.

500398 DEZE ZAATERDAG 14 NOVEMBER

ZATERDAG 14 NOVEMBER 2020

INHOUD

EPIDEMIE, PANDEMIE OF POPPEMIE: ZONDER BURGERZIN HEEFT HET ALLEMAAL GEEN… ZIN

*

*

COVIDPOPULISME MET MEDIA-PARTNERS

Makkelijke oplossingen voor moeilijke problemen?

covidpopulisme

Kwetsbare kinderen zouden levenslang de gevolgen van schoolsluitingen voelen. Hoeveel gemiste kansen zijn dat? Dat is te veel nuance voor covidpopulisme.

Onze maatschappij raakt diep verdeeld. De manier waarop de gezondheids-crisis beleefd wordt en hoe er over gesproken wordt, verdeelt ons land. Het is een populisme dat gedoogd wordt en zelfs door intellectuelen wordt gepropageerd.

Winnaars en verliezers

Covid-19 verdeelt onze maatschappij op verschillende manieren. Het is fijn te ontdekken dat creativiteit ook winnaars oplevert in deze periode. De wereld en de economie worden op hun kop gezet en er zijn altijd mensen die helder genoeg zien om opportuniteiten uit calamiteiten te halen. Zulke mensen moeten we koesteren en steunen.

Maar we mogen niet vergeten dat er ook verliezers zijn. Niet iedereen zit comfortabel betaald thuis als kluizenaar te werken en te wachten tot het overwaait. Wie thuiswerkt en klaagt over de kinderen, moet beseffen dat dat het minste kwaad is.

Armoede-drempel

Volgens statistiek Vlaanderen bedroeg het gemiddeld persoonlijk netto-inkomen vorig jaar in Vlaanderen 1.787 euro. Wie technisch werkloos is, valt terug op 70% van dat loon. Voor een alleenstaande lag de Belgische armoede-drempel in 2019 op 1.230 euro per maand, voor een gezin met twee volwassenen en twee kinderen op 2.584 euro per maand.

Met andere woorden, wie iets onder het Vlaamse inkomens-gemiddelde verdient, komt al snel op of onder de armoededrempel. Als je al het geluk hebt dat het bedrijf niet sluit of reorganiseert. Dat zijn mensen die zich de Covidtijd niet als een rustige thuistijd of mij-tijd zullen herinneren.

Covidpopulisme

Naast winnaars en verliezers zijn er de covidextremisten aan beide zijden van het spectrum die voor verdeling zorgen. Voor de ene is enkel de volledigste lockdown de juiste maatregel. Terwijl het andere uiterste soms zelfs de minste maatregel afwijst of weglacht. Voor dat laatste hoef je geen complot-denker te zijn, al zitten die meestal daar.

Covid-populisme maakt het debat onmogelijk

Die covid extremisten zijn covidpopulisten. Ze stellen eenvoudige oplossingen voor, voor moeilijke problemen. Zonder rekening te houden met vele andere factoren en gevolgen van hun voorstellen.

Covid populisme maakt het debat onmogelijk. Wie genuanceerd wil debatteren, wordt weggezet als karikatuur van het andere extreem. Kijk maar naar wat prof. Lieven Annemans overkwam. Zijn verhaal was te genuanceerd voor de lockdowners. Met Joël De Ceulaer als aanvoerder, werd Annemans live tijdens De Afspraak op Canvas afgemaakt. Een ontluisterend en beschamend stuk televisie.

Terug naar school

Vandaag ent dat debat zich op de heropening van de scholen. Een maatschappelijk belangrijke keuze. Volgens de ene is het een absolute aberratie dat de scholen opnieuw openen. Scholen heten er de motor van de epidemie. Volgens de anderen is het een schande dat de vakantie met een week werd verlengd. En ja, beiden claimen ze uiteraard de cijfers en de wetenschap aan hun kant te hebben.

In een interview op Doorbraak geeft dr. Inge Van Trimpont van de permanente ondersteunings-cel van de CLB’s Gemeenschapsonderwijs aan, dat er veel nuance zit op de besmettingen in het onderwijs. ‘90% van de besmettingen die we achterhalen, blijkt buiten de schoolmuren te gebeuren. Ofwel in de gezinssituatie, ofwel bij het uitoefenen van vrijetijds-activiteiten. Men kan dus niet zomaar zeggen dat scholen de motor van deze epidemie zijn,’ zo zegt Van Trimpont. ‘Eerder voelen scholen de gevolgen van wat er in de samenleving gebeurt.’

Genuanceerd verhaal

Ook in dit genuanceerde verhaal kan je argumenten lezen voor het openen of sluiten van de scholen. De scholen open houden is in de eerste plaats een politieke keuze. Ja, thuiszitten is beter om de epidemie te bestrijden. Maar is het gevolg niet erger dan de kwaal voor de kinderen? Kwetsbare kinderen zouden levenslang de gevolgen van school-sluitingen voelen. Hoeveel gemiste kansen zijn dat? Dat is te veel nuance voor covidpopulisme.

Afwegen welk kwaad of goed het zwaarst doorweegt, dat kan wetenschap niet. Daar hebben we politici voor verkozen. Die moeten achteraf hun keuzes verantwoorden voor de kiezer. De scholen doen grote inspanningen om het onderwijs mogelijk te maken. Populistische pleidooien zorgen daar enkel voor onzekerheid.

Volwassen debat

Vlaanderen wordt in deze crisis op wel meer interne fouten gewezen. Maar ook op deze: we hebben geen volwassen debat cultuur. Het is niet mogelijk een genuanceerd standpunt in te nemen over de covid-maatregelen. Je wordt weggezet als ‘debiel’ en ‘misdadiger’. En dat is jammer. Want er valt wel wat te zeggen over die maatregelen. Zelfs over het wettelijk kader.

Het interview met Mattias Desmet lezen, strekt tot aanbeveling. Dat is een volwassen discours. Maar ondanks zijn waardevolle analyse is vooral hoon zijn deel. Er wordt niet geluisterd, enkel gescholden op wie anders denkt. Typisch Vlaanderen.

Burgerzin

Wie nu tweet over burgerzin en zich aan de maatregelen houden, zou misschien best dezelfde burgerzin aan de dag leggen in het publieke debat. Je hoeft het met niemand eens te zijn. Maar ga in gesprek in plaats van dat intellectueel oneerlijke spel van schelden, neersabelen en media-processen voeren.

De echte vraag is waarom Covid-19 ons niet één maakt

De echte vraag is waarom Covid-19 ons niet één maakt. In tijden van nood vorm je toch één groep, en trekken ons er samen door. In Vlaanderen lukt dat blijkbaar niet, dus ook in België is het problematisch. Enkel de Rode Duivels kunnen de schijn van eenheid wekken, in een crisis lukt dat niet.

Maandag

Maandag begint het hele spel opnieuw. Als de cijfers stijgen, komt het door de scholen. Dan krijgt Ben Weyts gegarandeerd opnieuw een brief tot zich gericht in een krant. Dan duikt het covid-populisme op: makkelijke oplossingen voor ingewikkelde problemen. Voor covid mag dat. Blijkbaar.

Pieter Bauwens

CENSUUR VRIJE  Commentaar

Beste Heer Hoofdredacteur.

Als U wilt, gebruik dan gerust deze drie voorbeelden uit Djezekes Tijd om inzake         ‘Burgerzin’ het gebrek daaraan te illustreren. Want, Burgerzin, da’s iets voor menseneters.

We schrijven midden de ja       ern ’80 van vorige Eeuw. Halfweg de drukke voormiddag op bureel, leeg stationsplein onder onze neus. Parkeren is er – succesvol - sedert kort inderdaad VERBOTEN. Plots loopt alles ordeloos vol met joeende schooljeugd. Alles op stelten. Bierflesjes, eenmaal leeg, gaan tegen e gevels. Mijn medewerkers kijken naar elkaar. Wat nu? Ik bel toch de (neiwe) Commiesaire? En wat krijg ik via de versterker voor antwoord? Wie dat ik wel denk te zijn om Zijne Eminentie daarvoor te storen? Ja Maar, Commisare, ik dacht burgerplicht en zo: moeten die gastjes m/v nu niet op school zijn? Antwoord: boehouderke, doede gij nu maar Uw wrek, ik doe wel het mijne.       

Resultaat: na 3 kwartier nog altijd vollen bak. En toen moesten die allemaal ….gaan eten…’t Was noen en de soep ging anders koud worden…

Voorbeeld 2. Zelfde periode. Spreekzaal vol schoon volk. Secretareske roept me dringend naar benedenen. Twee mij onbekende ‘dames’ vragen giechelend mijn        handtekening dat ze bij ons om werk zijn komen vragen. Zo maar? Nee, hoor: heb jullie niet gevraagd en hen nu geen tijd. Deur amper in ’t slot, of daar rinkelt de telefoon. Die van ’t Syndicaat. Waarom etc, etc. en dat ie mij dat dat wel ging afleren. Want anders zouden dat koppel hun dopgeld verliezen…

Derde geval. Zoon pas aan de Unief. Of z’n vriendinnetje een afspraak kon krijgen. Puur informatief over de realiteit va het zakenleven van elke dag. Op de afspraak verschint ’n lieftallig jong ding, koket, charmant, maar zwart als Mollekes gat. Allez dan maar.Vooruit met de geit. Na 3.-4 zwarte koffies en een eeuwigheid: wat is haar besluit? Nie veel. Dat ik bedenkt ben. IJskoud afscheid. Dezelfde avond nog telefoon van zoon-lief. Waarom ik zo brutaal was geweest? Heel Antwerpen zat onder haar tranenvloed. Wabblief? Haar aangeraden goed haar best te doen, diploma op tijd, ezn om dan met de hier opgedane kennis en ervaring het lot van haar eigen volk te gaan verbeteren…

Mis Piet. Totaal naast de kwestie…

Dacht ik toen; z’heeft het misschien ut gemaakt. En zit hij nu door mijn schuld zonder lief…

Jaren later heb ik daar de rest van geleerd. Tot Belg genaturaliseerd d …en via loverboy in de Pelikaanstraat terecht gekomen.

Digitalia

*