Teelt aan draden, iets over mijn ervaringen

Bedankt Karel voor de feedback.

                           :

Zelf heb ik ook bessen aan draad, vooral rode maar ook stekelbessen. Het is mij nog nooit gelukt in 15 jaar om een stekelbes tot 1,80 m te laten opgroeien. Ze vertikken het gewoon, en schieten liever onderaan uit, ook uit de wortel. Daar is niet tegenop te snoeien. Met de rode bessen Jonkheer van Tets en Rotet lukt het me wel. Stanza lukte ook amper.

Als kruisbes aan draad heb ik op dit moment nog Rochus en een zeer vroege gele, een oud ras. Met name de Rochus ziet er op dit moment uit als een gewone struik, en ik laat het maar zo, want hij doet het zeer goed. Ook met de bekende rassen Whitesmith en Achilles is het mij in het verleden niet gelukt. Ik houd de bodem onbegroeid door er gemaaid gras uit te spreiden. Dat geeft bij sommige struiken een goede groei, maar ik blijf het raar vinden dat die groei bij stekelbessen niet de hoogte in wil. Ik heb nog een stuk of vijf andere kruisbessen, maar ook die teel ik noodgedwongen tegenwoordig maar weer als struik. Zelfs met de witte bes Albatros heb ik een verticaal groeiprobleem.

Verder is teelt aan draad prima, ik ervaar dat er veel mooiere trossen bessen aanhangen en zelfs heb ik bemerkt dat de merels alleen klassieke struiken leegeten, ze hebben volgens mij een hekel aan het doorzichtig gewas aan de draad, ze sluipen liever langs de onderkant een gewone bessenstruik in. Overigens heb ik tegenwoordig een draad of vier, dan kan ik korte scheuten beter aanbinden, en ook de Taybes die in de rij staat kan dan gemakkelijk worden aangebonden. Bovendien doe ik bovenop de palen een plat stuk hout, waaraan ik dan 2 draden bevestig. Hierover kan dan eventueel gemakkelijk een net hangen, plasticfolie tegen de regen zou ook kunnen. Vanwege de Taybes is het wel lastig werken met losse netten, ze haperen te veel in de Taybes, of ze groeien er doorheen.

Het is al 3 jaar terug dat mijn kleinfruit aan hagen nodig diende verplant te worden voor de aanleg van de aardgaspijp. Ik moet in mijn herinneringen spitten en dat wordt moeilijker op mijn leeftijd.

Met de rode en witte bessen was er over het algemeen geen probleem om ze tot 1,80 m te krijgen. Met zwakke groeiers was dit wel moeilijker. Je vernoemt Albatros en dat is inderdaad een zwakkere groeier.

Sommige kruisbessen als de Hinnonmaki’s, Captivator en nog een paar andere geraakten niet tot boven.

Met Rochus zou er normaal geen probleem mogen zijn. Ook Achilles groeide bij mij uitstekend.

De heraanplant moet nu nog gebeuren. Eerst was het te nat. Anderzijds heeft de werkploeg van de NBS blijkbaar nog dringender werk.

Het probleem zal nu zijn de intussen als struik ontwikkelde struiken terug in haagvorm te krijgen. Ik betwijfel of dit nog kan lukken. De struiken zullen zeker uit elkaar moeten worden getrokken en geknipt. Met een uitgestoelde wortelkluit is er zeker geen beginnen aan. Daarom denk ik de struiken nu voldoende ver uit elkaar te zetten en in de tussenruimte een enkele, afgescheurde, bewortelde tak te zetten; eventueel een stek, om opnieuw te kunnen beginnen. Als je stekt worden de ogen die in de grond komen, uitgewreven om overtollige takvorming zoveel mogelijk te vermijden.

Voor haagvorm dien je te vertrekken van jong plantsoen om op korte tijd, hoogstens 2 jaar, tot aan de bovenste draad te geraken. Zoals reeds gezegd dient er voor gezorgd te worden dat de topscheut steeds vertikaal groeit.

Nachtvlinders

Ik kreeg volgend antwoord van Wim Veraghtert, de eminente natuurkenner van Natuurpunt Malle-Zoersel.

De onderste foto toont duidelijk de Grote voorjaarsspanner - Agriopis marginaria.

De bovenste foto is een beetje overbelicht, de tekening op de vleugels van de vlinder is niet echt duidelijk. Kan dezelfde zijn, maar ik kan zo de Kleine voorjaarsspanner niet uitsluiten.

Als je Agriopis marginaria invoert bij Google kom je een heleboel interessante zaken te weet.

Ik heb er A van Frankenhuyzen Schadelijke en nuttige insekten en mijten in fruitgewassen  1988 bijgehaald.

“Voorjaarsuilen kunnen vooralpleksgewijs (nl in de buurt van windschermen van els of populier) schade aanrichten. Het is echter nimmer te voorspellen of voorjaarsuilen een plaag zullen worden. Zij kunnen even goed aan de windschermen de voorkeur geven.”

De grote boosdoeners bij mij zijn de rupsjes van de Kleine Wintervlinder. Wat ik denk de spansrups van een voorjaarsuil te zijn heb ik maar een enkele keer opgemerkt.

Welke Nachtvlinder ?

Om 21u30 op 27 februari, na een zonnige dag en 10° zitten er maar eventjes 8 gelijke nachtvlinders plus nog een kleinere op het bureelraam.

Om welke soort zou het gaan?

Ik plaatste volgende tekst in de mailgroep Tuinieren

Veel Fruit op een kleine Ruimte voor de (Sier)Tuin

Vorige week was ik bij Marc Geens  http://www.proeftuin.info

Er kwam een mevrouw die 8 m had om stekelbessen te planten. Marc liet haar de keuze tussen struik - of haagsysteem. Het haagsysteem met om de halve meter een ras sprak haar 't meest aan. Voor de zeer sterk groeiende Worcesterbes en verwanten raadde Marc een plantruimte van 1 m aan met 2 takken, waartussen 50 cm. Aldus kan de mevrouw een mooie variatie van opeenvolgend rijpende vruchten telen.

Je kan de stekelbessen ook mengen met rode en witte bessen.

Hoe ga je te werk?

Plaats om de 4-5 m een paal. Ertussen worden 2 draden gespannen: op 60 cm en op 1,70 m hoogte. Met binddraad wordt een bamboestok van 1,50m aan de bovenste draad vastgebonden. Hij steekt er nog een 15 tal cm bovenuit. De stok steekt samen met de opgaande tak in dezelfde binder aan de onderste draad, waarmee ook de opgaande tak een eerste maal wordt vastgezet. De stok steekt er 10 tal cm door of al naar gelang de lengte van de bamboestok. Daar de stok niet in de grond steekt blijft hij meegaan. In de grond zou hij na een paar jaar gerot zijn. De opgaande tak wordt er tegenaan gebonden om volledig vertikaal te groeien.Dat vertikaal groeien is een belangrijke factor. Af en toe controleren. Het is de bedoeling dat de tak zo vlug mogelijk tot ongeveer 1,80m groeit.

Zie foto’s op 25 jan   http://blog.seniorennet.be/fruit

De planten staan op 50 cm van elkaar. Vroeger kweekte ik per 2 of zelfs 3 takken. Nu blijft het één spil. De onderste takken, beneden ongeveer 60 cm, worden verwijderd.