Bezoek Colruyt, rondrit in het Pajottenland en Bezoek
Geuzebrouwerij Boon
KVLV Schilde had het
initiatief genomen samen met Halle en meteen waren er meer mannelijke
deelnemers.
Colruyt is nog steeds een
Vlaams en familiaal bedrijf; nu derde generatie.
Het bezoek start aan de
noordkant met wandeling in de grote diepvriezer aan 26 °. Daar het niet waait
is de kou best tijdelijk te verdragen. Hier werken enkel jonge vrijwilligers.
Als brildrager zie je geen steek meer als je terug buiten komt, door de beslagen
bril.
Bij Colruyt is alles tot
in de puntjes geregeld met een computercode van bij het binnenkomen van de
waren, die meteen naar de juiste opslagplaats gaan. Er wordt duchtig
rondgereden met diepvries en koelingkarretjes en andere.
Vlees wordt in eigen ateliers
versneden en verpakt. Idem met kaas. We zagen het vernetten van zuiderse
vruchten en het op schaaltjes verpakken van appelen. Er waren een paar Ali
Babas aan t werk: niet alleen de haren krijgen een netje maar ook de baard.
Het meest indruk maken de
zes robots die dag en nacht, onvermoeibaar werken en de vroegere 70
magazijniers foutloos vervangen. De installatie werd in eigen beheer ontworpen
en gebouwd en verliep vlotter dan verwacht.
Enerzijds krijgen ze de waren aan en zetten
die per winkelpunt. Bij bestellingen worden de goederen robotmatig opgepikt en
naar de verzending gerold en verder naar de vele tientallen laadpunten van de
vrachtwagens. Als ik het goed onthouden heb rijden er een 300 tal per dag. s
Morgens op de veiling gekocht, nog dezelfde dag in de winkel. De huiscomputer
weet hoeveel er overal verkocht is en zorgt meteen voor nieuwe bevoorrading.
De laagste prijs
Hiervoor pluizen 200 medewerkers vele reclamefolders uit en gaan de prijzen bij
de concurrentie noteren en hebben ze de hulp van prijsbewuste consumenten.
Op diverse plaatsen wordt
nog flink bijgebouwd. Een grote windmolen zorgt gedeeltelijk voor eigen energie
en waar mogelijk worden zonnepanelen geïnstalleerd.
Colruyt heeft de wind in
de zeilen. In 2010 meer dan 3.000 aanwervingen.
Het werd een avontuurlijke
zoektocht naar het restaurant Alsput. Iemand van de zaak kwam ons voorrijden langs
weggetjes , incluis de holle weg, juist breed genoeg voor de bus. Het
hotel-restaurant ligt immers aan de Alsputweg-Hollestraat, 108.
Mijn flesje oude geuze
Moriau smaakte uitstekend bij vlees van wit-blauw rund. Haast om dit flesje (37,5 cl) te drinken is er niet bij: fenomenaal houdbaar tot 2029!
Met gids maakten we een
toffe rondrit in het spoor van Witse door het golvend landschap rond Halle. Let op de landschapsfoto met de boom van Witse. Er
waren punten van herkenning met een vroegere uitstap en het kerkje van St
Anna-Pede op de Breughelschilderij van de blinden die elkaar leiden en in de
beek vallen.
Het eindpunt was de
geuzebrouwerij Boon te Lembeek.
Na het brouwproces komt
het vocht in een open bak waarbij het natuurlijk geënt wordt met de gisten
Brettanomyces bruxellensis en de Brettanomyces lambicus, schimmels die enkel in
het Pajottenland (en Brussel) aangetroffen worden.
De lambiek rijpt dan 1 tot
3 jaar op grote vaten van zon 7000 liter, om tenslotte onder de beschermde
naam Oude geuze gebotteld te worden. Oude geuze om deze te onderscheiden van
de commerciële, zoete namaak.
