MET SNELTREINVAART DOOR DE DAGEN

15/9 Feest v/d Waalse Gemeenschap vlg Demotte : een positief Waals bewustzijn, rijk aan diversiteit, een van de bijzonderste redenen, naast de solidarité, van de spiraal waar langs onze welvaart wegsmelt. Historisch is er geen enkel herdenkingswaardige gebeurtenis, zodat men dan maar, uit armoede, is gaan terug grijpen naar de rampzalige gebeurtenissen van 1830. Wat en dag van zwarte vlaggen voor Vlaanderen werd, is reden om te feesten beneden de armoe-grens.

I) INLEIDING

Om de ongelimiteerde toestroom van asiel-zokers, . avonturiers en vluchtelingen een humaner beeld te geven, stelde de Paus onlangs voor dat de (bijna) lege kloosters en abdijen hun deuren zouden openen voor hun opvang.

In ons land zou ons Maggie daar met handen en voeten en met haar volle gewicht moeten opspringen. Op slag zouden er jaarlijks tussen de 6 en de 10 miljard kunnen bespaard worden, wat haar tenminste, naast eeuwige roem, een borstbeeld in de wandelgangen van het Parlement zou opleveren.

Ik zou aan de Bestuurders van al die kloostergemeenschappen aanraden geen centem huur te vragen, maar wel te eisen dat ze de boel (met eigen handen) niet alleen proper houden, maar zelfs zoveel mogelijk in de oorspronkelijke luister herstellen.

Het zal niet lang duren, of de meeste straathoekwerkers en welzijnswerkers, naast een deel noeiwe roepingen, zullen toestromen om hun diensten aan te bieden/ Misschien worden op die manier de kloosters wel opnieuw bevolkt en zijpelt er dag na dag wat meer volk binnen in de kerken.

Onderschat vooral het ontradings-effect niet in de respectieve herkomst-laden, daar het idee om bij aankomst in een Christelijk klooster te vliegen verre van aantrekkelijk moet zijn. Na verloop van tijd, en omdat er in het land niemand meer bij kan, zal iedereen verplicht zijn dat klooster als gesloten opvangcentrum te aanvaarden. Deze achterligende gedachte, samen met de aanhoudende werkdruk zal hoogstwaarschijnlijk de goesting om langer te blijven, beperken of minstens hypothekeren.

Amme andere seculiere locaties worden afgebroken en wordt zelfs de grond gesaneerd, zodat daar parkjes met veel groen en/of speelterreinen voor de jeugd kunnen aangelegd worden. Ook zou, in meer stadse omgevingen, de aanleg van hier en daar wat meer parking de algemene tevredenheid kunnen bevorderen.

Zowat 3.500 ridders van de Orde van het Heilig Graf van Jeruzalem, met hun grote witte mantels met rood kruis, zijn op het Vaticaan ontvangen door paus Franciscus. Die heeft hen opgeroepen oog te hebben voor de evolutie van het heden met respect voor het verleden. .

"Tracht de grote rijkdom van de waarden, van de wijsheid van het verleden te bewaren, maar beleef het heden intens, met de blik gericht op de toekomst", zo klonk de raad die de paus aan de ridders gaf.

De ridders en hun echtgenotes, afkomstig uit verschillende landen, en aangevoerd door hun "grootmeester", de Amerikaanse kardinaal Edwin O'Brien, hadden een pelgrimstocht voltooid, die ze dinsdag waren begonnen ter gelegenheid van het Jaar van het Geloof in de Eeuwige Stad.

De Middeleeuwse orde werd heropgericht door paus Pius IX in 1847 : ze steunt de Katholieke Kerk in het Heilige Land en het werk van het Latijns patriarchaat in Jeruzalem. De Orde hield in Rome ook haar plenaire vergadering.

III SLOT

Bij deze oproep van de Paus inzake de opvang, gevolgd door de oproep aan de huidige Tempelridders van het Heiig Graf, had ik, eerlijk gezegd, zo eenn beetje het visioen van vele honderden Spekpaters zoals jaren geleden wijlen Pater Werenfried van Straaten de wereld met verstomming sloeg door de voedselhulp met zijn Kapelwagen aan de zo pas verslagen Duitsers, vooral Oost Duitsland.

Wikipedia verklapte mij dat er wereldwijd zon 23.000 van die Hospitaalridders zouden bestaan. Voilà, dacht ol : als die de armen uit de mouwen steken, is de beweging gestart van Kerk mèt Staat, een beweging van winst voor elke partij. De Staat aanziet de Kerk niet langer meer als vijand, maar als partner. Einde goed, alles goed. Samen onderweg om de hele wereld terug op zijn potjes te zetten.

Maar bi het nalezen van namenlijst van de Ridders in eigen land, zag ik het direct : nee, Heilige Vader, op die soort hoeft U niet eensl te rekenen. Dat zijn niet de werkers in de wijngaard des Heren, maar veeleer de uitdrinkers van de door die werkers gemaakte wijn.

Tenzij Paus Franciscus, die wonderbare Visser van Mensen, heel die meute, o.a. ons bloedeigen koningshuis, ten gronde kan omkeren., zodat zij de mouwen opstropen en eindelijk weer terug in de Middeleeuwse voorbeeld-functie kruipen waaruit hun echte adel moet blijken.

De Franse Revolutie en de Staat hebben zich in 1798 in onze streken zo goed als alle kerkelijke goederen zonder betaling toe geëigend. Het zou een mooie geste zijn, moesten de Kruisridders heden ten dage hun meestal bijeen gestolen rijkdommen spontaan teruggeven aan het Volk.

O Wat is het spijtig, dat er zon immens verschil bestaat tussse droom en daad