https://nl.wikipedia.org/wiki/Marie_Jos%C3%A9_van_Belgi%C3%AB

*

(*) ‘Ultimo’ is het Italiaanse woord voor ‘de Laatste’ (ipv ‘Primo’ of ‘Secundo’ voor de Eerste of de Tweede). Ik heb deze uitdrukking leren kennen door weer eens ’n andere Coburger Grootheidswaanzin dame (van Lichte Zeden) te leren kennen, namelijk Marie José, zuster van Leopold III, de laatste koningin van Italië. Ze was (zoals     algemeen gekend) o.a. de aanhoudster op niveau van fascistenleider Benito Mussolini, waardoor ze bij hem voorspraak verkreeg zodat haar broertje bij de Grootste Führer aller Tijden op de koffie kon komen…

Wat hem na de oorlog zijn kop heeft gekost. Ook haar kostte het de Kroon (en de centen) want na amper 23 dagen werd het koppel Umberto van Savoye-Marie José van België door de Italiaanse bevolking wandelen gestuurd….

Voor mij dé ideale werkwijze om van dat soort volksraadplegingen het water in de mond te krijgen….Adieu, mercie en tot nooit meer.

 Van ’n toeval gesproken! In vorig nummer van deze blog kwam, moreel gedwongen door de omstandigheden, het weggooiers-gedrag van ons eigen achterop hinkend Coburgia ter sprake. En zie: vandaag zien we dat dit achterop hinken verre van uitzonderlijk is. Woorden wekken, maar voorbeelden trekken. Ongeveer zoals de pestbacillen of de cholerabacteriën.

Tekst en uitleg hiervoor zijn weggekaapt van ‘over het muurtje’. Hieruit valt te leren dat onze Noorderburen heel wat alerter zijn voor wat betreft het slijk der aarde. Zuinigheid is echter ’n karaktertrek die totaal ontbreekt bij alles dat ruikt naar Franse chi-chi met daar bovenop de duivelse grijns van Karl Marx.

Stelt zich alleen maar de vraag hoe lang dat kan duren. is ’n mooie stad… Maar die ligt jammer genoeg niet binnen onze grenzen.

**

‘Brussel’ is Nederlands verzet tegen hogere bijdrage zat

**

*

Geplaatst op 5 november 2019   door E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2019/11/05/brussel-is-nederlands-verzet-tegen-hogere-bijdrage-zat/#more-224546

(Door: Ruud Mikkers)

BRUSSEL – De Europese Commissie heeft er de buik vol van hoe lidstaten als Nederland en Duitsland in haar ogen een valse voorstelling van zaken geven over de nieuwe meerjarenbegroting. Maar dat de bijdrage van rijke landen met miljarden omhoog zal gaan in de periode 2021-’27 ontkent helemaal niemand.

De Telegraaf

„Dien je de belangen van je burgers als je vasthoudt aan een bijdrage van 1% (van de economische omvang, red.)? Ik ben er niet zo zeker van”, besluit Gert Jan Koopman, directeur-generaal Begrotingszaken van de Commissie in Brussel zijn toelichting op plannen voor de nieuwe meerjarenbegroting. Het is erg ongebruikelijk dat EU-topambtenaren zich openlijk uitspreken over gevoelige onderwerpen, maar kennelijk zijn de frustraties over de gang van zaken zo hoog opgelopen dat er terug gemept moet worden.

Onderhandelingen over een nieuw meerjaren-budget lopen al 1,5 jaar, maar vorige week zorgde gelekte cijfers aan de hand van Duitse berekeningen voor onrust. Bijdrages van landen als Duitsland en Nederland dreigen met vele tientallen procenten omhoog te schieten als de bijdrage wordt opgeschroefd tot 1,11 procent van de Europese economie.

Toveren met getallen

In het geval van Nederland zou de bijdrage in 2027 uitkomen op 13 miljard euro. Een valse claim, aldus de Commissie, die uitkomt op een bedrag van 7,67 miljard euro (tegenover 5,24 miljard voor volgend jaar). Hoe is dat aanzienlijke verschil te verklaren? Iedereen lijkt vrijelijk te kunnen toveren met getallen, naar gelang de politieke boodschap die er moet worden afgegeven.

Allereerst rekent de Commissie niet, en Nederland wel de douaneafdrachten mee. Voor volgend jaar is dat bijna 3 miljard euro. Volgens Europese regels komen deze inkomsten rechtstreeks toe aan de EU, het is een zogeheten eigen middel. Dat is zo geregeld omdat Nederland het geld int, omdat het toevallig aan een Europese buitengrens ligt en met de Rotterdamse haven een toegangspoort tot de interne EU-markt heeft. Nederland betwist overigens niet dat de EU dit geld toekomt, maar neemt het wel mee in eigen overzichten van de afdracht om te laten zien wat er binnenkomt.

In de tweede plaats rekent de Commissie voor 2027 met het huidige prijsniveau, terwijl de hogere cijfers zijn gecorrigeerd met inflatie en economische groei. Over een periode van zeven jaar betekent dat miljarden verschil.

Achterhaald

Wat de discussie nog ingewikkelder maakt, is dat het begrip nettobetaler volgens Koopman volstrekt achterhaald is. In de oude EU ging geld vooral naar landbouw- en regionale ontwikkelingsfondsen, het is vervolgens relatief makkelijk te berekenen wat een lidstaat terughaalt.

Maar in toenemende mate wordt er geld uitgegeven aan zaken die minder makkelijk meetbaar zijn. Hoe bereken je in welke mate Nederland profiteert van gezamenlijke bewaking van EU-buitengrenzen? Of van de bouw van een Europese supercomputer, bedoeld om bij te blijven in de technologierace met de VS en China? Of gezamenlijk klimaatbeleid?

Sowieso staat buiten kijf dat Nederland als exportland bovengemiddeld profiteert van de interne markt, en dat is echt niet alleen voor de multinationals belangrijk maar ook voor het MKB. De Commissie becijfert dat voor de periode 2021-’27 jaarlijks gemiddeld een bedrag van 84 miljard euro verdiend wordt dankzij de interne markt, wat overeenkomt met 9,46% van de Nederlandse economie.

Maar er zijn ook landen die nog meer uit de interne markt halen en waarvan de afdracht toch minder hard stijgt. Een politieke deal zal dan ook nog wel zeker een half jaar op zich laten wachten, verwachten betrokkenen.

 Een bijdrage van E.J. Bron, zelfs ’n Nederlander, die kan tellen. Maar er is meer. Daarover morgen straks het neusje van de zalm bij de mosterd van Christine Keeler, bijgenaamd La Garde, de EU –IMF & ECB maîtresse uit Straatsburg die de wereld ons benijdt..

Donderdag 7 November 2019