*

.

*

.

*

INLEIDING

Een lieve oude bekende: moet die nog ergens worden voorgesteld? Ik heb het over ons aller JMDD, van Lijst DeDecker, de kuitenbijter van die andere Oostendse Grootheid en Minister van heel de Noordzee en van de aldaar overheersende Winden, twee veel te kleine natuurfenomenen om de grootheid van Vande LaLa Liere te bevatten….

Deze keer put ik mijn wijsheid nog maar eens uit ‘Tscheldt, voor de weinige lezers die daar nog geen abonnement zouden hebben. Rond die andere Grootheid, de Keizer van Berlare is het ook daar al een tijdje windstil gebleven, maar het is de stilte voor de storm….’t Is maar om te zeggen, op Uw qui-vive te zijn, want straks gaan de poppetjes weer aan het dansen en het zou voor Kareltje wel eens de laatste vertoning kunnen zijn….

Geniet even mee, met deze Oostendse in de ‘grote politiek’ ongewenste vrijbuiter, die JMDD eigenlijk altijd geweest is en altijd zal zijn, zo lang hij leeft. Voor mij is hij in ‘Tscheldtt als een adelaar, hoog in de ijle lucht, tussen (zie afbeelding) tweeee afvalbergen van politieke profiteurs, de twee grote kleursyndicaten die er alleen zijn om te kleitjes te verpletteren.

Enne, o neen, persoonlijk heb ik niets tegen de ‘brug-gepensioneereen’ zelf, die individueel van het staats-manna genieten. Wie zou nu een gebraden kieken dat in de mond vliegt, weigeren? Het is een beetje zoals katjes knijpen in het donker, zonder dat Moeder de Vrouw daar weet van krijgt. En zo lang er U maar geen rechtvaardiging gevraagd wordt, nietwaar? Vroeger ging men al die dingen gewoon biechten, ten minste eenmaal per jaar, zo rond Pasen, dus in de eerstvolgende weken. Maar zelfs dàt is nu niet meer nodig. Stelen en katjes knijpen is al lang geen zonde meer, als Uw syndicaat maar zorgt voor rugdekking….

Al eens nagedacht over ‘Geneeskunde voor het Volk’? Iedereen gaat daar gratis op consult, de Ziekenbond betaalt zonder meer de Heren Medicijnmannen. Goed hé?! De Ziekenbond betaalt: met wiens geld? Met peeschijven, soms? Al kan het natuurlijk altijd, dat de Slinxe polletiekers uit eigen zak en uit naastenliefde die kassen spijzen….

Maar allez: ook dàt is geen zonde, want geld van de Gemeenschap, dat is toch geld van niemand? En, als ’t op is, gaan we gewoon toch even een lening aan bij de ECB….

*

MIDDENSTUK

Onder voorname dankzegging

overgenomen door Digitalia bij

http://www.tscheldt.be/eula_sch/eula_index.php?opt=LVE&ord=DESC&lim=50&art=7118&rub=&con=&vv=yes

*

BRUGPENSIOEN, EEN BRUG TE VER

Jean-Marie Dedecker

*

‘…Syndicaten zijn eerder verdedigers van het recht op luiheid geworden dan van het recht op arbeid…’

Brugpensioen is al decennia een historische vergissing. Het wordt misbruikt door alle betrokken partijen. Zwartwerk tiert het weligst waar het meeste bruggepensioneerden zijn. Voor patroons is het smeerolie voor herstructureringen en afvloeiingen op de rug van de belastingbetaler. Voor politici is het een sinterklaasfonds om de gemoederen te sussen bij elke fabriekssluiting, en voor de vakbonden is het geëvolueerd van een sociale noodrem naar een verworven recht. Syndicaten zijn eerder verdedigers van het recht op luiheid geworden dan van het recht op arbeid.

Ze misbruiken het stakingsrecht als chantagewapen om hun eigen politieke macht te vrijwaren: pesten van de werkgever om het wangedrag van de overheid aan te klagen.

Armworstelen om de macht, een machiavellistisch spelletje vergiftigd door profileringsdrang. Het debat over het brugpensioen is een brug te ver. De politieke moed ontbreekt echter om het volledig te laten uitdoven. De kracht van verandering van de N-VA is omgeslagen in het roest van verankering. Er gaat evenveel turbulentie – laat staan kracht – van uit als van de Copernicaanse revolutie van Kris Peeters.

Het nieuwe akkoord over brugpensioen is verwaterd tot een semantische discussie over het geslacht der engelen. Alle verworven rechten blijven bestaan en voor toekomstige bruggepensioneerden worden de woorden ‘actief en passief solliciteren’ vervangen voor ‘aangepast beschikbaar zijn’. Politici zijn sterk in Newspeak. Het gaat immers niet om verandering, maar om perceptie. Het woord brugpensioen werd vervangen door S.W.T.(Stelsel van werkloosheid met bedrijfstoeslag), bedrog van het intellect. Net zoals met het Zilverfonds in het pensioendebat. Er zaten zelfs geen dertig zilverlingen in dit oplichtingsvehikel, enkel lood en oud ijzer. De N-VA heeft geluk dat het testosterongehalte van de vakbondsbobo’s De Leeuw, Leemans en Co momenteel hoger is dan hun I.Q.

De arrogantie van de vakbonden is een godsgeschenk voor Bart de Wever. Zo kan hij de minimale bijsturingen van het sociaal akkoord over het brugpensioen, die amper cosmetica waren om aan te tonen dat de ultieme beslissingsbevoegdheid bij zijn kibbelregering ligt, verkopen als een overwinning. Terwijl het in feite een nederlaag was dat zelfs de perceptie niet verdient van een Pyrrusoverwinning.

Van de grote N-VA verkiezingsbeloftes is er nog niets over de brug gekomen, ze zijn er eerder onder weggevloeid met het water in de Schelde : geen beperking van werkloosheid in de tijd, geen vermindering van de belastingdruk of wegwerken van de werkloosheidsval enz. … Nochtans noodzakelijke voorwaarden om jobs te creëren.

De communautaire agenda werd ook al met het badwater weggegooid. Rode hysterica Onkelinx eist dat de N-VA-excellenties hun excuses aanbieden in Laken voor hun decibels op het Vlaams Nationaal Zangfeest. Ik vrees dat ze het nog zullen doen ook.

Wie zei ook weer dat België de N-V.A meer zou veranderen, dan de N-VA België?

UITLEIDING

Inzake de nieuwe brugpensioenen zijn onze taalvirtuozen er dus uitgeraakt, het geslacht der engelen is kunnen achterhaald worden, door even te verpozen in hun heterogene zones. Alleman content, en naast de werkgevers, betaalt te Gemeenschap der Heiligen.

Kijk, ‘Sociale Fraude’ is lijk zondigen tegen de Verkeersregels. Straffen zit er niet in, tenzij men betrapt wordt. Nog geen 1% dus. Dan wordt de boete slechts door een kleine minderheid betaald, de rest is… onbereikbaar.

Bij de sociale regels zorgen de syndicaten voor een glad wegdek, door dat ze alles-op-alles inzetten op kosten van een ander, van de werkgever. Daarom zou voor de goede verstadhouding in de sector, volgend experiment eens goed zijn. Zorg dat elke kleurensyndicaat elk met eigen middelen één onderneming uit de grond stampt, deze met eigen middelen runnt en dus de winst (of het verlies) zelf mag incasseren. Daar zouden vanaf dag een, geen misbruiken getolereerd worden, geen stakingen omwille van drogredenen, geen beperking van de productie, en geloof me, de lonen zouden er zeker nooit meer stijgen. Die twee ondernemingen zouden zeker in het Guiness Book of Recods komen!

*

Op een eeuwig zwijgen en door niemand verder te vertellen……

(‘Get) Digitalia

*

EINDE

*