MET SNELTREINVAART DOOR DE DAGEN

8 November 1946 : overlijden Priester-Dichter Cyriel Verschaeve in Sollbad Hall, zijn ballingsoord in Zwitserland, waar hij 2 jaar voordien naartoe was kunnen vluchten. Zowel de Belgische Staat als de Kerkelijke Overheid hadden hem tijdens de moordende repressie, voor zijn talenten willen bedanken, door hem de dood-met-de-kogel te geven. Zijn enige misdaad : zijn land en zijn mensen al te zeer te hebben liefgehad.

Enkele jaren later (Operatie Brevier) werd zijn lichaam door enkele overtuigde Vlamingen naar Alveringem terug gebracht, waar het, tussen de graven van enkele getrouwen, herbegraven werd. Onder toezicht van de Staatsvuiligheid, die het graf bedekte meet een meters dikke laag beton. Danig had de Belgische Staat schrik dat zijn geest had kunnen terugkomen om te spoken..

Vrijwilligers van de Plaatselijke Afdeling van de NV-A hebben (in mineur) de zorg op zich genomen zowel voor de begraafplaats, als voor het Verschaeve-Museum.

Eenmaal Vlaanderen binnenkort vrij en onafhankelijk al zijn, mag er op de plaats waar nu het af te breken Paleis der Sex-en Coburgers staat, een mausoleum voor hem verrijzen, voor zijn nagedachtenis en voor zijn nagelaten persoonlijke voorwerpen. Want Priester-Dichter Verschaeve blijft in der eeuwigheid een van de hoekstenen van de funderingen van ons Vlaams Bewustzijn.

I) INLEIDING

Naarmate de Wetenschap deeltjes blijft ontdekken zal het niet lang meer duren of het einde van de Eeuwigheid zal in zicht komen. Zo ook met de Grote Bonobos van de Noord Atlantische Wereldverbeteraars.

Me dunkt, als ik onderstaand artikel lees, dat het tijd wordt om (weer) kippenvel te krijgen, net als in Mei 1940. De droom van de oude Bismarck om nu eindelijk de juiste schrijfwijze van de Elzas (lAlsace) en van La Lorraine (Lotharingen) te kennen, heeft ons al 2 wereldoorlogen gekost, waarmee wij eigenlijk niets te zien hadden, maar waar we wel zwaar voor beboet werden.

Allez, ze gaan het toch deze keer op een andere manier proberen. Zo sprak ook de vos : ik lust die druiven niet, ze zijn veel te groen. Maar hij kon er niet bij. Beide landsgedeelten gaan ze nu in een groter geheel verwerken, de EU en de Franse socialisten zullen de lusten krijgen, en wij allemaal, de DEUtschen op kop, de lasten.

Oom Adolf moest dat nog beleefd hebben!

Ik herinner mij een van de beroemde Tisschgespräche van Oom Adolf, waarin hij beweerde altijd een fervent Anglofiel te zijn geweest, die daarenboven het beste voor had met die vedammte Franzosen, die hij, nach dem Krieg alleen maar het vacantie-land van Europa wilde geven, dat leefde van Wein, Weib und Gesang. Hij vond het maar niks, dat de Fransen zich daartegen bleven verzetten!

Met een beetje geluk (en ongeluk voor ons) is het nu zo ver tegen eind 2014. Tenzij wij er met zn allen een stokje voor steken op 25 Mei. Afspraak na de verkiezingen!

Door insiders al lang verwacht, maar vandaag toch officieel bekend gemaakt: de gewezen boekverkoper Martin Schulz, momenteel voorzitter van het Europarlement, wil Barroso opvolgen als Commissievoorzitter.

De sociaal-democraat Schulz maakt in mijn ogen een gerede kans het nog te worden ook volgend jaar. Niet alleen maakt dat het vormen van 'de Grote Coalitie' tussen Merkel's CDU en de partij van Schulz, de SPD, aanzienlijk eenvoudiger, het herstelt ook het evenwicht tussen Duitsland en Frankrijk (Lagarde is baas van het IMF, Trichet was jarenlang ECB voorzitter) en instemming zal ongetwijfeld door de Fransen worden gebruikt om 'solidariteitssteun' te eisen en te krijgen. Want met Schulz aan het roer is dat geen vraag maar een uitkomst.

Intussen is de Raad gestart met haar zoektocht naar een geschikte opvolger van Barroso. Er staan trouwens nogal wat veranderingen op het menu. Naast een nieuwe Commissievoorzitter zal ook Van Rompuy met pensioen gaan op 4 december volgend jaar en zal er ook een nieuwe Navo-topman benoemd worden. De Europese stoelendans voor topfuncties kan komend jaar beginnen.

En vandaag heeft Schulz zich dus formeel kandidaat gesteld als nieuwe Commissievoorzitter. Merkel zei twee weken geleden nog dat het niet noodzakelijk zo hoeft te zijn dat de voorzitter van de Commissie dezelfde politieke kleur moet hebben als de grootste fractie in het parlement. Natuurlijk ontkende Schulz meteen dat Merkel zich met zijn kandidatuur bemoeid had, maar slechts weinigen die dat geloven.

Wel is het zo, dat ditmaal voor de eerste keer de Commissievoorzitter door het Europees parlement gekozen zal worden, 'rekening houdend' met de uitslag van de verkiezingen van het Europees Parlement; althans zo staat het in het Verdrag van Lissabon. Maar dat staat een eventuele benoeming van Schulz niet in de weg, integendeel.

Bovendien kent Schulz uit eigen ervaring de 'grensproblematiek' tussen Duitsland en Frankrijk, hij is er mee opgegroeid. Ook dit aspect zal zwaar meewegen bij de Fransen. Waren de drie 'aartsvaders' van de Unie, Robert Schuman, Konrad Adenauer en Alcide De Gasperi ook niet allen opgegroeid in een grensstreek? Waren zij allen niet het Duits machtig en kenden zij niet uit eigen ervaring de grote, nationalistisch gedreven spanningen die er tussen landen bestaan?

Schulz is op 20 december 1955 geboren in het Duitse grensplaatsje Hehlrath in de gemeente Kinzweiler, vlakbij Aken. Hij wordt dit jaar dus 58 jaar en als hij twee termijnen volmaakt is hij 68 en zijn zijn schaapjes op het droge. Niet gek voor een man, die van 1977 tot 1994 in een boekwinkel werkzaam was, waarvan de laatste 12 jaar als eigenaar. Naast voetbal is zijn grootste hobby dan ook lezen. En -uiteraard- de 'Europese gedachte'. Schulz is een uitermate gedreven voorstander van één Europa (onder zijn leiding).

Schulz zal in elk geval een hele andere Commissievoorzitter zijn dan de zwakke Barroso, die feitelijk niets tot stand heeft gebracht en vele kansen om 'Europa' dichter bij de burger te brengen onbenut heeft gelaten. Een zeer zwakke voorzitter, die vooral de grote landen (Frankrijk, Duitsland, Italië; in die volgorde) heeft gediend. Dat zal Schulz niet overkomen. Hem kennende zal hij zich met grote vastberadenheid en met het hem kenmerkende fanatisme de Commissie leiden, al was het zijn eigen voormalige boekwinkel.

III SLOT

En dan is er nog ons Kareltje. Ge weet wel , Kareltje die hangt nu met zn kl*ten aan een nageltje, zoals wij als kind zongen tegen dat moederskindje, dat Karel heette. Ook deze Karel hangt, en hij hangt er deze maand nog zelfs tweemaal, eenmaal op 19^de, voor het Hof van Beroep in Gent, en eenmaal op 25^ste, voor de Rechtbank van Eerste Aanleg, ook in Gent. Ja, t zijn drukke tijden voor de Raadsman van de Belse Staat, om de EU-onverlaat wegens fiscale fraude bij de lurven te vatten. En dat gaat dan nog maar om de winst bij de verkoop van aandelen met voorkennis. De volgende 2 partituren staan ook al op muziek, maar de Fiscus is er nog mee bezig, om orde op zaken te stellen. Het betreft de sale and lease back van het Veurnse Gerechtsgebouw, en de miljoenen-investering met zwart geld in het Italiaanse wijnkasteel.

JaJa! Ge zijt EU-commissaris van Commerce, of ge zijt dat niet.

Als zoon-lief Zaan Zaak dan bovendien nog wetten maakt, die kleuters van 5 jaar wilsbekwaam wil doen verklaren dan is de ganse familie rijp om verschroot te worden.

Of daarmee de hele EU-draak moet worden afgeschoten? Hoh, dat heb ik niet gezegd! Maar als de Bazen niet deugen, wat dan met de rest? Het antwoord op die vraag krijgt ieder van ons voor de neus geschoteld, op 25 Mei 2014.