MET SNELTREINVAART DOOR DE DAGEN

A.D. zaterdag 7 april 2012xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Over literaire kleinheden als die van de gesjeesde Nobelprijswinnaar Tommeke Lannootje, zou ik graag verwijzen naar een poëtisch epos uit de vroegereZuid en Noord van Priester-Dichter Cyriel Verschaeve : De Rijn te Schaffhausen (Zwitserland). Daar stond in de goede oude studententijd een versregel centraal bij het aanschouwen van die machtige stroomversnellingen en watervallen :

Daar war men geen kleinheid kan ontwaren.

Voor Lanoye had er moeten staan : Daar waar men geen grootsheid kan ontwaren. Ach, een land eert de groten die het verdient! Door den Cleynen Eyskens geloofd worden (zie artikel), is daarvan het ultieme bewijs!

Kroniekje over een kladschrijver en een kladschilder, dat kan doorgaan als omschrijving van het onderwerp van een echte Breughel. Als Vlaming zijn wij inderdaad een volk dat alles wat een kunstenaar schiep schiep, in beelden en doeken en zangen, als met tover omhangen, zo innig gevoeld en zo diep : ik denk aan de blinden die een lotgenoot als gids kozen. Breughel moet ongetwijfeld aan dergelijk duo als deze twee helden gedacht hebben, als inspiratie voor zijn doek met de blinden die onder leiding van een blinde in de gracht sukkelen

Ach die Cleynen Eyskens is al genoeg onsterfelijk door als Minister in functie zijn eigen Vaderland als apen-land in de ruimte te hebben geslingerd. Laat zijn ster rustig doven in de asse van zijn klote-land.

Tom Lanoye toch geen kandidaat voor Nobelprijs

In tegenstelling tot wat minister van Staat Mark Eyskens gisteren beweerde op radio 1, draagt ons land Tom Lanoye dit jaar niet voor als kandidaat voor de Nobelprijs Literatuur. Dat heeft de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde (KANTL) vandaag laten weten.

De KANTL erkent "de grote kwaliteiten van het schrijverschap van Tom Lanoye, maar wil de suggestie tegenspreken dat zij Lanoye zou hebben voorgedragen voor de Nobelprijs", luidt het.

Begin dit jaar hebben de drie academies - de KANTL, de Koninklijke Vlaamse Academie van België voor Wetenschappen en Kunsten (KVAB) en de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (KNAW) - Leonard Nolens en Cees Nooteboom voorgedragen.

Eyskens zei gisteren in het Radio 1-programma "Nieuwe feiten" dat hij gehoord had dat het de bedoeling was om Lanoye voor te dragen. "Vanuit Vlaanderen, maar eventueel ook vanuit Nederland, wat natuurlijk meer gewicht geeft aan de kandidaatstelling. Een heel goede keuze, want Tom Lanoye is toch uitgegroeid tot een van onze allerbelangrijkste schrijvers."

De KANTL laat nog weten dat ook in januari 2013 zal gestreefd worden naar een gemeenschappelijke voordracht.

Alles samengeteld en gedeeld door twee : me dunkt het is al genoeg bewezen : in den Belziek is alleen een Frans-schrijnde Vlaming (Maeterlynck St Amazndsberg) in staat geweest een Nobelprijs voor de Letterkunde waard te zijn geweest. Vlaams of Nederlands schrijvende letterkundigen, schrijvers of dichter, komen niet in aanmerking, en Walen hebben geen talent.

Bewijzen, vraagt U? Als we voor deze ene keer beneden de Moerdijk blijven : Guido Gezelle, Stijn Streuvels, Felix Timmermans, Ernest Claes, om er maar een paar voor de vuist weg te noemen. En dan vergeet ik Willem Elsschot en Gerard Walschap en nog zoveel anderen.

O ja, naast vuilik Lanoye en Hugo Claus wordt in het Onderwijs en in de media ook nog met een zekere Brusselmans geschentevent. Inderdaad drie schoolvoorbeelden hoe het niet moet. Noteer dat schenteventen een Streuveliaans woord is, hic et nunc ter plaatse uitgevonden om mijn West Vlaams gemoed te luchten.

Kijk, hier ligt weeral een reden voor een zelfstandige Republiek Vlaanderen : zo gauw de Brusselse stiefmoederlijke bemoeienissen zullen over zijn, zal ons vergeten zijn, ookvergeten zijn.

Ach Lode Zielens : U had gelijk : Moeder, vertel ons eindelijk waarom we leven..

Toemaatje Via via kon ik mij vandaag verheugen (!) over het Groot Licht in GVA die van een artikel bevallen is over de herdenking van het Amerikaans bombardement op 5 april 1943 op Mortsel. Ik doe dat niet om in de marge aan te stippen, dat er, tot op de dag van vandaag, nog altijd geen excuses zijn gekomen, laat staan enig aanbod van schadevergoeding, maar om de draak te steken met de rekenkunde van dat genie : exact 62 jaar geleden rekent de man voor. Neen, komt er reactie : van 1943 tot 2012 is 70 jaar.

Vaststelling : het bombardement greepplaats om 15 u 30 in de namiddag : kan er eens iemand navraag doen naar een luchtfoto van toen, want er moet, zelfs voor een Indiaan op oorlogspad, toch een groot verschil bestaan tussen een volksbuurt en een industrieel complex, dat de vroegere Minerva-site toch was. Akkoord dat de Duitsers wel niet de letters BITTE HIER ERLA op het dak zullen geschilderd hebben, maar daar liepen toch hopen spionnen van de Witte Brigade rond?! Hebben er misschien andere motieven meegespeeld, en was het inderdaad geen friendly fire, maar een bewuste grondige vernietiging van de burgermoraal? Op last van Londen?

Maar als men bij GVA niet eens kan tellen tot 3, hoe wilt U dan meer intelligentie verwachten om aan onderzoeksjournalistiek te doen?