MET SNELTREINVAART DOOR DE DAGEN

A.D. vrijdag 27 april 2012xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Woord en wederwoord over de Vlaamse Beweging, met weglating van de amoureuze perikelen van een afgepijgerde puber. Met weglating eveneens van de treurzangen van de wenende vrijer, die nu zowel zijn lief als zijn partij moet missen. Een Grieks drama aan de Oevers van de Schelde! Twee grote meneren die gans Vlaanderen bezeren..

Kroniekje over : ja, ik begrijp dat de Vlaamse Beweging het stations-romannetje van twee hoogstudenten in de Historia (echt n zeer productieve studierichting met enorme toekomst mogelijkheden!) liever achterwege laat. Maar dat Bart Stinckman deze keer die voorzet niet binnenkopt : dat zal hem nog zuur opbreken bij de bazen! Ik geloof nooit dat BDW zijn ijzeren koppen koppigheid zal laten stukslaan : eens gebelgd, altijd gebelgd. Letterlijk en figuurlijk. Misschien dat die ooit bijdraait, als zijn Roosje verrijst uit de doden, haar wettige N° zoveel met een gracieus wegwerp-gebaar over haar frêle schouder smijt, om dan als de Maagd van Vlaanderen aan Bartje zijn brede borst te vliegen, ja dan Maarwie gelooft die mensen nog?

Neen! Zolang BDW de teugels houdt, gaat het richting Schiltz. Bart is gewoon niet lang genoeg in de schijnwerpers aan zet gebleven, anders had hij ook al geroepen Leve België. Vergeet ook zijn lafheid niet op het slagveld na zijn verkiezingsoverwinning in 2010 : een Willem Tell die op het cruciale moment verkeerd schiet, doodt zijn eigen kind en gaat voor eeuwig en een dag naar AF.

Heb hier verder als simpele piot niets aan toe te voegen. De kopij is groter gegroeid dan het origineel? Juist. Het is er ook maar naar! Ander en beter? JaJa, binnen een paar honderd jaar, misschien, sprak dOude, als ge braaf zijt, en wèl leert. Volgend jaar misschien..

Vlaams Belang start petitie tegen N-VA Roep om samenwerking komt uit extreem-rechtse hoek

Binnen de Vlaamse Beweging woedt een discussie over de mate waarin Vlaams Belang en de N-VA met elkaar moeten samenwerken. Tien dagen geleden herhaalde N-VA-kamerfractieleider Jan Jambon dat er van coalities geen sprake kon zijn. Hij vreesde dat het voornemen zijn partij kon schaden. Vlaams Belang reageerde furieus. De partij sprak over een 'kaakslag' voor de Vlaamse Beweging en vond dat ook de N-VA het cordon sanitaire onverbiddelijk toepaste.

Op het internet loopt momenteel een petitie om de situatie aan te klagen. 'Indien de partijpolitieke rivaliteit het einddoel hypothekeert (Vlaams onafhankelijkheid, red.), dient er aan de alarmbel getrokken, en dat ogenblik is voor ons nu bereikt.' Uitgerekend op een moment dat de 'Belgische constructie' steeds meer faalt, 'verontrust de koude oorlog tussen beide formaties'. En 'de principiële weigering om in enige gemeente samen te werken met Vlaams Belang, treft de Vlaamse beweging in haar ziel'.

'De partij die deze oproep naast zich neerlegt, moet beseffen dat ze daarmee haar draagvlak binnen het middenveld van de Vlaamse Beweging ernstig aantast', zo besluiten initiatiefnemers zoals Wim De Wit (voorzitter IJzerwake en ondervoorzitter OVV), Guido Celen (voorzitter Aktiekomitee Vlaamse Sociale Zekerheid) en Paul Doevenspeck (debatclub Res Publica). De eigenlijke auteur van de tekst, Johan Sanctorum, tekende niet. Als betaald medewerker van Vlaams Belangvoorzitter Bruno Valkeniers verkiest hij een rol op de achtergrond.

De petitie, die ondertussen al zo'n duizend ondertekenaars telt, weerspiegelt dan ook in de eerste plaats de visie van Vlaams Belang. Met een aanhang van nauwelijks tien procent slaagt de partij er niet langer in om het politieke debat in Vlaanderen te sturen. De partij zoekt dan ook koortsachtig naar partners. De N-VA, de meest voor de hand liggende, weigert resoluut. Ook in Antwerpen, waar kandidaat-burgemeester Bart De Wever op papier aan de steun van Filip Dewinter voldoende heeft om burgemeester te worden. Als De Wever die steun zou aanvaarden, jaagt de N-VA-voorzitter meteen de eigen kiezers weg.

Net om die reden weigerde Guido Moons, de voorzitter van de Vlaamse Volksbeweging, de petitie te tekenen. De organisatie vindt dat beide partijen - waarbij de ene (N-VA) het systeem van binnen wil kraken, en de andere (Vlaams Belang) van buiten - hun reden van bestaan hebben.

Alles samengeteld en gedeeld door twee : na de aanval, nu de oproep. Zie http://vlaamserepubliek.wordpress.com/ U tekent toch ook de petitie?

In de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen van dit najaar is de profileringsdrang van elke partij en elke kandidaat zeer groot. Dat is een normaal gegeven. Maar als deze profilering botst met de politieke essentie, die door de achterban wordt bewaakt, dreigt er een probleem.

Voor het middenveld van de Vlaamse beweging lopen er verschillende partijpolitieke wegen naar Rome, in casu de Vlaamse onafhankelijkheid. De twee vertegenwoordigers van dit gedachtegoed, de Nieuw-Vlaamse Alliantie en het Vlaams Belang, dienen hun kiezers elk op hun manier te overtuigen van hun politieke strategie. Maar voor ons blijft het einddoel primordiaal, en is de politiek het middel. Indien de partijpolitieke rivaliteit het einddoel hypothekeert, dient er aan de alarmbel getrokken, en dat ogenblik is voor ons nu bereikt.

Voor de brede Vlaamse beweging is niét het naast elkaar bestaan van twee Vlaams-nationalistische partijen het probleem. Het kan, integendeel, een verrijking van het democratische landschap zijn, zeker met het oog op het politieke aanbod in een toekomstige Vlaamse natie.

Wat ons wel in toenemende mate verontrust en irriteert, is de koude oorlog tussen beide formaties, op een moment dat we ons op een historisch kantelpunt bevinden. Het punt namelijk, waarin de onwerkbaarheid van de Belgische constructie steeds meer aan het licht komt, ondanks de opeenvolgende staatshervormingen. Het punt, waarin het Vlaamse draagvlak voor deze constructie zienderogen afbrokkelt, ook al omdat de regering Di Rupo niet eens over een Vlaamse meerderheid beschikt en in hoofdzaak een PS-agenda uitvoert.

Het punt tenslotte, waarop de twee zgn. V-partijen samen in Vlaanderen een meerderheid kunnen vormen die kan leiden tot een institutionele omwenteling en een soevereiniteitsverklaring. Dit einddoel staat nog steeds in de statuten van beide partijen, en daarop wensen wij hen af te rekenen. De recente uitlatingen van Jan Jambon, federaal volksvertegenwoordiger voor de NVA, is de druppel die de emmer doet overlopen. De principiële weigering om in enige gemeente samen te werken met het Vlaams Belang, treft de Vlaamse beweging in haar ziel.

Wij hebben het cordon sanitaire altijd gezien als een tactisch middel om het geradicaliseerde deel van de Vlaamse beweging politiek uit te sluiten, en het Belgische status-quo te handhaven. Wanneer de ene V-partij de andere in de ban slaat, speelt ze onomwonden in de kaart van dat status-quo.

Wij roepen de twee partijen dan ook op, de broedertwist te staken en elkaar te vinden in een vergelijk dat zich op het einddoel afstemt. Concreet willen wij allianties zien, strategisch overleg, gemeenschappelijke platformen, netwerking, coalities, zichtbaar op het politieke terrein én in de media.

De partij die deze oproep naast zich neer legt, moet beseffen dat ze daarmee haar draagvlak binnen het middenveld van de Vlaamse beweging, en de basis, ernstig aantast.

Wim De Wit, voorzitter IJzerwake, ondervoorzitter OVV en voorzitter Algemene Vergadering VVB

Guido Celen (ex-voorzitter Pro Flandria, voorzitter Aktiekomité Vlaamse Sociale Zekerheid)

Het was te verwachten dat de Belgicistische regimepers zoals De Standaard deze open brief zou trachten te relativeren en proberen te herleiden tot het initiatief van één bepaalde politieke partij. Tevergeefs.

De open brief weerspiegelt wel degelijk een verzuchting binnen de brede Vlaamse beweging, boven de partijgrenzen heen. Wie eraan twijfelt: lees de commentaren op de petitie-webstek.

Voorzitter IJzerwake, ondervoorzitter OVV en voorzitter Algemene Vergadering VVB