*

Vrijdag 20 december

Zon 8u42-16u39

H Theofiel

*

Forconi a Roma, Capitale blindata

(Mestvorken in Rome, hoofdstad bezet)

1653 – SCHORPIOEN DE GUCHT VERSLAAT DRAAK FISCUS

.

.

I) INLEIDING

De ‘rechtsgang’ in de bloedrode immigranten stad van Keizer Daniel Termot heeft nogmaals bewezen dat Justitie een ware slangenkuil is, waar de schorpioenen en ander gespuis zich best in thuis voelen Met de nodige relaties op de juiste plaats wordt - perfect getimed want met de Kerst zijn er wel andere prioriteiten - een perfect vonnis op bestelling afgeleverd.

Dergelijk vonnis werd ooit door een juist-beschuldigde in de zaak met de juiste maat getaxeerd. Het waren gevaarlijke woorden, want ze konden uitgelegd worden als doodsbedreigingen. Wat men dan maar toch niet deed, om geen volksopstand uit te lokken.

Toen schreven we 2004 en de Rechtvaardige Rechters van het Gentse Hof van Beroep hadden zojuist, omdat geen andere Rechtbank dergelijk onrecht wilde uitspreken, een politieke tegenstander vermoord. Aanklacht: van Paars afwijkende meningen. De Pest voor Vlaanderen (PVV) van het Gentse Liegebeest had haar slag thuisgehaald. Vuile racisten waren ze, de teenstrevers!

Als signaal voor een geslaagde leden-werving was dit een schot in de roos!

Dezelfde goed-vaderladse clan van criminelen had in 1944 ook al getriomfeerd, zij het dan met een levensecht doodvonnis van het  Militair Krijgshof. Volksvertegenwoordiger en oorlogsburgemeester van de stad Ronse (Leo Vindevoghel,) bekocht het met zijn leven. Hij ‘kreeg’ de dood met de kogel, omwille van zogezegde verklikking waaraan hij, zoals later bleek, niet eens schuldig was. Maar hij was wel als politiek tegenstander van de Tsjeven voor altijd uitgeschakeld…. Hij werd berecht terwijl men zelfs in het Brussels Parlement ‘vergeten’ was zijn onschendbaarheid op te heffen, zo’n haast had dat bevel tot executie…..Ha ja, de waarheid kon ondertussen wel eens uitgekomen zijn.

In 2013 schiet men (in ’s Lands belang?!!!), een paar dagen voor Kerstmis, dus op het goede moment, zelfs de eigen Fiscus af, omdat een notoir PVV-er dat vraagt. John Crombez, de Rode Fraudebestrijder, geeft niet eens niet thuis: hij zwijgt gewoon. Voornaamste reden van deze gerechtelijke witwaskuis: het had deze veel belovende belgicistische politicus niet alleen zijn fortuin, maar meteen zijn verdere carrière gekost.   En precies nu hij op het punt staat om grootse dingen te gaan verwezenlijken in de Verenigde Staten van Europa. Maar neen hoor! De Wet is voor iedereen gelijk en Justitie-op-maat, dat bestaat niet.

Zo is her maar goed ook dat het spoorloos verdwenen paneel van het Lam Gods uit de St Baafs Kathedraal nooit werd terug gevonden! Zo kan de Rode Pest voor Vlaanderen in Gent schaamteloos verder blijven ‘recht’ spreken.

Elders in dit Land dat met compromissen groot is geworden.

Daar werden de Tsjeven van het ACW op hun wenken bediend, i, een koehandel met de Fiscus.    De grootste politieke fractie van het Land, geniet o zo toevalig van dezelfde Kerststemming en wordt de Fiscus met een kluitje in het riet gestuurd. Want het ACW werd – in gemeen akkoord - niet schuldig bevonden aan fraude. Het deed alleen aan spitsvondigheid, en met een kleine 10 mio Euro aan “achterstel’ bij de Fiscus, kwam het er met de schrik van af. Al wie het anders durft uitleggen, zal last krijgen wegens laster en eerroof. Zeg dat de ACW-Minister Geens van Geen Financiën) dat gezegd heeft.

.

II MIDDEN

BBI-directeur Anthonissen is een machtswellusteling"

dm UPDATE "Ik ben blij dat de zaak van de baan is en dat er een einde komt aan de vaudeville opgezet door meneer Anthonissen". Dat zegt Europees commissaris van Handel Karel De Gucht in een reactie op de beslissing van het Gentse hof van beroep, dat oordeelde dat de Bijzondere Belastinginspectie (BBI) niet het recht had om de bankrekeningen van het echtpaar in te kijken. Bij 'Vandaag' op Radio 1 noemde hij gewestelijk BBI-directeur Karel Anthonissen zelfs een 'machtswellusteling'. .

Ik zie niet goed in waarom ik nog drie, vier jaar of meer zou moeten procederen als nu duidelijk is dat dit een procedure is die nergens op lijkt.

Karel De Gucht

Het hof van beroep vernietigde de machtiging tot bankonderzoek en legde de fiscus het "verbod op om (de gegevens) aan te wenden voor taxatiedoeleinden of onderzoeksdoeleinden". Dat betekent normaal gezien dat de fiscus de betwiste aandelentransactie die ontdekt werd, niet kan aanwenden in de belastingzaak die in 2015 gepleit zou worden.

De Belgische staat kan wel nog in cassatieberoep gaan tegen het arrest van het Gentse hof van beroep. "Theoretisch kan men altijd in cassatie gaan, maar eerlijk gezegd is er geen enkele grond tot cassatie", zegt De Gucht. "De zaak heeft lang genoeg geduurd. Ik ben blij dat de zaak van de baan is en dat er een einde komt aan de vaudeville opgezet door meneer Anthonissen."

"Partijdig en gevaarlijk"

Volgens het hof van beroep was "partijdigheid niet aanwezig in het dossier" in hoofde van Anthonissen, maar De Gucht betwist dat. "Ik vind dat die man partijdig is en zijn eigen administratie vindt dat ook. Hij heeft opdracht gekregen van zijn administratie om zich niet meer met de zaak bezig te houden, juist wegens aanwijzingen van partijdigheid."

Daarom noemde hij Anthonissen, op Radio 1-programma 'Vandaag', 'gevaarlijk'. "Een gewestelijk directeur van de BBI is een machtig iemand. En mijnheer Anthonissen kan niet met macht omgaan. Hij is een machtswellusteling. Ik vind dat een gevaar voor de maatschappij. Ik heb daar nu al drie jaar mee te maken op de meest onvoorstelbare manier. Iedereen kan daarmee te maken krijgen. Ik kan mij voorstellen dat je daar radeloos van wordt."

Gevraagd of hij verdere stappen onderneemt tegen Anthonissen, zegt De Gucht: "Ik zal er eens over nadenken onder de kerstboom." De zaak zelf wil De Gucht achter zich laten. "Ik vind dat ik ook het recht heb om met rust gelaten te worden. Telkens als er een stap gezet werd in dit dossier werd ik door het slijk gehaald. Ik zie niet goed in waarom ik nog drie, vier jaar of meer zou moeten procederen als nu duidelijk is dat dit een procedure is die nergens op lijkt."

Geen aanwijzingen

"De rechtbank zou mij trouwens ook ten gronde gelijk gegeven hebben", zegt De Gucht. "Men mag enkel een bankonderzoek doen als er aanwijzingen van fraude zijn, en er waren geen aanwijzingen van fraude, punt gedaan. Dat was geen procedurekwestie maar gewoon een onrechtmatige onderzoeksdaad. Het is dus geen technische fout maar een onderzoeksdaad die niet mocht gesteld worden omdat er geen reden voor was."

Bron: De Morgen

*

III SLOT

De (gewezen) beroepsfiscalist in mij zegt het volgende. Waarbij dient te worden aangestipt, dat ondergetekende niet gehinderd is door enige concrete dossierkennis. Maar een boswachter voelt het wild, zelfs zonder het te zien…

ZAAK DE GUCHT, schorpioen-sjoemelaar uit roeping

De feiten.

Hij komt wegens allerlei bokkenspringen in de schijnwerpers van de BBI. De man blijkt een wijngoed in Toscane gekocht te hebben met geld (verondersteling!) die hij niet aan gegeven had. Dus mag de Fiscus na veel touwgetrek en tussenvonnissen, zijn privé bankrekeningen tot op het bot napluizen. Daarbij wordt een serieus bedrag aan meetwaarden op de verkoop van die Fortis-aandelen ontdekt, waarover veel gedruis wegens verkoop met voorkennis was geweest.

Wel wel wel! Dat waren dus toch niet de aandelen van zijn schoonmamaatje…. Moet Justitie hier niet verder zoeken naar evl schriftvervalsing? Maar die doet daar niets aan, het betreft immers een goede vriend van het huis, wiens wettige wederhelft politierechter is. …. De Fiscus heeft dus een eerste maal het ventje bij zijn pietje…. Maar blijkt tijdens dat onderzoek van de BBI, dat ‘Toscane’ niet aangekocht is door de privépersoon De Gucht, maar … door ergens een Italiaanse vastgoedmaatschappij. Zoiets kan niet verder onderzocht worden, want… Itlilaans Recht waar de Belgische Fiscus niet bevoegd is. Natuurlijk wordt er geen verder gerechtelijk onderzoek naar gedaan naar de aandeelhouders of de geldschieters van deze vennootschap : ‘nous nous connons, n’est-ce pas’?

Stelling De Gucht, integraal overgenomen door het Gentse Hof van Beroep.

De Fiscus heeft onder valse voorwendselen mij bankrekening mogen doorploegen : zij dachten daar de bewijzen te vinden van de investering in Toscane, maar ze sloegen de bal mis. Dus heel dat onderzoek is onwettig en alles wat gevonden werd, ook de niet aangegeven meerwinsten op aandelen, mag niet tegen mij gebruikt worden. Ik moet geen Euro bijbetalen, en de BBI Hoofdcontroleur (Karel Antonissen, die in ‘tSCHELDT schrijft als vaste medewerker en daar regelmatig ‘zijn beroepsgeheim schendt’’ is een machtswellusteling…. R, dat is iets wat Kereltje De Gucht niet is, zeker weten!

*

Zaak ACW – ARCO – DEXIA

De feiten. Voorspel.

De vroegere B.A.C. (Belgische Arbeiders Coöperatie) heeft via BACOB en uiteindelijk met Dexia, zijn definitief internationaal gekend overhemd aangetrokken. Had in hand met ‘Parijs’, dat spreekt. Wat minder spreekt, dat zijn de voorwaarde van de samenwerking. Die blijven, dat spreekt vanzelf, beter bewaard dan de grootste staatsgeheimen!  

Er worden door Dexia Internationaal vooral, als voorloper van de EU-eenmakings politiek, met het geld van de kleine CVP-man, enorme leningen op lange termijn toe te staan aan ‘het buitenland’, lees aan risico landen. Het ACW jeeft inderdaad de nodige know how in huis; met daarnaast een klein leger van ‘specialisten die, da’s geweten zeer ‘inventief’ want onschendbaar uit de hoek kunnen komen. De opbrengsten zijn dus wonderbaar, en landen als IJsland, Ierland, Griekenland, Cyprus,Spanje, enz., daar is toch geen vuiltje aan de lucht. Tot in 2008 de bankencrisis i de USA al die mooie dromen stuk slaat. Dexia gaat failliet en sleurt in zijn val ook ARCO mee, het vehikel dat speciaal was opgericht om Dexia van fondsen te voorzien. Arco tuimelt dus mee, en meteen komt het ACW in het oog van de storm. Het vele personeel, werkloos geworden, gromt, maar door intimidatie en vele beloften blijft het kalm.

Met een Tsjeven truc maakt Leterme via het Parlement van de aandeelhouders van Arco, zo’n 800.00 man, goed voor 5.5 miiljard Euro, gewone spaarders, die dus meteen, net zoals gewone spaarders, tot l00.000 €, gedekt zijn door de Staat. Leterme is genereus, want de nooit uitbetaalde intresten p hun inbreng, vallen onder dezelfde waarborg, door de belastingbetaler te betalen. Ha j, want ARCO kan dat niet meer, want failliet…. Belangenverenigingen gaan echter hiertegen tekeer, en de Raad van State is nog altijd bezig zich te buigen over deze netelige kwestie.

De ACW-BAC adviseurs zijn inderdaad altijd tamelijk ‘ingenieus’ in het bijstaan van hun dossiers. Waarvoor ze zich ook koninklijk laten vergoeden. Zij interpreteren daartoe de bestaande wetten op een zeer ‘creatieve wijze’, omdat zij weten altijd ‘gedekt’ te zijn tot in het Parlement. Het ACW immers is onaantastbaar, zo dachten ze en zo denken ze nu nog altijd..

Een mooi voorbeeld hiervan is de begeleiding van L & H, wiens huisbankier vanaf het prilste begin ooit de BAC was. De boekhoudwetten werden stilaan zodanig creatief uitgewerkt, dat Tje Washington Post de kans zag om de kaart van de USA te trekken, door de wereld op zijn kop te zetten over de bedrieglijke balansen van dit West Vlaams spraaktechnologie bedrijf, dat daardoor het vertrouwen van zijn klanten verliest en vervolgens zijn kredieten opgezegd ziet, en dus noodgedwongen failliet gaat. Zodat de spraaktechnologie voor en appel en een ei naar het Pentagon kan verhuizen. Dexia verliest een pak miljoenen, maar wordt uiteindelijk door de Strafrechter gespaard.

Met (toen) de nodige kennis van zaken in deze materie, durft ondergetekende stelen, dat met de KBC, U weet wel, de bank van hier, als huisbankier-advisuer, het nooit zo ver was gekomen. Heel eenvoudig omdat het niveau van deze top-mensen torenhoog uitsteekt boven de amateur-prutsers en degelijk gevormde specialisten in de kredietverstrekking.

*

Over de recente ‘fiscale fraude’ door het ACW zelf.

Het ACW richt een speciale dochtervennootschap op0 die ze winst laat maken die onder de vorm van dividend uitbetaald worden aan het ACW, zijnde de moedermaatschappij. Personeel op de loonlijst van de dochtermaatschappij werkt ook integraal voor de moedermaatschppij, wat eigenlijk bedrieglijk is. Met een operatie van de linkerhand die de rechterhand niet mag weten, weord nu een kunstgreep uitgehaald waardoor de Roerende Voorheffing van 25% door de dochtermaatschappij niet moet worden betaald, maar wel bij het ACW in mindering mag gebracht worden van haar eigen te betalen belastingen.

Allemaal zeer technisch. Het personeel en de mandaatdragers van de CDD&V grommen: er werd door het ACW-Hoofdbestuur inderdaad jaren lang gebruik gemaakt van de ‘notionele interest’, een techniek die de partij officieel bestrijdt.. Om de gemoederen te bedaren, wordt daarop nu besloten dat voortaan niet meer te doen, en krijgt de buitenwereld de verzekering dat die duivelse notionele interest nooit meer zal toegepast worden. Maar wat voorbij is, is voorbij.

Standppunt Fiscus, in der minne besloten : er werd nergens fraude begaan, wel werd zwaar aan belastingontwijking gedaan, en dat is geen fraude. De bestaande wettelijke technieken werden naar de letter toegepast. Maar allez: alles heeft zijn prijs en er is een minnelijk akkoord die het ACW zo’n kleine 10 mio Euro- boete inbegrepen? - zal kosten. Maar ze gaan wel vrij-uit.

Vraag : heeft de Fiscus de werkelijke bedoeling van die speciaal opgerichte dochtermaatschappij dan niet onderzocht? Daar bestaan toch 2 specifieke voorwaarden voor die gelijktijdig moeten voldaan worden, om geen schijnvennootschap te zijn, opgericht louter met het doel belastingen te ontwijken?

En waarom die truc met de personeelswissel? Zit daar geen ‘bewimpeling’ in van iets anders? Namelijk dat moeder en dochter de facto dezelfde onderneming zijn, het bevorderen van de sociale relaties der werknemers?

Zaak ARCO-coöperanten.

Hier is nog altijd geen uitspraak van de Raad van State. Waarschijnlijk betracht men hier de ‘verjaring’, want partijen zijn hopeloos vastgereden en er staan teveel ‘hogere belangen’ (Leterme, Reynders) op het spel om hier een schandaal te riskeren. Wacht men tot na de Verkiezingen 2014, want met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid zouden de Tjeven zowel als de Roden (Ethias) hier maar bekakt uitomen…

ARCO, nevenvennootschap van en schatplichtig aan het ACW, pusht de trouwste aanhangers van de CD&V, om zoveel mogelijk hun spaarcentjes toe te vertrouwen aan de Partij, via ARCO, die deze kolossale bedragen meteen overpompt in… Dexia, die later failliet gaat. Centjes kwijt?

Ha Neen, hé, zeggen de Tsjeven, wij hebben immers altijd gezegd aan deze mensen dat ze meer waren dan gewone spaarders, maar hocus pocus pas : coöperanten. Zie maar : we hebben ze altijd behandeld als coöperanten, door de interesten o.a. niet uit te betalen, maar door deze gewoon bij te schrijven bij het uitstaand kapîtaal.

Het is pas na het faillissement Dexia dat we ingezien hebben dat onze geldschieters eigenlijk toch gewone spaarders waren. Want aandeelhouders (coöperanten) zijn hun aandelen kwijt bij failissement van de vennootschap waarin ze participeerden. Het is dus niet meer dan rechtvaardig, dat ze, net als alle Belgen, genieten van de Staatswaarborg op spaargeld tot 100.000 Euro. Leterme heeft dat vlug-vlug door het Parlement doen goedkeuren, en zo zijn deze 800.000 mensen toch geen slachtoffer van het Dexia debackle. Eind goed, alles goed, en Leterme kan verrekken naarde OEZO…

De Raad van State moet dus oordelen over de feiten : dachten de spaarders bij ARCO dat ze al-dan-niet aandeelhouders waren? Antwoord : ze dachten dat niet alleen, ze werden als dusdanig geronseld en jaar na jaar als dusdanig behandeld.

Wat zal nu zwaarst wegen? Één kilo goud of 1 kgr pluimen?

*

Privé kapitaal in België blijft in de kous, of het gaat naar de Bank om daar ofwel behandeld te worden als spaargeld, of als geld om te beleggen in aandelen. Spaarboekjes zijn schokvast, zowel wat betreft de inleg als wat betreft de opbrengst (als van Hogerhand daarmee niet gefoefeld wordt). Kasbons/obligaties (verhandelbaar!) zijn een andere vorm van beleggen, met meestal een hoger rendement, maar daar staat dan weer tegenover dat ze niet vlot maar op vaste voordien afgesproken termijn inwisselbaar zijn. Beleggen in aandelen ofte coöperant worden is speculatief, de opbrengsten zijn, als alles goed gaat, heel wat hoger, maar slaan gewoonlijk voor de kleine kapitalist, om in kleine drama’s. Minister Geesn van het ACW wil die splitsing spaarbank en beleggingsbank nu officialiseren. Waarschijnlijk in het vooruitzicht van geen 2xover dezelfde steen te vallen. Als aandeelhouder van Arco II moet U dus voortaan bij een beleggingsbank zijn….Om te sparen aan -0.50%, zal U straks bij Belfius moeten zijn, die Uw geld wat graag aan 13 % zal uitleenen aan andere sukkelaars-voetbalfans voor Brazilie.

*

Om rijk te worden moet men dus rijk geboren zijn, of slagen in een loopbaan als polletieker. Die van Laeken zijn het alle twee, maar de Dikke van Diksia is het mooiste voorbeeld van als polletieker goed geboerd te hebben.

Te kunnen maaien zonder gezaaid te hebben! Gen één echte agrariër die het hem nadoet!

Geschreven door AABEE via Digitalia

PS Vanaf Sinterklaasdag 2013 (Blog 1639) betaalt deze blog tot nader order de Franstaligen met gelijke racistische munt in het discrimineren en het haatzaaien. Met hun Vlaamse waterdragers zijn het een achterlijke reactionaire neomarxistische extremistische bende profiteurs die al 183 jaar het Land onmogelijk maken.. Reef MISE AU POINT/RTBF

*

*