.

  500404 DEZE MAANDAG 16 NOVEMBER

HET VERLEDEN + HET HEDEN BEPALEN DE TOEKOMST

*

INHOUD

VIA CORNWALL EN ONZE GEZAMENLIJK TRADITIES, OVER DE ARTIFICIËLE BREUKLIJNEN IN EIGEN LAND NAAR DE RIVATE ONDERNEMER DIE DE TAAK VAN DE FALENDE OVERHEID OVERNEEMT.

COLUMBA VAN CORNWALL, ENGELAND; MARTELARES; † 6E EEUW(?)

Feest 15 & 17 november.

Haar levensverhaal is gebaseerd op een gedicht dat te vinden is in een levensbeschrijving van Meriadec van Camborne (= Mériadec van Vannes: † 666; feest 7 juni)
Zij was een christen-prinses, dochter van een heidens koningspaar, Lodan en Maingild. De Heilige Geest verscheen haar in de gedaante van een duif. (Verwijzing naar haar naam, want het Latijnse woord ‘Columba’ betekent ‘duif’). Op zijn advies legde zij de gelofte van maagdelijkheid af. Toen haar ouders er achter kwamen dat zij christen was, probeerde zij haar eerst met zachte hand tot andere gedachten te brengen. Toen dat niets uithaalde, gingen zij over tot gewelddadiger maatregelen. Ze stopten haar in de gevangenis. Daaruit werd ze echter bevrijd door een egel. Deze leidde haar door een woestijngebied. Aan de andere kant ontmoette zij een plaatselijke vorst die haar ten huwelijk wilde schenken aan zijn zoon op voorwaarde dat zij haar geloof zou afzweren. Zij weigerde. Nu werd ze onderworpen aan allerlei folteringen, zoals galg en rad. Uiteindelijk belandde ze ook hier in de gevangenis. En weer was het een engel die haar bevrijdde en nu naar Cornwall overbracht. Daar werd ze tenslotte achterhaald door de vijandige vorst die haar het hoofd afsloeg.

http://blog.seniorennet.be/guvaal/

.EEN WAALSE DROOM

In De Standaard van dit weekeinde verscheen er een interview over twee volle pagina’s met Pierre-Yves Dermagne, de nieuwe minister van Werk en Economie in de federale regering Decroo en tevens de vice-premier voor de SP, zijn partij. De man wordt een regionalist genoemd en zijn droom zou het omkeren van de transfers zijn. Dus van Wallonië naar Vlaanderen i.pl.v. wat nu gebeurt. Dat zullen wel dromen blijven, want dat liedje horen we al dertig jaar. O.m. toenmalig PS-voorzitter ‘Dieu’ Spitaels zei dat al in de jaren 1990 en zelfs enkele zgz ‘Marshall Plans’ hebben daar niets aan kunnen veranderen. Integendeel, de economische kloof tussen Vlaanderen en Wallonië is er ondertussen alleen maar groter op geworden. Het wordt nu afwachten wat het wordt als we eenmaal hopelijk van dat Coronavirus verlost zullen zijn. Met alle cadeaus die ondertussen al zijn uitgedeeld en nog een tijdje zullen aanhouden, is de kans groot dat Wallonië straks weer op de eerste rij zal staan als er moet gesteund en gekregen worden. Het begint nu al met de discussie over de ± 5 miljard die België van Europa zou krijgen en hoe die verdeeld zullen worden. Europa geeft die nl niet rechtstreeks aan de gewesten, maar aan de federale regering en dat laat het ergste vermoeden. Anderzijds getuigt de huidige Vlaamse regering van weinig stootkracht t.o.v. de federale en dat heeft alles te maken met het feit dat twee van de drie coalitiepartijen in de Vlaamse regering ook in de federale regering vertegenwoordigd zijn.

Voor wie het zou vergeten zijn, nog dit: er zijn in dit land nooit, maar dan ook nooit transfers geweest van Wallonië naar Vlaanderen. Zelfs toen er midden de negentiende eeuw in Vlaanderen een soort hongersnood heerste (veroorzaakt door o.m. een aardappelziekte) werden er in Wallonië, dat met zijn koolmijnen en staalfabrieken toen een hoogconjunctuur beleefde, openbare werken uitgevoerd met Vlaams geld. Wie dat niet gelooft, leest maar eens het boek dat wijlen Prof. Jules Hannes daarover geschreven heeft. Die man, nota bene: een liberaal, heeft de hele geschiedenis vanaf 1830 tot 1914 uitgekamd en is geen enkele transfer van zuid naar noord tegengekomen..

Zie voetntoa N°22

*

https://nl.wikipedia.org/wiki/Juul_Hannes

*

Juul Hannes (Geel, 15 maart 1938 - Gent, 25 april 2012) was een Belgisch hoogleraar en historicus.

Hannes studeerde geschiedenis aan de Rijksuniversiteit Gent en promoveerde in 1969 tot doctor in de geschiedenis onder leiding van prof. dr. Jan Dhondt. Zijn onderzoek naar de kwantitatief-kritische methode in de sociale geschiedschrijving was innoverend. Hij was de eerste om de geschiedenis van een gemeente te analyseren op basis van de kadastrale plannen die vanaf het begin van de negentiende eeuw werden opgemaakt. Hij zou hierop vele jaren verder werken en onderzoeken, waarbij hij ook veel studenten aanmoedigde in deze richting studie te verrichten. Met zijn methodologie maakte hij kritische analyses van de 19e-eeuwse samenleving, vertrekkend vanuit cijfers en statistieken maar steeds gebaseerd op de sociale realiteiten.

Hij werd hoogleraar voor de vakgroep Macro-economie van de Faculteit Economische, Sociale en Politieke Wetenschappen van de VUB. In 1976 werd hij lid van de Raad van Bestuur van de VUB en in 1978 decaan van de Faculteit Economische, Sociale en Politieke Wetenschappen. Aan de Gentse universiteit doceerde hij vanaf 1972 onder meer Historische kritiek van statistische gegevens aan de vakgroep Nieuwste Geschiedenis van de Faculteit Letteren en Wijsbegeerte.

Zijn bijzondere belangstelling voor fiscale geschiedenis resulteerde in diverse publicaties over dit onderwerp. Hij ging hierbij de controverse niet uit de weg, onder meer in zijn boeken De prijs van België was altijd hoog (2001) en De mythe van de omgekeerde transfers tussen Vlaanderen en Wallonië sinds 1830 (2007), waarin hij de stelling verdedigde dat Vlaanderen in de 19e eeuw geen financiële transfers vanuit Wallonië had ontvangen, integendeel. Zijn stellingen waren aanleiding tot heel wat academische en journalistieke discussies.

Liberaal

In het verzuilde België behoorde Hannes tot de liberale familie. Hij was actief in talrijke Vlaamse liberale verenigingen, zoals:

Coördinatiecentrum voor Liberaal Socio-cultureel Beleid (CLSB), liberale cultuurkoepel waar hij voorzitter van was;

het tijdschrift Liberaal Reflex;

lid van het dagelijks bestuur van het Willemsfonds;

lid van het dagelijks bestuur van het Studiecentrum Professor Herman Uyttersprot.

*

INCLUSIO GAAT NAAR DE BEURS

Xavier Mertens (links) wordt per 1 januari opgevolgd als CEO van Inclusio door Marc Brisack. Beiden stonden in het verleden aan het hoofd van beursgenoteerde vastgoedgroepen, respectievelijk Home Invest Belgium en Ascencio. ©Kristof Vadino

*

Vandaag om 08:08

Voor het eerst in vijf jaar verwelkomt de Brusselse beurs een nieuwe vastgoedgroep. Het buitenbeentje Inclusio hoopt bij de belegger 60 miljoen bij te tanken.

Van Xior in 2015 was het geleden: een beursintroductie van een nieuwe gereglementeerde vastgoedvennootschap (GVV) uit eigen kweek op Euronext Brussel.

Inclusio is in zijn branche een buitenbeentje. Wat Triodos is voor de banken, wil Inclusio zijn voor de GVV’s. Het zal de eerste GVV zijn die actief is in vastgoed met een sociaal karakter. Het heeft een totaal ander profiel dan bedrijven die eerder dit jaar naar de beurs van Brussel trokken, zoals het antisnurkbedrijf Nyxoah en de specialist in digitale facturen UnifiedPost.

Drie pijlers

Inclusio ontwikkelt zijn vastgoedportefeuille volgens drie pijlers. De eerste is betaalbare huurwoningen voor Sociale Verhuurkantoren (SVK’s), gemeenten, en OCMW’s. Tweede pijler is infrastructuur die aangepast is aan personen met een handicap. Ten slotte is er de 'sociale infrastructuur', zoals scholen, kinderdagverblijven en opvangcentra voor asielzoekers.

‘Onze fundamentele maatschappelijke doelstelling gaat gepaard met het nastreven van een voldoende hoog huurrendement’, benadrukt Xavier Mertens, CEO van Inclusio.

Rendement

Het gemiddelde bruto huur-rendement op de reeds operationele portefeuille bedraagt 4,2 procent. Dat is niet aan de hoge kant. Het is wel een vastgoedi-nvestering met een zeer laag risicoprofiel. Met SVK’s sluit Inclusio langetermijnovereenkomsten. Die kunnen rekenen op steun van de overheid, die zo een nijpend tekort aan betaalbare huurwoningen vult. De kans op huurverlies door leegstand is voor Inclusio bijgevolg zeer klein.

898

portefeuille

Inclusio verhuurt op dit ogenblik 898 woningen verspreid over 49 locaties

Het management gaat er van uit over het boekjaar 2021 een dividend van 2 procent uit te kunnen keren. Over het boekjaar 2020 wordt geen dividend voorzien. Inclusio is eigenaar van 49 sites in elk van de drie gewesten, met 898 woningen plus sociale infrastructuur.

Eind augustus bedroeg de reële waarde van deze vastgoedportefeuille 141 miljoen euro (waarvan 123 miljoen euro aan operationele activa). Op basis van de reeds ondertekende contracten zal de operationele portefeuille verder toenemen tot ongeveer 230 miljoen euro tegen 2023.

De nieuwe raad van bestuur zal bestaan uit negen leden. Drie vertegenwoordigen de huidige referentiehouders (verzekeraar Intégrale en Belfius Insurance en de overheidsholding FIF-FSI). Nog eens drie zijn gereserveerd voor de drie promotoren waarmee Inclusio in de toekomst gaat werken (Imofig, Kois en Re-Vive). Er zijn ook drie onafhankelijke bestuurders waaronder voorzitter André Bosmans.

Inclusio wil maximaal 60 miljoen euro ophalen. Dit deels bij de Belgische spaarder en deels bij groter beleggers in Europa. Investeerders hebben zich al geëngageerd om voor 10,5 miljoen euro in te schrijven.

Managementwissel

Inclusio werd in 2014 opgericht door Degroof Petercam, Kois en Re-Vive. Van bij de start werd gespeeld met de idee van een beursgang. Die optie werd deze zomer extra naar voren geschoven bij de aankondiging van de CEO-wissel. Per 1 januari wordt Xavier Mertens (ex-Home Invest Belgium) opgevolgd door Marc Brisack (ex-Ascencio).

Degroof Petercam is aangesteld als global coördinator. Samen met Belfius zal het optreden als joint-bookmaker.

De beursgang wordt op gang getrapt als Inclusio groen licht krijgt voor het statuut van GVV en beurswaakhond FSMA het IPO-prospectus goedkeurt.

Patrick Luysterman

*

OESTER- EN VOETNOTA N0 22

Hoe de gewone burger dagelijks in de maling werd en wordt genomen, komt stilaan bloot te liggen, dank zij het Interent. En die ‘vermaledijde sociale media’ die de dingen benoemt zoals ze zijn, en niet zoals het poltiekl-corrupte systeem dat wil en oveeral sedert altijd voordoet.

Gisteren ging het hier bij DOORBRAAK over de zwijgende medeplicjtigheid van de Kerkelijke Herders die hun schaapjes letterlijk niet alleen in e steek laten, ja zelfs verloochenen. En vandaag richt een gewone niet eens opvallende burger de felste lichtbundesl op een helaas reeds overleden Vlaamse Wetenschapper die, bij manier van spreken, haast tot de Eer der Alteran verdient te worden verheven…

Quid onze Vlaamse ‘Strijd-Verenigingen’? Quid onze zelf beweerde ‘goede’ politieke Leiders?

Liberale Gentse Liegebeesten: zoveel als je wil. Maar het is alleen in de Bijel dat Judassen, na de spreekwoordelijke 30 zilverlingen, zichzelf aan de takken van de bomen gaan laten bengelen. Hier en nu leven ze in Pallezen die door de Gemeenschap worden onderhouden…

Ja, Will Tura: hoop doet leven is vooral vertroostend om over te zingen. Op voorwaarde dat men er maar niiet naar leeft. Maar je lied toont de weg.