MET SNELTREINVAART DOOR DE DAGEN

Hieronder een opstelletje, naar de schrijfstijl te oordelen, geschreven door een Moslim Broeder (of toch iemand die er kan voor doorgaan), dus automatisch een belangrijke column die kost-wat-kost gisteren in De Morgen moest verschijnen. Waarom de indruk van een Muzel-hand? Wegens de wanhopige pogingen om geestig te doen. Maar dat soort mensen heeft geen gevoel voor humor, enfin, ik bedoel, bloedloze humor Zie hun Thuislanden, bij voorkeur na het Vrijdag-Gebed. De man schrijft vlot, heeft goede correctors, maar is een beetje langdradig. Hij zou een goed stand-verkoper zijn op een drukke souk waar hij met verve zou opvallen tussen al die gesluierde ongeschoolde Moslim-Moekes, enfin toch diegene die zonder begeleiding op straat zijn mogen komen.

Weet U wat het is? Ik hou van een flinke portie princesse-boontjes op mijn bord, maar ze moeten wel gedraad zijn, ontdaan van die taaie hinderlijke draden..Enfin, met het nodige respect voor de etiquette, laat ik eerst Fikry El Azzouzi aan het woord. Ik laat hem, anders dan de TV-presentatoren die een van ons interviewen, uitspreken, zo langdradig als hij wenst te zijn.

Ik wil oprecht mijn spijt betuigen en op mijn knieën vallen voor al het leed, waar ik eigenlijk niets mee te maken heb.

Sorry voor de hangjongeren. Sorry voor de bankencrisis. Sorry voor je aambeien. Sorry voor het uitsterven van de dodo. Sorry voor de klimaatverandering. Waarschijnlijk hebben we daar geen schuld aan, maar toch sorry. Sorry omdat we het Nederlands verrijken. Sorry dat we enkel nuttig zijn voor de oplagen van kranten. Sorry dat ik honderd keer na elkaar kan opdrukken. Sorry voor de hoofddoek. Sorry voor de Arabische Lente. Sorry omdat we besneden zijn. Sorry dat ik dit heb geschreven. Sorry omdat door ons Filip Dewinter een reden van bestaan heeft. Sorry, sorry, sorry.

Ik beloof dat we actie zullen ondernemen. We gaan flyers uitdelen met 'sorry' daarop. We zullen vanaf nu alleen nog T-shirts en petten met 'sorry' dragen.

Velen zien ons als een geheel, geen individuen, een samengesmolten massa. If you can't beat them, kruip dan maar. Als we ons bij elk incident met iemand van vreemde afkomst verontschuldigen, wordt alles veel simpeler.

Ik was het moe om dingen te verduidelijken. Steeds weer dezelfde vragen te krijgen: 'En? Wat denk je daarvan? Heb je het gehoord, gezien, gelezen? Femme de la rue, gaybashing, om nog maar te zwijgen over die studentendoop. De mensen kunnen niet meer op straat rondlopen. Weet je hoe dat komt? Dat komt door jullie. Awel vriend, leg het eens uit. Moet jij je niet verantwoorden voor jullie gedrag? Of durf je daar niet over schrijven?'

Vroeger hield ik lange monologen over hogere GAS-boetes en strengere sancties voor criminelen. Ik pleitte om vuur met vuur te bestrijden. Oog om oog, tand om tand. Ik was een liefhebber van meedogenloze straffen voor daders. Hoopte dat criminelen met baseballknuppels bewerkt werden. Dat ze daarna naakt met grote borden vol spijtbetuigingen moesten rondlopen. Het volk mocht hen bespuwen en rot fruit naar hen gooien. Op het einde mochten ze met hun ballen aan het plafond worden gehangen, waar ze zouden bengelen tot in de eeuwigheid.

Zelfs deze uitleg deed geen wonderen, want je antwoordde geeuwend (waarvoor mijn excuses trouwens): 'Nah, onvoldoende. Je kunt zo veel zeiken als je wilt. Goed praten, kwaad spreken, maakt allemaal niet uit. Want hoe zit het eigenlijk met jou? Die vraag lijkt me relevanter. Ook jij moet je verontschuldigen. Distantiëren van de incidenten. Desnoods oproepen tot een massale betoging. Een stuk schrijven met welgemeende verontschuldigingen. Liefst een stuk waar de tranen van afspatten.'

Ik heb het gevecht voor genuanceerde beeldvorming al lang opgegeven. Een sorry voelt zo veel beter dan telkens met de angst zitten wanneer er iets negatiefs in de media verschijnt. Hopend dat het niet iemand van vreemde afkomst is. Hopend dat er niemand met het vingertje begint te zwaaien. Maar nu we een massa zijn vereenzelvigen we ons. Eén voor allen, allen voor één. Niets kan ons van ons stuk brengen. En met zijn allen is het zelfs een stuk gezelliger. Samen drinken we uit dezelfde mok, waar 'sorry' opstaat. En we vergeten niet dat je nooit genoeg sorry kunt zeggen. Sorry daarvoor.

Kijk, vriend X (want die droedel waarmee U ondertekende zal wel Uw echte naam niet zijn, wat mij niet deert), U moest eens weten hoe wij hier leefden in de tijd dat jullie hier nog niet waren. Bede zich daarover toch eens te informeren. Iets of wat van wat ik bedoel, vindt U weerspiegeld in de bevolking van onze gevangenissen. U moet daarbij bedenken dat slechts 7 op de 100 (gekende) misdrijven zijn kunnen bestraft worden.

Enfin, jullie zijn best uit het goede hout gesneden, dat wil ik graag geloven, vooral als ik kijk naar de criminaliteit in jullie thuislanden. Ik neem aan dat de manier van bestraffing daar helemaal niet voor verantwoordelijk is?

Och, de dikke laag pretentie die over Uw woorden ligt, zal ik maar gerust laten, want die is de camouflage van Uw angst en Uw onzekerheid. Je vouw ai compris; tu sais. Ik zou hetzelfde voelen in Uw land!

Na deze, toegegeven ook ietwat uitgesponnen inleiding, dan mijn antwoord.

Jullie begrijpen het niet, beste Mr X, Y en Z (want jullie treden inderdaad nooit alleen op) : wij moeten jullie niet. Wij hebben jullie niet gevraagd. We zien liever jullie hielen dan jullie tenen.

Dat is wel 3 keer hetzelfde, maar toch niet langdradig hoop ik.

Nog duidelijker zijn? Trap het af. Met de bagage die jullie hier opgedaan hebben, kunnen jullie thuis het eigen volk eindelijk een beetje beschaving bijbrengen.

Wij zullen, net als voorheen (en zo lang we daartoe nog de middelen hebben) gaarne als toerist in die landen een beetje komen bijdragen aan de nationale welvaart. Misschien dat jullie intussen ontdekt hebben waar al die kapitalen van jullie olie zijn gebleven

En komt er ooit een dag, dat jullie niet meer sorry moeten zeggen, maar Hallo, als we elkaar zien,dan zullen we graag elkaar als gelijken aanspreken. Als U maar Allahs Kalasjnikov daar laat

En denk er aan : princesse-boontjes zijn heerlijk, vooral in de gewone lente, die liefst geen Arabische is.

De Leiders die we jarenlang gekozen hebben, zitten nu met 6,5 mio Calimeros : de Vlamingen. In afwachting dat De Smalle dAnvers (BDW) er nu, met de gulp van de Muzelmannen, een CON T FERATIE van maakt, mogen wij de namen van diegenen die ons DOMINEREN niet vergeten