MET SNELTREINVAART DOOR DE DAGEN

I) INLEIDING

Bij http://www.bloggen.be/roeland/ vond ik een ontroerend verhaal uit de eerste hand van een getuige ter plaatse. Zo te zien, een directe kandidaat oor de dood, als de rebellen, dank zij de steun van Obama, weer op adem zullen gekomen zijn. Als U het mij vraagt : veel verschil is er niet met door Nero in het Colosseum voor de wilde dieren te worden geworpen. We maken kennis met hun leven in het oog van de storm. Langs deze weg help ik op bescheiden schaal het Goede Woord te verspreiden. Hier is een doe-man aan het woord, daar waar wij allemaal slechts met (goedkope) woorden helpen.

Pater Maes is werkelijk een der laatste helden, een Vlaams missionaris, die zijn leven belangeloos ten dienste stelt van de lijdende medemens. Kunt U het zich voorstellen hoe de moslim-bandieten de Abdij uit de begintoijden der Christenheid, zullen sparen.

Ik breek er mij het hoofd over, hoe ik namens mijn lezers, mijn waardering voor deze held kan ter kennis brengen. Maar Postel, of zelfs Arendonk, is voor ons even ver als de maan. Een kaarsje branden in Assisi zou misschien al een goed begin zijn?

Daniël Maes (75 jaar), norbertijn van Postel en afkomstig uit Arendonk, is verantwoordelijk voor een seminarie in het zesde eeuwse klooster Mar Yakub in Qâra, gelegen op 90 kilometer van de Syrische hoofdstad Damascus. In Syrië zijn er 2,4 miljoen christenen op 24 miljoen inwoners. Een verre droom van de Vlaamse norbertijn Maes is om van het klooster Mar Yakub een tweede Taizé te maken, dicht bij de bronnen van het christendom, in dialoog met joden en moslims.

Hierbij het bericht van een week van bang afwachten. Vandaag viert de byzantijnse liturgie de aartsengel Michael, de strijder tegen de machten van de duisternis. Moge hij onze voorspreker zijn.

Groot alarm. Mogelijk krijgen we morgen, zaterdag al Amerikaanse kruisraketten op ons dak. Drastische maatregelen zijn nodig. We moeten onze voorzorgen nemen om veilig met zijn allen te overleven. Het is praktisch een nacht en een dag aan één stuk door zwoegen voor groot en klein. Er wordt gesleurd en gestapeld. Een gasfles met een brander. Bij het eerste gebruik blijkt de fles al gas te lossen. Dus buiten er mee in de hoop dat het ding niet geraakt wordt bij een aanval, wat ijdele hoop is natuurlijk. Ongelooflijk wat een creativiteit er te voorschijn komt! Zaterdagnacht valt ieder doodmoe vanzelf in slaap. Nog altijd geen raketten. We vernemen en vermoeden dat er toch wel uitstel komt. Zondagnamiddag nemen we de vrijheid om de open lucht in te ademen. Wat een bevrijding! Dit is een toestand om ofwel gek ofwel heilig te worden en misschien liggen ze heel dicht bij elkaar. Maar het voornaamste is aanwezig: mensen die van elkaar houden en bereid zijn elkaars lasten te dragen. Zondagavond vieren we de eucharistie, zoals de eerste christenen tijdens de vervolging en we bidden vurig om bescherming en vrede in Syrië.

We gaan het ons niet moeilijker maken dan het al is en hernemen maandag terug het gewone leven. Weer een grondige verandering maar we hebben ondertussen dan toch een goede oefening gehad. Na onze kortstondige ballingschap en de hectische toestanden zijn we vele gewone benodigdheden kwijt en is er opsporingswerk nodig. Het is een stripverhaal waard.

De truk met de chemische wapens schijnt uiteindelijk toch te mislukken. En ze hadden het nog zo goed voorbereid, al een jaar lang. Obama had gezegd dat het een rode lijn was. Rebellen hadden hier en daar al chemische wapens gebruikt zodat ze nu een onderzoekscommissie naar Damascus konden sturen. Op dat ogenblik komt er een gruwelijke aanval met chemische wapens onder de neus van de onderzoekscommissie. Een massa professionele fotos en filmen, verschrikkelijke beelden van kinderen (waar zijn de moeders?). Zijn het beelden van gekidnapte kinderen uit Latakia die hier door de rebellen worden afgemaakt om als materiaal te dienen? We vernemen dat er beelden al een dag voor de aanslag geplaatst zijn en dat er beelden van Egypte bij zijn. Doet er niet toe, westerse journalisten lopen er toch blindelings in. Nog voor de onderzoekscommissie kon beginnen beslist Obama al dat Syrië moet gestraft worden. (Zijn veroordeling is onwettig, zelfs strafbaar en zijn besluit is crimineel). Er blijken toch nog mensen met gezond verstand te zijn. Steeds duidelijker blijkt dat het Syrische leger helemaal geen chemische wapens heeft gebruikt en ook niet nodig heeft om de rebellen te verslaan, maar de rebellen wel. En omdat de rebellen overal in het nauw zitten moet het evenwicht hersteld worden. Hoe? Dat kan niet beter dan door een massale raketaanval, menen de Amerikanen en hun bondgenoten. Dus na die gruwelijk aanval, voorzien ze nogmaals een gruwelijke slachting om het volk te beschermen. Putin en velen met hem zeggen: iedere militaire interventie zonder de toestemming van de veiligheidsraad moet beschouwd worden als een daad van agressie en de zogenaamde bewijzen van Amerika en Israël omtrent het gebruik van chemische wapens door het Syrische leger zijn nonsens. Als ze bewijzen hebben, dat ze die dan aan de onderzoekscommissie geven. Ondertussen hebben Rusland én Syrië wel degelijk bewijzen afgeleverd van het gebruik van chemische wapens door de rebellen. En de Amerikaanse journaliste Dale Gavlak vernam van de rebellen zelf dat zij het waren die de chemische wapens, door Saudi-Arabië geleverd, gebruikt hebben. Afijn, dit cynische verhaal kun je zelf wel verder afwerken.

Een nieuwe wereld openbaart zich. Het doet deugd dat er heel de wereldbol rond steeds meer massas mensen protesteren tegen de buitenlandse agressie tot in Amerika toe. Een foto van een hoge militair van de Amerikaanse navy in vol ornaat wordt verspreid. Zijn jas links hangt vol met decoraties. Hij houdt een gechreven plakaat voor zijn gezicht waarop staat: Ik ben niet bij de navy gekomen om te vechten voor al Qaida in Syrië! Een aantal van de grootste zwaargewichten uit de Amerikaanse politiek, de internationale instellingen van de Uno, Unesco, Unicef worden wakker en laten verstaan: wij worden geregeerd door een bende criminelen. Ook leuk: een onoverzichtelijke massa mensen in Jemen (soenitisch land!) achter een Syrische vlag en twee portretten, een van Bashar al Assad en een van de leider van Hesbollah. Ook de Arabische wereld wordt wakker en wil zich blijkbaar bevrijden van de extremistische terreur, die door het westen aangewakkerd wordt.

De oproep van paus Franciscus om op zaterdag een vasten- en gebedsdag te houden wordt blijkbaar in heel de wereld beantwoord. Schitterend. De generaal van de Jezuieten schaart zich 100% achter het pauselijk initiatief en richt een beheerste, evenwichtige maar tevens ongewoon scherpte uitnodiging aan Amerika en Frankrijk om te stoppen met barbaarsheden. Ook wij zullen voluit meedoen. Ook in onze abdij van Postel zal om 19.00 u op die dag een eucharistieviering daarvoor opgedragen worden, waarna aanbidding.

Zowel in Oost als West begint zich een nieuwe wereld te openbaren, die de tegenpool kan worden van de nieuwe wereldorde. Laten we blijven bidden, hopen, strijden voor waarheid en recht. En ondertussen de massas mensen in nood hier niet vergeten.

Inmiddels heeft Knack een interview gepubliceerd met mij. De journalist heeft zijn best gedaan en zijn knipwerk zelfs opgestuurd vooraleer het gepubliceerd werd. Ik heb nog enkele verbeteringen aangebracht, o.a dat wij wel degelijk met twee jongens verder doen met het seminarie. Hij was zo eerlijk te bekennen dat hij er overheen gelezen had. De verbeteringen konden helaas niet meer aangebracht worden. Bovendien vertelt hij, ook tot zijn spijt, dat de hoofdredacteur mijn pittig verhaal van die herder geknipt had. Ziehier de inhoud. In het begin heb ik eens een lange wandeling in de woestijn gemaakt. Een herder wenkte mij. Hij nam een deken van de rug van zijn ezel en legde die op de grond voor mij. Hij maakte een vuurtje en met een stok en een moor zette hij thee. We namen afscheid alsof we broers waren. Ik voegde er bij. Als ik nu één stap buiten zet kan ik gekidnapt worden of ze brengen me in stukjes terug thuis, verpakt in een plastiekzak met een foto er op. Wie heeft er voor gezorgd dat dit heerlijk land nu een hel is? Zeker de Syrische regering niet. Maar dit verhaal was blijkbaar voor de hoofdredacteur te veel van het goede ofwel was het gewoon een nkwestie van plaatsgebrek. Nu, alles bij elkaar vind ik het artikel in Knack nog zo slecht niet. Ook de bereidwillige deskundigen die nog rap geprobeerd hebben mij de taal van de opiniebladen aan te leren, zijn toch wel tevreden. Het kan zeker bijdragen tot een mentaliteitsverandering. Zij zeggen dat die journalist eigenlijk een pluim verdient omdat hij de geest van mijn teksten ruimschoots gerespecteerd heeft.

III SLOT

Er staat op Wikipedia een bloemlezing over deze heldhaftige figuur en zijn seminarie in Syrië. Het is gewoon de beschrijving ter plaatse, van jaren ver, die veel duidelijker overkomt dan alle media ter wereld.

Daarom past het beter, om er stilletjes het zwijgen toe te doen. In Assisi spreken we verder af, daar waar de tijd al meer dan 800 jaar is blijven stilstaan. N de meeste toeristen verdwenen zijn, is het heiligdom één oase van rust.

En wat ook van belang is, daar in de omgeving is er een albergo waar de Italiaanse mama heerlijke spaghetti op tafel brengt, die ze gekookt heeft terwijl ze de nieuwtjes uit de streek heeft verklapt. Van haar eigen landgenoot, een zekere Di Jeanetto, zegt ze gewoon dat hij n ladro is die verdient in de amigo te zitten.

Inderdaad nooit geen twee zonder drie!