|
***
Vrijdag 31 oktober
Zon 7u32-17u19
H Quintinus
Met Quintinus regen, belooft een jaar vol zegen
*
*
*
Allerheiligen. In de huidige tijd….
 .
Mevrouw wil weten welk weer het daar is….
*
INLEIDING
Daags voor Allerheiligen/Allerzielen ga ik bij deze iet of wat de filosofische toert op. De gebeurtenissen zijn er naar, en niemand kan er naast kijken. Op die manier kunnen we over serieuze zaken nog eens rustig ‘klappen’…..
Ik moet zeggen, ook niet goed te begrijpen wat Het Bisdom Brugge bezielt om deze ‘kerk-leraar’, waar toch ’n reukje rond hangt, als Priester op die manier voor de leeuwen, in casu, het Linxe plebs te gooien. Och, geen rook zonder vuur, zullen we maar zeggen, net zoals bij Jos Gheysen en Walter Capiau, waar het ook nooit gebrand heeft. Jammer dat de nieuwe wind over ‘Seks binnen de Kerk’ in Rome door het Concilie weer werd bezworen. Op die manier zijn die dingen weer niet bespreekbaar geworden. Zie de Antwerpse Bisschop Bony, die blijkbaar zijn hand heeft overspeeld. Het gaat tenslotte om menselijke gevoelens waar niemand vrij van is, ook Pastoors niet. De man uit Assisi wist er in zijn tijd ook van mee te spreken! En Hadewuijch, die van der minnen niet en kost zwiegen. Of Hildegard van Bingen, de mystica die bijna verschrompelde als zij niet kon zingen over de Liefde. Maar dit verhaal uit Middelkerke zal wel koelen zonder blazen. En zo is er weer een dag voorbij, waar de Jihadisten rustig hun gang zijn kunnen gaan. En is onze Beschaving weer een voetje achteruit gezet.
Want wie zijn neus schendt, schendt zijn aangezicht.
Misschien is dit wel het moment om de lezer er aan te herinneren dat het Celibaat in de Katholieke Kerk pas sedert A.D. 990 is ingevoerd, en dat de eerste 1.000 jaar iedereen die priester wou worden, kon huwen als die zich tot de ‘huwelijkse staat’ geroepen voelde. In de Lutherse Kerk zijn de Dominees gehuwd (of gescheiden?), en geen kat die daarbij aan seks denkt…
JaJa, ‘Rome’ heeft het altijd wat speciaal gebakken, maar dat heeft op zich niets te maken met Geloven. Sta mij toe de aandacht te trekken op het aantal ‘huwelijken va de tweede kans’, zoals echtscheidingen nu kunnen genoemd worden. Het is nog niet zo lang geleden, dat ‘uit elkaar’ gaan een schande was. Ondertussen is ‘samen blijven’ dat geworden! Net als bij ‘geloven’ blijft men samen uit liefde voor elkaar. Men heeft dat, of men heeft dat niet. Men zou zuich trouwens kunnen afvragen of ‘De Liefde’ eigenlijk wel bestaat, want niemand heet die ooit gezien of wetenschappelijk kunnen waarnemen..
Het ene manifesteert zich op een heel andere dimensie dan het andere.
In ieder geval moet ik de persoon in kwestie die morgen 1 November zijn kruis opneemt, bewonderen voor de moed om zich te herpakken en om, voor de rest van zijn leven, spitsroeden te moeten lopen voor al die witgekalkte graven waaronder de stinkende geraamten liggen.
*
Vandaag lees ik dan in de media zaken uit het Gerechtelijk Dossier die normaal behoren tot het geheim van het onderzoek, en geheim moeten blijven voor onbevoegden. Die dat o zo graag tot op het bot uitspitten, dat er toen door de GP 195 getuigenissen zijn opgetekend, over het taalgebruik van hun leraar. Ja, ik moet zeggen dat die sluikharige slungelende Advocaat die overal opduikt in vooral vuile zaakjes, dat gerechtelijk dossier goed heeft kunnen inkijken…. Als tam-tam kan dat tellen en de Orde van Advocaten zal wel niet durven reageren. Van klassejustitie gesproken!
*
Maar als U het mij toestaat, spring ik bij deze even van de ossel op de ezel, om zodoende collega http://blog.seniorennet.be/koolstof/ hieronder woordelijk te citeren.
Die brengt die andere rare kwibus, naast Mter Van Steendinges, die Zwarte Piet uit (zeer toepasselijk!) Sinterklaas op het voorplan. Die collega komt niet vaak/veel aan het woord, maar Garde-è-Vous als hij het doet.
Leest U gerust eerst wat volgt. Onderaan kom ik er even op terug.
MIDDENSTUK
Onder voorname dankzegging
overgenomen door Digitalia bij
http://blog.seniorennet.be/koolstof/
*
Wouter Van Bellingen in Knack.be van 29 oktober 2014. Wat moeten we doen met een strip als Kuifje in Congo?
Van Bellingen: Ik heb dat album ook gelezen als kind. Maar vandaag zeggen mijn kinderen: 'Wat een ouderwets gedoe is dat?' Die lezen Kuifje niet meer, die kijken naar YouTube. De échte vraag is: in welke mate heeft Vlaanderen het kolonialisme ooit verwerkt?
Uw kinderen lezen Kuifje niet meer maar kijken naar YouTube. Ik heb Kuifje ook nooit gelezen en wij keken niet naar YouTube want dat bestond nog niet. Uw kinderen hebben blijkbaar geen probleem met Kuifje, waarom wilt u dan van zo'n oud en ouderwets iets een probleem maken? En dat zo'n dingen nu ouderwets overkomen is toch niet abnormaal. Het is oud en de tijdsgeest is sterk geëvolueerd. Wij leven in een dynamische wereld en in een dynamische maatschappij.
Vlaanderen heeft geen trauma aan het kolonialisme en hoeft dus ook niets te verwerken op dat gebied. Want de Vlamingen waren nauwelijks of niet betrokken bij het koloniale regime van België in Congo. Het Belgisch kolonialisme was praktisch zuiver een franstalige aangelegenheid en een zaak van het Koningshuis.
Vlaanderen zond zijn zonen uit over de hele wereld en dus ook naar de kolonie Congo, maar hun opdracht, hun doel was het Katholieke geloof te verspreiden. De Vlaamse mensen die naar de kolonie trokken waren hoofdzakelijk paters, broeders en zusters. Het waren echte missionarissen die zich bezig hielden met kerken en scholen bouwen en alzo het Christelijk geloof uit te dragen en de Congolezen te onderwijzen.
En hoeveel van onze Vlaamse mensen hebben daar in het verre Congo hun leven verloren door allerlei ziekten of door moorden?
Ik heb me al vaak de vraag gesteld waren die Vlaamse zonen en dochters niet beter hier gebleven. Hier in Vlaanderen was in die koloniale periode ellende en leed genoeg dat moest gelenigd worden.
Meneer Van Bellingen wij Vlamingen hebben geen trauma aan de Belgische tijd in Congo overgehouden en hebben dus ook niets te verwerken op dat gebied en hebben helemaal geen psycholoog nodig.
Met Vlaamse groeten. Gos.
*
UITLEIDING
Ja, die Missionarissen: dat was ook een soort van doenders, die het woord dien alleen kenden in de Tegenwoordige Tijd, en nooit zoals onze politiekers, in de Toekomende Veel Belovende Tijd. Ze gingen en deden in die verre exotische landen wat van hen verwacht werd: ze onderwezen en brachten er de Beschaving.. Ook al was er een deel zucht naar het avontuur hen waarschijnlijk niet vreemd. Waarbij ik bij deze eer wens te brengen aan mijn goede vriend, Djos Uytendaele, Pater Declercq, op pensioenleeftijd Pastoor geweest in Haringe bij Veurne. Die zei: een goede vriend is lijk stekkerdraad: je geraakt er nooit meer van los.
Maar waren ze met z’n allen niet beter in eigen land gebleven? Want overal is hun werk grotendeels weer verdwenen onder vele lagen dikke eeuwige oerwoudbladeren. Terwijl in Vlaanderen datzelfde Geloof samen met de Beschaving ondertussen vernietigd zijn, en er op gebied van ‘Onderwijs’ het niveau zo goed als gedaald is tot zelfs onder het niveau van Kuifje in Amerika.
‘Blokken’ van Ben Crabé strooit dat zou bijna dagelijks uit in onze huiskamers. Van Diva’s of van vreemde liedjeskweelers weten ze alles. En hier en daar ook al eens iemand die van wanten weet over sportvedetten. Maar wie de grootvader was van Fluppe de Sire? Nooit van gehoord. Het Gentse Gravensteen? Is dat om op te knabbelen misschien?
*
De tijd dat we moesten ‘geloven’ in geesten, in duivels uit de hel, en engelen in de hemel, is gelukkig voorbij, en zal waarschijnlijk ook nooit meer terugkomen. Maar meteen is, met het badwater, ook de boreling over boord gegaan.
Als kind heb ik ook geloofd in Roodkapje en de Boze Wolf, zonder te snappen dat die dingen symbolisch van onschatbare waarde waren. Het is niet omdat ik later wel beter ben gaan weten, dat de boodschap van het verhaal daarom minder waar zou zijn. Want heden ten dage lopen onze parken, lanen en straten vol van ‘Boze Wolven’ die jonge kinderen als loslopend wild zien.
Zo ook de ‘transsubstantiatie’ als die ontdaan wordt van alle tierlantijntjes: we eren er (op een speciale manier, dat wel) het brood en de wijn, als eerste levensnoodzakelijke middelen die de Mens symbolisch n leven moeten houden. . Christenen zien daarin, als ze daarbij het Kruisteken maken, de Eeuwigheid, die ze ‘Vader’ noemen, de natuur die ons mensen, allemaal voedt en die ons als Mensenkinderen dankbaar doet zijn en voor de Geest die ons allemaal met elkaar verbindt en ons onze nietigheid doet inzien.
Want uit onszelf zijn we van stof en as, en tot stof en as zullen we allemaal terugkeren. Maar de menselijke Geest, ook wel eens ‘de ziel’ genoemd, is eeuwig. Want die wordt eeuwigdurend (naar onze maatstaven) weer in andere mensen herboren.
Volgens mij, is dat een soort van ‘weten‘, wat niet hetzelfde is als ‘geloven’…..
.
*
Op een eeuwig zwijgen en nergens en door niemand verder te vertellen.
(Get) Digitalia
.
*
EINDE
*
|
