ZONDAG 28 MAART 2021

500574 - DE WINTER IS VERGANHEN IK ZIE DESMIEN SCHIJN

INHOUD

ER ZIJN NU EENMAAL VERSCHILLEN IN DE MENSENSOORTEN ZOALS ER AFSTANDEN ZIJN IN HET ONDERMAANSE. DE DOORSLAG KOMT DOOR DE INTELLIGNETIE VN IEDER INDIVIDU.

*

https://forumcatholicum.com/open-antwoord-aan-een-boze-bisschop-johan-bonny/

Forumcatholicum

Open antwoord aan een boze Bisschop Johan Bonny

18-03-2021

Monseigneur,

In een opiniestuk in De Standaard en voor de VRT, maakte u zich boos op uw eigen Kerkleiding, wegens het innemen van standpunten inzake homoseksualiteit die “nog niet het niveau van het derde middelbaar” halen. Daarenboven zouden ze “wetenschappelijke onderbouw” missen, evenals “theologische nuance” en “ethische zorgvuldigheid”. U contesteert ook een passage die zegt dat er “in Gods plan geen gelijkenis of zelfs maar een analogie mogelijk is tussen het hetero- en het homohuwelijk”.

Uw betoog wordt ondersteund met het argument dat u homoparen kent, zelfs met kinderen, die “een warm en stabiel gezin vormen en actief deelnemen aan het parochiaal leven”. Blijkbaar zijn sommigen hiervan, met uw toestemming, voltijds actief als kerkelijke medewerkers.

U hebt natuurlijk het volste recht om uw mening te uiten, maar van een hoogwaardigheids bekleder van de Katholieke Kerk zou men minstens een hoge mate van voorzichtige loyauteit mogen verwachten aan de leiding ervan. Indien u in sommige gevallen met haar niet akkoord gaat, dan kan u zulks respectvol met hen bespreken. Als u daarentegen de pers inschakelt om uw “progressief” imago en standpunten in de verf te zetten, dan degradeert u zich tot het populistisch niveau van hen die een proces willen voeren in de media i.p.v. in de rechtbank. Mocht zoiets niettemin toch wenselijk zijn, dan zouden in een democratische context ook mensen aan het woord moeten komen die er in deze zaak een andere visie op nahouden.

Natuurlijk zal u zich gesteund voelen door de avant-gardistische en modernistische zogenaamde “basiskerk”, waarmee u zich meer verbonden voelt dan met uw kerkleiding. Maar u moet zich ook rekenschap geven dat er in onze Belgische kerkprovincie nog altijd mensen zijn die uw mening NIET delen. Zij hebben spijtig genoeg niet dezelfde mogelijkheid om in de media aan bod te komen, want hun standpunten worden meestal bij voorbaat verworpen of schaamteloos doodgezwegen. Zij beantwoorden immers niet aan de seculiere tijdsgeest en de politieke correctheid, waarvan u zich tot een bewierookt protagonist gemaakt hebt.

Om te beginnen hanteert u een bedenkelijk discours, wanneer u suggereert dat er in de Katholieke Kerk over deze kwestie steeds verschillende meningen bestonden. U mag gerust het tegendeel trachten aan te tonen, maar de officiële standpunten hierover van het katholieke Magisterium zijn steeds onveranderd gebleven. Het baseert zich hiervoor op de Bijbel (Genesis 1:26-28, Genesis 19:1-29, Leviticus 18:22-25, Leviticus 20:13, Romeinen 1:24-27, 1 Korintiërs 6:9-10, 1 Timotheüs 1:10 en Judas 1:7), de traditie en delen uit het natuurrecht. (Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Christendom_en_homoseksualiteit ).

Daarenboven leren ons zowel het kerkelijk leergezag als ons gezond verstand, dat kinderen het recht moeten hebben op een gehuwde vader en moeder. Het is niet omdat dit in de praktijk niet altijd mogelijk is dat dit niet moet nagestreefd worden. Hoeveel kinderen die hierover zouden worden ondervraagd, zouden spontaan verklaren dat zij liever 2 mama’s of 2 papa’s zouden hebben?? (Of eventueel 2+1?). Hoeveel ouders zouden met de hand op het hart (dus niet modernistisch geïndoctrineerd) beweren dat het hun niets kan schelen als hun toekomstig kindje homoseksueel zou zijn? Of zijn zulke vragen volgens u “incorrect” en mogen zij ten hoogste nog tot in het tweede middelbaar gesteld worden?

U bezondigt zich aan een eenzijdige houding tegenover homoseksualiteit, waarin dit fenomeen zogenaamd “wetenschappelijk” wordt gekaderd. Het lijkt er echter meer op dat dit kader aan een utilitaristische ideologie is ontleend. De zgn. wetenschap kon ons tot nu toe zelfs geen algemeen aanvaarde causale verklaring geven voor homoseksualiteit. Volgens de Kerk zijn homoseksuele daden “intrinsiek ongeordend”. Die verklaring is gebaseerd op de natuurwet, een geheel van principes slaande op de menselijke natuur. Het basisfundament hiervan is onze verantwoordelijkheid tegenover het menselijk leven. Dit moet in optimale omstandigheden worden doorgegeven. Er bestaan geen wetenschappelijke bevindingen die aantonen dat homoseksualiteit daarin een positieve rol zou kunnen spelen. Integendeel: wereldwijde medische vaststellingen wijzen op een rechtstreeks verband tussen hoge percentages aan soa’s en mannelijke homoseksuele relaties. Ook op verschillende andere vlakken, zoals het psychiatrische, ziet men een grote toename aan probleemsituaties bij niet-heteroseksuele relaties of gevoelens. Dit ontkennen helpt de mensen die hiermee geconfronteerd zijn helemaal niet.

Als u het over “de zonde” heeft, gebruikt U een heel betwistbare redenering, die allesbehalve “katholiek” klinkt. Dat is helemaal geen moeilijk te definiëren categorie, zoals u beweert. Dat is gewoon “alles wat tegen de wil van God ingaat”. Het christendom leert ons dat het Gods wil is dat we onze verantwoordelijkheid opnemen om het leven in optimale omstandigheden aan ons nageslacht door te geven. Als we de Bijbel aanvaarden als het geopenbaarde woord van God, dan weten we dat daarin de juiste weg wordt gewezen voor een verantwoorde seksualiteits beleving. Als we de Bijbel daarentegen beschouwen als achterhaalde religieuze vertelsels (zoals het modernistisch denken ons voorhoudt), dan valt deze stevige houvast weg en betreedt men seculiere paden, die naar zeer uiteenlopende richtingen leiden. Het lijkt erop dat u voorstander bent van zulke verscheidenheid en dat u meer vertrouwen hebt in de veranderlijke willekeur van de moderniteit dan in het standvastige en leven bevorderende woord van God. Zo te zien past die houding perfect bij de door u nagestreefde “theologische nuance”.

Het is opvallend hoeveel er in de zogenaamd verlichte en op wetenschappelijke leest gestoelde samenleving met gevoels argumenten gewerkt wordt. Daarbij heeft men het o.a. te pas of te onpas over de “liefde”. Gecombineerd met de religieuze “barmhartigheid” kan daarmee zo ongeveer alles worden goedgepraat en als “positief” worden voorgesteld. Al wie het dan nog waagt om bezwaren naar voor te brengen, wordt verketterd als harteloos en “niet van deze hemelse welvaartstijd” (gekenmerkt door een constante toename van psychologische aandoeningen).

Om te beginnen zou het heel raadzaam zijn om telkens goed te definiëren wat men onder “liefde” verstaat. Als een koppel wil trouwen, dan is dat niet noodzakelijkerwijze omdat het over veel “liefde” beschikt. De al of niet bestaande liefdesgraad zal pas achteraf aan het licht komen, na de eerste probleemsituaties. In de eerste plaats wordt er getrouwd omdat dit beantwoordt aan een existentiële grondbehoefte, voortvloeiend uit een natuurlijke seksuele aantrekkingskracht. Dat is ook zo bij homoseksuele relaties en “liefde” is dus een goedkoop gevoelsargument als men daarmee schermt om deze laatsten goed te praten. Daarenboven wordt het religieuze hetero huwelijk gekenmerkt door een aanzienlijke verantwoordelijkheidslast, met name voor de potentiële ouders. Bij homokoppels is dat normaal gesproken niet het geval, behalve als men hen artificieel de mogelijkheid geeft om aan hun kinderwens te voldoen.

Ook op dat vlak bent u vrij in de zoektocht naar ethische argumenten voor homogezinnen met kinderen. Die argumenten zullen ongetwijfeld homovriendelijk zijn, maar of ze ook voldoende kindvriendelijk zijn is zeer de vraag. Kinderen wordt niet naar hun mening gevraagd bij adopties. Als we de statistieken over de homohuwelijken bekijken, dan zien we dat hun jaarlijks aantal sinds de goedkeuring ervan in dalende lijn gaat, terwijl het aantal echtscheidingen blijft stijgen, vooral bij lesbiennes. Dit confirmeert wat in brede kringen geweten is, maar blijkbaar minder onder de aandacht komt, namelijk dat homoseksuele relaties gemiddeld veel minder stabiel zijn en dat de homowereld gekenmerkt wordt door een hoge graad van promiscuïteit (cf. o.a. https://www.knack.be/nieuws/gezondheid/homo-s-hebben-gevarieerd-seksleven-maar-vrijen-niet-altijd-veilig-vub/article-normal-143525.html ).

Weinig respectvol en zeer pretentieus is uw uitlating “Rome kan je relativeren, de kerk van Jezus Christus” niet. Daarmee suggereert u dat mensen met een andere mening dan de uwe niet tot die Kerk behoren en dat Christus zelf homoseksuele relaties zou hebben goedgekeurd; quod non (zoals evenmin zijn apostelen).

Dit alles betekent niet dat we onze medemensen met homoseksuele neigingen niet vriendelijk en respectvol zouden behandelen. Zij zijn vrije medeburgers, die vrij hun levenskeuzes bepalen. Maar als katholieken hebben wij ook het recht om te verwachten dat onze medegelovigen de katholieke moraalleer serieus nemen. Die kan voor sommigen veeleisend lijken, maar dat is niet enkel het geval voor homoseksuelen, maar ook bv. voor huwelijks partners die om uiteenlopende redenen geen seksuele relaties kunnen hebben, voor celibataire geestelijken, enz. Voor mensen met een pedofiele voorkeur is het verbod op seksuele betrekkingen zelfs een algemeen aanvaarde “must”. Dit behoort voor de christenen bij “de last van het kruis”. Dat met liefde gedragen kruis verwerpen of negeren is geen christelijke houding, maar een zwichten voor de permissieve tijdsgeest.

Denk aan alle christenen die omwille van het Rijk Gods hun persoonlijk kruis of kruisje hebben gedragen en bereid zijn het te blijven dragen. Stop a.u.b. met het openlijk belachelijk maken van uw kerkelijke collega’s en de continue leer van de H. Kerk. Indien u hiermee de standpunten weergeeft van de voltallige Belgische bisschoppen conferentie, moeten we uiteindelijk tot het pijnlijke besluit komen dat we de facto tot twee verschillende Kerken behoren: enerzijds deze die er was sinds Christus haar gesticht heeft en anderzijds een nieuwe, met “snel evoluerende” en “inclusieve” inzichten, “van een hoger niveau”, perfect passend bij het hedendaags hedonisme.

Met vriendelijke groet, in Christo,

Ivo Van Hemelryk

*

http://blog.seniorennet.be/guvaal/

*

TSAAR EN SULTAN

*

In haar rapport over 2020 heeft het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, dat deel uitmaakt van de Raad van Europa en 50 lidstaten vertegenwoordigt, het Rusland van Poetin liefst 173 keer veroordeeld. Daarmee blijft het stevig op de eerste plaats zoals dat al jaar en dag het geval is. De tweede plaats is voor het Turkije van Erdogan* dat zopas ook nog uit het Europees Vrouwenrechten verdrag stapte en in 2020 ‘maar’ 85 keer veroordeeld werd, dus nog niet de helft van de Ruski’s..

Die veroordelingen gaan over o.m. de opsluiting van psychiatrische patiënten, lijfstraffen, het schenden van het recht op een eerlijk proces, de vrije meningsuiting, de persvrijheid, de gezins hereniging en de LGBTQI-rechten.

---

*Dat Turkije van Erdogan blijft ook in het economische nieuws, nu de sultan de gouverneur van de Turkse centrale bank heeft ontslagen. De man, die recentelijk nog door The Economist ‘De moedige bankier van Ankara’ werd genoemd, was de opvolger van Erdogan’s schoonzoon, die er een potje van gemaakt had. Hij wordt nu op zijn beurt opgevolgd door een andere vertrouweling van de sultan. Hij zal de derde gouverneur zijn in amper twee jaar.

Ondertussen is de Turkse munt, de Lira – die al in vrije val was – vorige maandag in één klap nog maar eens met 12% gedevalueerd. Inch Allah!

*

VACCINATIE TASKFORCE VESTIGT HOOP VOOR VERSNELLING OP JOHNSON & JOHNSON

*

Dirk Ramaekers, het hoofd van de taskforce vaccinatie.

Pieter Lambrecht

De federale vaccinatie taskforce hoopt op de snelle levering van Johnson & Johnson-vaccins om de campagne in mei en juni op stoom te laten komen.

Dat het J&J-vaccin vanaf eind april geleverd en toegediend wordt, is volgens het hoofd van de vaccinatie taskforce Dirk Ramaekers de enige reden waarom het oorspronkelijke vaccinatieschema dat in december en januari werd opgesteld - een vacci natiegraad van 70 procent tegen het einde van de zomer - nog kans op slagen heeft. 'Dat is momenteel de enige meevaller', zei Ramaekers zaterdag.

"Mei en juni worden heel belangrijke maanden voor de vaccinatie campagne. “

Dirk Ramaekers

*

RACISME

*

Het idee dat westerse maatschappijen een racistische grondstructuur hebben, kwam deze zomer in een stroomversnelling door de Black Lives Matter-protesten. Robin DiAngelo’s Witte gevoeligheid en Ibram X Kendi’s How to be an anti-racist voerden wekenlang de bestseller-ranglijsten aan. Kranten, ook in Nederland, staan bol van het pigmentturven waartoe deze boeken oproepen. Onlangs nog kondigde de gemeente Amsterdam aan ‘witte privilege’-trainingen voor ambtenaren in te gaan voeren.

Dit alles is onderdeel van een nieuwe ideologische stroming, een met een academische basis in de zogeheten ‘kritische rassentheorie’. Deze discipline, van die racistische grondstructuur dus, is niet onomstreden. De Britse minister voor Gelijkheid zei onlangs: ‘Deze regering is ondubbelzinnig tegen kritische rassen theorie.’ De Franse minister van Onderwijs riep zelfs op tot een ‘strijd tegen een intellectueel raamwerk afkomstig van Amerikaanse universiteiten […], dat gemeenschappen en identiteiten wil essentialiseren, en tegengesteld is aan ons republikeinse model.’

Maar laten we wegstappen van alle polemiek en het nieuwe structuur denken over racisme rustig analyseren. Wat houdt het in? De kernthese is dat racistische benadeling weliswaar bij wet verboden is, maar toch een sociale structuur vormt. Via het onbewust doorwerken van historische ongelijkheden lopen donkere mensen in het dagelijks leven op tegen vooroordelen en negatieve verwachtings patronen.

Witte mensen bestaan niet buiten het systeem van witte suprematie

Dat komt zeker voor, maar de nieuwe structuur denkers gaan veel verder. Zo stelt de Amerikaanse anti-bias-trainer DiAngelo dat ieder wit mens altijd racistisch is. ‘Witte mensen bestaan niet buiten het systeem van witte suprematie’, want alle witte mensen zijn medeschuldig aan het in stand houden ervan. Wie geïrriteerd reageert op zoiets, lijdt aan ‘fragiliteit’, wat een psychologisch afweermechanisme zou zijn om de witte suprematie in stand te houden. Een klassiek voorbeeld van wat wetenschapsfilosoof Karl Popper ‘reinforced dogmatism’ noemde.

‘Zie jij geen kleur? Zonde!’

 Na DiAngelo is Ibram Kendi van de universiteit van Boston de bekendste raciale structuurdenker. Volgens hem is alles wat niet antiracistisch is, racistisch. Net als DiAngelo hamert hij op de gevaren van het ‘oude’ ideaal van kleurenblindheid, oftewel, de poging om kleur te negeren. De gemeente Amsterdam heeft deze notie overgenomen en verspreidt posters met de tekst: ‘Zie jij geen kleur? Zonde! Er zijn zoveel mooie Amsterdammers van kleur’ – met daarbij een uitleg dat het kwetsend is als blanken zeggen dat ze niet racistisch zijn. Een echte antiracist moet zich juist voortdurend bewust zijn van kleur.

Bovendien kun je volgens Kendi alleen een echte antiracist zijn als je ook intersectioneel antikapitalist, antihomofoob, antitransfoob en antiseksist en nog aantal antidingen bent. Toch heeft het uiteindelijk weinig zin om mensen daarvan te overtuigen, zo beweert hij, want echte verandering komt alleen als je de macht grijpt en instituten naar je hand zet.

Die logica is gevaarlijk. Als alles toch het gevolg is van machtsstructuren, heeft debat geen zin en kun je andersdenkenden maar beter ‘cancelen’.

Het is immers in veel gevallen daadwerkelijk voordelig om een lichte huidskleur te hebben

Onze stelling is dat structuur denken over etniciteit kan omslaan in paranoia en complot theorieën, maar dat structuur denken zelf wel zinnig is. Het is immers in veel gevallen daadwerkelijk voordelig om een lichte huidskleur te hebben, zeker in veel landen buiten de westerse wereld. Maar ook daarbinnen. De verschillende etnische groepen in Nederland hebben andere statistische profielen en imago’s en wekken verschillende associaties op. Dit alles heeft complexe structurele effecten die kunnen doorwerken in de tijd.

Waar slaat kritische reflectie op structuren om in complotdenken? Welnu, daar waar de volgende drie denkfouten samenkomen.

Denkfout 1: Begripsinflatie

De eerste denkfout is om steeds meer dingen onder de noemer van racisme te scharen. Het begrip ‘racisme’ ontstond in de vroege twintigste eeuw als een negatieve aanduiding van de rassenleer van onder andere de nazi’s. In de late twintigste eeuw breidde de definitie zich uit naar raciale vooroordelen en discriminatie in het alledaagse leven. En nu, in de eenentwintigste eeuw, gaat het niet meer om individuele opvattingen of gedrag, maar is het een collectieve structuur van ‘witheid’.

Het resultaat is een conceptuele vergaarbak. Rassentheorieën, xenofobie, etnocentrisme, vooroordelen, botte grappen, speelse karikaturen – dat zouden allemaal manifestaties van één ding zijn: racisme. Kendi onderscheidt naast ‘biologisch’, ‘etnisch’ en ‘cultureel racisme’ ook ‘gedragsracisme’, ‘klassenracisme’, ‘ruimte-inneem-racisme’, ‘genderracisme’ en ‘queerracisme’. Zo wordt een veelkoppig monster opgetuigd, terwijl die koppen eigenlijk bij heel verschillende beesten en beestjes horen.

Denkfout 2: Complexe stratificatie reduceren tot racisme

De tweede denkfout is om alle ongelijke socio-economische uitkomsten tussen etnische groepen te reduceren tot een uitwerking van racisme. Kendi bouwt zijn hele betoog op dit reductionisme. Dat zwarte Amerikanen gemiddeld minder verdienen en minder vaak een eigen huis bezitten dan blanke Amerikanen, zou geheel veroorzaakt worden door racisme. Het logische gevolg is, aldus Kendi, dat de staat alle socio-economische verschillen tussen etnische groepen gelijk moeten trekken. Nergens benoemt hij echter wat dat in de praktijk zal moeten inhouden: onteigeningen en een radicale inperking van keuzevrijheid. Want als individuen zelf keuzes maken voor studie en werk, zal dat leiden tot verschillen. Een volledige gelijkschakeling vergt een tirannieke, zelfs totalitaire start.

De gemiddeld rijkste etnische groepen in Amerika zijn niet blank maar van Indiase en Oost-Aziatische afkomst

Maar de these dat alle statistische ongelijkheden terug te voeren zijn op racisme loopt sowieso vast als we verder kijken dan het algemene zwart-blankverschil. De gemiddeld rijkste etnische groepen in Amerika zijn niet blank maar van Indiase en Oost-Aziatische afkomst. En veel recente Afrikaanse migranten scoren hoger dan de blanke mediaan. Ghanees-Amerikaanse huishoudens verdienen meer dan Engels- en Nederlands-Amerikaanse. In Nederland doen burgers van Chinese en Iraanse afkomst het op school en op de arbeidsmarkt gemiddeld beter dan autochtonen. Enzovoorts.

Al deze groepen krijgen ongetwijfeld geregeld te maken met discriminatie en vooroordelen. Sommige deuren gaan moeilijker open, en dat is uiteraard een slechte zaak. Maar andere factoren, zoals de nadruk op het belang van onderwijs en een stabiele gezinsstructuur, lijken veel belangrijker. Socio-economische ongelijkheden zijn enorm ingewikkeld. Er speelt van alles mee: culturele verschillen, voorkeuren en interesses, netwerken, voorbeeld figuren, economische startposities en taal- en integratie problemen.

Ongelijke groeps uitkomsten hoeven zelfs überhaupt niets met vormen van buitensluiting te maken te hebben, laat staan met racisme. Een statistische ongelijkheid tussen groepen kan oneerlijk aanvoelen en hardnekkig zijn zonder dat een specifieke groep een andere ‘naar beneden’ duwt. Als een leerling bijvoorbeeld hogere cijfers haalt dan een klasgenoot, kan dat een structurele ongelijkheid tussen sociale klassen of etnische groepen in stand houden of verergeren als die klasgenoot ouders heeft die laagopgeleid zijn of geen goed Nederlands spreken. Maar dat wil niet zeggen dat dat kind of zijn ouders tot een onderdrukkers klasse behoren.

Denkfout 3: een geforceerde tweedeling

Achter het wijdverbreide denken in termen van onderdrukkers en onderdrukten schuilt een derde denkfout: de neiging om de smeltkroes en lappendeken van etniciteiten in hedendaagse westerse landen te reduceren tot een tweedeling. DiAngelo hamert er een boek lang op dat blanken en ‘mensen van kleur’ hemelsbreed van elkaar verschillen, volstrekt andere morele opgaven hebben en anders behandeld dienen te worden. Maar zowel in de VS als in Nederland is de samenleving te complex en vermengd om te vatten in een tweedeling.

Daarnaast bombarderen kritische rassen theoretici alle niet-blanken tot een soort nieuw proletariaat.

Dat we dat toch vaak proberen, komt deels omdat we het machtige beeld van de plantage slavernij, waarin de blanken de zwarten onderdrukten, op het hier en nu projecteren.

CORONA & CENSUUR

VRIJE COMMENTAAR

*

Bedenking. De Pan van onze Moeder de Heilige Kerk, zou die nog bestaan? En is ze nog terug te vinden in de poespas van al die nieuwlichterij die de fundamenten van ons Geloof ondermijnt?

Ik zou zeggen, Paus Franciscus, zet die Pan dan alvast mar op het vuur. Smelt het vet en maak die dan maar zo heet als het helevuur. Want bij ons loopt er een gemijterde hovaardigheids- bekledder rond die er werkelijk om vraagt wegens de Belgische ziekte van alles beter te willen weten als het de Vlamingen maar tot schande maakt.

Of beter nog. De brandstapel, wegens muiterij. Dat verstaan de mensen beter.

Wijjlen Maarten Luther kwam er destiijds ,niet zo goed van af. Die mocht het zelf gaan berpleiten in Rome zelf, en mocht, zonder ‘n haartje te krenken, weer naar huis gestuurd. Sz Pan volgde pas later.

Maar verdorie, de geluiidsgolven tussen Rome en ons trouw gebleven Vlamse volk zijn dermate verstoord, dat niets nog doordringt.

Of is daar het zoveelste chisma aan het broeden? Weg met de soutane, leve de blote kont….

De Mo Slimmerds die dezelfde God vereren verheugen zich in het bezit van hele harems bpordevol jong vlees en onzer Pastoords mogen op hun duim zuigen. Is pure discriminatie en ’n zwaaar vergrijp tegen het Charter van de Mensenrechten.

*

Digitalia

HOW TO HOLD THE WEST