**

Woensdag 26 februari

Zon 7u33-18u18

H Mechtild

*

*

*

In het Zadel

Äch! Helmond in N-Brabant (NL)! De moorddadige Islam heeft zich dus ook daar als een koekoeksjong in het veilige nest gewurmd waar ooit een soort Zichemse ‘De Witte’, Bartje die geen bruine bonen lustte, is opgegroeid.

Samen met dat Bartje (boek van Anne De Vries), de Indianenverhalen over Winnetou (Karl May), de leefwereld van Guido Gezelle, de Pallieter-verhalen van Felix Timmermans; en nog zoveel andere Meesters, ben ik opgegroeid, zo’n 60-65 jaar geleden. ’n Beetje John Keats OF Mord Byron, of Lamartine en De La Fontaine en Schiller of Heinrich Heine deden de rest. Is niet uit te leggen, maar als buitenjongen voelde ik mij het meest verwant met het Hollands buienjongentke Bartje van Anne De Vries; die ook zo vroeg zijn vader had verloren. Reeds toen had ik de stadsbibliotheek plat gelopen om alles uit te vissen over dat Helmond in Noord Brabant, datzelfde Brabant dus als òns Brabant waardoor ik van kindsbeen af in de problematiek verzeild geraakte van de Hereniging der Beide Nederlanden, die toch één en hetzelfde land uitmaakten. In Helmond en omgeving kon ik mij zelfs net als in het Ieperse, thuis voelen… want ook daar schepte ons Ma voor het avondmaal, bij gebrek aan beters, bruine bonen op…. Ik was er a.h.w. bij, toen Bartje een lap rond zijn oren kreeg, omdat hij zijn bord wegtrok, net toen zijn moeder opschepte, zodat heel de kloerie op tafel terecht kwam. Ons Ma ‘lapte’ niet, ze nam allen het bord weg totdat we, van de honger, erom vroegen…

Van zelfsprekend is dat allemaal romantiek uit de Oude Doos, maar het houdt een mens jong. Want wie zal er, als onze generatie eenmaal zal verdwenen zijn, zich nog ooit de tijd van vòòr de Islamitische invasie herinneren?

.

Marokkaanse ‘Jihad’ in Helmond

(Door: Henny Eekhof)

*

De Marokkaanse gemeenschap in Helmond bezorgt de Brabantse stad enorm veel problemen. Marokkaanse jongeren hangen doelloos rond in de stad en houden zich bezig met geweld, intimidatie en diefstallen of overvallen. Kennelijk hebben de jongeren weinig anders te doen: niet naar school of aan het werk, maar eenvoudigweg het inkomen vanuit de Sociale Dienst aanvullen met wat ‘handeltjes’ hier en daar.

De overlast in Helmond is inmiddels zo erg geworden dat plaatselijke ondernemers een ‘brandbrief’ hebben gestuurd aan de Gemeente om hun ongenoegen kenbaar te maken. Dit moet lokale politici rauw op het dak zijn gevallen, want over de volle breedte van partijen heeft men laten weten ‘hevig geschrokken’ te zijn. Kennelijk zijn deze lokale politici zich totaal niet bewust van wat zich in Helmond onder hun neus afspeelt. Nog gortiger maakte een politiewoordvoerder het: “We onderzoeken de incidenten en verwachten daar op korte termijn resultaat van”. Tot het zover is, moeten ondernemers en burgers het kennelijk zelf maar uitzoeken. De gemeenteraad van Helmond steunt een plan van aanpak om deze overlast van de Marokkaanse hangjongeren aan te pakken. De jongeren zouden onder andere een ‘coach’ krijgen. De uitvoering van het plan kost ruim twee ton. Een flink pak op hun sodemieter en een jaar lang in de bossen werken zou hen ongetwijfeld veel beter doen.

De problemen in Helmond met Marokkanen staan niet op zichzelf. Vrijwel dagelijks valt in kranten of via radio en televisie kennis te nemen van de enorme problemen die deze bevolkingsgroep ons land oplevert. Het loopt werkelijk de spuigaten uit. Als bij toverslag ook staan er telkens allochtone politici op om de ‘helpende hand te bieden’ teneinde deze ‘kansenjeugd’ te benaderen. Ook moskeebesturen staan onmiddellijk in een hun kennelijk natuurlijk voorkomende ‘bijstandshouding’ klaar. Het beste zou natuurlijk zijn, zeker als moskeebestuur, om de Marokkanen die kennelijk zonder uitzondering bijzonder gelovig zijn, op vrijdag maar eens een ander verhaal voor te houden dan de aaneengeregen oproepen tot ongebreideld geweld jegens andersdenkenden. De problemen met allochtonen, in het bijzonder allochtonen uit moslimgemeenschappen, zijn niet alleen een gevolg van een falend integratiebeleid van maar liefst 40 jaar. Ook de islamitische cultuur draagt in aanzienlijke mate bij aan de afkeer die dergelijke Marokkanen kennelijk van ons land hebben, behoudens de royale sociale voorzieningen. Het wordt tijd dat niet alleen zijzelf dat erkennen, maar ook de autochtone burgers en vooral de politici.

De overlast van deze bevolkingsgroep is zó ontzettend groot geworden dat exceptionele maatregelen nodig zijn. In de eerste plaats moet maar eens gekeken worden of de islam als religie nog wel gehandhaafd kan worden in ons land. De mate waarin deze ‘religie’ op wereldwijde schaal bijdraagt aan geweld en conflicthaarden nopen zowel de VN als de NAVO/EU voortdurend tot het uitzenden van troepen. Uiteraard om de slachtingen die onder het mom van de ‘religie’ worden verricht nog enigszins te beperken. Thans is het dan zover dat ook in ons land dezelfde religieuze groeperingen, met name Marokkanen, zich te buiten gaan aan roof, verkrachting en soms inderdaad moord en doodslag. Zonder hard ingrijpen wordt dat steeds erger. Wanneer het nodig is, zullen wij zelfs zo ver moeten gaan om degenen die over een tweede paspoort beschikken het Nederlandse paspoort af te nemen en hen uit te wijzen.

Door:

Henny Eekhof
(voor www.ejbron.wordpress.com)

*

De teugels strak aantrekken

Jaren later, waren we met ons viertjes, de kinderen waren toen nog klein, in Calais en in Duinkerke, om hen van jongsafaan Frans-Vlaanderen te leren kennen, toch ook een stuk van ons eigen land. De kanaaltunnel naar Dover moest toen nog gebouwd worden, maar met de Hoovercraft konden wij reeds in zeer korte tijd de overstap naar Dover doen, en verder met de boemeltrein naar Londen. De grote sensatie echter was Jean Bart in Duinkerke, zogezegd een verre voorvader, het standbeeld van de wereldberoemde Vlaamse zeerover, om den brode in dienst van de Franse koning.

Zijn standbeeld vonden we gemakkelijk, maar we konden er niet bij in geen uren, want bezet door half bruine gedrogeerde (?) Algerijnse jeugd die daar op straat gedeeltelijk lag te slapen, te vrijen of muziek te maken, of te zingen en te dansen. Geen sprake van daar een gezinfsfoto te maken, we konden alleen maken dat we daar zo rap mogelijk weg waren. Och, was onze uitleg aan onszelve, het is Zondag, en waar moet die stadsjeugd anders naartoe.. wij, we komen wel eens terug. Dan maar op de terugweg het historische Rijsel bezocht: zelfde verhaal, maar erger. Afzakken dan maar naar Belle, dat wondermooie Vlaams gebleven stadje dicht bij de grens, waar de tijd is blijven stilstaan.

Daar kregen we van een paar bejaarde grootvaders op ons terrasje, die warempel blij waren om nog eens te kunnen een ‘e bitje Vlems kouten’ (babbelen) de nodige uitleg. Dat soort belhamels waren nu de meesters op straat in gans Frankrijk. Ze kenden God noch Gebod, en de Politie liet hen begaan uit vrees voor erger. Ze leefden op straat en in de (vuile) dancings waar ze de meisjes gingen lastig vallen. Ha ja, want de eigen zusters of nichtjes, die mochten uit vrees voor hun maangdelijkheid, niet buiten. Gevolg; vecht- en steekpartijen alom. Dat moet zo 1975 geweest zijn, en sedertdien kwamen wij nooit meer verder dan de Vlaams Bergen, waar wij lijk Mozes, aan weerskanten de Schreve, ons mooie schilderachtige Vlaanderen zagen liggen als in de palm van Gods hand.

Ongerust en verbouwereerd zijn we daar dus nooit meer geweest, blij als we waren dat Kortrijk toen nog een vredige stad was zonder parkeerproblemen en zonder grote en alleszins kleine criminaliteit. Wat ondertussen zo is gebleken, zijn alle parkeerplaatsen verdwenen en verboden door het Stadsbesuur, en dus komen we daar nooit meer. En de criminaliteit, vraagt U? Wel, die hebben we alleen van horen zeggen. Maar veel dringt er niet door, tot hier in Centraal Italië…..

*

Of dat ooit weer goed komt? Daar vraagt U me nu naar mijn eerste hemd! Ik heb geen glazen bol. En moest ik het weten ik zou het U niet zeggen. Alles op zijn tijd. Niet dringen. Uw tijd als ‘ongelovige hond’ komt wel.

Geschreven door AABEE via Digitalia

*

*