MET SNELTREINVAART DOOR DE DAGEN

Kawouter Van Besien aan het woord hieronder, gekopieerd van uit De Morgen.

Wasdanaa meeaa?

Krijgen we ineens steun uit het verborgen Groene Hoekje? Of klinkt er, net als in de beleids-partijen, een soort metaal-moeheid uit deze woorden door? Of is dat een slaafse invulling van het Rode Boekje, zoals de Tsjeven : half-om-half tussen de kool en de geit?

Wat er ook van weze : als het maar helpt de neuzen gelijk ter zetten in dezelfde richting. Naar de richting die ons beloofd was, voor het Europees ideaal gekaapt werd door de Linxe maffia

Groen-voorzitter Wouter Van Besien hekelt leiders uit traditionele politieke families die blijven inzetten op besparingen. .

Onze nationale politici uit de drie traditionele families spreken met dubbele tong als ze doen alsof dit de schuld is van de Europese leiders. Zijzelf bevolken de ministerraden en hun politieke families delen de lakens uit in de Europese Commissie en de Europese Centrale Bank.

Europa ligt de groenen nauw aan het hart: we hebben dit mooie en noodzakelijke project altijd vurig verdedigd. Dat project wordt nu te grabbel gegooid. Niet alleen door enkele onbekende leiders in ivoren torens, maar ook door onze Belgische leiders, de traditionele politieke families die samen de federale regering vormen. Dit is geen ver-van- mijn-bedshow. Onze leiders zitten mee aan de knoppen van het falende Europese beleid.

De beslissing om kleine Cypriotische spaarders te laten meebetalen voor een bankencrisis waar ze niks mee te maken hebben, was een historische blunder die burgers in de hele Unie ongerust maakt. Als 'onze leiders' dit nodig vinden voor Cyprus, dan straks ook voor Spanje, voor Italië, voor... België?

Net als Guy Verhofstadt gisteren in deze kolommen (DM 21/03), haasten tal van politici uit de traditionele families (christendemocraten, liberalen en sociaaldemocraten) zich om hier afstand van te nemen.

"Het is duidelijk dat de Europese leiders hun les nog steeds niet hebben geleerd", aldus Verhofstadt. Helemaal mee eens, Guy, maar die leiders komen wel uit je eigen politieke familie (Rehn, Kroes, DeGucht,...) of uit de christendemocratische (Merkel, Barroso, Schäuble,...) of de sociaaldemocratische (Dijsselbloem, Asmussen, Moscovici,...). En onze eigen federale regering met CD&V, Open Vld en sp.a zat vorige vrijdag mee aan tafel bij de Cyprus-beslissing.

Het Cyprus-debacle is het voorlopige dieptepunt van het brokkenparcours dat de Europese regeringsleiders en ministers van financiën, de Europese Commissie en de Europese Centrale Bank nu al jaren rijden bij de aanpak van de financieel-economische crisis op ons continent. Die beslissing leert ons twee dingen over het functioneren van 'onze leiders'. Ten eerste hebben ze elke voeling verloren met hoe de burgers deze crisis beleven en overleven, als ze denken dat burgers bereid zijn om een heffing op zelfs de kleinste spaarboekjes te slikken. Ten tweede zijn ze volledig het spoor bijster in hun eigen rommelige aanpak van de crisis, als ze beslissingen nemen die onwettig zijn en indruisen tegen wetgeving op depositogaranties die diezelfde leiders eerder namen.

Eerdere voorbeelden van dit brokkenparcours zijn legio. Hoewel er door de schuldencrisis steeds meer regels komen om de begrotingsdiscipline op te drijven, is er aan de kern van het probleem, een te sterk gedereguleerde en ongezond verstrengelde financiële sector nog niets gedaan. In 2008 pleitte zowat iedereen voor drastische hervormingen van de financiële markten, 5 jaar later staan die nergens. Dat is niet minder dan schuldig verzuim. Er was een groene politicus nodig (europarlementslid Philippe Lamberts) om eindelijk de excessieve bonussen in de banksector te beteugelen.

De redding van de banken heeft dertig jaar besparingen in enkele maanden tenietgedaan, terwijl net nu de vergrijzing op kruissnelheid komt. Steeds opnieuw werd beslist om enkel rechtstreeks de banken te helpen. Had men met dezelfde bedragen landen en/of particulieren geholpen om hun verplichtingen ten aanzien van banken na te komen, dan waren de banken evenzeer gered, de private en publieke schulden niet zo ontspoord en was de gewone Europeaan wel ferm geholpen. Hoeveel dieper moeten we zakken eer eindelijk teruggegrepen wordt naar oplossingen die in het verleden bewezen dat ze werken, zoals de scheiding van spaarbanken, investeringsbanken en verzekeraars?

En last but not least: de leiders uit de traditionele politieke families blijven al jaren hardnekkig inzetten op besparingen en nog eens besparingen. Terwijl de supervermogens blijven aangroeien en vrolijk verhuizen van de ene lidstaat naar de andere, treffen die besparingen volop de Europese midden- en lagere klassen. Terwijl intussen bijna ook de meest conservatieve economen dit besparingsbeleid veroordelen, gevolgd door het IMF en de Wereldbank, blijven 'onze' leiders uit de traditionele politieke families koppig dit pad bewandelen.

Onze nationale politici spreken met dubbele tong als ze doen alsof dit de schuld is van "de Europese leiders". Het zijn diezelfde politici die de raden van ministers bevolken en hun politieke families delen de lakens uit in de Europese Commissie, bij de Europese Centrale Bank,... Met dat soort politieke spelletjes raken we niet uit de crisis. Wel door, zowel nationaal als Europees, het over een heel andere boeg te gooien. De strenge besparingen loslaten en resoluut kiezen voor een relancebeleid, de banken splitsen en de burgers en overheden steunen in plaats van diezelfde banken, dat is wat er moet gebeuren. Het is dringend, als we nog een greintje vertrouwen in Europa willen redden.

Samengevat : de Groen pot verwijt de Rode Ketel, U kent dat. Bij de twee potten altijd maar de sociaal-economische bezorgdheid achternalopen, zonder zelfs maar bij benadering te weten of te beseffen wat dat woord inhoudt.

Vraag aan iedere huisvrouw of huisman wat de oplossing is, als het gezin jarenlang boven zijn stand heeft geleefd. Verder gaan met potverteren, nog schulden bij maken of terugvallen op een normaal bestaan!

Mr Van Besien, Europa en inzonderheid de Belziek heeft decennia lang geleefd in de overtuiging, wat zeg ik, in de zekerheid dat de bomen hoger dan de hemel groeiden. De redding ligt dus nu in het omgekeerde : zoveel mogelijk sparen, de uitgaven beperken, en liefst evengoed zonder maat of getal als er gehandeld werd bij het graven van de putten.

En daar, Mr Van Besien, bent U zo Tsjeefs als al de rest : en enerzijds omwille van het smeer, en anderzijds om de Heilige Koe van de immigratie niet op dieet te zetten, wil men de productieve helft van de samenleving weer doen opdraaien.

Halo, Mr Van Besien, te moeilijk voor Uw groen verstandje? Of schrik dat Uw ruitjes zouden kunnen sneuvelen?

Ga dan even, een heel klein beetje, te rade bij de Italiaanse Groene Krekel, de genaamde Beppe Grillo. Dat voor wat betreft het buitenshoppen van alle, ik herhaal, alle beroeps-politici. Is niet realistisch, das juist, maar dan zou ook Uw C4 moeten klaar liggen.

Vet-vingeren en smijten met subsidiies door deuren en vensters : ook de Groenen zijn er niet vies van. Het Rode Dogma is immers: zorg dat het geld (vén anderen) in de eigen zaken komt.

En vooral, Mr Van Besien : dat OCMW spelen voor de halve wereld : daar moet een einde aan komen! Ontwikkelings-samenwerking is stilaan even erg geworden als de Kindermoord van Bethlehem op de eigen bevolking. De immigrati-tsunami is levensbedreigend geworden en valt bijna niet meer te stelpên.

Niet besparen, daarop, Mr Van Besien, maar afschaffen, en dan besparen op al het overige, zodat de productieve sector weer op adem kan komen. Tot de politiek weet, dat elk Eurocent maar éénmaal kan uitgegeven worden. En mits men weet, dat niet heel de wereld, maar Eigen Volk Eerst voorgaat. Als iedereen voor de eigen deur veegt, is heel de straat proper.

Om te zien, Mr Van Besien, gewoon de ogen open houden, en durven rechtuit uitkomen voor de Waarheid.

De Leiders die we jarenlang zelf gekozen hebben, zitten nu met 6,5 mio Calimeros : ons, wij, de Vlamingen. In afwachting dat De Slimme dAnvers (BDW) er nu, met de gulp (!) van de Jan-mn-klotens een con T feratie van maakt, mogen wij de namen van diegenen die ons domineren niet vergeten

Parijs, in coalitie met de IF-D , zijnde de Inheemse Frasncouillonse Domineerders en hun collaborateurs van de kleur-partijen.

17-08-2020, 13:11 geschreven door 'tScheldt