|
***
Donderdag 5 november
Zon 7u40-17u11
H Odrada van Balen
*
*
*
EIGEN LOF MET EEN REUKJE AAN
U had er waarschijnlijk niet op gelet, maar op deze blog zijn we reeds in het Derde Millennium aanbeland. Gisteren 3 oktober 2015 verscheen het eerste nummer van de drieduizendste jaargang. Dat volgde inderdaad logischerwijze na nummer 2.999.
Graag noch bloemen noch kronen, en al zekerlijk geen suikerbonen…. Want, om het met de woorden van Boer Clercq te zeggen (zij het met heel wat minder talenten), het motief is ‘stille voortdoen’. Dromen, denken, doen en volhouden, dat was het toch, hé!!!
Het Grote willen, en daar met stukjes en beetjes aan werken, dat was ook het devies van Meester G. Gezelle, de Vlaamse Dichter bij uitstek. Een liedeken proberen, en blij zijn als ik dat liedeken kan. Een luchtkasteeltje bouwen van eigen makelij, met de actualiteiten van elke dag.
Ja, zich op de sterren richten, om naar de sterren te reizen: per astrum ad astra, dat werd ons van jongsaf van op de collegebanken ingehamerd. Met als brandstof de moedertaal in het land der Vaderen.
Mijn ‘Imperium’ is op het einde van de rit wel nog een miljoenste van dat van Boer Clercq, maar ik voel mij er iedere dag meer en meer in thuis. Ben zelfs door de zon in dit heerlijke land, afgeraakt van mijn reuma. Dit scherm voor mijn neus is aangepast aan mijn beperkingen, en is trouwens het enige scherm waarachter ik me nog kan verbergen. Zelf in mijn eigen auto rij ik mee als… blinde passagier. Maar het scherm gehoorzaamt nu al een tijdje aan mijn stem (via Dragon) en draait op het gratis gedownloade Windows 2010. En daarenboven is zij die mijn zorgen niet deelt maar ze wegneemt, in de bres gesprongen om de vele storende schrijffouten zoveel mogelijk te verbeteren.
Want Digitalia is geen Guido Gezelle en al zekerlijk gene Boer Clercq. Hij is alleen een klein blogschrijverke die de wereld wil verbeteren en dus eerst bij zichzelf begint…. Hij hoopt dat nog in lengte van jaren verder te kunnen doen.
Digitalia is al tevreden als hij hier en daar een monkellach krijgt, of als er ook maar ene Vlaming ontdekt dat hij of zij door deze Blog te volgen zich weer herinnert als Vlaming geboren te zijn. En Vlaming blijft, zo God hem Vlaming schiep.
Dat ik vooral fier ben te kunnen aantonen dat Vlaming zijn voor altijd onlosmakelijk verbonden is met de taal en het Geloof onze Vaderen. Daar, zegt de Dichter, waar men geen kleinheid kan ontwaren….
*
EINDE
*
|
