Zaterdag 14 december

Zon 8u37-16u37

H Johannes van het Kruis

Decembermist: goud in de kist

.

1650 - WAT IS DAT NU, DE BLOGGERSWERELD?

.

Hebt gij nog gelustert, naar de merlaar,

’s avonds als het dustert,

Galm op wedergalm, ’t zijn lijk Davids Psalmen,

’t is lijk orgeltaal….

.

I) INLEIDING

Bij de collega’s van http://www.golfbrekers.be/ stond gisteren een opmerkzame bijdrage van de hand van Johan Sanctorum. Ik weet niet wie het meest lof verdient : de schrijver of de brenger van de boodschap.

Ondergetekende is maar een klein achterlopertke in de grote voortrekkerswereld van de grote bloggers-culomnisten met allemaal slimme mensen. Zo wou ik 1% van de talenten van Johan. En toch wringt er iets in zijn relaas. Omdat we allemaal naast elkaar onze eigen privacy zoveel mogelijk cultiveren, wat neerkomt op allemaal dooreen kronkelende privacy’s. Een krabbenmand vol scherpe scharen!

Privacy heeft men ook in een drukke winkelstraat als men de vitrines loopt af te dweilen : alles en iedereen kan in je ogen, ja zelfs als je dat wil, in je ziel kijken. Al kijken de meeste mannen liever doorheen de kleedjes der dames…. Geen verschil met het Internet. Er overkomt je maar wat je zelf wil, want in de cyberwereld staat met een muisklik je privacy weer overeind.

Het grote verschil met de straat is wel, dat het Internet een beetje aan Gd doet denken : het ziet alles, hoort alles, en vooral : het onthoudt alles. Tot in der eeuwigheid. Tenzij het boeltje vroeg laat ontploft. Zoals bij een ezelsdracht!

De vraag is alleen : wie bekijkt die door spionnen opgeslagen gegevens nog, en voor hoe lang heeft het nog belang? De ene golf op het strand is toch een halve minuut later opgevolgd door weer andere aanrollende golven? Misschien dat Grote Geesten daar nog het meest bang moeten voor zijn. Want iemand die waarheid – a thing of beauty - heeft geschreven of gesproken: dat is toch a joy for ever!

Het grote punt dat Johan ivm de blogwereld over het hoofd ziet, is de goesting, de jeunste, zoals wij dat in plat West Vlaams zeggen. Wij schrijven omdat wij er plezier in hebben, en niet omdat andere mensen daarop zitten te wachten. Dat komt mettertijd wel, als de lezers zich geamuseerd of geïnteresseerd voelen. Op die manier ontstaat er een andere dimensie, die van de verbeelding. Heeft iemand zich al ooit afgevraagd, of de merel van de afbeelding hierboven op een zomeravond zich zou bekommeren om zijn verre onbekende toehoorders, buiten zijn eigen Geliefde? Hij beseft waarschijnlijk niet eens hoeveel hij de mensen plezier bezorgt.

En precies om die magie gaat het. Je weet zelfs niet of je gelezen wordt, en door wie. Dat telwerk van die ‘unieke bezoekers’ op je website registreert evengoed de muisklik van een liefhebber als van een ongeïnteresseerde toevallige bezoeker va de andere kant van de wereld. De muisklik kan zelfs van je vijand zijn. Maar als de lezer zich ook jeunt, of minstens aan Uw boodschap even aandacht besteedt, dan zit de wereld meteen weer goed-beter-best in mekaar.

Het streelt je eigendunk als er van ergens een aanmoediging zou komen, en naar kritiek luister je niet; anders vervalt alles tot cafépraat. Blogschrijvers hebben inderdaad iets weg van tooghangers die poseren voor een nieuw meesterwerk van Rubens, aan de praat tegen een rondborstige café-dame die niet luistert, maar toch regelmatig instemmend knikt. O! Dat ging even niet over Club Brugghe, mar ’t is mooi gezegd!

Dat heet dan zingen tegen het leven zoals voorgedaan door wijlen Toon Hermans. Zingen zonder antwoord af te wachten. Dat doet de merel ook niet. Zelfs mussen zien om van ’t gestilp van andere musen. Bij Facebook is dat geen gestilp,, maar getwitter. Ach, wat zou onze samenleving zijn zonder dat woordje Engels….. In ‘t Engels zingen of kwelen is trouwens de redding van onze entertainers: op die manier hoeven ze niet begrepen te worden, als ze al zelf verstaan wat ze zingen….’t Hoeft eigenlijk ook niet, hé, het daarbij geproduceerde lawaai, dat thans ‘muziek’ blijkt te zijn, overstemt toch het gekweel. Maar dat ’t vroeger beter was, die wijsheid geraak je niet meer kwijt aan de jeugd tussen 5 en 65. Onze Pa, zeggen ze dan, die is kinds aan het worden.

Ik jeune mij daarin, als ik een liedeke kan dichten.

Ik jeune mij daaran, als ik dat liedeke kan.

Onsterfelijke woorden van Meester G. Gezelle, die ik dagelijks tot de mijne wil maken.

En ja, elk vogeltje zingt zoals het gebekt is. Hier is dan ook geen genie aan het werk, maar een romatische wereldverbeteraar in het aanschijn van een nooit eindigende opdracht: zingen om de schoonheid van het leven.

*

Kijk, er wordt gezegd dat Keize Nero de lier bespeelde, terwijl aan zijn voeten zo ver hij kon kijken, de stad Rome brandde.

Als je zo zie wat Geert Bourgeois (NV-A) allemaal doet om de Muzelmannen die maar blijven komen, het leven zo aangenaam mogelijk te maken door hen moskeeën te geven zoveel ze willen….

Als je ziet hoe de Euro-bonobo’s de grenzen steeds wijder open zetten om zo maar iedereen zonder controle binnen te roepen…

Als je ziet hoe der Tjeven-tweearmige bandiet, die Geens, op onze spaarcenten zit te azen…

Als je ziet hoe je land, net als in de Middeleeuwen, elke dag meer en meer het wingewest wordt van Parijs… De knoppen van onze welvaart : de banken, de stroomvoorziening, de levensaders van onze industrie, staan bij Louis 14, in het Élysée in Versailles. En de Leliaarts, net als 700 jaar geeden dragen elke dag spoorslags nog meer water naar Parijs, in ruil voor een glaasje champagne….

Als je ziet hoe onze 3 Vlaamse ‘staatsdragende kleurpartijen’ zo goed als uitgeteld in de touwen hangen,

Dan zie je in je verbeelding de lier van Keizer Nero…. Maar als die brand van hem uitgewoed geraakte (want aan blussen viel niet te denken), dan kon hij Rome beter en mooier heropbouwen. Zo ook deze tijden : na de Moeder Aller Verkiezingen op 25 Mei 2014 zullen wij ons land, Vlaanderen, beter en mooier kunnen heropbouwen.

Zo spelen de blogschrijvers die uit het goede hout gesneden zijn, de lier van het Vlaams Belang.

For old days sake, knipoogt de Rubens-madam in haar toog : de moed niet opgeven man, maar nu ga ik sluiten…

Geschreven door AABEE via Digitalia

PS Vanaf Sinterklaasdag 2013 (Blog 1639) betaalt deze blog tot nader order de Franstaligen met gelijke racistische munt in het discrimineren en het haatzaaien. Met hun Vlaamse waterdragers zijn het een achterlijke reactionaire neomarxistische extremistische bende profiteurs die al 183 jaar het Land onmogelijk maken.. Reef MISE AU POINT/RTBF

*

*