MET SNELTREINVAART DOOR DE DAGEN

.D. dinsdag 12 juni 2012xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Wat is dat toch met al die Barten? De ene (Verhaeghe, de Baas van Club Brugghe en van Uplace) is een echte crac, West Vlaming, hoe kan het anders?, en de andere (De Wever, de Averechtse) is een echte gecrackte! Op de derde Bart (Maddens; die van de Doctrines), had ik tot hiertoe een geloof dat bergen verzette, maar zie : in zijn stukje hieronder spreekt hij echte Tjeventaal. Gaat met zon soldaten naar den oorlog!

Er moet, zegt hij, iets veranderen, maar hij vermeldt noch een Ordelijke Opdeling van België, noch het Handvest voor Vlaanderen van Meneerke Peeters II. Bart Maddens bedoelt waarschijnlijk een vrij en zelfstandig Vlaanderen, maar vrankweg stellen dat het daarbij zekerlijk NIET om een Deelstaat en dus om nieuwe wijn in oude zakken gaat, durft hij niet zwart op wit uit zijn pen te wringen.

La Belgique sera donc billingue à tout jamais!

De Belgen kijken gefascineerd naar het democratie-festijn in Frankrijk, waar de bevolking weer naar de stembus trekt. Wij kunnen alleen maar dromen van zon feest van de democratie.

Dit weekend zijn er verkiezingen in Frankrijk. Alweer. Want de Fransen zijn anderhalve maand geleden nog maar pas naar de stembus getrokken, twee keer zelfs, voor de ongemeen spannende presidentsverkiezingen. En nu zijn er parlementsverkiezingen: zondag een eerste ronde, de week nadien (voor de meeste kiezers) een tweede. In amper twee maanden tijd gaan de Fransen vier keer stemmen. Het is een orgie van democratie, waar de kiezers met volle teugen van genieten. En de pret kan niet op. Want daarnaast zijn er om de zes jaar ook nog regionale en lokale verkiezingen (ook in twee rondes) en om de vijf jaar Europese verkiezingen. Als toetje krijgen de Fransen daar af en toe een heus referendum bovenop.

De Belgen staan gefascineerd te kijken naar dit Franse democratie-festijn. Het doet wat denken aan een tafereel bij Charles Dickens: uitgemergelde en verkleumde kinderen die zich staan te verdringen aan de helverlichte ramen van een groot huis om een glimp op te vangen van een rijk banket met onwaarschijnlijk lekkere maar onbereikbare gerechten. Want van zo een feest van de democratie kunnen wij enkel maar dromen. Écht kiezen tussen een links of een rechts beleid, dat is enkel voor de anderen weggelegd. Wij moeten ons schikken naar ons lot. Want we leven nu eenmaal in België, en dat is naar het schijnt een ingewikkeld land.

In zo een land moet je de politici niet te veel met verkiezingen om de oren slaan. Vandaar dat de regering heeft beslist om een verkiezingsdag te schrappen: voortaan zullen de federale en de regionale verkiezingen samenvallen. We houden dan nog twee verkiezingsdagen over. En amper zijn de aparte regionale verkiezingen afgeserveerd, of de politici beginnen zich al te ergeren aan de lokale verkiezingen: hoe vervelend toch dat die nu het regeringswerk doorkruisen en de politieke rust verstoren. Het zou ons niet verbazen, mocht over een paar jaar ook die aparte stembusgang worden afgeschaft.

De Belgische democratie zit overduidelijk in een neerwaartse spiraal. Om het bestaande regime in stand te houden moet de democratie steeds verder worden afgebouwd. Het aantal democratische inspraakmomenten wordt kleiner. En als de kiezer dan toch nog eens zijn zeg mag doen, dan wordt daar bij de regeringsvorming geen rekening mee gehouden. Er bestaat geen enkele band meer tussen de verkiezingsuitslag, de regeringsvorming en het gevoerde beleid.

Doordat premier Elio Di Rupo (PS) steunt op een overweldigende meerderheid langs Franstalige kant, is het voor de Vlamingen mathematisch haast onmogelijk om deze regering weg te stemmen. Dankzij de samenvallende verkiezingen wordt de Vlaamse regeringsvorming een doorslagje van de federale. Ook in de Vlaamse deelstaat kan het democratische spel niet meer op een normale manier worden gespeeld. En dat pseudo-democratische stelsel wordt steeds meer vergrendeld en gebetonneerd.

Er zijn er nog altijd die volhouden dat je dit systeem kunt deblokkeren met een klassieke staatshervorming. Ze zijn al even geloofwaardig als baron Von Münchhausen, die beweerde dat hij zichzelf met paard en al uit het moeras kon trekken. Maar toch mogen we niet fatalistisch zijn. Ook in dit opzicht is Frankrijk een lichtend voorbeeld. De democratie heeft daar niet altijd zo goed gefunctioneerd als vandaag.

In de jaren vijftig reed het politieke systeem van de Vierde Republiek zich volledig vast. Ook in Frankrijk bleek het niet meer mogelijk om het systeem van binnenuit te hervormen. Gelukkig was er toen generaal Charles de Gaulle. Die schoof in 1958 de Grondwet van de Vierde Republiek gewoonweg opzij en liet bij referendum een nieuwe Grondwet goedkeuren. De Vijfde Republiek was geboren. De socialisten schreeuwden toen moord en brand. François Mitterrand sprak van een coup détat permanent. Maar vandaag wordt de Gaulle door alle Fransen geëerd als de redder van de democratie. Hopelijk wordt 2014 het jaar van de gaullistische revolutie in België.

Alles samengeteld en gedeeld door twee : Bart II van de inleiding hierboven (die van de 4 Weverkens) ka, moest hij dinges aan zijn lijf hebben, een bewerking maken van gezegd Handvest van zijn collega-de schertsfiguur Meneerke Peeters II en van de Ordelijke Opdeling van Gerolf Annemans. Hij, De Wever, gemandateerd door zijn uitslagen bij de peilingen, brengt zijn gewrocht den Volke ter kennis, onder de benaming Proeve van Grondwet en hij richt als Voortrekker, nog voor de Gemeenteraadsverkiezingen van Oktober, een bindend referendum in met slechts twee vragen : Ja, onvoorwaardelijk, en Ja, mits nog overeen te komen (kleine) aanpassingen. Met in zijn rug de sterke wind van de goede peilingen, zou niemand hem kunnen tegen houden!

Een van de dragende bepalingen zou bijvoorbeeld kunnen zijn, dat in Vlaanderen de Rimrammerij niet als Eredienst wordt erkend, maar als politieke leer die haaks staat op onze democratische beginselen.

Volgens mij volstaat dat, om de bestaande wetten toe te passen op al wie tegen onze kar rijdt. Nultolerantie dus. Verboden flikken de keel af te snijden.

Verder wordt er geregeerd, op basis van wat het volk wil, zelfs als dat in tegenstelling is met wat de Elite wil. Voorbeeld : hebben wij, het volk, gevraagd naar Traject-Controles? Neen? Vela : het Crevitske breekt de boel af, en haar partij draait op voor de geleden schade en de gemaakte kosten. Flits-cameras : idem dito.

Voorbeeld II : kunnen vreemdelingen voorrang krijgen op de eigen ouders om hun kinderen naar Katholieke Scholen te zenden? Naar Staatsscholen? Kijk naar de uitgereikte diplomas na meerdere jaren onderwijs : ontoereikend voor de arbeidsmarkt. Dus waarom moeten wij ze nog scholen? Oplossing: referendum.

Voorbeeld III : als de Rimrammerij een politieke ideologie is, kan die dan verder op onze kosten geheime en geheimzinnige bijeenkomst-lokalen krijgen? Oplossing : referendum.

Voorbeeld IV : zo lang er in een bepaalde streek ook maar één vacante betrekking niet ingevuld geraakt, kan er aan niemand (bij manier van spreken) werkloosheidsvergoeding worden uitbetaald. Oplossing : referendum.

Voorbeeld V : zo lang er oudjes zijn, die heel hun leven gewerkt hebben om de welstand in het land te brengen, ook maar één Eurocent tekort komen, kunnen vreemdelingen niet in de watten gelegd worden zonder ooit iets fundamenteels te hebben bijgedragen. Oplossing: referendum.

Voorbeeld VI : iemand met vreemde roots die bestraft wordt, valt terug op de oorspronkelijke nationaliteit, en wordt tot ongewenste vreemdeling verklaard en het land manu militari uitgezet. Oplossing: referendum..