MET SNELTREINVAART DOOR DE DAGEN

A.D. maandag 27 augustus 2012xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Over de ochtendlijke ontlasting van de persmuskiet Hugo Camps. . Vloeibare haat en dierlijke jalousie met een oprisping van bittere gal. Of is het meer achterlijke bekrompenheid? Enfin, eigenlijk verdient onderstaand artikel in De Morgen niet dat men er aandacht aan bestedt. Op deze blog wordt het opgenomen als studiemateriaal, die o.a. zoekt naar de oorzaken waardoor ons land naar de duivel wordt geleid. Al 182 jaar wordt de Vlaming als tweederangsburger behandeld en het kleinste beetje verzet daartegen wordt afgestraft met opsluiting in een schutkring tegen de pest. Dat is de manier waarop het land B. communiceert met de meerderheid van zijn bevolking.

Kroniekje over : de ingewandenstoornis van een oude man. Kan die echt niets doen om de verlopenheid die op zijn gezicht geschreven staat, een beetje te laten weg tamponeren? Alleen een haarstukje zou al wonderen doen! Een overjaarse verzopen straatkat ziet er aaibaarder uit. Vroeger, toen de wereld nog min of meer beschaafd was, werden zon landlopers opgepakt en, na een flinke schrobbeurt, een grondige ontluizing en een paar chirurgische ingrepen voor de stand van hun handen (draaibeweging), voor hun eigen veiligheid, in Merksplas ondergebracht! Nu mogen ze dagelijks schriftvervalsing oefenen in een gazet die daarvan leeft. Een hele vooruitgang. Maar op één punt heeft die man gelijk : in Steenstraete komen dergelijke mensen liefst niet voor. Tenzij in een dwangbuis met 4 kleerkasten in wit geklede verplegers

De IJzerwake begon met een eucharistieviering, nadat de aanwezigen de Belgische vlag als voetveeg hadden misbruikt. Zegen en communie van een priester voor haatzaaiers: hoeveel huurling wil je zijn, als gezant van God? Kan zo'n sacramenteel opgetuigde dienaar van geloof, hoop en liefde dan nog slapen?

Hij moet anders ook in die gezichten rond het altaar hebben gekeken. Al even giftig als de trommels en klaroenstoten eromheen. Onder miserabel gewapper van hitsige vlaggen.

En toen had ik de toespraak van die mislukte stationschef, ene meneer De Wit, nog niet gehoord. Die het natuurlijk alleen maar had over Vlaamse nederlagen.

Iemand zei: "Rustig blijven, afkeer voor nationalisme kan ook neerkomen op criminalisering van vrije meningsuiting."

Liever dat dan reservaat-Vlaming aan de IJzer die verteerd wordt door agressieve nostalgie naar nergens heen. Die van vijandbeelden een dagelijks orgasme heeft gemaakt. Doe dan toch maar de Vlamingen op de cultuurmarkt in Antwerpen - ook raar volk, maar je komt er nog eens een leuke vrouw tegen.

Zo niet op de eucharistieviering ter zegening van knokploegen en overjarige studentenpetten.

Alles samengeteld en gedeeld door twee : het dochtertje waarover Heer Hugo het hier heeft, zal men niet zo gauw vinden op de IJzerweide, eerder in de bedompte drugs-holen van de Grootstad. Waar er, na zonsondergang en voor het eerste krieken van de volgende dag, ge-zwijnd en gehoereerd wordt dat de stukken er af vliegen. Moet ik eigenlijk niet uitleggen, Heer Hugo kent dat allemaal veel beter. Hij is een man met ervaring.

Nu nog de internationale pers mobiliseren. Niet met toeters en bellen, maar met rationele argumenten. Buitenlandse vrijheidspartijen inviteren voor volgend jaar en deze zeer uitgereid in het zonnetje zetten. Desnoods een boodschap van hun leiders voorlezen

Enne als 11 november er nu toch zit aan te komen : via onverdachte privaat personen en tegen een flinke vergoeding, de Buyau de la Mort in Dixmude afhuren, U weet wel, dat loopgravestelsel tot tegen de IJzer, afgewerkt met vaderlanderskes Eenmaal de contracten rond zijn en juridisch niet meer te beknibbelen, een bezetting van Flaminganten ondergaan, waartegen niets te doen valt Als op de transen, de leeuwen dansen!

Het scenario wil ik wel uit mijn duim zuigen. De regie komt in handen van jong talent en het geheel wordt ondertekend door een zekere Ullenspegel., zodat zelfs alle doden van Den Grooten Oorlog kunnen lachen