MET SNELTREINVAART DOOR DE DAGEN

aan de balie van zijn hotel. De wereld is gewaarschuwd : dit is een gevaarlijk man!

I) INLEIDING

Ach! Eigenlijk is het een verhaal nog ouder dan de straatstenen. Het situeert zich eigenlijk daar waar onze tijdrekening en dus onze Beschaving begint. De timmermanszoon uit Nazareth, op deze blog om niemand te kwetsen, De Zachtmoedige genoemd, stierf de kruisdood voor ongeveer hetzelfde als Paus Franciscus hieronder in zin interview stelt.

De man uit Assisi vertelde 1200 jaar later precies hetzelfde en stierf op zeer jonge leeftijd door ziekte en uitputting. Maar zowel de timmermanzoon, als de bedelaar uit Assisi verwierven achteraf wel degelijk beiden een wereldreputatie. Omdat ze het bij het rechte eind hadden.

Paus Badoglio zagen wij de morgen na het conclaaf zijn hotelrekening betalen aan de balie. Zie afbeelding hierboven. Het was een heek gewoon hotelletje en de nieuwe Paus verschilde in niets van de andere reizigers. Integendeel, zijn geleend wit habijt paste hem niet, en net als ieder ander gewone burger, had hij last met gepast geld om de rekening te betalen De omstaanders wisten niet wat ze zagen, en troepten samen voor de zegen, maar Hij haastte zich in allerijl naar het Vaticaan voor de rest van Zijn leven.

'Veel kerkleiders zijn narcisten' - 'Geestelijk rangensysteem heeft niets te maken met het Christendom' - 'Ik geloof in God, maar niet in een katholieke God'

De nieuwe paus heeft weinig op met religieuze systemen, ook niet dat van zijn eigen kerk. Het enige wat volgens hem echt telt is liefde en het goede zoeken voor de medemens.

In twee weken tijd heeft paus Franciscus opnieuw een spraakmakend interview gegeven. In gesprek met Eugenio Scalfari, de oprichter van de Italiaanse krant La Repubblica, zei Franciscus dat de drang om andere mensen tot het katholicisme te bekeren 'complete (lett. ernstige) onzin' is. 'Het is zinloos. Je moet mensen ontmoeten en naar hen luisteren... De wereld wordt doorkruist met wegen die dichter bij elkaar komen en van elkaar verwijderen, maar het belangrijkste is dat ze naar het Goede leiden. Ieder van ons heeft een beeld van goed en kwaad. We moeten mensen aanmoedigen te streven naar wat zij denken dat goed is.'

'Iedereen heeft zijn eigen idee van goed en kwaad, en moet voor het goede kiezen en het kwade bestrijden zoals hij dit zelf ziet. Dat zou genoeg zijn om van de wereld een betere plek te maken.' Tevens stelde Franciscus dat genade en heiligheid niet afhangen van kennis of het verstand, maar van 'de hoeveelheid licht in je ziel.'

Het nieuwe hoofd van het Vaticaan leek zich te distantiëren van het geestelijke rangensysteem ('clericalisme') van onder andere zijn eigen kerk. 'Dat zou namelijk niets te maken moeten hebben met het Christendom.' Veel kerkleiders zijn volgens hem narcisten. 'Ze voelen zich gevleid door hun bewonderaars en vinden dat heerlijk.' Onafhankelijke psychologische onderzoeken geven hem daar overigens in gelijk.

De grootste problemen van de kerk in onze tijd zijn de jeugdwerkloosheid en de eenzaamheid van de ouderen, vindt de paus. De kerk is er namelijk niet alleen voor de zielen van de gelovigen, maar ook voor hun lichamelijke bestaan. 'Onze missie is de materiële en immateriële behoeften van de mensen te erkennen en daarin proberen te voorzien... We moeten jonge mensen nieuwe hoop geven, de ouderen helpen, openstaan voor de toekomst en liefde verspreiden. Arm zijn onder de armen. We moeten de uitgestotenen erbij halen, en vrede prediken.'

'Onze Heer predikte liefde voor anderen,' vervolgde Franciscus. 'Geen bekeringsdrang, maar liefde - liefde voor je naaste, het zuurdesem dat het algemene belang dient... Dit is de enige manier die Jezus gaf om de weg naar zaligheid te vinden.' Franciscus zei het te betreuren dat het egoïsme onder de mensen is toegenomen, terwijl hun liefde voor anderen juist is afgenomen.

Volgens hem is dat mede te wijten aan het 'onbeperkte liberalisme, dat de sterken sterker maakt en de zwakken zwakker, en de verstotenen uitstoot.' Als het nodig is moet de staat daarom direct tussenbeide komen 'om de meest intolerante ongelijkheden te corrigeren.'

Opmerkelijk genoeg -en voor sommige katholieken ongetwijfeld schokkend- uitte de paus forse kritiek op zijn eigen Vaticaan, dat volgens hem 'de wereld rondom ons heeft verwaarloosd. De Kerk zou terug moeten naar een gemeenschap van Gods volk. Priesters, pastors en bisschoppen, die over de zielen waken, zijn er voor dienstbaarheid aan het volk van God.'

'Ik geloof in God, maar niet in een katholieke God. Er is geen katholieke God. Er is God, en ik geloof in Jezus Christus, zijn incarnatie. Jezus is mijn leraar en mijn pastor, maar God, de Vader, Abba, is het licht en de Schepper... God is het licht dat de duisternis verlicht, ook al lost dat niet op. In ieder van ons bevindt zich een vonk van goddelijk licht... Onze soort zal ophouden te bestaan, maar het licht van God niet, en op dat moment zal het in alle zielen dringen en zal het alles in allen zijn.' (2)

Ook dit interview veroorzaakte de nodige beroering. Zei de paus nu echt dat hij vindt dat mensen hun eigen pad moeten kiezen, zelfs als ze het niet eens zijn met de leer van de Katholieke Kerk? Of bevestigde hij enkel de klassieke opvatting dat mensen zich uit eigen vrije wil tot het katholicisme moeten bekeren.

Protestantse leiders hadden natuurlijk de nodige aanmerkingen op de woorden van Franciscus. Russell Moore, voorganger van een Southern Baptist kerk, de grootste protestante denominatie in Amerika, schreef dat de paus met zijn interview 'theologisch te gronde ging' omdat hij gevaarlijk dicht tegen het relativisme -alle (religieuze) kennis is betrekkelijk- zou aanschuren.

'In zijn interviews lijkt hij continu de liefde van God los te maken van de heiligheid van God,' aldus Moore. 'We moeten met bewogenheid en vriendelijkheid spreken, maar wel met het gezaghebbende woord van God.' Ook de katholieke voorganger John Zuhlsdorf, die één van de populairste blogs voor conservatieve katholieken onderhoudt, zei dat hij talloze emails heeft gekregen van gelovigen die zich grote zorgen maken over de opstelling van de paus.

Chris Ruddy, een theoloog aan de Katholieke Universiteit, erkende dat de woorden van de paus verschillend kunnen worden uitgelegd. 'Het kan zeker worden opgevat als relativisme... Maar ik zie de paus niet zeggen: Jij hebt jouw idee, en ik heb het mijne, en dat is allebei goed'. Ik zie hem wel zeggen dat we anderen en hun zoektocht naar de waarheid moeten respecteren.' (1)

III SLOT

Zelfs Maarten Luther, de Catharen of de Albigenzen, en al zeker de Geuzen, of Hendrik VIII van Engeland met zijn acht vrouwen, hadden met deze Paus kunnen overeenkomen. Hij zou ze zelfs een heel eind zijn tegemoet getreden.. Wie weet overtuigt Hij zelfs binnenkort niet de Islam om eindelijk aan hetzelfde zeel te trekken. Gesteld natuurlijk dat ze Hem voordien niet afslachten. In de hoop dat op de koepel van Sint Pieter in Rome eindelijk de Halve Maan het Kruis zou vervangen.

Stel U voor : de Woestijn-rover die zijn kinderen brood geeft en geen schorpioenen!

De wonderen zijn inderdaad de wereld niet uit. En lap! Daar gaat weer een oud spreekwoord van bij ons. Katholieker zijn dan de Paus. Dat kan voortaan iedere hond met een hoed op..

Want volgens mij is het gewoon onfatsoenlijk, om te denken dat de mens uiteindelijk erin zal slagen om het doel te bereiken waarvoor hij uiteindelijk geschapen is en in feite de hoeksteen is van het menselijk ras : bemin Uw evennaaste als Uzelf, om God.

Als U goed nadenkt, dan vertoont deze leefregel veel gelijkenis met de Numero Uno van de 10 Geboden, waarvan de 9 andere slechts een nadere bepaling inhouden van dat eerste.

We zijn inderdaad goed bezig. Gesteld dat die arme godloochenaars nu nog kunnen volgen.

Voor mij is alles goed, als de volgende regering er maar een is zonder de PS. En liefst, als t beetje kan, ook zonder de Tsjeven. En nog liefst van al, dat er geen nieuwe regering meer komt, want geen land meer om over te regeren. Zodat we eindelijk baas zijn in eigen huis.

In deze hoop wil ik leven en sterven.