MET SNELTREINVAART DOOR DE DAGEN

Mag ik het in t Fransoos zeggen, Walter?

Les jours se suivent, mais ne se ressemblent pas. Ge verstaat dat toch, hé Walter ! Ik denk zelf dat ge me een goed punt meer moet geven, omdat ik het kon schrijven zonder fouten. Hoop ik toch. Eindelijk een nieuwe wapenspreuk, zo tussen neus en lippen in het forum gestrooid : daar moet men Annemans voor zijn..

Twee keer prijs, gisteren. Ik moet er nog van bekomen! . Eerstens omdat er ergens in t Antwerpse een louche figuur uit het zicht verdwijnt. Was vandaag zelf te beschaamd om lintjes te knippen : de De Keyserley kan het stellen zonder zijn genie! Maar al sla je me dood, ik weet zijn naam niet meer. Compleet vergeten. Ik heb trouwens wel ander dingen te doen. Want : Allelulia! Alleluia! Annemans is in beeld gekomen. En hoe!

Bart Stinckman heeft n brief geschreven naar Sinterklaas! En t is waar, want t stond in De Schandaard! Naamsverandering, zegt den Annemans? Prima. OKee voor mij. Mag ik ook n suggestie doen, Walter? Zo maar uit de mouw geschud en modern op de hoop toe. Wat zou U zeggen van

Vlot & Vrij, uit te spreken als VnV.

Zou nogal n buis geven, hé Walter! In n haai en n draai zouden de jaren 30 daar terug zijn! Brengt (proper) leven in de brouwerij.

Verder heb ik hier zelfs bijna geen tijd om de Jos te bedanken voor de tekst van het interview. Dedju, ook ik zal voortaan mijn woorden moeten gekuist & gekoeld opdienen!

Dat is toch nooit geen achterbakse kop-drol om het lezersbestand van die gazet auf zu kricken? Mê hiel Antwârpe, mor nie mê mâ!!!

Toekomstig voorzitter van Vlaams Belang Gerolf Annemans: 'Ik heb niets liever dan dat men me onderschat. Dan scoor ik het best'.

We moeten onze armoede met trots dragen.' Met de komst van Gerolf Annemans start Vlaams Belang een nieuwe tijdrekening. De kiezer dacht dat de radicalen het hadden overgenomen. Mijn ambitie luidt: plus est en nous.'

Straks viert hij zijn zilveren jubileum in de Kamer. Als geen ander verpersoonlijkt Gerolf Annemans (54) het ancien régime bij Vlaams Belang. Toch gaf de partijraad hem een mandaat om als opvolger van voorzitter Bruno Valkeniers dat bewind op te kuisen en de vernieuwing voor te bereiden. Aan ironie of zelfs cynisme heeft de toekomstige voorzitter, die volgende zaterdag nog het fiat moet krijgen van een congres, een broertje dood. Gerolf Annemans: Ik ga het echt anders doen. Nu wordt het my way, zonder dat ik oog in oog sta met the final curtain.'

Critici vinden u net als Valkeniers een stroman van Filip Dewinter. Alleen kunt u de waren beter verkopen.

(brede grijns) Ik ga echt niet met een stelletje cynici of verzuurden de analyse van het verleden maken. Ik heb niets liever dan dat men mij onderschat. Dan scoor ik het best. Het vormt de rode draad in mijn politieke carrière.'

Het beeld dat ik als specimen van het oude regime me aan een job vastklamp, klopt niet. Er komt echt een nieuw regime. De teamvorming met de jongeren Barbara Pas en Chris Janssens symboliseert dat zeer goed. Het is echt de bedoeling dat ze vanaf 2014 kunnen overnemen. Als mijn fractie even meewil, wordt Pas straks al de nieuwe fractieleider. Ik heb een mandaat voor vier jaar. Maar als ik hier in 2016 nog zit, ben ik mislukt.'

Ik hield van het Vlaams Belang, ik houd nog steeds van die partij. Het blijft een vehikel dat zich qua idealen helemaal anders in de markt zet dan de andere partijen. Het zou voor mij makkelijker geweest zijn om in een stoel te blijven zitten, rustig in te dommelen en mijn prepensioen aan te vragen. Ik zou me bepaald een lafaard hebben gevoeld mocht ik niet hebben geprobeerd om de situatie recht te trekken.'

Dat was dus een fabeltje. Vlaams Belang verkeerde echt in shock. Dat leverde met Bart Laeremans, Philip Claeys en mezelf drie profielen op. Het debat verliep heel open, maar wel intern. We zijn de Open VLD niet. En ik ga niet ontkennen dat mijn ervaring met politiek management wellicht een rol heeft gespeeld. We staan een goed jaar voor de verkiezingen. Er valt heel wat werk te verzetten: de lijstvorming, het hertekenen van het imago, nieuwe thematieken, nieuwe structuren... Het moet allemaal snel en doortastend gaan. Maar het was geen doorgestoken kaart. Dat maakt de uitslag ook duidelijk.'

In de laatste ronde haalde u 55 procent, tegen 44 procent voor Philip Claeys. De partij lijkt verdeeld.

Helemaal niet. Met het vallen van de beslissing raakte ook de eensgezindheid hersteld. En mijn uitslag was een stuk beter dan die van Barack Obama. Die mag zelfs de Verenigde Staten leiden.'

U draait als oude dj' geen belegen hits, zoals de jongeren schreven over Filip Dewinter tijdens de jongste campagne.

Ik praat niet over het verleden, ik sta voor het nieuwe Vlaams Belang. Ik meen dat ook, het is echt te belangrijk.'

Ik heb nooit anders gehoord dan dat ik een andere stijl had dan Dewinter. Ik was zogezegd de goede, Dewinter was dan weer het probleem. Maar we zijn solidair. Samen hebben we de partij groot gemaakt. (heel brede grijns) Als de partijraad oordeelde dat ze het tijdverlies rond het creëren van een nieuw imago kon beperken door een nieuw imago te kiezen in de vorm van Gerolf Annemans, dan had ze wellicht gelijk.'

Ik vergelijk het liever met een zwaard en een floret. Jarenlang ging het om een wonderformule. Zo spraken we niet alleen radicale kiezers maar ook de middengroepen aan. Het leverde veertien opeenvolgende overwinningen op. Misschien kan deze formule in de toekomst opnieuw renderen. Maar eerst moeten we het evenwicht herstellen. Dat is weggezakt. Bij de publieke opinie leeft de overtuiging dat de radicalen het hebben overgenomen. Mijn ambitie luidt: plus est en nous.'

Of ik in werkelijkheid de man met de ijzeren arm ben die nooit een compromis wil sluiten? Ach, ze zeggen maar. U denkt toch niet dat ik 25 jaar binnen deze partij kan overleven zonder in staat te zijn om een compromis te maken? Ik pas echter mijn doelstellingen niet aan om aan de macht te komen.'

Daarom zit uw partij tegen het glazen plafond aan. U ziet wat er gebeurt, maar u mag nooit participeren.

Die opmerking hoor ik wel meer. Vlamingen stemden voor Vlaams Belang omdat ze onze authenticiteit elders niet vonden. Wij waren de good guys. Die passie moeten we heroveren. We zijn dat onderweg kwijtgeraakt. De automatische piloot moet af.'

Dat cordon hindert de kiezer niet, zolang onze geloofwaardigheid en de kracht van onze overtuiging dit kon compenseren. Maar we moeten af van de indruk dat we dat cordon koesteren. Dit laat immers de tegenstander toe om de rollen om te draaien, om te laten uitschijnen dat we zelf om dat cordon hebben gevraagd. Iedereen die over dat cordon begint moet voortaan belachelijk worden gemaakt. Nu is dat niet zo. En dat is onze schuld.'

Dat is nu eenmaal de loop van de geschiedenis. Zo werden de inwoners van Antwerpen even afgeleid. Plots ging het enkel over het buitengooien van de sossen. Onze campagne over veiligheid sloeg helemaal niet aan, het ging godbetert over parkeerplaatsen. Vroeg of laat staan onze thema's echter weer bovenaan.'

We kunnen het ons niet veroorloven om op de essentie van ons programma terug te vallen. Dat keurslijf van de drie v's veiligheid, Vlaanderen en vreemdelingen moeten we openbreken. Laten we bijvoorbeeld over Europa, over ons socio-economisch programma of over vrijheid praten. Onlangs was Salman Rushdie in Brussel. Hij praatte met veel humor over de islam. We kunnen de islam vanuit het aspect vrijheid bekampen, niet vanuit het aspect godsdienstbeleving. Zelfs agnosten willen niet dat de vrijheid van godsdienst ter discussie wordt gesteld. We moeten af van het etiket dat we godsdienstwaanzinnigen zouden zijn.'

Wat kwam er eerst, het kip of het ei? Ik wil af van de gedachte dat we het zelf hebben gezocht. Ik ben geen extremist. Ik voel me niet zo. Zo wil ik ook niet zijn.'

Koen Dillen, zoon van de legendarische stichter Karel Dillen, vergelijkt Vlaams Belang met prins Friso. Alleen de baxter van de partijfinanciering houdt jullie in leven.

What a shame for his father. We gaan weer overwinningen tegemoet. Ik ben optimistisch.'

Nog zo'n citaat dat me haast tien jaar achtervolgt. Het Vlaams Belang zal proper genoeg zijn om van de partij opnieuw een winnaar te maken. Ik sluit echt niks uit, zelfs een big bang niet.'

Alles is mogelijk. Maar in plaats van erover te praten ga ik het gewoon uitvoeren. Men mag echt niet denken dat ik als voorzitter ga doen alsof er niets is gebeurd. Ik ga dit ook niet op de markt bespreken. Wie meer wil weten moet maar naar het partijbestuur komen.'

Volgens Dillen werd Vlaams Belang het slachtoffer van interne verdeeldheid en arrogantie.

Ik ga Dillen niet als norm nemen voor mijn denken. Het woord arrogant zou ik ook niet gebruiken. Maar het klopt dat we af moeten van een zekere overwinningstoon, die zit er nog altijd een beetje in. Tot nader order is dat definitief verleden tijd. We moeten een stemming vinden waarbij we onze armoede met trots dragen.

N-VA'ke startte. (grijns) Zijn nederigheid heeft hij tegenwoordig verleerd. Ik stel voor dat we via een kruisbestuiving zijn stijl van toen overnemen.'

Vlaams Belang heeft een erg droevige periode achter de rug. Van een diaspora zou ik niet durven spreken, uiteindelijk zijn de meeste gebleven. Een partij blijft een kwetsbaar kantwerkje. Sommigen gingen daar bijzonder driest mee om. In die zin was ik niet verrast door het feit dat mensen vertrokken. Eenheid getuigt van grote discipline en respect, zelfs bij mensen die het tegengestelde denken. Mijn leermeester Karel Dillen heeft daar altijd voor gewaarschuwd. Hij ondervond aan den lijve wat onenigheid binnen de Vlaamse beweging allemaal kon aanrichten.'

Soms dreef het cordon mandatarissen in de armen van de N-VA. Hebt u daar echt geen begrip voor?

Sinds wanneer is een schepenambt in een middelgrote stad, zoals dat van Karim Van Overmeire, een valabel alternatief voor de kracht van een overtuiging? Als ik echt had gewild, dan had ik wel wat meer binnengehaald. Ik ben altijd radicaal geweest. Daarom koos ik van meet af aan voor het Vlaams Belang, zelfs al ging het aanvankelijk om een uit de hand gelopen grap. Mijn enige obsessie blijft de onafhankelijkheid van Vlaanderen. Ik kan niet functioneren in een partij die zich neerlegt bij een hervormd België. Al dat confederalisme. Waar slaat dat allemaal op? Vlaanderen verdient independencia.'

In 't Pallieterke noemde Bruno Valkeniers de jongste verkiezingsuitslag catastrofaal'. Hij kijkt erg bitter terug op zijn voorzitterschap. Wellicht stopt hij in 2014.

Heeft hij dat woord echt gebruikt? De uitslag was een stuk slechter dan we hadden verwacht, of beter: dan we hadden gehoopt. Maar soms moet je in de afgrond durven kijken. Dan weet je tenminste waar het ravijn ligt.'

Voor de melancholie van Bruno heb ik veel begrip. Toch beschouw ik hem als een historische voorzitter. Hij heeft er voor gezorgd dat de partij niet in twee brak, zoals elders in Europa met gelijkaardige partijen wel is voorgevallen. Bruno heeft de ruïne verhindert. Hij heeft als voorzitter weinig glorie gekend. Gezien de onenigheid die hij moest overzien, kan dat ook niet verwonderen. Toch wil ik hem uitdrukkelijk danken. '

Van zijn ambitieus project kwam niets in huis. Het middenveld wil van jullie niet weten, de N-VA wil met jullie niet samenwerken, het cordon bleef onverkort gehandhaafd.

Ik was het met hem niet altijd eens. Hij wilde van Vlaams Belang een radicale beleidspartij maken. Dat lijkt me een contradictio in terminis. Een beleidspartij blijft in mijn optiek een partij die er alles aan doet om deel te nemen aan de macht. Dan kan je moeilijk radicaal zijn. Al heeft Vlaams Belang in het verleden wellicht te veel de indruk gewekt dat we niet willen of kunnen besturen. Ook in zijn Forza Flandria-gedachte, een samenwerking tussen N-VA, Vlaams Belang en Lijst Dedecker heb ik nooit geloofd. Maar eigenlijk heb ik al te veel over het oude Belang verteld.'

De geschiedenis heeft haar loop gehad. Soms draagt de partij daar geen enkele verantwoordelijkheid voor. Enkele jaren geleden hadden we contacten met het middenveld. Die akker is door toedoen van de N-VA helemaal ondergelopen. Niet dat wij een Voka-partij waren, maar tegenwoordig zijn ze helemaal een met de N-VA. Geen slecht woord over de ondernemers hoor, maar als politieke overlopers slaan ze in Vlaanderen alle records.'

Dat Vlaams-nationalisme mag best ook sociale accenten hebben, in tegenstelling tot wat de N-VA suggereert. Daar maken we toch het verschil. Vlaanderen moet meer zijn dan een regio met lage belastingen. De fiscale druk houdt een sociale zekerheidsysteem in stand, iets wat Europa uniek maakt. Daarom moeten we naar een totale hervorming, op Vlaamse leest geschoeid. Wij vinden niet dat een werkwillige 50-plusser zo maar uit de werkloosheid moet worden gegooid. Die man heeft zoiets niet verdiend.'

Hij was een atypische Vlaams Belanger. Maar ik heb ook veel goeds gehoord over hem. En op commentaren van buiten de partij reageer ik niet. In elk geval was hij gedragen door de partij, inclusief degenen die ons ondertussen hebben verlaten.'

Valkeniers was toch geen man van het volk zoals Dewinter dat kan belichamen?

Die kritiek laat ik voor uw rekening. Valkeniers corrigeerde het beeld van een partij met alleen maar Tattoo Johnny's. Onlangs organiseerde ik een colloquium over de toekomst van Europa. Tussen de 300 aanwezigen viel hij niet uit de toon.'

Steekt het als Bart De Wever beweert dat hij het Vlaams-nationalisme van zijn ranzige kant heeft gered?

Dat etaleert zijn vulgaire kantje. Hij kan gemeen handelen wanneer hij eigenlijk grootmoedig moet zijn. Zijn opmerking dat hij de keel van het Vlaams Belangmonster wilde oversnijden, vond ik er flink over. Ik heb er geen probleem mee dat een partij stemmen wil afpakken van een ander. Maar dansen op het graf gaat te ver. Hij trapt na. Zelf zal ik dat nooit doen. De Wever vraagt van de traditionele partijen een dankjewel omdat hij stemmen van ons heeft afgepakt. Zo'n onzin heb ik nooit uitgekraamd. Dit alles licht een tipje van de sluier op die nog altijd over zijn persoon hangt. Ik weet vrij goed wie hij is. De Vlaming duidelijk nog niet. Een van mijn taken bestaat er in hem te ontmaskeren. Veel van onze kiezers hebben ons voor hem verlaten. We willen ze terughalen.'

Door nergens met ons een coalitie te willen aangaan, maakt hij er een politieke vendetta van. Dom, dom, dom. We leven tenslotte in een democratie. Mag het even beschaafd blijven? Ik fixeer me niet op de N-VA, voor mij is het een partij als een ander. Al voel ik me mentaal misschien wat meer verwant met hen omdat zij ook het Vlaams-nationalisme als inspiratiebron hebben. Maar ze hebben niet het recht om het monopolie te claimen.'

Wat een larie toch. Ik weet niet eens wat dat is, laat staan dat ik mezelf als een etnisch nationalist beschouw. Mijn nationalisme blijft geënt op de Vlaamse identiteit, op niks anders. Vlaams Belang heeft toch het recht om er een ander programma op na te houden zonder dat het daarvoor beledigd moet worden. Zo eisen we van vreemdelingen duidelijke signalen dat ze zich in onze samenleving willen integreren, in plaats van dat lauwe inburgeringsbeleid van de N-VA. Maar eigenlijk viseren we de vreemdelingen niet. Ze zijn ook maar het slachtoffer van het migratiebeleid dat de andere partijen gedurende jaren hebben gevoerd.'

De N-VA haat ons echt. Haat is mij vreemd. Ik haat geen enkele politieke tegenstander. De Wevers Calimerogedrag blijft ondertussen ongezien. Plots spreekt hij over Antwerpen als een verdeelde stad. Dat kan je toch enkel aan zijn vermoeidheid of aan zijn amateurisme als historicus toeschrijven? Er was ocharme een debatje in Terzake met Kristien Hemmerechts over dat voorstel om het Pieter De Coninckplein om te dopen naar de gestorven dichter Herman De Coninck. Wat hebben wij niet allemaal meegemaakt? Grote affiches die ons vergeleken met de kuisploeg van Adolf Hitler, de gestrekte arm incluis. Of dat groot concert op de Zuiderdokken in 2006 met hoe heet hij ook weer...'

Juist. Die hetze sleept al jaren aan. Daar kan De Wever nog lang niet aan tippen.' Onlangs wijdde de stad op Linkeroever een nieuw plein in: het Belgicaplein, naar een idee van N-VA-schepen Ludo Van Campenhout. Ik had gerust vanuit mijn living op het Herman De Coninckplein willen kijken. Hij klonk weliswaar een beetje melig, maar ik las hem graag.'

U bent een belezen man. Frustreert het niet dat de politieke wereld u niet echt serieus neemt?

Ach, dat valt wel mee. Men neemt mij wel serieus. Maar dat cordon steekt. Niet omdat ik dan geen schepen kan worden, wel omdat ik het intellectueel oneerlijk vind. Vlaams Belang wordt met drogargumenten vernederd.'

Die naamsverandering geraakt niet uit mijn hoofd! Met in mn achterhoofd de absolute noodzaak aan internationale uitstraling zou ook L & O n goede naam zijn. Er zit al op voorhand een flinke dosis naambekendheid in (denk ferrs), met die & is men meteen in de mode (denk CD &V), Law and Order is wereldwijd verstaanbaar : zeg nu eens eerlijk, wie kan daar tegen zijn, tegen Wet & Orde? Maar vooral : het weerspiegelt perfect het partij-programma, zij het via aan de Koning geleerd een ietwat versluierd woordgebruik

Ik zeg dat L & O perfect uitstraalt waarvoor het Vlaams Belang staat, maar nog vooraller is dat de partij niet meer uitsteekt boven het maaiveld. Bye Bye cordon sanitaire en mediatiek tralie-werk. De partij wordt een partij zoals al de andere, tussen al de gewone democratische partijen, zonder ook maar één komma aan het uiteindelijke streefdoel te wijzigen : baas worden in eigen land. Wij willen geen oorlog, maar die er wel wil, kan er krijgen!

Stel U eens Yvan de Adder in de 7^de Dag voor bij ons Barbaraatje : jullie programma wil dus zeggen, dat alle andere partijen niet staan voor Wet & Orde? Antwoord : kijk rond U, en zeg waarom wij niet zouden mogen bewijzen daaraan iets te kunnen verbeteren. Vraag : jullie gaan het vreemdelingen-probleem nog altijd oplossen met beestenwagens? Antwoord : de Duitse socialisten hebben die piste uitgetest en hebben verloren, voor jullie kan dat desnoods n denkpiste zijn, maar wij denken dat geen enkele ziekte als bij toverslag kan genezen worden. Het wordt een werk van lange adem, de genezing is problematisch, maar met de juiste medicatie maken we dit zieke lichaam weer gezond.

Denkt U niet dat men onze mensen eindelijk eens zal laten uitspreken?

En als Bartje braaf is, krijgt hij dan geen troep bruine bonen opgeschept, maar mag hij rustig aan tafel blijven zitten tussen de anderen, in plaats van zijn bord weg te trekken, zodat alles op tafel terecht komt en hij als straf buiten gestuurd wordt.

De Leiders die we jarenlang gekozen hebben, zitten nu met 6,5 mio Calimeros : de Vlamingen. In afwachting dat De Smalle dAnvers (BDW) er nu, met de gulp van de Muzelmannen, een CON T FERATIE van maakt, mogen wij de namen van diegenen die ons DOMINEREN niet vergeten