MET SNELTREINVAART DOOR DE DAGEN

A.D. zondag 2 september 2012xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Iedereen wil zijn zeg : de Kerk is out en out is in. Curieus, Hé, dat Afval-Gelovigen, Ont-doopten, Ongelovigen, Agnstici, Twijfelaars en Vijanden van de Kerk, nooit gaven en alleen maar fouten zien. Neen, niet zozeer in de Leer zelf, maar uitsluitend bij de Bedienaars. Precies of die de Kerk in persoon zouden zijn! Stout Rogeetje was ne Biskop, dus de hele Kerk is slecht! Anders gaat het met de Staatlichen. Yves Leterme, Steve Stevaert, den Baard van Oostende; allemaal vrouwenzotten en hoerenlopers, maar bij Staatlichen mag hun gedrag niet afstralen op hun functie. En al zeker niet op hun werk Want (ander Linx axioma) hun privé-leven gaat niemand aan. Niks voorbeeldfunctie Dat is alleen voor Kerkelijken. Elio di Jeanetto, alhoewel geen Aalstenaar, toch wel n voil Jeannet? Dakannie, want de man is vriend des Konings, is Franssprekend en een voorbeeld van The Belgian Dream : uit het niets opgeklommen tot iets. Hij overleeft de vuilste politionele vaststellingen met het gemak eigen aan de Italiaanse maffia. Et alors?

En nochtans, een simpele mea culpa zou zoveel rancune uit de wereld kunnen helpen.

Kroniekje over : het zal natuurlijk nooit kunnen, dat de Staat dat simpele begrip van Berouw & Belijdenis uit de leer van de Kerk een beetje zou overnemen. Een heel klein beetje maar! Door in een of ander Universele Verklaring van de Mensenrechten v/d Bevolking (nog uit te vinden) in te schrijven, dat ieder politicus per jaar een soort van Openbare Schuldbekentenis moet afleggen over wat hij/zij verkeerd heeft gedaan of gedacht. Als er vergiffenis is bekomen, mag zijn mandaat verlengd worden, eventueel mits boetedoening en goedmaking van wat verkeerd is gelopen. In het ander geval, moet hij, net als bij het Ganzenbord, zijn beurt weer helemaal van voor af aan herbeginnen. Met bvb de bar en/of de ontvangst-balie te doen in het Volkshuis van zijn partij, waar ze kunnen opklimmen van 1^ste Klerk tot Bureeloverste en/of Provinciaal Afgevaardigde en zo naar omhoog.

Citaat hieronder overgenomen bij E.J. Blog, uit een lang artikel waarvan de Perfesser Tienne Vermeersch waarschijnlijk veel slapeloze nachten zal aan over houden. Hij ook altijd met het verdedigen van de Palestijnse zaak, die zo rot is als een rotte peer en zo doorzichtig als kamelen-pis.

Liever vergroting van schuld dan de schaamte van de bekentenis, dat geldt voor de ethicus Vermeersch net zo hard als voor onze hele quasi-linkse nep-elite.

Alles samengeteld en gedeeld door twee : natuurlijk bestaat er in ons land zon soort Algemeen Pardon, dat we De Verkiezingen noemen. Maar die spelen zich af volgens vervalste spelregels!

Vandaar de suggestie, dat de stemlokalen zouden vervangen worden door verhoogde platforms, ergens midden de publieke ruimte, waar de partij-leiders en/of de tegenkandidaten de volkswil kunnen ondergaan. Die kan gaan van bejubeld worden, tot uitgefloten., resp. afgeklopt worden. Met, voor de Inrichtende Machten met zin voor aanpakken, de opbrengsten van de verkoop ter plaatse van rotte tomaten en rotte eieren. Op die manier kunnen de verkiezingen zelf nog winstgevend worden, in plaats van geld te kosten!

Als onbedoeld neven-effect weet ik zeker, dat de kwaliteit van de kandidaten sterk zal verhogen. Het zou zelfs kunnen, dat bepaalde partijen hun lijsten niet ingevuld krijgen! Om alle misverstanden te vermijden krijgen de Partijen die niet aan de Macht hebben deelgenomen, of partijen die voornamelijk goede dingen hebben verwezenlijkt, een doorzichtig projectielen-vrij plastic scherm om zich heen. Met in top, de Leeuwenvlaggen. In de nabije omgeving daarvan staan trouwens alleen maar kraampjes die bloemen verkopen.

Wat er trouwens verkeerd is aan onze samenleving, daar zag ik gisteren ineens zeer duidelijk aan de Vroeg-Middeleeuwse stadsmuren van de Pausenstad Viterbo. Iedereen moet dat fenomeen van oude stadswallen trouwens kennen : overal waar er oude stadsmuren zijn overgebleven, kan men hetzelfde fenomeen zien. .Ook toen dienden onze voorouders samen, met of tegen elkaar te leven, de Kerk en de Stad. Dat het niet allemaal koek en ei is geweest, staat in de Kronieken. En wat zien we? De heiligdommen van de Eredienst maakten in veel gevallen deel uit van de omwalingsmuren. Waarschijnlijk niet zozeer omwille van de besparingen op de bouwkosten van de versterkingen, maar omdat de vijand die welbepaalde plaatsen nooit aanviel.