MET SNELTREINVAART DOOR DE DAGEN

I) INLEIDING

Op één hoorden we die gezelligaard vriendelijk mar beslist dat er in Vlaanderen Vlams moeste gekout worden, maar dat zulks niet kon in Spanje.

Geloof me : een nieuwe taal leert men nergens zo rap als buiten Vlaanderen. We zijn door omstandigheden elf jaar geleden in Italië terecht gekomen (waarvoor geen seconde spijt!) zonder een woordje van de taal te kennen en het is ongelofelijk hoe rap we, noodgedwongen, ons zelf konden behelpen in iets wat moest doorgaan voor de taal van Dante. Nogal logisch, als U het mij vraagt : hier IS niets anders dan Italiaans. Geen tierlantijntjes om nog meer onbemiddelde vreemdelingen aan te trekken. Als Fiaminghi waren we welkom, omdat we konden bewijzen in geen enkel geval de Italiaanse Staat ten laste te zullen vallen. Iets van net vòòr de Schengen-accoorden.

En dat is juist het probleem met ons, Vlamingen. Om God-weet-welke reden schakelen we veel te vlug over op een andere taal. Hebben we ook hier geprobeerd, maar telkens vingen we bot. Frans geraakt men hier aan de straatstenen niet kwijt, ouderen spreken wel een woordje Tedesco (Duits) en jongeren een beetje schlager-Engels, maar altijd dik tegen de goesting.

O! U dacht misschien dat die terrasjesman en zijn maten geen Frans kenden? Zou mij ten zeerste verwonderen, met de grensovergang naar Frankrijk op minder dan 50 meter. Iedereen daar heeft familie weerszij de schreve, maar die van Halewijn (Halluin) spreken al lang geen vlamsch nie mê, mô de Menenaars wel nog Fransch.

Menen - In Menen wil burgemeester Martine Fournier een strakker taalbeleid voor de ambtenaren van de Onthaaldienst en de dienst Burgerzaken. Met de burgers wordt voortaan in de eerste plaats Nederlands gesproken.

Ambtenaren schakelen vaak over op het Frans om inwoners te kunnen helpen, wat volgens de taalwetgeving strikt genomen niet mag. Aangezien Menen integraal tot het Nederlandse taalgebied behoort, wordt in principe uitsluitend het Nederlands gebruikt, zegt de burgemeester op haar website.

Het eerste contact met de burger verloopt, ook in probleemsituaties, steeds in het Nederlands. De burger moet duidelijk aanvoelen dat alleen het Nederlands de officiële taal is. Het is toegelaten dat het personeelslid Nederlands praat en de burgers een andere taal. Maar er wordt door de ambtenaren niet meer automatisch overgeschakeled naar een andere taal.

Martine Fournier op haar website: Op die manier wordt respect afgedwongen voor het Nederlands en voor de inspanningen die bij het integratiebevorderend werken worden gedaan om anderstaligen op te vangen.

Het stadsbestuur zal in het najaar een opleiding voorzien voor de medewerkers van het Onthaal en de dienst Burgerzaken.

Na de testfase gedurende 6 maanden met die twee diensten gaan we de standaardnorm en de gedragscode evalueren, om zo een eenduidig taalbeleid in de ganse organisatie te kunnen invoeren. Ook onze nieuwe Integratiedienst gaan we hierbij nauw betrekken, zegt de burgemeester.

III SLOT

Mijn schoonvader (88) heeft jarenlang in Le Biset (De Biezee) gewoond, maar sedert die gemeente, samen met o.a. Moeskroen e.a. bij Wallonië gevoegd werd, is het Vlaams daar volledig uitgestorven. In minder dan één generatie heeft de verfransings machine haar werk voltooid. De laatste getuigen zijn de namen op de grafstenen. Hetzelfde fenomeen als in gans Frans Vlaanderen. Maar dat dateert al van 300 jaar vroeger.

In Haelewijn (Halluin); nochtans Frans grondgebied, gaat alles eerder zijn gezapig gangetje en wordt er zelfs meer en meer Vlaams gesproken. De portemonnee is immers een gevoelig argument. In hoofdzaak bij de donker gekleurden, die binnen het kwartiertje in het hart van het nijvere Vlaanderen staan. Die van Mouscron, in Wallonië, vertikken het.

We zullen het misschien nog beleven, dat het Frans in de grensstreek teruggedrongen wordt. En daarbij kan een stad als Menen een beslissende rol spelen. Want de poort naar het even verder gelegen industriegebied van Waregem-µroeselare.