Mijn meer dan 40 jaar ervaring met tuinieren en het telen van vele
soorten (klein)fruit zonder scheikundige bemesting en - spuiten wil ik
meedelen en zelf nog bijleren.
Voor de fruitliefhebber
27-08-2005
INGEVROREN BLAUWBESSEN
Van de firma Schrijnwerkers kreeg ik volgende info:
Geachte,
Bedankt voor Uw mail.
Wat betreft diepgevroren bessen: op moment is het aanbod van dit soort bessen beperkt tot industrie bessen tbv van het zelf maken van wijn. Deze bessen worden tegen de zeer schappelijke prijs van 1 /kg afgegeven.
Er staan hier op moment zeker een 100 150 kg in de vriescontainer.
Vandaag zijn ook nog 600 kg naar het vrieshuis gegaan met de bestemming voor vlaai te laten baken voor bakkers of andere. Deze bessen zijn ook uitstekend geschikt voor het maken van confituur of andere bereidingen. De prijs hier van is 3,5 /kg.
In de loop van het seizoen zal mijn persoonlijke diepvries ook nog volgeraken met bessen voor de normale consumptie in yoghurt, fruitsalades of andere recepten. Deze bessen zijn dan ook af bedrijf te koop per volle kist van 5 kg. De prijs is helaas nog niet verder bepaald.
Ik hoop U en Uw lezer hier verder mee te kunnen helpen. In de Standard van 22 juli en Het Nieuwsblad van 5 aug (beiden editie Limburg) vindt U 2 artikelen over ons bedrijf in België waar we sinds 1991 actief zijn en waar sinds een jaar of 6 het brede publiek ook zelf bessen mag komen plukken. (Tussen haakjes: onze VELTafdeling is er al tweemaal gaan plukken.) Zie voor verdere info ook onze website www.blauwebessen.be
NB. : de bevroren bessen staan in Gruitrode.
Met vriendelijke groet,
Ruth Schrijnwerkers - Scheer
Blauwe bessenplantages Schrijnwerkers
Weg naar As 121
B - 3670 Gruitrode
tel. +32 - 89 85 89 33
fax. +32 - 89 81 23 53
www.blauwebessen.be
www.schrijnwerkers.nl
Vandaag kreeg ik dorpsgenoot Guido De Coene op bezoek. Hij woont nauwelijks op een km afstand en vertelde mij dat hij de takken van zijn Anna Späth pruimeboom moest onderstutten. Aan mijn boom hangen slechts enkele vruchten. Heb je wel voldoende gekalkt? 't Is al een tijdje geleden dat ik nog kalk strooide. Anderzijds kregen de bomen wel houtasse en kippenmest. In beiden zit kalk. Toch nog meer kalken?
Ik ben geneigd te denken dat de lentenachtvorst bij mij de spelbederver was.
Geachte heer/mevrouw
Ik las dat u iets schreef over blauwbessen uit de diepvries. In Nederland ben ik nog nooit ingevroren fruit tegen gekomen, maar ben er wel hard naar op zoek. Heeft u merknamen of bedrijfnamen die blauwbessen bevroren aanbieden? hopelijk hoor ik van u,
Met vriendelijke groet,
S. de Kruijf Fennema
ANTWOORD:
Kijk eens op www.schrijnwerkers.nl en leg hen uw vraag voor.
In Grubbenvorst hebben ze een Blauwbessencollectief en hopelijk voor u weten zij of en wie hun bessen diepvriest. Destijds heb ik het gros van mijn collectie rassen bij hen aangeschaft.
Ingevroren fruit kan je o.a. vinden bij de Duitse Firma Bofrost.Zij zijn ook in Nederland actief.
Ik haal 2 voorbeelden aan uit hun catalogus:
0800 Vruchtenmix Extra fijne vruchtenmix van aalbessen, braambessen, frambozen en kersen. Losgevroren. 1000g 5,25
0802 Frambozen Volrijpe bessen, voorzichtig geplukt en zorgvuldig per stuk schokgevroren. 1000g 7,95
Bij het invriezen van bessen letten wij er op dat er slechts één laag van gave vruchten is. Ze worden dus 'losgevroren'. Daarna gaan ze in een grotere verpakking.
Een andere mogelijkheid is de bessen tot moes te mixen en deze moes in te vriezen. Dit bespaart plaatsruimte.
Ik kreeg volgende vraag: wat zijn jouw ervaringen met Jostabes?
Mijn eerste Jostabes kreeg ik meer dan 25 jaar terug van Herman De Waele van Geraardsbergen, die kort daarop VELTvoorzitter werd. Toen de plant vruchten moest gaan dragen waren er in de tachtigerjaren nogal veel lentevorsten met het bevriezen van de bloemen als gevolg. Het waren magere kleinfruitjaren. Geen zwarte bessen, haast geen stekelbessen en maar weinig rode bessen, behalve een late bloeier als bv Rondom.
Nu ik dit schrijf lijken die slechte jaren al lang achter de rug. Slechte jaren zijn er al meer dan 10 jaar niet meer geweest.
Jostabes is een Duitse kruising tussen zwarte bes en stekelbes. Het resultaat zijn vergrote zwarte bessen, met een zachtere smaak dan de doorsnee zwarte bessen. Ook de struikgroei is een stuk feller dan zwarte bes. Van de stekelbesouder is niet veel te bemerken, behalve wat in de (vergrote) bladvorm. Merels lusten Jostabessen nog liever dan zwarte bessen. Bij deze laatste heb ik het meest last van houtduiven!
Met Jostabessen maak je lekkerder confituur dan met zwarte bes.
In een mixer mixen we enerzijds bessen en anderzijds nog groene, vroege appelen. Zo heb je natuurlijke pectines die zorgen voor het stijf worden bij de bereiding van de confituur.
Hierbij gebruiken we ongeveer ¼ rietsuiker.
Ik ben van plan de Josta, bij de herinrichting van mijn kleinfruitkooi, een plaats te geven naast de Worchesterbes (spreek uit woesterbes) en de Black Velvet (kruising van Worchesterbes met zwarte bes). Beiden zijn even felle groeiers als de jostabes, maar struiken en vruchten hebben alle kenmerken van een stekelbes. De vruchten zijn echter een stuk kleiner dan de doorsnee stekelbessen. De vruchtdracht is evenwel veel groter dan bij Josta.
Beide soorten zijn zeer gezonde groeiers. Als belagers zijn er enkel de bessebastaardrupsen; maar aan zon grote struiken kunnen ze minder schade berokkenen dan aan de kleine stekelbessen.
Iemand vroeg mij op welk perceel men best aardbeien teelt.
Dikwijls gebeurt dit na vroege aardappelen. In de literatuur raadt men dit af omdat aardappelen en aardbeien dezelfde bodembelagers zouden hebben.
Zelf plant ik graag na tuinbonen (labbonen), erwten of op het veld van de ajuinen en sjalotten.
Sinds enkele jaren teel ik mijn aardbeien op voorgeponst antiworteldoek van 1,14 m. Op de witte naden, die 25 cm van elkaar liggen, heeft men om de 25 cm een gat geponst.
De buitenste rijen gaten liggen slechts op 7 cm van de rand en worden mee ingegraven. Ik leg verhoogde bedden aan; maak aan weerszijden een rechte geul en leg de boorden strak in. Verhoogde bedden zorgen ervoor dat de planten niet met hun wortels in het water zitten. De waterspiegel hier in de Kempen staat 's winters praktisch gelijk met de grond. Door de ophoging win ik al ongeveer 15 cm. Ergens heb ik gelezen dat de wortels van aardbei tot 1 m diep kunnen gaan. Alleszins niet bij mij. Waarschijnlijk wortelen mijn gtootste bomen niet onder de 80 cm! Het grootste voordeel van het geweven antiworteldoek is het verhinderen van onkruidgroei en dus geen wiedwerk. Daarbij komen vervroeging, de propere vruchten en betere opdroging, met minder vruchtrot als gevolg. Het grote nadeel is de verhoogde lentenachtvorstschade. Bij dreigend gevaar is afdekken de boodschap.
Het voorbije seizoen heb ik geexperimenteerd met drie rijen, omdat in biologische teelt de bladgroei minder is en omdat er steeds nogal wat uitval was wegens wortelrot. Vorig jaar teelde ik met eigen uitlopers, vooral van Gorella en misschien van nog overgeschoten Elsanta. Ik had ook wat planten van Malling Pandora.
Ik heb de indruk dat de dichte planting de wortelrotaantasting nog meer in de hand gewerkt heeft.
Het late ras Pandora bijft gelukkig gezond!
Vorige zondag heb ik nieuwe planten aangeschaft op de markt te Heist-op-de-Berg.
Ik was zeer gelukkig er vooral planten van Korona te kunnen kopen. (10 per bak van 25 goed bewortelde planten.) Verder Darselect (30 cent) en een pak losse planten ( 10 voor 50). Ik kocht ook een bak MELATE. (30 cent). Het zou een gezond en lekker laat ras zijn. Maar ik heb er nergens gegevens over gevonden. ( Mocht er iemand onder de lezers zijn die hier meer over weet, dan zou hij/zij mij een plezier doen met die info.) En tenslotte nog enkele Selva, doordragend ras (50 cent) en Fragoo ® F1 White (40 cent).
FRAGOO is de hybride aardbeiserie van S&G Flowers. Bijzondere kleuren en grote bloemen, die fraai contrasteren met het donkergroene blad. Vanaf het voorjaar continu groei en bloei en de hele zomer volop smakelijke rode aardbeien! Dankzij de compacte plantbouw is Fragoo uitstekend te telen in 10.5 cm potten en hangpotten. - Gemakkelijk en snel te telen - Minimale groeiregulatie nodig (natuurlijk compact) - Hele zomer volop aardbeien.
KORONA is al een oud ras , 1978, van het Veredelingsstation van Wageningen.
Het is een productief, zeer goed smakend, middentijds rijpend ras. De plant is matig vatbaar voor vruchtrot. Verder weinig vatbaar voor verwelkingsziekte, roodwortelrot en meeldauw. Elsanta, maar ook Gorella zijn daar te gevoelig voor.
DARSELECT is een nieuwer, vroeg Frans ras met grote, goed smakende vruchten. De vatbaarheid voor bodemziektes zou gering zijn.
Ik heb drie nieuwe, verhoogde aardbeibedden aangelegd. Daarbij ga ik als volgt te werk:
Eerst strooi ik een dun laagje bentoniet, het beste kleimineraal. Hierop komt een laag oude paardenmest. Voor de ophoging heb ik momenteel de beschikking over een jaar verteerd en afgedekt materiaal van het uitgraven van de gracht aan onze kant van de landbouwweg waarlangs wij wonen. Dit meng ik met leem, die overschoot na de bouw van de lemen woning van mijn zoon. Hierop komt het antiworteldoek.
Met een plantschupje duw ik de grond naar twee kanten opzij. In het gat doe ik een schep eigen wormencompost en boetseer een kuipje voor de aardbeiplant, die er precies in past. Nog wat aandrukken en klaar is Kees.
Ik plant nu op twee rijen, 50 cm van elkaar. Op de rij staan de aardbeien op 25 cm en per pand staan er 80 planten.
Ik zie al uit naar de oogst!
Het was een hele poos geleden dat ik nog een merel in de fruitkooi betrapte. Wou hij iets anders tussen de wormen door? Hij was inderdaad aan het ruien. De nieuwe veerscheuten waren duidelijk te zien.
Op 16 mei zaaide ik 6 rassen suikermais uit de Organic Catalogue van de Henry Doubleday Research Association ( De Engelse VELT) en de firma Chase Organics.
Vandaag genoten we van een eerste ras: SWEET NUGGET F1. (Volgens de Cataloog een super zoet hoofdras, rijp begin september (in Engeland), met lange, goed gevulde kolven. Groeit goed in koele omstandigheden). Het is inderdaad een mooi gewas met mooie kolven. Vogels waren ons nog voor geweest en hadden bovenaan de kolven al aangepikt, een onmiskenbaar teken van rijpheid. Yasmien, de zesjarige kleindochter was al direct aan het snoepen.
Aleide en ik hebben ze liefst gestoomd en nog warm, gesmeerd met boter en met een tikkeltje zout. Hierbij een parelende Cava, Spaanse Champagne om het geheel nog feestelijker te maken!
Via mail kreeg ik enkele dagen terug vogend Bericht en Vraag:
Ik heb bij een Turkse groenteboer een paar wilde perziken gekocht. Ze zijn bijna de helft kleiner dan de gekweekte en veel platter van vorm. Wit vlees, heel lekker! Ik heb drie pitten en vraag me af wanneer en hoe ik die kan zaaien. Weten jullie dat?
Ik heb mijn licht opgestoken bij Fik Denissen:
Hierbij mijn poging (zegt Fik) tot een bevredigend antwoord.
Hoe zou ik te werk gaan met die 3 perzikpitten ?
Ik zou ze nu reeds in de grond deponeren, en de stenen niet volledig laten uitdrogen. Liefst op een plaats waar een mogelijke zaailing niet meer verplant moet worden, en op een diepte : 1 à 1,5 maal de dikte van de steen. Met een stokje erbij vind je de steen terug tussen de misschien ondertussen verwilderde omtrek.
Ook zou ik je aanraden om je kaars eens op te steken bij Vincent.
Dit heb ik gedaan en hij vertelde dat bij onmiddellijk planten van de steen het lukkingspercentage zeer hoog lag in tegenstelling met gestratificeerde stenen.
Vanmorgen had ik weer een interessant telefoongesprek met mijn goede vriend Vincent, excellente natuur-en fruitkenner en we hadden het onder andere over de heden ten dage minder op fruit beluste merels.
De hypothese van Vincent zal wel de juiste zijn. Wellicht zitten de merels nu in een ruifaze en is dit voor hen een moeilijkere periode.
De behoefte aan eiwitten ligt een stuk hoger en daarom schakelen ze tijdelijk over op meer eiwitrijk voedsel als wormen en dergelijke.
Al een week zie ik geen enkele merel in de fruitkooi. De week voordien waren er steeds meerdere indringers. Aan hapjes ontbreekt het alleszins niet. De late blauwe bessen zijn nu volop aan het rijpen. En blauwe bessen, daar zijn ze normaal verzot op!
Vroegere jaren heb ik ook gemerkt dat de merels tijdens de tweede helft van augustus precies minder fruit belust zijn. Ook de herfstframbozen laten ze een tijdje met rust en aan de eerste rijpende druiven komen ze niet aan. Van de kornellebessen blijven ze af. Soms zie ik wel een aangepikte pruim.
In september komt hun snoeplust echter terug. Dan moeten alle druiven afgedekt worden en in de kooi hebben ze het gemunt op de laatste blauwbessen.
Wat zou de reden zijn dat ze tijdelijk veel minder fruitlustig zijn?
Fantastisch die extra grote bessen met 'onze' bramensmaak. Sinds een paar dagen beginnen ze rijp te worden. Meer dan een week geleden ontmoette ik kennissen die al heel wat vruchten geoogst hadden, "maar ze hadden geen goede smaak". Heel waarschijnlijk hadden ze hun vruchten te vroeg geoogst. Bramen zijn al een tijdje zwart vooraleer ze echt rijp zijn. Rijpe vruchten moet je leren herkennen. Ze zijn iets doffer zwart en komen los in je hand bij zacht trekken. Nog duidelijker is het wanneer je een of ander insect op de vrucht ziet zitten, die beestjes weten perfect wanneer een vrucht rijp is!
Van een Russische dorpsgenote, mevrouw De Meutter kreeg ik 25 jaar geleden papaverzaad . Ze bracht het mee van haar familie in Ukraine. Jaar na jaar oogstten we maanzaad, want het plezante is dat de plant zichzelf steeds uitzaaide.
Sinds vorig jaar hebben de koolmezen echter geleerd systhematisch alle zaadbollen leeg te snoepen. Hopelijk laten ze hierbij weleens wat zaadjes vallen. Anders is het binnenkort gedaan met de vrolijke papaverbloemen, overal verspreid.
Ik zal er sommige moeten afschermen.
Dit jaar had ik weer de grote, witbloemige papavers van De Bolster gezaaid en toen we terugkeerden van het 90 ste Universala Kongreso de Esperanto in Vilnius, de mooie hoofdstad van Lithauwen, was meer dan de helft al geplunderd. Ik wierp er direct een net over dat tot op de grond hing. En wat bleek: tot tweemaal toe heb ik er een koppel koolmezen moeten uit bevrijden. Ze geraakten er wel in, maar niet meer uit! En intussen hadden ze zich weer erg te goed gedaan.
Ik moest het net ingraven, zodat er toch iets zou overschieten!
EEN TOPJAAR VOOR DE GELE KORNOELJE (Cornus mas)
Alle gele kornoeljes die ik dit jaar gezien heb hangen proppensvol met rode tot donkerrode , langwerpig-ovale bessen. Bij rijpheid vallen deze af. Nog nooit heb ik zon massadracht gezien.
Ik heb de gele kornoelje leren kennen op de eerste VELT zaden en plantenbeurs die we in het voorjaar van 1974 inrichtten op Lima te Sint- Martens-Latem. Van een meneer De Blieck, imker uit het Waasland, kocht ik mijn eerste kornoelje. Dit is intussen een boom van een vijftal meter geworden. Het is een van de eerste bloeiers en stuifmeelleverancier voor de bijtjes. Prachtig, zo'n boom helemaal in het geel. Meestal zijn er maar weinig vruchten en de merels gaan er mee lopen. Soms is er een jaar met behoorlijk wat vruchten. De vruchten van deze boom zijn eerder klein en zijn steeds wat wrang van smaak.
De boom die ik kreeg van Jerome Van Assche van Dilbeek, eveneens imker, heeft nog nooit veel gedragen. Maar dit jaar hangt die overvol. Deze vruchten zijn een stuk groter en veel beter van smaak. De afgevallen, rijpe vruchten zijn zo te eten.
Aleide gebruikte ze op een gelijkaardige manier als veenbessen bij een vleesschotel. Heerlijk. Hou er wel rekening mee dat de kornellebessen een steen bevatten. Het verwijderen van deze stenen maakt het confituurmaken gecompliceerder.
Mooie kornellebessen hebben we vroeger eind augustus nog geplukt op een picnicplaats van een Duitse autoweg.
Twee jaar terug heb ik in Duitsland het cultuurras Jolico gekocht, een klein plantje voor 25. Toch stonden er 2 lekkere vruchten aan. Dit jaar weer twee, maar die zijn nog niet rijp.Het besgewicht van Jolico is 5,6 g tegenover 2 gram voor de wilde.
Er zijn nog andere cultuurrassen. Ik weet niet of je er bij ons ook maar een kunt aanschaffen.
PRUIMENPROEFDAG TE NEVELE
Vandaag met mijn goede vriend Louis Eelen de jaarlijkse Pruimenproefdag van de Nationale Boomgaardenstichting bijgewoond. Nu eens niet in de Keizelboomgaard te Diepenbeek (Limburg), maar in de 2,5 Ha Dopershoekboomgaard te Merendree, gemeente Nevele.(Oost-Vlaanderen). Deze boomgaard werd in 2000 door de Vlaamse Landmaatschappij gekocht en gerestaureerd en uitgebreid met ruim 200 hoogstambomen : 84 appels in 27 rassen, 84 peren in 22 rassen , 16 rassen pruimen, 10 kersenvariëten en 10 notenrassen. Vorig jaar werd deze boomgaard aan de gemeente Nevele overgedragen. Er zijn niet zoveel oude bomen overgeschoten. De appels en peren zaten in een haast compleet beurtjaar. De oude Altesse Doubles stonden er haast kaal bij, want in het voorjaar waren ze compleet kaalgevreten door een leger van kleine, groene rupsen. Dus buiten de beruchte processierups zijn er dus nog andere snoodaardrupsen. De meer dan 80 jarige, vroegere eigenaar Mr Van den Bon had er vroeger ook nog nooit van gehoord. Hij vertelde over de oude Kerrebroekpruimen, de plaatselijke naam voor Belle de Louvain, de enige pruimen die momenteel in de boomgaard te proeven waren.
Maar geen nood, aan de overkant van de weg met lokaal en ruime parkeerplaats had de NBS gezorgd voor een proef en verkoopstand. Een viertal gidsen trok telkens met een grote groep geïnteresseerden naar de boomgaard. Wij volgden de man met de baard, Eddy Vets van Putte. We kregen een hele voordracht over pruimen. Voordien had hij ons verteld hoe zijn nieuwe appelcollectie met dure Engelse enten uit de befaamde Brogdalecollectie te Faversham in Kent, Engeland door de woelmuizen compleet afgevreten was. In het vervolg zal hij zijn toevlucht moeten nemen tot de Duitse draadkorven rond de wortels.
Eddy is ook een realist en had het over de bijzondere betekenis van hoogstamboomgaarden maar de gewone mens plant toch, om tal van redenen, beter laagstambomen.
De NBS had veel vruchtenrassen uitgestald, die bewonderd, gekeurd en geproefd werden. Er waren rassen bij die ikzelf nog nooit gezien of geproefd had. Sommige waren helemaal nog niet rijp of/en op kleur. Geeft dit geen verkeerde indruk over het ras? Heeft het zin nu al nog groene Anna Späth pruimen te plukken, overigens een uitstekend septemberras? Of de vele verschillende kwetsen, sommige gelukkig al wat kleurend, maar nog helemaal niet op smaak.
Maar al bij al was het een zeer indrukwekkende verzameling, waaraan heel wat voorbereiding voor nodig is geweest. Een prachtig initiatief met een massale opkomst.
Daar Herman Vandepoele van Torhout die dit jaar zwemt in de pruimen- zelf niet aanwezig kon zijn en aan Louis gevraagd had naar de bevindingen, hebben we een vluchtige rangschikking gemaakt:
Reine Claude Diaphane: 8 ; Des Béjonnières: 8 ; Reine Claude dOuillins: 7,5 ; Prof Columbien: 7,5 ; Prune Abricot 7,5 ; Reine Claude Van Schouwen: 7 ; Burbank : 7 ; Damas C : 7 ; Bulllens Blauwe: 7 ; Priesterke: 7; Monsieur Hâtif: 7 ; Corso Bleu: 6,5 ; Yakima: 6,5 : Saint Katrien: 6; Reine Claude Morro: 6 ; Washington : 6 ; Monsieur Jaune: 6
Voor de fruitliefhebber
GASTENBOEK BLOG (21)
11-08-2005
vreemde "bramenplant" gevonden.
In een tuin vond ik een soort maiskolf, maar dan met maiskorrels in de vorm van bramen. Deze braambessen hadden allemaal zes bolletjes en een grotere bol in het midden. En de braambessen zaten net als bij een maiskolf tegen elkaar aan. Ik durfde er geen te proeven, want ik wist niet of ze giftig waren of niet. Ik hoop alleen dat iemand van jullie weet welke plant dat het is. Groetjes van Chantal
11-08-2005, 20:44 geschreven door Chantal
Ik dacht aan karmozijnbes, heb die ooit wel gezien, maar verder ken ik die niet.
De vraag werd voorgelegd aan de mailgroep tuin van Seniorennet. Frans formuleerde zijn antwoord als volgt:
Ik denk dat jij de karmozijnbes bedoelt.
Een verwilderde soort die oorspronkelijk uit Amerika afkomstig is. De bessen worden door de vogels (vooral merels) gegeten en zo wordt de plant verspreid. De bessen zijn enigszins giftig maar niet ernstig giftig. Het sap van deze bessen wordt gebruikt voor het kleuren van suikerwaren en marsepein alsmede kleurt men er ook wel wijn mee. Ook is de kleur uitermate geschikt voor het kleuren van wol ed. met een prachtige dieprode kleur.
Frans
Frans had er ook een foto bijgevoegd, maar met mijn programma lukt het niet die door te geven.
Als je bij Google Karmozijnbes intypt krijg je de nodige illustraties en uitleg.
> Er is een e-mail verstuurd via het 'e-mail mij' formulier op uw blog http://blog.SeniorenNet.be/fruit.
>
> Titel: bielaer
>
> Bericht:
> Geachte ,
> Het is fijn te horen of eerder te zien dat mijn achternaam gebruikt wordt voor een appelsoort !
> Hoe zijn jullie bij deze naam gekomen en gekozen?
> Momenteel ben ik de laatste en jongste Belg die deze naam draagt. Wij zouden nog met twee in Belgie zijn en zijn beiden van het vrouwelijke geslacht zodanig dat hij zeker niet wordt doorgegeven op menselijk vlak dan.
> Mag ik jullie vragen mij hierover wat meer info terug te sturen daar ik zinnens ben met mijn stamboomonderzoek te starten.
> Hartelijk dank bij voorbaat,
> Yolande Bielaer
Dank voor uw reactie. Echter vrees ik dat ik u zal moeten teleurstellen. Ik heb de blog waarop u doelt niet terug bekeken. Heb ik bij Schone van Boskoop het type Bieling vernoemd? Heb ik eventueel Bielaer geschreven?
De historie luidt als volgt : een Nederlandse meneer Bieling was tijdens de oorlog tewerkgesteld in Duitsland. Vandaar bracht hij enten mee van de Rode Boskoop Schmidt Hubbs en commercialiseerde deze in Nederland als Bieling, zijnde een nieuwe mutatie van de Schone van Boskoop, maar in feite ondergroef hij de Duitse licensie.
Inderdaad lekkere jonge inktzwammen in de mail van Aline. (Mailgroep Tuinieren)
Je kan ze smakelijk bereiden maar...
Een hele tijd terug had ik ook een goede portie geplukt op de paardenmest van een manège.
's Anderendaags woonden we de Nationale Natuurbeschermingsdag bij in de Vlaamse Ardennen. Een zonnige Septemberzondag. Bij de picnic dronken we een streekbiertje. Daarna vleiden we ons neer in de schaduw. Ik herinner mij dat ik mijn bloedstroom in mijn hoofd voelde kloppen, net als men koorts heeft.
Daarna wilden we de tentoonstelling bezoeken. "Pak mij vast", zei Aleide, die zich onwel voelde worden.
In mijn armen ging ze eventjes van haar stokje. Terug bij haar positieven zochten we een zetel voor haar om verder te bekomen.
Intussen voelde ik ook het heftiger kloppen van mijn hart. Zij rustte verder uit en ik ging de tentoonstelling bekijken. Er was ook een stand paddestoeken en daar las ik dat men na het nuttigen van sommige paddestoelen gedurende 24 u geen alcohol mag drinken, omdat er zich anders alcoholvergiftiging kan voordoen! We hadden de proef op de som al genomen!
Titel: rode harde bramen
Bericht:
Wie kan mij adviseren?
Ik heb een tamme braam in de tuin.
Deze braam zit vol vruchten.
Al enkele jaren blijven de vruchten rood en hard en worden maar enkele bramen zwart.
Wat moet ik doen??
Waarschijnlijk heb je de stekelloze braam Thornless Evergreen met het sterk ingesneden peterselievormig blad. Dit bramenras is vrij vatbaar voor de bramengalmijt, die woekert in de afzonderlijke deelvruchten. Deze blijven rood en rijpen niet.
De beste remedie zou zijn nu onmiddellijk de takken af te snijden en te verbranden vooraleer de snoodaards kunnen verhuizen naar de nieuwe takken, die nu gevormd worden. Zelf heb ik dit nog niet moeten doen.Ik ben benieuwd om volgend jaar uw bevindingen te horen. Er staan toch geen wilde bramen in de onmiddellijke omgeving? Want die kunnen eveneens zorgen voor een blijvende besmetting.
Ik herinner mij van in mijn kindertijd in West-Vlaanderen, dat mijn vader om de vier-vijf jaar de bramen, die te groot geworden waren afstookte. Meteen gingen de belagers, die zich intussen opgebouwd hadden er aan en na twee jaar waren er weer heerlijke vruchten.
In Amerika handelt men bij sommige grote bramentelers als volgt : Om de twee jaar rijdt men de struiken af tot tegen de grond. Er vormen zich felle nieuwe scheuten die in het tweede jaar overvloedig vrucht dragen.
Vandaag ruimde ik de erwtenbedden op. Er stond een levende rijs tussen die weelderig zijscheuten had gevormd: een appel. De eerste maal dat ik zoiets meemaak. Wat zou het kunnen zijn? Ik heb ergens gelezen dat een bepaald ras te stekken zou zijn, welk weet ik niet meer, maar met de meeste, gecultiveerde rassen zal dit niet lukken.
Appelen worden geënt op een onderstam. Dit is eigenlijk ook een bepaalde appel. In de beginjaren van de vorige eeuw heeft men te East Malling in Engeland een studie van gemaakt om orde te scheppen in de grote diversiteit van de voordien gebruikte onderstammen. Men vergeleek en rangschikte ze naar groeikracht. Je zou kunnen denken dat men een een stijgende (in groeikracht) nummering zou gebruiken; maar dit is niet zo.
M 9, (M van Malling; de E had men al vroeger laten vallen) is een onderstam met zwakke groeikracht, die bomen geeft van ongeveer drie, vier meter (afhankelijk van het erop geënte cultuurras). M 9. werd de onderstam voor de laagstamappelkweek. Deze bomen moeten blijvend gesteund worden.
M 26 is de onderstam die nogal veel gebruikt wordt voor de bomen voor liefhebbers. De groeikracht is iets sterker. Na enkele jaren steun kan hij meestal zonder steun verder. Ook de MM 106 (de tweede M betekent Merton, met als eigenschap bloedluisresistentheid) een nog sterker groeiende onderstam, die eveneens regelmatig gebruikt wordt voor de liefhebbersteelt.
Deze onderstammen vermeerdert men wel degelijk door stekken. Bepaalde bedrijven zijn er in gespecialiseerd.
Er is dus veel kans dat mijn levende erwtenrijs voortkomt van een onderstam, die ikzelf heb opgekweekt. Over enkele jaren weet ik meer.
