*

1669 - EEN DAG UIT HET LEVEN VAN EEN STRUIKROVER

*

Hij voerde alleen uit wat de Engel had ingefluisterd.

En het waren niet altijd hallucinaties!

*

WAAROVER HET GAAT

In Medina leefde,, toen een onooglijk gat ergens in het land der Araben d.i. een volk dat zichzelf in hun taal ‘Araab’ (Rovers) noemde, naar het einde van zijn leven, Mohammed De Verschrikkelijke. Het was ten jare 627 nà Christus, dus meteen 627 jaar na het begin van onze tijdrekening.

De man voelde zich oud geworden. Steeds langere tijd bleef hij weg uit zijn rijk gevulde en wereldberoemde harem. Zelfs de jongste, de blootste en of de schoonste van die slavinnen, alleen of in groep, zeiden Hem niets meer. Zelfs niet om er zijn diepst gemeende godsdienstige oefeningen op bot te vieren. Hij sprong ook niet meer zo vlot op zijn ros, integendeel, hij moest er, buiten het zicht, werkelijk op geholpen worden door een paar knechten die achteraf, om zeker te zijn, dat ze zouden zwijgen, door hem de kop warden afgeslagen. Zelf daarin wist hij zichzelf aftakelen, en hij sloeg er wel eens naast. Dat weet hij dan aan de hulp van Allah in het voordeel van het geredde slachtoffer. Dat werd daarna door hem vergoed met een rijkelijke loopbaan, ergens in de provincie. Daar kon die, zij het in ’t klein, en ter Zijner ere, de levenswijze van  de Goddelijke volgen, door op zijn beurt te leven van de jacht op alles wat niet te heet of te zwaar was.

Zijn uitgesproken voorkeur voor jonge kinderen in zijn bed, m of v, nam ook af. Dat was toen – en ook nu – geen kindermisbruik, maar een verdienstelijke godsdienstige oefening, zeer welgevallig in de ogen van Allah. Zo gebeurde het wel eens, dat hij zijn jongste echtgenootje, de 6-jarige Aïsha, als hij dergelijke oefeningen deed, buiten de tent stuurde om met de poppen te spelen. Allez, als we moge voortgaan op har eigen woorden….

Mohammed de Verschrikkelijke, die vroeger uitsluitend een zwervend bestaan had geleid, al de dagen van zijn leven, was nu een stille teruggetrokken man geworden. Hi was, zo wist hij zijn omgeving te overtuigen, in contact gekomen met (zie afbeelding hierboven) dezelfde soort Engelen als de vervloekte Christenen. Meer zelfs, hij had van hen vernomen, dat roven, verkrachten en stelen – drie zaken waarin hij uitblonk - van een veel Hogere Orde waren dan bidden en een deugdzaam leven leiden. Psychiaters in onze tijd zouden daar de seniliteit  van een psychopaat in zien, maar volgens de Verschrikkelijke waren dat juist de bewijzen van zijn uitverkoring.

De man was tegen de 60, en volgens zijn volgelingen had hij maar te leven tot 62-63 jaar, want zij realiseerden zijn ‘Hemelvaart’ op 8/6/632, Christelijke Jaartelling. Zij herbegonnen toen namelijk hun eigen kalender met het jaar NUL.

Over de vermakelijkheden verder op die dag in 627, laat ik, via E.J. Bron, zijn eigen kroniekschrijvers aan het woord. Niet geschikt voor gevoelige lezers!

.

BASIS v/d INSPIRATIE

…/…

In het artikel wordt ook de uitroeiing van alle mannen van de joodse stam Banu Qurayza evenals het tot slaaf maken van hun vrouwen en kinderen door de “profeet” Mohammed in het jaar 627 in Medina:

´s Nachts werden er kriskras over het hele marktplein van de stad diepe sloten gegraven, groot genoeg om de lijken van de mannen (van de stam Banu Qurayza) in te gooien. ´s Morgens beval Mohammed, die zelf tot de toeschouwers van dit drama hoorde, dat de mannelijke gevangenen in groepen van vijf of zes man gebracht moesten worden. Per groep moesten de mannen dan op de rand van de sloot gaan zitten, waarvan bepaald was dat deze hun graf zou worden; daar werden ze onthoofd en de lijken werden de sloot in geschopt. De afslachting, die ´s morgens begonnen was, duurde de hele dag en ging bij het licht van fakkels door tot in de avond. Nadat hij het marktplein doordrenkt had met het bloed van 700 tot 800 slachtoffers en het bevel had gegeven de graven dicht te gooien, liet Mohammed het vreselijke schouwspel achter zich om bij de schoonheden van Rihanna troost te vinden, wier man en mannelijke familieleden allemaal waren omgekomen bij de afslachting

…/…

*

PERSOONLIJKE BENADERING

De kroniekschrijvers van de Islam blijken hierin van een grapje te houden: na het eerder lastige tijdgebruik van de dag, ontstaat er recht op ontspanning. Toch vanwege Mohammed de Verschrikkelijke, minder voor zijn jonge mooie bedgenote (Rihanna), wier man zij zojuist heft zijn decapiteren dor de goede zorgen van de haar opgedrongen oude viezerik.

Het is over dergelijke situaties, dat de Bijbel somtijds bericht (van de kant van de Joden uit gezien), dat de vrouw een dolk plant in de borst van de verkrachter, na een minimum aan inleidend voorspel….

*

U kunt zich nu misschien afvragen, of de Nationaal Socialisten van Dolf-met-de-Snor dan nooit dezelfde appetijt voelden voor de vrouwen en meisjes van de mannen die naar de gaskamers werden gestuurd. Dàt, mijne dierbaren, is m.i. een vergeten aspect van de Geallieerde Berichtgeving inzake de Holocaust. Al moeten we daarbij weten, dat de Duitsers de doodstraf voorzien hadden voor al wie zelfs mar durfde iets in die richting te denken. Waardoor, weeral volgens mij, bewezen is dat de Nazi’s toch een beetje beschaafder moeten geweest zijn dan de Islammers van toen en van nu.

Al valt het natuurlijk beter mee, dergelijke afwijkingen van het etiket ‘Godsdienstvrijheid’ te voorzien. Daarbij denk ik een heel klein beetje in de richting van ‘vrouwen besnijdenis’ en ook een beetje aan dat camouflage-gedrag van de hoofddoeken. Maar de ‘burka’ of de ‘chadar’ is wel het toppunt van vrouwenhaat.

Daarom zou ik bij deze graag mijn voorstel herhalen : als protest tegen deze verminkingen, dragen wij vanaf 1 januari liefst allemaal een omgekeerd vergiet of ‘n lege bloempot op ons hoofd.

Niemand kan de gevolgen daarvan voorzien, maar het toppunt zou wel zijn, dat vele ongewenste vreemdelingen het op een lopen zetten. Misschien wel zonder omjkijken….

Geschreven door AABEE via Digitalia

*

*