O U V E R T U R E  

OPUs B A R D O L LI N O

(A N DANTE)

Me dunkt de ware bedoeling van de eigen Grote Verlichte Verstanden, maar ook van de Hoger Geplaatste EU van gans het Avondland te hebben doorgrond. Zoals in voorgaande stukje aangetoond: bij de Brexit Michel Banner, een Fransman,  benoemen als onderhandelaar met de erfvijand Engeland: als voorbeeld van wereldvreemdheid kan dat tellen!

Tot hiertoe dacht ik dat ‘Weg met ons’ een van die later nog met de dood te bestraffen slogans was van Het Eigen volk Eerst, maar blijkbaar zit de kwaal veel dieper. Eenmaal Europa herleid tot een soort Land vol Torens van Babel, waar niemand nog iemand verstaat, is de weg geëffend voor Iets Nieuws. Waar we nog blij zullen mogen mee zijn, als het enkel een soort Amerikaans wordt met de warme patat in de mond. Maar de tekenen wijzen p veel erger. Van de meer dan 200 ‘nieuwe’ talen, is er niet één met Angelsaksische roots…

Daarbij vrees ik voor ofwel het Arabisch of het Turks voor volgende generaties. Het wordt dus, na de Toren van Babel, de Zondvloed…

Toch raar dat alles wat vandaag voor de deur staat, reeds voorkomt in dat vervloekte Boek der Wijsheid…

*

Andere taal op School

“U spreekt thuis toch wel Nederlands met uw kind? ”, vroeg de lerares Nederlands hautain aan de moeder van een Joegoslavische klasgenoot. Het was in 1982, en de lerares was nog bezig haar studie Nederlands af te ronden – een pijnpuntje voor de vrouw die op het gymnasium lesgaf onder voorwaarde dat ze haar doctoraal examen zou halen.

De klasgenoot was een afgestudeerde biologe. En echtgenote van een arts. Vloeiend in meerdere talen – maar niet in het Nederlands. Toch zette ze de lerares op haar plek: “Mijn echtgenoot en ik spreken thuis met onze dochter de taal waarin wij zijn afgestudeerd.” En die taal was niet het Nederlands. Exit lerares.

Het is het domste wat je van migranten

kunt eisen: dat ze thuis een taal spreken met hun kinderen die ze zelf niet beheersen. Hoe kun je communiceren met je kind, als je zelf geen basiswoordenschat hebt in wat ook voor jou een vreemde taal is? Als je het verschil tussen ‘hebben’ en ‘zijn’, ‘de’ en ‘het’ niet weet? Kinderen leren met gemak meerdere talen tegelijk, maar als ze die leren met de hulp van mensen die zelf de taal niet beheersen, wordt er meer kwaad dan goed gedaan. Het leren van de taal moet je overlaten aan de plek en de mensen waar die foutloos geleerd kan worden: op school, door kundige leraren. Tot mijn schrik woedt in

Vlaanderen de discussie of vreemde talen een plaats moeten krijgen op het schoolplein en zelfs in het klaslokaal. De verplichting om op school Nederlands te spreken, zou contraproductief werken. Je vraagt je af of mensen die dit soort waanideeën ontwikkelen, enig verstand van communicatie hebben. Of ze niet misschien toch contactgestoord zijn? Dé manier om te communiceren, dé manier om te integreren, dé manier om succesvol te zijn, is door de taal van het land waarin men woont, te beheersen. Het is een misdaad dat kinderen grootgebracht worden zonder dat ze die taal foutloos spreken en behendig zijn in het vinden van woorden, het maken van zinnen en het communiceren met hun landgenoten. Voor de goede orde: met landgenoten bedoel ik niet alleen mede-migrantenkinderen maar ook andere Vlamingen.

In Nederland valt het iedereen op, zelfs politici van migrantenpartijen, dat de jonge generatie   migrantenkinderen   slechter Nederlands is gaan spreken. Je kunt er trots op zijn dat je de taal van je ouders’ land van herkomst goed beheerst en ‘schijt’ hebben aan je Nederlandse taalbeheersing, maar het helpt je niet voort in de maatschappij.

Dat kinderen en hun ouders daar niet bij stilstaan, is één ding. Dat politici en onderwijzers daarin meegaan in plaats van te hameren op correcte en voldoende beheersing van het Nederlands, is een schande. Sterker nog, ik durf te stellen dat het kindermishandeling is om je kind de Nederlandse taal niet bij te brengen. Hoe moet hij/zij later in de samenleving functioneren? Hoe gaat hij/zij een opleiding volgen? Hoe denkt hij/zij later een baan te vinden? Meertaligheid is een zegen. ‘Elke taal die je spreekt maakt dat je een extra mens bent’ luidt een Turks gezegde. Nou ja, iets in die trant in ieder geval. Elke Europeaan ervaart hoe fijn het is om het Duits, Frans of Engels te beheersen alleen al als je in die landen met vakantie bent. Is het dan niet vanzelfsprekend dat je op school de taal leert spreken die de voertaal is van het land waarin je woont? Hoe

kan het dat in het onderwijs besloten wordt om ook andere talen in het klaslokaal te onderrichten? Hoe kan het dat leraren niet ferm optreden tegen dit besluit? Hoe kan het dat politici zelfs maar denken hier goed aan te doen? In Nederland kregen migrantenkinderen in de jaren zeventig OETC – oftewel Onderwijs in Eigen Taal en Cultuur. Dit omdat er een veronderstelling heerste dat migranten ooit zouden teruggaan naar hun land van herkomst; we weten allemaal wat

de werkelijkheid is geworden. OETC is afgeschaft. In plaats daarvan hadden migrantenkinderen natuurlijk extra Nederlandse taallessen moeten krijgen. Dat was in die jaren niet nodig, we leerden het vanzelf wel. Er was nog geen satelliet-tv die de hele dag Turks het huis in straalde, er was geen internet dat Turkije dichterbij bracht en er waren gewoon geen andere kinderen met wie je Turks zou kunnen spreken. Mijn generatie is goed terechtgekomen – ik beheers deze taal dusdanig dat ik er zelfs mijn brood mee

kan verdienen. Ook de jongere generatie verdient die kans. En die kans krijgt ze alleen als op de enige plek waar kinderen Nederlands kunnen leren, op school, alleen Nederlands wordt gesproken.

Ebru Amar

*

T E  O N T H O U D E N

OP ONZE VASTE SCHIJF

In die zin heeft een zekere Ebru Amar (zie artikel hierboven), zo te zien, zelf een vreemdeling, nog gelijk ook. Gratis hoog opgeleide immigranten kunnen (bij uitzondering) een zegen zijn voor hun Gastland. Het probleem is alleen dat die dan de plaats innemen van eigen mensen die misschien niet de kans zullen gekregen hebben die studies te betalen…

Hoog opgeleide immigranten zouden er mijns inziens dus best aan doen, de bij ons opgedane ‘verrijking’ aan te wenden in hun herkomstanden. Om daar deze ‘verrijking’ te verspreiden onder zoveel mogelijk begaafde mede-landers.

Op die manier kunnen de Europeanen best de openstaande schuld van de vroegere roof-kolonisatie afbetalen. Het goud blijft geroofd, maar we geven er talent voor in de plaats terug…

*

(Hemelreiker)