MET SNELTREINVAART DOOR DE DAGEN

Nieuwste statistieken: Situatie crisislanden, die weigeren te hervormen, verder verslechterd

Het neo-communistische gelijksheidsbeleid van de EU zal uiteindelijk alle lidstaten in de afgrond storten.

Alles en iedereen gelijk, is het bekende -maar historisch altijd grandioos mislukte- credo van overtuigde socialisten en communisten. In Brussel, waar rasmarxist José Manuel Barroso mede de scepter zwaait, doet men er dan ook alles aan om de ongelijkheden tussen Noord Europa en Zuid Europa op te heffen. Let wel: niet Zuid Europa moet beter zijn best doen, de huishoudboekjes op orde brengen, stoppen met teveel uitgeven en harder werken, maar Noord Europa moet zich letterlijk verlagen naar het niveau van Zuid Europa, en minder sterk worden. Het beleid van de EU is er dan ook op gericht om de welvaart in landen zoals Duitsland, Nederland, Finland en Oostenrijk permanent fors te verlagen. Immers: communisten kunnen alleen dan aan de macht blijven, als de bevolking arm, afhankelijk en weerloos is gemaakt.

Keer op keer nemen EU-politici, en hun vazallen in de nationale parlementen, het woord 'solidariteit' in de mond. 'De EU is een gemeenschap van lotgenoten - geen land wordt in de steek gelaten,' klinkt het nogal eens.

In de praktijk werkt deze 'solidariteit' maar één kant op: van Noord naar Zuid Europa. Uit Duitsland, Nederland, Oostenrijk en Finland worden jaarlijks miljarden weggehaald, die vervolgens worden verspild aan corrupte schuldenlanden en hun even corrupte politici en banken. Ook de nieuwste statistieken bewijzen weer dat de situatie in de crisislanden verder is verslechterd (2)(3), vooral omdat deze landen weigeren echt te hervormen, omdat de miljarden uit Brussel -dus uit het noorden- toch wel blijven komen.

Kijk bijvoorbeeld naar de Franse socialistische president Francois Hollande, die in korte tijd zijn land met torenhoge belastingen op de rand van de afgrond heeft gebracht. Hij eist de invoering van eurobonds en de vergemeenschappelijking van alle Europese schulden. Ondertussen kunnen de Fransen nog altijd 5 tot 7 jaar eerder met pensioen dan de Duitsers en Nederlanders, hebben ze een 35-urige werkweek, en werken 2 van de 3 werknemers voor de staat. Is dat 'solidariteit', dat Nederlanders en Duitsers ten koste van hun eigen welvaart de veel royalere sociale voorzieningen in bankroete lidstaten moeten bekostigen?

Hoe kan men in Brussel ooit denken dat dit goed blijft gaan? Zelf binnen de lidstaten morren burgers dat veel geld naar armere, soms bijna failliete regio's stroomt. De Vlamingen hebben al jaren geen zin meer om de Walen te blijven financieren, de Catalanen willen onafhankelijk worden omdat ook zij in het bankroet van de rest van Spanje dreigen te worden meegesleurd, het rijkere noorden van Italië wil zich liever vandaag dan morgen afsplitsen van het zuiden, en in Duitsland rommelt het in Hessen, Bayern en Baden-Württemberg, omdat deze drie deelstaten de andere dertien financieel overeind moeten houden.

Als burgers al moeite hebben om 'solidair' te zijn met hun eigen landgenoten, hoe kan Brussel dan van de Nederlanders, Duitsers, Oostenrijkers en Finnen verwachten dat zij tot in het oneindige de schulden en veel te hoge uitgaven van de zuidelijke crisislanden blijven betalen? Daarom heeft de EU het inmiddels onmogelijk gemaakt, dat de Europese burgers zelf kunnen beslissen wat er met hun belastinggeld gebeurt.

De EU stelt, dat de Europese binnenmarkt alleen dan goed kan functioneren, als alle ongelijkheden zijn gecorrigeerd. Brussel behoudt zich dan ook letterlijk het recht voor, om de welvaart in de Unie op grote schaal te herverdelen. Om dit mogelijk te maken voerde de EU in september 2011 het 'Economic Governance' pakket in. In een toelichting verklaarde Brussel dat ook exportkampioenen Duitsland en Nederland 'de reden van instabiliteit in Europa kunnen zijn.' En waarom? Omdat onze economieën te goed presteerden.

In april 2013 bevestigde de Franse minister van Industrie deze krankzinnige Brusselse zienswijze, toen hij Duitsland verweet voor ongelijkheid te zorgen door de jarenlange matige loonontwikkeling in het land. De uit Hongarije afkomstige EU-commissaris voor Sociale Zaken Lásló Andor beschuldigde Duitsland er vorig jaar van, juist vanwege het Duitse economische succes, mede de crisis in Europa te hebben veroorzaakt.

Kortom: uitgerekend landen die wél moeite gedaan hebben en offers hebben gebracht om hun economieën concurrerend te houden, krijgen nu de schuld van het feit dat de crisislanden weiger(d)en dit eveneens te doen, en verder op de pof willen blijven leven.

De socialisten, linksen en groenen zijn juist heel blij met deze gedwongen neocommunistische gelijkschakeling. Sven Giegold, EU-afgevaardigde namens de Grüne (Duitse Groen-Links), zei er zelfs naar uit te kijken dat Brussel de matige loonontwikkeling in Duitsland, Nederland en Oostenrijk gaat aanpakken en zelfs gaat bestraffen.

Te hoge begrotingstekorten mogen niet van Brussel, maar hetzelfde geldt voor begrotingsoverschotten. Zo hebben de schuldenlanden in de Europese Unie meer macht gekregen dan de geverlanden. 'Een ideaal, dat zo tegen de menselijke natuur ingaat, kan niet zonder geweld verwezenlijkt worden,' zei de voormalige Tsjechische minister van Buitenlandse Zaken, overtuigd EU-Europeaan, al in 2008 over het communistische streven.

Toch is dit communisme overduidelijk dé basis van de EU en de Europese Commissie, waar niet voor niets een overtuigde marxist, José Manuel Barroso, de scepter zwaait. Deze compleet van iedere economische, financiële en maatschappelijke realiteitszin gespeende Commissie bepaalt echter wel de toekomst van honderden miljoenen Europeanen.

Het mag dus geen verbazing wekken dat de crisis in de EU -in tegenstelling tot alle propagandaberichten- alleen maar erger wordt. Uit de meest recente onafhankelijke statistieken (2)(3) blijkt nogmaals, dat het juist de crisislanden zijn waar de situatie verder verslechtert, en die de rest van de Unie met zich meesleuren. Desondanks zal het beleid van Brussel ertoe leiden dat de kip met de gouden eieren, Duitsland -en in zijn kielzog Nederland, Finland en Oostenrijk- zal worden geslacht.

De vraag is echter, of Duitsland en Nederland ooit nog betaald krijgen voor hun export naar de rest van de EU. Het op deze site al vaker besproken Target-2 systeem heeft het de zuidelijke landen mogelijk gemaakt om jaren op krediet te kopen en te consumeren. Maar wat heeft het voor zin om je 'klanten' eerst geld te geven, waarmee ze vervolgens bij jou kunnen 'kopen'? De EU heeft het daarom zo geregeld, dat als deze rekeningen niet kunnen worden betaald, juist de burgers in de geverlanden, dus met name Duitsland en Nederland, hiervoor zullen moeten opdraaien.

Ondertussen worden we door onze eurofiele politici zoet gehouden met het bekende, maar valse mantra dat wij zoveel van de euro en de uitbreiding van de EU naar het oosten zouden hebben geprofiteerd. Als dat werkelijk zo is, waarom moeten wij dan keer op keer miljarden bezuinigingen en snijden in onze eigen voorzieningen, om die in de crisislanden overeind te houden? En wat te denken van de cijfers, waaruit blijkt dat bijvoorbeeld de Italianen nog altijd veel rijker zijn dan de Duitsers en Nederlanders?

Bovendien heeft Duitsland in de eerste jaren na de invoering van de euro jarenlang de laagste economische groei van heel Europa gehad. Pas nadat fors werd gesneden in de lonen en sociale voorzieningen, ging het weer beter met de Duitse economie.

Maar nu moeten landen met een handelsoverschot, zoals Duitsland, Nederland en Oostenrijk, dus rekenen op sancties. De schuldenlanden zullen juichen en de EU en Europese Commissie dankbaar zijn. Eindelijk worden de te goed presterende economieën en bedrijven van het noorden aangepakt. De Nederlandse economie is inmiddels vrijwel kapot gemaakt, nu de Duitse nog.

'Wat de EU heeft besloten, luidt het begin van een neerwaartse spiraal van de nog enigszins krachtige EU-landen in,' wordt op de onafhankelijke financieel-economische nieuwssite DWN geconstateerd. 'Hierdoor zullen ook degenen die zouden moeten worden geholpen, moeten lijden. Dat is namelijk het enige wat deze naar beneden gaande geperverteerde 'gelijktrekking' betekent... Ligt Brussel soms in Absurdistan?'

III SLOT

Noch het kapitalisme, noch het communisme, zijn goed voor de mens. Niks doen is dat ook niet en zo is het nooit wel.

Het zal dan toch de schuld van de Erfzonde zijn, zeker? Als straf, om Gode gelik te willen zijn, zijn brood in het zweet zijns aanschijns te moeten verdienen. Wie had dat ooit kunnen denken? En nog is de mens nog altijd niet slem genoeg. Nog altijd moeten er deeltjes ontdekt worden.

Volgens mij moeten wij er iets tussen-in leren doen. Een soort verstandig coöperatief denken. Met het oog op de realiteit van anderen, hard werken om er zelf beter van te worden. Geen PS-gedoe lijk bij het Brussels OCMW, niet als Alexander. Alles voor mij en niks voor een ander.

Zo is het nooit goed. Die paters en die nonnekes van vroeger, zowel in de scholen als in de ziekenzorg : die werkten 24/24 en 7/7, zonder ooit maar één dag te staken en ze waren content met een God zal t U lonenZe hadden geen syndicaten, ze werkten hard, en ze waren content met een dooie mus. Maar ze leefden intens en gelukkig. Die gevoelens zijn echter dood en begraven, samen met de betrokkenen zelf.

Want toen waren ze ineens niet meer goed genoeg. De Staat zou alles beter doen. Maar vooral alles veel duurder maken. En met syndicale vertegenwoordiging. Enfin, dat was de communistische plan-economie, al werd dat er niet bij gezegd. Als U bij de CM waart, of in de K.A.V., dan kon U via ARCO en het ACW bij Dexia Uw spaargeld kwijt raken en dat was dan tegenslag. Even in de Staatskas graaien, en U was er weer boenop! Ze hadden het zo goed bedoeld, om met woekerrente leningen toe te staan aan gebieden die hen nooit zouden kunnen terugbetalen. Dan maar nog eens in de Staatskas graaien.

Ziet U, dat was zon kapitalistisch foefke onder de dekmantel van welzijnswerk op een bedje van socialistisch denken.

Nog zon half-om-half socialistisch denken is de reactie van Minister Lieten-laat-geloten dat het pasgeboren Mediahuis, dat mensen op een mooie herfstdag zo maar C4 toestopt, in ieder geval moet zorgen zowel voor de diversiteit als voor het welzijn van de werkers. Waarbij ze perfect aansluit op de golflengte van de Grote Bazen, die zelf niet voor de camera verschijnen, maar het vuile werk laten opknappen door hun knehten-hoofdredactoren. Christiaan Leysen, de grote baas en zoon van de Hitler-Junge André Leysen is immers uit het goede hout gesneden waaruit echte belgicisten gepokt en gemazeld worden. Groot Bijgaarden en Hasselt verdwijnen als werkplaats, alleen Antwerpen, hun vaderstad, blijft over als centrum voor het perswezen in België. Wedden dat de Leysens eerstdaags geridderd worden door le Palais/Het Hof?

Als U ooit knecht of meid wilt worden bij dat rijke papaier-ridders geslacht, moet U goed Uw Frans kennen, of U maakt geen kans. Zelf zijn ze hun moedertaal, het Vlaams, volledig vergeten.