**

Dinsdag 25 februari 2014

Sprokkelmaand

Zon 7u36-18u17

H Walburgis

*

*

*

In het Zadel

De eigenheid van de Islam nu ook in Engeland. Lees en huiver.

Een Nederlands hoogleraar in deze materie: die zou het toch moeten kunnen uitleggen, en daarom onderstaande bijdrage aan het gruwelijk begrip FGM, de ‘Female Genital Mutilation. Door dit begrip mitsgader de juiste context te helpen verspreiden, hoop ik bij te dragen om zonder sensatie, klaarheid te scheppen. Zoals Mie Vol-Vogels het ooit zei: geen bla bla, maar boem-boem!

Dat hiermee nogmaals de ‘achterdoenderij’ bj de Islam mag blijken, wordt graag aangenomen. De Islam heeft in totaal niets in origineel, maar bouwt alleen verder op wat reeds bestond. Hier is het door overnemen van primitieve wreedheden zoals onthoofden, elders is het door het zich toe-eigenen van een traditie/ideologie (het Joods-Christelijke van de Bijbel), nog elders is het door het zich toe-eigenen van de rekenkunde, de cijfers, die wij Arabisch noemen, doch die zij hebben gestolen van andere beschavingen in het Verre Oosten. Nog elders is dat door veroverde Westerse kennis als de hunne te declameren (Andalusië), of zelfs hun steden vol te bouwen met de grootste en de hoogste torengebouwen ter wereld, waarbij de namen van die architecten zedig verzwegen worden.

De Islam is aldus nergens origineel, maar uitsluitend parasitair. Vandaar de fanatieke bezetenheid om overal het origineel te vernietigen of het zich mits bepaalde aanpassingen, toe te eigenen. Met het jammerlijk gevolg, dat er niets in stand wordt gehouden, omdat hen de nodige kennis ontbreekt. Niet omdat de Moslim daartoe niet in staat is, maar omdat hem met de paplepel is ingegeven om niet slimmer te willen worden dan Allah, die toch de Grootste en dus de slimste is.

Het volstaat de namen te overlopen van de Nobelprijswinnaars:

Zo goed als geen Arabische, naast vele honderden Joodse of Westerse namen. Bij uitbreiding gaat deze vaststelling ook op voor de sport. Allah is de Grootste, dus waarom daartegen willen concurreren?!

Al die dingen zijn zekerlijk geen wetenschappelijk bewijs, maar ze geven toch stof tot nadenken….

.

Ja, meisjes besnijden is islamitisch' [ISKANDER]

22-02-2014 - Maurice Blessing – Trouw

*

Zoë was vijf jaar oud in 2009, toen ze kort in het nieuws was. Haar clitoris was weggesneden. Net als een deel van haar schaamlippen. "Papa heeft geknipt", luidde haar verklaring bij de politie. Daarbij zou een botte schaar zijn gebruikt, wat het ruwe, halfslachtige resultaat kan verklaren. Haar vader, een 29-jarige Nederlander van Marokkaanse herkomst die zich op het islamitisch geloof had gestort, werd door het Openbaar Ministerie in staat van beschuldiging gesteld.

…/…

Dat kunt u zelf eenvoudig controleren. Neem een koran ter hand, of google een vertaling op het internet. Gaat u vervolgens bij uzelf na welke sharia-voorschriften ('islamregels') u kent, en probeert u deze regels eens in uw koran terug te vinden.

Daar gaan we: de plicht van vrouwen om hoofddoekjes te dragen ... Nee, helaas, staat er niet in. Eens kijken ... het bestraffen van overspelige vrouwen door steniging! Nee, ook niet. Gek is dat ... Besnijdenis van vrouwen dan?

Neen. Helemaal niets over terug te vinden! Ziet u wel? Waarom zou deze eenvoudige methode nu niet werken bij opiniemakers?

Nu wilt u natuurlijk weten waar de grote meerderheid van de islamitische leefregels dán wèl vandaan komt. Het eenvoudigste antwoord luidt: uit het gewoonterecht van het pre-islamitische Midden-Oosten. Dit werd voor de komst van de islam, in de zevende eeuw, in het Arabisch sunna genoemd, 'het voorbeeld dat nagevolgd dient te worden'. En inderdaad werd dit begrip later geïslamiseerd tot wat de Palestijns-Amerikaanse wetenschapper Wael Hallaq, 's werelds meest vooraanstaande kenner van de klassieke sharia, 'de profetische sunna' noemt: het voorbeeldgedrag van 'de Profeet' en zijn metgezellen.

Deze laatste, geïslamiseerde sunna werd door de religieuze elites van de vroege moslimgemeenschappen overgedragen in de vorm van vrome anekdotes over de tijd van de profeet: de zogenaamde 'hadiths'. Het is in deze hadiths - waarmee oude, pre-islamitische normen en regels die niet in de teksten van de Koran voorkwamen konden worden 'geïslamiseerd' - dat we de eerste 'schriftuurlijke' verwijzingen naar vrouwenbesnijdenis terugvinden.

Wat daarbij opvalt is dat in de betreffende hadiths niet zozeer tot vrouwenbesnijdenis wordt opgeroepen, maar dat de ingreep als heersende norm wordt voorondersteld. Zo wordt de seksuele daad vaak omschreven als 'wanneer de twee besnijdenissen elkaar ontmoeten' of 'als de ene besnijdenis de andere raakt'. De schriftgeleerden gingen er dus vanuit dat zowel de moslimse man als vrouw besneden was. Dat dit ook in de praktijk bij in ieder geval een deel van de Arabische vrouwen het geval was, blijkt uit andere, niet-religieuze bronnen. Zo komen we in de klassieke Arabische literatuur de grove belediging 'zoon van de clitorissnijder' tegen.

Niet alle middeleeuwse juristen behandelen het onderwerp vrouwenbesnijdenis. Maar wanneer zij dit wél deden - en dat waren niet de minsten onder hen - dan waren ze bijna zonder uitzondering enthousiast over het gebruik. Zo noemde de middeleeuwse Hanbalitische rechtsgeleerde Ibn Qayyim (tegenwoordig vaak aangehaald door salafisten) het besnijden van de clitoris 'een bewijs van dienstbaarheid aan God'. Het besnijden van vrouwen paste dan ook binnen het meer algemene streven van de, zonder uitzondering mannelijke, rechtsgeleerden om de seksualiteit van de vrouw te beteugelen. Zij had recht op haar seksueel genot - zij moest wel gemotiveerd blijven om kinderen te baren en haar man te bevredigen - maar het mocht niet al te gek worden. Een 'gelimiteerd' wegsnijden van de clitoris paste binnen dit ideaalbeeld.

En zie: ook voor dit doel bleek een hadith te zijn overgeleverd. Zo zou de profeet een besnijdster in Medina hebben opgedragen: "Haal het niet helemaal weg, want dat is beter voor de vrouw en heeft de voorkeur van de man." Dat zelfs de schriftgeleerden erkenden dat deze hadith op discutabele wijze was overgeleverd, weerhield hen er niet van hem als bron voor de Wet te gebruiken. Zo kwamen zowel soennitische als sjiitische geleerden uiteindelijk tot de conclusie dat de besnijdenis van islamitische meisjes ofwel sunna (aanbevolen dus) dan wel 'verplicht' was.

Dat brengt ons bij de vraag hoe bovenstaande kennis, te vinden in bijna iedere universiteitsbibliotheek in Nederland, voor het grote publiek zo lang verborgen heeft kunnen blijven. Veel onderzoekers zijn waarschijnlijk misleid door het taboe waarmee het gebruik ook in de moslimwereld zelf nog altijd wordt omgeven. Arabische bedoeïenen gebruikten niet voor niets het woord sirr ('geheim') voor vrouwenbesnijdenis. En waar de besnijdenis van jongetjes in de islamitische wereld in het openbaar wordt gevierd, speelt die van jonge meisjes zich geheel in de privésfeer af. Geen man of buitenstaander mag erbij zijn.

Ook racistische vooronderstellingen zullen een rol te hebben gespeeld. Zo gingen antropologen er automatisch van uit dat een dergelijk 'barbaars' gebruik uit 'donker Afrika' afkomstig moest zijn. Nog altijd wordt door antropologen beweerd dat de term 'faraonische besnijdenis' (de meest ingrijpende vorm) op een Egyptische en dus Afrikaanse herkomst wijst.

Opvallend genoeg zien de Soedanezen die deze versie toepassen dat zelf anders. Voor hen bewijst die benaming juist dat de traditie oorspronkelijk uit het nóórden komt. Uit de Arabische wereld dus.

Maar de belangrijkste reden voor de onbekendheid is waarschijnlijk de huiver onder activisten dat hun strijd tegen vrouwenbesnijdenis zal worden beschouwd als een strijd tegen de islam als geheel, zodra er een link tussen die twee wordt gelegd.

Zoiets hebben we de afgelopen decennia vaker gezien: bij djihad en islam. Politiek geïnspireerde wetenschappers, auteurs en activisten hebben zich enorm ingespannen om de relatie ertussen te ontkennen. De gedachte daarachter: als we 'islam' en 'djihad' ontkoppelen, dan kunnen we het laatste fenomeen veel effectiever bestrijden. Eén blik op het huidige Midden-Oosten is genoeg om het failliet van die redenering aan te tonen

Het bespreekbaar maken van de relatie tussen de sharia-traditie en vrouwenbesnijdenis of djihad maakt niet van iedere moslim automatisch een 'besnijder' of 'terrorist'. Waar het wel toe zal leiden is iets waar een enorme behoefte aan bestaat in onze samenleving: namelijk het vergaren van meer inzicht in het proces van identiteitsvorming door moderne moslims. Zoals bekend gebruiken velen de eeuwenoude sharia-traditie (vrij toegankelijk via internet) als grabbelton om een 'unieke', vaak expliciet niet-westerse, 'moslimidentiteit' te creëren. En daarbij zijn natuurlijk die elementen het interessantst die haaks lijken te staan op 'westerse' waarden en normen. Misschien verklaart dit waarom wereldwijd onder moslims de populariteit van vrouwenbesnijdenis lijkt toe te nemen, juist op het moment dat het gebruik volgens de statistieken áfneemt onder niet-moslims.

En, ook niet onbelangrijk, het verschaft ons informatie waarmee vrouwenbesnijdenis via de rechtbank effectief kan worden bestreden. De vader van Zoë werd vrijgesproken vanwege gebrek aan bewijs. Bij die beslissing speelde, volgens een verslag in Trouw, mee dat hij nota bene als Nederlands-Marokkaanse born-again moslim geen overtuigend motief had. De rechter had vast anders geoordeeld als hij meer inzicht had gehad in het verband tussen de islamitische sharia-traditie, moslimse identiteitsvorming en clitoridectomie (en ook als de verdachte een 'zwarte' Afrikaan uit de officiële 'risico-categorieën' van de overheid was geweest.

Ook de preventie zou gebaat zijn bij meer openheid over de relatie tussen vrouwenmishandeling en religieuze tradities. Vanwege het zware taboe op dit onderwerp tasten hulpverleners hier vaak in het duister. Want wat is nu precies een religieuze traditie en hoe ontwikkelt die zich? Wat voor rol speelt een dergelijke traditie in het krachtenveld van 'actoren' binnen een gezin, of een gemeenschap? Waarom worden tradities door sommigen binnen die gemeenschap bestreden en door anderen juist gepromoot?

Dit leer je niet op de opleidingen voor maatschappelijk werk of op de huisartsenopleiding. Want wie zou dat moeten doen? En op basis van welke informatie? De universitaire studie van de sharia houdt zich, weet ik als sharia-docent, niet met zulke vragen bezig. Theorieën over de rol van sharia-tradities in moderne samenlevingen worden er (nog) niet ontwikkeld, laat staan toegepast. Terwijl die bijzonder waardevol zouden zijn.

Als de overheid écht werk wil maken van de bestrijding van vrouwenbesnijdenis, dan zal ze universiteiten moeten stimuleren om dit thema unverfroren te gaan bestuderen. Nederland geeft vanouds prioriteit aan onderzoek naar de relatie tussen sharia en staat, of de ontwikkeling van een 'liberale islam'. Maar bij relevant onderzoek horen ook hete hangijzers, zoals de relatie tussen sharia en vrouwenbesnijdenis (en die tussen religie en eerwraak).

De feiten erover zijn zoals ze zijn. Grondig onderzoek ernaar zal zeker wrijvingen opleveren. Maar we hoeven niet bang te zijn dat het gesprek erover 'over de hoofden van de moslims heen' wordt gevoerd. Want veel jonge moslims - de vrouwen in nóg groteren getale dan de mannen - melden zich aan de laaglandse universiteiten. Zij kunnen, net als iedere andere betrokken Nederlander, volop deelnemen aan discussie en onderzoek.

*

Maurice Blessing (1968) is arabist en publiceert over geschiedenis en het Midden-Oosten. Hij doceerde sharia (islamitisch recht en moraal) aan de UvA.

*

De teugels strak aantrekken

Heeft U hier nu gelezen dat de Moslims als groep minderwaardig zijn? Dat was in ieder geval niet de bedoeling. Moslims zijn ook niet achterlijk, of dom. Hun fanatieke ideologie maakt hen alleen zo.

Nederland haalt een karrevracht medailles binnen op de Winterspelen. Zijn Nederlandse spierbundels dan zoveel beter dan deonze, of dan Moslimse? Het verschil zit hem m.i. in de koppekes! Ha nee, zegt WDRn de Russische atleten waren alleen zoveel beter, omdat ze onder de EPO zitten.

Waarom gebruiken Moslims dan geen EPO?

*

In de primitieve leefwereld is seksualiteit uitsluitend gericht (net als in de dierenwereld) op procreatie, op jeugd die de toekomst moet veilig stellen in de jacht of de visvangst. Afwijkingen worden met de dood gestraft, in het belang van de groep. Eenzelfde situatie dus als bij de Islam, die ook weer dat primitieve geassimileerd heeft.

In Oeganda in ‘Donker Afrika’, een ontwikkelingsland, wordt homoseksualiteit onverbiddelijk met de dood bestraft, waarover veel ophef. Het Westen zal nu als straf voor deze schending van ‘de mensenrechten’ alle Ontwikkelingshulp stopzetten. Maar nergens heb ik het woordje ‘Islam’ gevallen….

*

FGM, eremoorden, uithuwelijken, enz, allemaal tekenen van niet-beschaving, zullen dus nog vele jaren meegaan, net als het trekken van zere kiesen….Al die dingen hebben wij in het Westen al vele honderden jaren achter de rug….al komen bepaalde bestialiteiten (want abortus is dat toch) op een moderne manier, terug in de mode.

Geschreven door AABEE via Digitalia

*

*