1788

298 - DOORBRAAK VANDAAG OVER DER KAPGESEZEN TSJEVEN OVERZETBOOT NAAR DE HADES VAN HET LAND COBURGIA

**

*

Dinsdag 14 juli 2020

*

VOOR GESCHRIJFSEL

**

*

Kalm manhaftig kampt de grijze zeeman met de storm – splijtend ’t allenante kraakt en spijt de broze wand… ‘Sloepen af’ gebiedt hij ‘En Walen eerst’….

Ach, weer een nutteloze jeugdherinnering die mij zo levendig mogelijk voor de geest komt als ware ik er zelf bij aanwezig geweest…

 *

Actualiteit, Analyse

Wouter Beke

**

foto: ©Belga

https://outlook.live.com/owa/?path=/mail/inbox/rp

*

Overleeft het ministerschap van Wouter Beke de zomer?

Wouter Beke versnelt ondergang CD&V

*

De CD&V is er aan de afrekening met Wouter Beke aan de gang. Er hangen donkere wollen boven de partij. Ze botst tegen haar electorale ondergrens. Christendemocraten vielen samen met de NV België, nu dreigt de partij samen met het federale koninkrijkje ten onder te gaan. De nakende stemming over de ‘versoepeling’ van de abortuswetgeving hypothekeert bovendien de kans op slagen van de Arizona-coalitie. De communicatie van Joachim Coens stak schril af tegen de houding van Bart De Wever.

Wouter Beke naar de exit

Voor zijn belabberde aanpak van de coronacrisis ligt de positie van Vlaams minister van Welzijn Wouter Beke (CD&V) zwaar onder vuur. Volgens Het Nieuwsblad is zijn positie zo precair dat de partij op zoek gaat naar een elegante uitweg. De kritiek op zijn aanpak gaat niet meer liggen. Eerst was er Margot Cloet – topvrouw van Zorgnet-Icuro – die in de media moest aandringen om ‘een globale werkgroep’ op te richten. Uit getuigenissen van de corona-commissie in het Vlaams Parlement blijkt dat Wouter Beke de alarmkreten van de woonzorgcentra aanvankelijk niet ernstig nam. Ook is men in de partij niet vergeten hoe Wouter Beke in oktober van vorig jaar zichzelf tot minister bombardeerde, tot groot ongenoegen van een flink deel van de achterban.

Uit de laatste peilingen blijkt dat de partij van Beke op een bodemkoers van amper 11,8% zit

Binnen zijn eigen partij wordt hem vooral een gebrek aan betrokkenheid, inlevingsvermogen en vakkennis verweten. Welzijn is steeds het departement geweest waar de CD&V zich op heeft kunnen profileren. Het departement zou wel eens vlug voor heel wat electorale ellende kunnen zorgen. Uit de laatste peilingen blijkt dat de partij van Beke op een bodemkoers van amper 11,8% zit. Mogelijke verkiezingen zouden de partij in een existentiële crisis kunnen duwen. Een uitweg uit de impasse bestaat erin dat Wouter Beke gouverneur van Limburg wordt.

Belabberd optreden van Joachim Coens

De onvrede binnen de partij gaat over meer dan het optreden van Wouter Beke. Volgens insiders zouden de topministers naast elkaar werken en is het bovendien onduidelijk wat de strategie van de partij momenteel is. Ook de matte indruk die de nieuwbakken voorzitter Joachim Coens geeft, maakt de crisis nog acuter. Bij de poging om een federale regering op de been te brengen, loopt hij er wat verweesd bij en straalt hij vooral machteloosheid uit.

Zo onderbrak hij de regeringsonderhandelingen omdat de liberalen een stemming over de versoepeling van de abortuswet in het parlement willen. Nog geen dag later zat Joachim Coens gedwee weer aan de onderhandelingstafel, terwijl het ernaar uitziet dat de Kamer nog voor de vakantie zal stemmen over de versoepeling van de abortuswet. Coens stond met de broek op de enkels.

De reden dat Joachim Coens als voorzitter verkozen werd boven de veel dynamischere en flamboyante Sammy Mahdy is dat de partijkaders vooral uit bejaarden bestaan. Veel van deze mensen kozen voor de ‘rustige’ aanpak van Coens, met alle gevolgen vandien. De kans is reëel dat de partij grotendeels uitsterft nog voor ze electoraal wordt gedecimeerd.

Vijfde wiel

De partij kan maar niet wennen aan haar rol als bankzitter. Jarenlang was de partij in Vlaanderen incontournable, momenteel mag ze blij zijn als ze erbij hoort. Decennialang leverde de partij de eerste ministers van dit land, verdedigde ze de Belgische status quo, was ze de partij van het midden en vergroeid met de macht.

Niemand weet nu nog waarvoor de partij staat

De verschillende staatshervormingen – die van België een onbestuurbaar kluwen heeft gemaakt met een versplintering van bevoegdheden en een overdaad aan regeringen en ministers – zijn een product van de vele compromissen die de partij sloot. De partij verkocht haar ziel en haar principes totdat de christendemocraten tot de invertebrata gingen behoren. Niemand weet nog waarvoor de partij staat. Manu Ruys – voormalig hoofdredacteur van De Standaard – omschreef de CVP – de voorloper van de CD&V – als de partij van de ‘zelfbeschadiging’. De CD&V steekt nog een tandje bij en kan gerust als de partij van de zelfvernietiging worden beschouwd.

Ongeloofwaardige achterkamerpolitiek

In Het DNA van Vlaanderen omschrijft Jan Callebaut de CD&V als de partij die geen leiding meer kan geven. De partij wordt volgens Callebaut niet meer geassocieerd met open, vooruitstrevend, dynamisch, krachtig, vernieuwend, charismatisch en inspirerend. Ze wordt ook niet meer als succesvol en eerlijk beschouwd. De partij heeft intussen op communautair vlak al haar principes verraden en heeft ten koste van alles gekozen voor de macht. Volgens Callebaut werd de CD&V door de Vlamingen geassocieerd met ‘menselijk’ maar dat zal na de desastreuze doortocht van Wouter Beke op het departement Welzijn ook wel flink aangetast zijn.

Volgens Callebaut moet de CD&V ‘eerlijker’ zijn. De partij moet transparant en eerlijk communiceren. De CD&V geeft de indruk dat de problemen in beperkte cenakels kunnen worden opgelost. ‘De achterkamerpolitiek is nefast voor de partij’. Wouter Beke en Kris Peeters vormen het gezicht van de ongeloofwaardige achterkamerpolitiek.

Het communicatief gestuntel van Joachim Coens over de nakende stemming over de versoepeling van de abortuswetgeving stak schril af tegen de open, offensieve houding van Bart De Wever die van de abortuskwestie een breekpunt maakte. De CD&V heeft andermaal verzaakt om duidelijke taal te spreken en verkoos voor een schaamtevolle aftocht om de kool en de geit te sparen. Ze verkoos om de kansen voor een mogelijke Arizona-coalitie gaaf te houden. Joachim Coens liet zich door Bart De Wever de kaas van tussen het brood nemen.

Versplintering en doodstrijd

De spectaculaire achteruitgang van de drie traditionele partijen in Vlaanderen – de Open Vld, de sp.a en de CD&V – verzinnebeelden de doodstrijd van België. Samen waren de drie partijen in 2004 nog goed voor 65,54% van de stemmen. In 2019 viel deze score terug tot slechts 38,6%.

Vooral de electorale achteruitgang van de christendemocraten is dramatisch. Als er vandaag verkiezingen zouden zijn, dan zou de partij nog geen derde van de stemmen halen in vergelijking met 1971.

De partij heeft haar ziel en principes verkocht om België te laten voortbestaan

Net als België zal de CD&V bij de volgende verkiezingen moeten knokken voor haar voortbestaan. Als de partij verdwijnt, rest er nog een versplintering aan lokale bastions en baronieën. De partij heeft haar ziel en principes verkocht om België te laten voortbestaan. Nu België dreigt te verdwijnen, gaat ze mee ten onder.

Julien Borremans

*

NA GESCHRIJFSEL

*

O ja, de ‘versoepeling’ der juridische verdierlijking der vruchtafdrijving dreigt in de soep te geraken…

Wat wordt het nu?

Eieren of jong?

Uitbreiding van DRIE tot VIER jaar na de geboorte? The question is ‘to be or not to be…’ Eenmaal moet de beslissing vallen. Na het spreiden der dijen moeten die gesloten worden vooraleer het leven kan verder gaan? Wat er ook van zij: vóór de vrucht naar de Lagere School moet, moet er beslist worden, naar de vuilnisbelt of naar de Juf.

Het zal je kind maar wezen… Wat weet die ervan, die Schudde Spier uit Devonshire. Waar bemoeit die zich toch mee? Was hijzelf dan niet baas geweest van de eigen buik? Hij at en drink toch wat hijzelf koos? Ook in het poepen had de toenmalige Overheid niets in de pap te brokken! William toch! Waar zaten toch je gedachten toch?

Der Tsjeven ondergang met in de voor- of nasleep het kapseizen van de Coburgua-Belgica.…

Want dan is er nog de smerige oplichtings-drol van de Arco-Affaire ‘Spaarders’ waarover niemand nog spreekt maar tot in het Stemhokje de tanden op elkaar geklemd houdt. Speciaal vooral de meer dan 800.000 van de trouwste achterbanners die al vele jaren de slaap voor laten omdat ze kunnen fluiten naar hun zuurverdiende spaardcentjes die hen met listen en lagen ontfutseld werden door hun eigen ‘Voormannen’ .

Loon naar werken dus.

Zelfs even geluidloos als de moordenaars van de Bende van Nijvel, eveneens voorzien van Koninklijke raddraaiers op de achtergrond.

-

Met de broek tot op de enkels…. In onze vroegste jeugdjaren speelden we als kind op de boerenbuiten met de kaarten ‘Broek van ’t Gat’. Gelieve dat vooral niet letterlijk te nemen want alles verliep deftig en onder Moeders ogen. De naam van het spel verried alleen, dat de verliezer alles waarvan hij hield en op zak had, diende af te staan aan de winnaar. Om erbij te huilen…

Wat wij als brave Christelijke schoolkinderen onszelf aandeden, zo doen het nu de al even Christelijke Meesters ons voor. Maar alleen: ze straffen niet zichzelf als verliezers, maar hun eigen achterban die als weerloze weeskinderen zullen achterblijven.

De Oude Romeinen wisten het al. ‘Vae victis’. ‘Wee de Overwonnene’.

En de overwonnenen, dat zijn de winnaars van 1302. Jan-met-de-Pet en zijn Lisa.

-

Zeer tussen haakjes. Ik was precies een dag te laat om de versleten Leeuwenvlag in de tuin te laten vervangen voor Elf Juli. Die wappert daar al sinds we terug zijn uit Italië. Een lichttoren bij de haven-ingang heeft er niets aan. Volgens mij vooral dienstig om heel de buurt de windrichting aan te geven vooraleer ze de weg opgaan of thuiskomen. Iets waarvan ook de lege reizigerstreinen die met ‘n aan razernij grenzende snelheid een paar meter boven de grond om het kwartier voorbijrazen. De vlag toont, zowel in letterlijke als in overdrachtelijke wijze de juiste weg aan. Volg de wapperende vlag en er zijn niet eens meer geïmporteerde flamboyante Sammy Mahdy’s meer nodig.

Baas in eigen buik ? Maar veel beter is Baas in eigen Erfgoed.

-

Een harde maar (bijna) correcte diagnose van De Tijd. Maar soit, de conclusie blijft. Niet alleen het duizendmaal verwenste verdrukkings-apparaat dat België heet, is goed voor de sloop, maar duizend maal meer àl de zogezegd ‘Staatsdragende Kleurpartijen’ zijn dat ook. Ergo, hun samenstellende elementen zijn vergif voor de natuur. Zodat er zelfs geen moer van kan herbruikt worden als mest. Zelfs in het vuur gooien is geen oplossing want de uitstoot of zelfs de as zijn levensgevaarlijk.

-

Tot zover de diagnose over dode lijken. Maar de oplossing gaat hem over de levenden, de burgers van dit land.

**

‘En hier stoppe ik, dat een ander nu maar verder dichtte’, zo dichtte ooit de dichter van Boerke Naes. “Het was geen leeuwenherte, maar toch ’t en was niet dwaas”.