*

*

Even geduld. Busje komt zo…..

*

INLEIDING – HOOFDSCHOTEL - UITGELEIDE

Er is een tijd geweest, trouwens nog niet zo heel l lang geleden, dat hier ezeltjes rondliepen. Letterlijk en figuurlijk werkezels. Gelukkig voor die beestjes, zijn die vervangen door dat soort rare bromfietsen met cabine en laadbakje. Je rijdt er het land mee rond, hebt geen rijbewijs nodig noch technische inspectie en zo lang het benzine opgegoten krijgt, blijft het rijden en lasten versleuren van A naar B..

Ach, het is een beetje vulgair, maar in het verre West Vlaanderen bestaat er een gezegde, dat iets is om een ezel in zijn klokkenspel te bijten. Begrijpt ii waarom die beestjes zich gelukkig mogen achten hier uitgestorven te zijn?! Die ‘provider’ van ons, heb ik aan de telefoon gezegd, is de opvolger van zo’n ‘asino’.

Bij die ‘Provider’ dus van het Internet neemt nu zelfs de telefoon niet meer op. Niet als we bellen met ons Italiaans nummer, en nog minder als we daarvoor, een en al valse hoop, ons Coburgs nummer gebruiken. Misschien helpt het als we eerst naar Canossa gaan?! Misschien is die man geen ‘asino’ (ezel), maar een ‘cretino’, een schurk dus.

Deze middag zijn we, omdat de vrienden ons op een afscheidsmaal hadden uitgenodigd, uit eten geweest. Doen we heel zeker geen tweede keer. Drie keer duurder geworden dan verleden kaar. Kwaliteit? Zelfs de varkens daar bij jullie zouden zich vol walg hebben omgedraaid. Een geroosterd (verbrand) sneetje van een soort Frans stokbrood, doorweekt van de olijfolie met daarop vijf stukjes van 1 vierkante centimeter tomaat. E 5,-, service niet inbegrepen. Een soort gebakken (?!) visje, veel te jong slachtoffer geworden van zee-piraten in Bangladesh en een glaasje Classico d’ Orvieto: met dat geld eet je in de Pomme D’Or in Oudenaarde een koningsmaaltijd.

Maar ja, de Holiday Dinges staan altijd een beetje chiquer.

Och, normaal zouden wij dat ook zonder klagen ondergaan hebben, maar dat gebrek aan contact met de buitenwereld begin ons een beetje te doen hallucineren. Ofwer zie ik de groene lichtjes staan sleuteltjes van dezelfde ‘Provider’, daar waar bij ons thuis alles doofstom blijft, of hoogstens bij momenten oranje uitslaat.

Wacht maar, denk ik bij mezelf: morgen tegen de middag komen er andere vrienden, waarvan de man communicatie-specialist schijnt te zijn. Ik zal die mensen bezweren, hier een zaak op te starten, die de Italianen eens zal leren wat ‘Providen’ is. En lang                                                                                                           voor de Guardia Fiancaria ons voor deze fraude zou op het spoor gekomen zijn, zouden wij, net als de vele bootvluchtelingen, al lang de pijpen en het land uit zijn. ’t Is toch waar!

*

En dan is er nog iets. Op Kos, dat is amper op 5 Km van de Turkse kust, blijven de ‘bootvluchtelingen’ met honderden toestromen. TV Vlaanderen bericht daar zeer uitvoerig over. Maar over wat hier 500 meter hoger op de hevelflank onder onze ogen gebeurt: geen woord. Wij vragen ons af: of die van hier soms per fiets naar hier komen, want sedert een paar dagen krioelt het in de velden van Negers die als een tang op een varken per fiets de omgeving verkennen. En dat is iets waar de Politie in Coburgia altijd voor waarschuwt: inbrekers hebben de slechte gewoonte, om voordien de omgeving te verkennen. Maar hier houdt de Gemeentepolitie zich voorlopig schuil, en de kazerne van de Carabinieri is opgeheven sedert die Mario Renzi aan het Roer van Staat hangt, zit of staat. Want Renzi is een trouw paladijn van Bruxellabad en Bruxellabad is een trouw paladijn van de Zwarte Amerikaanse Ongelukskater. Die geeft geld aan Bruxellabad om geen enkele Zwarte te weigeren, en Bruxellabad geeft daarvan een paar percentjes aan Renzi en dus aan het Italiaanse Volk. Negentig percent blijft aan de vingers plakken, en tien percent valt in de verkeerde handen….

Gelukkig zijn hier nog Italianen die zonder IPad nog kunnen rekenen, zoals ‘Prroviders’ en ‘Holidays’ en dus, op kosten van hun levensreddende toeristen, voor zichzelf kunnen zorgen.

Wees maar gerust: de dag dat ik Graaf Gaai Koe Herman ontmoet, zullen de gazetten weten wat schrijven!

*

In eer en geweten, de volle waarheid, geheel de waarheid en niets anders dan de waarheid.

(Get) Digitalia

*

EINDE

*