MET SNELTREINVAART DOOR DE DAGEN

A.D. maandag 27 augustus 2012xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Met enige achterdocht, maar toch met een onbestemd gevoel van fierheid (*), daarjuist een beetje gegevens opgezocht over Stene, een deelgemeente van Oostende Die Aalbessenstraat uit onderstaand artikel laat ik voor wat ze is : wij in het Ieperse zouden dat met het juiste taalgevoel, Zwarte Jeneverbessen-straat heten, maar die naam zou zeker te beladen klinken in een betoog over kloosterzusters Aalbessenstraat dan maar, zonder te blijven stilstaan bij de uitleg van de taalpurist Deken DeBo (1826-1885), die, hoe bestaat het, een aal-ton in verband brengt met een beer-ton. West Vlamingen onder elkaar, nietwaar, hé!

Stene - Tijdens een feestelijke eucharistieviering in de kerk Ter Bank in Heverlee heeft Lies De Soete uit Stene op 5 augustus haar eeuwige geloften afgelegd. Na een ingroeitijd van elf jaar geeft zuster Lies zo aan dat ze de rest van haar leven in het teken wil stellen van God.

Zuster Lies De Soete woonde onlangs de eucharistieviering in de Sint-Annakerk van Stene bij. (Foto BVO)

De 31-jarige Zuster van Don Bosco Lies De Soete groeide op bij haar ouders in de Aalbessenlaan. Na haar studies aan het Sint-Lutgardisinstituut en theologie in Leuven koos zuster Lies voor een leven als geestelijke. Eerst nam ik me voor om me als pastoraal werker voor God in te zetten, want dit is maatschappelijk aanvaardbaar. Zusters staan nu eenmaal niet hoog aangeschreven. Maar omdat er iets bleef knagen, ontstond er een zoektocht naar verdieping en dat tikkeltje meer. Ik koos voor de congregatie van Don Bosco omdat de grondlegger en ook onze eerste zuster Mazzarello de zorg voor jongeren op zich namen. Ook in mijn leven spelen jongelui een belangrijke rol, legt Lies haar keuze uit.

(*) dat onbestemd voorgevoel blijkt geen fantasie te zijn geweest. De naam van dat gemeentje-van-niemendalle moet in mn hoofd zijn blijven hangen uit de tijd dat ik veel las (kon lezen) over de Tempeliers, die andere West Vlaams en Zuid Franse specialiteit. Wikipedia weet er alles van. Met de Tempeliers is het verlopen zoals met alle Vlaamse super-prestaties : zodra ze goed lopen, worden ze gerecupereerd door anderen. Zie de Vlaming Eddy Merckx, een der grootste Belgische renners Pater Damiaan is een Beglische heilige.Zelfs de Vlaamse Primitieven, die de Italiaanse Barok hebben mogelijk gemaakt, werden na verloop van tijd belgische kunstenaars.

Ook in Rome, is de Kerk der Vlamingen de Kerk der Belgen geworden, alhoewel die in de jaren 1100 door de Graaf van Vlaanderen op zijn kosten werd gesticht (als lazaret voor zijn Kruisridders). Oorspronkelijk waren de eerste Tempelridders voor een groot deel ook Vlamingen uit de Westhoek, want de eerste Koning van Jeruzalem was Godfried van Boonen (later Bouillon door zijn huwelijk) en Graaf van Vlaanderen, maar eenmaal succesvol, ook in Rome, en vooral in aardse goederen, werd de Orde onder Franse voogdij geplaatst. Na 1302 wilde Philips de Schone de schat van de Tempeliers binnenhalen, wat deerlijk mislukte : uit Parijs vertrokken op een nacht enkele platte wagens, volgeladen met goud en edelstenen. Laatst werden ze gespeurd, onderweg naar Vlaanderen, in de streek van Doornik, waar ze spoorloos verdwenen.Na 1314 diende uit wraak elk spoor van de Tempeliers in Europa te worden uitgewist, niet echter waar de Franse macht onbestaande was, zoals in Engeland en in Noorwegen. Bijna iedere heemkundige kring in Vlaanderen kan boekdelen vullen met verhalen over de Tempeliers maar die worden, zelfs heden ten dage, nog altijd onder de mat geveegd. Men tart niet ongestraft de macht der Franse Koningen! Misschien dat Andres Breivik daar nu nieuw leven heeft ingeblazen?.... Die kendet iets over de Tempeliers, maar wist niet waar de klepel hing

Alles samengeteld en gedeeld door twee : ik heb dit blogje opgenomen, een beetje lijk de zatterik die klaagt dat iedereen altijd ziet dat hij gedronken heeft, maar nooit ziet dat hij dorst heeft. Al jaren kan men geen gazet openslaan, of ze staat vol met afbraak-artikelen over ons voorvaderlijk Geloof. Om de halve dag worden er statistieken gepubliceeerd over ontdopers en leeglopende kerken. Vooral dat laatste irriteert mij, want als er kerken volstromen, dan ziet niemand dat. Tenzij het koppel wereldberoemd is, of tenzij hele gemeenschappen rouwen. Iets wat de media natuurlijk maar al te graag belichten, telkens er weer een Godshuis een andere bestemming krijgt. Dan was De Beeldenstorm mij liever : het ging tenminste niet onderduims, en waar de Brekers voorbij waren gekomen, was het nijverste deel van de bevolking uitgeweken. Die fout maken de nieuwe Brekers niet meer. Het volk wordt zodanig gemanipuleerd, dat het zich vanzelf laat ontdopen.

JaJa, de bejaardenzorg, de ziekenzorg, die zijn nu allemaal in de handen van leken met jobs van 9 tot 5, die, gesteld dat ze willen werken, onvindbaar geworden zijn. Gelukkig gaat het elders nog slechter (!), en is er vrij verkeer van goederen en diensten in de Euro-zone, zodat Spaanse e.a. verplegenden kunnen overkomen. Ziekenzusters? Ha neen, hé, want dan kunnen ze niet meer naar Pukkelpop gaan!

Het onderwijs? Paters en nonnetjes hebben generaties lang ons volk leren lezen en schrijven, zo goed als onbezoldigd : nu worden ze feestelijk bedankt met een schop onder hun achterste en een klacht wegens misbruik30 jaar na de vermeende feiten.

Als ik mezelf herlees, voelt het aan als zich beklagen over een onhandelbaar kind. Een mens heeft daar alles voor gedaan, en krijgt stank voor dank. De fout? Kijk : vroeger tikte Meester met de regel hard, harder, hardt op Uw kneukels, en natuurlijk had U dat niet verdiend. Maar het werkte. Nu krijgt Meester voor een mini-tikje al 6 maanden bak + oneervol ontslag. Het kind? Dat schopt aan 7 jaar de agent op straat tegen de schenen, omdat het berispt wordt om een oudje op het voetpad te hebben aangereden. Nog wat later, vooral als het van huis uit even geciviliseerd is als een baviaan, moet de samenleving het ondervinden, dat het verschil tussen mijn en dijn niet meer bestaat. Make love. Not war!