. Ook daar moesten ze inmiddels schoorvoetend op hun stappen terugkomen. Net zo min als een griepvirus valt een coronavirus ‘plat te slaan”. Wetenschappers wisten dat al langer maar wie zich uitsprak werd weggehoond en dus zweeg de rest maar uit angst voor represailles. Die samenzwering van de stilte van wetenschappers en artsen duurt overigens nog altijd voort, al begint ze stilaan wat barsten te vertonen sinds steeds meer ontluisterende data boven komen.
De infefficiënties van de democratie
Wat dit ons allemaal vertelt is dat er veel politici zijn, niet alleen in China maar ook in Europa, de VS en daarbuiten, die het Chinese model van een ‘vrije’ markteconomie – vaak gedomineerd door oligopolies – gekoppeld aan een sterke staat wel genegen zijn. Het is blijkbaar de natte droom van een bepaalde politieke elite om de vrije burger te knechten en de macht ondemocratisch naar zich toe te trekken. Uiteraard altijd onder het mom van ‘het welzijn van het volk’ zoals elk autoritair systeem zichzelf vergoelijkt.
Dichterbij heeft onze eigen meester Frank ook die paternalistische, betweterige trekjes
Dit gaf zelfs aanleiding tot de nieuwe theorie waarbij geopperd werd dat de meest succesvolle landen economisch liberalisme bevorderen en tegelijk een strenge politieke controle handhaven, zodat zij zich kunnen ontdoen van de inefficiënties van de democratie. De club van het World Economic Forum – die we stilaan eigenlijk een sekte mogen noemen – is daar de emanatie van. De Europese Commissie met hun troebele besluitvorming een andere. Dichterbij heeft onze eigen meester Frank ook die paternalistische, betweterige trekjes. Het zal vast zijn verleden bij de Trotskisten van de Revolutionaire Arbeiders Liga zijn dat hem nog parten speelt.
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Zo is er, bij mijn weten, de de Regimme Pers, die het verband heeft durven leggen tussen een Staats Regime en het uitbreken van een nieuwe soort Pest Epidemie die we zelfs in nog veel prmitievere samenlevingen ooit gekend hebben.
Een contradictie in termniis, want moderniteit overstijgt de vroegere onwetendheid.
We kunnen dus ook stellen, dat het Ciommisime de andere naam is voor de gewilde ondergang van het Mensdom…
518 – EINDELIJK EEN STEMMETJE DIE PPIETJE-DE-LEUGENAAR VRAGEN DURFT STELLEN
.
DONDERDAG 14 APRIL 2022
518 – EINDELIJK EEN STEMMETJE DIE PPIETJE-DE-LEUGENAAR VRAGEN DURFT STELLEN
*
I N H O U D
Dag van Het Laatste Avondmaal
**
Van ouds in de Christenheid Witte Donderdag, vandaag. Uistekende gelegenheid om even achterom te blikken. ‘De Kerk in het midden houden’ is weliswaar nog altijd een bekend spreekwoord in Vlaanderen.. Tenminste toch nog voor de huidige generatie. En die binnenkort dreigt uit te sterven. Terwijl de nakoemingen meer en meer als VRT-adepten moeten opgreoeien. Onder het motto ‘Weg met ons’… En ik weet waarvan ik spreek. De tekenen des tijds zijn na te gaan bij de stijgeden bevolkingscijfers va de Oude Mannen Huizen, die we, wordt ons van Overheidswege voorgehouden, ook al zo niet meer mogen noemen. Nu zijn dat Welzjns & Zorg Centra geworden. Meestal voor ‘alleenstanden’ zonder daarbij – uit moele redenen- in detail te treden. Watn de mens akomy alleen aan op deze wereld, en ertrekt er dan best ook weer alleen uit. Zorg WC’s zijn hetn zeg maar…. Je zit er in voor je het weet en de wereld draait daarbij gewoon verder alsof er niets is gebeurd.
Gelieve voortaan dus ook te spreken van een ‘Gebedshuis’ dat in het lidden moet staan, en niet meer van een ‘Kerk’. Want kerken en klossters zijn doorgaans praat- of dansc fé’s geworden, of coffie shops. Met aparte peeskamertjes voor de jeugd om daar ter communie te gaan.
En nog maar goed ook, want de
kosten lopen op, Pastoors zijn er zo goed als niet meer. Alleen nog gemijterde Hovaardigjheidsbekelders met de gewenste politieke & sexuele achtergrond. De rest is allemaal uitgetreden wegens te goed maar voornamelijk wegens te politiek correct opgevoed.
Tijd dus voor revolutie. Want het gaat van kwaad naar erger.
Of moeten we, na Filip Dewinter, nu eens proberen om Tom van Grieken naar de Poet af te vaardigen? Een paar dozijn Orthoxe Kozakken rond het Flagayplein en het zaakje is opgelost. Woke is over. Ge zult ze eien lopen, richting open zandvlakten
en verlaten stranden vol met Ram Madammen.
DE VRT EN HAAR MORELE KOMPAS
**
Waken over evenredige vertegenwoordiging van alle levensbeschouwelijke visies
Vrije Tribune - 14/04/2022
*
Al enkele decennia kijk ik bijna dagelijks naar het VRT-Journaal, vaak met erg gemengde gevoelens. Als kritische kijker voel ik al even lang irritaties opborrelen over de verslaggeving rond ethische thema’s en het gebrek aan neutraliteit en pluralisme daarbij. Het zijn fundamentele zaken, de basiswaarden van onze cultuur, onze existentiële paradigma’s en morele ijkpunten. En hoe de VRT ze aanbrengt, is diep onrechtvaardig: haar redactiekeuzes en -principes op dit vlak zijn ondoorzichtig, ondemocratisch en oneerlijk.
Selectieve informatievoorziening is beïnvloeding
De VRT treedt vaak — bewust of onbewust — op als een soort morele autoriteit: ze stuurt het geweten en de ethische overtuigingen van de Vlaamse kijkers, ‘voedt ons op’ in hoe wij moeten denken of voelen. Maar vanwaar haalt ze het mandaat om ‘de juiste richting’ te bepalen? In ieder geval niet van het media-decreet van de Vlaamse regering. Zelf aangesteld, dus? En, nog belangrijker: vanwaar haalt ze haar morele criteria over ‘juist’ en ‘fout’? Wie in de redactie of het bestuur bepaalt eigenlijk de morele koers? Want als de VRT geroepen is om hierin neutraal te zijn, faalt ze schromelijk.
In de grote ethische discussies zien we echter dat systematisch één partij, zelfs een minderheidsstandpunt, de microfoon krijgt en alle zendtijd inpikt.
Communiceren is nooit neutraal. Als de VRT ons ‘informeert’, is dit altijd selectief en dus ook beïnvloedend. Er zit een behoorlijk stuk ‘volksopvoeding’ in de berichtgeving — denk maar aan de hele coronacrisis en klimaatcrisis: soms wordt het zelfs betuttelend en paternalistisch. Wanneer een overheidsoproep — betaald met uw en mijn belastinggeld — objectief, neutraal en pluralistisch hoort te zijn, betekent dit evident dat alle pro- en contra-stemmen aan bod moeten komen, en dat in een redelijke verhouding. In de grote ethische discussies zien we echter dat systematisch één partij, zelfs een minderheidsstandpunt, de microfoon krijgt en alle zendtijd inpikt.
Decennialang was Etienne Vermeersch, de meest notoire atheïst van Vlaanderen, de enige moraalfilosoof die de VRT kende en opbelde: hij domineerde — of monopoliseerde? — het morele debat. Inzake euthanasie wordt Wim Distelmans, de grootste promotor, als enige expert geïnterviewd, en tegenstemmen als ‘onbestaande’ beschouwd. In de gender- en transgenderdiscussie — sorry, er is zelfs nooit een discussie — heb ik op de VRT nog nooit één kritische stem gehoord die mag vragen of dit niet allemaal wat te ver gaat, of wat de gevolgen hiervan zijn. Elk tegen-geluid wordt direct geklasseerd als ‘homo- of transfoob’, overladen met shaming and blaming. Tot netjes aanschurkend zo dicht mogelijk bij het ‘Grnsoverrchritdend Gedrag’ xzztobrt fr VRT het zo grag heeft.
Onevenredig veel aandacht voor humanisme
Wie is hier intolerant? Waar is nog het elementaire recht op vrije meningsuiting? Of over prostitutie moet steeds ‘neutraal’ gesproken worden alsof ‘sekswerker’ een deftig, eerbaar beroep is als een ander. De vooringenomenheid van de redactie blijkt vooral uit wat zij níét toont: de stemmen van ‘de andere kant’ die doodgezwegen worden — mag ik zeggen: gecensureerd? Of is het alleen Poetin die dat doet?
Tot ongeveer 1960 was de Kerk de onbetwiste morele autoriteit in ons land: ook al liepen de ‘brave’ Vlaamse katholieken er vaak de kantjes af, haar morele regels werden wel erkend als ‘streng maar rechtvaardig’. Dit monopolie is door de seksuele revolutie, de secularisatie en het postmodernisme grondig afgebrokkeld: we leven vandaag de facto in een moreel gezagsvacuüm of anarchie. De onuitgesproken visie is: ‘Ieder bepaalt zijn eigen morele waarden’.
kan een maatschappij sowieso standhouden als ‘ieder zijn eigen regels bepaalt’?
Maar… euh, is dat niet de visie van het vrijzinnig humanisme? Sinds wanneer en hoe heeft deze dan het ‘platform’ overgenomen? Is dit niet des te vreemder als je leest dat slechts 1,1% in ons land lid is van een vrijzinnige organisatie? En kan een maatschappij sowieso standhouden als ‘ieder zijn eigen regels bepaalt’? Staan we dan ervan verbaasd dat op alle niveaus alles uit elkaar valt?
Absolute tolerantie hét morele dogma
De christelijke waarden worden vooral duidelijk waar het gaat om het léven en het gezin: vóór élk leven (ook het ongeborene), vóór een stabiel huwelijk, verantwoordelijk ouderschap, bescherming van het gezin, duidelijke grenzen rond seksualiteit… — ach, hoe pijnlijk actueel! In het VRT-discours worden deze traditionele waarden als ‘hopeloos verouderd’ belachelijk gemaakt en alle nieuwe alternatieven als ‘vrolijk en vrij’ voorgesteld.
Woorden als ‘trouw’ en ‘verantwoordelijkheid’ — nochtans door iedereen erkende waarden — worden tot elke prijs vermeden. ‘Duurzaamheid’ geldt enkel voor plastic verpakkingen, niet voor onze levensrelaties. Het zelfs maar vernoemen van morele waarden wordt verdacht gemaakt als ‘intolerant’ of ‘liefdeloos’: is absolute tolerantie hét morele dogma geworden? En stigmatiseren dé nieuwe doodzonde?
Dogma van vrijzinnigheid
We moeten altijd onderscheid maken tussen één bepaald kerkelijk instituut en de veel bredere christelijke waarden erachter. Ik verdedig hier niet het kerkinstituut, want ik ben zelf niet katholiek, wel gelovig. Maar het heeft iets diep onrechtvaardigs wanneer de VRT de christelijke waarden doodzwijgt of actief helpt te ondermijnen. Het christendom wordt afgedaan als een ‘uitstervend groepje’, maar is, volgens objectieve cijfers, de grootste godsdienst ter wereld: 33% van de wereldbevolking, 2,5 miljard volgers, en nog steeds groeiende. Ook in België noemt ongeveer 60% zich ‘christelijk’, tegenover maximaal 15% vrijzinnigen.
is dus alleen een atheïst ‘neutraal’?
Hoe de VRT de grootste levensbeschouwing systematisch negeert of ridiculiseert is ronduit pijnlijk voor gelovigen, al decennia lang. Maar ‘de openbare sfeer moet seculier en religie-vrij zijn’? Opnieuw een dogma van de vrijzinnigheid! ‘Scheiding van kerk en staat’? Idem. Alsof dit betekent dat in de politiek de gelovige stem niet mag klinken: is dus alleen een atheïst ‘neutraal’?
Waken over evenredige vertegenwoordiging
De VRT volgt onmiskenbaar een moreel-linkse koers en pusht de vrijzinnige moraal. Wanneer iemand ‘conservatief’ noemen voldoende reden is om niet naar hem te luisteren, ben je niet meer ernstig bezig. En als sommigen dit artikel als ‘rechts’ zouden willen afschilderen: ik heb nog nooit op een rechtse partij gestemd. Kritiek op links is niet per se rechts: er bestaat ook nog zoiets als het ‘centrum’.
Ik besef goed genoeg dat je op moreel vlak niet 100% neutraal kan zijn. Maar de VRT moet wel streven om zo eerlijk en respectvol mogelijk alle visies aan bod te laten komen, en dat in een billijke verhouding — wat nu op schrijnende manier mankeert. Ik pleit sterk voor een mechanisme of onafhankelijk controleorgaan om te waken over de evenredige vertegenwoordiging van alle levensbeschouwelijke visies.
Aan alles komt ’n eind. Zelfs aan de kat jaar staart en die is zo lang.
Heb ik hier al zo dikwijls gezegd, dat het haast ’n deelwoord is geworden. Geen kat of haar staart wordt opgemerkt.
Zo ook de aangejoiden hersensoeling van uit fr Ofrficiele Media. We ondergaan die zonder daaraan toe te geven. Och, allemaal gazettenpraat. Geloof liever wat ge zelf ziet en hoort. Zt dfaarom grote voelhorens op, zola shet nog kan. Wanty er komy ’n tijd dat Internet in de verkerde handen komt.
Kunnen we alleen maar voorkomen, door in Mei 2024 de Blauwe Maneblusssers Bende… de staart af te bijten. Zoals leeuwen doen met ale dat kattengespuis dat hen de lekkerste muizen voor de neus afsnoept.
517 - CHINA KIEST GEEN PARTIJ TEGEN POETIN MAAR LANCEET IN ALLE SRTILTE EEN NIEUW WERELDVERWOESTEND ‘GRIEPKE’
.
DONDERDAG 14 APRIL 2022
*
517 - CHINA KIEST GEEN PARTIJ TEGEN POETIN MAAR LANCEET IN ALLE SRTILTE EEN NIEUW WERELDVERWOESTEND ‘GRIEPKE’
*
I N H O U D
Nooit geen twee zonder drie. Eerst was er de wereeldverwoestende Corona Pandemie, dan het aarzelend begin van een Derde Wereld Oorlog, en onddertussen is de Derde Corona Golf in Peling, niet meer onder controle te houden.
Anders gezegd: we zijn met veel te veel op deze kleine Blauwe Planeet….
Dan maar kiezen voor Mars, de oorlogsgod; zeker? Want Venus zou het alleen nog maar erger maken….
Het federaal voedselagentschap (FAVV) heeft de toelating van de Ferrero chocoladefabriek in Aarlen ingetrokken, nadat er mogelijks al meer dan 150 salmonellabesmettingen waren vastgesteld in de E.U. en de U.K. na het eten van Kinder-Surprise eieren en Schoko-bons. De vervuiling was al in december 2021 vastgesteld, maar kwam pas aan het licht nadat de besmettingen gemeld werden. Een zoveelste Waalse ‘onoplettendheid’ zullen we maar zeggen. Het komt daar blijkbaar allemaal zo nauw niet. De ‘Franse’ slag, zeg maar. Ferrero, dat in diverse landen fabrieken heeft, is wel de grootste werkgever van de provincie Luxemburg met 700 tot 1100 werknemers al naargelang het seizoen.
---
Waar men zich bij ons in Vlaanderen wel druk over maakt, is de Pfos/Pfas vervuiling, waarbij – 20 jaar na het stoppen van het storten – nog altijd de eerst mens zich ziek moet melden.
---
Toen begin 1999 de dioxinebesmetting uitbrak, kreeg het Vlaamse vetsmeltersbedrijf Verkest daarvoor de schuld, maar lag de echte oorzaak ook in Wallonië, waar een toeleverancier aan Verkest industriële i.pl.v. vegetarische olie had geleverd.
In Francofonia, dit is in dit Kloteland beneden de Taal- Armoe & Pretentiegrens, wordt er sinds mensengeheugenis (1830) gewerkt ‘met de Franse slag‘; d..i. zich met de ellebogen op de werkvloer onledig houden zonder zich daarbij in het zweet te helpen en toch, anders dan bij de Vlaamse Boerkens, daarvoor zwaar betaald te worden. Tja, ge zijt nen Sos of ge zijt dat niet. Vooruit dus met de geit.
Als er dan al eens wegens wanprestaties ’n soort fabriek met internationale allulures stil valt, zo lerren we in de Regime Pers, wordt iedereen gewoon doorbetaald. Hoe lang ‘t ook duurt.
Wie beweede daar ooit weer, dat dit Kloteland opgebouwd en in stand wordt gehouden door hett geduld van de Vlamingen? Is heel zeker nog maar eens nen Blokker geweest.
Benieuwd of dat beroemd chocolademerk met wereldfaam zich een tweede maal zal laten bij den bok zetten. Wedden dat we daar nooit nog iets zullen over vernemen?
Dit is bij ons nationaal nieuws: eenentwintig politiemensen uit Veurne en Ieper die in Brugge of Kortrijk moeten gaan werken. En om de ernst van het probleem te duiden wordt ons gemeld dat een aantal betrokkenen er letterlijk wakker van ligt. ‘Waar zijn ze mee bezig?!’ is de vraag van een vakbondsman. Waarbij ze slaat op de mensen die hebben beslist de twee gebouwen van de Federale Gerechtelijke Politie in Ieper en Veurne te sluiten. Dat is bij ons zelfs een staking waard; de aanzegging is er al. De misdaad en de gerechtelijke traagheid zullen er wel bij varen.
Want wie in de buurt van Ieper of Veurne woont, en vanaf eind dit jaar naar Brugge of Kortrijk moet – de eenentwintig hebben hun voorkeur mogen opgeven, en die zal worden gevolgd – heeft bijkomende autokosten. De vakbond heeft het uitgerekend: 4000 euro per jaar. En ook nog eens nutteloze uren in de auto: 440 uur per jaar; ze hebben het uitgerekend. Kosten waarvoor de betrokkenen bovendien zelf moeten opdraaien. Want voor wie met de auto komt werken, is er niets voorzien.
Het is, wordt ons nog gemeld, de uitvoering van een oud plan, waarover al jaren geruchten gingen. Maar de baas van de West-Vlaamse politie laat weten dat het nu menens is, al blijft hij bereid tot praten. Met de eenentwintig slachtoffers, met de overheid. Maar twee grote gebouwen met alles erop en eraan – ook laboratoria – voor tien (Veurne) en elf (Ieper) mensen, dat is te duur, zegt hij. Bovendien is politiewerk groepswerk: als de groep groter is, is er meer expertise en ervaring.
La proximité
Soms is Vlaanderen heel erg Wallonië: dodelijk bekrompen. Waar ook steevast la proximité wordt gebruikt als argument voor de status quo. Bij politiediensten, maar evengoed bij de justitie en in de politiek. Het oude idee dat een (vrede)rechter nooit verder af mag zijn dan een dagreis per postkoets is daar (en, zo blijkt, helaas ook bij ons) nog spring levend.
Ongemak bij verandering is een zeer menselijk gevoel, maar het zijn en blijven wel valse argumenten om verandering te beletten
Ongemak bij verandering is een zeer menselijk gevoel, maar het zijn en blijven wel valse argumenten om verandering te beletten. Toen in de negentiende eeuw de veel snellere en meer comfortabele treinen de postkoetsen begonnen te vervingen, was er ook protest. Als overgangsmaatregel – dit is geen grap – werden er jarenlang postkoetsen op treinonderstellen gemonteerd…
Gaan we dat blijven doen? Zijn er lessen die we maar niet geleerd krijgen?
Politicus voor het leven?
En het zit diep. In De Standaard staat een lang stuk over de vraag of er iets scheelt aan onze politiek. Het lezen waard omdat het in een totaal ander verband getuigt over dezelfde obsessie met de status quo. Over Lorin Parys, Jessica Soors, Philippe De Backer, Lode Ceyssens, Peter Dedecker, stuk voor stuk zeer respectabele politici die desondanks de politiek hebben verlaten. Moet de politiek zich zorgen maken, is de vraag.
Een zeer merkwaardige vraag eigenlijk. Zou 2500 jaar terug die vraag ook zijn gesteld over Cincinnatus? Zoals bekend – Livius, vierde jaar van de Latijn-Griekse – heeft de man zich gedurende zestien dagen bezig gehouden met het regelen van de dringende Romeinse staatszaken, waarna hij naar huis gaat en zijn velden beploegt.
Is er echt een probleem als een bestaan als politicus tijdelijk is?
Is er echt een probleem als een bestaan als politicus tijdelijk is? Of om het met de woorden van De Standaard te zeggen: ‘Moet de politieke wereld veranderen of moeten de politici veranderen?’ Het merkwaardige is dat het derde mogelijke antwoord – moet er in het hoofd van onze journalisten en hun kijk op de politiek iets veranderen? – niet ter sprake komt.
Marktwaarde
Ik weet het, ik ken de binnenkant van hun partij: als Lorin Parys weggaat, of Peter Dedecker: wat een jammerlijk verlies! En wellicht kan hetzelfde worden gezegd over Jessica Soors, Lode Ceyssens of Philippe De Backer. En eerder ook over Inge Vervotte, of zelfs over Yves Leterme.
Maar misschien moeten we dat nu juist toejuichen: we hebben politici gehad die ook elders hun brood bleken te kunnen verdienen. Dat is overigens minder evident dan het misschien lijkt: ik kan een behoorlijk groot aantal verkozenen noemen van wie ik weet dat ze hebben gezocht buiten de politiek, maar niet hebben gevonden. Eén van hen is zelfs ooit nog een tijd lang partijvoorzitter geweest. Ze vonden wel iets, maar dan moesten ze meteen meer dan de helft van hun inkomen inleveren. Marktwaarde, weet u wel. En dat vonden ze wat ver gaan. Ze zijn nog altijd verkozen… Al moet in deze alles worden gezegd. Ze ondergaan tegelijk de enge kanten van Vlaanderen.
Ontucht
In Nederland is er ooit een PvdA-partijvoorzitter geweest die van de ene dag op de andere programmamaker en journalist is geworden. Of een Tweede Kamerlid van de VVD die kort na het einde van zijn politieke loopbaan gewoon baas van de openbare omroep werd. Net zoals bij de BBC, waar grote baas Tim Davie een politiek actief verleden heeft bij de Tories. So what?
Het is gestolde sociale mobiliteit à la flamande
In Vlaanderen wordt dat als een vorm van ontucht beschouwd. En dat is ronduit benepen. Het is de reflex van die journalist van De Standaard: eens in de politiek, altijd in de politiek. En dubbel erg: verstand, bekwaamheid, kennis van zaken houden op voor wie deze Rubicon ooit is overgestoken. We kiezen resoluut voor wie nooit politicus is geweest en dus onpartijdig is. In schijn althans. Het is gestolde sociale mobiliteit à la flamande.
In datzelfde artikel vraagt Peter Dedecker zich luidop af wat men zou kunnen doen om talent aan boord van de res publica te houden en tegelijk minder partij-afhankelijk te maken. Een verstandige vraag. Mijn antwoord? Misschien doen zoals in Nederland? Burgemeesters, commissarissen van de Koning (gouverneurs), ambassadeurs, het zijn vaak ex-politici.
Bij ons is dat een schandelijke politieke benoeming. In Nederland stemt dat tot schier algemene tevredenheid.
Siegfried Bracke
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Ja, die knellende knalrode Broederband toch. Ik herinner me levendig de tijd, dat iedere stoom-locomotifef uit noodezakelijkhrid des gebods nog ‘, machnist+sstoker aan bood diende te hebben. Want geen vuur, geen rook. Na de electrificatie viel het beroep van stoker weg; maar dat was zonder de waard, in casu de Vakbonden gerekened. Zo reden er nog jarenlang eletrische treinen, bestuurd door één machinist + één begeleider… die het boeltje moest opstoken anders viel het stil.
As tweede stukje staat seffens Sigheil Braecke geprogrammeerd, waar deze worstelt met de vraag of in Vlaanderende politiek, de politici of de joirnalistiek aan verandering toe is. Want, scjrijft die met kennis van zaken als ex, de signalen zijn duidelijk.
Wat daarvan aan is, kon U reeds hierboen lezen in de titel van onderhavige bijdreage: luister naar hun woorden, maar kijk niet nar hun daden.
Wordt het bij de Fransen nu Macron of Micron, la Plume ofLe Pen: het is en blijft gratis geschoren worden. Maar Le Pen zal ’n vers geslepen scheermeshhanteren, terwijl Macron her met d todeuse zou over gaan…
De veranderijg die er bij ons in de poltiek zit aan te komen, hangt reeds in de luchtjes rond De Vier Weverkens. De tanden knarsen. Het gewriemel is te voelen aan je eigen kleine teen.
Vlaanderen immrrrs hoott tote aan de Vlamingrn, want DIT IS ONS LAND….
Grote titel in De Standaard van dinsdag 12 april n.a.v. de eerste ronde van de Franse verkiezingen: ‘Frankrijk bestaat uit twee landen’. Dat is dus net zoals hier, want België bestaat ook uit twee landen, die daarenboven – in tegenstelling tot Frankrijk - ook nog eens geografisch gescheiden zijn door een taalgrens. Maar dat mag men blijkbaar hier niet zeggen.
Ik verwijs hierbij nog eens naar het interview van Rik Torfs in ’t Pallieterke van 7 april. Rik heeft nl veertien jaar in De Standaard geschreven en is daarmee gestopt, omdat hij zich er niet meer in herkende. Volgens hem is de krant tegenwoordig erg woke, klimaat-fundamentalistisch en vaak uitgesproken militant. Nadat hij ophield ervoor te schrijven, hebben een aantal Standaard-journalisten hem zelfs op Twitter geblokkeerd. Dat zijn dan dezelfde lui die zgz de persvrijheid. verdedigen. Hún vrijheid, ja.
De Tijd is zo’n beetje het enige dagblad in Vlaanderen dat de zaken vrij objectief weergeeft, maar haar inhoud blijft beperkt tot het economische en de politiek. Ik koop het af en toe – vooral de weekeindeditie - in de eerste plaats voor de cijfers, die erin ook meestal correct zijn
. BELGISCHE VASTGOEDMARKT KOELT AF
De prijzen van appartementen stabiliseerden in het eerste kwartaal.
Vandaag om 07:50
*Na de korte inzinking bij de uitbraak van de coronacrisis en de forse boom na de eerste lockdown begint de Belgische vastgoedmarkt weer te vertragen door de wereldwijde crisissituatie. Dat blijkt uit de kwartaalcijfers van de Notarisbarometer van de sectorfederatie Fednot.
Over het volledige eerste kwartaal van 2022 waren er nog 2,2 procent meer verkopen dan vorig jaar. Dat was vooral te danken aan een drukke maand januari (+8,9%), waarna een stabiele maand februari volgde. In maart daalde het aantal vastgoedtransacties met 1,5 procent.
In Vlaanderen is de evolutie nog duidelijker. In januari werden 2,2 procent meer compromissen getekend. Dat was het gevolg van een inhaalbeweging door de verlaging van de Vlaamse registratiebelasting. Omdat die belasting voor de aankoop van de enige eigen woning sinds 1 januari 3 in plaats van 6 procent bedraagt, tilden veel kopers hun aankoop over het jaareinde.
In maart daalde het aantal vastgoedtransacties in Vlaanderen evenwel met 3,5 procent, nog meer dan het Belgische gemiddelde. 'Dat is een belangrijk teken', zegt Bart van Opstal, de woordvoerder van de notarisfederatie. Tal van factoren scheppen grote onzekerheid. De oorlog in Oekraïne tast het consumentenvertrouwen aan. De prijzen van energie en basisproducten rijzen de pan uit. Ook gaan de inflatie, de index en de rente omhoog. 'Dat heeft veel mensen de pauzeknop doen indrukken', aldus van Opstal.
Lukas Vanacker Sonja Verschueren Lukas Vanacker Sonja Verschueren Volgens de notaris vragen veel kandidaat-kopers zich af hoeveel budget ze precies hebben voor de aankoop van een woning. 'Vroeger viel dat makkelijk te berekenen omdat de kosten transparant waren. Maar nu is het onvoorspelbaar hoeveel mensen zullen uitgeven aan verwarming of elektriciteit.
Lukas Vanacker Sonja Verschueren
Wie Trekt Welke Stemmen Naar Zich Toe Op 24 April?
**
Als Macron wint, heeft hij toch verloren
Frankrijk tot op het bot verdeeld
-
Je bent bekaf na een verkiezingsavondje op de Franse televisie, zeker als je met Fransen kijkt. Het grote verschil met Nederland is dat iedereen zich aan één stuk door opwindt en door elkaar heen tettert, zowel op tv als in de huiskamer. Wie verontwaardigt roept: ‘u laat me niet uitpraten’ verliest zijn beurt.
En dan was dit nog een avond zonder grote verrassingen. Of het zou de verbluffend lage score van de Republikeinen moeten zijn, de laatst overgebleven centrumrechtse partij. Kandidate Valérie Pécresse eindigde onder de 5%, wat betekent dat ze haar campagnekosten niet van de staat vergoed zal krijgen. Ze is meteen een inzamelingsactie begonnen. Hadden ze nu maar in de voorrondes Michel Barnier als kandidaat gekozen, de enige Republikein met een echte kans tegen president Macron.
Socialisten en extreem-links
Ook de Groenen moeten geld ophalen; kandidaat Yannick Jadot finishte net onder Pécresse. Met de socialisten – ooit grossiers in presidenten – was in de verkiezingen van 2017 al afgerekend. Toen kozen ze in de voorrondes totaal voor de verkeerde kandidaat, nu kwam Anne Hidalgo – de burgemeester van Parijs – zoals verwacht onder de 2% uit. Opmerkelijk is dat zij in Parijs zelf vorig jaar bij de verkiezingen voor het burgemeesterschap bijna de helft van de stemmen kreeg, maar nu net boven die twee procent bleef steken.
Het scheelde een haartje of Mélenchon had in de tweede ronde gezeten
Het succes van extreemlinkse leider Jean-Luc Mélenchon was ook opmerkelijk. Nog niet lang geleden stond hij ruim onder Eric Zemmour en op de helft van Marine Le Pen. Maar uiteindelijk haalde hij driemaal de score van eerstgenoemde en naderde hij Le Pen tot ruim één procent. Het scheelde een haartje of Mélenchon had in de tweede ronde gezeten. Waarin hij overigens aanzienlijk minder kans tegen Macron zou hebben gehad dan Marine Le Pen. Ook dat werd al gepeild.
Het platteland
De grote vraag is: op welke extra stemmen kan Marine Le Pen in die tweede ronde rekenen? Behalve dan de ruim 7% van Zemmour, die met gemak zullen doorschuiven. In 2017 ging het nog vooral om thema’s als islam en immigratie, maar nu de inflatie de pan uit swingt, is het koopkracht voor en koopkracht na. Dat is waarschijnlijk een belangrijke oorzaak geweest van Zemmour’s relatief armetierige resultaat.
Uit Parijs wordt wel eens geroepen: koop dan een elektrische auto, zoals Marie Antoinette zich afvroeg waarom het hongerige volk niet gewoon cake at.
Het belang van de extreem hoge energieprijzen op het platteland bijvoorbeeld, kan moeilijk worden overschat: er is geen of nauwelijks openbaar vervoer. Zonder auto kun je er niet wonen. Uit Parijs wordt wel eens geroepen: koop dan een elektrische auto, zoals Marie Antoinette zich afvroeg waarom het hongerige volk niet gewoon cake at. Maar zoals bekend is de benzineprijs vooral zo hoog vanwege BTW en andere belastingen. Marine Le Pen heeft al beloofd die te schrappen. Ook zou ze de tol op snelwegen verlagen.
Geen Frexit
Een ander programmapunt van Le Pen is het afschaffen van het Jus Solis: het recht op de Franse nationaliteit voor wie in Frankrijk wordt geboren. Een dringende reden voor veel zwangere Afrikaanse vrouwen om kort vóór de bevalling naar Frankrijk in te schepen.
Maar Frankrijk uit de NATO halen heeft Le Pen min of meer opgegeven, net als herinvoering van de doodstraf en haar bezwaren tegen het homohuwelijk. De euro wil ze tegenwoordig houden en Frexit is van de baan. Toch hoor je al die punten nog steeds rondzingen. Maar ja, wie in Frankrijk alleen de landelijke media volgt, zal haar ontwikkeling makkelijk gemist hebben. Die bericht bij voorkeur over Le Pen’s vermeende fascistoïde neigingen, en niet over haar actuele programma. In tegenstelling tot de lokale en regionale pers.
Vintage Fidel Castro
Jean-Luc Mélenchon leest die lokale pers kennelijk goed, en riep misschien daarom in zijn speech zondagavond letterlijk drie keer achter elkaar: ‘Geen enkele stem voor Le Pen!’
Dat optreden was een theatrale vertoning in zijn vintage Fidel Castro stijl. Mélenchon bracht het als een overwinningsrede, wat het in zekere zin ook was. Hij eindigde immers in de vorige twee presidentsverkiezingen als vierde, en nu als derde… Misschien denkt de 70-jarige dat president worden alleen nog een kwestie van tijd is.
Minstens 30% van de Mélenchon-stemmers wil volgens recente peilingen in de tweede ronde op Le Pen stemmen.
Maar waarom riep hij driemaal ‘geen stem voor Le Pen’? Niet alleen omdat Marine Le Pen en waar zij voor staat in zijn ogen het ultieme kwaad vertegenwoordigen. Minstens 30% van de Mélenchon-stemmers wil volgens recente peilingen in de tweede ronde op Le Pen stemmen. Dat is opmerkelijk: Le Pen en Mélenchon vertegenwoordigen immers twee uitersten van het politieke spectrum.
Studenten en intellectuelen
Bij de verkiezingen van 2017 had ook al 7% van Mélenchon’s kiezers in de tweede ronde die ommezwaai gemaakt. De stijging van 7 naar 30 procent wijst erop dat het om ‘antisysteem-kiezers’ gaat, zoals ze in Frankrijk wel worden genoemd. Macron was in 2017 nog geen president geweest, maar nu vertegenwoordigt hij als geen ander ‘het systeem’.
Een groot deel van de studenten en intellectuelen in Frankrijk stemt op Mélenchon, en doet dat uit ideologische overwegingen. Niet vanwege de koopkracht. Voor het andere belangrijke deel van zijn kiezers speelt die wel een doorslaggevende rol. Dat zijn minderbedeelde en vaak allochtone bewoners van de alom aanwezige banlieues. Die zouden straks wel eens op Le Pen kunnen gaan stemmen omdat ze van Macron niets hebben te verwachten.
Wat in dezelfde richting wijst, is dat flink wat van deze kiezers tot het laatste moment blijkt te hebben getwijfeld tussen Le Pen en Mélenchon. Allemaal volgens peilingen.
Groen
De Republikeinen riepen inmiddels hun kiezers op zeker niet Le Pen te gaan stemmen. Macron aanbevelen ging hen te ver, maar voorzitter Christian Jacob waarschuwde wel dat het politieke en economische programma van Le Pen tot chaos zal leiden.
De Groenen hoeven niets te zeggen: hun kiezers verhuizen automatisch naar Macron. Al gaat het hen nooit ver genoeg, ze mogen zich in de handen knijpen met de uitsloverige ‘groene transitie’ van president Macron. Of zouden ze uit protest alsnog thuisblijven, nu de president naar aanleiding van de oorlog in Oekraïne besloot kerncentrales bij te bouwen?
Jam tegen een muur spijkeren
En op welke extra stemmen kan Macron op 14 april verder nog rekenen? De Fransen waar het financieel goed mee gaat blijven hem wel trouw. Dan zijn er flink wat kiezers die in Marine Le Pen een gevaarlijke, of zelfs een fascistoïde kandidaat zien. Geen woord gaat zo makkelijk over tafel in het Franse politieke discours als ‘facho’ – fascist.
Maar de befaamde historicus Ian Kershaw zei ooit: ‘het definiëren van fascisme is net zo lastig als het spijkeren van jam tegen een muur.’ En als je het gerenommeerde tien-punten programma van de Italiaanse historicus en fascisme-expert Emilio Gentile loslaat op het Rassemblement National van Le Pen, komt ze er goed uit.
Stunt?
Tot mijn verbazing zakte vorige week de benzineprijs vrij plotseling bijna 20%, na eerder tot ruim boven de twee euro te zijn gestegen. Ik wil niet met samenzweringstheorieën aankomen, maar het vermoeden bekruipt je toch van een verkiezingsstunt van Macron. En ik vrees dat benzine na de tweede ronde weer even hard gaat stijgen. Of nog harder…
Wat ook zal stijgen als Macron wint, is de pensioengerechtigde leeftijd, een kokendheet hangijzer in Frankrijk. Die ligt nu begin 60 maar Macron is vastbesloten er 65 van te maken. Dat is economisch gezien ook broodnodig, maar de vraag blijft hoeveel politieke munt Marine Le Pen daaruit zal weten te slaan vóór 24 april.
Laatste televisiedebat
Volgende week dinsdag vindt het enige televisiedebat tussen de twee kandidaten plaats. Vijf jaar geleden ging Le Pen daarmee de mist in, maar ze is vooruitgegaan qua presentatie. Helaas voor haar is Macron ook steeds beter geworden.
Eén ding is zeker: als de president zoals algemeen verwacht wint, heeft hij toch ook verloren. Frankrijk is verdeelder dan ooit na vijf jaar Macron. De gematigde partijen zijn nagenoeg verdwenen en de extreme overgebleven. Niet bepaald een aanbeveling voor deze president, die met zijn technocratische politiek van het midden juist populistische en nationalistische bewegingen in Frankrijk wilde bestrijden. En die zichzelf na zijn presidentschap nog een glorieuze Europese toekomst had toegedacht
Alexander van der Meer
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Voor de Zwijgende Meerderheid onder ons die zich nog ons voorvaderlijk Geloof herinert, is het vandaag Stille Woensdag, daar alle kerkklokken onderweg zijn naar Rome, om paas-eieren. Meer dan ooit de dag om het oorlogsgeweld bij dat Oekraiense Broeervolk voor de geest te halen.
Het is daar een veel te lang aanslepende Goede Vrijdag die al weken aansleept met 7/7 durende martelinhg door…. weer een ander opgestookt Broedervolk.
Onderwijl wrijft zich het Establishment wereldwijd zich de handen. Het bloed druipt er af, maar de Beuzen stijgen indrukwekkend. FN Gerstal geraakt zelfs stilaan uit de rode cijfrs. Om nog maar te zwijgen over de overal gestegen levensduurte die de gewone mens aan de bedelstaf of de Openbare Ondertand helpt.
Hopelijk is de Vastentijd met de Hoogdag van Pasen, nu voorgoed voorbij….
Of moeten we wachten tot het Vrrdesaccord dat nu ùissschien al op tafgel ligt tussen Le Pen en de Pout, de Grote Vernieuwers?
515 – NIETS IS WAT HET LIJKT, VOORAL NIET ALS HET ONS WOTDT VOROGEKAUWD…
.
DINSDAG 12 APRIL 2022
*
515 – NIETS IS WAT HET LIJKT, VOORAL NIET ALS HET ONS WOTDT VOROGEKAUWD…
*
OEMAATJE IN EXTREMIS
MADDENS EN BAUWENS: ‘FRANSE DEMOCRATIE IS BETER DAN DE ONZE’
*
12/04/2022 David Geens
*
Als het regent in Parijs, dan druppelt het in Brussel. Deze week gaan Pieter Bauwens en Bart Maddens na hoe de uitslag van de eerste ronde van de Franse presidentsverkiezingen bij ons binnen druppelen. Er zijn immers analogieën te ontdekken. De Franse verkiezingen laten duidelijk zien dat wie zich het thema koopkracht kan toe-eigenen, veel stemmen haalt. Zowel Le Pen als Mélenchon zitten op die trein.
Daarom winnen de antisysteempartijen
Hetzelfde zien we in Vlaanderen en Wallonië. Zeker aan Waalse kant zien we dat de PTB alsmaar terrein verovert op de PS. De PVDA zit ook in Vlaanderen in de lift. Maar de conclusie volgens Bauwens en Maddens is vooral dat bij ons het systeem vastzit en verandering onmogelijk maakt. Dat zorgt er voor dat de zorg om financieel niet rond te komen, niet tot gewijzigd beleid leidt. Daarom winnen de antisysteempartijen, volgens onze politieke analisten. Volgens Maddens hebben we net zoals Macron in Frankrijk een charismatisch figuur, namelijk Bart De Wever, die meer en meer het centrum tracht in te palmen. Maar het inerte systeem maakt verandering onmogelijk.
Het gestolde systeem
Die verstardheid zou wel eens de aanleiding kunnen zijn waarom goede politici als Loryn Parys stoppen met hun politieke loopbaan. ‘Er is meer macht uit te oefenen op andere plekken in onze lobbycratie,’ meent Pieter Bauwens. Het is geen slechte zaak dat er uitwisseling is tussen de politieke sector en andere sectoren. Anders komen we tot nog meer politieke dynastieën. Het is echter een symptoom van het gestolde land waarin goedmenende mensen vaststellen dat ze niks kunnen veranderen. Waarbij Bart Maddens jaloers kijkt naar het Franse systeem waar volgens hem een betere democratie heerst.
I N H O U D
De dagen volgen alklaar op als galoperende paarden onderweg, zonder het te beseffen, naar de afgrond der Geschiedenis. Daar isn , noch met de dagen noch met de galopperende paarden ook geen houden aan.
Gisteren was er nog de euforie wegens de moerlemeie van de Franse verkiezingen, vandaag is het weer der miserie in de Oekraïne die het beeld beheerst.
Voor iemand die is opgegreid tussen de oorlogsgraven van het IJzerfront, als het ware een voortdirende onderdompeling in modder e verdriet, voelt het aan als thuiskomen. Andere jeugdherinneringen heb ik niet. Inbegrepen de ‘Bezettingstijden’ ’40-’45.
Oorlog? Dat was, toen yenminste, toch kinderspel… Want betere speelvelden om er verstoppertje te selen, waren er niet…
In het VTM-journaal van zondagmiddag kwam Quicky nog maar eens vertellen het volste vertrouwen te hebben in zijn partijvoorzitter Lachaert die, zei hij, ‘verkozen werd door een meerderheid’. Dat laatste klopt, maar wie ‘a’ zegt, moet ook ‘b’ zeggen en dat is, dat diezelfde Lachaert de mensen die hem verkozen hadden, daarna voor de gek heeft gehouden door het tegenovergestelde te doen van wat hij hen beloofd had. Dat Quicky dat niet zegt, tot daar toe – dat noemt men hier ‘politiek’ - maar dat het VTM-nieuwsanker niet eens de moeite deed hem daarop te wijzen, is beroepsmisvorming en/of onbekwaamheid.
---
En nu we toch weer eens over de liberalen bezig zijn, is er nog Hilde Vautmans, (ex?)-protegée van Verhofstadt en dank zij hem in het Europees parlement geraakt, de grote kindercrèche voor gebuisde politiekers, ‘het dik betaalde luilekkerland van waaruit bijna niemand ooit terugkeert’, zoals ’t Pallieterke het verwoordt. Die Vautmans heeft het bestaan een pleidooi te houden voor de verlaging van de btw op ... paarden! Straks vraagt ze er misschien nog een voor de verkoop van dure horloges?
---
Die paarden van hierboven doen mij denken aan een leuke mop uit de tijd van Jean-Luc Dehaene. Die zat zgz ooit op een Europese vergadering naast John Major, toen de premier van de UK. Op een gegeven ogenblik vraagt Major hem wat zijn hobby’s zijn. ‘Well’, antwoordt Jean-Luc in zijn ‘beste’ Engels: ‘I like to see soccer and I fok horses’. Waarop Major, enigszins geschrokken, zegt: ‘Pardon?’. ‘Yes, zegt onze Jean-Luc : ’Paarden’.
De magie van de microgolf: PoeTinnepatat voor Oekraïne
En andere magische rituelen
Acta Sanctorum - 11/04/2022 Johan Sanctorum -
*
Het ergste van de coronacrisis lijkt achter de rug, het fameuze GEMS-expertencenakel is opgedoekt, de virologen mogen terug naar hun leslokalen en laboratoria. Marc Van Ranst, tot voor kort een even vaste TV-waarde als het testbeeld, is een vervlogen nachtmerrie, weg met deze man. Dat had u gedacht. De Morgen heeft hem opgevist om tweewekelijks, afwisselend met privé-bejaardenhelpster Els Van Doesburg (N-VA), een column te verzorgen. Ik heb hem voor u gelezen: er staat niets in, u hoeft er dus ook uw pc niet voor aan te zetten, want dat speelt alleen Vladimir Poetin in de kaart. Zo weten we nu dankzij de overheidscampagne ‘Ik heb impact’. Een formidabel actieplan rond energiebezuiniging waarmee het over & out is voor Rusland, als olie- en gasleverancier.
Wanbestuur
Zuinigheid, het werd ons thuis van jongs af ingeprent. De koelkast niet gans de dag laten openstaan, daar is niets mis mee. Ons moeder deed de TV uit van zodra het elektriciteitsverbruik onverantwoord werd geacht, zoals bij regerings mededelingen en de shows van Jan Theys. Maar nu wordt dat gezond huismoederverstand een staatszaak, en dat heeft alles te maken met de drift van de overheid om zich met ons privé leven te bemoeien via, jawel, campagnes.
Wetten en regels volstaan niet, het gedrag van de burger moet gestuurd en bijgestuurd worden, met morele argumenten, gedrenkt in een bad van culpabilisering.
Dat doen ook de woke-ideologen, er is een opvallende gelijkenis. Meestal wordt er geknepen in onze burgerzin, verantwoordelijkheidsgevoel, sociaal besef, weldenkendheid, maar snel verandert dit in het opzadelen van schuldgevoelens. We doen niet genoeg, we moeten een tandje bij steken, het juiste doen en het foute laten. Politieke correctheid in woord en daad. Het is niet echt van moeten, maar wie niet meedoet zou in China alvast slechte punten krijgen op zijn burgerrapport.
De goede doelenshows zoals de Warmste Week behoren daar toe, maar veel sterker en dwingender zijn de thematische, gedragsbepalende campagnes die als het engeltje op de rechterschouder meekijken en ingrijpen in de meest banale onderdelen van het dagelijks leven. Het gras niet meer maaien voor de biodiversiteit. Vegetarisch barbecuen voor het klimaat. Vooral geen vuurtjes stoken in de tuin. En dus nu de campagne ‘Ik heb impact’, met als ondertitel: ‘Ga slim om met energie, zo helpen we Oekraïne’.
Toverkunst en zwarte magie
Huh? Impact zei u? Slim? De bedenker van die ezelsbrug weet waar de lamp brandt. De Belgische overheid kreeg werkelijk niks meer voor mekaar op vlak van energievoorziening, sinds Verhofstadt onze elektriciteitsproductie inclusief kernpark verpatste aan de Fransen. Elke herfst duiken de afschakelingsplannen weer op, elk jaar staat de kernuitstap weer op het menu zonder dat dit degelijk becijferd is, en met de groene inbreng is het alleen maar erger geworden.
alles draait in de soep, maak de mensen wijs dat het probleem aan hen ligt, dat zij het dus moeten oplossen, en fabriceer daartoe een soort catechismus, vol tips voor handelingen en rituelen waarmee het kwaad bezworen wordt
Dus wordt er naar het plan B gegrepen: alles draait in de soep, maak de mensen wijs dat het probleem aan hen ligt, dat zij het dus moeten oplossen, en fabriceer daartoe een soort catechismus, vol tips voor handelingen en rituelen waarmee het kwaad bezworen wordt.
U begrijpt: dit gaat over toverkunst en zwarte magie, we zitten weer in de middeleeuwen, zo niet bij de Kelten. Het monster Poetin valt niet te temmen, het licht zal uitgaan, tenzij met hulp van bovenaf, en die hulp kunnen we afsmeken via werken en gebeden, simpele handelingen die iedereen kan uitvoeren, en die de samenhorigheid bevorderen. Helaas, beste mensen, energie-expert Ronnie Belmans van EnergyVille becijferde al dat het voor Vladimir Poetin en zijn olie geen moer uitmaakt of u de microgolfoven dan wel het fornuis gebruikt. Noteer tevens dat aardappelen in de microgolf alleen puree opleveren, nooit gebakken patatjes.
Exorcisme
Het gaat echter over de perceptie en het idee. Magie duikt op waar de onkunde zich verbergt. De overheid verblijft in een wachtkamer van lopende zaken tot aan de volgende verkiezingen. Er moet gewoon tijd gewonnen worden. Naast brood en spelen, voetbal en Big Brother, moet het volk ook zinnige bezigheden aangepraat krijgen, hartverwarmende opdrachten die de illusie geven dat we euh… impact hebben. Een groot deel van het groene discours draait rond deze gedragssturing, die varieert van verkeers drempels, over de maai-mei-niet-actie, tot zich niet meer wassen en in bamboe schoeisel rondlopen. Het echte effect zit tussen de twee oren.
Vandaag maken we een nieuwe opstoot mee van dat officiëel exorcisme. Door het voor te stellen alsof u via de aangeraden rituelen energie bespaart én Oekraïne helpt, doet men vergeten dat wij door een caci stocratie geregeerd worden, een regime van corrupten en onbekwamen die er niet voor kunnen zorgen dat het licht aanblijft. De strijd tegen Satan wordt in de keuken beslecht, via een Voodoo-ritueel dat bovendien goed is voor uw portemonnee, hoe wonderlijk is dat.
Het Belgische naai-atelier
Die truc om rituele handelingen aan te bevelen of op te leggen die geknoei moeten verdoezelen, is vaste kost in Absurdistan. Heel de Belgische covid-strategie was erop gebaseerd. Terwijl hoger vernoemde opperviroloog de dagelijkse televisiemis opdroeg, moest de gewone man/vrouw het kwaad bezweren door ’s avonds binnen te blijven, op de trein naar Oostende aan het raam te gaan zitten (heen maar niet terug), de toegang tot het toilet bij privé-feestjes te verbieden, niet op een bank plaatsnemen in het park enzovoort. Het zijn maar een paar voorbeelden van magisch handelen in tijden van onheil.
En dan waren er uiteraard de attributen die in geen enkel bezweringsritueel mogen ontbreken: de maskers. Toen in het begin van de coronacrisis bleek dat minister van ongezondheid Maggie De Block de mondmaskervoorraad had laten verbranden, gebeurden er twee dingen. Eerst hielden de virologische hogepriesters vol dat die maskers helemaal niet nodig waren. In een volgende fase, toen de leugen niet vol te houden was, ging men over tot de daad, en werd elke vrouwelijke burger aangeraden om haar bh in twee te knippen en er mondmaskers van te maken. Dat was april 2020, nu net twee jaar geleden.
Het Belgische naai-atelier werd een voorbeeld voor Europa, en een perfecte oefening voor de huidige surrealistische ‘Ik heb impact’-campagne
Zo gezegd zo gedaan: de naaimachines ratelden dag en nacht, de tips voor het betere stikwerk gingen van Twitter over Instagram tot de Boerinnenbond en de vrouwenbladen rond. Het is eigenlijk onvoorstelbaar hoe rekkelijk en volgzaam de doorsnee burger is, en wat men van ons allemaal gedaan krijgt. Het Belgische naai-atelier werd een voorbeeld voor Europa, en een perfecte oefening voor de huidige surrealistische ‘Ik heb impact’-campagne. Momenteel worden alle bij elkaar passende bh-helften opgezocht en terug aan mekaar genaaid, een ont-maskering die bij de juiste temperatuur Erika Vlieghe tot een ware sexbom opwerkt waar zelfs Vladimir Poetin zich aan zou kunnen verbranden. Impact!
Niemand minder dan de ex-komiek Vladimir Zelinski lacht zich vast een breuk met de micro-oorlogjes in de keukens van de Lage Landen, terwijl Tsjechië tanks aan Oekraïne levert. Ironisch genoeg van Russische makelij. Zoals ik al eerder zei: we hoeven geen grappen te verzinnen, humor is overal en de realiteit zelf is een karikatuur. Gewoon de muis zoeken, en even in de microgolf, meer moet dat niet zijn.
‘Terug naar Malpertus – Over humor en satire in woketijden’ (Johan Sanctorum) is herdrukt en terug beschikbaar. Neem voor het boeken van een lezing hierover contact op met de auteur.
Johan Sanctorum
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Er zijn volgens mij –maar wie vben ik - momenten in een mensenleven waarbij het beter is even het toneel te verlaten, in plaats van op het podium te springen.
De Regime Pers immers doet de rest. Bla-bla-bla in plaats van een no-stop stilstaand beeld van een jonge moeder met een dode baby in de armen. Zou meer effect hebben op de Poet, denk ik.
Voor de weinigen onder ons die zich nog herinnerenn dat we mlidden de Goede Week zijn, geeft het meer pas in gedachten bij de calvarie te zijn van het Oekraïense volk, dat om God weet welke redenen, van klein tot groot letterlijk uitgemoorrd wordt.
Daar waar kogels en granaten in het rind vliegen, is er geen plaats meer voor…. galgenhumor.
Gedenk, O Mens, vandaag ik, morgen gij.
**
Hoe ik aan deze eerder nostalgische inspiiratie kom? Gisteren op de West Vlaamse Gewestelijke de herdeneking gezien in St Juliaan (Langemark) van het gedenkteken ter herinnering aan de vele duizenden Canadese jongens, die op deze dag, 11 April itijdens WO I, in een paar seconden tijd allemaal de dood vonden bij de eerste Duitse aanval met chloorgas. Ze waren de dag zelf pas aan het front aangekomen en waren dus nog altijd in een roes van enthousiasme voor het avontuur dat hen te wachten stond.
Dat het monument 17 meter hoog boven de vlakte uitrijst, waar nu de industrie welig tiert, geldt als bewijs dat deze sukkelaars niet voor niets zijn gestorven.
RT’: OOK AL DE SCHULD VAN HET SUCCES VAN MARINE LE PEN
.
MAANDAG 11 APRIL 2022
*
514 – DAT VANDAAG INRTERNET ‘HAPERT’: OOK AL DE SCHULD VAN HET SUCCES VAN MARINE LE PEN?
*
I N H O U D
Heb al ’n paar keer op z’n Vlaams – binnensmonds dus -mijn ongenoegen tegenover Die van Hierboven de vrije loop gegeven! Zijn het nu atmosferische stortingen, of zijn het eerder politeke golven, die door d ether razen? Toch nooit de schuld van de vemezuizenden micro golfovens die aan Oekraïne beloofd zijn, zoals U verder zult lezen. Altijd was er wel iets, dat het prublicren dwars kwam zitten.
Tegenaan de avond is het gebeterd. Dus verhaast ik mij, vooraler het gedonder herbegint. Vooral nu de Radio rondstrooit dat Marcon als een gebeten hond van de vroege morge het land afrost om waar ie kan, de kizers van Le Pen voor het vuil van de straat ut te maken. Omdat ze arm zij. De armsten van heel Frankrijk.
Compernolio? Want die is de volmakte illustratie van het spreewoord hoe het Establiment ‘zijjn eigeen graf delfr’…
Een groep Greenpeace activisten had zaterdag een toegangssluis tot de Antwerpse haven bezet en verhinderde zo dat een Russische tanker met dieselolie de haven kon binnenvaren. De havendirectie vond er echter een antwoord op en liet het schip tenslotte via een andere sluis binnekomen, waarna Greenpeace haar actie opschortte.
Ik ben het meestal met Greenpeace niet eens, maar als het goed is mag het ook gezegd worden. Men kan nl niet doorgaan met – terecht - de brutale Russische inval in Oekraïne te veroordelen en tegelijkertijd die oorlog blijven financieren door de aankoop van Russische fossiele brandstoffen te verlengen en te betalen. Daar men dit echter zomaar niet kan doen van vandaag op morgen, moet er duidelijk gesteld worden wat men daaraan kan doen op langere termijn en nu al ingrijpen waar mogelijk. De actie van Greenpeace dient in dit geval gezien te worden als een signaal ter zake.
---
Een enigszins vergelijkbaar verhaal is het gedeeltelijk heropstarten van de Russische meststoffenfabrikant EuroChem in dezelfde haven. Dat bedrijf is eigendom van een van die Russische oligarchen, een zekere Andrei Melnichenko en was stilgelegd na een van de Europese sanctierondes tegen het Rusland van ‘vadertje’ Poetin. Dit bedrijf levert echter jaarlijks 2 miljoen ton kunstmest, waarvan 20% voor België. Ook hier is het rijden en omzien, ook voor de 400 werknemers, die tijdelijk werkloos werden en ons dus ook nog geld bovenop kosten.
---
Het zal de volgende maanden, misschien jaren, een kwestie worden van rijden en omzien, van pragmatisch denken en handelen en vermijden dat we het kind met het badwater weggieten.
Toevallig lees ik momenteel het boek ‘The Medici’ van Paul Starthern, een turf van meer dan 400 bladzijden over de Florentijnse bankiersfamilie die het drie eeuwen uithield, maar wel bleef meespelen en die de motor werd van de Renaissance, de ‘Verlichting’, die onze wereld veranderde, al lijken ze dat in Oost-Europa nog niet begrepen te hebben. Warm aanbevolen.
VERGETEN VRAGEN VAN DE VOORBIJE WEEK (174)
Yves Leterme bij de inhuldiging van zijn buste in het parlement. (2018)
*
Ook de voorbije week werden veel vragen gesteld – en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden. Zoals:
Hoeveel feiten blijven er ongeregistreerd?
(Aan staatssecretaris voor Asiel en Migratie Sammy Mahdi (CD&V), die de snelle toename van geweld in asielcentra probeert toe te schrijven aan ‘verhoogde rapportering’: ‘Vooral verbale agressie werd vroeger veel minder gerapporteerd’. Praat eens met mensen die werken in die asielcentra: ze rapporteren de ergste feiten, maar ze rapporteren heel veel incidenten ook gewoon niet. Soms zelfs omdat er gewoon geen tijd voor is. Hoe gevaarlijk is het om deze problemen te minimaliseren?)
Hoe zit dat in België?
(Aan Bart Eeckhout, die in De Morgen de overwinning van Viktor Orban wil minimaliseren: ‘In Hongarije hebben politieke strekkingen geen gelijke toegang meer tot de grote media en zijn de politieke spelregels aangepast in het voordeel van de heersende partij’. Dat staat dan in een krant die het cordon sanitaire en het cordon médiatique verdedigt én volhoudt. Iets over een pot en een ketel.)
Welke landen zitten nog in die Mensenrechtenraad?
(Aan de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, die Rusland geschorst heeft als lid van de Mensenrechtenraad. Blijven wel lid: China, Qatar, Venezuela, Cuba, Sudan, … Die hele ‘Human Rights Council’ is – met of zonder Rusland – een wrange grap.)
Wat gebeurt er als je aandachtszoekers aandacht geeft?
(Aan De Standaard, die een volledige bladzijde forum gaf aan Wouter Mouton. Deze klimaatactivist kwam tijdens de slot-sprint van de Ronde van Vlaanderen in beeld lopen. Op andere dagen staat hij bij een hamburgerrestaurant (waar gezinnen met kinderen komen) met een boodschap over ‘gebakken dierenlijken’ of doet hij acties met het radicale Extinction Rebellion. In De Standaard krijgt hij als beloning een open doekje. Niet schrikken als er volgend jaar tijdens de finale van de koers 10 gekken het parcours op lopen.)
Sinds wanneer is Groen zo nuchter en rationeel?
(Aan Silke Beirens (Groen), die het niet erg vindt dat alleen blanke mannen voorzitter willen worden van Groen: ‘Het gaat over de juiste figuur op de juiste plek. Of dat een man is of een vrouw, is minder belangrijk’. Heel juist! Nu datzelfde inzicht ook toepassen op de arbeidsmarkt, de huurmarkt, raden van bestuur … )
Hoe reageert u op de recente beschuldigingen?
(Aan Yves Leterme (CD&V), die in HLN uitgebreid geïnterviewd wordt over de voetbalactualiteit. Leterme werd de laatste weken – overigens in publicaties van DPG Media – beschuldigd van verkrachting (!) en poging tot beïnvloeding van een kritisch rapport, waarin hij persoonlijk gelinkt wordt aan schimmige Chinese machinaties. Geen woord meer over. Hoe bizar is dat?)
Wat hebt u hierop te zeggen?
(Aan John Crombez (Vooruit), die volgens VRT-journalist Luc Pauwels als staatssecretaris zijn boekje te buiten ging: ‘Crombez heeft zelf midden in de nacht de woordvoerder van (bedrijfsinformatiespecialist) Graydon gebeld. Hij vond een rapport té beschadigend voor Electrawinds en vroeg Graydon of het daar geen afstand van kon nemen, of het minstens positiever kon voorstellen’. In welk ander land doen regeringsleden dat soort dingen?)
Hoe kan je nu zo geobsedeerd zijn?
(Aan journaliste Tine Hens, die in een recensie van het programma ‘Viva la feta’ tot 2x toe begint over Bart De Wever. Ze heeft de aflevering met de N-VA-voorzitter nog niet gezien, erkent ze, maar ze weet wel al zeker dat BDW kritiekloos benaderd zal worden en zich zo sympathiek zal kunnen maken. Deze obsessie – die ze ook op haar twitter-account niet wegsteekt – zou zorgwekkend zijn, als het niet zo grappig was.)
Is dit niet het probleem van uw partij?
(Aan Natacha Waldmann (Groen), die vindt dat niet alleen haar partij een probleem heeft: ‘Kijk naar de laatste peiling. Het is afschrikwekkend hoe de Vlaming over de politiek denkt’. Proef dat woord: afschrikwekkend. Groen-politici kijken met afgrijzen naar hun volk. Dan krijg je afgrijzen terug.)
Wanneer zullen jullie ooit eens tevreden zijn?
(Aan de beroeps-verontwaardigden, die diep gekrenkt waren door een nieuwe campagne van De Lijn – waarin gekleurde medemensen en een dame met een hoofddoek te zien zijn. En dat is ‘stigmatiserend’, want de campagne gaat over zwartrijden. Blijkbaar is diversiteit een verplichting (‘om representatief te zijn’), maar mag het alleen in een goed daglicht zijn. Als het gaat over minder leuke dingen mag je vooral niet te representatief zijn.)
Hoe bouw je een samenleving zonder samenhang?
(Aan columnist Noël Slangen, die een stukje schreef naar aanleiding van de ramadan: ‘Als politici werkelijk respect voor moslims en andere niet-katholieken willen tonen, kunnen ze beginnen met te voorzien dat mensen katholieke feestdagen mogen inruilen voor andere feestdagen. Of waarom niet voor de start van het modeseizoen, als dat voor iemand meer betekent dan pakweg Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaart?’. Het hele punt van officiële feestdagen is natuurlijk dat het sociale rustpunten zijn, die door zoveel mogelijk mensen gedeeld worden. Je kan de samenleving compleet individualiseren en versplinteren, ook omdat je het vreselijk vindt dat onze geschiedenis nu eenmaal christelijk is. Maar wat dan met de sociale cohesie?)
Welke andere feestdag zullen we dan schrappen?
(Aan de ‘8 mei-coalitie’ met onder meer de vakbonden, die het einde van de Tweede Wereldoorlog (in Europa) wil herdenken met een officiële feestdag. Daar is veel voor te zeggen. Maar welke feestdag schrap je om plaats te maken voor 8 mei? Eén logische kandidaat is de feestdag die er het dichtste bij ligt: 1 mei. Sowieso een erg politieke feestdag. Welke vakbond is bereid om die op te geven voor 8 mei?)
Hoe hoogstaand en vrouwvriendelijk is Taylor Swift?
(Aan docent Steven Hunt, die jongeren Latijn wil leren met teksten van Taylor Swift – onder meer omdat de klassieke auteurs ‘vrouwonvriendelijk’ zouden zijn. In ‘Better Than Revenge‘ zingt Swift: ‘She’s not a saint, and she’s not what you think. She’s an actress, whoa. But she’s better known for the things that she does on the mattress‘. Tja, dat doet Catullus toch beter.)
Wie is de nationalist in ‘The Sound of Music’?
(Aan recensent Guy Van Vliet, die de nieuwe versie van The Sound of Music ‘pijnlijk actueel’ vindt: ’tegen de achtergrond van een zekere Russische nationalistische dictator’, ‘de dreiging van het extreemnationalisme is cruciaal in deze voorstelling’. De nationalist in die musical is niet de jonge nazi Rolf, maar wel kapitein von Trapp, die dweept met de Oostenrijkse vlag en het nationale symbool van de Edelweiss: ‘Bless my homeland forever’. Wanneer gaan journalisten het verschil leren tussen nationalisme en imperialisme?)
Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.
Dominique Laridon
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAF
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Als ik verder rond mij kijk dan mijn neus lang is, dan moet ik beamen ‘Tout va bien, Madame la Marquis’…
Buiten wat oorlogsgeweld in de verte, de helft van de wereld op zijn kop en het ‘Estanmishment’ dat de adem inhoudt vanwege Marcon, gaat alles zijn gewone gangeetje.
513 – PERCIES ALS IN EEN VERVROEGDE WALBURGISNACHT WORDT HIRONDR EEEN NIEUW SOoRTT VLAAMS BELANG HERBOREN
.
ZONDAG 10 APRIL 2022
*
*
513 – PERCIES ALS IN EEN VERVROEGDE WALBURGISNACHT WORDT HIRONDR EEEN NIEUW SOoRTT VLAAMS BELANG HERBOREN
**
Avec votre soutien, je suis prête à diriger le pays. Dimanche, si le peuple vote, le peuple gagne
*
I N H O U D
Tja, ‘t is nu eenmaal zo, dat ‘die Gedaken frei sind’…. Of mot ik eeerder zeggeen, dat er ons een veelbelovednde suggstie wordt voorgehouden?
If you can not beat them, joint them? Het klinky weliswaar een beetje Britich, maar het brengt op.
Tom il Greco, als Rode Ridder in Zwart-Geel harnas, in het eerstvolgend (unitair?) Halfrond. Een soort go between als Doekje-voor-het-Bloeden. Weg dus, Satan, met dat ideeltje uit ’t Palliterke van Rik Torfs, dat een goed Waals Marchallplan een Vlaamse teugel nodig heeft.
En ja, ik moet het toegeven: mrt een roedel kuitenbijters valt er nu eenmaal geen land te bezeilen. Laat staan er een Kloteland mee te besturen…
Keuken rebel
VAN DER STRAETEN GOOIT MICROGOLF IN OEKRAÏENSE STRIJD
**
**
België
Bananenrepubliek
**
Karine Lalieux
Ze is de Hangmat- socialiste, de exclusieve ezelin, strekje van rode Brusselse burgemeesters. Ze is Lucky Lalieux. De rode revolver- godin die sneller bedient dan haar schaduw. Iedereen weet toch dat wanneer je een geld-uier aan socialisten geeft, de koe snel sterft van dehydratatie.
En dan ons aller, met of zonder goesting…..
Keuken- rebellen
Tinne Van der Straeten bestrijdt crisissen met keuken-toestellen. Een dampkap- diner om het corona virus uit ons leven te zuigen en nu een microgolf-diner om Poetin uit Oekraïne te verdrijven. Pas op Poetin! Ik maak mijn eten klaar in de microgolf en als je je niet onmiddellijk uit Oekraïne terugtrekt eet ik een koude schotel! Poetin beeft en roept zijn generaals bijeen om terug te slaan met ….. koude strijkijzers.
De Croo en Van der Straeten komen met een half gestreken smoel in Terzake vervolgens pleiten ze voor het inzetten van stofzuigers en grasmachines. Oei, als dat maar goed komt.
Misschien kunnen we de oorlog in Syrië oplossen door vaatwassers te verbieden en de hongersnood in Afrika door diepvriezers uit te zetten
De Oeigoeren kunnen we misschien uit de concentratiekampen krijgen door rijstkokers naar het containerpark te brengen. En uiteraard moet de blender op de schop om de ontbossing van het Amazonewoud door het verbouwen van soja tegen te gaan. Want Tinne, als elf miljoen mensen geen soja-shakes meer drinken, redden we het Amazonewoud. Elf miljoen kleine beetjes…dat maakt een heel groot verschil.
**
Le nouveau Vlaams Belang est arrivé
Tom Van Grieken bewijst nog maar eens dat zijn ‘nouveau’ Vlaams Belang steeds gewilliger aan het handje loopt van de politieke correctheid. Zijn mea culpa omtrent Poetin is hilarisch en schopt een gans deel van zijn mandatarissen een paar nieuwe amandelen. Standvastigheid in standpunten is belangrijk. Nog voor de haan drie maal kraaide verloochende hij Poetin. Excuses om de peilingen op peil te houden is niet alleen hypocriet, het is ideologische blasfemie.
Tom wil regeren en alles moet daarvoor wijken. Hoeveel van de ziel van het Vlaams Belang Tom bereid is te verkopen voor een ministerportefeuille is een goed bewaard geheim. Tom’s ‘nouveau’ Vlaams Belang is intussen linkser geworden dan de Volksunie waarvan Karel Dillen zich in 1977 afscheurde uit onvrede omtrent de goedkeuring van het Egmontpact. Tom mag ik u even herinneren aan de woorden van Karel Dillen: ‘Dwingt het lot u ooit tot de keuze tussen schoothondje of pitbull, wees dan pitbull.’
Collectieve verarming
**
De inflatie, geïnstigeerd door stijgende energieprijzen en schaarste, grijpt ons naar de keel. Ze stormt over ons heen als een stampede van wilde olifanten. Wie na de coronacrisis nog rechtstaat kan eventueel wegspringen, maar een groot deel van de middenklasse die reeds op de knieën zat, wordt genadeloos de grond in gestampt. Enige troost: ze kunnen nu genieten van sociale tarieven. De socialisten juichen: met dank aan hun collectivistische bondgenoot in Rusland groeit hun kernelectoraat van sukkelaars. De volgende peilingen lachen Vooruit nu al toe.
Het aantal Vlamingen bij wie op het einde van de rekening nog dagen van de maand overblijven, is langzaam maar zeker de meerderheid aan het worden.
De collectieve verarming wordt nog extra aangewakkerd door de sancties tegen Rusland, die langzaam maar zeker als een boemerang in ons gezicht ontploffen. Nadat hun spaarboekje zijn laatste adem uitblies, vreest vijftig procent van de Vlamingen een bezoek van de deurwaarder. Het aantal Vlamingen bij wie op het einde van de rekening nog dagen van de maand overblijven, is langzaam maar zeker de meerderheid aan het worden.
**
Wie in dergelijke tijden een huis rond de pols draagt om de tijd te kunnen lezen hoeft niet verbaasd te zijn wanneer tuig van de richel het van je arm rukt. Versluys stond enkele dagen daarvoor nog te blèren dat hij zwaar getroffen was door de crisis en bouwprojecten moest uitstellen. Och heere, Oom Dagobert van de kust, ik zal eens compassie met je hebben als ik eens heel veel tijd heb. Nooit dus.
*
Dit was niet OP DE AFBRAAK:
Als we Kinder suprise-eitjes naar het Kremlin sturen, is dat dan biologische oorlogsvoering?
De Chinezen gaan onze gascentrales bouwen, zijn die gele mannetjes ook niet de uitvinders van vuurwerk?
Halleluja Pedro Facon is coronacommissaris af en de GEMS is ontbonden.
**
**
Hilde Vautmans staat bekend als de trekmerrie van de Europese Open VLD-fractie. Een harde werkster die van luxe en luxepaarden houdt. Na ezels, muilezels, trekpaarden of paarden die geslacht zullen worden, mogen de Arabische volbloeden nu ook verkocht worden aan 6% BTW.
De Russische spion Georgy Kuznetsov, die nog keuvelde met Filip De Winter en gouverneur Cathy Berx is ontmaskerd en moet gaan strijden aan het front in Oekraïne.
De zogenaamde groenste regering ooit verlaagt de accijnzen op brandstof en BTW op gas en elektriciteit, maar niet de BTW op fietsen. Een billenkletser van formaat.
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
*
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
*at Jasmijn Waldorf allemaal uit zijn blooemvoekee slaat, is maar al te dikwijls de nagel op de kop.
Ge moet maar dureen: in een gezellig Ruissiscich vriendenveerhaal de aangebrande Fluppe Dewinter naast ‘n goed-vaderlandsche Gouvernzuze ten tonele te voeren. Is verre van Politiek Correcrt, maar juist. Of wil dit eerder zeggen dat Dewinter dze keer nog maar eens aan de goede kant van de Geschieenis staat?
Zuster Ursula, ween van spijt, en werp Uw kroon naar Sneyssens….
Na Sigriend Bracke, de volgende keer Filip Dewinter als Kamervoorzitter? Ja Ja, als een der oidste Volksvertegenwoordigers heedt die daar recht op. Met de volle steun van Tom van Grieken, maar met tegenzin van de vier Weverkens die ocharme ook nog mogen meedoen.
512 - HET GENTSE LIEGEBEEST EN BLAUW ZWAAILICHT IN HET ZWERK ZIJN ALIJD EEN GEVAAR OP DE WEG
.
ZONDAG 10 APRIL 2022
*
Het Verhofstadt Verhaal in latere tijden
Een verhaal dat ooit in Kiev begon toen hij daar ging uitleggen hoe die zichzelf het best konden vernietigen….
*
512 - HET GENTSE LIEGEBEEST EN BLAUW ZWAAILICHT IN HET ZWERK ZIJN ALIJD EEN GEVAAR OP DE WEG
*
I N H O U D
Het zogezegde Neo- Liberalisme is gewoon verzuurde oude wijn in nieuwe kunst-verpakking. Wegwerp lactic, zeg maar. Zeer vervuilend voor het Milieu… Fundamenteel een andere benadering om de economie naar hun eigen zak te zetten. Deze werkwijze scihjnt zelfs de toegangspoort te zijn geweest tot de Brakelse Betere Porno Industrie voor Gevorderden in de materie van de Vleselijke Lusten.
Maar gezien deze poging voor de Gewone Mens maar al te doorzichtiig was, werd die algauw ontmaskerrd en bloot gelegd. Vooral op het niet onder controle te brengen Internet die door de verkochte Regime Pers als nep-nieuws wodt omschreven. Op het Intrnet leest U nochtans wat iedereen vrijelijk voelt en denkt. Men sataat daar voor de Volks Tribune als voor een Volks Jury. En dzt ziet er niet goed uit voor het bestaande Systeem dat ons al jaren lang door een bonte bende zakkenvullers opgrcrongen wordt.
Deze uitspraak doet me ineens denken aan de boer die verder ploegt, altijd in rechte voren vooruit. Om het even wat er rondom hem gebeurde.
Want de Naruur wacht immers niet. En de aarde moet vruhten voortbrengen, dus moet het werk verder gaan.
Want de Verkiezingen van de Laaste Kans komen er aan.
In het Voorjaar 2024 kunnen er dan, met Nieuwe handen aan de ploeg, andere veile Vlaamse velden bewerkt worden.
Ja Ja, en de boer, die ploegde voort… Voor na voor. Blog na blog….
De automatische Belgische index is weer in het nieuws. Het is een van mijn stokpaardjes en staat niet voor niets op plaats één van mijn lijst ‘Only in Belgium’.
De Belgische lonen gaan dit jaar stijgen met liefst 7%. Dat lijkt een goede zaak voor de werknemers, ware het niet dat dat percentage zowat het dubbele is van dat van onze buurlanden.
In 1996 besefte men reeds dat het geen goede zaak was dat de verschillen met de buurlanden zo hoog opliepen en kwam er een wet op de concurrentiekracht, die bepaalde dat de lonen hier niet sneller mochten stijgen dan in Frankrijk, Nederland en Duitsland. Mede als gevolg daarvan konden Belgische bedrijven de laatste jaren niet meer loonopslag geven dan 0,4%. Iets waar de vakbonden het niet eens mee waren. Vraag is maar wat die nu gaan zeggen als er straks helemaal geen extra opslag zal mogen gegeven worden. Nul komma nul procent.
De komende loononderhandelingen tussen vakbonden en werkgevers dreigen dan ook te gaan zorgen voor sociale onrust bij de vakbonden en nervositeit in de federale regering. Die kon vroeger als bemiddelaar optreden en eventueel hier en daar wat bijpassen. Dat zal, misschien zelfs voor de eerste vijf jaar, niet meer kunnen, want ze zit zelf tot over haar oren met een staatsschuld* die in verhouding meer dan het dubbele bedraagt van die van onze buurlanden.
* In het interview dat Rik Torfs gaf aan ’t Pallieterke van deze week (mijn blog van 9 dezer), verklaarde de hoogleraar o.m. dat ‘de regeringen van Verhofstadt rampzalige jaren zijn geweest, waar we nu nog een zware prijs voor betalen. Sindsdien zijn we nooit meer uit de impasse geraakt.’ Net wat ik hier al jarenlang schrijf. Zo hoort men het ook eens van een ander (en wat voor ander!).
CULTUURCOMMISSIES F**K VLAAMSE KUNSTWERELD
8 april 2022
*
Bij ‘tScheldt verdedigen we wat Vlaanderen groter maakt en bestrijden we wat Vlaanderen verkleint. Betutteling op cultureel vlak is van alle tijden maar werd zelden zo zuur opgediend als vandaag.
**
Een complot-denker zou er een flinke kluif aan hebben om uit te spitten hoe de schimmige figuren uit allerhande cultuurcommissies Vlaanderen beschouwen als privéstrand waar onuitputtelijk aan putjes scheppen kan worden gedaan. Niet verkozen deskundigen en arrogante ambtenaren paren in dit proces betweterigheid aan bedilzucht. In hun visie moet Vlaanderen kleiner worden omdat de wereld groter wordt. Terwijl de werkelijkheid buiten hun bubbel het tegendeel bewijst met een oorlog aan onze veiligheidsdrempels en een stijgende verzuchting naar een huiselijk herkenbare identiteit, schuifelt men in de commissies amechtig heen en weer op zoek naar een ontblote rug om cultuurvijandige dolken in te planten. De ‘deskundigen’ koesteren een hoogst individueel en zielloos belevingsgenot. Hun ondersteunende ambtenarij gniffelt op haar beurt een pervers genotsnot bijeen bij het vernederen van hoogstaande cultuurhuizen. Die zouden immers te ‘middelmatig’ zijn.
Van orkesten tot theaters moeten ze aantonen hun subsidies waard te zijn. Akkoord. Op waardige wijze dienen deze elders in Europa gewaardeerde cultuurbrengers dan ook lijvige dossiers in met solide werkingsargumenten geserveerd op een bedje vol programmatieperspectieven. Hoe luidt het onverbiddelijk verdict van de kenners: middelmatig! Kan ambitieuzer. Een lamgeslagen bestuur of een verbouwereerde intendant kan die commissie niet even bellen zoals vroeger. Neen, je mag een zoombabbel afsmeken die na exact een kwartier wordt afgebroken met je tegenpruttelingen nog voor de helft in de bek. Wat betreurt men in die commissies eigenlijk? Dat Bach blank was? Dat er iets minder Zoeloe-opera’s bestaan? Dat de maatschappelijke mestpacht onvoldoende uitgesmeerd dreigt te worden op het te propere podium? Dat er teveel emotionele snaren worden betokkeld? Dat het cerebraal besef in een klotewereld te leven er bij bepaalde producties niet dik genoeg op ligt? Het is normaal dat het beleid qua betoelaging wat meer stil staat bij pseudo-artistiek geneuzel in de marge. Vlaamse vaklieden hun strijkstok bedwingen is echter zowel onrechtvaardig als triest.
Het mangelt wel aan meer. Steeds vaker stellen commentatoren vast hoe de openbare media sector telkens weer dezelfde kwelgeesten aan het woord laat. De vooringenomenheid is zo tergend dat het zelfs een comapatiënt de kracht tot ontwaken belet. Het toppunt dat we recent vernamen? Wie als artiest op pakweg Radio 1 ook eens aan bod wil komen met zijn fraaie nieuwe album en vriendelijk om wat aandacht bedelt, krijgt te horen dat het computeralgoritme zoiets niet toelaat. Wat zitten al die praatjesmakers op antenne dan te verrichten dat het hen een sterrenstatus oplevert? De kille computer kiest uw plaatjes. Eén grote autocue om u het leven voor te lezen. Hoe middelmatig, niet?
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Ondertussen kantelt bij de Zuiderburen het Noodlot in de goede richting. Mogen we toch hopen. Al breek ik daar, op dit uur in de namiddag, mijn pen niet over.
Macron zijne gebakken tongfilet braadde niet bij de Poet, hoe die ook zijn best deed om gehoor te krijgen. Had de Poet soms een bepaald voorgevoel? Kersen eten samen met verliezers: de pitten worden U zo in het gezicht gespuwd.
’t Kan dis vriezen of dooien. Maar most Het Ftont het halen, wie weet, zijn de tijden dan rijp om aan Vlaanderenterug te geven wat ons 300 jaar geleden werd ontstolen.
En dan is Duinkerke weer van ons en hoeven we nooit meer van een Caele reis terug thuis te komen van Calais….
Natoionalisten onder elkaar, hé. Die geven aan César wat aan César toekkomt en aan God wat aan God toekomt….
511 – BARBERTJE MOET HANGEN. ALLEEN: WIE IS BARBERTJE?
.
ZATERDAG 9 APRIL 2022
*
Rechtvaardige Rechter? Uit de tijd….
*
511 – BARBERTJE MOET HANGEN. ALLEEN: WIE IS BARBERTJE?
*
I N H O U D
Net als het verhaal van de buffel van Adinda’s vader - Zie Multatuli, die ook veel geleden heeftt - wordt het verhaal van de (aanespoelde & lesbische schoonhrid: hoe daarft die!!!!) Antwerpse Blalwue Engel, een beetje eentonig.
Vallrn xert opdyzzn rn terug schieten. Tot er, bij gebrek an vechters, de strijd welmoet stilvallen.
Faute de combatats, le combat cess a, lijk bij Chimène, de Franse heldin uit Molière..
Of is het misschien eerder zo, dat zowel dat Hune Hovaardigheden Lachtaert als ’t Zomrke van de hopeloos wegzakkende naar beneden pnder de kiesdrrempel wegeakkende Open VLD, haar ‘Bescherm Engelen’, zich via Sihameke in het kruis getast voele, en zock kost wat kost – en dat is nogal wat – om de schijn te redden?
En wannneer komen al die vele miljoenen weggemoffelde en dus gestolen subsisidies nu eindelijk terug naar de Staatskas?
Ach, wat geeft het ook. Het wordt immers stiaan een mooi vervolgverhaal dat met een beetje toeval ooit nog op VTM komt als vervolg op Slisse & Cesar….
Als ge ’t weet, waarom vraagde et dan?
*
BREAKING NEWS
**
**
Sihame El KaouakibiSPRINGLEVEND… NIET TE ZIEK OM ‘TSCHELDT AAN TE VALLEN
9 april 2022
De Ziel
*
Waarom we niets horen over de juridische beslommeringen van Sihame El Kaouakibi? Dat weten we nu… justitie heeft het te druk om samen te werken met het uitmuntende parlementslid. U weet wel de dame die haar parlementair werk vanuit haar bed verderzet.
Justitie kwam opnieuw langs bij een partner van ‘tScheldt in opdracht van Sihame El Kaouakbi en haar advocaten.
Mensen rond ‘tScheldt worden door de recherche één voor één gecontacteerd om ondervraagd te worden de komende dagen.
De klacht?
U zal gehoord worden over als misdrijf omschreven feiten strafbaar met vrijheidsbeneming die u ten laste kunnen worden gelegd, meer bepaald:
– Laster en eerroof
– Beledigingen (Wanbedrijf)
– Andere inbreuken strafwetboek : Artikel 145 §3bis van de wet van 13 juni 2005 betreffende de elektronische communicatie
– Belaging
– Andere inbreuken strafwetboek : Artikel 22 van de Wet van 10 mei 2007 ter bestrijding van de bepaalde vormen van discriminatie naar aanleiding van twitterberichten.
Zo nu weet U ook waarom Sihame El Kaouakibi geen haar in de boter wordt in de weg gelegd. Het satirisch blaadje dat de oplichting van Sihame El Kaouakibi aan het licht bracht moet gebroken worden. Dank justitie! Dank overheid!
STEUN ‘tSCHELDT
*
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
*
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Eo zo draait de wereld verder. Met een vleugje romantiek en wat scheve smoelen. Met in het geval van de zieke Shiame, och arme, veel bomnarie en koortsig wapengekletter ùry beel besmettingsgevaar.
Maar voor de Open VLD is het ’n kwestie van to be or not o be….
511 – BARBERTJE MOET HANGEN. ALLEEN: WIE IS BARBERTJE?
.
ZATERDAG 9 APRIL 2022
Rechtvaardige Rechter? Uit de tijd….
*
511 – BARBERTJE MOET HANGEN. ALLEEN: WIE IS BARBERTJE?
*
I N H O U D
Net als het verhaal van de buffel van Adinda’s vader - Zie Multatuli, die ook veel geleden heeftt - wordt het verhaal van de (aanespoelde & lesbische schoonhrid: hoe daarft die!!!!) Antwerpse Blalwue Engel, een beetje eentonig.
Vallrn xert opdyzzn rn terug schieten. Tot er, bij gebrek an vechters, de strijd welmoet stilvallen.
Faute de combatats, le combat cess a, lijk bij Chimène, de Franse heldin uit Molière..
Of is het misschien eerder zo, dat zowel dat Hune Hovaardigheden Lachtaert als ’t Zomrke van de hopeloos wegzakkende naar beneden pnder de kiesdrrempel wegeakkende Open VLD, haar ‘Bescherm Engelen’, zich via Sihameke in het kruis getast voele, en zock kost wat kost – en dat is nogal wat – om de schijn te redden?
En wannneer komen al die vele miljoenen weggemoffelde en dus gestolen subsisidies nu eindelijk terug naar de Staatskas?
Ach, wat geeft het ook. Het wordt immers stiaan een mooi vervolgverhaal dat met een beetje toeval ooit nog op VTM komt als vervolg op Slisse & Cesar….
Als ge ’t weet, waarom vraagde et dan?
BREAKING NEWS
**
Sihame El KaouakibiSPRINGLEVEND… NIET TE ZIEK OM ‘TSCHELDT AAN TE VALLEN
9 april 2022
De Ziel
*
Waarom we niets horen over de juridische beslommeringen van Sihame El Kaouakibi? Dat weten we nu… justitie heeft het te druk om samen te werken met het uitmuntende parlementslid. U weet wel de dame die haar parlementair werk vanuit haar bed verderzet.
Justitie kwam opnieuw langs bij een partner van ‘tScheldt in opdracht van Sihame El Kaouakbi en haar advocaten.
Mensen rond ‘tScheldt worden door de recherche één voor één gecontacteerd om ondervraagd te worden de komende dagen.
De klacht?
U zal gehoord worden over als misdrijf omschreven feiten strafbaar met vrijheidsbeneming die u ten laste kunnen worden gelegd, meer bepaald:
– Laster en eerroof
– Beledigingen (Wanbedrijf)
– Andere inbreuken strafwetboek : Artikel 145 §3bis van de wet van 13 juni 2005 betreffende de elektronische communicatie
– Belaging
– Andere inbreuken strafwetboek : Artikel 22 van de Wet van 10 mei 2007 ter bestrijding van de bepaalde vormen van discriminatie naar aanleiding van twitterberichten.
Zo nu weet U ook waarom Sihame El Kaouakibi geen haar in de boter wordt in de weg gelegd. Het satirisch blaadje dat de oplichting van Sihame El Kaouakibi aan het licht bracht moet gebroken worden. Dank justitie! Dank overheid!
STEUN ‘tSCHELDT
*
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Eo zo draait de wereld verder. Met een vleugje romantiek en wat scheve smoelen. Met in het geval van de zieke Shiame, och arme, veel bomnarie en koortsig wapengekletter ùry beel besmettingsgevaar.
Maar voor de Open VLD is het ’n kwestie van to be or not o be….
509 – OVER TWEE FATALITEN: WALLONIË EN DE JOEKRIEN DIE ALS EEN MOLENSTEEN OM ONZE HALS HANGEN
.
ZATERDAG 9 APRIL 2022
*
509 – OVER TWEE FATALITEN: WALLONIË EN DE JOEKRIEN DIE ALS EEN MOLENSTEEN OM ONZE HALS HANGEN
*
I N H O U D
Wallonië, de eerste fataliteit, dat wij als Vlamingen door de speligen van het Noodlot op onze nek kregen, is vandaag de dag haast VVT, Voltooid Verleden Tijd geworden. Rest ons daar nog alleen de brokken te lijmen. Om vervolgens eens goed orde op zaken te stellen op de grijp- en
graaizucht van onze Zuiderburen die doorheen de Gesschidenis, dank zij de Francofonie, steeds maar verder is aangegroeid..
Anders is et gesteld met de door de Navo aangestuurde opkomst van de Derde Wreldoorlog. Daar komt geen Marchalplann bij te pas, maar eerder een vrij van alle Sovjet smet, een Kremin Plan Nieuwe Stijl.
In ’t Pallieterke van deze week verscheen een uitgebreid interview (2 bladzijden!) met Rik Torfs, hoogleraar aan de KU-Leuven, waar hij zelfs 4 jaar rector was én oud-senator voor CD&V. Rik is altijd interessant om horen en dat was ook nu het geval. Zo zei hij o.m. dat hij zich niet meer politiek actief zag worden, ‘tenzij in een vlaag van zinsverbijstering en die heb ik in mijn leven al vaker gehad’!
Waar ik me wel vraagtekens bij stel, was zijn verklaring dat er voor het voortbestaan van België slechts één oplossing is en dat is, volgens hem, de economische heropleving van Wallonië. Tot daar kan ik hem volgen, maar niet meer als hij stelt dat dit zou moeten gebeuren via een Marshallplan ... vanuit Vlaanderen!
Ze hebben in Wallonië zelf al een half dozijn Marshallplannen gehad en die hebben niet geholpen. Misschien zou dat vanuit Vlaanderen meer succes kunnen hebben, maar dan wel aan ónze voorwaarden, vastgelegd in een allerlaatste staatshervorming. Wij zijn trouwens al decennia bezig met de beruchte transfers, grotendeels via de Sociale Zekerheid, maar ook bij het aflossen van de staatschuld, wat wel eens vergeten wordt. Nu daarbovenop nóg een Marshallplan vanuit Vlaanderen zou dan wel de ultieme transfer betekenen.
HOE STILLER HET KREMLIN, HOE SPRAAKZAMER DE RUSLANDKENNERS EN EXPERTS
Ex-kolonel Roger Housen, vaste gast in De Afspraak.
Spreken is zilver, zwijgen is goud, aldus het gezegde.
-
In de nieuwe documentaire ‘Chernobyl: the new evidence’ (VRT Canvas) krijgen we dankzij prijsgegeven KGB-archieven een bevestiging van wat eerder onderzoek al uitwees: de toenmalige Sovjetleiding wilde de ramp vooral stilhouden ‘om paniek te vermijden’. Deze zwijgcultuur is inherent aan autoritaire regimes die quasi volledige controle op de pers handhaven. Dat druist in tegen onze meest fundamentele waarden: de pers moet onafhankelijk informeren. Dat lukt lang niet altijd, ook niet in het ‘vrije’ westen. De politiek correcte zelfcensuur is voor ons een bron van ergernis, we leggen de lat hoog. Veel meer dan slaafs geleuter en de attitude van een ‘regimepers’, verwachten wij van journalisten dat ze op zoek gaan naar wat niet zomaar voor het rapen ligt, en de onderste steen optillen.
De Vietnamoorlog en het Watergateschandaal hebben die onthullingsjournalistiek de vorige eeuw een enorme boost gegeven. In het eerste geval ging het om een oorlog in Indo-China waar embedded journalisten vrijelijk aan het Amerikaanse publiek konden tonen wat voor een absurde oorlog ze daar uitvochten, met grote verliezen, en in een jungle waar de vijand heer een meester was. Een oorlog die Amerika niet kon winnen en uiteindelijk ook moest beëindigen onder druk van de geïnformeerde publieke opinie.
Watergate anderzijds was, zoals bekend, hét politieke schandaal uit de jaren ’70, waarin bleek dat Richard Nixon en de Republikeinse Partij de opdracht voor een inbraak hadden gegeven in het hoofdkantoor van de Democraten, onder andere om afluisterapparatuur te installeren. Het schandaal leidde tot het aftreden van president Nixon en vestigde de reputatie van onderzoeksjournalisten Bob Woodward en Carl Bernstein van The Washington Post.
Kakelbordeel
Ontegensprekelijk zijn dat overwinningen voor de vrije pers die wij, als erfgenamen van de Verlichting, mogen claimen. Maar er zijn ook nadelen aan dat systeem. Het is niet altijd opportuun om alle informatie op straat te gooien, omdat ze dan ook beschikbaar wordt voor wie er minder goede bedoelingen mee heeft. Maar dan zitten we snel in het straatje van de censuur.
Vanaf welk moment vormen vrije nieuwsgaring en verspreiding een probleem? Criminelen hoeven bijvoorbeeld niet te weten hoe speurders te werk gaan, er worden embargo’s opgelegd in het algemeen belang. Een hellend vlak, want wie maakt precies uit wat wij wel of niet mogen weten?
De Oekraïnecrisis, die ons in een bijna-oorlogssituatie plaatst, stelt dat probleem op scherp. Het is opvallend hoeveel Ruslandkenners zich opeens aandienen vanuit de vier windstreken. Zoals corona een eindeloos topic was, is er nu de Oekraïne-overkill aan meningen en visies, elke dag een andere, in alle media. Er is mogelijks zelfs een verband tussen de Russische stilte en de westerse babbelzucht: hoe harder het Kremlin zwijgt, des te gretiger vinden de koffiedikkijkers de weg naar de televisiestudio’s en de opiniebladzijden. In het Westen heerst nu eenmaal de debatcultuur of, oneerbiediger gesteld, het kakelbordeel.
In die zin hebben analisten als David Criekemans en Jonathan Holslag ons al veel stof tot nadenken bezorgd, zonder dat Vladimir Poetin er vermoedelijk zijn slaap voor laat. Anders is het wanneer militairen, in het bezit van inside-informatie, vrijuit hun zegje komen doen om hun moment de gloire te beleven. Vooral de openhartigheid van gepensioneerd kolonel Roger Housen valt op.
Op de vraag van Bart Schols hoe hij dat allemaal weet, lacht kolonel Housen eens fijntjes, en verklaart tussen neus en lippen dat hij in contact staat met informanten op hoog niveau in het Pentagon
In alle praatprogramma’s krijgen we hem te zien, De Afspraak vooraan. In menig opiniestuk en interview wijdt hij uit over welk soort wapens er aan Oekraïne moet geleverd worden, hoe de NAVO zich in het conflict kan moeien zonder van echte inmenging beschuldigd te worden, tot en met de inzet van Amerikaanse spionagetechnologie in de stratosfeer boven Oekraïne. Op de vraag van Bart Schols hoe hij dat allemaal weet, lacht kolonel Housen eens fijntjes, en verklaart tussen neus en lippen dat hij in contact staat met informanten op hoog niveau in het Pentagon. Wow.
Tanks en denktanks
D-day in Normandië: voor de Duitsers een verrassing.
Zoiets zou in een land, dat echt in oorlog is, als verraad beschouwd worden. Vermoedelijk weten de Russen dat van die onbemande spionagevliegtuigen ook wel zonder dat Housen het in De Afspraak komt vertellen, maar zijn verklaringen alleen al kunnen Poetin propagandamunitie opleveren. Waarbij het gevaar niet denkbeeldig is dat de loslippige kolonel misschien ook wel eens echte militaire geheimen zomaar aan de pers cadeau doet.
Housen is geen alleenstaand geval. Een grote schare van experten en liefhebbers volgt de zaak op de voet en blogt er lustig op los. De denktanks maken overuren. In alle kranten staat te lezen dat NAVO-lid Tsjechië nu ook offensief materiaal aan Oekraïne levert zoals tanks, ironisch genoeg van Russische makelij. Weer geven experten zoals ene Samuel Ramani van het Britse Royal United Services Institute (RUSI) tekst en uitleg, met alle details over types en aantallen, en waar ze ingezet kunnen worden. Wow.
Helaas, militaire strategieën werken slechts naarmate ze geheim blijven voor de vijand, en dus meteen ook voor het thuisfront
Dat was al zo toen oorlogen nog met speren en katapulten werden uitgevochten, het staat te lezen bij Machiavelli, en in de moderne oorlogvoering is het niet anders. Voorafgaand aan D-day op 6 juni 1944 hadden de geallieerden de Duitsers maandenlang wijsgemaakt dat de invasie in Calais ging plaats grijpen. Daarvoor werden zelfs complete nep-troepenbewegingen geënsceneerd, naast het verspreiden van fake news in de Britse pers. De Duitsers trapten er met twee voeten in, en concentreerden hun verdediging op de verkeerde plek.
Een dilemma
Dit soort slimme leugens beslist over winst en verlies, en het kan natuurlijk zijn dat kolonel Housen als mistspuiter is ingehuurd om iedereen, van Bart Schols tot Vladimir Poetin, wat wijs te maken. Maar ik vrees ervoor: Housen is gewoon een tetterwijf, en wie weet hoeveel van die gepensioneerde kolonels er nog rond lopen die via-via een en ander hebben opgevangen en ook eens op tv willen komen. Het dogma van de vrije informatie, gekoppeld aan de sensatiezucht van de journalistiek, de jacht op primeurs, én de mediageilheid van alle mogelijke al dan niet zelfverklaarde deskundigen, analisten en tutti quanti, maakt dat de Russen eigenlijk alleen maar de krant moeten lezen, of de betere actualiteitsprogramma’s bekijken.
Dat plaatst ons, voorvechters van de vrije meningsuiting die voor het grootste deel nooit een oorlog hebben gekend, voor een dilemma. Er is het recht op informatie, maar in sommige gevallen zijn transparantie en vrijheid van informatie gewoon zelfdestructief. Stel maar eens dat de NAVO een verrassingsaanval te lucht vanuit Polen beraamt, en het staat morgen in de Washington Post, twee dagen later in De Standaard en de dag daarop in Pal Nws, waarop Poetin volgens ingewijden een abonnement heeft.
Welke offers willen wij, nieuwsverslaafden, brengen om het de Russen toch niet té gemakkelijk te maken?
Welke offers willen wij, nieuwsverslaafden, brengen om het de Russen toch niet té gemakkelijk te maken? Zouden wij georganiseerde censuur en zwijgplicht in het landsbelang pikken? Een embargo op ‘militair gevoelige’ informatie? Of straffer nog, zou de pers zich lenen tot een partijtje ‘bedot de vijand’, waardoor ook de lezer bedrogen wordt?
Ik stel de vraag gewoon. Als we accepteren dat persvrijheid ‘gemoduleerd’ kan worden al naargelang de omstandigheden, is China niet zover meer af. Waarbij het ongemakkelijk vermoeden blijft: misschien houden machthebbers wel van oorlog en crisis, om die persvrijheid ‘on hold’ te kunnen zetten. Zie hoe snel er bij ons in coronatijd naar een pensée unique werd afgegleden, met volle steun van de mainstream media. Er moet genoeg kritische massa blijven om hier niet klakkeloos in mee te gaan. Maar plaats en uur van D-day op prime time televisie meedelen, een dom idee. Niet iedereen moet alles weten, op elk moment. Toegegeven, ik ben verbaasd dat de vorige zin uit mijn pen is gevloeid.
Soms moet je, om de vrijheid te heroveren, een tactische stap terug zetten. Geef kolonel-op-rust Roger Housen misschien een doos speelgoedsoldaatjes cadeau.
Johan Sanctorum
*
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Een 3de Wareldoorlog staat gelijk met minstens vier keer de totale vernieitiging van dze Blauwe Planeet. En dan zien we wel, oordelen de Democ Rats. Waarlijk, zo dom is volgens welingelichte bron, de Poet niet. Wat niet kan gezegd worden van de Bidpsrinkhaan en de rest van de Navo- EU zakkenvullers-meelopers.
Hopelijk komt morgen vanuit Franrijk met Marine Le Pen ’n siginaal dat det tanker gekeerd is. Zodat een herhaling van Neurenberg voor de begane oorlogsmisdaden kan geschrapt worden. Dan doet den Donal wel de rest.
Tot ziens dus op de drink tussn de twee wereldredders….
508 – ZWEDEN: DE NOORD ATLANTISCHE WELZIJNSZONE ZO VLAK ONDER NEUS VAN MOSKOU….
.
ZATERDAG 9 APRIL 2022
*
Koningin Asrrid
1905-22/8/1935
*
*
508 – ZWEDEN: DE NOORD ATLANTISCHE WELZIJNSZONE ZO VLAK ONDER NEUS VAN MOSKOU….
*
I N H O U D
Zweden der Vikings is al sederrt mijn vroegste kinderjaren voor mij gelijk aan een soort buitenaardssprookjesboek uit het land der Elfen. Heeft niets te zien met Pipi Langkous, maar alles meet de veel te vroeg overleden Koningin ASTRID, verongeluukt (vermoord,wordt gefluisreerd…) in de vroege morgen in Küssnacht aan de overs van het meer van Génève. Met Lepold III aan het stuur, na een nachtje van heftige echtelijke ruzie.
Ons Ma brandde toen haast iedere avond kaarsjes voor haar zalige zielerust… En wij baden mee.
Later werd Zweden voor mij de bron van alles at sprookkjesactig was en nog later werdi k verliefd op de Noors-Zweedse muziek. Om nog later nog verberliefder te worden op de Saabs doe ook ineens vandaar bkeken te komen…
De munteenheid is daar nog altijd de Kroon. En da schept ’n band….
Zweedse NAVO-toetreding hangt af van onzekere verkiezingsuitslag
Analyse - 08/04/2022
-
De huidige Zweedse koning heeft als spreuk ‘Sverige i tiden‘ of ‘Zweden in de tijd’. Inderdaad, het land moet mee met zijn tijd en heeft zijn soevereiniteit al deels afgegeven (bijvoorbeeld met betrekking tot handelsbeleid) aan de Europese Unie met de desbetreffende toetreding in 1995. Voor Zweden, met zijn enorme buitenlandse handel en zijn industriële onderbouw, is de toegang tot deze interne markt erg belangrijk.
Gaat dit Scandinavische land naar de NAVO? Het antwoord hierop is evenwel afhankelijk van de verkiezingsuitslag van september aanstaande
Inderdaad, dit land kent nogal wat mondiale economische spelers: ABBA, Atlas Copco, Björn Borg, Ericsson, Electrolux, H&M, Ikea, Saab, Scania, Verisure, Volvo, enzovoorts. Maar het monetair beleid blijft wel grotendeels nationaal doordat het wegblijft uit de eurozone. Gezien de Oekraïne-oorlog is vooral het neutrale militair-politieke statuut van Zweden een vraagstuk. Gaat dit Scandinavische land naar de NAVO? Het antwoord hierop is evenwel afhankelijk van de verkiezingsuitslag van september aanstaande. Want dan herkiest de bevolking het Zweedse parlement: de Riksdag met zijn 349 leden.
Politiek
Momenteel vormt een minderheidskabinet van de sociaaldemocraten (100 zetels) en de groenen (zestien zetels) onder leiding van Magdalena Andersson de regering van Zweden. Zij kan maar overleven met de parlementaire steun van de liberalen (twintig zetels) en de centrumpartij (31 zetels). Op basis van de laatste peilingen gaan de Socialdemokraterna erop vooruit 32 à 33% (2018: 28,3%). De Centerpartiet met Annie Lööf zakt naar 7% (2018: 8,6%). Maar de groenen en de liberalen zakken beiden maar liefst onder de kiesdrempel van 4%, waardoor deze combinatie uitgesloten wordt na de electorale hoogdag van september.
En hoe zit het met de oppositie? De conservatieve partij (Moderaterna) met 70 zetels onder leiding van Ulf Kristersson stijgt tot 21,5% (2018: 19,8%). De christendemocraten (22 zetels) met Ebba Busch zakken naar 5% (2018 : 6,3%) en de Sverigedemokraterna (62 zetels) met Jimmie Åkesson winnen tot 18,5% (2018: 17,5%). Dan rest nog de linkse partij (Vänsterpartiet) met zijn huidige 27 zetels blijft hangen rond 8% van de stemmen.
Het resultaat is wel dat er twee partijen (liberalen en de groenen) dreigen te verdwijnen uit het parlement in Stockholm. Aangezien een regeringsdeelname van de linkse socialisten alleen maar bespreekbaar is voor de sociaaldemocraten en de groenen, is deze partij niet bruikbaar voor een regering. Daarnaast zijn er ook vele veto’s tegen de Sverigedemokraterna omwille van hun migratiestandpunten. Alleen de conservatieven en de christendemocraten overwegen wel om een minderheidskabinet te maken met steun van die partij. Maar die geraken er dan ook niet! Dus zit de situatie, naar regeringsvorming, erg vast en dat op basis van de laatste peilingen.
NAVO
De enige partijen die in het verleden wilden praten over een NAVO-toetreding waren de Moderaterna, de liberalen en de christendemocraten. De linkse socialisten blijven tegen. Bij de sociaaldemocraten, de groenen, de centrumpartij en de sociaaldemocraten raken de meningen verdeeld. Het is niet uitgesloten dat zij na verkiezingen in september toch een meerderheid zullen vinden in de Sverige Riksdag voor de opheffing van de neutraliteit en de toetreding tot de NAVO. Een opiniepeiling van de krant Aftenbladet begin maart kwam uit op 51% voorstanders onder de kiezers. Dat was een sterke toename met januari (42%).
Zweden heeft een niet onbelangrijke defensie-industrie
Zweden heeft een niet onbelangrijke defensie-industrie, met onder andere Saab en Bofors, en de meeste vliegtuigen en schepen worden in Zweden zelf gemaakt. Het kroonjuweel is de JAS 39 Gripen van Saab, een uiterst modern vliegtuig. Dit vliegtuig is al geëxporteerd naar Zuid Afrika, Brazilië, Thailand, Hongarije, Tsjechië, en andere landen. Zweden kent sinds 2017 opnieuw een dienstplicht voor de beide geslachten. Het land zag zich daartoe verplicht omwille van de toenemende dreigingen vanuit Rusland. Het militair budget van 2021 bedroeg 6 miljard euro en dat wordt tegen 2023 op 10 miljard gebracht of 2% BBP. De Zweedse regering kondigde ook een bijkomend militair investeringsprogramma af van liefst 30 miljard Zweedse kronen (drie miljard euro).
Conclusie
Een mogelijke Zweedse toetreding tot de NAVO zou historisch zijn. Daardoor wordt de noordelijke flank van het bondgenootschap verstevigd en Zweden heeft een meer dan goed uitgerust leger. Een bijkomende vraag is hoe Poetin zal reageren en ook wat Finland dan gaat doen. Maar alles zal afhangen van de keuze der kiezers op 11 september 2022.
Herman Matthijs
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
In *de vroege Herfst weten de Zwedend dus hoe laat het is. Ook wij zullen dat geweten hebben en vooral gevoelen in onze portemonn.
Hoe buurland Finland zal reageren? Met hoop en vrees denk ik, want die komen dan in het oog van de storm terecht.
Al kan het natuurlijk ook anders. Net als met Alaska, waar Rusland zo goed als aan Amerika grenst. En waar er, naar mijn weten, tussen beide landen nog noot ‘conflicten’ zijn geweest….
Al moet gezegd, dat Alaska nog nooit kandidaat is geweest om toe te treden tot de Europese Unie…
En dus heeft de Poet geen reden om vanwege Alaska van zich af te bijten ter bescherming van een van zijn bloeiendste levensaders…..
Prof. Cees Hamelink: ‘Waarom zijn er nooit factchecks over het narratief van de massamedia?’
Fundamentele basisrechten zet je niet zomaar opzij
Interview - 09/04/2022
Prof. Cees J. Hamelink is emeritus-hoogleraar communicatie wetenschappen aan de Universiteit van Amsterdam. Sinds zijn emeritaat houdt hij zich daar bezig met mensenrechten. Hamelink is een gediplomeerde theoloog en filosoof, terwijl hij ook de studie klinische psychologie afmaakte. Als autoriteit in de relatie tussen media en Mensenrechten is hij dé geschikte man voor een gesprek over wat ons is overkomen tijdens de corona crisis.
Cees Hamelink is een moeilijk te bevatten menswetenschappelijke duizendpoot, al vat hij het zelf graag bondig samen: ‘mijn vakgebied is communicatie wetenschap, de werkelijke interesse en bewogenheid ligt op het terrein van de Rechten van de Mens.’ Als verdediger van de Mensenrechten is hij altijd al politiek actief geweest. Hij adviseerde verschillende overheden, waaronder de Verenigde Naties als nauw medewerker van Kofi Annan.
Slaafs volgen
Hamelink: ‘In Nederland heb ik gedurende zes jaar als journalist gewerkt bij IKON, VARA en VPRO. Eenmaal journalist, altijd journalist. Die nieuwsgierigheid, de wil om te weten, de zoektocht naar de achterkant van Het Gelijk, daar kom je nooit meer los van. Ik kom uit een tijd waarin de journalistiek op een kritische, professionele manier werd beoefend. Wanneer je onze programma’s herbekijkt merk je dat ook. Wij werden niet door een hoofdredacteur teruggefloten die vond dat we het beleid van de overheid slaafs moesten volgen. Dat deden wij bij voorkeur níet. En daar kregen we ook de ruimte voor.’
Het beleid van de overheid slaafs volgen lijkt nu net wat de laatste twee jaren vooral is gebeurd. Dat mag misschien ook niet verbazen, als je ziet dat de grote mediagroepen bij ons door die overheid worden gesubsidieerd. Ook de Nederlandse media zijn in handen gekomen van Belgische persreuzen zoals DPG. Heeft dat een rol gespeeld bij het bepalen van de redactionele lijn?
De zestiger en zeventiger jaren waren goed voor de journalist
Hamelink: ‘Dat denk ik wel. Follow the money is een belangrijk journalistiek advies. Zie waar de centen vandaan komen en dan ontdek je waar de belangen liggen. Maar het is toch gecompliceerder dan dat. De afgelopen decennia zie ik een duidelijke kentering van een radicaal sociaal-democratische benadering van maatschappelijke vraagstukken naar een eerder conservatieve richting. De zestiger en zeventiger jaren waren goed voor de journalist. Toen werd er kritisch nagedacht. Ook in de wetenschap. Er werd toen veel aandacht besteed aan de analyse van structuren en de macht. In de jaren ’80 begon dat wereldwijd te veranderen met de wending richting neo-liberalisme en een nieuwe vorm van kapitalisme.’
‘Het wonderlijke duo Thatcher-Reagan heeft daar een belangrijke rol in gespeeld. Die hebben de maatschappelijke trein op een ander spoor gezet. Vanaf dat moment zijn de meeste media de Establishment Blues beginnen zingen (Hamelink is een groot Jazz-kenner, nvdr). Ze volgden allemaal het advies van Margaret Thatcher, die beweerde dat er enkel individuen bestonden en dat er geen alternatief was voor onze manier van samenleven: TINA, There Is No Alternative, was haar favoriete uitspraak. Dat klimaat is steeds meer gaan heersen: het post-politieke tijdperk. Wij bedrijven geen politiek meer maar scharen ons allen achter het establishment. We zijn nog wel kritisch op kleine gebieden, zoals boek- of filmbesprekingen en voetbal. Maar over hét systeem, de kapitalistische belangen, dat staat niet meer ter discussie. Het heeft geen zin meer om over de maatschappij te praten, want die is af.’
Weinig kritisch
‘Dat zie je niet enkel in de Mainstream Media (MSM), maar ook in de wetenschap. In mijn eigen vakgebied heb ik gemerkt dat de werkelijke kritische stemmen in de media rondom bijvoorbeeld eigendomsrechten verstomd zijn. In de jaren ’60 en ’70 was dat een groot thema, met figuren als Herbert Schiller en Noam Chomsky. Die spraken over de manier waarop de media ons manipuleerden op grond van de belangen van de eigenaren. Hoe internationale banken een grote rol speelden in de informatie-industrie. Dat soort overwegingen zie je ook in de communicatiewetenschap niet meer. Wie zijn nou eigenlijk nog de kritische collega’s? Wel, die zijn er niet meer wanneer je kijkt naar hoe de mediawetenschap wordt bedreven.’
In de journalistiek is het ook zoeken naar kritische geluiden…
‘Ik heb in elk geval bitter weinig kritische commentaren gezien in de berichtgeving over de coronacrisis. Diegenen die het onderwerp kritisch benaderden – zoals ikzelf – werden al snel uitgerangeerd en mochten dan enkel nog hun zegje doen op Café Weltschmerz of blckbx.tv. Daar werd je dan vervolgens weer op afgerekend. Je werd van de mainstream media verbannen. Omdat je dan toch meent een bijdrage te kunnen leveren, neem je het forum aan dat je geboden wordt via sociale media. Dan krijg je te horen dat dat allemaal niet deugt. Nou ja… (zucht).’
Woke
U had het over de Macht en het kapitalistische establishment, maar ik zie eigenlijk weinig verschil met de neo-marxisten van Woke. Die willen gewoon zelf de macht om hun autoritaire regeltjes op te leggen en te bepalen wat we nog mogen lezen, schrijven, eten, drinken…
‘Tja, dat hangt natuurlijk samen met onze menselijke soort. Mijn goede oude vader, die rechter was, zei altijd “weet je, het probleem is dat de soort niet deugt”. We blijven aanmodderen.’
Wanneer je kijkt naar de Russische veiligheidsraad, zit die vol met doorwinterde oude Stalinisten. Die zijn nog erger dan Poetin
‘Maar ik ben het met je eens. Meestal is het doel om de ene machtsstructuur in te ruilen voor een andere. Die is niet noodzakelijk beter. We zien dit nu ook weer in het conflict tussen Rusland en Oekraïne. Joe Biden zegt dat we van Poetin af moeten, maar hij realiseert zich niet dat wat voor Poetin in de plaats komt echt niet beter is. Wanneer je kijkt naar de Russische veiligheidsraad, zit die vol met doorwinterde oude Stalinisten. Die zijn nog erger dan Poetin.’
Ik zie het gevaar wel in van wat u beschrijft. Dat is steeds het probleem geweest met revoluties: je zet de piramide op z’n kop waardoor wie onder lag het voor het zeggen krijgt. Van zodra dit gebeurt, begint het hele spel opnieuw. Dat is het drama van de menselijke geschiedenis.’
‘Maar wat ik eigenlijk wil benadrukken is dat de wetenschap en de journalistiek het thema “macht” niet mogen veronachtzamen. Het gaat tenslotte over wie de macht uitoefent, ook in het coronaverhaal. Macht, andere mensen iets laten doen wat ze zonder jou niet zouden doen, het angst aanjagen door de media, de enorme financiële macht van de farmaceutische industrie, dat alles heeft zeker een rol gespeeld. Daar is in de MSM veel te weinig aandacht aan gegeven.’
Dossierkennis
Voor mij is het kritisch bevragen van de macht dé kerntaak van de journalist.
‘Kijk, je hebt een samenleving, een structuur waarin macht wordt uitgeoefend. Dan heb je ons als burgers. Daar moet iets tussen zitten zodat je als burger zicht krijgt op hoe alles functioneert. Dat zouden de media – dat woord is belangrijk – moeten zijn. De media als bemiddelaar. We hebben behoefte aan betrouwbare bemiddelaars. Goede onderzoeksjournalisten met een degelijke dossierkennis. En daar ontbreekt het ons aan.’
‘Op de persconferenties van het wonderlijke gezelschap van Rutte en De Jonge in Nederland (in de vorige regering Rutte respectievelijk premier en minister van Volksgezondheid, nvdr) werden er nooit kritische vragen gesteld. Niemand vroeg op basis van een grondige dossierkennis ”ja, maar…”. Dat missen we heel erg. We missen die groep van professionele bemiddelaars die probeert uit te zoeken wat er eigenlijk aan de hand is. De modale burger kan niet op zoek gaan naar de belangen van de farmaceutische industrie, naar die van de regering en vooral hoe die met elkaar verweven zijn. De onderzoeks journalistiek is in het sukkelstraatje aanbeland. Niemand heeft nog de tijd om zich stevig in een dossier in te werken.’
‘Journalisten kiezen nu voor de gemakkelijke weg. Ze bellen de eerste de beste voor commentaar. Bij jullie is dat Marc Van Ranst, bij ons Marion Koopmans. Die zaten al naast de telefoon te wachten en werden een soort mediasterren. Het valt te betwijfelen of dat wel een goede rol is voor een wetenschapper. Want zo wordt je een onderdeel van het mediacircus, dat niet geïnteresseerd is in een lange en genuanceerde uitleg maar duidelijke en liefst nog een beetje spannende antwoorden wil. Je zou ook op zoek kunnen gaan naar experten met een andere mening, desnoods in het buitenland. Maar dat kost moeite, tijd en dus ook geld.’
De factcheckers
Wij brachten in juni ’21 Robert Malone, een Amerikaanse expert met een kritische stem. Dat werd ons niet in dank afgenomen en kwam ons op een factcheck te staan die, niet gestoord door enige kennis van zaken, spijkers op laag water ging zoeken. Op sociale media werden toen mensen in de ban geslagen omdat ze ons interview deelden. Dit soort factchecks noem ik wel eens de dood van de journalistiek…
‘Die hele heisa rond fake news en factchecks is vooral gericht tegen sociale media. In de kringen van machthebbers is in toenemende mate onrust ontstaan omdat er ineens media opdoken waarop iedereen kan zeggen wat-ie er van vindt. Het revolutionaire karakter van het internet is dat iedereen nu een toeter heeft om mee te roepen. Dat werd erg snel als buitengewoon ongewenst aanzien.’
Wanneer je ziet hoe we de afgelopen decennia massaal zijn misleid – ik denk aan de massavernietigingswapens in Irak – kan je je afvragen wie nu eigenlijk de democratie bedreigt
‘Alle discussies over het nep-nieuws dat de democratie zou ondermijnen gaan steeds over de sociale platformen en nooit over de mainstream media. Wanneer je ziet hoe we de afgelopen decennia massaal zijn misleid – ik denk aan de massavernietigingswapens in Irak – kan je je afvragen wie nu eigenlijk de democratie bedreigt. Waar zitten de werkelijke gevaren?’
‘Onze ministers – en dan vooral onze minister van Binnenlandse zaken Ollongren (nu minister van Defensie, nvdr) – liepen steeds voorop om te roepen dat we nepnieuws moesten bestrijden. Maar dan spraken ze nooit over NRC of de Volkskrant. Het ging steeds over ‘het internet’. De hele censuur is gericht op sociale media, waar zij geen vat op lijken te hebben. Meer specifiek op geluiden die ingaan tegen het officiële narratief. Dat wordt nooit door factcheckers in vraag gesteld, ook al is herhaaldelijk gebleken dat daar veel aan rammelde. Er werden onwaarheden verkondigd op het moment dat de verkondigers donders goed wisten dat het onwaarheden waren. Ik heb daar vroeger al een boek aan gewijd, Regeert de leugen?, waarin ik een resem voorbeelden opsom.’
Het grote probleem is dat de media meezingen met de politiek en de grote bedrijven in plaats van hen kritisch te bevragen
‘Wie liegt en geeft leugens door? Die discussie heeft in Nederland nauwelijks plaatsgevonden. Het grote probleem is dat de media meezingen met de politiek en de grote bedrijven in plaats van hen kritisch te bevragen. Wanneer je beweert dat de sociale platformen de democratie bedreigen ben je aan het verkeerde adres. De MSM, waar de meeste mensen hun nieuws vandaan halen, zijn wat dat betreft veel schadelijker. In de afgelopen twee jaar is er nooit een kritische discussie geweest over dit onderwerp. Nu, tegen het einde van de coronacrisis komen er wat barsten in het narratief en zie je ook al eens een kritisch stuk in NRC Handelsblad. Het grote narratief rond het virus en de noodzaak van algemene vaccinatie werd enkel in kleine kring ter discussie gesteld. Die werd dan ook nog weggezet als wappie of extreem rechts. In die kringen wil je natuurlijk niet gezien worden.’
Belangenvermenging
Over de factcheckers en hun betaalde betrokkenheid bij censuur op sociale media stelde ik een vraag op het Lentesymposium. Zij werden door de voorzitter van de Belgische journalistenbond uit de wind gezet. Dat inspireerde één van hen om met het ultieme argument af te komen – op Twitter in een oneindig lang draadje – dat er meer dan 80 internationale mediaorganisaties meewerken aan die factchecks, waaronder Reuters. Net Reuters heeft een bestuurslid –James Smith– dat ook in de board van Pfizer zit. Als dat geen belangenconflict is…
‘Dat is natuurlijk het eerste probleem: de mogelijke belangenvermenging. Ik vind die factcheckerij een vreemde ontwikkeling. In de journalistiek check je toch wat je opschrijft? Je tracht het zo nauwkeurig mogelijk op te schrijven. Dat gaat dan niet altijd goed, want als journalist parafraseer je de werkelijkheid. We hebben maar een beperkt vermogen om die werkelijkheid waar te nemen.’
‘Er is geen journalist ter wereld die geen last heeft van vooroordelen. Dat zit gewoon zo in onze hersens. Je moet daar natuurlijk zorgvuldig mee omgaan. Wanneer ze nu gaan factchecken, zou dat betekenen dat je slechte journalistiek bedrijft. Maar dan moeten ze dat ook doen voor de grote mediabedrijven, en niet enkel voor sociale media. Waar waren de factcheckers toen Colin Powell zijn rede hield voor de veiligheidsraad?’
Waarheid in pacht
‘En dan is er nog het grote filosofische vraagstuk. Zijn er eigenlijk wel eenduidige feiten? Het is geweldig arrogant om te poneren dat jij degene bent die de waarheid in pacht heeft. De oude Romeinen waren verstandig. Die noemde feiten “facta”, de dingen die gemaakt zijn. Die zijn altijd gemaakt door mensen met bepaalde belangen, ideeën en vooroordelen. Je moet dus steeds op zoek gaan naar de achtergrond. Waarom zeggen mensen de dingen die ze zeggen? Welke belangen zitten daar achter. Ik vind het heel ongewenst om te doen of je alles weet.’
‘Tenslotte gaan dit soort factchecks steeds om censuur die bedoeld is om het dominante narratief steeds de boventoon te laten voeren.
‘Tenslotte gaan dit soort factchecks steeds om censuur die bedoeld is om het dominante narratief steeds de boventoon te laten voeren. Het is geen oprechte poging om mensen zo goed en zo breed, gevarieerd mogelijk te informeren over de werkelijkheid.’
‘Al van in de negentiende eeuw wordt journalisten geleerd om het antwoord te formuleren op de vijf grote W’s: wie, wat, waar, wanneer en waarom. Die laatste is de grote valkuil. Wat de wezenlijke motieven zijn is voer voor degelijke onderzoeksjournalisten en historici. Vaak weten we pas járen later wat de ware toedracht was. Het is dan ook geweldig aanmatigend wat die figuren menen te moeten doen. Ik denk dat vele jonge bekwame journalisten dat ook beseffen, maar wanneer ze bij de hoofdredacteur aankomen met de boodschap dat ze het niet weten, kunnen ze een andere baan gaan zoeken.’
Die arrogantie zwengelt ook de polarisatie aan. Wij, de weldenkenden, tegen de anderen, de wappies en extreem-rechtsen. Terwijl helemaal niet elke kritische stem tot die laatste groepen behoort.
‘Die geweldige polarisatie is mede door de media veroorzaakt. Dat is een buitengewoon gevaarlijk fenomeen dat in de geschiedenis vaak tot grove geweldsuitbarstingen heeft geleid. Zodra je mensen tegen mekaar opzet, zie je het conflict uit de hand lopen. De standpunten komen zo radicaal tegenover elkaar te staan dat je ruzie krijgt binnen gezinnen en families, dat mensen vriendschappen opzeggen. Het lijkt wel alsof de media teren op het bijdragen aan crises. Dat leidt tot grote ongerustheid in de samenleving. We zijn geneigd om te denken in tegenstellingen, waarbij wij de goeden zij en die anderen de slechten, de oorzaak van de crisis.’
De slordige werkelijkheid
‘De media had daar afstand van moeten nemen. De samenleving is namelijk nooit zwart-wit. De werkelijkheid is ingewikkeld, een beetje slordig, de dingen lopen door elkaar. We hadden behoefte aan berichtgeving die ons hielp om dat onder ogen te zien. Maar de krantenkoppen hebben alleen maar meer angst opgewekt. Er gingen steeds maar meer mensen dood, elke dag werd het erger en er was maar één oplossing. Talloze mensen hebben enkel voor vaccinatie gekozen omdat ze angstig waren.’
‘Nu zie je weer hetzelfde bij het conflict tussen Rusland en Oekraïne. De kwaliteitskranten schrijven dat het misschien wel uitloopt op een nucleaire oorlog. Of dat Poetin misschien wel chemische en biologische wapens zou inzetten. We worden weer bang gemaakt. Ik vind het verontrustend dat de media dat spel van angst aanjagen steeds weer meespelen. Het is stilaan tijd dat we eens om de tafel gaan zitten om te kijken hoe we weer goede kwaliteitsjournalistiek kunnen krijgen.’
De politiek hield zich ook niet in en maakte handig van de angst gebruik om bepaalde grondrechten terug te schroeven.
‘Daar heb ik me grote zorgen over gemaakt. Wat me het meest getroffen heeft tijdens de crisis is het gemak waarmee we op een hellend vlak terecht kwamen bij de omgang met fundamentele basisrechten. Nederland heeft altijd vooropgelopen in het pleiten voor respect voor de mensenrechten, vaak met het opgeheven vingertje. Ineens duikt er een probleem op in de samenleving en zonder er goed over na te denken kwamen we op een punt waarbij we vonden dat er verschillende rechten ingeperkt mochten worden: het recht op vrij bewegen, onderwijs, om te schrijven en zeggen wat je denkt: het ging allemaal zonder veel discussie voor de bijl.’
‘Ik heb steeds gezegd dat de mogelijkheid om grondrechten in te perken net de zwakte is van het internationaal recht. Overheden hebben nooit de fundamentele rechten van hun burgers willen erkennen. Sinds 1948 heeft men gepoogd om binnen de VN allerlei condities te bedenken waarin je als overheid kan ingrijpen en die rechten kan terugschroeven. Dat verzwakt het systeem.’
‘Voor mij is het simpel: fundamentele rechten zijn fundamenteel. Wanneer je zegt dat ze soms wat meer en dan weer wat minder fundamenteel zijn, neem je ze niet ernstig.’
Sommige respectabele juristen beweren dat grondrechten nooit absoluut zijn…
‘Dat is fout. Ik heb steeds geponeerd dat ze dat net wél zijn. En daar moeten we aan hechten. Het probleem is dat de toenmalige regeringen de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens slechts node hebben aanvaard onder druk van de Kerken, vakbonden en Joodse organisaties. Zij hadden nooit het gevoel dat die nodig waren voor een democratische wereldsamenleving. Van zodra de kans zich voordeed werd daar dan ook voorbehoud bij gemaakt. Als er grote conflicten zijn in de wereld willen ze kunnen ingrijpen. Al die juristen die nu beweren dat de grondrechten niet absoluut zijn zitten dus in datzelfde schuitje.’
Schurkenstaten
‘Als je zegt dat je grondrechten kan inperken, komen weer terug bij het thema macht. Wie is daar dan toe bevoegd? Verloopt dat via een democratisch proces waarbij burgers onderling bepalen dat het verstandig is om even de mond te houden in plaats van te zeggen wat je vindt? Of zijn het overheden, staten, die dat gaan bepalen. De meeste staten zijn per definitie onbetrouwbare partners. De meeste staten in de wereld zijn failed states of schurkenstaten. Er zijn maar weinig echte democratieën. Die staten behartigen slechts zelden de belangen van de bevolking. Als je dus zegt dat de grondrechten mogen ingeperkt worden door diegenen die het op dat moment voor het zeggen hebben, zit je op een gevaarlijk spoor.’
In het recht is er een verschil tussen gelijk hebben en gelijk krijgen. Uw standpunt dat de grondrechten absoluut zijn heeft telkens in de rechtbanken het onderspit gedolven, en dat overal in de Westerse wereld.
‘Dat heeft mij ontzettend teleurgesteld. Ik was betrokken bij verschillende van die rechtszaken. Al die zaken zijn verloren omdat de landsadvocaten het belang van de staat bepleitten en de rechters daar kritiekloos in meegingen. Ik heb steeds gehoopt dat het tij zou keren, maar dat bleek onterecht.’
Overheidsinterventie in de rechtspraak
‘Nou ja, één bestuursrechter in Den Haag vond dat de avondklok niet deugde. Die werd dezelfde dag nog via een versneld hoger beroep teruggefloten. Dat was een duidelijke overheidsinterventie in de onafhankelijke rechtspraak. Elke keer wanneer een rechter bij zo’n zaak toch aandachtig luisterde naar de argumentatie werd die teruggefloten en overwon het officiële narratief.’
‘Wat daarbij heel verontrustend is, is dat advocaten pleitten dat er verschillende wetenschappelijke inzichten waren maar dat de overheid slechts één inzicht voor waarheid hield. De rechter bleek dan telkens te stellen dat er maar één wetenschappelijke waarheid was: die van de enige echte experten en dat zijn dan die van de overheid.’
Wetenschap in beweging
‘Dat is natuurlijk nonsens. Net dat heb ik altijd zo prettig gevonden aan de wetenschap: dat ze steeds in beweging is, dat we het voortdurend met mekaar oneens zijn. Dát is de kracht van de wetenschap! Om dan één autoriteit -en dan nog een beperkte autoriteit- aan te wijzen is toch absurd? Van in het begin is er op gewezen dat je om een goed beleid te voeren je niet alles mag overlaten aan virologen. Je moet daar sociaal psychologen, filosofen, economen, allerlei deskundigen bij betrekken om goed te begrijpen wat de mogelijke schade is van de maatregelen. Daar werd in Nederland nooit over gesproken, want in de beleids organen zaten geen deskundigen die daar over konden oordelen. Dat hebben we laten liggen en ik vrees dat we er ook niets van geleerd hebben.’
‘Er was even een moment dat ik met een zekere romantische naïviteit dacht dat we hier uit zouden leren. Dat we voortaan een breder kader van adviseurs, meer openheid in de discussie, een grotere rol voor het parlement zouden zien. Daar is niets van terecht gekomen. Dat is wel begrijpelijk, want wij zijn de enige soort die weigert te leren van de eigen fouten. Wij zijn namelijk dwazen.’
Die rechters zingen eigenlijk net zoals de media de establishment Blues. We zijn terug bij uw basis kritiek.
‘Tja. Ik zie de laatste jaren bijzonder weinig kritiek op het kapitalisme in zijn huidige roofzuchtige vorm. Dat wordt op geen enkele manier meer in vraag gesteld. De weinigen die dat nog doen zijn oude knarren zoals Noam Chomsky. Maar die zie je nooit in onze kwaliteitskranten opduiken.’
Net Noam Chomsky heeft me tijdens de coronacrisis diep teleurgesteld toen hij zei dat ongevaccineerden maar uit de maatschappij verwijderd moesten worden…
‘Daar had ik het ook heel moeilijk mee. We kennen elkaar namelijk goed. Ik heb hem toen een briefje geschreven met de vraag of het nog wel goed met hem ging. Ik vond dat hij er slecht uitzag. Hij mocht zijn haar wel eens kammen en ook wat aan zijn hersens doen…’
‘Die uitspraak van hem kwam hard bij me binnen. Ik begrijp niet hoe hij dat heeft kunnen bedenken. Hij heeft nog niet op mijn brief geantwoord, maar daar neemt hij misschien ook best wat tijd voor.’
‘Wat ik eigenlijk wou zeggen is dat zijn fundamentele kritiek over hoe we onze maatschappij, onze democratie en onze economie ingericht hebben wel blijft staan. Alleen past die niet in het dominante narratief. Daar moeten we terug meer bij stil staan.’
Winny Matheeussen
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
In feite kon U dat hele verhaal gewoon overslaan, door te bedenken, vooral in deze digitale tijdern, dat U alleen Uw eigen ogen moogt geloven. Want anders wordt U als ruggelings op een zeleltje gezeten, de wereld rond gereden.
507 – NOG EVEN DE ADEM INHOUDEN EN DE BEVRUCHTING BEWRIJGING IS GELUKT…. EN KUNNEN VAN ALLE TRANSEN DE LEEUWEN DANSEN
VRIJDAG 8 APRIL 2022
*
507 – NOG EVEN DE ADEM INHOUDEN EN DE BEVRUCHTING BEWRIJGING IS GELUKT…. EN KUNNEN VAN ALLE TRANSEN DE LEEUWEN DANSEN
*
I N H O U D
Quicky is radeloos want hij ziet de bui al hahngen. Ooit in het Kottrijkse begonnen als Advocaatje-van-Niemendalle - na een mislukte start als nationalist-secondant van Hugo Schilz van de Volks Unie, kan die na de
Verkiezingenen van Mei 2224 maar best naar de Balie terugkeren. Om daar nog geen honderddui
zendste te vrrdienen van de gage van een omhooggevallen Vaams Minisrerke…Het is hem van harte gejeund.
Hoe goed de ‘Specialstenter zake’ ook hun best doen, om in de recente Verrijnenis- Peilingen hun eigen wensen voor werkelijkheid te aanzien: het resultaat is maar povertjes. Niettegenstaande de ‘Peilers van Dienst’ zelf die, zoals algemeen gekend, van doorstoken herkomst zijn, gaan De Vier Weverkens erop vooruit. Met Zuhal Demir daarbij zouden ze zelfs al met VIJF zijn. Samen goed voor 32 zetels op de 124 van Het Vlaams Halfrond.
118+6 =124
118:2 = 54
32 +29 =61 of +7 zetels in meerderheid.
-
Het is dus een Zwijneboel wat daar in Zwijndrecht met de grodevervuiling gebeurde. Ons Zuhalleke haalde er ern naast de mosterd, haar strepen door! Van 25 naar 32 zetels. Terwijl de échte Vlamingen van 29 zetels terugvallen op…… 29 zetels!!!!
Dat heet hieronder dat ze terugvallen met 2 zetels…. Hoee daarft die!!!!!
Prof. Herman Matthijs kan op Doorbaak hieronder vertellen wat die wil en nog zo zeer de Federale Vivaldisten verwarren met de Vlaamse Regering: de Nieuwlopers, eerst van het Boljsevisme, daarna van het Fascisme, het Nazisme of de Islamo Idioterie: de Oer
Oude Vlaamse traditie is terug na de eeuwenlange verdrukking te hebben overleefd.
In De Tijd verscheen er vorig weekeind een interview met Vincent Van Quickenborne dat veel weg had van een noodkreet. Quicky heeft ondertussen ook gezien dat de blauwe haring in VlaaNderen niet meer braadt. Voor zover hij dat nog niet wist – Q is niet van de domste – werd hij eraan herinnerd door de laatste peiling, waarbij Open VLD onder de iconische grens van de 10% zakte. Genoeg om zich af te vragen of de partij misschien niet beter zou veranderen van naam, programma én ‘figuren’.
Jammer genoeg vielen er bij die ‘figuren’ geen namen en ben ik zo vrij dat in zijn plaats te doen. In de eerste plaats Egbert Lachaert, die het vertrouwen van de blauwe achterban is kwijtgespeeld nadat hij het programma, waarop ze hem tot voorzitter verkozen hadden, compleet verloochende. Aan zo iemand geeft men zijn stem geen tweede keer. Onze Open-VLD’ers zijn ook niets met verkozenen die om een topjob te krijgen, bereid blijven hun liberale overtuiging ondergeschikt te maken aan een linkse meerderheid, zoals dat gebeurt met Decroo Jr bij Paarsgroen+ en erfgenaam De Clercq bij Groenlinks in Gent. Ook al komt dat hun persoontje ten goede, de partij haalt er geen voordeel bij.
Open VLD zou beter een voorbeeld nemen aan de liberale familie in Wallonië, waar Georges-Louis Bouchez van zich afbijt, wat hem geen windeieren oplevert. Zijn MR zit in Brussel tegen de 20% en in Wallonië er zelfs boven. Van Belgicist Bouchez kan men denken wat men wil, maar hij komt tenminste steeds op voor zijn achterban, zowat het tegenovergestelde van wat Lachaert in Vlaanderen heeft gedaan.
‘Blauw vuur’? ‘Flauw vuur’; ja.
DE PAASPEILING EN DE WEG NAAR DEMIR I
Zuhal Demir en Jan Jambon.
*
-Prof. Herman Matthijs bekijkt de recente paaspeiling van DPG-RTL-Le Soir in het kader van een eventuele coalitie na de verkiezingen van mei 2024.
Electorale hoogdag
De 118 zetels van het gewest en de 6 Brusselse zetels in het Vlaams halfrond zouden als volgt worden verdeeld. N-VA krijgt 30 zetels plus 2 dus 32 (min 3 in vergelijking met 2019), Vlaams Belang krijgt op haar beurt 28 plus 1 dus 29 zetels (plus 6), Vooruit krijgt er 17 en niets te Brussel (plus 4), CD&V krijgt 13 zetels (min 6), Open Vld zou er 11 en 1 hebben dus 12 (min 4), PAB krijgt er 10 (plus 4) en groen krijgt 9 en 2 dus 11 zetels (min 3).
Maar wat zou dat geven voor een eventuele coalitie na de verkiezingen van mei 2024? Deze Vlaamse electorale hoogdag wordt zeker tezamen gehouden met de verkiezing van een nieuw Europees Parlement.
Resultaat
N-VA is terug op de eerste plaats terechtgekomen in deze peiling en dat is een nieuw gegeven na verschillende peilingen met Vlaams Belang aan kop. Als men de hoogste en de laagste standaardafwijking bekijkt van 3%, dan zit N-VA tussen de 20,4% en de 26,4%. Dat geeft het voordeel dat N-VA psychologisch niet onder de 20% zit en zelfs boven de 25% kan eindigen.
Vlaams Belang haalt met 22,2% een ondergrens van 18,2% en kan ook boven de 25% eindigen. Dus beide partijen hangen zeer dicht bij elkaar. De vijf andere partijen hangen tussen de 8,4% (Groen) en de 14,2% (voor de nieuwe socialisten). Dat betekent wel dat Groen met een bovengrens van 11,4% en Vooruit met een ondergrens van 11,2% elkaar kruisen (mits toepassing van de standaardafwijking). Met andere woorden: de rangorde is in deze groep nog niet echt vastgelegd.
Demir één?
De burgemeester van de belangrijkste economisch stad van Vlaanderen, alsook eeuwige N-VA voorzitter – Bart De Wever – schuift Zuhal Demir naar voren als toekomstig Vlaams regeringsleidster. Deze Limburgse dame met nogal wat Antwerpse contacten is duidelijk het populairste lid van de Vlaamse regering en dat steekt erg af vergeleken met de lage score voor minister-president Jan Jambon. Bovendien is die verklaring van De Wever het politiek – en economisch establishment van dit land niet ontgaan. Maar wat zijn de mathematische mogelijkheden voor Zuhal Demir om een Vlaams kabinet te maken na mei 2024?
De Zweedse coalitie van Jambon zakt weg van 70 naar 57 zetels en de kans dat we deze drie nog samen zien is erg klein
Maar ook in deze groep verschuift er wat. In 2019 was de N-VA groep met 35 zetels even sterk als de optelsom van de twee anderen. Maar op basis van deze peiling wordt dat 32 versus 25. De Vivaldisten bereikten in mei 2019 samen 62 zetels op 124, net niet genoeg om N-VA naar de Vlaamse oppositie te sturen. Maar die vier zakken, op basis van deze peiling, naar 53 zetels en zijn daardoor zeker niet bruikbaar voor een Vlaamse ‘Vivaldi’-regering.
Mogelijkheden?
Wat rest er dan nog aan mogelijkheden? De Bourgondische coalitie (N-VA met de liberalen en de socialisten) komt uit op 61 zetels en dat is evenveel als N-VA samen met Vlaams Belang. Maar 61 zetels is net niet genoeg. Dat laatste geldt ook voor de coalitie N-VA met Vooruit en CD&V (62 zetels).
Toch zou het best kunnen met een iets hoger resultaat voor deze drie. Op basis van deze peiling zou N-VA al moeten besturen met de drie klassieke partijen tezamen, wat 74 zetels geeft. Dat geeft dan een verhouding 32 N-VA tegen 42 voor de ’tripartisten’. Uiteraard is dat een zware coalitie naar programma en uitvoering toe. Ook zal het bijzonder moeilijk worden om negen ministers en de parlementsvoorzitter te verdelen over vier partijen!
De vraag stelt zich welke achterban zich gaat herkennen in zo’n coalitie? We moeten er dan al vanuit gaan dat er te weinig partijen willen besturen met de groenen net zoals met de communisten, waardoor beide partijen uit de regeringsboot vallen. Ook is het niet duidelijk wat de N-VA gaat doen met Vlaams Belang als er tussen die twee partijen een meerderheid zou zijn. Of moet Zuhal Demir zich laten inspireren door Scandinavië en zoeken naar een minderheidskabinet met steun vanuit de oppositie? Dat zou dan betekenen dat de N-VA met een tweede partij gaat besturen, die samen niet aan een meerderheid geraken en rekenen op steun vanuit het halfrond onder de glazen koepel ?
Staatshervorming
Er zijn zeer zeker veel argumenten te geven voor een Zevende Staatshervorming. Maar deze peiling bewijst nog eens dat het behalen van 2/3 alsook bijzondere meerderheden een ‘Tom Cruise’-scenario wordt, ‘mission impossible‘. Bovendien laat deze peiling ook zien dat de Vivaldisten een federale meerderheid behouden met 79 zetels.
Weliswaar zakken de vier Vlaamse Vivaldi-partijen van 42 naar 35 zetels, maar door het Franstalige resultaat zou men kunnen verder besturen. Kortom, genoeg stof voor de partijen om zich voor te bereiden op vervoegde federale verkiezingen?
Herman Matthijs
*
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Dat onder de Taal- Armoede en Preetegrens ’n zekere armoezaaoier BOUCHEZ van de MR steeds ’n grotere baccussen opentrekt, is ’n beetje inherent aan zijn nam. Nen grote bek opzetten: het impoeert de mensen. En streelt vooral de eigenwaan. Tenminsrtetoch op korte termijn.
M aar Mei 2024 is nog een eeuwigheid ver verwijderd in de toekomst.
Wat er ook van kome: de Akte van Verlaetinghen 2de Versie, ligt klaar op de drukpersen. Met z’n allen nu nog in Mei 2024 alleen nog het juiste bolletje inkleuren.
“Er ligt een Staat op sterven. Ook ik zal op d’uitvaart zijn”….
506 – WIE GAAT EERST DOOR DE KNIËN SLEEPY JOE EN WIJ OF DE POET?
.
DONDERDAG 7 APRIL 2022
*
Charles Daewin
HMS Beagle (1831-1836)
*
506 – WIE GAAT EERST DOOR DE KNIËN SLEEPY JOE EN WIJ OF DE POET?
*
I N H O U D
In deze bijdrage wotden - abstractie gemaakt van de vele honderden doden en gekwtssten langs beide kanten - de huidige gebeurtenisssen in Oekraïne tegen het spiegelsbeeld der Geschiedenis gehouden. Zelfs Wareloo komt er aan te pas en dat is al heel dicht bij ons… U kunt de nattigheid zo al voelen…
Lang kan het dus niet meer duren. Al is de Russische Ziel voor ons wel nog altijd een ongeschreven boek.
Ooit al eens gehoord van het Beliris-fonds? Dat blijkt een instelling te zijn die zorgt voor de financiering van de hoofdstedelijke functie van Brussel, met een federale dotatie van 125 miljoen euro per jaar. Het wordt beheerd door een ‘samenwerkingscomité’ bestaande uit liefst 8 ministers: 4 Brusselse en 4 federale en doet daarmee denken aan onze Gezondheidszorg die ook door zo’n verzameling ministers en staatssecretarissen wordt bevolkt.
Dat Beliris-fonds wordt beheerd door Karine Lallieux (PS), federaal minister van Pensioenen. Die Lalieux, die al eens in opspraak kwam toen ze haar plannen voor de pensioenhervorming in de media bracht vóór er enige overleg daarover had plaatsgevonden. Bij mijn weten is daaraan ook later niets meer gewijzigd, waarbij nog maar eens duidelijk wordt welke partij bij Paars-groen+ de lakens uitdeelt.
Nu, om terug te komen op dat Beliris-fonds, diezelfde minister Lallieux verklaarde vorige week aan een vergadering met PS-partijleden, dat ze de miljoenen van het fonds vooral reserveert voor de Brusselse gemeenten met een rode burgemeester. Voor één keer kreeg ze niet alleen de Vlaamse partijen over zich, maar meer nog Ecolo en MR, die zich en hun Brusselse burgemeesters – misschien wel terecht – tekort gedaan voelden.
Tenslotte zal het geld ook voor dat fonds wel op e.o.a. manier uit Vlaanderen komen, maar daarvan ligt in Brussel niemand nog wakker.
Hoe een moreel hoogdravende kortetermijnpolitiek ons zuur kan opbreken
Analyse - 06/04/2022
-
In het dagboek dat hij bijhield tijdens zijn reis met HMS Beagle (1831-1836) noteerde Charles Darwin op 18 november 1835 dat de oorspronkelijke inwoners van Tahiti de voor hen onbekende dieren die wij paarden noemen omschreven als ‘mens-dragende varkens’.
Het illustreert twee zaken: we vergelijken het nieuwe altijd met het vertrouwde en die analogieën en metaforen kunnen, hoe behulpzaam ook, behoorlijk misleidend zijn. Om maar iets te zeggen: een varken heeft slagtanden als voornaamste wapens en een paard hoeven.
De nieuwe Hitler
De courante vergelijkingen tussen Poetin en Hitler zijn daar ook een goed voorbeeld van. Ja, er zijn zeker gelijkenissen. Beide mannen kwamen bijvoorbeeld op een wonderbaarlijke manier aan de macht, daarbij ongetwijfeld geholpen door een psychopathische persoonlijkheid. Zoals Hitler, lijdt Poetin verder misschien aan een verborgen drang tot zelfvernietiging, is hij gefascineerd door wonderwapens en houdt hij er een Eva Braun op na.
Vernedering
De voornaamste parallel bestaat er ongetwijfeld in dat Poetin, zoals destijds Hitler, voornamelijk handelt uit een gevoel van vernedering en frustratie. Hitler maakte als simpele frontsoldaat niet alleen het pijnlijke verlies van Duitsland in WO1 mee maar moest vervolgens ook leven in een interbellumwereld die gedomineerd werd door de overwinnaars. Daarbij onderging Duitsland ook nog eens een bijzonder pijnlijke periode van hyperinflatie en een brutale, Frans-Belgische bezetting van het Ruhrgebied.
Poetin ervoer van zijn kant, als tweederangs KGB-agent aan het ‘front’ (Dresden), het verwarrende einde van de Koude Oorlog aan den lijve. Niet lang daarna kreeg ook Rusland te maken met een hyperinflatoire economische crisis.
Een westerse wereldorde
Vervolgens kwam Poetin, zoals destijds Hitler (mutatis mutandis), in een nieuwe wereld terecht die steeds meer gedomineerd werd door de triomferende overwinnaars van de Koude Oorlog. Denk maar aan de neoconservatieve oorlogen in het Midden-Oosten of de enthousiaste reacties van het Westen op de door Poetin als bedreigend ervaren Arabische Lente (meer liberale democratie!).
Om nog niet te spreken over het drieste opschuiven van de NAVO naar Oost-Europa, flagrant tegen de in 1990 gemaakte beloftes in. Of over de al even weinig doordachte, enthousiaste reactie van George Bush op de volksopstand in 2008 in Georgië (meer liberale democratie!). Ze leek een pijnlijke bevestiging van Poetins paranoïde vermoeden dat die opstand aangestookt was door de CIA.
Een lidmaatschap van Oekraïne was zelfs een rode lijn voor de hele Russische elite (niet enkel voor Poetin en zijn ‘haviken’)
In 1997 tekenden 50 prominente specialisten in buitenlandse politiek trouwens al een petitie waarin ze toenmalig president Clinton waarschuwden dat de door hem aangevoerde expansie van de NAVO een ‘beleidsfout van historische proporties’ was die de ‘Europese stabiliteit zou ondermijnen’. Een lidmaatschap van Oekraïne was zelfs een rode lijn voor de hele Russische elite (niet enkel voor Poetin en zijn haviken).
‘Project Rusland’
In een inmiddels beruchte speech, die Poetin in 2007 hield tijdens een veiligheidsconferentie in München, liet hij, tot verbazing van de aanwezigen, duidelijk zijn grote onvrede blijken met die post-1989 gang van zaken. Dit was twee jaar nadat de veiligheidsdienst FSB een anoniem pamflet, genaamd ‘Project Rusland’, verspreid had. Daarin werd het Westen afgeschilderd als de grote boeman en de westerse democratie als een rabiaat gevaar. Sindsdien schopt een balorige Poetin steeds wilder om zich heen, met als voorlopige climax de brutale en, voor ons, bijna onbegrijpelijke inval in Oekraïne.
De verschillen tussen de huidige situatie en het conflict met het nazi-Duitsland van Hitler zijn echter veel belangrijker dan de gelijkenissen. Om te beginnen is Rusland anno 2022 in niks te vergelijken met het Duitsland van 1939. Tot 1871 was dat Duitsland slechts een idee geweest. Ze werd door Bismarck in realiteit omgezet met behulp van ‘bloed en ijzer’.* Ook daarna teerde het prille land op een ‘chronisch dieet’ van conflicten teneinde de fragiele eenheid te bewaren.
WO1 was goeddeels een gevolg van die agonistische drive achter Bismarcks Frankenstein creatie: de Grote Oorlog begon als de als ‘onvermijdelijk’ geachte Europese oorlog waarop de Duitse militaire top zich in 1914 al vele jaren aan het voorbereiden was. WO2 ging vervolgens op dat elan verder, met vernedering als bijkomende katalysator.
Een slavofiel spook
Rusland daarentegen, is een oude, imperialistische natie waarin, ondanks de verwestersing van de jongste paar eeuwen, nog altijd een antiwesters, slavofiel spook rondwaart. Het einde van de Koude Oorlog en het blind-triomferende Westen bracht die oude demon opnieuw tot leven en rakelde zelfs de dwaze droom van een door Rusland geleid Euraziatisch rijk op.
het jonge Duitsland van de eerste helft van de twintigste eeuw staat in schril contrast met het vermolmde en economisch zeer zwakke Rusland van het begin van de eenentwintigste eeuw
Het is echter een stokoud, weinig levenskrachtig en maatschappelijk allesbehalve breed gedragen denkbeeld en gebeuren: het jonge Duitsland van de eerste helft van de twintigste eeuw staat in schril contrast met het vermolmde en economisch zeer zwakke Rusland van het begin van de eenentwintigste eeuw.
Boemerang
Een tweede belangrijk verschil is natuurlijk dat dat fragiele Rusland anderzijds over voldoende kernwapens beschikt om de wereld een paar keer in de as te leggen: daar waar Duitsland haar imperialistische agressie als een boemerang terug in het gezicht kreeg, kan dit onmogelijk (op die manier) gebeuren met Rusland. Dat betekent echter niet dat het aloude boemerang principe niet van toepassing gaat zijn op dit conflict, wat me bij een derde belangrijk verschil brengt.
De meest waarschijnlijke uitkomst van de oorlog in Oekraïne is dat Poetins versleten en corrupte Rusland als een overrijpe vrucht in handen valt van die andere oude en zich door het Westen vernederd voelende natie: China.** Anderzijds dreigt het in morele zelfgenoegzaamheid zwelgende ‘woke’ Westen zichzelf in de voet te schieten met zijn edelmoedige maar wellicht van weinig realpolitik of veel visie getuigende escalatie van zware economische en financiële sancties.
Ze zorgen niet alleen voor zware economische schade in het Westen maar gaan allicht ook de modale Rus van het Westen doen vervreemden en de afbouw van de westerse economische, financiële en politieke wereldorde versnellen.
Waterloo
Het potentieel gevaarlijke China zal dus allicht, als de spreekwoordelijke derde hond, dubbel profiteren van het Oekraïense conflict en/of er zich door gesterkt voelen. Mede doordat we Poetin als een nieuwe Hitler zien, focussen we met andere woorden allicht teveel op de rotte Russische slagtanden, en zijn we te weinig beducht voor de blinkende Chinese hoeven.
Het is voorlopig niet veel meer dan een pessimistische speculatie, maar misschien wordt de oorlog in Oekraïne door historici zodoende ooit omschreven als het Waterloo van het Westen (als dominante macht in de wereld).
-
* Zie Blood and Iron: The Rise and Fall of the German Empire (1871-1918) (2021).
-
** In zijn Day of the Oprichnik (2006) portretteert Vladimir Sorokin het Rusland van 2028 als een barbaars land waarin een tsaar de bevolking onder de knoet houdt met moderne technologie. Het is ook geïsoleerd van Europa en ondergeschikt aan China.
Koen Tanghe
*
Aangeboden door de Vrienden van Doorbraak
Breaking News
**
Knack-journalist Jan Stevens misbruikt oorlog om individuen aan Rusland en Putin te linken met als doel hen in een slecht daglicht te stellen
-
5 april 2022 De Redactie
-
Politici en journalisten die vandaag derden willen beschimpen zijn teruggevallen op een oeroude techniek die in het schoon Vlaams ‘hineininterpretierung‘ heet. Met man en macht wordt er gegraven in het verleden van derden om vervolgens trots te kunnen melden dat de een of de ander toch wel niet ooit op de foto met Putin poseerde of Godbetert op een meeting in Rusland was geweest om te onderhandelen of om de toerist uit te hangen. Bart De Wever kreeg van de deugpers al een laken van dat pak aangemeten omdat hij ooit in Rusland was geweest. De duivel. Hoe durfde hij.
Dat er zoiets bestaat als een Antwerpse haven die een niet onaanzienlijke rol speelt in de wereld, wordt door de deugkwallen handig vergeten. Dat het deugpubliek haar huizen verwarmt of met haar auto’s rijdt dankzij olie en gas uit Rusland, wordt evenzeer vergeten. Dat de perenindustrie in Limburg jarenlang leefde op Rusland, vergeten. Dat Tinne Van der Straeten haar carrière kon uitbouwen dankzij Gazprom. Vergeten.
Nu doen alsof Belgen die in het verleden contacten hadden in Rusland, of met Rusland zaken deden, even ‘slecht’ zijn als Putin, is een schabouwelijk infantiel schouwspel. Laten we vooral NIET vergeten dat terwijl alle deugzwijnen in Europa Rusland verketteren, er NU nog elke dag voor 660 miljoen euro aan gas en olie wordt gekocht door Europa in Rusland. Elk dag. Moest het de deugpolitici ernst zijn om Putin te treffen dan zouden ze dat per onmiddellijk kunnen realiseren door deze giga-aankopen hier en nu te stoppen. Maar dat doen onze hypocriete veeldeugers niet. Die deals, die men niet wil afzeggen noch stoppen, zijn daar - by the way - niet zomaar gekomen in het verleden. Ze werden onderhandeld. Dus ja, er waren contacten tussen Europa en Rusland.
Het toppunt van deze kwalijke strategie mag KNACK op haar naam schrijven…
De kwakende deugtermieten die zich aan ‘hineininterpretierung’ bezondigen, willen vanuit een soort ‘moral highground’ iedereen die ooit banden had met Rusland verketteren wegens onoorbare linken met een massamoordend land of haar President.
Het toppunt van deze kwalijke strategie mag Knack op haar naam schrijven.
Knack-journalist Jan Stevens heeft er ondertussen een volle dagtaak aan om ‘tScheldt via zijn gesubsidieerde Knack-baantje te bashen. Jan Stevens is heeeeeeeeel boos op ‘tScheldt. ‘tScheldt speelde namelijk een spelletje met deze deugjournalist vorig jaar. We lieten via via in het oor van Jan Stevens fluisteren dat ‘tScheldt door de machtige Vaticaan-organisatie Opus Dei financieel werd gesteund. Een grap waar we intern hartelijk om hebben gelachen. Zonder enige bron te checken publiceerde Jan Stevens twee dagen later een groot artikel in de Knack waarin hij op 100 % leugenachtige wijze de these ontwikkelde dat ‘tScheldt gesteund werd door Opus Dei. Jan Stevens toch! Kip! U leest het verhaal HIER..
De deug-kontdraaier van Knack, Rien Emmery (Arbiter of Tweets) kreeg tientallen vragen op sociale media om het artikel van Jan Stevens te factchecken, maar Rien gaf nooit thuis. Niet moeilijk, gesubsidieerde factcheckers komen niet graag tussen in de wraakjournalistiek van een collega.
Dus wat deed Jan Stevens deze week? Hij ging snuisteren in het verleden van mensen die hij ervan verdenkt iets te maken te hebben met ‘tScheldt.
Zo vond hij een website waarop een conferentie werd aangekondigd in Jalta. De conferentie dateerde van 2019. Jan Stevens kreeg een erectie van jewelste toen hij besefte dat de website waarop de conferentie beschreven werd, kon gelinkt worden aan Gert Van Mol, de man die hij elke dag op twitter wegzet als de eindbaas van ‘tScheldt. In zijn eerste 1500 tweets over ‘tScheldt beweerde Jan Stevens trouwens dat ‘tScheldt geen redactie had en dat ‘tScheldt een éémans-operatie was. Die bovennatuurlijke Gert Van Mol deed volgens Jan Stevens àlles. En de artikels schrijven, én de cartoons tekenen, én de marketing verzorgen, én de abonnementenafdeling runnen, én de Facebook verzorgen, én alle Tweets versturen.
Na 1500 tweets werd Jan Stevens intern bij Knack teruggefloten toen bleek dat een collega van Knack in zijn vrije uren vermoedelijk meeschreef aan ‘tScheldt, met name artikelen die Knack niet meer wenste te publiceren omdat ze ingingen tegen het linkse mantra van haar bebaarde hoofdredacteur Bert De Buil Bultinck.
Het werd erger toen bleek dat ‘tScheldt al 25 jaar een redactie van een twintigtal mensen bleek te hebben. Dus begon Jan Stevens te twitteren dat de ‘tScheldt-redactie bestond uit rechtsextremisten. Dat bekte goed en het bezoedelde het karakter van ‘tScheldt en de mensen erachter zoals Jan Stevens graag zag. For the record, ‘journalist’ Jan Stevens heeft NOG NOOIT met iemand van de redactie van ‘tScheldt contact gehad, noch ermee gesproken. Stevens publiceert tot op vandaag steevast het eerst het beste verhaaltje dat in zijn hoofd opkomt met als doel de mensen rond ‘tScheldt te verbasteren en te verpauperen. Want Jan wil wraak wegens het Opus Dei debacle.
Toen Jan Stevens de website zag met daarin een verwijzing naar een conferentie op Jalta en een mogelijk link naar Gert Van Mol kwam hij nagenoeg instant klaar achter zijn computer. Zonder nadenken, de modus operandus van Jan Stevens, stuurde hij een tweet de wereld in om de zogenaamde eigenaar van ‘tScheldt te linken aan de stoutste boze wolf van deze eeuw, Vladimir Putin. Niet alleen werd ‘tScheldt volgens Stevens ondersteund door Opus Dei, maar waren er banden met het Kremlin. Dat was de satanische boodschap van Jan Stevens.
Stevens was glashelder in zijn tweets de afgelopen 48 uur Hij schreef onomwonden dat de zogenaamde eigenaar van ‘tScheldt in 2019 in Jalta op de Krim was geweest op de door Putin gesponsorde conventie. En dat de capo van ‘tScheldt Putin had onderhouden over ‘fake news’, implicerend dat Putin deze wijze levenslessen over fake news vandaag toepast in zijn vuile oorlog. Je moet maar durven, als ‘journalist’ van Knack.
Het wordt allemaal een beetje misselijkmakend wanneer nu blijkt dat de zogenaamde eigenaar van ‘tScheldt NOOIT op deze conferentie van Jalta aanwezig was, laat staan dat Gert Van Mol ooit in Rusland of omstreken is geweest. Dat weten wij omdat wij iets doen wat malariajournalisten als Jan Stevens niet meer doen, rondbellen, in café’s gaan zitten, praten met mensen, en nogmaals rondbellen, notities maken, en terug rondbellen…
There is something rotten in the state of Flanders
Met andere woorden Jan Stevens lapt zowat alle regels van de deontologische code van de journalisten aan zijn laars. Jan Stevens en bij uitbreiding Knack doet aan wraakjournalistiek. En dit allicht met glimlachend goedkeuren van de meeste politici die elk jaar tientallen miljoenen euro subsidies naar Roularta laten vloeien, de uitgever van Knack. Politici die de laatste 3 jaar geconfronteerd werden met de ironie, het sarcasme, de humor of de zwartgalligheid van ‘tScheldt. En die dus maar wat blij zijn dat de luis in de pels van de Vlaamse journalistiek op alle mogelijke manieren wordt gecovidprikt, vooral als Jan Stevens van Knack de spuitjes zet.
Het doelbewust valselijk linken van mensen aan Putin om hen in een slecht daglicht te stellen maakt dat Knack en Jan Stevens het niet waard zijn om als journalist of als journalistiek medium beschouwd te worden. Jan Stevens is schrijvend schorremorie. En Knack is een aanfluiting van wat het ooit geweest is.
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
*
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
Het is al lang dat de ‘Nack’ mij op de zenuwen werkt. Ik was er, jaren geleden, een trouw lezer van, toen het nog veel, zo niet alles, betekende, ja zelfs haast leiding gevend was in de Vlaams- Bewuste wereld van serieuze politici. Tot ik rond de jaren ’80 Roularta zelf leerde kennen, waar de toenmalige Directie inderdaad plots over lijken ging.
Meer zeg ik niet. Beroepsgeheim. Maar de tijd heelt alle wonden en de getroffenen rusten allemaal al lang in Vrede.. Totaal geruïneerd. Enfin, de Hoofdzetel grenst sedertdien, in Roeselare centrum, direct aan de hoofdweg ipv in het achtergelegen goedkope volkswijkje.
Voor mij i s deze aan de gang zijnde o zo progressieve teloorgang het zoveelste bewijs, dat Loontje altijd en overal om zijn Boontje komt…
Misschien dat een heropstart in de metaalconstructie toch nog redding kan brengen?????
505 – VLAANDEREN AAN DE OVERKANT DER SCHREVE: OOK DAT IS NOG ALLTIJD ONS LAND
WOENSDAG 6 APRIL 2022
*
505 – VLAANDEREN AAN DE
OVERKANT DER SCHREVE: OOK DAT IS NOG ALLTIJD ONS LAND
*
I N H O U D
La récapitlation est la mère de l‘étude… Nog even kort recapituleren wat U hier op dit medium (…..) reeds zo dikkwijls kon lezen..
Hoe de klassieke stinkende Francofoe Pretentie altijd en overal de afwezigen - want op dat moment hard aan het werk zijnde Vlamingen, hen – bij manier van spreken - de beurs afsneed. Terwijl ze erbij stonden.
Eigenlijk zijn die lijkenpikkers sedertdien nog van geen haar verandeerd. Eigen zakken eerst, en de rest kan de pot op!!!!!!
Maar terzake, wnat et is haast, op een paar dgen na, een vernederende verjaardag.
We scjrijven dus 11 April 1713 in Utrecht, op neutraal terrein, bij de 17 Verennigde Proviniies (!!!!) waar de Zudelijke Nederlanden toen deel van uiotmaakte, komen de oorlogvoerende naties na bijna 200 jaar strijd op leven en dood, rond de tafel bijeen. Uit alle hoeken van de Beschaafde Wereld, komen ze afgezakt.
Van Gibraltar tot de Noordpool. Ze komen overeen om de wapens neer te leggen en om terug aan het werk te gaan.
Vlaanderen is niet eens partj in om het even welk geding terzake.. Maar de Noorderburen daar in Utrecht zijn nu eenmaal aan zet…
De wegens liefdesperikelen niet eens aanwezige Franse Koning Lewie de Veertiende laat zijn Minister Melchior de Polignac – heb ik opgezocht – met een hautain lachje een welvarend deel van Vlaanderen en rijkdom opeisen als Frans grondgebied, met de historische woorden Nous traiterons sur vous, chez vous, sans vous….
Vergeten we, zo lang er een God bestaat, en er ook nog maar één Vlaming leeft, dat nooit.
-
En nu lezen we bij Doorbraak, dat er daar al ’n heel tijdeke een begin van gewetenswroeging zou begonnen zijn… ’t Is ineens niet allemaal meer Frans dat de klok slaat. Vloms? OK. Elzassees? OK… Zo oraklelt Parijs de dag van vandaag.
Anders gezegd: het Europa van wijlen August Vermeylen (Vlaming zijn om Europeër te worden) begint eindelijk te werken. Alle mensen worden broeders…. Zou de Poet dat ook beseffen?
In de nome van de Vodre, de Zeune en den eiligen Heest. Amen.
Groeten aan Heert Goste…..
KAFKA IN FRANS-VLAANDEREN
**
De erkenning van de Frans-Vlaamse streektaal en gevolgen
Interview - 06/04/2022 Wido -
Jan Vanhille* is een geboren Frans-Vlaming, goed geïntroduceerd in onderwijskringen in de regio. Wij maken met hem een punt over het onderwijs van de streektaal in Frans-Vlaanderen nu het Frans-Vlaams erkend is als regionale taal in Frankrijk.
Onderwijs
Hoever staat men met het onderwijs van de streektaal. Is men er al mee gestart?
‘Zoals geweten werd enkele maanden geleden le Flamand occidental als regionale taal erkend door de Franse onderwijsinstanties. Het gaat om een variant van het West-Vlaams dat nog gesproken wordt in de Franse Westhoek. Laat ons dat het Frans-Vlaams noemen om geen verwarring te stichten met het West-Vlaams van West-Vlaanderen.’
‘De spelling van dat Frans-Vlaams berust op de creativiteit, of juister gezegd, de fantasie van één vereniging: de ANVT ofwel Akademie voor nuuze Vlaemsche taele. In het Frans noemt deze vereniging zich een “Instituut”, en in het Frans-Vlaams, een “Academie”.’
Wat is het probleem?
‘Weet dat deze vzw in werkelijkheid niet beschikt over enige erkende taalkundige- of academische competentie om de streektaal te onderwijzen. De ANVT is enkel een ‘politiek waterdrager’ van Xavier Bertrand, voorzitter van de raad van de Hauts-de-France en (inmiddels afgevoerd) kandidaat voor de Franse presidentsverkiezingen.’
Wordt het Frans-Vlaams al onderwezen in het officieel onderwijs?
‘Sinds februari is men gestart met een initiatie Frans-Vlaams in vier verschillende secundaire scholen. Let op het begrip “initiatie”. Het gaat in realiteit grotendeels om een introductie tot het gesproken erfgoed en niet over het onderwijzen van een taal. Een taal, laat staan de streektaal, kan je op deze wijze niet leren.’
Tevredenheid
Misschien is dat wel een ludieke manier om de streektaal te leren?
‘Onderwijs mag best leuk zijn. Tot daar. Maar men maakt deze jonge mensen en hun ouders iets wijs als ze voor ogen hebben dat hun kinderen hier ooit mee kunnen studeren en/of werken in West-Vlaanderen of elders in Vlaanderen of Nederland.’
Iedereen tevreden met deze start?
‘Niet onmiddellijk. Men doet maar alsof. Het rectoraat in Rijsel (dat de leiding van het onderwijs coördineert voor de regio) en ook de betrokken schooldirecties zijn niet gelukkig met de situatie. Ze beseffen maar al te goed welke politieke beïnvloeding zich achter de schermen afspeelt. Ze voorzien een minimaal programma – omdat ze niet anders kunnen – met gemengde gevoelens. Het is een kwestie van in gesprek blijven met de politieke bemoeiallen.’
Waarom kunnen ze niet anders?
‘Hoe vind je goede leraars met de nodige pedagogische diploma’s, die lessen Frans-Vlaams kunnen geven?’
De vraag stellen is de vraag beantwoorden. Maar hoe gaat het momenteel in zijn werk?
‘Zulke leraars bestaan niet. In februari waren er, naar het schijnt, een twaalftal kandidaten. De meesten konden zelfs geen pedagogisch diploma voorleggen, laat staan dat ze Frans-Vlaams konden spreken. Ze kwamen sowieso niet in aanmerking. Een kleine minderheid bezat wel de nodige algemene pedagogische kwalificaties. Maar ze konden amper twee zinnen in het Frans-Vlaams uitspreken om hun kandidatuur te verdedigen. Vervelend: het zullen de taalleraars van je kinderen maar wezen.’
Hoe moet het verder?
‘Men zal het voorlopig hiermee moeten stellen. Het rectoraat doet zelf niets om deze leraars te vinden. Het is aan de ANVT, die nochtans pedagogisch niet bevoegd is, om deze leraars te zoeken. Er is een projectleider aangeduid, lid van ANVT, voor het Frans-Vlaams.’
Nederlands is volgens de Hauts-de-France een vreemde taal en volgens de ANVT zelfs niet verwant met het Frans-Vlaams
‘Leuk is te noteren dat de inspectie Nederlands in Noord-Frankrijk achter de schermen is gevraagd te volgen hoe dit project zal worden geïmplementeerd. Men is niet aan een contradictie minder of meer. Nederlands is volgens de Hauts-de-France een vreemde taal en volgens de ANVT zelfs niet verwant met het Frans-Vlaams. Maar het rectoraat vraagt wel aan een inspecteur Nederlands om een advies te geven over het onderwijsproject van het dialect. Kafka in Frans-Vlaanderen.’
Staatsscholen
Over welke scholen gaat het?
‘In februari werd door het rectoraat aan vier staatsscholen gevraagd een cursus Frans-Vlaams te organiseren. Twee lagere scholen in Kassel en Wormhout, bieden nu deze opleiding. Je moet je dit voorstellen als een initiatie Vlaamse cultuur in het algemeen, doorspekt met het leren van enkele woorden in het dialect. Voor de twee secundaire scholen, betreft het eveneens een school in Kassel en een andere in Hazebroek. Het werkt als volgt: beschikbare geldmiddelen zijn niet voorzien, alleen een klaslokaal. De leerlingen zijn vrijwilligers mits het akkoord van de ouders.’
Ik sprak onlangs met de verantwoordelijke van een van deze scholen. Men stelt zich inderdaad veel pertinente vragen. Zijn voorkeur voor het Nederlands was duidelijk en een initiatie Frans-Vlaams werd als een gedoogbeleid benaderd.
‘Inderdaad. Deze directies beseffen maar al te goed dat, op termijn, het onderwijs van het Frans-Vlaams in concurrentie komt te staan met de lessen Nederlands die reeds worden aangeboden in het normale lessenrooster. Voorlopig gaat men dit laten begaan, maar van zodra het in het vaarwater komt van de lessen Nederlands zijn de schooldirecties bevoegd en niet meer het rectoraat. Vroeg of laat gaat er in die scholen een clash komen tussen beide opleidingen. En dat is een spijtige zaak, in het nadeel van beiden op een ogenblik dat het onderwijs van alle talen in Frankrijk achteruitgaat ten voordele van het Engels.’
Bedreiging
Kan dat op termijn het onderwijs van het Nederlands bedreigen?
‘In elk geval verstoren. Het punt is dat enkel de vereniging ANVT officieus erkend is als gesprekspartner bij de Hauts-de-France. Deze vereniging heeft ervoor gezorgd dat het Nederlands door de politici van de Hauts-de-France als een vreemde taal wordt benaderd. Alle subsidies gaan naar de werking van de ANVT. Over het Nederlands als regionale taal, of als taal van regionaal belang, wordt op het niveau van de regio Hauts-de-France niet gesproken.’
Hoe komt dat de leraars Nederlands zo stil zijn in het debat?
‘Voor de jonge leraars zelf is het niet altijd makkelijk om een standpunt in te nemen. Dat komt omdat veel van die leerkrachten niet zeker zijn van hun baan. Ze verkiezen daarom te zwijgen. Stel je even in hun plaats. Daarom zie je in Frans-Vlaanderen enkele militante verenigingen die actief het Nederlands verdedigen, los van de officiële onderwijsmiddens.’
Is een verzoening tussen partijen denkbaar?
‘De ANVT wist op slimme wijze in de laatste jaren van de Frans-Vlaamse streektaal en van de tweetalige bewegwijzering in de gemeenten een monopolie te maken. Surfend op de wateren van de (in taalmateries onkundige) Noord-Franse politiek beantwoorden ze perfect aan de bekende leuze: in het land der blinden is de eenoog koning. Men zal die “entente cordiale” moeten afdwingen tenzij deze vereniging inziet dat de door haar bewandelde richting op termijn niet leefbaar is.’
In de Elzas is men er na een decennia lange strijd uiteindelijk in geslaagd naast het Elzassich, ook het Duits als regionale taal te laten erkennen. Waarom kan dat niet in Frans-Vlaanderen?
‘Frans-Vlaanderen is veel kleiner en kan het gewicht van de Elzas niet in de schaal leggen om dit zo maar af te dwingen. De Elzas heeft er trouwens 70 jaar over gedaan om dit te bekomen. Maar dit is inderdaad het voornaamste streven van de Frans-Vlaamse verenigingen inzake taal.’
De oplossing, zoals in de Elzas, is te eisen dat het Nederlands als regionale taal wordt erkend naast en met de Frans-Vlaamse streektaal
‘De oplossing, zoals in de Elzas, is te eisen dat het Nederlands als regionale taal wordt erkend naast en met de Frans-Vlaamse streektaal. Bovendien dient men ook voor het Nederlands de status van zogenaamde taal van regionaal belang (langue d’intérêt régional) te bekomen. De taal van de buren is cultureel en economisch van strategisch belang voor een betere samenwerking tussen beide regio’s.’
Vlaanderen
Al gesproken met de Vlaamse regering over deze plannen?
‘Spijtig genoeg is Vlaanderen zo goed als afwezig in de strijd voor erkenning van het Nederlands als regionale taal, op het politiek niveau van de regio Hauts-de-France. De Taalunie duikt alleen maar op in onderwijsmiddens. Blijkbaar is men in Brussel en Den Haag vergeten dat de streek ooit een dialect van het Nederlands sprak en dat de inzet voor de redding van het Frans-Vlaams een eigen leven is gaan leiden en een brug kan maken met het Nederlands.’
‘Het is dit dossier, politiek gesteund door de voorzitter van de Hauts-de-France, dat geleid heeft tot de erkenning van het Frans-Vlaams als regionale taal. En het is deze trein die de Vlaamse regering en de Taalunie compleet hebben gemist.’
Kan Vlaanderen helpen?
‘De Vlaamse regering zou permanent moeten lobbyen op het niveau van de raad van de Hauts-de-France. Maar het blijft bij oppervlakkige en zeldzame contacten. Dat terwijl er zo veel te doen is en niet alleen op cultureel gebied. Ook alle Vlaamse instanties in de grensstreek, of het nu gaat om werkgelegenheid of over toerisme, moeten er over waken dat ze geen foute boodschappen richting Frans-Vlaanderen verspreiden. En dat loopt wel eens mis.’
‘Niet het West-Vlaams maar het Nederlands is de taal van de bedrijven, van het onderwijs, van de kranten, van de horeca, enzovoort. Ruten ’98 was een leuk programma op televisie, maar zal de Frans-Vlamingen niet echt helpen om aan een baan te geraken in Vlaanderen.’
* Jan Vanhille is niet zijn echte naam. Op verzoek van de betrokkene gebruiken we een pseudoniem.
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Om een lang verhaal kort te maken: er zijn daar dus veel handen te kort. Werk aan de winkel dus voor wij aan onze kant van De Schreve.
En nu spreek ik even uit ervaring: er wordt naar ons uitgezien. Ga naar Cassel (Julius Cesar is daar trouwens ook nog geweest), bestel, liefst luid-op, in Plat WestVlams ’n ferme pinte bier, en binnen de kortste keren bent U de meest welgekomen allemansvriend van uren in ‘t rond….
Dergelijk succes belffde ik reeds in mijn opfreoeien, maar toen wa ren dat meetal bejaarde mensen. Nu sxcjin t fagt vooral de JEUGD re zijn, die maar net genoeg krijgt van boklessen in sa t o zo typsch West-Vlaams van ons.
Goy giee nu ol no rus? Nikne, weie.
Impossible n’est pas Français… En leite dasse ên…..
**
Digithalys
Digithalys
Digithalys
Digithalys
Digithalys
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
igithalys
Digithalys
Digithalys
Digithalys
Digithalys
Digithalys
Digithalys
Digithalys
Digithalys
Digithalys
Digithalys
igithalys
Digithalys
